Μενού Κλείσιμο

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αριθμός  απόφασης

330/2017

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

 

 

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Αντιγόνη – Καλλιόπη Αδάμ, Πρωτοδίκη, την οποία όρισε το Τριμελές Συμβούλιο Διεύθυνσης  και από τη Γραμματέα Ευσταθία Τσάμη.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του, στον Πειραιά, στις 22 Σεπτεμβρίου 2016, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΤΟΥ ΚΑΛΟΥΝΤΟΣ – ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ: Α. Σ.[M1]  του , κατοίκου με ΑΦΜ …[M2] , ο οποίος παραστάθηκε δια του πληρεξούσιου Δικηγόρου Νικολάου Κουντούρη.

ΤΗΣ ΚΑΘΉΣ Η ΚΛΗΣΗ – ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ: Εταιρείας με την επωνυμία «…[M3]  που εδρεύει στο Η.[M4]  Κ.[M5] , επί της οδού …[M6]  Μ. [M7]  … και διατηρεί γραφεία και στον ……… επί της οδού Θ. [M8]  …[M9]  και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξούσιου Δικηγόρου Στυλιανού Μαρκογιαννάκη.

Ο καλών – ενάγων ζητεί να γίνει δεκτή η, από 14.07.2015, αγωγή του, η οποία κατατέθηκε στη γραμματεία του Δικαστηρίου με γενικό αριθμό κατάθεσης …[M10]  και αριθμό κατάθεσης δικογράφου …[M11]  και προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο της …[M12] , την οποία επαναφέρει προς συζήτηση με την, από …[M13] , κλήση του, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου με γενικό αριθμό κατάθεσης …[M14]  και ειδικό αριθμό κατάθεσης …[M15] , προσδιορίστηκε για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και γράφτηκε στο πινάκιο.

ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι Δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν προφορικά τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά συνεδρίασης και στις έγγραφες προτάσεις τους.

 

ΑΦΟΥ  ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

 

Νόμιμα φέρεται προς συζήτηση, με την υπ’ αριθ. έκθ. κατ. …[M16] [M17]  κλήση του ενάγοντος, η υπ’ αριθ. έκθ. κατ. …[M18] [M19]  αγωγή του κατά της εναγομένης, η οποία προσδιορίστηκε αρχικά για τη δικάσιμο της …[M20] , κατόπιν αναβολής για τη δικάσιμο της …[M21]  και μετά από νέα αναβολή για τη δικάσιμο τη …[M22] , κατά την οποία η συζήτηση της ματαιώθηκε.

Όπως προκύπτει από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 85,105,106 ΚΙΝΔ (Ν.3816/1958), γίνεται διάκριση μεταξύ των εννοιών της πλοιοκτησίας, της κυριότητας πλοίου και του εφοπλισμού. Η πλοιοκτησία υποδηλώνει κυριότητα και εφοπλισμό, έτσι ώστε όταν τα στοιχεία αυτά αποχωρίζονται να υπάρχει αφενός κυριότητα του πλοίου και αφετέρου εφοπλισμός. Κατά την έννοια των άρθρων 105, 106 ΚΙΝΔ, εφοπλιστής είναι αυτός που εκμεταλλεύεται για τον εαυτό του το πλοίο, το οποίο ανήκει κατά κυριότητα σε άλλο πρόσωπο. Είναι ζήτημα πραγματικό σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, ποιος έχει την εκμετάλλευση του πλοίου, δηλαδή ο κύριος αυτού ή, τρίτος, μετά την απόκρουση του τεκμηρίου της εκμετάλλευσης από τον κύριο που παράγεται από την παράλειψη της σχετικής κοινής δήλωσης κυρίου και εφοπλιστή στην αρμόδια λιμενική Αρχή. Περαιτέρω, όπως προκύπτει από τις παραπάνω διατάξεις, εκμετάλλευση του πλοίου με την έννοια του εφοπλισμού υπάρχει και στη σύμβαση χρονοναύλωσης όταν στο ναυλωτή ανήκει η εκμετάλλευση και η ναυτική διεύθυνση αυτού. Στην περίπτωση αυτή ο μεν ναυλωτής τυγχάνει εφοπλιστής του πλοίου, ο δε κύριος αυτού ευθύνεται έναντι των τρίτων πραγματοπαγώς και συγκεκριμένα μόνο δια του πλοίου, κατ` άρθρο 106 εδ. β` του ΚΙΝΔ. Αντιθέτως, εάν ο κύριος του πλοίου – εκναυλωτής θέτει στη διάθεση του ναυλωτή, έναντι ανταλλάγματος και για ορισμένο χρόνο, πλοίο εξοπλισμένο μαζί με τις υπηρεσίες του πλοιάρχου ή του πληρώματος, διατηρώντας ο ίδιος (χρονοεκναυλωτής) την τεχνική (ναυτική) διαχείριση του πλοίου, παρέχοντας δε σε εκείνον (χρονοναυλωτή) τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί, επί ένα χρονικό διάστημα, το πλοίο και τις υπηρεσίες του πλοιάρχου και του πληρώματος, αυτός εξακολουθεί να είναι πλοιοκτήτης και να φέρει απεριορίστως τους κινδύνους από την εκμετάλλευση αυτή (Αλ. Κιάντου – Παμπούκη, Ναυτικό Δίκαιο, έκδοση 2007, τόμος 2ος, παρ. 115, σελ. 20 επ., ΕφΠειρ 452/2008 ΕΝΔ 2009.39, ΕφΠειρ 882/2000 ΕΝΔ 2001.122). Δηλαδή, γίνεται δεκτό ότι υπάρχει εφοπλισμός, που συνεπάγεται την εφαρμογή των πιο πάνω διατάξεων, όταν ο πλοιοκτήτης παραχώρησε τη χρήση του πλοίου του γυμνού, διότι στην τελευταία περίπτωση ο μισθωτής – ναυλωτής του πλοίου εξουσιάζει τούτο, τόσο από την πλευρά της τεχνικής διεύθυνσης, όσο και από αυτή της εμπορικής του διαχείρισης, έχει δε τη βούληση να ασκήσει και ασκεί πράγματι, για ίδιο λογαριασμό, την επιχείρηση της κερδοσκοπικής εκμετάλλευσης του.

Εν προκειμένω, με την υπό κρίση αγωγή, ο ενάγων εκθέτει ότι, με διαδοχικές συμβάσεις ναυτικής εργασίας, που κατήρτισε προφορικά με την εναγομένη, στα γραφεία της στον Πειραιά, προσλήφθηκε και ναυτολογήθηκε, για αόριστο κάθε φορά χρόνο, με την ειδικότητα του Βοηθού Φροντιστή, στο υπό ιταλική σημαία Ε/Γ – Ο/Γ πλοίο «…[M23] », κ.ο.χ. …[M24] , με αριθμό Νηολογίου Παλέρμο …[M25] , του οποίου η εναγομένη, ως ναυλώτρια, είχε τον εφοπλισμό. Ότι, κατά τις μεταξύ τους συμφωνίες, οι όροι της σχέσης εργασίας του διέπονταν από τις εκάστοτε ισχύουσες ΣΣΝΕ πληρωμάτων μεσογειακών τουριστικών επιβατηγών πλοίων. Ότι ακολούθως κατήρτισε προφορικά με την εναγομένη σύμβαση ναυτικής εργασίας, δυνάμει της οποίας προσλήφθηκε και ναυτολογήθηκε στο λιμάνι του Η.[M26]  Κ.[M27] , με την ίδια ως άνω ειδικότητα, στο υπό ελληνική σημαία και με αριθμό Νηολογίου Η.[M28]  … Ε/Γ-Ο/Γ πλοίο «…[M29] », κ.ο.χ. …[M30] , το οποίο ανήκε κατά πλοιοκτησία στην εναγομένη. Ότι οι όροι εργασίας του στο ανωτέρω πλοίο συμφωνήθηκε, όπως καθορίζονται από την εκάστοτε ισχύουσα ΣΣΝΕ πληρωμάτων επιβατηγών – ακτοπλοϊκών πλοίων. Ότι κατά τη διάρκεια της συνολικής τους απασχόλησης και στα δύο πλοία, εργαζόταν καθημερινά επί 15 ώρες τουλάχιστον, κατά μέσον όρο, συμμετέχοντας στις παντός είδους εργασίες της ειδικότητας του, σύμφωνα με τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην αγωγή, χωρίς ωστόσο να του καταβάλλεται η νόμιμη αμοιβή για την εργασία του αυτή. Ότι, επίσης,  η εναγομένη δεν του κατέβαλλε την ειδική αμοιβή για την εκ μέρους του μεταφορά των τροφίμων και των λοιπών εφοδίων του πρώτου εκ των ως άνω πλοίων στις αποθήκες αυτού, αλλά και τις εισφορές που κατά ρητή μεταξύ τους συμφωνία είχε αναλάβει να καταβάλει κατά το διάστημα της εργασίας του στο ίδιο πλοίο στον ασφαλιστικό του φορέα και τον φορέα πρόνοιας για το χρονικό διάστημα από 16.01.2014 έως 19.03.2014, καθώς κατά το προγενέστερο χρονικό διάστημα κατέβαλλε κανονικά αυτές. Ότι, περαιτέρω, η εναγομένη του οφείλει αναλογία επί του Δώρου Χριστουγέννων 2014, καθώς και τη διαφορά επί του μισθού ενός πλήρους μηνός, τον οποίον έπρεπε να καταβάλει η τελευταία, κατά την απόλυση του, αμοιβαία συναινέσει, την 22.05.2014, από το πλοίο «…[M31] ». Με βάση το ανωτέρω ιστορικό ο ενάγων ζητεί,  κύρια με βάση τις συμβάσεις εργασίας του και επικουρικά, ήτοι για την περίπτωση που αυτές για οιονδήποτε λόγο κριθούν άκυρες, με βάση τις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού, κατόπιν παραδεκτού περιορισμού της αγωγής του, με τη μερική τροπή του καταψηφιστικού της αιτήματος σε έντοκο αναγνωριστικό, με δήλωση του πληρεξούσιου Δικηγόρου του, που καταχωρίσθηκε στα πρακτικά συνεδρίασης και επαναλαμβάνεται στις έγγραφες προτάσεις του (άρθ. 223, 295§1 Κ.Πολ.Δ.), να αναγνωρισθεί η υποχρέωση της εναγομένης να του καταβάλει για οφειλόμενη υπερωριακή αμοιβή κατά το διάστημα της απασχόλησης του στο πλοίο «…[M32]  το χρηματικό ποσό των 23.735,94€ και να υποχρεωθεί να του καταβάλει για τις λοιπές ως άνω αιτίες το συνολικό χρηματικό ποσό των 9.224,48€, καθώς και το ποσό των 10.000,00€, ως χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που υπέστη από την παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά της εναγομένης, η οποία συνίσταται στην απασχόληση του με εξαντλητικό ωράριο χωρίς να του καταβάλει τη νόμιμη γι’ αυτή αμοιβή, καθώς και στη μη χορήγηση αντιγράφων λογαριασμών της μισθοδοσίας του, όλα δε τα ανωτέρω νομιμότοκα από το χρόνο που έκαστη επιμέρους απαίτηση του κατέστη ληξιπρόθεσμη και απαιτητή, άλλως από το χρόνο της τελευταίας απόλυσης του από έκαστο πλοίο, ειδικά δε ως προς την αξίωση της χρηματικής του ικανοποίησης από το χρόνο επίδοσης της κρινόμενης αγωγής. Ζητεί, τέλος, να κηρυχθεί η απόφαση που θα εκδοθεί προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστεί η εναγομένη στη δικαστική του δαπάνη. Με το ανωτέρω περιεχόμενο και αιτήματα η κρινόμενη αγωγή παραδεκτά φέρεται προς εκδίκαση στο Δικαστήριο αυτό, που είναι καθ’ ύλην και κατά τόπον αρμόδιο (άρθρα 7, 8, 9, 10, 12, 13, 14 παρ. 2, 16 περ.2, 25§2, 33 του Κ.Πoλ.Δ. και άρθρο 51 παρ.3Α του Ν.2.172/1993, λόγω του ναυτικού χαρακτήρα της διαφοράς), κατά την προκείμενη ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών (άρθρο 663 επ. του Κ.Πολ.Δ., σε συνδυασμό με το άρθρο 82 του Κ.Ι.Ν.Δ.), είναι δε επαρκώς ορισμένη και νόμιμη, ερειδόμενη στις διατάξεις των άρθρων 340, 341, 345, 346, 648, 653, 655, 904 επ. ΑΚ,  σε αυτές της ΣΣΝΕ πληρωμάτων μεσογειακών τουριστικών επιβατηγών πλοίων των ετών 2013 και 2014, όπως κυρώθηκαν με τις υπ’ αριθ. 3525.1.1.10/01.2013 και 3535.1.10/01/2014 αποφάσεις του Υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου, αντίστοιχα, της ΣΣΝΕ πληρωμάτων επιβατηγών – ακτοπλοϊκών πλοίων, όπως κυρώθηκε με την υπ’ αριθ. 3525/1.5/01/2014 απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου (ΦΕΚ Β΄1664/24.06.2014), των άρθρων 176, 907,  908 παρ. 1 περ. ε΄ και 910αρ.4 Κ.Πολ.Δ., 1, 2, 53, 54, 60, 72 επ., 84, 105, 106, 107 του ΚΙΝΔ και του άρθρου μόνου της Υ.Α. 70109/8008 (Εμπορικής Ναυτιλίας) της 14.12.81/7.1.82. «Προϋποθέσεις χορηγήσεως επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα στους δικαιουμένους ναυτικούς» (ΦΕΚ Β΄1/1982), εκτός από το κονδύλιο της χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης του ενάγοντος, το οποίο πρέπει να απορριφθεί, ως μη νόμιμο, δεδομένου ότι μόνον η μη πληρωμή των νομίμων αποδοχών δεν συνιστά αδικοπραξία, διότι η παράλειψη του υπόχρεου προς πληρωμή αυτών δεν οδηγεί σε απώλεια τους, ώστε ο δικαιούχος να υφίσταται περιουσιακή ζημία, αλλά αντιθέτως, ο τελευταίος μπορεί να τα διεκδικήσει με ευθεία αγωγή [άρθρο μόνο Α.Ν. 690/1945, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο δ παρ. 1 του Ν. 2336/1995, ΑΠ 259/1981 ΝοΒ 29.1486, ΕφΑθ 7982/2000 ΕλλΔνη 2002.806, ΕφΘεσ 3200/1998 ΔΕΕ 1999.429], ειδικότερα δε η παραβίαση των ανωτέρω διατάξεων μπορεί να θεμελιώσει αξίωση του εργαζομένου προς αποζημίωση κατά τα άρθρα 914, 927 και 298 ΑΚ μόνο για τη ζημία, που υπέστη από το ως άνω αδίκημα, δηλαδή από την υπαίτια καθυστέρηση καταβολής των αποδοχών του – η οποία καλύπτεται καταρχήν από τους οφειλόμενους, σε κάθε περίπτωση, τόκους υπερημερίας (άρθρο 346 ΑΚ) – και όχι για την πληρωμή των ίδιων των αποδοχών, έστω και αν ζητούνται ως αποζημίωση [βλ. πάγια νομολογία, ΑΠ 1017/2008 ΝοΒ 2008.2139, ΑΠ 1436/2002 ΕλλΔνη 2004.757, ΕφΙωαν 264/2006 ΕΕργΔ 2007.93, ΕφΠειρ 892/2005 ΠειρΝομ 2005.507, ΕφΘεσ 584/2005 ΔΕΕ 2006.89]. Αλλά ούτε και κατά το μέρος που στηρίζεται σε παράβαση της υποχρέωσης της εργοδότριας για χορήγηση στον ενάγοντα εκκαθαριστικών σημειωμάτων της μισθοδοσίας του τυγχάνει νόμιμο το εν λόγω κονδύλιο, δεδομένου ότι από το περιεχόμενο της αγωγής δεν προκύπτει ζημία του ενάγοντος οφειλόμενη στην εν λόγω συμπεριφορά της εναγομένης, ούτε και περιγράφεται η συμπεριφορά αυτή ως προσβλητική της προσωπικότητας του.  Τέλος, απορριπτέα, ως μη νόμιμη, τυγχάνει η επικουρική βάση του αδικαιολόγητου πλουτισμού, κατά το μέρος που αναφέρεται στο κονδύλιο της αναλογίας δώρου Χριστουγέννων, καθώς αυτό οφείλεται ευθέως εκ του νόμου, ενώ το παρεπόμενο αίτημα, περί κήρυξης της απόφασης προσωρινά εκτελεστής, μετά τη μερική τροπή του αιτήματος της αγωγής από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό, τυγχάνει νόμιμο μόνο ως προς το καταψηφιστικό σκέλος της και πρέπει να απορριφθεί ως μη νόμιμο, ως προς το αντίστοιχο αναγνωριστικό, καθόσον με προσωρινή εκτελεστότητα εξοπλίζονται οι καταψηφιστικές και όχι οι αναγνωριστικές αποφάσεις, η ενέργεια των οποίων εξαντλείται στο δεδικασμένο που απορρέει από αυτές (ΕφΠειρ 1014/1992 ΑρχΝ 1993.63, ΕφΑθ 3702/1986 ΕλλΔνη 1986.706). Κατόπιν των ανωτέρω, η αγωγή πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, δεδομένου ότι μετά τον ως άνω περιορισμό της το καταψηφιστικό αντικείμενο της δεν υπερβαίνει το προβλεπόμενο επί εργατικών διαφορών ελάχιστο όριο απαλλαγής από την καταβολή δικαστικού ενσήμου [ήτοι 20.000,00 ευρώ, βλ. άρθρ. 71 ΕισΝΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 6 παρ. 17 του ν. 2479/1997, σε συνδυασμό με Υ.Α. 125804/30-7-2003 Δικ/νης ΦΕΚ 1-8-2003 Β’, σε ΔΕΝ 2003.1279 και άρθ. 7 παρ.3 ν.δ.1544/1942 όπως αντικαταστάθηκε με το άρθ. 21 παρ.1 ν. 4055/2012].

Από την εκτίμηση όλων, ανεξαιρέτως, των εγγράφων, που προσκομίζουν νομίμως, με επίκληση, οι διάδικοι, τα οποία λαμβάνονται υπόψην είτε προς άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, από τις προσκομιζόμενες, με επίκληση, από τον ενάγοντα, με αριθμό …[M33]  ενώπιον του Συμβολαιογράφου Α.[M34]  Γ.[M35]  Β. …[M36]  και με αριθμό  …[M37] , ενώπιον της Συμβολαιογράφου Κ.[M38]  Π.[M39]  …[M40]  ένορκες βεβαιώσεις, που δόθηκαν κατόπιν νόμιμης και εμπρόθεσμης κλήσης της εναγομένης (βλ. την υπ’ αριθ. …[M41]  έκθεση επίδοσης της Δικαστικής Επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Η.[M42]  Κ. Σ.[M43] , σε συνδυασμό με την, από …[M44] , κλήση προς την εναγομένη) και τις προσκομιζόμενες, με επίκληση, από την εναγομένη υπ’ αριθ. …[M45]  και …[M46]  ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον της Συμβολαιογράφου Π.[M47]  Ε. Σ. Π.[M48]  και την υπ’ αριθ. …[M49]  ένορκη βεβαίωση ενώπιον της Συμβολαιογράφου Η.[M50]  Κ.[M51]  Κ. Μ. Π.,[M52]  που δόθηκαν κατόπιν νόμιμης και εμπρόθεσμης κλήσης του ενάγοντος (βλ. τις υπ’ αριθ. …[M53]  και …[M54]  εκθέσεις επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή του Πρωτοδικείου Πειραιά Ι.[M55]  …[M56]  σε συνδυασμό με τις, από 12.11.2015 και 04.11.2015, κλήσεις προς την εναγομένη, αντίστοιχα), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά: με το, από 11.06.2010, σύμφωνο χρονοναύλωσης, όπως τροποποιήθηκε και η ισχύς του παρατάθηκε με το πρώτο Παράρτημα της 23.09.2010, δεύτερο Παράρτημα της 30.09.2011, τρίτο Παράρτημα της 11.10.2012, τέταρτο Παράρτημα της 18.07.2013, πέμπτο Παράρτημα της 10.12.2013, έκτο Παράρτημα της 01.01.2014, έβδομο Παράρτημα της 30.09.2014, όγδοο Παράρτημα της 30.12.2014 και ένατο Παράρτημα της 24.09.2015, μεταξύ της εναγομένης, ως χρονοναυλώτριας και της εταιρίας με την επωνυμία GrimaldiCompagniaNavigazioneS.p.A., με έδρα το Παλέρμο Ιταλίας, ως πλοιοκτήτριας του, υπό ιταλική σημαία, Ε/Γ – Ο/Γ πλοίου «…[M57] », με αριθμό νηολογίου Παλέρμο …[M58] , κόρων ολικής χωρητικότητας …[M59] , συμφωνήθηκε η μίσθωση του ανωτέρω πλοίου για ορισμένο χρόνο, που παρατάθηκε με τα ως άνω συμπληρωματικά ναυλοσύμφωνα έως και την 31.12.2015, με ευχέρεια της ναυλώτριας για παράταση ή σύντμηση της διάρκειας αυτής επί είκοσι ημέρες, αντί του συνομολογηθέντος μεταξύ των μερών ναύλου. Ειδικότερα συμφωνήθηκε, όπως το πλοίο, κατά την παράδοση του στη ναυλώτρια, είναι έτοιμο «να δεχθεί φορτίο, περιλαμβανομένων αυτοκινήτων, λεωφορείων, ρυμουλκούμενων, φορτηγών, ανοιχτών φορτηγών και επιβάτες. Θα έχει καθαρά αμπάρια, γκαράζ, καταλύματα επιβατών και κοινόχρηστους χώρους, και θα είναι ικανό, δυνατό και από κάθε άποψη κατάλληλο για τις προβλεπόμενες υπηρεσίες. Θα διαθέτει πλήρη πιστοποιητικά κλάσης και επίσημα πιστοποιητικά χωρίς περιορισμούς, με ισχύ ικανή να λειτουργεί τον πλήρη εξοπλισμό του ταυτόχρονα και με πλήρες πλήρωμα, Πλοίαρχο, αξιωματικούς και πλήρωμα για σκάφος τέτοιου τύπου και μεγέθους οι οποίοι να απασχολούνται με την νόμιμη μεταφορά εμπορευμάτων και επιβατών μεταξύ ασφαλών λιμανιών της Ελλάδας και της Ιταλίας καθ’ υπόδειξη της ναυλώτριας και των πρακτόρων της. (άρθ.2)…Η Πλοιοκτήτρια θα παρέχει την ασφάλιση του πλοίου την οποία και θα πληρώνει έναντι κινδύνων θαλάσσιων, πολέμου καθώς και αλληλασφάλισης (Ρ&Ι) και για όλες τις προμήθειες για το κατάστρωμα, το μηχανοστάσιο και όλα τα άλλα απαραίτητα εφόδια, περιλαμβανομένων του νερού του λέβητα, αναλώσιμα και χημικά που χρησιμοποιούνται στο κατάστρωμα, στις μηχανές, λιπαντικά και για όλες τις άλλες περιπτώσεις εκτός από εκείνες που αναφέρονται στην παρ. 7 και για όλες τις προμήθειες, καμπίνα, κατάστρωμα, μηχανοστάσιο και όλα τα απαραίτητα εφόδια, συμπεριλαμβανομένου του νερού λέβητα, θα καταβάλλει τους μισθούς, τα προξενικά τέλη, τα έξοδα απόλυσης του Πλοιάρχου, των αξιωματικών και των μελών του πληρώματος καθώς και τα έξοδα για τις λιμενικές υπηρεσίες που τα αφορούν. Θα διατηρεί την κατηγορία του πλοίου και θα συντηρεί σε άριστη κατάσταση τη γάστρα του, τις μηχανές και τον εξοπλισμό, τις ράμπες, τις πόρτες, τους ανελκυστήρες καθ΄όλη τη διάρκεια της υπηρεσίας του. Θα είναι πλήρως επανδρωμένο με αξιωματικούς και πλήρωμα. Το πλοίο θα παραδοθεί στην Ναυλώτρια κατάλληλα εξοπλισμένο με λευκά είδη……….καθώς και όλον τον απαραίτητο εξοπλισμό/σκεύη/επίπλωση για να λειτουργήσει το πλοίο στους τομείς της ανάπαυσης, του μπαρ, του μαγειρείου και των καμπινών, καλύπτοντας την πλήρη χωρητικότητα του πλοίου σε επιβάτες και πλήρωμα για ημερήσια και νυχτερινά ταξίδια (άρ. 6)…………Ο Πλοίαρχος θα ομιλεί αγγλικά και (παρόλο που θα έχει διοριστεί από την Πλοιοκτήτρια) θα συμμορφώνεται με τις εντολές και οδηγίες της ναυλώτριας σε ότι αφορά την εμπορική χρήση του πλοίου. Εκτός και αν συμφωνηθεί διαφορετικά στο παρόν ναυλοσύμφωνο η φόρτωση/το δέσιμο/ το λύσιμο/ η ασφάλιση/ η απασφάλιση/ η εκφόρτωση κοντέινερ, ψυγείων, ρυμουλκούμενων, φορτηγών, λεωφορείων, τροχόσπιτων ή αυτοκινήτων θα διεξάγεται από την Πλοιοκτήτρια υπό την επίβλεψη και ευθύνη του Πλοιάρχου και η Πλοιοκτήτρια θα αποζημιώνει τη Ναυλώτρια για οποιαδήποτε απώλεια, ζημία, ευθύνη, κόστος ή έξοδα οποιασδήποτε φύσεως την επιβαρύνουν οφειλόμενα σε πράξη ή παράλειψη του Πλοιάρχου και/ή του πληρώματος σε σχέση με τα προαναφερόμενα καθήκοντα της φόρτωσης……(άρ. 8)». Από το περιεχόμενο του ως άνω συμφώνου χρονοναύλωσης συνάγεται ότι η πλοιοκτήτρια εταιρία εκναύλωσε το ως άνω πλοίο επανδρωμένο, με πλήρες πλήρωμα, διατηρώντας η ίδια την υποχρέωση ασφάλισης του πλοίου, κάλυψης των προμηθειών και εξόδων του, καταβολής των μισθών και εξόδων απόλυσης του πληρώματος, παρέχοντας στην  εναγομένη το δικαίωμα παροχής εντολών προς τον Πλοίαρχο μόνον ως προς την εμπορική χρήση του πλοίου, όχι δε και ως προς τη ναυσιπλοΐα αυτού. Περαιτέρω, από την ένορκη βεβαίωση της Κ. Δ.[M60] , υπαλλήλου της υπηρεσίας Μισθοδοσίας της εναγομένης, αποδεικνύεται ότι οι ναυτολογήσεις του πληρώματος του ανωτέρω πλοίου γίνονταν από την πλοιοκτήτρια εταιρεία, η οποία είχε την ευθύνη πληρωμής και ασφάλισης του, η μισθοδοσία δε των ναυτικών γινόταν από την εναγομένη, κατόπιν σχετικής συμφωνίας με την πλοιοκτήτρια, με καταβολές σε τραπεζικούς λογαριασμούς στην Εθνική Τράπεζα, οι οποίες ωστόσο αφαιρούνταν ακολούθως από τον οφειλόμενο στην πλοιοκτήτρια ναύλο. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι ο ενάγων, Έλληνας απογεγραμμένος ναυτικός, προσλήφθηκε και ναυτολογήθηκε στο ανωτέρω πλοίο, με διαδοχικές συμβάσεις ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου, από τον ορισθέντα από την πλοιοκτήτρια εταιρεία Πλοίαρχο του πλοίου, στις 20.11.2012, 07.03.2013, 10.10.2013, 16.01.2014, στο λιμάνι της Πάτρας, όπως αποδεικνύεται από το ναυτικό φυλλάδιο αυτού, απασχολήθηκε δε δυνάμει αυτών, με την ειδικότητα του βοηθού φροντιστή, έως τις 22.01.2013, 04.09.2013, 04.12.2013 και 19.03.2014, αντίστοιχα, οπότε απολύθηκε, στο ίδιο λιμάνι, «αμοιβαία συναινέσει» του Πλοιάρχου και του ιδίου.  Από την από 16.01.2014 έγγραφη σύμβαση εργασίας, η οποία συνετάγη στην ιταλική και στην αγγλική γλώσσα και προσκομίζεται από την εναγομένη σε νόμιμη μετάφραση, στην οποία αναφέρεται ως αντισυμβαλλόμενη του ενάγοντος η …[M61] ., ιδιοκτήτρια του πλοίου, προκύπτει σαφώς και η γνώση του ενάγοντος ως προς την ταυτότητα της εργοδότριας εταιρίας, γνώση που συνέτρεχε εξάλλου και κατά την εργασία του δυνάμει των προηγούμενων συμβάσεων, καθώς η χρονοναύλωση του εν λόγω πλοίου ήταν γεγονός γνωστό στο πλήρωμα του πλοίου (βλ. επ’αυτού και ένορκη βεβαίωση Γ.[M62]  Σ.[M63] ), ο δε Πλοίαρχος  και οι αξιωματικοί γέφυρας ήταν ιταλικής υπηκοότητας, ενώ οι συμβάσεις εργασίας των Ελλήνων ναυτικών διέπονταν από το ιταλικό δίκαιο, με εξαίρεση τους μισθολογικούς όρους, ως προς τους οποίους είχαν συμφωνηθεί εφαρμοστέες οι ελληνικές ΣΣΝΕ. Επίσης, αποδείχθηκε ότι η πλοιοκτήτρια κατέβαλλε τις οφειλόμενες ασφαλιστικές εισφορές στον INPS (αντίστοιχο του ΝΑΤ ασφαλιστικό φορέα της Ιταλίας), μέσω δε της εναγομένης κατέβαλλε και εισφορές στο ΝΑΤ, έως την 16.01.2014, οπότε διέκοψε την καταβολή αυτών (όπως αποδεικνύεται συγκεκριμένα για τον ενάγοντα) ενόψει της εφαρμογής των Κανονισμών 883/2004 και 987/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας, όπως τροποποιήθηκαν και ισχύουν, κατόπιν ενημέρωσης της εναγομένης, με έγγραφα του ΝΑΤ και του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου, για το ειδικότερο περιεχόμενο των ρυθμίσεων αυτών, σύμφωνα με τις οποίες οι ναυτικοί που εργάζονται σε πλοίο που πλέει υπό τη σημαία κράτους μέλους, ασφαλίζονται δυνάμει της νομοθεσίας αυτού του κράτους μέλους, ενώ, όταν, δυνάμει της νομοθεσίας αυτού ο ενδιαφερόμενος υπάγεται σε υποχρεωτική ασφάλιση στο εν λόγω κράτος μέλος (εν προκειμένω στον ΙNPS), δεν δύναται να υπαχθεί σε σύστημα προαιρετικής υπαγωγής ή συνέχισης της ασφάλισης άλλου κράτους μέλους. Εκ του συνόλου των ανωτέρω αποδειχθέντων, τα οποία δεν δύνανται να αναιρεθούν από τις ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων που εξετάσθηκαν επιμελεία του ενάγοντος, οι οποίοι μάλιστα έχουν ασκήσει κατά της εναγομένης αγωγές με όμοιο της ένδικης περιεχόμενο, αποδεικνύεται ότι η εκναυλώτρια του πλοίου «…[M64]  διατήρησε την εκμετάλλευση, ιδίω ονόματι, αυτού, δια της εναγομένης – ναυλώτριας, η οποία δεν αποδείχθηκε ότι είχε κατά το επίδικο χρονικό διάστημα την ιδιότητα της εφοπλίστριας του πλοίου. Εξάλλου, όπως αποδείχθηκε, δεν έλαβε χώρα δήλωση εφοπλισμού του πλοίου στην αρμόδια λιμενική αρχή, από την εναγομένη, από κοινού με την ιδιοκτήτρια του πλοίου, κατ’ άρθρο 105 ΚΙΝΔ, ως εκ τούτου δε η κυρία του πλοίου τεκμαίρεται εν προκειμένω και πλοιοκτήτρια αυτού, ήτοι τεκμαίρεται ότι εκμεταλλεύεται το πλοίο για λογαριασμό της, του ενάγοντος μη ανταποκριθέντος στο αποδεικτικό βάρος ανατροπής του ως άνω τεκμηρίου. Συνεπώς, πρέπει, η αγωγή, κατά το μέρος που με αυτή ασκούνται αξιώσεις του ενάγοντος από την απασχόληση του στο πλοίο «…[M65]  να απορριφθεί κατ’ ουσίαν, ελλείψει παθητικής νομιμοποίησης της εναγομένης. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι την 11.05.2014, στο λιμάνι του Η.[M66]  Κ.[M67] , ο ενάγων προσλήφθηκε και ναυτολογήθηκε από την εναγομένη, με την ειδικότητα του Βοηθού Φροντιστή, στο, υπό ελληνική σημαία, Ε/Γ-Ο/Γ πλοίο «…[M68] », κόρων ολικής χωρητικότητας …[M69] , το οποίο ανήκε κατά πλοιοκτησία στην εναγομένη. Δυνάμει της σύμβασης αυτής, η οποία διεπόταν από την ισχύουσα τότε ΣΣΝΕ πληρωμάτων επιβατηγών – ακτοπλοϊκών πλοίων, όπως κυρώθηκε με την υπ’ αριθ. 3525/1.5/01/2014 απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου (ΦΕΚ Β΄1664/24.06.2014), απασχολήθηκε στο ανωτέρω πλοίο έως την 22.05.2014, οπότε απολύθηκε «αμοιβαία συναινέσει». Ο ενάγων ισχυρίζεται με την αγωγή του ότι κατά το διάστημα της απασχόλησης του στο ως άνω πλοίο απασχολήθηκε υπερωριακά, χωρίς να λαμβάνει τη νόμιμη για την απασχόληση του αυτή αμοιβή, πλην όμως ουδέν αποδεικτικό στοιχείο εισέφερε στην παρούσα δίκη προς απόδειξη του ισχυρισμού του αυτού, τον οποίο αρνείται η εναγομένη, δεδομένου ότι οι ένορκες βεβαιώσεις που προσκομίζει αναφέρονται αποκλειστικά στο διάστημα της απασχόλησης του στο …[M70]  ως εκ τούτου δε το σχετικό αγωγικό κονδύλιο πρέπει να απορριφθεί, ως κατ’ ουσίαν αβάσιμο. Ισχυρίζεται, επίσης, ο ενάγων, ότι η εναγομένη δεν του κατέβαλε την αναλογία του Δώρου Χριστουγέννων 2014 που δικαιούτο και δη το ποσό των 224,22€, συνυπολογίζοντας σε αυτό μηνιαία αναλογία υπερωριακής αμοιβής ποσού 1.952,10€. Ενόψει όμως του ότι η υπερωριακή απασχόληση του ενάγοντος δεν αποδείχθηκε και βάσει της προσκομιζόμενης από την εναγομένη αναλυτικής κατάστασης μισθοδοσίας του ενάγοντος για το εν λόγω διάστημα, σε συνδυασμό με την ένορκη βεβαίωση της Κ. Δ.[M71] , αποδεικνύεται ότι η εναγομένη κατέβαλε σε αυτόν το ποσό των 102,36€, γεγονός που δεν αρνείται και εμμέσως συνομολογεί ο ενάγων, εξοφλώντας τη σχετική απαίτηση του, κατά παραδοχήν της ένστασης εξόφλησης που προέβαλε η εναγομένη, η οποία είναι νόμιμη (416ΑΚ), ως και κατ΄ουσίαν βάσιμης. Τέλος, ο ενάγων δικαιούτο  να λάβει κατά την απόλυση του, την 22.05.2014, τον μισθό ενός πλήρους μήνα απασχόλησης, κατ΄ άρθρο 60 ΚΙΝΔ, δεδομένου ότι η απόλυση του έλαβε χώρα κοινή συναινέσει του πλοιάρχου και του ενάγοντος, όπως άλλωστε αναγράφεται και στο ναυτικό του φυλλάδιο. Προς τούτο δε δικαιούται το ποσό των [1.158,03€ (μισθός ενεργείας) + 254,77€ (επίδομα Κυριακών εκ ποσοστού 22%)  + 576,30€ (αντίτιμο τροφής) + 35,22€ (επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας) + 417,14€ (επίδομα αδείας) + 55,39€ (ειδικό επίδομα βοηθού φροντιστή) =] 2.496,85€ και για αποδοχές 19 ημερών που δεν καταβλήθηκαν από την εναγομένη το ποσό των 1.530,33€. Μετά ταύτα πρέπει η κρινόμενη αγωγή να γίνει δεκτή και κατ’ ουσίαν, ως εν μέρει βάσιμη και να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει στον ενάγοντα το χρηματικό ποσό των 1.530,33€, ως υπόλοιπο του μισθού Μαΐου 2014, με τους νόμιμους τόκους από την επομένη απόλυσης αυτού, ήτοι από την 23.05.2014 έως την πλήρη εξόφληση. Επίσης, το Δικαστήριο κρίνει ότι η απόφαση πρέπει να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή, διότι η επιβράδυνση της εκτέλεσης της είναι δυνατό να προξενήσει σημαντική ζημία στον ενάγοντα, ενόψει και της φύσης των επίδικων απαιτήσεων ως προερχόμενων από σύμβαση εξαρτημένης εργασίας (907, 908 παρ.1 ε΄ και 910 περ. 4. ΚΠολΔ). Τέλος, πρέπει να καταδικαστεί η  εναγομένη, στην καταβολή μέρους της δικαστικής δαπάνης του ενάγοντος, κατά το λόγο της νίκης και ήττας εκάστου των διαδίκων (178§1, 191§2 Κ.Πολ.Δ.), σύμφωνα με τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αγωγή κατά το μέρος που ασκείται για το διάστημα απασχόλησης του ενάγοντος στο πλοίο «…[M72]  ελλείψει παθητικής νομιμοποίησης της εναγομένης.

ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή κατά τα λοιπά.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγομένη να καταβάλει στον ενάγοντα το χρηματικό ποσό των χιλίων πεντακοσίων τριάντα ευρώ και τριάντα τριών λεπτών (1.530,33€), με τους νόμιμους τόκους από την 23.05.2014 έως την πλήρη εξόφληση

ΚΗΡΥΣΣΕΙ την απόφαση προσωρινά εκτελεστή.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της εναγομένης μέρος της δικαστικής δαπάνης του ενάγοντος, το οποίο ορίζει στο ποσό των  σαράντα πέντε ευρώ (45,00€).

ΚPIΘHKE, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά, στο ακροατήριό του, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στις            Ιανουαρίου   2017, χωρίς να είναι παρόντες οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι Δικηγόροι τους.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ             Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ