ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

 

 

ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ       1547/2017

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

(Τακτική Διαδικασία)

………………………………………

Αποτελούμενο από τον Δικαστή Χαρίλαο Παππά, Πρωτοδίκη, που ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου και την Γραμματέα Αθανασία Πουλοπούλου.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 13 Δεκεμβρίου 2016, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: Εταιρίας με την επωνυμία …[M1]  που εδρεύει στο Π. Α.[M2]  και εκπροσωπείται νόμιμα, της οποίας ο νόμιμος εκπρόσωπος Ν. Κ.[M3]  εμφανίστηκε και διόρισε πληρεξούσιο δικηγόρο τον Δικαίο Χασανάκο.

ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ: Εταιρίας με την επωνυμία …[M4]  νόμιμα εκπροσωπούμενης, που εδρεύει   Μ.[M5]  και εκπροσωπείται νόμιμα και αντιπροσωπεύεται στην Ελλάδα από τη νόμιμη αυτής αντιπρόσωπο, αντίκλητο και πρακτορεύουσα αυτήν εταιρία με την …[M6]  νόμιμα και αυτή εκπροσωπούμενη, που εδρεύει   Μ.[M7]  και έχει νόμιμα εγκαταστήσει γραφείο στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις διατάξεις των Α.Ν. 89/1967, 378/1968 και Ν. 27/1975, 814/1978, 2234/1994 και 3752/2009, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξούσιού της δικηγόρου Παναγιώτη Πατουλιώτη.

Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 19-11-2015 αγωγή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με γενικό αριθμό κατάθεσης …[M8]  και με αριθ. κατ. δικογράφου  …[M9] , προσδιορίσθηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφηκε στο πινάκιο.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις έγγραφες προτάσεις τους.

 

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Στη σύγχρονη εποχή παρουσιάζουν ιδιαίτερη διάδοση οι συμβάσεις διαχείρισης πλοίων άλλων. Ειδικότερα, έχουν εμφανισθεί οι εξής μορφές τέτοιων συμβάσεων: α) οι συμβάσεις τεχνικής διαχείρισης πλοίων άλλων, στις οποίες τρίτο πρόσωπο, εκτός του πλοιοκτήτη, αναλαμβάνει τη συντήρηση, τον εξοπλισμό και την επάνδρωση του πλοίου και β) οι συμβάσεις τεχνικής και εμπορικής διαχείρισης πλοίων άλλων, στις οποίες τρίτο πρόσωπο, εκτός του πλοιοκτήτη, έχει επιπλέον την επιμέλεια της εκναύλωσης, της είσπραξης των ναύλων, της πληρωμής των εξόδων και της συναγωγής των οικονομικών αποτελεσμάτων τους. Έτσι έχουν δημιουργηθεί εταιρίες, οι οποίες κύριο, αν όχι αποκλειστικό, σκοπό έχουν να διαχειρίζονται τα πλοία άλλων. Σύμφωνα με τη σύμβαση αυτή, ο πλοιοκτήτης αναθέτει για ορισμένο χρόνο τη διαχείριση πλοίου του σε άλλον, το διαχειριστή, ο οποίος έχει ευρύτατες εξουσίες που αφορούν τόσο την τεχνική όσο και την εμπορική διαχείριση του πλοίου. Η ενοχική σχέση που συνδέει το διαχειριστή και τον πλοιοκτήτη είναι μίσθωση ανεξάρτητων υπηρεσιών, στην οποία εφαρμόζονται συμπληρωματικά οι διατάξεις του ΑΚ για την εντολή. Ο διαχειριστής συναλλάσσεται με τους ενδιαφερομένους για το πλοίο τρίτους στο όνομα και για λογαριασμό του πλοιοκτήτη, είναι δηλαδή άμεσος αντιπρόσωπός του. Κατά συνέπεια, τα έννομα αποτελέσματα κάθε δικαιοπραξίας, που επιχειρεί ο διαχειριστής στο πλαίσιο της γενικής ή ειδικής εξουσίας του, αφορούν ευθέως τον πλοιοκτήτη (άρθρο 211 ΑΚ). Ο πλοιοκτήτης είναι το υποκείμενο των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που απορρέουν από τις δικαιοπραξίες που ενεργεί ο διαχειριστής με την ιδιότητά του αυτή, αυτός δε ενέχεται έναντι των δανειστών για τις απαιτήσεις που γεννώνται από τις δικαιοπραξίες αυτές. Εφόσον, λοιπόν, ο διαχειριστής ενεργεί στο όνομα και για λογαριασμό του πλοιοκτήτη, δεν καθίσταται υποκείμενο κάθε δικαιοπραξίας συναπτόμενης με την ιδιότητά του αυτή και, κατ’ επέκταση, δεν ενέχεται ο ίδιος για την εκπλήρωσή της. Έχει προσωπική ευθύνη μόνο όταν δεν δηλώνει ρητά ότι ενεργεί για τον πλοιοκτήτη και δεν προκύπτει από τις περιστάσεις ότι επιχειρεί τη σχετική δικαιοπραξία γι’ αυτόν, καθώς και όταν η δικαιοπραξία υπερβαίνει τα όρια της εξουσίας του (βλ. ΑΠ 57/2002 ΧρΙδΔ 2002. 114, ΑΠ 476/1991 ΕΕΝ 1992. 291, ΕφΠειρ 262/2012 ΕΝΔ 2012. 269). Στην προκείμενη περίπτωση, με την υπό κρίση αγωγή της, η ενάγουσα εκθέτει ότι, δυνάμει συμβάσεως που συνήφθη στις 18-1-2014, στο Π. Α.[M10] , μεταξύ αυτής και της εδρεύουσας   Μ.[M11]  εταιρείας με την …[M12]  με την ιδιότητά της ως διαχειρίστριας του φορτηγού πλοίου …[M13]  με σημαία Κύπρου, νηολογίου ..τ[M14] ύπου …[M15] , με Δ.Δ.Σ. …[M16] , κ.ο.χ. …[M17]  και κ.κ.χ. …[M18]  που ανήκε στην πλοιοκτησία της εναγόμενης εταιρείας, έλαβαν χώρα οι αναφερόμενες μηχανολογικές επισκευές επί του ως άνω πλοίου και ο εφοδιασμός του με διάφορα είδη τυλικών και ανταλλακτικών, για τα οποία οφειλόταν στην ίδια (ενάγουσα) το συνολικό ποσό των 100.858,30 ευρώ, ως εργολαβικό αντάλλαγμα και τίμημα, αντίστοιχα, έναντι των οποίων η εναγομένη της έχει καταβάλει 50.000,00 ευρώ. Με βάση αυτά τα πραγματικά περιστατικά, άλλως κατά τις διατάξεις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού, ζητεί να υποχρεωθεί η εναγομένη, με προσωρινά εκτελεστή απόφαση, να της καταβάλει το ανεξόφλητο υπόλοιπο του οφειλομένου ως άνω ανταλλάγματος, που ανέρχεται σε 50.858,30 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής. Με τα ανωτέρω ως περιεχόμενο και αιτήματα, η αγωγή παραδεκτώς εισάγεται προς εκδίκαση, κατά την προκείμενη τακτική διαδικασία, ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, το οποίο είναι αρμόδιο καθ’ ύλην (άρθρα 9, 10, 12 παρ. 1 και 14 παρ. 2 ΚΠολΔ) και κατά τόπον (άρθρο 33 του ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 51 παρ. 1 και 3Β περ. β΄ Ν. 2172/1993, ως εκ του ναυτικού χαρακτήρα της διαφοράς) και, συνεπώς, έχει και διεθνή δικαιοδοσία προς εκδίκαση της υπό κρίση διαφοράς (άρθρα 3 παρ. 1 και 4 ΚΠολΔ). Περαιτέρω, η κρινόμενη αγωγή, η οποία αφορά σε ιδιωτική διαφορά από διεθνή έννομη σχέση, ήτοι σχέση με στοιχεία αλλοδαπότητας ως προς την εναγόμενη εταιρεία, είναι ερευνητέα, δεδομένου ότι δεν γίνεται επίκληση σχετικής ειδικότερης συμφωνίας, κατά το ελληνικό ουσιαστικό δίκαιο, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1 παρ. 1, 2, 3 και 4 παρ. 1α, β και 2, 19 παρ. 1 του Κανονισμού Ε.Ε. 593/2008, που αντικατέστησε την από 19-6-1980 Σύμβαση της Ρώμης «Για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές» και εφαρμόζεται στις συμβάσεις που συνήφθησαν μετά τις 17 Δεκεμβρίου 2009, όπως εν προκειμένω, ως εκ της έδρας της ενάγουσας εταιρείας. Να σημειωθεί ότι το ελληνικό δίκαιο είναι εφαρμοστέο και για τη διάγνωση τυχόν απόσβεσης της ένδικης ενοχής, παραγραφής των αντίστοιχων αξιώσεων ή άλλης έκπτωσης λόγω παρόδου προθεσμίας, κατ’ άρθρο 12 παρ. 1 εδ. 1δ΄ του άνω Κανονισμού Ε.Ε. 593/2008. Ως προς το ζήτημα δε αν η εταιρεία με την …[M19]  η οποία κατά τα εκτιθέμενα στην αγωγή ενήργησε ως αντιπρόσωπος της εναγομένης στην κατάρτιση της ένδικης σύμβασης, δεσμεύει έναντι της ενάγουσας την τελευταία (εναγομένη), καθίσταται αναγκαία η προσφυγή στις διατάξεις του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου του ΑΚ, δεδομένου ότι το ζήτημα αν ο αντιπρόσωπος δεσμεύει έναντι των τρίτων τον αντιπροσωπευόμενο αποκλείεται ρητά από το πεδίο εφαρμογής τόσο του ανωτέρω Κανονισμού 593/2008 (άρθρο 1 παρ. 2 περ. ζ΄ του Κανονισμού) όσο και της Διεθνούς Σύμβασης της Ρώμης της 19-06-1980 (άρθρο 1 παρ. 2 περ. στ΄ της Διεθνούς Σύμβασης). Σύμφωνα δε με γενικώς αποδεκτή σχετική γενική αρχή του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου του ΑΚ, τα θέματα της δεσμεύσεως του αντιπροσωπευόμενου και της εκτάσεως των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που απέκτησε αυτός από τη σχετική δικαιοπραξία που επιχείρησε ο εκούσιος πληρεξούσιος, ως αντιπρόσωπος αυτού, ρυθμίζονται από το δίκαιο της πολιτείας στην περιοχή της οποίας επιχείρησε ο αντιπρόσωπος τη δικαιοπραξία, για την οποία του δόθηκε η πληρεξουσιότητα (ΑΠ 1187/2000 ΕλλΔνη 2001. 1317, 1350). Επομένως, εφαρμοστέο εν προκειμένω ως προς το ζήτημα της δεσμεύσεως της εναγομένης και της εκτάσεως των υποχρεώσεών της έναντι της ενάγουσας από την ένδικη δικαιοπραξία που επιχείρησε η εταιρεία με την επωνυμία «…» ως αντιπρόσωπος αυτής, τυγχάνει το ελληνικό ουσιαστικό δίκαιο, ως το δίκαιο της πολιτείας στην οποία επιχείρησε η ως άνω εταιρεία την εν λόγω δικαιοπραξία για την οποία της δόθηκε η πληρεξουσιότητα. Κατ’ ακολουθίαν, η αγωγή είναι, σύμφωνα και με τα μνημονευόμενα στην αμέσως προηγηθείσα μείζονα πρόταση, νόμιμη, ως στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων, 211, 346, 361, 513 επ., 681 επ. του ΑΚ, 907 και 908 παρ. 1 στοιχ. στ΄ του ΚΠολΔ, πλην της επικουρικής βάσης της περί αδικαιολογήτου πλουτισμού, που είναι ερευνητέα επίσης κατά το ελληνικό ουσιαστικό δίκαιο, σύμφωνα με τα άρθρα 1 παρ. 1, 10 παρ. 1 και 32 του Κανονισμού (ΕΚ) 864/2007 για το εφαρμοστέο δίκαιο στις εξωσυμβατικές ενοχές της 11.7.2007, η οποία (αγωγική βάση) κρίνεται απορριπτέα ως απαράδεκτη λόγω της αοριστίας της, διότι η ενάγουσα δεν επικαλείται ειδικώς μ’ αυτή ακυρότητα της ένδικης συμβάσεως, από την οποία απορρέουν οι αγωγικές αξιώσεις (ΟλΑΠ 22/2003 ΕλλΔνη 44. 1261, ΑΠ 222/2003 ΕλλΔνη 45. 475). Επομένως, πρέπει η αγωγή, κατά το μέρος που κρίθηκε ορισμένη και νόμιμη, να εξετασθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της, δεδομένου ότι, για το παραδεκτό της συζήτησής της, έχει καταβληθεί το αναλογούν τέλος δικαστικού ενσήμου.

Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 249 του ΚΠολΔ «Αν η διάγνωση της διαφοράς εξαρτάται ολικά ή εν μέρει από την ύπαρξη ή ανυπαρξία μιας έννομης σχέσης ή την ακυρότητα ή τη διάρρηξη μιας δικαιοπραξίας που συνιστά αντικείμενο άλλης δίκης εκκρεμούς σε πολιτικό ή διοικητικό δικαστήριο ή από ζήτημα που πρόκειται να κριθεί η κρίνεται από διοικητική αρχή, το δικαστήριο μπορεί αυτεπαγγέλτως ή ύστερα από αίτηση κάποιου διαδίκου να διατάξει την αναβολή της συζήτησης εωσότου περατωθεί τελεσίδικα ή αμετάκλητα η άλλη δίκη ή εωσότου εκδοθεί από τη διοικητική αρχή απόφαση που δεν μπορεί να προσβληθεί…». Από τη διατύπωση και την έννοια αυτής της διάταξης, που έχει θεσπισθεί για να αποφεύγεται η έκδοση αντιφατικών αποφάσεων, προκύπτει σαφώς ότι εναπόκειται στη διακριτική εξουσία του δικαστηρίου να διατάξει την αναβολή ή να προχωρήσει περαιτέρω στην έρευνα της διαφοράς, όταν για το ίδιο θέμα υπάρχει άλλη πολιτική δίκη εκκρεμής ενώπιον του ίδιου ή άλλου δικαστηρίου, ανεξαρτήτως βαθμού, μεταξύ των ίδιων ή διαφόρων προσώπων, για το σκοπό εναρμόνισης της δικαστικής κρίσης σχετικά προς το ίδιο ζήτημα ή από άλλο λόγο που αφορά στην ορθή εκτίμηση της διαφοράς (ΕφΑθ 5574/2004 ΕλλΔνη 2007. 545, 8640/1991 ΝοΒ 1992. 289). Στην προκείμενη περίπτωση, η εναγομένη, επικαλούμενη ότι η επίδικη απαίτηση έχει εξοφληθεί μερικώς, δυνάμει πιστώσεων (γενόμενων καταβολών) που καταχωρίζονταν σε ένα ανοικτό δοσοληπτικό λογαριασμό {το κατάλοιπο του οποίου θα διαπιστωνόταν κατά την εκκαθάριση (κλείσιμο) αυτού (λογαριασμού)}, έναντι των αντίστοιχων χρεώσεων εκ μέρους της ενάγουσας (κόστος υλικών, εργατικά), δυνάμει σχετικής ενιαίας συμφωνίας με την τελευταία για τη διενέργεια επισκευών επί των αναφερόμενων στις προτάσεις της (εναγομένης) έντεκα πλοίων, που διαχειριζόταν η εταιρεία με την …[M20]  η οποία ανήκε μαζί με τις πλοιοκτήτριες αυτών (πλοίων) εταιρείες, μεταξύ των οποίων και η ίδια (εναγομένη), στον εφοπλιστικό Όμιλο Νικολάου Πατέρα, ζήτησε με τις έγγραφες προτάσεις της την αναστολή της συζήτησης, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 249 του ΚΠολΔ, μέχρι εκδόσεως αμετάκλητης αποφάσεως επί της ασκηθείσης κατά της νυν ενάγουσας από την ίδια και τις λοιπές ως άνω πλοιοκτήτριες εταιρείες ομού με την ανωτέρω διαχειρίστρια εταιρεία «…» ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, από 19-9-2016 με γενικό αριθμό κατάθεσης 6812/2016 και με ειδικό αριθμό κατάθεσης 3568/2016 αγωγής, με την οποία ζητείται να αναγνωρισθεί ότι: α) η έννομη σχέση που συνδέει τις πλοιοκτήτριες με την νυν ενάγουσα είναι εκείνη της ενιαίας σύμβασης έργου με εργολαβική αμοιβή της προσδιοριζομένη απολογιστικώς, και β) ότι από το συνολικό εργολαβικό λογαριασμό προκύπτει χρεωστικό κατάλοιπο για τις πλοιοκτήτριες ανερχόμενο μόνον στο ποσό των 36.233,69 € και όχι στο ποσό των 466.264,70 €. Εντούτοις, το προεκτιθέμενο νόμιμο αίτημα της εναγομένης πρέπει, σύμφωνα και με τα διαλαμβανόμενα στην αμέσως προηγηθείσα μείζονα σκέψη, να απορριφθεί ως αβάσιμο κατ’ ουσίαν, δεδομένου ότι στην προκείμενη περίπτωση δεν συντρέχουν ιδιαίτεροι λόγοι που να αντισταθμίζουν την επιβράδυνση που αναπόφευκτα θα επέλθει από την αναβολή της συζήτησης της υπό κρίση αγωγής, λαμβανομένου υπόψη μάλιστα ότι ο χρόνος συζήτησης της ανωτέρω ασκηθείσης αναγνωριστικής αγωγής δεν έχει ακόμη ορισθεί, ενώ δεν προέκυψε εν προκειμένω η ύπαρξη οιουδήποτε δεσμού νομικής αναγκαιότητας ανάμεσα στις έννομες σχέσεις που αποτελούν το αντικείμενο των ανοιγεισών με τις εν λόγω αγωγές δύο δικών (βλ. και Β. Βαθρακοκοίλη, Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας Ερμηνευτική – Νομολογιακή Ανάλυση, έκδοση 1994, τόμος Β΄, υπό το άρθρο 249, αρ. 2, σελ. 151, 152, όπου και περαιτέρω παραπομπές στη νομολογία και θεωρία). Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι οι προβαλλόμενες με τις κατατεθείσες έγγραφες προτάσεις της εναγομένης, ενστάσεις αφενός περί εξοφλήσεως κατά τα ανωτέρω της επίδικης απαίτησης και αφετέρου περί συμψηφισμού της (απαίτησης) με τις εκ του προαναφερθέντος δοσοληπτικού λογαριασμού ανταπαιτήσεις της πρώτης (εναγομένης) εναντίον της ενάγουσας, ακόμη κι αν ήθελε κριθεί ότι παραδεκτώς προβάλλονται χωρίς να έχουν προταθεί προφορικώς κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο (άρθρο 238 εδ. β΄ ΚΠολΔ, όπως το άρθρο αυτό προστέθηκε με το άρθ. 24 Ν. 3994/2011 ΦΕΚ Α΄ 165/25-7-2011), τυγχάνουν απορριπτέες ως απαράδεκτες λόγω αοριστίας, διότι η εναγομένη δεν εξειδικεύει με σαφήνεια για την πληρότητα αυτών (ενστάσεων): α) αφενός πότε και για λογαριασμό ποιών πλοιοκτητριών εταιρειών συνήψε η ως άνω διαχειρίστρια εταιρεία «PACIFIC & ATLANTIC SHIPMANAGERS INC» με την ενάγουσα την επικαλούμενη από την εναγομένη συμφωνία τήρησης ανοικτού δοσοληπτικού λογαριασμού για την εξυπηρέτηση της ενιαίας, όπως τη χαρακτηρίζει η ίδια (εναγομένη), σύμβασης έργου, και πως προσχώρησαν μεταγενέστερα σ’ αυτή (συμφωνία) οι λοιπές πλοιοκτήτριες εταιρείες (ενόψει της διαληφθείσης στις προτάσεις της εναγομένης αγοράς των επίδικων πλοίων και διενέργειας επ’ αυτών επισκευών σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα), καθώς και πότε έλαβε χώρα η εκκαθάριση (κλείσιμο) του εν λόγω λογαριασμού ώστε να διαπιστωθεί κατά τα συμφωνηθέντα το κατάλοιπο αυτού, β) αφετέρου τις συγκεκριμένες ανταπαιτήσεις της ίδιας (εναγομένης) εκ του προαναφερθέντος δοσοληπτικού λογαριασμού που προβάλλει σε συμψηφισμό κατά της ενάγουσας, ήτοι τα επιμέρους χρηματικά κονδύλια που απαρτίζουν αυτές (ανταπαιτήσεις), δεδομένου ότι η σχετική συμφωνία τήρησης αυτού του λογαριασμού αφορά και έτερες πλοιοκτήτριες εταιρείες.
Από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα της εναγομένης και την ανωμοτί εξέταση του νομίμου εκπροσώπου της ενάγουσας εταιρείας στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, που περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασής του, καθώς και από όλα ανεξαιρέτως τα νομίμως προσκομιζόμενα και επικαλούμενα από τους διαδίκους έγγραφα (εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι, παρά τα περί του αντιθέτου υποστηριζόμενα από την εναγομένη στην προσθήκη των προτάσεών της, τα οποία τυγχάνουν απορριπτέα ως νόμω αβάσιμα, τα ανεπικύρωτα και αμετάφραστα ξενόγλωσσα έγγραφα που προσκομίζει μετ’ επικλήσεως η ενάγουσα λαμβάνονται υπ’ όψιν και εκτιμώνται ελεύθερα από το Δικαστήριο αυτοτελώς ή προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων – άρθρο 340 παρ. 1 εδ. β΄ ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 1 άρθρο δεύτερο παρ. 2 του Ν. 4335/2015 (ΦΕΚ Α΄ 87/23-7-2015), πρβλ. και άρθρ. 270 παρ. 2 εδ. α΄ και β΄ ΚΠολΔ, ως ίσχυε πριν την κατάργησή του με το άρθρο 1 άρθρο δεύτερο παρ. 1 του ως άνω Ν. 4335/2015, βλ. ενδεικτικά ΑΠ 1721/2014 σε ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», 1155/2011 ΧρΙδΔ 2012. 272, 1/2011 ΕλλΔνη 2011. 731, 806), μη λαμβανομένων υπόψη ούτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων των εγγράφων που προσκομίζονται με την κατατεθείσα μετά τη συζήτηση προσθήκη στις προτάσεις της ενάγουσας, δεδομένου ότι η προσκόμιση εγγράφων με την εν λόγω προσθήκη γίνεται παραδεκτώς, κατ’ άρθρο 238 εδ. γ΄ του ΚΠολΔ, όπως το άρθρο 238 προστέθηκε με το άρθρο 24 Ν.3994/2011, μόνο για την αντίκρουση ισχυρισμών που προβλήθηκαν για πρώτη φορά κατά τη συζήτηση (βλ. και ΑΠ 546/2011 σε ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», 1646/2002 ΕλλΔνη 44. 724), προϋπόθεση η οποία δεν συντρέχει στην προκείμενη περίπτωση, αφού, άλλωστε, κατά τη συζήτηση της αγωγής στο ακροατήριο δεν προτάθηκαν νέοι αυτοτελείς ισχυρισμοί από την εναγομένη, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Κατ’ εντολή της εναγόμενης εταιρείας, μέσω των οργάνων της διαχειρίστριας του ανήκοντος στην πλοιοκτησία της (εναγομένης) φορτηγού πλοίου …[M21]  με σημαία Κύπρου, νηολογίου …[M22] τύπου …[M23] , με Δ.Δ.Σ. …[M24] , κ.ο.χ. …[M25]  και κ.κ.χ. …[M26]  εταιρείας με την …[M27]  η ενάγουσα, έχουσα ως κύρια και συνήθη δραστηριότητα και επιχειρησιακό αντικείμενο εργασιών τις γενικές μηχανολογικές επισκευές πλοίων κάθε τύπου, καθώς επίσης και τον εξοπλισμό τους (αγορά και τοποθέτηση) με όλα τα απαραίτητα ανταλλακτικά και μηχανήματα, εκτέλεσε για το ανωτέρω πλοίο, δυνάμει συμβάσεως που συνήφθη στις 18-1-2014, στην έδρα της (ενάγουσας) στο Ν. Ι. Π. Α.,[M28]  τόσο επ’ αυτού (πλοίου) στη ναυπηγοεπισκευαστική βάση του Περάματος, όσο και στην επαγγελματική εγκατάστασή της (ενάγουσας) στο Ν. Ικόνιο Περάματος, με δικά της συνεργεία, μηχανήματα, ανταλλακτικά και εξοπλισμό, τις ακόλουθες εργασίες και προμήθεια υλικών, με τα συμφωνηθέντα κατ’ αποκοπή ανταλλάγματα. Ειδικότερα: Α. 1) Για εξάρμοση πέντε πωμάτων από την κύρια μηχανή του πλοίου, εξάρμοση οχετών, εξάρμοση σωληνώσεων, καθαρισμούς όλων αυτών από εξανθρακώματα και άρμοσή τους, προς 1.700 ευρώ κάθε πώμα και συνολικά (5 X 1.700) = 8.500 ευρώ, 2) για εξάρμοση των περιχιτωνίων από τα παραπάνω πέντε (5) πώματα, καθαρισμούς των χώρων ψύξης κάθε καπακιού και κάθε περιχιτωνίου αυτών και άρμοσή τους, προς 650 ευρώ κάθε πώμα και συνολικά (5 X 650) = 3.250 ευρώ, 3) για άνοιγμα και κλείσιμο θυρών στροφαλοθαλάμου και σάρωσης, 1.000 ευρώ, 4) για εξάρμοση πέντε εμβόλων από την κύρια μηχανή του πλοίου, καθαρισμούς αυτών, μετρήσεις και άρμοσή τους, προς 1.400 ευρώ κάθε έμβολο και συνολικά (5 X 1.400) = 7.000 ευρώ, 5) για αντικατάσταση κεφαλών των πέντε εμβόλων, προς 1.200 ευρώ κάθε έμβολο και συνολικά (5 X 1.200) = 6.000 ευρώ, 6) για κατασκευή εξωλκέων και ενισχυμένων γεφυρών από βελτιωμένα υλικά για εξάρμοση χιτωνίων της κύριας μηχανής του πλοίου, 7.800 ευρώ, για το παραπάνω δε έργο, που εκτελέστηκε και παραδόθηκε στο συμφωνηθέντα χρόνο (6-2-2014), εκδόθηκε το με αριθμό 01909/31-12-2014 τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών συνολικού ποσού 33.550 ευρώ. Β. 1) Για εξάρμοση πέντε χιτωνίων, με χρήση υδραυλικών και ξηρού πάγου, καθαρισμούς αυτών, άρμοσή τους με νέα ο-ring, προς 5.500 ευρώ κάθε χιτώνιο και συνολικά (5 X 5.500) = 27.500 ευρώ, 2) για εξάρμοση περιχιτωνίων των παραπάνω πέντε χιτωνίων, καθαρισμούς των χώρων ψύξης αυτών και άρμοση με νέα o-ring, προς 800 ευρώ κάθε χιτώνιο και συνολικά (5 X 800) = 4.000 ευρώ, 3) για εξάρμοση τριών ψυγείων αέρος ηλεκτρομηχανών του πλοίου, μεταφορά από το πλοίο στο μηχανουργείο της επαγγελματικής εγκατάστασης της ενάγουσας, χημικούς καθαρισμούς αυτών, υδραυλική δοκιμή τους και επαφορά τους στο πλοίο, προς 2.600 ευρώ κάθε ψυγείο και συνολικά (3 X 2.600) = 7.800 ευρώ, 4) για εξάρμοση σωληνώσεων Vibration Tamper, αντλίας λαδιού και νερού, εξάρμοση καθρέπτη, αποσυναρμολόγηση Vibration Tamper, αντικατάσταση ελατηρίων και άρμοση, 4.500 ευρώ, για το παραπάνω δε έργο, που εκτελέστηκε και παραδόθηκε στο συμφωνηθέντα χρόνο (6-2-2014), εκδόθηκε το με αριθμό 01910/31-12-2014 τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών συνολικού ποσού 43.800 ευρώ. Γ. 1) Για εξάρμοση από τη βάση  της της αντλίας SW Generator Νο1 του πλοίου, μεταφορά της από το πλοίο στο μηχανουργείο της επαγγελματικής εγκατάστασης της ενάγουσας, καθαρισμούς αυτής, συναρμολόγησή της με νέα εξαρτήματα, ρύθμιση διακένων αυτής, άρμοσή της, δοκιμή της και επαναφορά της στο πλοίο, 4.970 ευρώ, 2) για εξάρμοση από τη βάση της της αντλίας SW Generator Νο2 του πλοίου, μεταφορά της από το πλοίο στο μηχανουργείο της ενάγουσας, καθαρισμούς αυτής, συναρμολόγησή της με νέα εξαρτήματα, ρύθμιση διακένων αυτής, άρμοσή της, δοκιμή της και επαναφορά της στο πλοίο, 3.600 ευρώ, 3) για προμήθεια βιδών για την παραπάνω αντλία, 8,30 ευρώ, 4) για μεταφορά από το πλοίο στο μηχανουργείο της ενάγουσας μίας αντλίας A/C του πλοίου, αποσυναρμολόγηση αυτής, καθαρισμούς της, συναρμολόγησή της με νέα εξαρτήματα, ρύθμιση διακένων αυτής, άρμοσή της, δοκιμή στεγανότητάς της και επαναφορά της στο πλοίο, 3.530 ευρώ, για το παραπάνω δε έργο, που εκτελέστηκε και παραδόθηκε στο συμφωνηθέντα χρόνο (6-2-2014), εκδόθηκε το με αριθμό …[M29]  τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών συνολικού ποσού 12.108,30 ευρώ. Δ. 1) Για μεταφορά από το πλοίο στο μηχανουργείο της ενάγουσας της αντλίας Μ.Ε. SW Νο2, αποσυναρμολόγηση αυτής, καθαρισμούς της, ρύθμιση διακένων της, συναρμολόγησή της με νέα εξαρτήματα, άρμοση αυτής και επαναφορά της στο πλοίο, 4.310 ευρώ, 2) για μεταφορά από το πλοίο στο μηχανουργείο της ενάγουσας έξι επιστομίων, αποσυναρμολόγηση αυτών, καθαρισμούς τους, επίτριψή τους, υδραυλική δοκιμή και επαναφορά τους στο πλοίο, προς 400 ευρώ κάθε επιστόμιο και συνολικά (6 X 400) = 2.400 ευρώ, 3) για μεταφορά από το πλοίο στο μηχανουργείο της ενάγουσας δύο μοτέρ, επιθεώρηση αυτών και επαναφορά τους στο πλοίο, προς 80 ευρώ κάθε μοτέρ και συνολικά (2 X 80) = 160 ευρώ, 4) για   επισκευή σε δύο μπράτσα  από υδραυλικές μπουκάλες, προς 180 ευρώ κάθε μπράτσο και συνολικά (2 X 180) = 360 ευρώ, 5) για κατασκευή ενός μικρομετρικού μπουζονίου, 120 ευρώ, 6) για διαμόρφωση άκρου ντίζας φρένου, 250 ευρώ, 7) για μεταφορά από το πλοίο στο μηχανουργείο της ενάγουσας δύο αεροκινητήρων σκάλας, πλήρη αποσυναρμολόγηση αυτών, καθαρισμούς τους, αντικατάσταση των εχόντων ανάγκη ανταλλακτικών, άρμοση αυτών, δοκιμή λειτουργίας τους και επαναφορά τους στο πλοίο, προς 1.900 ευρώ κάθε αεροκινητήρας και συνολικά (2 X 1.900) = 3.800 ευρώ, για το παραπάνω δε έργο, που εκτελέστηκε και παραδόθηκε στο συμφωνηθέντα χρόνο (6-2-2014), εκδόθηκε το με αριθμό 01912/31-12-2014 τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών συνολικού ποσού 11.400 ευρώ. Κατ’ ακολουθίαν, το συνολικά οφειλόμενο στην ενάγουσα ποσό για τις προδιαληφθείσες μηχανολογικές επισκευές επί του υπό σημαία Κύπρου πλοίου …[M30]  και τον εφοδιασμό του με τα προεκτιθέμενα υλικά και ανταλλακτικά, ως συμφωνηθέν αντάλλαγμα, ανερχόταν σε 100.858,30 ευρώ. Εξάλλου, δεν αποδείχθηκε ο ισχυρισμός που διαλαμβάνεται στις προτάσεις της εναγομένης περί αμοιβής που συμφωνήθηκε κατά την κατάρτιση της ένδικης σύμβασης να υπολογίζεται απολογιστικώς (δηλαδή σε ποσοστό επί του αθροίσματος των πραγματικών εξόδων του επίδικου έργου – βλ. και ΑΠ 682/2010, 257/2009, αμφότερες σε ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»), η ως άνω δε κρίση του Δικαστηρίου δεν αναιρείται ούτε από το προσκομιζόμενο από την εναγομένη προς επίρρωση του εν λόγω ισχυρισμού της, από 15-12-2014 μήνυμα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας (e-mail) της ενάγουσας προς τη διαχειρίστρια του πλοίου …[M31]  εταιρεία με την …[M32]  στο οποίο αναφέρεται η μη ύπαρξη συμφωνίας για την πληρωμή των εκτιθέμενων κοστολογίων ως προς τις διενεργηθείσες επισκευές στα έντεκα πλοία που διαχειρίζεται η ανωτέρω εταιρεία, μεταξύ των οποίων και το …[M33]  αφού όσα διαλαμβάνονται στο εν λόγω μήνυμα αφορούν προδήλως τη διαδικασία διευθέτησης της οφειλής, μεταξύ των άλλων, και της εναγομένης από το ανατεθέν στην ενάγουσα ένδικο έργο και το συμφωνηθέν γι’ αυτό αντάλλαγμα (βλ. και την αναφορά που ενυπάρχει στο ανωτέρω μήνυμα για «εκάστοτε προσφορά» της ενάγουσας), ενώ τα αναφερόμενα περί του αντιθέτου από το μάρτυρα της εναγομένης στο ακροατήριο δεν παρέχουν πίστη στο Δικαστήριο, αν ληφθεί υπόψη ότι η αξιοπιστία του ως άνω μάρτυρα είναι εκ των πραγμάτων μειωμένη λόγω του ότι, όπως κατέθεσε ο ίδιος, εργάζεται για την ανωτέρω, κοινών συμφερόντων με την εναγομένη, διαχειρίστρια εταιρεία, ήτοι τελεί σε οικονομική εξάρτηση από την τελευταία, γεγονός το οποίο αντικειμενικώς αξιολογείται κατά την εκτίμηση των αποδείξεων. Ας σημειωθεί, μάλιστα, ότι αλυσιτελώς προβάλλεται με τις προτάσεις της εναγομένης ο ισχυρισμός ότι η επικαλούμενη από την ενάγουσα εργολαβική αμοιβή της είναι εξαιρετικά υψηλή και διογκωμένη, δεδομένου ότι η ένδικη σύμβαση μίσθωσης έργου και η συμφωνηθείσα μ’ αυτή αμοιβή ήταν απόρροια της εκ του άρθρου 361 ΑΚ συναλλακτικής ελευθερίας των διαδίκων, ενώ η ίδια (εναγομένη) δεν ζητεί την ακύρωσή της (συμβάσεως) κατ’ άρθρο 179 ΑΚ, ως αισχροκερδούς ή καταπλεονεκτικής δικαιοπραξίας. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι, κατά την ειδικότερη συμφωνία μεταξύ των διαδίκων, τα ανωτέρω επιμέρους οφειλόμενα ποσά θα καταβάλλονταν τμηματικά, αρχής γενόμενης με την κατάρτιση της ένδικης σύμβασης και με εξόφληση του εναπομένοντος υπολοίπου κατά τον χρόνο ολοκλήρωσης και παράδοσης του έργου. Εντούτοις, η εναγομένη προέβη στις ακόλουθες καταβολές προς την ενάγουσα έναντι του παραπάνω συνολικά οφειλόμενου ποσού: Την 24-1-2014 του ποσού των 10.000 ευρώ, την 31-1-2014 του ποσού των 7.000 ευρώ, την 25-2-2014 του ποσού των 8.000 ευρώ, την 31-3-2014 του ποσού των 5.000 ευρώ, την 11-4-2014 του ποσού των 5.000 ευρώ, την 9-5-2014 του ποσού των 5.000 ευρώ, την 23-5-2014 του ποσού των 5.000 ευρώ, την 30-6-2014 του ποσού των 2.000 ευρώ και την 13-10-2014 του ποσού των 3.000 ευρώ, ήτοι συνολικά του ποσού των 50.000 ευρώ. Οι ως άνω καταβολές πρέπει κατ’ άρθρο 422 ΑΚ, αφού δεν ορίστηκε άλλο τι και ενόψει του ότι τα επίδικα χρέη (των τεσσάρων τιμολογίων) είναι εξίσου επαχθή και σύγχρονα, να καταλογιστούν συμμέτρως. Επομένως, από το πρώτο τιμολόγιο οφείλεται ποσό 16.915 ευρώ (ήτοι 33.550 Χ 100 : 100.858,30 = 33,27% Χ 50.000 = 16.635 και επομένως 33.550 – 16.635), από το δεύτερο τιμολόγιο ποσό 22.085 ευρώ (ήτοι 43.800 Χ 100 : 100.858,30 = 43,43% Χ 50.000 = 21.715 και επομένως 43.800 – 21.715), από το τρίτο τιμολόγιο ποσό 6.108,30 ευρώ (ήτοι 12.108,30 Χ 100 : 100.858,30 = 12% Χ 50.000 = 6.000 και επομένως 12.108,30 – 6.000) και από το τέταρτο τιμολόγιο οφείλεται ποσό 5.750 ευρώ (ήτοι 11.400 Χ 100 : 100.858,30 = 11,30% Χ 50.000 = 5.650 και επομένως 11.400 – 5.650), και συνολικά οφείλεται υπόλοιπο ύψους 50.858,30 ευρώ. Κατόπιν όλων των ανωτέρω, πρέπει η αγωγή να γίνει δεκτή και από ουσιαστική άποψη και να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα το ως άνω ποσό των 50.858,30 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επιδόσεως της αγωγής. Ωστόσο, το αίτημα περί κηρύξεως της απόφασης προσωρινώς εκτελεστής πρέπει να απορριφθεί, γιατί η καθυστέρηση της εκτέλεσης δεν θα επιφέρει σημαντική ζημία στην ενάγουσα ούτε συντρέχουν εξαιρετικοί προς τούτο λόγοι. Τέλος, η δικαστική δαπάνη της τελευταίας (ενάγουσας), κατόπιν και του σχετικού αιτήματός της, πρέπει να επιβληθεί εις βάρος της εναγομένης, λόγω της ήττας της (άρθρα 176 και 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ), σύμφωνα με όσα ειδικότερα διαλαμβάνονται στο διατακτικό της παρούσας απόφασης.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλίαν των διαδίκων.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ό, τι κρίθηκε απορριπτέο στο σκεπτικό.

ΔΕΧΕΤΑΙ κατά τα λοιπά την αγωγή.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των πενήντα χιλιάδων οκτακοσίων πενήντα οκτώ ευρώ και τριάντα λεπτών (50.858,30), με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επιδόσεως της αγωγής.

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την εναγομένη στην καταβολή των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, τα οποία καθορίζει στο ποσό των δύο χιλιάδων πεντακοσίων (2.500,00) ευρώ.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά, στο ακροατήριό του και σε έκτακτη δημόσια αυτού συνεδρίαση, στις          -4-2017, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιών τους δικηγόρων.

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                                        Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ