ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ     

Αριθμός αποφάσεως 5084/2018

(ΓΑΚ/ΕΑΚ …) 

ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

(τακτική διαδικασία) 

Συγκροτούμενο από τους Δικαστές Αντώνιο Σβύνο, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Γεώργιο Παντελίδη, Πρωτοδίκη, Αντωνία Κοντογεωργάκη, Πρωτοδίκη – Εισηγήτρια και από τη Γραμματέα Ελένη Χαριτοπούλου.            Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 29 Μαΐου 2018 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: Της ασφαλιστικής εταιρίας με την επωνυμία «…», που εδρεύει στη Β. Ε. (…) και εκπροσωπείται νόμιμα, για την οποία προκατέθεσε προτάσεις ο πληρεξούσιος δικηγόρος της, δυνάμει του από 26.2.2018 πληρεξουσίου, Βασίλειος Πάτκος του Θεοδώρου (ΑΜ/ΔΣΑ 4302), κάτοικος  Πειραιά, οδός Φίλωνος αριθ. 86, που προσκόμισε το υπ’ αριθ. … γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών & ενσήμων ΔΣΠ, και η οποία δεν εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο.

ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ: Της εταιρίας με την επωνυμία «…», που εδρεύει στην Καλλιθέα (…) και εκπροσωπείται νόμιμα, με ΑΦΜ …, για την οποία προκατέθεσε προτάσεις η πληρεξούσια δικηγόρος της, δυνάμει του από 28.3.2018 πληρεξουσίου, Χριστίνα Σφαέλου του Φιλίππου (ΑΜ/ΔΣΠ 2361), κάτοικος Πειραιά, οδός Μπουμπουλίνας αριθ. 24, που προσκόμισε το υπ’ αριθ. … γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών & ενσήμων ΔΣΠ, και η οποία δεν εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο.

Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 20.12.2017 αγωγή της, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου με Γενικό Αριθμό Κατάθεσης (ΓΑΚ) … και με Ειδικό Αριθμό Κατάθεσης (ΕΑΚ) … και, μετά το πέρας των προθεσμιών που προβλέπει το άρθρο 237 ΚΠολΔ, όπως τροποποιήθηκε με το Ν. 4335/2015, προσδιορίστηκε να συζητηθεί κατά τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης, οπότε και γράφτηκε στο πινάκιο με πρωτοβουλία του αρμόδιου Γραμματέα του παρόντος Δικαστηρίου, σύμφωνα με τα οριζόμενα στη διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 237 ΚΠολΔ.

Κατά τη δημόσια συζήτηση της υπόθεσης, η οποία ορίστηκε δυνάμει της από 26.4.2018 πράξης ορισμού σύνθεσης και συζήτησης του Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης, οι διάδικοι παραστάθηκαν ως ανωτέρω.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

 

Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 7, 8 και 9 ΚΠολΔ συνάγεται ότι ο αναγκαίος για τον καθορισμό της αρμοδιότητας των δικαστηρίων προσδιορισμός της αξίας του αντικειμένου της διαφοράς βασίζεται πρωτίστως στην αποτίμηση του ενάγοντος και για την αντίστοιχη εκτίμηση λαμβάνεται υπόψη το αίτημα της αγωγής. Εξάλλου, κατά τη διάταξη του άρθρου 18 ΚΠολΔ, όπως ισχύει κατά τον κρίσιμο για τον υπολογισμό της αξίας του αιτήματος χρόνο καταθέσεως της κρινόμενης αγωγής (20.12.2017), στην καθ’ ύλην αρμοδιότητα του παρόντος Δικαστηρίου υπάγονται όλες οι διαφορές, για τις οποίες δεν είναι αρμόδια τα ειρηνοδικεία ή τα μονομελή πρωτοδικεία, στα τελευταία δε υπάγονται οι διαφορές που μπορούν να αποτιμηθούν σε χρήματα και που η αξία του αντικειμένου τους σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 14 παρ. 2 είναι πάνω από 20.000 ευρώ, δεν υπερβαίνει όμως το ποσό των 250.000 ευρώ. Κατά δε το άρθρο 46 ΚΠολΔ, «αν το Δικαστήριο δεν είναι καθ’ ύλην ή κατά τόπον αρμόδιο, αποφαίνεται γι’ αυτό αυτεπαγγέλτως και προσδιορίζει το αρμόδιο Δικαστήριο, στο οποίο παραπέμπει την υπόθεση». Από τη διάταξη του άρθρου 47 ΚΠολΔ δε συνάγεται διαφορετική κρίση, αφού, κατά την αληθινή έννοιά της, λαμβανομένη σε συνδυασμό με την ως άνω διάταξη του άρθρου 46, αυτή λειτουργεί μόνον ex post, ήτοι δεν επιτρέπεται στο Πολυμελές Πρωτοδικείο να παραβεί τις διατάξεις οι οποίες καθορίζουν την αρμοδιότητά του και να επιληφθεί υποθέσεων αρμοδιότητας του Μονομελούς Πρωτοδικείου, αλλά απλώς απαγορεύει την άσκηση ενδίκων μέσων κατά των σχετικών αποφάσεών του, κυρίως χάριν της οικονομίας της δίκης και προκειμένου να αποφευχθεί η ταλαιπωρία των διαδίκων. Επομένως, το Δικαστήριο που κρίνει τη διαφορά δεν επιτρέπεται να παραβεί τους κανόνες της καθ’ ύλην αρμοδιότητας και να δικάσει διαφορά υπαγόμενη σε κατώτερο δικαστήριο [ΠΠρΑθ 6220/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ· Κεραμεύς/Κονδύλης/(-Νίκας), ΚΠολΔ Ι (2000) 47 αρ 2]. Τέλος, η απόφαση περί παραπομπής είναι οριστική, αφού απεκδύει το δικαστήριο που την εξέδωσε από κάθε εξουσία του σχετική με την υπόθεση και για τον λόγο αυτό περιλαμβάνει διάταξη περί δικαστικών εξόδων, εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα από την πλευρά των διαδίκων (άρθρο 106 ΚΠολΔ). Εν προκειμένω, η ενάγουσα ασφαλιστική εταιρία με την ένδικη αγωγή της ισχυρίζεται ότι είχε ασφαλίσει το υπό σημαία Μεγ. Βρετανίας σκάφος «…» (πρώην «…»), όπως αναλυτικά περιγράφεται, ιδιοκτησίας B. C., κατοίκου Β. Ε., δυνάμει του ασφαλιστηρίου συμβολαίου …, για την περίοδο …. Ότι στις … και περί ώρα 20.05, ενώ το άνω ιστιοφόρο σκάφος αναψυχής ήταν πλαγιοδετημένο στον λιμένα Κυλλήνης, λόγω ισχυρών ανέμων προκλήθηκε θραύση των πρυμναίων κάβων του προσδεμένου στον ίδιο λιμένα υπό ελληνική σημαία πλοίου Ε/Γ-Ο/Γ «…», υπ’ αριθ. νηολογίου Πειραιά …, πλοιοκτησίας της εναγόμενης, το οποίο, παρασυρόμενο, προσέκρουσε στο άνω σκάφος προκαλώντας του τις εκτιθέμενες στην αγωγή εκτεταμένες υλικές ζημίες, συνεπεία των οποίων κρίθηκε μη αξιόπλοο. Ότι η σύγκρουση οφείλεται σε αποκλειστική υπαιτιότητα του πλοιάρχου της εναγόμενης, η οποία, ωστόσο, επικαλείται λόγους «ανωτέρας βίας» για την ως άνω σύγκρουση, αρνούμενη ν’ αποζημιώσει τον ιδιοκτήτη του σκάφους. Ότι η ίδια τον αποζημίωσε, σύμφωνα με τις προβλέψεις του ασφαλιστηρίου, καταβάλλοντάς του στις 15.9.2016 το ισόποσο σε ευρώ των 87.944 ελβετικών φράγκων, ήτοι 77.597 ευρώ, με συνέπεια να έχει υποκατασταθεί στα δικαιώματά του. Με βάση τα παραπάνω, η ενάγουσα ζητεί, όπως το αίτημα της αγωγής παραδεκτώς περιόρισε από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό δια των προτάσεών της, να αναγνωρισθεί ότι η εναγόμενη οφείλει να της καταβάλει το ποσό των 77.597 ευρώ, νομιμοτόκως από της επιδόσεως της αγωγής, καθώς και να καταδικασθεί η εναγόμενη στην καταβολή της δικαστικής της δαπάνης. Με το ανωτέρω περιεχόμενο και αίτημα η αγωγή, που επιδόθηκε στην εναγόμενη μέσα σε προθεσμία τριάντα (30) ημερών από την κατάθεσή της, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 215 παρ. 2 ΚΠολΔ, όπως η παρ. 2 αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 άρθρο δεύτερο παρ. 2 του Ν. 4335/2015 (βλ. σχετ. την υπ’ αριθ. … έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή της Περιφέρειας του Εφετείου Πειραιά, με έδρα το Πρωτοδικείο Πειραιά, Α. Π., που επικαλείται και προσκομίζει η ενάγουσα), αναρμοδίως καθ’ ύλην εισάγεται ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, ενώ, σύμφωνα με όσα εκτίθενται στη μείζονα σκέψη της παρούσας, θα έπρεπε να εισαχθεί στο καθ’ ύλην αρμόδιο Δικαστήριο που είναι το Μονομελές Πρωτοδικείο. Επομένως, πρέπει το παρόν Δικαστήριο, σύμφωνα και με τον βάσιμο περί τούτου ισχυρισμό της εναγόμενης, να κηρυχθεί καθ’ ύλην αναρμόδιο και να παραπεμφθεί η υπόθεση, κατ’ άρθρο 46 ΚΠολΔ, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (τμήμα ναυτικών διαφορών), που είναι το καθ’ ύλην και κατά τόπον αρμόδιο (άρθρα 14 παρ. 2 ΚΠολΔ, 51 Ν. 2172/1993). Τέλος, πρέπει να καταδικασθεί η ενάγουσα, λόγω της ήττας της, στα δικαστικά έξοδα της εναγόμενης [άρθρα 176, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ], όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό.

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

 

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

ΚΗΡΥΣΣΕΙ εαυτό αναρμόδιο να δικάσει την υπό κρίση αγωγή.

ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ αυτή στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς (τμήμα ναυτικών διαφορών).

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την ενάγουσα στα δικαστικά έξοδα της εναγόμενης, τα οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.

 

Κρίθηκε και αποφασίστηκε στον Πειραιά στις 20 Νοεμβρίου 2018 και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, στις 21 Νοεμβρίου 2018.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                                                                Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ