ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

 

 

 

 

Αριθμός απόφασης

          3901 / 2019    

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

 (Γ.Α.Κ./ Ε.Α.Κ. : 3149 / 1505 / 4-4-2019 αγωγή)

 

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Χρυσούλα Γκοτόβου, Πρωτοδίκη, η οποία ορίσθηκε νόμιμα από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Χρυσούλα Σαχίνη.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, την 5^η Νοεμβρίου 2019, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: Της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «…» και τον διακριτικό τίτλο «….», που εδρεύει στον Π…  (…) και εκπροσωπείται νόμιμα, με Α.Φ.Μ. …  Δ.Ο.Υ. ΦΑΕΕ Πειραιά,  η οποία παραστάθηκε στο ακροατήριο δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της Νικόλαου Λύγουρη (Α.Μ. ΔΣΑ : 17426) .

ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ : 1) Της εταιρείας με την επωνυμία «…», που εδρεύει στο …),νομίμως εκπροσωπουμένης στην Ελλάδα από την … και 2) … του …, κατοίκου …ς … (οδός Νικολάου Πλαστήρα αριθ.105), οι οποίες δεν παραστάθηκαν στο Δικαστήριο.

Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 3-4-2019 αγωγή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ. : 3149/1505/4-4-2019, προσδιορίστηκε κατά τα άρθρα 237 και 238 ΚΠολΔ, ως ισχύουν, να συζητηθεί αρχικώς κατά τη δικάσιμο της 7^ης-5-2019, ότε αναβλήθηκε για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και γράφτηκε στο πινάκιο.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, ο πληρεξούσιος δικηγόρος της ενάγουσας ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις προτάσεις που κατέθεσε και στα πρακτικά της παρούσας δίκης.

 

 

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

 

Σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 271 ΚΠολΔ, όπως αντικ/κε από το άρθρο 1 δεύτερο παρ.2 του Ν.4335/2015 (ΦΕΚ Α΄ 87/23-7-2015) και ισχύει από 1-1-2016 κατά το άρθρο 1 άρθρο ένατο παρ.4 Ν.4335/2015,και το οποίο (άρθρο 271 ΚΠολΔ) εφαρμόζεται κατά το άρθρο 591 παρ.1 ΚΠολΔ και στις ειδικές διαδικασίες όπως είναι και η ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών στις οποίες υπάγονται και οι μισθωτικές διαφορές (άρθρα 614 επ.ΚΠολΔ) αν ο εναγόμενος δεν λάβει μέρος κανονικά στη δίκη, το δικαστήριο εξετάζει αυτεπαγγέλτως αν η αγωγή και η κλήση για τη συζήτηση επιδόθηκαν σε αυτόν νόμιμα και εμπρόθεσμα. Κατά δε την παρ. 2 εδ.2^α του ιδίου άρθρου, αν η αγωγή και η κλήση για συζήτηση δεν επιδόθηκαν νόμιμα και εμπρόθεσμα, το δικαστήριο κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση. Σε περίπτωση δε αναβολής της δίκης κατά το άρθρο 226 παρ.4 ΚΠολΔ δεν χρειάζεται νέα κλήση του διαδίκου αλλά η αναγραφή της υπόθεσης στο πινάκιο ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων. Περαιτέρω, σύμφωνα  με  το άρθρο 126 παρ. 1δ ΚΠολΔικ, η επίδοση για τα νομικά πρόσωπα ή άλλες ενώσεις προσώπων γίνεται στον  εκπρόσωπό  τους, σύμφωνα  με  το  νόμο ή το καταστατικό, ήτοι στο φυσικό πρόσωπο που τα εκπροσωπεί (βλ. ΑΠ 915/81, 528/81 ΕΕΝ 43, 300). Την ύπαρξη τέτοιας εξουσίας του αντιπροσώπου πρέπει να αποδεικνύει ο επισπεύδων  διάδικος που επιδίδει την κλήση με την απόδειξη κατά νόμιμο τρόπο του διορισμού του αντιπροσώπου , πράγμα  το οποίο ερευνάται και αυτεπάγγελτα από το δικαστήριο βάσει των προσκομιζομένων εγγράφων (βλ. Εφ Αθ 450/1981 ΕΕμπΔ ΛΓ 195).

Στην προκειμένη περίπτωση φέρεται προς συζήτηση η από 3-4-2019 αγωγή, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ. : 3149/1505/4-4-2019, προσδιορίστηκε κατά τα άρθρα 237 και 238 ΚΠολΔ, ως ισχύουν, να συζητηθεί αρχικώς κατά τη δικάσιμο της 7^ης-5-2019, ότε αναβλήθηκε για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και γράφτηκε στο πινάκιο. Κατά την εκφώνηση της υποθέσεως από το οικείο πινάκιο η πρώτη εναγομένη, η οποία είναι αλλοδαπή εταιρεία που εδρεύει στο … και εκπροσωπείται στην Ελλάδα από τη δεύτερη εναγομένη, δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου και δεν κατέθεσε προτάσεις. Ομοίως δεν παραστάθηκε και η δεύτερη εναγομένη, νόμιμος εκπρόσωπος της πρώτης εναγομένης. Από τις υπ’ αριθμ. …/5-4-2019 και …/5-4-2019 αντίστοιχα εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στην περιφέρεια του Εφετείου Αθηνών με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών, …, που νομίμως προσκομίζει και επικαλείται η ενάγουσα, αποδεικνύεται ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της υπό κρίση αγωγής με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτησή της για την αρχική δικάσιμο της 7^ης-5-2019, ότε η υπόθεση αναβλήθηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, επιδόθηκε στις εναγόμενες στην διεύθυνση κατοικίας της δεύτερης εναγομένης-νομίμου εκπροσώπου της πρώτης και δη σε υπάλληλο των εναγομένων (άρθρα 126 παρ. 1 περ. α και γ΄ και δ΄, 129 παρ.1, 228 και 229 ΚΠολΔ). Η ιδιότητα της δεύτερης εναγομένης ως νομίμου εκπροσώπου της πρώτης εναγομένης, προκύπτει εκτός από τα όσα διαπίστωσε ο δικαστικός επιμελητής στις ως άνω εκθέσεις επίδοσης και  από τα εξής δημόσια έγγραφα : την υπ’αριθμ. …/2011 διαταγή πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς σε συνδ. με το από 30-5-2012 πρωτόκολλο παράδοσης παραλαβής επιταγής ποσού 7.795,71 ευρώ ,το από 19-5-2015 ιδιωτικό συμφωνητικό, τη σημείωση στο τέλος του από 31-5-2010 δελτίου κίνησης πλοίου αναψυχής και την υπ’αριθμ. 1358/2015 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς  δυνάμει της οποίας διατάχθηκε η συντηρητική κατάσχεση του επιδίκου σκάφους.Ενόψει αυτών, επειδή οι εναγόμενες παρότι κλητεύθηκαν νομοτύπως, δεν παραστάθηκαν στην αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο, κατά την οποία η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου πρέπει να δικασθούν ερήμην.

Ι. Κατά το άρθρο 31 Α παρ. 5 και 6 του Ν. 2160/1993  όπως η παρ. 6 τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με την παρ. 6α της υποπαρ. ΣΤ15 της παρ. ΣΤ του άρθρου πρώτου του ν. 4254/2014 (Α΄ 85/7.4.2014), η παρ. 5 καταργήθηκε  με την παρ. 6β της υποπαρ. ΣΤ15 της παρ. ΣΤ του άρθρου πρώτου του ν. 4254/2014 (Α΄ 85/7.4.2014) όπως προστέθηκε με την παρ. 3 το άρθρο 38 του ν. 3105/2003 (Α΄ 29/10.2.2003) και ως τίθεται το παρόν άρθρο ,μετά την αντικατάσταση με το άρθρο 161 του ν. 4070/2012 (Α΄ 82/10.4.2012) και η παρ. 5 του  τίθεται όπως αντικαταστάθηκε, με την παρ. 3 του άρθρου 11 του Ν. 4179/2013 (ΦΕΚ Α’ 175/8.8.2013) ορίζεται ότι «1. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Πολιτισμού και Τουρισμού και Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, θεσπίζεται Γενικός Κανονισμός Λειτουργίας Τουριστικών Λιμένων. Ο Κανονισμός έχει εφαρμογή σε όλες τις μαρίνες, στις ζώνες αγκυροβολίου και στα καταφύγια τουριστικών σκαφών ανεξάρτητα από τον φορέα διαχείρισής τους (δημόσιο ή ιδιωτικό) και από το χρόνο έναρξης λειτουργίας τους.2. Με το Γενικό Κανονισμό Λειτουργίας Τουριστικών Λιμένων ρυθμίζονται θέματα λειτουργίας και ασφάλειας των λιμένων αυτών, όπως: α. Τα μέτρα ασφαλείας και προστασίας από πυρκαγιά, ρύπανση και κάθε άλλο κίνδυνο εντός της ζώνης του λιμένα που δεν είναι δυνατόν να αποτραπεί με την επίδειξη της δέουσας, κατά τα συναλλακτικά ήθη, επιμέλειας. β. Η προστασία περιβάλλοντος, καθαριότητα και ευταξία του λιμένα. γ. Οι πέραν της καταβολής της αξίας των τιμολογίων υποχρεώσεις και ευθύνες των ιδιοκτητών των ελλιμενιζόμενων σκαφών και όσων κάνουν χρήση των εξυπηρετήσεων του τουριστικού λιμένα. δ. Ο είσπλους και έκπλους των σκαφών, η αγκυροβολία, πρυμνοδέτηση ή πλαγιοδέτηση αυτών, καθώς και η κατάληψη θέσης και η παραμονή αυτών στον τουριστικό λιμένα. ε. Η κίνηση, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, φορτηγών και επιβατηγών αυτοκινήτων, καθώς και λοιπών τροχοφόρων εντός του τουριστικού λιμένα. στ. Οι παρεχόμενες ευκολίες και εξυπηρετήσεις των σκαφών. ζ. Κάθε άλλο θέμα σχετικό με την ασφάλεια, προστασία και την εύρυθμη λειτουργία των τουριστικών λιμένων.3. Στους παραβάτες των κανονισμών λειτουργίας των τουριστικών λιμένων επιβάλλονται από την αρμόδια Λιμενική Αρχή, ανεξάρτητα από άλλες κυρώσεις που μπορεί να προβλέπονται, οι κυρώσεις του άρθρου 157 του Κώδικα Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου. (ν.δ. 187/1973, Α’ 261).4. Μετά την έκδοση της άδειας λειτουργίας ο φορέας διαχείρισης υποβάλλει στη Γενική Γραμματεία Τουρισμού Ειδικό Κανονισμό Λειτουργίας του Τουριστικού Λιμένα. Με αποφάσεις του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού, που δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εγκρίνονται οι Ειδικοί Κανονισμοί για ένα έκαστο από τους λιμένες της παραγράφου 1. Οι εγκριτικές αποφάσεις του προηγούμενου εδαφίου εκδίδονται εντός ενός μηνός από την υποβολή των Ειδικών Κανονισμών στην αρμόδια υπηρεσία της Γενικής Γραμματείας Τουρισμού. Σε περίπτωση άπρακτης παρόδου του πιο πάνω χρονικού διαστήματος οι Ειδικοί Κανονισμοί τεκμαίρονται εγκεκριμένοι. Οι κανονισμοί αυτοί ρυθμίζουν τους ειδικούς όρους λειτουργίας και εκμετάλλευσης κάθε τουριστικού λιμένα και ιδίως τα εξής θέματα: α. Την οργάνωση της διοίκησης, τη στελέχωση και τις ειδικές συνθήκες λειτουργίας του τουριστικού λιμένα. β. Το σαφή προσδιορισμό των ορίων της ζώνης (χερσαίας και θαλάσσιας) του λιμένα. γ. Το μέγεθος (ελάχιστο-μέγιστο) κατά μονάδα και τον αριθμό κατά κατηγορία σκάφους, καθώς και το συνολικό αριθμό των σκαφών, που μπορούν να ελλιμενιστούν. δ. Τον τρόπο διαθέσεως των θέσεων ελλιμενισμού των σκαφών στο λιμένα και το σύστημα αγκυροβολίας τους. ε. Τις παρεχόμενες υπηρεσίες και εξυπηρετήσεις, συμπεριλαμβανομένων των εξυπηρετήσεων ατόμων με αναπηρία. στ. Τα μέτρα ασφάλειας και προστασίας των σκαφών και των χρηστών του λιμένα. ζ. Η διάταξη κυκλοφορίας, στάσης και στάθμευσης τροχοφόρων και της αντίστοιχης σήμανσης εντός του τουριστικού λιμένα κατ’ αναλογική εφαρμογή των διατάξεων του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. η. Κάθε άλλο θέμα σχετικό με την ομαλή και εύρυθμη λειτουργία του λιμένα.[5. παραλείπεται ως μη ισχύουσα]…6. Οι Ειδικοί Κανονισμοί των τουριστικών λιμένων καταρτίζονται από τους φορείς διαχείρισης και υποβάλλονται στην αρμόδια υπηρεσία της Γενικής Γραμματείας Τουρισμού για έγκριση σύμφωνα με τα οριζόμενα στις παραγράφους 4 και 5.»7. Όσοι κάνουν χρήση των τουριστικών λιμένων που προβλέπονται στην παράγραφο 1 υπόκεινται στους ελέγχους που προβλέπουν οι κείμενες διατάξεις για τις ζώνες των λιμένων (λιμενικούς, τελωνειακούς και λοιπούς ελέγχους).».Επίσης κατά το άρθρο 29 Ν. 2160/1993, ως η παρ. 1 τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με την παρ. 1 του άρθρου 156 του ν. 4070/2012 (Α΄ 82/10.4.2012) και η παρ. 6 τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με την παρ. 1 του άρθρου 157 του ν. 4070/2012 (Α΄ 82/10.4.2012-Το τρίτο εδάφιο της παρ. 1 του παρόντος τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 8 του ν.4276/2014 (ΦΕΚ Α΄155/30.7.2014-ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’Δημιουργία και λειτουργία τουριστικών λιμένων), ορίζεται ότι «1. «Τουριστικός λιμένας» σκαφών αναψυχής είναι ο χερσαίος και θαλάσσιος χώρος που προορίζεται κατά κύριο λόγο για/και υποστηρίζει λειτουργικά τον ελλιμενισμό σκαφών αναψυχής και ναυταθλητισμού. Οι τουριστικοί λιμένες διακρίνονται σε μαρίνες, καταφύγια και αγκυροβόλια. «Μαρίνα» είναι ο τουριστικός λιμένας που διαθέτει χερσαίες και θαλάσσιες εγκαταστάσεις και υποδομές προδιαγραφών που ορίζονται με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού, όπως προβλέπεται στην παράγραφο 3 του άρθρου 31, για την εξυπηρέτηση των σκαφών αναψυχής και των χρηστών τους…» 3. Όπου στον παρόντα νόμο αναφέρεται η φράση “φορέας διαχειριστικού τουριστικού λιμένα” νοείται το φυσικό ή νομικό πρόσωπο δημόσιου ή ιδιωτικού δικαίου το οποίο έχει αναλάβει με σύμβαση μετά του Δημοσίου «ή μετά της «Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα Ανώνυμη Εταιρία»» «ή εκ του νόμου» την κατασκευή, λειτουργία και εκμετάλλευση τουριστικού λιμένα σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου.».Τέλος κατά το άρθρο 33 Ν. 2160/1993 ορίζεται ότι «το παρόν άρθρο τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 162 του ν. 4070/2012 (Α΄ 82/10.4.2012). Το τρίτο εδάφιο της παρ.1 του παρόντος κ α τ α ρ γ ή θ η κ ε με την παρ.1β του άρθρου 51 του ν.4276/2014 (ΦΕΚ Α΄155/30.7.2014). «1. Ο φορέας διαχείρισης τουριστικού λιμένα δικαιούται να παραχωρεί σε τρίτους διαρκή ή πολυετή ενοχικά δικαιώματα, είτε για επιχειρηματικές δραστηριότητες σε σκάφη αναψυχής που ελλιμενίζονται εντός της ζώνης του τουριστικού λιμένα είτε για την εκμετάλλευση των εγκαταστάσεων της χερσαίας ζώνης του (ιδίως μίσθωση ή παραχώρηση εκμετάλλευσης εστιατορίων, μπαρ, τουριστικών καταλυμάτων, οικιών, διαμερισμάτων, σταθμού ανεφοδιασμού) είτε τέλος για επιχειρηματικές δραστηριότητες στο σύνολο του τουριστικού λιμένα. Κατά τα λοιπά ισχύει ο ν. 1652/1986 (Α΄ 167).(*** Παραλείπεται ως μη ισχύον).

ΙΙ. Σύμφωνα με την κοινή Υ.Α. Τ /9803 /5-9-2003 (ΦΕΚ Β  1323/2003) του Υφυπουργού Ανάπτυξης και του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, εγκρίθηκε ο Γενικός Κανονισμός Λειτουργίας Τουριστικών Λιμένων  ο οποίος στο άρθρο 2 παρ.3 ορίζει ότι «Για τις παρεχόμενες ευκολίες εξυπηρέτησης των τουριστικών λιμένων προς τα ελλιμενιζόμενα σε αυτούς σκάφους, ο φορέας διαχείρισης κάθε τουριστικού λιμένα,εισπράττει από τους υπόχρεους τα ανάλογα δικαιώματα» και στην παρ.4 ου ίδιου άρθρου ότι «υπόχρεος προς καταβολή είναι ο πλοιοκτήτης ή ο νόμιμος εκπρόσωπος ή ο χρήστης του σκάφους ο οποίος ευθύνεται και εις ολόκληρον με τον πλοιοκτήτη ως πρωτοφειλέτης». Περαιτέρω στην παρ. 1 του άρθρου 9  προβλέπεται ότι σε περίπτωση μη εμπρόθεσμης  εξόφλησης θα ισχύουν οι νόμιμοι τόκοι υπερημερίας. Ακολούθως , με την υπ’αριθμ. 14350/2008 απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης (ΦΕΚ 1476/Β/28-7-2008) θεσπίστηκε ο Ειδικός Κανονισμός  της μαρίνας Ζέας, ο οποίος αφορά τους ειδικούς όρους λειτουργίας και εκμετάλλευσης της μαρίνας, ο οποίος προβλέπει ομοίως, μεταξύ άλλων ότι για τις παρεχόμενες ευκολίες και εξυπηρετήσεις προς τα ελλιμενιζόμενα σκάφη εισπράττονται ανάλογες χρεώσεις ελλιμενισμού και άλλα δικαιώματα οι οποίες χρεώσεις είναι αυτές του Τιμοκαταλόγου ελλιμενισμού (άρθρο 4.1) και ότι υπόχρεοι  προς καταβολή συγκεκριμένων δικαιωμάτων ελλιμενισμού είναι ο πλοιοκτήτης ή νόμιμος εκπρόσωπος ή ο χρήστης του σκάφους, που ευθύνεται εις ολόκληρον με τον πλοιοκτήτη ως πρωτοφειλέτης (άρθρο 4.5).Τέλος με την υπ’αριθμ. 2714/2011 απόφαση του Υφυπουργού Τουρισμού και Πολιτισμού (ΦΕΚ Β’ 421/16-3-2011) εγκρίθηκαν τα τέλη ελλιμενισμού των ετών 2011, 2012 , 2013 εως 7-4-2014, ενώ με την υποπερίπτωση 6^α της υποπαραγράφου 15 της παραγράφου ΣΤ του άρθρου 1 του Ν.4254/2014 καταργήθηκαν έκτοτε (από τις 7-4-2014) οι εγκριτικές υπουργικές αποφάσεις που αφορούν σε τιμολόγια ελλιμενισμού.

Με την υπό κρίση αγωγή της, η ενάγουσα εκθέτει ότι, δυνάμει της από 23-12-2002 συμβάσεως μισθώσεως και παραχώρησης δικαιωμάτων εκμετάλλευσης του Τουριστικού Λιμένα Ζέας, μίσθωσε από την εταιρεία με την επωνυμία «….» (ήδη μετονομασθείσα ως «….») τον τουριστικό λιμένα Ζέας και ανέλαβε τη διαχείριση και εκμετάλλευσή του από την 1-1-2003 και για σαράντα έτη·. Ότι σύμφωνα με τα άρθρα 28.1 και 28.2 της ως άνω συμβάσεως η εκμισθώτρια εταιρεία εκχώρησε στην ίδια (ενάγουσα) τις απαιτήσεις της για την καταβολή από 1-1-2003 των τελών ελλιμενισμού όλων των σκαφών που περιγράφονται στο παράρτημα  Χ της σύμβασης και τις απαιτήσεις της κατά των μισθωτών για την καταβολή από 1-1-2003 των μισθωμάτων που οφείλουν οι μισθωτές δυνάμει των αντίστοιχων συμβάσεων μίσθωσης που περιγράφονται στο παράρτημα V της σύμβασης. Ότι μεταξύ των σκαφών που ελλιμενίζονταν στον τουριστικό λιμένα Ζέας, συμπεριλαμβανόταν και το υπό αγγλική σημαία ιδιωτικό σκάφος αναψυχής «….», νηολογημένο στο … με αριθμό νηολογίου …, μήκους 23,50 μ., πλάτους 6,50 μ., βυθίσματος 2,50 μ., καθαρής χωρητικότητας 68,12 κόρων που ανήκει στην πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή της πρώτης εναγομένης αλλοδαπής εταιρείας νομίμως εκπροσωπουμένης στην Ελλάδα από την δεύτερη εναγομένη. Ότι δυνάμει της από 1-1-2010 άτυπης σύμβασης ελλιμενισμού που καταρτίστηκε μεταξύ της ίδιας και των εναγομένων υπό τις ως άνω ιδιότητές τους, η ίδια (ενάγουσα) ανέλαβε και παρείχε προσηκόντως τις κατά το νόμο και τη σύμβαση, υπηρεσίες ελλιμενισμού στο ένδικο σκάφος , για λογαριασμό κι επωφελεία της πρώτης εναγομένης στις εγκαταστάσεις του τουριστικού λιμένα Ζέας για το χρονικό διάστημα από τις 1-1-2010 εως τις 31-12-2010 μετά την παρέλευση του οποίου η ως άνω σύμβαση θα καθίστατο αορίστου χρόνου, ως και έγινε. Περαιτέρω ότι τα μηνιαία τέλη ελλιμενισμού του σκάφους σύμφωνα με το τιμολόγιο του τουριστικού λιμένα Ζέας και τις διαστάσεις αυτού καθορίστηκαν δυνάμει του υπ’αριθμ. …/17-11-2015 πρακτικού του Δ.Σ. της (ενάγουσας) και ανήλθαν στο ύψος των 1.372,06  ευρώ το μήνα πλέον του αναλογούντος Φ.Π.Α. 24 % για τα χρονικά διαστήματα από 1-1-2018 έως 31-12-2018 και από 1-1-2019 έως 31-12-2019, τα οποία ήταν καταβλητέα τοις μετρητοίς εντός του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα, όπως αναλυτικώς αναφέρονται στην αγωγή.  Επίσης ότι για τα έτη 2011 έως 2014 τα τέλη ελλιμενισμού για τον τουριστικό λιμένα Ζέας εγκρίθηκαν με την υπ’αριθμ. 2714/2011 απόφαση του Υφυπουργού Τουρισμού και Πολιτισμού, που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Β 421/16-3-2011. Τέλος ότι παρότι η ίδια τήρησε τις συμβατικές της υποχρεώσεις και παρείχε αδιακώλυτο ελλιμενισμό και λοιπές συναφείς υπηρεσίες ελλιμενισμού στο  ένδικο σκάφος, οι εναγόμενες παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις της (ενάγουσας) δεν της έχουν εξοφλήσει τα αντιστοιχούντα για το χρονικό διάστημα από την 1-4-2018 έως και την 30-3-2019 σχετικά τέλη ελλιμενισμού συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α. 24 % συνολικού ποσού 20.416,20  ευρώ πλέον των αναλογούντων κοινόχρηστων δαπανών από τις 1-1-2019 ποσού 340,95 ευρώ,ήτοι συνολικό ποσό 20.757,15 ευρώ, όπως τα επιμέρους ποσά προσδιορίζονται αναλυτικώς στην αγωγή κατά τα επιμέρους χρονικά διαστήματα και τις σχετικές αποδείξεις παροχής υπηρεσιών που εξέδωσε (η ενάγουσα). Με βάση το ιστορικό αυτό, η ενάγουσα ζητεί να υποχρεωθούν οι εναγόμενες,  η  μεν πρώτη ως πλοιοκτήτρια,η δε δεύτερη ως νόμιμος εκπρόσωπος της πρώτης, με προσωρινά εκτελεστή απόφαση, να της καταβάλουν αλληλεγγύως και εις ολόκληρον εκάστη εξ αυτών το συνολικό ποσό των 20.757,15 ευρώ, εντόκως από την επομένη της ημερομηνίας που κάθε επιμέρους κονδύλιο ήταν καταβλητέο και απαιτητό, ήτοι από την 6^η ημέρα εκάστου μηνός, άλλως από την επίδοση της κρινόμενης αγωγής μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφλησή του και να καταδικασθούν οι εναγόμενες στην δικαστική της δαπάνη . Με τέτοιο περιεχόμενο και αιτήματα, η υπό κρίση αγωγή, για το παραδεκτό της παράστασης της οποίας, προσκομίζεται το υπ’αριθμ. … γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων του Δ.Σ. Πειραιώς, το από 1-11-2019 πληρεξούσιο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της ενάγουσας (άρθρα 61 παρ.4 Ν.4194/2013 και 237 παρ.1 σε συνδ.με 96 ΚΠολΔ) και για το αντικείμενο της οποίας καταβλήθηκε από την ενάγουσα το απαιτούμενο τέλος δικαστικού ενσήμου με τις νόμιμες υπέρ τρίτων προσαυξήσεις του (βλ. το υπ’ αριθμ.κωδικού e-παράβολο … με την  συνημμένη από 1-11-2019 απόδειξη εκτέλεσης συναλλαγής της ALPHA BANK), παραδεκτώς εισάγεται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, το οποίο τυγχάνει αρμόδιο καθ’ ύλην (άρθρα 7, 8, 9, 10, 12 παρ. 1, 13 και 14 παρ. 1β και 2 ΚΠολΔ) και κατά τόπον (άρθρα 25 παρ.2, 33, 37 ΚΠολΔ σε συνδυασμό με το άρθρο 51 του Ν. 2172/1993 ως εκ του ναυτικού χαρακτήρα της διαφοράς), προκειμένου να εκδικασθεί κατά την προκείμενη ειδική διαδικασία των περιουσιακών (μισθωτικών) διαφορών των άρθρων 614 επ.ΚΠολΔ παρ.1 , ως ισχύει από 1-1-2016 με το Ν. 4335/2015, καθώς ερείδεται σε αξιώσεις που απορρέουν από σύμβαση με προέχοντα χαρακτήρα αυτό της μίσθωσης δεδομένου ότι τα συμβαλλόμενα μέρη απέβλεψαν με την εν λόγω σύμβαση ελλιμενισμού πρωτίστως στην παραχώρηση της χρήσης του χώρου της Μαρίνας Ζέας για τον ελλιμενισμό του επίδικου σκάφους ως βασική υποχρέωση της ενάγουσας και όχι στην παροχή επιπρόσθετων υπηρεσιών εκ μέρους της (βλ. και ΕφΠειρ 605/2010 ΔΕΕ 2011. 220, ΕφΑθ 10868/1988 ΑρχΝ 1989. 426). Συνακολούθως, το Δικαστήριο αυτό έχει και διεθνή δικαιοδοσία προς εκδίκαση της προκειμένης διαφοράς σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 3 παρ. 1 και 4 ΚΠολΔ, 4 και 63 του Κανονισμού (ΕΚ) 1215/2012 που αντικατέστησε τον Κανονισμό (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου «Για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις», ο οποίος αντικατέστησε την από 27-9-1968 Σύμβαση των Βρυξελλών, με βάση τον οποίο καθιερώνεται ως βάση της διεθνούς δικαιοδοσίας η κατοικία του εναγομένου και τίθενται διαζευκτικά ως κριτήρια για την έδρα που έχει το νομικό πρόσωπο :η καταστατική έδρα ή η κεντρική διοίκηση ή η κύρια εγκατάσταση του νομικού προσώπου. Συγκεκριμένα εν προκειμένω σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στο αγωγικό δικόγραφο, η  πρώτη εναγομένη εταιρεία, νομίμως εκπροσωπείται στην Ελλάδα από την δεύτερη εναγομένη κάτοικο …ς … (όπως παραδεκτώς με τις προτάσεις της ενάγουσας διορθώθηκε το αγωγικό δικόγραφο ως προς τον τόπο κατοικίας από το εσφαλμένο «Καλλιθέας»). Σε κάθε δε περίπτωση λόγω της ερημοδικίας των εναγομένων υπάρχει σχετική σιωπηρή μετασυμβατική συμφωνία των διαδίκων. Περαιτέρω,  ενόψει  του ότι εισάγεται προς διάγνωση και επίλυση ιδιωτική διαφορά από διεθνή έννομη σχέση με στοιχεία αλλοδαπότητας, τίθεται ζήτημα εφαρμοστέου δικαίου, που διέπει την επίδικη διαφορά (Ηλίας Κρίσπης, Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιον, Γενικόν Μέρος, παρ. 2, σ. 12 επ.). Σύμφωνα με τα ιστορούμενα στο αγωγικό δικόγραφο, και δη λόγω της βάσης της αγωγής περί ενδοσυμβατικής ευθύνης της πρώτης εναγομένης ως αντισυμβαλλομένης της ενάγουσας από στην σύμβαση μίσθωσης και παροχής υπηρεσιών εφαρμοστέο είναι το ελληνικό δίκαιο ενόψει του Κανονισμού του Συμβουλίου της 17ης Ιουνίου 2008 για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (Ρώμη Ι) – που αντικατέστησε την κυρωθείσα στην Ελλάδα με το Ν. 1792/1988, από 19.6.1980 Σύμβαση της Ρώμης «Για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές» και εφαρμόζεται στις συμβάσεις που συνήφθησαν μετά τις 17 Δεκεμβρίου 2009, το οποίο ορίζει ότι οι ενοχές από σύμβαση ρυθμίζονται από το δίκαιο στο οποίο έχουν υποβληθεί τα συμβαλλόμενα μέρη σε συνδ.με το άρθρο 25 ΑΚ. Πλέον συγκεκριμένα εκ του συνόλου των επικαλούμενων με την υπό κρίση αγωγή, περιστάσεων, εφαρμοστέο είναι το ελληνικό ουσιαστικό δίκαιο, κατά το τεκμήριο του άρθρου 4 παρ. 2 του ως άνω Ν. 1792/1988, ως το δίκαιο της χώρας με την οποία η επίδικη σύμβαση συνδέεται στενότερα, δεδομένου ότι τόσο η ενάγουσα εκμισθώτρια όσο και η δεύτερη εναγομένη- νόμιμη εκπρόσωπος της πρώτης εναγομένης μισθώτριας στην Ελλάδα έχουν έδρα και κατοικούν αντίστοιχα κατά τον χρόνο συνάψεως των διαδιχικών συμβάσεων ελλιμενισμού στην Ελλάδα και δη η ενάγουσα εδρεύει στον Πειραιά,όπου έγινε ο ελλιμενισμός του επίδικου σκάφους και παρασχέθηκαν σε αυτό οι συναφείς με τον ελλιμενισμό λοιπές υπηρεσίες και η δεύτερη εναγομένη , νόμιμη εκπρόσωπος της πρώτης εναγομένης, κατοικεί στη … …. Σημειωτέον ότι για την πραγματοπαγή ευθύνη της  πρώτης εναγομένης ως κυρίας, εφαρμοστέο είναι το δίκαιο της σημαίας του πλοίου ήτοι το δίκαιο της Αγγλίας, και δεν υπάρχει πεδίο εφαρμογής κατά το ελληνικό δίκαιο  της διάταξης του άρθρου 106 περ.β ΚΙΝΔ, που καθιερώνει πραγματοπαγή περιορισμένη ευθύνη του κυρίου του πλοίου και όχι του πλοιοκτήτη. Επομένως κατά το ελληνικό δίκαιο είναι νόμιμη η υπό κρίση αγωγή  ως προς την  πρώτη εναγομένη ως πλοιοκτήτρια και ευθυνομένης ενδοσυμβατικώς υπό την ιδιότητά της ως μισθώτριας, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 340, 341, 345, 346, 361, 574, 595 του ΑΚ, 4 παρ. 1 και 5 του Ειδικού Κανονισμού Λειτουργίας του Τουριστικού Λιμένα Ζέας, που εγκρίθηκε με την υπ’ αριθ. 14350/2008 απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης (ΦΕΚ 1476/Β/28.7.2008), 176, 191 παρ.2, 907, 908 παρ.1, 910 παρ.2 ΚΠολΔσε συνδ. με το άρθρο 106 β ΚΙΝΔ, καθώς και στις διατάξεις της υπ’ αριθ. 2714/2011 Υπουργικής Απόφασης (ΦΕΚ Β 421/16-3-2011) και πρέπει να κριθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της. Αντιθέτως, καθ’ο μέρος η υπό κρίση αγωγή αφορά την δεύτερη εναγομένη, είναι απορριπτέα ως παθητικώς ανομιμοποίητη κατά το άρθρο 70 ΑΚ σε συνδ. με τις διατάξεις περί αντιπροσωπεύσεως 211 επ.ΑΚ και δεδομένου ότι δεν ζητείται αποζημίωση ώστε να υπέχει εις ολόκληρον ευθύνη με το νομικό πρόσωπο της πρώτης εναγομένης κατά το άρθρο 71 ΑΚ.

Από την εκτίμηση όλων, ανεξαιρέτως, των εγγράφων που νόμιμα προσκομίζει και επικαλείται η ενάγουσα αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει της από 23-12-2002 συμβάσεως μισθώσεως και παραχώρησης δικαιωμάτων εκμετάλλευσης του Τουριστικού Λιμένα Ζέας, η ενάγουσα μίσθωσε από την εταιρεία με την επωνυμία «….» (ήδη μετονομασθείσα ως «….») τον τουριστικό λιμένα Ζέας και ανέλαβε τη διαχείριση και εκμετάλλευσή του από την 1-1-2003 και για σαράντα έτη·. Σύμφωνα με τα άρθρα 28.1 και 28.2 της ως άνω συμβάσεως η εκμισθώτρια εταιρεία εκχώρησε στην ενάγουσα τις απαιτήσεις της για την καταβολή από 1-1-2003 των τελών ελλιμενισμού όλων των σκαφών που περιγράφονται στο παράρτημα  Χ της σύμβασης και τις απαιτήσεις της κατά των μισθωτών για την καταβολή από 1-1-2003 των μισθωμάτων που οφείλουν οι μισθωτές δυνάμει των αντίστοιχων συμβάσεων μίσθωσης που περιγράφονται στο παράρτημα V της σύμβασης. Περαιτέρω, μεταξύ των σκαφών που ελλιμενίζονταν στον τουριστικό λιμένα Ζέας, συμπεριλαμβανόταν και το υπό αγγλική σημαία ιδιωτικό σκάφος αναψυχής «….», το οποίο είναι νηολογημένο στο … με αριθμό νηολογίου …, έχει μήκος 23,50 μ., πλάτος 6,50 μ., βύθισμα 2,50 μ., καθαρή χωρητικότητα 68,12 κόρους και ανήκει στην πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή της πρώτης εναγομένης αλλοδαπής εταιρείας, νομίμως εκπροσωπουμένης στην Ελλάδα από την δεύτερη εναγομένη. Ειδικότερα, δυνάμει της από 1-1-2010 άτυπης σύμβασης ελλιμενισμού που καταρτίστηκε μεταξύ της ενάγουσας και των εναγομένων υπό τις ως άνω ιδιότητές τους, η ενάγουσα ανέλαβε και παρείχε προσκηκόντως τις κατά το νόμο και τη σύμβαση, υπηρεσίες ελλιμενισμού στο ένδικο σκάφος , για λογαριασμό κι επωφελεία της πρώτης εναγομένης στις εγκαταστάσεις του τουριστικού λιμένα Ζέας για το χρονικό διάστημα από τις 1-1-2010 εως τις 31-12-2010 μετά την παρέλευση του οποίου η ως άνω σύμβαση θα καθίστατο αορίστου χρόνου, ως και έγινε. Μάλιστα κατά τη συνομολόγηση της ως άνω σύμβασης η πρώτη εναγομένη εταιρεία-αντισυμβαλλομένη σε αυτή δήλωσε ρητώς ότι έλαβε γνώση όλων των όρων του ισχύοντος Ειδικού Κανονισμού Λειτουργίας της Μαρίνας και του ισχύοντος Τιμοκαταλόγου, τους οποίους αποδέχθηκε ανεπιφύλακτα. Περαιτέρω τα μηνιαία τέλη ελλιμενισμού του σκάφους σύμφωνα με το τιμολόγιο του τουριστικού λιμένα Ζέας και τις διαστάσεις αυτού καθορίστηκαν δυνάμει του υπ’αριθμ. …./17-11-2015 πρακτικού του Δ.Σ. της (ενάγουσας) και ανήλθαν στο ύψος των 1.372,06  ευρώ το μήνα πλέον του αναλογούντος Φ.Π.Α. 24 % για τα χρονικά διαστήματα από 1-1-2018 έως 31-12-2018 και από 1-1-2019 έως 31-12-2019, τα οποία συμφωνήθηκε να είναι καταβλητέα τοις μετρητοίς εντός του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα.  Σημειωτόν ότι  για τα έτη 2011 έως 2014 τα τέλη ελλιμενισμού για τον τουριστικό λιμένα Ζέας εγκρίθηκαν με την υπ’αριθμ. 2714/2011 απόφαση του Υφυπουργού Τουρισμού και Πολιτισμού, που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Β 421/16-3-2011, πλην όμως η προϋπόθεση της έγκρισης των τιμολογίων με υπουργική απόφαση καταργήθηκε δυνάμει του πρώτου άρθρου υποπερ.6^α της υποπαρ.ΣΤ15 της παρ.ΣΤ του Ν. 4254/2014. Τέλος παρότι η ενάγουσα τήρησε τις συμβατικές της υποχρεώσεις και παρείχε αδιακώλυτο ελλιμενισμό και λοιπές συναφείς υπηρεσίες ελλιμενισμού στο  ένδικο σκάφος, η πρώτη εναγομένη πλοιοκτήτρια παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις της δεν της έχει εξοφλήσει τα αντιστοιχούντα για το χρονικό διάστημα από την 1-4-2018 έως και την 30-3-2019 σχετικά τέλη ελλιμενισμού συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α. 24 % συνολικού ποσού 20.416,20  ευρώ πλέον των αναλογούντων κοινόχρηστων δαπανών από τις 1-1-2019 ποσού 340,95 ευρώ,ήτοι συνολικό ποσό 20.757,15 ευρώ, όπως τα επιμέρους ποσά προσδιορίζονται ανά χρονικά διαστήματα ως εξής και για τα οποία η ενάγουσα εξέδωσε τις κάτωθι αποδείξεις παροχής υπηρεσιών, που παρέλαβε ανεπιφύλακτα η πρώτη εναγομένη : 1α) το ποσό των 15.312,15 ευρώ (= 1.701,35  ευρώ Χ 9) συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α. 24 %  για το χρονικό διάστημα  από 1-4-2018 έως 31-12-2018, για το οποίο (ποσό) η ενάγουσα εξέδωσε στο όνομα της πρώτης εναγομένης τις υπ’αριθμ. … αποδείξεις παροχής υπηρεσιών και β) το ποσό των 5.104,05 ευρώ (= 1.701,35  ευρώ Χ 3) συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α. 24 %  για το χρονικό διάστημα  από 1-1-2019 έως 30-3-2019, για το οποίο (ποσό) η ενάγουσα εξέδωσε στο όνομα της εναγομένης τις υπ’αριθμ. … αποδείξεις παροχής υπηρεσιών και  2) το ποσό των 340,95 ευρώ (= 113,65  ευρώ Χ 3) συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α. 24  %  για το χρονικό διάστημα  από 1-1-2019 έως τον Μάρτιο του 2019, για το οποίο (ποσό) η ενάγουσα εξέδωσε στο όνομα της εναγομένης τις υπ’αριθμ.  … αποδείξεις παροχής υπηρεσιών.Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η πρώτη εναγομένη, οφείλει να καταβάλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των 20.757,15 ευρώ {=20.416,20 ευρώ  (=15.312,15 ευρώ + 5.104,05 ευρώ)+ 340,95 ευρώ}. Επομένως, πρέπει η υπό κρίση αγωγή να γίνει δεκτή ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν καθό μέρος αφορά την πρώτη εναγομένη και να υποχρεωθεί η  πρώτη εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των είκοσι χιλιάδων επτακοσίων πενήντα επτά ευρώ και δεκαπέντε λεπτών (20.757,15 €) νομιμοτόκως από την επομένη που κάθε επιμέρους ποσό ήταν καταβλητέο, ήτοι από την 6^η ημέρα κάθε τρέχοντος μήνα ελλιμενισμού. Περαιτέρω, το αίτημα περί κηρύξεως της απόφασης προσωρινώς εκτελεστής πρέπει να γίνει υποχρεωτικά δεκτό και ως ουσία βάσιμο σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 910 παρ.2 ΚΠολΔ, ανεξάρτητα από το αν η καθυστέρηση στην εκτέλεση μπορεί να προκαλέσει ή όχι σημαντική ζημία στην ενάγουσα καθώς  αφορά σε τέλη ελλιμενισμού , ήτοι σε εν ευρεία έννοια καθυστερημένα μισθώματα. Τέλος, πρέπει να ορισθεί το νόμιμο παράβολο ερημοδικίας (άρθρα 653 παρ. 1, 591 παρ. 1 και 505 παρ. 2 ΚΠολΔ), για την περίπτωση της εκ μέρους των εναγομένων άσκησης ανακοπής ερημοδικίας κατά της παρούσας οριστικής απόφασης, σύμφωνα με όσα ειδικότερα ορίζονται στο διατακτικό της, η δε δικαστική δαπάνη της ενάγουσας, κατόπιν και του σχετικού αιτήματός της, πρέπει να επιβληθεί εις βάρος της πρώτης εναγομένης λόγω της ήττας αυτής (άρθρα 176, 184, 189 παρ.1 και 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ), σύμφωνα με όσα ειδικότερα διαλαμβάνονται στο διατακτικό της παρούσας απόφασης, ενώ λόγω της απόρριψης της αγωγής ως προς τη δεύτερη εναγομένη, δεν θα επιβληθούν δικαστικά έξοδα σε βάρος της ενάγουσας, εξαιτίας της ερημοδικίας και επομένως της έλλειψης  υποβολής σχετικού αιτήματος εκ μέρους της δεύτερης εναγομένης.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

 

          ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην των  εναγομένων.

ΟΡΙΖΕΙ το παράβολο ερημοδικίας στο ποσό των διακοσίων (200,00) ευρώ για εκάστη των εναγομένων για την περίπτωση της εκ μέρους τους άσκησης ανακοπής ερημοδικίας κατά της παρούσας οριστικής απόφασης.

ΔΕΧΕΤΑΙ την αγωγή ως προς την πρώτη εναγομένη.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την πρώτη εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των είκοσι χιλιάδων επτακοσίων πενήντα επτά ευρώ και δεκαπέντε λεπτών (20.757,15 €) νομιμοτόκως από την 6^η ημέρα κάθε τρέχοντος μήνα ελλιμενισμού.

ΚΗΡΥΣΣΕΙ προσωρινά εκτελεστή την παρούσα ως προς την ανωτέρω καταψηφιστική της διάταξη .

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την πρώτη εναγομένη στην καταβολή των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, τα οποία καθορίζει στο ποσό των επτακοσίων ευρώ (700 €).

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αγωγή ως προς τη δεύτερη εναγομένη.

 

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά, στο ακροατήριό του και σε έκτακτη δημόσια αυτού συνεδρίαση, στις

χωρίς την παρουσία των διαδίκων και του πληρεξουσίου δικηγόρου της ενάγουσας.

 

          Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                                        Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ