Μενού Κλείσιμο

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

 

 

 

 

 

 

 

ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 130 /2016

TO MONOMEΛEΣ ΠPΩTOΔIKEIO

ΠΕΙΡΑΙΑ

Ειδική Διαδικασία Εκδίκασης Διαφορών κατά τις Διατάξεις των Άρθρων 663 επ. ΚΠολΔ.

 

Συγκροτούμενο από το Δικαστή Παναγιώτη Τελωνιάτη Πρωτοδίκη που ορίστηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου, συνεδρίασε δημόσια και στο ακροατήριό του την 08η Ιουνίου 2015, με την παρουσία και της Γραμματέα Κρυσταλλίας Κριμιζά, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :

ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ : … του …, κατοίκου Κ. Αττικής (οδός …) ο οποίος παρέστη διά της πληρεξουσίας του δικηγόρου Ελένης Κοντοσέα.

ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ : 1) Της Ανώνυμης Ναυτιλιακής Εταιρείας με την επωνυμία «….» που εκπροσωπείται νόμιμα και εδρεύει στα Χ. Κ. και διατηρεί νόμιμη εγκατάσταση στον Πειραιά (Α. Κ.  ) και 2) Της εταιρείας με την επωνυμία «…» που εκπροσωπείται νόμιμα και εδρεύει στα Χ. Κ. (2  Λ. Κ.), οι οποίες παρέστη διά της πληρεξουσίας τους δικηγόρου Ευαγγελίας Παπαντωνοπούλου.

Ο ενάγων ζητεί να γίνει δεκτή η με ΓΑΚ … αγωγή του με αριθμό κατάθεσης δικογράφου …, η συζήτηση της οποίας προσδιορίστηκε, το πρώτον, τη δικάσιμο της 02.3.2015, αναβληθείσα για τη δικάσιμο της 20.4.2015, αναβληθείσα για τη δικάσιμο που ανωτέρω αναφέρεται, κατά την οποία και συζητήθηκε.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις τους.

 

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

 

       Α.α. Κατά το άρθρο 1 § 1 του ΑΝ 3276 της 26/27 Ιουνίου 1944 (ΦΕΚ Α`24) «περί Συλλογικών Συμβάσεων εν τη Ναυτική Εργασία», που εκδόθηκε στο Κάιρο από την Ελληνική Κυβέρνηση κατά τη διάρκεια της εχθρικής κατοχής και αναδημοσιεύτηκε στην Ελλάδα στις 6 Ιουλίου 1945 στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (τεύχος Α` φύλλο 172), μπορεί να συνάπτονται συλλογικές συμβάσεις μεταξύ οργανώσεων εφοπλιστών και εργατών θάλασσας από τις κρινόμενες ελεύθερα από τον Υπουργό της Εμπορικής Ναυτιλίας ως περισσότερο αντιπροσωπευτικές, οι οποίες θα καθορίζουν το μισθό, τα πολεμικά επιδόματα, την αποταμίευση, καθώς και κάθε φύσης πρόσθετες αμοιβές από τη σύμβαση ναυτολόγησης, που ο εργάτης της θάλασσας θα δικαιούται ανάλογα με το βαθμό, την ειδικότητα και την κατηγορία στην οποία ανήκει το πλοίο. Περαιτέρω, το άρθρο 5 § 1 του ίδιου ΑΝ ορίζει ότι συλλογικές συμβάσεις που συνήφθησαν, σύμφωνα με τους ορισμούς αυτού του νότου, εφόσον ήθελαν κυρωθεί με απόφαση του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, θεωρούνται ισχυρές και δεσμεύουν κατά τη χρονική διάρκεια που αναφέρεται σ` αυτές και οποιεσδήποτε τυχόν άλλες υφιστάμενες εργοδοτικές ή εργατικές ενώσεις καθώς και όλους γενικά τους Έλληνες πλοιοκτήτες και εργάτες της θάλασσας, πληρώματα πλοίων, τα οποία ανήκουν στην κατηγορία η οποία προβλέφθηκε από τη συλλογική σύμβαση. Από το συνδυασμό των πιο πάνω διατάξεων προκύπτει ότι συλλογικές συμβάσεις ναυτικής εργασίας, οι οποίες συνήφθησαν, κατά τους ορισμούς του νότου, μεταξύ των οργανώσεων εκείνων, τις οποίες ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας έκρινε ελεύθερα ως περισσότερο αντιπροσωπευτικές, εφόσον κυρώθηκαν με απόφαση του Υπουργού αυτού, η οποία δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, αποκτούν χαρακτήρα κανονιστικής διοικητικής πράξης και θέτουν κανόνα δικαίου που δεσμεύει όχι μόνο τις συμβληθείσες οργανώσεις και τα μέλη τους, αλλά και όλες τις τυχόν υφιστάμενες μη συμβληθείσες και τα μέλη τους, υπό την προϋπόθεση όμως ότι αφορούν πλοία τα οποία ανήκουν στην ίδια κατηγορία η οποία προβλέφθηκε από τη συλλογική σύμβαση (φορτηγά, επιβατηγά κλπ.) (οράτε ΕφΠειραιά 498/2008 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). β. Με τα άρθρα 6, 11, 12 § 1, 13 §§ 1, 2 και 5 και 18 § 1 των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων των ετών 2009 και 2011 οι οποίες κυρώθηκαν, η μεν πρώτη, με την υπ’ αριθμ. 3525.5/01/2009 απόφαση του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής (ΦΕΚ Β΄ 1928/08.9.2009) και η δεύτερη με την υπ’ αριθμ. 3525.1.5.2/01/2011 απόφαση του Υπουργού Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας (ΦΕΚ Β΄ 1070/31.5.2011) ορίζονται τα ακόλουθα: «..Σε όλους τους ναυτολογημένους ναυτικούς για τις διανυόμενες μηνιαίως Κυριακές αργίες εν πλω και στο λιμάνι καταβάλλεται ιδιαίτερη αμοιβή, δια τας μέχρι του οκταώρου εργασίας κατά Κυριακή, ανερχόμενη μηνιαίως σε ποσοστό 22% επί του μισθού ενεργείας που προβλέπεται από το άρθρο 1 παράγραφος 1 της παρούσης Συμβάσεως. Διευκρινίζεται ότι η αμοιβή αυτή θα καταβάλλεται σε όλο το πλήρωμα και για όλες τις Κυριακές ανεξαρτήτως παροχής εκ μέρους αυτού ή μη υπηρεσίας …Οι ώρες της υποχρεωτικής εβδομαδιαίας εργασίας εν πλω και στο λιμάνι για όλους τους ναυτικούς που αφορά η ανωτέρω Συλλογική Σύμβαση ορίζονται σε 40 εβδομαδιαίως, δηλαδή 8 ώρες την ημέρα από Δευτέρας μέχρι Παρασκευής, της εργασίας του Σαββάτου αμειβόμενης υπερωριακώς. …Ειδικά για το προσωπικό γενικών υπηρεσιών εν γένει, πλην των Ραδιοτηλεγραφητών, η οκτάωρη εργασία κατανέμεται από της 06.00 ώρας μέχρι της 22.00 ώρας με μία διακοπή. …. Κάθε εργασία που εκτελείται από τους ναυτικούς εν πλω και στο λιμάνι, πέραν των κανονικών εργασίμων ημερών και ωρών, όπως αυτές καθορίζονται στα άρθρα 11 και 12 της παρούσης, περιλαμβανομένων και των εργασιών κατάπλου και απόπλου, θεωρείται πρόσθετη (υπερωριακή) και καταβάλλεται στους απασχολούμενους ναυτικούς πρόσθετη αμοιβή η οποία υπολογίζεται ως εξής: Το ποσόν του μηνιαίου μισθού ενεργείας της παραγράφου 1 του άρθρου 1 (αφορά το βασικό μισθό) διαιρείται δια των ωρών της μηνιαίας υποχρεωτικής απασχόλησης, τούτων εξευρισκομένων δια της διαιρέσεως των εβδομάδων του έτους δια δώδεκα μηνών και του πολλαπλασιασμού του εκ της διαιρέσεως ταύτης προκύπτοντος πηλίκου 4,3 επί τας ώρας της ισχυούσης εβδομαδιαίας υποχρεωτικής απασχόλησης. Βάσει του ανωτέρω υπολογισμού, οι ώρες της μηνιαίας υποχρεωτικής απασχόλησης ανέρχονται σε εκατόν εβδομήντα τρεις (173)… Για την πρόσθετη (υπερωριακή) εργασία περί της οποίας η προηγούμενη παράγραφος, η προκύπτουσα εκ της εφαρμογής της υπερωριακής αμοιβής του ναυτικού προσαυξάνεται κατά 25%…. Για την πρόσθετη υπερωριακή απασχόληση του πληρώματος κατά τα Σάββατα και τις αργίες όπως αυτές ορίζονται από το άρθρον 18 της παρούσης, καταβάλλεται υπερωριακή αμοιβή η προσδιοριζόμενη από την παρόντος άρθρου, προσαυξημένη κατά ποσοστό 50% για όλες τις ώρες της υπερωριακής απασχόλησης Σαββάτου και αργιών…. Οι κατωτέρω κατονομαζόμενες θρησκευτικές εορτές θεωρούνται ως ημέρες αργίας…. Εργασίες εκτελούμενες κατά τις αργίες αυτές εν πλω και στο λιμάνι αμείβονται υπερωριακώς, σύμφωνα με την παράγραφο 5 του άρθρου 13 της Συλλογικής Σύμβασης… Διευκρινίζεται ότι οι Κυριακές αμείβονται με το 22% που προβλέπει το άρθρον 6 της Συλλογικής Σύμβασης. Εάν όμως μία εκ των ανωτέρω θρησκευτικών εορτών συμπέσει Κυριακή, εκτός του 22% ο ναυτικός εργαζόμενος θα αμείβεται και υπερωριακώς…». Εξάλλου, όπως προκύπτει από τον περιλαμβανόμενο στις ανωτέρω Υ.Α. πίνακα αμοιβών ως προς τους ναύκληρους, με βάση μεν την υπ’ αριθμ. Αριθμ. 3525.1.5.2/01/2011 (χρονικό διάστημα ισχύος από 01.01.2011-31.12.2011- ταυτόσημου περιεχομένου και με τις δύο επόμενες ΣΣΝΕ των ετών 2013 και 2014) : 1) Ο προβλεπόμενος από το άρθρο 1 της Υ.Α βασικός μηνιαίος μισθός, για μεν μισθό ενεργείας, σε 1.262,14 ευρώ, για δε το επίδομα Κυριακής αργίας σε ποσοστό 22% επί του μισθού ενεργείας σε + 277,67ευρώ και συνολικά σε 1.539,81 ευρώ. 2) Η υπερωριακή αμοιβή κατά βαθμό, ειδικότητα και ωρομίσθιο του άρθρου 13 § 6 της παραπάνω Υ.Α α) ανά ώρα υποχρεωτικής εβδομαδιαίας εργασίας σε 7,30 ευρώ, β) προσαυξημένη κατά 25% για πρόσθετη (υπερωριακή) εργασία σε 9,12 ευρώ και γ) προσαυξημένη κατά 50% για όλες της ώρες υπερωριακής απασχόλησης κατά τα Σάββατα και αργίες σε 10,95ευρώ. Επίσης, από τις διατάξεις των άρθρων 1, 11, 13 και 18 των ανωτέρω Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων, προκύπτει ότι η απασχόληση των ναυτικών, οι οποίοι υπηρετούν υπό την ειδικότητα του ναύτη ως μέλη του πληρώματος των ακτοπλοϊκών επιβατηγών πλοίων, πέραν των 8 ωρών ημερησίως από Δευτέρας έως Παρασκευής και τις Κυριακές και καθ` όλες τις ώρες τα Σάββατα και τις αργίες ήτοι : α) η 1η του Έτους, β) η εορτή των Θεοφανίων, γ) η Καθαρά Δευτέρα, δ) η 25η Μαρτίου, ε) Η Μεγάλη Παρασκευή, στ) η Δευτέρα του Πάσχα, ζ) η ημέρα του Αγίου  Γεωργίου η) η 1η Μαΐου, θ) η ημέρα της Αναλήψεως, ι) η 15η Αυγούστου, ια) η 14η Σεπτεμβρίου, ιβ) η 28η Οκτωβρίου, ιγ) η ημέρα του Αγίου Ν., ιδ) η ημέρα των Χριστουγέννων, ιε) η δευτέρα ημέρα των Χριστουγέννων και ιστ) οι καθορισμένες ως ημέρες αργίας τοπικές εορτές ελληνικών λιμένων ναυλοχίας του πλοίου) είναι υπερωριακή και αμείβεται βάσει ωρομισθίου, ανάλογα αν αμείβεται με μισθό ενεργείας 1/173, ή με προσαύξηση + 25% ή με προσαύξηση +50% ποσού 7,30, 9,12 και 10,95 ευρώ. γ. Το προβλεπόμενο από τις ΣΣΝΕ επίδομα για την πραγματοποίηση δρομολογίων σε γραμμές δημόσιας υπηρεσίας (άγονης γραμμής) ανέρχεται σε 7% μηνιαίως και χορηγείται εφόσον η απασχόληση στις γραμμές αυτές για τις οποίες έχει συναφθεί η σύμβαση δημόσιας υπηρεσίας διαρκεί επί εφτά ημέρες ή και παραπάνω και όχι ως προσαύξηση για κάθε εφταήμερο, εφόσον, αν ο συντάκτης των ΣΣΝΕ ήθελε άλλως, θα όριζε αντίστοιχα, όπως ορίζεται ότι για τις περιπτώσεις που πραγματοποιήθηκαν πλόες σε τέτοιες γραμμές για ημέρες λιγότερες από 7 ημέρες ανά μήνα, καταβάλλεται η αναλογία  (οράτε ΕφΠειραιά 932/2007 ΤΝΠ ΔΣΑ). δ. Περαιτέρω, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 33 §§ 1, 3, 4 και 7 των ανωτέρω ΣΣΝΕ που τιτλοφορείται «Δρομολόγια εξπρές», σε κάθε περίπτωση κατά τον καθορισμό, την έγκριση και την εκτέλεση των δρομολογίων πρέπει να προνοείται από την αρμόδια υπηρεσία του Υ.Θ.ΥΝ.Α.Λ. και από τους πλοιοκτήτες η παραμονή των πλοίων στο λιμάνι της αφετηρίας τουλάχιστον έξι (6) ώρες πριν από τον απόπλου για το επόμενο δρομολόγιο, προκειμένου να παρασχεθεί στον πλοίαρχο και στο πλήρωμα ο αναγκαίος χρόνος ανάπαυσης, καθώς και προετοιμασίας του πλοίου για το επόμενο δρομολόγιο (§ 1). Αν κατ’ εξαίρεση, αυτό δεν καθίσταται δυνατό ή αποφασίζεται και εκτελείται έκτακτο δρομολόγιο, κατά τη διαδικασία του Ν. 2932/2001 ή του ΚΔΝΔ, η περί έγκρισης του οποίου απόφαση κοινοποιείται στην ΠΝΟ, καταβάλλεται, στον πλοίαρχο και το πλήρωμα του πλοίου, η, κατά την επόμενη παράγραφο 7, πρόσθετη αμοιβή, θεωρούνται εκείνα για την εκτέλεση των οποίων το πλοίο αποπλέει από το λιμάνι αφετηρίας ή προορισμού, κατά περίπτωση, πριν περάσουν τουλάχιστον έξι (6) ώρες από τον κατάπλου του πλοίου στο αντίστοιχο λιμάνι αφετηρίας ή προορισμού (§ 3). Για τον υπολογισμό της πρόσθετης αμοιβής, αθροίζονται οι ώρες πρόωρης αναχώρησης του πλοίου εβδομαδιαίως, δηλαδή προ της συμπλήρωσης 6 ωρών από της αφίξεως στο λιμάνι και το άθροισμα διαιρείται διά του αριθμού 8, το δε πηλίκο αποτελεί τον αριθμό των δρομολογίων για τα οποία καταβάλλεται πρόσθετη αμοιβή (§ 4). Ειδικά, προκειμένου περί πλοίων τα οποία έχουν τακτικές καθημερινές αναχωρήσεις από το λιμάνι αφετηρίας, καταβάλλεται πρόσθετη αμοιβή για τα πέραν των πέντε (5) δρομολόγια κάθε εβδομάδα, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του, κατά την παράγραφο 2, προσδιορισμού (§ 5). Για την πρόσθετη αυτή απασχόληση, καταβάλλεται στον πλοίαρχο και το πλήρωμα πρόσθετη αμοιβή υπολογιζόμενη, εφόσον η διάρκεια του κυκλικού ταξιδιού (δηλαδή η μετάβαση στο λιμένα ή τους λιμένες προορισμού και η επιστροφή στο λιμάνι αφετηρίας) είναι μεγαλύτερη των 12 ωρών, ίση προς το 1/30 των συνολικών μηνιαίων αποδοχών (§ 7). Δηλαδή, κατά την έννοια της τελευταίας αυτής διάταξης, οι ναυτικοί που εργάζονται σε πλοία που εκτελούν περισσότερα από πέντε (5) κυκλικά δρομολόγια την εβδομάδα (6 ή 7) είτε παραμένουν στο λιμάνι 6 ώρες είτε όχι, λαμβάνουν την πρόσθετη αμοιβή που προβλέπεται στην παράγραφο 7, η οποία δεν υπολογίζεται κατά την παράγραφο 4, αλλά όπως ορίζεται στην παράγραφο 5. Επομένως, λαμβάνουν στην περίπτωση κατά την οποία η διάρκεια του κάθε δρομολογίου (κυκλικού ταξιδιού) είναι μεγαλύτερη των 12 ωρών, πρόσθετη αμοιβή το 1/30 των ως άνω αποδοχών και, αν εκτελούν 7 τακτικά δρομολόγια, λαμβάνουν τα 2/30. Αν εκτελούν όμως πέντε (5) δρομολόγια ή λιγότερα των πέντε (5), τότε έχει εφαρμογή η προαναφερθείσα παράγραφος 4 του άρθρου αυτού. Τακτικά θεωρούνται τα δρομολόγια εκείνα κατά τα οποία το πλοίο αποπλέει από το λιμάνι αφετηρίας σε προκαθορισμένη για κάθε ημέρα ώρα (έστω και αν η ώρα κάθε ημέρας δεν είναι η ίδια, αρκεί να είναι προκαθορισμένη), σε εκτέλεση τακτικού δρομολογίου, χωρίς να ασκεί επιρροή, για το χαρακτηρισμό του δρομολογίου ως τακτικού η ύπαρξη τυχόν καθυστερήσεων κατά την εκτέλεσή του (παραβάλλατε ΕφΠειραιά 587/2011 ΕΝαυτΔ 2012 σ. 19, 663/2008 αδημοσίευτη στο νομικό τύπο, 34/2008 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 111/2007 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 540/2006 ΕΝαυτΔ 2006 σ. 363, 148/2006 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 768/2005 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 740/2005 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 245/2003 αδημοσίευτη στο νομικό τύπο, ΜΕφΠειραιά 626/2014 ΕλλΔνη 2015 σ. 506). Εξάλλου, κατά τη σαφή έννοια της § 1 του πιο πάνω άρθρου (κοινού ως προς αμφότερες τις ανωτέρω ΣΣΝΕ), ως δρομολόγιο νοείται το ταξίδι του πλοίου προς εξυπηρέτηση δρομολογιακής γραμμής. Δηλαδή το δρομολόγιο αρχίζει με τον απόπλου του πλοίου από το λιμάνι της αφετηρίας προς το λιμάνι (ή τα λιμάνια) προορισμού και λήγει με τον κατάπλου στο λιμάνι αφετηρίας. Η υποχρέωση εξάωρης παραμονής του πλοίου στο λιμάνι αφετηρίας ορίζεται σαφώς ότι πρέπει να γίνεται μία και μοναδική φορά σε κάθε δρομολόγιο και συγκεκριμένα στο λιμάνι αφετηρίας «πριν από τον απόπλου για το επόμενο δρομολόγιο». Η παραπάνω έννοια του δρομολογίου ταυτίζεται με εκείνη η οποία δίδεται και με το άρθρο 1 του ΠΔ 814/1974 «περί καθορισμού κατηγοριών δρομολογιακών γραμμών και αρμοδιότητος δρομολογήσεως», στο οποίο, το μεν δρομολόγιο νοείται ως «το κατά ημέραν και ώραν ιδιαίτερον ταξίδιον προς εξυπηρέτηση δρομολογιακής γραμμής», ο δε λιμένας αφετηρίας ως ο «λιμήν ή το σημείο εκκινήσεως και επανόδου του επιβατηγού πλοίου κατά την εκτέλεση του δρομολογίου του». Η διάταξη της § 3 του άρθρου 33 των παραπάνω ΣΣΝΕ δεν εισάγει διαφορετική ρύθμιση από εκείνη της § 1, με την έννοια ότι το πλοίο να παραμένει 6 ώρες στο λιμάνι αφετηρίας είτε στο λιμάνι προορισμού. Δίδεται, όμως η δυνατότητα, με τη διάταξη αυτή, παραμονής του πλοίου επί εξάωρο, για τους σκοπούς που αναφέρονται στην § 1, είτε στο λιμάνι αφετηρίας είτε στο λιμάνι προορισμού, οπότε, στη δεύτερη περίπτωση, δρομολόγιο για το οποίο θα καταβληθεί η πρόσθετη αμοιβή της § 7, θεωρείται εκείνο για την εκτέλεση του οποίου το πλοίο αποπλέει από το λιμάνι προορισμού πριν περάσουν 6 τουλάχιστον ώρες από τον κατάπλου στο λιμάνι αυτό. Το ότι η αμοιβή που προβλέπεται στο άρθρο αυτό καταβάλλεται μόνο στην περίπτωση κατά την οποία το πλοίο δεν παρέμεινε στο λιμάνι επί 6 ώρες σε κάθε πλήρες ταξίδι του προκύπτει και από τον αναφερόμενο στην παράγραφο 7 τρόπο υπολογισμού της αμοιβής, όπου ο υπολογισμός γίνεται ανάλογα με την πλήρη διάρκεια του ταξιδιού, δηλαδή από την αναχώρηση του πλοίου έως την επιστροφή του (παραβάλλατε ΕφΠειραιά 716/2011 ΕΝαυτΔ 2012 σ. 107, 34/2008 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 768/2005 αδημοσίευτη στο νομικό τύπο, ΜΕφΠειραιά 626/2014 ΕλλΔνη 2015 σ. 506). Πρέπει, ωστόσο, να τονιστεί ότι εξαίρεση εισάγεται με την § 6 του άρθρου 33 των ανωτέρω ΣΣΝΕ όπου ρητά ορίζεται ότι : «Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν ισχύουν και δεν εφαρμόζονται σε ημερόπλοια καθώς και σε πλοία τοπικών γραμμών, εκτός εάν τα πλοία αυτά εκτελούν δρομολόγια ή επεκτείνουν τα δρομολόγια τους τις νυκτερινές ώρες, δηλ. 23.00 μέχρι 07.00 ώρας.», με αποτέλεσμα την επάνοδο στον κανόνα και την υποχρέωση για καταβολή του επιδόματος εξπρές και στις περιπτώσεις αυτές (οράτε σχετικά ΕφΠειραιά 517/2011 55/2011, 764/2010, 663/2008, αδημοσίευτες στο νομικό τύπο, ΜΕφΠειραιά 626/2014 ό.π.). ε.α. Με το άρθρο 14 των εφαρμοστέων ΣΣΝΕ ορίστηκε ότι «1. Στα πληρώματα των πλοίων …καταβάλλεται ως δώρο ο μισθός ενός μηνός επ’ ευκαιρία των εορτών των Χριστουγέννων και του Νέου Έτους και ο μισθός 15 ημερών επ’ ευκαιρία των εορτών του Πάσχα. 2. Τα δώρα εορτών υπολογίζονται επί των καταβαλλομένων παγίων και σταθερών αποδοχών ήτοι μισθού ενεργείας και επιδομάτων περιλαμβανομένων και των υπερωριών. 3. Κατά την απόλυση του ο Ναυτικός δικαιούται και την καταβολή τής αναλογίας του Δώρου Εορτών». Από το συνδυασμό της προαναφερθείσας διάταξης με εκείνες των άρθρων 2, 3 και 7 της υπ` αρ. 70109/8008/82 Υ.Α (Εμπ.Ναυτ.) «περί των προϋποθέσεων χορηγήσεως επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα προς τους δικαιούμενους ναυτικούς» (ΦΕΚ Β` 1/7 Ιανουαρίου 1982) προκύπτει ότι οι ως άνω ναυτικοί δικαιούνται επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα ίσων προς ένα μηνιαίο μισθό και μισθό 15 ημερών αντίστοιχα, εάν η σχέση εργασίας διήρκεσε καθ` όλο το διάστημα από 01ης Μαΐου μέχρι 31ης Δεκεμβρίου και από 01ης Ιανουαρίου μέχρι 30ής Απριλίου αντιστοίχως, ή 2/25 του μηνιαίου μισθού ανά έκαστο δεκαεννεαήμερο χρονικό διάστημα και 1/15 ημίσεος μηνιαίου μισθού ανά έκαστο οκταήμερο χρονικό διάστημα αντιστοίχως ή ανάλογο κλάσμα επί χρονικού διαστήματος μικρότερου του δεκαεννεαημέρου ή του οκταημέρου, εάν η σχέση εργασίας δεν διήρκεσε καθ’ όλο το διάστημα από 01ης Μαΐου μέχρι 31ης Δεκεμβρίου και από 01ης Ιανουαρίου μέχρι 30ής Απριλίου, αντιστοίχως, προς υπολογισμό των οποίων λαμβάνονται υπ` όψιν ο καταβαλλόμενος μισθός τη 10η Δεκεμβρίου και τη 15η ημέρα προ του Πάσχα αντιστοίχως και κάθε άλλη παροχή, εφόσον καταβάλλεται από τον εργοδότη ως συμβατικό ή νόμιμο αντάλλαγμα της παρεχόμενης εργασίας τακτικά κάθε μήνα ή κατ` επανάληψη περιοδικά σε ορισμένα χρονικά διαστήματα, όπως, φερ’ ειπείν, το επίδομα Κυριακών, το επίδομα βαρείας και ανθυγιεινής εργασίας, η υπερωριακή αμοιβή, το επίδομα αδείας, η αποζημίωση μη πραγματοποιήσεως αδείας, καθώς και οι λοιπές τακτικές παροχές (οράτε ΕφΠειραιά 568/2009 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 283/2009 ΕΝαυτΔ 2009 σ. 102, ΜΕφΠειραιά 36/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), μεταξύ των οποίων είναι και η τροφοδοσία, είτε παρέχεται σε χρήμα είτε αυτουσίως, λαμβανομένου άρα υπόψη και του ημερήσιου αντίτιμου τροφής προς υπολογισμό των επιδομάτων εορτών (ΑΠ 1013/2003 ΕΝαυτΔ 2003 σ. 345, ΕφΠειραιά 521/2009 ΕΝΔ 2009 σ. 273, ΜΕφΠειραιά 36/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Εάν συμφωνήθηκε μεταξύ των συμβληθέντων στη σύμβαση ναυτικής εργασίας και καταβάλλεται τακτικά και παγίως στο ναυτικό, κατά τη διάρκεια της παροχής των υπηρεσιών του, εκτός του προβλεπομένου υπό της οικείας ΣΣΕ μισθού και πρόσθετο χρηματικό ποσό, αποκαλούμενο στη ναυτική ορολογία επιμίσθιο, ως αντάλλαγμα της παρεχομένης εργασίας, της δραστηριότητος και του ζήλου τούτου στην εκτέλεση των καθηκόντων του, άνευ προβλέψεως «καταλογισμού» αυτού προς άλλες αποδοχές, το πρόσθετο τούτο ποσόν αποτελεί μέρος του μισθού και όχι δωρεάν παροχή του πλοιοκτήτου, ελευθέρως ανακλητή ή δυναμένη μονομερώς να καταλογισθεί προς άλλες αξιώσεις του ναυτικού, απορρέουσες από τη σύμβαση (οράτε ΑΠ 1077/1986 ΕΝΔ 1987 σ. 260, ΕφΠειραιά 471/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜΕφΠειραιά 36/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). ε.β. Επίσης, γίνεται δεκτό ότι οι διατάξεις των άρθρων 1, 3, 6 και 10 της υπ` αριθμ. 19040/1981 Κοινής Αποφάσεως Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας (ΦΕΚ Β` 742/09.12.1981), εκδοθείσης δυνάμει νομοθετικής εξουσιοδοτήσεως παρασχεθείσης δια του άρθρου 1 § 3 Ν. 1082/1980 και του άρθρου μόνου ΑΝ 1777/1951, κυρωθέντος δια του άρθρου μόνου Ν. 1901/1951, εφαρμόζονται αναλόγως επί των επιδομάτων εορτών των ναυτικών, καθ` όσον οι υπ` αριθμούς 70109/8123/1981 και 70109/8008/82 Αποφάσεις Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας «περί των προϋποθέσεων χορηγήσεως επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα προς τους δικαιούμενους ναυτικούς» έχουν εκδοθεί άνευ νομοθετικής εξουσιοδοτήσεως κατά παράβαση του άρθρου 43 §§ 2 και 4 του Συντάγματος και, συνεπώς, δεν επάγονται έννομα αποτελέσματα, προκύπτει ότι οι προαναφερόμενοι ναυτικοί δικαιούνται επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα ίσων προς ένα μηνιαίο μισθό και μισθό 15 ημερών αντιστοίχως, εάν η σχέση εργασίας διήρκεσε καθ` όλο το διάστημα από 01ης Μαΐου μέχρι 31ης Δεκεμβρίου και από 01ης Ιανουαρίου μέχρι 30ής Απριλίου αντιστοίχως, ή 2/25 του μηνιαίου μισθού ανά έκαστο δεκαεννεαήμερο χρονικό διάστημα και 1/15 ημίσεός μηνιαίου μισθού ανά έκαστο οκταήμερο χρονικό διάστημα αντιστοίχως ή ανάλογο κλάσμα επί χρονικού διαστήματος μικρότερου του δεκαεννεαημέρου ή του οκταημέρου, εάν η σχέση εργασίας δεν διήρκεσε καθ` όλο το διάστημα από 01ης Μαΐου μέχρι 31ης Δεκεμβρίου και από 01ης Ιανουαρίου μέχρι 30ής Απριλίου (οράτε ΕφΠειραιά 52/2012 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 808/2009 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜΕφΠειραιά 434/2013 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). ε.γ. Περαιτέρω, με το άρθρο 14 των παραπάνω ΣΣΝΕ προβλέπεται ότι «1. Στα πληρώματα των πλοίων…καταβάλλεται ως δώρο ο μισθός ενός μηνός επ` ευκαιρία των εορτών των Χριστουγέννων και του Νέου Έτους και ο μισθός 15 ημερών επ` ευκαιρία των εορτών του Πάσχα. 2.Τα δώρα εορτών υπολογίζονται καταβαλλομένων παγίων και σταθερών αποδοχών ήτοι μισθού ενεργείας και επιδομάτων περιλαμβανομένων και των υπερωριών.». Από το συνδυασμό της προαναφερθείσας διάταξης με εκείνες των άρθρων 2, 3 και 7 της υπ` αρ. 70109/8008/82 ΥΑ (Εμπ.Ναυτ.) «περί των προϋποθέσεων χορηγήσεως επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα προς τους δικαιούμενους ναυτικούς» (ΦΕΚ Β΄ 1/7 Ιανουαρίου 1982) προκύπτει ότι οι ως άνω ναυτικοί δικαιούνται επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα ίσων προς ένα μηνιαίο μισθό και μισθό 15 ημερών αντίστοιχα, εάν η σχέση εργασίας διήρκεσε καθ’ όλο το διάστημα από 01ης Μαΐου μέχρι 31ης Δεκεμβρίου και από 01ης Ιανουαρίου μέχρι 30ής Απριλίου αντιστοίχως, ή 2/25 του μηνιαίου μισθού ανά έκαστο δεκαεννεαήμερο χρονικό διάστημα και 1/15 ημίσεος μηνιαίου μισθού ανά έκαστο οκταήμερο χρονικό διάστημα αντιστοίχως ή ανάλογο κλάσμα επί χρονικού διαστήματος μικρότερου του δεκαεννεαημέρου ή του οκταημέρου, εάν η σχέση εργασίας δεν διήρκεσε καθ` όλο το διάστημα από 01ης Μαΐου μέχρι 31ης Δεκεμβρίου και από 01ης Ιανουαρίου μέχρι 30ής  Απριλίου, αντιστοίχως, προς υπολογισμό των οποίων λαμβάνονται υπ` όψιν ο καταβαλλόμενος μισθός τη 10η Δεκεμβρίου και τη 15η ημέρα προ του Πάσχα αντιστοίχως και κάθε άλλη παροχή, εφόσον καταβάλλεται από τον εργοδότη ως συμβατικό ή νόμιμο αντάλλαγμα της παρεχόμενης εργασίας τακτικά κάθε μήνα ή κατ` επανάληψη περιοδικά σε ορισμένα χρονικά διαστήματα, όπως π.χ. το επίδομα Κυριακών, το επίδομα βαρείας και ανθυγιεινής εργασίας, η υπερωριακή αμοιβή, το επίδομα αδείας, η αποζημίωση μη πραγματοποιήσεως αδείας, καθώς και οι λοιπές τακτικές παροχές (οράτε ΕφΠειραιά 46/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 568/2009 ΕΝΔ 2009 σ. 267, 283/2009 ΕΝΔ 2009 σ. 102), μεταξύ των οποίων είναι και η τροφοδοσία είτε παρέχεται σε χρήμα είτε αυτουσίως, λαμβανομένου άρα υπόψη και του ημερήσιου αντίτιμου τροφής προς υπολογισμό των επιδομάτων εορτών (οράτε ΑΠ 1013/2003 ΕΝΔ 2003 σ. 345, 46/2011 ό.π., 521/2009 ΕΝΔ 2009 σ. 273) και του επιδόματος άγονης γραμμής του άρθρου 7 της πιο πάνω ΣΣΝΕ (οράτε ΕφΠειραιά 46/2011 ό.π. 343/2009 αδημοσίευτη στο νομικό τύπο), ενώ, στις τακτικές αποδοχές, δεν συγκαταλέγεται η πρόσθετη αμοιβή για δρομολόγια «ΕΞΠΡΕΣ» (οράτε ΕφΠειραιά 46/2011 ό.π., 1/2003 ΕΝΔ 2003 σ.123 παραβάλλατε ΕφΠειραιά 465/2009 ΕΝΔ 2009 σ. 276, 34/2008 ΕΝΔ 2008 σ. 290 ).στ. Από τις διατάξεις των άρθρων 84, 85, 105 § 4 και 106 εδ. α` του ΚΙΝΔ (Ν. 3816/1958) προκύπτει ότι ο εφοπλιστής, δηλαδή αυτός που εκμεταλλεύεται για λογαριασμό του πλοίο που ανήκει σε άλλον, ευθύνεται από τις δικαιοπραξίες που ο πλοίαρχος συνάπτει, στα πλαίσια της εκτέλεσης των καθηκόντων του, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και οι συμβάσεις ναυτολόγησης των μελών του πληρώματος (άρθρο 53 του ΚΙΝΔ), υπέχει δηλαδή, κάτω από τις ίδιες προϋποθέσεις, την ίδια ευθύνη με τον πλοιοκτήτη, από δε τη διάταξη του άρθρου 106 § 2 εδ. α` ΚΙΝΔ προκύπτει ότι, παράλληλα με εκείνον, ευθύνεται από τις δικαιοπραξίες αυτές και ο κύριος του πλοίου, αλλά μόνο «με το πλοίο» και μπορεί να εναχθεί γι` αυτές (οράτε ΑΠ 1549/2006 ΕλλΔνη 2006 σ. 1435, ΕφΠειραιά 59/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 795/2010 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠατρών 114/2008 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειραιά 799/2001 ΕΝΔ 2001 σ. 361). Στην περίπτωση, όμως, της ύπαρξης εφοπλισμού του πλοίου, η έννοια του εφοπλιστή δεν έχει συνέπεια την υποβολή του στις ευθύνες του πλοιοκτήτη, αλλά ο κύριος του πλοίου ευθύνεται δια του πλοίου για τις υποχρεώσεις του εφοπλιστή, όχι όμως και το αντίστροφο. Ο εφοπλιστής, δηλαδή, ευθύνεται μόνο για τις δικαιοπραξίες του ιδίου ή του πληρεξουσίου του και του πλοιάρχου, στο πλαίσιο της εκτέλεσης των καθηκόντων του, όπως και για τις αδικοπραξίες των προστηθέντων του πλοιάρχου και πληρώματος (άρθρο 84 ΚΙΝΔ) (οράτε ΕφΠειραιά 59/2011 ό.π., 156/2002 ΕΝΔ 2002 σ. 388, Δ. Καμβύση, «Ιδιωτικό Ναυτικό Δίκαιο», έκδoση 1982, σ. 292, Δ. Γεωργακόπουλου, «Ναυτικό Δίκαιο», έκδοση 2006, § 19), αλλά όχι παραλλήλως με τον πλοιοκτήτη, αφού δεν είναι, κατά νόμο, δυνατή (νοητή) η σύγχρονη επί του πλοίου ύπαρξη πλοιοκτήτη και εφοπλιστή και, συνεπώς, δεν μπορεί να γίνει λόγος για τέτοια παράλληλη ευθύνη τους. Από καμιά διάταξη δεν προκύπτει υποχρέωση του εφοπλιστή για εκπλήρωση των υποχρεώσεων του κυρίου του πλοίου και μάλιστα εις ολόκληρο με τον τελευταίο. Αυτό, άλλωστε, δεν είναι δυνατόν να νοηθεί, καθόσον, όπως προεκτέθηκε, στην περίπτωση της ύπαρξης εφοπλισμού του πλοίου ο εφοπλιστής είναι αυτός που εκμεταλλεύεται για λογαριασμό του το πλοίο και, συνεπώς, ο κύριος του πλοίου δεν αναλαμβάνει υποχρεώσεις γι` αυτό, η ανάληψη δηλαδή τέτοιων υποχρεώσεων από τον κύριο του πλοίου αντιστρατεύεται την ίδια την έννοια του εφοπλισμού (οράτε ΕφΠειραιά 408/2008 ΕΝΔ 2009 σ. 19). Ειδικότερα, από το συνδυασμό των προαναφερθεισών διατάξεων 105 και 106 του ΚΙΝΔ, προκύπτει, ότι για τις απαιτήσεις από τον εφοπλισμό ευθύνεται απεριορίστως ο εφοπλιστής, ενώ παράλληλη ευθύνη υπέχει και ο κύριος του πλοίου (νόθος παθητική εις ολόκληρον ενοχή), η οποία όμως είναι πραγματοπαγής και περιορισμένη, εφόσον ο τελευταίος ευθύνεται μόνο δια του συγκεκριμένου πλοίου και μέχρι την αξία αυτού, μπορεί δε να στραφεί και κατά του τελευταίου ο δανειστής του εφοπλιστή, για να αποκτήσει εκτελεστό τίτλο και κατ` αυτού (οράτε ΕφΠειραιά 59/2011 ό.π., 832/2008 ΕΝΔ 2009 σ. 13, 1109/2003 ΕΝΔ 2003 σ. 453, 156/2002 ό.π., παραβάλλατε ΑΠ 991/1991 ΕΝΔ 1992 σ. 70, σημείωση Γ. Θεοχαρίδη κάτω από την ΕφΠειραιά 746/2003 ΕΝΔ 2003 σ. 368). Συνακόλουθα δε είναι δυνατή, κατ` ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 74 αριθμ. 1 εδαφ. β` του ΚΠολΔ, η με τη μορφή της παθητικής ομοδικίας εναγωγή του εφοπλιστή και του κυρίου του πλοίου για την επιδίκαση απαίτησης που προήλθε από τον εφοπλισμό του πλοίου (οράτε ΕφΠατρών 114/2008 ό.π.). ζ.Κατά τη διάταξη του άρθρου 665 AΚ, επί συμβάσεως εργασίας, αν δεν υπάρχει αντίθετη συμφωνία ή συνήθεια, ο μισθός καταβάλλεται μετά την παροχή της εργασίας και, υπολογίζεται κατά ορισμένα διαστήματα κατά τη διάρκεια της σύμβασης, καταβάλλεται στο τέλος καθενός από αυτά. Σε κάθε περίπτωση, μόλις λήξει η σύμβαση, γίνεται απαιτητός ο μισθός που αντιστοιχεί στο χρόνο έως τη λήξη. Εξάλλου, μισθός, κατά την έννοια της ως άνω διατάξεως, σε συνδυασμό προς τα άρθρα 648-649 ΑΚ και 1 της 95 Διεθνούς Σύμβασης Εργασίας που κυρώθηκε με το Ν. 3248/1955, είναι κάθε παροχή την οποία οφείλει ο εργοδότης κατά το νόμο ή τη σύμβαση στο μισθωτό ως αντάλλαγμα για την παρεχόμενη εργασία του. Ειδικότερα, ο νόμος δεν διακρίνει μεταξύ μισθού υπό στενή και υπό ευρεία έννοια με περιορισμό της εφαρμογής των ως άνω κανόνων μόνο στον πρώτο, τα δε από το νόμο απαιτούμενα περαιτέρω περιστατικά για τον προσδιορισμό καθεμιάς των αξιώσεων του μισθωτού δεν ανάγονται στον καθορισμό της ημέρας καταβολής του που είναι επακριβώς, βάσει των όρων του νόμου, καθορισμένη, αλλά στη γένεση και στο ύψος των αξιώσεων αυτών, ήτοι σε περιστατικά πάντοτε ερευνητέα και μη αποκλείοντα την έννοια της δήλης ημέρας. Το δε εκκαθαρισμένο της απαίτησης δεν αποτελεί προϋπόθεση της υπερημερίας του οφειλέτη. Απλώς το ανεκκαθάριστο της απαίτησης θα μπορούσε, κατά περίπτωση, να στηρίξει ένσταση καταλυτική κατά το άρθρο 342 ΑΚ της υπερημερίας του οφειλέτη για έλλειψη υπαιτιότητάς του, λόγω εύλογων αμφιβολιών του περί την ύπαρξη ή την έκταση του χρέους (οράτε ΟλΑΠ 39 – 40/2002 ΕλλΔνη 2003 σ. 118, ΑΠ 81/2010 ΕλλΔνη 2010 σ. 730, Β. Βαθρακοκοίλη ΕΡΝΟΜΑΚ τόμος Γ΄ ημιτόμος Β΄ υπό άρθρο 665 σ. 283 πλαγ. 7-8).

       Β. Με τηνυπό κρίση αγωγή, όπως το περιεχόμενο και το αιτητικό της εκτιμάται και αξιολογείται από το Δικαστήριο ο ενάγων αναφέρει ότι, όντας Έλληνας απογεγραμμένος ναυτικός, δυνάμει διαδοχικών συμβάσεων ναυτικής εργασίας που κατήρτισε με τη β΄ εναγομένη, προσελήφθη κάθε φορά για αόριστο χρονικό διάστημα, ναυτολογούμενος στο λιμάνι του Πειραιά, για να εργαστεί με την ειδικότητα του ναύκληρου στο αναφερόμενο στην αγωγή πλοίο του οποίου κυρία είναι η πρώτη εναγομένη και του οποίου τον εφοπλισμό, την οικονομική διαχείριση και εκμετάλλευση έχει η δεύτερη εναγομένη δυνάμει σύμβασης εφοπλισμού μεταξύ των διαδίκων. Ειδικότερα, ο ενάγων εκθέτει ότι προσελήφθη δυνάμει των κάτωθι συμβάσεων, ήτοι : από 12.11.2012 έως 11.4.2013 οπότε η σύμβαση αυτή λύθηκε στο λιμάνι του Πειραιά, λόγω μετάθεσής του σε άλλο πλοίο της εναγομένης και, στη συνέχεια, από την 25.10.2013 έως την 23.6.2014, οπότε η σύμβασή του αυτή λύθηκε στο λιμάνι του Πειραιά με κοινή συναίνεση δική του και του πλοιάρχου. Κατά δε την πρόσληψή του και τις δύο αυτές φορές, ο ενάγων υποστηρίζει ότι συμφωνήθηκε να αμείβεται βάσει της εκάστοτε ισχύουσας ΣΣΝΕ Πληρωμάτων Επιβατηγών Ακτοπλοϊκών Πλοίων, όπως παραθέτει αναλυτικά στη αγωγή. Περαιτέρω, ο ενάγων παραθέτει αναλυτικά τα δρομολόγια τα οποία εκτελούσε τα ανωτέρω χρονικά διαστήματα το πλοίο, υποστηρίζοντας ότι εργάστηκε τα χρονικά διαστήματα τα οποία ήταν, κατά τα ανωτέρω, ναυτολογημένος, κατά μέσο όρο, 15 ώρες ημερησίως, πραγματοποιώντας 7 ώρες υπερωριακής απασχόληση και τις αργίες και τα Σάββατα 15 ώρες, αμειβόμενες όλες υπερωριακά. Διατυπώνει δε με βάση τα ανωτέρω, τις κάτωθι αξιώσεις, α) ως διαφορές αποδοχών ένεκα της παροχής υπερωριακής εργασίας, για τα χρονικά διαστήματα που ήταν ναυτολογημένος01.01.2013 – 11.4.2013 και 25.10.2013 – 23.6.2014, : 1) για 49 Σάββατα και 17 αργίες που εργάστηκε, 5.373,61 ευρώ και 2) για τις υπόλοιπες 277 (καθημερινές και Κυριακές) ημέρες που εργάστηκε, το ποσό των 6.092,51 ευρώ. Ειδικότερα δε ο ενάγων προβάλλει ότι έπρεπε να λάβει, για την αιτία αυτή, για μεν τα Σάββατα και τις αργίες, το συνολικό ποσό των 10.840,50 ευρώ έναντι του οποίου έλαβε 5.466,89 ευρώ, με αποτέλεσμα να αξιώνει, για την αιτία αυτή, το ποσό των 5.373,61 ευρώ και για δε τις καθημερινές και Κυριακές, το ποσό των 17.683,68 ευρώ έναντι του οποίου έλαβε 11.591,17 ευρώ, με αποτέλεσμα να αξιώνει, για την αιτία αυτή, το ποσό των 6.092,51 ευρώ και συνολικά 11.466,12 ευρώ. β) Ως διαφορά επιδόματος άγονης γραμμής αποδοχών ένεκα της παροχής υπερωριακής εργασίας, αναφέροντας ότι το ένδικο πλοίο, κατά τα χρονικά διαστήματα τα οποία ήταν ναυτολογημένος, πραγματοποιούσε τμήματα δρομολογίων σε γραμμή για την οποία είχε συναφθεί σύμβαση ανάθεσης δημόσιας υπηρεσίας (άγονη γραμμή). Ειδικότερα, αναφέρει ότι το ένδικο πλοίο, πραγματοποίησε τέτοια δρομολόγια κατά μεν το χρονικό διάστημα από 01.01.2013 –31.3.2013, τις έξι από τις εφτά ημέρες της εβδομάδας, με  αποτέλεσμα να αξιώνει ποσό 973,89 ευρώ, ενώ το χρονικό διάστημα από 01.4.2013 – 11.4.2013, τις πέντε από τις εφτά ημέρες της εβδομάδας, με αποτέλεσμα να αξιώνει ποσό 99,08 ευρώ. Σύνολο, για την αιτία αυτή 1.072,97 ευρώ. γ) Ως διαφορά επί της αμοιβής του για τα εξπρές δρομολόγια, αναφέρει ότι το ένδικο πλοίο πραγματοποίησε λιγότερα από 5 δρομολόγια την εβδομάδα, και διαρκούσαν περισσότερο από 12 ώρες, ενώ επεκτείνονταν και κατά τη διάρκεια της νύκτας (ήτοι τόσο πριν την 07.00 π.μ., όσο και μετά την 23.00 μ.μ.). Αντίστοιχα, προβάλλει ότι, ορισμένες ημέρες, λόγω έκτακτης τροποποίησης ή καθυστέρησης κατά την εκτέλεση του δρομολογίου, το πλοίο παρέμεινε στο λιμάνι αφετηρίας του (Πειραιάς) λιγότερο από 6 ώρες, πραγματοποιώντας δρομολόγια εξπρές, τα οποία οι εναγόμενες αναγνώριζαν κάθε μήνα, καταχωρώντας στους λογαριασμούς μισθοδοσίας του τον αριθμό τους, καταβάλλοντάς του σχετική αμοιβή. Επιπλέον αυτών, αναφέρει ότι, κατά την εκτέλεση του δρομολογίου κάθε Τρίτης, (με εξαίρεση το διάστημα από 07.3.2014 έως 15.6.2014) το πλοίο πραγματοποιούσε και πρόωρες αναχωρήσεις από το τελικό λιμάνι προορισμού του, τη Ρόδο, δηλαδή  αναχωρούσε πριν τη συμπλήρωση 6 ωρών παραμονής σε αυτό, και, εν συνεχεία, με αφετηρία τη Ρόδο εκτελούσε παρένθετο δρομολόγιο, προς Χάλκη – (Διαφάνι) – Πηγάδια Καρπάθου – Κάσο – Σητεία – Ηράκλειο και επιστροφή στη Ρόδο μέσω των ιδίων λιμένων, πραγματοποιώντας, επομένως, επιπλέον εξπρές δρομολόγια, από το λιμάνι προορισμού, για τα οποία προβάλλει ότι δεν του καταβλήθηκε η νόμιμη αμοιβή, σύμφωνα με το άρθρο 33 § 3 και 7 της ΣΣΝΕ. Ειδικότερα : ο ενάγων υποστηρίζει ότι το χρονικό διάστημα από 01.01.2013 έως και 31.3.2013, που αντιστοιχούν σε 12,86 εβδομάδες του ανωτέρω διαστήματος, πραγματοποίησε συνολικά 3,73 εξπρές δρομολόγια, ενώ, τα διαστήματα από 01.4.2013 έως και 11.4.2013 και από 05.10.2013 έως και 31.10.2013, που αντιστοιχούν σε 2,57 εβδομάδες, συνολικά πραγματοποιήθηκαν 1,08 εξπρές δρομολόγια, το χρονικό διάστημα από 01.11.2013 έως και 06.3.2014, που αντιστοιχούν σε 18 εβδομάδες του ανωτέρω διαστήματος, συνολικά πραγματοποιήθηκαν 10,08 εξπρές δρομολόγια και τέλος, την εβδομάδα από 16.6.2014 έως και 22.6.2014, το ένδικο πλοίο πραγματοποίησε 0,54 εξπρές δρομολόγια. Για την αιτία δε αυτή και, υποστηρίζοντας ότι το πλοίο κατά το ένδικο αυτό χρονικό διάστημα πραγματοποίησε συνολικά 15,43 δρομολόγια, αξιώνει την επιδίκαση του ποσού των 2.958,08 ευρώ. δ) Ως διαφορά επί των επιδομάτων εορτών, α) για επίδομα εορτών Πάσχα 2013 το ποσό των 2.516,93 ευρώ, β) για διαφορά αναλογίας επιδόματος εορτών Χριστουγέννων 2013 το ποσό των 978,70 ευρώ, γ) για διαφορά αναλογίας επιδόματος εορτών Πάσχα 2014 το ποσό των 1.697,40 ευρώ και δ) για διαφορά αναλογίας επιδόματος εορτών Χριστουγέννων 2014 το ποσό των 846,95 ευρώ. Για τους λόγους δε αυτούς, ο ενάγων ζητείνα υποχρεωθούνοι εναγόμενες ευθυνόμενες εις ολόκληρον, να του καταβάλουν το συνολικό ποσό των (11.466,12 + 1.072,97 + 2.958,08 + 2.516,93 + 978,70 +1.697,40 + 846,95 =) 21.537,15 ευρώ. Παρεπομένως, ζητείται η επιδίκαση των ποσών αυτών, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της απόλυσής του που έλαβε χώρα την 23.6.2014 και, επικουρικά, από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την πλήρη εξόφλησή του, η κήρυξη της απόφασης προσωρινά εκτελεστής και, τέλος, η καταδίκη των εναγομένων στην καταβολή των δικαστικών του εξόδων. Η αγωγή, με το περιεχόμενο αυτό και αίτημα, αρμοδίως, κατά τόπον, εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, το οποίο έχει διεθνή δικαιοδοσία και αρμοδιότητα προς εκδίκασή της (άρθρα 3 § 1 και 664 ΚΠολΔ), με βάση το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 25 § 2, 74 αριθμ. 1 εδ. β` και 37 § 1 ΚΠολΔ, διότι, κατά τα στην αγωγή διαλαμβανόμενα, η δεύτερη εναγομένη διατηρεί νόμιμη εγκατάσταση στον Πειραιά και, μεταξύ των εναγομένων, υπάρχει ο δεσμός της παθητικής ομοδικίας, ενώ, ωσαύτως, δεν υπάρχει κανένας ισχυρισμός περί έλλειψης της κατά αρμοδιότητας του Δικαστηρίου (42 ΚΠολΔ). Περαιτέρω, συντρέχει και αρμοδιότητα του Δικαστηρίου καθ’ ύλη (άρθρα 7, 8, 9, 10, 12, 13, 14 § 2 και 16 περ. 2 ΚΠολΔ) για να δικασθεί κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 663 επ. ΚΠολΔ [82 ΚΙΝΔ (Ν. 3816/1958)]. Επίσης, η αγωγή είναι επαρκώς ορισμένη και νόμω βάσιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 192, 193, 340, 341, 345, 346, 361, 481 επ (με τη διευκρίνιση ότι η ευθύνη της πρώτης εναγομένης – κυρίας του ένδικου πλοίου εξικνείται μέχρι της αξίας αυτού), 648 – 653, 655, 659, 669 και 680 του ΑΚ, 39, 53, 54, 57, 60, 84, 105 § 4 και 106 εδ. α` ΚΙΝΔ (Ν. 3816/1958), της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων έτους 2013, η οποία κυρώθηκε με την υπ’ αριθμ. αριθμ. Αριθ. 3525.1.1.5/01/2013 απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου (ΦΕΚ Β΄ 2079/26.8.2013), της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων έτους 2014, η οποία κυρώθηκε με την υπ’ αριθμ. αριθμ. Αριθμ. 3525.1.5/01/2014 απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου (ΦΕΚ Β΄ 1664/24.6.2014), σε εκείνες των άρθρων 1 §§ 2 και 3, 3, 4 και 10 § 1 της ΥΑ 19040/1981, 2, 3 και 7 της υπ` αρ. 70109/8008/82 ΥΑ (Εμπ.Ναυτ.), σε εκείνες των άρθρων 1, 3, 6 και 10 της υπ’ αριθμ. 19040/1981 Κοινής Αποφάσεως Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας (ΦΕΚ Β` 742/09.12.1981) και σε εκείνες των άρθρων 176, 191 § 2 και 908 § 1 στοιχ. ε΄ ΚΠολΔ. Περαιτέρω, η αγωγή είναι ερευνητέα και επί της ουσίας, εφόσον κατατέθηκε στο φάκελο το προβλεπόμενο (υπ’ αριθμ. Α …) γραμμάτιο προκαταβολής του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά (άρθρο 61 Ν. 4194/2013), ενώ, ωσαύτως, καταβλήθηκε το αναλογούν τέλος δικαστικού ενσήμου, μετά των αναλογούντων υπέρ τρίτων προσαυξήσεων (οράτε το υπ’ αριθμ. … διπλότυπο είσπραξης τύπου Β΄ της Δ.Ο.Υ. Γ΄ Πειραιά μετά των επ’ αυτού επικολληθέντων ενσήμων για την εισφορά υπέρ του ΤΝ και ΤΠΔΠ).

       Γ.α. Το γεγονός ότι ο εργαζόμενος – ενάγων υπογράφει ανεπιφύλακτα τις μηνιαίες μισθολογικές αποδείξεις, αφενός δεν ενέχει, άνευ άλλου τινός, παραίτησή του από τις ως άνω νόμιμες αποδοχές του, αφετέρου είναι άνευ νομίμου επιρροής, κατά τη γενική αρχή του εργατικού δικαίου, η οποία συνάγεται από τις διατάξεις των άρθρων 3, 174, 180, 679 ΑΚ, 8 Ν. 2112/1920 και 8 § 4 Ν. 4020/1959, σύμφωνα με την οποία κάθε παραίτηση του εργαζόμενου από το δικαίωμα λήψης των νόμιμων αποδοχών, επιδομάτων ή άλλων από την εργασία του παροχών, έστω και υπό τη μορφή άφεσης χρέους, κατ’ άρθρο 454 ΑΚ, είναι άκυρη και θεωρείται ως μη γενόμενη (οράτε ΑΠ 587/2006 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 1524/2004 ΝΟΜΟΣ, 495/2006 ΔΕΕ 2006 σ. 948, ΕφΠειραιά 361/2013 ΕΝαυτΔ 2013 σ. 208, ΜΕφΠειραιά 698/2014 ΕλλΔνη 2015 σ. 499 με σημείωση Ε. Στασινόπουλου). Συναφώς, από τη διάταξη του άρθρου 416 ΑΚ, η οποία ορίζει ότι η ενοχή αποσβήνεται με την καταβολή, συνάγεται ότι στοιχεία της ένστασης εξόφλησης είναι το ποσό που καταβλήθηκε, η αιτία και ο χρόνος καταβολής. Επομένως, για να είναι ορισμένη, ειδικότερα, η υποβαλλόμενη από τον εργοδότη ένσταση εξόφλησης των πάσης φύσεως αποδοχών και αξιώσεων του εργαζομένου από τη σχέση εργασίας, με την επίκληση σχετικής έγγραφης απόδειξης του μισθωτού περί πληρωμής όλων των απαιτήσεων του, δεν αρκεί να διαλαμβάνεται κατά τρόπο γενικό το συνολικό ποσό που καταβλήθηκε στον μισθωτό για την παρεχόμενη εργασία του, εκτός αν πρόκειται για μία και μόνη απαίτηση και προσδιορίζεται το ποσό και η αιτία της καταβολής, αλλά και τα επιμέρους ποσά που καταβλήθηκαν για κάθε αιτία και ο χρόνος καταβολής αυτών, διότι έτσι μόνο προστατεύεται ο εργαζόμενος από τυχόν καταστρατήγηση των εργατικών νόμων που απαγορεύουν τον περιορισμό των δικαιωμάτων του για την απόληψη των ελαχίστων ορίων αποδοχών. Για το λόγο αυτό, άλλωστε, με το άρθρο 18 § 1 του Ν. 1082/1980, επιβάλλεται στον εργοδότη η υποχρέωση να χορηγεί, κατά την εξόφληση των αποδοχών του προσωπικού του, εκκαθαριστικό σημείωμα ή σε περίπτωση εφαρμογής μηχανογραφικού συστήματος ανάλυση μισθοδοσίας που θα απεικονίζουν αναλυτικά τις πάσης φύσεως αποδοχές του προσωπικού και τις επ’ αυτών κρατήσεις (οράτε ΑΠ 178/2010 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 1828/2008 ΔΕΝ 2009 σ. 628=ΕΕργΔ 2009 σ. 1336, 1320/2008 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 1826/2011 ΕλλΔνη 2013 σ. 1066, 721/2011 ΕλλΔνη 2012 σ. 209). Σημειώνεται δε ότι ο εργοδότης διατηρεί τη δυνατότητα να αποδείξει την προβαλλόμενη από αυτόν ένσταση εξόφλησης των αποδοχών του εργαζομένου με άλλα αποδεικτικά μέσα που δεν πληρούν τους όρους του νόμου. Κατά το άρθρο 671 § 1 ΚΠολΔ (οράτε ΑΠ 24/2000 ΔΕΝ 56 σ. 851, ΕφΑθ 996/2014 ΕλλΔνη 2014 σ. 1049 με σημείωση Ευαγ. Στασινόπουλου), η δε εξοφλητική απόδειξη αποτελεί, στην πραγματικότητα, εξώδικη ομολογία που εκτιμάται ελεύθερα από το δικαστήριο (οράτε ΑΠ 689/2003 ΝοΒ σ. 459 ΕφΠειραιά 9/2005 ΕλλΔνη 2005 σ. 545, ΕφΑθ 996/2014 ό.π.) και η οποία ανακαλείται, αν δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια (οράτε Β. Βαθρακοκοίλη ΚΠολΔ υπό άρθρο 352 σ. 698, ΕφΑθ 996/2014 ό.π.).β. Οι εναγόμενες, με τις νομότυπα, κατά τη συζήτηση, κατατεθείσες προτάσεις τους και με προφορική δήλωση της πληρεξουσίας τους δικηγόρου που καταχωρίσθηκε στα πρακτικά, συνομολογούν το γεγονός της απασχόλησης του ενάγοντος κατά τα στην αγωγή αναφερόμενα χρονικά διαστήματα,με τη στην αγωγή αναφερόμενη ειδικότητα (όχι όμως τα ωράρια που αναφέρονται και την πραγματοποίηση των δρομολογίων τα οποία στην αγωγή παρατίθενται), αρνούμενες, κατά τα λοιπά, την αγωγή, ζητώντας την απόρριψή της και την καταδίκη του ενάγοντος στην καταβολή των δικαστικών τους εξόδων, προβάλλοντας, επιπλέον, ότι οι επίδικες αγωγικές αξιώσεις έχουν εξοφληθεί, όπως αναλύεται στο δικόγραφο των προτάσεών τους.

       Δ. Εν προκειμένω, από την εκτίμηση όλων αποδεικτικών μέσων τα οποία νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι στα οποία συμπεριλαμβάνονται και τα μη πληρούντα τους όρους του νόμου αποδεικτικά μέσα (οράτε ΟλΑΠ 15/2003 ΕλλΔνη 2003 σ. 937, ΑΠ 577/2013 ΕλλΔνη 2014 σ. 738 με σημείωση Ι. Βαλμαντώνη, 1/2011 ΕλλΔνη 2011 σ. 731, 1324/2010 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 1076/2010 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 1885/2008 ΕλλΔνη 2009 σ. 449, Δ. Κράνη Αποκλίσεις των ειδικών διαδικασιών έναντι της τακτικής καθώς και αναμεταξύ τους ΕλλΔνη 2006 σ. 366-369, Κ. Μακρίδου Δικονομία εργατικών διαφορών § 8 σ. 187 επ. πλαγ. 26 επ.), προς άμεση ή έμμεση (διά τεκμηρίων απόδειξη), τις υπ’ αριθμ. … και … ένορκες βεβαιώσεις του Κ. Π. του Ν. και … (επώνυμο) … (όνομα) του Χ., η πρώτη των οποίων λήφθηκε ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιά και η δεύτερη ενώπιον της συμβολαιογράφου Αλεξανδρούπολης Σμάρως Καρυωτάκη του Χαράλαμπου συζ. Θεοκλήτου Καρακατσάνη πριν τη λήψη των οποίων κλητεύθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα να παραστεί εκπρόσωπος των εναγομένων (οράτε την υπ’ αριθμ. … και … εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιά Ι. Ν. Α. και του του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Χανίων Γ. Γ., αντίστοιχα), αποδείχτηκαν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, τα κάτωθι πραγματικά περιστατικά (σημειώνεται ότι η μνεία παρακάτω ορισμένων εγγράφων είναι ενδεικτική, αφού ουδενός νόμιμα και με επίκληση προσκομιζομένου εγγράφου η συνεκτίμηση παραλείφθηκε) : ο ενάγων, όντας Έλληνας απογεγραμμένος ναυτικός και κάτοχος του υπ’ αριθμ. … ΚΔ ναυτικού φυλλαδίου, με διαδοχικές συμβάσεις ναυτικής εργασίας που κατήρτισε με τη δεύτερη εναγόμενη, προσελήφθη, κάθε φορά, για αόριστο χρόνο, ναυτολογούμενος από τον πλοίαρχο, στο λιμάνι του Πειραιά, για να εργαστεί με την ειδικότητα του ναύκληρου, στο υπό ελληνική σημαία και αριθμό νηολογίου Ρεθύμνου  επιβατηγό – οχηματαγωγό πλοίο «…», κόρων ολικής χωρητικότητας 9.850, υπό διεθνές διακριτικό σήμα S…, κυριότητας της πρώτης εναγόμενης, και το οποίο εκμεταλλεύεται, δυνάμει σύμβασης εφοπλισμού μεταξύ των διαδίκων, (όπως συνομολογούν οι εναγόμενες) η δεύτερη εναγομένη. Βάσει δε αυτών των συμβάσεων ναυτικής εργασίας, ο ενάγων ναυτολογήθηκε και εργάστηκε στο ανωτέρω πλοίο από την 12.11.2012 ως και την 11.4.2013, οπότε η σύμβασή του λύθηκε στο λιμάνι του Πειραιά, λόγω μετάθεσής του σε άλλο πλοίο της πρώτης εναγόμενης και κατόπιν, από την 25.10.2013 ως και την 23.6.2014, οπότε η σύμβασή του λύθηκε και πάλι στον Πειραιά, με αμοιβαία συμφωνία ανάμεσα σε εκείνον και τον πλοίαρχο. Κατά δε τις ναυτολογήσεις του αυτές, συμφωνήθηκε, ως αμοιβή, να λαμβάνει τις μηνιαίες αποδοχές που προβλέπονται, για την ειδικότητα αυτή, από την εκάστοτε ισχύουσα Συλλογική Σύμβαση Ναυτικής Εργασίας Πληρωμάτων Επιβατηγών Ακτοπλοϊκών Πλοίων. Ειδικότερα, σύμφωνα με τις ΣΣΝΕ των ετών 2011, 2013 και 2014 που κυρώθηκαν από τις ΥΑ 3525.1.5.2/01/2011 (ΦΕΚ Β’ 1070/31.5.2011), ΥΑ 3525.1.1.5/01/2013 (ΦΕΚ Β’ 2079/26.8.2013), και ΥΑ 3525.1.5/01/2014 (ΦΕΚ Β’ 1664/24.6.2014), οι καταβλητέες μηνιαίες του αποδοχές ήταν οι κάτωθι : μισθός ενέργειας 1.262,14 ευρώ, επίδομα Κυριακών σε ποσοστό 22% επί του μισθού ενεργείας 277,67 ευρώ, ειδικό επίδομα ναυκλήρου 23,96 ευρώ, επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας 35,22 ευρώ, επίδομα ιματισμού 56,50 ευρώ, αντίτιμο της σε είδος παρεχόμενης τροφής 19,21 ημερησίως (Χ30) 576,30 ευρώ/μήνα, επίδομα αδείας 446,00 ευρώ [(ήτοι μισθός ενέργειας 1.262,14 ευρώ + επίδομα Κυριακών 277,67 ευρώ) /22 + ημερήσια τροφοδοσία 19,21 ευρώ] Χ 5 ημερομίσθια = επίδομα αδείας 446,00 ευρώ και επιπλέον υπερωριακή αμοιβή, αμοιβή για την έχμαση οχημάτων, για την εκτέλεση επιπλέον εργασιών και πλόων σε γραμμή ανάθεσης δημόσιας υπηρεσίας (άγονη γραμμή), μετά των επιδομάτων εορτών, καθώς και κάθε άλλο επίδομα και αμοιβή που προβλέπεται και καθορίζεται από τις πιο πάνω ΣΣΝΕ. Προσέτι, κατά το ένδικο χρονικό διάστημα πραγματοποίησε τα κάτωθι δρομολόγια :

1. Από 01.01.2013 έως και 31.3.2013
ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΡΙΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΕΜΠΤΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧ.
Μήλος 00.01 00.20 Κάσος 04.50 05.00 Σητεία 01.50 02.05 Ρόδος   09.00
Πειραιάς 05.20 14.00 Πηγάδια

(Κάρπαθος)

06.30 07.00 Ηράκλειο 05.05 09.10 Χάλκη 11.00 11.10
Θήρα 21.40 22.10 Διαφάνι (Κάρπαθος) 08.00 08.10 Σητεία 12.10 12.25 Διαφάνι (Κάρπαθος) 13.10 13.20
Ανάφη 23.35 23.45 Χάλκη 10.10 10.20 Κάσος 15.05 15.15 Πηγάδια

(Κάρπαθος)

14.20 14.50
      Ρόδος 12.20 16.00 Πηγάδια

(Κάρπαθος)

16.45 17.15 Κάσος 16.20 16.30
      Χάλκη 18.00 18.10 Χάλκη 20.05 20.15 Ανάφη 21.20 21.30
      Πηγάδια

(Κάρπαθος)

21.00 21.30 Ρόδος 22.15   Θήρα 23.00 23.30
      Κάσος 23.00 23.10            
 
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΥΡΙΑΚΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ
Πειραιάς 07.00 18.00 Θήρα 02.40 03.10 Ρόδος   02.00
Μήλος 22.50 23.10 Ηράκλειο 07.00 08.00 Χάλκη 04.00 04.10
      Σητεία 11.00 11.15 Πηγάδια

(Κάρπαθος)

07.00 07.30
      Κάσος 13.55 14.05 Κάσος 09.00 09.10
      Πηγάδια

(Κάρπαθος)

15.35 16.05 Σητεία 11.50 12.05
      Χάλκη 18.55 19.05 Ηράκλειο 15.05 16.00
      Ρόδος 21.05   Θήρα 19.55 20.30

Διευκρινίζεται δε σχετικά ότι την 21.01.2013 ημέρα Τρίτη, το πλοίο δεν πραγματοποίησε δρομολόγιο από το λιμάνι της Ρόδου, εφόσον ήταν σε μεθόρμιση στον Πειραιά, την 05.02.2013 ημέρα Τρίτη,το πλοίο δεν πραγματοποίησε δρομολόγιο από το λιμάνι της Ρόδου, εφόσον αναχώρησε από αυτό την επομένη 06.02.2013, ενώ δεν εκτέλεσε εξπρές δρομολόγιο τη 19.02.2013, ημέρα Τρίτη, εφόσον αναχώρησε την επομένη 20.02.2013 09:00 πρωί από Ρόδο. Τέλος, δεν πραγματοποιήθηκαν δρομολόγια την Τρίτη 19.3.2013 και την Τρίτη 26.3.2013 από το λιμάνι της Ρόδου.

2. Από 01.4.2013 έως και 11.4.2013 και από 25.10.2013 έως και 31.10.2013.
ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΡΙΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΕΜΠΤΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧ.
Θήρα   00.20 Θήρα 01.50 02.30 Πηγάδια 01.40 02.30 Ρόδος 01.30 09.00
Μήλος 03.50 04.10 Ανάφη 04.05 04.30 Κάσος 04.00 04.15 Χάλκη 11.00 11.15
Πειραιάς 09.10 18.00 Κάσος 09.30 09.50 Σητεία 05.45 06.00 Διαφάνι 13.15 13.30
      Πηγάδια 11.20 12.15 Ηράκλειο 09.00 12.00 Πηγάδια 14.30 15.15
      Διαφάνι 13.15 13.30 Σητεία 15.00 15.20 Κάσος 16.45 17.00
      Χάλκη 15.30 15.50 Κάσος 18.00 18.15 Ανάφη 21.50 22.15
      Ρόδος 17.50 20.30 Πηγάδια 19.45 20.25 Θήρα 23.50  
      Χάλκη 22.30 22.50 Χάλκη 23.15 23.30      
 
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΥΡΙΑΚΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ
Θήρα   00.30 Θήρα 02.50 03.40 Ρόδος 00.35 02.30
Πειραιάς 08.00 18.00 Ανάφη 05.15 05.40 Χάλκη 04.30 04.50
Μήλος 22.50 23.20 Ηράκλειο 09.40 10.40 Πηγάδια 07.40 08.30
      Σητεία 13.40 14.05 Κάσος 10.00 10.25
      Κάσος 16.35 17.00 Σητεία 13.00 13.20
      Πηγάδια 18.30 19.30 Ηράκλειο 16.20 17.30
      Χάλκη 22.20 22.35 Ανάφη 21.30 22.00
            Θήρα 23.30  

Διευκρινίζεται δε ότι την Τρίτη 08.10.2013 και την Τρίτη 29.10.2013 δεν πραγματοποιήθηκαν δρομολόγια από το λιμάνι της Ρόδου.

3. Από 01.11.2013 έως και 06.3.2014.
ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΡΙΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΕΜΠΤΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧ.
Μήλος 00.30 00.50 Θήρα 01.40 02.30 Πηγάδια   00.01 Ρόδος   09.00
Πειραιάς 05.50 18.00 Ανάφη 04.05 04.30 Κάσος 01.30 01.45 Χάλκη 11.00 11.10
      Κάσος 09.10 09.30 Σητεία 04.15 04.30 Διαφάνι 13.15 13.30
      Πηγάδια 10.55 11.30 Ηράκλειο 07.30 09.00 Πηγάδια 14.30 15.15
      Διαφάνι 12.30 12.45 Σητεία 12.00 12.20 Κάσος 16.45 17.00
      Χάλκη 14.45 15.00 Κάσος 14.50 15.05 Ανάφη 21.50 22.15
      Ρόδος 17.00 18.30 Πηγάδια 16.35 17.05 Θήρα 23.50  
      Χάλκη 20.30 20.45 Χάλκη 19.45 20.00      
      Πηγάδια 23.25   Ρόδος 22.00        
 
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΥΡΙΑΚΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ
Θήρα   00.30 Θήρα 02.40 03.10 Ρόδος   02.30
Πειραιάς 08.00 18.00 Ηράκλειο 07.00 08.00 Χάλκη 04.30 04.45
Μήλος 22.50 23.10 Σητεία 11.00 11.15 Πηγάδια 07.30 08.00
      Κάσος 13.35 14.05 Κάσος 09.30 09.40
      Πηγάδια 15.35 16.05 Σητεία 12.20 12.35
      Χάλκη 18.55 19.05 Ηράκλειο 15.35 16.30
      Ρόδος 21.05   Θήρα 20.25 21.00
4. Από 07.3.2014 έως και 15.6.2014.
ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΡΙΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΕΜΠΤΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧ.
Θήρα 00.01 00.40 Πειραιάς   21.00 Μήλος 02.00 02.20 Ρόδος   05.00
Μήλος 04.20 04.45       Θήρα 05.50 06.20 Χάλκη 07.00 07.15
Πειραιάς 09.45         Ανάφη 07.55 08.15 Διαφάνι 09.15 09.30
            Κάσος 12.55 13.15 Πηγάδια 10.30 11.15
            Πηγάδια 14.40 15.10 Κάσος 12.45 13.00
            Διαφάνι 16.10 16.25 Ανάφη 17.50 18.10
            Χάλκη 18.25 18.40 Θήρα 19.45 20.30
            Ρόδος 20.40        
 
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΥΡΙΑΚΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ
Μήλος 00.01 00.15 Θήρα 02.50 03.40 Ρόδος 00.40 02.30
Πειραιάς 05.15 18.00 Ανάφη 05.15 05.40 Χάλκη 05.00 05.20
Μήλος 22.50 23.10 Ηράκλειο 09.40 10.40 Διαφάνι 07.20 07.35
      Σητεία 13.40 14.05 Πηγάδια 08.35 09.15
      Κάσος 16.35 17.00 Κάσος 10.45 11.10
      Πηγάδια 18.30 19.10 Σητεία 13.45 14.05
      Διαφάνι 20.10 20.25 Ηράκλειο 17.05 18.05
      Χάλκη 22.25 22.40 Ανάφη 22.05 22.20

 

5. Από 16.6.2014 έως και 23.6.2014.
ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΡΙΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΕΜΠΤΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧ.
Θήρα 00.01 00.40 Θήρα 01.50 02.30 Διαφάνι 00.50 01.05 Ρόδος 02.55 09.00
Μήλος 04.20 04.45 Ανάφη 04.05 04.30 Πηγάδια 02.05 02.40 Χάλκη 11.00 11.15
Πειραιάς 09.45 18.00 Κάσος 09.30 09.50 Κάσος 04.10 04.25 Διαφάνι 13.15 13.30
      Πηγάδια 11.20 12.15 Σητεία 06.55 07.10 Πηγάδια 14.30 15.15
      Διαφάνι 13.15 13.30 Ηράκλειο 10.10 12.00 Κάσος 16.45 17.00
      Χάλκη 15.30 15.50 Σητεία 15.00 15.20 Ανάφη 21.50 22.15
      Ρόδος 17.50 20.30 Κάσος 18.00 18.15 Θήρα 23.50  
      Χάλκη 22.30 22.50 Πηγάδια 19.45 20.25      
            Διαφάνι 21.25 21.40      
            Χάλκη 23.40 23.55      
 
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΥΡΙΑΚΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧΩΡΗΣH ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΛΙΜΑΝΙ ΑΦΙΞΗ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ
Θήρα   00.30 Θήρα 02.50 03.40 Ρόδος 00.40 03.00
Πειραιάς 08.00 18.00 Ηράκλειο 09.40 10.40 Χάλκη 05.00 05.20
Μήλος 22.50 23.20 Σητεία 13.40 14.05 Διαφάνι 07.20 07.35
      Κάσος 16.35 17.00 Πηγάδια 08.35 09.15
      Πηγάδια 18.30 19.10 Κάσος 10.45 11.10
      Διαφάνι 20.10 20.25 Σητεία 13.45 14.05
      Χάλκη 22.25 22.40 Ηράκλειο 17.05 18.05

Διευκρινίζεται δε επίσης, ότι την Τρίτη 10.12.2013, 24.12.2013 και 31.12.2013 δεν πραγματοποίησε δρομολόγια εξπρές από τη Ρόδο, εφόσον αναχώρησε δύο ημέρες αργότερα (12.12.2013, 26.12.2013 και 02.01.2014 αντίστοιχα). Την Τρίτη 07.01.2014 και την 28.01.2014, επίσης, το πλοίο δεν πραγματοποίησε δρομολόγια από το λιμάνι της Ρόδου, αφού ήταν σε μεθόρμιση και, τέλος την Τρίτη 04.3.2014, επίσης δεν πραγματοποίησε δρομολόγιο από το λιμάνι της Ρόδου.Περαιτέρω, αναφορικά με το χρόνο και τα καθήκοντα εργασίας του ενάγοντος, πρέπει να σταθμιστούν τόσο οι ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων απόδειξης οι οποίοι αμφότεροι τελούν σε αντιδικία με τις εναγόμενες έχοντας ασκήσει, παρόμοιες με την κρινόμενη, αγωγές και πολύ δε περισσότερο η ένορκη κατάθεση του μάρτυρα ανταπόδειξης Ν. Α. του Ε., η οποία μεν λήφθηκε στο πλαίσιο δίκης με άλλους ενάγοντες, πλην όμως ο ανωτέρω μάρτυρας ανταπόδειξης τελούσε, κατά το χρόνο λήψης της, σε σχέση υπηρεσιακής – επαγγελματικής εξάρτησης με την πρώτη εναγομένη, εφόσον ήταν ναυτολογημένος στο ένδικο πλοίο του οποίου εκείνη είναι εφοπλίστρια (και ήταν και τότε) ως ύπαρχος, ενώ, εκτός αυτού, η κατάθεσή του αφορά, κατά κύριο λόγο σε άσχετο με το αποδεικτέο θέμα, εφόσον το περιεχόμενό της εξαντλείται, ως επί το πλείστον, στην παράθεση των καθηκόντων των δώδεκα ναυτών και των δύο υποναύκληρων που υπηρετούσαν στο ένδικο πλοίο όχι όμως και του αμέσου αυτών προϊσταμένου (ναύκληρου). Περαιτέρω, πρέπει να γίνει δεκτό ότι, στις υποχρεώσεις του, όντας υπαξιωματικός του πλοίου, άμεσος προϊστάμενος του προσωπικού του καταστρώματος και, ως εκ τούτου, υπόλογος γι’ αυτό έναντι των αξιωματικών του πλοίου κατά νόμο (52 § 1 ΒΔ 683/1960) και το μόνο πρόσωπο με το βαθμό και την ειδικότητα αυτή επί του πλοίου, ήταν επιφορτισμένος με όλα τα προβλεπόμενα από τις διατάξεις των άρθρων 52 – 58 ΒΔ 683/1960 καθήκοντα (στα οποία περιλαμβάνονται και τα κάτωθι : βοήθεια στον πλοίαρχο και στον ύπαρχο για τη διατήρηση της τάξης και της πειθαρχίας του κατωτέρου προσωπικού καταστρώματος, για την εσωτερική και εξωτερική συντήρηση και καθαριότητά του, και την καθαριότητα, τάξη και ευπρέπεια των καταστρωμάτων, του προστέγου, μεσοστέγου και επιστέγου και των ενδιαιτημάτων, λουτήρων, πλυντηρίων και αποχωρητηρίων του πληρώματος, κατανομή, κατά τις οδηγίες του υπάρχου σε καθένα από τα μέλη του κατωτέρου προσωπικού καταστρώματος της ειδικής εργασίας, στην εκτέλεση της οποίας  τα μέλη υποχρεούνται και καθοδήγησή τους, ώστε η εργασία να εκτελείται καλώς, γρήγορα και με κάθε δυνατή οικονομία, επιμέλεια, της έγκαιρης προσελεύσεως των μελών του κατωτέρου προσωπικού καταστρώματος στις εργασίες τους και για να μη παρατηρείται αδικαιολόγητη από αυτές απομάκρυνση είτε οκνηρία ως προς την εκτέλεσή της ή οιαδήποτε αταξία ή παρεκτροπή, με υποχρέωση αναφοράς περί τούτων στον ύπαρχο, σήμανση της έναρξης και παύσης της εργασίας και μετά το πέρας της, μέριμνα για την περισυλλογή των εργαλείων, υλικών και λοιπών αντικειμένων και διά τη σάρωση και ευπρεπισμό των τόπων της εργασίας και εν γένει του σκάφους, μέριμνα, σε όρμο, για την τοποθέτηση χοανών εις τα πρυμνήσια και εάν δε το πλοίο είναι παραβεβλημένο σε όλα τα πεισμάτια πρόσδεσής του και για την έγκαιρη αφή των κανονισμένων φανών αγκυροβολίας, επίβλεψη ιδιαίτερη για την καλή κατάσταση, συντήρηση και λειτουργία των μηχανημάτων, αγκυροβολίας, αγκύρας, αλυσίδων, αγκυροβολέων, βαρούλκων αγκύρας, μέριμνα για την ένθεση των αγκυρών κατά τον πλου ή για την παρέασή τους προ του κατάπλου στο αγκυροβόλιο, επίβλεψη των λέμβων και εφολκίων εν γένει, μέριμνα για την καλή λειτουργία των σωστικών μέσων του πλοίου, επίβλεψη των ρυμουλκίων και των εξαρτημάτων τους, μέριμνα για τη φύλαξη και διάθεση όλων των αναλώσιμων υλικών καταστρώματος και των σχετικών εργαλείων, με τήρηση ανάλογου βιβλίου, καθώς και υποχρέωση συνδρομής για την τήρηση των αστυνομικών καθηκόντων του ύπαρχου) ενώ ωσαύτως συνέδραμε και κατά τη φορτοεκφόρτωση των οχημάτων. Η καθημερινή δε διάρκεια της απασχόλησης του εν λόγω ναυτικού δεν ήταν επακριβώς καθορισμένη, ενόψει του είδους αυτής και της ιδιαιτερότητας εξωγενών παραγόντων, συνδεόμενων προς τη φύση της ναυτικής αποστολής του πλοίου, της εξυπηρέτησης όχι συγκεκριμένης ακτοπλοϊκής γραμμής, όπως και ανωτέρω αναφέρθηκε και της διαφοροποιούμενης μεταφορικής κίνησης. ανάλογα με τη χρονική περίοδο εκτέλεσης των δρομολογίων, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και της φύσης και του ευρέως φάσματος του αντικειμένου της απασχόλησης αυτού, ως ναύκληρου, κατά τα χρονικά διαστήματα που εργάστηκε, κατά τα οποία προέχει η εκτέλεση συγκεκριμένου έργου και όχι η τήρηση ορισμένου ωραρίου, κρίνεται ότι ο ενάγων, για την εκτέλεση των καθηκόντων του αυτών, απασχολήθηκε, κατά τα κρίσιμα χρονικά διαστήματα, επί 13 ώρες, κατά μέσο όρο, κατά τις καθημερινές, τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες, όπως ειδικότερα αναλύεται παρακάτω. Το δε ακριβές ωράριό του,προσδιορισμένο 08.00 – 20.00, με τον αναγκαίο χρόνο για φαγητό και αναψυχή, περίπου μισή ώρα, δεν τηρούταν στην πράξη, ένεκα του πολύπλοκου και της πληθώρας των αρμοδιοτήτων του (καθαρισμός, συντήρηση, εργασίες κατάπλου, φορτοεκφόρτωσης, απόπλου, πλην της φυλακής γέφυρας), των λιμένων στα οποία προσήγγιζε το ένδικο πλοίο, έχοντας, εκτός από εποπτικό ρόλο και ενεργό συμμετοχή στην εκτέλεση των εργασιών, ιδιαίτερα δε αν ληφθεί υπόψη και ότι οι ναυτικοί ξεκινούσαν την εργασία τους πριν τον απόπλου από το λιμένα αφετηρίας, (περίπου τρεις ώρες) και μία ώρα μετά τον κατάπλου στο λιμένα προορισμού. Σημειώνεται δε ότι η εναγομένη, αμφισβητώντας τους αγωγικούς ισχυρισμούς περί παροχής υπερωριακής εργασίας από τον ενάγοντα, ουδέν αντιτείνει, σχετικά με συγκεκριμένα ωράρια παροχής εργασίας εκ μέρους του, με το δικόγραφο των προτάσεών της. Το αποδεικτικό αυτό πόρισμα ενισχύεται και από το γεγονός ότι καταβάλλονταν σε εκείνον  μηνιαίως ποσά για υπερωρίες, με βάση τους λογαριασμούς μισθοδοσίας (που νόμιμα και με επίκληση προσκομίστηκαν). Eξάλλου, η αναγραφή στους υπογεγραμμένους από τον ενάγοντα σχετικούς μισθοδοτικούς λογαριασμούς (οι επίσης νόμιμα και με επίκληση προσκομίστηκαν) ότι εκείνος έχει εξοφληθεί πλήρως, δεν μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια των σχετικών αξιώσεών του, διότι, κατά βασική αρχή του εργατικού δικαίου και σε αρμονία με όσα αναφέρονται στη μείζονα πρόταση ανωτέρω υπό στοιχείο Γ.α. δεν είναι επιτρεπτή η παραίτηση του ενάγοντος εργαζομένου μισθωτού (φυσικά και του ναυτικού) από τις νόμιμες αποδοχές του. Ωσαύτως, διευκρινίζεται ότι αλυσιτελώς η εναγόμενη ισχυρίζεται ότι το ένδικο πλοίο είχε την προβλεπόμενη από το νόμο σύνθεση πληρώματος και ότι, ως εκ τούτου, δεν υπήρχε ανάγκη πραγματοποίησης υπερωριών εκ μέρους του ενάγοντος, διότι η πληρότητα, ως προς την οργανική σύνθεση του πληρώματος ενός πλοίου, (όπως, εν προκειμένω ίσχυε εφόσον ως πλήρωμα καταστρώματος εκτός από τον ενάγοντα τους δύο υποναύκληρους και τους δώδεκα ναύτες υπηρετούσαν και δύο ναυτόπαιδες), σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 87, 88 και 89 του ΚΔΝΔ (ΝΔ 187/1973), αποσκοπεί στην ασφάλεια αυτού, κατά τη διάρκεια των πλοών, και δεν αποτελεί βεβαίως τεκμήριο και δη αμάχητο ότι δεν απαιτείτο για τις ανάγκες της λειτουργίας του η παροχή, εκ μέρους του πληρώματος, υπερωριακής εργασίας (οράτε ΕφΠειραιά 1/2003 ΕΝαυτΔ 2003 σ. 124).Έτσι, στον ενάγοντα θα έπρεπε να καταβληθεί ως αμοιβή, για την παρασχεθείσα υπερωριακή εργασία του, το ένδικο χρονικό διάστημα, ως κάτωθι : κατά πρώτον, για τα 49 Σάββατα και τις 17 αργίες των ανωτέρω διαστημάτων (ήτοι τα Σάββατα των 05, 12, 19, 26.01, 02, 09, 16, 23.02, 02, 09, 16, 23, 30.3, 06.4, 26.10, 02, 09, 16, 23, 30.11 και 07, 14, 21, 28.12 του έτους 2013 και των 04, 11, 18, 25.01, 01, 08, 15, 22.02, 01, 08, 15, 22, 29.3, 05, 12, 19, 26.4, 03, 10, 17, 24, 31.5 και 07, 14, 21.6 του έτους 2014, καθώς και τις αργίες των 01.01.2013 (Πρωτοχρονιά), 06.01.2013 (Θεοφάνεια), 18.3.2013 (Καθαρά Δευτέρα), 25.3.2013 (Ευαγγελισμός της Θεοτόκου), 28.10.2013 (επέτειος του ΟΧΙ), 06.12.2013 (εορτή Αγίου Ν.), 25.12.2013 (Χριστούγεννα), 26.12.2013 (σύναξη της Θεοτόκου), 01.01.2014(Πρωτοχρονιά), 06.01.2014(Θεοφάνεια), 03.3.2014(Καθαρά Δευτέρα), 25.3.2014(Ευαγγελισμός της Θεοτόκου),  18.4.2014 (Μεγάλη Παρασκευή), 21.4.2014 (Δεύτερη ημέρα του Πάσχα), 23.4.2014 (εορτή Αγίου Γεωργίου), 01.5.2014 (εργατική Πρωτομαγιά) και 29.5.2014 (εορτή της Ανάληψης) εργάσθηκε επί 13 ώρες κατά μέσο όρο καθ’ εκάστη, που όλες αμείβονται υπερωριακά προς 10,95 ευρώ/ώρα, και συνολικά επί 66 ημέρες πραγματοποίησε858 ώρες υπερωριακής εργασίας, για τις οποίες δικαιούται 9.351,10 ευρώ. Έναντι του ποσού αυτού έλαβε συνολικά 5.466,89 ευρώ και επομένως δικαιούται τη διαφορά από 3.928,21 ευρώ. Κατά δε τις υπόλοιπες 277 καθημερινές και Κυριακές των ανωτέρω διαστημάτων, κατά μέσο όρο εργάσθηκε επί 13 ώρες, και επομένως πραγματοποίησε 5 ώρες υπερωριακής εργασίας καθ’ εκάστη, και συνολικά 1.385ώρες αμειβόμενες προς 9,12 ευρώ/ώρα, για τις οποίες δικαιούται συνολικά 12.631,20. Έναντι του ποσού αυτού έλαβε συνολικά 11.591,17 ευρώ και επομένως δικαιούται διαφοράς 1.040,03 ευρώ. Συνολικά για την αιτία αυτή 4.968,24 ευρώ. Εκτός αυτού, το πλοίο, κατά το ένδικο χρονικό διάστημα, εκτελούσε και δρομολόγια σε γραμμή, για την οποία είχε συναφθεί σύμβαση ανάθεσης δημόσιας υπηρεσίας (άγονης γραμμής). Τα επιδοτούμενα αυτά τμήματα, τα οποία συμπεριλαμβάνονταν στα δρομολόγια του πλοίου και εκτελέσθηκαν κατά τις ημέρες που αναφέρονται στους παραπάνω πίνακες δρομολογίων, όπως συνομολογούν οι εναγόμενες, ήταν τα ακόλουθα:α) Θήρα – Ανάφη με επιστροφή, β) Ηράκλειο – Σητεία – Κάσος – Πηγάδια Καρπάθου – Χάλκη – Ρόδος με επιστροφή, γ) τμήμα Θήρα – Ανάφη – Κάσος – Πηγάδια Καρπάθου – Διαφάνι – Χάλκη – Ρόδος με επιστροφή. Για την αιτία αυτή και εφόσον το ένδικο πλοίο πραγματοποίησε πλόες άγονης γραμμής, ο ενάγων δικαιούται την αναλογία των 6/7 του επιδόματος 7% επί του μισθού ενεργείας για κάθε εφτά ημέρες της υπηρεσίας του (Δευτέρα – Κυριακή), άπαξ μηνιαίως και όχι για κάθε εβδομάδα όπως αβασίμως με την αγωγή ζητείται(για τον υπολογισμό οράτε ΜΕφΠειραιά 842/2014 αδημοσίευτη στο νομικό τύπο και προσκομιζόμενη). Ειδικότερα, για καθένα από τους μήνες Ιανουάριο, Φεβρουάριο και Μάρτιο 2013 έπρεπε να λάβει ποσό 1.262,14 Χ 7% Χ 6/7 = 75,72 ευρώ Χ 3μήνες = 227,16 ευρώ, ενώ αναφορικά με το διάστημα 01.4.2013 – 11.4.2013 πραγματοποίησε πλόες άγονης γραμμής τις 5 από τις εφτά ημέρες της εβδομάδας, με αποτέλεσμα να δικαιούται, για το μήνα αυτό, ήτοι 1.262,14 Χ 7 % Χ 5/7 = 63,11 ευρώ Χ 0,36 μήνες 22,71 ευρώ. Σύνολο, για την αιτία αυτή (227,16 + 22,72=) 249,88 ευρώ έναντι του οποίου του καταβλήθηκε το συνολικό ποσό των [(44,17 Χ 2 =) 88,34 + 73,62 + 8,83] = 170,79 ευρώ, να του οφείλεται η διαφορά 79,09 ευρώ. Αναφορικά δε με το θέμα της αμοιβής των εξπρές δρομολογίων λεκτέα τα κάτωθι : τα δρομολόγια του ένδικου πλοίου, βάσει των παραπάνω πινάκων, ήταν λιγότερα από 5 την εβδομάδα, και διαρκούσαν περισσότερο από 12 ώρες, ενώ επεκτείνονταν και κατά τη διάρκεια της νύκτας (τόσο  πριν την 07.00 π.μ., όσο και μετά την 23.00 μ.μ.). Αντίστοιχα δε και στο λιμένα αφετηρίας (Πειραιά), ενίοτε, λόγω έκτακτης τροποποίησης η καθυστέρησης κατά την εκτέλεση του δρομολογίου, το πλοίο παρέμενε σε αυτό λιγότερο από 6 ώρες, πραγματοποιώντας δρομολόγια εξπρές, που οι εναγόμενες αναγνώριζαν κάθε μήνα, καταχωρώντας στους λογαριασμούς μισθοδοσίας του τον αριθμό τους, καταβάλλοντάς του επιπλέον αμοιβή. Ωσαύτως, κατά την εκτέλεση του δρομολογίου κάθε Τρίτης, [με εξαίρεση το διάστημα από τις 07.3.2014 έως 15.6.2014 (και τις Τρίτες21.01.2013 οπότε το πλοίο δεν πραγματοποίησε δρομολόγιο από το λιμάνι της Ρόδου, εφόσον ήταν σε μεθόρμιση στον Πειραιά, την 05.02.2013 ημέρα Τρίτη, οπότε το πλοίο δεν πραγματοποίησε δρομολόγιο από το λιμάνι της Ρόδου, εφόσον αναχώρησε από αυτό την επομένη 06.02.2013, τη 19.02.2013, Τρίτη, εφόσον αναχώρησε την επομένη 20.02.2013 09:00 πρωί από Ρόδο, την Τρίτη 19.3.2013 και την Τρίτη 26.3.2013 οπότε δεν πραγματοποιήθηκαν δρομολόγια από το λιμάνι της Ρόδου, τις 10.12.2013, 24.12.2013 και 31.12.2013 οπότε δεν πραγματοποιήθηκαν δρομολόγια εξπρές από τη Ρόδο, εφόσον αναχώρησε δύο ημέρες αργότερα ήτοι 12.12.2013, 26.12.2013 και 02.01.2014 αντίστοιχα, 07.01.2014 και την 28.01.2014 οπότε, επίσης, το πλοίο δεν πραγματοποίησε δρομολόγια από το λιμάνι της Ρόδου, αφού ήταν σε μεθόρμιση και, τέλος την Τρίτη 04.3.2014, επίσης δεν πραγματοποίησε δρομολόγιο από το λιμάνι της Ρόδου)], το πλοίο πραγματοποιούσε και πρόωρες αναχωρήσεις από το τελικό λιμάνι προορισμού του, τη Ρόδο, δηλαδή αναχωρούσε πριν τη συμπλήρωση 6 ωρών παραμονής σε αυτό, και με αφετηρία τη Ρόδο, εκτελούσε παρένθετο δρομολόγιο, προς Χάλκη – (Διαφάνι) – Πηγάδια Καρπάθου – Κάσο – Σητεία – Ηράκλειο και επιστροφή στη Ρόδο μέσω των ιδίων λιμένων. Πραγματοποίησε επομένως επιπλέον εξπρές δρομολόγια, από το λιμάνι προορισμού, για τα οποία δεν του καταβλήθηκε η νόμιμη αμοιβή, σύμφωνα με το άρθρο 33 §§ 3 και 7 των ΣΣΝΕ. Ειδικότερα: το χρονικό διάστημα από 01.01.2013 έως και 31.3.2013, κάθε Τρίτη με εξαίρεση τις ανωτέρω (21.01.2013, 05.02.2013, 19.02.2013, 19.3.2013 και 26.3.2013), το πλοίο έφτανε στη Ρόδο στις 12.20 μ.μ. και αναχωρούσε εκ νέου ώρα 16.00 μ.μ.,πραγματοποιώντας 2 ώρες και 20 λεπτά (= 2,33 ώρες) πρόωρης αναχώρησης εβδομαδιαίως, οι οποίες διαιρούμενες διά του συντελεστή 8 δίνουν τον αριθμό των εκτελεσθέντων εξπρές δρομολογίων ανά εβδομάδα, ήτοι (2,33/8 =) 0,29 εξπρές δρομολόγια Χ 7,86 εβδομάδες του ανωτέρω διαστήματος = 2,28 εξπρές δρομολόγια. Αντίστοιχα, τα χρονικά διαστήματα από 01.4.2013 έως 11.4.2013 και από 05.10.2013 έως 31.10.2013, κάθε Τρίτη πλην της 08.10.2013, το πλοίο έφτανε στη Ρόδο τη 17.50 μ.μ. και αναχωρούσε εκ νέου την 20.30 μ.μ. Επομένως, πραγματοποίησε 3 ώρες και 20 λεπτά (ήτοι 3,33 ώρες) πρόωρης αναχώρησης εβδομαδιαίως, και δια του συντελεστή 8 πραγματοποίησε 0,42 εξπρές δρομολόγια εβδομαδιαίως. Επομένως, επί τις 1,57 εβδομάδες του ανωτέρω διαστήματος, συνολικά πραγματοποιήθηκαν 0,66 εξπρές δρομολόγια. Το χρονικό διάστημα από 01.11.2013 έως και 06.3.2014, κάθε Τρίτη, πλην τις ανωτέρω (10.12.2013, 24.12.2013 και 31.12.2013, 07.01.2014, 28.01.2014 και 04.3.2014), το πλοίο έφτανε στη Ρόδο τη 17.00 μ.μ. και αναχωρούσε εκ νέου τη 18.30 μ.μ. Επομένως, πραγματοποιούσε 4 ώρες και 30 λεπτά (ήτοι 4,5 ώρες) πρόωρης αναχώρησης εβδομαδιαίως, και δια του συντελεστή 8, πραγματοποίησε 0,56 εξπρές δρομολόγια εβδομαδιαίως. Επομένως, επί τις 12 εβδομάδες του ανωτέρω διαστήματος, συνολικά πραγματοποιήθηκαν 6,72 εξπρές δρομολόγια και, τέλος, την Τρίτη 16.6.2014, το πλοίο έφτασε στη Ρόδο τη 17.50 μ.μ.και αναχώρησε εκ νέου την 20.30 μ.μ. Επομένως, την εβδομάδα από 16.6.2014 έως και 22.6.2014, πραγματοποίησε συνολικά 4 ώρες και 20 λεπτά (ήτοι 4,33 ώρες) πρόωρης αναχώρησης, και δια του συντελεστή 8, ήτοι 0,54 εξπρές δρομολόγια. Ως αμοιβή δε για έκαστο των ανωτέρω δρομολογίων εξπρές, δικαιούται ποσό ίσο με το 1/30 των συνολικών μηνιαίων αποδοχών του, ήτοι (Αναλυτικότερα: μισθός ενεργείας  ευρώ 1.262,14 + επίδομα Κυριακών  ευρώ 277,67 + ειδικό επίδομα ναυκλήρου  ευρώ 23,96 + επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας  ευρώ 35,22 + επίδομα ιματισμού  ευρώ 56,50 + μηνιαίο αντίτιμο τροφής  ευρώ 576,30 + επίδομα αδείας  ευρώ 446,00 + κατά μέσο όρο μηνιαία υπερωριακή αμοιβή  ευρώ1.970,27 + κατά μέσο όρο μηνιαίο επίδομα για πλόες άγονης γραμμής ευρώ58,09 + κατά μέσο όρο μηνιαίο επίδομα έχμασης οχημάτων  ευρώ 154,58 = 4.860,73 ευρώ Χ  1/30 = 162,02 ευρώ για κάθε εξπρές δρομολόγιο).Επομένως, για τα συνολικά (2,28 + 0,66 + 6,72 + 0,54 =) 10,20 εξπρές δρομολόγια των ανωτέρω χρονικών διαστημάτων, δικαιούται (10,20 Χ 162,02 =) 1.652,60 ευρώ.Τέλος, υπό μορφή διαφορών επί των δώρων εορτών, ο ενάγων έπρεπε να λάβει α) Για αναλογία δώρου Πάσχα 2013 και για το διάστημα από 1.1.2013 έως και 11.4.2013, το 1/15 του μισού μηνιαίου μισθού του, όπως υπολογίσθηκε αυτός αμέσως ανωτέρω, για κάθε 8 ημέρες εργασίας, ήτοι 12,625 Χ 15 μισού μισθού και συνολικά [(4.860,73 ευρώ/2=) 2.430,36 ευρώ Χ 12,625/15=] 2.044,98 ευρώ. β) Για αναλογία δώρου Χριστουγέννων 2013 και για το διάστημα από 25.10.2013 έως και 31.12.2013, έπρεπε να λάβει τα 2/25 του συνολικού μηνιαίου μισθού του για κάθε 19 ημέρες εργασίας, και συνολικά [(4.860,73 ευρώ Χ 2/25= 388,85 ευρώ/δεκαννεαήμεροΧ 3,58 δεκαννεαήμερα=] 1.392,08 ευρώ έναντι του οποίου έχει λάβει 734,93 ευρώ, με αποτέλεσμα να του οφείλεται η διαφορά 657,15 ευρώ. γ) Για αναλογία δώρου Πάσχα 2014 και για το διάστημα από 1.1.2013 έως 30.4.2013, το μισό μηνιαίο μισθού του, όπως υπολογίσθηκε αυτός αμέσως ανωτέρω και συνολικά [(4.860,73 ευρώ/2=) 2.430,36 ευρώ, έναντι του οποίου έλαβε 1.294,33 ευρώ με αποτέλεσμα να δικαιούται τη διαφορά 1.136,03 ευρώ. δ) Για αναλογία δώρου Χριστουγέννων 2014 και για το διάστημα από 01.5.2014 έως και 23.6.2014, έπρεπε να λάβει τα 2/25 του συνολικού μηνιαίου μισθού του για κάθε 19 ημέρες εργασίας, και συνολικά [(4.860,73 ευρώ Χ 2/25= 388,85 ευρώ/δεκαννεαήμερο Χ 2,84δεκαννεαήμερα =] 1.104,33 ευρώ έναντι του οποίου έχει λάβει 512,47 ευρώ, με αποτέλεσμα να του οφείλεται η διαφορά 591,86 ευρώ. Σύνολο, για την αιτία αυτή (2.044,98 + 657,15 + 1.136,03 + 591,86=) 4.430,02 ευρώ. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή εν μέρει η αγωγή, εφόσον είναι και εν μέρει νόμω και ουσία βάσιμη και να υποχρεωθούν οι εναγόμενες (η δεύτερη ως εργοδότρια του ενάγοντος – εφοπλίστρια του πλοίου στο οποίο εργάστηκε, κατά τα ανωτέρω ο ενάγων και η πρώτη ως κυρία αυτού), ευθυνόμενες εις ολόκληρον και η πρώτη μέχρι την αξία του ένδικου πλοίου (ως κυρία αυτού), να καταβάλουν στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των (4.968,24 + 79,09 + 1.652,60+ 4.430,02 =) 11.129,95 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επομένη της λύσης τηςσύμβασης εργασίας του ενάγοντος (23.6.2014)και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση. Περαιτέρω, η απόφαση πρέπει να κηρυχθεί  προσωρινώς εκτελεστή, εν μέρει και, συγκεκριμένα, μέχρι το ποσό των τεσσάρων χιλιάδων ευρώ, όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό, εφόσον πρόκειται για απαίτηση που πηγάζει από σχέση που αναφέρεται στη διάταξη του άρθρου 663 ΚΠολΔ και η καθυστέρηση στην εκτέλεση μπορεί να επιφέρει σημαντική ζημία στον ενάγοντα, και, τέλος, εφόσον υποβλήθηκε σχετικό αίτημα, να επιβληθεί μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος σε βάρος των εναγομένων, κατά το λόγο νίκης και ήττας των διαδίκων, κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό (άρθρο 178 εδ. α’, 180 § 3, 189, 191 § 2 ΚΠολΔ και 63, 64, 68 Ν. 4194/2013).

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

 

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμολία των διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ την αγωγή εν μέρει και κατά τα λοιπά.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τις εναγόμενες εις ολόκληρον ευθυνόμενες και, ειδικότερα, την πρώτη μέχρι την αξία του ένδικου πλοίου και τη δεύτερη με όλη της την περιουσία, να καταβάλουν στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των έντεκα χιλιάδων εκατόν είκοσι εννέα ευρώ και ενενήντα πέντε λεπτών (11.129,95 €), με το νόμιμο τόκο από την επομένη της λύσης της σύμβασης εργασίας του (23.6.2014) και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση.

ΚΗΡΥΣΣΕΙ την παρούσα προσωρινά εκτελεστή, ως προς την ανωτέρω καταψηφιστική της διάταξη εν μέρει, μέχρι το ποσό των τεσσάρων χιλιάδων (4.000,00) ευρώ.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος των εναγομένων μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος το ύψος των οποίων προσδιορίζει σε τετρακόσια είκοσι πέντε ευρώ (4250,00) ευρώ.

 

Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στον Πειραιά και δημοσιεύθηκε τη     12η  Ιανουαρίου 2016 στο ακροατήριό του και σε έκτακτη, δημόσια αυτού συνεδρίαση.

 

O ΔIKAΣTHΣΗΓPAMMATEAΣ