ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός απόφασης
764/2020
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΑΚ – ΕΑΚ αγωγής: 3874-1902/2019
Αποτελούμενο από τoν Δικαστή Αθανάσιο Πανταζόπουλο, Πρωτοδίκη, ο οποίος ορίστηκε νόμιμα από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου και από τη Γραμματέα Βαλλιανάτου Σπυριδούλα.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 14 Ιανουαρίου 2020, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Η ανώνυμη εταιρεία πρακτόρευσης και αντιπροσώπευσης πλοίων με την επωνυμία «…» (…) και το διακριτικό τίτλο «…», η οποία εδρεύει στο … (…) και εκπροσωπείται νόμιμα (Α.Φ.Μ. …-Δ.O.Y. … και αριθμός Γ.Ε.Μ.Η. …), για την οποία προκατέθεσε προτάσεις ο πληρεξούσιος δικηγόρος Φίλιππος ΔΙΓΚΑΣ, δυνάμει του υπ’ αριθμ. 11/19-10-2017 πληρεξουσίου Συμβολαιογράφου … Χαρίκλειας Τζωρτζάκη και δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο.
ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΣ: … του …, κάτοικος … (οδός …), άλλως κάτοικος Δήμου … (οδός … αρ. …., …) (Α.Φ.Μ. …, για τον οποίο δεν προκατέθεσε προτάσεις πληρεξούσιος δικηγόρος και δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο.
Η ενάγουσα ζητά να γίνει δεκτή η από 19-4-2019 αγωγή της, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με γενικό-ειδικό αριθμό εκθέσεως καταθέσεως 3874-1902/22-4-2019, η συζήτηση της οποίας (αγωγής), μετά το πέρας των προθεσμιών εκ της διάταξης του άρθρου 237 ΚΠολΔ, προσδιορίστηκε με την από 19-12-2019 έκθεση ορισμού δικασίμου του Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου, για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης και γράφτηκε στο πινάκιο.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από την υπ’ αριθμ. … έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών, την οποία η ενάγουσα επικαλείται και νόμιμα προσκομίζει, αποδεικνύεται ότι ακριβές αντίγραφο της υπό κρίση αγωγής επιδόθηκε στην πρώτη εναγόμενη, νόμιμα και εμπρόθεσμα, κατά τις διατάξεις των άρθρων 110, 122, 123, 124, 125, 128§1, 215§2 του ΚΠολΔ. Επιπρόσθετα, από την επισκόπηση των έγγραφων της δικογραφίας προκύπτει το εμπρόθεσμο [κατά την προαναφερόμενη διάταξη του άρθρου 237 του ΚΠολΔ] της κατάθεσης των προτάσεων της ενάγουσας δυνάμει του ανωτέρω πληρεξουσίου, με την οποία χορηγείται η πληρεξουσιότητα προς τον πληρεξούσιο δικηγόρο της, Φίλιππο Δίγκα, για τις διενεργηθείσες από αυτήν πράξεις της προδικασίας (άρθρα 96§1, 104, 237§1 του ΚΠολΔ) και την παράστασή του στο ακροατήριο. Συνεπώς, αποδεικνύεται ότι, παρότι η υπό κρίση αγωγή επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα στον εναγόμενο, ο τελευταίος δεν έλαβε μέρος στη δίκη, με την κατάθεση προτάσεων. Κατ’ ακολουθίαν, ο εναγόμενος πρέπει να δικαστεί ερήμην (άρθρο 271 §§1,2 του ΚΠολΔ).
Από το άρθρο 79 ν. 5960/1933, σε συνδυασμό με τα άρθρα 1, 28 και 29 του ίδιου νόμου και τα άρθρο 914, 297, 298 ΑΚ όταν στοιχειοθετείται το έγκλημα της έκδοσης ακάλυπτης επιταγής, στοιχειοθετείται παράλληλα και αδικοπραξία εκείνου που εξέδωσε την ακάλυπτη επιταγή. Στοιχειοθετείται δηλαδή η αναγκαία για την αστική ευθύνη από αδικοπραξία παράνομη και υπαίτια πράξη εκείνου που εξέδωσε την ακάλυπτη επιταγή, από την οποία προξενείται κατ’ αιτιώδη συνάφεια, στο νόμιμο κομιστή της επιταγής η ζημιά της μη εισπράξεως του ποσού της εν λόγω επιταγής κατά το χρόνο εμφανίσεως της προς πληρωμή και έτσι γεννιέται η ευθύνη εκείνου για αποζημίωση τούτου με ποσό ίσο εκείνου της επιταγής (ΟλΑΠ 18/2004, ΝοΒ, 53.61, ΑΠ 218/2003, ΕλλΔνη, 45.445, ΑΠ 281/2003, ΕλλΔνη, 45.443, ΑΠ 1442 – 3/2003, ΕλλΔνη, 46.772). Η αξίωση αυτή προς αποζημίωση εκ του άρθρου 914 ΑΚ συρρέει με την αξίωση από την επιταγή και απόκειται στον δικαιούχο να ασκήσει αυτήν που προκρίνει. Η ικανοποίηση όμως της μίας από αυτές επιφέρει την απόσβεση και της άλλης (ΑΠ 1006/2006, ΝοΒ, 54.1804, ΑΠ 587/2002, ΕλλΔνη, 44.450). Εξάλλου, ο νόμιμος κομιστής της επιταγής νομιμοποιείται να ασκήσει την αγωγή του με βάση το άρθρο 914 ΑΚ προκειμένου να ζητήσει προσωπική κράτηση και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης (ΕΑ 6131/2005, ΕλλΔνη, 48.279). Απαραίτητα στοιχεία της αγωγής, προκειμένου να κριθεί αυτή ορισμένη και νόμιμη είναι η έκδοση έγκυρης επιταγής (ΑΠ 740/2001, ΕλλΔνη, 43.733), η εμπρόθεσμη εμφάνιση προς πληρωμή και η μη πληρωμή αυτής (ΑΠ 458/2005, ΕλλΔνη, 46.1436, ΕφΚρήτης 258/1997, ΕΕμπΔ, 1997.741), η υπαιτιότητα και η ζημιά του κομιστή (ΑΠ 1462/2003, ΕλλΔνη, 46.1090, ΑΠ 1022/2004, ΤΝΠ ΔΣΑ, ΑΠ 740/2001, ΕλλΔνη, 43.733). Σύμφωνα δε με το άρθρο 45 ν. 5960/33, σε περίπτωση ασκήσεως αξιώσεως από επιταγή οφείλονται τόκοι από την εμφάνιση της επιταγής. Η διάταξη αυτή δεν αναπτύσσει ισχύ όταν ασκείται αξίωση από αδικοπραξία λόγω έκδοσης ακάλυπτης επιταγής (ΕφΠειρ 665/99, ΕλλΔνη, 2000.491), οπότε τόκοι οφείλονται από της δικαστικής ή εξώδικης οχλήσεως σύμφωνα με τα άρθρα 340 και 345 ΑΚ (ΑΠ 708/99, ΝοΒ, 48.1556, ΕΑ 7832/99, ΔΕΕ, 2000.179). Επίσης, σύμφωνα με το άρθρο 11 του ν. 2462/1997 για την κύρωση του «Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, του προαιρετικού πρωτοκόλλου στο Διεθνές Σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα και του δευτέρου προαιρετικού πρωτοκόλλου στο Διεθνές Σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα σχετικού με την κατάργηση της ποινής του θανάτου», το οποίο κατά το άρθρο 28 § 1 του Συντάγματος συνιστά διάταξη υπερνομοθετικής ισχύος, «κανείς δεν φυλακίζεται αποκλειστικά λόγω της αδυναμίας του να εκπληρώσει συμβατική υποχρέωση». Με τη διάταξη αυτή δεν καταργήθηκε το άρθρο 1047 § 1 ΚΠολΔ (ΑΠ 327/2006, ΤΝΠ ΔΣΑ, ΑΠ 1147/2004, ΤΝΠ ΔΣΑ, ΑΠ 424/2003, ΤΝΠ ΔΣΑ), ούτε καταργήθηκε η προσωπική κράτηση από αδικοπραξία (ΑΠ 1147/2004, ο.π., ΑΠ 1508/2004, ΤΝΠ ΔΣΑ, ΕφΠειρ 227/1998, ΕλλΔνη, 1998.911). Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1047 ΚΠολΔ, προσωπική κράτηση, ως μέσο αναγκαστικής εκτέλεσης για την ικανοποίηση χρηματικών απαιτήσεων, απαγγέλλεται σε δύο μόνον περιπτώσεις και μάλιστα υποχρεωτικά, όταν το χρέος είναι εμπορικό και ο οφειλέτης είναι έμπορος και δυνητικά σε απαιτήσεις από αδικοπραξία. Σε περίπτωση υποβολής αυτοτελούς αιτήσεως για προσωπική κράτηση, πρέπει η απαίτηση να βασίζεται σε εκτελεστό τίτλο, δηλαδή σε έναν από τους τίτλους τους αναφερόμενους στη διάταξη του άρθρου 904 § 2 ΚΠολΔ και η αιτία να είναι είτε εμπορική πράξη είτε αδίκημα. Σε περίπτωση συρροής περισσότερων αξιώσεων, εφόσον αυτές δεν ταυτίζονται, γιατί έχουν διάφορο αντικείμενο και διαφορετική ιστορική αιτία γένεσης, όπως λ.χ. στην περίπτωση έκδοσης και μη πληρωμής ακάλυπτης επιταγής, οπότε ο κομιστής αυτής έχει κατά του εκδότη της επιταγής μία συμβατική αξίωση, ερειδόμενη στις διατάξεις των άρθρων 40 και 45 ν. 5960/1033 «περί επιταγής» και μία αξίωση από αδικοπραξία, ερειδόμενη στη διάταξη του άρθρου 79 ν. 5960/1933, σε συνδυασμό με εκείνη του άρθρου 914 ΑΚ, τότε, η απαγγελία προσωπικής κράτησης προϋποθέτει την ύπαρξη ιδιαίτερου εκτελεστού τίτλου για κάθε μία αξίωση και δεν επιτρέπεται ο εκτελεστός τίτλος της μίας αξίωσης να χρησιμοποιηθεί για την άλλη αξίωση, τη στερούμενη, δηλαδή, εκτελεστού τίτλου, όπως η διαταγή πληρωμής, που εκδόθηκε για απαίτηση από ακάλυπτη επιταγή, η οποία στηρίζεται στις ανωτέρω διατάξεις των άρθρων 40 και 45 του ν. 5960/1933, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εκτελεστός τίτλος, σε βάρος του εκδότη της επιταγής, βάσει της διάταξης του άρθρου 79 του ίδιου νόμου, σε συνδυασμό με την ΑΚ 914 (ΑΠ 683/1995 ΝοΒ 45, 607, ΑΠ 289/1997, ΕλλΔνη 1998, 326, ΕφΘεσσ 6/2003 ΕΕμπΔ 2003, 339, ΕφΠειρ 371/1999 ΕΕμπΔ ΝΑ΄, 525, ΕφΠειρ 55/1994, ΕλλΔνη 1994, 687, ΜΠΡόδου 75/2008, Νομος, Γεσίου Φαλτσή, ΔικΑνΕκτ, Ειδικό Μέρος, § 67, αριθμ. 70, Βαθρακοκοίλης, Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας, τόμος ΣΤ΄, 657, παρατ. 35).
Η ενάγουσα με την υπό κρίση αγωγή της εκθέτει ότι ο εναγόμενος, ο οποίος είναι από τον Ιούλιο του 2003 και μέχρι σήμερα εταίρος, αλλά και μοναδικός διαχειριστής και εκπρόσωπος της εταιρίας – παραγγελιοδόχου μεταφοράς «…» και το διακριτικό τίτλο “…”, με την οποία η ενάγουσα είχε εμπορικές συναλλαγές μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2008. Ότι υπό την ανωτέρω ιδιότητά του και ενεργήσας εντός του πλαισίου των εκ του νόμου και του καταστατικού αρμοδιοτήτων, εξουσιών και καθηκόντων του, εξέδωσε στις Μαΐου 2018 στον Πειραιά, θέτοντας την υπογραφή του κάτω από την εταιρική επωνυμία και σφραγίδα και σε εξόφληση ληξιπρόθεσμων απαιτήσεων της ενάγουσας, προερχομένων από την αξία ανεξόφλητων τιμολογίων που η ενάγουσα είχε εκδώσει προς την ανωτέρω «…» για παρασχεθείσες υπηρεσίες φόρτωσης και εκφόρτωσης, τελωνειακές διεκπεραιώσεις εκφόρτωσης, πρακτοριακές αμοιβές, έξοδα και δικαιώματα, περιλαμβανομένων των δικαιωμάτων έκδοσης διατακτικών, διατυπώσεις εισαγωγής και εξαγωγής, σταλίες εμπορευματοκιβωτίων, καθώς και για ναύλους της ανωτέρω εντολέα της, την υπ’ αριθμ. … μεταχρονολογημένη επιταγή (με ημερομηνία 30 Σεπτεμβρίου 2018) με χρέωση του υπ’ αριθμ. … (ΙΒΑΝ: …) λογαριασμού της, τηρουμένου επί της Τράπεζας … και κινουμένου με μόνη την υπογραφή του, αξίας ενενήντα εννέα χιλιάδων τριακοσίων σαράντα εννέα ευρώ και ενενήντα έξι λεπτών (€99.349,96), πληρωτέας σε διαταγή της ενάγουσας παρά του Καταστήματος … της ως άνω τράπεζας. Ότι αρχική ημερομηνία έκδοσης της ανωτέρω επιταγής ήταν η 30η Απριλίου 2018, πλην όμως στις 2 Μαΐου 2018 ο εναγόμενος ζήτησε από την ενάγουσα να μη εμφανίσει την επιταγή στην ανωτέρω πληρώτρια τράπεζα, διότι, όπως ο ίδιος την ενημέρωσε, η εταιρεία «…» αντιμετώπιζε προσωρινά πρόβλημα ρευστότητας και για το λόγο αυτόν δεν υφίσταντο στον ανωτέρω υπ’ αριθμ. … λογαριασμό της, από τον οποίο σύρονται οι επιταγές της, αντίστοιχα διαθέσιμα κεφάλαια, ότι διαβεβαίωσε την ενάγουσα ότι η από αυτόν εκπροσωπούμενη εταιρεία ήταν φερέγγυα, ότι η έλλειψη ρευστότητας oφειλόταν σε δυσμενή, πλην όμως παροδική, συγκυρία και ότι οι προς την ενάγουσα οφειλές θα τακτοποιούντο εντός σύντομου διαστήματος κι ότι παραπεισθείσα από τις διαβεβαιώσεις του εναγόμενου, δεν εμφάνισε την επιταγή στην πληρώτρια τράπεζα ούτε ζήτησε από αυτήν την σφράγιση της, αλλά στις 7 Μαΐου 2018 επέστρεψε την επιταγή στον εναγόμενο, ο οποίος και μετέβαλε την ημερομηνία έκδοσής της από 30-4-2018 σε 30-9-2018. Ότι την επιταγή αυτή η ενάγουσα την εμφάνισε για πληρωμή στις 8-10-2018 στην πληρώτρια Τράπεζα …, πλην όμως αυτή δεν πληρώθηκε ελλείψει κεφαλαίων, οπότε και σφραγίστηκε κι ότι, συνεπώς, η ενάγουσα ζημιώθηκε το ποσό της επιταγής (99.349,96€). Ότι η ενάγουσα αιτήθηκε και πέτυχε την έκδοση της υπ’ αριθμ. … Διαταγή Πληρωμής του Δικαστηρίου σε βάρος της ανωτέρω εταιρίας, η οποία και επιδόθηκε στην τελευταία δύο φορές, πλην όμως λόγω της ανυπαρξίας οποιασδήποτε περιουσίας της εταιρίας κατέστη ανέφικτος η είσπραξη οποιουδήποτε ποσού. Ότι ο εναγόμενος το 2001 μεταβίβασε την ψιλή κυριότητα επί των αναλυτικά αναφερόμενων στην αγωγή οριζοντίων ιδιοκτησιών επί της οδού … όπου και στεγάζονταν τα γραφεία της ανωτέρω εταιρίας με γονική παροχή στα τέκνα του …, παρακρατώντας δι’ εαυτόν ισοβίως την επικαρπία κι ότι επί των ιδιοκτησιών αυτών έχει επιβληθεί αναγκαστική κατάσχεση στις … από το … για ποσό 207.817,52 ευρώ, ενώ έχει εγγραφεί επί αυτών και προσημείωση υπέρ της τράπεζας … προσημείωση ποσού 100.000 ευρώ το έτος 2018. Ενόψει αυτών, ζητά να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της καταβάλει κατά τις διατάξεις περί αδικοπραξιών το ποσό των €99.349,96 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επομένη της εμφάνισης της επιταγής προς πληρωμή, άλλως από την επίδοση της αγωγής, να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή, να απαγγελθεί προσωρινή κράτηση μέχρι ενός έτους λόγω της αδικοπραξίας του και την καταδίκη του εναγόμενου στα δικαστικά έξοδα.
Η αγωγή παραδεκτά εισάγεται καθ’ ύλην και κατά τόπον (14 § 2, 22 ΚΠολΔ) για να συζητηθεί ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου κατά την τακτική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών (614, 622 Β΄ΚΠολΔ, ως ισχύουν μετά τον ν. 4335/2015) δεδομένου ότι έχει καταβληθεί το απαιτούμενο τέλος δικαστικού ενσήμου με τα ανάλογα ποσοστά υπέρ του ΤΝ και ΤΠΔΑ (βλ. υπ’αριθμ. … ηλεκτρονικό παράβολο) και είναι νόμιμη στηριζόμενη στα άρθρα 914, 297, 298, 71 ΑΚ, 79, 1, 14 επ., 28 και 29 ν. 5960/1933 και 907, 908, 910 ΚΠολΔ και ως προς το αίτημα της προσωποκράτησης, δεδομένου ότι η απαίτηση της ενάγουσας υπερβαίνει τα 30.000 ευρώ (άρθρα 1047§§ 1-3 ΚΠολΔ), ενώ το παρεπόμενο αίτημα για τόκους είναι νόμω βάσιμο μόνο για το χρονικό διάστημα μετά την επίδοση της αγωγής, καθώς ασκείται αξίωση από αδικοπραξία και όχι από επιταγή, σύμφωνα και με τα εκτιθέμενα στην πρώτη (μείζονα) πρόταση του υπαγωγικού συλλογισμού.
Οι πραγματικοί ισχυρισμοί της ενάγουσας, που δεν αναφέρονται σε γεγονότα για τα οποία απαγορεύεται η ομολογία, τεκμαίρονται ομολογημένοι, λόγω της ερημοδικίας του εναγόμενου στην συζήτηση της αγωγής, εναντίον της οποίας δεν υπάρχει κάποια ένσταση εξεταζόμενη αυτεπαγγέλτως (άρθρ. 271§3 σε συνδ. με το άρθρο 352 παρ. 1 του KΠολΔ). Eπομένως, η αγωγή πρέπει να γίνει δεκτή ως ουσιαστικώς βάσιμη και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της καταβάλει το ποσό των ενενήντα εννέα χιλιάδων τριακοσίων σαράντα εννέα ευρώ και ενενήντα έξι λεπτών (99.349,96€) νομιμοτόκως από την επομένη της επιδόσεως της αγωγής. Η απόφαση αυτή πρέπει να κηρυχθεί προσωρινώς εκτελεστή στο σύνολο της, καθώς η επιβράδυνση της εκτελέσεως θα επιφέρει σημαντική ζημία στην ενάγουσα ενόψει και της παλαιότητας και του ύψους της οφειλής (άρθρο 908 παρ. 1 KΠολΔ). Ακόμη, το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος της απαιτήσεως (ΕφΑθ 4940/91, ΕλλΔνη, 1994.464), την όλη συμπεριφορά του εναγόμενου, και δη την προηγούμενη αποξένωση του από κάθε περιουσιακό στοιχείο σε συνδυασμό με την παράταση αποπληρωμής του χρέους της που της χορηγήθηκε από την ενάγουσα, καθώς και την οικονομική κατάσταση των μερών (ΕφΑθ 9577/86, Δ 1987.316) κρίνει ότι πρέπει να απαγγελθεί προσωπική κράτηση έξι (6) μηνών σε βάρος του εναγόμενου ως μέσο αναγκαστικής εκτελέσεως της παρούσας μετά την τελεσιδικία αυτής, αφού πρόκειται για απαίτηση από αδικοπραξία (άρθρο 1047 ΚΠολΔ). Τα δικαστικά έξοδα πρέπει να επιβληθούν σε βάρος του εναγόμενου λόγω της ήττας του (176 ΚΠολΔ), όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό. Τέλος, για την περίπτωση, που ο εναγόμενος θα ασκήσει ανακοπή ερημοδικίας κατά της παρούσας, πρέπει να οριστεί το παράβολο αυτής (άρθρ. 501, 502 παρ. 1, 505 παρ. 2 KΠολΔ).
ΓIA TOYΣ ΛOΓOYΣ AYTOYΣ
ΔIKAΖΕΙ ερήμην του εναγόμενου.-
OPIZEI παράβολο ερημοδικίας ποσού διακοσίων πενήντα ευρώ (250€).-
ΔEXETAI την αγωγή.-
YΠOXPEΩNEI τον εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των ενενήντα εννέα χιλιάδων τριακοσίων σαράντα εννέα ευρώ και ενενήντα έξι λεπτών (99.349,96€) νομιμοτόκως από την επομένη της επιδόσεως της αγωγής.-
KHPYΣΣEI την απόφαση προσωρινώς εκτελεστή στο σύνολο της ως προς το ανωτέρω καταψηφιστικό αίτημα.-
ΑΠΑΓΓΕΛΛΕΙ κατά του εναγόμενου προσωπική κράτηση διάρκειας έξι (6) μηνών, ως μέσο αναγκαστικής εκτέλεσης της αμέσως παραπάνω καταψηφιστικής διάταξης της παρούσας απόφασης.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον εναγόμενο στα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας, τα οποία ορίζει στο ποσό των τεσσάρων χιλιάδων διακοσίων ευρώ (4.200 €).-
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, στις 19-2-2020.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ