ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 3498/2018
(ΓΑΚ/ΕΑΚ …)
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
διαδικασία εργατικών διαφορών
Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή Αντωνία Κοντογεωργάκη, Πρωτοδίκη, την οποία όρισε το Τριμελές Συμβούλιο Διοίκησης του Πρωτοδικείου, και από τη Γραμματέα Σπυριδούλα Βαλλιανάτου.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στον Πειραιά στις 28 Νοεμβρίου 2017 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΟΥ EKKAΛΟΥΝΤΟΣ – ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ: Ι. Α. του Ι., κατοίκου Δ. Ξάνθης, με ΑΦΜ … ΔΟΥ Χ., ο οποίος εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Στέφανο Λύρα του Μενελάου (ΑΜ/ΔΣΠ … γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών & ενσήμων ΔΣΠ), κάτοικο Π……, …, με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 ΚΠολΔ.
ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ – ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ: Της ναυτικής εταιρίας με την επωνυμία «…», που εδρεύει στο Τ. Α., όπως εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Ανδρέα Κωνσταντίνο Τζήμα του Ιωάννη (ΑΜ/ΔΣΠ … γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών & ενσήμων ΔΣΠ), κάτοικο Π……, …, με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 ΚΠολΔ.
Ο εκκαλών άσκησε την από 3.10.2011 και υπ’ αριθ. εκθ. καταθ. … αγωγή του ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πειραιώς κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών απευθυνόμενη κατά της εναγόμενης και ζήτησε τα σε αυτήν αναφερόμενα. Το παραπάνω Ειρηνοδικείο δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων εξέδωσε τη με αριθμό 141/2014 οριστική του απόφαση με την οποία κήρυξε εαυτό κατά τόπον αναρμόδιο και παρέπεμψε την αγωγή για εκδίκαση στο Ειρηνοδικείο Ναυπλίου. Με την από 8.12.2015 υπ’ αριθ. καταθ. … κλήση του η υπόθεση εισήχθη προς συζήτηση στο Ειρηνοδικείο Ναυπλίου, το οποίο, δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων κατά τη δικάσιμο της 8ης.11.2016, απέρριψε την αγωγή κατ’ ουσίαν. Κατά της παραπάνω αποφάσεως παραπονείται ο ενάγων και ήδη εκκαλών με την κρινόμενη από 22.8.2017 και υπ’ αριθ. εκθ. καταθ. … έφεσή του προς το Δικαστήριο αυτό, η οποία κατατέθηκε στη γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου προς προσδιορισμό δικασίμου με γενικό αριθμό κατάθεσης … και με ειδικό αριθμό κατάθεσης …, προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.
Κατά τη συζήτηση της υποθέσεως και την εκφώνησή της από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως παραπάνω αναφέρεται και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους προκατέθεσαν τις προτάσεις τους με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 ΚΠολΔ.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Στο εδάφιο α΄ του άρθρου 17Α ΚΠολΔ, που θεσπίστηκε με το άρθρο 3 παρ. 3 ν. 3994/2011 «Εξορθολογισμός και βελτίωση στην απονομή της πολιτικής δικαιοσύνης και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ A΄ 165/25.7.2011), ορίζεται ότι: «Στην αρμοδιότητα των Μονομελών Πρωτοδικείων υπάγονται και οι εφέσεις κατά των αποφάσεων των Ειρηνοδικείων της περιφέρειάς τους». Περαιτέρω, στην παρ. 1 του άρθρου 51 ν. 2172/1993 προβλέπεται ότι: «Συνιστάται στο Πρωτοδικείο Πειραιά ειδικό τμήμα στο οποίο εκδικάζονται: α) οι ναυτικές διαφορές που εισάγονται στο Πρωτοδικείο αυτό, β) οι υποθέσεις που εισάγονται στο ίδιο Πρωτοδικείο και εκδικάζονται κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, εφόσον αφορούν τη ρύθμιση δικαιωμάτων ή καταστάσεων που σχετίζονται άμεσα με πράξεις αναφερόμενες στην παράγραφο 3 και γ) οι εφέσεις κατά των αποφάσεων των Ειρηνοδικείων των περιφερειών των Πρωτοδικείων Πειραιά και Αθήνας που κρίνουν διαφορές και υποθέσεις των προηγούμενων εδαφίων (τμήμα ναυτικών διαφορών)». Άλλωστε, κατά το εδάφιο α΄ του άρθρου 46 ΚΠολΔ, αν το δικαστήριο δεν είναι καθ’ ύλην ή κατά τόπον αρμόδιο αποφαίνεται γι’ αυτό αυτεπαγγέλτως και προσδιορίζει το αρμόδιο δικαστήριο, στο οποίο παραπέμπει την υπόθεση. Από την ευρεία και αδιάστικτη διατύπωση του ανωτέρω άρθρου συνάγεται σαφώς ότι τούτο έχει εφαρμογή όχι μόνο επί αγωγής που έχει εισαχθεί αναρμοδίως, αλλά και για κάθε ένδικο μέσο, υπό ευρεία ή στενή έννοια, επομένως και επί εφέσεως που έχει εισαχθεί αναρμοδίως (βλ. ΕφΑθ 4609/1980 ΝοΒ 1980.1568, ΕφΑθ 1444/1971 ΝοΒ 1972.73). Συνεπώς, το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο εξετάζει εξ επαγγέλματος, ήτοι και χωρίς την προβολή σχετικής ενστάσεως, την αρμοδιότητά του καθ’ ύλην και κατά τόπο για την εκδίκαση της εφέσεως και αν κρίνει ότι είναι αναρμόδιο παραπέμπει την υπόθεση στο αρμόδιο Δικαστήριο, το οποίο και προσδιορίζει (ΠΠρΜεσ 176/1989 Αρμ 1990.41). Η κλήση για συζήτηση πρέπει να γίνεται στο Δικαστήριο στο οποίο απευθύνεται το ένδικο μέσο, έστω και αν είναι αναρμόδιο, το Δικαστήριο δε αυτό θα κηρύξει την αναρμοδιότητά του και θα παραπέμψει στο αρμόδιο κατ’ άρθρο 46 ΚΠολΔ και μάλιστα χωρίς να ερευνήσει προηγουμένως το παραδεκτό της εφέσεως [Κεραμεύς/Κονδύλης/Νίκας (-Μαργαρίτης), ΚΠολΔ Ι (2000) 498 αριθ. 6, 532 αριθ. 4]. Άλλωστε, η παράσταση του εφεσιβλήτου κατά την (πρώτη) συζήτηση και η παράλειψη προβολής της ενστάσεως της κατά τόπον αναρμοδιότητας δεν καθιστά το δευτεροβάθμιο δικαστήριο κατά παρέκταση αρμόδιο, διότι κατά το άρθρο 42 του ΚΠολΔ η παρέκταση της αρμοδιότητας χωρεί μόνο στον πρώτο βαθμό. Τέλος, η απόφαση περί παραπομπής, εφόσον εκδόθηκε κατ’ αντιμωλία των διαδίκων, είναι τελεσίδικη (άρθρα 321, 511, 513 παρ. 1 εδ. α΄ ΚΠολΔ) και επομένως υποχρεωτική τόσο ως προς την αναρμοδιότητα του δικαστηρίου που παρέπεμψε όσο και ως προς την αρμοδιότητα του δικαστηρίου στο οποίο έγινε η παραπομπή (άρθρο 46 εδ. β΄ ΚΠολΔ) (βλ. Σαμουήλ, η έφεση, στ΄ έκδοση 2009, §930).
Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, έπεται ότι η ένδικη έφεση κατά της υπ’ αριθ. 100/2017 αποφάσεως του Ειρηνοδικείου Ναυπλίου, η οποία εκδόθηκε επί της από 3.10.2011 αγωγής του ήδη εκκαλούντος κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών, θα έπρεπε να απευθυνθεί και εισαχθεί για εκδίκαση ενώπιον του αρμόδιου, καθ’ ύλην και κατά τόπον, Μονομελούς Πρωτοδικείου Ναυπλίου, στην περιφέρεια του οποίου υπάγεται το Ειρηνοδικείο Ναυπλίου, που εξέδωσε την εκκαλούμενη απόφαση. Άλλωστε, με βάση τις ειδικές διατάξεις του ν. 2172/1993, που προεκτέθηκαν, το τμήμα ναυτικών διαφορών του Πρωτοδικείου Πειραιώς είναι αρμόδιο προς εκδίκαση των εφέσεων κατά των αποφάσεων των Ειρηνοδικείων των περιφερειών των Πρωτοδικείων Πειραιά και Αθήνας που κρίνουν ναυτικές διαφορές και υποθέσεις και όχι άλλων Ειρηνοδικείων που έχουν κρίνει σε πρώτο βαθμό υποθέσεις τέτοιας φύσεως.
Επομένως, η ένδικη έφεση αναρμοδίως εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου και πρέπει να παραπεμφθεί στο καθ’ ύλην και κατά τόπον αρμόδιο Μονομελές Πρωτοδικείο Ναυπλίου μετά από αυτεπάγγελτη έρευνα του Δικαστηρίου, κατ’ άρθρο 46 ΚΠολΔ, ενώ η δικαστική δαπάνη της εφεσίβλητης για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθεί σε βάρος του εκκαλούντος λόγω της ήττας του (άρθρα 176, 183, 189 παρ. 1, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), αφού η περί παραπομπής απόφαση θεωρείται οριστική κατά την έννοια του άρθρου 309 ΚΠολΔ (ΕφΕυβ 37/2015 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 2393/2007 ΕφΑΔ 2008.891, ΠΠρΑθ 1507/2016 ΕλλΔνη 2016.1676), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΚΗΡΥΣΣΕΙ εαυτό αναρμόδιο κατά τόπο.
ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ την έφεση προς εκδίκαση ενώπιον του αρμόδιου καθ’ ύλην και κατά τόπο Μονομελούς Πρωτοδικείου Ναυπλίου.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του εκκαλούντος τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει σε τριακόσια (300) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, στις
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ