ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟΣ – ΜΙΣΘΟΙ – ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ – ΣΑΒΒΑΤΑ – ΔΩΡΑ – ΕΞΠΡΕΣ – ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΣΕΙΣ – ΑΝΤΑΓΩΓΗ)

Αριθμός απόφασης
3196/2017
(Αριθμός έκθεσης κατάθεσης κλήσης …[S1] )
(Αριθμός έκθεσης κατάθεσης αγωγής …[S2] )

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(Ειδική Διαδικασία Εργατικών Διαφορών)

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Κωνσταντίνα Τσέκου, Πρωτοδίκη, την οποία όρισε το Τριμελές Συμβούλιο Διεύθυνσης και από τη Γραμματέα Ουρανία Γκίζα.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στον Πειραιά, στις 14 Φεβρουαρίου 2017, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :
ΤΟΥ ΚΑΛΟΥΝΤΑ – ΕΝΑΓΟΝΤΑ: Α. Κ.[S3]  του Μ.[S4] , κατοίκου Γ. Α.[S5]  (οδός Ι.,[S6]  …[S7] ) με Α.Φ.Μ. …[S8]  της Δ.Ο.Υ. Σ…., ο οποίος παραστάθηκε δια της πληρεξουσίας δικηγόρου του Μαρίας Σαξώνη, κατοίκου Πειραιά (…[S9] ) με ΑΜ/ΔΣΠ 1594, η οποία κατέθεσε προτάσεις.
ΤΩΝ ΚΑΘ’ ΩΝ Η ΚΛΗΣΗ – ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ: 1) Της εταιρίας με την επωνυμία «…[S10] » που εδρεύει στον Π…. (οδός …[S11] [S12] ), νομίμως εκπροσωπουμένης, η οποία εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από την πληρεξουσία δικηγόρο της Μαρία Δαμίγου, κάτοικο Πειραιά (…[S13] ) με ΑΜ/ΔΣΠ 3931, η οποία κατέθεσε προτάσεις και 2) Της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «…[S14] .», που εδρεύει στη Μ. Λ.[S15]  (οδός …[S16] ) και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία ήταν απούσα και δεν εκπροσωπήθηκε στο Δικαστήριο
ΤΗΣ ΑΝΤΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: Της εταιρίας με την επωνυμία «…[S17] » που εδρεύει στον Πειραιά (οδός …[S18] [S19] ), νομίμως εκπροσωπουμένης, η οποία εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από την πληρεξουσία δικηγόρο της Μαρία Δαμίγου, κάτοικο Πειραιά (…[S20] ) με ΑΜ/ΔΣΠ 3931, η οποία κατέθεσε προτάσεις.
ΤΟΥ ΑΝΤΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ: Α. Κ.[S21]  του Μ.[S22] , κατοίκου Γ. Α.[S23]  (οδός Ι.,[S24]  …[S25] ) με Α.Φ.Μ. …[S26]  της Δ.Ο.Υ. ….. ο οποίος παραστάθηκε δια της πληρεξουσίας δικηγόρου του Μαρίας Σαξώνη, κατοίκου Πειραιά (…[S27] ) με ΑΜ/ΔΣΠ 1594, η οποία κατέθεσε προτάσεις.
Ο ΚΑΛΩΝ – ΕΝΑΓΩΝ με την από 28-09-2015 κλήση του, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως …[S28] , προσδιορίστηκε για την δικάσιμο της 12-11-2015 και εγγράφηκε στο πινάκιο, μετά δε από αναβολές προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο  που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και εγγράφηκε στο πινάκιο, επαναφέρει προς περαιτέρω συζήτηση την από 18-12-2014 αγωγή του, η οποία κατατέθηκε με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου …[S29] , προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο της 24-02-2015 και εγγράφηκε στο πινάκιο, οπότε αναβλήθηκε για τη δικάσιμο της 17-09-2015 και γράφηκε στο πινάκιο, κατά την οποία ματαιώθηκε λόγω εκλογών.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξουσίες δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣE ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΝΟΜΟ
Νόμιμα φέρεται για συζήτηση με την υπ’ αριθ. καταθ. δικογρ. …[S30]  κλήση η από 18-12-2014 αγωγή, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως …[S31] .

Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 271 παρ.1 και 2, όπως αυτό ίσχυε πριν την αντικατάστασή του από το άρθρο 1 άρθρο δεύτερο παρ. 2 του Ν. 4335/2015, «αν ο εναγόμενος δεν εμφανισθεί κατά τη συζήτηση ή εμφανισθεί, αλλά δε λάβει μέρος σ’ αυτήν κανονικά, το δικαστήριο εξετάζει αυτεπαγγέλτως, αν η αγωγή και η κλήση για συζήτηση επιδόθηκαν σ’ αυτόν νόμιμα και εμπρόθεσμα. Αν η αγωγή και η κλήση για συζήτηση δεν επιδόθηκαν εμπρόθεσμα, το δικαστήριο κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση». Περαιτέρω, με την πρώτη παράγραφο του άρθρου 230 ΚΠολΔ ορίζεται ότι οι διατάξεις των άρθρων 228 και 229 εφαρμόζονται και για τον προσδιορισμό κάθε άλλης δικασίμου. Με τη δεύτερη δε παράγραφο του ίδιου άρθρου, ότι δικαίωμα να επισπεύσει τη συζήτηση έχει οποιοσδήποτε διάδικος. Ως άλλη δικάσιμος νοείται και η μετά από ματαίωση συζήτηση. Εξάλλου, ενόψει της χωρίς διακρίσεις διατύπωσης της διάταξης, η εφαρμογή της είναι γενική, δηλαδή αφορά κάθε διαδικασία, εκτός αν υπάρχει ειδική προς τούτο ρύθμιση και κάθε διάδικο (βλ. Β. Βαθρακοκοίλη, ερμηνεία Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, συμπλήρωμα εκδ. 2006, υπό αρθρ. 230 ΚΠολΔ, αριθμ. 1, 2, Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, ερμηνεία ΚΠολΔ, συμπλήρωμα εκδ. 2003, υπό αρθρ. 271, σ.50-51, ΕφΑθ 4547/1995, δημοσίευση ΝΟΜΟΣ, ΕφΘεσ 601/1992, Αρμ 1993, σ.457). Στην προκειμένη περίπτωση, κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από το πινάκιο, η δεύτερη εναγομένη εταιρεία, δεν εμφανίσθηκε ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο. Η υπό κρίση, με αριθμό κατάθεσης δικογράφου …[S32] , αγωγή, είχε αρχικά ορισθεί να συζητηθεί κατά τη δικάσιμο της 24.02.2015. Περαιτέρω, με την από 28.09.2015 κλήση του ενάγοντα κατά των εναγομένων, ορίσθηκε αρχικά δικάσιμος για τη συζήτηση της υπό κρίση αγωγής η 12-11-2015, μετά δε από αναβολές η δικάσιμος που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας. Από τα έγγραφα που βρίσκονται στη δικογραφία, προκύπτει ότι αντίγραφο της υπό κρίση αγωγής, με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση για συζήτηση για την αρχική δικάσιμο της 24.02.2015,  επιδόθηκε με επιμέλεια του ενάγοντα, νο­μό­τυπα και εμπρόθεσμα στη δεύτερη εναγομένη, σύμφωνα με τα άρθρα 122 παρ. 1, 123, 124§2, 126 παρ. 1 περ. δ’, 129 και 591 παρ. 1α  ΚΠολΔ. (βλ. τη με αριθμό …[S33]  έκθεση επίδοσης της Δικαστικής Επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Πειραιά, …[S34] ). Ωστόσο, ο ενάγων δεν επικαλείται, ούτε προσκομίζει έκθεση επίδοσης, από την οποία να προκύπτει νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευση της δεύτερης εναγομένης, ώστε να παραστεί κατά την αρχική δικάσιμο της 12-11-2015, κατά την οποίαν επαναφέρθηκε για συζήτηση, μετά από ματαίωση, η υπό κρίση αγωγή. Σημειωτέον δε ότι σύμφωνα με το άρθρο 226 παρ. 4 ΚΠολΔ η αναβολή της συζητήσεως και η εγγραφή της υποθέσεως στο πινάκιο, επέχει θέση κλητεύσεως προς όλους τους διαδίκους, χωρίς ν’ απαιτείται νέα τοιαύτη στη μετ’ αναβολή δίκη. Κατόπιν αυτού, σε συνδυασμό με τα διαλαμβανόμενα στη μείζονα σκέψη που προηγήθηκε, πρέπει να κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση της αγωγής ως προς τη δεύτερη εναγομένη (αρθρ. 230, 271 παρ. 1 και 2 ΚΠολΔ).

Από τη διάταξη του αρθ. 33 της από 6-06-2013 Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων έτους 2013, που κυρώθηκε με τη με αριθμό 3525.1.1.5/01/2013 απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου (ΦΕΚ Β΄ 2079/26-08-2013), το οποίο τιτλοφορείται “Δρομολόγια Εξπρές”, προκύπτει ότι (α) σε κάθε περίπτωση κατά τον καθορισμό, την έγκριση και την εκτέλεση δρομολογίων πρέπει να προνοείται από την αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου και από τους πλοιοκτήτες η παραμονή των πλοίων στο λιμάνι αφετηρίας τουλάχιστον 6 ώρες πριν από τον απόπλου για το επόμενο δρομολόγιο, προκειμένου να παρασχεθεί στον πλοίαρχο και το πλήρωμα ο αναγκαίος χρόνος ανάπαυσης καθώς και προετοιμασίας του πλοίου για το επόμενο δρομολόγιο, εάν δε αυτό κατ` εξαίρεση δεν καθίσταται δυνατό, καταβάλλεται στον πλοίαρχο και το πλήρωμα πρόσθετη αμοιβή, όπως αυτή καθορίζεται στο άρθρο αυτό (§§1 και 2) (β) ως δρομολόγια, για τα οποία καταβάλλεται στον πλοίαρχο και το πλήρωμα η πρόσθετη αυτή αμοιβή, θεωρούνται εκείνα, για την εκτέλεση των οποίων το πλοίο αποπλέει από το λιμάνι αφετηρίας ή προορισμού, κατά περίπτωση, πριν περάσουν τουλάχιστον 6 ώρες από τον κατάπλου στο αντίστοιχο λιμάνι αφετηρίας ή προορισμού (§3 δρομολόγια εξπρές) (γ) η πρόσθετη αυτή αμοιβή προβλέπεται για όλα τα εξπρές δρομολόγια, με την παραπάνω έννοια, που αναφέρονται σε ακτοπλοϊκά – επιβατηγά πλοία που δεν έχουν τακτικές καθημερινές τουλάχιστον 5 αναχωρήσεις (δρομολόγια) την εβδομάδα από το λιμάνι αφετηρίας, και υπολογίζεται κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στις §§4 και 7, τακτικά δε θεωρούνται τα δρομολόγια εκείνα, κατά τα οποία το πλοίο αποπλέει από το λιμάνι αφετηρίας σε προκαθορισμένη κάθε ημέρα ώρα, έστω και αν η ώρα απόπλου δεν είναι η ίδια κάθε ημέρα, σε εκτέλεση τακτικού δρομολογίου (δ) ειδικά, προκειμένου περί πλοίων, τα οποία έχουν τακτικές καθημερινές αναχωρήσεις από το λιμάνι αφετηρίας, η πρόσθετη αυτή αμοιβή καταβάλλεται για τα πέραν των 5 δρομολόγια την εβδομάδα (§5, που αποτελεί διάταξη ειδικότερη εκείνης της §3), οι ναυτικοί δηλ. που εργάζονται σε ακτοπλοϊκά επιβατηγά πλοία που έχουν τακτικές καθημερινές αναχωρήσεις και εκτελούν περισσότερα από 5 κυκλικά δρομολόγια την εβδομάδα, είτε παραμένουν στο λιμάνι αφετηρίας 6 ώρες είτε όχι, λαμβάνουν την πρόσθετη αμοιβή που προβλέπεται στην προαναφερθείσα §7 του άρθρου αυτού, με την διαφορά ότι ο αριθμός των δρομολογίων εξπρές δεν υπολογίζεται κατά την §4 αλλά κατά τα οριζόμενα στην §5 του ίδιου άρθρου (ε) τέλος, κατ` εξαίρεση που εισάγεται με την §6 του αυτού άρθρου οι διατάξεις του δεν ισχύουν και δεν εφαρμόζονται, οι ναυτικοί δηλ. δεν δικαιούνται την πρόσθετη αυτή αμοιβή για δρομολόγια εξπρές, σε ημερόπλοια δηλ. τα πλοία που εκτελούν πλόες από 07.00` έως 23.00` και σε πλοία τοπικών γραμμών, εκτός εάν, κατ` εξαίρεση δηλ. της εξαίρεσης αυτής (επάνοδο στον κανόνα) τα πλοία αυτά εκτελούν δρομολόγια ή επεκτείνουν τα δρομολόγιά τους τις νυκτερινές ώρες, δηλ. 23.00` μέχρι 07.00` ώρας της επομένης ημέρας. Κατά την παράγραφο δε 7 του ως άνω άρθρου για την πρόσθετη αυτή απασχόληση καταβάλλεται στον πλοίαρχο και το πλήρωμα πρόσθετη αμοιβή υπολογιζόμενη ως εξής: α. Εφόσον η διάρκεια του κυκλικού ταξιδιού (δηλαδή μετάβαση στο λιμένα ή τους λιμένες προορισμού και επιστροφή στο λιμένα αφετηρίας) είναι μεγαλύτερη των 12 ωρών, η αμοιβή είναι ίση προς το 1/30 των συνολικών μηνιαίων αποδοχών. β. Εάν είναι μικρότερη των 12 ωρών είναι ίση προς το ήμισυ της προβλεπόμενης αμέσως παραπάνω αμοιβής, γ. Εάν είναι μικρότερη των 6 ωρών η αμοιβή είναι ίση προς το ήμισυ της προβλεπόμενης από το παραπάνω εδάφιο β΄ (ΑΠ 259/2014, ΕφΠειρ 213/2016, ΕφΠειρ 200/2016, ΕφΠειρ 120/2016, ΕφΠειρ 69/2016, ΕφΠειρ 50/2016, ΕφΠειρ 442/2015, ΕφΠειρ 191/2015 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).  Ο ενάγων με την κρινόμενη αγωγή του, εκθέτει ότι, δυνάμει προσυμφώνου ναυτικής εργασίας που καταρτίστηκε στον Πειραιά την 1-06-2012, μεταξύ αυτού και της δεύτερης εναγομένης, εφοπλίστριας του Ε/Γ-Ο/Γ πλοίου, υπό ελληνική σημαία, με το όνομα «…[S35] », με αριθμό νηολογίου Πειραιά …[S36] , κ.ο.χ. 3.934,18, κ.κ.χ. 3.026,37, κυριότητας της πρώτης εναγομένης, προσελήφθη και ναυτολογήθηκε στο ανωτέρω πλοίο, με την ειδικότητα του Ηλεκτρολόγου, με μηνιαίο μισθό ποσού 4.221,66 ευρώ, της συμβάσεως εργασίας του διεπόμενης κατά τα λοιπά από την ελληνική ΣΣΝΕ Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων. Ότι εργάσθηκε στο πλοίο έως τις 26-11-2014, οπότε απολύθηκε στο λιμάνι του Κερατσινίου αμοιβαία συναινέσει αυτού και του Πλοιάρχου. Περαιτέρω, αναφέρει ότι, κατά τα χρονικά διαστήματα από 1.01.2013 έως 15.05.2013, από 12.08.2013 έως 31.12.2013 και από 1.01.2014 έως 8.10.2014, μετά από σχετική εντολή του Πλοιάρχου, εργαζόταν επί επτά ημέρες την εβδομάδα και δεκαέξι ώρες την ημέρα. Επίσης ότι δεν του χορηγούνταν οι προβλεπόμενες από την εφαρμοστέα συλλογική σύμβαση διανυκτερεύσεις, ενώ το πλοίο εκτέλεσε τα αναφερόμενα στην αγωγή δρομολόγια εξπρές. Ότι από την εργασία του στις εναγόμενες οφείλονται σε αυτόν διαφορές δεδουλευμένων μισθών, πρόσθετη αμοιβή υπερωριακής εργασίας, διαφορά επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα ετών 2013 και 2014, αμοιβή για τα δρομολόγια εξπρές, καθώς και αποζημίωση για μη χορηγηθείσες διανυκτερεύσεις, όπως κάθε κονδύλιο ειδικότερα προσδιορίζεται στην αγωγή, ανερχομένου του συνολικά οφειλόμενου ποσού από τις αιτίες αυτές σε 132.839,97 ευρώ. Με βάση τα προεκτεθέντα, μετά την μερική τροπή του αιτήματος της αγωγής από καταψηφιστικό σε έντοκο αναγνωριστικό, με σχετική δήλωση της πληρεξουσίας δικηγόρου του, που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, πριν την προφορική συζήτηση της ουσίας της υπόθεσης (άρθρα 223, 294, 295 και 297 και 591§1 ΚΠολΔ) και αναλύεται στις προτάσεις που κατέθεσε, επικαλούμενος έννομο συμφέρον, ζητεί να υποχρεωθεί η πρώτη εναγομένη να του καταβάλει για τις ανωτέρω αιτίες το συνολικό ποσό των 17.335,54 ευρώ που αντιστοιχεί στις διαφορές δεδουλευμένων μισθών και να αναγνωριστεί ότι οφείλει να του καταβάλει το συνολικό ποσό των 115.504,43 ευρώ για τις υπόλοιπες ως άνω αιτίες. Επικουρικά δε, ζητεί την επιδίκαση των ανωτέρω ποσών, κατά τις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού διατάξεις, εφόσον αναφέρει ότι η πρώτη εναγομένη κατέστη και είναι εισέτι αδικαιολογήτως και παρανόμως πλουσιότερη σε βάρος της περιουσίας του δια της αποδοχής των παρεχόμενων υπηρεσιών του και της μη καταβολής των παραπάνω ποσών, ο δε πλουτισμός της σώζεται έως σήμερα. Περαιτέρω, ζητεί τα παραπάνω ποσά, τόσο ως προς το κύριο, όσο και ως προς το επικουρικό αίτημα της αγωγής, να επιδικαστούν με το νόμιμο τόκο από την επομένη της απολύσεώς του στις 26-11-2014, άλλως από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την εξόφληση, να κηρυχθεί η απόφαση που θα εκδοθεί προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστεί η πρώτη εναγομένη στα δικαστικά του έξοδα. Η αγωγή, με το ανωτέρω περιεχόμενο και αιτήματα, παραδεκτά φέρεται προς εκδίκαση στο Δικαστήριο αυτό, το οποίο είναι καθ’ ύλη και κατά τόπο αρμόδιο (άρθρα 7, 8, 9, 10, 12, 13, 14 παρ. 2, 16 περ. 2, 25§2 και 33 ΚΠoλΔ. και άρθρο 51 παρ.3Α του Ν.2.172/1993, λόγω του ναυτικού χαρακτήρα της διαφοράς), κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών (άρθρα 664-676 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με το άρθρο 82 του Κ.Ι.Ν.Δ.). Περαιτέρω η κρινομένη αγωγή, είναι επαρκώς ορισμένη, παρά τα αντιθέτως υποστηριζόμενα από την πρώτη εναγομένη, αφού όταν ζητείται η καταβολή υπερωριακής αμοιβής στο ναυτικό, αρκεί να προκύπτουν οι ώρες υπερωριακής απασχόλησής του και δεν είναι αναγκαίο να αναφέρονται στην αγωγή οι κατ’ ιδίαν εργασίες, ο χρόνος που έγιναν αυτές (ούτε δρομολόγια του πλοίου, ο προορισμός του, τα ενδιάμεσα λιμάνια και η ώρα απασχόλησης του), αν υπήρχε ανάγκη και το πρόσωπο που έδωσε την εντολή. Στην ένδικη αγωγή αναφέρονται, εκτός από τα στοιχεία που απαιτούνται για όλες τις αξιώσεις από ναυτεργατική σύμβαση και συγκεκριμένα ο χρόνος σύναψής της, το είδος της εργασίας και η συμφωνία σχετικά με τον τρόπο αμοιβής του ενάγοντα, η διάρκεια της καθημερινής του απασχόλησης και για όλο το κρίσιμο διάστημα, από την οποία, με σαφήνεια και ακρίβεια προκύπτουν οι ώρες της κανονικής, αλλά και της υπερωριακής εργασίας του, στοιχεία που, κατ’ άρθρο 216 παρ. 1 και 591 παρ. 1 του ΚΠολΔ είναι αρκετά και καθιστούν έτσι πλήρως ορισμένη την αγωγή κατά το κεφάλαιο της αυτό (ΑΠ 1686/2007, ΕφΛαμ 22/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 140/2004 Ε.Ν.Δ. 2004.114, ΕφΠειρ 1239/1996 και ΕφΠειρ 1312/1997, ΝΟΜ. ΝΑΥΤ. ΤΜ. ΕΦ. ΠΕΙΡ. 1996- 1997, σελ. 122-123 και 157-158 αντίστοιχα, ΠΠρΠειρ 1875/2009). Επίσης η αγωγή είναι νόμιμη, στηριζόμενη, κατά την κύρια βάση της, στις διατάξεις των άρθρων 340, 341, 345, 346, 361, 648, 652, 653 και 655 ΑΚ, 68, 70, 176, 191§2, 907 και 908 παρ. 1 περ. ε΄ ΚΠολΔ, άρθρα 1, 2, 53, 54, 60, 72, 74, 75, 84, 105 και 106 του ΚΙΝΔ, άρθρο μόνο της Υ.Α. 70109/8008 (Εμπορικής Ναυτιλίας) της 14.12.81/7.1.82. «Προϋποθέσεις χορηγήσεως επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα στους δικαιουμένους ναυτικούς» (ΦΕΚ Β΄1/1982), της από 6-06-2013 Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων έτους 2013, που κυρώθηκε με τη με αριθμό 3525.1.1.5/01/2013 απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου (ΦΕΚ Β΄ 2079/26-08-2013) και της από 8-04-2014 Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων έτους 2014, που κυρώθηκε με τη με αριθμό 3525.1.1.5/01/2014  απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου (ΦΕΚ Β΄ 1664/24-06-2014). Ωστόσο, όσον αφορά στην επικουρική βάση της αγωγής, την επιχειρούμενη να θεμελιωθεί στις διατάξεις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού, η αγωγή είναι αόριστη, καθόσον, αν και η εν λόγω βάση σωρεύεται κατά δικονομική επικουρικότητα (άρθρο 219 ΚΠολΔ), δεν γίνεται επίκληση στο δικόγραφο της αγωγής, της ακυρότητας των ένδικων συμβάσεων εξαρτημένης εργασίας, στοιχείο που είναι αναγκαίο για το ορισμένο αυτής (ΟλΑΠ 22/2003, ΑΠ 222/2003, ΕλΔνη 45, σ.475, ΑΠ 104/2003, ΕλΔνη 44, σ.983). Πρέπει να γίνει μνεία ότι το παρεπόμενο αίτημα, περί κήρυξης της απόφασης προσωρινά εκτελεστής, μετά τη μερική τροπή του αιτήματος της αγωγής από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό, τυγχάνει νόμιμο μόνο ως προς το καταψηφιστικό σκέλος της, ενώ πρέπει να απορριφθεί ως μη νόμιμο, ως προς το αντίστοιχο αναγνωριστικό, καθόσον με προσωρινή εκτελεστότητα εξοπλίζονται οι καταψηφιστικές και όχι οι αναγνωριστικές αποφάσεις, η ενέργεια των οποίων εξαντλείται από το δεδικασμένο που απορρέει από αυτές (ΕφΠειρ 1014/1992 ΑρχΝ 1993.63, ΕφΑθ 3702/1986 ΕλλΔνη 1986.706). Στο σημείο αυτό πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι όταν υπάρχει απαίτηση από την εκμετάλλευση του πλοίου κατά του εφοπλιστή, δηλαδή εναντίον εκείνου που εκμεταλλεύεται ξένο πλοίο, μπορεί ο δανειστής να στραφεί κατά του εφοπλιστή και κατά του κυρίου του πλοίου, ο οποίος ευθύνεται παράλληλα με τον πρώτο, αλλά μόνο δια του πλοίου μετά των συστατικών και παραρτημάτων του. Ειδικότερα, από το συνδυασμό των προαναφερθεισών διατάξεων 105 και 106 του ΚΙΝΔ, προκύπτει ότι για τις απαιτήσεις από τον εφοπλισμό, ευθύνεται απεριορίστως ο εφοπλιστής, ενώ παράλληλη ευθύνη υπέχει και ο κύριος του πλοίου (νόθος παθητική εις ολόκληρον ενοχή), η οποία, όμως, είναι πραγματοπαγής και περιορισμένη, εφόσον ο τελευταίος ευθύνεται μόνον δια του συγκεκριμένου πλοίου και μέχρι την αξία αυτού, μπορεί δε να στραφεί και κατά του τελευταίου ο δανειστής του εφοπλιστή, για να αποκτήσει εκτελεστό τίτλο και κατ’ αυτού. Ο δε τελευταίος είναι υποχρεωμένος να δεχθεί την αναγκαστική εκποίηση του πλοίου για την ικανοποίηση των απαιτήσεων από τον εφοπλισμό (ΑΠ 1549/2006 ΕλλΔνη 2006.436, ΑΠ 799/2001 ΕΝαυτΔ 2001.361, ΕφΠειρ 795/2010 ΕΝαυτΔ 2010.385, ΕφΠειρ 747/2005 ΕΝαυτΔ 2005.441, ΕφΠειρ 1081/2000 ΔΕΕ 2001.307). Κατόπιν των ανωτέρω, η αγωγή πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, δεδομένου ότι μετά τον μερικό περιορισμό του αιτήματος της αγωγής από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό, δεν απαιτείται η καταβολή δικαστικού ενσήμου, αφού το αιτούμενο καταψηφιστικώς ποσό, δεν υπερβαίνει το όριο της υλικής αρμοδιότητας του Ειρηνοδικείου [άρθρο 71 ΕισΝΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 6 παρ. 17 Ν. 2479/1997, σε συνδυασμό με το άρθρο 14 παρ. 1α  ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 2 Ν.3994/2011 (ΦΕΚ Α 165/25-7-2011)], ενώ  σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 61 παρ. 4 Ν. 4194/2013, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 7 παρ. 8β΄ Ν. 4205/2013 και ισχύει από 1-11-2013 σύμφωνα με τα άρθρα 165 παρ. 11 Ν. 4194/2013, όπως προστέθηκε με το άρθρο 7 παρ. 13δ΄Ν. 4205/2013, προσκομίστηκαν από τις πληρεξουσίες δικηγόρους των διαδίκων τα οικεία γραμμάτια προκαταβολής εισφορών (βλ. το με αριθμό Α121253/17-02-2017 και το με αριθμό Α121127/17-02-2017 γραμμάτια του ΔΣΠ).

Περαιτέρω κατά την παρ.3 του άρθρου 268 ΚΠολΔ, αγωγή και ανταγωγή πρέπει να εκδικάζονται με την ίδια, κοινή, διαδικασία, αλλιώς η τελευταία απορρίπτεται ως απαράδεκτη. Η τήρηση της ειδικής διαδικασίας των εργατικών διαφορών (663 επ. ΚΠολΔ) είναι υποχρεωτική. Η πρώτη εναγομένη, με δήλωση της πληρεξουσίας δικηγόρου της, καταχωρηθείσας στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, που εξειδίκευσε περαιτέρω με τις προτάσεις της, άσκησε παραδεκτώς, ήτοι μέχρι το τέλος της συζήτησης στο Δικαστήριο, ανταγωγή κατά τα άρθρα 268 παρ. 4 και 31, 34 του ΚΠολΔ (βλ. και ΑΠ 1239/2003 ΕλλΔνη 2005.890), ισχυριζόμενη ότι δυνάμει απόφασης ασφαλιστικών μέτρων υποχρεώθηκε να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 63.000 ευρώ, πλην όμως το ποσό αυτό καταβλήθηκε σε αυτόν (ενάγοντα) αχρεώστητα, αφού δεν του όφειλε τίποτα παρά μόνο το ποσό των 137,79 ευρώ, για το λόγο αυτό δε αιτήθηκε με απόφαση που θα κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή να διαταχθεί η επαναφορά των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση και να υποχρεωθεί ο ενάγων να της επιστρέψει το ποσό των 63.000 ευρώ, νομιμότοκα από την επίδοση σε αυτόν της εκδοθησομένης απόφασης. Με βάση αυτό το ιστορικό, η υπό κρίση ανταγωγή, αρμοδίως εισάγεται, καθ’ ύλην και κατά τόπον, προκειμένου να συζητηθεί ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου  (αρθρ. 14 παρ.2, 16 παρ.2, 22, 33 και 268 παρ.4 ΚΠολΔ), κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών (ενόψει του ότι τα ιστορούμενα σε αυτήν πραγματικά περιστατικά έχουν ως αφορμή την επίδικη σύμβαση εργασίας μεταξύ των διαδίκων) και πρέπει να ενωθεί και να συνεκδικασθεί με την κύρια αγωγή, λόγω συνάφειας, εφόσον αμφότερες εκκρεμούν ενώπιον του Δικαστηρίου, αφορούν στους ίδιους διαδίκους και υπάγονται στην ίδια διαδικασία (αρθρ. 31 παρ.1, 246, 268 ΚΠολΔ). Περαιτέρω η ανταγωγή τυγχάνει απορριπτέα ως νόμω αβάσιμη, αφού κατά το άρθρο 730 ΚΠολΔ «αν απορριφθεί με τελεσίδικη απόφαση κατ’ ουσίαν η αγωγή για την κύρια υπόθεση, το δικαστήριο που δικάζει την κύρια υπόθεση ή το δικαστήριο που διέταξε την προσωρινή επιδίκαση απαίτησης διατάζει, ύστερα από αίτηση, την απόδοση όσων έχουν καταβληθεί». Συνεπώς, για να υποβληθεί νομίμως αίτημα για απόδοση των όσων έχουν καταβληθεί δυνάμει αποφάσεως ασφαλιστικών μέτρων, θα πρέπει πρώτα να έχει εκδοθεί τελεσίδικη απορριπτική απόφαση επί της ουσίας της υποθέσεως. Εν προκειμένω δε δεν συντρέχει η προϋπόθεση αυτή, αφού η αγωγή εκδικάζεται από το παρόν Δικαστήριο σε πρώτο βαθμό και συνεπώς η απόφαση που θα εκδοθεί θα είναι οριστική. Ούτε όμως μπορεί να τύχει εφαρμογής το άρθρο 914 ΚΠολΔ, καθόσον αναφέρεται σε επαναφορά των πραγμάτων στην κατάσταση πριν από την εκτέλεση, αφού γίνει δεκτή ανακοπή ή έφεση οριστικά και κατ’ ουσίαν. Κατόπιν των ανωτέρω εκτεθέντων, η υπό κρίση ανταγωγή τυγχάνει απορριπτέα ως μη νόμιμη. Τέλος, δικαστικά έξοδα δεν θα επιδικαστούν υπέρ του ενάγοντος, αφού αυτός δεν υπέβαλε τέτοιο αίτημα σχετικά με την ανταγωγή.

Από την εκτίμηση της ένορκης καταθέσεως της μάρτυρος απόδειξης …[S37]  που εξετάσθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού και περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, η οποία παραδεκτά λαμβάνεται υπ’ όψιν, παρότι η ανωτέρω έχει καταθέσει αγωγή με όμοιο περιεχόμενο κατά των εναγομένων, καθόσον τα πρόσωπα που είναι διάδικοι σε υπόθεση παρόμοια με την εκδικαζομένη δε θεωρούνται εξαιρετέοι μάρτυρες, υπό την έννοια της διάταξης του άρθρου 400 αρ.3 ΚΠολΔ (βλ. Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, ερμηνεία ΚΠολΔ, υπό αρθρ. 400 αριθμ.10, ΕφΠειρ 231/1990, Ε.Ν.Δ. 18, σ.202, ΕφΠειρ 1082/1986, Ε.Ν.Δ. 15, σ.389), της με αριθμό 209/12-02-2015 ένορκης βεβαίωσης του …[S38]  ενώπιον της Συμβολαιογράφου Πειραιά Γιαννούλας Χονδροκούκη, που νόμιμα προσκομίζει και επικαλείται ο ενάγων, η οποία ελήφθη νόμιμα (αρθρ. 671 ΚΠολΔ), με επιμέλεια του ενάγοντα μετά από νόμιμη πριν από 24 ώρες κλήτευση της πρώτης εναγομένης (βλ. τη με αριθμ. …[S39]  έκθεση επίδοσης της Δικαστικής Επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Πειραιά …[S40] ), καθώς και των εγγράφων, τα οποία οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν, είτε για να ληφθούν υπόψη ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε για να χρησιμεύσουν ως δικαστικά τεκμήρια, για μερικά από τα οποία γίνεται ειδική αναφορά παρακάτω, χωρίς όμως να παραλειφθεί κανένα για την ουσιαστική διάγνωση της παρούσας διαφοράς, κατά την κρίση του παρόντος Δικαστηρίου, το οποίο μπορεί να λάβει υπόψη του, κατά την προκείμενη διαδικασία, και αποδεικτικά μέσα που δεν πληρούν τους όρους του νόμου (άρθρο 671 § 1 ΚΠολΔ) και από όσα οι διάδικοι συνομολογούν, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει έγγραφης συμβάσεως εξαρτημένης ναυτικής εργασίας ορισμένου χρόνου και δη από 1-06-2012 έως 1-09-2012, η οποία μετά τη λήξη της μετατράπηκε σε αορίστου χρόνου, που καταρτίστηκε στον Πειραιά την 1-06-2012, μεταξύ του ενάγοντα και της δεύτερης εναγομένης, εφοπλίστριας του Ε/Γ-Ο/Γ πλοίου, υπό ελληνική σημαία, με το όνομα «…[S41] », με αριθμό νηολογίου Πειραιά …[S42] , κ.ο.χ. 3.934,18, κ.κ.χ. 3.026,37, κυριότητας της πρώτης εναγομένης, ο ενάγων προσελήφθη και ναυτολογήθηκε στο ανωτέρω πλοίο, με την ειδικότητα του Ηλεκτρολόγου, αντί κλειστού μηνιαίου μισθού ποσού 4.221,66 ευρώ, της συμβάσεως εργασίας του διεπόμενης κατά τα λοιπά από την ελληνική ΣΣΝΕ Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων. Ο ενάγων και απασχολήθηκε στο ως άνω πλοίο μέχρι τις 26-11-2014, οπότε απολύθηκε στο λιμάνι του Κερατσινίου αμοιβαία συναινέσει αυτού και του Πλοιάρχου (βλ. προσκομιζόμενο αντίγραφο του ναυτικού του φυλλαδίου). Παρότι ο ενάγων παρείχε κανονικά την εργασία του στο πλοίο, η πρώτη εναγομένη δεν του κατέβαλε, ως όφειλε, το σύνολο των δεδουλευμένων αποδοχών του, οι οποίες ανέρχονταν: α) για το χρονικό διάστημα από 1.01.2013 έως 31.12.2013, στο συνολικό ποσό των 50.659,92 ευρώ (μικτά), ήτοι 4.221,66 ευρώ μισθός (= βασικός μισθός 1.689,41 ευρώ + επίδομα Κυριακών 371,67 ευρώ + επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας 35,22 ευρώ + επίδομα άγονης γραμμής 506,82 ευρώ + επίδομα ΣΣΕ/β 128,06 ευρώ + επίδομα αδείας από 5 ημερομίσθια το μήνα 468,43 ευρώ + τροφοδοσία αδείας 96,05 ευρώ + υπερωρίες Σαββάτων και αργιών 664,00 ευρώ + υπερωρίες 262 ευρώ = 4.221,66 ευρώ – βλ. όρο 3 της από 1-06-2012 σύμβασης) Χ 12 μήνες = 50.659,92 ευρώ μικτά. Έναντι του ανωτέρω ποσού έλαβε το συνολικό ποσό των 43.620,13 ευρώ, όπως αποδεικνύεται από τις προσκομιζόμενες και επικαλούμενες αποδείξεις πληρωμής, κι επομένως οφείλεται σε αυτόν το ποσό των 7.039,79 ευρώ και β) για το χρονικό διάστημα από 1.01.2014 έως 26.11.2014, στο συνολικό ποσό των 45.847,22 ευρώ μικτά (ήτοι 4.221,66 ευρώ μισθός Χ 10,86 μήνες = 45.847,22 ευρώ). Έναντι του ανωτέρω ποσού έλαβε το συνολικό ποσό των 40.354,67 ευρώ, όπως αποδεικνύεται από τις προσκομιζόμενες και επικαλούμενες αποδείξεις πληρωμής, κι επομένως οφείλεται σε αυτόν το ποσό των 5.492,55 ευρώ. Επομένως συνολικά ο ενάγων δικαιούται για διαφορές δεδουλευμένων μισθών το ποσό των 12.532,34 ευρώ. Παρότι όμως αποδείχθηκε το χρονικό διάστημα της εργασίας του ενάγοντα στο ανωτέρω πλοίο, δεν αποδείχθηκαν τα δρομολόγια που εκτελούσε το πλοίο το κρίσιμο αυτό διάστημα, αφού προσκομίζονται ελλιπή στοιχεία από τους διαδίκους. Συγκεκριμένα προσκομίζονται από τον ενάγοντα πίνακες δρομολογίων αυτού που αφορούν Α) για το έτος 2013, τα χρονικά διαστήματα από 12-01-2013 έως 13-02-2013, από 29-06-2013 έως 8-09-2013 και από 22-11-2013 έως 31-12-2013, συνεπώς δεν υπάρχουν στοιχεία για το υπόλοιπο διάστημα και κυρίως για τα εξής διαστήματα: από 14-02-2013 έως 15-05-2013, από 16-05-2013 έως 28-06-2013 και από 9-09-2013 έως 21-11-2013, για τα οποία ο ενάγων ζητεί αμοιβή υπερωριακής απασχόλησης και δρομολογίων εξπρές, καθώς και αμοιβή για μη χορηγηθείσες διανυκτερεύσεις και Β) για το έτος 2014 τα χρονικά διαστήματα από 1-01-2014 έως 8-01-2014 και από 9-01-2014 έως 27-02-2014, συνεπώς δεν υπάρχουν στοιχεία για το υπόλοιπο διάστημα, ήτοι από 28-02-2014 έως και 26-11-2014, για τα οποία ο ενάγων ζητεί αμοιβή υπερωριακής απασχόλησης, καθώς και αμοιβή για μη χορηγηθείσες διανυκτερεύσεις. Σημειωτέον ότι προσκομίζονται πίνακες δρομολογίων για τα χρονικά διαστήματα από 14-04-2014 έως 30-04-2014 και από 28-06-2014 έως 7-09-2014, στους οποίους όμως δεν αναγράφεται ότι αφορούν δρομολόγια του ένδικου πλοίου, με αποτέλεσμα αυτοί να μην μπορούν να ληφθούν υπόψη από το παρόν Δικαστήριο. Επίσης προσκομίζονται δύο πίνακες για τα χρονικά διαστήματα από 1-05-2014 έως 27-06-2014 και από 8-09-2014 έως 31-10-2014, μεταξύ των οποίων υπάρχουν διαφορές ως προς τα δρομολόγια που εκτελούσε το πλοίο, αφού για παράδειγμα στον ένα πίνακα το πλοίο εμφανίζεται να μην εκτελεί δρομολόγιο την Τετάρτη, αλλά να παραμένει στο λιμάνι της Σύρου από 01:05 έως 23:59, ενώ στον άλλο φαίνεται ότι αυτό εκτελεί κανονικά δρομολόγιο την Τετάρτη στη γραμμή Σύρο – Τήνο – Άνδρο – Τήνο – Σύρο με ώρα αναχώρησης από Σύρο 08:00 και επιστροφή στο λιμάνι αυτό στις 13:45. Εκτός αυτού διαφέρουν και οι ώρες εκτέλεσης των δρομολογίων και για όλες τις υπόλοιπες ημέρες, ενώ δεν αναγράφεται ούτε σε αυτούς σε ποιο πλοίο αφορούν. Συνεπώς, ούτε αυτοί θα ληφθούν υπόψη από το Δικαστήριο. Περαιτέρω, ούτε από τα προσκομιζόμενα από την πρώτη εναγομένη αντίγραφα του ημερολογίου του πλοίου μπορούν να συμπληρωθούν οι ανωτέρω ελλείψεις, καθόσον αφενός δεν προσκομίζονται αντίγραφα αυτού για το έτος 2013, ενώ όσον αφορά στο έτος 2014 προσκομίζονται μόνο οι σελίδες των διαστημάτων από 7-03-2014 έως 13-04-2014 και από 5-05-2014 έως 13-10-2014. Προσκομίζονται επίσης αντίγραφα του διαστήματος από 12-10-2014 έως 28-11-2014, στα οποία όμως δεν φαίνονται οι ώρες που το πλοίο έφτανε και αναχωρούσε από κάθε λιμένα, συνεπώς δεν λαμβάνονται υπόψη από το Δικαστήριο. Επομένως για τα διαστήματα από 28-02-2014 έως 6-03-2014, από 14-04-2014 έως 4-05-2014 και από 14-10-2014 έως 26-11-2014, ουδέν στοιχείο προσκομίζεται. Κατόπιν αυτών το Δικαστήριο δεν μπορεί να σχηματίσει πλήρη δικανική πεποίθηση σχετικά με τα ακόλουθα κρίσιμα ζητήματα, ήτοι ποια δρομολόγια εκτελούσε το πλοίο, ποια η διάρκεια του κάθε δρομολογίου, ποιες οι ώρες άφιξης σε κάθε λιμένα και αναχώρησης από αυτόν, ποια τα διαστήματα της ακινησίας του πλοίου, ώστε να διαπιστωθεί εάν υπήρχε ανάγκη παροχής υπερωριακής εργασίας από πλευράς του ενάγοντα και για ποια συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα, εάν αυτός λάμβανε τις διανυκτερεύσεις που δικαιούτο, αλλά και εάν το πλοίο εκτελούσε δρομολόγια εξπρές, λαμβανομένου υπόψη και του ισχυρισμού της πρώτης εναγομένης ότι πρόκειται περί ημερόπλοιου. Σημειωτέον δε ότι στην αγωγή δεν γίνεται καν λόγος για τα δρομολόγια που εκτελούσε το πλοίο. Συνεπώς, ελλείψει των ανωτέρω κρίσιμων στοιχείων δεν μπορεί να γίνει υπολογισμός του κονδυλίου για αμοιβή υπερωριακής απασχόλησης, ούτε όμως των κονδυλίων για διαφορές επιδομάτων εορτής Χριστουγέννων και Πάσχα, αφού σε αυτές συνυπολογίζεται η αμοιβή υπερωριακής εργασίας. Τέλος, ούτε τα κονδύλια περί δρομολογίων εξπρές και μη χορηγηθεισών διανυκτερεύσεων μπορούν να κριθούν, εφόσον δεν προέκυψαν ακριβώς τα δρομολόγια του πλοίου και η διάρκεια αυτών. Κατόπιν των ως άνω εκτεθέντων, θα πρέπει να αναβληθεί η έκδοση οριστικής απόφασης και να διαταχθεί η επανάληψη της συζήτησης της υπόθεσης κατ’ άρθρο 254 ΚΠολΔ και η προσκόμιση με επιμέλεια του επιμελέστερου των διαδίκων στοιχείων που να αποδεικνύουν τα δρομολόγια του πλοίου «…[S43] » κατά τα επίδικα χρονικά διαστήματα και ιδίως από 14-02-2013 έως 15-05-2013, από 16-05-2013 έως 28-06-2013, από 9-09-2013 έως 21-11-2013, από 28-02-2014 έως 6-03-2014, από 14-04-2014 έως 4-05-2014 και από 14-10-2014 έως 26-11-2014 (π.χ. πίνακες δρομολογίων αυτού, έγγραφα ή βεβαιώσεις από την αρμόδια λιμενική αρχή), καθώς και τα χρονικά διαστήματα της ακινησίας του πλοίου αυτού. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η κρινομένη αγωγή, κατά το μέρος της που εξετάστηκε ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή και να υποχρεωθεί η πρώτη εναγομένη, ως κυρία του πλοίου «…[S44] » περιορισμένα δια του πλοίου και μέχρι της αξίας αυτού, να καταβάλει στον ενάγοντα, το συνολικό ποσό των 12.532,34 ευρώ, με το νόμιμο τόκο, κατά το παρεπόμενο αίτημα της αγωγής, από την επομένη της λύσης της σύμβασης ναυτικής εργασίας του στις 26-11-2014 και μέχρι εξοφλήσεως. Ως προς το παρεπόμενο αίτημα για την κήρυξη της απόφασης προσωρινά εκτελεστής, το Δικαστήριο κρίνει ότι δεν συντρέχει λόγος να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή, δεδομένου ότι ο ενάγων έχει ήδη λάβει δυνάμει της υπ’ αριθμ. 1586/2015 απόφασης ασφαλιστικών μέτρων το ποσό των 66.000 ευρώ (βλ. την από 14-12-2015 απόδειξη που προσκομίζει η πρώτη εναγομένη). Τέλος, επειδή η απόφαση είναι εν μέρει οριστική θα περιληφθεί σχετική περί δικαστικής δαπάνης διάταξη (αρθ. 191 § 1 ΚπολΔ) και θα πρέπει μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντα να επιβληθεί σε βάρος της πρώτης εναγομένης, λόγω της μερικής ήττας της (άρθρα  178 παρ. 1 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό. Όσον αφορά στα υπόλοιπα κονδύλια της αγωγής, θα πρέπει να αναβληθεί η έκδοση οριστικής απόφασης και να διαταχθεί η επανάληψη της συζήτησης αυτής κατ’ άρθρο 254 ΚΠολΔ, κατά τα ανωτέρω. Τα προσκομιζόμενα και επικαλούμενα από τους διαδίκους έγγραφα και λοιπά αποδεικτικά μέσα, μεταξύ των οποίων και οι ένορκες βεβαιώσεις των εξετασθέντων μαρτύρων, θα συνεκτιμηθούν κατά την κατ’ επανάληψη συζήτηση, η οποία αποτελεί συνέχεια της παρούσας.

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

-ΚΗΡΥΣΣΕΙ απαράδεκτη τη συζήτηση της αγωγής ως προς τη δεύτερη εναγομένη.
-ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των λοιπών διαδίκων την αγωγή και την ασκηθείσα με τις προτάσεις ανταγωγή.
-ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την ασκηθείσα με τις προτάσεις ανταγωγή.
-ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.

-ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την πρώτη εναγομένη ως κυρία του πλοίου «…[S45] » περιορισμένα δια του πλοίου και μέχρι της αξίας αυτού να καταβάλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των δώδεκα χιλιάδων πεντακοσίων τριάντα δύο ευρώ και τριάντα τεσσάρων λεπτών (12.532,34 €), με το νόμιμο τόκο από την επομένη της λύσης της σύμβασης ναυτικής εργασίας του στις 26-11-2014 και μέχρι την πλήρη εξόφληση.

-ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντα σε βάρος της πρώτης εναγομένης, το οποίο προσδιορίζει στο ποσό των τετρακοσίων (400) ευρώ.

-ΑΝΑΒΑΛΛΕΙ την έκδοση της οριστικής του απόφασης ως προς τα υπόλοιπα κονδύλια της αγωγής.

-ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επανάληψη της συζήτησης της υπόθεσης στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού, προκειμένου να προσκομιστούν με επιμέλεια του επιμελέστερου των διαδίκων, στοιχεία που να αποδεικνύουν τα δρομολόγια του πλοίου «…[S46] » κατά τα επίδικα χρονικά διαστήματα και ιδίως από 14-02-2013 έως 15-05-2013, από 16-05-2013 έως 28-06-2013, από 9-09-2013 έως 21-11-2013, από 28-02-2014 έως 6-03-2014, από 14-04-2014 έως 4-05-2014 και από 14-10-2014 έως 26-11-2014 (π.χ. πίνακες δρομολογίων αυτού, έγγραφα ή βεβαιώσεις από την αρμόδια λιμενική αρχή), καθώς και τα χρονικά διαστήματα της ακινησίας του πλοίου αυτού.

-Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 3 Ιουλίου 2017, χωρίς να είναι παρόντες οι διάδικοι και οι πληρεξουσίες δικηγόροι του ενάγοντα και της πρώτης εναγομένης.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                                                  Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ