ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 3499/2018
(ΓΑΚ/ΑΚ …)
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
διαδικασία εργατικών διαφορών
Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή Αντωνία Κοντογεωργάκη, Πρωτοδίκη, την οποία όρισε το Τριμελές Συμβούλιο Διοίκησης του Πρωτοδικείου, και από τη Γραμματέα Σπυριδούλα Βαλλιανάτου.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στον Πειραιά στις 28 Νοεμβρίου 2017 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΗΣ EKKAΛΟΥΣΑΣ – ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ: Της εταιρίας με την επωνυμία …», που εδρεύει στα Χ. Κ., Λ. Κ. . …… και εκπροσωπείται νόμιμα, με ΑΦΜ … ΔΟΥ Πλοίων, η οποία εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από την πληρεξούσια δικηγόρο της Ευαγγελία Παπαντωνοπούλου του Αριστείδη (ΑΜ/ΔΣΑ15196 – Νο … γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών & ενσήμων ΔΣΠ), κάτοικο Αθήνας, Λεωφ. Βασ. Σοφίας αριθ. 100, που κατέθεσε προτάσεις.
ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ – ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ: Δ. Σ. του Τ., κατοίκου Π., οδός Κ. 11, Α.Φ.Μ. …, ο οποίος εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Στέφανο Λύρα του Βασιλείου (ΑΜ/ΔΣΠ 1946 – Νο Α175380/1.12.2017 γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών & ενσήμων ΔΣΠ), κάτοικο Πειραιά, οδός Αγ. Σπυρίδωνος αριθ. 11, που κατέθεσε προτάσεις.
Ο εφεσίβλητος άσκησε την από 31.12.2012 και υπ’ αριθ. εκθ. καταθ. … αγωγή του ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πειραιώς κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών απευθυνόμενη κατά της εναγόμενης και ζήτησε τα σε αυτήν αναφερόμενα. Το παραπάνω Ειρηνοδικείο δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων εξέδωσε τη με αριθμό 133/2015 οριστική του απόφαση με την οποία δέχτηκε την αγωγή εν μέρει. Κατά της παραπάνω αποφάσεως παραπονείται η εναγόμενη και ήδη εκκαλούσα με την κρινόμενη από 2.10.2015 και υπ’ αριθ. εκθ. καταθ. … έφεσή της προς το Δικαστήριο αυτό, η οποία κατατέθηκε στη γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου προς προσδιορισμό δικασίμου με γενικό αριθμό κατάθεσης … και με αριθμό κατάθεσης …, γράφτηκε στο πινάκιο και προσδιορίστηκε για τις 19.4.2016, οπότε αναβλήθηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της απόφασης, κατά την οποία η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Κατά τη συζήτηση της υποθέσεως και την εκφώνησή της από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως παραπάνω αναφέρεται και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων αναφέρθηκαν στις προτάσεις που κατέθεσαν.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Η κρινόμενη από 2.10.2015 έφεση (αριθμός εκθέσεως καταθέσεως ένδικου μέσου του Ειρηνοδικείου Πειραιώς … και αριθμός εκθέσεως προσδιορισμού δικογράφου του Πρωτοδικείου Πειραιώς …), με την οποία πλήττεται η με αριθμό 133/2015 οριστική απόφαση του Ειρηνοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατ’ αντιμωλία των διαδίκων και κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών των άρθρων 663 επ. ΚΠολΔ και 82 ΚΙΝΔ, επί της από 31.12.2012 αγωγής (αριθμός εκθέσεως καταθέσεως …) του ενάγοντος και ήδη εκκαλούντος, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 495 παρ.1 και 2, 499, 511, 513 παρ.1 περ.β, 516 παρ. 1, 517περ.α, 518 παρ. 1, 520 παρ.1 και 591 παρ. 1 ΚΠολΔ, εντός τριάντα ημερών από την επίδοση της εκκαλουμένης, που με επιμέλεια του εφεσιβλήτου – ενάγοντος πραγματοποιήθηκε στις 9.9.2015 (βλ. τη με αριθμό … έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Πειραιά Ι. Χ.). Επισημαίνεται ότι, αν και η έφεση ασκήθηκε μετά τη θέση σε ισχύ του ν. 4055/2012, δεν χρειάζεται για το παραδεκτό της η κατάθεση παραβόλου σύμφωνα με το άρθρο 495 παρ.4 ΚΠολΔ, όπως το άρθρο αυτό προστέθηκε με το άρθρο 12 παρ.2 του ν. 4055/2012, λόγω της φύσεως της διαφοράς ως εργατικής. Επομένως, η έφεση νόμιμα φέρεται στο Δικαστήριο αυτό που είναι αρμόδιο για την εκδίκασή της (άρθρο 17Α ΚΠολΔ, όπως προστέθηκε με το άρθρο3 παρ. 3 του ν. 3994/2011 σε συνδ. με το άρθρο 51 παρ. 1γ ν.2172/1993) και πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της, κατά την προαναφερθείσα ειδική διαδικασία που εφάρμοσε και το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο (βλ. άρθρα 533 παρ. 1, 663 επ. ΚΠολΔ) καιη οποία εφαρμόζεται εν προκειμένω ως εκ του χρόνου κατάθεσης της εφέσεως, σύμφωνα με τη μεταβατικού δικαίου διάταξη άρθρου 1 άρθρου ενάτου παρ. 2 του ν. 4335/2015 – ΦΕΚ Α΄87/23.7.2015 (πρβλ. ΕφΔωδ 38/2016 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
ΙΙ. Ο ενάγων και ήδη εφεσίβλητος άσκησε την προαναφερθείσα αγωγή του ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πειραιώς, στην οποία εξέθετε ότι δυνάμει διαδοχικών συμβάσεων εξαρτημένης ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου, που καταρτίστηκαν στον Πειραιά μεταξύ αυτού και της εναγομένης και ήδη εκκαλούσας, πλοιοκτήτριας εταιρίας του Ε/Γ-Ο/Γ πλοίου, υπό ελληνική σημαία, με το όνομα …), προσελήφθη και ναυτολογήθηκε στο ανωτέρω πλοίο, με την ειδικότητα του Ναύτη, κατά τα χρονικά διαστήματα από 11.1.2011 έως 9.3.2011 και από 8.4.2011 έως 7.6.2011 στη δρομολογιακή γραμμή Πάτρα – Ηγουμενίτσα – Αγκόνα – Ηγουμενίτσα – Πάτρα, σύμφωνα με τους όρους της οικίας ΣΣΕ για τα πληρώματα μεσογειακών – τουριστικών επιβατηγών πλοίων, και κατά τα διαστήματα από 8.6.2011 έως 14.9.2011 και από 5.11.2011 έως 29.10.2012 στη γραμμή Πειραιά – Ηράκλειο – Πειραιά, σύμφωνα με τους όρους της οικείας ΣΣΕ πληρωμάτων ακτοπλοϊκών επιβατηγών πλοίων. Με βάση τα ανωτέρω, ζητούσε να υποχρεωθεί η εναγομένη, με απόφαση προσωρινά εκτελεστή, να του καταβάλει το ποσό των 12.639,95ευρώ, για διαφορά αμοιβής υπερωριακής απασχόλησης κατά τις καθημερινές, τις Κυριακές, τα Σάββατα και τις αργίες, καθώς και ως αποζημίωση για μη παρασχεθείσες σ’ αυτόν διανυκτερεύσεις, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην υπό κρίση αγωγή, όλα δε τα ανωτέρω κονδύλια νομιμότοκα από την επίδοση της αγωγής.Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφασή του, αφού έκρινε την αγωγή ορισμένη και νομικά βάσιμη, στηριζόμενηστις διατάξεις των άρθρων 53 επ., 60, 84 ΚΙΝΔ, 346, 361, 648 επ., 653, 655, 659, 680 ΑΚ, 907, 908 παρ. 1 ε και 176 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με τις διατάξεις της ΣΣΝΕ πληρωμάτων μεσογειακών – τουριστικών επιβατηγών πλοίων του έτους 2010, που κυρώθηκε με την ΥΑ 3525.10/01/2010 (ΦΕΚ Β΄ 1743/2010), καθώς και της ΣΣΝΕ πληρωμάτων ακτοπλοϊκών επιβατηγών πλοίων του έτους 2011, που κυρώθηκε με την ΥΑ 3525.1.5.2/01/2011 (ΦΕΚ Β΄ 1070/2011), δέχτηκε την αγωγή ως εν μέρει ουσιαστικά βάσιμη και υποχρέωσε την εναγόμενη να καταβάλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των 6.774,24 ευρώ,νομιμότοκα από την επομένη της επίδοσης της αγωγής. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται η εναγόμενη – εκκαλούσα με την υπό κρίση έφεσή της, για τους λόγους που αναφέρονται σ’ αυτήν και ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και σε πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητώντας την εξαφάνιση της εκκαλουμένης, προκειμένου ν’ απορριφθεί η αγωγή στο σύνολό της.
ΙΙΙ. Κατά το άρθρο 216 παρ. 1 ΚΠολΔ η αγωγή, εκτός από τα στοιχεία που ορίζονται στα άρθρα 117 και 118, πρέπει να περιέχει : α) σαφή έκθεση των γεγονότων που θεμελιώνουν σύμφωνα με τον νόμο την αγωγή και δικαιολογούν την άσκησή της από τον ενάγοντα κατά του εναγομένου, β) ακριβή περιγραφή του αντικειμένου της διαφοράς και γ) ορισμένο αίτημα. Κατά την έννοια της διατάξεως αυτής αρκεί για το ορισμένο της αγωγής να εκτίθενται στο δικόγραφο της αγωγής τα πραγματικά περιστατικά που αποτελούν τους όρους εφαρμογής ορισμένης νομικής διατάξεως, από την οποία παρέχεται το ασκούμενο με την αγωγή δικαίωμα. Περαιτέρω, επί αγωγής με την οποία διώκεται η επιδίκαση αμοιβής λόγω υπερωριακής εργασίας κατά τις καθημερινές, τα Σάββατα, τις Κυριακές και τις αργίες, για το ορισμένο αυτής αρκεί να αναφέρεται, εκτός από την εργασιακή σχέση και τους όρους αυτής, η παροχή εργασίας κατά τις ως άνω ημέρες, η διάρκεια αυτής, ο αριθµός των ημερών καθώς και το χρονικό διάστηµα στο οποίο αναφέρονται, χωρίς να είναι απαραίτητος ο προσδιορισµός τους µε ακριβείς χρονολογίες, αφού τα Σάββατα, οι Κυριακές και οι αργίες προκύπτουν από το ηµερολόγιο [ΕφΠειρ (Μον-Ναυτ) 726/2015 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ· πρβλ. ΕφΠειρ 140/2004 ΕΝαυτΔ 2004.114 = ΔΕΕ 2004.1043]. Στην προκειμένη περίπτωση, με τον πρώτο λόγο της από 2.10.2015 εφέσεώς της παραπονείται η εναγομένη – εκκαλούσα ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφασή του απέρριψε τον αρνητικό ισχυρισμό της περί της μη συνδρομής της διαδικαστικής προϋποθέσεως του παραδεκτού της αγωγής, επί της οποίας αυτή (εκκαλουμένη απόφαση) εκδόθηκε, λόγω αοριστίας αυτής, που συνίσταται στο ότι: α) ενόψει της αναφοράς στο δικόγραφο της αγωγής ότι «εντός του διαστήματος 5/11/2011 έως 29/10/2012 εκτελέσαμε εκτάκτως το δρομολόγιο Πάτρα – Ηγουμενίτσα – Αγκόνα επί 20 ημέρες…», ο ενάγων αιτείται διαφοράς αμοιβής υπερωριακής εργασίας για όλο το ανωτέρω διάστημα βάσει της ΣΣΕ πληρωμάτων επιβατηγών – ακτοπλοϊκών πλοίων, ενώ εφαρμοστέα για τις ημέρες αυτές ήταν η ΣΣΕ πληρωμάτων μεσογειακών – τουριστικών επιβατηγών πλοίων, καθώς και β)ενόψει της αναφοράς στο δικόγραφο της αγωγής ότι «… άλλες 23 ημέρες εκτελούσαμε επισκευαστικές εργασίες στα ναυπηγεία της Σύρου»,ο ενάγων δεν παραθέτει στο δικόγραφο της αγωγής τις ακριβείς ημέρες διενέργειας των επισκευαστικών εργασιών, ώστε να κριθεί σε πόσα Σάββατα, αργίες ή καθημερινές / Κυριακές αντιστοιχούν. Ο λόγος αυτός της εφέσεως παραδεκτώς προβλήθηκε πλην όμως πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος και τούτο διότι για το ορισμένο των σχετικών αγωγικών ισχυρισμών αφενός μεν αρκεί η αναφορά των πραγματικών περιστατικών εκ των οποίων το Δικαστήριο θα συνάγει την εφαρμοστέα ΣΣΕ, αφετέρου δε δεν είναι απαραίτητος ο προσδιορισμός των συγκεκριμένων ημερών εντός του αναφερόμενου χρονικού διαστήματος κατά το οποίο εκτελέστηκαν επισκευαστικές εργασίες, η δε παροχή εργασίας του ενάγοντος τις ημέρες αυτές σαφώς προσδιορίζεται σε άλλο σημείο του αγωγικού δικογράφου («βάρδια φυλακής 18.00 έως 06.00»).
- IV. Από την επανεκτίμηση των υπ’ αριθ. … ενόρκων βεβαιώσεων των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης αντίστοιχα ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιά, που λήφθηκαν με επιμέλεια του ενάγοντος και της εναγόμενης μετά από νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευση των αντιδίκων τους (βλ. τις υπ’ αριθ. … και … εκθέσεις επίδοσης αντίστοιχα του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Πειραιά Ι. Χ. και του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Αθήνας Δ. Κ.), απ’ όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα που οι διάδικοι νόμιμα επαναπροσκομίζουν μετ’ επικλήσεως, άλλα εκ των οποίων λαμβάνονται υπόψη προς άμεση απόδειξη και άλλα για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, καθώς και από τις ομολογίες που περιλαμβάνονται στις προτάσεις τους (άρθρα 352, 261 ΚΠολΔ), αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο ενάγων, απογεγραμμένος ναυτικός, προσλήφθηκε με σύμβαση ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου και σε εκτέλεσή της ναυτολογήθηκε στον Πειραιά στις 11.1.2011, στο Ε/Γ-Ο/Γ πλοίο …» πλοιοκτησίας της εναγόμενης, με την ειδικότητα του ναύτη, απολύθηκε δε στο λιμάνι της Πάτρας στις 9.3.2011 «αμοιβαία συναινέσει» (βλ. το με αριθμό μητρώου 6931 ΙΣΤ φυλλάδιο ναυτικού).Στη συνέχεια επαναναυτολογήθηκε στο ανωτέρω πλοίο με την ίδια ειδικότητα στις 8.4.2011 μέχρι τις 14.9.2011, οπότε απολύθηκεστο λιμάνι του Πειραιά «αμοιβαία συναινέσει». Περαιτέρω, στις 5.11.2011 επαναναυτολογήθηκε στο λιμάνι του Πειραιά με την ίδια ειδικότητα στο ανωτέρω πλοίο και υπηρέτησε σ’ αυτό μέχρι τις 29.10.2012 οπότε απολύθηκε στο Ηράκλειο λόγω μετάθεσης (βλ. το με αριθμό μητρώου 6931 ΙΣΤ φυλλάδιο ναυτικού). Η εναγόμενη συνομολογεί την υπηρεσία του ενάγοντος με την ειδικότητα του ναύτη στο ως άνω πλοίο της κατά τα προαναφερθέντα χρονικά διαστήματα. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι το πλοίο, κατά τα χρονικά διαστήματα 16.1.2011 – 9.3.2011 και 8.4.2011 – 7.6.2011 εκτελούσε το δρομολόγιο Πάτρα – Ηγουμενίτσα – Αγκόνα – Ηγουμενίτσα – Πάτρα, αναχωρώντας από την Πάτρα στις 17.00 με άφιξη στην Ηγουμενίτσα στις 22.00 και αναχώρηση στις 23.00, άφιξη στην Αγκόνα στις 14.30 της επόμενης και αναχώρηση στις 17.00, άφιξη στην Ηγουμενίτσα στις 8.00 και αναχώρηση στις 8.30, άφιξη στην Πάτρα στις 14.30 και αναχώρηση πάλι στις 17.00.Σημειώνεται ότι κατά το χρονικό διάστημα 11 – 15.1.2011 το πλοίο δεν εκτέλεσε πλόες, λόγω επισκευαστικών εργασιών στο Πέραμα και την Ελευσίνα. Κατά τα διαστήματα από 8.6.2011 έως 14.9.2011 και από 5.11.2011 έως 29.10.2012 το πλοίο εκτελούσε το δρομολόγιο Πειραιάς – Ηράκλειο – Πειραιάς, αναχωρώντας από τον Πειραιά στις 21.30 με άφιξη στο Ηράκλειο περί τις 6.00, αναχώρηση περί τις 22.30 και άφιξη στον Πειραιά περί τις 6.00, ενώ τους καλοκαιρινούς μήνες, κυρίως τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, το πλοίο εκτέλεσε και ημερήσια δρομολόγια και συγκεκριμένα 19 το μήνα Ιούλιο 2011 και 23 τον μήνα Αύγουστο, 5 τον μήνα Ιούλιο 2012 και 16 τον μήνα Αύγουστο, οπότε αναχωρούσε από τον Πειραιά στις 21.30 με άφιξη στο Ηράκλειο περί τις 5.30, αναχωρούσε περί τις 12.00 με άφιξη στον Πειραιά στις 18.30 και αναχωρούσε περί τις 21.30 προς εκτέλεση του ίδιου ως άνω δρομολογίου. Στις 27 προς 28.8.2011 δεν εκτελέστηκε δρομολόγιο (βλ. σχετ. τα μηνιαία πληροφοριακά δελτία των ως άνω μηνών για το ένδικο πλοίο). Στο διάστημα από 10.1.2012 έως 26.1.2012 το πλοίο εκτέλεσε εκτάκτως το δρομολόγιο Πάτρα – Ηγουμενίτσα – Αγκόνα με επιστροφή, ενώ άλλες 23 ημέρες, εντός του διαστήματος από 5.11.2011 έως 29.10.2012, εκτελέστηκαν επί του πλοίου επισκευαστικές εργασίες στα ναυπηγεία της Σύρου. Περαιτέρω, όπως συνομολογείται, μεταξύ των διαδίκων μερών είχε συμφωνηθεί κατά τα χρονικά διαστήματα των δρομολογίων προς Ιταλία να εφαρμόζεται η ισχύουσα ΣΣΕ για τα πληρώματα μεσογειακών επιβατηγών πλοίων έτους 2010 και κατά τα χρονικά διαστήματα των δρομολογίων προς Ηράκλειο να εφαρμόζεται η ισχύουσα ΣΣΕ για τα πληρώματα ακτοπλοϊκών επιβατηγών πλοίων έτους 2011.Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται από τους μισθοδοτικούς λογαριασμούς του ενάγοντος που προσκομίζει μετ’ επικλήσεως η εναγόμενη – εκκαλούσα, ιδίως δε από την ατομική απόδειξη πληρωμής του ενάγοντος – εκκαλούντος για τη χρονική περίοδο 17 ημερών 10.1-26.1.2012, στην οποία αναφέρεται ως εφαρμοστέος ο «κλάδος μεσογειακών», κατά το εν λόγω διάστημα που το πλοίο εκτάκτως εκτέλεσε το δρομολόγιο Πάτρα – Ηγουμενίτσα – Αγκόνα με επιστροφή, ήταν εφαρμοστέα η ΣΣΕ για τα πληρώματα μεσογειακών επιβατηγών πλοίων έτους 2010, κατά τον βάσιμο σχετικό ισχυρισμό της εναγόμενης και ήδη εκκαλούσας που επαναφέρει με τις προτάσεις της. Εξάλλου, συνομολογείται ότι η εργασία των ναυτών βάρδιας ήταν κατανεμημένη σε 4ωρες βάρδιες από 8.00 έως 12.00, από 12.00 έως 16.00, από 16.00 έως 20.00, από 20.00 έως 24.00, από 24.00 έως 4.00 και από 4.00 έως 8.00, κάθε δε ναύτης εργαζόταν καθημερινά σε δύο εναλλασσόμενες 4ωρες βάρδιες για την κάλυψη των ποικίλων αναγκών του πλοίου, ενώ η εργασία των ναυτών γενικών καθηκόντων (ημερήσιων ναυτών ή «ντεημάνηδων») περιελάμβανε και καθήκοντα «ρολογά»του πλοίου, καθώς και συμμετοχή στη φόρτωση και εκφόρτωση του πλοίου εκτός από τη συμμετοχή τους στις εργασίες των ναυτών βάρδιας, όπως καθαριότητα, συντήρηση του πλοίου κ.λπ.Ο ενάγων, κατά το διάστημα από 8.6.2011 έως 14.9.2011 και από 5.11.2011 έως και τον Ιανουάριο 2012, συμμετείχε στις φορτοεκφορτώσεις του πλοίου και στο κτύπημα των ρολογιών του πλοίου, δηλαδή του είχε ανατεθεί ο έλεγχος για λόγους ασφαλείας όλων των χώρων του πλοίου. Με την υπ’ αριθ. … ένορκη βεβαίωση του μάρτυρα ανταπόδειξης Η. Β., ναύκληρου του ένδικου πλοίου, γίνεται εκτενής ανάλυση των συνθηκών εργασίας και των καθηκόντων των ναυτών του πλοίου κατά τους μεσογειακούς πλόες αυτού, τόσο των ναυτών γενικών καθηκόντων («ντεημάνηδες») όσο και των ναυτών βάρδιας, χωρίς, ωστόσο, ειδικότερη αναφορά στις ακριβείς συνθήκες και ώρες εργασίας του ενάγοντος. Αντίθετα, με την υπ’ αριθ. … ένορκη βεβαίωση του μάρτυρα απόδειξης Τ. Κ., ο οποίος συνυπηρέτησε με τον ενάγοντα ως ναύτης κατά τα χρονικά διαστήματα 11.1-15.2.2011, 9.3-10.6.2011 και 26.6-5.11.2011 στο ένδικο πλοίο, προσδιορίζονται ακριβώς τα καθήκοντά του και προσδιορίζεται ο κατά μέσο όρο ημερήσιος χρόνος εργασίας του στις 12 ώρες. Το γεγονός ότι ο εν λόγω μάρτυρας έχει επίσης ασκήσει αγωγή κατά της εναγόμενης πλοιοκτήτριας εταιρίας με παρεμφερή αιτήματα, στα πλαίσια της οποίας ο ενάγων έχει δώσει ένορκη βεβαίωση προς απόδειξη των αγωγικών ισχυρισμών, δεν επηρεάζει την πειστικότητα της καταθέσεώς του, σύμφωνα με την έννοια της διατάξεως του άρθρου 400 παρ. 3 ΚΠολΔ,η οποία ορίζει ότι δεν εξετάζονται ως μάρτυρες τα πρόσωπα που μπορεί να έχουν συμφέρον από τη δίκη, το συμφέρον του μάρτυρος μπορεί να είναι περιουσιακό ή μη περιουσιακό (ηθικό), πρέπει όμως να εξαρτάται από το αποτέλεσμα της δίκης και να είναι αναγκαία συνέπεια της εκβάσεώς της και του άρθρου340 του ΚΠολΔ, σύμφωνα με το οποίο η αξιοπιστία των μαρτύρων και η εκτίμηση των όσων αυτοί καταθέτουν, σχετικά με τους αποδεικτικούς ισχυρισμούς των διαδίκων, ανατίθεται στην κυριαρχική εξουσία του δικαστηρίου της ουσίας [ΑΠ 2073/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ (Μον-Ναυτ) 18/2016 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ].Σημειωτέον ότι μόνη η κατ’ επανάληψη ναυτολόγηση του ενάγοντος στο ένδικο (από 1.1.2010 έως 29.10.2012) αλλά και σε άλλα πλοία της πλοιοκτήτριας εναγόμενης («….» και «….Ι») μέχρι και τα τέλη του έτους 2012, όπως αποδεικνύεται από τη βεβαίωση υπηρεσίας που προσκομίζει μετ’ επικλήσεως η εναγόμενη – εκκαλούσα, δεν σημαίνει άνευ ετέρου την πλήρη ικανοποίησή του ως προς τις δικαιούμενες αποδοχές του, λαμβανομένου μάλιστα υπόψη του γεγονότος ότι οποιαδήποτε διαμαρτυρία ή επιφύλαξή του θα μπορούσε να έχει ως συνέπεια την απόλυσή του σε περίοδο υψηλού δείκτη ανεργίας των ναυτικών (πρβλ. ΕφΠειρ 1/2003 ΕΝαυτΔ 2003.123), σε καμία δεν περίπτωση δεν ενέχει παραίτηση από τα νόμιμα δικαιώματά του που απορρέουν από τη σχέση εργασίας και αναγνωρίζονται από κανόνες δημόσιας τάξεως, όπως είναι το δικαίωμά του για την καταβολή της νόμιμης αμοιβής του από την υπερωριακή του απασχόληση και άλλες πρόσθετες αμοιβές (πρβλ. ΑΠ 1554/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1089/2006 ΔΕΕ 2006.1178, ΕφΠειρ 218/2016 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 180/2008 ΠειρΝομ 2009.197). Ωστόσο, πειστική κρίνεται η κατάθεση του μάρτυρα ανταπόδειξης σχετικά με την εργασία του ενάγοντος κατά το χρόνο επισκευής του πλοίου στη Σύρο (23 ημέρες), κατά το οποίο αποδείχθηκε ότι ο ενάγων δεν παρείχε υπερωριακή εργασία, αφού τρεις εκ των ναυτών απασχολούνταν με τον ναύκληρο σε εργασίες καθαριότητας και συντήρησης, ενόσω οι επισκευές εκτελούνταν από το συνεργείο των ναυπηγείων Σύρου, οι λοιποί δε τρεις ναύτες, μεταξύ των οποίων και ο ενάγων, χωρίζονταν σε τρεις βάρδιες του ενός και εκτελούσαν χρέη φύλακα στον καταπέλτη του πλοίου καταγράφοντας τους εισερχόμενους και εξερχόμενους αυτού, έκαστος δε των ναυτών αυτών εργαζόταν επί 8ωρο (00.00-8.00, 8.00-16.00 και 16.00-24.00). Από τα παραπάνω αποδειχθέντα, με βάση το είδος της εργασίας του ενάγοντος – εφεσιβλήτου, ο οποίος απασχολείτο, μεταξύ άλλων, ως ναύτης στον καθαρισμό των καταστρωμάτων και των λοιπών χώρων του πλοίου, στο λύσιμο και δέσιμο των κάβων κατά τον απόπλου και κατάπλου, ως πηδαλιούχος στη γέφυρα του πλοίου, ενώ εκτέλεσε και καθήκοντα «ρολογά» και συμμετείχε στις φορτοεκφορτώσεις στα λιμάνια, τα οποία παρουσίαζαν ιδιαίτερα αυξημένη κίνηση κατά τους θερινούς μήνες, ενώ στη γραμμή Ηράκλειο – Πειραιάς εκτελούνταν συχνά και ημερήσια δρομολόγια, κατά τα ανωτέρω, που επιβάρυνε τα καθήκοντα των ναυτών και καθιστούσε αναγκαία την υπερωριακή εκ μέρους τους εργασία, λαμβανομένου υπόψη και του γεγονότος ότι ο ενάγων δεν εργάστηκε υπερωριακά κατά τα χρονικά διαστήματα 11.-15.1.2011 και 27-28.8.2011, οπότε δεν εκτελέστηκαν δρομολόγια, ούτε κατά τις 23 ημέρες επισκευών του πλοίου στη Σύρο, το Δικαστήριο κρίνει ότι ο ενάγων – εφεσίβλητος κατά τα επίδικα χρονικά διαστήματα που υπηρέτησε επί του πλοίου της εναγόμενης παρείχε, κατά μέσο όρο, εργασία 11 ωρών ημερησίως, ήτοι πραγματοποιούσε 3 ώρες υπερωριακής εργασίας κατά τις καθημερινές και Κυριακές και 11 ώρες υπερωριακής εργασίας κατά τα Σάββατα και τις αργίες. Άλλωστε, η επικαλούμενη από την εναγόμενη και ήδη εκκαλούσα πληρότητα ως προς την οργανική σύνθεση του πληρώματος του πλοίου δεν αναιρεί την παραπάνω κρίση του Δικαστηρίου ως προς την αποδειχθείσα παροχή υπερωριακής εργασίας εκ μέρους του ενάγοντοςκαθημερινώς, δεδομένου ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 87, 88 και 89 του ΚΔΝΔ η πληρότητα ως προς την οργανική σύνθεση αποσκοπεί στην ασφάλεια του πλοίου κατά τη διάρκεια των πλόων του και όχι στην ανυπαρξία ανάγκης για υπερωριακή εργασία (ΕφΠειρ 1/2003 ό.π.). Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε ομοίως ως προς την ημερήσια και, συνακόλουθα, την υπερωριακή κατά μέσο όρο εργασία του ενάγοντος κατά τα επίδικα χρονικά διαστήματα δεν έσφαλε ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και την εκτίμηση των αποδείξεων, κατά τούτο δε το σκέλος του ο δεύτερος λόγος έφεσης τυγχάνει αβάσιμος και απορριπτέος. Επομένως, ο ενάγων – εφεσίβλητος εδικαιούτο για υπερωριακή αμοιβή του τα εξής: Α. Για το διάστημα από 11.1.2011 έως 9.3.2011 και από 8.4.2011 έως 7.6.2011: 1) Για 97 καθημερινές και Κυριακές εδικαιούτο να λάβει [97 ημέρες × 3 ώρες υπερωριακής εργασίας = 291 ώρες × 7,57 ευρώ/ώρα (όπως η ανά ώρα υπερωριακή αμοιβή γιακαθημερινές και Κυριακές με βάση τη ΣΣΕγια τα πληρώματα μεσογειακών επιβατηγών πλοίων έτους 2010δεν αμφισβητείται) =] 2.202,87 ευρώ. 2) Για 17 Σάββατα και 5 αργίες (22 ημέρες) εδικαιούτο [22 ημέρες × 11 ώρες = 242 ώρες × 9,08ευρώ/ώρα (όπως η ανά ώρα υπερωριακή αμοιβή γιαΣάββατα και αργίες με βάση τη ΣΣΕγια τα πληρώματα μεσογειακών επιβατηγών πλοίων έτους 2010 δεν αμφισβητείται) =] 2.197,36 ευρώ. Ήτοι συνολικά εδικαιούτο να λάβει (2.202,87 + 2.197,36 =) 4.400,23 ευρώ. Όπως συνομολογεί, έχει λάβει το ποσό των 4.991,38 ευρώ και, συνεπώς, ουδέν δικαιούται.Β. Για το διάστημα από 8.6.2011 έως 14.9.2011, από 5.11.2011 έως 9.1.2012 και από 27.1.2012 έως 29.10.2012: 1) Για 361 καθημερινές και Κυριακές εδικαιούτο να λάβει [361 ημέρες × 3 ώρες υπερωριακής εργασίας = 1.083 ώρες × 8,38ευρώ/ώρα (όπως η ανά ώρα υπερωριακή αμοιβή γιακαθημερινές και Κυριακές με βάση τη ΣΣΕγια τα πληρώματα ακτοπλοϊκών επιβατηγών πλοίων έτους 2011 δεν αμφισβητείται) =] 9.075,54 ευρώ. 2) Για 63 Σάββατα και 18 αργίες (81 ημέρες) εδικαιούτο [81 ημέρες × 11 ώρες = 891 ώρες × 10,05 ευρώ/ώρα (όπως η ανά ώρα υπερωριακή αμοιβή για Σάββατα και αργίες με βάση τη ΣΣΕγια τα πληρώματα ακτοπλοϊκών επιβατηγών πλοίων έτους 2011 δεν αμφισβητείται) =]8.954,55 ευρώ. Γ. Για το διάστημα από 10.1.2012 έως 26.1.2012: 1) Για 15 καθημερινές και Κυριακές εδικαιούτο να λάβει [15 ημέρες × 3 ώρες υπερωριακής εργασίας = 45 ώρες × 7,57 ευρώ/ώρα (όπως η ανά ώρα υπερωριακή αμοιβή για καθημερινές και Κυριακές με βάση τη ΣΣΕγια τα πληρώματα μεσογειακών επιβατηγών πλοίων έτους 2010 δεν αμφισβητείται) =] 340,65 ευρώ. 2) Για 2 Σάββατα (δεν μεσολάβησε αργία) εδικαιούτο [2 ημέρες × 11 ώρες = 22 ώρες × 9,08ευρώ/ώρα (όπως η ανά ώρα υπερωριακή αμοιβή γιαΣάββατα και αργίες με βάση τη ΣΣΕγια τα πληρώματα μεσογειακών επιβατηγών πλοίων έτους 2010 δεν αμφισβητείται) =] 199,76 ευρώ. Συνολικά για τα ανωτέρω υπό στοιχ. Β. και Γ. διαστήματα ο ενάγων εδικαιούτο να λάβει το ποσό των (9.075,54 + 8.954,55 + 340,65 + 199,76 =) 18.570,5 ευρώ.Σημειώνεται ότι, αν και ο ενάγων δεν παρείχε υπερωριακή εργασία, κατά τα προεκτεθέντα, από 11 έως 15.1.2011, από 27 έως 28.8.2011 και κατά τις 23 ημέρες επισκευαστικών εργασιών επί του πλοίου στη Σύρο, τα εν λόγω χρονικά διαστήματα δεν αφαιρούνται από τον συνολικό χρόνο απασχόλησης του ενάγοντος αλλά συνυπολογίζονται, καθόσον για την ενδεκάωρη ημερήσια απασχόλησή του κατά μέσο όρο έχουν ληφθεί υπόψη και οι συγκεκριμένες ημέρες μη υπερωριακής απασχόλησης. Ωστόσο, η εκκαλουμένη απόφαση υπολόγισε εσφαλμένα τον αριθμό ημερών κατά τις οποίες ο ενάγων παρείχε υπερωριακή εργασίακατά τα χρονικά διαστήματα από 8.6.2011 έως 14.9.2011 και από 5.11.2011 έως 29.10.2012, υπολογίζοντας τις καθημερινές και Κυριακές σε 459 αντί για (361 + 15 =) 376 ημέρες, επομένωςέσφαλε κατά την εκτίμηση των αποδείξεων και ο δεύτερος λόγος έφεσης κατά το σχετικό σκέλος του (ε) πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτός και ως βάσιμος. Ο ενάγων συνομολογεί με την αγωγή του ότι για την ανωτέρω αιτία έχει λάβει το ποσό των 14.467,07 ευρώ, πλην όμως η εναγόμενη και ήδη εκκαλούσα επαναφέρει με τον δεύτερο λόγο έφεσης την και πρωτοδίκως παραδεκτώςπροταθείσα με τις προτάσεις της και με προφορική δήλωση που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά συζήτησης και νόμιμη κατ’ άρθρο 416 ΑΚ ένσταση εξόφλησης, ισχυριζόμενη ότι για τα χρονικά διαστήματα από 8.6.2011 έως 14.9.2011 και από 5.11.2011 έως 29.10.2012έχει καταβάλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των 15.717,31 ευρώ. Επ’ αυτού, λεκτέα τα εξής: Από τις διατάξεις των άρθρων 416 και 422 ΑΚ σε συνδυασμό με εκείνη του άρθρου 361 ΑΚ προκύπτει ότι, αν ο οφειλέτης έχει περισσότερα χρέη προς τον δανειστή και η καταβαλλόμενη παροχή δεν επαρκεί για την εξόφληση όλων, τότε ο προσδιορισμός του εξοφλούμενου χρέους θα γίνει με βάση την τυχόν συμφωνία των μερών, ελλείψει δε τέτοιας συμφωνίας, ο προσδιορισμός αυτός θα γίνει μονομερώς από τον οφειλέτη, κατά την καταβολή, ενώ, σε περίπτωση που ούτε ο οφειλέτης άσκησε το εν λόγω δικαίωμα επιλογής, η παροχή θα καταλογισθεί με τη σειρά που ορίζει το εδάφιο β΄ του άρθρου 422 ΑΚ. Ενόψει δε και της ρύθμισης του άρθρου 338 παρ. 1 ΚΠολΔ, ο μεν εναγόμενος (οφειλέτης) προτείνοντας την ένσταση της εξόφλησης του επίδικου χρέους με καταβολή πρέπει (και αρκεί) για την ουσιαστική βασιμότητα της ένστασής του να αποδείξει μόνο την καταβολή, ο δε ενάγων (δανειστής) ισχυριζόμενος κατ’ αντένσταση ότι υπάρχουν και άλλα χρέη και ότι η καταβληθείσα παροχή δεν αφορούσε στο επίδικο, αλλά σε άλλο ληξιπρόθεσμο χρέος, φέρει το βάρος απόδειξης της ύπαρξης του άλλου χρέους. Ο ισχυρισμός του δανειστή που επικαλείται τις προϋποθέσεις της ΑΚ 422 πρέπει σύμφωνα με τα άρθρα 216 και 262 ΚΠολΔ να περιέχει σαφή έκθεση των πραγματικών περιστατικών που την θεμελιώνουν, ήτοι πλήρη τα παραγωγικά του άλλου ή των άλλων χρεών γεγονότα, καθώς και το ύψος αυτών. Τα στοιχεία δε αυτά, που συγκροτούν τον αντίστοιχο ισχυρισμό, από το άρθρο 422 ΑΚ, του δανειστή, πρέπει να περιλαμβάνονται και στο αιτιολογικό της απόφασης που τον κρίνει βάσιμο κατ’ ουσίαν και μέσω αυτού οδηγείται στην απόρριψη του ισχυρισμού περί εξόφλησης (ΑΠ 1947/2014, ΑΠ 1522/2011, ΑΠ 954/2011, ΑΠ 892/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Στην προκειμένη περίπτωση, επί της παραδεκτώς προταθείσας και νόμω βάσιμης, κατά τ’ ανωτέρω, ένστασης εξόφλησης, ο ενάγων και ήδη εκκαλών υπέβαλε πρωτοδίκως με την προσθήκη του αντένσταση, την οποία νομίμως επαναφέρει με τις προτάσεις του ενώπιον του παρόντος δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου προς αντίκρουση του σχετικού λόγου έφεσης, σύμφωνα με την οποία το πέραν του συνομολογούμενου (467,07 ευρώ) καταβληθέν εκ μέρους της εναγόμενης ποσό αφορά σε αμοιβές εξπρές δρομολογίων που η τελευταία τού κατέβαλε αναγράφοντας στους μισθοδοτικούς λογαριασμούς την αιτιολογία ΑΡΓΙΕΣ ΜΕΣ. ή ΑΚΤ. ΥΠΟΛ. ΠΛΗΡΩΜΑ και έχει καταλογισθεί στις σχετικές οφειλές της (εναγόμενης) προς αυτόν. Ο σχετικός ισχυρισμός του ενάγοντος – εφεσίβλητου, αν και ορισμένος και νόμιμος, τυγχάνει αβάσιμος κατ’ ουσίαν, καθόσον ο ενάγων – εφεσίβλητος δεν ανταποκρίθηκε στο σχετικό βάρος του προκειμένου ν’ αποδείξει ότι το καταβληθέν από την εναγόμενη – εκκαλούσα ποσό των 1.485,53 ευρώ αφορούσε σε αμοιβές δρομολογίων εξπρές, ήτοιδεν απέδειξε πότε εκτελέστηκαν αυτά(δρομολόγια εξπρές) ούτε πόσηαμοιβή εδικαιούτο για την αιτία αυτή. Η εκκαλουμένη που απέρριψε τον σχετικό ισχυρισμό της εναγόμενης δεχόμενη ότι αυτή δεν αντέκρουσε, ως όφειλε, τον ισχυρισμό (αντένσταση) του ενάγοντος ότι το συνυπολογιζόμενο ποσό των 1.485,53 ευρώ αφορούσε σε αμοιβές εξπρές δρομολογίων και δέχθηκε ότι του καταβλήθηκε το (συνομολογούμενο) ποσό των 14.467,07 ευρώ έσφαλε κατά την ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και την εκτίμηση των αποδείξεων.Επειδή δε αποδεικνύεται ότι η εναγόμενη κατέβαλε στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των 15.717,31 ευρώ, όπως η καταβολή του δεν αμφισβητείται ειδικά από τον ενάγοντα – εκκαλούντα και προκύπτει από τους μισθοδοτικούς του λογαριασμούς, για την υπερωριακή του εργασία κατάτα χρονικά διαστήματα από 8.6.2011 έως 14.9.2011 και από 5.11.2011 έως 29.10.2012, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν η προταθείσα ένσταση εξόφλησης, με συνέπεια ο ενάγων να δικαιούται τη διαφορά ποσού (18.570,5 – 15.717,31 =) 2.853,19 ευρώ. Επομένως, ο σχετικός δεύτερος λόγος έφεσης κατά το (β) σκέλος του πρέπει να γίνει δεκτός ως βάσιμος. Τέλος, σύμφωνα με το άρθρο 16 της ΣΣΕ πληρωμάτων ακτοπλοϊκών επιβατηγών πλοίων, «1. Κάθε πλοιοκτήτης υποχρεούται να ρυθμίζει τα της υπηρεσίας των πλοίων του κατά τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται μία φορά τον μήνα κατά τους μήνας Ιούλιο έως και Σεπτέμβριο και δύο φορές το μήνα κατά τους υπόλοιπους μήνες, η διανυκτέρευση των μελών του πληρώματος στο λιμάνι αφετηρίας ή στο λιμάνι προορισμού του δρομολογίου του πλοίου, κατά την επιθυμία του ναυτικού και εφόσον τούτο είναι δυνατόν. 2. Σε περίπτωση που για λόγους ασφαλείας του πλοίου ή για οποιονδήποτε λόγο δεν καθίσταται δυνατή η διανυκτέρευση, καταβάλλεται στο ναυτικό για κάθε μη παρεχόμενη διανυκτέρευση αποζημίωση ίση με ένα ημερομίσθιο, ήτοι το 1/22 του υπό της Συλλογικής Συμβάσεως προβλεπομένου μισθού ενεργείας της παραγρ. 1 του άρθρου 1.». Σύμφωνα με το προεκτεθέν άρθρο της ΣΣΝΕ ο ενάγων εδικαιούτο για 15πλήρεις μήνες εργασίας του, δηλ. από 8.6.2011 έως 14.9.2011(3 μήνες και 6 ημέρες) και από 5.11.2011 έως 29.10.2012(11 μήνες και 24 ημέρες), μη ασκούσης οποιασδήποτε επιρροής της ημερομηνίας έναρξης εργασίας του στις 8.6 και στις 5.11 αντίστοιχα, δύο διανυκτερεύσεις για κάθε μήνα, πλην των μηνών Ιούλιο, Αύγουστο και Σεπτέμβριο, κατά τους οποίους εδικαιούτο μία διανυκτέρευση για κάθε μήνα, και συνολικά 26 διανυκτερεύσεις.Από τις προσαγόμενες μετ’ επικλήσεως από την εναγόμενη – εκκαλούσα καταστάσεις, στις οποίες αναγράφονται τα ονόματα των μελών του πληρώματος στα οποία χορηγήθηκαν διανυκτερεύσεις με τις αντίστοιχες ημερομηνίες διανυκτέρευσης, καθώς και αντίστοιχες αιτήσεις του ενάγοντος για διανυκτέρευση κατά τις αναγραφόμενες σ’ αυτές ημέρες, αποδεικνύεται ότι χορηγήθηκαν σ’ αυτόν 19 συνολικά διανυκτερεύσεις και συγκεκριμένα 2 ημέρες τον Αύγουστο 2011 (14 και 15.8), 1 ημέρα τον Δεκέμβριο 2011 (31.12), 2 ημέρες τον Ιανουάριο 2012 (1 και 2.1), 2 ημέρες τον Μάρτιο 2012 (24 και 25.3), 4 ημέρες τον Απρίλιο 2012 (13, 14, 15 και 16.4), 2 ημέρες τον Ιούνιο 2012 (10 και 11.6), 2 ημέρες τον Ιούλιο 2012 (6 και 7.7), 2 ημέρες τον Αύγουστο 2012 (15 και 16.8) και 2 ημέρες τον Σεπτέμβριο 2012 (12 και 13.9). Σημειώνεται ότι ο μάρτυρας απόδειξης Τ. Κ. δεν καταθέτει οτιδήποτε σχετικά στην υπ’ αριθ. … ένορκη βεβαίωσή του, αντιθέτως ο μάρτυρας ανταπόδειξης Η. Β. κατέθεσε, από προσωπική αντίληψη,στην υπ’ αριθ. … ένορκη βεβαίωση που έδωσε ότι οι διανυκτερεύσεις χορηγούνταν στο πλήρωμα του επίδικου πλοίου κατά τα προβλεπόμενα στην ως άνω ΣΣΕ. Επομένως ο ενάγων δικαιούται ως αποζημίωση για την ανωτέρω αιτία το συνολικό ποσό των 368,48 ευρώ (μισθός ενεργείας:1.158,08ευρώ ˣ 1/22 = 52,64 ˣ7 διανυκτερεύσεις = 368,48 ευρώ), αντί του ποσού των 526,40 ευρώ, το οποίο κατ’ εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων επιδίκασε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφαση. Συνεπώς, ο τρίτος λόγος έφεσης πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτός ως βάσιμος. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, γενομένης δεκτής της έφεσης (κατά τους αντίστοιχους λόγους της) και ως ουσιαστικά βάσιμης, πρέπει η εκκαλουμένη απόφαση να εξαφανιστεί, να κρατηθεί η αγωγή και να δικαστεί κατ’ ουσία από το Δικαστήριο τούτο, αφού δε γίνει δεκτή ως ορισμένη, σύμφωνα με όσα στην υπό στοιχ. ΙΙΙ παράγραφο της παρούσας αναφέρθηκαν, και νομικά βάσιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 53 επ., 60, 84 ΚΙΝΔ, 346, 361, 648 επ., 653, 655, 659, 680 ΑΚ, 907, 908 παρ. 1 ε και 176 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με τις διατάξεις της ΣΣΝΕ πληρωμάτων μεσογειακών – τουριστικών επιβατηγών πλοίων του έτους 2010, που κυρώθηκε με την ΥΑ 3525.10/01/2010 (ΦΕΚ Β΄ 1743/2010), καθώς και της ΣΣΝΕ πληρωμάτων ακτοπλοϊκών επιβατηγών πλοίων του έτους 2011, που κυρώθηκε με την ΥΑ 3525.1.5.2/01/2011 (ΦΕΚ Β΄ 1070/2011), πρέπει να γίνει δεκτή και ως εν μέρει ουσιαστικά βάσιμη και να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των (2.853,19 + 368,48 =) 3.221,67 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την εξόφληση. Το αίτημα της αγωγής περί κήρυξης της απόφασης προσωρινώς εκτελεστής είναι πλέον άνευ αντικειμένου. Λόγω της μερικής νίκης του εφεσιβλήτου-ενάγοντος, πρέπει να καταδικαστεί η εκκαλούσα – εναγομένη στην καταβολή μέρους των δικαστικών του εξόδων αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας (άρθρα 178 παρ. 1, 183 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και κατ’ ουσίαν την έφεση.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλουμένη υπ’ αριθ. 133/2015 οριστική απόφαση του Ειρηνοδικείου Πειραιώς, το οποίο δίκασε τη διαφορά κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών.
ΚΡΑΤΕΙ και ΔΙΚΑΖΕΙ επί της ουσίας την υπόθεση.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγόμενη να καταβάλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των τριών χιλιάδων διακοσίων είκοσι ενός ευρώ και εξήντα επτά λεπτών (3.221,67€), νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής έως την εξόφληση.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της εναγόμενης – εκκαλούσαςμέρος των δικαστικώνεξόδων του ενάγοντος – εφεσιβλήτου και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας, το οποίο ορίζει σε τετρακόσια πενήντα (450) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, στις
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ