ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

 

 

 

Αριθμός απόφασης  3823 /2015

Αριθμός Κατάθεσης Αγωγής 35829/4812/17-07-2014

 

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

 

Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή Αγγελική Δαμασιώτου, Πρωτοδίκη, που ορίστηκε από το Τριμελές Συμβούλιο Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Σπυριδούλα Βαλλιανάτου.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 17 Μαρτίου 2015, στον Πειραιά, για να δικάσει την υπόθεση, μεταξύ:

ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: Της ομόρρυθμης εταιρείας με την επωνυμία «…» (πρώην «…»), που εδρεύει στον Πειραιά, τελεί σε εκκαθάριση και εκπροσωπείται από την εκκαθαρίστρια αυτής … του …, κάτοικο Πειραιά, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο Δημήτριο Ηλιόπουλο.

ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ: Της εταιρείας με την επωνυμία «…», η οποία εδρεύει τύποις στην αλλοδαπή (Λ.), όπως νόμιμα εκπροσωπείται, στην ουσία όμως έχει την έδρα της στον Πειραιά, στα εκεί γραφεία της διαχειρίστριας της, νόμιμης εκπροσώπου της και αντικλήτου της, εταιρείας με την επωνυμία «…», νόμιμης εκπροσωπουμένης, από όπου λαμβάνονται οι εταιρικές αποφάσεις της και από όπου ασκείται η επιχειρηματική της δραστηριότητα, νόμιμα εκπροσωπούμενη, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο Πολυχρόνη Περιβολάρη.

Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 15-7-2014 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου … αγωγή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου, η συζήτηση της οποίας προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.

Κατά τη δημόσια συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις έγγραφες προτάσεις τους.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

 

(Α) 1. Με την ένδικη αγωγή, με το δικόγραφο της οποίας παραιτείται από την προγενέστερη από 5-8-2013 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου … αγωγή της ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, όπως το δικόγραφο της ένδικης αγωγής ορθώς εκτιμάται από το Δικαστήριο, η ενάγουσα εταιρεία, που δραστηριοποιείται στον τομέα των ναυπηγικών, επισκευαστικών και μετασκευαστικών εργασιών πλοίων και εργοστασίων, εκθέτει ότι η εναγομένη είναι πλοιοκτήτρια του φορτηγού πλοίου …, σημαίας Αγίου Βικεντίου και Γρεναδινών, που αποτελεί το μοναδικό περιουσιακό της στοιχείο, ότι μέσω της εταιρείας με την επωνυμία «…», που ασκεί τη διαχείρισή της, η εναγομένη ασκεί κατ’ ουσία την επιχειρηματική της δραστηριότητα στον Πειραιά και ότι με την ως άνω διαχειρίστρια εταιρεία αυτή (ενάγουσα) είχε επί μια εικοσαετία επαγγελματική συνεργασία, καθόσον της ανέθετε εργολαβικά τις επισκευές των πλοίων που διαχειριζόταν, έναντι αμοιβής που δεν καθοριζόταν εκ των προτέρων, αλλά ήταν η ειθισμένη για παρόμοια έργα και εντέλει διαμορφωνόταν με την παράδοση του έργου, καθόσον προέκυπτε από τα υλικά που καταναλώνονταν, το χρόνο επισκευής και τις συνθήκες εκτελέσεως των εργασιών, μετά το πέρας των οποίων η ενάγουσα εξέδιδε χρεωστικούς λογαριασμούς, στους οποίους αναλυτικά περιγράφονται οι επιμέρους εργασίες και το κόστος / αμοιβή αυτών, για τους οποίους ουδέποτε υπήρξε αμφισβήτηση από την ως άνω διαχειρίστρια της εναγομένης. Ότι η ως άνω διαχειρίστρια της εναγομένης της ανέθεσε, για λογαριασμό της τελευταίας, στα μέσα Δεκεμβρίου 2010, την εκτέλεση ελασματουργικών και σωληνουργικών εργασιών για το ανωτέρω πλοίο …, τις οποίες αυτή (ενάγουσα) πραγματοποίησε από 16-12-2010 έως 7-1-2011 στο Μώλο ΔΕΗ Κερατσινίου και στη Δεξαμενή Βασιλειάδη, κατά το δεξαμενισμό του και ότι μετά την ολοκλήρωση του έργου στις 7-1-2011, ο μηχανικός του πλοίου πιστοποίησε και υπέγραψε αυθημερόν την παράδοση και την καλή εκτέλεση των γενόμενων εργασιών, θέτοντας κάτωθι της υπογραφής του τη σφραγίδα του πλοίου και εν συνεχεία, αυτή (ενάγουσα) εξέδωσε τον από 15-2-2011 χρεωστικό λογαριασμό, τον οποίο απέστειλε στην ως άνω διαχειρίστρια εταιρεία και αυτή τον παρέλαβε ανεπιφύλακτα, χωρίς να εγείρει αντιρρήσεις. Ότι στον ανωτέρω χρεωστικό λογαριασμό περιγράφονται λεπτομερώς οι αναλυτικά εκτιθέμενες στην αγωγή ελασματουργικές και σωληνουργικές εργασίες, που εκτελέσθηκαν στο ως άνω πλοίο από 16-12-2010 έως 7-1-2011 στο Μώλο ΔΕΗ στο Κερατσίνι και στη Δεξαμενή Βασιλείου, συνολικού ποσού 118.730 ευρώ, οι αναλυτικά περιγραφόμενες στην αγωγή σωληνουργικές εργασίες, που εκτελέσθηκαν από 16-12-2010 έως 7-1-2011 στο Μώλο ΔΕΗ στο Κερατσίνι και στη Δεξαμενή Βασιλειάδη, συνολικού κόστους 47.675,00 ευρώ, καθώς και οι αναλυτικά εκτιθέμενες στην αγωγή εργασίες κατά το δεξαμενισμό του πλοίου, συνολικού κόστους 7.255 ευρώ και ότι η αξία του συνόλου των ανωτέρω εργασιών ανερχόταν στο συμφωνηθέν ποσό των 173.660 ευρώ. Ότι στις 31-12-2010 απέστειλε στην ως άνω διαχειρίστρια εταιρεία το υπ’ αρ. … τιμολόγιο, ποσού 62.140 ευρώ, που αφορούσε μέρος του κόστους των παραπάνω εργασιών, ενώ την 14-1-2011 της απέστειλε το υπ’ αρ. … τιμολόγιο, ποσού 41.450 ευρώ, που αφορούσε επίσης μέρος του κόστους των παραπάνω εργασιών, πλην όμως, η ως άνω διαχειρίστρια εταιρεία ουδέποτε εξόφλησε τα ανωτέρω τιμολόγια, ούτε και το υπόλοιπο ποσό, για το οποίο δεν εκδόθηκε τιμολόγιο, εφόσον δεν εξόφλησε τα προαναφερόμενα. Ότι η εν λόγω απαίτησή της ανέρχεται στο συνολικό ποσό των (118.730 + 47.675 + 7.255 =) 173.660 ευρώ, το οποίο δεν της έχει καταβληθεί μέχρι σήμερα και ότι εξ όλων των ειδικών συνθηκών, εφαρμοστέο είναι, εν προκειμένω, το ελληνικό δίκαιο, καθόσον οι επισκευές του πλοίου έγιναν στην Ελλάδα, το πλοίο είναι ελληνικών συμφερόντων και η πραγματική έδρα της εναγομένης πλοιοκτήτριας εταιρείας βρίσκεται στον Πειραιά, επί της οδού Ψαρών αρ. 23, όπου λαμβάνονται όλες οι αποφάσεις για τη διοίκησή της από τα φυσικά πρόσωπα – Έλληνες πολίτες Ν. Β. και Π. Σ., οι οποίοι έδιναν εντολές και οδηγίες για την εκτέλεση των εργασιών, υπό την ιδιότητά τους ως πραγματικών πλοιοκτητών, ενώ όλες οι πληρωμές της ίδιας (ενάγουσας)  γίνονταν στην Ελλάδα, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην αγωγή. Με βάση το ιστορικό αυτό, η ενάγουσα ζητεί να υποχρεωθεί η εναγομένη, με κύρια βάση τις διατάξεις περί σύμβασης έργου επικουρικά δε με εκείνες περί αδικαιολόγητου πλουτισμού, να της καταβάλει το συνολικό ποσό των 173.660 ευρώ, νομιμοτόκως από την επομένη της επιδόσεως της αγωγής και μέχρι την εξόφληση, να κηρυχθεί η απόφαση που θα εκδοθεί προσωρινά εκτελεστή ως προς ολόκληρο το οφειλόμενο ποσό και να καταδικασθεί η εναγομένη στην πληρωμή της εν γένει δικαστικής δαπάνης της.

2. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα, η ένδικη αγωγή παραδεκτά εισάγεται προς συζήτηση, κατά την προκείμενη τακτική διαδικασία (άρθρα 215 επ. ΚΠολΔ), ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, που είναι καθ’ ύλη και κατά τόπον αρμόδιο, λόγω της δωσιδικίας της δικαιοπραξίας ενόψει του τόπου κατάρτισης και εκτέλεσης της ένδικης σύμβασης στον Πειραιά και ως εκ του ναυτικού χαρακτήρα της διαφοράς (άρθρα 1, 7, 8, 9, 10, 12 παρ.1, 13, 14 παρ. 2, 25 παρ. 2, 33 ΚΠολΔ και 51 παρ.1 και 3Β εδ. ε΄ του ν. 2172/1993 (ΟλΑΠ 2/1999 ΕΝΔ 27/81, ΕφΠειρ 369/2010 ΕΝΑΥΤΔ 2011/32, ΕφΠειρ 161/2003 ΕΝΔ 31/39). Συνακόλουθα, το Δικαστήριο αυτό έχει και διεθνή δικαιοδοσία προς εκδίκαση της προκειμένης διαφοράς, δεδομένου ότι η εναγομένη παρίσταται, χωρίς να αμφισβητεί τη διεθνή δικαιοδοσία του Δικαστηρίου τούτου, ενώ δεν υπάρχει αποκλειστική διεθνής δικαιοδοσίας άλλου Δικαστηρίου, σύμφωνα με το άρθρο 22 του Κανονισμού 44/2001 (άρθρα 3 παρ. 1 και 4 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με τα άρθρα 2 παρ. 1, 24 του Κανονισμού 44/2001 του Συμβουλίου της 22.12.2000, L 12/16.1.2001, “Για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις”, ο οποίος αντικατέστησε την από 27-9-1968 Διεθνή Σύμβαση των Βρυξελλών «Για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις», κυρωθείσα στην Ελλάδα με το Ν. 1844/1988, ο οποίος ισχύει από 1-3-2002 και εφαρμόζεται, εν προκειμένω, λόγω του χρόνου κατάθεσης της αγωγής πριν από την 10-1-2015, βλ. και άρθρο 66 παρ. 1 και 2 του Κανονισμού 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 12ης Δεκεμβρίου 2012 «Για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις»). Περαιτέρω, ενόψει του ότι εισάγεται προς διάγνωση και επίλυση ιδιωτική διαφορά από διεθνή έννομη σχέση με στοιχεία αλλοδαπότητας (Ηλίας Κρίσπης «Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιον – Γενικόν Μέρος», παρ. 2, σ. 12 επ.), τίθεται ζήτημα εφαρμοστέου δικαίου που διέπει την επίδικη διαφορά. Εν προκειμένω, ως προς την ιστορούμενη σύμβαση έργου και την εξ αυτών απορρέουσα ευθύνη της εναγόμενης εταιρείας (αντισυμβαλλόμενης), εφόσον δεν γίνεται επίκληση συμφωνημένου τέτοιου από τα συμβαλλόμενα μέρη, σύμφωνα με το άρθρο 3 του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 593/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Ιουνίου 2008 για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (Ρώμη I) -που αντικατέστησε την κυρωθείσα στην Ελλάδα με το Ν. 1792/1988, από 19.6.1980 Σύμβαση της Ρώμης «Για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές»- το οποίο ορίζει ότι οι ενοχές από σύμβαση ρυθμίζονται από το δίκαιο, στο οποίο έχουν υποβληθεί τα συμβαλλόμενα μέρη, εφαρμοστέο είναι, σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 1 περ. β’ του ως άνω Κανονισμού, το οποίο ορίζει ότι η σύμβαση παροχής υπηρεσιών διέπεται από το δίκαιο της χώρας, στην οποία ο πάροχος υπηρεσίας έχει τη συνήθη διαμονή του, σε κάθε περίπτωση δε, σύμφωνα με το τεκμήριο του άρθρου 4 παρ. 4 του ως άνω Κανονισμού, το οποίο ορίζει ότι σε περίπτωση ελλείψεως συμφωνίας, εφαρμοστέο είναι δίκαιο που αρμόζει στη σύμβαση από όλες τις ειδικές συνθήκες, υπό τις οποίες αυτή καταρτίσθηκε και εκτελέσθηκε και για το λόγο αυτό συνδέεται προς αυτή στενότερα, το ελληνικό δίκαιο, δεδομένου ότι η ένδικη σύμβαση έργου καταρτίστηκε και εκπληρώθηκε στον Πειραιά, όπου βρίσκεται η επαγγελματική εγκατάσταση της ενάγουσας, αλλά και η έδρα της διαχειρίστριας της εναγομένης. Εξάλλου, το ίδιο (Ελληνικό) δίκαιο είναι εφαρμοστέο, εφόσον τις διατάξεις αυτού επικαλείται η ενάγουσα και δεν αντιλέγει η εναγομένη, υφισταμένης έτσι σιωπηρής μετασυμβατικής συμφωνίας αυτών σχετικά με την εφαρμογή του (άρθρο 3 παρ. 2 Ν. 1792/1988, βλ. σχετ. Ευρυγένη, Αρμ. 24, 1057 επ, ιδ. σελ. 1066, Παπασιώπη – Πασιά «Ιδιωτικό διεθνές δίκαιο», έκδ. 1991, σελ. 18 επ., ΕφΠειρ 612/1992 ΕΝΔ 20/481, ΕφΠειρ 508/1988 ΕΝΔ 17/497, πρβλ. και άρθρο 25 εδ. α΄ ΑΚ). Κατόπιν τούτων, η ένδικη αγωγή είναι ορισμένη, καθόσον περιέχει όλα τα οριζόμενα στο άρθρο 216 ΚΠολΔ στοιχεία, καθόσον στο δικόγραφο αυτής προσδιορίζονται κατά τα ουσιώδη στοιχεία τους, η καταρτισθείσα σύμβαση έργου, το έργο που συμφωνήθηκε με αυτή να εκτελεσθεί, ο χρόνος εκτέλεσης και παράδοσης του έργου και ο τρόπος προσδιορισμού της συμφωνηθείσας αμοιβής και η βάσει αυτού δικαιούμενη αμοιβή κατά μονάδα κάθε εργασίας και εκτελεσθείσες ποσότητες (ΑΠ 715/2012 ΝοΒ 2012/2399, ΑΠ 357/2012 ΝοΒ 2012/1792, ΕφΛαμ 54/2012 δημοσιευμένη σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), χωρίς να απαιτείται η αναφορά άλλων στοιχείων, τα οποία μπορούν να προκύψουν από τις αποδείξεις σχετικά με το όνομα του

 

 

προσώπου, με το οποίο συμφωνήθηκε το τίμημα που χρεώθηκε στους εν λόγω χρεωστικούς λογαριασμούς, το όνομα του μηχανικού που παρέλαβε τις εργασίες και υπέγραψε για λογαριασμό της ενάγουσας και λοιπά στοιχεία για το ύψος της ειθισμένης αμοιβής, έτσι ώστε να μην καταλείπεται καμία αμφιβολία για την ένδικη αξίωση της ενάγουσας, αλλά και η εναγομένη να έχει τη δυνατότητα να αμυνθεί με ανταπόδειξη ή ένσταση κατά της θεμελιωμένης επ’ αυτών αγωγικής αξιώσεως, απορριπτομένων των περί του αντιθέτου ισχυρισμών της εναγομένης. Επίσης, η αγωγή είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 211, 361, 681 επ., 346 ΑΚ, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 1 επ. ΚΙΝΔ (Ν. 3816/1958) και 176, 191 παρ. 2, 907, 908 ΚΠολΔ, εκτός από την επικουρική βάση της περί αδικαιολόγητου πλουτισμού, η οποία είναι απορριπτέα ως μη νόμιμη, καθόσον η από το άρθρο 904 ΑΚ αγωγή του αδικαιολογήτου πλουτισμού είναι επιβοηθητικής ουσιαστικά φύσεως και μπορεί να ασκηθεί μόνον όταν λείπουν οι προϋποθέσεις της αγωγής από τη σύμβαση ή την αδικοπραξία, εκτός αν θεμελιώνεται σε πραγματικά περιστατικά διαφορετικά ή πρόσθετα από εκείνα στα οποία στηρίζεται η αγωγή από τη σύμβαση ή την αδικοπραξία, δεν συγχωρείται δηλαδή, έστω και επικουρικώς (δικονομικά) ασκούμενη, εφόσον στηρίζεται στα ίδια πραγματικά περιστατικά, στα οποία στηρίζεται η αγωγή, από τη σύμβαση ή την αδικοπραξία, όπως εν προκειμένω, δεδομένου ότι η ενάγουσα στηρίζει την αγωγή της κατά τη (νόμιμη) κύρια βάση της σε ευθύνη εκ της καταρτισθείσης με την εναγομένη συμβάσεως έργου, χωρίς να επικαλείται περιστατικά διαφορετικά προς στήριξη της βάσης του αδικαιολόγητου πλουτισμού (ΟλΑΠ 22/2003 ΧρΙΔ 4/177, ΑΠ 922/2007 ΕλλΔνη 50/1738, ΑΠ 104/2003 ΔΕΕ 2004/460, ΑΠ 531/1994 ΕλλΔνη 37/81, ΑΠ 1369/1993 ΕλλΔνη 36/304, ΑΠ 1567/1983 ΝοΒ 32/1534). Συνεπώς, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, η αγωγή πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, δεδομένου ότι για το καταψηφιστικό αίτημά της έχει καταβληθεί το απαιτούμενο τέλος δικαστικού ενσήμου με τις νόμιμες προσαυξήσεις υπέρ τρίτων (σχετ. το υπ’ αρ. 13721167/18-3-2015 ΣΕΙΡΑ VI ΤΥΠΟΥ Β διπλότυπο είσπραξης της Δ.Ο.Υ. Γ΄ Πειραιά με τα επ’ αυτού επικολληθέντα κινητά ένσημα και την υπ’ αρ. 8814/18-3-2015 απόδειξη του Ε.Τ.Α.Α.).

(Β) 1. Στη σύγχρονη εποχή παρουσιάζουν ιδιαίτερη διάδοση οι συμβάσεις διαχείρισης πλοίων άλλων. Ειδικότερα, έχουν εμφανισθεί οι εξής μορφές τέτοιων συμβάσεων: α) οι συμβάσεις τεχνικής διαχείρισης πλοίων άλλων, στις οποίες τρίτο πρόσωπο, εκτός του πλοιοκτήτη, αναλαμβάνει τη συντήρηση, τον εξοπλισμό και την επάνδρωση του πλοίου και β) οι συμβάσεις τεχνικής και εμπορικής διαχείρισης πλοίων άλλων, στις οποίες τρίτο πρόσωπο, εκτός του πλοιοκτήτη, έχει επιπλέον την επιμέλεια της εκναύλωσης, της είσπραξης των ναύλων, της πληρωμής των εξόδων και της συναγωγής των οικονομικών αποτελεσμάτων τους. Έτσι, έχουν δημιουργηθεί εταιρίες, οι οποίες κύριο, αν όχι αποκλειστικό, σκοπό έχουν να διαχειρίζονται τα πλοία άλλων. Σχετικά το … δημοσίευσε το 1988 ειδικό τύπο σύμβασης για τη διαχείριση πλοίων. Σύμφωνα με τη σύμβαση αυτή, ο πλοιοκτήτης αναθέτει για ορισμένο χρόνο τη διαχείριση πλοίου του σε άλλον, το διαχειριστή, ο οποίος έχει ευρύτατες εξουσίες που αφορούν τόσο την τεχνική όσο και την εμπορική διαχείριση του πλοίου. Συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων, ο διαχειριστής προβαίνει σε εκναύλωση του πλοίου σύμφωνα με τις οδηγίες του πλοιοκτήτη, υποχρεούται όμως να λάβει τη συναίνεσή του, όταν πρόκειται να εκναυλώσει το πλοίο για χρόνο μεγαλύτερο από τη διάρκεια της διαχειριστικής του εξουσίας, προσδιορίζει τους ναύλους και τις επισταλίες και επιδιώκει την είσπραξη τους, ενημερώνει τον πλοιοκτήτη για τα ταξίδια του πλοίου, επιμελείται τη δικαστική επιδίωξη των απαιτήσεων που πηγάζουν από την οικονομική διαχείριση του πλοίου και την απόκρουση των αγωγών ή άλλων δικαστικών μέτρων κατά του πλοίου. Η ενοχική σχέση, που συνδέει το διαχειριστή και τον πλοιοκτήτη, είναι μίσθωση ανεξάρτητων υπηρεσιών, στην οποία εφαρμόζονται συμπληρωματικά οι διατάξεις του ΑΚ για την εντολή. Ο διαχειριστής συναλλάσσεται με τους ενδιαφερομένους για το πλοίο τρίτους στο όνομα και για λογαριασμό του πλοιοκτήτη και είναι άμεσος αντιπρόσωπος του, κατά την έννοια του άρθρου 211 ΑΚ και συνεπώς, τα έννομα αποτελέσματα κάθε δικαιοπραξίας, που επιχειρεί ο διαχειριστής στο πλαίσιο της γενικής ή ειδικής εξουσίας του, αφορούν ευθέως τον πλοιοκτήτη. Ο πλοιοκτήτης είναι το υποκείμενο των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που απορρέουν από τη δράση και τις δικαιοπραξίες, που ενεργεί ο διαχειριστής με την ιδιότητα του αυτή, αυτός ενέχεται έναντι των δανειστών για τις απαιτήσεις που δημιουργούνται από τις δικαιοπραξίες αυτές. Εφόσον λοιπόν ο διαχειριστής ενεργεί στο όνομα και για λογαριασμό του πλοιοκτήτη, δεν καθίσταται υποκείμενο και δη αντισυμβαλλόμενος κάθε δικαιοπραξίας συναπτόμενης με την ιδιότητά του αυτή και κατ` επέκταση, δεν ενέχεται ο ίδιος για την εκπλήρωσή της (ΕφΠειρ 497/2013 ΔΕΕ 2013/824, ΕφΠειρ 574/2004 ΕΕμπΔ 2005/373, ΕφΠειρ 940/2003 ΕπισκΕΔ 2004/931). Ο διαχειριστής έχει προσωπική ευθύνη μόνον όταν δεν δηλώνει ρητώς ότι ενεργεί για τον πλοιοκτήτη και δεν συνάγεται από τις διαγνωστές στον αντισυμβαλλόμενο περιστάσεις ότι επιχειρεί τη σχετική δικαιοπραξία στο όνομα και για λογαριασμό εκείνου (καθώς και όταν η δικαιοπραξία υπερβαίνει τα όρια της εξουσίας του (ΑΠ 929/2004 ΕλλΔνη 2005/1661, ΑΠ 57/2002 ΧρΙΔ 2002/114, ΑΠ 476/1991 ΕΕΝ 1992/291, ΕφΠειρ 762/2013 ό.π., ΕφΠειρ 497/2013 ΔΕΕ 2013/824, ΕφΠειρ 5/2012 ΠειρΝομ 2012/168, ΕφΠειρ 468/2011 ό.π., ΕφΠειρ 832/2008 ό.π.). Εξάλλου, από τις διατάξεις των άρθρων 211, 212, 216 ΑΚ, που εφαρμόζονται και στις εμπορικές σχέσεις, συνάγεται ότι για την προστασία του συμφέροντος του τρίτου και την ασφάλεια των συναλλαγών πρέπει, προκειμένου η δήλωση βουλήσεως να ενεργήσει υπέρ και κατά του αντιπροσωπευομένου, ο αντιπρόσωπος να αποκαλύπτει κατά τρόπο έκδηλο προς εκείνο, προς τον οποίο γίνεται η δήλωση, ότι η ενέργεια της δικαιοπραξίας θα επέλθει ευθέως στο πρόσωπο του αντιπροσωπευομένου. Απαιτείται, δηλαδή, να προκύπτει σαφώς ότι η επιχειρούμενη δικαιοπραξία είναι δικαιοπραξία του αντιπροσωπευομένου, διότι ο νόμος αποδέχεται για την άμεση αντιπροσώπευση την αρχή του εμφανούς συναλλασσόμενου. Η κατά τον τρόπο αυτό φανερή δήλωση στο όνομα άλλου υπάρχει όχι μόνον όταν ρητώς δηλώνει ο αντιπρόσωπος ότι ενεργεί για τον αντιπροσωπευόμενο, αλλά και όταν από όλες τις περιστάσεις προκύπτει ότι η δήλωση του αντιπροσώπου έγινε στο όνομα του αντιπροσωπευομένου (ΑΠ 689/2013 ό.π.). Από τα παραπάνω συνάγεται ότι επειδή ο διαχειριστής συναλλάσσεται μετά των ενδιαφερομένων για το πλοίο τρίτων στο όνομα και για λογαριασμό του πλοιοκτήτη και είναι άμεσος αντιπρόσωπος του, τα έννομα αποτελέσματα κάθε δικαιοπραξίας, εντός των όρων της εξουσίας του, αφορούν ευθέως τον πλοιοκτήτη. Όμως, ο διαχειριστής έχει προσωπική ευθύνη, μόνον όταν δεν δηλώνει ρητώς ότι ενεργεί για τον πλοιοκτήτη και δεν προκύπτει από τις περιστάσεις ότι επιχειρεί τη σχετική δικαιοπραξία γι’ αυτόν (κατ’ άρθρο 212 ΑΚ), όπως και όταν η δικαιοπραξία υπερβαίνει τα όρια της εξουσίας του (ΕφΠειρ 63/2013 ΕλλΔνη 2014.181). Ο διαχειριστής διαφέρει από τον εφοπλιστή, ο οποίος εκμεταλλεύεται για τον εαυτό του  πλοίο, που ανήκει σε άλλον, δηλαδή εκτελεί με ξένο πλοίο ναυτιλιακές εργασίες στο όνομα του και είναι υποκείμενο των σχετικών με την εκμετάλλευση ξένου πλοίου δικαιοπραξιών (ΕφΠειρ 497/2013 ΔΕΕ 2013/824, ΕφΠειρ 262/2012 ΕΝΑΥΤΔ 2012/269, με εκεί παραπομπές σε θεωρία και νομολογία). Εξάλλου, κατά την κρατούσα στη νομολογία άποψη, ο ναυτικός πράκτορας, ως συνδεόμενος μετά της πλοιοκτήτριας εταιρείας δια σχέσεως εντολής, είναι βάσει αυτής αντιπρόσωπος και καθολικός εντολοδόχος αυτής δηλαδή αντιπρόσωπος αυτής (πλοιοκτήτριας), κατ’ άρθρο 211 του ΑΚ και κατά τα συμφωνηθέντα, για ένα ή περισσότερα πλοία της (της πλοιοκτήτριας) σε ένα ή περισσότερα λιμάνια που αυτά προσεγγίζουν, για ένα ή περισσότερα ταξίδια, για ορισμένο ή αόριστο χρόνο και συνεπώς, είναι δεκτικός για την επίδοση των απευθυνόμενων σ` αυτή (πλοιοκτήτρια) δικογράφων αναγομένων στον κύκλο των ανατεθεισών στον εν λόγο εντολοδόχο πράκτορα υποθέσεων (πρβλ. ΑΠ 1207/2000 ΕΕμπΔ 52/100,  με την οποίαν παραπέμφθηκε προς επίλυση στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου το ως άνω ζήτημα, χωρίς ωστόσο να έχει εκδοθεί επ’ αυτής, μέχρι τώρα, απόφαση). Αφού, λοιπόν, ο (ναυτικός) πράκτορας του πλοίου είναι δεκτικός κατ` άρθρο 713 του ΑΚ επιδόσεως των απευθυνόμενων στην πλοιοκτήτρια που αντιπροσωπεύει δικογράφων, πολύ περισσότερο τη δυνατότητα αυτή την έχει η διαχειρίστρια των πλοίων της πλοιοκτήτριας εταιρείας, αφού η πρώτη (διαχειρίστρια) έχει τη γενική διαχείριση, σε έκταση τουλάχιστον ίση και συνήθως μεγαλύτερη εκείνης του ναυτικού πράκτορα, δεδομένου μάλιστα ότι κατά κανόνα η πλοιοκτήτρια και η διαχειρίστρια είναι των αυτών οικονομικών συμφερόντων (βλ. ΕφΠειρ 299/2006 ΕΝΑΥΤΔ 2007/39, ΕφΠειρ 1316/1995 ΕπΕμπΔικ 1996/570, πρβλ., αναφορικά με αντίστοιχη εξουσία του αντιπροσώπου στην Ελλάδα αλλοδαπής ναυτιλιακής εταιρείας, που συνάπτει στην Ελλάδα σύμβαση παροχής εργασίας σε πλοίο πλοιοκτησίας αλλοδαπής εταιρείας, κατ’ αρθρ. 1 παρ.1 ν. 762/1978, ως εκ του νόμου αντικλήτου της αλλοδαπής ναυτιλιακής εταιρείας, ΑΠ 1090/2010 Α΄ δημοσίευση ΝΟΜΟΣ).

2. Εξάλλου, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 215, 221, 226, 229, 233, 271 του ΚΠολΔ, προκύπτει ότι η άσκηση της αγωγής απαιτεί διαδικασία που ολοκληρώνεται με την κατάθεση του σχετικού δικογράφου στη γραμματεία του δικαστηρίου, στο οποίο απευθύνεται και την επίδοση αντιγράφου του δικογράφου τούτου στον εναγόμενο. Η κατάθεση συνεπάγεται τις δικονομικές συνέπειες της αγωγής (εκκρεμοδικία, αμετάβλητο της δικαιοδοσίας κλπ.). Η επίδοση δε, τα αποτελέσματα που προβλέπονται από το ουσιαστικό δίκαιο ότι επέρχονται από την έγερσή της. Η επέλευση των δικονομικών συνεπειών επέρχεται από μόνη την κατάθεση της αγωγής και άσχετα με το αν επακολουθήσει ή όχι επίδοση στον εναγόμενο. Η παράλειψη της επίδοσης ή η άκυρη επίδοση παρεμποδίζουν τη γένεση των ουσιαστικών μονάχα συνεπειών της αγωγής. Κατά συνέπεια η επίδοση, αν και αποτελεί και αυτή όρο της ολοκλήρωσης της άσκησης της αγωγής, δεν αποτελεί και απαραίτητη προϋπόθεση του υποστατού της αγωγής, ώστε έτσι πριν από την συντέλεσή της να θεωρείται η αγωγή παντελώς ανυπόστατη και να είναι ανέφικτη η δικαστική αξιολόγησή της, ως παραδεκτής ή απαράδεκτης ή νομικώς και ουσιαστικώς βάσιμης ή αβάσιμης διαδικαστικής πράξεως. Εξάλλου, όπως σαφώς προκύπτει από το άρθρο 229 του ΚΠολΔ (το οποίο στο Κεφάλαιο Δ` του πρώτου βιβλίου του ΚΠολΔ με το τίτλο “Εισαγωγή της αγωγής προς συζήτηση”), η επίδοση της αγωγής απαιτείται όχι μόνο για την επέλευση των ουσιαστικών εννόμων συνεπειών, αλλά και για την νόμιμη κλήτευση του εναγομένου προς συζήτησή της, αναγκαίο όρο της οποίας αποτελεί επίσης και η εγγραφή της στο πινάκιο. Από την άποψη αυτή, η παράλειψη ή η ακυρότητα της επίδοσης συνεπάγονται απαράδεκτο της κλήτευσης και περαιτέρω της συζήτησης της αγωγής μόνο με τις προϋποθέσεις του άρθρου 159 παρ. 3 του ΚΠολΔ, εάν δηλαδή η παράβαση αυτή επέφερε στο διάδικο που την επικαλείται βλάβη που δεν μπορεί να επανορθωθεί με άλλο τρόπο. Ως βλάβη νοείται η αδυναμία ή δυσχέρεια του διαδίκου, που την επικαλείται, να αντιτάξει πλήρη υπεράσπιση κατά της αγωγής προβάλλοντας τους κατ` αυτής ισχυρισμούς του. Έτσι, θεωρείται ότι δεν υπάρχει δικονομική βλάβη στην περίπτωση, κατά την οποία παραβιάστηκαν διατάξεις, που ρυθμίζουν τη διαδικασία, όταν από τη σημειωθείσα παράβαση δεν επηρεάζεται η δυνατότητα και η προϋπόθεση της άμυνας του διαδίκου ή της άσκησης του ενδίκου μέσου. Επίσης, δεν υπάρχει δικονομική βλάβη, από τη μη επίδοση ή μη προσήκουσα επίδοση του δικογράφου στο διάδικο, όταν αυτός παρέστη στη συζήτηση. Σε σχέση λοιπόν με την επέλευση ή μη των ουσιαστικών συνεπειών της αγωγής, νοείται και πρέπει να γίνει δεκτό ότι η παράλειψη της επίδοσης της αγωγής στον εναγόμενο, ενόψει και του σκοπού της επίδοσης που έγκειται στην ενημέρωση τούτου, αναπληρώνεται (με την έννοια ότι δεν παρεμποδίζεται πλέον η πρόκληση των συνεπειών τούτων), εάν ο τελευταίος επισπεύσει αυτός τη συζήτηση ή συμμετάσχει στη συζήτηση χωρίς να εναντιωθεί ή αν η εναντίωση του απορριφθεί από το δικαστήριο λόγω της μη συνδρομής των προϋποθέσεων του άρθρου 159 παρ. 3 του ΚΠολΔ, οπότε τα παραπάνω ουσιαστικά αποτελέσματα της αγωγής επέρχονται αντίστοιχα από το χρόνο της επίσπευσης της συζήτησης της αγωγής από τον εναγόμενο ή της συζήτησης της αγωγής (ΑΠ 1521/2013 Α΄ Δημ/ση ΝΟΜΟΣ).
3. Σύμφωνα με το άρθρο 169 ΚΠολΔ, το δικαστήριο, ύστερα από αίτηση του εναγομένου ή του διαδίκου, εναντίον του οποίου ασκήθηκε κύρια παρέμβαση ή ένδικο μέσο, μπορεί να υποχρεώσει σε εγγυοδοσία τον ενάγοντα ή το διάδικο, που άσκησε κύρια παρέμβαση ή ένδικο μέσο για τα έξοδα της διαδικασίας, που γίνεται στο ίδιο δικαστήριο, εάν αυτό κρίνει, ότι υπάρχει προφανής κίνδυνος αδυναμίας να εκτελεστεί η ενδεχόμενη καταδίκη του διαδίκου αυτού στη δικαστική δαπάνη του αντιδίκου του. Από τη διάταξη αυτή, που αποσκοπεί στην εξασφάλιση του εναγομένου (του καθ` ου η κύρια παρέμβαση ή του καθ` ου ασκήθηκε το ένδικο μέσο) για την είσπραξη των εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του οικείου δικαστηρίου, προκύπτει ότι α] για να υπάρξει υποχρέωση προς παροχή εγγυοδοσίας του ενεργούντος την επιθετική πράξη διαδίκου υπέρ του αντιδίκου του, απαιτείται να υποβληθεί αίτηση του τελευταίου και μάλιστα κατά την πρώτη συζήτηση επί ποινή απαραδέκτου (άρθρο 263 περ. γΝ ΚΠολΔ), β) κριτήριο της υποχρεώσεως εγγυοδοσίας είναι εδώ η προφανής οικονομική αδυναμία του επιτιθέμενου διαδίκου, ανεξάρτητα από τις πιθανότητες ουσιαστικής κρίσεως της διαφοράς υπέρ του ενός ή του άλλου διαδίκου μέρους. Ο σχετικός κίνδυνος πρέπει να είναι προφανής και τούτο ισχύει, λόγου χάρη, όταν ο επιτιθέμενος διάδικος στερείται εμφανούς περιουσίας, είναι άγνωστης διαμονής, αναξιόχρεος λόγω πολλαπλών χρεών έναντι τρίτων ή και του ίδιου του διαδίκου και ήδη αιτούντος και εν γένει αφερέγγυος, γ) για να διαταχθεί η ανωτέρω εγγυοδοσία, πρέπει, κατά την κρίση του δικαστηρίου που δικάζει και σχηματίζεται με ελεύθερη απόδειξη προαποδεικτικώς από τα στοιχεία που έχουν τεθεί υπ’ όψιν του, να υπάρχει προφανής κίνδυνος για τη μη εκτέλεση της διατάξεως για τα δικαστικά έξοδα σε περίπτωση ενδεχόμενης καταδίκης σε αυτά του υπόχρεου διαδίκου στην εγγυοδοσία, δ) το δικαστήριο, που δέχεται τη διακωλυτική της δίκης ένσταση για εγγυοδοσία, καθορίζει όχι μόνο το μέγεθος αυτής, αλλά και την προθεσμία, εντός της οποίας οφείλει ο υπόχρεος να την καταβάλει, ενώ, εάν αυτή παρέλθει άπρακτη, το δικαστήριο με αίτηση εκείνου, που ζήτησε την εγγυοδοσία, ανακαλεί την αγωγή, κύρια παρέμβαση ή το ένδικο μέσο. Η ανάκληση, μάλιστα, αυτή θεωρείται, ότι αφορά το δικόγραφο και όχι το δικαίωμα προς άσκηση της αγωγής, της κύριας παρεμβάσεως ή του ένδικου μέσου (αρθρ. 171, 172 και 162 ΚΠολΔ), ε) Το βάρος αποδείξεως των προϋποθέσεων της εν λόγω δικονομικής αναβλητικής ενστάσεως (που εισάγει εξαιρετικού χαρακτήρα δικονομικό κανόνα) φέρει ο εναγόμενος, ο καθ` ου η κύρια παρέμβαση ή εκείνος κατά του οποίου ασκείται το ένδικο μέσο, ενώ αυτή (ένσταση) είναι βάσιμη εάν αποδειχθεί πλήρως, χωρίς να αρκεί απλή πιθανολόγηση (ΑΠ 990/2008 ΕΠολΔ 2008.843). Ομοίως, το βάρος επικλήσεως των πραγματικών περιστατικών, που θεμελιώνουν την ως άνω ένσταση (άρθρο 262 παρ.1 ΚΠολΔ), φέρει ο ενιστάμενος (ΠΠρΑθ 1738/2012 δημοσιευμένη σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΠΠρΠειρ 220/1979 ΠειρΝομ 1979.441). Από τα παραπάνω και ιδίως από την προαναφερόμενη προϋπόθεσης της συνδρομής προφανούς κινδύνου, ότι ενδεχόμενη καταδίκη του αιτούντος την παροχή έννομης προστασίας στα έξοδα δεν θα καταστεί δυνατό να εκτελεσθε συνάγεται ότι κριτήριο, της υποχρέωσης εγγυοδοσίας είναι η προφανής οικονομική αδυναμία του επιτιθέμενου διαδίκου, ανεξάρτητα από τις πιθανότητες ουσιαστικής κρίσεως της διαφοράς υπέρ του ενός ή του άλλου μέρους, προφανής δε είναι ο κίνδυνος όταν καθίσταται έκδηλος από τα υπάρχοντα στοιχεία, χωρίς να απαιτείται η διεξαγωγή προς τούτο απόδειξης (ΑΠ 1876/2009 ΕΦΑΔ 2010/338, ΑΠ 308/2009 Αρμ 2009/1536, ΑΠ 990/2008, ΕφΠειρ 163/2013 δημοσιευμένες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).

(Γ) Εν προκειμένω, η εναγομένη, με τις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε νόμιμα και εμπρόθεσμα, αρνείται εν γένει την αγωγή, ενώ παράλληλα προβάλλει ένσταση περί έλλειψης παθητικής νομιμοποίησής της, υποστηρίζοντας ότι αυτή ουδέποτε συμβλήθηκε με την ενάγουσα και ότι η συμβατική σύνδεση υφίσταται μεταξύ της τελευταίας και της εταιρείας με την επωνυμία «…» και όχι της ίδιας, ο ισχυρισμός δε αυτός προβάλλεται παραδεκτά (άρθρο 262 παρ.1 ΚΠολΔ) και νόμιμα, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στην ανωτέρω μείζονα σκέψη και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική του βασιμότητα. Επίσης, η εναγομένη προβάλλει την ένσταση ενιαύσιας παραγραφής της επίδικης αξίωσης για τα επιμέρους κονδύλια της ένδικης αγωγής, ποσού 118.730 ευρώ και 47.765 ευρώ, ισχυριζόμενη ότι κατά τα εκτιθέμενα στην αγωγή, οι σχετικές υπηρεσίες της ενάγουσας παρασχέθηκαν εντός του έτους 2010 και δη από τις 16-12-2010 έως 7-1-2011, ενώ η πρώτη αγωγή της ενάγουσας κατατέθηκε μεν στις 31-12-2011, πλην όμως, επιδόθηκε αυθημερόν στην εταιρεία με την επωνυμία “…”, με το εσφαλμένο σκεπτικό, ότι η εναγομένη εδρεύει πραγματικά στα γραφεία της τελευταίας στον Πειραιά, πράγμα που δεν ισχύει, ενώ και η δεύτερη αγωγή της ενάγουσας, που κατατέθηκε στις 5-8-2013, από το δικόγραφο της οποίας η ενάγουσα παραιτήθηκε, επιδόθηκε επίσης στα γραφεία της εταιρείας “…” και όχι στην ίδια (εναγομένη), όπως άλλωστε και η ένδικη αγωγή, η οποία κατατέθηκε τον Ιούλιο του 2014. Κατόπιν τούτων, η εναγομένη ισχυρίζεται ότι με αυτό τον τρόπο η ενάγουσα δεν διέκοψε την παραγραφή της ένδικης αξίωσης, καθόσον η επίδοση αυτή δεν είναι νόμιμη και συνεπώς, η παραγραφή των ανωτέρω κονδυλίων συμπληρώθηκε στο τέλος του 2011, η δε καταλυτική της αγωγής σχετική ένσταση είναι παραδεκτή (άρθρο 262 παρ.1 ΚΠολΔ) και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 250 ΑΚ και 289 παρ. 2 ΚΙΝΔ) και τυγχάνει περαιτέρω ερευνητέα ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της. Περαιτέρω, η εναγομένη προβάλλει παραδεκτά και νόμιμα την ένσταση εξόφλησης (άρθρα 262 παρ.1 ΚΠολΔ και 416 ΑΚ), ισχυριζόμενη ότι η ενάγουσα εξέδωσε μόνο το υπ’ αρ. … τιμολόγιο, ποσού 62.140 ευρώ και το υπ’ αρ. … τιμολόγιο, ποσού 41.450 ευρώ, για το οποίο αυτή (εναγομένη) έχει καταβάλει τα ποσά των (26.000 + 75.000 + 22.000 =) 123.000 ευρώ, με την καταβολή μετρητών και επιταγών και ότι για ολόκληρο το αιτούμενο ποσό των 173.000 ευρώ, το οποίο άλλωστε ούτε η ίδια (εναγομένη) ούτε η διαχειρίστρια εταιρεία “…” ουδέποτε αποδέχθηκαν, η ενάγουσα δεν έχει εκδώσει κανένα παραστατικό, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στις προτάσεις της. Τέλος, η εναγομένη παραδεκτά και νόμιμα, σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στην αμέσως προηγηθείσα νομική σκέψη, προβάλλει αίτημα να υποχρεωθεί η ενάγουσα σε εγγυοδοσία σχετικά με την καταβολή των εξόδων της παρούσας δίκης, το οποίο είναι ερευνητέο ως προς την ουσιαστική βασιμότητά του.

(Δ) Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων των διαδίκων, που εξετάστηκαν νομότυπα στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου και περιέχονται απομαγνητοφωνημένες στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασής του, οι οποίες (καταθέσεις) εκτιμώνται κατά το λόγο γνώσεως, το βαθμό αξιοπιστίας και αντικειμενικότητάς τους καθαυτές και σε συνδυασμό με όλα τα έγγραφα, τα οποία οι διάδικοι νομίμως επικαλούνται και προσκομίζουν, τα οποία εκτιμώνται είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα  (άρθρα 436 επ. ΚΠολΔ) είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (άρθρα 336, 395 ΚΠολΔ), εφόσον επιτράπηκε η εμμάρτυρη απόδειξη, μερικά από τα οποία μνημονεύονται παρακάτω, λαμβάνονται δε υπόψη στο σύνολό τους, χωρίς να παραλείπεται κανένα κατά την ουσιαστική διερεύνηση της υπόθεσης, σε συνδυασμό και με τα διδάγματα της κοινής πείρας που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως (άρθρο 336 αρ. 4 ΚΠολΔ), από τις υπ’ αρ.  … ένορκες βεβαιώσεις των Ε. Α. του …, Α. Λ. του Λ. και Ι. Κ. του Βασιλείου ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιώς Α. … Κ., που προσκομίζονται μετ’ επικλήσεως από την ενάγουσα, οι οποίες λήφθηκαν στο πλαίσιο άλλης δίκης μεταξύ των ίδιων διαδίκων και συνεπώς, δεν συνιστούν ιδιαίτερο αποδεικτικό μέσο, αλλά απλά έγγραφα, τα οποία εκτιμώνται για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (ΑΠ 343/2000 ΕλλΔνη 41/693), καθώς και από τις ομολογίες των διαδίκων, όπως αυτές συνάγονται από τις έγγραφες προτάσεις τους και παρατίθενται ειδικότερα κατωτέρω (άρθρο 261 ΚΠολΔ βλ. σχ. ΑΠ 180/1998 ΕλλΔνη 39/851, ΕφΑθ 990/2001, ΕφΑυ 992/2001, ΕφΑθ 7632/2001), αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η ενάγουσα είναι ομόρρυθμη εταιρεία, που εδρεύει στον Πειραιά, με αντικείμενο την εκτέλεση ναυπηγικών και επισκευαστικών και μετασκευαστικών εργασιών πλοίων και εργοστασίων, κατά το χρόνο δε άσκησης της αγωγής τελεί υπό εκκαθάριση, εκπροσωπούμενη από την εκκαθαρίστρια αυτής …, κάτοικο Πειραιά (βλ. σχ. ΕφΑθ 3614/1988 ΕΕμπΔ 1989/48, ΕφΑθ 1988/1986 ΕλλΔνη 27/831, ΠΠρΠειρ 31/2002 ΔΕΕ 2002/837). Από το σύνολο του αποδεικτικού υλικού προέκυψε ότι καίτοι η ενάγουσα ομόρρυθμη εταιρεία βρίσκεται στο στάδιο της εκκαθάρισης, εντούτοις δεν πιθανολογείται ότι υπάρχει προφανής κίνδυνος αδυναμίας να εκτελεστεί η ενδεχόμενη καταδίκη της στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων της εναγομένης, σε περίπτωση ήττας της, καθόσον δεν αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα δεν έχει καμία οικονομική δυνατότητα να πληρώσει τα δικαστικά έξοδα, που τυχόν θα της επιβληθούν για την παρούσα δίκη. Εξάλλου, η ενάγουσα εταιρεία είναι ομόρρυθμη και ευθύνονται αλληλεγγύως και εις ολόκληρον με αυτή και τα ομόρρυθμα μέλη της, με την ατομική τους περιουσίας, ήτοι ο Α. Π. του Θ. και η Ε. σύζυγος Α. Π., οι οποίοι διαθέτουν ακίνητη περιουσία, όπως προκύπτει από τις προσκομιζόμενες μετ’ επικλήσεως υπ’ αρ. 1.718/31-1-2007 περίληψη κατακυρωτικής έκθεσης ακινήτου διαμερίσματος της συμβολαιογράφου Αθηνών Ζ. Π. και … αγοραπωλησίας οριζοντίων ιδιοκτησιών της συμβολαιογράφου Πειραιά Ε. συζύγου … ., νομίμως μεταγεγραμμένης, ως εκ τούτου δε η ένσταση περί καταβολής εγγυοδοσίας, που προέβαλε η εναγομένη, είναι απορριπτέα ως ουσία αβάσιμη (πρβλ. ΕφΠειρ 163/2013, ΠΠρΑθ 1738/2012 ό.π.). Η εναγομένη είναι αλλοδαπή εταιρεία, εδρεύουσα κατά το καταστατικό της στη …. και είναι κυρία του φορτηγού πλοίου με την ονομασία «…», σημαίας Αγίου Βικεντίου και Γρεναδινών, ΔΔΣ … IMO No 7109879, ΚΟΧ 1420, το οποίο εκμεταλλεύεται για λογαριασμό της, ενώ είχε αναθέσει τη διαχείρισή του στην εταιρεία με την επωνυμία «… …», που εδρεύει στον Πειραιά και εκπροσωπείται νόμιμα, όπως η ίδια συνομολογεί στις έγγραφες προτάσεις της επί της ένδικης αγωγής, αλλά συνάγεται και από το περιεχόμενο των από 9-12-2012 έγγραφων προτάσεων της ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς επί της από 29-12-2011 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου … προγενέστερης αγωγής της ενάγουσας σε βάρος της εναγομένης. Περαιτέρω, από το σύνολο του αποδεικτικού υλικού προέκυψε ότι δυνάμει σύμβασης έργου, που καταρτίσθηκε προφορικά περί τα μέσα Δεκεμβρίου του 2010 μεταξύ της ενάγουσας και της ως άνω διαχειρίστριας εταιρείας, για λογαριασμό της εναγομένης, η ενάγουσα ανέλαβε να εκτελέσει τις κάτωθι περιγραφόμενες ελασματουργικές και σωληνουργικές εργασίες στο πλοίο «…», πλοιοκτησίας της εναγομένης, για τις οποίες ελήφθη από την ενάγουσα η από 16-12-2010 άδεια εκτελέσεως θερμών εργασιών επί του ως άνω πλοίου από την αρμόδια Λιμενική Αρχή. Με βάση τη συναλλακτική πρακτική, που είχε διαμορφωθεί λόγω της πολυετούς συνεργασίας μεταξύ της ενάγουσας και της ως άνω διαχειρίστριας εταιρεία και της εμπιστοσύνης που είχε διαμορφωθεί μεταξύ τους, συμφωνήθηκε αφενός ότι η τελική διαμόρφωση της αμοιβής της ενάγουσας θα γίνει με την παράδοση του έργου, με γνώμονα τις ειθισμένες τιμές στην οικεία αγορά του Πειραιά και με κριτήρια τις συνθήκες εκτελέσεως των εργασιών, τον απαιτούμενο χρόνο επισκευής, τον αριθμό των εργατών και τα υλικά που επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν, τα οποία θα συμπεριλαμβάνονταν στην αμοιβή, κατά τα συμφωνηθέντα και αφετέρου ότι μετά το πέρας των εργασιών, το εξουσιοδοτημένο από την εναγομένη πρόσωπο, που θα επόπτευε την εξέλιξη των εργασιών, θα παραλάμβανε το έργο, υπογράφοντας το σχετικό δελτίο παραλαβής, ενώ η ενάγουσα θα εξέδιδε το σχετικό χρεωστικό λογαριασμό, με αναλυτική περιγραφή των επιμέρους εργασιών και του κόστους αυτών. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι σε εκτέλεση της ως άνω συμβάσεως, η ενάγουσα εκτέλεσε τις κάτωθι αναλυτικά περιγραφόμενες συμφωνηθείσες εργασίες στο ως άνω πλοίο, κατά το χρονικό διάστημα από 16-12-2010 έως 7-1-2011, για τις οποίες εξέδωσε το από 7-1-2011 δελτίο παραλαβής εργασιών από 16/12/2010 – 7/1/2011 στο Μώλο ΔΕΗ Κερατσίνι και στη Δεξαμενή Βασιλειάδη, το οποίο υπέγραψε το εξουσιοδοτημένο από την εναγομένη πρόσωπο και συγκεκριμένα: (Α) ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΕΛΑΣΜΑΤΟΥΡΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΩΛΗΝΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ, ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΩΣ ΑΝΩ ΠΛΟΙΟ: Αντικατάσταση ενισχυτικού <ΛΟΥΡΟΥ> μεταξύ κουβέρτας και τσιμινιέρας σχήματος διαστάσεων 250X200X10ΧΜΕΤΡΑ11,00, 5.500,00 ευρώ. DECK ΓΕΦΥΡΑΣ: Αντικατάσταση ελάσματος 1500X1000Χ8ΜΜ, 1.350,00 ευρώ. Κόντρα ΓΕΦΥΡΑ: Αντικατάσταση κρουζέτου από λάμα 80Χ8ΧΜΕΤΡΑ18,00, 2.700,00 ευρώ. Αντικατάσταση υδρορροής από σωλήνα Φ2΄΄ΧΜΕΤΡΑ2,00΄, 200,00 ευρώ. DECK ΓΕΦΥΡΑΣ: ΑΡ κ ΔΕ Αντικατάσταση  κρουζέτου από λάμα 80Χ8ΧΜΕΤΡΑ8,00, 1.200,00 ευρώ. Κατάστρωμα: ΠΜ – ΑΡ Αντικατάσταση κρουζέτου από λάμα 100Χ10ΧΜΕΤΡΑ4,00, 600,00 ευρώ. Στο ΚΑΣΣΑΡΟ: ΠΡ Αντικατάσταση κρουζέτου από λάμα 80Χ8ΧΜΕΤΡΑ8,90, 1.300,00 ευρώ. Στο ΚΑΣΣΑΡΟ ΠΡ: Αντικατάσταση ελάσματος διαστάσεων 630X8,600Χ8ΜΜ, 3.500,00 ευρώ. Στον ΠΥΡΓΟ Εκφορτώσεως ΠΡ Αντικατάσταση ρελλιών ΜΕΤΡΑ 4,00, 1.000,00 ευρώ. Στον ΠΥΡΓΟ Εκφορτώσεως Αντικατάσταση κρουζέτου από λάμα 80Χ8ΧΜΕΊΡΑ16,00, 2.400,00 ευρώ. Στο HOPER των επιστροφών <κουτί> αντικατάσταση ενισχυτικών λαμών 80Χ10Χ750ΜΜ έκαστη, τεμάχια (3), 500,00 ευρώ. Στο HOPER των επιστροφών αντικατάσταση μπρακκέτων διαστάσεων εκάστου 300X250X10 τεμάχια (3), 600,00 ευρώ. Στο τελευταίο πατάρι του πύργου εκφόρτωσης: Αντικατάσταση μπακλαβωτών ελασμάτων από ΑΡ 2500X1250X5 – 1900X1000X5 – αντικατάσταση FRAME από λάμα 100X10X1250 τεμάχια 5, ΔΕ 2500X1250X2 τεμάχια FRAME από λάμα 100X10X1250 τεμάχια 6, η ως άνω εργασία έγινε με ικριώματα, 8.500,00 ευρώ. ΠΡ Στο ΚΟΡΑΚΙ: Αντικατάσταση ορθοστατών αριστερά και δεξιά διαστάσεων1000X450X80 φλάντζα διαμορφωμένη, τεμάχια 2, 900X450X80 τεμάχιο 1, 700X450X80X10ΜΜ τεμάχιο 1, 1.500,00 ευρώ. Αντικατάσταση βάσης φλάντζας εξολκέα καδένας, αριστερά άγκυρας 300Χ300Χ25ΜΜ. Τοποθέτηση και συγκόλληση υφιστάμενων εξολκέων, δεξιά –αριστερά €1.100,00. Αντικατάσταση χιαστών ενισχυτικών στους πυλώνες του πύργου εκφόρτωσης από γωνία 70Χ70Χ8ΜΜ διαστάσεις έκαστης ως ακολούθως: 1000ΜΜ τεμάχια 2, 2000ΜΜ τεμάχια 1, 1400ΜΜ τεμάχια 2, 1150ΜΜ τεμάχια 1, 1300ΜΜ τεμάχια 1, 3500ΜΜ τεμάχια 1, 1700ΜΜ τεμάχια 2, η ως άνω εργασία έγινε με ικριώματα, € 2.800,00. Αντικατάσταση μπρακκέτων διαστάσεων 400X400X8 τεμάχια 4,              € 1.000,00. Σε ΔΩΜΑ RELOADER: Εκφόρτωση στο καθρέπτη αντικατάσταση ελάσματος 400X350X8, 250,00 ευρώ. Περιφερειακά στον εργάτη αγκύρων ΠΡ τοποθέτηση και συγκόλληση λάμας συλλέξεως ελαίου, διαστάσεων 90X10X9,00Μ    € 1.350,00. Περιφερειακά στον εργάτη ΠΜ 90X10X1,00Μ            € 1.650,00. Αντικατάσταση λάμων, κούτελο στη βάση του εργάτη διαστάσεων 40Χ10Χ350ΜΜ, τεμάχια 8 € 800,00. Στο ΔΩΜΑ ΤΩΝ ΦΙΛΤΡΩΝ: Αντικατάσταση παταριού από μπακλαβωτό έλασμα διαστάσεων 1800X650X5, 1.200,00 ευρώ. Αντικατάσταση τμημάτων ορθοστατών δεξιά – αριστερά από λάμα 200X150X10, τεμάχια 8, 1.600,00 ευρώ. Αντικατάσταση προφυλακτήρα στο δίκτυο ελαίου λειτουργίας γκρενιού μετά των ελασμάτων 1200X500X6-850X500-900X500-800X500X2 τεμ., € 1.900,00. Έλεγχος και αντικατάσταση μεντεσέδων στα πώματα παρακολούθησης φορτίου και κλείστρων, πεταλούδες αριστερά και δεξιά, τεμ. 12, € 3.000,00. ΠΜ στο τιμονάκι: Αντικατάσταση ελάσματος διαστ. 1000Χ700Χ8ΜΜ, € 1.200,00. Αντικατάσταση τύμπανων φρένων πρυμναίου εργάτη από λάμα 120X12 Φ”680, τεμάχια €2.100,00. Αντικατάσταση πλατύσκαλου στο πατάρι εκφόρτωσης από μπακλαβωτό έλασμα, διαστάσεων 600X500X5 € 600,00. Τοποθέτηση επιθεμάτων σε Deck τσιμινιέρας αριστερά και δεξιά: ΑΡ ITEM 1250Χ2500Χ6Μ ITEM 1250X1100Χ6Μ ΔΕ ITEM 1250Χ2500Χ6Μ ITEM 1000Χ2000Χ6Μ ITEM 500X1200X6M, 4.500,00 ευρώ. Αποξήλωση ανεμοδόχων αριστερά και δεξιά στην τσιμινιέρα μηχανοστασίου και τοποθέτηση, μετά συγκολλήσεως 2 πωμάτων Φ’680Χ8, € 2.200,00, για την οποία απαιτήθηκαν ικριώματα και μέτρα πυροπροστασίας, λόγω κινδύνου πυρκαγιάς. Τοποθέτηση επιθεμάτων στο κάτω μέρος (Deck) της γέφυρας <ΛΟΥΡΟΣ> από λάμα 200X6X18,000 και 2 τεμ. φουρκέτες R600X200X550 € 3.800,00.  Αντικατάσταση σκαλοπατιών κλίμακας κόντρας γέφυρας, τεμάχια 7, έκαστο 500Χ270Χ4Μ ΗΤΟΙ 560,00 ευρώ. Αντικατάσταση πλατύσκαλου κλίμακας κόντρας γέφυρας από μπακλαβωτό 600X500X5 και μπρακέτα, τεμάχια 2,               έκαστο

170Χ600Χ8Μ, € 800,00. Αντικατάσταση παπουτσάκια ρελιού ως άνω από γωνία, τεμάχια 3, έκαστο 100Χ80Χ50ΜΜ,   € 150,00. Αντικατάσταση παπουτσάκια ρελιών κόντρας γέφυρας, τεμάχια 14, από γωνία 100X80X50 έκαστο € 700,00. Εξάρμωση αριστερά και δεξιά Deck γέφυρας παλαιού συστήματος καπονιών, έκαστο ΦΊ20, μετά των βάσεών τους              € 900,00. Κατασκευή βάσεως σε κουτί χημικών δεξιού Deck, τσιμινιέρας από γωνία 60X60X1700, τεμάχια 2, πλαίσιο 60X60X1200, τεμάχια 2, πλαίσιο 60X60X250 τεμάχια 2, ποδαρικά 60X60X1200, τεμάχιο 1, ενισχυτικό, € 800,00. Αντικατάσταση κρουζέτου από λάμα 80X8X2,000 και 1 τεμάχιο μπρακέτο 80Χ8Χ100ΜΜΑΡ, € 320,00. Αντικατάσταση παπουτσάκια σε ρέλια Deck πύργου, από γωνία 100X80X50 τεμάχια 12 έκαστο, 600,00 ευρώ. Αντικατάσταση τμημάτων βάσεως LIFE CRAFT δεξιά από γωνία 50X50X1200, τεμάχια 2, έκαστο        € 240,00. Τοποθέτηση βάσης σε βαρελάκι αριστερά με φλάντζες 100Χ100Χ6ΜΜ και ποδαρικό γωνία, ανά φλάντζα 80Χ80Χ60ΜΜ. Φλάντζα οπές, τεμάχια 3, έκαστο Μ12, τεμάχια 4 € 500,00. Τοποθέτηση επιθέματος λάμα σε Deck δεξιά, μηχανοστασίου και Room μπαταριών 200X8X4,500, € 900,00. Κατασκευή ταψιού περισυλλογής SLOPS δεξιά, διαστάσεων 600Χ500Χ6Μ με γύρισμα 100Μ και 4 ποδαρικά έκαστο, γωνία 60Χ60Χ250Μ και μούφα με κόλλημα στον πάτο του Φ1/2″ και 1 τεμάχιο ΜΠΟΒΑΛΦ, € 470,00. Αντικατάσταση ελάσματος ΣΟΚΟΡΟ ΑΡ ΚΑΣΣΑΡΟ στο μπογιατζίδικο, διαστάσεων 1150Χ400Χ8Μ και κρουζέτο λάμα στην κλίμακα 80X8X1500,       € 1.850,00. Αντικατάσταση ορθοστάτη από λάμα 70X14X980 και παπουτσάκι από γωνία 100Χ80Χ50Μ. Αντικατάσταση ρελιού από Φ1¼ Χ2,000 και τεμάχιο 1 Φ’22Χ1500, € 680,00. Κατασκευή ρελιού ΠΜ μέρος από Φ1¼X4700 και τεμ. 2 φουρκέτες Φ1 14 Χ600 έκαστο. Ορθοστάτες Φ114X980 έκαστο, τεμ.5 και παπουτσάκια από γωνία 100X80X50, τεμ. 5 έκαστο και Φ’22, τεμ. 8 έκαστο 750          € 1.500,00. Αντικατάσταση ρελιών ΑΡ ΠΜ από Φ1¼X7,150. Ορθοστάτες από Φ1¼Χτεμ.8, έκαστο 980 και Φ’22, τεμάχια 14, έκαστο 1.360ΜΜ, € 1.800,00. Τοποθέτηση επιθέματος κάτω από TANK OIL σε Deck τσιμινιέρας από

έλασμα 650Χ800Χ6ΜΜ, ευρώ 700,00. Τοποθέτηση ΣΟΚΟΡΟΥ, τσιμινιέρα δεξιά από εξάρμωση εξάτμισης Φ’4 κομπρεσέρ από έλασμα 300Χ300Χ6Μ και κόλλημα αυτού (απαιτήθηκε ικρίωμα), ευρώ 900,00. Κατασκευή παραπέτου δεξιά για επικάθιση μάνικας εκφόρτωσης από Φ’4Χ1350 και 1 τεμ. γωνία για ορθοστάτη διαστάσεων 120X80X1000 και Φ’22, τεμ. 1 1150ΜΜ, τεμ.1 700ΜΜ, τεμ. 2 360ΜΜ, έκαστο € 1.100,00. Αντικατάσταση στηριγμάτων UBL ΦΊ0 με γωνία 60X60X400 τεμ.3 σε γραμμή κεντρική αέρος, ευρώ 270,00. Αντικατάσταση νεροχύτη σε δώμα οξυγόνων από έλασμα διαμορφωμένο 100Χ30Χ6ΜΧ2,000ΜΜ, € 300,00. Πύρωμα και δούλεμα θυρών δώματος οξυγόνων, τεμάχια 3 και αντικατάσταση, τεμάχια 2 μεντεσέδων ΜΙ8, € 360,00. Αντικατάσταση στηριγμάτων Φ’3 UBL, με γωνία επικάθισης 50Χ5Χ300ΜΜ σε δίκτυο αέρος, τεμάχια 8 € 800,00. Αντικατάσταση στηρίγματος στο HOPER ΠΜ ΔΕ από γωνία 60Χ60Χ450Μ € 150,00. Τοποθέτηση επιθεμάτων σε HOPER: Νο3 ΑΡ. τεμάχιο 1, έλασμα 600Χ250Χ6Μ Νο3 ΔΕ, τεμάχιο 1, έλασμα 450Χ200Χ6Μ, Νο3 ΔΕ, τεμάχιο 1, έλασμα 1000Χ650Χ6Μ Νοί ΑΡ τεμάχιο 1, έλασμα 100Χ100Χ6Μ, Νο2 ΑΡ τεμάχια 10, έλασμα 150Χ100Χ6Μ,  1.600,00 ευρώ. Τοποθέτηση επιθέματος ΠΜ, κουβέρτα ΑΡ με μάπα πάνω 350Χ350Χ8Μ έλασμα και μάπα 120X100X10Μ, ευρώ 330,00. Τοποθέτηση ΠΡΟ ΔΕ επιθέματος 450Χ350Χ8ΜΜ, 250,00 ευρώ. Αντικατάσταση τμήματος στηρίγματος ΠΡ ΔΕ γραμμής αέρος Φ΄12 από έλασμα 120Χ 150Χ8Χ350, λάμα κούτελο, 40Χ8Χ350, 260,00 ευρώ. Αντικατάσταση μπρακέτου σε μπουτέλι στηρίξεως επιστροφών φορτίου ΠΡ ΔΕ από έλασμα 600Χ450Χ20ΜΜ, 320,00 ευρώ. Τοποθέτηση επιθέματος διαιρούμενου σωλήνα Φ΄Χ5Χ2,000 σε υπάρχουσα γραμμή Φ΄Α καλωδίων ΑΡ ΠΡ, 580,00 ευρώ. Αντικατάσταση ενισχυτικών ΑΡ ΠΡ παραπέτο από λάμα 80Χ80: Τεμάχιο 1 1600, τεμάχιο 1 1450, τεμάχιο 1 1150, 600,00 ευρώ. Αντικατάσταση σε κλίμακα πύργου, σκαλοπάτια διαστάσεων 600Χ300Χ4Μ, τεμάχια 2, 160,00 ευρώ. Κατασκευή πωμάτων για ΒΑΛΦ πανιόλων μηχανοστασίου, 30 δίσκοι Φ΄135Χ4Μ έκαστος, τεμάχια 30Χ25, 750,00 ευρώ. Κατασκευή και τοποθέτηση βάσεων μετά του κομπρεσέρ από γωνία 70Χ7Χ700Χ2 τεμ., με οπές ΜΙ2, τεμάχια 4 για το μηχανοστάσιο, 600,00 ευρώ. Έλεγχος και κατασκευή με γωνία 40Χ40Χ2 τεμ., 600 έκταση και οπές Μ10 και βίδες Ν8Χ40, τεμ. 14 για σύνδεση προφυλακτήρα καδένας αναβατήρα στον πύργο, 400,00 ευρώ. Κατασκευή και τοποθέτηση δύο βάσεων για επικάθιση των κομπρεσέρ εκφόρτωσης ΠΜ από ΗΤΑ των 300Μ ανά βάση τεμ.2, ΗΤΑ των 300Χ2,250 έκαστο, με προσθήκη ΗΤΑ των 120 από πάνων τεμ.1, 2,250 Μ έκαστο στην ΔΕ βάση και τεμ.4 μπρακέτα έκαστο. Μπρακέτα ανά βάση ΑΡ+ΔΕ από τεμάχια 4 έκαστο. Στην ΑΡ βάση έγινε πλαίσιο καινούργιο από ΗΤΑ των 120 με 2 τεμάχια 120Χ3000 Μ έκαστο και 2 τεμάχια 120Χ2150 Μ και τεμάχια 4 μπρακέτα 370Χ220Χ10 Μ έκαστο. Στο ΗΤΑ των 300 με το ΗΤΑ των 120, ενδιάμεσα ενισχυτικό, τοποθετήθηκαν τεμάχια 2 Π των 200Χ2015 ΜΜ έκαστο, 10.800,00 ευρώ. Λάμα περισυλλογής από 80Χ10Χ2500 ΑΡ και ΔΕ μέτρα 5, 750,00 ευρώ. Κατασκευή και προέκταση πρόστεγου και παταριού ΑΡ από έλασμα 1500Χ700Χ8Μ FRAME: Τεμάχια 2 έκαστος 100Χ10Χ1250, τεμάχιο 100Χ10Χ780 και τεμάχιο 1 100Χ10Χ640. Και τεμ.  μπουτέλι Φ’3 σκέρτζ80Χ1950 με πιατάκια έκαστο πάνω – κάτω 150Χ150Χ14ΜΜ και προέκταση αυτού με μπακλαβωτή λαμαρίνα διαμορφωμένη 1500Χ500Χ50Χ5Μ και ρέλια απο ΦΊ 1¼ X2,000 με 1 τεμ. καμπύλη ΦΊ 18 και Φ’22Χ2,000 και 1 τεμ. κολόνα από λάμα 60Χ12Χ980ΜΜ. Μεταφορά κλίμακας με 4 τεμάχια αυτιά έκαστο 100X50X10Μ και οπές ΦΊ8 με βίδες ΜΙ6Χ50, ευρώ 3.200,00. Προέκταση ΔΕ από έλασμα 1500Χ700Χ8Μ FRAME: 1 τεμ. 100X10X1250, 1 τεμ. 100Χ10X780 και 1 τεμάχιο 100X10X640. 1 τεμ. μπουντέλλι από Φ’3 σκέρτζο 80X1950 με 2 τεμ. πιατάκια έκαστο 150Χ150Χ14ΜΜ και 1 τεμ. Μπακλαβωτό, προέκταση διαμορφωμένο διαστάσεων 3,000Χ500Χ5ΜΜ και ρέλια από σωλήνα ΦΊ1¼Χ3,000 και 4 τεμ. κολόνες έκαστο 60Χ12Χ500Μ, 1 τεμ. καμπύλη Φ΄1¼ και Φ΄22 έκαστο, τεμ. 4Χ3,500ΜΜ. Αντικατάσταση χειρολαβής κλίμακα από Φ΄1¼Χ500 και 1 τεμ. κολόνας 60X14X980 για την κλίμακα. Μεταφορά άνω κλίμακας 4 τεμ. αυτιά έκαστο 100X50X10Μ και οπές Φ18 με βίδες ΜΙ6X50. Αντικατάσταση 1 τεμ. σκαλοπατιού 600Χ300Χ4Μ, 3.280,00 ευρώ. Αντικατάσταση BATTER FLAIN Φ’3 τεμ. 14 και Φ΄4 τεμ. 11 σε γραμμές αερος των HOPER, με έκαστο 4 τεμ. βίδες ΜΙ 6X120 με παξιμάδι. Συνολικά τεμάχιά 25, ευρώ 2.000,00. Αντικατάσταση BATTER FLAIN Φ΄3 σε γραμμή αέρος κεντρική, οξείδωση Φ’4 με φλάντζα και καμπύλη Φ’4 και 4 βίδες Μ16Χ120 με παξιμάδι ένα κολονάκι μήκος 120ΜΜ με φλάντζα και κόλλημα επιτόπου 440,00 ευρώ. Τοποθέτηση STOP σε κωνικό βίδας εκφόρτωσης σε ΑΓΓΕΛΑΔΕΣ από λάμα 40X10X190 τεμ. 3, 120,00 ευρώ. Κατασκευή και κόλλημα βάσεως ψυκτικών για A/C, διαστ. 600Χ400Χ8Μ, με 4 τεμάχια ποδαρικά από γωνία 50X50X100Μ έκαστο, ευρώ 280,00. Για ηλεκτρονικό στη γέφυρα τοποθέτησης 2 τεμάχια σωλήνων Φ΄5 με καμπύλη Χ450 ΑΡ+ΔΕ κόντρα γέφυρα. Σωλήνα Φ΄1 τεμάχια 4 έκαστο 1,000ΜΜ για τα καλώδια με τις κεραίες. Κατασκευή και τοποθέτηση κεραιών από Φ΄1½ Χ800 έκαστο, τεμάχια 6 και τεμάχια 2 βάσης για RADAR από λάμα των 120X10X300 με οπές Μ10 τεμ. 8 έκαστο, ευρώ 2.350,00. Αντικατάσταση ράουλου ΠΡ ΔΕ κυλίσεως κάβου ευρώ 180,00. Κατασκευή και αντικατάσταση καπέλων Φ’210Χ6Μ και μούφα Φ’³/₄ με τάπα ορειχάλκινη στα ράουλα κυλίσεως κάβων. Απαιτήθηκε διαμόρφωση αυτών στην πρέσσα <ΓΟΥΒΩΜΑ> τεμάχια 3, € 330,                                                                                                           00.Επιθέματα Δεξαμενής Μηχανοστασίου ΑΡ+ΔΕ: ΑΡ: 1 τεμ.250Χ270Χ8Μ, 1 τεμ.450Χ250Χ8Μ, 1 τεμ.1000Χ150Χ8Μ ΔΕ: 1 τεμ.670Χ150Χ8Μ, 1 τεμ.170Χ250Χ8Μ, 1 τεμ. 1400X150Χ8Μ, 2.400,00 ευρώ. Κατασκευή ΜΠΑΙ-ΠΑΣ αέρος από κομπρεσέρ σε κεντρική γραμμή από Φ΄3, μήκους μήκος 4,650, με καμπύλες τεμάχια 2 Φ΄3: 2 τεμ. BATTER FLAIN, Φ΄3, 4 ζεύγη φλάντες Φ΄3, 1 τεμ. UBL Φ΄3, 1.180,00 ευρώ.  Εξάρμωση ή άρμωση σωλήνα αέρος Φ΄3 για τοποθέτηση ΣΟΚΟΡΟΥ ελάσματος ΔΕ και ΠΜ κουβέρτα κάτω από τα AIR SLIDES, 200,00 ευρώ. Κατασκευή σωλήνα αέρος Φ΄4, κουβέρτα ΔΕ σωλήνα Φ΄4Χ1650 τεμ. 1, καμπύλες Φ΄4, τεμ. 10, φλάντζα Φ΄4, τεμ. 1 ΜΑΣΟΝΧ100ΜΜ, 600,00 ευρώ. Αντικατάσταση εξαεριστικών ΑΡ σε Deck τσιμινιέρας, Μετρητές Ελαίου Φ΄2½ με τάπα βιδωτή μήκους 270 και κόλλημα τεμ. 2Χ225, 450,00 ευρώ. Κολονάκια Πετρελαίου: Φ΄2 14 με φλάντζα 95 κέντρα μήκος 250 τεμ. 2 έκαστο, 2Χ170, 340,00 ευρώ. Κολονάκι αντικατάστασης: Φ΄2 με φλάντζα 95 κέντρα μήκος 200 τεμ.1, 130,00 ευρώ. Μετρητής Φ΄2 με τάπα βιδωτή μήκος 250 τεμ. 1, 200,00 ευρώ. Μετρητής Φ΄3 με τάπα βιδωτή μήκος Φ΄3Χ μήκος 320, 250,00 ευρώ. ΔΕ ΙΤΕΜ Φ΄3Χ120 με φλάντζα Φ΄2½. Κολονάκι αντικατάστασης 180,00 ευρώ. Τοποθέτηση προφυλακτήρα σε κομπρεσέρ μηχανοστασίου αέρος από έλασμα διαμορφωμένο 950Χ710Χ6Μ και τεμ.2 γωνία 50Χ50Χ400 έκαστο, καθώς και 4 αυτιά στήριξης από γωνία 50Χ50Μ με οπή Μ12 SET 2X375, 750,00 ευρώ. Τοποθέτηση προφυλακτήρα σε κόπλερ αντλίας πυρκαγιάς AFTER PEAK από έλασμα διαμορφωμένο ΩΜΕΓΑ διαστάσεων 800Χ200Χ6Μ και (4) τεμ. Γωνίες 200Χ40Χ4, με τρύπτες έκαστο ανά γωνία τεμ. 2 Μ12, 420,00 ευρώ. Αντικατάσταση ΠΜ και ΔΕ κουβέρτα ΣΟΚΟΡΟ, διαστάσεων 1500Χ670Χ8Μ ουρανός τραπεζαρίας και τμήμα παραπέτου αυτού από 1 τεμ. Λάμα 100Χ81,200 και 1 τεμ. Έλασμα 600Χ400Χ8Μ, 2.300 ευρώ. ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ 118.730 ευρώ. Β) ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΕΞΑΜΕΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ: Κοπή και αφαίρεση ανοδίων συντήρησης των ελασμάτων κατά αποστάσεις, κατά τον υποδειχθέντα τρόπο, τοποθέτηση των νέων μετά συγκολλήσεως, ήτοι 32 τεμάχια δεξιά – αριστερά και 3 μέσα στα φίλτρα (εισαγωγές θαλάσσης) και συνολικά 35 τεμάχια. Εργασίες πρίμα στο τιμόνι προς διευκόλυνση του μηχανουργείου κατ’ εντολή της επιθεώρησης πλοίων και του αρχιμηχανικού του πλοίου: Κατασκευή ικριωμάτων αριστερά – δεξιά, καθώς και εγκάρσια, σχήματος Π. Κοπή και αφαίρεση προφυλακτήρα άξονος προπέλας, καθώς και συγκόλληση 3 μαπών κατόπιν κατασκευής τους από το συνεργείο της ενάγουσας στα σημεία που της υπεδείχθησαν για τοποθέτηση ανυψωτικών εργαλείων (παλάγκα) από έλασμα διαστάσεων 150Χ120Χ22ΜΜ πάχους και οπή στο κέντρο 50ΜΜ έκαστη. Με το πέρας των εργασιών και επιθεωρήσεων έγινε επανατοποθέτηση και συγκόλληση του προφυλακτήρα και αποξήλωση των 3 μαπών, καθώς και των ικριωμάτων. Στη δεξιά ηλεκτρομηχανή έγινε εξάρμωση 2 παλιών επιστομίων και τοποθέτηση νέων (προμήθεια του συνεργείου μας) φ1½Χ230ΜΜ, μετά 4 παρεμβυσμάτων και 16 κοχλιών Μ12Χ50ΜΜ. Στο δίκτυο BALLAST έγινε επιτόπου τοποθέτηση DAMPLER, υπήρχε οπή μετά συγκολλήσεως στο χώρο μηχανοστασίου και αφού πρώτα λύθηκαν οι φλάντζες, λόγω του ότι υπήρχε ροή υδάτων, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει συγκόλληση, έγινε κατασκευή νέων γραμμών παροχής πετρελαίου σε υπάρχον κομπρεσέρ, καθώς και στο νέο που τοποθετηθεί στο κατάστρωμα από σωλήνα φ ^ιΑ Χ7300ΜΜ, μετά των εξαρτημάτων: 11 γωνιών με εσωτερικό σπείρωμα, 6 μαστών εξάγωνων, 2 ΤΑΦ με εσωτερικό
σπείρωμα, 4 ρακόρ σύνδεσης, 4 μπωλ-βαλφ, 5 στηριγμάτων, 1 τάπας με
αρσενικό σπείρωμα (όλα τα εξαρτήματα Φ ½), ενώ όλα τα υλικά που απαιτήθηκαν, τα προμήθευσε το συνεργείο της ενάγουσας (όπως ελάσματα, οξυγόνα, ηλεκτρόδια, σωλήνες και εξαρτήματα αυτών), τα δε ημερομίσθια, υπερωρίες και επιδόματα των εργατών καταβλήθηκαν, ως ορίζει η σύμβαση στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη. ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ 7.255,00 ευρώ. Οι ανωτέρω εργασίες περιγράφονται αναλυτικά τόσο στο από 7-1-2011 δελτίο παραλαβής εργασιών, που εκτελέσθηκαν από την ενάγουσα στο Μώλο ΔΕΗ Κερατσινίου και Δεξαμενή Βασιλειάδη κατά το χρονικό διάστημα από 16-12-2010 έως 7-1-2011, που φέρει τη σφραγίδα της ενάγουσας εταιρείας αλλά και τη σφραγίδα του πλοίου, με υπογραφή του αρμόδιου για την εποπτεία εκ μέρους της εναγομένης των επισκευών του πλοίου, όσο και στον από 15-2-2011 χρεωστικό λογαριασμό, ο οποίος φέρει μόνο τη σφραγίδα της ενάγουσας. Για μέρος των προαναφερόμενων ελασματουργικών και σωληνουργικών εργασιών, καθώς και εργασιών δεξαμενισμού του πλοίου, συνολικής αξίας (118.730,00 + 7.255,00 ευρώ =) 125.985,00 ευρώ, εκδόθηκαν από την ενάγουσα τα υπ’ αρ. … και … τιμολόγια, ποσού 61.140,00 ευρώ και 41.450,00 ευρώ αντίστοιχα, ήτοι συνολικού ποσού 103.590,00 ευρώ, επ’ ονόματι της διαχειρίστριας της εναγομένης, ήτοι της εταιρείας με την επωνυμία «… …», η οποία εξέδωσε τις από 31-12-2010 και 14-1-2011 βεβαιώσεις ως δικαιολογητικά απαλλαγής από τον Φ.Π.Α. της αξίας των παραπάνω τιμολογίων, σύμφωνα με την …. Στις εν λόγω βεβαιώσεις, που φέρουν τη σφραγίδα της ως άνω διαχειρίστριας εταιρείας και του νομίμου εκπροσώπου της, βεβαιώνεται ότι τα προαναφερόμενα τιμολόγια αφορούν σε υπηρεσίες, που παρασχέθηκαν στις 31-12-2010 και στις 14-1-2011 αντίστοιχα στο πλοίο “…”, εθνικότητας ST. VINCENT, ιδιοκτησίας της εναγομένης. Σημειώνεται ότι το κατά τα ανωτέρω προσδιορισθέν συνολικό ποσό των 125.985,00 ευρώ συνιστά την εύλογη και συνηθισμένη αμοιβή στη ναυτιλιακή αγορά του Πειραιώς για τέτοιας μορφής και εκτάσεως ελασματουργικές και σωληνουργικές εργασίες και εργασίες δεξαμενισμού πλοίου, καθόσον από κανένα στοιχείο δεν προέκυψε ότι ο ανωτέρω χρεωστικός λογαριασμός για τις παρασχεθείσες από την ενάγουσα προπεριγραφόμενες εργασίες δεν είναι σωστός ή εύλογος. Το συμπέρασμα αυτό συνάγεται τόσο από το γεγονός, ότι ουδέποτε εξέφρασε η εναγομένη σχετική αντίρρηση ή διαμαρτυρία, μετά τη λήψη του από 7-1-2011 δελτίου παραλαβής εργασιών, που εκτελέσθηκαν από την ενάγουσα στο Μώλο ΔΕΗ Κερατσινίου και Δεξαμενή Βασιλειάδη κατά το χρονικό διάστημα από 16-12-2010 έως 7-1-2011, που φέρει τη σφραγίδα της ενάγουσας εταιρείας αλλά και τη σφραγίδα του πλοίου μαζί με την ως άνω υπογραφή και πριν από την άσκηση της ένδικης αγωγής (κατάθεση στις 17-7-2014 και επίδοση στις 3-9-2014), όσο και από τις προσκομιζόμενες από την ενάγουσα από 9-1-2012 και 12-1-2012 προσφορές – εκτιμήσεις εργασιών από 12/2010 έως 1/2011 στο Μώλο ΔΕΗ και στη Δεξαμενή Βασιλειάδη της εταιρείας με την επωνυμία «…» και της επιχείρησης «…», στις οποίες αναφέρεται η κατ’ εκτίμηση εκάστου εξ αυτών συνολική αξία των υπό στοιχείο (Α) προπεριγραφόμενων ελασματουργικών και σωληνουργικών εργασιών, η οποία προσδιορίζεται στο ποσό των 137.729,00 ευρώ για την πρώτη και στο ποσό των 132.970,00 ευρώ για τη δεύτερη, αλλά και η συνολική αξία των υπό στοιχείο (Β) προπεριγραφόμενων εργασιών δεξαμενισμού πλοίου, η οποία εκτιμάται στο ποσό των 8.184,00 ευρώ για την πρώτη και 7.899,00 ευρώ για τη δεύτερη, οι οποίες (εργασίες) περιγράφονται αναλυτικά σε αμφότερες τις προαναφερόμενες προσφορές – εκτιμήσεις εργασιών. Ωστόσο, πρέπει να επισημανθεί ότι οι περιγραφόμενες στην ένδικη αγωγή σωληνουργικές εργασίες, που φέρεται ότι εκτελέσθηκαν από την ενάγουσα στο μηχανοστάσιο από 16-12-2010 έως 7-1-2011 στο Μώλο ΔΕΗ στο Κερατσίνι και στη Δεξαμενή Βασιλειάδη, συνολικής αξίας 47.765,00 ευρώ, δεν αναφέρονται καθόλου στο προαναφερόμενο από 7-1-2011 δελτίο παραλαβής εργασιών, που φέρει τη σφραγίδα της ενάγουσας εταιρείας αλλά και τη σφραγίδα του πλοίου, μαζί με υπογραφή του αρμόδιου εκ μέρους της εναγομένης για την εποπτεία των επισκευών του πλοίου, η οποία έχει τεθεί στο κέντρο της σφραγίδας του πλοίου, αλλά αναφέρονται μόνο στον από 15-2-2011 χρεωστικό λογαριασμό, ο οποίος φέρει μόνο τη σφραγίδα της ενάγουσας. Επιπροσθέτως, πρέπει να σημειωθεί ότι οι εν λόγω σωληνουργικές εργασίες, συνολικής αξίας 47.765,00 ευρώ, δεν περιγράφονται επαρκώς στον προαναφερόμενο προσκομιζόμενο από την ενάγουσα από 15-2-2011 χρεωστικό λογαριασμό, ο οποίος φέρει μόνο τη σφραγίδα της, καθόσον σε αυτόν αναφέρονται μόνο τα επιμέρους ποσά εκάστης εργασίας που αντιστοιχούν σε αριθμημένα σκίτσα, τα οποία επισυνάπτονται στο τέλος του ως άνω λογαριασμού, στα σκίτσα δε αυτά αναφέρονται τα επιμέρους υλικά που χρησιμοποιήθηκαν στις περιγραφόμενες στην αγωγή σχετικές σωληνουργικές εργασίες, πλην όμως, δεν περιγράφονται στον εν λόγω λογαριασμό οι σχετικές εργασίες που περιγράφονται εκτενώς στην ένδικη αγωγή. Επίσης, δεν προσκομίζεται από την ενάγουσα κάποιο άλλο έγγραφο, από το οποίο να προκύπτει με σαφήνεια το είδος και η περιγραφή των εν λόγω σωληνουργικών εργασιών, σημειωτέον δε ότι αυτές δεν περιγράφονται ούτε στις προαναφερόμενες ένορκες βεβαιώσεις, καθόσον σε αυτές οι Ε. Α.ς, Α. Λ.ς και … που απασχολήθηκαν ως εργάτες στην ενάγουσα, αναφέρουν σχετικά με τις εν λόγω σωληνουργικές εργασίες ότι η αξία τους ανήλθε στο ποσό των 47.675 ευρώ, χωρίς όμως να τις περιγράφουν. Επίσης, στις προσκομιζόμενες από την ενάγουσα από 9-1-2012 και 12-1-2012 προσφορές – εκτιμήσεις εργασιών από 12/2010 έως 1/2011 στο Μώλο ΔΕΗ και στη Δεξαμενή Βασιλειάδη της εταιρείας με την επωνυμία «…» και της επιχείρησης «…» αναφέρεται μόνο η κατ’ εκτίμηση εκάστης συνολική αξία των εν λόγω σωληνουργικών εργασιών και δη το ποσό των 55.2880,00 ευρώ από την πρώτη και το ποσό των 53.381,00 ευρώ από τη δεύτερη, τα οποία (ποσά) προκύπτουν ως άθροισμα της κοστολόγησης των επιμέρους σωληνουργικών εργασιών, που μνημονεύονται μόνον ως αριθμημένα σκίτσα, αλλά δεν περιγράφονται ως συγκεκριμένες εργασίες, σε αντίθεση με τις άλλες ελασματουργικές και σωληνουργικές εργασίες, εκτιμώμενης συνολικής αξίας 137.729,00 ευρώ για την πρώτη και 132.970,00 ευρώ για τη δεύτερη, αλλά και τις εργασίες δεξαμενισμού πλοίου, εκτιμώμενης συνολικής αξίας 8.184,00 ευρώ για την πρώτη και 7.899,00 ευρώ για τη δεύτερη, οι οποίες περιγράφονται αναλυτικά σε αμφότερες τις προαναφερόμενες προσφορές – εκτιμήσεις εργασιών. Κατόπιν τούτων, το επιμέρους ποσό των 47.675,00 ευρώ, το οποίο αιτείται η ενάγουσα να της επιδικασθεί ως αμοιβή της για τις εν λόγω σωληνουργικές εργασίες, οι οποίες περιγράφονται μεν αναλυτικά στην αγωγή, πλην όμως, δεν αποδεικνύεται με πλήρη δικανική πεποίθηση από τα προσκομιζόμενα αποδεικτικά μέσα, ότι εκτελέσθηκαν στο εν λόγω πλοίο, είναι απορριπτέο ως ουσιαστικά αβάσιμο. Περαιτέρω, επισημαίνεται ότι από το σύνολο του αποδεικτικού υλικού προέκυψε ότι κατά την κατάρτιση της ένδικης σύμβασης έργου, που καταρτίσθηκε μεταξύ της ενάγουσας και της διαχειρίστριας εταιρείας με την επωνυμία «… …», η οποία ενεργούσε για λογαριασμό της εναγομένης, η ως άνω διαχειρίστρια εταιρεία είχε δηλώσει στην ενάγουσα την ιδιότητά της ως διαχειρίστριας – αντιπροσώπου της εναγομένης πλοιοκτήτριας εταιρείας του ως άνω πλοίου, καθόσον αυτή (ενάγουσα) γνώριζε ότι το πλοίο αυτό ανήκε κατά κυριότητα στην εναγομένη και ότι είχε ανατεθεί η διαχείρισή του ως άνω πλοίου στην ως άνω διαχειρίστρια εταιρεία με την επωνυμία …, πράγμα που συνάγεται σαφώς από τις προαναφερόμενες από 31-12-2010 και 14-1-2011 βεβαιώσεις ως δικαιολογητικά απαλλαγής από τον Φ.Π.Α. της αξίας των παραπάνω τιμολογίων σύμφωνα με την …, που εξέδωσε η ως άνω διαχειρίστρια της εναγομένης. Το γεγονός δε αυτό άλλωστε στην ουσία συνομολογεί και η εναγομένη στη σελίδα 7 των προτάσεων της, από το περιεχόμενο των οποίων συνάγεται ότι αυτή είχε αναθέσει στην ως άνω εταιρεία με την επωνυμία … τη διαχείριση των πλοίων της και συνεπώς και την κατάρτιση των αναγκαίων για την εκπλήρωση του σκοπού αυτού σχετικών συμβάσεων, όπως και η επίδικη που αφορούσε την εκτέλεση εργασιών επισκευής του προαναφερόμενου πλοίου. Εξάλλου, από το σύνολο των περιστάσεων, υπό τις οποίες καταρτίσθηκε και εκτελέσθηκε η ένδικη σύμβαση, προέκυψε ότι η ως άνω διαχειρίστρια με την επωνυμία «… …» κατάρτισε την επίδικη δικαιοπραξία στο όνομα και για λογαριασμό της εναγομένης πλοιοκτήτριας εταιρείας, δεδομένου ότι στη με αριθμό πρωτοκόλλου … αίτηση δεξαμενισμού του ως άνω πλοίου προς τον ΟΛΠ Α.Ε., την οποία υπογράφει η μάρτυρας της εναγομένης Π. Σ., αναφέρει ως στοιχεία πλοιοκτήτη την εναγομένη εταιρεία με την επωνυμία «…» και ως στοιχεία εκπροσώπου ή διαχειριστή της πλοιοκτήτριας εταιρείας την ίδια («… …»), ενώ τα προαναφερόμενα τιμολόγια εκδόθηκαν επ’ ονόματι της διαχειρίστριας εταιρείας, καθ’ υπόδειξη των υπαλλήλων του λογιστηρίου της τελευταίας και αναγράφουν μεν την επωνυμία της, πλην όμως αναγράφουν και το όνομα του πλοίου, ιδιοκτησίας της εναγομένης, στο οποίο έγιναν οι προπεριγραφόμενες εργασίες και επισκευές, καθόσον προέκυψε ότι αυτή ήταν η πρακτική που είχε παγιωθεί στις συναλλαγές της ενάγουσας με την ως άνω διαχειρίστρια των πλοίων της εναγομένης, κατά την πορεία της πολυετούς συνεργασίας τους, που αφορούσε τα πλοία της εναγομένης. Συνεπώς, η ενάγουσα πίστευε δικαιολογημένα ότι συναλλασσόταν με την εναγομένη και ότι η διαχειρίστρια εταιρεία με την επωνυμία «… …» δεν ενεργούσε στο όνομά της και για λογαριασμό της, αλλά για λογαριασμό τρίτης, ήτοι της εναγομένης πλοιοκτήτριας εταιρείας, απορριπτομένων των περί του αντιθέτου ισχυρισμών της τελευταίας περί έλλειψης παθητικής νομιμοποίησης της επί της ένδικης αγωγής. Περαιτέρω, η προβαλλόμενη από την εναγομένη ένσταση παραγραφής μέρους της ένδικης, ύψους 118.730 ευρώ, για το έτος 2010, είναι απορριπτέα ως ουσία αβάσιμη, καθόσον αυτή είχε διακοπεί με την άσκηση της από 29-12-2011 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου … αγωγής της ενάγουσας κατά της εναγομένης ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία κατατέθηκε και επιδόθηκε στην ως άνω διαχειρίστρια της εναγομένης, ήτοι στην εταιρεία με την επωνυμία «… …» στις 31-12-2011, όπως η ίδια η εναγομένη συνομολογεί (άρθρο 261 ΑΚ). Εν συνεχεία, η ενάγουσα άσκησε κατά της εναγομένης την από 5-8-2013 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου … αγωγή της ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που επιδόθηκε στην ως άνω διαχειρίστρια της εναγομένης, όπως η τελευταία συνομολογεί, από το δικόγραφο της οποίας η ενάγουσα παραιτήθηκε με την κρινόμενη αγωγή, η οποία κατατέθηκε στις 17-7-2014 και επιδόθηκε στις 3-9-2014, όπως προκύπτει από την υπ’ αρ. … έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Αθηνών Π. Γ.. Εξάλλου, πρέπει να σημειωθεί ότι η γενόμενη κατά τα προαναφερθέντα επίδοση των ως άνω προγενέστερων αγωγών αλλά και της ένδικης αγωγής της ενάγουσας κατά της εναγομένης στη διαχειρίστρια αυτής εταιρεία με την επωνυμία «… …», ως νόμιμη εκπρόσωπο, αντιπρόσωπο και κατά νόμω αντίκλητο της εναγομένης, δεν καθιστά απαράδεκτη τη συζήτηση ούτε μη νομότυπη την άσκηση της ένδικης αγωγής, καθόσον, όπως αποδείχθηκε, η ως άνω διαχειρίστρια εταιρεία είναι επιφορτισμένη με την αντιπροσώπευση στην Ελλάδα της εναγομένης και τη διαχείριση των πλοίων της, κατά τα προαναφερθέντα, ενώ στον κύκλο των ανατεθεισών σε αυτήν υποχρεώσεων βρίσκονται αρμοδιότητες συναφείς με την επίδικη υπόθεση. Συνακόλουθα, σύμφωνα και με τα αναλυτικά διαλαμβανόμενα στη μείζονα σκέψη της παρούσας, νομίμως έλαβε χώρα επίδοση του αντιγράφου των προγενέστερων αγωγών αλλά και της ένδικης αγωγής προς την ως άνω διαχειρίστρια εταιρεία, που εδρεύει στην Ελλάδα, ενεργούσα για λογαριασμό της εναγομένης που εδρεύει κατά το καταστατικό της στην αλλοδαπή, ως εντολοδόχο, εκπρόσωπο και εκ του νόμου αντίκλητο αυτής (βλ. σχ. και Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, ερμηνεία ΚΠολΔ, εκδ. 2000, υπό αρθρ. 142, αριθμ. 2), απορριπτομένων των περί του αντιθέτου υποστηριζόμενων από την εναγομένη. Επιπροσθέτως, επισημαίνεται ότι στην από 17-5-2013 εντολή … και γραμμάτιο είσπραξης της Τράπεζας «….», με το οποίο η εναγομένη προέβη στην καταβολή ποσού 44.204 ευρώ στον υπ’ αρ. … λογαριασμό της ενάγουσας στην Τράπεζα “…, αναγράφεται ως αιτιολογία της κατάθεσης η εξόφληση, μεταξύ άλλων, των προαναφερόμενων υπ’ αρ. … και … τιμολογίων, ποσού 61.140,00 ευρώ και 41.450,00 ευρώ αντίστοιχα, που έχει εκδώσει η ενάγουσα για μέρος της επίδικης αξίωσής της και συνεπώς, η παραγραφή της ένδικης αξίωσης διεκόπη εκ νέου στις 17-5-2013, με την προαναφερόμενη αναγνώριση εκ μέρους της εναγομένης της επίδικης οφειλής της σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 289 παρ. 3 ΚΙΝΔ, 250, 260 και 270 παρ. 2 ΑΚ. Περαιτέρω, η ένσταση εξόφλησης της εναγομένης είναι απορριπτέα ως ουσιαστικά αβάσιμη, καθόσον από το σύνολο του αποδεικτικού υλικού προέκυψαν τα ακόλουθα: Η επικαλούμενη από την εναγομένη καταβολή ποσού 26.000 ευρώ, σε λογαριασμό της ενάγουσας στην Τράπεζα E., την 1-7-2011, δεν αφορά τα προαναφερόμενα τιμολόγια, που σχετίζονται με εργασίες εκτελεσθείσες στο πλοίο “…”, αλλά την εξόφληση άλλων εργασιών, που εκτελέσθηκαν από την ενάγουσα στο πλοίο με την ονομασία “…”, πλοιοκτησίας της εταιρείας με την επωνυμία “….”, όπως προκύπτει από την από 1-7-2011 εντολή από την Τράπεζα “…” με έδρα το … προς την Τράπεζα “…” με έδρα τη …, σχετικά με τη μεταφορά ενιαίας πίστωσης πελατών – εμβάσματος της ως άνω πλοιοκτήτριας εταιρείας προς την ενάγουσα, για την πληρωμή τιμολογίου με ημερομηνία 3-3-2011 που αφορά το ως άνω πλοίο, σε συνδυασμό με την από 4-7-2011 δήλωση της Διευθύντριας της ως άνω εταιρείας “…” … (που εξετάστηκε ως μάρτυρας της εναγομένης ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου) και αφορά την εξόφληση της υπ’ αριθμ. … επιταγής. Περαιτέρω, αναφορικά με τις επικαλούμενες από την εναγομένη μία επιταγή της Τράπεζας «…», ποσού 22.000 ευρώ, με ημερομηνία 25-6-2011 και τρεις επιταγές της Τράπεζας «…», αξίας 25.000 ευρώ εκάστη, με ημερομηνίες 5-4-2011, 15-4-2011 και 30-4-2011, δεν προέκυψε με σαφήνεια ότι αφορούν την επίδικη οφειλή, που σχετίζεται με τις προπεριγραφόμενες εργασίες, που εκτελέσθηκαν από την ενάγουσα στο πλοίο «…». Πέραν τούτου, όμως, αποδείχθηκε ότι οι παραπάνω επιταγές δεν πληρώθηκαν και συγκεκριμένα. 1) Η υπ’ αριθμ. … επιταγή, ποσού 25.000,00 ευρώ, που ήταν πληρωτέα την 5-4-2011, κατατέθηκε από την ενάγουσα στην Τράπεζα «… » στις 3-12-2010 και δεν πληρώθηκε, αλλά αντικαταστάθηκε με άλλη πληρωτέα στις 4-7-2011, η οποία όμως δεν αποδείχθηκε ότι πληρώθηκε. Η υπ’ αριθμ. …, ποσού 25.000 ευρώ, που ήταν πληρωτέα στις 15-4-2011, αντικαταστάθηκε από την ως άνω διαχειρίστρια εταιρεία “…” με άλλη επιταγή στις 8-4-2011, ήτοι την υπ’ αριθμ. …, που ήταν πληρωτέα στις 15-8-2011, εκδόσεως της εταιρείας «…», η οποία όμως δεν πληρώθηκε κατά τη λήξη της και εν συνεχεία σφραγίστηκε. Η τρίτη επιταγή, με αριθμό …, με ημερομηνία πληρωμής 30-4-2011, δεν αποδείχθηκε ότι πληρώθηκε, ενώ η υπ’ αριθμ. … επιταγή της …, ποσού 22.000 ευρώ, κατά την εμφάνισή της προς πληρωμή, δεν εξοφλήθηκε και σφραγίστηκε την 1-7-2011. Επιπροσθέτως, αποδείχθηκε ότι η γενόμενη από την εναγομένη καταβολή, ποσού 44.204 ευρώ, που έγινε την 17-5-2013 στον υπ’ αρ. … λογαριασμό της ενάγουσας στην Τράπεζα “…”, δεν αφορά την εξόφληση των προαναφερόμενων υπ’ αρ. … και … τιμολογίων, ποσού 61.140,00 ευρώ και 41.450,00 ευρώ αντίστοιχα, που έχει εκδώσει η ενάγουσα για μέρος της αξίας των προπεριγραφόμενων εργασιών, μολονότι τούτο, αναγράφεται στο σχετικό έμβασμα, αλλά αφορά την εξόφληση κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα των υπ’ αρ. … και … διαταγών πληρωμής του Ειρηνοδικείου Πειραιά και της υπ’ αρ. … διαταγής πληρωμής του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, οι οποίες εκδόθηκαν, κατόπιν αιτήσεως των αναφερόμενων σε αυτές τραπεζικών εταιρειών, με βάση α) αφενός την υπ’ αρ. …3επιταγή της Τράπεζας «…», ποσού 19.390 ευρώ, εκδόσεως της εταιρείας με την επωνυμία «…», η οποία μεταβιβάσθηκε με οπισθογράφηση στην ως άνω διαχειρίστρια της εναγομένης εταιρεία “…”, ακολούθως στην ενάγουσα και εν συνεχεία στην Τράπεζα «…», η οποία την εμφάνισε νομότυπα αλλά δεν πληρώθηκε και β) αφετέρου την υπ’ αρ. … επιταγή της Τράπεζας «…», ποσού 17.500 ευρώ, εκδόσεως της ως άνω διαχειρίστριας της εναγομένης εταιρεία “…”, η οποία μεταβιβάσθηκε εν συνεχεία με οπισθογράφηση στην ενάγουσα και εν συνεχεία στην Τράπεζα «…», η οποία την εμφάνισε νομότυπα, αλλά δεν πληρώθηκε, καθόσον στο σχετικό παραστατικό (την από 17-5-2013 εντολή … και γραμμάτιο είσπραξης της Τράπεζας «….») αναγράφεται ως αιτιολογία της κατάθεσης αρχικά οι προαναφερόμενες διαταγές πληρωμής και ακολούθως τα προαναφερόμενα τιμολόγια, πλην όμως, το ανωτέρω καταβληθέν ποσό των 44.204, ευρώ καλύπτει μόνο το άθροισμα των ποσών των ως άνω διαταγών πληρωμής κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα, δεν καλύπτει όμως το άθροισμα των ανωτέρω διαταγών πληρωμής και των επίδικων τιμολογίων. Επίσης, δεν αποδείχθηκε ότι η γενόμενη από την εναγομένη καταβολή, ποσού 55.466,04 ευρώ, την 17-5-2013, στον υπ’ αρ. … λογαριασμό της ενάγουσας στην Τράπεζα “…” αφορά την εξόφληση των προαναφερόμενων υπ’ αρ. … και … τιμολογίων, ποσού 61.140,00 ευρώ και 41.450,00 ευρώ αντίστοιχα, που έχει εκδώσει η ενάγουσα για μέρος της αξίας των προπεριγραφόμενων εργασιών, καθόσον στο σχετικό από 17-5-2013 παραστατικό της Τράπεζας «….» δεν αναγράφεται καμία αιτιολογία, ούτε μπορεί να συναχθεί από κανένα άλλο στοιχείο ότι αυτή η καταβολή αφορά την εξόφληση των επίδικων τιμολογίων. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η ένδικη αγωγή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη και να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των (118.730,00 + 7.255,00 ευρώ =) 125.985,00 ευρώ, νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής μέχρι την πλήρη εξόφληση. Η απόφαση δεν πρέπει να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή, διότι, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, δεν προέκυψε ότι συντρέχουν εξαιρετικοί λόγοι προς τούτο και ότι η καθυστέρηση στην εκτέλεση κατά το ποσό αυτό θα επιφέρει σημαντική ζημία στην ενάγουσα (άρθρα 907, 908 ΚΠολΔ). Tέλος, πρέπει να επιβληθεί μέρος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας σε βάρος της εναγομένης, κατά το μέρος της ήττας της (άρθρα 178, 191§2 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό της παρούσας.

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

 

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ό,τι κρίθηκε απορριπτέο στο σκεπτικό.

ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των εκατόν είκοσι πέντε χιλιάδων εννιακοσίων ογδόντα πέντε ευρώ (125.985,00 ευρώ), με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την πλήρη εξόφληση.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της εναγομένης μέρος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, τα οποία ορίζει στο ποσό των πέντε χιλιάδων πεντακοσίων (5.500) ευρώ.

 

ΚΡΙΘΗΚΕ και αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριο του, στον Πειραιά, χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, στις………………………………….

 

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                           Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ