ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αριθμός απόφασης 2270/2016

(Ειδικός αριθμός καταθέσεως …)

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

(Ειδική Διαδικασία Περιουσιακών – Εργατικών Διαφορών)

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Κωνσταντίνα Τσέκου, Πρωτοδίκη, την οποία όρισε το Τριμελές Συμβούλιο Διεύθυνσης και από τη Γραμματέα Ουρανία Γκίζα.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στον Πειραιά, στις 6 Οκτωβρίου 2016, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :

ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: Της εταιρείας με την επωνυμία “…”, με έδρα τον Π…. (…), νομίμως εκπροσωπουμένης δια του εκπροσώπου αυτής Μ. Π., ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου Δημητρίου Τζάνου, κατοίκου Αθηνών (οδός …) με ΑΜ/ΔΣΑ 9661, ο οποίος κατέθεσε προτάσεις.

ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ: 1) Της αλλοδαπής ναυτιλιακής εταιρίας με την επωνυμία “….” με καταστατική έδρα στα Ν. Μ., και πραγματική στην Β. Α. (Λεωφ. …) πλοιοκτήτριας του φορτηγού πλοίου με το όνομα “…”, νομίμως εκπροσωπουμένης και 2) Της αλλοδαπής ναυτιλιακής εταιρίας με την επωνυμία “…” με καταστατική έδρα στα Ν. Μ., και πραγματική στην Β. Α. (Λεωφ. …), πλοιοκτήτριας του φορτηγού πλοίου με το όνομα “…”, νομίμως εκπροσωπουμένης, οι οποίες δεν παραστάθηκαν, ούτε εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο, 3) Της εταιρίας με την επωνυμία “…” με καταστατική έδρα στα Ν. Μ., νομίμως εγκαταστημένης στη Β. Α. (Λεωφ. …), διαχειρίστριας εταιρείας των ως άνω πλοίων και νομίμου εκπροσώπου στην Ελλάδα των ως άνω πλοιοκτητριών εταιρειών, νομίμως εκπροσωπουμένης, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Δημήτριο Δημητρίου, κάτοικο Αθηνών (…) με ΑΜ/ΔΣΠ 3485, ο οποίος κατέθεσε προτάσεις.

Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή από 3-08-2016 με αριθμ. έκθεσης κατάθεσης … αγωγή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού, προσδιορίσθηκε για τη που αναφέρεται στην αρχή της παρούσης και εγγράφηκε στο πινάκιο.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις τους.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣE ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΝΟΜΟ

Από την με αριθμό … έκθεση επίδοσης της Δικαστικής Επιμελήτριας του Εφετείου Αθήνας που έχει την έδρα της στο Πρωτοδικείο Πειραιά Κ. Κ., που προσκομίζει και επικαλείται η ενάγουσα, προκύπτει ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της υπό κρίση αγωγής με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα στην τρίτη εναγομένη εταιρεία, νόμιμα εγκατεστημένη στη Β. Α. ατομικά, αλλά και με την ιδιότητά της ως νομίμου εκπροσώπου της πρώτης και δεύτερης εναγομένης, (αρθρ. 126, 128§4, 129, 591§1α ΚΠολΔ). Κατά τη δικάσιμο, όμως, αυτή, οι δύο πρώτες εναγόμενες δεν εμφανίσθηκαν ούτε εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του πινακίου, επομένως πρέπει να δικασθούν ερήμην. Η διαδικασία, ωστόσο, προχωρεί σαν να ήταν παρόντες όλοι οι διάδικοι (αρθρ. 271, σε συνδυασμό με αρθρ. 591 παρ.1 και 621 §1 εδ. τελευταίο του ΚΠολΔ).

Σύμφωνα με το άρθρο 591 παρ. 6 ΚΠολΔ, όπως αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρο τέταρτο του άρθρου 1 Ν.4335/2015, ΦΕΚ Α` 87/23.7.2015 και εφαρμόζεται σύμφωνα με το άρθρο ένατο παρ. 2 του αυτού άρθρου και νόμου, για τα κατατιθέμενα από τις 1-1-2016 ένδικα μέσα και αγωγές, εφόσον δεν ορίζεται διαφορετικά σε επί μέρους διατάξεις αν η υπόθεση δεν υπάγεται στη διαδικασία κατά την οποία έχει εισαχθεί, το Δικαστήριο αποφαίνεται γι’ αυτό αυτεπαγγέλτως και διατάσσει την εκδίκαση της υπόθεσης κατά τη διαδικασία σύμφωνα με την οποία δικάζεται. Η διάταξη έχει εφαρμογή, όχι μόνον όταν η υπόθεση εισήχθη εσφαλμένα σε διάφορη ειδική διαδικασία, αλλά και όταν εισήχθη στην τακτική διαδικασία, ενώ υπάγεται σε κάποια ειδική ή αντιστρόφως. Κατά την έννοια της διάταξης αυτής, το Δικαστήριο έχει την ευχέρεια είτε να κρατήσει την υπόθεση και να τη δικάσει με την προσήκουσα διαδικασία, με γνώμονα την αρχή της οικονομίας της δίκης, εφόσον βεβαίως έχουν τηρηθεί οι προϋποθέσεις της προσήκουσας διαδικασίας και δη όσον αφορά την προδικασία (τήρηση προθεσμιών επιδόσεως, κατάθεσης προτάσεων κλπ), τις οποίες δύναται το Δικαστήριο να ελέγξει και αυτεπαγγέλτως, είτε, εάν δεν έχουν τηρηθεί οι ως άνω προϋποθέσεις, να την παραπέμψει προς εκδίκαση στο αρμόδιο Δικαστήριο, το οποίο θα δικάσει κατά την προσήκουσα διαδικασία (ΕφΔωδ 17/2007 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠατρ 157/2002 ΑχαΝομ 2003.256, ΕφΑθ 1999/2000 ΕπΔικΠολ 2002.182, Β. Βαθρακοκοίλης «Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας Ερμηνευτική – Νομολογιακή Ανάλυση κατ’ άρθρο», άρθρο 591, τ.Γ, σελ. 743, αρ. 8). Περαιτέρω, κατά τη διάταξη του άρθρου 16 παρ. 2 ΚΠολΔ, στην  αρμοδιότητα  των μονομελών πρωτοδικείων υπάγονται, ακόμη και αν η αξία του αντικειμένου της διαφοράς υπερβαίνει τις 250.000 ευρώ, οι διαφορές από παροχή εξαρτημένης εργασίας ή και από οποιαδήποτε άλλη αιτία με αφορμή την εργασία αυτή. Κατά δε το άρθρο 614 παρ. 1 του ίδιου  Κώδικα,  κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών δικάζονται οι εργατικές διαφορές, μεταξύ των οποίων είναι οι διαφορές από παροχή εξαρτημένης εργασίας ή και από οποιαδήποτε άλλη αιτία με αφορμή την παροχή της εργασίας αυτής μεταξύ των εργαζομένων ή των διαδόχων τους ή εκείνων που κατά νόμο έχουν δικαίωμα από την παροχή της εργασίας τους και των εργοδοτών ή των διαδόχων τους (άρθρο 614 §3 ΚΠολΔ). Βασική προϋπόθεση της υπαγωγής των διαφορών της κατηγορίας αυτής στην παραπάνω ειδική διαδικασία είναι η ύπαρξη εξαρτημένης εργασίας, συνεπώς δεν εφαρμόζεται η διαδικασία αυτή όταν η σύμβαση ή σχέση που συνδέει τους διαδίκους έχει άλλο χαρακτήρα, όπως σύμβαση έργου, σύμβαση παροχής ανεξαρτήτων υπηρεσιών, εταιρία (τυπική ή άτυπη), εντολή, μεσιτεία, κοινωνία κλπ. (Κεραμέας – Νίκας –Κονδύλης Ερμηνεία ΚΠολΔ ΙΙ, 2000 άρθρο 663, σελ. 1255 παρ. 23). Επίσης η προαναφερόμενη ειδική διαδικασία δεν εφαρμόζεται και όταν οι αξιώσεις του ενάγοντος πηγάζουν από κάποια μικτή σύμβαση, που περιλαμβάνει δευτερευόντως και εξαρτημένη εργασία, ενώ η κύρια σύμβαση που συνδέει τους διαδίκους έχει άλλη μορφή (ΕφΠειρ 131/1997, ΕφΘεσ 1162/1990, Ντάσιου, Εργατ. Δικον. Δίκ. έκδ. Ε`, τόμ. Α/1 σελ. 64 επ. και εκεί παραπομπές). Πρέπει να σημειωθεί ότι στη σχέση εξαρτημένης εργασίας υποκείμενο είναι πάντοτε φυσικό πρόσωπο, ενώ στη σχέση παροχής ανεξαρτήτων υπηρεσιών υποκείμενο μπορεί να είναι και νομικό πρόσωπο, που αναλαμβάνει την παροχή ορισμένων υπηρεσιών, χρησιμοποιώντας εργαζομένους που άμεσα συνδέονται με σχέση εξαρτημένης εργασίας με το νομικό πρόσωπο, έμμεσα δε τον κύριο του έργου ή την επιχείρηση (έμμεσος εργοδότης) (Ντάσιου, Εργατ. Δικον. Δίκ. έκδ. Ε`, τόμ. Α/1 σελ. 66). Περαιτέρω, ναυτικός πράκτορας είναι το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που με σύμβαση με τον πλοιοκτήτη ή τον εφοπλιστή αναλαμβάνει τη διεξαγωγή ναυτικών υποθέσεων για λογαριασμό του τελευταίου με αμοιβή (πράκτορας πλοίου). Η σχέση που συνδέει τον ναυτικό πράκτορα με τον πλοιοκτήτη ή τον εφοπλιστή είναι μικτή και μάλιστα εντολής και μισθώσεως υπηρεσιών (σχετ. Εφ.Πειρ. 134/2008 ΕΝΔ 36.215). Κύριο δικαίωμα του ναυτικού πράκτορα είναι να λαμβάνει αμοιβή για τις υπηρεσίες που προσφέρει – να λαμβάνει τα λεγόμενα πρακτορικά δικαιώματα. Η αμοιβή μπορεί να καθορίζεται από τη σύμβαση, τον νόμο ή τη συνήθεια (άρθρα 648, 649, 653 ΑΚ, αναλόγως εφαρμοζόμενα). Ο ναυτικός πράκτορας δικαιούται, ακόμη, να απαιτήσει τις δαπάνες που κατέβαλε για την εκτέλεση των έργων του, είτε προκαταβολικώς, είτε εκ των υστέρων. Το δικαίωμα του αυτό βασίζεται στα άρθρα 721 και 722 ΑΚ. Η μικτή αυτή σύμβαση δεν ενέχει κύρια και δευτερεύουσα παροχή ώστε να απορροφάται η τελευταία από την πρώτη, αλλά καθεμία από τις επιμέρους συμβάσεις διατηρεί την αυτοτέλεια της (βλ. σχετικώς Α. Κιάντου-Παμπούκη, Ναυτικό Δίκαιο, Ι, Ε` έκδ., παρ. 65 σελ. 298-300, παρ. 68, σελ. 310-311, Ν. Δελούκα, Ναυτικό Δίκαιο, έκδ. 2α, παρ. 162, 163, 165, ΑΠ 1566/1979 ΝοΒ 28,1102, ΑΠ 570/1964 ΝοΒ 13,182, ΕφΠειρ 657/2014, ΕφΘεσ 290/2010, ΕφΠειρ 86/2010, ΕφΠειρ 52/2010, ΕφΠειρ 157/2009, ΕφΠειρ 425/2008, ΕφΠειρ 134/2008, ΕφΠατρ 251/2003 όλες δημοσιευμένες στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Με τις διατάξεις του άρθρου 51 παρ. 1, 3, 5 και 6 του Ν. 2172/1993, που άρχισαν να ισχύουν από την 16^η Μαρτίου 1994 (άρθρο 51 παρ. 9 εδαφ. δ` του νόμου τούτου), ορίζεται, ότι στο Πρωτοδικείο και Εφετείο Πειραιά συνιστώνται ειδικά τμήματα που κρίνουν ναυτικές διαφορές και υποθέσεις (τμήμα ναυτικών διαφορών). Κατά το άρθρο 51 § 3 Α του ίδιου νόμου ναυτικές διαφορές είναι οι ιδιωτικές διαφορές που πηγάζουν από πράξεις του θαλασσίου εμπορίου, τη χρησιμοποίηση, λειτουργία ή ναυσιπλοΐα πλοίου ή την παροχή εργασίας σ` αυτό. Κατά το ίδιο άρθρο 51 § 5α διαφορές και υποθέσεις που υπάγονται στο Τμήμα Ναυτικών Διαφορών του Πρωτοδικείου Πειραιά και εισάγονται σε άλλο τμήμα του ίδιου Πρωτοδικείου παραπέμπονται στο τμήμα ναυτικών διαφορών και οι διαφορές και υποθέσεις, που δεν υπάγονται στο τμήμα ναυτικών διαφορών του Πρωτοδικείου Πειραιά και εισάγονται σ` αυτό, μπορούν να δικαστούν από τούτο ή να παραπεμφθούν στο αρμόδιο τμήμα, εφαρμοζόμενης αναλόγως, κατά τα λοιπά, της διάταξης του άρθρου 46 ΚΠολΔ. Από τις προπαρατεθείσες διατάξεις του Ν. 2172/1993 προκύπτει ότι, αυτός θέλησε να καταστήσει αποκλειστικώς αρμόδια προς εκδίκαση των ναυτικών υποθέσεων, δια της υποχρεωτικής δε υπαγωγής σ` αυτά τούτων, τα ρηθέντα τμήματα ναυτικών διαφορών των παραπάνω Δικαστηρίων του Πειραιά (ΕφΠειρ 145/2006 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 238/2005 αδημ, ΕφΠειρ 257/1996 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Με την κρινόμενη αγωγή η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι η πρώτη των εναγομένων αλλοδαπή ναυτιλιακή εταιρεία είναι πλοιοκτήτρια του φορτηγού πλοίου (…}, υπό σημαία Νήσων Μάρσαλ, με το όνομα “…”, νηολογίου Δ. Ν. Μ. με αριθ. 2840, ΙΜΟ … , ΔΔΣ V7MD8, MMSI 538002840 , ΚΟΧ 35884, ΚΚΧ 23407, έτος κατασκευής 1994 Ιαπωνία με μήκος 215,98 μ, πλάτος 32,20 μ._, βύθισμα 18,30 μ., και με κυρία μηχανή πετρελαιοκίνητη τύπου MITSUBISHI 6RTA82.9829 KWA. Ότι η δεύτερη των εναγομένων αλλοδαπή ναυτιλιακή εταιρεία είναι πλοιοκτήτρια του φορτηγού πλοίου (…) υπό σημαία Νήσων Μάρσαλ_, με το όνομα “…”, νηολογίου Δ. Ν. Μ. με αριθ. 3842, ΙΜΟ … , ΔΔΣ V7TΟ2, MMSI 538003842, ΚΟΧ 37623, ΚΚΧ 24161, έτος κατασκευής 1997 Ιαπωνία με μήκος 215,54 μ._, πλάτος 32.20 μ, βύθισμα 18,60 μ., και με κύρια μηχανή πετρελαιοκίνητη τόπου HITACHI ZOSEN 7833 KWA, κι ότι η τρίτη των εναγομένων είναι διαχειρίστρια εταιρεία των ως άνω πλοίων και νόμιμος εκπρόσωπος στην Ελλάδα των ως άνω πλοιοκτητριών εταιρειών (σημειωτέον ότι στην αρχή του δικογράφου όπου αναφέρονται τα ονόματα των εναγομένων εταιρειών η πρώτη φέρεται ως πλοιοκτήτρια του “…” και η δεύτερη του “…”, το οποίο είναι και το ορθό). Περαιτέρω ότι η ίδια (ενάγουσα) έχει ως αντικείμενο τις πρακτορεύσεις και ναυλώσεις πάσης κατηγορίας πλοίων, κι ότι η τρίτη των εναγομένων υπό την ως άνω ιδιότητα ως διαχειρίστρια εταιρεία των ως άνω πλοίων της ανέθεσε, με συμβάσεις που καταρτίστηκαν στα γραφεία της (ενάγουσας) στον Πειραιά στις 14-12-2015 και 25-01-2016, την πρακτόρευση των φορτηγών πλοίων “…” και “…” αντίστοιχα, τα οποία ελλιμενίζονται στην Ράδα Ελευσίνας. Ότι η ενάγουσα από τον ως άνω χρόνο και στα πλαίσια αυτής της ανατεθείσης εντολής, ανέλαβε και παρείχε ανελλιπώς για λογαριασμό των εναγομένων τις υπηρεσίες της, οι οποίες προσιδιάζουν σε ναυτικό πράκτορα. Ειδικότερα ότι στα πλαίσια αυτών των ανατεθεισών εντολών ήταν η μέριμνα για την γνωστοποίηση στις Λιμενικές και άλλες Αρχές περί της αφίξεως του πλοίου στο λιμάνι της Ελευσίνας, περί του σκοπού της αφίξεως του, η μετάβαση στο πλοίο των λιμενικών και άλλων Αρχών, η μέριμνα για την ασφαλή επιβίβαση μελών της επιθεώρησης, η φροντίδα και εποπτεία για τους τοποθετημένους φύλακες του πλοίου, η μέριμνα για την έκδοση πιστοποιητικών που είχαν λήξει, η μέριμνα για την υδροδότηση του πλοίου και η συνεχής επικοινωνία με τις εναγόμενες για την τακτοποίηση των λιμενικών τελών παραμονής του πλοίου στο λιμάνι, η τακτοποίηση τελωνειακών διατυπώσεων, η απόλυση του πληρώματος και η πληρωμή των εξόδων μεταφοράς – χρήσης λάντζας. Ότι η αμοιβή της για τις παρεχόμενες υπηρεσίες της συμφωνήθηκε με τις εναγόμενες (πλοιοκτήτριες και διαχειρίστρια των πλοίων) εταιρείες στο ποσό των 400 μηνιαίως για κάθε πλοίο. Ότι στα πλαίσια της σύμβασης αυτής πρακτόρευσης δικαιούται να λάβει την συμφωνηθείσα αμοιβή για τα πρακτορικά της δικαιώματα των 400 ευρώ μηνιαίως για κάθε ένα από τα ως άνω πλοία και επιπλέον τα δαπανηθέντα έξοδα κατά τον επίδικο χρόνο της πρακτόρευσης της. Ότι οι μικτές απαιτήσεις της για το πλοίο … ανέρχονται στο συνολικό ποσό των 20.718,71 ευρώ και για το πλοίο … στο συνολικό ποσό των 9.365,85 ευρώ, πλέον ποσού 5.400 ευρώ ως αμοιβής της, διότι διορίστηκε από τις εναγόμενες υπεύθυνη παροπλισμού των ανωτέρω πλοίων, όπως τα ανωτέρω ποσά αναλύονται στην υπό κρίση αγωγή. Με βάση τα ανωτέρω, μετά από παραδεκτό περιορισμό του καταψηφιστικού αιτήματος της αγωγής σε αναγνωριστικό, κατόπιν προφορικής δήλωσης του πληρεξουσίου της δικηγόρου στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, που καταχωρήθηκε στα πρακτικά και επαναλαμβάνεται αναλυτικά στις προτάσεις που νόμιμα κατέθεσε στο ακροατήριο (κατ^’ άρθρα 223 και 295 παρ. 1 ΚΠολΔ σε συνδυασμό με το άρθρο 591 παρ. 1 εδαφ. α΄ ΚΠοΔ), ζητεί, με απόφαση που θα κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή, να υποχρεωθούν οι  εναγόμενες εις ολόκληρον ευθυνόμενες να της καταβάλουν το συνολικό ποσό των 31.384,56 ευρώ, νομιμότοκα από την επομένη της επίδοσης της αγωγής μέχρι την ολοσχερή εξόφλησή της. Τέλος, ζητεί να καταδικαστούν οι εναγόμενες στα δικαστικά της έξοδα. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα, η αγωγή αναρμοδίως εισάγεται για συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου κατά την παρούσα ειδική διαδικασία των περιουσιακών και δη των εργατικών διαφορών (αρθ. 614 και 621 επ. ΚΠολΔ), αφού δεν  έχει καταρτισθεί μεταξύ των διαδίκων σύμβαση εργασίας, δεδομένου ότι η σχέση που συνδέει τον ναυτικό πράκτορα με τον πλοιοκτήτη ή τον εφοπλιστή είναι μικτή και μάλιστα εντολής και μισθώσεως υπηρεσιών, σύμφωνα και με όσα εκτέθηκαν στη μείζονα σκέψη της παρούσας, η οποία δικάζεται κατά την τακτική διαδικασία και υπάγεται στο αρμόδιο καθ` ύλη Δικαστήριο, ανάλογα με το αιτούμενο ποσό. Περαιτέρω, ενόψει, των όσων εκτέθηκαν στη νομική σκέψη της παρούσας, η επίδικη διαφορά τυγχάνει “ναυτική” κατά την αληθινή έννοια των διατάξεων των άρθρων 51 παρ. 3 περίπτ. Α` – Β` εδάφ. ε΄ και ιβ` του Ν. 2172/1993. Με τα δεδομένα αυτά, εφόσον το παρόν τμήμα του Δικαστηρίου τούτου, δεν είναι, εκείνο των “ναυτικών διαφορών”, πρέπει, σύμφωνα με τα άρθρα 46 ΚΠολΔ και 51 παρ. 5 του Ν. 2172/1993, να κηρυχθεί το τμήμα αυτό αναρμόδιο προς εκδίκαση της εισαγομένης σ` αυτό ένδικης ναυτικής υποθέσεως και να παραπεμφθεί η τελευταία στο αρμόδιο “Τμήμα Ναυτικών Διαφορών” του Πρωτοδικείου τούτου, το οποίο στην προκειμένη περίπτωση είναι το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά, προκειμένου να δικαστεί κατά την προσήκουσα τακτική διαδικασία, γενομένου δεκτού ως βασίμου του σχετικού αιτήματος της τρίτης εναγομένης. Διάταξη για δικαστική δαπάνη δεv περιλαμβάνεται, διότι η παρούσα απόφαση δεν είναι οριστική, με την έννοια του άρθρου 309 ΚΠολΔ, καθόσον δεν αποφαίνεται για την καθ` ύλην αναρμοδιότητα ολόκληρου του Δικαστηρίου τούτου, αλλά μόνον του Τμήματος τούτου, που δεν αποτελεί οργανικώς αυτοτελές Δικαστήριο και κατ` ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 46 ΚΠολΔ (ΕφΠειρ 145/2006 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 988/2005 αδημοσ., ΠΠρΠειρ 4980/2009 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Τέλος, δεν θα οριστεί παράβολο ερημοδικίας για την περίπτωση άσκησης ανακοπής ερημοδικίας από τις δύο πρώτες εναγόμενες, διότι αυτές δεν έχουν έννομο συμφέρον προς τούτο, εφόσον η απόφαση δεν είναι οριστική.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

                -ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην της πρώτης και δεύτερης εναγομένης και αντιμωλία των λοιπών των διαδίκων.

                -ΚΗΡΥΣΣΕΙ εαυτόν αναρμόδιο.

                -ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ την υπόθεση για εκδίκαση στο καθ’ ύλην αρμόδιο Τμήμα του παρόντος δικαστηρίου, ήτοι στο Τμήμα Ναυτικών Διαφορών του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, προκειμένου να δικαστεί κατά την προσήκουσα τακτική διαδικασία.

                -Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 8 Νοεμβρίου 2016, χωρίς να είναι παρόντες οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι αυτών.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                                                  Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ