ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

 

ΕΦΟΠΛΙΣΤΗΣ, ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ,ΠΛΟΙΟΚΤΗΤΗΣ- 479 ΑΚ (προϋποθέτει προσωπική ευθύνη)

 

ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ    236/2017

ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

(Τακτική Διαδικασία)

 

Αποτελούμενο από τους Δικαστές Αλεξάνδρα Μητσοπούλου, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Χαρίλαο Παππά, Πρωτοδίκη – Εισηγητή, Νικόλαο Πολυζωγόπουλο, Πρωτοδίκη, και από τη Γραμματέα Κρυσταλλία Κριμιζά.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 25-10-2016, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: Εταιρείας με την επωνυμία «…» (…) που εδρεύει στην πόλη Ζ. της Λ. Δ.ς της Κ. και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου Ελένης Ευαγγελοπούλου.

ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ: 1) Εταιρείας με την επωνυμία «….» (…) που εδρεύει τυπικά μεν στις Ν. Μ., στην ουσία όμως στον Π…., όπου εδρεύει και η ναυτική εταιρεία με την επωνυμία «…”, και εκπροσωπείται νόμιμα, 2) Δ.-Μ. Τ. του Γ.-Ε., κατοίκου Πειραιά, και 3) Γ. Τ. του Δ., κατοίκου Α. Μ. Κ., οι οποίοι παραστάθηκαν δια της πληρεξούσιάς τους δικηγόρου Μαρίας Παπαδημητριου. – Μάλαμα μόνο για την υποβολή αιτήματος αναβολής, μετά δε την απόρριψή του οι ως άνω εναγόμενοι δεν παραστάθηκαν.

Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 22-12-2015 αγωγή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με γενικό αριθ. κατάθ. 13901/2015 και με αριθ. κατάθ. …, προσδιορίσθηκε, μετά από αναβολή κατά τη δικάσιμο της 15^ης Μαρτίου 2016, για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφηκε στο πινάκιο.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, η πληρεξούσια δικηγόρος της ενάγουσας ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις έγγραφες προτάσεις της.

 

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

           Από τις υπ’ αριθ. … εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Πειραιώς, Β. Χ., που νομίμως προσκομίζει και επικαλείται η ενάγουσα, προκύπτει ότι ακριβή επικυρωμένα αντίγραφα της κρινόμενης αγωγής με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για την αρχικώς ορισθείσα δικάσιμο της 15^ης Μαρτίου 2016, κατά την οποία η υπόθεση αναβλήθηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, επιδόθηκαν νομότυπα και εμπρόθεσμα στους εναγομένους (άρθρα 126 παρ. 1 περ. α΄ και δ΄, 129 παρ. 1, 228 και 229 ΚΠολΔ), η ως άνω δε αναβολή και η αναγραφή της υπόθεσης στο πινάκιο κατά τη μετ’ αναβολή δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, επέχει θέση νόμιμης κλήτευσης των εναγομένων (άρθρο 226 παρ. 4 εδ. δ΄ ΚΠολΔ). Εντούτοις, οι τελευταίοι, κατά την παραπάνω δικάσιμο, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου, παραστάθηκαν δια της πληρεξούσιάς τους δικηγόρου Μαρίας Παπαδημητρίου- Μάλαμα μόνο για την υποβολή αιτήματος αναβολής κατ’ άρθρο 241 KΠολΔ, το οποίο όμως απορρίφθηκε από το Δικαστήριο, με επακόλουθη έννομη συνέπεια να θεωρούνται ότι δεν εμφανίζονται κατ’ άρθρο 280 παρ. 2 ΚΠολΔ. Μετά ταύτα, κατά την επανεκφώνηση της υπόθεσης, οι εναγόμενοι δεν παραστάθηκαν και, επομένως, πρέπει να δικαστούν ερήμην (άρθρο 271 παρ. 1 και 2 ΚΠολΔ).

Με την υπό κρίση αγωγή της, η ενάγουσα εκθέτει ότι δραστηριοποιείται στον τομέα ναυπήγησης και επισκευής πλοίων, η δε πρώτη εναγόμενη εταιρεία είναι πλοιοκτήτρια του με σημαία Κύπρου επιβατηγού/οχηματαγωγού πλοίου «…», ΙΜΟ 8604345, ΔΔΣ 5BCG4, κοχ 8944, πρώην «…», η διαχείριση του οποίου (πλοίου) ανήκε κατά τον επίδικο χρόνο στην εταιρεία με την επωνυμία «….»· ότι, στο πλαίσιο της προαναφερόμενης δραστηριότητάς της, δυνάμει συμβάσεως έργου που κατήρτισε με την ανωτέρω διαχειρίστρια εταιρεία, ανέλαβε την εκτέλεση στο ναυπηγείο της εργασιών επισκευής και μετασκευής του προεκτιθέμενου πλοίου κατά το διάστημα από 27-5-2008 έως 28-5-2009· ότι, με το από 21-6-2013 ιδιωτικό συμφωνητικό, που συνήφθη στον Πειραιά μεταξύ της ίδιας (ενάγουσας) και των εναγομένων πλέον της ως άνω διαχειρίστριας εταιρείας «….», η τελευταία (διαχειρίστρια) και η πρώτη εναγομένη αναγνώρισαν ανεπιφύλακτα την οφειλή τους για ποσό ύψους 648.000 δολ. ΗΠΑ προς αυτή (ενάγουσα), το οποίο αποτελούσε το ανεξόφλητο υπόλοιπο από το ποσό των 5.298.000 δολ. ΗΠΑ εκ του εκδοθέντος για τις προαναφερθείσες εργασίες από 28 Μαΐου 2009 συμφωνητικού/τιμολογίου υπ. αριθ. …· ότι στο εν λόγω συμφωνητικό συνομολογήθηκε ρητά ότι η πρώτη εναγομένη και η εταιρεία «….», ως πρωτοφειλέτριες, αναλαμβάνουν να καταβάλουν στην ίδια (ενάγουσα), ευθυνόμενες από κοινού και εις ολόκληρον η καθεμία, από το ως άνω ανεξόφλητο υπόλοιπο των 648.000 δολ. ΗΠΑ το ποσό των 400.000 δολ. ΗΠΑ, στο οποίο αυτή (ενάγουσα) συμβιβαστικά περιόρισε την προπεριγραφόμενη απαίτησή της, ενώ ο δεύτερος και ο τρίτος των εναγομένων εγγυήθηκαν υπέρ των πρωτοφειλετριών τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την επίδικη ως άνω σύμβαση αναγνώρισης χρέους και την εμπρόθεσμη και προσήκουσα καταβολή του ποσού του συμβιβασμού, ενεχόμενοι ως πρωτοφειλέτες από κοινού και εις ολόκληρον με την πρώτη εναγομένη και τη διαχειρίστρια του πλοίου˙ ότι, κατά τον υπ’ αριθ. 3 όρο του ανωτέρω συμφωνητικού, συνομολογήθηκε να γίνει η εξόφληση του ποσού των 400.000 δολ. ΗΠΑ σε επτά δόσεις, η πρώτη των οποίων (δόσεων) για ποσό 250.000 δολ. ΗΠΑ θα ήταν καταβλητέα έως τις 8.7.2013 και ακολούθως οι υπόλοιπες (δόσεις) για ποσό 25.000 δολ. ΗΠΑ έκαστη θα ήταν καταβλητέες στις 30-8-2013, στις 30-9-2013, στις 30-10-2013, στις 29-11-2013, στις 30-12-2013 και στις 30-1-2014, αντίστοιχα, σύμφωνα δε με τον υπ’ αριθ. 4 όρο του ίδιου ως άνω συμφωνητικού ορίστηκε ότι αυτό τελεί υπό τη διαλυτική αίρεση της τακτικής και εμπρόθεσμης καταβολής των ανωτέρω δόσεων εκ μέρους των αντισυμβαλλόμενών της (ενάγουσας), η μη εμπρόθεσμη πληρωμή έστω και μίας εξ αυτών (δόσεων) θα έχει ως συνέπεια την κατ’ επιλογήν της (ενάγουσας) ασκήσεως του δικαιώματος κατάργησης της προαναφερθείσας συμφωνίας και την αξίωσή της (ενάγουσας) προς καταβολή στην ίδια του όποιου εναπομένοντος κατά το χρόνο εκείνο υπολοίπου εκ του συνόλου της απαιτήσεώς της εκ 648.000 δολ. ΗΠΑ και μάλιστα νομιμοτόκως˙ ότι οι εναγόμενοι προέβησαν μέχρι την άσκηση της αγωγής στην καταβολή της πρώτης δόσης για ποσό 250.000 Δολ. ΗΠΑ, καθώς και των τριών επόμενων δόσεων για ποσό 25.000 δολ. ΗΠΑ έκαστη, και δεν έχουν καταβάλει τις τρεις τελευταίες δόσεις, με συνέπεια να επέλθει αυτοδίκαιη κατάργηση της ένδικης ως άνω συμφωνίας κατά τον όρο (4) αυτής και να δικαιούται η ίδια (ενάγουσα) πλέον να απαιτήσει από τους εναγομένους το μη καταβληθέν, αναγνωρισθέν και ληξιπρόθεσμο υπόλοιπο εκ των 648.000 δολ. ΗΠΑ. Με βάση αυτά τα πραγματικά περιστατικά, άλλως κατά τις διατάξεις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού, ζητεί, όπως παραδεκτά περιορίστηκε κατ’ άρθρο 223 παρ. 1 του ΚΠολΔ το αγωγικό αίτημα και χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το απαραδέκτως, σύμφωνα με το ίδιο ως άνω άρθρο 223 ΚΠολΔ, υποβληθέν το πρώτον με τις κατατεθείσες έγγραφες προτάσεις της (ενάγουσας), αίτημα περί επιδικάσεως του ποσού των 10.000 δολ. ΗΠΑ, δυνάμει της επικαλούμενης περαιτέρω καταρτισθείσας συμφωνίας μεταξύ των διαδίκων, αφορώσας την έναντι των εξόδων της ενάγουσας καταβολή του ποσού αυτού, να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι, με προσωρινά εκτελεστή απόφαση, να της καταβάλουν εις ολόκληρον το ανεξόφλητο υπόλοιπο εκ των 648.000 δολ. ΗΠΑ, το οποίο ανέρχεται σε 279.839 δολ. ΗΠΑ (αφαιρώντας και τα καταβληθέντα μετά την άσκηση της ένδικης αγωγής έναντι αυτού ποσά), με βάση την ισοτιμία Δολ. ΗΠΑ-Ευρώ που θα ισχύει κατά την ημερομηνία εξοφλήσεως, άλλως σύμφωνα με την ισοτιμία Δολ. ΗΠΑ-Ευρώ κατά το χρόνο ασκήσεως της αγωγής, με το νόμιμο τόκο από 29 Μαΐου 2009, επόμενη ημέρα έκδοσης και αποδοχής του με αριθμό … Συμφωνητικού/Τιμολογίου, άλλως από 22-6-2013, επόμενη ημέρα αναγνώρισης της οφειλής, επικουρικά από τις 31-1-2014, επόμενη ημέρα της δήλης ημέρας καταβολής της τελευταίας των ανωτέρω δόσεων, άλλως από την επίδοση της αγωγής. Με τα ανωτέρω ως περιεχόμενο και αιτήματα, η αγωγή παραδεκτώς εισάγεται προς εκδίκαση, κατά την προκείμενη τακτική διαδικασία, ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, το οποίο είναι αρμόδιο καθ’ ύλην (άρθρα 9, 10, 12 παρ. 1, 14 παρ. 2 και 18 ΚΠολΔ) και κατά τόπον (άρθρα 3, 22, 25 παρ. 2 και 33 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 51 παρ. 1, 2, 3Β περ. β΄ Ν. 2172/1993 ως εκ του ναυτικού χαρακτήρα της διαφοράς). Περαιτέρω, ενόψει του ότι εισάγεται προς διάγνωση ιδιωτική διαφορά από διεθνή έννομη σχέση, δηλαδή σχέση με στοιχεία αλλοδαπότητας, τίθεται θέμα εφαρμοστέου δικαίου που τη διέπει. Με βάση τα εκτιθέμενα περιστατικά που συγκροτούν την ιστορική βάση της υπό κρίση αγωγής, αυτή είναι ερευνητέα στο σύνολό της κατά το ελληνικό ουσιαστικό δίκαιο και ειδικότερα: α) όσον αφορά στην αγωγική βάση εκ της μεταξύ των διαδίκων καταρτισθείσας συμβάσεως αναγνώρισης χρέους, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1 παρ. 1, 2 και 3 παρ. 1 του Κανονισμού Ε.Ε. 593/2008 που αντικατέστησε την από 19-6-1980 Σύμβαση της Ρώμης «Για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές» και εφαρμόζεται στις συμβάσεις που συνήφθησαν μετά τις 17 Δεκεμβρίου 2009, όπως η ένδικη, και β) ως προς τη στηριζόμενη στις διατάξεις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού βάση της (αγωγής), σύμφωνα με τα άρθρα 1 παρ. 1, 2 παρ. 1, 3, 10 παρ. 1 και 32 του Κανονισμού (ΕΚ) 864/2007 για το εφαρμοστέο δίκαιο στις εξωσυμβατικές ενοχές της 11.7.2007, αφού το δίκαιο αυτό (ελληνικό) είχε συμφωνηθεί ρητά ως εφαρμοστέο από τα διάδικα μέρη, δυνάμει του υπ’ αριθ. 6 σχετικού όρου της συμβάσεως. Κατ’ ακολουθίαν, η αγωγή είναι νόμιμη κατά ένα μέρος της, ως στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων, 291 (σε συνδ. με το άρθρο 1 του ν. 740/1977, εφόσον πρόκειται για διεθνή συναλλαγή που αφορά την εκμετάλλευση πλοίου, έτσι ώστε να τυγχάνει νόμιμη η συνομολόγησή της σε αλλοδαπό νόμισμα), 292, 293, 341 εδ. α΄, 345 εδ. α΄, 346, 361, 481, 681 επ., 847, 849, 851, 854, 857, 873 εδ. α΄ του ΑΚ, 907 και 908 παρ. 1 στοιχ. α΄ του ΚΠολΔ, πλην αφενός του παρεπόμενου αιτήματος περί επιδικάσεως τόκων από 29 Μαΐου 2009, επόμενη ημέρα έκδοσης και αποδοχής του με αριθμό … Συμφωνητικού/Τιμολογίου, άλλως από 22-6-2013, επόμενη ημέρα αναγνώρισης της οφειλής, το οποίο κρίνεται απορριπτέο ως μη νόμιμο, διότι οι εν λόγω ημερομηνίες δεν συνιστούν δήλη ημέρα, κατά την έννοια του άρθρου 341 εδ. α΄ ΑΚ, ούτε γίνεται στο δικόγραφο επίκληση όχλησης των εναγομένων προς πληρωμή του ανωτέρω ποσού κατά τις συγκεκριμένες ημερομηνίες (άρθρα 340, 341 και 345 ΑΚ), αφετέρου του αιτήματος περί καταψηφίσεως των εναγομένων στην πληρωμή του ποσού των 279.839 δολ. ΗΠΑ, με βάση την κατά το χρόνο ασκήσεως της αγωγής ισοτιμία δολ. ΗΠΑ – ευρώ, το οποίο είναι απορριπτέο ως νόμω αβάσιμο, καθόσον η ενάγουσα δικαιούται να απαιτήσει δια τη αγωγής μόνο το ισάξιο του αλλοδαπού νομίσματος σε ευρώ κατά την ημέρα της πληρωμής ή μόνο ευρώ (βλ. και ΑΠ 698/2006 σε ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», 613/1974 ΝοΒ 23. 169, ΕφΠειρ 546/2010 ΕΝΔ 2010. 397). Τέλος, η επικουρική βάση της κρινόμενης αγωγής περί αδικαιολογήτου πλουτισμού τυγχάνει απορριπτέα ως απαράδεκτη λόγω της αοριστίας της, διότι η ενάγουσα δεν επικαλείται ειδικώς μ’ αυτή ακυρότητα της ένδικης σύμβασης, από την οποία απορρέουν οι αγωγικές αξιώσεις (ΟλΑΠ 22/2003 ΕλλΔνη 44. 1261, ΑΠ 222/2003 ΕλλΔνη 45. 475). Επομένως, πρέπει η αγωγή, κατά το μέρος που κρίθηκε επαρκώς ορισμένη και νόμιμη, να εξετασθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της, δεδομένου ότι, για το παραδεκτό της συζήτησής της: α) έχει καταβληθεί το αναλογούν τέλος δικαστικού ενσήμου με τις νόμιμες υπέρ τρίτων προσαυξήσεις (βλ. το υπ’ αριθ. … σειρά VI διπλότυπο είσπραξης τύπου Β της ΔΟΥ Γ΄ Πειραιά), β) για το παραδεκτό της διαδικαστικής πράξης της κατάθεσης της αγωγής και της παράστασης στο ακροατήριο έχει κατατεθεί το με αριθμό … γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών ΔΣΠ (κατάθεση αγωγής) και το με αριθμό … γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών ΔΣΠ (παράσταση και προτάσεις) κατ’ άρθρο 61 παρ. 4 Ν. 4194/2013 (παράρτημα I και III), όπως η παρ. 4 αντικαταστάθηκε με άρθρο 7 παρ. 8 Ν. 4205/2013.

Κατά της αγωγής δεν υπάρχει ένσταση που να εξετάζεται αυτεπαγγέλτως, ενώ για τα γεγονότα που αναφέρονται στο δικόγραφό της επιτρέπεται η ομολογία. Πρέπει, συνεπώς, κατά το μέρος που κρίθηκε ορισμένη και νόμιμη, να γίνει αυτή (αγωγή) δεκτή ως βάσιμη και από ουσιαστική άποψη, καθόσον, λόγω της ερημοδικίας των εναγομένων, οι περιεχόμενοι στην αγωγή πραγματικοί ισχυρισμοί της ενάγουσας αποδεικνύονται πλήρως, αφού θεωρούνται ομολογημένοι από τους πρώτους [άρθρο 352 παρ. 1 ΚΠολΔ σε συνδ. με άρθ. 271 παρ. 3 του ίδιου Κώδικα, όπως το τελευταίο ισχύει μετά την αντικατάστασή του από το άρθρο 29 του ν. 3994/2011 (ΦΕΚ Α΄ 165/25-07-2011)], και να υποχρεωθούν αυτοί (εναγόμενοι) να καταβάλουν εις ολόκληρον στην ενάγουσα το σε ευρώ ισάξιο του ποσού των 279.839 δολ. ΗΠΑ με την επίσημη ισοτιμία Ευρώ – Δολλαρίου Η.Π.Α. κατά το χρόνο της πληρωμής, εντόκως νομίμως από την επομένη της 30-1-2014, η οποία συμφωνήθηκε ρητώς μεταξύ των διαδίκων ως δήλη ημέρα πληρωμής κατά την έννοια του άρθρου 341 ΑΚ και, ως εκ τούτου, με μόνη την παρέλευση της ως άνω ημερομηνίας οι εναγόμενοι κατέστησαν υπερήμεροι προς πληρωμή του προαναφερθέντος ποσού, μη απαιτουμένης οχλήσεως, με τη σημείωση ότι, εφόσον πρόκειται για οφειλή σε αλλοδαπό νόμισμα, ο τόκος υπερημερίας, ως παροχή ομοειδής προς το κεφάλαιο, υπολογίζεται στο οφειλόμενο αλλοδαπό νόμισμα (δολ. ΗΠΑ) κατά τα οριζόμενα στην Π.Υ.Σ. 36 της 22/26.3.1990, καταβάλλεται όμως στην Ελλάδα σε Ευρώ με βάση το σε Ευρώ ισότιμο του αλλοδαπού νομίσματος στο χρόνο και τον τόπο της πληρωμής (ΑΠ 1169/1997 ΕλλΔνη 40. 347). Ωστόσο, το αίτημα περί κηρύξεως της απόφασης προσωρινώς εκτελεστής πρέπει να απορριφθεί, γιατί η καθυστέρηση της εκτέλεσης δεν θα επιφέρει σημαντική ζημία στην ενάγουσα ούτε συντρέχουν εξαιρετικοί προς τούτο λόγοι. Τέλος, πρέπει να ορισθεί το νόμιμο παράβολο ερημοδικίας (άρθρα 501, 502 παρ. 1 και 505 παρ. 2 ΚΠολΔ), το οποίο πρέπει να καθορισθεί ενιαίο, ως εκ της σχέσεως αναγκαστικής ομοδικίας που συνδέει (άρθρο 76 παρ. 4 ΚΠολΔ) την πρώτη των εναγομένων με τους λοιπούς εξ αυτών (ΕφΑθ 3865/2012, ΕφΑθ 1917/2002), για την περίπτωση της εκ μέρους τους άσκησης ανακοπής ερημοδικίας κατά της παρούσας, σύμφωνα με όσα ειδικότερα ορίζονται στο διατακτικό της, η δε δικαστική δαπάνη της ενάγουσας, κατόπιν και του σχετικού αιτήματός της, πρέπει να επιβληθεί εις βάρος των τελευταίων (εναγομένων) ευθυνόμενων εις ολόκληρον, λόγω της ήττας τους (άρθρα 176, 180 παρ. 3 και 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ), σύμφωνα με όσα ειδικότερα διαλαμβάνονται στο διατακτικό της παρούσας απόφασης.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην των εναγομένων.

ΟΡΙΖΕΙ το παράβολο ερημοδικίας ενιαίο για όλους τους εναγομένους στο ποσό των διακοσίων (200,00) ευρώ.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ό, τι κρίθηκε απορριπτέο στο σκεπτικό.

ΔΕΧΕΤΑΙ κατά τα λοιπά την αγωγή.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τους εναγομένους να καταβάλουν εις ολόκληρον στην ενάγουσα το σε ευρώ ισάξιο του ποσού των διακοσίων εβδομήντα εννέα χιλιάδων οκτακοσίων τριάντα εννέα (279.839) δολλαρίων Η.Π.Α., με την επίσημη ισοτιμία ΕΥΡΩ – Δολλαρίου Η.Π.Α. κατά το χρόνο της πληρωμής, με το νόμιμο τόκο από τις 31-1-2014.

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τους εναγομένους ευθυνόμενους εις ολόκληρον στην καταβολή των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, τα οποία καθορίζει στο ποσό των έντεκα χιλιάδων τετρακοσίων (11.400,00) ευρώ.

ΚΡΙΘΗΚΕ και αποφασίσθηκε στον Πειραιά στις 4-1-2017 και δημοσιεύθηκε στον ίδιο τόπο σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, απόντων των μετεχόντων της δίκης, στις 19-1-2017.

 

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                                     Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ