ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

 

 

 

Αριθμός απόφασης       3999/2015

Αριθμός Κατάθεσης Έφεσης: …

 

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

 

Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή Αγγελική Δαμασιώτου, Πρωτοδίκη, που ορίστηκε από το Τριμελές Συμβούλιο Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Σπυριδούλα Βαλλιανάτου.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 17 Μαρτίου 2015, για να δικάσει την υπόθεση, μεταξύ:

ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ – ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ: … του Δ., κατοίκου Πειραιά, ο οποίος παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου του Ελένης Κοντοσέα.

ΤΩΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ – ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ: 1) Της εταιρείας με την επωνυμία «… (…»), που εδρεύει στον Παναμά και εκπροσωπείται νόμιμα, 2) της εταιρείας με την επωνυμία «…. (…»), που εδρεύει στα Ν. Μ., είναι νομίμως εγκατεστημένη στη Γ. Αττικής και εκπροσωπείται νόμιμα, 3) Ν. Π. του Ιωάννη, κατοίκου Γ.ς Αττικής, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους Ευάγγελο Σπυριδάκη, βάσει δηλώσεως κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ.

Ο εκκαλών ζήτησε να γίνει δεκτή η απευθυνόμενη στο Ειρηνοδικείο Αθηνών από 13-12-2013 και με αριθμό κατάθεσης … αγωγή του, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 1198/2014 οριστική απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, η οποία απέρριψε την αγωγή. Κατά της απόφασης αυτής, ο ενάγων και ήδη εκκαλών άσκησε την από 1-9-2014 έφεσή του (αριθμός κατάθεσης στη Γραμματεία του Ειρηνοδικείου Αθηνών … και στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού …), η οποία προσδιορίστηκε να συζητηθεί κατά τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.

Κατά τη δημόσια συζήτηση της υπόθεσης, η πληρεξούσια δικηγόρος του ενάγοντος ανέπτυξε τους ισχυρισμούς του και ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις έγγραφες προτάσεις του, ενώ ο πληρεξούσιος δικηγόρος του εναγόμενου, κατόπιν δηλώσεώς του, που έγινε σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 242 παρ. 2 ΚΠολΔ, όπως τροποποιήθηκε με την παρ.4 του άρθρου 3 του Ν.1649/1986 (ΦΕΚ Α 149), δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, αλλά προκατέθεσε προτάσεις.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

 

(Α) Η κρινόμενη από 1-9-2014 (αριθμός κατάθεσης στη Γραμματεία του Ειρηνοδικείου Αθηνών … και στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού …) έφεση του εκκαλούντος – ενάγοντος κατά των εφεσίβλητων – εναγόμενων και κατά της υπ’ αριθ. 1198/2014 οριστικής αποφάσεως του Ειρηνοδικείου Αθηνών, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών, νομοτύπως και εμπροθέσμως έχει ασκηθεί, καθώς από τα επικαλούμενα και προσκομιζόμενα έγγραφα δεν προκύπτει επίδοση της εκκαλουμένης, δεν έχει δε παρέλθει τριετία από την έκδοσή της, οπότε εφαρμογή έχει η διάταξη του άρθρου 518 παρ. 2 του ΚΠολΔ (η εκκαλούμενη απόφαση δημοσιεύθηκε την 1-7-2014 και η υπό κρίσιν έφεση κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στις 3-9-2014), αρμοδίως δε φέρεται στο παρόν Δικαστήριο προς εκδίκαση κατά την ίδια ως άνω διαδικασία (άρθρο 51 παρ. 1 περ. γ΄ ν. 2172/1993). Ενόψει τούτων, η υπό κρίσιν έφεση πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να εξετασθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και τη βασιμότητα των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ), που ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και μη ορθή εκτίμηση των αποδείξεων.

(Β) Κατά το άρθρο 66 ΚΙΝΔ: «Ο ναυτικός ασθενήσας δικαιούται εις μισθόν και νοσηλεύεται δαπάναις του πλοίου, εάν δε η σύμβασις ναυτολογήσεως λυθή λόγω της ασθενείας και νοσηλεύεται ούτος εκτός του πλοίου, δικαιούται εις τα νοσήλια και εις μισθόν, εφόσον διαρκεί η ασθένεια, ουχί όμως πέραν των τεσσάρων μηνών (§ 1) Αι ανωτέρω διατάξεις εφαρμόζονται και επί ατυχημάτων εκ βιαίου συμβάντος, εάν δε ο ναυτικός υπέστη εξ αυτών ανικανότητα προς εργασίαν, ως και εν περιπτώσει θανάτου αυτού, εφαρμόζονται και αϊ ειδικοί διατάξεις περί αποζημιώσεως των εξ ατυχημάτων εν τη εργασία παθόντων (§ 2). Προς υπρλογισμόν των εκ του παρόντος άρθρου απαιτήσεων επιτρέπεται να συνομολογήται ειδικός μισθός (§ 3)». Ο μισθός ασθενείας έχει χαρακτήρα αποδοχών και δεν είναι αποζημιωτικός, παρά την, μάλλον από παραδρομή, εσφαλμένη διατύπωση του άρθρου μόνου του π.δ. 1212/1981. Συνίσταται σε ό,τι ο ναυτικός αποκόμιζε στο πλοίο από την εργασία του πριν από την ασθένεια, δηλαδή στο βασικό μισθό, στα επιδόματα, στο αντίτιμο τροφής, στα δώρα εορτών, ακόμη και στα φιλοδωρήματα, που τυχόν του κατέβαλε ο πλοιοκτήτης, δηλαδή υπολογίζεται με βάση την ισχύουσα ΣΣΝΕ, εκτός αν υπάρχει κλειστός μισθός (ΕφΠειρ 648/2008 ΕΝΔ 36.388, ΕφΠειρ 984/2001 ΠειρΝ 2002.277). Εάν δε αμειβόταν με δύο μισθούς, σε περίπτωση πρόσθετης απασχόλησης και με καθήκοντα άλλης ειδικότητας, περιλαμβάνονται και οι δύο στο μισθό ασθενείας. Ανώτατο όριο των οφειλόμενων μισθών ασθενείας και λοιπών εξ αυτής (ασθενείας) παροχών είναι το τετράμηνο από της απολύσεως λόγω της ασθενείας (ΕφΠειρ 951/2013 ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 333/2003 ΕΝΔ 2003. 270, Ι. Κοροτζή τ. 1, έκδοση 2004, σ. 350-351). Επίσης, από τις διατάξεις του άρθρου 1 παρ. 1 εδ. α και 2 Ν. 762/1978 πρόκυπτε ότι, εάν ο πλοιοκτήτης ή ο εφοπλιστής είναι μόνιμος κάτοικος εξωτερικού ή είναι αλλοδαπή ναυτιλιακή εταιρία, υπεύθυνος εις ολόκληρον ως προς τις εργασιακές απαιτήσεις βάσει συμβάσεων ναυτολογήσεως συναφθεισών εντός Ελλάδος είναι και ο αντιπρόσωπος αυτού, ο οποίος συνήψε τις εν λόγω συμβάσεις, εάν δε ο τελευταίος είναι νομικό πρόσωπο, υπεύθυνος εις ολόκληρον είναι και ο νόμιμος εκπρόσωπος αυτού (ΕφΠειρ 624/2012 ΝΟΜΟΣ).

(Γ) Με την από 13-12-2013 και με αριθμό κατάθεσης … αγωγή του, ο ενάγων και ήδη εκκαλών ισχυρίσθηκε ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ότι δυνάμει συμβάσεως ναυτικής εργασίας ορισμένου χρόνου, που κατάρτισε την 12-7-2013 στη Γ. Αττικής, με τη δεύτερη εναγομένη και ήδη εφεσίβλητη, η οποία ενεργούσε γενική πράκτορας, αντιπρόσωπος και αντίκλητος της πρώτης εναγομένης και ήδη εφεσίβλητης – πλοιοκτήτριας εταιρείας του υπό σημαία Παναμά δεξαμενόπλοιου «…», νόμιμος εκπρόσωπος της οποίας είναι ο τρίτος εναγόμενος και ήδη εφεσίβλητος, ναυτολογήθηκε σε αυτό, την 16-7-2013, υπό την ειδικότητα του Β΄ Μηχανικού, στο λιμάνι Ταϊβάν της Κίνας, για χρονικό διάστημα έξι (6) μηνών, αντί μηνιαίου «κλειστού» μισθού 4.000 ευρώ. Ότι στο ανωτέρω πλοίο εργάσθηκε από την ως άνω ημερομηνία ναυτολογήσεώς του έως και τις 25-8-2012, οπότε απολύθηκε από τον πλοίαρχο λόγω ασθενείας, προκειμένου να παλιννοστηθεί στην Ελλάδα από το λιμάνι … της Μ. λόγω ασθενείας, καθόσον την 18-8-2013 και ενώ το πλοίο βρισκόταν στο ως άνω λιμάνι, εμφάνισε αιματουρία και κατόπιν εξέτασής του στο τοπικό νοσοκομείο διαγνώστηκε όγκος στην ουροδόχο κύστη. Ότι κατόπιν τούτων, δικαιούται να λάβει από τους εναγόμενους το ποσό των 2.700,66 ευρώ για διαφορές από δεδουλευμένες αποδοχές, το ποσό των 5.669,28 ευρώ για μισθούς ασθενείας τεσσάρων μηνών, το ποσό των 65,00 ευρώ για αποζημίωση για δαπάνες νοσηλείας, σύμφωνα και με τα ειδικώς διαλαμβανόμενα στο δικόγραφο της αγωγής πραγματικά περιστατικά. Με βάση αυτό το ιστορικό, ο ενάγων και ήδη εκκαλών ζήτησε να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι εις ολόκληρον έκαστος να του καταβάλουν για τις ανωτέρω αιτίες το συνολικό ποσό των 8.434,94 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την ημέρα της απολύσεώς του, άλλως από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την εξόφληση, να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινώς εκτελεστή και να καταδικασθούν οι εναγόμενοι και ήδη εκκαλούντες στην καταβολή των δικαστικών του εξόδων. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, με την εκκαλουμένη υπ’ αριθ. 1198/2014 οριστική απόφασή του, έκανε δεκτή την ως άνω αγωγή ως παραδεκτή και νόμω βάσιμη, αλλά την απέρριψε ως ουσιαστικά αβάσιμη, συμψηφίζοντας τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων. Ήδη με την υπό κρίσιν έφεσή του, ο ενάγων και ήδη εκκαλών παραπονείται για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και μη ορθή εκτίμηση των αποδείξεων από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, ζητεί την εξαφάνιση της εκκαλουμένης, την αποδοχή της αγωγής στο σύνολό της και την καταδίκη των εναγόμενων και ήδη εφεσίβλητων στη δικαστική δαπάνη του και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας.

(Δ) Από την επανεκτίμηση των αποδεικτικών μέσων που προσκομίζονται και ιδίως από την επανεκτίμηση των ένορκων καταθέσεων των μαρτύρων των διαδίκων, που περιέχονται στα ταυτάριθμα με την υπ’ αρ. 1198/2014 απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως του Ειρηνοδικείου Αθηνών, ακριβές επικυρωμένο φωτοτυπικό αντίγραφο των οποίων προσκομίζεται με επίκληση, σε συνδυασμό με όλα τα έγγραφα που προσκομίζονται από τους διαδίκους και τα οποία λαμβάνονται υπ’ όψιν, έστω και αν δεν πληρούν τους όρους του νόμου (άρθρο 671 παρ. 1 ΚΠολΔ), είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε για να χρησιμεύσουν ως δικαστικά τεκμήρια, σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει εγγράφου συμβάσεως ναυτικής εργασίας ορισμένου χρόνου, που καταρτίσθηκε στη Γ. Αττικής, την 12-07-2013, μεταξύ αφενός του ενάγοντος και εφεξής εκκαλούντος και αφετέρου της εδρεύουσας στη Γ. Αττικής δεύτερης εναγόμενης και εφεξής εφεσίβλητης εταιρίας με την επωνυμία “…” (νόμιμος εκπρόσωπος της οποίας είναι ο τρίτος εναγόμενος και εφεξής εφεσίβλητος), ενεργούσης υπό την ιδιότητα της αντιπροσώπου στην Ελλάδα και διαχειρίστριας της πρώτης εναγομένης και εφεξής εφεσίβλητης αλλοδαπής εταιρίας με την επωνυμία «…», που εδρεύει στις …, ο εκκαλών προσλήφθηκε από την τελευταία και ναυτολογήθηκε στις 16-07-2013 επί του υπό σημαία Παναμά δεξαμενόπλοιου «…», υπό διεθνές διακριτικό σήμα … και αριθμό ΙΜΟ …, χωρητικότητας νεκρού βάρους 3.481 τόνων DW, το οποίο ανήκει κατά πλοιοκτησία στην πρώτη εφεσίβλητη, προκειμένου να απασχοληθεί σε αυτό για χρονικό διάστημα έξι μηνών, πλέον ενός, με την ειδικότητα του Β΄ μηχανικού, αντί συμφωνηθέντος «κλειστού» μηνιαίου μισθού 4.000 ευρώ, στον οποίο συμπεριλαμβάνονταν, εκτός από το βασικό μισθό, η αμοιβή για την υπερωριακή εργασία του και όλα τα επιδόματα, που προβλέπονται από τη Σ.Σ.Ε. Πληρωμάτων Ναυτικής Εργασίας των Πληρωμάτων Φορτηγών Πλοίων από 4500 DWT και άνω. Στην έγγραφη σύμβαση ναυτικής εργασίας, η οποία αποτελείται από έντυπο μιας (1) σελίδας, αναγράφεται, μεταξύ άλλων (υπό στοιχείο Ε), ότι σε περίπτωση που ο ναυτικός επιθυμεί να λύσει τη σύμβασή του πριν τη λήξη, είναι υποχρεωμένος να πληρώσει τον επαναπατρισμό του και τα έξοδα του εισιτηρίου αντικατάστασης και ότι αυτά θα πληρωθούν επίσης στο ναυτικό, σε περίπτωση που αυτός προκαλέσει την απόλυσή του ή δεν εκπληρώνει τα καθήκοντά του με επαγγελματικό τρόπο.  Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι στις 20-7-2013, ο εκκαλών υπέβαλε στον πλοίαρχο του ως άνω δεξαμενόπλοιου την παραίτησή του, με την από 20-7-2013 έγγραφη δήλωσή του, που επιγράφεται ως «ΠΑΡΑΙΤΗΣΙΣ», με την οποία ζήτησε επίσης να μεριμνήσουν για την παλιννόστησή του στην επιστροφή στο λιμάνι Taichung, το οποίο ήταν το λιμάνι εκκίνησης του πλοίου. Ο εκκαλών οδηγήθηκε στην υποβολή της παραίτησης αυτής, κατόπιν της προσωπικής εκτίμησής του περί της ακαταλληλότητας του πλοίου για τη διεξαγωγή μεγάλου ταξιδιού. Τα ανωτέρω προκύπτουν από τα ως άνω αποδεικτικά στοιχεία και ιδίως από τη συνδυαστική εκτίμηση του κειμένου του ως άνω εγγράφου παραίτησης του εκκαλούντος και της ένορκης εξέτασης του μάρτυρος των εφεσίβλητων, ο οποίος κατέθεσε ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ότι κατόπιν της ενδελεχούς εξέτασης, που έκανε ο εκκαλών στο μηχανοστάσιο του πλοίου, αμέσως μετά τη ναυτολόγησή του (16-7-2013), έκρινε ότι αυτό δεν πληροί τις -κατά την κρίση του- προϋποθέσεις ασφαλείας, προκειμένου να συνεχίσει να εργάζεται σε αυτό, πραγματοποιώντας μεγάλα ταξίδια. Εξάλλου, ακόμη και η μάρτυρας του εκκαλούντος κατέθεσε ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ότι ο εκκαλών – σύζυγός της επιθυμούσε να ταξιδέψει μόνο για 25 μέρες, διότι θεωρούσε ότι «…ήταν σε αθλία κατάσταση το καράβι…». Με βάση την ανωτέρω παραίτηση του εκκαλούντος, αυτός θα αποχωρούσε από το πλοίο, κατά την άφιξή του στο πρώτο λιμάνι, όπως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις, που, εν προκειμένω, ήταν το λιμάνι …, στο οποίο το πλοίο εντέλει έφτασε στις 2-8-2013. Περαιτέρω, προέκυψε ότι ο εκκαλών αποβιβάστηκε από το πλοίο στο ως άνω λιμάνι στις 25-8-2013, καθόσον κατά την ημερομηνία αυτή κατέστη δυνατή η εύρεση και η έλευση στο πλοίο του αντικαταστάτη του – Β΄ μηχανικού Β. Σ., που ήλθε από την Ελλάδα, δεδομένου ότι ήταν δυσχερής η εύρεση Έλληνα αντικαταστάτη, αφενός λόγω της εποχής (Αύγουστος) και αφετέρου λόγω της αναγκαιότητας ύπαρξης αμερικανικής βίζας σε περίπτωση ανεύρεσης αλλοδαπού αντικαταστάτη, διότι το λιμάνι … θεωρείται αμερικανικό έδαφος, εν συνεχεία δε ο εκκαλών επέστρεψε αμέσως στην Ελλάδα στις 26-8-2013. Σημειώνεται ότι ο ισχυρισμός του εκκαλούντος, ότι αυτός υπέβαλε την ως άνω παραίτησή του, με τον όρο επέλευσης των αποτελεσμάτων της μόνο μετά την πραγματοποίηση ταξιδιού 25 περίπου ημερών, κατά την επιστροφή στο λιμάνι εκκίνησης Taichung και όχι σε κάποιο άλλο λιμάνι, κρίνεται απορριπτέος, καθόσον ο μάρτυρας των εφεσίβλητων κατέθεσε ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ότι είθισται μετά την υποβολή της παραίτησης να αποβιβάζεται ο ναυτικός στο πρώτο λιμάνι προορισμού, καθώς και ότι στην προκειμένη περίπτωση, δεν ήταν γνωστό εκ των προτέρων εάν και πότε θα επέστρεφε το πλοίο στο λιμάνι εκκίνησης Taichung. Εξάλλου, με δεδομένο ότι ο εκκαλών υπέβαλε την παραίτησή του, διότι -κατά την εκτίμησή του- συνέτρεχαν λόγοι ασφαλείας για την πραγματοποίηση μεγάλων ταξιδιών με το εν λόγω πλοίο, εξαιτίας της κακής κατάστασης των μηχανών του, με βάση τα διδάγματα της κοινής πείρας, δεν ευσταθεί ο ισχυρισμός του, ότι δεν επιθυμούσε την αποβίβασή του στο πλησιέστερο λιμάνι προορισμού, αλλά αποκλειστικά και μόνο στο λιμάνι εκκίνησης Taichung, καθόσον η επιστροφή σε αυτό δεν ήταν εκ των προτέρων γνωστή (όπως άλλωστε προκύπτει από το γεγονός, ότι εντέλει το πλοίο επέστρεψε εκεί στις 30-11-2013, ήτοι, μετά από τέσσερις μήνες μετά την υποβολή της παραίτησής του και όχι μετά από 25 ημέρες, που ήταν το μόνο διάστημα που επιθυμούσε να ταξιδέψει ο εκκαλών, σύμφωνα με την κατάθεση της μάρτυρός του), καθόσον αυτή η παράταση του χρονικού ορίου αποβίβασής του και εντεύθεν της παραμονής του στο πλοίο δεν συνάδει με το λόγο της παραίτησής του, που ήταν η έλλειψη ασφάλειας στο πλοίο, όπως άλλωστε συνομολογεί και ο ίδιος στις έγγραφες προτάσεις του. Ακολούθως, προέκυψε ότι στις 18 Αυγούστου του έτους 2013 και ενόσω το ως άνω πλοίο βρισκόταν ακόμη αγκυροβολημένο στο λιμάνι … της Μ., ο εκκαλών παρουσίασε αιματουρία, πράγμα που γνωστοποίησε στον πλοίαρχο και για το λόγο αυτό, μεταφέρθηκε αμέσως στο Νοσοκομείο «…» της πόλης … της Μ., όπου και εξετάστηκε στις 18 και στις 20 Αυγούστου του 2013 από τον Ιατρό A. J. T., ο οποίος διέγνωσε την ύπαρξη κακοήθους στρογγυλεμένης ενδοκυστικής μάζας δεξιά του προστάτη και μιας μικρής αριστερής νεφρολιθίασης και Prostatomegaly (50 γραμμάρια), του χορήγησε τη δέουσα φαρμακευτική αγωγή και του συνέστησε περαιτέρω ουρολογικές εξετάσεις και αγωγή, καθώς και την αποχή από μέτρια έως έντονη φυσική δραστηριότητα. Ακολούθως, όταν ο εκκαλών επέστρεψε στην Ελλάδα υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση και συγκεκριμένα, υποβλήθηκε αφενός στις 6 Σεπτεμβρίου του 2013 σε διουρηθρική εκτομή όγκου κύστεως και αφετέρου στις 11 Νοεμβρίου του 2013 υποβλήθηκε σε διουρηθρική λήψη βιοψίας – διουρηθρική εκτομή μορφώματος στο Γενικό Νοσοκομείο Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ», έκτοτε δε υποβάλλεται σε ενδοκυστικές εγχύσεις και είναι υπό ιατρική παρακολούθηση. Επισημαίνεται ότι ο μάρτυρας των εφεσίβλητων κατέθεσε ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ότι στις 18-8-2013, οπότε ο εκκαλών παρουσίασε αιματουρία, είχε ήδη παραιτηθεί, κατά τα προαναφερθέντα, καθώς και ότι μετά από την παραίτησή του, που έλαβε χώρα στις 20-7-2013, το πλοίο έφτασε στο πρώτο λιμάνι … στις 2-8-2013 και ότι από το χρόνο αυτό μέχρι την αποβίβαση του εκκαλούντος στο ως άνω λιμάνι (25-8-2013), μεσολάβησαν 23 ημέρες, χρονικό διάστημα που ήταν απαραίτητο για την εύρεση και την έλευση του αντικαταστάτη του, ενώ κατά το χρονικό διάστημα, που μεσολάβησε από την ως άνω ιατρική διάγνωση της προαναφερόμενης ασθένειάς του (18-8-2013) μέχρι την αποβίβασή του από το πλοίο (25-8-2013), δεν απασχολήθηκε σε καμία εργασία επί του πλοίου, καθόσον ο πλοίαρχος τον έθεσε εκτός υπηρεσίας, για λόγους προστασίας της υγείας του. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο εκκαλών έλαβε στις 30-8-2013 από τη δεύτερη εφεσίβλητη – διαχειρίστρια εταιρεία το ποσό των 2.743,00 ευρώ, ως πλήρη εξόφληση της μισθοδοσίας του για το χρονικό διάστημα της ναυτολόγησής του στο ως άνω δεξαμενόπλοιο, δηλώνοντας ότι δεν έχει άλλη περαιτέρω χρηματική απαίτηση από την πλοιοκτήτρια εταιρεία – πρώτη εφεσίβλητη καθώς και από την διαχειρίστρια εταιρεία – δεύτερη εφεσίβλητη, διότι με βάση τον προαναφερόμενο όρο (υπό στοιχείο Ε) της σύμβασής του, ενόψει της προηγηθείσας παραίτησής του, αφαιρέθηκε από το ποσό των 5.443,00 ευρώ, που αντιστοιχούσε στο σύνολο των δεδουλευμένων του το συνολικό ποσό των (1.380,00 + 1.320,00 =) 2.700,00 ευρώ, που αντιστοιχούσε στα έξοδα του αεροπορικού εισιτηρίου παλιννόστησής του και του αεροπορικού εισιτηρίου έλευσης του ως άνω αντικαταστάτη του. Από τα παραπάνω συνάγεται ότι εν προκειμένω, ο εκκαλών δεν απολύθηκε από τον πλοίαρχο λόγω της προαναφερόμενης ασθένειάς του, η οποία εκδηλώθηκε περίπου ένα μήνα μετά από την υποβολή της παραίτησής του και συνεπώς, εφόσον δεν αποδείχθηκε ότι η σύμβαση ναυτολογήσεως του εκκαλούντος λύθηκε λόγω της προαναφερόμενης ασθένειάς του, αυτός δεν δικαιούται την καταβολή σε αυτόν νοσηλίων και μισθού με βάση τις διατάξεις του άρθρου 66 του ΚΙΝΔ, απορριπτομένου του οικείου λόγου της κρινόμενης έφεσης. Περαιτέρω, ο προβαλλόμενος με το δεύτερο λόγο έφεσης ισχυρισμός του εκκαλούντος, ότι δεν έπρεπε να επιβαρυνθεί με τα έξοδα παλιννοστήσεως του, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 3 παρ. της υπ’ αρ. 23/1926 Διεθνούς Συμβάσεως Εργασίας «περί παλιννοστήσεως ναυτικών» κυρωθείσας δια του ν. 1130/1981 και του άρθρου 78 του ΚΙΝΔ, είναι απορριπτέος, διότι στην προκειμένη περίπτωση αποδείχθηκε ότι ο εκκαλών δεν απολύθηκε εξαιτίας της προαναφερόμενης ασθένειας του, αλλά παραιτήθηκε με την υποβολή της ως άνω από 20-7-2013 έγγραφης δήλωσης παραίτησής του και με βάση τον προαναφερόμενο νόμιμο όρο της σύμβασης εργασίας του, επιβαρύνθηκε με τα ανωτέρω έξοδα παλλινόστησής του και έλευσης του αντικαταστάτη του λόγω της παραίτησής τους, σημειωτέον δε ότι οι προαναφερόμενες διατάξεις αφορούν την περίπτωση απόλυσης του ναυτικού για οποιαδήποτε αιτία που δεν δύναται να καταλογισθεί σε αυτόν και όχι την περίπτωση της παραίτησής του, όπως εν προκειμένω. Εξάλλου, ο επικουρικά προβαλλόμενος με το δεύτερο λόγο έφεσης ισχυρισμός του εκκαλούντος, ότι η λύση της σύμβασής του επήλθε με αμοιβαία συναίνεση, διότι έγινε αποδεκτή από τον πλοίαρχο, πέραν της απαράδεκτης προβολής του με το δικόγραφο της έφεσης, καθόσον συνιστά απαράδεκτη μεταβολή της ιστορικής βάσης της αγωγής και λαμβάνεται υπόψη αυτεπαγγέλτως (άρθρα 224 και 526 εδ. α΄ και β΄ ΚΠολΔ), καθόσον η αγωγή στηρίζεται μόνο στον ισχυρισμό του ενάγοντος περί απόλυσής του λόγω ασθενείας και δεν περιλαμβάνει έστω και επικουρικώς ισχυρισμό περί λύσης της σύμβασης με αμοιβαία συναίνεση, είναι επίσης απορριπτέος, καθόσον γίνεται δεκτό ότι η λύση της σύμβασης με “αμοιβαία συναίνεση” (CONTRARIUS CONSENSUS) και το συναφές με αυτή δικαίωμα παλιννοστήσεως του ναυτικού με έξοδα του πλοιοκτήτη προϋποθέτει μεν την αποδοχή από τον πλοίαρχο της καταγγελίας της συμβάσεως από το ναυτικό, απαιτείται, όμως, η αποδοχή να είναι ρητή και όχι να συνάγεται από τη δήλωση του πλοιάρχου περί λήψεως της καταγγελίας ή από τη σιωπή αυτού, δεδομένου ότι δεν υφίσταται υποχρέωση του πλοιάρχου να αποκρούσει την καταγγελία (ΕφΠειρ 1209/1980 ΠΕΙΡΝΟΜ 1980/649). Εν προκειμένω, στην έγγραφη δήλωση περί παραίτησης του εκκαλούντος, υπάρχει η υπογραφή του τελευταίου και δίπλα σε αυτή έχει τεθεί η υπογραφή του πλοιάρχου, από την οποία όμως προκύπτει μεν ότι αυτή (δήλωση παραίτησης) ελήφθη από τον πλοίαρχο, πλην όμως, δεν συνάγεται, εν προκειμένω, ότι επήλθε η λύση της εργασιακής σύμβασης του εκκαλούντος με αμοιβαία συναίνεση, καθόσον αυτό δεν προέκυψε από κανένα άλλο αποδεικτικό στοιχείο. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που δέχθηκε τα ίδια με την εκκαλουμένη απόφασή του και απέρριψε την αγωγή ως ουσιαστικά αβάσιμη, έστω και με συνοπτική αιτιολογία, η οποία επιτρεπτά συμπληρώνεται με την παρούσα, δεν έσφαλε ως προς την εφαρμογή του νόμου και την εκτίμηση των αποδείξεων, όσα δε αντίθετα αναφέρει ο εκκαλών, με την κρινόμενη έφεσή του, είναι απορριπτέα, ως κατ’ ουσίαν αβάσιμα. Κατόπιν τούτων, πρέπει να απορριφθεί η έφεση ως ουσιαστικά αβάσιμη, να επικυρωθεί η υπ’ αρ. 1198/2014 απόφαση του Ειρηνοδικείου Αθηνών, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών και να επιβληθούν σε βάρος του εκκαλούντος, λόγω της ήττας του, τα δικαστικά έξοδα των εφεσίβλητων για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, ενόψει του σχετικού αιτήματός τους (άρθρα 183, 176, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

 

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων την από 1-9-2014 (αριθμός κατάθεσης στη Γραμματεία του Ειρηνοδικείου Αθηνών … και στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού …) έφεση.

ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ κατ’ ουσίαν την έφεση.

ΕΠΙΚΥΡΩΝΕΙ την υπ’ αρ. 1198/2014 απόφαση του Ειρηνοδικείου Αθηνών, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του εκκαλούντος τα δικαστικά έξοδα των εφεσίβλητων, τα οποία καθορίζει για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας στο ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ.

 

ΚΡΙΘΗΚΕ και αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριο του, στον Πειραιά, χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, στις   9-11-2015.

 

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                                            Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ