ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

 

Αριθμός  απόφασης

800/2017

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

 

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Αντιγόνη – Καλλιόπη Αδάμ, Πρωτοδίκη, την οποία όρισε το Τριμελές Συμβούλιο Διεύθυνσης  και από τη Γραμματέα Χρυσούλα ΣΑΧΙΝΗ.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του, στον Πειραιά, στις 31 Οκτωβρίου 2016, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΤΟΥΕΝΑΓΟΝΤΟΣ: Χ.[M1]  …[M2]  του Γ.,[M3]  κατοίκου Π.,[M4]  οδός…Σ. 1,[M5]  ο οποίος παραστάθηκε δια του πληρεξούσιου Δικηγόρου Στέφανου ΛΥΡΑ.

ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ: Ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία …[M6]  που εδρεύει στο Η. Κ.[M7] , επί της οδού …. Μ.  … και διατηρεί γραφεία και στον ….. επί της οδού Θ.[M8]  …[M9]  νομίμως εκπροσωπούμενης, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξούσιου Δικηγόρου Ανδρέα ΛΙΑΝΕΡΗ.

Ο ενάγων ζητεί να γίνει δεκτή η, από 29.12.2015, αγωγή του, η οποία κατατέθηκε στη γραμματεία του Δικαστηρίου με γενικό αριθμό κατάθεσης …[M10]  και αριθμό κατάθεσης δικογράφου …[M11] ,  προσδιορίστηκε αρχικά για τη δικάσιμο της 29.02.2016, κατόπιν δε νομίμου αναβολής για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και γράφτηκε στο πινάκιο.

ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι Δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν προφορικά τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά συνεδρίασης και στις έγγραφες προτάσεις τους.

 

ΑΦΟΥ  ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

 

Όπως προκύπτει από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 85,105,106 ΚΙΝΔ (Ν.3816/1958), γίνεται διάκριση μεταξύ των εννοιών της πλοιοκτησίας, της κυριότητας πλοίου και του εφοπλισμού. Η πλοιοκτησία υποδηλώνει κυριότητα και εφοπλισμό, έτσι ώστε όταν τα στοιχεία αυτά αποχωρίζονται να υπάρχει αφενός κυριότητα του πλοίου και αφετέρου εφοπλισμός. Κατά την έννοια των άρθρων 105, 106 ΚΙΝΔ, εφοπλιστής είναι αυτός που εκμεταλλεύεται για τον εαυτό του το πλοίο, το οποίο ανήκει κατά κυριότητα σε άλλο πρόσωπο. Είναι ζήτημα πραγματικό σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, ποιος έχει την εκμετάλλευση του πλοίου, δηλαδή ο κύριος αυτού ή, τρίτος, μετά την απόκρουση του τεκμηρίου της εκμετάλλευσης από τον κύριο που παράγεται από την παράλειψη της σχετικής κοινής δήλωσης κυρίου και εφοπλιστή στην αρμόδια λιμενική Αρχή. Περαιτέρω, όπως προκύπτει από τις παραπάνω διατάξεις, εκμετάλλευση του πλοίου με την έννοια του εφοπλισμού υπάρχει και στη σύμβαση χρονοναύλωσης όταν στο ναυλωτή ανήκει η εκμετάλλευση και η ναυτική διεύθυνση αυτού. Στην περίπτωση αυτή ο μεν ναυλωτής τυγχάνει εφοπλιστής του πλοίου, ο δε κύριος αυτού ευθύνεται έναντι των τρίτων πραγματοπαγώς και συγκεκριμένα μόνο δια του πλοίου, κατ` άρθρο 106 εδ. β` του ΚΙΝΔ. Αντιθέτως, εάν ο κύριος του πλοίου – εκναυλωτής θέτει στη διάθεση του ναυλωτή, έναντι ανταλλάγματος και για ορισμένο χρόνο, πλοίο εξοπλισμένο μαζί με τις υπηρεσίες του πλοιάρχου ή του πληρώματος, διατηρώντας ο ίδιος (χρονοεκναυλωτής) την τεχνική (ναυτική) διαχείριση του πλοίου, παρέχοντας δε σε εκείνον (χρονοναυλωτή) τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί, επί ένα χρονικό διάστημα, το πλοίο και τις υπηρεσίες του πλοιάρχου και του πληρώματος, αυτός εξακολουθεί να είναι πλοιοκτήτης και να φέρει απεριορίστως τους κινδύνους από την εκμετάλλευση αυτή (Αλ. Κιάντου – Παμπούκη, Ναυτικό Δίκαιο, έκδοση 2007, τόμος 2ος, παρ. 115, σελ. 20 επ., ΕφΠειρ 452/2008 ΕΝΔ 2009.39, ΕφΠειρ 882/2000 ΕΝΔ 2001.122). Δηλαδή, γίνεται δεκτό ότι υπάρχει εφοπλισμός, που συνεπάγεται την εφαρμογή των πιο πάνω διατάξεων, όταν ο πλοιοκτήτης παραχώρησε τη χρήση του πλοίου του γυμνού, διότι στην τελευταία περίπτωση ο μισθωτής – ναυλωτής του πλοίου εξουσιάζει τούτο, τόσο από την πλευρά της τεχνικής διεύθυνσης, όσο και από αυτή της εμπορικής του διαχείρισης, έχει δε τη βούληση να ασκήσει και ασκεί πράγματι, για ίδιο λογαριασμό, την επιχείρηση της κερδοσκοπικής εκμετάλλευσης του.

Εν προκειμένω, με την υπό κρίση αγωγή, όπως αυτή παραδεκτά διορθώθηκε, ο ενάγων εκθέτει ότι, με σύμβαση ναυτικής εργασίας, που κατήρτισε με την εναγόμενη εταιρεία, στην Πάτρα, την 08.02.2014, προσλήφθηκε και ναυτολογήθηκε, αυθημερόν, με την ειδικότητα του ναύτη, στο, υπό ιταλική σημαία, Ε/Γ – Ο/Γ πλοίο …[M12]  …[M13]  με αριθμό Νηολογίου Π.[M14]  ……  του οποίου η εναγομένη είχε τον εφοπλισμό, σύμφωνα με τους όρους της εκάστοτε ισχύουσας ελληνικής ΣΣΕ πληρωμάτων μεσογειακών – τουριστικών επιβατηγών πλοίων. Ότι εργάσθηκε στο ως άνω πλοίο, στα πλαίσια των καθηκόντων της ειδικότητάς του, μέχρι την απόλυσή του, την 17.04.2015, επί 14 ώρες ημερησίως, κατά μέσον όρο, χωρίς ωστόσο να του καταβάλλεται η νόμιμη αμοιβή για την υπερωριακή του απασχόληση. Με βάση το ανωτέρω ιστορικό ο ενάγων ζητεί,  κύρια με βάση τη σύμβαση εργασίας του και επικουρικά με βάση τις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού, κατόπιν παραδεκτού περιορισμού της αγωγής του, με τη μερική τροπή του καταψηφιστικού της αιτήματος σε έντοκο αναγνωριστικό, με δήλωση του πληρεξούσιου Δικηγόρου του, που καταχωρίσθηκε στα πρακτικά συνεδρίασης και επαναλαμβάνεται στις έγγραφες προτάσεις του (άρθ. 223, 295§1 Κ.Πολ.Δ.), να αναγνωρισθεί η υποχρέωση της εναγομένης να του καταβάλει για αμοιβή της υπερωριακής του απασχόλησης κατά τις καθημερινές του διαστήματος ναυτολόγησής του το ποσό των 13.308,06€ και να υποχρεωθεί να του καταβάλει για αμοιβή της υπερωριακής του απασχόλησης κατά τα Σάββατα, τις αργίες και τις Κυριακές του ίδιου διαστήματος το συνολικό ποσό των 13.492,88€, όλα δε τα ανωτέρω νομιμότοκα από το χρόνο απόλυσής του, άλλως από την επίδοση της κρινόμενης αγωγής, έως την εξόφληση. Ζητεί, τέλος, να κηρυχθεί η απόφαση που θα εκδοθεί προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστεί η εναγομένη στη δικαστική του δαπάνη. Με το ανωτέρω περιεχόμενο και αιτήματα η κρινόμενη αγωγή παραδεκτά φέρεται προς εκδίκαση στο Δικαστήριο αυτό, που είναι καθ’ ύλην και κατά τόπον αρμόδιο (άρθρα 7, 8, 9, 10, 12, 13, 14 παρ. 2, 16 περ.2, 25§2 του Κ.Πoλ.Δ. και άρθρο 51 παρ.3Α του Ν.2.172/1993, λόγω του ναυτικού χαρακτήρα της διαφοράς), κατά την προκείμενη ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών (άρθρο 663 επ. του Κ.Πολ.Δ., σε συνδυασμό με το άρθρο 82 του Κ.Ι.Ν.Δ.), είναι δε επαρκώς ορισμένη, απορριπτομένου του περί του αντιθέτου ισχυρισμού της εναγομένης, καθώς όταν ζητείται η καταβολή υπερωριακής αμοιβής στο ναυτικό, αρκεί να προκύπτουν οι ώρες υπερωριακής απασχόλησής του και δεν είναι αναγκαίο να αναφέρονται στην αγωγή οι κατ’ ιδίαν εργασίες, ο χρόνος που έγιναν αυτές (ούτε τα δρομολόγια του πλοίου, ο προορισμός του, τα ενδιάμεσα λιμάνια και η ώρα απασχόλησης του), αν υπήρχε ανάγκη και το πρόσωπο που έδωσε την εντολή. Στην ένδικη αγωγή αναφέρονται, εκτός από τα στοιχεία που απαιτούνται για όλες τις αξιώσεις από ναυτεργατική σύμβαση και συγκεκριμένα ο χρόνος σύναψής της, το είδος της εργασίας και η συμφωνία σχετικά με τον τρόπο αμοιβής του ενάγοντα, η διάρκεια της καθημερινής του απασχόλησης για όλο το κρίσιμο διάστημα, από την οποία, με σαφήνεια και ακρίβεια προκύπτουν οι ώρες της κανονικής, αλλά και της υπερωριακής εργασίας του, στοιχεία που, κατ’ άρθρο 216 παρ. 1 και 591 παρ. 1 του ΚΠολΔ είναι αρκετά και καθιστούν αυτή  πλήρως ορισμένη (ΑΠ 1686/2007, ΕφΛαμ 22/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 994/2007 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 140/2004 Ε.Ν.Δ. 2004.114, ΕφΠειρ 984/2007 αδημ., ΕφΠειρ 901/2002 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΠΠρΠειρ 1875/2009). Περαιτέρω, η αγωγή τυγχάνει νόμιμη, ερειδόμενη στις διατάξεις των άρθρων 340, 341, 345, 346, 648, 653, 655,  σε αυτές της ΣΣΝΕ πληρωμάτων μεσογειακών τουριστικών επιβατηγών πλοίων του έτους 2014, όπως κυρώθηκε με την υπ’ αριθ. 3535.1.10/01/2014 απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου, των άρθρων 68, 70, 176, 907,  908 παρ. 1 περ. ε΄ και 910αρ.4 Κ.Πολ.Δ., 1, 2, 53, 54, 84, 105, 106, 107 του ΚΙΝΔ,κατά την επικουρική της βάση, ωστόσο, με την οποία ο ενάγων αξιώνει την επιδίκαση των ανωτέρω χρηματικών ποσών κατά τις διατάξεις για τον αδικαιολόγητο πλουτισμό, τυγχάνει απορριπτέα, ως μη νόμιμη, διότιστηρίζεται στα ίδια περιστατικά, στα οποία θεμελιώνεται η αγωγή από τη μεταξύ των διαδίκων σύμβαση εξαρτημένης εργασίας και ως εκ τούτου, αφού δεν γίνεται επίκληση ακυρότητας της σύμβασης, ο ενάγων δύναται να αξιώσει τις απαιτήσεις του από τη σύμβαση αυτή και δεν μπορεί να προσφύγει στην ουσιαστικώς και δικονομικώς επικουρική αξίωση του αδικαιολόγητου πλουτισμού. Επίσης, πρέπει να σημειωθεί ότι το παρεπόμενο αίτημα, περί κήρυξης της απόφασης προσωρινά εκτελεστής, μετά τη μερική τροπή του αιτήματος της αγωγής από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό, τυγχάνει νόμιμο μόνο ως προς το καταψηφιστικό σκέλος της και πρέπει να απορριφθεί ως μη νόμιμο, ως προς το αντίστοιχο αναγνωριστικό, καθόσον με προσωρινή εκτελεστότητα εξοπλίζονται οι καταψηφιστικές και όχι οι αναγνωριστικές αποφάσεις, η ενέργεια των οποίων εξαντλείται στο δεδικασμένο που απορρέει από αυτές (ΕφΠειρ 1014/1992 ΑρχΝ 1993.63, ΕφΑθ 3702/1986 ΕλλΔνη 1986.706). Κατόπιν των ανωτέρω, η αγωγή πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, δεδομένου ότι, μετά τον ως άνω περιορισμό της, το καταψηφιστικό αντικείμενό της δεν υπερβαίνει το προβλεπόμενο επί εργατικών διαφορών ελάχιστο όριο απαλλαγής από την καταβολή δικαστικού ενσήμου [ήτοι 20.000,00 ευρώ, βλ. άρθρ. 71 ΕισΝΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 6 παρ. 17 του ν. 2479/1997, σε συνδυασμό με Υ.Α. 125804/30-7-2003 Δικ/νης ΦΕΚ 1-8-2003 Β’, σε ΔΕΝ 2003.1279 και άρθ. 7 παρ.3 ν.δ.1544/1942 όπως αντικαταστάθηκε με το άρθ. 21 παρ.1 ν. 4055/2012].

Από την εκτίμηση όλων, ανεξαιρέτως, των εγγράφων, που προσκομίζουν νομίμως, με επίκληση, οι διάδικοι, τα οποία λαμβάνονται υπόψην είτε προς άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, από την προσκομιζόμενη, με επίκληση, από τον ενάγοντα, υπ’ αριθ. 3.622/27.10.2016 ένορκη βεβαίωση ενώπιον της Συμβολαιογράφου Σαμοθράκης Μαρίας Καλλινάκη, που δόθηκε κατόπιν νόμιμης και εμπρόθεσμης κλήσης της εναγομένης (βλ. την υπ’ αριθ. …[M15]  έκθεση επίδοσης της Δικαστικής Επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Ηρακλείου Μ. Μ.[M16] , σε συνδυασμό με την, από 24.10.2016 κλήση προς την εναγομένη) και από τις προσκομιζόμενες, με επίκληση, από την εναγομένη, υπ’ αριθ. …[M17]  ένορκη βεβαίωση ενώπιον της Συμβολαιογράφου Πατρών Ευθυμίας Παϊσίου συζ. Ευ.Βουκελάτου και υπ’ αριθ. …[M18]  ένορκη βεβαίωση ενώπιον της Συμβολαιογράφου Ηρακλείου Κρήτης Καλλιόπης Παπαδάκη, οι οποίες δόθηκαν κατόπιν νόμιμης και εμπρόθεσμης κλήσης του ενάγοντος (βλ. την υπ’ αριθ. …[M19]  έκθεση επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή του Πρωτοδικείου Πειραιώς Π. Ρ.[M20] , σε συνδυασμό με την, από 18.10.2016, κλήση προς τον ενάγοντα), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά: με το, από 04.09.2009, σύμφωνο χρονοναύλωσης, όπως τροποποιήθηκε και η ισχύς του παρατάθηκε με το πρώτο Παράρτημα της 23.09.2010, δεύτερο Παράρτημα της 30.09.2011, τρίτο Παράρτημα της 11.10.2012, τέταρτο Παράρτημα της 18.07.2013, πέμπτο Παράρτημα της 10.12.2013, έκτο Παράρτημα της 01.01.2014, έβδομο Παράρτημα της 12.07.2014, όγδοο Παράρτημα της 30.09.2014, ένατο Παράρτημα της 31.12.2014 και δέκατο Παράρτημα της 06.03.2015, μεταξύ της εναγομένης, ως χρονοναυλώτριας και της εταιρίας με την επωνυμία …[M21] .,[M22]  με έδρα το Π. Ι.,[M23]  ως πλοιοκτήτριας του, υπό ιταλική σημαία, επιβατηγού οχηματαγωγού πλοίου …[M24]  με αριθμό νηολογίου Π.[M25]  …… κόρων ολικής χωρητικότητας 54.310, συμφωνήθηκε η μίσθωση του ανωτέρω πλοίου για ορισμένο χρόνο, που παρατάθηκε με τα ως άνω συμπληρωματικά ναυλοσύμφωνα έως και την 30.09.2015, με ευχέρεια της ναυλώτριας για παράταση ή σύντμηση της διάρκειας αυτής επί δέκα ημέρες, αντί του συνομολογηθέντος μεταξύ των μερών ναύλου. Ειδικότερα συμφωνήθηκε, όπως το πλοίο, κατά την παράδοση του στη ναυλώτρια, είναι έτοιμο «να δεχθεί φορτίο, περιλαμβανομένων αυτοκινήτων, λεωφορείων, ρυμουλκούμενων, φορτηγών, ανοιχτών φορτηγών και επιβάτες. Θα έχει καθαρά αμπάρια, γκαράζ, καταλύματα επιβατών και κοινόχρηστους χώρους, και θα είναι ικανό, δυνατό και από κάθε άποψη κατάλληλο για τις προβλεπόμενες υπηρεσίες. Θα διαθέτει πλήρη πιστοποιητικά κλάσης και επίσημα πιστοποιητικά χωρίς περιορισμούς, με ισχύ ικανή να λειτουργεί τον πλήρη εξοπλισμό του ταυτόχρονα και με πλήρες πλήρωμα, Πλοίαρχο, αξιωματικούς και πλήρωμα για σκάφος τέτοιου τύπου και μεγέθους οι οποίοι να απασχολούνται με την νόμιμη μεταφορά εμπορευμάτων και επιβατών μεταξύ ασφαλών λιμανιών της Ελλάδας και της Ιταλίας καθ’ υπόδειξη της ναυλώτριας και των πρακτόρων της. (άρθ.2)…Η Πλοιοκτήτρια θα παρέχει την ασφάλιση του πλοίου την οποία και θα πληρώνει έναντι κινδύνων θαλάσσιων, πολέμου καθώς και αλληλασφάλισης (Ρ&Ι) και για όλες τις προμήθειες για το κατάστρωμα, το μηχανοστάσιο και όλα τα άλλα απαραίτητα εφόδια, περιλαμβανομένων του νερού του λέβητα, αναλώσιμα και χημικά που χρησιμοποιούνται στο κατάστρωμα, στις μηχανές, λιπαντικά και για όλες τις άλλες περιπτώσεις εκτός από εκείνες που αναφέρονται στην παρ. 7. Θα πληρώνει τους μισθούς, τα προξενικά τέλη, τα έξοδα απόλυσης του Πλοιάρχου, των αξιωματικών και των μελών του πληρώματος καθώς και τα έξοδα για τις λιμενικές υπηρεσίες που τα αφορούν. Θα διατηρεί την κατηγορία του πλοίου και θα συντηρεί σε άριστη κατάσταση τη γάστρα του, τις μηχανές και τον εξοπλισμό, τις ράμπες, τις πόρτες, τους ανελκυστήρες καθ΄όλη τη διάρκεια της υπηρεσίας του. Θα είναι πλήρως επανδρωμένο με αξιωματικούς και πλήρωμα. Το πλοίο θα παραδοθεί στην Ναυλώτρια κατάλληλα εξοπλισμένο με λευκά είδη……….καθώς και όλον τον απαραίτητο εξοπλισμό/σκεύη/επίπλωση για να λειτουργήσει το πλοίο στους τομείς της ανάπαυσης, του μπαρ, του μαγειρείου και των καμπινών, καλύπτοντας την πλήρη χωρητικότητα του πλοίου σε επιβάτες και πλήρωμα για ημερήσια και νυχτερινά ταξίδια (άρ. 6)…………Ο Πλοίαρχος θα ομιλεί αγγλικά και (παρόλο που θα έχει διοριστεί από την Ιδιοκτήτρια) θα βρίσκεται υπό τις διαταγές και οδηγίες της Ναυλώτριας όσον αφορά την απασχόληση και την αντιπροσωπεία.  Εκτός και αν συμφωνηθεί διαφορετικά στο παρόν ναυλοσύμφωνο η φόρτωση/το δέσιμο/ το λύσιμο/ η ασφάλιση/ η απασφάλιση/ η εκφόρτωση κοντέινερ, ψυγείων, ρυμουλκούμενων, φορτηγών, λεωφορείων, τροχόσπιτων ή αυτοκινήτων θα διεξάγεται από την Ιδιοκτήτρια υπό την επίβλεψη και ευθύνη του Πλοιάρχου και η Ιδιοκτήτρια θα αποζημιώνει τη Ναυλώτρια για οποιαδήποτε απώλεια, ζημία, ευθύνη, κόστος ή έξοδα οποιασδήποτε φύσεως την επιβαρύνουν οφειλόμενα σε πράξη ή παράλειψη του Πλοιάρχου και/ή του πληρώματος σε σχέση με τα προαναφερόμενα καθήκοντα της φόρτωσης……(άρ. 8)». Από το περιεχόμενο του ως άνω συμφώνου χρονοναύλωσης συνάγεται ότι η πλοιοκτήτρια εταιρία εκναύλωσε το ως άνω πλοίο επανδρωμένο, με πλήρες πλήρωμα, διατηρώντας η ίδια την υποχρέωση ασφάλισης του πλοίου, κάλυψης των προμηθειών και εξόδων του, καταβολής των μισθών και εξόδων απόλυσης του πληρώματος, παρέχοντας στην  εναγομένη το δικαίωμα παροχής εντολών προς τον Πλοίαρχο μόνον όσον αφορά την απασχόληση και αντιπροσωπεία, όχι δε και ως προς τη ναυσιπλοΐα του πλοίου. Περαιτέρω, από την ένορκη βεβαίωση της Κ. Δ.[M26] , υπαλλήλου της υπηρεσίας Μισθοδοσίας της εναγομένης, αποδεικνύεται ότι οι ναυτολογήσεις του πληρώματος του ανωτέρω πλοίου γίνονταν από την πλοιοκτήτρια εταιρεία, η οποία είχε την ευθύνη πληρωμής και ασφάλισης του, η μισθοδοσία δε των ναυτικών γινόταν από την εναγομένη, κατόπιν σχετικής συμφωνίας με την πλοιοκτήτρια, με καταβολές σε τραπεζικούς λογαριασμούς στην Εθνική Τράπεζα, οι οποίες ωστόσο αφαιρούνταν ακολούθως από τον οφειλόμενο στην πλοιοκτήτρια ναύλο. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι,την 21.02.2014, στο λιμάνι της Πάτρας, ο ενάγων, Έλληνας απογεγραμμένος ναυτικός,προσλήφθηκε και ναυτολογήθηκε στο ως άνω πλοίο από τον ορισθέντα από την ως άνω πλοιοκτήτρια εταιρεία Πλοίαρχο του πλοίου, μεσύμβαση ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου, με την ειδικότητα του ναύτη. Ακολούθως δε, λόγω μεταβίβασης,την 12.07.2014, της κυριότητας του εν λόγω πλοίου στην εταιρεία με την επωνυμία …[M27] , με έδρα το Π.[M28] , καταρτίσθηκε, την ίδια ημέρα, μεταξύ του ενάγοντος και εκπροσώπου της νέας πλοιοκτήτριας, έγγραφη σύμβαση ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου, δυνάμει της οποίας ο ενάγων εξακολούθησε να εργάζεται στο πλοίο, με την πραναφερόμενη ειδικότητα, έως την 17.04.2015, οπότε απολύθηκε, στο λιμάνι της Πάτρας, «αμοιβαία συναινέσει» του Πλοιάρχου και του ιδίου.  Από την τελευταία ως άνω έγγραφη σύμβαση εργασίας, η οποία συνετάγη στην ιταλική και στην αγγλική γλώσσα και προσκομίζεται από την εναγομένη σε νόμιμη μετάφραση, στην οποία αναφέρεται ως αντισυμβαλλόμενη του ενάγοντος η…[M29] , ιδιοκτήτρια του πλοίου, προκύπτει σαφώς και η γνώση του ενάγοντος ως προς την ταυτότητα της εργοδότριας εταιρίας, γνώση που συνέτρεχε εξάλλου και κατά την εργασία του δυνάμει της προηγούμενης σύμβασης, καθώς η χρονοναύλωση του εν λόγω πλοίου ήταν γεγονός γνωστό στο πλήρωμα του πλοίου, οι συμβάσεις δε εργασίας των Ελλήνων ναυτικών διέπονταν από το ιταλικό δίκαιο, όπως ρητά προβλέπεται και στην ως άνω προσκομιζόμενη σύμβαση εργασίας, με εξαίρεση τους μισθολογικούς όρους, οι οποίοι, όπως προκύπτει και από την ένορκη βεβαίωση της Κ. Δερμιτζάκη, διέπονταν από τις ελληνικές ΣΣΝΕ πληρωμάτων μεσογειακών – τουριστικών επιβατηγών πλοίων. Εκ του συνόλου των ανωτέρω αποδεικνύεται ότι η αρχική εκναυλώτρια του πλοίου …[M30] », στη θέση της οποίας υπεισήλθε, μετά τη μεταβίβαση σε αυτή της κυριότητας του πλοίου, η …[M31] ,διατήρησε την εκμετάλλευση, ιδίω ονόματι, αυτού, δια της εναγομένης – ναυλώτριας, η οποία δεν αποδείχθηκε ότι είχε κατά το επίδικο χρονικό διάστημα την ιδιότητα της εφοπλίστριας του πλοίου. Εξάλλου, όπως αποδείχθηκε, δεν έλαβε χώρα δήλωση εφοπλισμού του πλοίου στην αρμόδια λιμενική αρχή, από την εναγομένη, από κοινού με την ιδιοκτήτρια του πλοίου, κατ’ άρθρο 105 ΚΙΝΔ, ως εκ τούτου δε η κυρία του πλοίου τεκμαίρεται εν προκειμένω και πλοιοκτήτρια αυτού, ήτοι τεκμαίρεται ότι εκμεταλλεύεται το πλοίο για λογαριασμό της, του ενάγοντος μη ανταποκριθέντος στο αποδεικτικό βάρος ανατροπής του ως άνω τεκμηρίου. Συνεπώς, πρέπει η αγωγή να απορριφθεί κατ’ ουσίαν, ελλείψει παθητικής νομιμοποίησης της εναγομένης και να καταδικαστεί ο  ενάγων, λόγω της ήττας του, στην καταβολή της δικαστικής δαπάνης της εναγομένης, κατά παραδοχήν του σχετικού αιτήματος της τελευταίας (176εδ.α, 191§2 Κ.Πολ.Δ.), σύμφωνα με τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αγωγή.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του ενάγοντος τη δικαστική δαπάνη της εναγομένης, την οποία ορίζει στο ποσό των διακοσίων πενήντα ευρώ (250,00€).

ΚPIΘHKE, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά, στο ακροατήριό του, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στις       Φεβρουαρίου 2017, χωρίς να είναι παρόντες οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι Δικηγόροι τους.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ             Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ