ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ : 3891/2015
TO MONOMEΛEΣ ΠPΩTOΔIKEIO
ΠΕΙΡΑΙΑ
(Ειδική Διαδικασία Εκδίκασης Διαφορών κατά τις Διατάξεις των Άρθρων 663 επ. ΚΠολΔ)
Συγκροτούμενο από το Δικαστή Παναγιώτη Τελωνιάτη Πρωτοδίκη που ορίστηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου, συνεδρίασε δημόσια και στο ακροατήριό του την 21η Απριλίου 2015, με την παρουσία και της Γραμματέα Ουρανίας Γκίζα, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :
ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΝΤΩΝ – ΚΑΛΟΥΝΤΩΝ : 1) Κ. Δ. του Β. , κατοίκου Ε. (οδός Μ. , 2) Μ. Β. (…) του Σ. (…, 3) Μ.Ρ. (…) του Κ. (…), κατοίκων αμφοτέρων …, 4) Φ. Μ. …) του Ρ. (…) Τ. (…) Ι. (I…) και 4) Φ. Μ. (…) του Ρ. (…) Τ. (…) Ι. (I…) κατοίκων αμφοτέρων Α. οι οποίοι άπαντες παρέστησαν διά του πληρεξουσίου τους δικηγόρου Τρύφωνος Αλυκάτορα.
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ – ΚΑΘ’ Η ΚΛΗΣΗ : Εταιρείας με την επωνυμία «…» της οποίας η καταστατική έδρα βρίσκεται στη Δ. των νησιών Μ. (A.R….) και της οποίας η πραγματική έδρα βρίσκεται στον Πειραιά (οδός …) εντός των γραφείων της εμφανιζόμενης στις συναλλαγές ως διαχειρίστριας/εκπροσώπου/αντικλήτου εταιρείας με την επωνυμία «…», νόμιμα εκπροσωπουμένης από τον Α. Γ., κάτοικο Α. (…) που παρέστη διά του πληρεξουσίου της δικηγόρου Διονυσίου Στρατηγού.
Οι καλούντες – ενάγοντες ζητούν να γίνει δεκτή η με … αγωγή,της οποίας η συζήτησή είχε προσδιορισθεί, κατόπιν αναβολών, τη δικάσιμο της 29.01.2015, οπότε και ματαιώθηκε, λόγω προκήρυξης των βουλευτικών εκλογών της 25.01.2015 και η οποία επαναφέρεται προς συζήτηση με τη με … και αριθμό κατάθεσης δικογράφου … κλήση και προσδιορίστηκε να συζητηθεί τη δικάσιμο που ανωτέρω αναφέρεται κατά την οποία και συζητήθηκε.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις τους.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Α.α. Η αγωγή του μισθωτού κατά του εργοδότη για δεδουλευμένους μισθούς ή άλλες παροχές, από την έγκυρη σύμβαση εργασίας, έχει νομικό έρεισμα τα άρθρα 648 και 649 ΑΚ και τις ισχύουσες εκάστοτε κανονιστικές διατάξεις των συλλογικών συμβάσεων ή διαιτητικών αποφάσεων ή άλλων διατάξεων που εξομοιώνονται προς αυτές, οι όροι των οποίων γίνονται και όροι της ατομικής σύμβασης. β.Εξάλλου, από τα άρθρα 74 και 75 ΚΙΝΔ, που εφαρμόζονται αναλόγως, κατ` άρθρο 52 του ίδιου Κώδικα, και επί της συμβάσεως ναυτολογήσεως του πλοιάρχου, προκύπτει ότι οφείλεται στον πλοίαρχο η προβλεπομένη στο άρθρο 76 ΚΙΝΔ αποζημίωση και όταν καταγγείλει ο ίδιος τη σύμβαση ναυτολογήσεως του για βαρεία παράβαση των έναντι αυτού καθηκόντων του πλοιοκτήτη ή εφοπλιστή, όταν το πλοίο τελεί υπό εφοπλισμό, ή των αντιπροσώπων τους. Τέτοια παράβαση αποτελεί κάθε πράξη ή παράλειψη των ανωτέρω προσώπων, με την οποία παραβιάζονται οι υποχρεώσεις αυτών από τη σύμβαση ή τον νόμο και εξ αιτίας της οποίας όχι μόνο δεν μπορεί να αξιωθεί από τον πλοίαρχο, σύμφωνα με τις αρχές της καλής πίστεως και των συναλλακτικών ηθών, η εμμονή του στη σύμβαση, αλλ` επιβάλλεται η άμεση λύση της συμβάσεως αυτής (οράτε AΠ 883/2013 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 951/2006 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Α. Κιάντου Παμπούκη Η καταγγελία της σύμβασης ναυτολογήσεως κατά το άρθρο 74 ΚΙΝΔ 1988 σ. 35), Συναφώς, γίνεται δεκτό ότι η βαρεία παράβαση, κατά την έννοια των παραπάνω διατάξεων, δεν απαιτείται να υπάρχει αποκλειστικώς στο πρόσωπο του πλοιάρχου στον οποίο αναφέρεται η ως άνω διάταξη του άρθρου 74 ΚΙΝΔ. Αρκεί να υπάρχει στο πρόσωπο του πλοιοκτήτη ή εφοπλιστή ή άλλου που σχετίζεται με το πλοίο, εφόσον, βεβαίως η παράβαση συνιστά, κατά τα προεκτιθέμενα, αθέτηση βασικών υποχρεώσεων απέναντι στο ναυτικό (οράτε ΕφΠειραιά 34/2008 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 480/2005 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜΕφΠειραιά 625/2014 ΕλλΔνη 2015 σ. 508 με παρατηρήσεις Αντ. Αλαπάντα).γ. Παράλληλα, από τις διατάξεις των άρθρων 53,54 και 70 επ. ΚΙΝΔ, σε συνδυασμό προς εκείνες των άρθρων 648, 659 και 672 ΑΚ και άρθρων 1 Ν. 2112/1920, όπως αυτά ισχύουν, συνάγονται μεταξύ άλλων τα ακόλουθα: α) Η σύμβαση ναυτολογήσεως συνάπτεται είτε για ορισμένο είτε για αόριστο χρόνο είτε κατά πλουν, έναν ή περισσοτέρους, β) Σύμβαση ορισμένου χρόνου θεωρείται εκείνη εκ της οποίας προκύπτει ορισμένη διάρκεια της ναυτολογήσεως, λήγει δε αυτοδικαίως μετά την πάροδο του συμφωνημένου χρόνου, δηλ. την τελευταία ημέρα του χρόνου αυτού. Εάν έληξε η σύμβαση και παρά ταύτα τα μέρη συνεχίζουν σιωπηρώς την εκτέλεση της, μετατρέπεται σε αορίστου χρόνου κατ` ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 671 ΑΚ (οράτε Ι. Κοροτζή, Ναυτικό Δίκαιο τόμος 1ος, σ. 311, ΕφΠειραιά 481/2013 ΕλλΔνη 2014 σ. 151, 858/2006 ΕΝΔ 34 σ. 266). Εξάλλου, κατ’ άρθρο 671 ΑΚ σύμβαση εργασίας, συνομολογηθείσα για ορισμένο χρόνο, εάν, όταν λήξει ο χρόνος της, ο εκμισθωτής εξακολουθεί την εργασία, άνευ εναντιώσεως του μισθωτή, λογίζεται ανανεωθείσα επ` αόριστον. Η διάταξη αυτή καλύπτει την περίπτωση, κατά την οποία ο συμφωνημένος χρόνος διαρκείας της συμβάσεως λήγει, χωρίς τα μέρη να προβούν σε ρητή συμφωνία περί παρατάσεως της, παρά ταύτα όμως εξακολουθούν να εκτελούν τις εκ της συμβάσεως υποχρεώσεις τους και εν γένει συμπεριφέρονται, ως εάν η σύμβαση να μη είχε λήξει, δηλαδή ο μισθωτός εξακολουθεί να παρέχει εργασία και ο εργοδότης να την αποδέχεται. Στην περίπτωση αυτή, με την ανωτέρω συμπεριφορά τους, δηλώνουν εμπράκτως το μη ρητώς δηλωθέν, δηλαδή συμφωνία για τη μη λήξη της συμβάσεως στο ορισμένο χρονικό σημείο, αλλά περί παρατάσεώς της για μη ορισθέν ακόμα χρονικό διάστημα. Διά του ορισμού στην ανωτέρω διάταξη ότι «η σύμβαση λογίζεται ανανεωθείσα επ’ αόριστον», αναγνωρίζεται αυτή η σιωπηρή συμφωνία. Δημιουργείται, δηλαδή, στην περίπτωση αυτή, ερμηνευτικός κανόνας περί της ανωτέρω προθέσεως των μερών, μη δεκτικός ανταποδείξεως. Υπό τον όρο «ανανεούται» νοείται παράταση της προϋφισταμένης συμβάσεως εργασίας, εκτός εάν σαφώςσυνάγεται, κατ` άρθρο 438 ΑΚ, ο σκοπός της ανανεώσεως. Συνεπώς, για την εφαρμογή της ανωτέρω διατάξεως (671 ΑΚ) απαιτείται: α) παρέλευση του συμφωνημένου χρόνου διαρκείας της συμβάσεως β) εξακολούθηση παροχής της αυτής φύσεως εργασίας και υπό τους ιδίου όρους από τον μισθωτό γ) αποδοχή της εργασίας από τον εργοδότη. Η προϋπόθεση αυτή πληρούται όταν ο εργοδότης γνωρίζει ότι έληξε ο χρόνος διαρκείας της συμβάσεως και παρά ταύτα εξακολουθεί να αποδέχεται την εργασία του μισθωτού. Άλλως έχει το θέμα, εάν ο εργοδότης εγκαίρως δηλώσει στον μισθωτό ότι θα εξακολουθήσει να αποδέχεται την εργασία μόνο για ένα ορισμένο διάστημα, διότι αυτή η δήλωση ισοδυναμεί με άρνηση συνεχίσεως αποδοχής των υπηρεσιών του μισθωτού, ταυτοχρόνως δε εμπεριέχει και πρόταση για παράταση της πρώτης ορισμένου χρόνου συμβάσεως για ένα χρονικό διάστημα. Η ανωτέρω αποδοχή των υπηρεσιών του μισθωτού από τον εργοδότη, προκειμένου να επιφέρει τα αποτελέσματα της ως άνω διατάξεως, πρέπει να διαρκεί για εύλογο χρονικό διάστημα και να μη μπορεί να εξηγηθεί άλλως από τις συγκεκριμένες συνθήκες (οράτε Αγραφιώτη στο Γεωργιάδη/Σταθόπουλο, ΑΚ, άρθρο 671 αριθ. 1-4, Ι. Κοροτζή, Ναυτικό Δίκαιο, τόμος 1ος, σ. 311, ιδίου, Ναυτεργατικό Δίκαιο, σ. 119, ΕφΠειραιά 481/2013 ό.π.). δ.α.Από τις διατάξεις των άρθρων 57, 59, 281, 299, 914 και 932 ΑΚ και άρθρου μόνου του ΑΝ 690/1945 προκύπτει ότι, κατά πρώτον, χρηματική ικανοποίηση παρέχεται, με την συνδρομή απαραιτήτως και του στοιχείου της υπαιτιότητας, και στις περιπτώσεις παρανόμων ενεργειών (πράξεων ή παραλείψεων) του εργοδότη, με τις οποίες προσβάλλεται η προσωπικότητα του εργαζομένου υπό οποιανδήποτε εκδήλωσή της (σωματική, ψυχική, πνευματική, κοινωνική), (παραβάλλατε ΟλΑΠ 8/2008 ΕλλΔνη 2008 σ. 388), κατά δεύτερον, ότι η μη εκπλήρωση από τον εργοδότη της υποχρέωσής του για πληρωμή του μισθού που απορρέει από τη σύμβαση εργασίας αποτελεί ποινικό αδίκημα. Με την παράλειψη, όμως, της πληρωμής αυτού (ολικά ή εν μέρει) ο εργαζόμενος δεν χάνει τις καθυστερούμενες αποδοχές και συνεπώς δεν υπάρχει ζημία που να έχει αιτία την παράνομη, σε σχέση με τον ΑΝ 690/1945, συμπεριφορά του εργοδότη. Επομένως, η μη εκπλήρωση από τον εργοδότη της υποχρέωσής του για την καταβολή των ενοχικώς οφειλομένων αποδοχών και η παρακράτησή τους απ` αυτόν δεν συνιστά αδικοπραξία και, κατά περαιτέρω συνέπεια, δεν θεμελιώνει ούτε αξίωση για την επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης για ηθική βλάβη λόγω προσβολής της προσωπικότητας, αφού και αυτή προϋποθέτει αδικοπραξία [οράτε ΑΠ 1114/2013 ΕλλΔνη 2014 σ. 392, 950/2010 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 106/2010 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ (ποινικές), ΑΠ 1017/2008 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 547/2007 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 4910/2009 ΕλλΔνη 2011 σ. 551 και τις εκεί παραπομπές σε παλαιότερη νομολογία, ΕφΠατρών 60/2007 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜΠρΘεσ 15198/2010 Αρμ 2011 σ. 812].δ.β. Κατά δε το άρθρο 57 ΑΚ, όποιος προσβάλλεται παράνομα στην προσωπικότητά του έχει το δικαίωμα να απαιτήσει να αρθεί η προσβολή και να μην επαναληφθεί στο μέλλον, επιπλέον δε, κατά το άρθρο 59 ΑΚ, το δικαστήριο με την απόφαση του, ύστερα από αίτηση αυτού, που έχει προσβληθεί και αφού λάβει υπόψη το είδος της προσβολής, μπορεί να καταδικάσει τον υπαίτιο και σε ικανοποίηση της ηθικής βλάβης του προσβληθέντος και, ειδικότερα, να τον υποχρεώσει (τον υπαίτιο) σε πληρωμή χρηματικού ποσού, σε δημοσίευμα ή σε οτιδήποτε άλλο επιβάλλεται από τις περιστάσεις. Προστατεύεται έτσι με τα παραπάνω άρθρα η προσωπικότητα και κατ` επέκταση η αξία του ανθρώπου, ως ατομικό δικαίωμα κατοχυρωμένο από το άρθρο 2 § 1 του Συντάγματος (οράτε ΑΠ 1735/2009 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), αποτελεί δε η προσωπικότητα πλέγμα αγαθών, που συνθέτουν την υπόσταση του προσώπου και είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένα μαζί του. Τα αγαθά αυτά δεν αποτελούν μεν αυτοτελή δικαιώματα, αλλά επί μέρους εκδηλώσεις – εκφάνσεις (πλευρές) του ενιαίου δικαιώματος επί της προσωπικότητας, όμως η προσβολή της προσωπικότητας σε σχέση με οποιαδήποτε από τις εκδηλώσεις αυτές συνιστά προσβολή της συνολικής έννοιας της προσωπικότητας. Τέτοια προστατευόμενα αγαθά είναι, μεταξύ άλλων, η τιμή και η υπόληψη κάθε ανθρώπου, είναι δε τιμή η εκτίμηση, που απολαμβάνει το άτομο στην κοινωνία, με βάση την ηθική αξία που έχει, λόγω της συμμόρφωσης του με τις νομικές και ηθικές του υποχρεώσεις, ενώ υπόληψη είναι η εκτίμηση, που απολαμβάνει το άτομο στην κοινωνία με βάση την κοινωνική του αξία, συνεπεία των ιδιοτήτων και ικανοτήτων του, για την εκπλήρωση των ιδιαίτερων κοινωνικών του έργων ή του επαγγέλματος του. Προϋποθέσεις για την προστασία της προσωπικότητας με τις διατάξεις των παραπάνω άρθρων είναι: α) η ύπαρξη προσβολής της προσωπικότητας με πράξη ή παράλειψη άλλου, που διαταράσσει μια ή περισσότερες εκδηλώσεις της σωματικής, ψυχικής, πνευματικής και κοινωνικής ατομικότητας του βλαπτόμενου, κατά τη στιγμή της προσβολής, β) η προσβολή να είναι παράνομη, που συμβαίνει, όταν γίνεται χωρίς δικαίωμα ή με βάση δικαίωμα, το οποίο όμως είτε είναι μικρότερης σπουδαιότητας στο πλαίσιο της έννομης τάξης είτε ασκείται καταχρηστικά, κατά την έννοια των άρθρων 281 ΑΚ και 25 § 3 του Συντάγματος και γ) πταίσμα του προσβολέα, όταν πρόκειται ειδικότερα, για επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, εξαιτίας της παράνομης προσβολής της προσωπικότητας (οράτε ΟλΑΠ 2/2008 ό.π, ΑΠ 1007/2010 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 356/2010 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 333/2010 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 1599/2000 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Στην περίπτωση αυτή, η παράνομη και συγχρόνως υπαίτια προσβολή της προσωπικότητας συνιστά ασφαλώς ειδικότερη μορφή αδικοπραξίας (οράτε ΑΠ 167/2000 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), οπότε, συνδυαστικά, εφαρμόζονται και οι διατάξεις των άρθρων 914, 919, 920 και 932 ΑΚ, ιδίως για την αποκατάσταση της τυχόν υλικής ζημίας του προσβληθέντος (άρθρων 57 § 2 ΑΚ), ενώ αδιάφορη, για το χαρακτήρα της προσβολής, ως παράνομης, είναι η φύση της διάταξης, που ενδέχεται με την προσβολή να παραβιάζεται και η οποία έτσι μπορεί να ανήκει σε οποιοδήποτε κλάδο ή τμήμα του δικαίου (οράτε ΑΠ 271/2012 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). δ.γ.Συναφώς, στο πλαίσιο λειτουργίας της σχέσεως ή συμβάσεως εργασίας, γίνεται δεκτό ότι ο εργαζόμενος δικαιούται να παρέχει τη συμφωνηθείσα εργασία και ο εργοδότης υποχρεούται να τη δέχεται, σύμφωνα με τους όρους της μεταξύ τους καταρτισθείσας συμβάσεως, εντός όμως των πλαισίων που θέτουν η καλή πίστη ή τα συναλλακτικά ήθη. Επομένως, ο εργοδότης δεν δικαιούται να προβαίνει σε ενέργειες, από τις οποίες θίγεται η προσωπικότητα του εργαζομένου, θεμελιουμένης στην περίπτωση αυτή αξιώσεως του τελευταίου προς χρηματική ικανοποίηση της προκληθείσας ηθικής βλάβης, εάν η πράξη του εργοδότη είναι παράνομη (αλλά και υπαίτια οράτε ΑΠ 1445/2003 ΕλλΔνη 2005 σ. 822, 849/1985 ΝοΒ 34 σ. 836, ΕφΑθ 12154/1990 ΕλλΔνη 32 σ. 1673, ΕφΘεσ 3691/1990 Αρμ 1990 σ. 1172, Στ. Πατεράκης, Η χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, 1995, σ. 227 επ.), είτε διότι υπερβαίνει τα όρια του διευθυντικού δικαιώματος είτε διότι αποτελεί καταχρηστική άσκηση του δικαιώματος αυτού και προσβάλλει την προσωπικότητα του εργαζομένου στην εκδήλωση της επαγγελματικής αξίας και υπολήψεώςτου ή τον εκθέτει στους συναδέλφους του ή το κοινωνικό περιβάλλον του (οράτε ΑΠ 1976/1990 ΕΕργΔ 50 σ. 419, 224/1990 ΕΕργΔ 49 σ. 515, ΕφΠειραιά 572/2009 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 4556/1992 ΕΕργΔ 51 σ. 50, Στ. Πατεράκη, ό.π., σ. 184 επ.).
Β.Mε την κρινόμενη αγωγή, όπως το περιεχόμενο και το αιτητικό της εκτιμάται και αξιολογείται από το Δικαστήριο και μετά τον περιορισμό του αγωγικού αιτήματος, από καταψηφιστικό σε έντοκο αναγνωριστικό, περιορισμός που έλαβε χώρα με προφορική δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου των εναγόντων που καταχωρίσθηκε στα πρακτικά και με τις νομότυπα και εμπρόθεσμα κατατεθείσες προτάσεις τους, αναφορικά με όλα τα αγωγικά κονδύλια, με εξαίρεση εκείνα που αφορούν, για τον πρώτο ενάγοντα, στο ποσό των 17.358,00δολαρίων ΗΠΑ [=5.786,00 δολάρια (δεδουλευμένες αποδοχές) + 11.572,00 δολάρια ΗΠΑ (αποζημίωση απόλυσης)], για τα οποία και μόνο το αίτημά της διατηρεί τον καταψηφιστικό του χαρακτήρα, ενώ, για το ποσό των 260,11 ευρώ (αντίτιμο τροφής) + 4.000,00 ευρώ (χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης)], τρέπεται σε έντοκο αναγνωριστικό, για το δεύτερο ενάγοντα, στο ποσό των 18.226,41 δολαρίων ΗΠΑ (δεδουλευμένες αποδοχές), για το οποίο και μόνο το αίτημά της διατηρεί τον καταψηφιστικό του χαρακτήρα, ενώ, για το ποσό των 6.106,00 δολάρια (αποζημίωση απόλυσης), 1.629,11 ευρώ (αντίτιμο τροφής) + 770,50 ευρώ (δαπάνες παλιννόστησης)] + 4.000,00 ευρώ (χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης)],τρέπεται σε έντοκο αναγνωριστικό,για τον τρίτο ενάγοντα, στο ποσό των 16.434,60 δολαρίων ΗΠΑ (δεδουλευμένες αποδοχές), για το οποίο και μόνο το αίτημά της διατηρεί τον καταψηφιστικό του χαρακτήρα, ενώ, για το ποσό των 3.612,00 δολάρια (αποζημίωση απόλυσης) + 1.629,11 ευρώ (αντίτιμο τροφής) + 770,50 ευρώ (δαπάνες παλιννόστησης)] + 4.000,00 ευρώ (χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης)], τρέπεται σε έντοκο αναγνωριστικό, ενώ για τον τέταρτο και πέμπτο των εναγόντων, όλα τα ποσά διατηρούν τον καταψηφιστικό τους χαρακτήρα, οι ενάγοντες αναφέρουν ότι άπαντες είχαν ναυτολογηθεί,με τις αναφερόμενες στην αγωγή ο καθένας ειδικότητα, από την εταιρεία «…», η οποία λειτουργούσε στο όνομα και λογαριασμό της εναγομένης πλοιοκτήτριας εταιρείας και αποτελούσαν πλήρωμα του φορτηγού πλοίου «…» του οποίου η εναγομένη είναι πλοιοκτήτρια. Άπασες δε οι συμβάσεις αυτές ναυτικής εργασίας ήταν, κατά τους ενάγοντες, ορισμένου χρόνου. Οι ενάγοντες αναφέρουν ότι η εναγομένη δεν υπήρξε καθόλου συνεπής στις προς εκείνους υποχρεώσει της, έχοντας, ουσιαστικά. αφεθεί στην τύχη τους, από εκείνη και το πλοίο ευρισκόμενο στη ράδα του λιμένα του Πειραιά, χωρίς οι ενάγοντες να μπορούν να έχουν ουσιαστική επικοινωνία με τη στεριά και να μεταβούν στον Πειραιά, όντες «φυλακισμένοι», όπως αναφέρουν, εργαζόμενοι στο πλοίο και απλήρωτοι. Οι ενάγοντες προβάλλουν ότι, ένεκα της συμπεριφοράς αυτής της εναγομένης, άλλα μέλη του πληρώματος ακολούθησαν τη δικαστική οδό, με την ειδική διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, πετυχαίνοντας την προσωρινή επιδίκαση των απαιτήσεών τους και οι οποίοι, εφόσον δεν συμμορφώθηκε η εναγομένη με το διατακτικό της απόφασης των ασφαλιστικών μέτρων, προχώρησαν σε επίσπευση αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος της εναγομένης, με αποτέλεσμα τον εκπλειστηριασμό του πλοίου σε τρίτη υπερθεματίστρια εταιρεία που έλαβε χώρα τη 10.9.2014. Τότε δε, κατά τους ενάγοντες, λύθηκαν και οι συμβάσεις αυτές ναυτικής εργασίας τους και μπόρεσαν (οι δεύτερος, τρίτος τέταρτος και πέμπτος όντες αλλοδαποί και κάτοικοι εξωτερικού) να επαναπατριστούν, με δική τους δαπάνη, χωρίς και πάλι η εναγομένη να καλύψει κάτι από τα έξοδά τους αυτά. Εξειδικεύοντας δε αναφορικά με το θέμα αυτό, ο πρώτος ενάγων Έλληνας πολίτης, προχώρησε ο ίδιος στην καταγγελία της σύμβασης αυτής ναυτικής εργασίας του τη 02.6.2014, στον Πειραιά, με υπαιτιότητα της εναγομένης, εφόσον δεν είχαν καταβληθεί τα δεδουλευμένα του και παρέδωσε σε άλλο πρόσωπο την πλοιαρχία του πλοίου αυτού. Περαιτέρω, οι ενάγοντες ισχυρίζονται ότι έκαστος διατηρεί τις κάτωθι αξιώσεις σε βάρος της εναγομένης. Κατά πρώτον, υπό μορφή δεδουλευμένων και βάσει του συμφωνημένου μηνιαίου μισθού που προβλέπεται από τη ΣΣΕ της ITF, ο πρώτος ενάγων (πλοίαρχος) ναυτολογηθείς τη 02.5.2014 μέχρι το χρόνο καταγγελίας της σύμβασης εργασίας του (02.6.2014), χωρίς να λάβει κανένα ποσό, ζητεί το ποσό των 5.786,00 δολάρια ΗΠΑ (ένα μηνιαίο μισθό),ο δεύτερος ενάγων (Β΄ μηχανικός) ναυτολογηθείς τη 12.3.2014 μέχρι το χρόνο λύσης της σύμβασης εργασίας του (10.9.2014), χωρίς να λάβει κανένα ποσό, ζητεί το ποσό των (3.053,00 δολάρια ΗΠΑ Χ 5,97 μήνες=) 18.226,41 δολάρια ΗΠΑ, ο τρίτος ενάγων (ναύτης) ναυτολογηθείς την07.12.2013 μέχρι το χρόνο λύσης της σύμβασης εργασίας του (10.9.2014), χωρίς να λάβει κανένα ποσό, ζητεί το ποσό των (1.806,00 δολάρια ΗΠΑ Χ 9,10 μήνες=) 16.434,60 δολάρια ΗΠΑ, ο τέταρτος ενάγων (λιπαντής) ναυτολογηθείς την 26.4.2014 μέχρι το χρόνο λύσης της σύμβασης εργασίας του (10.9.2014), χωρίς να λάβει κανένα ποσό, ζητεί το ποσό των (1.806,00 δολάρια ΗΠΑ Χ 4,50 μήνες=) 8.127,00 δολάρια ΗΠΑ, ο πέμπτος ενάγων (ναύτης) ναυτολογηθείς τη 17.4.2014 μέχρι το χρόνο λύσης της σύμβασης εργασίας του (10.9.2014), χωρίς να λάβει κανένα ποσό, ζητεί το ποσό των (1.806,00 δολάρια ΗΠΑ Χ 4,80 μήνες=) 8.668,80 δολάρια ΗΠΑ. Κατά δεύτερον, υπό μορφή αποζημίωσης απόλυσης,λόγω καταγγελίας και πλειστηριασμού του πλοίου. Ο πρώτος ενάγων, κατ’ άρθρα 74και 76 ΚΙΝΔ και 18 § 4 της ΣΣΕ της ITF,ζητεί το ποσό των (5.786,00 X 2 =) 11.572,00 δολάρια ΗΠΑ, ο δεύτερος ενάγων, ζητεί, κατ’ άρθρο 68 περ. γ΄ ΚΙΝΔ και 18 § 4 της ΣΣΕ της ITF, το ποσό των (3.053,00 Χ 2=) 6.106,00 δολάρια ΗΠΑ και οι τρίτος, τέταρτος και πέμπτοςτων εναγόντων ζητούν για την αιτία αυτή, το ποσό των (1.806,00 Χ 2) 3.612,00 δολάρια έκαστος. Κατά τρίτον, υπό μορφή αντιτίμου τροφής, ο πρώτος ενάγων ζητεί (για το χρονικό διάστημα 15.5 – 02.6.2014) το ποσό των (13,69 ευρώ Χ 19 ημέρες) 260,11 ευρώ, και οι δεύτερος τρίτος, τέταρτος και πέμπτος των εναγόντων, (για το χρονικό διάστημα από 15.5.2014 – 10.9.2014), το ποσό των (119 ημέρες Χ 13,69 ευρώ=) 1.629,11 ευρώ. Κατά τέταρτον, υπό μορφή εξόδων και δαπανών παλιννόστησης, οι δεύτερος και τρίτος των εναγόντων αναφέρουν ότι δαπάνησαν συνολικά το ποσό των 770,50 ευρώ, ενώ οι τέταρτος και πέμπτος, το συνολικό ποσό των 800,00 ευρώ. Τέλος και κατά πέμπτον, οι ενάγοντες υποστηρίζουν,ένεκα της σταθερής και διαρκούς μη καταβολής και καθυστέρησης στην καταβολή των αποδοχών των εναγόντων, εκείνοι κατέστησαν επαίτες και εγκλωβισμένοι στο πλοίο, εγκαταλελειμμένοι, χωρίς να έχουν καμία ουσιαστική βοήθεια, ακόμα και σε βασικά είδη ανθρώπινης επιβίωσης και απλήρωτοι, με αποτέλεσμα να έχουν υποστεί παράνομη προσβολή στην προσωπικότητά τους, ζητώντας, προκειμένου να επιβιώσουν, βοήθεια από οπουδήποτε (πληρώματα άλλων παραπλεόντων πλοίων, το δικηγόρο τους, και βάσει της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Εργατών Μεταφορών). Για την αιτία δε αυτή, ζητούν την επιδίκαση έκαστος του ποσού των 4.000,00 ευρώ, υπό μορφή χρηματικής ικανοποίησης, λόγω της ηθικής βλάβης την οποία αναφέρουν ότι υπέστησαν συνεπεία της, κατά τα ανωτέρω, επενεχθείσης παράνομης προσβολής στην προσωπικότητά τους. Για τους λόγους δε αυτούς, ο πρώτος ενάγων, ζητεί να υποχρεωθεί η εναγομένη να του καταβάλει το συνολικό ποσό των 17.358,00 δολαρίων ΗΠΑ, με την ισοτιμία δολαρίου ΗΠΑ/ευρώ, κατά την ημέρα της εξόφλησής τουκαι να αναγνωρισθεί ότι του οφείλει το ποσό των 4.260,11 ευρώ (αντίτιμο τροφής) + 4.000,00 ευρώ (χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Ο δεύτερος ενάγων ζητεί να υποχρεωθεί η εναγομένη να του καταβάλει το ποσό των 18.226,41 δολαρίων ΗΠΑ (δεδουλευμένες αποδοχές), για το οποίο και μόνο το αίτημά της διατηρεί τον καταψηφιστικό του χαρακτήρα και να αναγνωρισθεί ότι του οφείλει το ποσό των 6.106,00 δολαρίων (αποζημίωση απόλυσης), 1.629,11 ευρώ (αντίτιμο τροφής), 770,50 ευρώ (δαπάνες παλιννόστησης) + 4.000,00 ευρώ (χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης). Ο τρίτος ενάγων ζητεί να υποχρεωθεί η εναγομένη να του καταβάλει το ποσό των 16.434,60 δολαρίων ΗΠΑ (δεδουλευμένες αποδοχές)και να αναγνωρισθεί ότι του οφείλει το ποσό των 3.612,00 δολάρια (αποζημίωση απόλυσης) + 1.629,11 ευρώ (αντίτιμο τροφής) + 770,50 ευρώ (δαπάνες παλιννόστησης) + 4.000,00 ευρώ (χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης). Ο τέταρτος ενάγων ζητεί να υποχρεωθεί η εναγομένη να του καταβάλει το συνολικό ποσό των 11.739,00 δολαρίων και το συνολικό ποσό των 6.429,11 ευρώ και ο πέμπτος ενάγων ζητεί να υποχρεωθεί η εναγομένη να του καταβάλει το συνολικό ποσό των 12.280,80 δολαρίων και το συνολικό ποσό των 6.429,11 ευρώ. Διευκρινίζεται δε ότι όλα τα αξιούμενα ποσά τα οποία ζητούνται υπό μορφή δεδουλευμένων αποδοχών και αποζημίωσης απόλυσης, με νόμισμα το δολάριο, αφορούν σε δολάρια ΗΠΑ και ζητείται η καταβολή τους σε ευρώ με τη νόμιμη αυτών ισοτιμία με το νόμισμα του ευρώ, κατά την ημέρα της εξόφλησής τους. Παρεπομένως, ζητείται, κατά πρώτον, η επιδίκαση των ποσών που αφορούν σε δεδουλευμένες αποδοχές και αντίτιμο τροφής, με το νόμιμο τόκο από την επομένη του τέλους κάθε μήνα που όφειλε η εναγομένη στους ενάγοντες τα παραπάνω ποσά και, επικουρικά, από την επομένη της λύσης της σύμβασης της εργασίας ενός εκάστου, άλλως δε και όλως επικουρικώς, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση, ενώ, αναφορικά με τις λοιπές αξιώσεις, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της λύσης της σύμβασης ενός εκάστου, άλλως και όλως επικουρικώς από την επίδοση της αγωγής, κατά δεύτερον, την κήρυξη της απόφασης προσωρινά εκτελεστής και την καταδίκη της εναγομένης στην καταβολή των δικαστικών τους εξόδων. Η αγωγή αυτή, με το περιεχόμενο αυτό και αιτήματα, αρμοδίως, κατά τόπον, εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, το οποίο έχει διεθνή, για την εκδίκασή της (άρθρα 3 § 1 και 25 § 2 και 42 § 2 ΚΠολΔ) δικαιοδοσία, εφόσον, κατά τα ιστορούμενα στην αγωγή, η εναγομένη έχει την πραγματική έδρα της στην Ελλάδα και δη στον Πειραιά. Περαιτέρω, συντρέχει και αρμοδιότητα του Δικαστηρίου καθ’ ύλη (άρθρα 7, 8, 9, 10, 12, 13, 14 § 2 και 16 περ. 2 ΚΠολΔ) για να δικασθεί κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 663 επ. ΚΠολΔ, κατ’ άρθρο 82 ΚΙΝΔ. Επίσης, η αγωγή είναι επαρκώς ορισμένη και νόμω βάσιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 57, 192, 193, 299, 340, 341, 345, 346, 361, 648 – 649, 651 – 653, 655, 680 και 932 του ΑΚ, 37, 39, 52 – 54, 57, 60, 68 στοιχ. γ) 74-76, 78, 81 και 83 ΚΙΝΔ (Ν. 3816/1958), 14 § 3 της ΥΑ 352/2011, της Συλλογικής Σύμβασης της Διεθνούς Ομοσπονδίας Μεταφορών (ITF) των ετών 2012-2014 (οράτε τις προβλέψεις της για τις αποδοχές των εργαζόμενων ναυτικώνσε http://www.itfseafarers.org/what_wages.cfm), στο καθεστώς της οποίας έχει υπαχθεί και το ένδικο πλοίο (οράτε σε http://www.itfseafarers.org/look_up_ship2.cfm), καθώς επίσης και των άρθρων 70, 176, 191 § 2 και 908 § 1 στοιχ. ε΄ ΚΠολΔ. Περαιτέρω, εφόσον η αγωγή κρίθηκε παραδεκτή και νόμω βάσιμη, είναι ερευνητέα και επί της ουσίας, εφόσον κατατέθηκε στο φάκελο το προβλεπόμενο (υπ’ αριθμ. …) γραμμάτιο προκαταβολής του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά (άρθρο 61 Ν. 4194/2013), ενώ, ωσαύτως, δεν είναι αναγκαία η καταβολή τέλους δικαστικού ενσήμου, εφόσον το προς καταψήφιση αιτούμενο, από καθένα των εναγόντων, ποσό υπολείπεται του ανωτάτου ορίου (20.000,00 ευρώ) της καθ’ ύλη αρμοδιότητας του Ειρηνοδικείου (άρθρα 14 § 2 ΚΠολΔ και 71 ΕισΝΚΠολΔ).
Γ. Εν προκειμένω, από την εκτίμηση της κατάθεσης δύο μαρτύρων που προσήχθησαν και εξετάστηκαν στο ακροατήριο επιμελεία των διαδίκων (η κάθε πλευρά των διαδίκων προσήγαγε και εξέτασε από ένα μάρτυρα), των οποίων οι καταθέσεις εμπεριέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας αυτού συνεδρίασης, όλων των εγγράφων τα οποία νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν οιδιάδικοι, στα οποία συμπεριλαμβάνονται και τα μη πληρούντα τους όρους του νόμου αποδεικτικά μέσα (οράτε ΟλΑΠ 15/2003 ΕλλΔνη 2003 σ. 937, ΑΠ 577/2013 ΕλλΔνη 2014 σ. 738 με σημείωση Ι. Βαλμαντώνη, 1/2011 ΕλλΔνη 2011 σ. 731, 1324/2010 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 1076/2010 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 1885/2008 ΕλλΔνη 2009 σ. 449, Δ. Κράνη Αποκλίσεις των ειδικών διαδικασιών έναντι της τακτικής καθώς και αναμεταξύ τους ΕλλΔνη 2006 σ. 366-369, Κ. Μακρίδου Δικονομία εργατικών διαφορών § 8 σ. 187 επ. πλαγ. 26 επ.), προς άμεση ή έμμεση (διά τεκμηρίων απόδειξη), καθώς επίσης και από τις ομολογίες των διαδίκων που κατωτέρω εκτίθενται, αποδείχτηκαν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, τα κάτωθι πραγματικά περιστατικά (σημειώνεται ότι η μνεία παρακάτω ορισμένων εγγράφων είναι ενδεικτική, αφού ουδενός νόμιμα και με επίκληση προσκομιζομένου εγγράφου η συνεκτίμηση παραλείφθηκε) : η εναγομένη είναι πλοιοκτήτρια του φορτηγού πλοίου «…»πρώην «…», φέρον τη σημαία του Μπελίζ και αριθμό νηολογίου …, αριθμό ΙΜΟ 8116623 ΔΔΣ V3RM6, ΓΤ 1.636 ΝΤ. Ο πρώτος ενάγων- Έλληνας πολίτης – συνήψε,τη 02.5.2014, με εκπρόσωπο της εναγομένης, σύμβαση ναυτικής εργασίας ορισμένου χρόνου διάρκειας τριών μηνών, ναυτολογηθείς την ίδια εκείνη ημέρα στο ανωτέρω πλοίο με την ειδικότητα του πλοιάρχου, με συμφωνημένο μηνιαίο μισθό τον προβλεπόμενο από τη ΣΣΕ τηςΔιεθνούς Σύμβασης Μεταφορών(ITF),ποσού 5.786,00 δολάρια ΗΠΑ στο καθεστώς της οποίας έχει υπαχθεί και το ένδικο πλοίο. Ο ενάγων αυτός, κατά το χρονικό διάστημα που παρέμεινε ναυτολογημένος (ένα μήνα, ήτοι μέχρι και τη 02.6.2014) δεν έλαβε το ποσό αυτό, με αποτέλεσμα να υποχρεωθεί να καταγγείλει ο ίδιος τη σύμβαση αυτή ναυτικής εργασίας τουκαι βάσει του ημερολογίου της γέφυρας, τη 02.6.2014, παρέδωσε την πλοιαρχία στον πλοίαρχο Σπυρίδωνα Γαρνέλη. Για την αιτία δε αυτή, οφείλεται στον πρώτο ενάγοντα ένας μηνιαίος μισθός, ήτοι 5.786,00 δολάρια ΗΠΑ. Παράλληλα, η εναγομένη δεν υπήρξε συνεπής στις προς τον πρώτο ενάγοντα υποχρεώσεις της. Ειδικότερα, με βάση την κατάθεση του μάρτυρα απόδειξης, μέλους της Διεθνούς Σύμβασης Μεταφορώνκαι μη έχοντος μεν άμεση γνώση περί των τεκταινομένων, στο ένδικο πλοίο, μη έχοντος όμως και κανένα προσωπικό συμφέρον από την έκβαση της δίκης, τόσο ο πρώτος ενάγων όσο και οι λοιποί παρέμεναν απλήρωτοι ουσιαστικά για όλο το χρονικό διάστημα που ήσαν ναυτολογημένοι στο πλοίο «…». Η κατάσταση δε αυτή τους έφερε σε απόγνωση και ένας μάλιστα από τους ναυτικούς (αλλοδαπός), όπως κατέθεσε ο μάρτυρας απόδειξης, απειλούσε να πέσει στη θάλασσα προκειμένου να μπορέσει να έλθει στο λιμένα του Πειραιά κολυμπώντας, ενόψει του ότι, από κάποιο χρονικό σημείο και έπειτα, που πάντως πρέπει να τοποθετηθεί πριν τη ναυτολόγηση του πρώτου ενάγοντος (02.5.2014), το πλοίο δεν εκτελούσε πλόες, σύμφωνα και με το απόσπασμα του ημερολογίου γέφυρας του πλοίου, αλλά παρέμενε αγκυροβολημένο στη ράδα, έξω από το λιμένα του Πειραιά, πράγμα απολύτως συμβατό με το γεγονός ότι το πλοίο, λίγους μήνες αργότερα, ήτοι το Σεπτέμβρη του 2014, εκπλειστηριάστηκε για υποχρεώσεις της εναγομένης. Ως εκ τούτου,ο πρώτος ενάγων δικαιούται και εφόσον η εναγομένη δεν υπήρξε συνεπής στις προς εκείνον υποχρεώσεις της και μολονότι εκείνος προέβη στη λύση της σύμβασης ναυτικής εργασίας του, τους μισθούς δύο μηνών ήτοι 2 Χ 5.786,00 δολάρια ΗΠΑ = 11.572,00 δολάρια ΗΠΑ. Εκτός δε αυτού, ο πρώτος ενάγων δικαιούται το αντίτιμο τροφής, ήτοι 13,69 ευρώ Χ 19 ημέρες = 260,11 ευρώ. Σύνολο για τις αιτίες αυτές (5.786,00 + 11.572,00=) 17.358,00 δολάρια ΗΠΑ και 260,11 ευρώ. Ο δεύτερος ενάγων, Αλβανός πολίτης, συνήψε τη 12.3.2014, με εκπρόσωπο της εναγομένης, σύμβαση ναυτικής εργασίας ορισμένου χρόνου διάρκειας έξι μηνών, ναυτολογηθείς την ίδια εκείνη ημέρα στο ανωτέρω πλοίο με την ειδικότητα του Β΄ μηχανικού, με συμφωνημένο μηνιαίο μισθό τον προβλεπόμενο από την ίδια ΣΣΕ ποσού 3.053,00 δολάρια ΗΠΑ. Παρέμεινε απλήρωτος μέχρι και το χρόνο που λύθηκε αυτοδίκαια η σύμβαση ναυτικής εργασίας του, λόγω της πλειστηριασμού του πλοίου τη 10.9.2014, με αποτέλεσμα, από την αιτία αυτή, να του οφείλεται το ποσό των (5.97 μήνες Χ 3.053,00=) 18.226,41 δολάρια ΗΠΑ. Εκτός δε αυτού, ο δεύτερος ενάγων δικαιούται, ως αποζημίωση, δύο μηνών μισθούς, εφόσον η σύμβαση ναυτικής εργασίας του λύθηκε, λόγω του, κατά τα ανωτέρω,πλειστηριασμού του πλοίου και συγκεκριμένα 2 Χ 3.053,00 = 6.106,00 δολάρια ΗΠΑ. Τέλος, ο δεύτερος ενάγων δικαιούται, ως αντίτιμο τροφής, το ποσό των [119 ημέρες (από τη 15.5.2014) Χ 13,69 ευρώ =] 1.629,11 ευρώ. Εκτός δε αυτού, ο δεύτερος ενάγων δεν έλαβε κανένα ποσό ούτε και για την παλινόστηση στην πατρίδα του (Αλβανία). Έτσι, για την αιτία αυτή, πρέπει να γίνει δεκτό, συναγομένης έμμεσης ομολογίας εκ μέρους της εναγομένης για το ύψος των σχετικών κονδυλίων, κατ’ άρθρο 261 ΚΠολΔ και με βάση τα διδάγματα της κοινής πείρας, ότι δαπάνησε το συνολικό ποσό των [20,00 ευρώ (μίσθωση λάντζας για έξοδο από το πλοίο μέχρι το λιμάνι του Πειραιά) + 204,00 ευρώ (κόστος για τα αεροπορικά εισιτήρια για την προς Αλβανία πτήση του) + 90,00 ευρώ (για την αποναυτολόγησή του και την έκδοση θεώρησης εισόδου visa, ώστε να μπορέσει να εισέλθει στο ελληνικό έδαφος) + 42,50 ευρώ (δαπάνη για τη μίσθωση ταξί που τον μετέφερε από τον Πειραιά στο Αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος) + 200,00 ευρώ (δαπάνες διατροφής και ενδιαίτησης κατά τα διάρκεια της παλινόστησης) + 152,50 ευρώ (για την αμοιβή του πράκτορα που ανέλαβε την αποναυτολόγησή του)=] 609,00 ευρώ. Σύνολο, για τις αιτίες αυτές (18.226,41 + 6.106,00 =) 24.332,41 δολάρια ΗΠΑ και (1.629,11+719,0=) 2.338,11 ευρώ. Ο τρίτος ενάγων, Αλβανός πολίτης, συνήψε την07.12.2013, με εκπρόσωπο της εναγομένης, σύμβαση ναυτικής εργασίας ορισμένου χρόνου διάρκειας εννέα μηνών, ναυτολογηθείς την ίδια εκείνη ημέρα στο ανωτέρω πλοίο με την ειδικότητα του ναύτη, με συμφωνημένο μηνιαίο μισθό τον προβλεπόμενο από την ίδια ΣΣΕ ποσού 1.806,00 δολάρια ΗΠΑ. Η σύμβαση αυτή, πρέπει να γίνει δεκτό ότι τράπηκε σε αορίστου χρόνου εφόσον ο τρίτος ενάγων παρέμεινε ναυτολογημένος και εργαζόμενος στο πλοίο και μετά το προβλεπόμενο χρόνο λήξης της (07.8.2013). Παρέμεινε δε απλήρωτος μέχρι και το χρόνο που λύθηκε αυτοδίκαια η (καταστάσα αορίστου χρόνου) σύμβαση ναυτικής εργασίας του, λόγω της πλειστηριασμού του πλοίου τη 10.9.2014, με αποτέλεσμα, από την αιτία αυτή, να του οφείλεται το ποσό των (9,10 μήνες Χ 1.806,00=) 16.434,60 δολάρια ΗΠΑ. Εκτός δε αυτού, ο τρίτος ενάγων δικαιούται, ως αποζημίωση, δύο μηνών μισθούς, εφόσον η σύμβαση ναυτικής εργασίας του λύθηκε, λόγω του, κατά τα ανωτέρω, πλειστηριασμού του πλοίου και συγκεκριμένα 2 Χ 1.806,00 = 3.612,00 δολάρια ΗΠΑ. Τέλος, ο τρίτος ενάγων δικαιούται, ως αντίτιμο τροφής, το ποσό των [119 ημέρες (από τη 15.5.2014) Χ 13,69 ευρώ =] 1.629,11 ευρώ. Εκτός δε αυτού, ο τρίτος ενάγων δεν έλαβε κανένα ποσό ούτε και για την παλινόστηση στην πατρίδα του (Αλβανία). Έτσι, για την αιτία αυτή, πρέπει να γίνει δεκτό, συναγομένης έμμεσης ομολογίας εκ μέρους της εναγομένης για το ύψος των σχετικών κονδυλίων, κατ’ άρθρο 261 ΚΠολΔ και με βάση τα διδάγματα της κοινής πείρας, ότι δαπάνησε το συνολικό ποσό των [20,00 ευρώ (μίσθωση λάντζας για έξοδο από το πλοίο μέχρι το λιμάνι του Πειραιά) + 204,00 ευρώ (κόστος για τα αεροπορικά εισιτήρια για την προς Αλβανία πτήση του) + 90,00 ευρώ (για την αποναυτολόγησή του και την έκδοση θεώρησης εισόδου visa, ώστε να μπορέσει να εισέλθει στο ελληνικό έδαφος) + 42,50 ευρώ (δαπάνη για τη μίσθωση ταξί που τον μετέφερε από τον Πειραιά στο Αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος) + 200,00 ευρώ (δαπάνες διατροφής και ενδιαίτησης κατά τα διάρκεια της παλινόστησης) + 152,50 ευρώ (για την αμοιβή του πράκτορα που ανέλαβε την αποναυτολόγησή του)=] 719,00 ευρώ. Σύνολο, για τις αιτίες αυτές (16.434,60 + 3.612,00 =) 20.046,60 δολάρια ΗΠΑ και (1.629,11+719,00=) 2.338,11 ευρώ.Ο τέταρτος ενάγων, Αιγύπτιος πολίτης, συνήψε την 26.4.2014, με εκπρόσωπο της εναγομένης, σύμβαση ναυτικής εργασίας ορισμένου χρόνου διάρκειας έξι μηνών, ναυτολογηθείς την ίδια εκείνη ημέρα στο ανωτέρω πλοίο με την ειδικότητα του λιπαντή, με συμφωνημένο μηνιαίο μισθό τον προβλεπόμενο από την ίδια ΣΣΕ ποσού 1.806,00 δολάρια ΗΠΑ. Παρέμεινε απλήρωτος μέχρι και το χρόνο που λύθηκε αυτοδίκαια η σύμβαση ναυτικής εργασίας του, λόγω της πλειστηριασμού του πλοίου τη 10.9.2014, με αποτέλεσμα, από την αιτία αυτή, να του οφείλεται το ποσό των (4,50 μήνες Χ 1.806,00=) 8.127,00 δολάρια ΗΠΑ. Εκτός δε αυτού, ο τέταρτος ενάγων δικαιούται, ως αποζημίωση, δύο μηνών μισθούς, εφόσον η σύμβαση ναυτικής εργασίας του λύθηκε, λόγω του, κατά τα ανωτέρω, πλειστηριασμού του πλοίου και συγκεκριμένα 2 Χ 1.806,00 = 3.612,00 δολάρια ΗΠΑ. Επίσης, ο τέταρτος ενάγων δικαιούται, ως αντίτιμο τροφής, το ποσό των [119 ημέρες (από τη 15.5.2014) Χ 13,69 ευρώ =] 1.629,11 ευρώ. Εκτός δε αυτού, ο τέταρτος ενάγων δεν έλαβε κανένα ποσό ούτε και για την παλινόστηση στην πατρίδα του (Αίγυπτο). Έτσι, για την αιτία αυτή, πρέπει να γίνει δεκτό, συναγομένης έμμεσης ομολογίας εκ μέρους της εναγομένης για το ύψος των σχετικών κονδυλίων, κατ’ άρθρο 261 ΚΠολΔ και με βάση τα διδάγματα της κοινής πείρας, ότι δαπάνησε το συνολικό ποσό των [20,00 ευρώ (μίσθωση λάντζας για έξοδο από το πλοίο μέχρι το λιμάνι του Πειραιά) + 260,00 ευρώ (κόστος για τα αεροπορικά εισιτήρια για την προς Αίγυπτο πτήση του) + 125,00 ευρώ (για την αποναυτολόγησή του και την έκδοση θεώρησης εισόδου visa, ώστε να μπορέσει να εισέλθει στο ελληνικό έδαφος) + 42,50 ευρώ (δαπάνη για τη μίσθωση ταξί που τον μετέφερε από τον Πειραιά στο Αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος) + 200,00 ευρώ (δαπάνες διατροφής και ενδιαίτησης κατά τα διάρκεια της παλινόστησης) + 152,50 ευρώ (για την αμοιβή του πράκτορα που ανέλαβε την αποναυτολόγησή του)=] 800,00 ευρώ. Σύνολο, για τις αιτίες αυτές (8.127,00 + 3.612,00 =) 11.739,00 δολάρια ΗΠΑ και (1.629,11+800,00=) 2.429,11 ευρώ.Ο πέμπτος ενάγων, Αιγύπτιος πολίτης, συνήψε τη17.4.2014, με εκπρόσωπο της εναγομένης, σύμβαση ναυτικής εργασίας ορισμένου χρόνου διάρκειας έξι μηνών, ναυτολογηθείς την ίδια εκείνη ημέρα στο ανωτέρω πλοίο με την ειδικότητα του ναύτη, με συμφωνημένο μηνιαίο μισθό τον προβλεπόμενο από την ίδια ΣΣΕ ποσού 1.806,00 δολάρια ΗΠΑ. Παρέμεινε απλήρωτος μέχρι και το χρόνο που λύθηκε αυτοδίκαια η σύμβαση ναυτικής εργασίας του, λόγω της πλειστηριασμού του πλοίου τη 10.9.2014, με αποτέλεσμα, από την αιτία αυτή, να του οφείλεται το ποσό των (4.80 μήνες Χ 1.806,00=) 8.668,80 δολάρια ΗΠΑ. Εκτός δε αυτού, ο πέμπτος ενάγων δικαιούται, ως αποζημίωση, δύο μηνών μισθούς, εφόσον η σύμβαση ναυτικής εργασίας του λύθηκε, λόγω του, κατά τα ανωτέρω, πλειστηριασμού του πλοίου και συγκεκριμένα 2 Χ 1.806,00 = 3.612,00 δολάρια ΗΠΑ. Τέλος, ο πέμπτος ενάγων δικαιούται, ως αντίτιμο τροφής, το ποσό των [119 ημέρες (από τη 15.5.2014) Χ 13,69 ευρώ =] 1.629,11 ευρώ. Εκτός δε αυτού, ο πέμπτος ενάγων δεν έλαβε κανένα ποσό ούτε και για την παλινόστηση στην πατρίδα του (Αίγυπτο). Έτσι, για την αιτία αυτή, πρέπει να γίνει δεκτό, συναγομένης έμμεσης ομολογίας εκ μέρους της εναγομένης για το ύψος των σχετικών κονδυλίων, κατ’ άρθρο 261 ΚΠολΔ και με βάση τα διδάγματα της κοινής πείρας, ότι δαπάνησε το συνολικό ποσό των [20,00 ευρώ (μίσθωση λάντζας για έξοδο από το πλοίο μέχρι το λιμάνι του Πειραιά) + 260,00 ευρώ (κόστος για τα αεροπορικά εισιτήρια για την προς Αίγυπτο πτήση του) + 125,00 ευρώ (για την αποναυτολόγησή του και την έκδοση θεώρησης εισόδου visa, ώστε να μπορέσει να εισέλθει στο ελληνικό έδαφος) + 42,50 ευρώ (δαπάνη για τη μίσθωση ταξί που τον μετέφερε από τον Πειραιά στο Αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος) + 200,00 ευρώ (δαπάνες διατροφής και ενδιαίτησης κατά τα διάρκεια της παλινόστησης) + 152,50 ευρώ (για την αμοιβή του πράκτορα που ανέλαβε την αποναυτολόγησή του)=] 700,00 ευρώ. Σύνολο, για τις αιτίες αυτές (8.668,80 + 3.612,00 =) 12.280,80 δολάρια ΗΠΑ και (1.629,11+800,00=) 2.429,11 ευρώ.Τέλος, αποδείχτηκε, λαμβανομένης υπόψη της κατάθεσης του μάρτυρα απόδειξης, όπως και ανωτέρω, σε αντίθεση με το μάρτυρα ανταπόδειξης του οποίου η κατάθεση πρέπει να σταθμιστεί ως προς όλα τα αποδεικτέα θέματα, εφόσον προσδοκά άμεσο συμφέρον από την έκβαση της δίκης, διότι, όπως ο ίδιος κατέθεσε σχετικά, ο υιός του που, όπως, ανέφερε διοικούσε την εναγομένη, είχε μεταβεί στο εξωτερικό, λόγω σοβαρού προβλήματος υγείας με αποτέλεσμα να έχει αναλάβει να εκπροσωπήσει τον υιό του στα θέματα της διοίκησης της εναγομένης, ότι οι ενάγοντες υπέστησαν παράνομη προσβολή στην προσωπικότητά τους. Ειδικότερα, οι ενάγοντες αντιμετώπισαν σοβαρότατο πρόβλημα, εκτός από την καταβολή των μισθών τους και με την τροφοδοσία του πλοίου, με τρόφιμα και καύσιμα, με κίνδυνο για την επιβίωσή τους, για όσο χρονικό διάστημα παρέμεναν ναυτολογημένοι στο ένδικο πλοίο, με αποτέλεσμα οι ενάγοντες να υποχρεωθούν καταφύγουν στους εκπροσώπους στην Ελλάδα της ITF, διαμαρτυρόμενοι ότι η κατάσταση είχε καταστεί αφόρητη, χωρίς, συνάμα, να μπορούν να κάμουν κάτι ουσιαστικό, για να βελτιώσουν την κατάστασή τους, όντες απλήρωτοι και χωρίς καμία ουσιαστική βοήθεια, από κανένα τρίτο, με αποτέλεσμα την παρέμβαση του λιμεναρχείου, όπως ο μάρτυρας ανταπόδειξης κατέθεσε, το οποίο υπενθύμισε στους εκπροσώπους της εναγομένης την υποχρέωσή της, να φροντίζει για την επαρκή τροφοδοσία του πληρώματος. Για την αιτία δε αυτή, όπως και ανωτέρω αναφέρθηκε, αλλοδαπό μέλος του πληρώματος, φτάνοντας στα όρια της αντοχής του και απεγνωσμένος, ανέφερε ότι θα έπεφτε στη θάλασσα. Από την αιτία δε αυτή, ο πρώτος ενάγων θέλοντας να απεμπλακεί από όλη αυτή την κατάσταση και την αυτονόητη ευθύνη που θα έφερε ως εκ της θέσεώς του. Με βάση δε τα ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτό ότι οι ενάγοντες έχουν υποστεί παράνομη προσβολή στην προσωπικότητά τους, αιτία ένεκα της οποίας έχει προκληθεί σε βάρος τος ηθική βλάβη, για την αποκατάσταση της οποίας πρέπει να τους επιδικαστεί, ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής αυτής βλάβης και σε ένα έκαστο, το ποσό των 700,00 ευρώ. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η αγωγή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή, εφόσον είναι εν μέρει νόμω και ουσία βάσιμη και να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει στον πρώτοενάγοντατο συνολικό ποσότων 17.358,00 δολαρίων ΗΠΑ και να αναγνωρισθεί ότι του οφείλει το συνολικό ποσό των (700,00 + 260,11=)960,11 ευρώ, στο δεύτερο ενάγοντα να υποχρεωθεί να καταβάλει το ποσό των 18.226,41 δολαρίων ΗΠΑ και να αναγνωρισθεί ότι του οφείλει το ποσό 6.106,00 δολαρίων ΗΠΑ και3.038,11 ευρώ, στον τρίτο ενάγοντα να υποχρεωθεί να καταβάλει το ποσό των 16.434,60 δολαρίων ΗΠΑ και να αναγνωρισθεί ότι του οφείλει το ποσό 3.612,00 δολαρίων ΗΠΑ και 3.038,11 ευρώ, στον τέταρτο ενάγοντα να υποχρεωθεί να καταβάλει το ποσό των 11.739,00 δολαρίων ΗΠΑ και 3.129,11 ευρώ και στον πέμπτο ενάγοντα να υποχρεωθεί να καταβάλει το ποσό των 12.280,80 δολαρίων ΗΠΑ και 3.129,11 ευρώ. Ως προς δε τα επιδικασθέντα ποσά σε δολάρια ΗΠΑ, επισημαίνεται ότι είναι καταβλητέα η ισοτιμία τους σε ευρώ κατά το χρόνο πληρωμής. Αναφορικά δε με το θέμα της τοκοδοσίας, διευκρινίζεται ότι η επιδίκαση των ποσών αυτών λαμβάνει χώρα με το νόμιμο τόκο για μεν τις αξιώσεις του πρώτου ενάγοντος, για το ποσό των 5.786,00 δολαρίων ΗΠΑ(δεδουλευμένες αποδοχές) και 260,11 ευρώ (αντίτιμο τροφοδοσίας),με το νόμιμο τόκο από το τέλος του ημερολογιακού μήνα που όφειλε να του καταβάλει το ποσό αυτό και με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής ως προς το ποσό των 11.572,00 δολαρίων ΗΠΑ (αποζημίωση απόλυσης) και 700,00 ευρώ (χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης), εφόσον δεν αποδείχτηκε προγενέστερη όχληση. Για τις αξιώσεις του δεύτερου ενάγοντος, με το νόμιμο τόκο για το ποσό των 18.226,41 δολαρίων ΗΠΑ (δεδουλευμένες αποδοχές) και 1.629,11 ευρώ (αντίτιμο τροφοδοσίας), με το νόμιμο τόκο από την επομένη την οποία κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό ένα επί μέρους από τα ποσά που το αποτελούν και ως προς το ποσό των 6.106,00 δολαρίων ΗΠΑ(αποζημίωση απόλυσης) +719,00ευρώ (δαπάνη παλινόστησης) +700,00ευρώ (χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης), με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής,εφόσον δεν αποδείχτηκε προγενέστερη όχληση. Για τις αξιώσεις του τρίτου ενάγοντος, με το νόμιμο τόκο για το ποσό των 8.127,00 δολάρια ΗΠΑ και 1.629,11 ευρώ από το τέλος ενός εκάστου μήνα κατά το οποίο έπρεπε να καταβληθεί η μισθοδοσία του και με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής ως προς το ποσό των + 3.612,00 δολαρίων ΗΠΑ (αποζημίωση λόγω απόλυσης) 719,00 ευρώ (δαπάνες παλινόστησης) + 700,00 ευρώ (χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης). Για τις αξιώσεις του τέταρτου ενάγοντος, με το νόμιμο τόκο για το ποσό 8.127,00 δολάρια ΗΠΑ(δεδουλευμένες αποδοχές) και 1.629,11 ευρώ (αντίτιμο τροφοδοσίας) με το νόμιμο τόκο από το τέλος ενός εκάστου μήνα κατά τον οποίοέπρεπε να καταβληθεί η μισθοδοσία του και με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής ως προς το ποσό των 3.612,00 δολάρια ΗΠΑ (αποζημίωση λόγω απόλυσης)800,00 ευρώ (δαπάνες παλινόστησης)+700,00 ευρώ(χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης).Για τις αξιώσεις του πέμπτου ενάγοντος, 8.668,80 δολαρίων ΗΠΑ(δεδουλευμένες αποδοχές) και 1.629,11 ευρώ (αντίτιμο τροφοδοσίας) με το νόμιμο τόκο από το τέλος ενός εκάστου μήνα κατά τον οποίο έπρεπε να καταβληθεί η μισθοδοσία του και με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής ως προς το ποσό των 3.612,00 δολαρίων ΗΠΑ (αποζημίωση απόλυσης) + 800,00 ευρώ (δαπάνες παλινόστησης) + 700,00 (χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης). Πρέπει δε,επίσης,να κηρυχθείπροσωρινά εκτελεστή, εν μέρει ηαπόφαση,μέχρι το ένα τέταρτο του ποσού το οποίο υποχρεώνεται η εναγομένη να καταβάλει σε κάθε ενάγοντα, δυνάμει της παρούσας, κατ’άρθρο908 §1στοιχ.ε΄ΚΠολΔ,εφόσον πρόκειται για απαιτήσεις που πηγάζουν από σχέση που αναφέρεται στη διάταξη του άρθρου 663 ΚΠολΔ και η καθυστέρηση στην εκτέλεση μπορεί να επιφέρεισημαντική ζημία στουςενάγοντεςκαι,τέλος,ναεπιβληθείμέροςτων δικαστικών εξόδων των εναγόντων σε βάροςτης εναγομένης,κατά το λόγο νίκηςκαι ήττας των διαδίκων, κατά τα οριζόμενα ειδικότεραστο διατακτικό (άρθρο 178 εδ. α΄, 189, 191 § 2 ΚΠολΔ και 63, 64, 68 Ν. 4194/2013).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμολία των διαδίκων.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ό,τι στο σκεπτικό κρίθηκε απορριπτέο.
ΔΕΧΕΤΑΙ την αγωγή εν μέρει και κατά τα λοιπά.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγομένη να καταβάλει, στον πρώτο ενάγοντα, το συνολικό ποσό τωνπέντε χιλιάδων εφτακοσίων ογδόντα έξι δολαρίων ΗΠΑ (5.786,00 $) σε ευρώ,με τη νόμιμη ισοτιμία δολαρίου ΗΠΑ/ευρώ κατά την ημέρα της εξόφλησης,με το νόμιμο τόκο από το τέλος του ημερολογιακού μήνα που όφειλε να του καταβάλει καθένα επί μέρους από τα ποσά που το συνθέτουν και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγομένη να καταβάλει, στον πρώτο ενάγοντα, το συνολικό ποσό των έντεκα χιλιάδων πεντακοσίων εβδομήντα δύο δολαρίων ΗΠΑ (11.572,00 $) σε ευρώ, με τη νόμιμη ισοτιμία δολαρίου ΗΠΑ/ευρώ, κατά την ημέρα της εξόφλησης, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι η εναγομένη οφείλει στον πρώτο ενάγοντα το ποσό των διακοσίων εξήντα ευρώ και έντεκα λεπτών (260,11 €) με το νόμιμο τόκο από το τέλος του ημερολογιακού μήνα που όφειλε να του καταβάλει καθένα επί μέρους από τα ποσά που το συνθέτουν και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι η εναγομένη οφείλει στον πρώτο ενάγοντα το ποσό των εφτακοσίων (700,00) ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγομένη να καταβάλει στο δεύτερο ενάγοντα το συνολικό ποσό των δεκαοχτώ χιλιάδων διακοσίων είκοσι έξι δολαρίων ΗΠΑ και σαράντα ενός λεπτών (18.226,41$)σε ευρώ, με τη νόμιμη ισοτιμία δολαρίου ΗΠΑ/ευρώ κατά την ημέρα της εξόφλησης,με το νόμιμο τόκο από το τέλος του ημερολογιακού μήνα που όφειλε να του καταβάλει καθένα επί μέρους από τα ποσά που το συνθέτουν και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι η εναγομένη οφείλει στο δεύτερο ενάγοντα το ποσό των έξι χιλιάδων εκατόν έξι δολαρίων ΗΠΑ (6.106,00 $) σε ευρώ, με τη νόμιμη ισοτιμία δολαρίου ΗΠΑ/ευρώ κατά την ημέρα της εξόφλησης, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι η εναγομένη οφείλει στο δεύτερο ενάγοντα το συνολικό ποσό των χιλίων εξακοσίων είκοσι εννέα ευρώ και έντεκα λεπτών (1.629,11€), με το νόμιμο τόκο από το τέλος του κάθε ημερολογιακού μήνα που όφειλε να του καταβάλει καθένα επί μέρους από τα ποσά που το συνθέτουν και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι η εναγομένη οφείλει στο δεύτερο ενάγοντα το συνολικό ποσό των χιλίων τετρακοσίων δέκα εννέα ευρώ (1.419,00€), με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγομένη να καταβάλει στοντρίτοενάγοντα το συνολικό ποσό των δεκαέξι χιλιάδων τετρακοσίων τριάντα τεσσάρων δολαρίων ΗΠΑ και εξήντα λεπτών (16.434,60$) σε ευρώ, με τη νόμιμη ισοτιμία δολαρίου ΗΠΑ/ευρώ κατά την ημέρα της εξόφλησης,με το νόμιμο τόκο από το τέλος του ημερολογιακού μήνα που όφειλε να του καταβάλει καθένα επί μέρους από τα ποσά που το συνθέτουν και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι η εναγομένη οφείλει στοντρίτο ενάγοντα το συνολικό ποσό των τριών χιλιάδων εξακοσίων δώδεκα δολαρίων ΗΠΑ (3.612,00 $) σε ευρώ,με τη νόμιμη ισοτιμία δολαρίου ΗΠΑ/ευρώ, κατά την ημέρα της εξόφλησης με το νόμιμο τόκο από την ημέρα την οποία κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό ένα επί μέρους από τα ποσά που το αποτελούν και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι η εναγομένη οφείλει στον τρίτο ενάγοντα το συνολικό ποσό των
χιλίων εξακοσίων είκοσι εννέα ευρώ και έντεκα λεπτών (1.629,11€), με το νόμιμο τόκο από το τέλος του κάθε ημερολογιακού μήνα που όφειλε να του καταβάλει καθένα επί μέρους από τα ποσά που το συνθέτουν και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι η εναγομένη οφείλει στοντρίτο ενάγοντα το συνολικό ποσό των χιλίων τετρακοσίων δέκα εννέα ευρώ (1.419,00€), με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγομένη να καταβάλει στον τέταρτο ενάγοντα το συνολικό ποσό των οχτώ χιλιάδων εκατόν είκοσι εφτά δολαρίων ΗΠΑ (8.127,00 $) σε ευρώ, με τη νόμιμη ισοτιμία δολαρίου ΗΠΑ/ευρώ κατά την ημέρα της εξόφλησης,με το νόμιμο τόκο από το τέλος του ημερολογιακού μήνα που όφειλε να του καταβάλει καθένα επί μέρους από τα ποσά που το συνθέτουν και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγομένη να καταβάλει στον τέταρτο ενάγοντα το συνολικό ποσό των τριών χιλιάδων εξακοσίων δώδεκα δολαρίων ΗΠΑ (3.612,00 $), με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγομένη να καταβάλει στον τέταρτο ενάγοντα το συνολικό ποσό των χιλίων εξακοσίων είκοσι εννέα ευρώ και έντεκα λεπτών (1.629,11€), με το νόμιμο τόκο από το τέλος του κάθε ημερολογιακού μήνα που όφειλε να του καταβάλει καθένα επί μέρους από τα ποσά που το συνθέτουν και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγομένη να καταβάλει στον τέταρτο ενάγοντα το συνολικό ποσό των χιλίων πεντακοσίων ευρώ (1.500,00€), με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγομένη να καταβάλει στον πέμπτο ενάγοντα το συνολικό ποσό των οχτώ χιλιάδων εξακοσίων εξήντα οχτώ και ογδόντα δολαρίων ΗΠΑ (8.668,80 $) σε ευρώ, με τη νόμιμη ισοτιμία δολαρίου ΗΠΑ/ευρώ κατά την ημέρα της εξόφλησης,με το νόμιμο τόκο από το τέλος του ημερολογιακού μήνα που όφειλε να του καταβάλει καθένα επί μέρους από τα ποσά που το συνθέτουν και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγομένη να καταβάλει στον πέμπτο ενάγοντα το συνολικό ποσό των χιλίων εξακοσίων είκοσι εννέα ευρώ και έντεκα λεπτών (1.629,11€), με το νόμιμο τόκο από το τέλος του κάθε ημερολογιακού μήνα που όφειλε να του καταβάλει καθένα επί μέρους από τα ποσά που το συνθέτουν και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγομένη να καταβάλει στον πέμπτο ενάγοντα το συνολικό ποσό των χιλίων πεντακοσίων ευρώ (1.500,00€), με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση.
ΚΗΡΥΣΣΕΙ την παρούσα προσωρινά εκτελεστή ως προς τις καταψηφιστικές διατάξεις, εν μέρει και συγκεκριμένα μέχρι το ένα τέταρτο του σε κάθε ενάγοντα επιδικασθέντος ποσού.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της εναγομένης μέρος των δικαστικών εξόδωντων εναγόντων το ύψος των οποίων προσδιορίζει σε τρεις χιλιάδες εξήντα (3.060,00) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στον Πειραιά και δημοσιεύθηκε τη 2η Νοεμβρίου 2015 στο ακροατήριό του και σε έκτακτη, δημόσια αυτού συνεδρίαση.
O ΔIKAΣTHΣ H ΓPAMMATEAΣ