ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙA
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός απόφασης 1665/2016
(Αριθ. καταθ….)
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙA
————————————
Αποτελούμενο από τους Δικαστές, Σοφία Καλούδη, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Κωνσταντίνο Σπυράκο, Πρωτοδίκη, Σοφία Καβαρινού, Πρωτοδίκη-Εισηγήτρια και από τη Γραμματέα Ελένη Δόγια.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 3η Νοεμβρίου 2015, για να δικάσει την υπόθεση, μεταξύ:
ΤΗΣ ΚΑΛΟΥΣΑΣ – ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: Της αλλοδαπής εταιρείας με την επωνυμία «…» (…)», που εδρεύει στους Ν. Μ., και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο δια της πληρεξούσιας δικηγόρου, Χριστίνας Σφαέλου.
ΤΗΣ ΚΑΘ’ ΗΣ Η ΚΛΗΣΗ – ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ : Της Εταιρείας με την επωνυμία «….» (…), που εδρεύει στις Ν. Μ. και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία δεν εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο και ήταν απούσα .
Η ενάγουσα ζήτησε να γίνει δεκτή η από 4.4.2013 και με αριθμό κατάθεσης … αγωγή της, που κατατέθηκε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Σύρου. Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Σύρου, με την υπ’ αριθμ. 97/2014 απόφασή του παρέπεμψε την εκδίκαση της υπόθεσης στο παρόν Δικαστήριο. Ήδη η υπόθεση εισάγεται για νέα συζήτηση με την από 22.6.2015, με γενικό αριθμό κατάθεσης … και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου … κλήση, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού, προσδιορίστηκε για την αρχικά αναφερόμενη δικάσιμο και γράφτηκε στο πινάκιο .
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, η πληρεξούσια δικηγόρος της ενάγουσας ανέπτυξε τους ισχυρισμούς της και ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις της.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Νόμιμα φέρεται προς συζήτηση με την από 22.6.2015, με γενικό αριθμό κατάθεσης … και αριθμό κατάθεσης δικογράφου … κλήση της ενάγουσας, η υπό κρίση, από 4.4.2013 (με αριθμό κατάθεσης ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Σύρου …) αγωγή, που ασκήθηκε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Σύρου, μετά την έκδοση της με αριθμό 97/2014 απόφασης του ως άνω Δικαστηρίου (τακτική διαδικασία), που κήρυξε εαυτό κατά τόπον αναρμόδιο και παρέπεμψε την υπόθεση προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου.
Από τη με αριθμό … έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Πειραιά, Α. Ν. Α., που προσκομίζει και επικαλείται η ενάγουσα, προκύπτει ότι επικυρωμένο αντίγραφο της υπό κρίση, από 22.6.2015, με γενικό αριθμό κατάθεσης … και αριθμό κατάθεσης δικογράφου … κλήσης, με την οποίαν φέρεται προς συζήτηση η από 4.4.2013, με αριθμό κατάθεσης ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Σύρου … αγωγή, με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα στην εναγομένη (αρθρ. 126, 134, 228, 229 ΚΠολΔ). Εξάλλου, στην εναγομένη επιδόθηκε και ακριβές αντίγραφο της υπό κρίση αγωγής, που φέρεται για συζήτηση με την ως άνω κλήση, όπως προκύπτει από τη με αριθμό … έκθεση επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή του Πρωτοδικείου Νάξου, Σ. Α. Π. (αρθρ. 126, 134, 228, 229 ΚΠολΔ). Κατά τη δικάσιμο, όμως, αυτή, η εναγομένη εταιρεία δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του πινακίου. Συνεπώς, πρέπει να δικαστεί ερήμην, (αρθρ. 270 παρ.1 τελ. εδάφιο και 271 παρ.1 και 2 εδ.β΄ ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 29 του ν. 3994/2011). Σημειώνεται, άλλωστε, ότι δεν τυγχάνει εφαρμογής, εν προκειμένω, η Σύμβαση της Χάγης της 15.11.1965 για την «επίδοση και κοινοποίηση στο εξωτερικό δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις», που κυρώθηκε και ισχύει στην Ελλάδα με το ν. 1334/1983, διότι η Δ. Ν. Μ. δεν έχει συμβληθεί σε αυτήν (βλ. Β. Βαθρακοκοίλη, ερμηνεία ΚΠολΔ, εκδ. 1996, υπό αρθρ. 134, σελ. 826 επ.).
Στη σύμβαση παραγγελίας, η οποία διέπεται από τις διατάξεις των άρθρ. 90 επ. ΕμπΝ και είναι η έναντι αμοιβής ενέργεια από τον παραγγελιοδόχο εμπορικών πράξεων στο δικό του μεν όνομα, αλλά για λογαριασμό του παραγγελέα, λόγω του ότι δεν υπάρχουν ειδικές διατάξεις, έχουν εφαρμογή, σύμφωνα με τη ρητή διάταξη του άρθρ. 91 ΕμπΝ, οι διατάξεις περί εντολής. Επομένως, στη σύμβαση παραγγελίας έχει εφαρμογή και η διάταξη του άρθρ. 722 ΑΚ, που ορίζει ότι ο εντολέας οφείλει να αποδώσει στον εντολοδόχο οτιδήποτε αυτός δαπάνησε για την κανονική εκτέλεση της εντολής. Για τη θεμελίωση της αγωγής του με αντικείμενο την απόδοση τέτοιων δαπανών, ο εντολοδόχος πρέπει να αναφέρει με πληρότητα στο δικόγραφο αυτής, τη σύμβαση της εντολής και τις δαπάνες στις οποίες υποβλήθηκε για την κανονική εκτέλεση αυτής, δηλαδή την εκτέλεσή της σύμφωνα με τις ρητές και επιτακτικές οδηγίες του εντολέα ή σύμφωνα με τη φύση της υπόθεσης και το συμφέρον του τελευταίου (ΕφΠειρ 108/2014, ΔΕΕ 2014, σ.374).
Με την υπό κρίση αγωγή, κατ’ ορθή εκτίμηση του περιεχομένου της, η ενάγουσα, αλλοδαπή εταιρεία εδρεύουσα στη Δ. Ν. Μ., εκθέτει ότι δραστηριοποιείται διεθνώς ως μεσίτης πετρελεύσεων πλοίων. Ότι, δυνάμει διαδοχικών συμβάσεων παραγγελίας που κατήρτισε με την εναγομένη κατά το διάστημα από Ιούλιο του 2011 έως το Δεκέμβριο του 2011 (μέσω της ναυλομεσιτικής εταιρείας με την επωνυμία «….», η οποία ενεργούσε ως αντιπρόσωπος της εναγομένης), η οποία τυγχάνει εταιρεία εδρεύουσα στις Ν. Μ. και είναι πλοιοκτήτρια του υπό σημαία Αγίου Βικεντίου και Γρεναδίνων φορτηγού/οχηματαγωγού πλοίου …, νηολογίου Κ. (αρ. ΙΜΟ …), κ.ο.χ. 9.143, κ.κ.χ. 4134 και με διεθνές διακριτικό σήμα …; μεσολάβησε επ’ αμοιβή, ώστε να εφοδιαστεί το ανωτέρω πλοίο, κατά το χρόνο που ναυλοχούσε στο λιμένα της Σύρου, με τις αναφερόμενες στην αγωγή, κατά είδος και αξία, ποσότητες καυσίμων, στη συνέχεια, δε, κατόπιν εντολής της εναγομένης, ενέβασε στο λογαριασμό της εταιρείας με την επωνυμία «…», η οποία είχε αναλάβει την επίβλεψη του δεξαμενισμού και των επισκευών του ως άνω πλοίου της εναγομένης στο ναυπηγείο της Σύρου, τα αναφερόμενα στην αγωγή ποσά, προς κάλυψη μέρους της αμοιβής της εταιρείας αυτής, για την εκτέλεση των επισκευών στο πλοίο. Ότι, για την εκτέλεση της ανωτέρω εντολής της εναγομένης, η ενάγουσα προέβη στις αναλυτικά αναφερόμενες στην αγωγή δαπάνες, όπως αυτές αποτυπώνονται στα σχετικά εκδοθέντα προς τούτο τιμολόγια της ενάγουσας, τα ποσά των οποίων η εναγομένη ουδέποτε της κατέβαλε και ειδικότερα : 1) Την 16.9.2011, η ενάγουσα προέβη στη Σύρο στον εφοδιασμό του ως άνω πλοίου με 24,811 μ.τ. πετρέλαιο …, αντί τιμής μονάδος 1035 Ευρώ /μ.τ., πλέον ποσού 1.500 Ευρώ για έξοδα μεταφοράς καυσίμων, εξέδωσε, δε, προς τούτο, το με αριθμό … τιμολόγιο, για ποσό 27.375 Ευρώ, το οποίο ήταν άμεσα απαιτητό. 2) Την 8.10.2011, η ενάγουσα προέβη στη Σύρο στον εφοδιασμό του ως άνω πλοίου με 25 μ.τ. πετρέλαιο …, αντί τιμής μονάδος 998 Ευρώ/μ.τ., πλέον ποσού 1.500 Ευρώ για έξοδα μεταφοράς καυσίμων, εξέδωσε, δε, προς τούτο, το με αριθμό …1 τιμολόγιο, για ποσό 26.450 Ευρώ, το οποίο ήταν άμεσα απαιτητό. 3) Την 31.10.2011, η ενάγουσα προέβη στη Σύρο στον εφοδιασμό του ως άνω πλοίου με 15-20 μ.τ. πετρέλαιο …, αντί τιμής μονάδος 1300 Ευρώ /μ.τ., πλέον ποσού 1.000 Ευρώ για έξοδα μεταφοράς καυσίμων, εξέδωσε, δε, προς τούτο, το με αριθμό … τιμολόγιο, για ποσό 27.000 Ευρώ, το οποίο ήταν άμεσα απαιτητό. 4) Την 15.12.2011, η ενάγουσα προέβη στη Σύρο στον εφοδιασμό του ως άνω πλοίου με 15 μ.τ. πετρέλαιο …, αντί τιμής μονάδος 1250 Ευρώ /μ.τ., πλέον ποσού 2.250 Ευρώ για έξοδα μεταφοράς καυσίμων, εξέδωσε, δε, προς τούτο, το με αριθμό … τιμολόγιο, για ποσό 21.000 Ευρώ, το οποίο ήταν άμεσα απαιτητό. 5) Την 26.7.2011, κατόπιν απαίτησης της εναγομένης, ενέβασε στο λογαριασμό της εταιρείας «…», η οποία είχε αναλάβει την επίβλεψη του δεξαμενισμού και των επισκευών του εν λόγω πλοίου της εναγομένης στο ναυπηγείο της Σύρου, το ποσό των 24.184 Ευρώ, προκειμένου να πληρώσει μέρος του τιμήματος των επισκευών, εξέδωσε δε αυτή (η ενάγουσα) και απέστειλε στην εναγομένη το με αριθμό … τιμολόγιο, για ποσό 24.184 Ευρώ πλέον εξόδων τραπέζης, ήτοι συνολικά για ποσό 25.000 Ευρώ, το οποίο καθίστατο απαιτητό την 28.8.2011. 6) Την 23.9.2011, κατόπιν απαίτησης της εναγομένης, ενέβασε στο λογαριασμό της εταιρείας «…», το ποσό των 100.000 Ευρώ, προκειμένου να πληρώσει μέρος του τιμήματος των επισκευών του πλοίου. Το ποσό αυτό η εναγομένη υποσχέθηκε να αποπληρώσει το Μάιο του έτους 2012 και το συμφωνηθέν επιτόκιο ορίστηκε σε ποσοστό 2,5% επί του κεφαλαίου ανά τρίμηνο, ήτοι 7.500 Ευρώ, ενώ τα έξοδα ανέρχονταν σε 860 Ευρώ, εξέδωσε δε αυτή (η ενάγουσα) προς τούτο και απέστειλε στην εναγομένη το με αριθμό … τιμολόγιο, για ποσό 108.360 Ευρώ, το οποίο καθίστατο απαιτητό την 7.5.2012. 7) Τέλος, αυτή στις 20.6.2012 εξέδωσε και απέστειλε στην εναγομένη τα κάτωθι τιμολόγια, ήτοι α) το με αριθμό … τιμολόγιο τόκων ποσού 2.758 Ευρώ, το οποίο εκδόθηκε για το υπ’ αριθμ. … τιμολόγιο, ποσού 21.000 Ευρώ, για περίοδο τοκοφορίας 15.12.2011 – 30.6.2012, β) το με αριθμό … τιμολόγιο τόκων ποσού 4.320 Ευρώ, το οποίο εκδόθηκε για το υπ’ αριθμ. … τιμολόγιο, ποσού 27.000 Ευρώ, για περίοδο τοκοφορίας 31.10.2011 – 30.6.2012, γ) το με αριθμό … τιμολόγιο τόκων ποσού 4.625,92 Ευρώ, το οποίο εκδόθηκε για το υπ’ αριθμ. …1 τιμολόγιο, ποσού 25.450 Ευρώ, για περίοδο τοκοφορίας 8.10.2011 – 30.6.2012 και δ) το με αριθμό … τιμολόγιο τόκων ποσού 6.825 Ευρώ, το οποίο εκδόθηκε για το υπ’ αριθμ. … τιμολόγιο, ποσού 27.375 Ευρώ, για περίοδο τοκοφορίας 16.9.2011 – 30.6.2012. Με βάση αυτό το ιστορικό, επικαλούμενη η ενάγουσα ότι η εναγομένη, παρά τις συνεχείς οχλήσεις και διαμαρτυρίες της για την καθυστέρηση εξόφλησης του παραπάνω ποσού, συνολικού ύψους 253.714,42 Ευρώ, αρνείται μέχρι σήμερα να το εξοφλήσει, παρά το γεγονός ότι ενεργώντας αυτή παραπλανητικά και προσπαθώντας να κερδίσει χρόνο, έθεσε στην ενάγουσα ημερομηνίες εξόφλησης των άνω τιμολογίων, πλην όμως ουδέποτε τήρησε τις υποσχέσεις της, ζητεί, μετά από παραδεκτό περιορισμό του αιτήματος της αγωγής, με δήλωση της πληρεξουσίας δικηγόρου της που καταχωρήθηκε στα πρακτικά και με τις κατατιθέμενες στο ακροατήριο προτάσεις της (αρθρ. 223, 224, 295 παρ.1 ΚΠολΔ), να υποχρεωθεί η εναγομένη να της καταβάλει το ποσό των 80.825 Ευρώ ή ποσό 110.358,46 ΔολΗΠΑ, το οποίο έχει απομείνει υπέρ της ενάγουσας στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, από το εκπλειστηρίασμα του ως άνω πλοίου, μετά τον πλειστηριασμό του πλοίου της αντιδίκου και την κατά συμβιβασμό εξόφληση όλων των δανειστών της αντιδίκου. Ειδικότερα, με το δικόγραφο των προτάσεών της, η ενάγουσα επικαλείται ότι, λόγω σώρευσης χρεών της αντιδίκου από διαφόρους προμηθευτές της, δημιουργήθηκε πλήθος αξιώσεων σε βάρος της εναγομένης, μετά δε, την επιβολή συντηρητικής κατάσχεσης του ανωτέρω πλοίου στο λιμένα της Σύρου, επισπεύθηκε πλειστηριασμός αυτού την 24.7.2013, αντί τιμήματος 1.650.000 ΔολΗΠΑ. Ότι ακολούθως, η ενάγουσα προέβη στην αναγγελία της απαίτησής της, ενώπιον της υπαλλήλου του πλειστηριασμού, Συμβολαιογράφου Σύρου, Ελένης Ασμάνη Αναγνώστη, η οποία εξέδωσε τον υπ’ αριθμ. … Πίνακα Κατάταξης Δανειστών και την υπ’ αριθμ. 12.794 πρόσκληση δανειστών, με τον οποίον κατέταξε οριστικά την ενάγουσα για το ποσό των 80.825 Ευρώ ή το ποσό των 110.358,46 ΔολΗΠΑ προνομιακά και τυχαία, δηλαδή με τον όρο της τελεσίδικης επιδίκασης της απαίτησής της, ότι ακολούθως η ενάγουσα άσκησε κατά του πίνακα την από 31.1.2014 και με αύξοντα αριθμό … ανακοπή, η συζήτηση τη οποίας ματαιώθηκε κατόπιν συμβιβασμού των δανειστών, λόγω της εν μέρει εξόφλησης αυτών από το εκπλειστηρίασμα, ειδικά, δε, η ενάγουσα, έχει λάβει αυτή, στα πλαίσια του άνω συμβιβασμού, από την επισπεύδουσα, το ποσό των 60.000 ΔολΗΠΑ, πλην όμως εξακολουθεί να παραμένει σε εκκρεμότητα το ποσό των 80.825 Ευρώ ή 110.358,46 ΔολΗΠΑ εκ του πίνακα κατάταξης, ποσό το οποίο είναι το μοναδικό εναπομείναν εκ του εκπλειστηριάσματος. Ζητεί, επίσης, να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να υποχρεωθεί η εναγομένη στην καταβολή των δικαστικών της εξόδων.
Με το ανωτέρω περιεχόμενο και αίτημα η κρινόμενη αγωγή, παραδεκτώς εισάγεται προς συζήτηση κατά την προκειμένη τακτική διαδικασία ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, το οποίο έχει διεθνή δικαιοδοσία (αρθρ. 3, 4, 33 ΚΠολΔ) και είναι αρμόδιο καθ’ ύλη και κατά τόπον (άρθρα 1, 7, 9, 10, 12 παρ.1, 13, 14 παρ.2, 18, 33 ΚΠολΔ σε συνδυασμό με άρθρο 51 Ν. 2172/1993, ως εκ του ναυτικού χαρακτήρα της ένδικης διαφοράς), λόγω του ότι ο Πειραιάς είναι ο τόπος εκπλήρωσης της επίδικης ενοχής, η οποία είναι χρηματική και, κατά τη συμφωνία των διαδίκων, τόπος εκπλήρωσης της παροχής της εναγομένης, στην οποίαν αφορά η συγκεκριμένη δίκη, είναι το επί της οδού … στον Πειραιά Αττικής, υποκατάστημα της Τράπεζας «M.-E.» (βλ. σχετ. τα εκδοθέντα από την ενάγουσα και προσκομιζόμενα σε μετάφραση στην ελληνική γλώσσα, με … και … τιμολόγια, καθώς και τις σαφείς, περί του ζητήματος τούτου, αναφορές της με αριθμό 97/2014 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Σύρου, βλ. ΕφΑθ 2/2010, ΕλΔνη 2010, σελ. 514). Περαιτέρω, σύμφωνα με τις διατάξεις Κανονισμού (ΕΚ) αριθμ. 593/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Ιουνίου 2008 για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (Ρώμη Ι) που αντικατέστησε την κυρωθείσα στην Ελλάδα με το Ν. 1.792/1988, από 19.6.1980 Σύμβαση της Ρώμης «Για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές» και εφαρμόζεται εν προκειμένω, ως εκ του χρόνου κατάρτισης των επίδικων συμβάσεων παραγγελίας (ήτοι μετά την 17.12.2009), οι διατάξεις του οποίου, έχοντας οικουμενικό χαρακτήρα κατ’ αρθρ. 2 αυτού, εφαρμόζονται σε κάθε ενοχική σύμβαση που καταρτίζεται μετά το χρόνο ισχύος της και έχει στοιχεία αλλοδαπότητας (πρβλ, αναφορικά με όμοιου περιεχομένου διάταξη της προϊσχύσασας Σύμβασης της Ρώμης, ΑΠ 541/2001, ΕΝΔ 2001, σ.286, ΕφΠειρ 73/2006, ΔΕΕ 2008, σ.1280), η αγωγή πρέπει να ερευνηθεί κατά το ελληνικό ουσιαστικό δίκαιο, το οποίο είναι εφαρμοστέο στην προκειμένη περίπτωση, καθόσον επ’ αυτού θεμελιώνει τις αξιώσεις της η ενάγουσα, ενώ αυτό είναι το δίκαιο με το οποίο, από το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης, συνάγεται ότι η σύμβαση συνδέεται στενότερα, ενόψει του ότι, οι επίδικες συμβάσεις παραγγελίας εκτελέστηκαν στην Ελλάδα, αφού η Ελλάδα ήταν ο τόπος εκπλήρωσης της υποχρέωσης της ενάγουσας παραγγελιοδόχου και αυτός της εναγομένης, παραγγελέα (4 παρ.3 του εν λόγω Κανονισμού). Συνακόλουθα, σύμφωνα με το εφαρμοστέο ελληνικό δίκαιο, η υπό κρίση αγωγή τυγχάνει επαρκώς ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις που αναφέρθηκαν στη μείζονα σκέψη της παρούσας, ήτοι αυτές των άρθρων 90 επ. ΕΝ, 713 , 719, 361, ΑΚ, 907, 908 παρ.1 στ, 176, πλην του επικουρικού αιτήματος όπως καταβληθεί στην ενάγουσα το αιτούμενο στην αγωγή ποσό αυτούσιο, σε Δολλάρια ΗΠΑ, το οποίο καταρχήν απαραδέκτως αιτείται η ενάγουσα, το πρώτον με τις προτάσεις της, χωρίς να διαλαμβάνει αντίστοιχο αίτημα στην υπό κρίση αγωγή (βλ. αρθρ. 223 ΚΠολΔ), σε κάθε δε περίπτωση, τυγχάνει μη νόμιμο, καθόσον, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 291, 292 ΑΚ και 6 παρ1 του Ν. 5422/1932 συνάγεται ότι, όταν συνομολογήθηκε νόμιμα οφειλή σε ξένο νόμισμα, ο δανειστής, ενασκώντας με την αγωγή την αξίωσή του, μπορεί να ζητήσει να του καταβληθεί το ισάξιο σε δραχμές (ήδη σε ευρώ από 1.1.2001, μετά την αντικατάσταση της δραχμής ως εθνικού νομίσματος, σύμφωνα με το άρθρο 1 του ν. 2842/2000) του αλλοδαπού νομίσματος κατά την ημέρα, κατά την οποίαν πράγματι γίνεται η πληρωμή, όχι δε και κατά το χρόνο της λήξεως ή κάποιον άλλο χρόνο (ΑΠ 678/2010, δημοσίευση ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1614/2006, δημοσίευση ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 287/2011, ΕΝΑΥΤΔ 2011, σ.401, ΕφΠειρ 966/2007, ΔΕΕ 2008, σ.341), πλην όμως, υπό τα εκτιθέμενα στην αγωγή πραγματικά περιστατικά, δε συνάγεται η συνομολόγηση, μεταξύ των διαδίκων, οφειλής σε ΔολΗΠΑ, αλλά σε Ευρώ. Μετά ταύτα, η κρινομένη αγωγή πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, δεδομένου ότι α) για το αντικείμενό της έχει καταβληθεί το αναλογούν τέλος δικαστικού ενσήμου με τις νόμιμες υπέρ τρίτων προσαυξήσεις (βλ. το με … διπλότυπο είσπραξης της Δ.Ο.Υ. Σύρου) και β) για το παραδεκτό της συζήτησή της έχει καταβληθεί το με αριθμό … γραμμάτιο προείσπραξης του Δ.Σ.Π. (αρθρ. 61 Κώδικα Δικηγόρων, όπως αυτό ισχύει κατά το χρόνο συζήτησης της υπό κρίση αγωγής).
Κατά της αγωγής δεν υπάρχει ένσταση που να εξετάζεται αυτεπαγγέλτως και για τα γεγονότα που αναφέρονται στο δικόγραφό της επιτρέπεται η ομολογία. Πρέπει, κατά συνέπεια, στην έκταση που κρίνεται νόμιμη, να γίνει δεκτή ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν, διότι, εφόσον η εναγομένη ερημοδικεί, αποδεικνύονται πλήρως οι πραγματικοί ισχυρισμοί που περιέχονται στο δικόγραφο της αγωγής, δεδομένου ότι θεωρούνται ως ομολογημένοι εκ μέρους της ερημοδικαζόμενης εναγομένης (άρθρο 271 § 3 του ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 29 του ν. 3994/2011, σε συνδυασμό με το άρθρο 352 § 1 του ΚΠολΔ). Ειδικότερα, η εναγομένη πρέπει να υποχρεωθεί να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 80.825 Ευρώ, το οποίο έχει απομείνει υπέρ της ενάγουσας στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, από το εκπλειστηρίασμα του ως άνω πλοίου, μετά τον πλειστηριασμό του πλοίου της αντιδίκου. Ωστόσο, το αίτημα περί της κηρύξεως της αποφάσεως προσωρινώς εκτελεστής πρέπει να απορριφθεί, γιατί η καθυστέρηση της εκτέλεσης δεν μπορεί να επιφέρει σημαντική ζημία στην ενάγουσα, ούτε συντρέχουν εξαιρετικοί προς τούτο λόγοι, δεδομένου ότι η ικανοποίηση της αξίωσής της κατά τα αναφερόμενα από την ίδια δύναται να γίνει μόνο από το υπόλοιπο του πίνακα κατάταξης, στο οποίο και περιόρισε το ποσό της απαίτησής της, υπό τον όρο της τελεσιδικίας της (απαίτησής της). Τέλος, πρέπει να καταδικασθεί η εναγομένη στην καταβολή των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, με βάση και το σχετικό αίτημά της (άρθρα 176, 191§2 του ΚΠολΔ), κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό. Ενώ, πρέπει να οριστεί και το νόμιμο παράβολο για την περίπτωση άσκησης ανακοπής ερημοδικίας κατά της παρούσας εκ μέρους της ερημοδικαζόμενης εναγομένης (άρθρα 501, 502 § 1 και 505 § 2 ΚΠολΔ), όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην της εναγομένης.
ΟΡΙΖΕΙ παράβολο ερημοδικίας στο ποσό των διακοσίων πενήντα (250) Ευρώ.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ό,τι κρίθηκε ως απορριπτέο.
ΔΕΧΕΤΑΙ την αγωγή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των ογδόντα χιλιάδων οκτακοσίων είκοσι πέντε (80.825) Ευρώ.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την εναγομένη στην καταβολή των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, τα οποία καθορίζει στο ποσό των τριών χιλιάδων επτακοσίων πενήντα (3.750) Ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στον Πειραιά, στις 20.7.2016 και δημοσιεύθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, στις 27.7.2016, χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και η πληρεξούσια δικηγόρος της ενάγουσας.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ