ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

 

 

 

 

 

ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ     2664  /2016

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

(Τακτική Διαδικασία)

………………………………………

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Σοφία Καβαρινού, Πρωτοδίκη, που ορίστηκε από το Τριμελές Συμβούλιο Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου και την Γραμματέα … Δέδε.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 11 Οκτωβρίου 2016, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: Ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «…», που εδρεύει στον …….. (Φ.) όπως εκπροσωπείται κατά νόμο, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξούσιού της δικηγόρου Νικολάου ΛΥΓΟΥΡΗ.

ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ : 1) Της ναυτιλιακής εταιρείας πλοίων αναψυχής με την επωνυμία «….», που εδρεύει στις Α. Αττικής, νόμιμα εκπροσωπούμενη από την Α. Μ. του … και της …ς και 2) … του … και της …ς, κατοίκου Α. Αττικής, νομίμου εκπροσώπου της ως άνω εταιρείας, οι οποίες δεν παραστάθηκαν και ήταν απούσες.

Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 6-3-2014 αγωγή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό κατάθεσης …, προσδιορίσθηκε για την αρχική δικάσιμο της 11.11.2014 και, μετά από διαδοχικές αναβολές, για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφηκε στο πινάκιο.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, ο πληρεξούσιος δικηγόρος της ενάγουσας ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις έγγραφες προτάσεις της.

 

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

 

Σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 271 ΚΠολΔ, το οποίο, δυνάμει του άρθρου 29 του Ν. 3994/2011 (ΦΕΚ Α΄ 150/27-6-2011), τέθηκε στη θέση του καταργηθέντος – με το άρθρο 13 παρ. 2 του Ν. 2915/2001 – άρθρου 272 ΚΠολΔ, και πριν την αντικατάστασή του από το Ν. 4335/2015 (ΦΕΚ Α΄ 87/23-7-2015), ο οποίος το εναρμόνισε με τις νέες διατάξεις των άρθρων 237 και 238 ΚΠολΔ, οι οποίες ωστόσο εφαρμόζονται (άρθρο 1 μεταβατικών διατάξεων του Ν. 4335/2015) για τις κατατιθέμενες μετά την 1-1-2016 αγωγές και όχι στην προκειμένη περίπτωση (η υπό κρίσιν αγωγή κατατέθηκε και επιδόθηκε το έτος 2014), αν ο εναγόμενος δεν εμφανιστεί κατά τη συζήτηση ή εμφανιστεί αλλά δεν λάβει μέρος σε αυτήν κανονικά, το δικαστήριο εξετάζει αυτεπαγγέλτως αν η αγωγή και η κλήση για τη συζήτηση επιδόθηκαν σε αυτόν νόμιμα και εμπρόθεσμα, κατά δε την παρ. 2 του ιδίου άρθρου (271 ΚΠολΔ), αν η αγωγή και η κλήση για συζήτηση δεν επιδόθηκαν εμπρόθεσμα, το δικαστήριο κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση, διαφορετικά συζητεί την υπόθεση ερήμην του εναγομένου.

Από τις υπ’ αριθ. … και … εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών, Β. Π., που νομίμως προσκομίζει και επικαλείται η ενάγουσα, αποδεικνύεται ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της υπό κρίση αγωγής με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτησή της για τη δικάσιμο της 11.11.2014, οπότε η υπόθεση αναβλήθηκε για τη δικάσιμο της 2.2.2016, οπότε η υπόθεση αναβλήθηκε εκ νέου για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα στους εναγομένους (άρθρα 126 παρ. 1 περ. α΄ και δ΄, 127 ΚΠολΔ). Οι τελευταίοι, όμως, δεν παραστάθηκαν στην ως άνω δικάσιμο, κατά την οποία η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου και, συνεπώς, πρέπει να δικασθούν ερήμην. Επομένως, η διαδικασία προχωρεί σαν να ήταν παρόντες όλοι οι διάδικοι, ενόψει του ότι η αναβολή της συζήτησης και η αναγραφή της υπόθεσης στο πινάκιο ισχύει ως κλήτευση ως προς όλους τους διαδίκους (αρθρ. 226 παρ.4 εδ.δ ΚΠολΔ σε συνδυασμό με 271 ΚΠολΔ).

Με την υπό κρίση αγωγή της, η ενάγουσα εκθέτει ότι, δυνάμει της από 23.12.2002 συμβάσεως μισθώσεως και παραχώρησης δικαιωμάτων εκμετάλλευσης του Τουριστικού Λιμένα Ζέας, μίσθωσε από την εταιρεία με την επωνυμία … τον τουριστικό λιμένα Ζέας και ανέλαβε τη διαχείριση και εκμετάλλευσή του από την 01.01.2003 και για σαράντα έτη· ότι την 28.2.2011 κατήρτισε με την πρώτη εναγόμενη εταιρεία, νομίμως εκπροσωπούμενη από τη δεύτερη εναγόμενη, σύμβαση παραμονής στον τουριστικό λιμένας Ζέας του ανήκοντος στην πλοιοκτησία της (α΄ εναγομένης) υπό ελληνική σημαία επαγγελματικού σκάφους αναψυχής «…», υπ’ αριθ. νηολογίου Ελευσίνας …, για το χρονικό διάστημα από 28.1.2011 έως 31.12.2011, μετά την παρέλευση του οποίου, η εν λόγω σύμβαση ελλιμενισμού κατέστη αορίστου χρόνου. Ότι, σε εκτέλεση δε της συμβάσεως αυτής, παρείχε, κατά τους όρους της μεταξύ τους συμφωνίας, υπηρεσίες ελλιμενισμού του ως άνω σκάφους από την 1.1.2013 και εφεξής, έναντι μηνιαίων τελών ύψους 1.063 Ευρώ. Με βάση αυτά τα πραγματικά περιστατικά, ζητεί να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι, με προσωρινά εκτελεστή απόφαση, να της καταβάλουν εις ολόκληρον το συνολικό ποσό των 10.630 Ευρώ, στο οποίο ανέρχεται το οφειλόμενο υπόλοιπο τελών ελλιμενισμού του ανωτέρω σκάφους της πρώτης εξ αυτών (εναγομένων) για το χρονικό διάστημα από 1.5.2013 ως 31.12.2013, νομιμοτόκως από την πάροδο του πρώτου πενθημέρου κάθε αντίστοιχου μήνα ελλιμενισμού, κατά την επικαλούμενη συμφωνία δήλης ημέρας για την καταβολή των οφειλομένων τελών, άλλως από την επίδοση της αγωγής. Η υπό κρίση αγωγή ερείδεται, κατ’ ορθή εκτίμηση του περιεχομένου της, σε αξιώσεις που απορρέουν από καταρτισθείσα σύμβαση με προέχοντα χαρακτήρα αυτό της μίσθωσης, διότι, κατά τα επικαλούμενα στο αγωγικό δικόγραφο, τα συμβαλλόμενα μέρη απέβλεψαν με την εν λόγω σύμβαση ελλιμενισμού πρωτίστως στην παραχώρηση της χρήσης του χώρου της Μαρίνας Ζέας για τον ελλιμενισμό του σκάφους «…» ως βασική υποχρέωση της ενάγουσας και όχι στη φύλαξη αυτού (σκάφους) ή την παροχή επιπρόσθετων υπηρεσιών εκ μέρους της (βλ. ΕφΠειρ 605/2010 ΔΕΕ 2011, σ. 220, καθώς και ΜΠρΠειρ 4846/2014, προσκομιζόμενη). Ενόψει των ανωτέρω, η αγωγή αρμοδίως εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, δεδομένου ότι το επικαλούμενο μηνιαίο συμφωνηθέν μίσθωμα υπερβαίνει το ποσό των 600 ευρώ (άρθρα 14 παρ. 1 περ. β΄, 22, 25 παρ. 2 ΚΠολΔ, όπως το άρθρο 14 αντικαταστάθηκε με το άρθρο 2 Ν. 3994/2011 ΦΕΚ Α 165/25.7.2011, σε συνδυασμό με το άρθρο 51 Ν. 2172/1993 ως εκ του ναυτικού χαρακτήρα της διαφοράς), διατασσόμενης της εκδίκασής της, σύμφωνα με το άρθρο 591 παρ. 2 ΚΠολΔ, κατά την προσήκουσα ειδική διαδικασία των μισθωτικών διαφορών των άρθρων 648 έως 657 ΚΠολΔ, όπως αυτά ίσχυαν πριν τις τροποποιήσεις που εισέφερε στον ΚΠολΔ ο Ν. 4335/2015, οι διατάξεις του οποίου, όσον αφορά στις ειδικές διαδικασίες των άρθρων 591-645 ΚΠολΔ, εφαρμόζονται για τις κατατιθέμενες από την 1.1.2016 αγωγές (βλ. αρθρ. ένατο, παρ.2 Ν. 4335/2015), είναι δε νόμιμη, ως στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 340, 341, 345, 346, 361, 481 επ., 574, 595 του ΑΚ, 4 παρ. 4.5 του Ειδικού Κανονισμού Λειτουργίας του Τουριστικού Λιμένα Ζέας, που εγκρίθηκε με την υπ’ αριθ. … απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης (ΦΕΚ 1476/Β/28.7.2008), 907 και 908 παρ. 1 στοιχ. στ΄ ΚΠολΔ, καθώς και σ’ αυτές της υπ’ αριθ. 2714/2011 Υπουργικής Απόφασης (ΦΕΚ Β 421/16-3-2011).  Επομένως, πρέπει να εξετασθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της, δεδομένου ότι, α) για το αντικείμενό της έχει καταβληθεί το απαιτούμενο τέλος δικαστικού ενσήμου με τις νόμιμες υπέρ τρίτων προσαυξήσεις (βλ. το υπ’ αριθμ. … διπλότυπο είσπραξης της Δ.Ο.Υ. Γ΄ Πειραιώς με τα επικολληθέντα σε αυτό ένσημα του Τ.Ν. και του Τ.Π.Δ.Π.) και β) για το παραδεκτό της άσκησης της αγωγής έχει καταβληθεί το με αριθμό … γραμμάτιο προείσπραξης του Δ.Σ.Π. και για το παραδεκτό της συζήτησης αυτής έχει καταβληθεί το με αριθμό Α 090301/14.10.2016 γραμμάτιο προείσπραξης του Δ.Σ.Π. (αρθρ. 61 Κώδικα Δικηγόρων, όπως αυτό ισχύει κατά το χρόνο συζήτησης της υπό κρίση αγωγής).

Από την εκτίμηση των εγγράφων που νόμιμα προσκομίζει και επικαλείται η ενάγουσα αποδεικνύονται, κατά την κρίση του Δικαστηρίου τούτου, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει της από 23.12.2002 συμβάσεως μισθώσεως και παραχώρησης δικαιωμάτων εκμετάλλευσης του Τουριστικού Λιμένα Ζέας, που συνήφθη μεταξύ της ενάγουσας και της εταιρείας με την επωνυμία «…», όπως ήδη έχει μετονομαστεί σε «….», η πρώτη μίσθωσε τον τουριστικό λιμένα Ζέας και ανέλαβε τη διαχείριση και εκμετάλλευση του χερσαίου και θαλάσσιου χώρου της Μαρίνας Ζέας από 1.1.2003 για σαράντα έτη, υπό τους ειδικότερους όρους που διαλαμβάνονται στην εν λόγω σύμβαση. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι, δυνάμει της από 28.2.2011 σύμβασης που συνήφθη μεταξύ της ενάγουσας και της εναγόμενης εταιρείας, νομίμως εκπροσωπούμενης από τη δεύτερη εναγομένη, ως πλοιοκτήτριας του επαγγελματικού σκάφους αναψυχής «…», ελληνικής σημαίας, νηολογίου Ελευσίνας με αριθμό …, μήκους 19,85 μ., πλάτους 5,70 μ., βυθίσματος 2,30 μ., ολικής χωρητικότητας 74,65 κόρων και καθαρής χωρητικότητας 57,03 κόρων, συμφωνήθηκε η παραχώρηση θέσης ελλιμενισμού στη Μαρίνα Ζέας του ανωτέρου σκάφους για το χρονικό διάστημα από 28.2.2011 έως 31.12.2011, έναντι μηνιαίου μισθώματος ποσού 1.063 ευρώ, καταβλητέου εντός του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα ελλιμενισμού, σύμφωνα με το τιμολόγιο που ορίσθηκε με υπ’ αριθ. 76/16.12.2010 απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ενάγουσας, όπως εγκρίθηκε δυνάμει της υπ’ αριθ. 2714/2011 Υπουργικής Απόφασης (ΦΕΚ Β 421/16-3-2011). Σε εκτέλεση δε της εν λόγω σύμβασης, η οποία, μετά το πέρας της συμφωνηθείσας διάρκειάς της, κατέστη αορίστου χρόνου, η ενάγουσα παρείχε έκτοτε τις προεκτιθέμενες υπηρεσίες, ειδικότερα, δε, για την επίδικη χρονική περίοδο από 1.5.2013 έως 31.12.2013 και από 1.1.2014 έως 28.2.2014, εξέδωσε τα προσκομιζόμενα και επικαλούμενα από την ίδια, με αριθμούς …, καθώς και τα με αριθμούς … και … τιμολόγια παροχής υπηρεσιών, συνολικού ποσού [1.063 Ευρώ Χ 10 μήνες =] 10.630 Ευρώ. Επισημαίνεται, τέλος, ότι οι εναγόμενες, δυνάμει του από 10.11.2014 ιδιωτικού συμφωνητικού που συνήψαν με την εδώ ενάγουσα (βλ. προσκομιζόμενο και επικαλούμενο από την ενάγουσα, υπ’ αριθμ. σχετ. 19), αναγνώρισαν την ως άνω οφειλή τους, πλην όμως, δεν έχουν, μέχρι σήμερα, καταβάλει, το ανωτέρω οφειλόμενο ποσό. Κατ’ ακολουθίαν, οι εναγόμενοι οφείλουν στην ενάγουσα εις ολόκληρον, η πρώτη εξ αυτών ως πλοιοκτήτρια, η δε δεύτερη ως νόμιμος εκπρόσωπός της, σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 4.5 του Ειδικού Κανονισμού Λειτουργίας του Τουριστικού Λιμένα Ζέας, που εγκρίθηκε με την υπ’ αριθ. … απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης (ΦΕΚ 1476/Β/28.7.2008), το ανωτέρω ποσό των 10.630 Ευρώ, που αντιστοιχεί στα οφειλόμενα τέλη ελλιμενισμού της ως άνω χρονικής περιόδου. Επομένως, πρέπει η υπό κρίση αγωγή να γίνει δεκτή ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν και να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να καταβάλουν εις ολόκληρον στην ενάγουσα το ως άνω ποσό των 10.630 Ευρώ, νομιμοτόκως από την πάροδο του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα ελλιμενισμού για έκαστη μηνιαία οφειλή, κατά τα εκτιθέμενα ειδικότερα στο διατακτικό της παρούσας. Ωστόσο, το αίτημα περί κηρύξεως της απόφασης προσωρινώς εκτελεστής πρέπει να απορριφθεί, γιατί η καθυστέρηση της εκτέλεσης δεν θα επιφέρει σημαντική ζημία στην ενάγουσα ούτε συντρέχουν εξαιρετικοί προς τούτο λόγοι. Τέλος, πρέπει να ορισθεί το νόμιμο παράβολο ερημοδικίας (άρθρα 653 παρ. 1, 591 παρ. 1 και 505 παρ. 2 ΚΠολΔ), για την περίπτωση της εκ μέρους των εναγομένων άσκησης ανακοπής ερημοδικίας κατά της παρούσας, σύμφωνα με όσα ειδικότερα ορίζονται στο διατακτικό της, η δε δικαστική δαπάνη της ενάγουσας, κατόπιν και του σχετικού αιτήματός της, πρέπει να επιβληθεί εις βάρος των εναγομένων, λόγω της ήττας τους (άρθρα 176, 180 παρ. 3 και 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ), σύμφωνα με όσα ειδικότερα διαλαμβάνονται στο διατακτικό της παρούσας απόφασης.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην των εναγομένων.

ΟΡΙΖΕΙ το παράβολο ερημοδικίας στο ποσό των διακοσίων (200) Ευρώ.

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εκδίκαση της υπόθεσης κατά την ειδική διαδικασία των μισθωτικών διαφορών (άρθρα 648 έως 657 ΚΠολΔ).

ΔΕΧΕΤΑΙ την αγωγή.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τους εναγομένους να καταβάλουν εις ολόκληρον στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των δέκα χιλιάδων εξακοσίων τριάντα Ευρώ (10.630 Ευρώ), με το νόμιμο τόκο από την πάροδο του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα από το Μάιο του έτους 2013 μέχρι και τον Φεβρουάριο του έτους 2014, για έκαστη μηνιαία οφειλή ύψους 1.063 Ευρώ, μέχρι την οριστική εξόφληση.

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τους εναγομένους στην καταβολή των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, τα οποία καθορίζει στο ποσό των εξακοσίων είκοσι (620)  Ευρώ.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά, στο ακροατήριό του και σε έκτακτη δημόσια αυτού συνεδρίαση, στις                  , χωρίς την παρουσία των διαδίκων και του πληρεξουσίου δικηγόρου της ενάγουσας.

 

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                                        Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ