ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

 

 

 

 

 

ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ : 3879/2015

TO MONOMEΛEΣ ΠPΩTOΔIKEIO

ΠΕΙΡΑΙΑ

(Ειδική Διαδικασία Εκδίκασης Διαφορών κατά τις Διατάξεις των Άρθρων 663 επ. ΚΠολΔ)

 

Συγκροτούμενο από το Δικαστή Παναγιώτη Τελωνιάτη Πρωτοδίκη που ορίστηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου, συνεδρίασε δημόσια και στο ακροατήριό του την 21^η Απριλίου 2015, με την παρουσία και της Γραμματέα Ουρανίας Γκίζα, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :

ΤΟΥ ΚΑΛΟΥΝΤΟΣ – ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ : Σ.Δ. του Γ., κατοίκου Θ. (οδός …) ο οποίος παρέστη διά του πληρεξουσίου του δικηγόρου Μιχαήλ Ισαακίδη.

ΤΗΣΚΑΘ’ ΗΣ Η ΚΛΗΣΗ – ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ : Ναυτικής εταιρείας, με την επωνυμία «…», νόμιμα εκπροσωπουμένης, που εδρεύει στον Πειραιά (οδός …)  που παρέστη διά της πληρεξουσίας της δικηγόρου Μαρίας Δαμίγου.

Ο ενάγων ζητεί να γίνει δεκτή η με αριθμό … αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 6.297/2013 εν μέρει οριστική απόφαση του Δικαστηρίου αυτού η οποία έκαμε εν μέρει δεκτή την αγωγή και προσέτι διέταξε τη διεξαγωγή πραγματογνωμοσύνης ως προς τα αναφερόμενα στο διατακτικό της απόφασης εκείνης θέματα. Μετά δε την εκτέλεση της ανωτέρω διαταχθείσης πραγματογνωμοσύνης, ο ενάγων, δυνάμει της με … και αριθμό κατάθεσης … κλήσης, επαναφέρει προς συζήτηση την ανωτέρω αγωγή χρόνος συζήτησης της οποίας ορίστηκε, το πρώτον, η δικάσιμος της 09.10.2014, κατά την οποία η συζήτησή της αναβλήθηκε για τη δικάσιμο της 04.12.2014 κατά την οποία η συζήτησή της αναβλήθηκε για τη δικάσιμο που ανωτέρω αναφέρεται κατά την οποία και συζητήθηκε.

 

ορίστηκε να συζητηθεί, το πρώτον, τη δικάσιμο της 04.12.2014, αναβληθείσα για τη σημερινή δικάσιμο κατά την οποία και συζητήθηκε.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις τους.

 

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

 

Α.Από τις διατάξεις του άρθρου 1 του Ν 551/1915, που κωδικοποιήθηκε με το ΒΔ της 24.7/25.8.1920 και διατηρήθηκε σε ισχύ και μετά την εισαγωγή του ΑΚ (άρθρο 36 εδ. α΄ ΕισΝΑΚ), ισχύει δε και επί ναυτικής εργασίας, κατά το άρθρο 2 του νόμου αυτού και 66 εδ. β΄ του κυρωθέντος με το Ν 3816/1958 Κώδικα Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου (ΚΙΝΔ), ως ατύχημα από βίαιο συμβάν, που επήλθε κατά την εκτέλεση της εργασίας του ή εξ αφορμής αυτής σε ναυτικό και θεμελιώνει αξίωση αποζημίωσης θεωρείται κάθε βλάβη, που είναι αποτέλεσμα βίαιης και αιφνίδιας επενέργειας εξωτερικού αιτίου, μη αναγόμενου αποκλειστικά σε οργανική ή παθολογική προδιάθεση του παθόντος που δεν θα υπήρχε χωρίς την εργασία και την εκτέλεσή της κάτω από τις δεδομένες περιστάσεις (οράτε ΟλΑΠ 1287/1986). Ατύχημα από βίαιο συμβάν, κατά την εκτέλεση ή με αφορμή την παροχή εργασίας, είναι και η νόσος του εργαζομένου, συνεπεία της οποίας επήλθε ο θάνατος αυτού, εφόσον προήλθε ή επιδεινώθηκε, όχι από τη βαθμιαία εξασθένιση και φθορά του οργανισμού του, εξαιτίας του είδους και της φύσεως της συμφωνημένης εργασίας, αλλά από την παροχή αυτής κάτω από ιδιαίτερα εξαιρετικές και ασυνήθιστα δυσμενείς και ανώμαλες συνθήκες ή από την εξακολούθηση της απασχόλησής του, έστω και υπό κανονικές συνθήκες, μετά την εκδήλωση της νόσου, με αποτέλεσμα την επιδείνωσή της, αφού στην τελευταία περίπτωση, ο εργοδότης, που οφείλει να ρυθμίζει τα της εργασίας κατά τρόπο που να προστατεύεται η ζωή και η υγεία των εργαζομένων (άρθρο 662 ΑΚ), δεν μπορεί να αξιώσει τη συνέχιση της απασχόλησης του ασθενούντος εργαζομένου και αν δεν τον θέσει εκτός υπηρεσίας, παρότι γνωρίζει την εκδήλωση της νόσου, οι συνθήκες παροχής της εργασίας του καθίστανται εξαιρετικές και ασυνήθιστα δυσμενείς, προσλαμβάνοντας έτσι το χαρακτήρα του βίαιου συμβάντος. Αντίθετα, δεν συνιστά ατύχημα από βίαιο συμβάν, κατά την έννοια των προαναφερομένων διατάξεων, η εκδήλωση προϋπάρχουσας και σε λανθάνουσα έστω κατάσταση πάθησης του εργαζομένου ή η επιδείνωση αυτής και όταν αυτή είναι συνέπεια της εκτέλεσης της εργασίας αυτού, που αναλήφθηκε με τη σύμβαση και επέρχεται από αυτόν κάτω από κανονικές, έστω και δυσμενείς, σύμφυτες όμως προς αυτή, συνθήκες εργασίας, χωρίς τη μεσολάβηση άλλου εξωτερικού γεγονότος, ξένου προς τον οργανισμό του παθόντος (οράτε ΑΠ 958/2014 ΠειρΝομ 2014 σ. 237, σχετικές επίσης ΑΠ 792/2008, 1118/2007, 154/2006 ΝοΒ 2006 σ. 1100, 1335/2004 ΕΝΔ 33 σ. 33, ΕφΠειραιά 111/2013 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 193/2007 ΕΝΔ 35 σ. 89, 651/2004 ΕΝΔ 33 σ. 47).

       Β. Νομίμως φέρεται, προς περαιτέρω, μετ’ απόδειξη συζήτηση, η υπό κρίση αγωγή με τη με γενικό αριθμό κατάθεσης … και αριθμό κατάθεσης … κλήση προς συζήτηση, μετά τη νομότυπη περάτωση και κατάθεση της έκθεσης ιατρικής πραγματογνωμοσύνης η διενέργεια της οποίας διατάχθηκε με την υπ’ αριθμ. 6297/2013 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου. Ειδικότερα δε με την με αριθμό κατάθεσης δικογράφου … αγωγή του που ο ενάγων απηύθυνε στο παρόν Δικαστήριο, ζητούσε, εκτός των κονδυλίων που αφορούν διαφορές αποδοχών για την απασχόλησή του ως μάγειρας και την επιπλέον αμοιβή του για την πρόσθετη απασχόλησή του ως θαλαμηπόλος και επικαλούμενος, κατά πρώτον, ότι η εναγομένη είναι πλοιοκτήτρια του φορτηγού πλοίου «…» όπου εργαζόταν κατά τον κρίσιμο χρόνο ως μάγειρας και ότι υπέστη ναυτεργατικό ατύχημα και ειδικότερα οξύ αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, ένεκα του οποίου έχει υποστεί τις σοβαρές και αναφερόμενες στην αγωγή σωματικές βλάβες, και εμφανίζει διαταραχές συμπεριφοράς, διαταραχές ύπνου, έντονη συναισθηματική αστάθεια με επεισόδια διέγερσης και αγχώδη διαταραχή, με αποτέλεσμα να έχει καταστεί πλήρως ανίκανος για εργασία, ενσωματώνοντας στην αγωγή τρία αγωγικά κονδύλια, ήτοι : α) της διαφοράς μισθών ασθενείας κατ’ άρθρο 66 ΚΙΝΔ ύψους 20.341,32 ευρώ, β) της αποζημίωσης εξ εργατικού ατυχήματος κατ’ άρθρο 3 του Ν. 551/1915 ύψους 111.241,97 ευρώ, κυρίως και, επικουρικώς, ύψους 72.694,08 ευρώ και γ) της χρηματικής ικανοποίησης λόγω της ηθικής βλάβης την οποία υποστηρίζει ότι έχει υποστεί, ένεκα του ένδικου ναυτεργατικού ατυχήματος,ύψους 20.000,00 ευρώ, συνολικά για τις τρεις αυτές αιτίες, ποσό (20.341,32+111.241,97+20.000,00=) 151.583,29 ευρώ κυρίως και ποσό (20.341,32+72.694,08 +20.000,00=) 113.035,40 ευρώ, επικουρικά, από το οποίο  ζητεί να υποχρεωθεί η εναγομένη να του καταβάλει το ποσό των (111.241,97+20.000,00=) 131.241,97 ευρώ και να αναγνωρισθεί ότι του οφείλει το ποσό των 20.341,32 ευρώ κυρίως και, αντίστοιχα να υποχρεωθεί η εναγομένη να του καταβάλει το ποσό των (72.694,08+20.000,00=) 92.694,08 ευρώ και να αναγνωρισθεί ότι του οφείλει το ποσό των 20.341,32 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την ημέρα που το κάθε κονδύλιο κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό, άλλως, από την απόλυσή του που έλαβε χώρα την 01.8.20111 και, άλλως, από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την πλήρη εξόφληση, την κήρυξη της απόφασης προσωρινά εκτελεστής και την καταδίκη της εναγομένης στην καταβολή των δικαστικών του εξόδων. Το Δικαστήριο, με την υπ’ αριθμ. 6297/2013 απόφασή του, κρίνοντας την αγωγή νόμω βάσιμη, καθ’ ολοκληρίαν και, κάνοντάς τη εν μέρει δεκτή ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν, ως προς τα κονδύλια που αφορούν διαφορές αποδοχών, για την απασχόληση του ενάγοντος ως μάγειρα και την επιπλέον αμοιβή του για την πρόσθετη απασχόλησή του ως θαλαμηπόλου, διέταξε, παράλληλα, τη διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης για τα εμπεριεχόμενα στο διατακτικό της θέματα, αναφορικά με τα τρία αγωγικά κονδύλια (διαφορές μισθών ασθενείας κατ’ άρθρο 66 ΚΙΝΔ, αποζημίωση Ν. 551/1915 και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης).

       Β. Στην προκειμένη περίπτωση από την εκτίμηση όλων των νόμιμα και μετ’ επικλήσεως προσκομιζομένων αποδεικτικών μέσων που νόμιμα ελήφθησαν υπόψη από το Δικαστήριο πριν την έκδοση της υπ’ αριθμ. 6297/2013 απόφασής του, τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων των διαδίκων, οι οποίοι προσήχθησαν και εξετάσθηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, επιμελεία των διαδίκων, κατά τη δικάσιμο της 22.4.2013, που προηγήθηκε της έκδοσης της απόφασης εκείνης με την οποία διατάχθηκε η διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης, καθώς επίσης και την από 21.6.2014 έκθεση ιατρικής πραγματογνωμοσύνης του νευρολόγου Ιωάννη Μάρκου η οποία συντάχθηκε σε συμμόρφωση του διατακτικού της υπ’ αριθμ. 6297/2013 απόφασης του Δικαστηρίου, αποδείχθηκαν, αναφορικά με τα εναπομένοντα αποδεικτέα θέματα, για την αποσαφήνιση των οποίων διατάχτηκε η διενέργεια της πραγματογνωμοσύνης και, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: O ενάγων την 07:45 της 01.8.2011, ενώ βρισκόταν στην κουζίνα του πλοίου το οποίο, τη στιγμή εκείνη είχε ρώτα προς Λάρυμνα πλέοντας ανοιχτά του Αγίου Κωνσταντίνου Φθιώτιδας, και ενώ προετοίμαζε το πρωινό γεύμα, αντιλήφθηκε να μουδιάζει το αριστερό του χέρι από τον ώμο έως τα δάχτυλα, καθώς και το αριστερότου πόδι. Έκαμε με δυσκολία ένα βήμα και έγειρε επάνω στον πάγκο της κουζίνας, μη δυνάμενος να κινηθεί ούτε να μιλήσει. Μετά δε από περίπου δέκα λεπτά, περί ώρα 08:00, μπήκε στην κουζίνα ο ναύτης Γ. Κ., ο οποίος τον ερώτησε αν είναι καλά, πλην όμως, αλλά δεν μπορούσε να μιλήσει. Ο ναύτης μετακίνησε τον ενάγοντα μέχρι την καμπίνα του, τον ξάπλωσε στο κρεβάτι και ειδοποίησε τον πλοίαρχο …, ο οποίος κατέβηκε στην καμπίνα του ενάγοντος. Ο πλοίαρχος επικοινώνησε με το medico, οπότε του συστήθηκε η [άμεση] εισαγωγή του ενάγοντος σε νοσοκομείο. Πράγματι, το πλοίο παρεξέκλινε της πορείας του και αγκυροβόλησε ανοιχτά του λιμένα του Αγίου Κωνσταντίνου. Εκεί, κατόπιν επικοινωνίας του πλοιάρχου,περί ώρα 08:30, με το Λιμενικό Σταθμό Αγίου Κωνσταντίνου και εφόσον ελλείψει χώρου στο λιμάνι του Αγίου Κωνσταντίνου το φορτηγό πλοίο «…» δεν ήταν δυνατόν να προσεγγίσει το λιμάνι, ένα σκάφος του Λιμενικού Σώματος το προσέγγισε και από το πλοίο ο ενάγων κατέβηκε στο σκάφος του Λιμενικού Σώματος με ανεμόσκαλα, έχοντας μαζί του συνοδό το ναύκληρο …. Στο σκάφος του Λιμενικού Σώματος βρίσκονταν δύο λιμενικοί, ο οδηγός του ασθενοφόρου και ο τραυματιοφορέας, οι οποίοι είχαν σταθμευμένο ασθενοφόρο στον Άγιο Κωνσταντίνο, από όπου θα ο ενάγων θα μεταφερόταν στο Γενικό Νοσοκομείο Λαμίας, με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ. Περί ώρα 10:05 έφτασαν στο Νοσοκομείο Λαμίας και έγινε εισαγωγή του. Οι ισχυρισμοί του ενάγοντος περί εγκατάλειψής του στο χώρο του νοσοκομείου δεν αποδείχθηκαν, εφόσον ούτε η μάρτυρας απόδειξης επιβεβαίωσε κάτι τέτοιο. Εισήχθη άμεσα στο ανωτέρω νοσοκομείο, υποβλήθηκε σε εξετάσεις και παρέμεινε νοσηλευόμενος μέχρι και τη 10.8.2011. Εκεί, με βάση το από 09.8.2011 ενημερωτικό ιατρικό σημείωμα και την υπ’ αριθμ. πρωτ. … βεβαίωση νοσηλείας του νοσηλευτικού αυτού ιδρύματος, διαγνώστηκε ότι είχε υποστεί αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο και αριστερή ημιπάρεση, καθώς επίσης χρόνια ελκτική νόσος και πυλωρική στένωση, όντας βαρύς καπνιστής. Την ίδια δε ημέρα, μετά την έξοδό του από το Νοσοκομείο της Λαμίας, ο ενάγων εισήχθη στο ιδιωτικό Κέντρο Αποκατάστασης και Αποθεραπείας Θεσσαλονίκης «Αρωγή – ΕUROMEDICA». Mε βάση δε την από 03.9.2011 ιατρική γνωμάτευση του ιδιωτικού αυτού θεραπευτικού κέντρου, αναφέρεται ως προς την κατάσταση του ενάγοντος, κατά την εισαγωγή του, ότι ήταν περιπατητικός με  μειωμένη δύναμη στο αριστερό κάτω άκρο, (3/5) με πολύ καλό έλεγχο του κορμού και της πυέλου. Το αριστερό άνω άκρο εμφάνιζε κίνηση στον ώμο άλλα όχι στον αγκώνα και στα δάκτυλα. Ο ενάγων εμφάνιζε,επίσης, πάρεση προσωπικού αριστερά άλλα χωρίς απώλεια σιέλων.Ξεκίνησε δε πρόγραμμα αποκατάστασης που περιλαμβάνει φυσιοθεραπεία, εργοθεραπεία, λογοθεραπεία, βάδιση σε ρομποτικό σύστημα βάδισης, εκπαίδευση αριστερού άνω άκρου με ρομποτικό σύστημα με βιολογική ανατροφοδότηση. Η αποκατάσταση αποσκοπούσε στην ενδυνάμωση των κάτω άκρων, στη βελτίωση της κινητικότητας και του συντονισμού του άνω άκρου και ένταξη του βελτιώσεων στην καθημερινή του ζωή.Το περιεχόμενο δε της διάγνωσης του Νοσοκομείου της Λαμίας επιβεβαιώνει η από 06.9.2011 βεβαίωση νοσηλευομένων του ίδιου ιδιωτικού θεραπευτηρίου, ενώ, με βάση την από 08.12.2011 βεβαίωση νοσηλευομένων του ίδιου θεραπευτηρίου, ο ενάγων εξήλθε αυτού την 02.12.2011, με την ίδια διάγνωση. Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του αυτής, το πρόγραμμα θεραπειών που ακολούθησε περιελάμβανε τα εξής: φυσιοθεραπεία, εργοθεραπεία, υδροθεραπεία, ρομποτικό άνω άκρων και εξήλθε με βελτίωση και ικανοποιητική χρήση του αριστερού άνω άκρου, με ανεξάρτητη βάδιση, χωρίς βοήθημα, με πλήρη προσανατολισμό σε τόπο και χρόνο, πλην όμως,εξακολουθεί να παρουσιάζει προβλήματα, ως προς την κινητικότητα του αριστερού άνω άκρου, ενώ δεν έχει επέλθει πλήρης αποκατάσταση του αριστερού κάτω άκρου, ως προς τη σταθερότητα και ευλυγισία, λαμβανομένων υπόψη και των ιδιαιτέρων απαιτήσεων του επαγγέλματος του ναυτικού. Για τους λόγους αυτούς,κρίθηκε ότι ο ενάγων χρήζει αναρρωτικής άδειας για χρονικό διάστημα δύο μηνών και στη συνέχεια επανεξέταση και του συστήθηκε η συνέχιση της φυσιοθεραπείας και εργοθεραπείας για χρονικό διάστημα δύο μηνών με επανεκτίμηση.Δύο περίπου εβδομάδες αργότερα, ο ενάγων εξετάστηκε στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ της Θεσσαλονίκης. Συνταχθείσης δε της από 20.12.2011 ιατρικής γνωμάτευσης, πιστοποιήθηκε ότι πάσχει από αριστερή ημιπάρεση, ημιυπαισθησία προσώπου, άνω και κάτω άκρου, ενώ υποβλήθηκε σε αξονική τομογραφία εγκεφάλου που έδειξε εύρημα έμφρακτο στη δεξιά έσω κάψα, συμβατή με την ανωτέρω σημειολογία. Ο ενάγων και τότε εμφάνιζε δυσχρησία αριστερού άνω άκρου και δυσχέρεια βάδισης, δυσαρθρία και αντιδραστική διαταραχή συμπεριφοράς, χρήζων αποχής από την εργασία του για έξι μήνες, με συνέχιση της φυσιοθεραπείας και εργοθεραπείας για το διάστημα αυτό (65 συνεδρίες για εκάστη). Τα ίδια επιβεβαιώνονται και από το πληροφοριακό σημείωμα που εκδόθηκε την ίδια ημέρα από το ανωτέρω νοσηλευτικό ίδρυμα. Ο ενάγων προέβη και σε περαιτέρω εξετάσεις, τη 13.01.2012 στο ΑΧΕΠΑ, με την ίδια, κατά βάση, διάγνωση (αριστερή ημιπάρεση). Επίσης, εξετάστηκε και από ιατρούς του Οίκου Ναύτου, με την ίδια κατά βάση διάγνωση (αριστερή ημιπάρεση), και του συστήθηκαν θεραπείες [laser, ηλεκτροθεραπείες (γαλβανικά, μοραδικά, διαδυναμικά, διασταυρούμενα), χειρομαλάξεις], για που κάλυπταν το χρονικό διάστημα από την 01.02.2012 έως και την 31.01.2013 και με βάση άλλη ιατρική γνωμάτευση του Οίκου Ναύτου, κρίθηκε ότι ο ενάγων έχει ανάγκη για εργοθεραπείες κάθε συνεδρία (12 σύνολο) το χρονικό διάστημα από 01.12.2011 έως 31.5.2012. Oενάγων εξετάστηκε από την Ανώτατη Υγειονομική Επιτροπή του Πολεμικού Ναυτικού κριθείς ανίκανος, για την άσκηση ναυτικού επαγγέλματος, βάσει του από 25.4.2012 παραπεμπτικού σημειώματός της, για ένα έτος. Η εκ νέου εξέταση του ενάγοντος στο ΑΧΕΠΑ, δεν έδειξε κάτι διαφορετικό, με βάση την από 28.5.2012 ιατρική γνωμάτευση και κρίθηκε ότι ο ενάγων χρήζει αποχής από την εργασία του για το χρονικό διάστημα 01.4.2012 – 20.6.2012. Βάσει δε της ανωτέρω αλλά και προγενέστερων, σε σχέση με αυτή, γνωματεύσεων και από την πρωτοβάθμια Υγειονομική Επιτροπή του ΙΚΑ, κρίθηκε ανίκανος για εργασία, για το ίδιο αυτό ακριβώς χρονικό διάστημα. Η ανικανότητα του ενάγοντος για συνέχιση της εργασίας του πιστοποιήθηκε το χρονικό διάστημα 18.4.2013 και για έξι μήνες. Είναι, βέβαια, σαφές ότι η ανικανότητα του ενάγοντος, για την άσκηση του ναυτικού επαγγέλματος, συνεχίστηκε αδιατάρακτη και το (ενδιάμεσο) χρονικό διάστημα μέχρι τη 18.4.2013, εφόσον από πουθενά δε συνάγεται βελτίωση της κατάστασης της υγείας του και δη τέτοια που να επιτρέπει την άσκηση του επαγγέλματος αυτού. Ως προς δε τα αποτελέσματα της φυσιοθεραπευτικής αγωγής, με βάση την από 28.5.2014 φυσικοθεραπευτική αξιολόγηση και εκτίμηση του ενάγοντος, που υπογράφει ο φυσικοθεραπευτής Κ. Δ. …, αναφέρεται ότι η κατάσταση του ενάγοντος, κατά το χρόνο εκείνο, παρουσιάζει την ίδια, με την αρχική κατάσταση, συμπτωματολογία (ελάττωση αισθητικότητας αριστερών άνω και κάτω άκρου, δυσχέρεια βάδισης, δυσκαμψία αριστερού ώμου και έλλειψη συνέργειας, συνεπεία υπερτονίας), με αντιμετώπιση, κατά ένα ποσοστό, της δυσκαμψίας και της δυσχέρειας βάδισης, ενώ ως προς τις λεπτές κινήσεις, σημειώνει ότι αυτές δεν εκτελούνται με ευκολία, η ισορροπία πάνω στο αριστερό κάτω άκρο παραμένει προβληματική και, σε κάθε περίπτωση, χειρότερη από την ισορροπία στο δεξί κάτω άκρο και, τέλος, η παραμένουσα υπερτονία επηρεάζει τη μυϊκή συνέργεια του ενάγοντος. Τέλος, με βάση όσα τα όσα περιελήφθησαν στην έκθεση του διορισθέντος, με την υπ’ αριθμ. 6297/2013 απόφαση του Δικαστηρίου αυτού, πραγματογνώμονα που κλήθηκε να απαντήσει στα ερωτήματα που αναφέρονται στην απόφαση εκείνη, επισημαίνονται τα κάτωθι: Κατά πρώτον και αναφορικά με το πρώτο ερώτημα που έχει να κάμει, αφενός, με τη φύση της ένδικης πάθησης του ενάγοντος, (αλλά και με βάση το σύνολο των προσκομιζόμενων ιατρικών πιστοποιητικών και γνωμοδοτήσεων που συμπεριελήφθησαν στο φάκελο της δικογραφίας, ο ενάγων εμφανίζει αριστερή ημιπάρεση και αριστερή υπαισθησία άνω και κάτω άκρου, ως υπολειμματική νευρολογική σημειολογία στο πλαίσιο ισχαιμικού αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου, ενώ, ως προς την κατάσταση της υγείας του ενάγοντος, πριν το ένδικο ατύχημα, με βάση τον πραγματογνώμονα, ο ασθενής δεν παρουσίαζε κάποια νευρολογική σημειολογία, με τη διευκρίνιση ότι εάν παρουσίαζε κάποια σημεία ύπαρξης παραγόντων κινδύνου, κυρίως σε ό,τι αφορά την υπέρταση, θα πρέπει να εξεταστεί, λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα της παραγράφου 3 της πραγματογνωμοσύνης (σε επίπεδο προληπτικού ελέγχου, με την εμφάνιση των συμπτωμάτων). Αντίστοιχα, σε ό,τι έχει να κάμει με τη σημερινή κατάσταση της υγείας του ενάγοντος, ο πραγματογνώμων επαναλαμβάνει ότι εμφανίζει αριστερή ημιπάρεση και αριστερή υπαισθησία άνω και κάτω άκρου, ως υπολειμματική νευρολογική σημειολογία στο πλαίσιο ισχαιμικού αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου. Αναφορικά δε με την προβλεπτή και αναμενόμενη πορεία της υγείας του στο μέλλον και το θέμα της αποκατάστασης και σε ποιο βαθμό των σωματικών βλαβών, παραπέμπει μεν, κατά κύριο λόγο, για το θέμα αυτό σε φυσίατρο, εκτιμώντας, ωστόσο, ότι είναι εφικτή κάποιου βαθμού μικρή περαιτέρω αποκατάσταση στη λειτουργία του αριστερού άνω και κάτω άκρου, με φυσιοθεραπείες και εργοθεραπείες, αποκλείοντας όμως την επαναφορά στο προ ατυχήματος επίπεδο, θεωρώντας, ως εκ τούτου, μηδαμινές τις πιθανότητες να καταστεί το αριστερό άνω και κάτω άκρο πλήρως λειτουργικό, λόγω της παρέλευσης σημαντικού χρονικού διαστήματος μετά την εμφάνιση του ισχαιμικού αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου και δεδομένου του γεγονότος ότι μεγαλύτερη πρόοδος αποκατάστασης εμφανίζεται στο αρχικό χρονικό διάστημα μετά τέτοιας μορφής επεισόδια, καταλήγοντας στο πόρισμα ότι, μετά την παρέλευση τριών ετών από το συμβάν, οι πιθανότητες σημαντικής βελτίωσης είναι μηδαμινές. Τέλος, κατά τον πραγματογνώμονα, με βάση την κλινική εικόνα του ενάγοντος, που αφορά στο κυρίαρχο άνω άκρο του (εφόσον ο ενάγων είναι αριστερόχειρας) και εφόσον οι πιθανότητες επαναφοράς του αριστερού άνω και κάτω άκρου, σε πλήρη λειτουργικότητα, είναι μηδαμινές, εκτιμά ότι θα αδυνατεί στο μέλλον να εκτελέσει καθήκοντα ναυτικού, με την ειδικότητα του μάγειρα και του θαλαμηπόλου ή οποιοδήποτε επάγγελμα απαιτεί τη χρήση και των δύο άνω άκρων ή τη χρήση και των δύο άνω άκρων ή τη χρήση του ενός κυρίαρχου άκρου ή απαιτεί καλή βάδιση ή ισορροπία.Παράλληλα, ωστόσο, ο πραγματογνώμων τονίζει, ως προς τα αίτια που προκάλεσαν το ισχαιμικό αυτό εγκεφαλικό επεισόδιο του ενάγοντος, ότι, με βάση το αποτέλεσμα του υπερήχου του, κατά τη νοσηλεία του στο Γενικό Νοσοκομείο Λαμίας, διαπιστώθηκε η ύπαρξη υπερτασιακής καρδιοπάθειας αποδεικνύουσα την ύπαρξη ιστορικού υπέρτασης, η οποία, από κανένα στοιχείο, δεν συνάγεται ότι είχε, με κάποιο τρόπο, αντιμετωπισθεί εφόσον ο ενάγων δεν ελάμβανε καμία αγωγή. Ως προς δε το κομβικής σημασίας ερώτημα αν τελικά το ένδικο συμβάν υπάγεται στην έννοια του εργατικού ατυχήματος, κατά την έννοια του Ν. 551/1915 ή όχι, προσήκει αρνητική απάντηση, εφόσον το ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη επήλθε σαφώς, κατά την εκτέλεση της εργασίας του, πλην όμως δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως το απότοκο μίας βίαιης και αιφνίδιας επενέργειας εξωτερικού αιτίου, το οποίο δεν ανάγεται αποκλειστικά σε οργανική ή παθολογική προδιάθεση του παθόντος η οποία (προδιάθεση) δεν θα υπήρχε χωρίς την εργασία και την εκτέλεσή της, κάτω από τις δεδομένες περιστάσεις, εφόσον η εργασία του, κατά κανένα τρόπο, δεν αποδείχτηκε ότι παρασχέθηκε υπό τις αναφερόμενες στην αγωγή ακραίες συνθήκες και αυξημένα ωράρια, εφόσον, όπως εγένετο δεκτό με την υπ’ αριθμ. 6297/2013 απόφαση του Δικαστηρίου, εκτελούσε (εκτός από τα καθήκοντα του μάγειρα) τα καθήκοντα του θαλαμηπόλου εν μέρει, αιτία για την οποία του επιδικάσθηκε, με την απόφαση εκείνη, ποσοστό 50% του (αξιούμενου) μισθού της ειδικότητας αυτής. Με βάση τα ανωτέρω και εφόσον στην υπό κρίση περίπτωση το επενεχθέν ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο είναι το απότοκο προϋπάρχουσας και σε λανθάνουσα έστω κατάσταση πάθησης του εργαζομένου (υπερτασιακής καρδιοπάθειας), χωρίς να είναι αυτή, ωστόσο και το μοναδικό αίτιο, με βάση όσα αναφέρονται στην έκθεση του πραγματογνώμονα και εφόσον η επιδείνωση αυτή της υγείας έλαβε χώρα ενόσω εργαζόταν κάτω από κανονικές, έστω και δυσμενείς, σύμφυτες όμως προς αυτή, συνθήκες εργασίας, δεν μπορεί να γίνει λόγος για εργατικό, κατά την τεχνική έννοια του Ν. 551/1915, ατύχημα. Με βάση τα ανωτέρω, ο ενάγων δικαιούται μόνο τους μισθούς ασθενείας που προβλέπει η διάταξη του άρθρου 66 ΚΙΝΔ, εφόσον νοσηλεύθηκε όλο το χρονικό διάστημα των τεσσάρων μηνών μετά το ένδικο συμβάν, απορριπτομένων όλων των υπολοίπων αγωγικών κονδυλίων ως ουσία αβασίμων. Έτσι, για την αιτία αυτή, δικαιούται το ποσό των [(2.990,36 ευρώ Χ 4 μήνες=) 11.961,44 ευρώ (οι μισθοί για την εργασία του ως μάγειρας) + (1.398,06 ευρώ Χ 4 μήνες=) 5.592,24 ευρώ (οι μισθοί για την εργασία του ως θαλαμηπόλος και ειδικότερα το ½ αυτής)=] 17.553,68 ευρώ. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η αγωγή πρέπει να γίνει δεκτή εν μέρει, εφόσον είναι εν μέρει νόμω και ουσία βάσιμη και να αναγνωρισθεί, (εφόσον, ως προς το συγκεκριμένο κονδύλιο, έλαβε χώρα νομότυπος περιορισμός του αγωγικού αιτήματος από καταψηφιστικό σε έντοκο αναγνωριστικό) ότι η εναγομένη οφείλει να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 17.553,68 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη την οποία κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό ένα από τα επί μέρους ποσά που το αποτελούν και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση και να επιβληθεί μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος σε βάρος της εναγομένης, κατά το λόγο νίκης και ήττας των διαδίκων(άρθρα 63 και 68 Ν. 4194/2013 και 178 εδ. α΄ ΚΠολΔ), κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό.

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

 

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμολία των διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ την αγωγή εν μέρει.

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι η εναγομένη οφείλει στον ενάγοντα το ποσό των δεκαεφτά χιλιάδων πεντακοσίων πενήντα τριών ευρώ και εξήντα οχτώ λεπτών (17.553,68 €) με το νόμιμο τόκο από την επομένη την οποία κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό ένα από τα επί μέρους ποσά που το αποτελούν και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της εναγομένης, μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος το ύψος των οποίων προσδιορίζει σε δύο πεντακόσια πενήντα (550,00) ευρώ.

 

Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στον Πειραιά και δημοσιεύθηκε τη     30^ηΟκτωβρίου2015 στο ακροατήριό του και σε έκτακτη, δημόσια αυτού συνεδρίαση.

 

OΔIKAΣTHΣHΓPAMMATEAΣ