ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός απόφασης
397/2020
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ. : 3161-1514/2019 Αγωγή)
Αποτελούμενο από τον Δικαστή Αθανάσιο Πανταζόπουλο, Πρωτοδίκη, ο οποίος ορίστηκε νόμιμα από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Κούλα Κουντούρη.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στον Πειραιά στις 1 Οκτωβρίου 2019 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΕΝΑΓΟΥΣΑ: Η ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία …, που εδρεύει στον Π… (Φ.), όπως εκπροσωπείται κατά νόμο, η οποία παραστάθηκε στο ακροατήριο δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της Νικoλάου ΛΥΓΟΥΡΗ, δυνάμει του από 30-9-2019 πληρεξουσίου εγγράφου με θεωρημένο το γνήσιο της υπογραφής του νομίμου εκπροσώπου – διευθύνοντος συμβούλου αυτής, Σ. Κ., και κατέθεσε προτάσεις.
ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΙ: 1) Η εταιρεία με την επωνυμία «….», που εδρεύει στο Λονδίνο (…), και εκπροσωπείται νόμιμα στην Ελλάδα από τον Α. Γ., κάτοικο Πειραιά, επί της οδού … και
2) …, κάτοικος Π….., επί της οδού …, νόμιμος εκπρόσωπος της άνω εταιρείας, οι οποίοι δεν παραστάθηκαν στο ακροατήριο.
Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 22-3-2019 αγωγή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ. : 3161-1514/2019 και προσδιορίστηκε να συζητηθεί κατά τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 143 παρ 5 ΚΠολΔ η επίδοση σε πρόσωπο που έχει τη διαμονή ή την έδρα του στο εξωτερικό ή είναι αγνώστου διαμονής, πρέπει να γίνεται υποχρεωτικά στον αντίκλητο, εφόσον αναφέρεται στον κύκλο των υποθέσεων για τις οποίες έχει γίνει ο διορισμός του και όταν ακόμη πρόκειται για αποφάσεις ή πράξεις που επιβάλλουν αυτοπρόσωπη ενέργεια του παραλήπτη της επίδοσης. Από τη διάταξη αυτή σε συνδυασμό προς εκείνη του άρθρου 134 ΚΠολΔ προκύπτει ότι η επίδοση απόφασης σε πρόσωπα που διαμένουν ή έχουν την έδρα τους στο εξωτερικό γίνεται στον εισαγγελέα του δικαστηρίου που εξέδωσε την απόφαση εκτός αν τα πρόσωπα αυτά έχουν διορίσει αντίκλητο, οπότε η επίδοση θα γίνει υποχρεωτικά σε αυτόν αλλά υπό την προϋπόθεση του νομίμου διορισμού ενεργείται: α) είτε με δήλωση ενώπιον της γραμματείας του πρωτοδικείου της κατοικίας του δηλούντος ή της πρωτεύουσας προκειμένου περί κατοίκου αλλοδαπής (άρθρο 142 παρ 1 ΚΠολΔ), β) είτε με ρήτρα σε σύμβαση που καλύπτει την επίδοση όλων των διαδικαστικών πράξεων που έχουν σχέση με τη σύμβαση και γ) ή με διορισμό πληρεξουσίου δικηγόρου κατ’ άρθρο 96 ΚΠολΔ (ΑΠ 315/2000, ΕλλΔνη 2000.1355). Καθώς δε στο εδάφιο γ΄της ίδιας διάταξης ορίζεται ότι “σε περίπτωση αμφιβολίας η επίδοση στον αντίκλητο που διορίστηκε με σύμβαση είναι δυνητική” τίθεται ενδοτικού δικαίου ειδικός ερμηνευτικός κανόνας, κατά τον οποίο, αν από τη σχετική ρήτρα της συμβάσεως δεν προκύπτει με σαφήνεια συμφωνία των συμβαλλομένων περί επιδόσεως των άνω πράξεων, υποχρεωτικώς, στον αντίκλητο, τότε η επίδοσή τους μπορεί κατ’ επιλογή του επισπεύδοντος, να γίνει εγκύρως είτε στον αντίδικό του είτε (και) στον αντίκλητο (ΑΠ 664/2007, ΕλλΔνη 2007.806). Νόμιμος δε αντίκλητος της αλλοδαπής πλοιοκτήτριας εταιρίας είναι το φυσικό πρόσωπο που εμφανίζεται στη σύμβαση ελλιμενισμού ως αντιπρόσωπος της πλοιoκτήτριας και δεν αμφισβητείται η εξουσία αντιπροσώπευσής του (ΕφΠειρ 55/2014, Νομος).
Από τη με στοιχεία …26-08-2013 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Αθηνών Β. Π., την οποία προσκομίζει και επικαλείται νομίμως η ενάγουσα, προκύπτει ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της ένδικης, κατωτέρω αναφερομένης αγωγής με πράξη ορισμού ως δικασίμου της αναφερομένης στην αρχή της αποφάσεως και κλήση προς συζήτηση κατά τη δικάσιμο αυτή επιδόθηκε νομοτύπως και εμπροθέσμως στον δεύτερο εναγόμενο (άρθρα 126§1γ΄και 129§1 ΚΠολΔ) που φέρεται ότι εκπροσωπεί την πρώτη εναγόμενη αλλοδαπή εταιρεία στην Ελλάδα. Όμως, κατά την εκφώνηση της υποθέσεως από το οικείο πινάκιο στην ορισθείσα δικάσιμο (01-10-2019), η πρώτη εναγόμενη απουσίαζε και δεν παραστάθηκε με πληρεξούσιο δικηγόρο, ούτε εκπροσωπήθηκε από τέτοιον. Επομένως, πρέπει να εξεταστεί η δυνατότητα του ανωτέρω φυσικού προσώπου να δέχεται τα προς επίδοση έγγραφα που απευθύνονται προς την πρώτη εναγόμενη δηλαδή αν έχει την ιδιότητα του νομίμου εκπροσώπου αυτής ή του αντικλήτου της στην Ελλάδα. Από το προσκομιζόμενο μετ’ επικλήσεως από την ενάγουσα υπ’ αριθμ. …/1-9-2015 δελτίο κίνησης πλοίου αναψυχής Λιμενικής Αρχής Σαρωνικού, του υπό σημαία Ολλανδίας σκάφους αναψυχής με το όνομα «…», που είναι νηολογημένο στο λιμάνι τον Άμστερνταμ (Amsterdam) με αριθμό νηολογίου …, πλοιοκτησίας της πρώτης εναγόμενης, στο οποίο αναφέρεται ο δεύτερος εναγόμενος ως εκπρόσωπος της πρώτης εναγόμενη, την βεβαίωση ασφάλισης του ίδιου σκάφους προς τον δεύτερο εναγόμενο με ασφαλιζόμενη την πρώτη εναγόμενη και τον προσκομιζόμενο σε ακριβή μετάφραση εκ της αγγλικής από 6-8-2015 διορισμό ως διαχειριστή, χρήστη και κυβερνήτη του σκάφους από την εναγόμενη σε όλα τα ζητήματα όπου εμπλέκονται τελωνεία, λιμάνι και μαρίνα σε σχέση με το ανωτέρω σκάφος αναψυχής (appointment of ship’s manager, user & captain) προκύπτει ότι το ανωτέρω φυσικό πρόσωπο εμφανίζεται με την ιδιότητα του εκπροσώπου (αντιπροσώπου) της δεύτερης εναγόμενης εταιρίας, πλοιοκτήτριας του τελευταίου πλοίου. Επομένως, εφόσον δεν αμφισβητείται η αντιπροσωπευτική εξουσία του ανωτέρω στο πλαίσιο της επικαλούμενης συμβάσεως ελλιμενισμού, το ειρημένο φυσικό πρόσωπο έχει προσλάβει την ιδιότητα του αντικλήτου στην Ελλάδα της αλλοδαπής πλοιοκτήτριας του ενδίκου πλοίου εταιρείας, κατά τον προβλεπόμενο στο άρθρο 142 παρ. 4 εδάφ. α΄ ΚΠολΔ τρόπο. Συνεπώς, έγκυρα έλαβε χώρα η επίδοση του εισαγωγικού δικογράφου της παρούσης δίκης στον αντίκλητο στην Ελλάδα της εναγόμενης και, εφόσον, κατά τα ανωτέρω, δεν εμφανίστηκε κατά την εκφώνηση της ένδικης υποθέσεως, όπως ήδη σημειώθηκε, πρέπει η πρώτη εναγόμενη να δικαστεί ερήμην, όπως και ο δεύτερος εναγόμενος (άρθρο 271 §§1,2 του ΚΠολΔ), ο οποίος επίσης εκλήθη νομίμως, όπως προκύπτει από τη με στοιχεία 4.609Δ΄/26-08-2013 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Αθηνών Β. Π. (άρθρο 129§1 ΚΠολΔ). Κατ’ ακολουθίαν, αμφότεροι οι εναγόμενοι πρέπει να δικαστούν ερήμην, ενώ η ενάγουσα παρέστη νομίμως δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της δυνάμει του προαναφερθέντος πληρεξουσίου εγγράφου.
Η σύμβαση ελλιμενισμού σκαφών είναι σύμβαση μίσθωσης ακινήτου διεπόμενη από τις περί μισθώσεως διατάξεις του ΑΚ (ΕφΑθ 10868/1988, ΑρχΝ 1989/426, ΔΕΚ 428/2002, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ) και από το Γενικό Κανονισμό Λειτουργίας Τουριστικών Λιμένων, που περιέχεται στην υπʼ αριθμ. Τ/9803/5.9.2003 κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης και Εμπορικής Ναυτιλίας, που εκδόθηκε κατʼ εξουσιοδότηση του άρθρου 38 του Ν. 3105/2003 «Τουριστική εκπαίδευση και κατάρτιση, ρυθμίσεις για τον τουρισμό και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ Α 29/10.2.2003) και δημοσιεύθηκε νόμιμα (ΦΕΚ Β 1323/16.9.2003) και πρόσθεσε το εν ισχύ άρθρο 31αΝ. 2160/1993, ο οποίος (Κανονισμός), επομένως, έχει ισχύ νόμου (ΕφΠειρ 605/2010, ΔΕΕ 2011.220). Οι δε από αυτήν απορρέουσες διαφορές εκδικάζονται από το κατά τις διατάξεις των άρθρων 14 παρ. 1 εδαφ. β, 16 αρ. 1 και 29 παρ. 1 ΚΠολΔ αρμόδιο δικαστήριο κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών – μισθωτικών διαφορών (πρβλ. υπό το νομοθετικό καθεστώς πριν την εισαγωγή του Ν. 4335/2015: ΕφΠειρ 126/2017 ΔΕΕ 2017.801, ΜονΕφΠειρ 14/2017, ΜονΕφΠειρ 847/2014 ΤΝΠ NOMOΣ, Μακρίδου ΕιδΔιαδικασίες, 2017, σ. 142). Συνεπώς, επί των εν λόγω διαφορών, που συνιστούν «αστικές υποθέσεις» μη εξαιρούμενων του πεδίου εφαρμογής του Κανονισμού 1215/2012 κατά το άρθρο 1 του τελευταίου και εφόσον συντρέχει το διασυνοριακό στοιχείο της κοινής εσωτερικής αγοράς, όπως στην περίπτωση που η αγωγή στρέφεται κατά διαδίκου που έχει έδρα σε κράτος μέλος της Ε.Ε., όπως η Αγγλία (βλ. Νίκα/Σαχπεκίδου, ο.π., Γεν Εισαγ, αριθμ. 29 – 34), η διεθνής δικαιοδοσία ρυθμίζεται από το άρθρο 24, σημείο 1 του εν λόγω Κανονισμού για τις μισθώσεις ακινήτων, σύμφωνα με το οποίο αποκλειστικά αρμόδια είναι τα δικαστήρια του κράτους μέλους της τοποθεσίας του ακινήτου, σύνδεσμος που περιλαμβάνει και τις διαφορές από μη καταβολή δαπάνης για ηλεκτροδότηση, ύδρευση κλπ, εφόσον δεν πρόκειται για βραχυχρόνια μίσθωση ιδιωτικού χαρακτήρα, μέγιστης διάρκειας έξι μηνών, με μισθωτή φυσικό πρόσωπο και κοινή κατοικία ιδιοκτήτη – μισθωτή, οπότε συντρεχόντως αρμόδια είναι τα δικαστήρια της κοινής κατοικίας των συμβαλλομένων (Νίκας/Σαχπεκίδου, ο.π., άρθρο 24, αριθμ. 29 – 53).
Με την υπό κρίση αγωγή η ενάγουσα εκθέτει ότι δυνάμει συμβάσεως μισθώσεως και παραχωρήσεως δικαιωμάτων εκμετάλλευσης του Τουριστικού Λιμένα Ζέας, έχει αναλάβει την διαχείριση και εκμετάλλευση του χερσαίου και θαλάσσιου χώρου της Μαρίνας Ζεάς από 1.1.2003 και για σαράντα (40) έτη από την ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ Α.Ε. Ότι δυνάμει της από 13.11.2015 άτυπης σύμβασης ελλιμενισμού που καταρτίστηκε μεταξύ της ενάγουσας και της εναγόμενης, εκπροσωπούμενης νομίμως, η ενάγουσα ανέλαβε την υποχρέωση να παρέχει υπηρεσίες ελλιμενισμού, καθώς και πρόσθετες υπηρεσίες υδροδότησης και ηλεκτροδότησης υπό σημαία Ολλανδίας σκάφους αναψυχής με το όνομα «…», που είναι νηολογημένο στο λιμάνι τον Άμστερνταμ (Amsterdam) με αριθμό νηολογίου …, πλοιοκτησίας της πρώτης εναγόμενης, για το χρονικό διάστημα από 13.11.2015 έως 12.11.2016. Τέλος, ότι μεταξύ άλλων προβλέφθηκε στη σύμβαση ελλιμενισμού ότι κάθε επιμέρους οφειλή θα καθίσταται ληξιπρόθεσμη και απαιτητή μετά την πάροδο της πέμπτης ημέρας εκάστου ημερολογιακού μηνός. Επικαλούμενη δε ότι παρότι η ίδια παρείχε προς το επίδικο σκάφος της πρώτης εναγομένης, από τις 13.11.2015 έως και τις 12.11.2016 όλες τις συμφωνηθείσες με βάση τη σύμβαση ελλιμενισμού υπηρεσίες, προσηκόντως και αδιαλείπτως εκδίδοντας προς τούτο τις αναφερόμενες στην αγωγή αποδείξεις παρά τις οχλήσεις της εξακολουθούν να της οφείλουν για το από 1.6.2016 έως 9.11.2016 χρονικό διάστημα ελλιμενισμού το ποσό των [{773,26 ευρώ Χ 5 μήνες (από 1.6.2016 – 31.10.2016) =} 3.866,30 + 927,90 (Φ.Π.Α. 24%)= ] 4.794,20 + {773,26 ευρώ : 30 ημέρες= 25,775 Χ 9 ημέρες (από 1.11.2016 έως 9.11.2016)= 231,98 + 55,68 (Φ.Π.Α. 24%)=} 287,66=] 5.081,86 ευρώ, εκδοθέντων των υπ’ αριθμ. 77351/8.6.2016, 77925/7.7.2016, 78582/9.8.2016, 79346/19.9.2016, 79574/5.10.2016 και 79949/10.11.2016 αντίστοιχα αποδείξεων παροχής υπηρεσιών, αφαιρουμένου του ποσού των 950,45 ευρώ που οι εναγόμενοι στις 21.6.2016 κατέβαλαν στην ενάγουσα το ποσό, με συνέπεια η αξίωσή της σε βάρος τους από την άνω αιτία να περιοριστεί στο ποσό των [5.081,86 – 950,45=] 4.131,41 ευρώ, που αντιστοιχεί κατά το ποσό των (958,84 – 950,45=) 8,39 ευρώ στο υπόλοιπο της αξίας της υπ’ αριθμ. 77351/8.6.2016 απόδειξης παροχής υπηρεσιών συνολικού ποσού 958,84 ευρώ και κατά το ποσό των (4.131,41 – 8,39=) 4.123,02 ευρώ στο σύνολο της αξίας των υπολοίπων άνω αναφερόμενων και ανεξόφλητων αποδείξεων παροχής υπηρεσιών, με συνέπεια το ποσό αυτό να έχει καταστεί ληξιπρόθεσμο και απαιτητό από την έκτη ημέρα εκάστου ημερολογιακού μηνός για κάθε επί μέρους μίσθωμα και ζητεί, με απόφαση που θα κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή, να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι, ευθυνόμενοι εις ολόκληρον ο καθένας, η πρώτη εναγόμενη ως πλοιοκτήτρια, ο δε δεύτερος εναγόμενος ως νόμιμος εκπρόσωπος της, να της καταβάλουν με βάση τη σύμβαση ελλιμενισμού το ποσό των 4.131,41 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη ημέρα που κάθε ποσό κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό, ήτοι από την πάροδο της πέμπτης ημέρας κάθε μήνα ελλιμενισμού, άλλως από την επίδοση της κρινόμενης αγωγής και μέχρι την ολοσχερή εξόφληση και να καταδικαστούν οι εναγόμενοι στο σύνολο της δικαστικής της δαπάνης και της αμοιβής του πληρεξουσίου δικηγόρου της. Με τέτοιο περιεχόμενο και αιτήματα η αγωγή παραδεκτώς εισάγεται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, το οποίο έχει διεθνή δικαιοδοσία κατά το άρθρο 24 σημείο 1 του Κανονισμού 1215/2012 ως εκ της ομοιότητας της σύμβασης ελλιμενισμού σκαφών με τη σύμβαση μίσθωσης ακινήτου, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην πρώτη (μείζονα) σκέψη του υπαγωγικού συλλογισμού. Ακόμη, το Δικαστήριο είναι αρμόδιο καθ’ ύλην λόγω ποσού ( άρθρα 8, 9, 10, 12 παρ. 1, 13 και 14 παρ.2 ΚΠολΔ) και κατά τόπον λόγω του επικαλουμένου τόπου καταρτίσεως και εκτελέσεως των ενδίκων συμβάσεων ελλιμενισμού (άρθρα 33 και 25 παρ. 2 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 51 παρ. 1, 2 και 3Β περ. β΄ Ν. 2172/1993 ως εκ του ναυτικού χαρακτήρα της διαφοράς) κατά τα εκτιθέμενα στην πρώτη (μείζονα) σκέψη του υπαγωγικού συλλογισμού. Περαιτέρω, ως προς την ιστορούμενη σύμβαση και την εξ αυτών απορρέουσα ευθύνη της πρώτης εναγόμενης εταιρίας, εφόσον δεν γίνεται επίκληση συμφωνημένου δικαίου από τα συμβαλλόμενα μέρη σύμφωνα με το άρθρο 3 του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 593/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Ιουνίου 2008 για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (Ρώμη Ι) καταρτισθείσες μετά τις 17-12-2009, που αντικατέστησε την κυρωθείσα στην Ελλάδα με το Ν. 1792/1988, από 19.6.1980 Σύμβαση της Ρώμης «Για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές» – το οποίο ορίζει ότι οι ενοχές από σύμβαση ρυθμίζονται από το δίκαιο στο οποίο έχουν υποβληθεί τα συμβαλλόμενα μέρη, εφαρμοστέο είναι το ελληνικό δίκαιο, καθώς σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 1 περ. γ΄ του ως άνω Κανονισμού η σύμβαση ελλιμενισμού με προέχον το στοιχείο της μίσθωσης χώρου σε λιμένα, διέπεται από το δίκαιο της χώρας στην οποία ευρίσκεται το ακίνητο και εν προκειμένω ο χώρος ελλιμενισμού, σε κάθε περίπτωση δε, σύμφωνα με το τεκμήριο του άρθρου 4 παρ. 4 του ως άνω Κανονισμού, το οποίο ορίζει ότι σε περίπτωση ελλείψεως συμφωνίας, εφαρμοστέο είναι δίκαιο που αρμόζει στη σύμβαση από όλες τις ειδικές συνθήκες, υπό τις οποίες αυτή καταρτίσθηκε και εκτελέσθηκε και για το λόγο αυτό συνδέεται προς αυτή στενότερα, ήτοι το ελληνικό δίκαιο, δεδομένου ότι η ένδικη σύμβαση καταρτίστηκε στον Πειραιά, όπου και βρίσκεται η έδρα της ενάγουσας και ο τόπος ελλιμενισμού/παροχής υπηρεσιών. Εξάλλου, το ίδιο (ελληνικό) δίκαιο είναι εφαρμοστέο, εφόσον τις διατάξεις αυτού επικαλείται η ενάγουσα και δεν αντιλέγουν οι εναγόμενοι λόγω της ερημοδικίας τους, υφισταμένης έτσι σιωπηρής μετασυμβατικής συμφωνίας αυτών σχετικά με την εφαρμογή του (άρθρο 3 παρ. 2 ως άνω Κανονισμού, ΑΠ 1115/2015, Νομος, ΕφΠειρ 541/2016, ΔΕΕ 2017, σ. 401, Γραμματικάκη – Αλεξίου/Παπασιώπη – Πασιά/Βασιλακάκη, Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο, στ.΄ έκδ., σ. 310 επ.). Ενόψει αυτών, η αγωγή είναι νόμιμη, στηριζομένη στις διατάξεις των άρθρων 574, 595, 681, 694, 361, 416, 422, 341 και 346 ΑΚ σε συνδυασμό με το άρθρο 38 του Ν. 3105/2003 – 31α Ν.2160/1993 και τις διατάξεις εγκεκριμένου Κανονισμού Λειτουργίας του Τουριστικού Λιμένα Ζέας με την ΥΑ Τουρισμού 14530/2008 (ΦΕΚ 1476/Β΄/28.7.2008) επέχοντος ισχύ νόμου, 907, 908 και 176 ΚΠολΔ σε συνδυασμό και με τα εκτιθέμενα στην πρώτη (μείζονα) σκέψη του υπαγωγικού συλλογισμού, πλην του καταλογισμού του ποσού των 8,39 ευρώ κατά τους αγωγικούς ισχυρισμούς «στο σύνολο της αξίας των υπολοίπων άνω αναφερόμενων και ανεξόφλητων αποδείξεων παροχής υπηρεσιών», καθώς το εν λόγω ποσό, ελλείψει επικαλούμενου προσδιορισμού κατά την ιστορούμενη καταβολή των εναγομένων, καταλογίζεται στο αρχαιότερο χρέος και μετά την ιστορούμενη στην αγωγή καταβολή ποσού 950,45 ευρώ επήλθε μερική εξόφληση της υπ’ αριθμ. 77351/8.6.2016 απόδειξης παροχής υπηρεσιών συνολικού ποσού 958,84 ευρώ, απομένοντος υπολοίπου ποσού (958,84 – 950,45=) 8,39 ευρώ προς πλήρη εξόφληση αυτής (άρθρο 422 ΑΚ), ενώ τα υπόλοιπα επί μέρους χρέη, από τα οποία σχηματίζεται το παραπάνω επικαλούμενο συνολικό ποσό οφειλής παραμένουν ανεξόφλητα. Μετά ταύτα, η κρινομένη αγωγή πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και κατ’ ουσίαν, δεδομένου ότι καταβλήθηκε το αναλογούν τέλος δικαστικού ενσήμου (βλ. υπ’ αριθμ.29958223695911290058 ηλεκτρονικό παράβολο).
Κατά της υπό κρίση αγωγής δεν υπάρχει ένσταση που να εξετάζεται αυτεπαγγέλτως και για τα γεγονότα που αναφέρονται στο δικόγραφό της επιτρέπεται η ομολογία. Πρέπει, επομένως, να γίνει αυτή δεκτή ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν και να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να καταβάλουν στην ενάγουσα, ευθυνόμενοι εις ολόκληρον, το ποσό των τεσσάρων χιλιάδων εκατόν τριάντα ενός ευρώ και σαράντα ενός λεπτών (4.131,41 €), με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την έκτη ημέρα εκάστου ημερολογιακού μηνός για κάθε επί μέρους μίσθωμα μέχρι την εξόφληση, όπως αυτό προκύπτει κατά νόμο μετά τον προαναφερθέντα καταλογισμό, διότι, εφόσον η εναγόμενη ερημοδικεί, αποδεικνύονται πλήρως οι πραγματικοί ισχυρισμοί που περιέχονται στο δικόγραφο της αγωγής, δεδομένου ότι θεωρούνται ως ομολογημένοι εκ μέρους της εναγομένης σύμφωνα με το άρθρο 352 παρ. 1 και την παρ. 3 του άρθρου 271 ΚΠολΔ που εφαρμόζονται στις ειδικές διαδικασίες κατ’ άρθρο 591§1 ΚΠολΔ, πλην των διαφορών από την οικογένεια, τον γάμο και τη συμβίωση (άρθρο 595 ΚΠολΔ) και των εργατικών διαφορών (άρθρο 621 ΚΠολΔ), και, επομένως, εφαρμόζονται στην κρινόμενη περίπτωση (Μακρίδου, ΕιδΔιαδικασίες, 2017, σ. 41). Περαιτέρω, η απόφαση θα πρέπει να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή στο σύνολο της λόγω της παλαιότητας του χρέους. Ακόμη, τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας θα πρέπει να επιβληθούν σε βάρος της εναγομένης λόγω της ερημοδικίας και της ήττας της (άρθρα 176, 184 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ) κατά τα εκτιθέμενα στο διατακτικό της παρούσας. Τέλος, λόγω της ερημοδικίας των εναγομένων, θα πρέπει να οριστεί το νόμιμο παράβολο ερημοδικίας για την περίπτωση ασκήσεως ανακοπής ερημοδικίας από ους εναγόμενους (άρθρα 501, 502 παρ.1 και 505 παρ. 2 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει ερήμην των εναγομένων.-
Ορίζει το παράβολο ερημοδικίας για την περίπτωση ασκήσεως ανακοπής ερημοδικίας κατά της παρούσας από τους εναγόμενους στο ποσό των διακοσίων ευρώ (200€).-
Δέχεται την αγωγή.-
Υποχρεώνει τους εναγόμενους, να καταβάλουν στην ενάγουσα, ευθυνόμενοι εις ολόκληρον, το ποσό των τεσσάρων χιλιάδων εκατόν τριάντα ενός ευρώ και σαράντα ενός λεπτών (4.131,41 €), με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την έκτη ημέρα εκάστου ημερολογιακού μηνός για κάθε επί μέρους μίσθωμα κι από την επομένη ημέρα έκδοσης εκάστου των ειδικά αναφερομένων ανωτέρω αποδείξεων παροχής υπηρεσιών μέχρι την εξόφληση.-
Κηρύσσει την απόφαση προσωρινά εκτελεστή.-
Καταδικάζει τους εναγόμενους στην καταβολή των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, τα οποία ορίζει στο ποσό των τετρακοσίων πενήντα ευρώ (450 €).-
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του την 29η Ιανουαρίου 2020, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ