ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ     

 

Αριθμός αποφάσεως         2921/2019

ΓΑΚ/ΕΑΚ 13885/6897/2017)

ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

τακτική διαδικασία)

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Αντωνία Κοντογεωργάκη, Πρωτοδίκη, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου, και από τη Γραμματέα Κούλα Κουντούρη.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 15 Ιανουαρίου 2019 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

            ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: Της εταιρείας με την επωνυμία … που εδρεύει στη …, εκπροσωπούμενη από το γραφείο του Ν. 27/1975 της διαχειρίστριας του πλοίου της εταιρείας ….., για την οποία προκατέθεσε προτάσεις ο πληρεξούσιος, δυνάμει του από 10.9.2018 πρακτικού του διοικητικού συμβουλίου της, με επιτεθειμένη σ’ αυτό τη σφραγίδα (apostille) της κυρωθείσας στην Ελλάδα με το Ν. 1497/1984 Σύμβασης της Χάγης της 5ης Οκτωβρίου 1961, δικηγόρος της Άρης Γεωργιάδης του Γεωργίου (ΑΜ/ΔΣΑ 14625 – βλ. το Νο Α226611/27.9.2018 γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών & ενσήμων ΔΣΠ), κάτοικος ……(…) και παραστάθηκε στο ακροατήριο διά του ως άνω πληρεξούσιου δικηγόρου.

ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ: Της εταιρείας με την επωνυμία …», που εδρεύει στη …, νομίμως εκπροσωπουμένης, η οποία δεν προκατέθεσε προτάσεις και δεν εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο.            Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 22.12.2017 αγωγή της, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου υπ’ αριθ. κατάθεσης 13885/6897/22.12.2017 και, μετά το πέρας των προθεσμιών που προβλέπει το άρθρο 237 ΚΠολΔ, όπως τροποποιήθηκε με το Ν. 4335/2015, παρελθούσης και της παράτασης της προθεσμίας που διατάχθηκε κατ’ άρθρο 148 ΚΠολΔ, όπως τροποποιήθηκε με το Ν. 4335/2015, με την υπ’ αριθ. 56/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων), προσδιορίστηκε να συζητηθεί κατά τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης, η οποία ορίστηκε δυνάμει της από 21.12.2018 πράξης ορισμού δικαστή και συζήτησης του Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης, οπότε και γράφτηκε στο πινάκιο με πρωτοβουλία του αρμόδιου Γραμματέα του παρόντος Δικαστηρίου, σύμφωνα με τα οριζόμενα στη διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 237 ΚΠολΔ.Κατά τη δημόσια συνεδρίαση, η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε. Οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως σημειώνεται παραπάνω.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Α. Από την επικαλούμενη και προσκομιζόμενη από την ενάγουσα υπ’ αριθ. … έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών Α. Κ., σε συνδυασμό με το από 5.3.2018 Α.Π.Φ. … έγγραφο της Πρεσβείας της Ελλάδος στο Άμπου Ντάμπι, προκύπτει ότι επικυρωμένο αντίγραφο της κρινόμενης αγωγής με την παραπόδας αυτής με αριθμό 6897/22.12.2017 έκθεση κατάθεσης δικογράφου και σημείωση για την προθεσμία κατάθεσης των προτάσεων της Γραμματέως του Πρωτοδικείου Πειραιά επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πειραιά για λογαριασμό της εναγομένης, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 134 παρ. 1 εδ. α΄, 2 -ενόψει του ότι τα Η. Α. Ε. είναι κράτος μη συμβαλλόμενο στη Διεθνή Σύμβαση της Χάγης της 15.11.1965- και 215 παρ. 2 ΚΠολΔ, της ανωτέρω δε πλασματικής επίδοσης στον Εισαγγελέα επακολούθησε πραγματική επίδοση στην εναγόμενη του εισαγωγικού δικογράφου στις 21.2.2018. Εξάλλου, από την επικαλούμενη και προσκομιζόμενη από την ενάγουσα υπ’ αριθ. … έκθεση επίδοσης του ιδίου ως άνω δικαστικού επιμελητή, σε συνδυασμό με το από 22.4.2018 Α.Π.Φ. … έγγραφο της Πρεσβείας της Ελλάδος στο Άμπου Ντάμπι, προκύπτει ότι επικυρωμένο αντίγραφο της υπ’ αριθ. 56/2018 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων), με την οποία παρατάθηκε κατ’ άρθρο 148 ΚΠολΔ: α) η προβλεπόμενη κατ’ άρθρο 215 παρ. 2 ΚΠολΔ 60νθήμερη προθεσμία για την πραγματική επίδοση της υπό κρίση αγωγής κατά εκατόν πενήντα (150) ημέρες και β) η προβλεπόμενη κατ’ άρθρο 237 παρ. 1 ΚΠολΔ προθεσμία κατάθεσης των προτάσεων επί της αγωγής αυτής, επίσης κατά εκατόν πενήντα (150) ημέρες, επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πειραιά για λογαριασμό της εναγομένης, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 134 παρ. 1 εδ. α΄, 2, της ανωτέρω δε πλασματικής επίδοσης στον Εισαγγελέα επακολούθησε πραγματική επίδοση στην εναγόμενη του εισαγωγικού δικογράφου στις 8.4.2018. Ωστόσο, η εναγόμενη δεν προκατέθεσε, εντός της υπό του άρθρου 237 παρ. 1 ΚΠολΔ, όπως παρατάθηκε δυνάμει της προαναφερθείσας απόφασης, προθεσμίας, προτάσεις, και συνεπώς πρέπει να δικαστεί ερήμην (άρθρο 271 παρ. 1 και 2 εδ. α΄ ΚΠολΔ).

Β. Με την υπό κρίση αγωγή, η ενάγουσα αλλοδαπή εταιρεία με την επωνυμία … όπως εκπροσωπείται νόμιμα από το εγκατεστημένο σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 27/1975 γραφείο της διαχειρίστριας του πλοίου της εταιρείας … στον ……. εκθέτει ότι την 3.6.2016 στον Πειραιά συνήψε, μέσω της ως άνω διαχειρίστριας του πλοίου της εταιρείας, με την εναγομένη αλλοδαπή εταιρεία …», που εδρεύει στη … διατηρεί όμως πραγματική εγκατάσταση στην Ελλάδα επί της … και εκπροσωπήθηκε κατά τις συναλλακτικές σχέσεις των διαδίκων από τον  Τ. Λ., σύμβαση αγοράς 300 έως 400 τόνων πετρελαίου προδιαγραφών …: 3,5% έναντι τιμήματος 237 δολ. ΗΠΑ ανά τόνο, για τον εφοδιασμό του υπό σημαία Μπαχάμες φορτηγού πλοίου ξηρού φορτίου που ανήκε κατά τον επίδικο χρόνο στην πλοιοκτησία της με το όνομα …». Ότι, σε εκπλήρωση της υποχρέωσης που ανέλαβε η εναγόμενη, στις 8 – 9.6.2016 παρέδωσε στην ενάγουσα, σε αγκυροβόλιο στη … όπου ναυλοχούσε το πλοίο της, ποσότητα 392,8 μετρικών τόνων πετρελαίου, η δε ενάγουσα κατέβαλε στις 8.7.2016 το τίμημα για το οποίο εκδόθηκε το με αριθ. … τιμολόγιο της εναγόμενης ποσού 93.093,60 δολ. ΗΠΑ. Ότι, όπως διαπιστώθηκε εκ των υστέρων από χημικές αναλύσεις, τα καύσιμα που παρέλαβε η ενάγουσα ήταν ελαττωματικά και ακατάλληλα, διότι περιείχαν χημικά οξέα και λοιπούς αλογονομένους, χλωριωμένους υδρογονάνθρακες και περιεκτικότητα σε οργανική χλωρίδα σε ποσότητες που τα καθιστούσαν επικίνδυνα για πρόκληση ζημιών στις ντιζελογεννήτριες και τις αντλίες πετρελαίου· πράγματι δε, λόγω βλάβης και στις τρεις (3) ντιζελογεννήτριες και ενώ το πλοίο έπλεε μεσοπέλαγα προκειμένου να παραληφθεί από τους ναυλωτές του, στις 21.00 της 27.7.2016 αυτές έπαυσαν να λειτουργούν, με συνέπεια να παρασυρθεί από τα ρεύματα περίπου 42 ναυτικά μίλια. Ότι στο σημείο όπου είχε ρίξει άγκυρα το πλοίο κατέφθασε ρυμουλκό στις 2.8.2016 και το ρυμούλκησε στην Okha της Ινδίας στις 5.8.2016, αφού δε τοποθετήθηκαν σε αυτό νέες αντλίες πετρελαίου και τέθηκαν σε λειτουργία οι γεννήτριες, απέπλευσε στις 10.8.2016 προκειμένου να μεταβεί στη … και να παραληφθεί από τους ναυλωτές του, πλην όμως το πλοίο ακινητοποιήθηκε και πάλι στις 14.8.2016 λόγω δυσλειτουργιών στις ντιζελογεννήτριες, καθόσον δεν είχαν απαντληθεί τα ελαττωματικά καύσιμα, πράγμα που κατέστησε αναγκαία την εκ νέου αντικατάσταση των αντλιών, που είχαν φθαρεί λόγω της κακής ποιότητας του πετρελαίου. Ότι το πλοίο έχρηζε πλέον δεξαμενισμού προκειμένου να επισκευαστούν όλες οι βλάβες στις ντιζελογεννήτριες και τη μηχανή του, για το λόγο δε αυτό εισήχθη στο ναυπηγείο “Drydocks World Dubai Shipyard” στο Ντουμπάι στις 21.8.2016, από όπου απέπλευσε στις 6.9.2016, μετά την ολοκλήρωση του δεξαμενισμού. Ότι, λόγω της αντισυμβατικής συμπεριφοράς της εναγομένης, η ενάγουσα αφενός μεν απώλεσε τον ναύλο του πλοίου κατά το χρονικό διάστημα των 41 ημερών, ήτοι από την 27^η Ιουλίου 2016 έως την 6^η Σεπτεμβρίου 2016, ποσού 235.750 δολαρίων Η.Π.Α., αφού εάν δεν είχε υποστεί το πλοίο τις προαναφερθείσες βλάβες συνεπεία αποκλειστικά των ελαττωματικών καυσίμων, με βεβαιότητα και κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, ενόψει των σχετικών διαπραγματεύσεων μεταξύ αυτής (ενάγουσας) και της γερμανικής εταιρείας … το πλοίο θα είχε ναυλωθεί κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα, αντί ημερήσιου ναύλου 5.750 δολαρίων ΗΠΑ, αφετέρου ζημιώθηκε από την απάντληση και μη χρήση του ακατάλληλου πετρελαίου που παρέμενε στις δεξαμενές του πλοίου της κατά το ποσό των 22.279,77 δολαρίων Η.Π.Α. Με βάση το ιστορικό αυτό, παραιτούμενη εν μέρει από το αγωγικό δικόγραφο κατά το ποσό των 22.279,77 δολαρίων Η.Π.Α., άλλως από το ισόποσο αυτού σε ευρώ, που αντιστοιχεί κατά τα ανωτέρω στη ζημία της από την απάντληση και μη χρήση του ακατάλληλου πετρελαίου, παραδεκτά με τις προτάσεις της (άρθρα 223 εδ. β΄, 295 παρ. 1 ΚΠολΔ), ζητεί να υποχρεωθεί η εναγόμενη να τής καταβάλει για την αποθετική της ζημία το ποσό των 235.750 δολαρίων Η.Π.Α., άλλως το ισάξιο σε ευρώ κατά το χρόνο της πληρωμής, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής, να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστεί η εναγόμενη στη δικαστική δαπάνη της. Με το περιεχόμενο αυτό και αίτημα, η υπό κρίση αγωγή, η οποία επιδόθηκε στην εναγόμενη εντός της τασσόμενης κατ’ άρθρο 215 παρ. 2 ΚΠολΔ προθεσμίας (βλ. σχετ. παρ. Α. της παρούσας), παραδεκτά φέρεται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού το οποίο είναι αρμόδιο καθ’ ύλην, ενόψει του ότι κατά τον κρίσιμο χρόνο κατάθεσης της αγωγής (22.12.2017) η ισοτιμία δολαρίου ΗΠΑ/ευρώ ήταν 1,1859, ώστε το ισόποσο σε ευρώ του συνολικά αιτούμενου με την υπό κρίση αγωγή ποσού κατά τον παραπάνω χρόνο να ανέρχεται σε (258.029,77 : 1,1859 =) 217.581,39 ευρώ (άρθρο 14 παρ. 2 ΚΠολΔ) και κατά τόπον (άρθρο 33 ΚΠολΔ, ως εκ του τόπου κατάρτισης της δικαιοπραξίας στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με το άρθρο 51 Ν. 2172/1993, λόγω του ναυτικού χαρακτήρα της διαφοράς), το οποίο συνακόλουθα έχει και διεθνή δικαιοδοσία (άρθρα 3 παρ. 1 και 33 ΚΠολΔ), κατά την προκειμένη τακτική διαδικασία. Περαιτέρω, ενόψει του ότι εισάγεται προς διάγνωση ιδιωτική διαφορά από διεθνή έννομη σχέση, δηλαδή σχέση με στοιχεία αλλοδαπότητας, τίθεται θέμα εφαρμοστέου δικαίου που διέπει την επίδικη διαφορά. Εφαρμοστέο δίκαιο στην ένδικη υπόθεση, ελλείψει επιλογής από τα μέρη, είναι το ελληνικό, καθόσον από το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης (τόπος κατάρτισης της επίδικης σύμβασης πώλησης, πλοίο ελληνικών συμφερόντων που τελούσε κατά τον επίδικο χρόνο υπό τη διαχείριση εταιρειών εγκατεστημένων στον Πειραιά και αντιπροσώπευση της εναγόμενης κατά την επίδικη συναλλαγή από τον  Τ. Λ., κάτοικο Α.) προκύπτει ότι η σύμβαση συνδέεται προδήλως στενότερα με την Ελλάδα από τα Η. Α. Ε., όπου εδρεύει η πωλήτρια [άρθρα 3, 4 παρ. 1 α, 3, 19 παρ. 1 Κανονισμού (ΕΚ) 0593/2008 για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (Ρώμη Ι), που αντικατέστησε από τη 17^η.12.2009 τη Σύμβαση της Ρώμης του 1980 για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές, η οποία είχε κυρωθεί από την Ελλάδα με το Ν. 1792/1980 υποκαθιστώντας τις συναφείς εθνικές διατάξεις ιδιωτικού διεθνούς δικαίου]. Είναι δε ορισμένη και νόμω βάσιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 513, 534, 535, 537, 540, 543, 291, 292, 297, 298, 330, 346 ΑΚ, 1 παρ. 1 Ν. 740/1977, 6 παρ. 1 Ν. 5422/1932, 1 Ν. 2842/2000, 907, 908, 176 ΚΠολΔ, πλην του αιτήματος καταψηφίσεως της εναγόμενης σε πληρωμή αυτούσιου αλλοδαπού νομίσματος, το οποίο τυγχάνει νόμω αβάσιμο και απορριπτέο, ενώ νόμιμο τυγχάνει το αίτημα περί καταβολής του ισαξίου σε ευρώ του αλλοδαπού νομίσματος σύμφωνα με την επίσημη τιμή της ημέρας της πληρωμής. Καίτοι η ένδικος αξίωση, έχουσα ως γενεσιουργό αιτία αθέτηση συμβάσεως και προκύψασα εκ διεθνούς συναλλαγής νομίμως προσδιορίζεται σε αλλοδαπό νόμισμα, η ενάγουσα δικαιούται να ζητήσει δια της αγωγής μόνο το ισάξιο του νομίσματος σε ευρώ προς την επίσημη τιμή της ημέρας της πληρωμής ή μόνο ευρώ, αντιστοίχως δε να καταδικασθούν οι οφειλέτες δια της αποφάσεως (πρβλ. ΑΠ 786/2000 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 773/1999 ΕλλΔνη 1999.1192). Μετά ταύτα, πρέπει η αγωγή, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμω βάσιμη, να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της, εφόσον έχει καταβληθεί το απαιτούμενο τέλος δικαστικού ενσήμου με τις ανάλογες υπέρ τρίτων προσαυξήσεις [βλ. το e-παράβολο της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων με Κωδικό …, σε συνδυασμό με την από … απόδειξη πληρωμής της τράπεζας …

Γ. Κατά της αγωγής δεν υπάρχει ένσταση, η οποία να εξετάζεται αυτεπαγγέλτως και για τα γεγονότα που αναφέρονται στο δικόγραφό της επιτρέπεται η ομολογία. Συνεπώς, εφόσον η εναγόμενη ερημοδικεί, αποδεικνύονται πλήρως οι πραγματικοί ισχυρισμοί που περιέχονται στο δικόγραφο, δεδομένου ότι θεωρούνται ομολογημένοι εκ μέρους της ερημοδικαζόμενης εναγόμενης (άρθρο 271 παρ. 3 σε συνδυασμό με το άρθρο 352 παρ. 1 ΚΠολΔ, όπως το άρθρο 271 ΚΠολΔ είχε αντικατασταθεί με το άρθρο 29 του Ν. 3994/2011). Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η αγωγή, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμω βάσιμη, πρέπει να γίνει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη και να υποχρεωθεί η εναγόμενη να καταβάλει στην ενάγουσα το ισόποσο σε ευρώ των 235.750 δολαρίων Η.Π.Α., βάσει της ισοτιμίας δολαρίου ΗΠΑ – ευρώ κατά το χρόνο πληρωμής, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής  και μέχρι την εξόφληση. Περαιτέρω, το Δικαστήριο κρίνει ότι δεν συντρέχουν εξαιρετικοί λόγοι και ότι η καθυστέρηση στην εκτέλεση δεν μπορεί να προκαλέσει σημαντική ζημία στην ενάγουσα, γι’ αυτό και το αίτημα να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή η απόφαση πρέπει ν’ απορριφθεί. Τέλος, η εναγόμενη πρέπει να καταδικαστεί, λόγω της ήττας της, στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας (άρθρα 176, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ, 63 παρ. 1  i, 68 παρ. 1 Κώδικα Δικηγόρων), όπως ειδικότερα καθορίζονται στο διατακτικό της παρούσας, ενώ λόγω της ερημοδικίας της εναγόμενης πρέπει να οριστεί το νόμιμο παράβολο για την περίπτωση ασκήσεως κατά της παρούσης ανακοπής ερημοδικίας από αυτή (άρθρα 501, 502 παρ. 1 και 505 παρ. 2 ΚΠολΔ).

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην της εναγόμενης.

ΟΡΙΖΕΙ το παράβολο ερημοδικίας σε διακόσια (200,00) ευρώ.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ό,τι κρίθηκε απορριπτέο.

ΔΕΧΕΤΑΙ κατά τα λοιπά την αγωγή.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγόμενη να καταβάλει στην ενάγουσα το ισόποσο σε ευρώ των διακοσίων τριάντα πέντε χιλιάδων επτακοσίων πενήντα (235.750) δολαρίων Η.Π.Α., βάσει της ισοτιμίας δολαρίου ΗΠΑ – ευρώ κατά το χρόνο πληρωμής, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής  και μέχρι την εξόφληση.

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την εναγόμενη στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, τα οποία ορίζει στο ποσό των οχτώ χιλιάδων διακοσίων (8.200) ευρώ.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στον Πειραιά, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, στις

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                                                        Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ