ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός απόφασης
1585/2019
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ. : … Αγωγή)
Αποτελούμενο από τον Δικαστή Αθανάσιο Πανταζόπουλο, Πρωτοδίκη, ο οποίος ορίστηκε νόμιμα από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Χρυσούλα Σαχίνη.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στον Πειραιά στις 26 Μαρτίου 2019 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: Της ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία …, που εδρεύει στον Π……… (Φ.), όπως εκπροσωπείται κατά νόμο, η οποία παραστάθηκε στο ακροατήριο δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της, Νικoλάου ΛΥΓΟΥΡΗ, δυνάμει του υπ’ αριθμ. 15723/22-3-2018 πληρεξουσίου της Συμβολαιογράφου Αθηνών Αγγελικής Παντελάκη και κατέθεσε προτάσεις.
ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ : 1. Της εταιρίας με την επωνυμία «…», που εδρεύει στη Μ. Λ. και εκπροσωπείται νόμιμα στην Ελλάδα από τον Χ. Λ., κάτοικο Π…….., η οποία εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο.
- Χ. Λ., κάτοικος Π……., νόμιμος εκπρόσωπος της άνω εταιρείας, που δεν εμφανίστηκε στο ακροατήριο, ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 29-11-2018 αγωγή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ. … και προσδιορίστηκε να συζητηθεί κατά τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Όπως αποδεικνύεται από τις νόμιμα προσκομισθείσες μετ’ επίκλησης από την ενάγουσα υπ’ αρίθμ. … και υπ’ αρίθμ. … εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών, Β. Π., ακριβές αντίγραφο της υπό κρίση αγωγής επιδόθηκε στην πρώτη και τον δεύτερο εναγόμενο, νόμιμα και εμπρόθεσμα, κατά τις διατάξεις των άρθρων 110, 122, 123, 124, 125, 126§1 στοιχείο γ΄, 128§4 του ΚΠολΔ. Συνεπώς, αποδεικνύεται ότι, παρότι η υπό κρίση αγωγή επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα σε αμφότερους τους εναγομένους, οι τελευταίοι δεν εμφανίστηκαν κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από τη σειρά του πινακίου. Κατ’ ακολουθίαν, οι εναγόμενοι πρέπει να δικαστούν ερήμην (άρθρο 271 §§1,2 του ΚΠολΔ), ενώ η ενάγουσα παρέστη νομίμως δια του πληρεξουσίου δικηγορου της δυνάμει του προαναφερθέντος συμβολαιογραφικού πληρεξουσίου.
Η σύμβαση ελλιμενισμού σκαφών είναι σύμβαση μίσθωσης ακινήτου διεπόμενη από τις περί μισθώσεως διατάξεις του ΑΚ (ΕφΑθ 10868/1988, ΑρχΝ 1989/426, ΔΕΚ 428/2002, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ) και από το Γενικό Κανονισμό Λειτουργίας Τουριστικών Λιμένων, που περιέχεται στην υπʼ αριθμ. Τ/9803/5.9.2003 κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης και Εμπορικής Ναυτιλίας, που εκδόθηκε κατʼ εξουσιοδότηση του άρθρου 38 του Ν. 3105/2003 «Τουριστική εκπαίδευση και κατάρτιση, ρυθμίσεις για τον τουρισμό και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ Α 29/10.2.2003) και δημοσιεύθηκε νόμιμα (ΦΕΚ Β 1323/16.9.2003) και πρόσθεσε το εν ισχύ άρθρο 31αΝ. 2160/1993, ο οποίος (Κανονισμός), επομένως, έχει ισχύ νόμου (ΕφΠειρ 605/2010, ΔΕΕ 2011.220). Οι δε από αυτήν απορρέουσες διαφορές εκδικάζονται από το κατά τις διατάξεις των άρθρων 14 παρ. 1 εδαφ. β, 16 αρ. 1 και 29 παρ. 1 ΚΠολΔ αρμόδιο δικαστήριο κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών – μισθωτικών διαφορών (πρβλ. υπό το νομοθετικό καθεστώς πριν την εισαγωγή του Ν. 4335/2015: ΕφΠειρ 126/2017 ΔΕΕ 2017.801, ΜονΕφΠειρ 14/2017, ΜονΕφΠειρ 847/2014 ΤΝΠ NOMOΣ, Μακρίδου ΕιδΔιαδικασίες, 2017, σ. 142).
Με την υπό κρίση αγωγή (με την οποία η ενάγουσα παραιτείται της από 4.12.2017 προηγούμενης με όμοιο περιεχόμενο αγωγής της) η ενάγουσα εκθέτει ότι δυνάμει συμβάσεως μισθώσεως και παραχωρήσεως δικαιωμάτων εκμετάλλευσης του Τουριστικού Λιμένα Ζέας, έχει αναλάβει την διαχείριση και εκμετάλλευση του χερσαίου και θαλάσσιου χώρου της Μαρίνας Ζέας από 1.1.2003 και για σαράντα (40) έτη από την ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «…. Ότι δυνάμει της από 1-1-2012 σύμβασης ελλιμενισμού που καταρτίστηκε μεταξύ της ενάγουσας και της πρώτης εναγόμενης, εκπροσωπούμενης νομίμως από τον δεύτερο εναγόμενο, η ενάγουσα ανέλαβε την υποχρέωση να παρέχει υπηρεσίες ελλιμενισμού, καθώς και πρόσθετες υπηρεσίες υδροδότησης και ηλεκτροδότησης στο υπό σημαία Λιβερίας και με αριθμό Νηολογίου Παναμά … ιδιωτικό σκάφος αναψυχής «…», πλοιοκτησίας της πρώτης εναγόμενης, εκπροσωπούμενη από τον δεύτερο εναγόμενο για το χρονικό διάστημα από τις 1-1-2012 έως τις 31-12-2012, μετά την παρέλευση του οποίου η σύμβαση κατέστη αόριστης διάρκειας μέχρι την άσκηση της (αρχικής) αγωγής της. Τέλος, ότι μεταξύ άλλων προβλέφθηκε στη σύμβαση ελλιμενισμού ότι κάθε επιμέρους οφειλή θα καθίσταται ληξιπρόθεσμη και απαιτητή μετά την πάροδο της πέμπτης ημέρας εκάστου ημερολογιακού μηνός. Επικαλούμενη δε ότι παρότι η ίδια παρείχε προς το επίδικο σκάφος της πρώτης εναγομένης, από τις 1-1-2013 έως και τις 31-3-2018 όλες τις συμφωνηθείσες με βάση τη σύμβαση ελλιμενισμού υπηρεσίες, προσηκόντως και αδιαλείπτως εκδίδοντας προς τούτο τις αναφερόμενες στην αγωγή αποδείξεις για τα μηνιαία τέλη του ελλιμενισμού και των λοιπών παροχών – εξυπηρετήσεων (υδροδότησης, ηλεκτροδότησης κλπ) της μαρίνας Ζέας και ότι οι εναγόμενοι, παρότι τις παρέλαβαν ανεπιφύλακτα παρά τις οχλήσεις της, δεν της έχουν εξοφλήσει το αναλογούν σε αυτές ποσό για μισθώματα από 1.11.2013 έως και 31.12.2013 ύψους [1.280 ευρώ Χ 2 μήνες= 2.560 ευρώ πλέον ΦΠΑ (23% =) 588 ευρώ =] 3.148 ευρώ, για μισθώματα από 1.1.2014 έως και 31.12.2014 ύψους [1.280 ευρώ Χ 12 μήνες= 15.360 ευρώ πλέον ΦΠΑ (23% =) 3.532,80 ευρώ =] 18.892,80 ευρώ, για μισθώματα από 1.1.2015 έως και 31.12.2015 ύψους [1.583 ευρώ Χ 12 μήνες= 18.966 ευρώ πλέον ΦΠΑ (23% =) 4.369,08 ευρώ =] 23.365,08 ευρώ, για μισθώματα από 1.1.2016 έως και 31.12.2016 ύψους [1.722 ευρώ Χ 12 μήνες= 20.664 ευρώ πλέον ΦΠΑ (24% =) 4.959,36 ευρώ =] 25.626,36 ευρώ και μίσθωμα από 1.1.2017 έως και 31.1.2017 ύψους [1.722 ευρώ πλέον ΦΠΑ (24% =) 413,28 ευρώ=] 2.135,28 ευρώ, ήτοι συνολικού ύψους (3.148 + 18.892,80 + 23.365,08 + 25.626,36 + 2.135,28) 73.165,32 ευρώ, με συνέπεια αυτό να έχει καταστεί ληξιπρόθεσμο κι απαιτητό από την έκτη ημέρα εκάστου ημερολογιακού μηνός για κάθε επί μέρους μίσθωμα, με βάση το ιστορικό, η ενάγουσα ζητεί, με απόφαση που θα κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή, να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι, εις ολόκληρον ο καθένας, να της καταβάλουν με βάση τη σύμβαση ελλιμενισμού το ποσό των 73.165,32 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη ημέρα που κάθε ποσό κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό, ήτοι από την πάροδο της πέμπτης ημέρας κάθε μήνα ελλιμενισμού, άλλως από την επίδοση της κρινόμενης αγωγής και μέχρι την ολοσχερή εξόφληση και να καταδικαστούν οι εναγόμενοι στο σύνολο της δικαστικής της δαπάνης και αμοιβής του πληρεξουσίου δικηγόρου της. Με τέτοιο περιεχόμενα και αιτήματα η αγωγή παραδεκτώς εισάγεται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, το οποίο τυγχάνει αρμόδιο καθ’ ύλην λόγω ποσού ( άρθρα 8, 9, 10, 12 παρ. 1, 13 και 14 παρ.2 ΚΠολΔ ) και κατά τόπον λόγω του επικαλούμενου τόπου καταρτίσεως και εκτελέσεως των ενδίκων συμβάσεων ελλιμενισμού (άρθρα 33 και 25 παρ. 2 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 51 παρ. 1, 2 και 3Β περ. β΄ Ν. 2172/1993 ως εκ του ναυτικού χαρακτήρα της διαφοράς) κατά τα εκτιθέμενα στην πρώτη (μείζονα) σκέψη του υπαγωγικού συλλογισμού, συνακόλουθα δε το Δικαστήριο έχει και διεθνή δικαιοδοσία (άρθρο 3§1 και 4 ΚΠολΔ). Εξάλλου, ενόψει του ότι εισάγεται προς διάγνωση ιδιωτική διαφορά από διεθνή έννομη σχέση, δηλαδή σχέση με στοιχεία αλλοδαπότητας, τίθεται θέμα εφαρμοστέου δικαίου που διέπει την επίδικη διαφορά. Εν προκειμένω, ως προς την ιστορούμενη σύμβαση και την εξ αυτών απορρέουσα ευθύνη της εναγόμενης εταιρίας – αγοράστριας, εφόσον δεν γίνεται επίκληση συμφωνημένου δικαίου από τα συμβαλλόμενα μέρη σύμφωνα με το άρθρο 3 του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 593/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Ιουνίου 2008 για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (Ρώμη Ι) καταρτισθείσες μετά τις 17-12-2009, που αντικατέστησε την κυρωθείσα στην Ελλάδα με το Ν. 1792/1988, από 19.6.1980 Σύμβαση της Ρώμης «Για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές» – το οποίο ορίζει ότι οι ενοχές από σύμβαση ρυθμίζονται από το δίκαιο στο οποίο έχουν υποβληθεί τα συμβαλλόμενα μέρη, εφαρμοστέο είναι το ελληνικό δίκαιο, καθώς σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 1 περ. γ΄ του ως άνω Κανονισμού η σύμβαση ελλιμενισμού με προέχον το στοιχείο της μίσθωσης χώρου σε λιμένα, διέπεται από το δίκαιο της χώρας στην οποία ευρίσκεται το ακίνητο και εν προκειμένω ο χώρος ελλιμενισμού, σε κάθε περίπτωση δε, σύμφωνα με το τεκμήριο του άρθρου 4 παρ. 4 του ως άνω Κανονισμού, το οποίο ορίζει ότι σε περίπτωση ελλείψεως συμφωνίας, εφαρμοστέο είναι δίκαιο που αρμόζει στη σύμβαση από όλες τις ειδικές συνθήκες, υπό τις οποίες αυτή καταρτίσθηκε και εκτελέσθηκε και για το λόγο αυτό συνδέεται προς αυτή στενότερα, ήτοι το ελληνικό δίκαιο, δεδομένου ότι η ένδικη σύμβαση καταρτίστηκε στον Πειραιά, όπου και βρίσκεται η έδρα της ενάγουσας και ο τόπος ελλιμενισμού/παροχής υπηρεσιών. Εξάλλου, το ίδιο (ελληνικό) δίκαιο είναι εφαρμοστέο, εφόσον τις διατάξεις αυτού επικαλείται η ενάγουσα και δεν αντιλέγουν οι εναγόμενοι λόγω της ερημοδικίας τους, υφισταμένης έτσι σιωπηρής μετασυμβατικής συμφωνίας αυτών σχετικά με την εφαρμογή του (άρθρο 3 παρ. 2 ως άνω Κανονισμού, ΑΠ 1115/2015, Νομος, ΕφΠειρ 541/2016, ΔΕΕ 2017, σ. 401, Γραμματικάκη – Αλεξίου/Παπασιώπη – Πασιά/Βασιλακάκη, Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο, στ.΄ έκδ., σ. 310 επ.). Ενόψει των κανόνων του ελληνικού ουσιαστικού δικαίου, που αφορούν την κρινόμενη υπόθεση, η αγωγή είναι νόμιμη, στηριζομένη στις διατάξεις των άρθρων 574, 595, 681, 694, 361, 481 επ., 341 και 346 ΑΚ σε συνδυασμό με το άρθρο 38 του Ν. 3105/2003 – 31α Ν.2160/1993 και τις παραγράφους 4.1 και 4.5 του εγκεκριμένου Κανονισμού Λειτουργίας του Τουριστικού Λιμένα Ζέας με την ΥΑ Τουρισμού 14530/2008 (ΦΕΚ 1476/Β΄/28.7.2008 περί εις ολόκληρον ευθύνης του πλοιοκτήτη ή του νομίμου εκπροσώπου ή του χρήστη του σκάφους) επέχοντος ισχύ νόμου, 907, 908 και 176 ΚΠολΔ σε συνδυασμό και με τα εκτιθέμενα στην πρώτη (μείζονα) σκέψη του υπαγωγικού συλλογισμού. Μετά ταύτα, η κρινομένη αγωγή πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και κατ’ ουσίαν, δεδομένου ότι καταβλήθηκε το αναλογούν τέλος δικαστικού ενσήμου (βλ. υπ’ αριθμ. … ηλεκτρονικό παράβολο).
Κατά της υπό κρίση αγωγής δεν υπάρχει ένσταση που να εξετάζεται αυτεπαγγέλτως και για τα γεγονότα που αναφέρονται στο δικόγραφό της επιτρέπεται η ομολογία. Πρέπει, επομένως, να γίνει αυτή δεκτή ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν και να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι, ευθυνόμενοι εις ολόκληρον, να της καταβάλουν το ποσό των εβδομήντα τριών χιλιάδων εκατόν εξήντα πέντε ευρώ και τριάντα δύο λεπτών (73.165,32€) με το νόμιμο τόκο από την έκτη ημέρα εκάστου μηνός που αφορούν τα οφειλόμενα μισθώματα μέχρι την εξόφληση διότι, εφόσον οι εναγόμενοι ερημοδικούν, αποδεικνύονται πλήρως οι πραγματικοί ισχυρισμοί που περιέχονται στο δικόγραφο της αγωγής, δεδομένου ότι θεωρούνται ως ομολογημένοι εκ μέρους των εναγομένων σύμφωνα με το άρθρο 352 παρ. 1 και την παρ. 3 του άρθρου 271 ΚΠολΔ που εφαρμόζονται στις ειδικές διαδικασίες κατ’ άρθρο 591§1 ΚΠολΔ, πλην των διαφορών από την οικογένεια, τον γάμο και τη συμβίωση (άρθρο 595 ΚΠολΔ) και των εργατικών διαφορών (άρθρο 621 ΚΠολΔ), και, επομένως ,εφαρμόζονται στην κρινόμενη περίπτωση (Μακρίδου ΕιδΔιαδικασίες, 2017, σ. 41). Περαιτέρω, η απόφαση θα πρέπει να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή στο σύνολο της λόγω της παλαιότητας του χρέους. Ακόμη, τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας θα πρέπει να επιβληθούν σε βάρος των εναγομένων λόγω της ερημοδικίας και της ήττας τους (άρθρα 176, 184 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ) κατά τα εκτιθέμενα στο διατακτικό της παρούσας. Τέλος, λόγω της ερημοδικίας των εναγομένων, θα πρέπει να οριστεί το νόμιμο παράβολο ερημοδικίας για την περίπτωση ασκήσεως ανακοπής ερημοδικίας από τους εναγομένους (άρθρα 501, 502 παρ.1 και 505 παρ. 2 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει ερήμην των εναγομένων.-
Ορίζει το παράβολο ερημοδικίας για την περίπτωση ασκήσεως ανακοπής ερημοδικίας κατά της παρούσας από την εναγόμενη στο ποσό των διακοσίων ευρώ (200€).-
Δέχεται την αγωγή.-
Υποχρεώνει τους εναγόμενους, να καταβάλουν στην ενάγουσα, ευθυνόμενοι εις ολόκληρον, το ποσό των εβδομήντα τριών χιλιάδων εκατόν εξήντα πέντε ευρώ και τριάντα δύο λεπτών (73.165,32€) με το νόμιμο τόκο από την έκτη ημέρα εκάστου μηνός που αφορούν τα οφειλόμενα μισθώματα μέχρι την εξόφληση.-
Κηρύσσει την απόφαση προσωρινά εκτελεστή.-
Καταδικάζει την εναγόμενη στην καταβολή των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, τα οποία ορίζει στο ποσό των τριών χιλιάδων εκατό ευρώ (3.100 €).-
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του την 7η Μαΐου 2019, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ