ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

 

Αριθμός απόφασης      277 /2017
(Αριθμ. Κατάθ. …[S1] )

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

————————————

 

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Σοφία Καβαρινού, Πρωτοδίκη, που ορίστηκε από το Τριμελές Συμβούλιο Διεύθυνσης και από τη Γραμματέα Κούλα Κουντούρη.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 8 Νοεμβρίου 2016, για να δικάσει την υπόθεση, μεταξύ:

ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: Της εταιρείας με την επωνυμία «…[S2] », που εδρεύει στα Χ. Κ.[S3] , νομίμως εκπροσωπούμενη, η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξουσίας δικηγόρου της, Αικατερίνης Σταματελοπούλου.

ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: Φ. Γ.[S4]  του Γ.[S5] , κατοίκου Ω. Π. Η.[S6] , ο οποίος εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από το δικηγόρο του, Βασίλειο Σαξώνη, βάσει δηλώσεως κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ.

Ο εφεσίβλητος – ενάγων άσκησε ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πειραιά την από 5.11.2012, με γενικό αριθμό κατάθεσης …[S7]  και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου …[S8]  αγωγή του κατά της εκκαλούσας – εναγομένης, με την οποία ζήτησε ό,τι αναφέρεται σε αυτήν. Το Δικαστήριο, με τη με αριθμό 45/2015 οριστική απόφασή του, που εκδόθηκε κατά τη διαδικασία των εργατικών διαφορών, αντιμωλία των διαδίκων, την έκανε εν μέρει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη. Η εκκαλούσα, με την από 31.3.2016 (με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πειραιά…[S9] , γενικό αριθμό κατάθεσης …[S10]  και ειδικό αριθμό κατάθεσης …[S11] ) έφεσή της, η οποία προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο, προσβάλλει την απόφαση αυτή, ζητώντας την εξαφάνισή της και την απόρριψη της αγωγής στο σύνολό της.

Κατά τη συζήτηση της υποθέσεως, η πληρεξούσια δικηγόρος της εκκαλούσας, Ανώνυμης Ναυτιλιακής Εταιρείας με την επωνυμία «…[S12] .», αναφέρθηκε στις προτάσεις που κατέθεσε, ενώ ο πληρεξούσιος δικηγόρος του εφεσιβλήτου, Φ. Γ.[S13] , δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο, αλλά κατέθεσε μονομερή δήλωση που έγινε σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 242 § 2 του ΚΠολΔ και προκατέθεσε προτάσεις.

 

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη έφεση, η οποία στρέφεται κατά της υπ’ αριθμ. 45/27.2.2015 οριστικής απόφασης του Ειρηνοδικείου Πειραιά, που εκδόθηκε κατ’ αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών (άρθρα 663 επ. ΚΠολΔ, 82 ΚΙΝΔ) επί της από 5.11.2012 (με γενικό αριθμό κατάθεσης …[S14]  και αριθμό κατάθεσης δικογράφου …[S15] ) αγωγής του εφεσιβλήτου κατ’ αυτής, ασκήθηκε ενώπιον του καθ’ ύλην αρμοδίου Δικαστηρίου (αρθρ. 17Α ΚΠολΔ), νομότυπα και εμπρόθεσμα, κατ’ άρθρα 495 παρ.1 και 2, 511, 513 παρ.1, 516, 517, 518 παρ.1 και 520 ΚΠολΔ, όπως αυτές ίσχυαν κατά το χρόνο άσκησης της ένδικης έφεσης, ήτοι μετά τις τροποποιήσεις που επέφερε ο Ν. 4335/23.7.2015 (βλ. άρθρο ένατο, παρ.2 Ν. 4335/2015), εντός της τασσόμενης από το νόμο τριακονθήμερης προθεσμίας, αφού η εκκαλουμένη απόφαση επιδόθηκε με επιμέλεια του ενάγοντος στην εναγομένη την 4.3.2016 (βλ. τη με αριθμό …[S16]  έκθεση επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιά, Α. Π.[S17] ), ενώ η έφεση της εναγομένης κατατέθηκε από την τελευταία στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου την 1.4.2016. Επομένως, πρέπει η κρινόμενη έφεση να γίνει τυπικά δεκτή (αρθρ. 532 ΚΠολΔ) και να εξετασθεί περαιτέρω το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (αρθρ. 533 παρ.1 ΚΠολΔ), κατά την ίδια ως άνω ειδική διαδικασία.

Ο ενάγων (ήδη εφεσίβλητος), με την από 5.11.2012 ένδικη αγωγή του ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πειραιά, εξέθετε ότι, δυνάμει συμβάσεων εξαρτημένης ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου, που καταρτίσθηκα στον Πειραιά, μεταξύ του ιδίου και της εναγομένης, ήδη εκκαλούσας ναυτικής εταιρείας, νομίμως εκπροσωπουμένης, προσλήφθηκε και ναυτολογήθηκε στα ακόλουθα πλοία της εναγομένης, με την ειδικότητα του θαλαμηπόλου, σύμφωνα με τους όρους και τις συμφωνίες του ελληνικού δικαίου και της οικείας και κάθε φορά ισχύουσας Συλλογικής Σύμβασης Ναυτικής Εργασίας των Πληρωμάτων των Ακτοπλοϊκών – Επιβατηγών πλοίων, για τα αναφερόμενα στην αγωγή χρονικά διαστήματα, ήτοι α) από 16.5.2011 έως 22.5.2011, στο υπό ελληνική σημαία Ε/Γ – Ο/Γ πλοίο με το όνομα «…[S18] », νηολογίου Χ.[S19]  (αριθμ. …), κ.ο.χ. 25.290, β) από 22.5.2011 έως 9.8.2011, στο υπό Ελληνική σημαία Ε/Γ – Ο/Γ πλοίο με το όνομα «…[S20] », νηολογίου Χ.[S21]  (αριθμ….), κ.ο.χ. 15.404, γ) από 16.9.2011 έως 16.10.2011, στο ίδιο ως άνω πλοίο «…[S22] », δ) από 26.10.2011 έως 21.2.2012, στο ίδιο ως άνω πλοίο «…[S23] » και ε) από 2.4.2012 έως 4.6.2012, στο ίδιο ως άνω πλοίο, «…[S24] », οπότε απολύθηκε στο λιμάνι του Πειραιά, λόγω ετήσιας επιθεώρησης του πλοίου, με την υπόσχεση από την εναγομένη ότι θα επαναπροσληφθεί, η οποία (πρόσληψη) δεν επακολούθησε εντός 60 ημερών, παρά τις οχλήσεις του και την προσφορά της εργασίας του. Με βάση τα παραπάνω, ζητούσε, κυρίως μεν με βάση τη σύμβαση εργασίας και επικουρικά κατά τις διατάξεις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού, να υποχρεωθεί η εναγομένη να του καταβάλει το συνολικό ποσό των 19.993,52 Ευρώ, ως διαφορά αμοιβής υπερωριακής εργασίας κατά τα Σάββατα και τις αργίες και κατά τις καθημερινές και Κυριακές, διαφορά επιδόματος εορτής Χριστουγέννων έτους 2011, διαφορά επιδόματος εορτής Πάσχα έτους 2012, διαφορά επιδόματος εορτής Χριστουγέννων έτους 2012 και αποζημίωση απόλυσης, με το νόμιμο τόκο από την ημέρα που κάθε μερικότερο κονδύλι κατέστη απαιτητό, άλλως από την ημέρα της κάθε φορά απόλυσής του (ήτοι από 22.5.2011, από 9.8.2011, από 16.10.2011, από 21.2.2012 και από 4.6.2011, αντίστοιχα), άλλως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής, μέχρι την εξόφλησή της. Επί της αγωγής αυτής, η οποία συζητήθηκε κατ’ αντιμωλία των διαδίκων, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εξέδωσε την εκκαλουμένη, με αριθμό 45/2015 απόφασή του, με την οποίαν έκανε εν μέρει δεκτή, ως βάσιμη από ουσιαστική άποψη την αγωγή, ως προς την κύρια βάση της και υποχρέωσε την εναγομένη να καταβάλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των 16.793,93 Ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την 5.6.2012, κατά τα ειδικότερα στην απόφαση αναφερόμενα. Κατά της παραπάνω απόφασης παραπονείται η εκκαλούσα – εναγομένη, με την έφεσή της, για τους λόγους που αναφέρονται στο εφετήριο δικόγραφο και που ανάγονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητεί, δε, να εξαφανισθεί η προσβαλλομένη απόφαση, ώστε να απορριφθεί η αγωγή στο σύνολό της και να καταδικασθεί ο εφεσίβλητος στα δικαστικά της έξοδα και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας.

Από την επανεκτίμηση των αποδεικτικών μέσων που οι διάδικοι νομίμως επικαλούνται και προσκομίζουν, ειδικότερα δε από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα απόδειξης, Χ. Δ.[S25] , στο ακροατήριο του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, η οποία περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά του ιδίου Δικαστηρίου, τη με αριθμό …[S26]  ένορκη βεβαίωση του Γ.[S27]  Ν.[S28] , ενώπιον του Ειρηνοδίκου Πειραιά, που προσκομίζει και επικαλείται η εναγομένη (ήδη εκκαλούσα) και ελήφθη με επιμέλεια της εναγομένης κατόπιν νομότυπης και εμπρόθεσμης (αρθρ. 671 παρ.1 εδ.δ΄ ΚΠολΔ, όπως αυτό ίσχυε κατά το χρόνο άσκησης και συζήτησης της υπό κρίση αγωγής, αρθρ. ένατο παρ.4 του Ν. 4335/2015) κλήτευσης του ενάγοντα, ήδη εφεσίβλητου (βλ. την προσκομιζόμενη και επικαλούμενη από την εναγομένη, με αριθμό …[S29]  έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιά, Δημήτρη Σ. Κ.[S30] , περί επίδοσης της σχετικής κλήσης στον πληρεξούσιο δικηγόρο του ενάγοντα), καθώς και από όλα, γενικά, τα έγγραφα που οι διάδικοι νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν, αποδείχθηκαν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου τούτου, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά, με την επισήμανση ότι, παραδεκτά λαμβάνεται υπόψιν η κατάθεση του μάρτυρα του ενάγοντα, παρότι έχει ασκήσει και αυτός αγωγή κατά της εναγομένης (απορριπτομένου του περί του αντιθέτου λόγου της έφεσης της εναγομένης), καθόσον μόνη η άσκηση αγωγής με όμοιο αντικείμενο με αυτήν για την οποία καλούνται οι μάρτυρες να καταθέσουν δεν αρκεί για την εξαίρεση τους (βλ. Κεραμέα/ Κονδύλη/ Νίκα, ερμηνεία ΚΠολΔ, υπό αρθρ. 400 αριθμ.10, ΕφΑθ 3879/2012, Α΄ δημοσίευση ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 231/1990, Ε.Ν.Δ. 18, σ.202, ΕφΠειρ 1082/1986, Ε.Ν.Δ. 15, σ.389). Άλλωστε στην τηρούμενη εν προκειμένω ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών, κατά ρητή επιταγή του άρθρου 671 παρ.1 του ΚΠολΔ, το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψιν του και μη πληρούντα τους όρους του νόμου αποδεικτικά μέσα, όπως είναι και οι εξαιρετέοι μάρτυρες (ΕφΠειρ 578/2013, Α΄ δημοσίευση ΝΟΜΟΣ) ενώ, σε κάθε περίπτωση, η κατάθεση του παραπάνω μάρτυρα εκτιμάται από το Δικαστήριο, ανάλογα με την αξιοπιστία και το λόγο γνώσεως αυτού : Δυνάμει συμβάσεων εξαρτημένης ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου που καταρτίσθηκαν στον Πειραιά, μεταξύ του ενάγοντα, απογεγραμμένου έλληνα ναυτικού και της εναγομένης, νομίμως εκπροσωπουμένης, πλοιοκτήτριας του υπό Ελληνική σημαία πλοίου (νηολογίου Χ.[S31] , αρ. …), με το όνομα «…[S32] », κ.ο.χ. 38.261, και του, ομοίως υπό Ελληνική σημαία πλοίου (νηολογίου Χ.[S33] , αρ.17), πλοίου με το όνομα «…[S34] », κ.ο.χ. 15.404, ο  ενάγων ναυτολογήθηκε στο ως άνω πλοίο, με την ειδικότητα του θαλαμηπόλου, με τις αποδοχές και τους όρους εργασίας που προβλέπονται από την εκάστοτε ισχύουσα Σ.Σ.Ε. Πληρωμάτων Επιβατηγών Ακτοπλοϊκών Πλοίων και υπηρέτησε σε αυτά, κατά τα ακόλουθα χρονικά διαστήματα, ήτοι : Ι. Στο πλοίο «…[S35] », από 16.5.2011 μέχρι 22.5.2011, οπότε απολύθηκε στον Πειραιά, λόγω διακοπής δρομολογίων. ΙΙ. Στο πλοίο «…[S36] », α) από 22.5.2011 έως 9.8.2011, β) από 16.9.2011 έως 16.10.2011, γ) από 26.10.2011 έως 21.2.2012 και δ) από 2.4.2012 έως 4.6.2012, οπότε απολύθηκε στον Πειραιά, λόγω ετήσιας επιθεώρησης του εν λόγω πλοίου (βλ. προσκομιζόμενο και επικαλούμενο από τον ενάγοντα, ναυτικό φυλλάδιο αυτού, όπως άλλωστε συνομολογεί και η εναγομένη, με τις προτάσεις της τόσο ενώπιον του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου όσο και ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, στη σ.1 και 4, αντίστοιχα, αρθρ. 352 ΚΠολΔ). Κατά τη διάρκεια της ναυτολόγησης του ενάγοντος στα παραπάνω πλοία, αυτά εκτελούσαν δρομολόγιο από τον Πειραιά προς τα Χανιά και αντίστροφα, με καθημερινές αναχωρήσεις περί ώρα 21.00 και αφίξεις περί ώρα 06.00, ενώ κατά τη θερινή περίοδο ναυτολόγησης του ενάγοντα σε αυτό, το πλοίο εκτελούσε, για ορισμένες ημέρες (2 ημέρες το μήνα Ιούνιο 2011, 18 ημέρες το μήνα Ιούλιο 2011 και 5 ημέρες τον Αύγουστο 2011, ενώ δεν εκτέλεσε ημερήσια δρομολόγια κατά το Σεπτέμβριο 2011), εκτός από τα ανωτέρω δρομολόγια και ημερήσια δρομολόγια, με αναχώρηση από κάθε λιμένα (Π….. ή Χ.[S37] ) περί ώρα 10.00 και άφιξη αντιστοίχως στο λιμένα προορισμού (Χ.[S38]  ή …. περί ώρα 17.30 (βλ. προσκομιζόμενα και επικαλούμενα από την εναγομένη, μηνιαία πληροφοριακά δελτία, από τα οποία εμφαίνονται τα δρομολόγια του πλοίου «…[S39] », κατά τους μήνες Ιούνιο – Σεπτέμβριο 2011 και Ιούνιο 2012). Η οργανική σύνθεση των ως άνω πλοίων, κατά τα επίδικα χρονικά διαστήματα, ήταν α) στο πλοίο «…[S40] », 2 Αρχιθαλαμηπόλοι, 46 θαλαμηπόλοι (44 θαλαμηπόλοι προβλεπόμενη σύνθεση, στους οποίους, κατά το διάστημα από 1.4 έως 30.9 προστίθενται δύο ακόμη) και 16 επίκουροι και β) στο πλοίο «…[S41] », κατά το χρονικό διάστημα από 1 Νοεμβρίου έως 31 Μαρτίου κάθε έτους, 24 θαλαμηπόλοι, 16 επίκουροι/τραπεζοκόμοι, ένας προϊστάμενος αρχιθαλαμηπόλος και δύο αρχιθαλαμηπόλοι, ενώ κατά το χρονικό διάστημα από 1 Απριλίου έως 31 Οκτωβρίου κάθε έτους, 36 θαλαμηπόλοι (το διάστημα από 1.4 έως 30.9 προστίθεντο δύο ακόμη θαλαμηπόλοι), 25 επίκουροι/τραπεζοκόμοι, ένας προϊστάμενος αρχιθαλαμηπόλος και δύο αρχιθαλαμηπόλοι (βλ. προσκομιζόμενους και επικαλούμενους από την εναγομένη, πίνακες οργανικής σύνθεσης των ως άνω πλοίων). Ο ενάγων, καθόλα τα διαστήματα των ναυτολογήσεών του στα ανωτέρω πλοία, παρείχε τις υπηρεσίες του όλες τις ημέρες της εβδομάδος, απασχολούμενος ως «διαμεριστής θαλαμηπόλος», δηλαδή εργαζόταν στις καμπίνες των επιβατών, στην επιβίβαση και αποβίβαση και στην τραπεζαρία επιβατών. Συγκεκριμένα, η εργασία του άρχιζε περί ώρα 05.00 το πρωί, πριν την αποβίβαση των επιβατών, που άρχιζε περί ώρα 06.00 και συνεχιζόταν έως την ολοκλήρωση των καθαρισμών και τακτοποίησης των καμπινών (αλλαγή κλινοσκεπασμάτων, ξεσκόνισμα καμπίνας, καθάρισμα καθρέπτη μπάνιου), ήτοι έως ώρα 10.00 περίπου. Το απόγευμα, η εργασία ξεκινούσε ξανά περί ώρα 17.00, με την παραλαβή των επιβατών, διότι το πλοίο έφευγε στις 21.00 και οι θαλαμηπόλοι έπρεπε να βρίσκονται στα πόστα τους στη ρεσεψιόν από τις 17.00 που άρχιζε η παραλαβή των επιβατών και η τακτοποίηση αυτών στις καμπίνες. Αργότερα, περί ώρα 20.30 άρχιζε η εργασία του στην τραπεζαρία σελφ σέρβις και στις 21.00 στην κύρια τραπεζαρία, όπου εκεί ελάμβανε χώρα σερβίρισμα βραδινού φαγητού και, στη συνέχεια, μέχρι ώρα 23.00 περίπου, καθαρισμός των χώρων της τραπεζαρίας (περί των καθηκόντων του ενάγοντα, βλ. κατάθεση μάρτυρα απόδειξης και ένορκη βεβαίωση μάρτυρα ανταπόδειξης). Εξάλλου, κατά τα διαστήματα ναυτολόγησης του ενάγοντα από 1.1.2012 έως 21.2.2012 και από 2.4.2012 έως 4.6.2012, ο ενάγων, κάθε δεύτερη ημέρα, οπότε το πλοίο «…[S42] » έφτανε στον Πειραιά, πραγματοποιώντας το ταξίδι επιστροφής από Χανιά, εργαζόταν επιπλέον, κατ’ εντολή των νομίμων εκπροσώπων της εναγομένης, σε εργασίες καθαρισμού του υπό επισκευή πλοίου «…[S43] », οι οποίες εκτελούνταν στο Πέραμα, όπως αποδεικνύεται από τη σαφή περί τούτου κατάθεση του μάρτυρα απόδειξης, Χ. Δ.[S44] , στο ακροατήριο του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου (βλ. πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης Ειρηνοδικείου Πειραιά, με αριθμό 45/2015). Από τα προαναφερόμενα αποδεικτικά μέσα, σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψιν αυτεπαγγέλτως (αρθρ. 334 παρ.4 ΚΠολΔ), αποδεικνύεται ότι ο ενάγων, κατά τη διάρκεια των ένδικων ναυτολογήσεων του επί των ανωτέρω πλοίων, απασχολούνταν πέραν του νομίμου ωραρίου, υπερωριακώς (ήτοι, πέραν του οχταώρου τις καθημερινές και τις Κυριακές και καθόλη της διάρκεια της εργασίας του κατά τα Σάββατα και τις αργίες). Ισχυρή απόδειξη πραγματοποίησης της υπερωριακής απασχόλησης του ενάγοντος αποτελεί το γεγονός ότι σε αυτόν καταβαλλόταν μηνιαίως χρηματικό ποσό για υπερωρίες, όπως προκύπτει από τους προσκομιζόμενους, με επίκληση, λογαριασμούς μισθοδοσίας. Βάσει των προεκτεθέντων και ιδίως ενόψει: α) των επικρατουσών συνθηκών και περιστάσεων, κατά την απασχόληση του ενάγοντος επί του ως άνω πλοίου, το οποίο εκτελούσε το προαναφερόμενο δρομολόγιο, β) των χρονικών περιόδων, κατά τις οποίες ήταν ναυτολογημένος ο ενάγων, και γ) της φύσης και του  αντικειμένου  της απασχόλησής του, ως θαλαμηπόλου, κρίνεται ότι ο ενάγων, για την εκτέλεση των ως άνω καθηκόντων του, απασχολούνταν κατά μέσο όρο, α) κατά τα επίδικα χρονικά διαστήματα, από 16.5.2011 έως 22.5.2011, από 22.5.2011 έως 9.8.2011, από 16.9.2011 έως 16.10.2011 και από 26.1.2012 έως 31.12.2011,  επί 11 ώρες ημερησίως κατά μέσον όρο και β) κατά τα επίδικα χρονικά διαστήματα από 1.1.2012 έως 21.2.2012 και από 2.4.2012 έως 4.6.2012, επί 11 ώρες ημερησίως κατά μέσον όρο, επιπρόσθετα, δε, κάθε δεύτερη ημέρα του εν λόγω διαστήματος, επί 13 ώρες ημερησίως κατά μέσον όρο, λόγω της εργασίας του ενάγοντα στο πλοίο «…[S45] ». Επισημαίνεται, άλλωστε, ότι οι ώρες απασχόλησης του ενάγοντος, κατά τη διάρκεια των διπλών δρομολογίων κατά τους θερινούς μήνες, τα οποία, κατά τα ανωτέρω αποδειχθέντα, δεν αποδείχθηκε ότι εκτελούνταν κάθε δεύτερη ημέρα, σε όλους τους θερινούς μήνες ναυτολόγησης του ενάγοντα στο πλοίο, αλλά κατά τις ανωτέρω αναφερόμενες ημέρες καθ’ έκαστο μήνα, δεν αυξάνονταν κατά χρόνο ανάλογο με εκείνον της απασχόλησης κατά τα νυχτερινά δρομολόγια, διότι, όπως προαναφέρθηκε, κατά τους θερινούς μήνες, υπηρετούσε στο πλοίο, μεγαλύτερος αριθμός θαλαμηπόλων και επίκουρων από αυτόν που υπηρετούσε κατά το υπόλοιπο χρονικό διάστημα και οι κρατήσεις καμπινών, στα ημερήσια δρομολόγια, ήταν λιγότερες από τις κρατήσεις καμπινών που γίνονταν στα βραδινά δρομολόγια, με αποτέλεσμα, τα ημερήσια δρομολόγια να απαιτούν μικρότερη απασχόληση προσωπικού για τον καθαρισμό και τη διευθέτηση των κοιτώνων και την υποδοχή των επιβατών και τη μεταφορά των αποσκευών τους στις καμπίνες τους. Εξάλλου, την εκτέλεση υπερωριακής εργασίας από τον ενάγοντα, αλλά και την απασχόληση αυτού κατά τις εργασίες που τελούντο στο πλοίο «…[S46] » κατά το έτος 2012, επιβεβαιώνει στην κατάθεσή του, στο ακροατήριο του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, ο μάρτυρας απόδειξης, Χ. Δ.[S47] , ο οποίος απασχολούνταν ως θαλαμηπόλος, κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, στα ως άνω πλοία, πλην όμως, συγκρινόμενης της κατάθεσής του, με την κατάθεση του μάρτυρα ανταπόδειξης, Γ.[S48]  Ν.[S49]  (στην προαναφερόμενη ένορκη βεβαίωσή του), ο οποίος υπηρέτησε στα ανωτέρω πλοία ως Προϊστάμενος Αρχιθαλαμηπόλος και, ως εκ τούτου, ήταν υπεύθυνος για τον καθορισμό των καθηκόντων των ναυτικών της ειδικότητας του ενάγοντος, σε συνδυασμό με το λοιπό εισφερόμενο αποδεικτικό υλικό και τα διδάγματα της κοινής πείρας και τους κανόνες της λογικής, που λαμβάνονται υπόψιν αυτεπαγγέλτως (αρθρ. 336 εδ.δ ΚΠολΔ), το Δικαστήριο δε δύναται να σχηματίσει ασφαλή δικανική πεποίθηση περί παροχής από μέρους του ενάγοντος των ωρών εργασίας τις οποίες ισχυρίζεται στην αγωγή του (κατά τα ανωτέρω ειδικότερα σε αυτήν εκτεθέντα), απορριπτομένων, κατά τα λοιπά, των σχετικών αγωγικών ισχυρισμών, ως υπερβολικών, αναπόδεικτων και μη ανταποκρινόμενων στα πράγματα. Επισημαίνεται, εν προκειμένω, ότι, το γεγονός ότι το ανωτέρω πλοίο της εναγομένης είχε την προβλεπόμενη κατά το νόμο σύνθεση πληρώματος δεν αποτελεί τεκμήριο και δη αμάχητο ότι δεν απαιτείτο για τις ανάγκες της λειτουργίας τους η παροχή εκ μέρους του πληρώματος (συγκεκριμένα του εδώ ενάγοντος) υπερωριακής εργασίας, ούτε αναιρεί την παραπάνω κρίση του Δικαστηρίου ως προς την πραγματοποιούμενη καθημερινά υπερωριακή εργασία, δεδομένου μάλιστα ότι η πληρότητα ως προς την οργανική σύνθεση του πληρώματος του πλοίου αποσκοπεί στην ασφάλεια του πλοίου κατά τη διάρκεια των πλόων του και όχι στην ανυπαρξία ανάγκης για υπερωριακή εργασία (ΕφΠειρ 1/2003, ΕΝΔ 31,σ.123). Άλλωστε, το γεγονός ότι ο ενάγων είχε συμφωνήσει όπως λαμβάνει μηνιαίως ένα συγκεκριμένο ποσό για υπερωριακή εργασία, υπογράφοντας τις μισθοδοτικές καταστάσεις (που περιλάμβαναν και τις αποδοχές για υπερωρίες) δεν αποκλείει την απόδειξη εκ μέρους του με άλλα αποδεικτικά μέσα ότι πραγματοποίησε περισσότερες ώρες υπερωριακής εργασίας, από όσες υπέγραψε και πληρώθηκε, όπως έγινε εν προκειμένω. Εξάλλου, ακόμη και αν ήθελε γίνει δεκτό ότι η ανεπιφύλακτη υπογραφή από τον ενάγοντα των καταστάσεων μισθοδοσίας (περιλαμβάνουσα και τις αποδοχές των υπερωριών) ενέχει παραίτηση από τις επίδικες αξιώσεις του από την προσφορά της εργασίας του (άφεση χρέους) η παραίτηση αυτή είναι άνευ εννόμου επιρροής, αφού κάθε παραίτηση του εργαζομένου από τα νόμιμα δικαιώματά του που πηγάζουν είτε από το νόμο είτε από συλλογικές συμβάσεις εργασίας και καθορίζουν τα κατώτατα όρια προστασίας είναι άκυρη (βλ. ΕφΠειρ 660/2010, ΕφΠειρ 1117/2005, ΕφΠειρ 1/2003, ΕΝΑΥΤΔ 2003, σ. 124). Ενόψει των ανωτέρω, η οφειλόμενη αμοιβή του ενάγοντα λόγω υπερωριακής απασχόλησης, κατά τις περιόδους ναυτολόγησής του στα πλοία της εναγομένης, διαμορφώνεται, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 6, 11, 13, 18 της εφαρμοζόμενης στην ένδικη υπόθεση, από 31.3.2011 Σ.Σ.Ν.Ε. Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων του έτους 2011, η οποία κυρώθηκε με την 3525.1.5.1/01/2011 απόφαση του Υπουργού Θαλάσσιων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας (ΦΕΚ Β΄ 1070/31.5.2011), ως ακολούθως, κατά το  μη αμφισβητούμενο ειδικά με λόγο έφεσης αριθμό των ημερών εργασίας του ενάγοντα : 1) Περίοδος ναυτολόγησης από 16.5.2011 έως 22.5.2011, α) κατά τις 6 καθημερινές και Κυριακή της ως άνω περιόδου, το ποσό των (6 ημέρες Χ 3 ώρες ημερησίως Χ 8,37 Ευρώ =) 150,66 Ευρώ και β) κατά το 1 Σάββατο, το ποσό των (11 ώρες Χ 10,04 Ευρώ =) 110,44 Ευρώ, ήτοι συνολικά ποσό 261,10 Ευρώ, έναντι του οποίου η εναγομένη του κατέβαλε το ποσό των 167,34 Ευρώ, όπως ο ίδιος συνομολογεί στην αγωγή του και δέχθηκε και η εκκαλουμένη, χωρίς να υπάρχει ως προς τούτο παράπονο, με λόγο έφεσης, επομένως του οφείλεται η διαφορά, ποσού 93,76 Ευρώ. 2) Περίοδος ναυτολόγησης από 22.5.2011 έως 9.8.2011, α) κατά τις 67 καθημερινές και Κυριακές της ως άνω περιόδου (δεν εργάσθηκε την 29.6.2011, λόγω απεργίας), το ποσό των (67 ημέρες Χ 3 ώρες ημερησίως Χ 8,37 =) 1.682,37 Ευρώ και β) κατά τα 11 Σάββατα και 1 αργία της ως άνω περιόδου, το ποσό των (12 ημέρες Χ 11 ώρες Χ 10,04 Ευρώ =) 1.325,28 Ευρώ, ήτοι συνολικά το ποσό των 3.007,65 Ευρώ, έναντι του οποίου η εναγομένη του κατέβαλε το ποσό των (239,16 + 1.675,58 =) 1.914,74 Ευρώ, όπως ο ίδιος συνομολογεί στην αγωγή του και δέχθηκε και η εκκαλουμένη, χωρίς να υπάρχει ως προς τούτο παράπονο, με λόγο έφεσης, επομένως του οφείλεται η διαφορά, ποσού (3.007,65 – 1.914,74 =) 1.092,91 Ευρώ. 3) Περίοδος ναυτολόγησης από 16.9.2011 έως 16.10.2011, α) κατά τις 26 καθημερινές και Κυριακές της ως άνω περιόδου, το ποσό των (13 ημέρες Χ 3 ώρες ημερησίως Χ 8,37 Ευρώ =) 326,43 Ευρώ και β) κατά τα 5 Σάββατα της ως άνω περιόδου, το ποσό των (5 Χ 11 Χ 10,04 Ευρώ =) 552,20 Ευρώ, ήτοι συνολικά το ποσό των 878,63 Ευρώ, έναντι του οποίου η εναγομένη του κατέβαλε το ποσό των (359,10 + 382,80 = ) 741,90 Ευρώ, όπως ο ίδιος συνομολογεί στην αγωγή του, επομένως του οφείλεται η διαφορά ποσού (878,63 – 741,90 =)  136,73 Ευρώ. 4) Περίοδος ναυτολόγησης από 26.10.2011 έως 21.2.2012, α)  (i) κατά τις 74 καθημερινές και Κυριακές της ως άνω περιόδου, το ποσό των (74 Χ 3 ώρες ημερησίως Χ 8,37 Ευρώ =) 1.858,14 Ευρώ και (ii) κατά τις 22 καθημερινές και Κυριακές της ως άνω περιόδου, λόγω παροχής εργασίας στο πλοίο «…[S50] », το ποσό των (22 Χ 5 ώρες ημερησίως Χ 8,37 Ευρώ =) 920,70 Ευρώ, ήτοι συνολικά 2.778,84 Ευρώ και β) (i) κατά τα 14 Σάββατα και 5 αργίες της ως άνω περιόδου, το ποσό των (21 ημέρες Χ 11 ώρες Χ 10,04 Ευρώ =) 2.319,24 Ευρώ και (ii) κατά τα 3 Σάββατα και 1 αργία της ως άνω περιόδου, λόγω παροχής εργασίας στο πλοίο «…[S51] »,  το ποσό των (4 ημέρες Χ 13 ώρες ημερησίως Χ 10,04 Ευρώ =) 522,08 Ευρώ, ήτοι συνολικά 2.841,32 Ευρώ. Επομένως, ο ενάγων δικαιούται, για τις αιτίες αυτές, το ποσό των (2.778,84 + 2.841,32 =) 5.620,16 Ευρώ, έναντι του οποίου έλαβε από την εναγομένη το ποσό των 2.848,42, όπως ο ίδιος συνομολογεί στην αγωγή του και δέχθηκε και η εκκαλουμένη, χωρίς να υπάρχει ως προς τούτο παράπονο, με λόγο έφεσης, επομένως του οφείλεται η διαφορά, ποσού (5.620,16 – 2.848,42 =) 2.771,74 Ευρώ. 5) Περίοδος ναυτολόγησης από 2.4.2012 έως 4.6.2012, α) (i) κατά τις 26 καθημερινές και Κυριακές της ως άνω περιόδου, το ποσό των (26 Χ 3 ώρες ημερησίως Χ 8,37 Ευρώ =) 652,86 Ευρώ και (ii) κατά τις 24 καθημερινές και Κυριακές, κατά τις οποίες εργάσθηκε επιπλέον στο πλοίο «…[S52] », το ποσό των (24 Χ 5 ώρες ημερησίως Χ 8,37 Ευρώ =) 1.004,40 Ευρώ, ήτοι συνολικά 1.657,26 Ευρώ και β) (i) κατά τα 4 Σάββατα και τις 2 αργίες της ως άνω περιόδου, το ποσό των (6 ημέρες Χ 11 ώρες Χ 10,04 Ευρώ =) 662,64 Ευρώ και (ii) κατά τα 5 Σάββατα και τις 3 αργίες, λόγω παροχής εργασίας στο πλοίο «…[S53] », το ποσό των (8 ημέρες Χ 13 ώρες Χ 10,04 Ευρώ =) 1.044,16 Ευρώ, ήτοι συνολικά 1.706,80 Ευρώ. Επομένως, ο ενάγων δικαιούται, για τις αιτίες  αυτές, το ποσό των (1.657,26 + 1.706,80 =) 3.364,06 Ευρώ, έναντι του οποίου έλαβε από την εναγομένη το ποσό των 1.513,94 Ευρώ, όπως ο ίδιος συνομολογεί στην αγωγή του και δέχθηκε και η εκκαλουμένη, χωρίς να υπάρχει ως προς τούτο παράπονο, με λόγο έφεσης, επομένως του οφείλεται η διαφορά, ποσού 1.850,12 Ευρώ. Συνεπώς, η εκκαλουμένη που έκρινε ότι ο ενάγων εργάσθηκε, κατά μέσο όρο, επί 12 ώρες ημερησίως κατά τα διαστήματα ναυτολόγησής του από 16.5.2011 έως 22.5.2011, από 22.5.2011 έως 31.5.2011, από 1.10.2011 έως 16.10.2011, από 26.10.2011 έως 21.202.12 και από 2.4.2012 έως 4.6.2012, επί 14 ώρες ημερησίως κατά τα διαστήματα από 1.6.2011 έως 9.8.2011 και από 16.9.2011 έως 30.9.2011,  ενώ, επιπρόσθετα, ότι κατά τα διαστήματα από 1.1.2012 έως 21.2.2012 και από 2.4.2012 έως 4.6.2012 (ο ενάγων) εργάσθηκε κάθε δεύτερη ημέρα πέραν του δωδεκαώρου επί τετράωρο και επιδίκασε σε αυτόν διαφορά αμοιβής υπερωριακής εργασίας α) 154,02 Ευρώ για την περίοδο 16.5.2011 έως 22.5.2011, β) 182,64 Ευρώ για την περίοδο 22.5.2011 έως 31.5.2011, γ) 3.392,90 Ευρώ, για την περίοδο 1.6.2011 έως 9.8.2011, δ) 373,72 Ευρώ για την περίοδο 1.10.2011 έως 16.10.2011, ε) 3.997,90 Ευρώ για την περίοδο από 26.10.2011 έως 21.2.2012 και στ) 2.971,58 Ευρώ για την περίοδο 2.4.2012 έως 4.6.2012, αντί να κρίνει ότι εργαζόταν επί 11 ώρες ημερησίως κατά τις ως άνω περιόδους, επιπρόσθετα δε, κατά δύο επιπλέον ώρες (ήτοι επί 13 ώρες ημερησίως) κάθε δεύτερη ημέρα των διαστημάτων από 1.1.2012 έως 21.2.2012 και από 2.4.2012 έως 4.6.2012 και να του επιδικάσει, για την αιτία αυτήν, τα ανωτέρω ποσά α) των 93,76 Ευρώ για το διάστημα 16.5.0211 έως 22.5.2012, β) των 1.092,91 Ευρώ για το διάστημα 22.5.2011 έως 9.8.2011, γ) των 136,73 Ευρώ για το διάστημα 16.9.2011 έως 16.10.2011, δ) 2.771,74 Ευρώ για το διάστημα 26.10.2011 έως 21.2.2012 και ε) των 1.850,12 Ευρώ για το διάστημα 2.4.2012 έως 4.6.2012, έσφαλε περί την εφαρμογή του νόμου και την εκτίμηση των αποδείξεων, δεκτού γενομένου του πρώτου λόγου της κρινόμενης έφεσης.

Περαιτέρω, με το άρθρο 14 της οικείας Σ.Σ.Ν.Ε. ορίστηκε ότι «1. Στα πληρώματα των πλοίων … καταβάλλεται ως δώρο ο μισθός ενός μηνός επ’ ευκαιρία των εορτών των Χριστουγέννων και του Νέου Έτους και ο μισθός 15 ημερών επ’ ευκαιρία των εορτών του Πάσχα. 2. Τα δώρα εορτών υπολογίζονται καταβαλλομένων παγίων και σταθερών αποδοχών ήτοι μισθού ενεργείας και επιδομάτων περιλαμβανομένων και των υπερωριών». Από το συνδυασμό δε της προαναφερθείσας διάταξης με εκείνες των  άρθρων 2, 3 και 7 της με αριθμό 70109/8008/82 Υ.Α. (ΕΝ) “περί των προϋποθέσεων χορηγήσεως επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα προς τους δικαιούμενους ναυτικούς” (Φ.Ε.Κ. Β’ 1/7 Ιανουαρίου 1982) προκύπτει ότι οι ως άνω ναυτικοί δικαιούνται επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα ίσων προς ένα μηνιαίο μισθό και μισθό 15 ημερών αντίστοιχα, εάν η σχέση εργασίας διήρκεσε καθ’ όλο το διάστημα από 1ης Μαΐου μέχρι 31ης Δεκεμβρίου και από 1ης Ιανουαρίου μέχρι 30ης Απριλίου αντιστοίχως, ή 2/25 του μηνιαίου μισθού ανά έκαστο δεκαεννεαήμερο χρονικό διάστημα και 1/15 ημίσεως μηνιαίου μισθού ανά έκαστο οκταήμερο χρονικό διάστημα αντιστοίχως ή ανάλογο κλάσμα επί χρονικού διαστήματος μικρότερου του δεκαεννεαημέρου ή του οκταημέρου, εάν η σχέση εργασίας δεν διήρκεσε καθ’ όλο το διάστημα από 1ης Μαΐου μέχρι 31ης Δεκεμβρίου και από 1ης Ιανουαρίου μέχρι 30ης Απριλίου αντιστοίχως, προς υπολογισμό των οποίων λαμβάνονται υπ’ όψιν ο καταβαλλόμενος μισθός την 10η Δεκεμβρίου και την 15η ημέρα προ του Πάσχα αντιστοίχως και κάθε άλλη παροχή, εφόσον καταβάλλεται από τον εργοδότη ως συμβατικό ή νόμιμο αντάλλαγμα της παρεχόμενης εργασίας τακτικά κάθε μήνα ή κατ’ επανάληψη περιοδικά σε ορισμένα χρονικά διαστήματα, όπως π.χ. το επίδομα Κυριακών, το επίδομα βαρείας και ανθυγιεινής εργασίας, η υπερωριακή αμοιβή, το επίδομα αδείας, η αποζημίωση μη πραγματοποιήσεως αδείας, καθώς και οι λοιπές τακτικές παροχές (ΕφΠειρ 568/2009 ΕΝΔ 2009, σ.267, ΕφΠειρ 283/2009 ΕΝΔ 2009, σ.102), μεταξύ των οποίων είναι και η τροφοδοσία είτε παρέχεται σε χρήμα είτε αυτουσίως, λαμβανομένου άρα υπόψη και του ημερήσιου αντίτιμου τροφής προς υπολογισμό των επιδομάτων εορτών (ΑΠ 1013/2003 ΕΝΔ 2003, σ.345, ΕφΠειρ 521/2009 ΕΝΔ  2009, σ.273). Ενόψει των ανωτέρω, ο ενάγων δικαιούται τα κάτωθι ποσά, ως διαφορά αμοιβής επιδομάτων εορτών, για τα επίδικα χρονικά διαστήματα των ναυτολογήσεών του στα πλοία της εναγομένης, ήτοι : 1) Για το διάστημα εργασίας από 16.5.2011 έως 22.5.2011 (7 ημέρες), αναλογία επιδόματος εορτής Χριστουγέννων έτους 2011, το ποσό των 92,54 Ευρώ {[μισθός ενεργείας 1.157,99 ΕΥΡΩ + επίδομα Κυριακών 254,76 ΕΥΡΩ + επίδομα βαρείας και ανθυγιεινής εργασίας 35,22 ΕΥΡΩ + μηνιαία τροφοδοσία 576,30 Ευρώ + μέσος όρος υπερωριών, Σαββάτου και αργιών, καθημερινών και Κυριακών του εν λόγω διαστήματος 1.119 Ευρώ (αμοιβή υπερωριακής εργασίας, υπολογιζόμενη ανωτέρω, ποσού 261,10 Ευρώ : 7 ημέρες Χ 30 ημέρες) =] 3.143,27 Ευρώ Χ 2/25 για κάθε δεκαεννιαήμερο εργασίας Χ 0,368 (7 ημέρες : 19) δεκαεννιαήμερα}. Έναντι του ποσού αυτού, η εναγομένη κατέβαλε στον ενάγοντα το ποσό των 60 Ευρώ, όπως ο ίδιος συνομολογεί στην αγωγή του και δέχθηκε η εκκαλουμένη, χωρίς να υπάρχει ως προς τούτο παράπονο, με λόγο έφεσης. Επομένως, για την ως άνω αιτία, ο ενάγων δικαιούται τη διαφορά, ποσού (92,54 – 60 =) 32,54 Ευρώ. 2) Για το διάστημα εργασίας από 22.5.2011 έως 9.8.2011 (79 ημέρες), αναλογία επιδόματος εορτής Χριστουγέννων έτους 2011, το ποσό των 1.053,28 Ευρώ {[μισθός ενεργείας 1.157,99 ΕΥΡΩ + επίδομα Κυριακών 254,76 ΕΥΡΩ + επίδομα βαρείας και ανθυγιεινής εργασίας 35,22 ΕΥΡΩ + μηνιαία τροφοδοσία 576,30 Ευρώ + μέσος όρος υπερωριών, Σαββάτου και αργιών, καθημερινών και Κυριακών του εν λόγω διαστήματος 1.142,15 Ευρώ (αμοιβή υπερωριακής εργασίας, υπολογιζόμενη ανωτέρω, ποσού 3.007,65 Ευρώ : 79 ημέρες Χ 30 ημέρες) =] 3.166,42 Ευρώ Χ 2/25 για κάθε δεκαεννιαήμερο εργασίας Χ 4,158 (79 ημέρες : 19) δεκαεννιαήμερα}. Έναντι του ποσού αυτού, η εναγομένη κατέβαλε στον ενάγοντα το ποσό των 685,60 Ευρώ, όπως ο ίδιος συνομολογεί στην αγωγή του και δέχθηκε η εκκαλουμένη, χωρίς να υπάρχει ως προς τούτο παράπονο, με λόγο έφεσης. Επομένως, για την ως άνω αιτία, ο ενάγων δικαιούται τη διαφορά, ποσού (1.053,28 – 685,60 =) 367,68 Ευρώ. 3) Για το διάστημα εργασίας από 16.9.2011 έως 16.10.2011 (31 ημέρες), αναλογία επιδόματος εορτής Χριστουγέννων έτους 2011, το ποσό των 374,84 Ευρώ {[μισθός ενεργείας 1.157,99 ΕΥΡΩ + επίδομα Κυριακών 254,76 ΕΥΡΩ + επίδομα βαρείας και ανθυγιεινής εργασίας 35,22 ΕΥΡΩ + μηνιαία τροφοδοσία 576,30 Ευρώ + μέσος όρος υπερωριών, Σαββάτου και αργιών, καθημερινών και Κυριακών του εν λόγω διαστήματος 850,29 Ευρώ (αμοιβή υπερωριακής εργασίας, υπολογιζόμενη ανωτέρω, ποσού 878,63 Ευρώ : 31 ημέρες Χ 30 ημέρες) =] 8.874,56 Ευρώ Χ 2/25 για κάθε δεκαεννιαήμερο εργασίας Χ 1,63 (31 ημέρες : 19) δεκαεννιαήμερα}. Έναντι του ποσού αυτού, η εναγομένη κατέβαλε στον ενάγοντα το ποσό των 265,67 Ευρώ, όπως ο ίδιος συνομολογεί στην αγωγή του και δέχθηκε η εκκαλουμένη, χωρίς να υπάρχει ως προς τούτο παράπονο, με λόγο έφεσης. Επομένως, για την ως άνω αιτία, ο ενάγων δικαιούται τη διαφορά, ποσού (374,84 – 265,67 =) 109,17 Ευρώ. 4) Για τμήμα του χρονικού διαστήματος ναυτολόγησης περιόδου 26.10.2011 έως 21.2.2012, ήτοι για διάστημα 26.10.2011 έως 31.12.2011 (67 ημέρες), αναλογία επιδόματος εορτής Χριστουγέννων έτους 2011, το ποσό των 970,67 Ευρώ {[μισθός ενεργείας 1.157,99 ΕΥΡΩ + επίδομα Κυριακών 254,76 ΕΥΡΩ + επίδομα βαρείας και ανθυγιεινής εργασίας 35,22 ΕΥΡΩ + μηνιαία τροφοδοσία 576,30 Ευρώ + μέσος όρος υπερωριών, Σαββάτου και αργιών, καθημερινών και Κυριακών, 1.416,85 Ευρώ (αμοιβή υπερωριακής εργασίας χρονικού διαστήματος 26.10.2011 έως 21.2.2012, υπολογιζόμενη ανωτέρω, ποσού 5.620,16 Ευρώ : 119 ημέρες Χ 30 ημέρες) =] 3.441,12 Ευρώ Χ 2/25 για κάθε δεκαεννιαήμερο εργασίας Χ 3,526 (67 ημέρες : 19) δεκαεννιαήμερα}. Έναντι του ποσού αυτού, η εναγομένη κατέβαλε στον ενάγοντα το ποσό των 574,19 Ευρώ, όπως ο ίδιος συνομολογεί στην αγωγή του και δέχθηκε η εκκαλουμένη, χωρίς να υπάρχει ως προς τούτο παράπονο, με λόγο έφεσης. Επομένως, για την ως άνω αιτία, ο ενάγων δικαιούται τη διαφορά, ποσού (970,67  – 574,19 =) 396,48 Ευρώ. 5) Για τμήμα του χρονικού διαστήματος ναυτολόγησης περιόδου 26.10.2011 έως 21.2.2012, ήτοι για διάστημα από 1.1.2012 έως 21.2.2012 (52 ημέρες), αναλογία επιδόματος εορτής Πάσχα έτους 2012, το ποσό των 745,576 Ευρώ [μηνιαίες αποδοχές, υπολογιζόμενες ανωτέρω, ύψους 3.441,12 Ευρώ : 2 Χ 1/15 για κάθε οκταήμερο εργασίας Χ 6,5 (52 ημέρες : 8) οκταήμερα}. Έναντι του ποσού αυτού, η εναγομένη κατέβαλε στον ενάγοντα το ποσό των 445,64 Ευρώ, όπως συνομολογεί ο ενάγων στην αγωγή του και δέχθηκε η εκκαλουμένη, χωρίς να υπάρχει ως προς τούτο παράπονο, με λόγο έφεσης. Επομένως, για την ως άνω αιτία, ο ενάγων δικαιούται τη διαφορά, ποσού (745,576 – 445,64 =) 299,936 Ευρώ. 6) Για τμήμα του χρονικού διαστήματος ναυτολόγησης περιόδου 2.4.2012 έως 4.6.2012, ήτοι για διάστημα από 2.4.2012 έως 30.4.2012 (29 ημέρες), αναλογία επιδόματος εορτής Πάσχα έτους 2012, το ποσό των 435,14 Ευρώ {[μισθός ενεργείας 1.157,99 ΕΥΡΩ + επίδομα Κυριακών 254,76 ΕΥΡΩ + επίδομα βαρείας και ανθυγιεινής εργασίας 35,22 ΕΥΡΩ + μηνιαία τροφοδοσία 576,30 Ευρώ + μέσος όρος υπερωριών, Σαββάτου και αργιών, καθημερινών και Κυριακών, 1.576,90 Ευρώ (αμοιβή υπερωριακής εργασίας χρονικού διαστήματος 2.4.2012 έως 4.6.2012, υπολογιζόμενη ανωτέρω, ποσού 3.364,06 Ευρώ : 64 ημέρες Χ 30 ημέρες) =] 3.601,17 Ευρώ : 2 Χ 1/15 για κάθε οκταήμερο εργασίας Χ 3,625 (29 ημέρες : 8) οκταήμερα}. Έναντι του ποσού αυτού, η εναγομένη κατέβαλε στον ενάγοντα το ποσό των 248,78 Ευρώ, όπως συνομολογεί ο ενάγων στην αγωγή του και δέχθηκε η εκκαλουμένη, χωρίς να υπάρχει ως προς τούτο παράπονο, με λόγο έφεσης. Επομένως, για την ως άνω αιτία, ο ενάγων δικαιούται τη διαφορά, ποσού (435,14 – 248,78 =) 186,36 Ευρώ. 7) Για τμήμα του χρονικού διαστήματος ναυτολόγησης περιόδου 2.4.2012 έως 4.6.2012, ήτοι για διάστημα από 1.5.2012 έως 4.6.2012 (35 ημέρες), αναλογία επιδόματος εορτής Χριστουγέννων έτους 2012, το ποσό των 530,67 Ευρώ {[μηνιαίες αποδοχές, υπολογιζόμενες ανωτέρω, ύψους 3.601,17 Ευρώ Χ 2/25 για κάθε δεκαεννιαήμερο εργασίας Χ 1,842 (35 ημέρες : 19) δεκαεννιαήμερα}. Έναντι του ποσού αυτού, η εναγομένη κατέβαλε στον ενάγοντα το ποσό των 300,26 Ευρώ, όπως ο ίδιος συνομολογεί στην αγωγή του και δέχθηκε η εκκαλουμένη, χωρίς να υπάρχει ως προς τούτο παράπονο, με λόγο έφεσης. Επομένως, για την ως άνω αιτία, ο ενάγων δικαιούται τη διαφορά, ποσού (530,67 – 300,26 =) 230,41 Ευρώ. Συνεπώς, η εκκαλουμένη, η οποία υπολόγισε στις μηνιαίες αποδοχές του ενάγοντα μέσο όρο αμοιβής υπερωριακής εργασίας που υπερβαίνει τη δικαιούμενη από τον ενάγοντα, κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα και, συνακόλουθα, επεδίκασε σε αυτόν, α) ως διαφορά αναλογίας επιδόματος εορτής Χριστουγέννων 2011, το ποσό των [(97,90 + 1.142 + 455 + 997,66 =) 2.692,56 – 1.585,46=] 1.107,10 Ευρώ, αντί να επιδικάσει το ποσό των (32,54 + 367,68 + 109,17 + 396,48 =) 905,87 Ευρώ, β) ως διαφορά αναλογίας επιδόματος εορτής Πάσχα 2012, το ποσό των [(771 + 518 =) 1.289 Ευρώ – 694,42 Ευρώ =] 594,58 Ευρώ, αντί να επιδικάσει το ποσό των (299,936 + 186,36 =) 486,296 Ευρώ και γ) ως διαφορά αναλογίας επιδόματος εορτής Χριστουγέννων έτους 2012, το ποσό των 622,35 Ευρώ, αντί να επιδικάσει το ποσό των 230,41 Ευρώ, έσφαλε περί την εκτίμηση των αποδείξεων και την εφαρμογή των νόμων, κατά παραδοχή ως εν μέρει βάσιμου του δεύτερου λόγου της κρινόμενης έφεσης.

Αναφορικά, άλλωστε, με τον τρίτο λόγο της υπό κρίση έφεσης, λεκτέα είναι τα ακόλουθα : Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 27 της υπ’ αριθ. ΥΑ 3525.1.5.2/01/2011 «περί κύρωσης της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων έτους 2011» (ΦΕΚ Β΄ 1070/31-5-2011), «σε περίπτωση διακοπής των πλόων για οποιοδήποτε λόγο, πέραν των 60 ημερών, καταβάλλεται στο πλήρωμα σε περίπτωση απόλυσής του αποζημίωση ίση προς τις αποδοχές 22 ημερών». Από τη διάταξη αυτή, η οποία εκδοθείσα κατ’ εξουσιοδότηση νόμου επέχει ισχύ νόμου σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 7 παρ. 3 του Ν 1876/1990 και κατισχύει των συναφών διατάξεων των άρθρων 173 παρ. 1α και 174 παρ. 3 του Κώδικα Δημόσιου Ναυτικού Δικαίου (ΝΔ 187/1973) επειδή είναι νεότερη, προκύπτει ότι σε περίπτωση που ναυτικός απολυθεί από την εργασία του σε επιβατικό ακτοπλοϊκό σκάφος λόγω διακοπής των πλόων αυτού για οποιοδήποτε λόγο (δηλαδή και λόγω ετήσιας επιθεώρησης, ΕφΠειρ 232/2014, Α΄ δημοσίευση ΝΟΜΟΣ) και δεν επαναυτολογηθεί μέσα σε προθεσμία 60 ημερών από της «προσωρινής» απολύσεώς του, η ανυπαίτια και χωρίς τη θέληση του ναυτικού λύση της συμβάσεως ναυτικής εργασίας θεωρείται «οριστική» υπό την έννοια ότι είναι πλέον αδιάφορο εάν επαναπροσληφθεί ή όχι, με αποτέλεσμα να του οφείλεται αποζημίωση ίση προς τις αποδοχές αυτού 22 ημερών (βλ. ΑΠ 887/2015, Α΄ δημοσίευση ΝΟΜΟΣ,  ΕφΠειρ 315/2015, Α΄ δημοσίευση ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 232/2014, Α΄ δημοσίευση ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 456/2008, ΕπισκΕμπΔ 2008, σ.1091, ΕφΠειρ 977/2003, ΕπισκΕμπΔ 2003, σ.1144, ΕφΠειρ 329/2003, ΔΕΕ 2004, σ.82). Η εν λόγω διάταξη θεσπίσθηκε με σκοπό την οικονομική στήριξη του ναυτικού που μένει εκτός εργασίας, για λόγους ανεξάρτητους από τη δική του βούληση, για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των εξήντα ημερών (ΕφΠειρ 497/2010, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΔΣΑ). Για τον υπολογισμό της αποζημίωσης απόλυσης, λαμβάνονται υπόψιν ο καταβαλλόμενος μισθός κατά τον τελευταίο μήνα, υπό καθεστώς πλήρους απασχόλησης, το επίδομα Κυριακών, το επίδομα βαρείας και ανθυγιεινής εργασίας, η υπερωριακή αμοιβή, η αποζημίωση μη πραγματοποίησης αδείας, τα επιδόματα εορτών, όπως και κάθε άλλη παροχή καταβαλλόμενη ως συμβατικό ή νόμιμο αντάλλαγμα της παρεχόμενης εργασίας τακτικώς καθ’ έκαστο μήνα ή κατ’ επανάληψη, περιοδικώς, καθ’ ορισμένα χρονικά διαστήματα (ΕφΠειρ 377/2011, ΕΝΑΥΤΔ 2011, σ.262, ΕφΠειρ 283/2009, ΕΝΑΥΤΔ 2009, σ.102). Στην προκειμένη περίπτωση, από τα ως άνω αποδεικτικά μέσα και ειδικότερα από το αντίγραφο ναυτικού φυλλαδίου του ενάγοντος, αποδείχθηκε ότι ο ενάγων, κατά το τελευταίο διάστημα ναυτολόγησής του στο πλοίο «…[S54] », απολύθηκε στον Πειραιά, την 4.6.2012, λόγω ετήσιας επιθεώρησης, πλην όμως ο ενάγων δεν επαναυτολογήθηκε σε αυτό εντός εξήντα (60) ημερών από τη διακοπή των πλόων του πλοίου, όπως δύναται να συναχθεί από τη σαφή περί τούτου κατάθεση του μάρτυρα απόδειξης, στο ακροατήριο του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, ενώ ο ισχυρισμός της εναγομένης, ότι η μη επαναυτολόγηση του ενάγοντα στο εν λόγω πλοίο οφείλεται σε επιθυμία του ίδιου να μην επαναυτολογηθεί, δεν αποδείχθηκε, καθόσον η γενική περί τούτου κατάθεση του μάρτυρα ανταπόδειξης, στην προαναφερόμενη ένορκη βεβαίωσή του (αναφέρει αυτός γενικά «… παρόλο ότι η εταιρεία των κάλεσε να ξαναναυτολογηθεί στο πλοίο, όταν αυτό ξαναξεκίνησε τους πλόες του, ο Γ.[S55]  δεν πήγε …»), πέραν του ότι δεν επιβεβαιώθηκε από κανένα άλλο αποδεικτικό μέσο, προσκρούει στο λοιπό προσκομιζόμενο αποδεικτικό υλικό, ιδίως δε την κατά τα άνω κατάθεση του μάρτυρα απόδειξης. Επισημαίνεται, άλλωστε, ότι η ίδια η εναγομένη προσκομίζει και επικαλείται το μηνιαίο πληροφοριακό δελτίο του εν λόγω πλοίου για το μήνα Ιούνιο του έτους 2012, από το οποίο εμφαίνεται  η δρομολόγηση του εν λόγω πλοίου, κατά το μήνα αυτό, στη γραμμή Μπάρι Ιταλίας – Δυρράχιο Αλβανίας, γεγονός που καταδεικνύει τη διακοπή των πλόων του πλοίου στην ακτοπλοϊκή γραμμή στην οποίαν είχε δρομολογηθεί αυτό (ή σε άλλη ακτοπλοϊκή γραμμή συνδέουσα ελληνικούς λιμένες) κατά το διάστημα ναυτολόγησης του ενάγοντα σε αυτό. Επομένως, δικαιούται αυτός αποζημίωσης απόλυσης, ίσης με αποδοχές 22 ημερών, υπολογιζόμενη με βάση τις αποδοχές που ορίζονται στην εφαρμοζόμενη Σ.Σ.Ν.Ε. του έτους 2011, ήτοι ποσό 3.278,73 Ευρώ {[μισθός ενεργείας 1.157,99 ΕΥΡΩ + επίδομα Κυριακών 254,76 ΕΥΡΩ + επίδομα βαρείας και ανθυγιεινής εργασίας 35,22 ΕΥΡΩ + μηνιαία τροφοδοσία 576,30 Ευρώ + μέσος όρος υπερωριών, Σαββάτου και αργιών, καθημερινών και Κυριακών, υπολογιζόμενη ανωτέρω, ποσού 1.576,90 Ευρώ + αναλογία επιδόματος αδείας, ύψους 417,13 Ευρώ [(μισθός ενεργείας 1.157,99 ΕΥΡΩ + επίδομα Κυριακών 254,76 ΕΥΡΩ = 1.412,75 Χ 1/22 =) 64,22] Χ 5 ημέρες μηνιαίως = 321,10 Ευρώ + αντίτιμο τροφής (19,21 Χ 5 =) 96,05 Ευρώ, κατά τα άρθρα 3 και 10 παρ. 3 της προαναφερομένης Συλλογικής Συμβάσεως Ναυτικής Εργασίας] + μέσος όρος μηνιαίας αναλογίας επιδομάτων εορτών του εν λόγω διαστήματος ναυτολόγησης του ενάγοντα (2.4.2012 – 4.6.2012), ύψους 452,70 Ευρώ (αναλογία επιδόματος εορτής Πάσχα, υπολογιζόμενο ανωτέρω, υπό στοιχ.6, 435,14 Ευρώ + αναλογία επιδόματος εορτής Χριστουγέννων, υπολογιζόμενο ανωτέρω, υπό στοιχ. 7, 530,67 Ευρώ = 965,81 Ευρώ : 64 ημέρες υπηρεσίας = 15,09 Ευρώ ημερησίως Χ 30) = 4.471 Ευρώ Χ 22/30}. Εξάλλου, το ποσό της αποζημίωσης απόλυσης, οφείλεται στον ενάγοντα από την επομένη της επίδοσης της αγωγής (ΑΚ 346), καθόσον αυτή δε θεωρείται μισθός, επομένως δεν υφίσταται ως προς αυτήν δήλη ημέρα καταβολής (ΕφΠειρ 46/2011, ΕΝΑΥΤΔ 2011, σ.97, ΕφΠειρ 283/2009, ΕΝΑΥΤΔ 2009, σ.102, ΕφΠειρ 172/2008, ΕΝΑΥΤΔ 2008, σ.100, ΕφΠειρ 247/1995, ΕΝΑΥΤΔ   1995,   σ.483). Επομένως, το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο δέχθηκε ότι ο ενάγων δικαιούται αποζημίωσης απόλυσης, για την ανωτέρω αιτία, με παρεμφερείς, σε σχέση με τις ως άνω, αιτιολογίες, που συμπληρώνονται με την παρούσα απόφαση, δεν έσφαλε, αλλά ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο και ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις. Περαιτέρω, όμως, έσφαλε η εκκαλουμένη, δεχόμενη ότι το ύψος της αποζημίωσης απόλυσης που δικαιούται ο ενάγων ανέρχεται στο ποσό των 3.732,08 Ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της απόλυσης του ενάγοντα, στις 5.6.2012 και όχι στο ανωτέρω ποσό των 3.278,73 Ευρώ, οφειλόμενο με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής, έσφαλε περί την εφαρμογή του νόμου και την εκτίμηση των αποδείξεων, κατά παραδοχή, ως εν μέρει βάσιμου από ουσιαστική άποψη, του τρίτου λόγου της κρινόμενης έφεσης.

Σε συνέχεια των ανωτέρω πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη έφεση, ως ουσιαστικά βάσιμη, κατά μερική παραδοχή ως βάσιμων των λόγων τους και να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη στο σύνολό της (ήτοι και για τα μη προσβληθέντα κεφάλαια αυτής, για τη δημιουργία ενιαίου τίτλου εκτέλεσης), περιλαμβάνοντος και τη διάταξη της εκκαλούμενης περί δικαστικών εξόδων (ΑΠ 103/2001, Α΄ δημοσίευση ΝΟΜΟΣ), και, αφού κρατηθεί η υπόθεση στο Δικαστήριο αυτό και ερευνηθεί κατ’ ουσία, να γίνει δεκτή η κρινόμενη αγωγή κατά ένα μέρος, ως και κατ’ ουσία βάσιμη, και να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των (93,76 + 1.092,91 + 136,73 + 2.771,74 + 1.850,12 + 32,54 + 367,68 + 109,17 + 396,48 + 299,936 + 186,36 + 230,41 + 3.278,73 =) 10.846,57 Ευρώ, με το νόμιμο τόκο ως ακολούθως : α) Το μεν ποσό των (93,76 + 1.092,91 + 136,73 + 2.771,74 + 1.850,12 + 32,54 + 367,68 + 109,17 + 396,48 + 299,936 + 186,36 + 230,41 =) 7.567,84 Ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την 5.6.2012, σύμφωνα με το αίτημα της αγωγής και τις παραδοχές της εκκαλουμένης, που δεν προσβάλλονται ειδικά με λόγο έφεσης, μη μεταβιβασθείσας της υπόθεσης στο δευτεροβάθμιο Δικαστήριο ως προς το σημείο τούτο (βλ. ΑΠ 1116/2013, Α΄ δημοσίευση ΝΟΜΟΣ), β) το δε ποσό των 3.278,73 Ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής, μέχρι την ολοσχερή τους εξόφληση. Τέλος, η ηττημένη και στην έκκλητη δίκη εναγομένη (εκκαλούσα) πρέπει να καταδικαστεί και σε, ανάλογο με την έκταση της νίκης και ήττας της, μέρος των δικαστικών εξόδων και για τους δυο βαθμούς δικαιοδοσίας του ενάγοντος, όπως καθορίζονται στο διατακτικό (άρθρ. 183, 178§1, 189 και 191§2 του ΚΠολΔ).

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

 

Δικάζει κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.

Δέχεται την έφεση τυπικά και κατ’ ουσία.

Εξαφανίζει την εκκαλουμένη με αριθμό 45/2015 οριστική απόφαση του Ειρηνοδικείου Πειραιά.

Κρατεί και δικάζει κατ’ ουσίαν την υπόθεση.

Δέχεται κατά ένα μέρος την αγωγή.

Υποχρεώνει την εναγομένη να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των δέκα χιλιάδων οκτακοσίων σαράντα έξι Ευρώ και πενήντα επτά λεπτών του Ευρώ (10.846,57 Ευρώ), με το νόμιμο τόκο ως ακολούθως : α) Ποσό επτά χιλιάδων πεντακοσίων εξήντα επτά Ευρώ και ογδόντα τεσσάρων λεπτών του Ευρώ (7.567,84 Ευρώ), με το νόμιμο τόκο από την 5.6.2012 και β) ποσό τριών χιλιάδων διακοσίων εβδομήντα οκτώ Ευρώ και εβδομήντα τριών λεπτών του Ευρώ (3.278,73 Ευρώ), με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής, μέχρι την ολοσχερή τους εξόφληση.

Καταδικάζει την εναγομένη – εκκαλούσα σε μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος, που το καθορίζει και για τους δυο βαθμούς δικαιοδοσίας σε εξακόσια πενήντα (650) Ευρώ.

Κρίθηκε αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στον Πειραιά, στις                   , χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους.

 

Η     ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                                ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ