Μενού Κλείσιμο

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΝΑΥΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

 

 

Αριθμός απόφασης         1146/2019

(Γενικός – Ειδικός Αριθμός Κατάθεσης Ανακοπής: …

ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

 

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές Ιωάννη Μαλλούχο, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Αθανάσιο Πανταζόπουλο, Πρωτοδίκη – Εισηγητή, Αντωνία Κοντογεωργάκη, Πρωτοδίκη, και από τη Γραμματέα Μαρία Κουτουκάκη.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 6 Νοεμβρίου 2018, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΑΝΑΚΟΠΤΟΝΤΕΣ : 1) Αλλοδαπή εταιρία με την επωνυμία “… εδρεύουσας στο Μ.   Μ., νομίμως εκπροσωπούμενης, και

2) Ε. Β.  Α., κατοίκου Γ., που παραστάθηκαν αμφότεροι δια του πληρεξουσίου δικηγόρου τους Νικολάου Θεοφανόπουλου, οι οποίοι κατέθεσαν προτάσεις.

ΚΑΘ’ΗΣ Η ΑΝΑΚΟΠΗ :  Η ανώνυμη τραπεζική εταιρεία με την επωνυμία … η οποία εδρεύει στην …… και εκπροσωπείται νόμιμα, που παραστάθηκε δια της πληρεξουσίας δικηγόρου της Μαρίας Σταυροπούλου και κατέθεσε προτάσεις.

Οι ανακόπτοντες ζητούν να γίνει δεκτή η ανακοπή τους κατά της υπ’ αριθμ. … διαταγής πληρωμής, η οποία προσδιορίστηκε προς συζήτηση για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις τους.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Οι ανακόπτοντες ζητούν με την κρινόμενη ανακοπή τους να ακυρωθεί για τους αναφερόμενους σ’ αυτήν λόγους η υπ’ αριθμ. … διαταγή πληρωμής της Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία υποχρεώθηκαν να καταβάλουν, εις ολόκληρον έκαστος, στην καθ’ ης η ανακοπή το ισάξιο σε ευρώ των δολαρίων ΗΠΑ πεντακοσίων χιλιάδων (500.000 USD), με βάση την τιμή αναφοράς του ευρώ προς το δολάριο ΗΠΑ (άρθρο 4§§3,4 Ν. 2842/2000) κατά την ημερομηνία εξόφλησης εντόκως από 4/1/2017 (επομένη της επίδοσης της από 30/12/2016 εξώδικης όχλησης), με βάση απαίτηση που προέρχεται από σύμβαση πίστωσης που είχε συναφθεί μεταξύ της πρώτης ανακόπτουσας και της καθ’ ης η ανακοπή και την τήρηση της οποίας εγγυήθηκαν ο δεύτερος ανακόπτων και ο Ν. Χ. (τρίτος των καθ’ών η ανακοπτόμενη διαταγή πληρωμής). Με το αίτημα και το περιεχόμενο αυτό η ανακοπή εισάγεται αρμοδίως και παραδεκτώς προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, που είναι καθ’ ύλην και κατά τόπο αρμόδιο [άρθρα 14§2, 584, 625, 632§1 (όπως το άρθρο αυτό ισχύει μετά την τροποποίησή του από το άρθρο τέταρτο του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015)] κατά τη διαδικασία των περιουσιακών διαφορών των άρθρων 614 επ. ΚΠολΔ (άρθρα 632§2 εδ. β΄). Επίσης, η ανακοπή έχει ασκηθεί εμπροθέσμως (άρθρο 633§2 εδ. α΄ ΚΠολΔ), ήτοι εντός της προθεσμίας των δεκαπέντε εργασίμων ημερών από την επίδοση της διαταγής πληρωμής, δεδομένου ότι η τελευταία επιδόθηκε στους ανακόπτοντες στις 24-7-2018 (βλ. τις προσκομιζόμενες με αριθμούς … εκθέσεις επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών Χ. Κ.) και η ανακοπή επιδόθηκε στις 14-9-2018 (βλ. την υπ’ αριθμ. … έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών Α. Α.), χωρίς στο ως άνω χρονικό διάστημα να συνυπολογίζεται ο Αύγουστος (147§2 ΚΠολΔ) και το Σάββατο, διότι δεν θεωρείται εργάσιμη ημέρα (άρθρο 144§3 ΚΠολΔ). Επομένως, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστούν περαιτέρω οι λόγοι αυτής για την νομική και ουσιαστική τους βασιμότητα κατά το ελληνικό δίκαιο, δοθέντος ότι με τον όρο 20.1 της επίδικης από 11-9-2018 σύμβασης δανείου ορίστηκε μεταξύ των μερών ως εφαρμοστέο δίκαιο το ελληνικό (άρθρο 3§1 Σύμβασης Ρώμης 1980 για την αρχική δανειακή σύμβαση και την από 2.4.2009 Συμπληρωματική Σύμβαση, καθώς και άρθρο 4 Καν. 593/2008 – Ρώμη Ι, για τις επόμενες Συμπληρωματικές Συμβάσεις που κατωτέρω αναφέρονται ειδικώς από 31.3.2010 και από 4.2.2011  Συμπληρωματικές Συμβάσεις, διότι, σύμφωνα με το άρθρο 28 του τελευταίου Κανονισμού, ο τελευταίος αναπτύσσει ισχύ στις συμβάσεις που συνάπτονται μετά την 17η.12.2009  – βλ. Γραμματικάκη – Αλεξίου/Παπασιώπη – Πασιά/Βασιλακάκης, Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο, Στ΄ έκδ. 2017, σ. 300, 303).

Οι ανακόπτοντες εκθέτουν με τον πρώτο λόγο ανακοπής τους ότι η επίδικη διαταγή πληρωμής πάσχει ακυρότητας κατ’ άρθρο 630Α ΚΠολΔ, διότι δεν επιδόθηκε στην έδρα της στο Μ.   Μ., αμφισβητώντας ότι υφίσταται πραγματική της έδρα στην Ελλάδα και δη στην διεύθυνση που επιδόθηκε η ανακoπτόμενη διαταγή πληρωμής, ούτε στον νόμιμα διορισμένο αντίκλητο της και επικουρικώς, διότι δεν προκύπτει από τα έγγραφα που προσκομίστηκαν για την  έκδοση της ανακοπτόμενης διαταγής πληρωμής η αναφερόμενη σε αυτή ως πραγματική έδρα της στην Ελλάδα. Με τον δεύτερο λόγο ανακοπής ο δεύτερος ανακόπτων ισχυρίζεται ότι πάσχει ακυρότητας η ανακοπτόμενη διαταγή πληρωμής ομοίως κατ’ άρθρο 630Α ΚΠολΔ, διότι η τελευταία δεν επιδόθηκε στον νόμιμα διορισμένο με την δανειακή σύμβαση αντίκλητο του στην Ελλάδα. Από τους παραπάνω λόγους ανακοπής, ο πρώτος λόγος ανακοπής κατά το επικουρικό του σκέλος (μη απόδειξη εκ των προσκομισθέντων εγγράφων για την έκδοση της ανακοπτόμενης διαταγής πληρωμής της πραγματικής έδρας της ανακόπτουσας) είναι μη νόμιμος, διότι το άρθρο 623 ΚΠολΔ θέτει ως προϋπόθεση για την έκδοση διαταγής πληρωμής την έγγραφη απόδειξη της ουσιαστικής απαίτησης και των υποκειμένων αυτής (ΑΠ 737/2006, ΕλλΔνη 2008.1397), όχι όμως την έγγραφη απόδειξη των λοιπών διαδικαστικών προϋποθέσεων έκδοσης της διαταγής πληρωμής, ειδικώς δε ως προς την διεύθυνση του ανακόπτοντος, αυτή πρέπει να μνημονεύεται στην διαταγή πληρωμής και ελέγχεται στο πλαίσιο της ανακοπής με τη συνδρομή δικονομικής βλάβης (ΕφΘεσ 492/2010, ΕΕμπΔ 2010,1143, ΕφΠειρ 198/1987 ΕλλΔνη 1988.733, Ποδηματά σε Κεραμεύς/Κονδύλης/Νίκας ΕρμΚΠολΔ ΙΙ, άρθρο 630, αριθμ. 3, Στ.Πανταζόπουλος, Η ανακοπή κατά διαταγής πληρωμής, γ΄έκδ., 2016, σελ. 40). Εξάλλου, ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος και ως ουσία αβάσιμoς, αφού από τα (αναλυτικά εκτιθέμενα κατωτέρω) έγγραφα που προσκομίστηκαν για την  έκδοση της ανακοπτόμενης διαταγής πληρωμής και δη από τις υπ’ αριθμ. … και … εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Πειραιώς Π. Α. περί της επιδόσεως στους ανακόπτοντες της από 30/12/2016 εξώδικης δήλωσης της καθ’ής η ανακοπή προέκυπτε (εξ εγγράφων) η πραγματική έδρα της στην Ελλάδα. Ως προς τα υπόλοιπα σκέλη τους, που αφορούν την επίδοση στον αντίκλητο, οι δύο πρώτοι λόγοι ανακοπής είναι ορισμένοι και νόμω βάσιμοι ερειδόμενοι στα άρθρα 630Α, 134, 142§4, 159 ΚΠολΔ (ΑΠ 948/2007, ΧρΙΔ 2008.48) με την επισήμανση ότι στο εδάφιο γ΄ του άρθρου 142 ΚΠολΔ, όπου ορίζεται ότι “σε περίπτωση αμφιβολίας η επίδοση στον αντίκλητο που διορίστηκε με σύμβαση είναι δυνητική“, περιέχεται ενδοτικού δικαίου ειδικός ερμηνευτικός κανόνας, κατά τον οποίο, αν από τη σχετική ρήτρα της συμβάσεως δεν προκύπτει με σαφήνεια συμφωνία των συμβαλλομένων περί επιδόσεως των άνω πράξεων, υποχρεωτικώς, στον αντίκλητο, τότε η επίδοσή τους μπορεί κατ’ επιλογή του επισπεύδοντος, να γίνει εγκύρως είτε στον αντίδικό του είτε (και) στον αντίκλητο (ΑΠ 664/2007, Νομος). Επομένως, οι λόγοι αυτοί πρέπει να εξεταστούν ως προς την ουσιαστική τους βασιμότητα. Περαιτέρω, με τον τρίτο λόγο ανακοπής η πρώτη ανακόπτουσα ισχυρίζεται ότι, λόγω συσσωρευμένων ζημιών και των δαπανών που απαιτούνταν για τη λειτουργία του ως άνω αγορασθέντος πλοίου … η διαχειρίστρια εταιρία του πλοίου … κατόπιν έρευνας αγοράς, απέστειλε στις 9.5.2014 επιστολή προς την καθ’ής η ανακοπή αιτούμενη τη συναίνεση της στην πώληση του ανωτέρω πλοίου, στο οποίο η καθ’ής η ανακοπή είχε εγγράψει πρώτη υποθήκη στο πλαίσιο της προεκτεθείσας δανειακής σύμβασης αντί ποσού 3.400.000$, υπό τον όρο η καθ’ής να εισπράξει το ποσό αυτό, αιτούμενη την διαγραφή του υπολοίπου οφειλόμενου ποσού από το δάνειο κι ότι η καθ’ής απέστειλε απαντητική επιστολή αποδεχόμενη πλήρως το αίτημα της, συναινώντας στην πώληση του ανωτέρω πλοίου και παραιτούμενη της (πρώτης) υποθήκης της, αποδεχόμενη ούτως, κατά τους ανακόπτοντες, το αίτημα τους περί διαγραφής του υπολοίπου του χρέους τους, επερχόμενης έτσι απόσβεσης της συνολικής τους οφειλής με την είσπραξη του ποσού των 3.400.000 ευρώ τον Ιούνιο του 2014. Επικουρικώς δε, ισχυρίζεται με τον ίδιο λόγο ότι, μετά την συναίνεση της καθ’ής η ανακοπή και την παραίτηση της από την υποθήκη επί του πλοίου, η καταγγελία του δανείου καταχρηστικώς έλαβε χώρα στις 30.1.2016 από την καθ’ής η ανακοπή (με υπόλοιπο οφειλομένου κεφαλαίου ποσού 5.992.496,79 $ πλέον τόκων κατά την καθ’ής η ανακοπή), όπως και ο συμψηφισμός του ποσού των 1.821,25 ευρώ της πρώτης και 123.035,94 ευρώ του δεύτερου των ανακόπτοντων από τους τραπεζικούς λογαριασμούς που διατηρούν στην καθ’ής η ανακοπή λόγω αντιφατικότητας με την προγενέστερη συμπεριφορά της περί συναίνεσης στην πώληση του πλοίου, την δήλωση περί απόσβεσης της κύριας οφειλής και σε συνδυασμό με την αδράνεια της επί δύο και ήμισυ έτη. Ο λόγος αυτός (τρίτος) είναι ορισμένος και νόμιμος, ερειδόμενος κατά την κύρια βάση του στο άρθρο 416 ΑΚ. Κατά την επικουρική του βάση, ο τρίτος λόγος ερείδεται στο άρθρο 281 ΑΚ και πρέπει να εξεταστεί στην ουσία του. Περαιτέρω, με τον τέταρτο λόγο, ο δεύτερος  ανακόπτων επικαλείται ότι τα μέρη κατά τη σύναψη του δανείου και δη απέβλεψαν και έλαβαν υπόψη την αγοραία αξία του πλοίου (τότε 26.000.000$), υπολαμβάνοντας ότι εκ της εγγραφής πρώτης προσημείωσης επ’ αυτού εξασφαλίζεται πλήρως η οφειλή εκ της προειρημένης πίστωσης κι ότι μετά την κρίση στο ναυτιλιακό κλάδο επήλθε σοβαρότατη μείωση της αξίας του πλοίου, με αποτέλεσμα, σε συνδυασμό με την από 19.05.2015 συναίνεση της καθ’ής η ανακοπή για πώληση του πλοίου κατά τα ανωτέρω, να ανατραπεί το δικαιοπρακτικό θεμέλιο της χορηγηθείσας εγγύησης που κατά τον δεύτερο ανακόπτοντα συνιστά πταίσμα του δανειστή που επάγεται ελευθέρωση του εγγυητή κατά την ΑΚ 862, ότι η παραίτηση από την ένσταση δίζησης και από την ένσταση του προειρημένου άρθρου, ως και του άρθρου 863 ΑΚ είναι καταχρηστική ως αντίθετη στις διατάξεις των άρθρων 2§§2,6,7 Ν. 2251/1994. Ο λόγος αυτός ανακοπής είναι μη νόμιμος, ως προς την επικαλούμενη μεταβολή του δικαιοπρακτικού θεμελίου, καθώς οι ανακόπτοντες δεν επικαλούνται έκτακτα και απρόβλεπτα περιστατικά, κατά την έννοια του άρθρου 388 ΑΚ, ήτοι αυτά που δεν επέρχονται, κατά την κανονική πορεία των πραγμάτων και προκαλούνται από ασυνήθιστα γεγονότα, φυσικά, πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά κ.λ.π. (ΑΠ 998/2014 Νομος, ΑΠ 1171/2004 ΕλλΔνη 46. 157). Επιπλέον δε, οι ίδιοι οι ανακόπτοντες επικαλούνται επανειλημμένη επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης με διαδοχικές τροποποιήσεις των όρων αυτής, θετικές προς την δανειολήπτη και τους εγγυητές. Ως προς την παραβίαση των άρθρων 2§§2,6,7 Ν. 2251/1994 ο λόγος ανακοπής είναι επίσης απορριπτέος ως μη νόμιμος, ως προς μεν την πρώτη ανακόπτουσα για το λόγο ότι καταναλωτής κατά την έννοια του παραπάνω νόμου, ανεξαρτήτως των παρεχόμενων προϊόντων ή υπηρεσιών, είναι το πρόσωπο που συναλλάσσεται για μη επαγγελματικούς σκοπούς, διότι στο πλαίσιο των συναλλαγών αυτών δεν έχει αποκτήσει τις γνώσεις, την εμπειρία και εν γένει την εξειδικευμένη στο αντικείμενο αυτό διαπραγματευτική ικανότητα που έχει ο προμηθευτής γεγονός που δικαιολογεί την προστασία του από το νόμο, ώστε μόνο οι συμβάσεις που συνάπτονται για την κάλυψη ιδίων καταναλωτικών αναγκών ενός ατόμου σε ιδιωτικό επίπεδο να εμπίπτουν στις διατάξεις που προστατεύουν τον καταναλωτή, ως θεωρούμενο οικονομικά ασθενέστερο μέρος, χωρίς να θεωρείται ο αγοραστής τραπεζικών προϊόντων ή ο αποδέκτης τραπεζικών υπηρεσιών εκ των προτέρων καταναλωτής, αποκλειστικά λόγω του γεγονότος ότι είναι αντισυμβαλλόμενος Τράπεζας, πολλώ δε μάλλον στην ιστορούμενη δανειακή σύμβαση που δεν ήταν τυποποιημένη, αλλά αφορούσε την αγορά πλοίου με εγγυητή τον δεύτερο ανακόπτοντα στο πλαίσιο επαγγελματικής δραστηριότητας (βλ. ΕφΠειρ 328/2016, Νομος, ΕφΘεσ 317/2009, ΔΕΕ 2009.817, ΕφΑθ 6401/2002, ΔΕΕ 2003.412, με τις εκεί παραπομπές σε αποφάσεις του ΔΕΚ), ως προς δε τον δεύτερο ανακόπτοντα, ο οποίος είναι εγγυητής σε σύμβαση πιστώσεως, για τον πρόσθετο λόγο ότι δεν εφαρμόζεται επ’ αυτού η νομοθεσία περί προστασίας καταναλωτή (ΑΠ 254/2018, Νομος). Τέλος, με τον πέμπτο λόγο ανακοπής οι ανακόπτοντες ισχυρίζονται ότι οι ως άνω ενέργειες της καθ’ής η ανακοπή (συμφωνία για πλήρη απόσβεση του υπολοίπου του δανείου – παραίτηση από εμπράγματη ασφάλεια της, αδράνεια από τα έτη 2012 έως 2017 – έκδοση παρά ταύτα της ανακοπτόμενης διαταγής πληρωμής) είναι αντίθετες στο άρθρο 281 ΑΚ λόγω αντιφατικότητας και αποδυνάμωσης του δικαιώματος της κατά την τελευταία διάταξη ως προς αμφότερους τους ανακόπτοντες (δανειολήπτη και εγγυητή). Ο λόγος αυτός είναι νόμιμος κατά την προειρημένη διάταξη και πρέπει να εξεταστεί στην ουσία του.

Από την προσήκουσα εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης, η οποία περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημοσίας συνεδριάσεως και από όλα τα μετ’ επικλήσεως προσκομιζόμενα έγγραφα εκ των σε ξένη γλώσσα συντεταγμένων νομίμως μεταφρασμένων στην ελληνική γλώσσα, από την συνεκτίμηση της υπ’ αριθμ. … ένορκης βεβαίωσης του Δ. Μ. ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιώς, Άννας Σπαντιδάκη, η οποία ελήφθη κατόπιν νομίμου κλητεύσεως της καθ’ής η ανακοπή (βλ. την υπ’ αριθμ. … έκθεση επίδοσης της Δικαστικής Επιμελήτριας Αθηνών, Α. Α.), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα : Η πρώτη ανακόπτουσα δια του νομίμου εκπροσώπου της, Αλέξανδρου Βαζαίου, συνήψε με την καθ’ης η ανακοπή τη με αριθμό … σύμβαση πίστωσης ποσού 14.000.000 δολλαρίων ΗΠΑ επί σκοπώ χρηματοδότησης της για την αγορά του πλοίου … νηολογίου … αντί συνολικού τιμήματος 26.400.000 δολλαρίων ΗΠΑ, πληρωτέο κατ’ αρχήν σε δέκα έξι τριμηνιαίες δόσεις, εκ των οποίων οι οκτώ πρώτες ποσού 750.000 $ εκάστη και οι οκτώ επόμενες ποσού 500.000 $ εκάστη και με μία τελευταία εφάπαξ καταβολή ποσού 4.000.000 $. Ως επιτόκιο συμφωνήθηκε το Libor με περιθώριο κέρδους 1,625%, όπως αυτό θα καθόριζε μονομερώς η καθ’ ής η ανακοπή και οποιοσδήποτε μη πληρωθείς τόκος (τόκος, τόκος υπερημερίας) για αυτό το απλήρωτο ποσό θα ανατοκίζεται ανά εξάμηνο ή, αν η καθορισθείσα ως ανωτέρω περίοδος από την τελευταία είναι μεγαλύτερη, κατά την λήξη μιας τέτοιας μεγαλύτερης περιόδου (αμφότερες πριν και μετά οποιαδήποτε σε πρώτη ζήτηση ειδοποίηση από την τράπεζα) θα είναι πληρωτέος στο τέλος κάθε τέτοιας περιόδου. Ως «Εγκεκριμένος διαχειριστής» του Πλοίου και της δανεικής σύμβασης ορίστηκε η εταιρεία … με έδρα  στη Μ.  Λ. επί της οδού …, με αριθμό … η οποία έχει γραφείο στην Ελλάδα, σύμφωνα με τους Ελληνικούς νόμους 89/67, 378/68, 27/75, 814/78 και 2234/94. Ακόμη, στον όρο 7.4 της αρχικής δανειακής σύμβασης προβλέφθηκε ότι σε περίπτωση παράλειψης της πρώτης ανακόπτουσας να πληρώσει την δήλη ημερομηνία οποιαδήποτε οφειλόμενο ποσό, θα πρέπει να πληρώσει τούτο σε πρώτη ζήτηση με τόκο επί όλων των ληξιπρόθεσμων ποσών από την δήλη ημερομηνία μέχρι την ημερομηνία της πραγματικής πληρωμής (καθώς και πριν την έκδοση δικαστικής απόφασης) επί καθημερινής βάσης με ετήσιο επιτόκιο, το οποίο καθορίστηκε ως (i) το περιθώριο επαυξημένο κατά 2%  ετησίως και, επιπλέον, με τον όρο 9.2 της αρχικής δανειακής σύμβασης ορίστηκε ότι η Τράπεζα με την επέλευση περιστατικού υπερημερίας, δύναται, αφού πρώτα ειδοποιήσει την πρώτη ανακόπτουσα, να δηλώσει το δάνειο και όλα τα άλλα πληρωτέα ποσά αμέσως απαιτητά και πληρωτέα, οπότε καθίστανται αυτά άμεσα απαιτητά και πληρωτέα. Με τον όρο 8.4 οι διάδικοι κατάρτισαν αποδεικτική σύμβαση περί απόδειξης της απορρέουσας εκ της δανειακής σύμβασης οφειλής από τους λογαριασμούς που τηρούνται προς εξυπηρέτηση αυτής και από τα αποσπάσματα των εμπορικών βιβλίων της καθ’ής η ανακοπή. Περαιτέρω, με τον όρο 11.14 της αρχικής δανειακής σύμβασης η πρώτη ανακόπτουσα ανέλαβε την υποχρέωση, στην περίπτωση κατά την οποία η αγοραία αξία του πλοίου (αρχικής αποτίμησης 26.400.000 $), κατέλθει κάτω από το 130% του δανείου, δηλαδή σε περίπτωση που η αγοραία αξία του πλοίου είναι μικρότερη του ποσού των (14.000.000 $ +30% = ) 18.200.000 $ ότι τότε θα πρέπει (α) είτε να παράσχει πρόσθετη εξασφάλιση που θα είναι επαρκής για να καλύψει το έλλειμμα αυτό, εάν δε δεν είναι η πρόσθετη αυτή εξασφάλιση ικανοποιητική για την Τράπεζα, τότε θα θεωρείται ότι έχει επιλέξει την προπληρωμή του δανείου, είτε να προπληρώσει  το μέρος αυτού του δανείου για να διασφαλίσει ότι η αγοραία αξία του πλοίου της ανέρχεται στο 130% τουλάχιστον του δανείου, ενώ σύμφωνα με τον όρο 11.14 της μεταξύ των μερών αρχικής σύμβασης, για την εκτίμηση της αγοραίας αξίας του η Τράπεζα όφειλε μία φορά τουλάχιστον κάθε 12 μήνες από την ημερομηνία εκταμίευσης να λάβει υπόψη της τον μέσο όρο δύο (2) εκτιμήσεων από δύο ανεξάρτητους ναυλομεσίτες πώλησης και αγοράς. Προς εξασφάλιση της καθ’ής η ανακοπή, συμφωνήθηκε η εγγραφή (πρώτης) υποθήκης επί του μέλλοντος να αγοραστεί πλοίου. Τέλος, ορίστηκε ως εφαρμοστέο δίκαιο το ελληνικό, συμφωνήθηκε η αρμοδιότητα των δικαστηρίων του Πειραιά, ενώ σύμφωνα με τον όρο 20.5 της αρχικής δανειακής σύμβασης, ορίστηκε ως αντίκλητος της πρώτης ανακόπτουσας στην Ελλάδα ο δικηγόρος Ιωάννης Φασόλης, με διεύθυνση τον Πειραιά επί της οδού Σαχτούρη με αριθμό 15 κι ότι σε περίπτωση παράλειψης της υποχρέωσης της να διατηρεί τον παραπάνω αντίκλητο, η καθ’ ής η ανακοπή θα μπορούσε αγωγές ή άλλα έγγραφα που απευθύνονται σε αυτήν να τις κοινοποιήσει στον Εισαγγελέα του Δικαστηρίου. Συνεπώς, δεν συμφωνήθηκε η υποχρεωτική κοινοποίηση σε αυτόν όλων των εγγράφων που συνδέονται με τη σύμβαση, σύμφωνα με τον προειρημένο όρο, όπως ισχυρίζεται με τον δεύτερο λόγο ανακοπής της η πρώτη ανακόπτουσα, δεδομένου ότι κατά την διάταξη του άρθρου 142§4 ΚΠολΔ, σε περίπτωση αμφιβολίας, η επίδοση στον αντίκλητο είναι δυνητική κατά τα εκτιθέμενα στην πρώτη (μείζονα) σκέψη του υπαγωγικού συλλογισμού. Την ως άνω σύμβαση εγγυήθηκε απεριόριστα, αλληλέγγυα και εις ολόκληρον ο δεύτερος ανακόπτων, με την υπογραφή της από 11/9/2008 Σύμβασης Παροχής Εγγυήσεως ευθυνόμενος ως αυτοφειλέτης, παραιτούμενος ρητά και ανεπιφύλακτα των άρθρων 853, 854, 855, 858 και 862, 863, 864, 866, 867, 868 και 869 ΑK ως και κάθε άλλης ενστάσεως εναντίον της Τράπεζας, καθώς και του ευεργετήματος της διζήσεως. Το ίδιο έπραξε και ο Ν. Χ. με ίδιους όρους (τρίτος των καθ’ών η ανακοπτόμενη διαταγή πληρωμής). Όμοια, ορίστηκε ως αντίκλητος του δεύτερου ανακόπτοντος στην Ελλάδα ο δικηγόρος Ιωάννης Φασόλης, με διεύθυνση τον Πειραιά επί της οδού Σαχτούρη με αριθμό 15 και επομένως, δεν συμφωνήθηκε η υποχρεωτική κοινοποίηση σε αυτόν όλων των εγγράφων που συνδέονται με τη σύμβαση  εγγύησης της, σύμφωνα με τον προειρημένο όρο, όπως ισχυρίζεται με τον δεύτερο λόγο ανακοπής του και ο δεύτερος ανακόπτων κατά τα αμέσως προηγουμένως εκτεθέντα. Ας σημειωθεί δε ότι τόσο η δανειακή σύμβαση, όσο και οι τροποποιητικές αυτών, αλλά και οι διαπραγματεύσεις για την επαναρύθμιση της οφειλής από τα δάνειο έγιναν στην Ελλάδα και δη στα γραφεία της καθ’ής η ανακοπή, ενώ στην ειδοποίηση ανάληψης του δανείου, η ως άνω «εγκεκριμένη διαχειρίστρια» έχει θέσει κάτωθι της υπογραφής του νομίμου εκπροσώπου της την σφραγίδα της εταιρίας, αναφέρουσα ως έδρα της την Γλυφάδα επί της οδού Βουλιαγμένης, όμοια δε στην από 4.7.2012 επιστολή – αίτημα της για παράταση της αναστολής για την καταβολή δόσης του δανείου.  Στη συνέχεια και μετά την ανάληψη του ποσού του δανείου από την πρώτη ανακόπτουσα, ήτοι του ποσού των 14.000.000 USD στις 30/9/2008 (βλ. προσκομιζόμενη ειδοποίηση ανάληψης ίδιας ημέρας), επακολούθησε, κατόπιν αιτήματος των ανακοπτόντων η από 2.4.2009 Συμπληρωματική Σύμβαση μεταξύ της πρώτης ανακόπτουσας και της καθ’ής η ανακοπή, με την οποία, αφενός η πρώτη ανακόπτουσα αναγνώρισε την οφειλή της τότε ανερχόμενη σε 13.250.000 USD πλέον δεδουλευμένων τόκων, η δε καθ’ής η ανακοπή (δεχόμενη σχετικό αίτημα της πρώτης ανακόπτουσας) παραιτήθηκε του ανωτέρω δικαιώματος της μέχρι την ανωτέρω ημερομηνία για πρόσθετη εξασφάλιση ή για προπληρωμή του δανείου σε περίπτωση που η αγοραία αξία του πλοίου κατέλθει του 130% του δανείου και, περαιτέρω, συμφωνήθηκε το επιτόκιο σε 2,25 % και η αποπληρωμή του δανείου σε 15 τριμηνιαίες δόσεις, κατά αντίστροφο τρόπο απ’ ότι είχε αρχικά συμφωνηθεί και κατά προφανή διευκόλυνση της πρώτης ανακόπτουσας, ήτοι σε 8 δόσεις των 500.000 USD και στη συνέχεια σε 7 δόσεις των 750.000 δόσεις USD και σε μία δόση εφάπαξ 4.000.000 USD μαζί με την τελευταία δόση πληρωτέας στις 1.10.2012. Επίσης, συμφωνήθηκε ως ετήσιο επιτόκιο υπερημερίας το ετήσιο επιτόκιο επαυξημένο σε 2%, ορίζοντας ότι, κατά τα λοιπά, ισχύουν οι ανωτέρω όροι της αρχικής σύμβασης. Με την από 2/4/2009 επιστολή του ο δεύτερος ανακόπτων αναγνώρισε το ανωτέρω υπόλοιπο του δανείου και δήλωσε την παραίτηση του από τις ίδιες ως άνω ενστάσεις, όπως και ο έτερος εγγυητής – τρίτος των καθ’ών η ανακοπτόμενη διαταγή πληρωμής. Επακολούθησε, κατόπιν αιτήματος των ανακοπτόντων, η από 31.3.2010 Συμπληρωματική Σύμβαση μεταξύ της πρώτης ανακόπτουσας και της καθ’ής η ανακοπή με την οποία, αφενός η πρώτη ανακόπτουσα αναγνώρισε την οφειλή της, τότε ανερχόμενη σε 11.250.000 USD πλέον δεδουλευμένων τόκων, η δε καθ’ής η ανακοπή (δεχόμενη σχετικό αίτημα της πρώτης ανακόπτουσας) παραιτήθηκε του ανωτέρω δικαιώματος της μέχρι την ανωτέρω ημερομηνία για πρόσθετη εξασφάλιση ή για προπληρωμή του δανείου σε περίπτωση που η αγοραία αξία του πλοίου κατέλθει του 130% του δανείου και, περαιτέρω, συμφωνήθηκε το περιθώριο του επιτοκίου σε 3 %. Με την από 31/3/2010 επιστολή του ο δεύτερος ανακόπτων αναγνώρισε το ανωτέρω υπόλοιπο του δανείου και δήλωσε την παραίτηση του από τις ίδιες ως άνω ενστάσεις, όπως και ο έτερος εγγυητής – τρίτος των καθ’ών η ανακοπτόμενη διαταγή πληρωμής. Εν συνεχεία, κατόπιν αιτήματος των ανακοπτόντων, συνήφθη η από 4.2.2011 Συμπληρωματική Σύμβαση μεταξύ της πρώτης ανακόπτουσας και της καθ’ής η ανακοπή με την οποία, αφενός η πρώτη ανακόπτουσα αναγνώρισε την οφειλή της τότε ανερχόμενη σε 9.250.000 USD πλέον δεδουλευμένων τόκων, η δε καθ’ής η ανακοπή (δεχόμενη σχετικό αίτημα της πρώτης ανακόπτουσας) παραιτήθηκε του ανωτέρω δικαιώματος της μέχρι την ανωτέρω ημερομηνία για πρόσθετη εξασφάλιση ή για προπληρωμή του δανείου σε περίπτωση που η αγοραία αξία του πλοίου κατέλθει του 130% του δανείου και, περαιτέρω, συμφωνήθηκε το περιθώριο του επιτοκίου σε 4 %. Τέλος, συμφωνήθηκε η αποπληρωμή του δανείου σε 15 τριμηνιαίες δόσεις με μείωση των επί μέρους ποσών και επιμήκυνση του δανείου, σε σχέση με τα συμφωνηθέντα μετά και την πρώτη τροποποίηση της αρχικής σύμβασης και κατά προφανή εκ νέου διευκόλυνση της πρώτης ανακόπτουσας, ήτοι σε 15 δόσεις των 472.000 USD πλέον μίας εφάπαξ δόσης ποσού 2.170.000 USD καταβλητέας μαζί με την τελευταία δόση από τις δεκαπέντε, της πρώτης δόσης (εκ των 15) πληρωτέας στις 5.4.2011 και της τελευταίας δόσης πληρωτέας στις 1.10.2012. Επιπλέον, συμφωνήθηκε η προπληρωμή επί εξαμηνιαίας βάσης μέσω των καθαρών διαθεσίμων (αν υπάρχουν) καταλογιζόμενων στην εφάπαξ δόση ποσού 2.170.000 USD. Με την από 4/2/2011 επιστολή του ο δεύτερος ανακόπτων αναγνώρισε το ανωτέρω υπόλοιπο του δανείου και δήλωσε την παραίτηση του από τις ίδιες ως άνω ενστάσεις, όπως και ο έτερος εγγυητής – τρίτος των καθ’ών η ανακοπτόμενη διαταγή πληρωμής. Παρά τις ανωτέρω ρυθμίσεις, όμως, η πρώτη ανακόπτουσα από τον Απρίλιο του 2013 είχε καταστεί υπερήμερη στις δανειακές της υποχρεώσεις και ήδη τον Απρίλιο του 2014 όφειλε για κεφάλαιο 1) υπόλοιπο δόσης κεφαλαίου που ήταν καταβλητέα στις 8/4/2013, ποσού 107.894,98 $, 2) δόση κεφαλαίου που ήταν καταβλητέα στις 8/7/2013, ποσού 472.000,00 $, 3) δόση κεφαλαίου που ήταν καταβλητέα στις 8/10/2013, ποσού 472.000,00 $,  4) δόση κεφαλαίου που ήταν καταβλητέα στις 8/1/2014, ποσού 472.000,00 $, πλέον τόκων υπερημερίας ποσού 80.546,77 $ και 5) δόση κεφαλαίου που ήταν καταβλητέα στις 8/4/2014, ποσού 472.000,00 $, πλέον τόκων υπερημερίας για κάθε επί μέρους δόση.  Ενόψει αυτών, ο δεύτερος ανακόπτων απέστειλε την από 9/5/2014 επιστολή προς την ανακόπτουσα, ως εκπρόσωπος της διαχειρίστριας του πλοίου εταιρίας …” και με αναγραφόμενο τόπο αποστολής του εγγράφου και έδρας της τελευταίας τη Γ. Α., Λεωφόρο Βουλιαγμένης 114, εκθέτοντας ότι σε συνέχεια της τηλεφωνικής τους επικοινωνίας τους ενημερώνει ότι η ηλικία του πλοίου είναι 27 έτη κι ότι λόγω της κακής κατάστασης στη ναυλαγορά δυσκολεύονται να απασχολήσουν το πλοίο σε κάποια επικερδή ναύλωση, με αποτέλεσμα να έχουν συσσωρευθεί χρέη προς πιστωτές ύψους 860.000 ευρώ στις 30/4/2014 κι ότι η μόνη του απασχόληση είναι ασύμφορη, καθώς ο ναύλος είναι μικρότερος των εξόδων του πλοίου. Ότι ενόψει της κακής κατάστασης της ναυλαγοράς και προκειμένου να ανακοπεί η συσσώρευση χρεών έχουν προβεί σε έρευνα αγοράς για πώληση του πλοίου αντί τιμήματος 3.400.000 USD κι ότι η τράπεζα για δάνειο 14.000.000 USD έχει εισπράξει κεφάλαιο 6.260.429 USD και τόκους 1.602.871 USD (σύνολο 7.862.800 USD) προτείνοντας είτε την συναίνεση της τράπεζας αντί ελάχιστου τιμήματος 3.400.000 USD αναφέροντας ότι «θεωρούμε απολύτως λογικό το υπόλοιπο του δανείου να διαγραφεί και πιστεύουμε ότι η Τράπεζα σας έχει ανακεφαλαιοποιηθεί σε πολύ ικανοποιητικό βαθμό και είναι σε θέση να αποδεχθεί αυτό το λογικό αίτημα» και οι ίδιοι ως πλοιοκτήτες την αποπληρωμή των πιστωτών με ποσό 800.000 ευρώ, είτε την επιπλέον δανειοδότηση τους με ποσό 1.000.000 USD, λύση όμως που, όπως ανέφερε, τη θεωρεί ως μη βιώσιμη ενόψει και της ηλικίας του πλοίου. Όπως προκύπτει από το κείμενο της παραπάνω επιστολής, δεν τέθηκε ως όρος στην παροχή συναίνεσης εκ μέρους της τράπεζας η διαγραφή του υπολοίπου του χρέους από το ανωτέρω δάνειο με την είσπραξη του ποσού των 3.400.000 USD, αλλά υποβλήθηκε αυτό ως αίτημα. Με την από 19/5/2014 απαντητική της επιστολή, η καθ’ής η ανακοπή επιβεβαίωσε ότι «με την απόδειξη καταβολής του ποσού των 3.400.000 USD στον εκεί αναφερόμενο λογαριασμό θα προβεί στην εξάλειψη της εγγραφείσας υποθήκης επί του πλοίου», χωρίς καμία αναφορά στο υπόλοιπο του χρέους ή σε άρση της προσωπικής εγγύησης του δεύτερου ανακόπτοντος και χωρίς αποδεχθεί το αίτημα για διαγραφή του χρέους. Επομένως, η απευθυντέα πρόταση των ανακόπτοντων δεν έγινε δεκτή, ούτε και σιωπηρώς, καθώς η αποδοχή της πρότασης για τη σύναψη σύμβασης πρέπει να είναι σύμφωνη με το περιεχόμενο της πρότασης χωρίς επιφύλαξη ή τροποποίηση, να ακολουθεί την πρόταση και να περιέλθει σε αυτόν που πρότεινε, με αφετηρία το χρόνο της πρότασης, μέσα στην προθεσμία που τάχθηκε με αυτή ή συγχρόνως με άλλο τρόπο γραπτώς ή προφορικώς ή αν δεν τάχθηκε προθεσμία έως τη στιγμή που κατά τις περιστάσεις κάθε συγκεκριμένης περίπτωσης απαιτείται και συνακόλουθα υποχρεούται να αναμένει αυτός που πρότεινε, ενώ η σιωπή εκείνου προς τον οποίο απευθύνεται η πρόταση δεν αποτελεί αποδοχή ούτε αποποίηση, μόνο δε κατ’ εξαίρεση μπορεί ερμηνευτικώς να δοθεί σε αυτή δικαιοπρακτικός χαρακτήρας με βάση την ακολουθούμενη από τα μέρη πρακτική (ΑΠ 882/2010, ΔΕΕ 2010.1210). Στην προκείμενη δε περίπτωση επρόκειτο για δανειακή σύμβαση που είχε εγγράφως καταρτιστεί και μόνο εγγράφως τροποποιηθεί ως προς όλες της τις λεπτομέρειες, όπως επιβάλλουν τα συναλλακτικά ήθη σε τραπεζικές συμβάσεις που αφορούν τη ναυτιλία με ιδιαίτερα υψηλό ποσό δανείου. Εξάλλου, ουδεμία παρανόηση προς τούτο υπήρξε εκ μέρους των ανακόπτοντων, όπως προκύπτει από τα όσα δήλωσαν οι ανακόπτοντες μετά την πώληση του πλοίου. Ειδικότερα, μετά την πώληση του πλοίου και την πίστωση του τιμήματος σε λογαριασμό του δανείου προς εξόφληση της επίδικης οφειλής, επακολούθησαν διαπραγματεύσεις μεταξύ των μερών για το υπόλοιπο του δανείου. Στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων αυτών, ο δεύτερος ανακόπτων απέστειλε την με ημερομηνία 14/10/2014 επιστολή του προς την καθ’ής η ανακοπή με τον ίδιο τόπο αποστολής και για λογαριασμό της ίδιας εταιρίας, όπου επιβεβαιώνει τις συναντήσεις των διαδίκων και του ετέρου εγγυητή – τρίτου των καθ’ών η διαταγή πληρωμής για διευθέτηση του χρέους κι ότι συζητήθηκαν οι προσωπικές τους εγγυήσεις προτείνοντας δόσεις/επιτόκιο κλπ για το ήμισυ του χρέους από την επίδικη δανειακή σύμβαση, το οποίο ανερχόταν κατά τον ίδιο σε 4.339.571,30 USD, πρόταση που απορρίφθηκε και ρητώς αμφισβητήθηκε ως προς το υπόλοιπο του χρέους από την καθ’ής με την από 4/12/2014 απαντητική επιστολή της τελευταίας στην προηγούμενη επιστολή. Επομένως, ο τρίτος λόγος ανακοπής, περί απόσβεσης της οφειλής της με την συναίνεση της καθ’ής η ανακοπή στην πώληση του ανωτέρω πλοίου και την είσπραξη του ποσού των 3.400.000 ευρώ τον Ιούνιο του 2014 κατά πλήρη αποδοχή του αιτήματος των ανακόπτοντων περί διαγραφής του υπολοίπου του χρέους τους είναι απορριπτέος ως ουσία αβάσιμος. Τελικώς και μετά από διαπραγματεύσεις μεταξύ των μερών που απέβησαν άκαρπες, με την από 6/10/2016 επιστολή της η καθ’ής η ανακοπή ενημέρωσε την πρώτη ανακόπτουσα, την διαχειρίστρια του πλοίου και τον δεύτερο ανακόπτοντα με ίδιο τόπο αποστολής (Γ. Α., Λεωφόρος Βουλιαγμένης 114), καθώς και τον έτερο εγγυητή για τις ληξιπρόθεσμες δόσεις, οπότε (ελλείψει καταβολών ή νέας ρύθμισης του δανείου) τελικώς η οφειλή από το ανωτέρω δάνειο μεταφέρθηκε στις 29/12/2016 σε καθεστώς οριστικής καθυστέρησης. Κατά τον χρόνο αυτό η οφειλή της πρώτης ανακόπτουσας είχε αναλυτικά ως εξής : 1) υπόλοιπο δόσης κεφαλαίου που ήταν καταβλητέα στις 8/4/2013, ποσού 107.894,98 $, πλέον τόκων υπερημερίας ποσού 18.412,28 $, 2) δόση κεφαλαίου που ήταν καταβλητέα στις 8/7/2013, ποσού 472.000,00 $, πλέον τόκων υπερημερίας ποσού 80.546,77 $, 3) δόση κεφαλαίου που ήταν καταβλητέα στις 8/10/2013, ποσού 472.000,00 $, πλέον τόκων υπερημερίας ποσού 80.546,77 $, 4) δόση κεφαλαίου που ήταν καταβλητέα στις 8/1/2014, ποσού 472.000,00 $, πλέον τόκων υπερημερίας ποσού 80.546,77 $, 5) δόση κεφαλαίου που ήταν καταβλητέα στις 8/4/2014, ποσού 472.000,00 $, πλέον τόκων υπερημερίας ποσού 80.546,77 $, 6) δόση κεφαλαίου που ήταν καταβλητέα στις 8/7/2014, ποσού 472.000,00 $, πλέον τόκων υπερημερίας ποσού 77.588,75 $, 7) μη αποπληρωθέντες συμβατικούς τόκους που ήταν πληρωτέοι στις 8/7/2014, ποσού 33.587,69 $, πλέον τόκων υπερημερίας επί αυτών ποσού 5.521,24 $, 8) δόση κεφαλαίου που ήταν καταβλητέα στις 6/10/2014, ποσού 2.642.000,00 $, πλέον τόκων υπερημερίας ποσού 392.734,47 $ και 9) μη αποπληρωθέντες συμβατικούς τόκους που ήταν πληρωτέοι στις 6/10/2014, ποσού 28.355,27 $, πλέον τόκων υπερημερίας επ’ αυτών ποσού 4.215,03 $, ήτοι το συνολικό ποσό των πέντε εκατομμυρίων εννιακοσίων ενενήντα δύο χιλιάδων τετρακοσίων ενενήντα έξι δολαρίων ΗΠΑ και εβδομήντα εννέα λεπτών (5.992.496,79 USD), αναλυόμενο σε κεφάλαιο ποσού 5.109.894,98 USD πλέον συμβατικών τόκων ποσού 61.942,96 USD, πλέον τόκων υπερημερίας ποσού 820.658,85 USD. Στη συνέχεια, κοινοποιήθηκε στις 3/1/2017 στους ανακόπτοντες και στον τρίτο των καθ’ών η διαταγή πληρωμής – εγγυητή η από 30/12/2016 εξώδικη δήλωση της καθ’ής η ανακοπή περί του κλεισίματος του λογαριασμού, του υπολοίπου του και ότι θεωρεί αυτή «μη συνεργάσιμο δανειολήπτη» κατά τον Κώδικα Δεοντολογίας του Ν. 4224/2013, ενημερώνοντας την ότι θα προβεί στην ικανοποίηση της μέσω της δικαστικής οδού, ενώ προέβη σε δέσμευση του ποσού των 1.821,25 ευρώ της πρώτης και 123.035,94 ευρώ του δεύτερου των ανακόπτοντων από τους τραπεζικούς λογαριασμούς που διατηρούν στην καθ’ής η ανακοπή. Μετά ταύτα, στις 26/1/2017 οι εγγυητές της δανειακής σύμβασης, Ευστάθιος Βαζαίος και Ν. Χ., κοινοποίησαν την από 9/1/2017 εξώδικη απάντηση τους δηλώνοντας ότι το τίμημα πώλησης του πλοίου διατέθηκε «για μερική αποπληρωμή του δανείου», διαμαρτυρόμενοι για την υπαγωγή τους στην κατηγορία των μη συνεργάσιμων δανειοληπτών, επικαλούμενοι τις διαπραγματεύσεις που είχαν λάβει χώρα όλο το διαδραμόν χρονικό διάστημα από την καθυστέρηση πληρωμής των δόσεων του δανείου. Ακόμη δε και μετά το κλείσιμο του λογαριασμού συνεχίστηκαν οι διαπραγματεύσεις των μερών (βλ. και την κατάθεση της μάρτυρος της καθ’ής η ανακοπή ως και την προμνημονευθείσα ένορκη βεβαίωση και το από 22/11/2017 ηλεκτρονικό μήνυμα του οικονομικού συμβούλου  του δεύτερου ανακόπτοντος, Μichael Livanos, που απορρίφθηκε από την καθ’ής η ανακοπή). Μετά ταύτα, η καθ’ής η ανακοπή αιτήθηκε την έκδοση της ανακοπτόμενης διαταγής πληρωμής για μέρος της απαίτησης της ποσού 500.000 USD  ή στο ισάξιο τους σε ευρώ κατά την επίσημη ισοτιμία δολααρίου ΗΠΑ – ευρώ κατά την ημέρα εξόφλησής του, προσκομίζοντας προς απόδειξη της απάιτησης της (1) την από 11/9/2008 δανειακή σύμβαση ποσού 14.000.000 USD, στην αγγλική γλώσσα με συνημμένη τη νόμιμη μετάφρασή της στην ελληνική, 2) τις από 11/9/2008 Συμβάσεις Παροχής Εγγυήσεως, 3) την από 30/9/2008 Ειδοποίηση Εκταμίεύσης («Drawdown Notice») στην αγγλική γλώσσα με συνημμένη τη νόμιμη μετάφρασή της στην ελληνική, αποδεικνυόμενης της χορήγησης του επίδικού δανείου, ποσού 14.000.000 USD, 4) τις από 2/4/2009, 31/3/2010 και 4/2/2011 συμπληρωματικές της κύριας δανειακής σύμβασης συμφωνίες, στην αγγλική γλώσσα με συνημμένη τη νόμιμη μετάφρασή τους στην ελληνική, 5) τις από 2/4/2009, 31/3/2010 και 4/2/2011 Επιστολές περί Παροχής Εγγυήσεως εκ μέρους του δεύτερου αντιδίκου αναφορικά με τις ως άνω από 2/4/2009, 31/3/2010 και 4/2/2011 συμπληρωματικές στην ως άνω κύρια δανειακή σύμβαση συμφωνίες, 6) τις από 2/10/2008, 2/4/2009, 31/3/2010 και 4/2/2011 Επιστολές της εταιρείας «Valiant Shipping S.Α.» περί επιβεβαίωσης του διορισμού της ως «εγκεκριμένου διαχειριστή» και ανάληψης των σχετικών υποχρεώσεών της, στην αγγλική γλώσσα με συνημμένη τη νόμιμη μετάφρασή τούς στην ελληνική, 7) τις από 10/4/2012 και 4/7/2012 συμπληρωματικές συμφωνίες, στην αγγλική γλώσσα με συνημμένη τη νόμιμη μετάφρασή τούς στην ελληνική, 8) τον υπ’ αριθμ. 5104-038654-878 και με κωδικό δανείου 0010-2104-00000000522 λογαριασμό, και τον υπ’ αριθμ. 5104085289321 λογαριασμό οριστικής καθυστέρησης, 9) τις υπ’ αριθμ. … και … εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Πειραιώς Π. Α. περί της επιδόσεως στους ανακόπτοντες της από 30/12/2016 εξώδικης δήλωσης της καθ’ής η ανακοπή και 10) την ηλεκτρονική εκτύπωση του ισχύοντος κατά την ημερομηνία κατάθεσης της διαταγής πληρωμής από 16/7/2018 Δελτίου Τιμών Συναλλάγματος και Τραπεζογραμματίων από τα ηλεκτρονικά συστήματα της Τράπεζας Πειραιώς ΑΕ, από το οποίο προκύπτει ότι η ισοτιμία μεταξύ Ενώ και Δολαρίου ΗΠΑ ήταν 1,00 ευρώ προς 1,1700 δολάρια ΗΠΑ και εκδόθηκε η ανακοπτόμενη Διαταγή Πληρωμής, η οποία επιδόθηκε στην πραγματική έδρα της πρώτης ανακόπτουσας στην Γ. Α. επί της Β. …..  Ενόψει αυτών, ο πρώτος λόγος ανακοπής περί ακυρότητας της ανακοπής κατ’ άρθρο 630Α ΚΠολΔ, διότι δεν επιδόθηκε η διαταγή πληρωμής στην έδρα της στο Μ.   Μ., αμφισβητώντας ότι υφίσταται πραγματική της έδρα στην Ελλάδα και δη στην διεύθυνση που επιδόθηκε η ανακoπτόμενη διαταγή πληρωμής, είναι απορριπτέα ως ουσία αβάσιμη, δεδομένου ότι η πραγματική της έδρα, όσο και της διαχειρίστριας εταιρίας του πλοίου, αλλά και του εκπροσώπου της δεύτερου – ανακόπτοντα ευρίσκετο στην τελευταία διεύθυνση, από όπου ασκείτο η διοίκηση της, όπως προκύπτει από τις διαπραγματεύσεις των διαδίκων, πριν την κατάρτιση της επίδικης συμβάσεως, αλλά και την αλληλογραφία τους, κατά την διάρκεια της και μέχρι την καταγγελία της,  χωρίς να είναι υποχρεωμένη η καθ’ής η ανακοπή να επιδώσει στον διορισμένο αντίκλητο της, καθώς η επίδοση προς αυτόν δεν είχε συμφωνηθεί ως υποχρεωτική και εν αμφιβολία είναι δυνητική, κατά τα προεκτεθέντα, για τον ίδιο λόγο δε είναι απορριπτέος στην ουσία του ο δεύτερος λόγος ανακοπής με ταυτόσημο περιεχόμενο ως προς τον δεύτερο ανακόπτοντα. Επίσης, ο τρίτος λόγος είναι απορριπτέος ως ουσία αβάσιμος, διότι η συναίνεση στην πώληση του πλοίου αποδείχθηκε ότι έγινε προς μερική αποπληρωμή του δανείου, ως είθισται μάλιστα σε αυτές τις περιπτώσεις από τον εμπραγμάτως ασφαλισμένο δανειστή, ενώ τα μέρη στη συνέχεια και μέχρι την έκδοση της διαταγής πληρωμής ήταν σε συνεχείς διαπραγματεύσεις για το ενδεχόμενο ρύθμισης της οφειλής από το υπόλοιπο του δανείου, χωρίς να προκύπτει αδράνεια της καθ’ης για άσκηση των αξιώσεων της. Τέλος, ο τρίτος λόγος ανακοπής κατά την επικουρική του βάση περί καταχρηστικής καταγγελίας της δανειακής σύμβασης και συμψηφισμού των ανωτέρω ποσών σε αντίθεση με την προγενέστερη συμπεριφορά της (συναίνεση στην πώληση του πλοίου – αδράνεια της επί δύο και ήμισυ έτη) και ο πέμπτος λόγος ανακοπής με όμοιο περιεχόμενο καταχρηστικότητα των ενεργειών της καθ’ής η ανακοπή (συμφωνία για πλήρη απόσβεση του υπολοίπου του δανείου – παραίτηση από εμπράγματη ασφάλεια της, αδράνεια από τα έτη 2012 έως 2017 – έκδοση παρά ταύτα της ανακοπτόμενης διαταγής πληρωμής) είναι απορριπτέοι ως ουσία αβάσιμοι, διότι η καθ’ής η ανακοπή προέβη σε επανειλημμένες τροποποιήσεις της δανειακής σύμβασης προς όφελος του δανειολήπτη και των εγγυητών με επιμήκυνση του δανείου και παροχή διευκόλυνσης ως προς τις δόσεις με το μεγαλύτερο ποσό, διαπραγματεύθηκε επί μακρόν τη δυνατότητα αποπληρωμής του δανείου με αυτούς οχλώντας τους για την καταβολή του υπολοίπου και χωρίς να αδρανήσει για την είσπραξη του, ενώ, όπως προεκτέθηκε, η συναίνεση της για την πώληση του πλοίου δόθηκε αποκλειστικά και μόνο προς μερική εξόφληση του οφειλόμενου σε αυτή ποσού από το υπόλοιπο του δανείου και, επομένως, η συμπεριφορά της δεν ελέγχεται ως αντιφατική. Κατόπιν των ανωτέρω και ενόψει του ότι δεν υπάρχουν περαιτέρω λόγοι προς εξέταση, πρέπει να απορριφθεί η ανακοπή κατά της υπ’ αριθμ. … διαταγής πληρωμής της Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και να επικυρωθεί η διαταγή πληρωμής (άρθρο 633§1 ΚΠολΔ). Τέλος, οι ηττηθέντες ανακόπτοντες θα πρέπει να καταδικαστούν στην καταβολή της δικαστικής δαπάνης της καθ’ ης, ενόψει της υποβολής οικείου αιτήματος από αυτήν, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό (άρθρα 176, 180 και 191§2 ΚΠολΔ, – άρθρα 68, 63,i,β Ν.4139/2013).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.-

Απορρίπτει την ανακοπή.-

Επικυρώνει την υπ’ αριθμ. … διαταγή πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.-

Επιβάλλει στους ανακόπτοντες τα δικαστικά έξοδα της καθ’ ης η ανακοπή, ύψους έξι χιλιάδων επτακοσίων ευρώ (6.700 €).-

Κρίθηκε και αποφασίστηκε στον Πειραιά, στις 19.3.2019.

 

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                              Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

 

 

Δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του στον Πειραιά, στις 27. 3.2019, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.

 

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                  Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ