ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός Απόφασης 4767/2015
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ)
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τον Δικαστή Γεώργιο Κυριακό, Πρωτοδίκη,ο οποίος ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου και την Γραμματέα Σπυριδούλα Βαλλιανάτου.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του στις 21Απριλίου …5, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΩΝ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΩΝ – ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ: 1) Εταιρείας με την επωνυμία «…», που εδρεύει στον Πειραιά,όπως νόμιμα εκπροσωπείται, η οποία παραστάθηκε διά της πληρεξουσίας δικηγόρου της Μαρίας Δαμίγου, βάσει δηλώσεως κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ.και 2) Ναυτικής εταιρείας με την επωνυμία «…», που εδρεύει στα Χ. Κ.,όπως νόμιμα εκπροσωπείται, η οποία παραστάθηκε διά της πληρεξουσίας δικηγόρου της Ευαγγελίας Παπαντωνοπούλου, βάσει δηλώσεως κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ.
ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ – ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ: Κ. Δ. του Γ., κατοίκου Πατρών, ο οποίος παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου του Ουρανίας Σαμπροβαλάκη, βάσει δηλώσεως, κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ.
Ο εφεσίβλητος άσκησε ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πειραιώς την από 27.11….1(ΓΑΚ/ΑΚΔ:…) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η με αριθμό227/…4 απόφαση του παραπάνω Δικαστηρίου, που δέχθηκε εν μέρει την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλαν: α) η πρώτη εναγόμενη της κύριας αγωγής, εταιρεία με την επωνυμία «…», με την από 18.09….4 έφεσή της, που έχει κατατεθεί στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με αριθμό … και προσδιορίστηκε προς συζήτηση στο Δικαστήριο τούτο(ΓΑΚ/ΑΚΔ:…) για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, β) η δεύτερη εναγόμενη της κύριας αγωγής, εταιρεία με την επωνυμία «…», με την από 08.10….4 έφεσή της, που έχει κατατεθεί στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με αριθμό … και προσδιορίστηκε προς συζήτηση στο Δικαστήριο τούτο(ΓΑΚ/ΑΚΔ:…) για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ στο ακροατήριο, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τωνδιαδίκων παραστάθηκαν στο ακροατήριο όπως αναφέρεται παραπάνω, ανέπτυξανδε τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις έγγραφες προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Οι υπό κρίση: α) από 18.09….4έφεση (α’ έφεση), η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Ειρηνοδικείου Πειραιώς την 06.10….4(αριθμός κατάθεσης: …) και στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου, για ορισμό δικασίμου, την 15.10….4 (ΓΑΚ/ΑΚΔ:…) και β) από 08.10….4 έφεση (β’ έφεση), η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Ειρηνοδικείου Πειραιώς την 10.10….4(αριθμός κατάθεσης: …14) και στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου, για ορισμό δικασίμου, την 14.10….4 (ΓΑΚ/ΑΚΔ:…), με τις οποίες προσβάλλεται η υπ’ αριθμ. 227/…4 οριστική απόφαση του Ειρηνοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε επί της, από 27.11….1(ΓΑΚ/ΑΚΔ:…), αγωγής του εφεσιβλήτου, εκδικασθείσα, αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία εργατικών διαφορών, έχουν ασκηθεί σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις (άρθρα 495, 499, 511, 516, 517 και 520 ΚΠολΔ) εντός της καταχρηστικής προθεσμίας των τριών ετών (άρθρα 144, 145 και 518 παρ. 2 ΚΠολΔ), δεδομένου ότι οι διάδικοι δεν επικαλούνται, ούτε άλλωστε προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου της δικογραφίας, επίδοση της εκκαλουμένης απόφασης, αρμοδίως δε εισάγονται προς συζήτηση ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου (άρθρα 17Α, 511, 513 παρ. 1 εδ. β΄, 518 παρ. 1 σε συνδυασμό με 591 παρ. 1 ΚΠολΔ και 51§1γ Ν. 2172/1993).
Με την αγωγή του, επί της οποίας εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση, ο ενάγων και ήδη εφεσίβλητος, εξέθετε ότι,σε εκτέλεση σύμβασης ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου που καταρτίστηκε στον Πειραιά την …….1, ναυτολογήθηκε ως ναύτης στο αναφερόμενο στην αγωγή επιβατηγό-οχηματαγωγό πλοίο, του οποίου κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα η πρώτη εναγόμενη και ήδη εκκαλούσα της α’ έφεσης ήταν απλή κυρία και η δεύτερη εναγόμενη και ήδη εκκαλούσα της β’ έφεσης ήταν εφοπλίστρια, ο δε μηνιαίος μισθός του συμφωνήθηκε να είναι ο προβλεπόμενος από την ισχύουσα για το έτος …1 Σ.Σ.Ν.Ε., στο δε ως άνω πλοίο, που εκτελούσε τα αναφερόμενα στην αγωγή δρομολόγια, ο ενάγων εκθέτει ότι εργαζόταν για 16 ώρες κατά μέσο όρο ανά ημέρα, συμπεριλαμβανομένων των Σαββάτων και αργιών, έως την 16.12….1, οπότε και λύθηκε η εργασιακή του σχέση, λόγω διακοπής των δρομολογίων. Με βάση το ιστορικό αυτό ζητούσε να τού καταβάλουν οι εναγόμενες, έκαστη εξ αυτών εις ολόκληρον, το συνολικό ποσό των 10.479,85 ευρώ, όπως αυτό εξειδικεύεται κατά τα επιμέρους αγωγικά κονδύλια, για διαφορά υπερωριακής εργασίας, επίδομα ιματισμού, αποζημίωση διανυκτέρευσης, πρόσθετη αμοιβή για «Δρομολόγια ΕΞΠΡΕΣ», επίδομα άγονων γραμμών και αναλογία Δώρου Χριστουγέννων, με τον νόμιμο τόκο υπερημερίας αφότου κάθε αξίωσή του κατέστη απαιτητή, άλλως από της επομένης της απολύσεώς του, άλλως από της επομένης από την επίδοση της αγωγής του, καθώς και να καταδικαστούν οι εναγόμενες στην καταβολή των δικαστικών του εξόδων. Επί της εν λόγω αγωγής εκδόθηκε η υπ’ αριθμόν 227/…4 εκκαλούμενη οριστική απόφαση του Ειρηνοδικείου Πειραιώς, η οποία δέχτηκε εν μέρει την αγωγή, υποχρεώνοντας τις εναγόμενες να του καταβάλουν το ποσό των 4.472,53 ευρώ, νομιμοτόκως κατά τα αναφερόμενα σε αυτήν. Ήδη, με τις κρινόμενες εφέσεις τους, η εκκαλούσες παραπονούνται κατά της πιο πάνω απόφασης και ζητούν, για τους αναφερόμενους σε αυτές λόγους, να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη, προκειμένου στη συνέχεια να απορριφθεί η αγωγή.Πρέπει, επομένως, η υπό κρίση εφέσειςνα γίνουν τυπικά δεκτές (άρθρ. 532 ΚΠολΔ) και να εξεταστούν περαιτέρω, κατά την ίδια διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων τους (άρθρ. 533 παρ. 1 ΚΠολΔ), συνεκδικαζόμενες μεταξύ τους, λόγω της πρόδηλης συνάφειάς τους (άρθρα 246 και 524 παρ. του ΚΠολΔ) καθώς και μετά των νομοτύπως και παραδεκτώς, ασκηθεισών, από τον ενάγοντα, με τις προτάσεις του, κατά την προκειμένη συζήτηση της υποθέσεως, ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, αντεφέσεων, με τις οποίες αυτός πλήττει τα εκκληθέντα, με τις υπό κρίση εφέσεις, και συνεχόμενα, μ’ αυτά, κεφάλαια της εκκαλουμένης αποφάσεως (άρθρα 523 παρ. 1, 674 παρ. 1 ΚΠολΔ).
Με τον πρώτο λόγο της υπό στοιχείο β’ έφεσης, η εκκαλούσα – δεύτερη εναγομένη, ισχυρίζεται ότι τα αιτήματα επιδίκασης αμοιβής για υπερωριακή εργασία, αναλογία δώρου Χριστουγέννων και πρόσθετη αμοιβή δρομολογίων εξπρές έπρεπε να απορριφθούν ως αόριστα, για τους λόγους που εκθέτει ειδικότερα στο δικόγραφό της. Πλην όμως ο εν λόγω ισχυρισμός πρέπει να απορριφθεί ως νόμω αβάσιμος, δεδομένου ότι η υπό κρίση αγωγή είναι επαρκώς ορισμένη, αφού αφενός μεν, ως προς την υπερωριακή του εργασία, ο ενάγων αναφέρει στο δικόγραφο της αγωγής ότι εργαζόταν,είτε ως «ντεϊμάνης» επί 16 ώρες ημερησίως,είτε σε δύο καταρχήν τετράωρες βάρδιες, οι οποίες λόγω της καθημερινής υπέρβασης του ωραρίου του εξελίσσονταν σε δύο οκτάωρες βάρδιες, με αποτέλεσμα να εργάζεται πάντοτε ως ναύτης, επί τουλάχιστον 16 ώρες ημερησίως, δεδομένου ότι δεν αποτελεί αναγκαίο στοιχείο της αγωγής το είδος των κατ’ ιδίαν εργασιών που εκτελέστηκαν, εφόσον σ’ αυτήν αναφέρεται η ειδικότητα και ο βαθμός του ναυτικού, αφετέρου δε, ως προς τα δρομολόγια εξπρές, δεδομένου ότι ο ενάγων, στο αγωγικό του δικόγραφο, κατόπιν της παραδεκτής διόρθωσης αυτού με τις προτάσεις του στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, προσδιορίζει με πλήρη σαφήνεια τις ώρες άφιξης και αναχώρησης του επιδίκου πλοίου από τους λιμένες αφετηρίας και προορισμού, με αποτέλεσμα να προκύπτουν με σαφήνεια και οι ώρες πρόωρης αναχώρησης του πλοίου για τον προσδιορισμό των εξπρές δρομολογίων.
Από την επανεκτίμηση της ένορκης καταθέσεως του μάρτυρος απόδειξης του ενάγοντος, που εξετάστηκε στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και περιέχεται στα ταυτάριθμα με την πρωτοβάθμια απόφαση πρακτικά, των με αριθμούς…… και….. από 11.01….2 ενόρκων βεβαιώσεων ενώπιον της Ειρηνοδίκου Πειραιάς, οι οποίες ελήφθησαν μετά από νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευση των εναγομένων, της με αριθμό … από 01.12….3 ένορκης βεβαίωσης ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιά, η οποία ελήφθη στο πλαίσιο άλλης Δίκης και λαμβάνεται υπόψη ως δικαστικό τεκμήριο και των λοιπών μετ’ επικλήσεως προσκομιζομένων εγγράφων, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά:Με σύμβαση ναυτικής εργασίας αόριστου χρόνου, που καταρτίστηκε στις …….1 στον Πειραιά, ο ενάγων, απογεγραμμένος Έλληνας ναυτικός, ναυτολογήθηκε ως ναύτης στο υπό Ελληνική σημαία επιβατηγό – οχηματαγωγό πλοίο με την ονομασία «…», κοχ … και κκχ …, όπου και υπηρέτησε μέχρι τις 16.12….1, οπότε απολύθηκε στο λιμάνι του Πειραιά, λόγω διακοπής των δρομολογίων. Κατά την επίδικη περίοδο, κυρία του ανωτέρω πλοίου ήταν η πρώτη εναγόμενη, καθόσον την εν λόγω περίοδο είχε παραχωρήσει τον εφοπλισμό αυτού στην δεύτερη εναγομένη, γεγονός που συνομολογείται από τις εναγόμενες, ενόψει του ότι δεν αμφισβητείται ειδικώς από αυτές. Ως εκ τούτου, κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, ευθύνονται αμφότερες οι εναγόμενες για τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την εκμετάλλευση του πλοίου, πλην όμως η πρώτη εναγομένη, ως κυρία αυτού,ευθύνεται μέχρι της αξίας του πλοίου, σύμφωνα με το άρθρο106 εδ. β’ ΚΙΝΔ. Οι μηνιαίες αποδοχές του ενάγοντος ορίστηκαν σύμφωνα με όσα προβλέπονταν για την ειδικότητα του ναύτη από την ισχύουσα Σ.Σ.Ν.Ε. του έτους …1, για τα πληρώματα ακτοπλοϊκών – επιβατηγών πλοίων. Κατά το χρονικό διάστημα από …….1 έως και 31.10….1, το ανωτέρω πλοίο εκτελούσε, μετ’ επιστροφής, το δρομολόγιο Πειραιάς (λιμάνι αφετηρίας) – Σύρος – Μύκονος – Εύδηλος Ικαρίας – Καρλόβασι Σάμου – Βαθύ Σάμου (λιμάνι προορισμού). Συγκεκριμένα, αναχωρούσε από το λιμάνι του Πειραιά κάθε Δευτέρα στις 12:00 και κατέπλεε στο Βαθύ Σάμου στις 21:00 της ίδιας ημέρας, απ’ όπου απέπλεε στις 13:30 της Τρίτης με τελικό προορισμό τον Πειραιά, όπου κατέπλεε στις 21:35 της ίδιας ημέρας, για να αναχωρήσει την Τετάρτης στις 12:00, έχοντας τους ίδιους, ανωτέρω αναφερόμενους προορισμούς και να καταπλεύσει στο Βαθύ στις 21:00 της ίδιας ημέρας, από όπου αναχωρούσε στις 21:45, εκτελώντας το ίδιο δρομολόγιο με λιμένα προορισμού τον Πειραιά, όπου κατέφθανέ στις 06:20 π.μ. της Πέμπτης, χωρίς κατά την εκτέλεση συγκεκριμένου δρομολογίου να καταπλεύσει στο λιμάνι της Μυκόνου. Τους ίδιους ακριβώς προορισμούς με αυτούς του δρομολογίου της Τετάρτης είχε το ανωτέρω πλοίο μέχρι και το Σάββατο, όπως και τις ίδιες ακριβώς ώρες αναχώρησης από το λιμάνι του Πειραιά (λιμάνι αφετηρίας), ήτοι στις 12:00 της αντίστοιχης ημέρας και κατάπλου στο Βαθύ (λιμάνι προορισμού), ήτοι στις 06:20 π.μ. της αντίστοιχης ημέρας. Περαιτέρω, το Σάββατο το ένδικο πλοίο απέπλεε από το λιμάνι του Πειραιά (λιμάνι αφετηρίας) επίσης στις 12:00 και, ομοίως, κατέπλεε στις 21:00 στο Βαθύ (λιμάνι προορισμού), απ’ όπου όμως αναχωρούσε στις 13:30 της Κυριακής με επιστροφή στον Πειραιά (λιμάνι αφετηρίας) κατ’ αντίθετη πορεία και με δρομολόγιο αυτή την φορά και προς το λιμάνι της Μυκόνου. Σημειώνεται δε ότι ο χρόνος παραμονής σε καθένα από τα ανωτέρω αναφερόμενα λιμάνια (Σύρος, Μύκονος, Εύδηλος, Καρλόβασι) ήταν 15-20 λεπτά. Περαιτέρω, από 01.11….1 έως την απόλυση του ενάγοντος την 16.12….1, το ανωτέρω πλοίο εκτελούσε το δρομολόγιο Πειραιάς – Σύρος – Εύδηλος Ικαρίας – Άγιος Κήρυκος Ικαρίας – Φούρνοι – Καρλόβασι Σάμου – Βαθύ Σάμου. Πιο συγκεκριμένα, αναχωρούσε την Δευτέρα στις 18:00 από το λιμάνι του Πειραιά (λιμάνι αφετηρίας) και κατέπλεε στις 05:45 π.μ. της Τρίτης στο Βαθύ της Σάμου (λιμάνι προορισμού), απ’ όπου απέπλεε στις 18:00 της ίδιας ημέρας με επιστροφή κατ’ αντίθετη πορεία και κατέπλεε στο λιμάνι του Πειραιά στις 06:00 π.μ. της Τετάρτης. Το αυτό δρομολόγιο ακολουθούνταν και για την υπόλοιπη εβδομάδα, πλην του Σαββάτου, οπότε το πλοίο κατέπλεε ομοίως στις 05:45 π.μ. στο Βαθύ (λιμάνι προορισμού), πλην όμως την ημέρα εκείνη δεν εκτελούνταν δρομολόγια και το πλοίο απέπλεε από το Βαθύ την Κυριακή στις 18:00 για να καταπλεύσει στον Πειραιά (λιμάνι αφετηρίας) την Δευτέρα στις 06:00 π.μ. Σημειώνεται ότι ο χρόνος παραμονής σε καθένα από τα ανωτέρω αναφερόμενα λιμάνια (Σύρος, Εύδηλος, Αγιος Κήρυκος, Φούρνοι, Καρλόβασι) ήταν 15-30 λεπτά. Περαιτέρω, στο κατώτερο προσωπικό του πληρώματος του πλοίου περιλαμβάνονταν, μαζί με τον ενάγοντα, δώδεκα συνολικά ναύτες και δύο ναυτόπαιδες, που υπηρετούσαν υπό τις οδηγίες ενός ναύκληρου και δύο υποναύκληρων. Οι εκκαλούσες, με τον πρώτο λόγο της υπό στοιχείο α’ έφεσης και τον δεύτερο λόγο της υπό στοιχείο β’ έφεσης ισχυρίζονται, ως προς την υπερωριακή απασχόληση του ενάγοντος, ότι η πρωτόδικη απόφαση έσφαλε στην κρίση της ότι αυτός εργαζόταν 12 ώρες ημερησίως. Επί του εν λόγω θέματος, η πρωτόδικη απόφαση έκρινε τα κάτωθι: «Ο ενάγων, κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, εκτελούσε δύο τετράωρες φυλακές ανά ημέρα, ενώ, περαιτέρω, συμμετείχε σε εργασίες ασφαλούς πρόσδεσης και καβοδεσίας του πλοίου, μετά δε την πρόσδεση ήταν επιφορτισμένος με την φόρτωση και εκφόρτωση των οχημάτων στο γκαράζ του πλοίου. Τέλος, εκτελούσε εργασίες καθαρισμού του πλοίου μετά την άφιξή του στο λιμάνι του Πειραιά και πριν την αναχώρησή του. Εξάλλου, ο ενάγων, κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, απασχολούνταν με τα ανωτέρω αναφερόμενα καθήκοντα 12 ώρες ημερησίως κατά μέσο όρο, συμπεριλαμβανομένων των Σαββάτων και αργιών, πλην των Σαββάτων από 01.11….1 έως τον χρόνο απόλυσής του,την 16.12….1, οπότε και ο ενάγων εργαζόταν μόνον 8 ώρες ανά Σάββατο, ενόψει του ότι κατά το αμέσως ανωτέρω αναφερόμενο χρονικό διάστημα το επίδικο πλοίο δεν εκτελούσε δρομολόγια κατά τις ημέρες του Σαββάτου της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου. Ως προς την υπερωριακή απασχόληση του ενάγοντος, στην ανωτέρω κρίση άγεται το παρόν Δικαστήριο για τους ακόλουθους λόγους: 1) Στο πλοίο απασχολούνταν κατά μέσο όρο 17 άτομα ως προσωπικό καταστρώματος και συγκεκριμέναέναςναύκληρος, δύουποναύκληροι, δώδεκαναύτες και δύοναυτόπαιδες και ως εκ τούτου, λόγω του πλήθους των εργαζομένων στους οποίους είχαν ανατεθεί καθήκοντα συναφή με αυτά που είχαν ανατεθεί στον ενάγοντα, δεν είναι νοητή η δεκαεξάωρη απασχόληση σε εργασίες του πλοίου οποιουδήποτε εξ αυτών, ιδιαίτερα δε κατά την χειμερινή περίοδο. 2) Ένεκα της φύσεως και του αντικειμένου της απασχόλησης του ενάγοντος ως ναύτη, προέχει η εκτέλεση του συγκεκριμένου έργου και όχι η τήρηση ορισμένου ωραρίου, οι δε ανατεθείσες στον ναύτη εργασίες, σε κάθε περίπτωση, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, είναι λιγότερο απαιτητικές την χειμερινή περίοδο σε σχέση με την θερινή. 3) Λόγω του ότι το χρονικό διάστημα από …….1 έως 16.12….1 δεν χαρακτηρίζεται ως περίοδος αιχμής με αυξημένη τουριστική κίνηση, υπερωρίες ναυτών άνω των τεσσάρων ωρών ανά ημέρα απασχόλησης δεν δικαιολογούνται βάσει των αναγκών του πλοίου. Ωστόσο, δεν νοούνται ούτε λιγότερες των τεσσάρων ωρών, λόγω του πλήθους των λιμένων στα οποία κατέπλεε το ένδικο πλοίο κατά την παραπάνω χρονική περίοδο (πλην των Σαββάτων των μηνών Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου …1 για τον λόγο που ανωτέρω εκτέθηκε), αφού ο κατάπλους και απόπλους στα ανωτέρω λιμάνια έχει ως συνέπεια την επίπονη απασχόληση των ναυτών που υπηρετούν στο πλοίο αυτό. Σημειώνεται δε ότι οι Ένορκες Βεβαιώσεις των μαρτύρων που προσάγει και επικαλείται ο ενάγων δεν κρίνονται πειστικές από το παρόν Δικαστήριο, επειδή ουδείς εξ αυτών συνυπηρέτησε με τον ενάγοντα στο ένδικο πλοίο και συνεπώς δεν μπορούσαν να έχουν άμεση αντίληψη για το είδος και τις ώρες εργασίας αυτού. Περαιτέρω, ως προς τις ώρες υπερωριακής απασχόλησης, δεν κρίνεται ως αντικειμενικός ούτε ο μάρτυρας απόδειξης του ενάγοντος που εξετάστηκε στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου, επειδή δεν ήταν σε θέση να δώσει πειστική απάντηση αναφορικά με το ποιες ώρες εργαζόταν ο ενάγων και ποιες αναπαυόταν. 4) Τέλος, ισχυρή απόδειξη για την πραγματοποίηση των ανωτέρω υπερωριών από μέρους του ενάγοντος είναι και το γεγονός ότι χορηγούνταν σε αυτόν τακτικά υπερωριακή αμοιβή, όπως αποδεικνύεται από τους λογαριασμούς μισθοδοσίας που νόμιμα προσκόμισαν και επικαλέστηκαν όλοι οι διάδικοι. Κατόπιν αυτών, ο ενάγων παρείχε, σύμφωνα με την ανωτέρω αναφερόμενη Σ.Σ.Ν.Ε. (βλ. αρθρ. 11 και 13 παρ. 1) κατά τις καθημερινές και Κυριακές τέσσερις (4) ώρες υπερωριακής εργασίας και κατά τα Σάββατα και αργίες δώδεκα (12) ώρες τέτοιας εργασίας, πλην των Σαββάτων από 01.01….1 έως και τον χρόνο απόλυσής του,την 16.12….1, οπότε παρείχε οκτώ (8) ώρες τέτοιας εργασίας. Συνεπώς, ο ενάγων δικαιούται: I) Για την χρονική περίοδο από …….1 έως 16.12….1, ως αμοιβή για απλή υπερωριακή εργασία κατά τις καθημερινές και τις Κυριακές, δοθέντος ότι ο ενάγων εργαζόταν, πέραν του οκταώρου, τέσσερεις επιπλέον ώρες, κατά μέσο όρο, ανά ημέρα, επομένως, κατά τις 66 καθημερινές και Κυριακές, που περιλαμβάνονται στο ανωτέρω χρονικό διάστημα, ο ενάγων παρείχε (66 ημέρες επί 4 ώρες υπερωρία ανά ημέρα) 264 ώρες απλής υπερωριακής εργασίας, οι οποίες, βάσει της οικείας Σ.Σ.Ν.Ε., αμείβονται με 8,38 ευρώ ανά ώρα (βλ. άρθρ. 13, Πίνακας Ε’) και έπρεπε, βάσει της ως άνω Σ.Σ.Ν.Ε. ο ενάγων να λάβει (264 ώρες επί 8,38=) 2.212,32 ευρώ. Έναντι του ποσού αυτού ο ενάγων έλαβε (32,64ευρώτον Σεπτέμβριο + 310,08ευρώτον Οκτώβριο + 334,80ευρώτον Νοέμβριο + 175,77ευρώτον Δεκέμβριο=) 853,29ευρώ. Συνεπώς δικαιούται το επιπλέον, ήτοι το ποσό των (2.212,32 – 853,29=) 1.359,03ευρώ. II) α) Περαιτέρω, κατά τα 5 Σάββατα του μηνός Οκτωβρίου …1 (λόγω του ότι ο ενάγων προσλήφθηκε στις …….1 και συνεπώς δεν υπηρέτησε Σάββατα κατά τον μήνα Σεπτέμβριο) και τις 2 αργίες του επίδικου χρονικού διαστήματος (Παρασκευή 28.10….1 και Τρίτη 06.12….1 – Αγίου Νικολάου) που περιλαμβάνονται στο ανωτέρω χρονικό διάστημα, ο ενάγων παρείχε (7 ημέρες επί 12 ώρες) 84 ώρες υπερωριακής εργασίας Σαββάτων και αργιών (σημειώνεται ότι η παροχή εργασίας κατά τα Σάββατα και τις αργίες θεωρείται υπερωριακή απασχόληση ανεξαρτήτως των ωρών κατά τις οποίες παρασχέθηκε), που αμείβονται, βάσει της οικείας Σ.Σ.Ν.Ε., με 10,05 ευρώ ανά ώρα. Επομένως, ο ενάγων έπρεπε, βάσει του άρθρ. 13, Πίνακας Ε’, της ως άνω Σ.Σ.Ν.Ε., να λάβει το ποσό των (84 ώρες επί 10,05=) 844,20ευρώ. β) Εξάλλου, κατά τα 6 Σάββατα των μηνών Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου (μέχρι 16.12) του …1, ο ενάγων παρείχε (6 ημέρες επί 8 ώρες) 48 ώρες υπερωριακής εργασίας Σαββάτων και αργιών, που αμείβονται, βάσει της οικείας Σ.Σ.Ν.Ε., με 10,05ευρώ ανά ώρα. Επομένως, ο ενάγων έπρεπε, βάσει της οικείας Σ.Σ.Ν.Ε., να λάβει το συνολικό ποσό των (48 ώρες επί 10,05=) 482,40ευρώ. Επομένως, ο ενάγων για υπερωριακή εργασία κατά τα Σάββατα και τις αργίες όλου του χρονικού διαστήματος κατά το οποίο εργάστηκε στο ένδικο πλοίο έπρεπε να λάβει το συνολικό ποσό των (844,20 + 482,40=) 1.326,60ευρώ. Έναντι του ποσού αυτού ο ενάγων έλαβε (29,62ευρώτον Σεπτέμβριο + 340,58ευρώτον Οκτώβριο + 455,57ευρώτον Νοέμβριο + 242,97ευρώτον Δεκέμβριο=) 1.068,74ευρώ. Συνεπώς δικαιούται το επιπλέον, ήτοι το ποσό των (1.326,60 – 1.068,74=) 257,86ευρώ». Η εν λόγω κρίση του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου λαμβάνει υπ’ όψη της το σύνολο του αποδεικτικού υλικού, προσδίδοντας σε κάθε αναφερόμενο αποδεικτικό μέσο την επί μέρους αποδεικτική του αξία, κατόπιν συνεκτίμησής του με τα υπόλοιπα, με ορθή και πλήρη, κατά περίπτωση, αιτιολογία. Συνεπώς, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο κατέληξε στην παραπάνω κρίση τουεκτιμώντας ορθά τις αποδείξεις, παρά τα όσα αβασίμως ισχυρίζονται οι εκκαλούσες στους σχετικούς λόγους των εφέσεών τους, οι οποίοι πρέπει να απορριφθούν ως ουσία αβάσιμοι, απορριπτομένων, κατ’ ακολουθίαν και των σχετικών λόγων της αντέφεσης του ενάγοντος, ως ουσία αβάσιμων. Περαιτέρω, ως προς το Δώρο Χριστουγέννων, ο ενάγων, για το χρονικό διάστημα από 01.05….0 έως 31.12….0 εργάστηκε 79 ημέρες, ήτοι από …….1 έως 16.12….1, δηλαδή (79 ημέρες δια 19 =) 4,16 19ήμερα. Σύμφωνα δε με την ορθή κρίση του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, ο μηνιαίος μισθός του διαμορφώθηκε, βάσει της οικείας Σ.Σ.Ν.Ε, ως εξής: α) Βασικός Μισθός [1.157,99ευρώ (μισθός ενεργείας) + 254,76ευρώ (επίδομα Κυριακών)=] 1.412,75ευρώ. β) Το μηνιαίο επίδομα βαρείας και ανθυγιεινής εργασίας ανερχόταν κατ’ άρθρο 8 παρ. 13 της ως άνω Σ.Σ.Ν.Ε. στο ύψος των 35,22ευρώ. γ) Περαιτέρω, το ημερήσιο αντίτιμο τροφής ήταν κατ’ άρθρο 3 της ως άνω Σ.Σ.Ν.Ε. 19,21 ευρώκαι συνεπώς, το μηνιαίο αντίτιμο τροφής ήταν (19,21 επί 30 ημέρες=) 576,30ευρώ και συμπεριλαμβάνεται εν προκειμένω, δεδομένου ότι αποτελεί πάγια αποδοχή και δεν αποδείχθηκε ότι χορηγήθηκε σε είδος, παρά τα όσα αβασίμως ισχυρίζεται η πρώτη εναγομένη στον σχετικό έκτο λόγο της έφεσής της. δ) Η αποζημίωση άδειας ανερχόταν στο ύψος των [(1.157,99ευρώ + 254,76ευρώ δια 22 + ημερήσιο αντίτιμο τροφής 19,21 ευρώ) επί 5 ημερομίσθια=] 417,15ευρώκαι συμπεριλαμβάνεται εν προκειμένω, δεδομένου ότι αποτελεί πάγια αποδοχή, κατ’ άρθρο 15 της οικείας Σ.Σ.Ν.Ε., ενώ δεν αποδείχθηκε ότι χορηγήθηκε στον ενάγοντα η δικαιούμενη άδεια του, παρά τα όσα αβασίμως ισχυρίζεται η πρώτη εναγομένη στον σχετικό έκτο λόγο της έφεσής της. στ) Τέλος, κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα, ο ενάγων δικαιούται αμοιβή για τη συνολική υπερωριακή απασχόληση που παρείχε κατά τις καθημερινές, τα Σάββατα και τις αργίες (2.212,32ευρώ + 1.326,60ευρώ=) 3.538,92ευρώ δια 79 ημέρες = 44,80ευρώ ανά ημέρα επί 30 ημέρες = 1.344ευρώ ο μέσος όρος των υπερωριών του ανά μήνα. Επομένως, ο μέσος μηνιαίος μισθός του ενάγοντος για το ανωτέρω διάστημα ήταν (1.412,75ευρώ + 35,22ευρώ + 576,30ευρώ + 417,15ευρώ + 1.344ευρώ=) 3.785,42ευρώ. Περαιτέρω, τα 2/25 του τελευταίου αυτού ποσού είναι 302,83ευρώ. Ο ενάγων, ως ανωτέρω αναφέρθηκε, εργάστηκε κατά την παραπάνω περίοδο για 4,16 19ήμερα. Συνεπώς, δικαιούται, για την ανωτέρω αιτία, το ποσό των (302,83ευρώ επί 4,16=) 1.259,77ευρώ. Έναντι του ποσού αυτού ο ενάγων έλαβε το συνολικό ποσό των 723,93ευρώ + 29,85ευρώ (το τελευταίο αυτό ποσό πιστώθηκε στον τραπεζικό λογαριασμό του ενάγοντος, όπως αποδεικνύεται από την από 11.04….2 εκτύπωση μισθοδοσίας τρίτων που προσκομίζουν οι εναγόμενες) = 753,78ευρώ. Συνεπώς, δικαιούται το επιπλέον, ήτοι το ποσό των (1.259,77 – 753,78=) 505,99ευρώ. Κατά συνέπεια, δεδομένου ότι ο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, κατά τα ανωτέρω, ορθώς εφάρμοσε τον νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις, πρέπει να απορριφθούν ως νόμω και ουσία αβάσιμοι οι προβαλλόμενοι ισχυρισμοί των αντιδίκων κατά τον έκτο λόγο της υπό στοιχείο α’ έφεσης, τον τρίτο λόγο της υπό στοιχείο β’ έφεσης και τους σχετικούς λόγους των κρινόμενων αντεφέσεων. Περαιτέρω, ως προς το επίδομα ιματισμού, ο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έκρινε ορθά ότι στον ενάγοντα δεν καταβαλλόταν, κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, σε είδος ο απαραίτητος για την εργασία του ιματισμός, στηρίζοντας την κρίση του αυτή στην ένορκη κατάθεση του μάρτυρος απόδειξης, συνεκτιμώντας το γεγονός ότι οι εναγόμενες ουδόλως προσάγουν τιμολόγια ή άλλα παραστατικά από τα οποία να εμφαίνεται ότι είχε ληφθεί μέριμνα, ώστε το κατώτερο πλήρωμα να είναι εφοδιασμένο με τον απαραίτητο για εκείνο ιματισμό κατά την επίδικη περίοδο. Συνεπώς, ο ενάγων κατ’ άρθρο 5 της ως άνω Σ.Σ.Ν.Ε. δικαιούται επίδομα ιματισμού ύψους 56,50ευρώ επί (79 ημέρες υπηρεσίας του δια 30) = 146,90ευρώ, απορριπτομένων των σχετικών λόγων εφέσεων (δευτέρου και τετάρτου της υπό στοιχείο α’ και β΄ έφεσης αντίστοιχα), ως ουσία αβάσιμων. Ομοίως και ως προς το αγωγικό αίτημα επιδίκασης αποζημίωσης διανυκτέρευσης, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έκρινε ορθά ως κάτωθι: «V) Εξάλλου αποδεικνύεται ότι κατά το επίδικο χρονικό διάστημα δεν χορηγήθηκαν στον ενάγοντα οι προβλεπόμενες από την διάταξη του άρθρου 16 παρ. 1 της οικείας Σ.Σ.Ν.Ε. άδειες διανυκτέρευσης στο λιμάνι αφετηρίας του ανωτέρω αναφερόμενου πλοίου είτε στο λιμάνι προορισμού του. Ο ισχυρισμός των εναγομένων ότι οι διανυκτερεύσεις παρέχονταν στον ενάγοντα αυτουσίως είναι απορριπτέος ως ουσία αβάσιμος. Και τούτο, διότι αν είχαν παρασχεθεί άδειες διανυκτέρευσης, οι εναγόμενες θα είχαν μεριμνήσει να γίνει σχετική μνεία από τον πλοίαρχο στο Ημερολόγιο του πλοίου, όπως, άλλωστε, επιτάσσει και το άρθρο 16 παρ. 3 της προαναφερόμενης Σ.Σ.Ν.Ε. που διείπε τους όρους εργασίας του ενάγοντος κατά τον ένδικο χρόνο, προκειμένου να κατοχυρωθεί ότι πραγματοποιήθηκαν οι διανυκτερεύσεις, είναι δε βέβαιο ότι σε μια τέτοια περίπτωση οι εναγόμενες θα προσκόμιζαν το ως άνω Ημερολόγιο προς απόδειξη των ισχυρισμών τους. Ωστόσο, αυτές, ούτε το προσκομίζουν ούτε το επικαλούνται. Από μόνο δε το γεγονός της διανυκτέρευσης του πλοίου σε κάποιο λιμάνι δεν μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι ο ενάγων λάμβανε άδεια διανυκτέρευσης, αφού το πλήρωμα παραμένει στο πλοίο, ώστε να εργαστεί για τις ανάγκες του. Συνεπώς, για το επίδικο χρονικό διάστημα θα έπρεπε να χορηγηθούν στον ενάγοντα (2 ημέρες ανά μήνα επί 79 ημέρες υπηρεσίας δια 30=) 5 διανυκτερεύσεις. Ως εκ τούτου, ο ενάγων κατ’ άρθρο 16 παρ. 2 της ως άνω Σ.Σ.Ν.Ε. δικαιούται 1.157,99ευρώ δια 22 επί 5 = 263,17ευρώ. Συνεπώς, οι σχετικοί λόγοι εφέσεων (τρίτος και πέμπτος της υπό στοιχείο α’ και β΄ έφεσης αντίστοιχα), πρέπει να απορριφθούν ως ουσία αβάσιμοι.Περαιτέρω, αποδείχθηκε, βάσει του ανωτέρω Πίνακα Δρομολογίων περιόδου, από 05.09…1 έως και 31.10….1, ότι το ένδικο πλοίο εκτελούσε «Δρομολόγια ΕΞΠΡΕΣ». Εν προκειμένω, κατά το χρονικό διάστημα από …….1 έως 31.10….1, οπότε και ο ενάγων εργαζόταν στο πλοίο αυτό, αποδείχθηκε ότι το «…» δεν είχε εβδομαδιαίως άνω των 5 αναχωρήσεων από το λιμάνι αφετηρίας (Πειραιάς), ώστε να τύχει εφαρμογής η (ειδικότερη) παρ. 5 του άρθρου 33 της ως άνω Σ.Σ.Ν.Ε. Εξάλλου, κατά το διάστημα από …….1 έως 31.10….1, το επίδικο πλοίο: α) κατέφτανε κάθε Τετάρτη στο λιμάνι προορισμού (Βαθύ) στις 21:00 απ’ όπου αναχωρούσε στις 21:45 για το μετ’ επιστροφή δρομολόγιο του προς Πειραιά (λιμάνι αφετηρίας). Συνεπώς, αναχωρούσε 5,25 ώρες (ήτοι 5 ώρες και 15 λεπτά, άλλως 315 λεπτά) προ της συμπλήρωσης εξαώρου, β) Ακολούθως, κατέπλεε στον Πειραιά (λιμάνι αφετηρίας) στις 06:20 π.μ. εκάστης Πέμπτης, απ’ όπου απέπλεε στις 12:00 της ίδιας ημέρας (Πέμπτης) για να εκτελέσει το δρομολόγιο του με λιμένα προορισμού το Βαθύ. Συνεπώς, επίσης αναχωρούσε 20 λεπτά (ήτοι 0,33 ώρες) προ της συμπλήρωσης εξαώρου, γ) Κατά τον ίδιο τρόπο και την Πέμπτη αναχωρούσε από το Βαθύ 5,25 ώρες προ της συμπλήρωσης εξαώρου και κατέπλεε στον Πειραιά στις 06:20 π.μ. εκάστης Παρασκευής, δ) Εξάλλου και την Παρασκευή αναχωρούσε στις 12:00 από τον λιμένα αφετηρίας (Πειραιάς) με τελικό προορισμό το Βαθύ, ήτοι 0,33 ώρες (20 λεπτά) προ της συμπλήρωσης εξαώρου, ε) Εν συνεχεία, κατά τον ίδιο τρόπο, το πλοίο κατέπλεε στον Βαθύ (λιμένα προορισμού) στις 21:00 της Παρασκευής, για να αναχωρήσει στις 21:45, ήτοι επίσης 5,25 ώρες προ της συμπλήρωσης εξαώρου, με τελικό προορισμό τον Πειραιά (λιμάνι αφετηρίας), στ) Τέλος, κατέπλεε στον Πειραιά (λιμάνι αφετηρίας) στις 06:20 π.μ. του Σαββάτου απ’ όπου απέπλεε στις 12:00 της ίδιας ημέρας, ήτοι 0,33 ώρες (20 λεπτά) προ της συμπλήρωσης εξαώρου. Συνεπώς, το άθροισμα των ωρών πρόωρης αναχώρησης του πλοίου εβδομαδιαίως για το ανωτέρω χρονικό διάστημα είναι (5,25 + 0,33 + 5,25 + 0,33 + 5,25 + 0,33=) 16,74. Διαιρουμένου του αθροίσματος αυτού δια οκτώ προκύπτει το πηλίκο που αποτελεί τον αριθμό των δρομολογίων για τα οποία καταβάλλεται πρόσθετη αμοιβή, ήτοι: 16,74 δια 8 = 2,09. Επειδή, κατά τα ανωτέρω αναφερόμενα, η διάρκεια του κυκλικού ταξιδιού ήταν μεγαλύτερη των 12 ωρών (αναχώρηση από τον Πειραιά στις 12:00 μ. και άφιξη στις 06:20 π.μ. της επόμενης ημέρας) ο ενάγων για κάθε εβδομάδα από …….1 έως 31.10….1 δικαιούται: 3.785,42ευρώ μέσος μηνιαίος μισθός δια 30 = 126,18ευρώ επί 2,09 (Δρομολόγια Εξπρές) = 263,72ευρώ επί 4,71 εβδομάδες (από …….1 έως 31.10….1) = 1.242,12ευρώ. Άλλωστε,κατά το διάστημα από 01.11….1 έως την απόλυση του ενάγοντος, το επίδικο πλοίο, επίσης, δεν είχε άνω των 5 αναχωρήσεων από τον λιμένα αφετηρίας (Πειραιάς), ενώ δεν αναχωρούσε προ της συμπλήρωσης εξαώρου από την άφιξή του στον λιμένα αφετηρίας (Πειραιάς) ή προορισμού (Βαθύ) αντιστοίχως, όπως αποδεικνύεται από τον Πίνακα Δρομολογίων της συγκεκριμένης περιόδου που προσάγουν οι εναγόμενες. Συνεπώς, για την τελευταία αυτή περίοδο, ο ενάγων δεν δικαιούται πρόσθετη αμοιβή «Δρομολογίων ΕΞΠΡΕΣ», βάσει της ανωτέρω Σ.Σ.Ν.Ε. Έναντι του ποσού που δικαιούται ο ενάγων για «Δρομολόγια ΕΞΠΡΕΣ» κατά την επίδικη περίοδο, έλαβε (9,81ευρώ + 26,12ευρώ=) 35,93ευρώ. Συνεπώς, δικαιούται το επιπλέον, ήτοι: (1.242,12ευρώ – 35,93ευρώ=) 1.206,09ευρώ. Κατ’ ακολουθία, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε ομοίως, ορθά εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις και συνεπώς οι σχετικοίλόγοι εφέσεων (τέταρτος και έκτος της υπό στοιχείο α’ και β΄ έφεσης αντίστοιχα), καθώς και οι αντίστοιχοι λόγοι αντεφέσεων πρέπει να απορριφθούν. Τέλος, ως προς το επίδομα άγονης γραμμής, η πρωτόδικη απόφαση έκρινε σχετικά ως ακολούθως: «… ο ενάγων αιτείται την λήψη επιδόματος άγονης γραμμής για όλο το επίδικο χρονικό διάστημα. Οι εναγόμενες ισχυρίζονται ότι το εν λόγω κονδύλιο πάσχει αοριστίας, καθώς ο ενάγων δεν προσδιορίζει ποια δρομολόγια του πλοίου ήταν άγονης γραμμής και δη για ποιο ειδικότερα κομμάτι των δρομολογίων του πλοίου είχε συναφθεί σύμβαση δημόσιας υπηρεσίας και πόσες ημέρες της εβδομάδας εκτελούσε το πλοίο το συγκεκριμένο κομμάτι δρομολογίων. Επικουρικά δε, για την περίπτωση που κριθεί ότι η συγκεκριμένη αξίωση είναι ορισμένη, ισχυρίζονται ότι ο ενάγων εσφαλμένως υπολογίζει το επίδομα αυτό ως 7% επί του βασικού μισθού για κάθε 7 ημέρες εργασίας, καθώς αυτό είναι μηνιαίο, άλλως θα καθίστατο υπέρογκο, ανερχόμενο σε 30% επί του βασικού μισθού. Τέλος, σε κάθε περίπτωση, έχει καταβληθεί, κατά τους ισχυρισμούς τους, για την αιτία αυτή και για όσο διάστημα το πλοίο εκτελούσε δρομολόγια σε νησιά άγονης γραμμής το οφειλόμενο στον ενάγοντα ποσό. Ωστόσο, ο ενάγων περιγράφει με σαφήνεια τις ακτοπλοϊκές γραμμές στις οποίες δραστηριοποιούνταν το πλοίο κατά την διάρκεια της ναυτολόγησής του, οι οποίες, όπως αποδείχθηκε από το σύνολο των προσκομιζόμενων στοιχείων, προσέγγιζαν νησιά άγονης γραμμής και δη καθ’ όλη την διάρκεια της εβδομάδας, πλην των Σαββάτων από 01.11….1 έως και τον χρόνο απόλυσης του ενάγοντος, οπότε το επίδικο πλοίο δεν εκτελούσε δρομολόγια, ο δε ενάγων δεν θα μπορούσε να επικαλεστεί και προσκομίσει τη σχετική Σύμβαση Δημόσιας Υπηρεσίας που συνήφθη, αφού μόνον οι εναγόμενες έχουν πρόσβαση σε αυτήν και όχι το πλήρωμα του πλοίου. Εξάλλου, ο μάρτυρας απόδειξης του ενάγοντος κατέθεσε ρητά ότι το πλοίο εκτελούσε δρομολόγια άγονης γραμμής, ενώ ισχυρή απόδειξη περί αυτού αποτελεί και το γεγονός ότι καταβαλλόταν στον ενάγοντα για τους μήνες Οκτώβριο …1, Νοέμβριο …1 και Δεκέμβριο …1 επίδομα άγονης γραμμής. Ενόψει των ανωτέρω και με δεδομένο ότι οι ακτοπλοϊκές γραμμές στις οποίες δραστηριοποιούνταν το πλοίο κατά την διάρκεια των ναυτολογήσεων του ενάγοντος, συμπεριλάμβαναν δρομολόγια άγονης γραμμής, χωρίς να ασκεί επιρροή ως προς τα δικαιώματα του ενάγοντος, ο ισχυρισμός των εναγομένων ότι το επίδικο πλοίο κατέπλεε και σε λιμάνια (Σύρος, Μύκονος) που δεν θα χαρακτηρίζονταν κατά την κοινή πείρα των πραγμάτων άγονης γραμμής, έπρεπε ο ενάγων να λάβει ως επίδομα άγονης γραμμής τα κάτωθι ποσά: 1) Για το χρονικό διάστημα από …….1 έως 31.10….1 όφειλαν οι εναγόμενες να του καταβάλουν το ποσό των 1.157,996 επί 7% = 81,06ευρώ επί 4,71 εβδομάδες = 381,79ευρώ και 2) Για το χρονικό διάστημα από 01.11….1 έως 16.12….1 όφειλαν οι εναγόμενες να του καταβάλουν το ποσό των 1.157,99ευρώ επί 6% = 69,48ευρώ επί 6,57 εβδομάδες = 456,48ευρώ. Επομένως, για την ανωτέρω αιτία, ο ενάγων δικαιούται το συνολικό ποσό των (381,79ευρώ + 456,48ευρώ) 838,27ευρώ. Έναντι του ποσού αυτού ο ενάγων έλαβε (23,72ευρώ για τον μήνα Οκτώβριο …1+ 37,83ευρώ για τον μήνα Νοέμβριο …1+ 43,23ευρώ για τον μήνα Δεκέμβριο …1=) 104,78ευρώ. Συνεπώς, δικαιούται το επιπλέον, ήτοι (838,27 – 104,78=) 733,49ευρώ, γενομένηςεν μέρει δεκτής της ένστασης εξόφλησης που προβάλλουν οι εναγόμενες».Η ανωτέρω κρίση του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, τυγχάνει νομικά ορθή και πλήρως εμπεριστατωμένη, παρά τα όσα αβασίμως ισχυρίζονται οι εναγόμενες στους σχετικούς λόγους των εφέσεών τους(πέμπτος και έβδομος της υπό στοιχείο α’ και β΄ έφεσης αντίστοιχα) και ο ενάγων στους αντίστοιχους λόγους των αντεφέσεων του, οι οποίοι πρέπει κατά συνέπεια να απορριφθούν.
Κατ’ ακολουθία, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλουμένη απόφασή του έκρινε ομοίως, δεν έσφαλεκαι συνεπώς πρέπει οι συνενδικαζόμενες εφέσεις των εναγομένων και οι αντεφέσεις του ενάγοντος να απορριφθούνκατ’ ουσίαν στο σύνολό τους. Τέλος, πρέπει να συμψηφιστούν τα δικαστικά του έξοδατων διαδίκων, για τονπαρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, λόγω της εν μέρει νίκης και ήττας τους, όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό της παρούσας (άρθρα 176,178,183 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ τις από 18.09….4 (ΓΑΚ/ΑΚΔ:…) και από 08.10….4 (ΓΑΚ/ΑΚΔ:…) εφέσεις, μετά των διά των προτάσεων ασκηθεισών εκ του ενάγοντος, αντεφέσεων, κατ’ αντιμωλίαν των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά τις παραπάνω εφέσεις και αντεφέσεις και ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ αυτές κατ’ ουσίαν.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙτα δικαστικά έξοδατων διαδίκων,για τονπαρόντα βαθμό δικαιοδοσίας.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριό του στον Πειραιά, σε έκτακτη δημόσια αυτού συνεδρίαση στις 30/12/…5, χωρίς να παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ