ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ
Aριθμός απόφασης: 831/2020
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Aποτελούμενο από τη Δικαστή Ευφροσύνη – Μαρία Ντόρτου, Πρωτοδίκη, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου και τη Γραμματέα Μαρίνα Γρηγοριάδου.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την 7η.5.2019, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Του ενάγοντος: Β. Κ. Γ., ναυτικού και κατοίκου …, Πειραιάς, ΑΦΜ … ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο του Μαρία Ανδρουλάκη.
Της εναγομένης: Εταιρίας με την επωνυμία … που εδρεύει στην …, και νομίμως εκπροσωπουμένης, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Παρασκευά Ζουρντό.
Ο ενάγων ζητεί να γίνει δεκτή η από 30.10.2018 και υπ’ αριθμ. κατάθεσης 11828/5318/2018 αγωγή του, συζήτηση της οποίας ορίσθηκε η ανωτέρω αναφερόμενη, εξ αναβολής της 21ης.2.2019.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά της δίκης και στις κατατεθείσες προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τη διάταξη του άρθρου 14 της Σ.Σ.Ν.Ε. εργασίας πληρωμάτων ακτοπλοϊκών επιβατηγών πλοίων, έτους 2017, σε συνδυασμό προς εκείνες των άρθρων 2, 3 και 7 της υπ’ αριθμ. 70109/8008/14-12-1982 απόφασης του υπουργού εμπορικής ναυτιλίας «περί των προϋποθέσεων χορηγήσεως επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα προς τους δικαιούμενους ναυτικούς» (ΦΕΚ β’ 1/07-01-1982) προκύπτει ότι οι ως άνω ναυτικοί δικαιούνται επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα ίσων προς ένα μηνιαίο μισθό και μισθό 15 ημερών αντιστοίχως, εάν η σχέση εργασίας διήρκησε καθ’ όλο το διάστημα από 1ης Μαΐου μέχρι 31ης Δεκεμβρίου και από 1ης Ιανουαρίου μέχρι 30ης Απριλίου αντιστοίχως, ή 2/25 του μηνιαίου μισθού ανά έκαστο δεκαεννεαήμερο χρονικό διάστημα και 1/15 του ημίσεως του μηνιαίου μισθού ανά έκαστο οκταήμερο χρονικό διάστημα αντιστοίχως ή ανάλογο κλάσμα επί χρονικού διαστήματος μικρότερο του δεκαεννεαημέρου ή του οκταημέρου, εάν η σχέση εργασίας δεν διήρκεσε καθ’ όλο το διάστημα από 1ης Μαΐου μέχρι 31ης Δεκεμβρίου και από 1ης Ιανουαρίου μέχρι 30ης Απριλίου αντιστοίχως, προς υπολογισμό των οποίων λαμβάνεται υπ’ όψιν ο πράγματι καταβαλλόμενος μισθός τη 10η Δεκεμβρίου και τη 15η ημέρα προ του Πάσχα αντιστοίχως, ως καταβαλλόμενος μισθός νοείται το σύνολο των τακτικών αποδοχών του ναυτικού. Tακτικές αποδοχές για την εφαρμογή των διατάξεων της εν λόγω υπουργικής απόφασης θεωρούνται ο μισθός, καθώς και κάθε άλλη παροχή εφόσον καταβάλλεται από τον εργοδότη σαν συμβατικό ή νόμιμο αντάλλαγμα της παρεχόμενης από το μισθωτό εργασίας, τακτικά κάθε μήνα ή κατ’ επανάληψη περιοδικά, κατά ορισμένα χρονικά διαστήματα του χρόνου. Ως τέτοιες δε, προσδιορίζονται ενδεικτικά στην ανωτέρω υπουργική απόφαση: α) η προσαύξηση της νομίμου και τακτικής εργασίας κατά τις Κυριακές, εφόσον δίνεται στο μισθωτό σταθερά και μόνιμα σαν τακτικό αντάλλαγμα για την παροχή εργασίας κατά τις ανωτέρω ημέρες τακτικά κάθε μήνα, β) η αμοιβή που καταβάλλεται από τον εργοδότη στο μισθωτό για νόμιμη υπερωριακή εργασία. Εφόσον η υπερωριακή αμοιβή για παροχή υπερωριακής εργασίας δεν καταβάλλεται υπό μορφή επιδόματος παγίως και τακτικώς κατά μήνα, υπολογίζεται κατά μέσον όρο, αν κατά τα κρίσιμα χρονικά διαστήματα καταβάλλεται τακτικώς, γ) το επίδομα αδείας και οι λοιπές τακτικές παροχές. Επιπλέον, σ’ αυτές συμπεριλαμβάνονται, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, το επίδομα βαρείας και ανθυγιεινής εργασίας, η αποζημίωση μη πραγματοποιήσεως αδείας και η τροφοδοσία, είτε παρέχεται σε χρήμα, είτε αυτουσίως (ΑΠ 1013/2003 ΕΝΔ 2003.345, ΕφΠειρ 521/2009 ΕΝΔ 2009.273, ΕφΠειρ 71/2014, δημ. ΝΟΜΟΣ).
Εξάλλου, κατ’ άρθρο 16 της ανωτέρω ΣΣΝΕ «1. Κάθε πλοιοκτήτης υποχρεούται να ρυθμίζει τα της υπηρεσίας των πλοίων του κατά τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται μία φορά τον μήνα κατά τους μήνας Ιούλιο έως και Σεπτέμβριο και δύο φορές το μήνα κατά τους υπόλοιπους μήνες, η διανυκτέρευση των μελών του πληρώματος στο λιμάνι αφετηρίας ή στο λιμάνι προορισμού του δρομολογίου του πλοίου, κατά την επιθυμία του ναυτικού και εφόσον τούτο είναι δυνατόν. 2. Σε περίπτωση που για λόγους ασφαλείας του πλοίου ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο δεν καθίσταται δυνατή η διανυκτέρευση, καταβάλλεται στο ναυτικό για κάθε μη παρεχομένη διανυκτέρευση αποζημίωση ίση με ένα ημερομίσθιο ήτοι το 1/22 του υπό της συλλογικής συμβάσεως προβλεπομένου μισθού ενεργείας της παραγρ. 1 του άρθρου 1. 3. Για την παρεχομένη ως άνω άδεια διανυκτερεύσεως θα γίνεται από τον Πλοίαρχο μνεία στο ημερολόγιο του πλοίου που θα επικυρώνεται από την Λιμενική Αρχή.
Κατά δε τις διατάξεις του άρθρου 33 παρ. 1, 2, 3, 4 και 7 των ίδιων, ως άνω, συλλογικών συμβάσεων, που τιτλοφορείται, “Δρομολόγια εξπρές” ορίζεται ότι, “σε κάθε περίπτωση, κατά τον καθορισμό, την έγκριση και την εκτέλεση των δρομολογίων, πρέπει να προνοείται από την αρμόδια Υπηρεσία του YEN (ήδη Υ.Θ.Υ.Ν.ΑΛ) και από τους πλοιοκτήτες, η παραμονή των πλοίων στο λιμάνι αφετηρίας τουλάχιστον έξι (6) ώρες πριν από τον απόπλου για το επόμενο δρομολόγιο, προκειμένου να παρασχεθεί στον Πλοίαρχο και το πλήρωμα ο αναγκαίος χρόνος ανάπαυσης, καθώς και προετοιμασίας του πλοίου, για το επόμενο δρομολόγιο (παρ. 1). Αν κατ`εξαίρεση αυτό δεν καθίσταται δυνατόν ή αποφασίζεται και εκτελείται έκτακτο δρομολόγιο κατά τη διαδικασία του ν. 2932/2001 ή του ΚΔΝΔ, η περί εγκρίσεως του οποίου απόφαση κοινοποιείται στην Π.Ν.Ο., καταβάλλεται στον Πλοίαρχο και το πλήρωμα του πλοίου πρόσθετη αμοιβή, όπως καθορίζεται στις επόμενες παραγράφους αυτού του άρθρου (παρ. 2). Δρομολόγια “εξπρές”, για τα οποία καταβάλλεται στον Πλοίαρχο και το πλήρωμα, πρόσθετη αμοιβή, κατά την παραγρ. 7, θεωρούνται εκείνα για την εκτέλεση των οποίων, το πλοίο αποπλέει από το λιμάνι αφετηρίας ή προορισμού, κατά περίπτωση, πριν περάσουν τουλάχιστον έξι (6) ώρες από τον κατάπλου του πλοίου στο αντίστοιχο λιμάνι αφετηρίας ή προορισμού (παρ. 3). Για τον υπολογισμό της πρόσθετης αμοιβής αθροίζονται οι ώρες πρόωρης αναχώρησης του πλοίου εβδομαδιαίως, δηλαδή πριν από τη συμπλήρωση έξι (6) ωρών από την άφιξη στο λιμάνι και το άθροισμα διαιρείται δια του αριθμού 8, το δε πηλίκο αποτελεί τον αριθμό των δρομολογίων για τα οποία καταβάλλεται πρόσθετη αμοιβή (παρ. 4). Ειδικά, προκειμένου περί πλοίων, τα οποία έχουν τακτικές καθημερινές αναχωρήσεις από το λιμάνι αφετηρίας, καταβάλλεται πρόσθετη αμοιβή για τα πέραν των πέντε (5) δρομολογίων κάθε εβδομάδα, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμά του, κατά την προηγούμενη παράγραφο 2, προσδιορισμού (παρ. 5). Για την πρόσθετη αυτή απασχόληση καταβάλλεται στον πλοίαρχο και το πλήρωμα πρόσθετη αμοιβή υπολογιζόμενη, εφόσον η διάρκεια του κυκλικού ταξιδιού (δηλαδή η μετάβαση στο λιμένα ή τους λιμένες προορισμού και επιστροφή στο λιμάνι αφετηρίας) είναι μεγαλύτερη των 12 ωρών, ίση προς το 1/30 των συνολικών μηνιαίων αποδοχών (παρ. 7α)”. Εάν είναι μικρότερη των 12 ωρών είναι ίση προς το ήμισυ της, ως άνω προβλεπόμενης (παρ. 7β). Από τις διατάξεις αυτές, προκύπτει, καθόσον αφορά την προβλεπόμενη απ` αυτές πρόσθετη αμοιβή ότι αυτή καταβάλλεται εφόσον σε κάθε δρομολόγιο το πλοίο δεν παραμείνει τουλάχιστον έξι ώρες στο λιμάνι αφετηρίας πριν από τον απόπλου για το επόμενο δρομολόγιο. Κατά τη σαφή δε έννοια της παρ. 1 του άρθρου αυτού, δρομολόγιο νοείται το ταξίδι του πλοίου προς εξυπηρέτηση δρομολογιακής γραμμής, δηλαδή το δρομολόγιο αρχίζει με τον απόπλου του πλοίου από το λιμάνι αφετηρίας προς το λιμάνι (ή τα λιμάνια) προορισμού και λήγει με τον κατάπλου στο λιμάνι αφετηρίας. Η υποχρέωση δε εξάωρης παραμονής του πλοίου στο λιμάνι αφετηρίας ορίζεται σαφώς ότι πρέπει να γίνεται “πριν από τον απόπλου για το επόμενο δρομολόγιο”. Με τη διάταξη δε της παρ. 3 του ίδιου άρθρου δίδεται δυνατότητα παραμονής του πλοίου, στο λιμένα προορισμού, για τους σκοπούς που αναφέρονται στην παρ. 1 αυτού, οπότε στην περίπτωση αυτή δρομολόγιο για το οποίο θα καταβληθεί η πρόσθετη αμοιβή της παρ. 7 θεωρείται εκείνο, για την εκτέλεση του οποίου το πλοίο αποπλέει από το λιμάνι προορισμού πριν περάσουν έξι τουλάχιστον ώρες από τον κατάπλου στο λιμάνι αυτό. Εξάλλου, όπως προκύπτει από την παρ. 5 του ίδιου άρθρου, πρόσθετη επίσης αμοιβή καταβάλλεται για τα πέραν των πέντε δρομολογίων κάθε εβδομάδα, προκειμένου περί πλοίων, τα οποία έχουν τακτικές καθημερινές αναχωρήσεις από το λιμάνι αφετηρίας, “ανεξάρτητα από το αποτέλεσμά του, κατά την παρ. 2 προσδιορισμού”. Δηλαδή, κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, οι ναυτικοί που εργάζονται σε πλοία που εκτελούν καθημερινώς και περισσότερα από πέντε (5) (κυκλικά) δρομολόγια την εβδομάδα (δηλαδή 6, 7 …) είτε παραμένουν στο λιμάνι 6 ώρες, είτε όχι, λαμβάνουν την πρόσθετη αμοιβή που προβλέπεται στην παρ. 7, για τον καθορισμό της οποίας, δεν γίνεται ο υπολογισμός που προβλέπεται από την προαναφερθείσα παρ. 4 του άρθρου αυτού, αλλά εφόσον η διάρκεια του κάθε δρομολογίου (κυκλικού ταξιδιού) είναι μεγαλύτερη των 12 ωρών, η πρόσθετη αυτή αμοιβή είναι ίση προς το 1/30 των συνολικών μηνιαίων αποδοχών για κάθε δρομολόγιο, εφόσον δε είναι μικρότερη των 12 ωρών, είναι ίση προς το ήμισυ αυτής, κατά τα προεκτεθέντα. Δηλαδή, αν εκτελούν 6 τακτικά δρομολόγια την εβδομάδα διάρκειας μεγαλύτερης των 12 ωρών το καθένα, λαμβάνουν ως πρόσθετη αμοιβή το 1/30 των ως άνω αποδοχών, αν δε εκτελούν 7 τακτικά δρομολόγια τα 2/30 αυτών. Αν όμως εβδομαδιαίως εκτελούν μόνο πέντε (5) δρομολόγια Express ή λιγότερα των πέντε, τότε έχει εφαρμογή η παρ. 4 του ως άνω άρθρου, οπότε η δικαιουμένη για την εκτέλεση δρομολογίων “Express” πρόσθετη αμοιβή υπολογίζεται κατά το διαγραφόμενο από την παράγραφο αυτή τρόπο, κατά τον οποίον το προκύπτον πηλίκον από τη διαίρεση του αθροίσματος των ωρών πρόωρης αναχωρήσεως του πλοίου, δια του αριθμού 8, αποτελεί τον αριθμό των δρομολογίων αυτών. «Τακτικά» θεωρούνται τα δρομολόγια εκείνα, κατά τα οποία, το πλοίο αποπλέει από το λιμάνι αφετηρίας σε προκαθορισμένη για κάθε ημέρα ώρα (έστω και αν η ώρα κάθε ημέρας δεν είναι ίδια, αρκεί να είναι προκαθορισμένη), σε εκτέλεση τακτικού δρομολογίου, χωρίς να ασκεί επιρροή, για το χαρακτηρισμό του δρομολογίου ως τακτικού, η ύπαρξη τυχόν καθυστερήσεων, κατά την εκτέλεσή του (σχ. ΑΠ 259/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕΝαυτΔ 2014,27, ΕφΠειρ 379/2013, ΕφΠειρ 587/2011 ΕΝαυτΔ 2012,19, ΕφΠειρ 34/2008 ΕΝαυτΔ 2008, 290, ΕφΠειρ 540/2006 ΕΝαυτΔ 2006,363, ΕφΠειρ 740/2005 ΕΝαυτΔ 2005,341). Όμως, με τη διάταξη της παρ. 6 του ίδιου άρθρου 33 ορίζεται ότι οι προαναφερθείσες διατάξεις δεν ισχύουν και δεν εφαρμόζονται σε ημερόπλοια, καθώς και σε πλοία δευτερευουσών και τοπικών γραμμών, εκτός εάν τα πλοία αυτά εκτελούν δρομολόγια ή επεκτείνουν τα δρομολόγιά τους τις νυχτερινές ώρες, δηλαδή 23.00 μέχρι 7.00 ώρας. Από το περιεχόμενο της διατάξεως αυτής, προκύπτει σαφώς, ότι μ` αυτήν εισάγεται, κατ` αρχή, εξαίρεση, όσον αφορά τα ημερόπλοια, επί των οποίων, συμφωνήθηκε με την ως άνω ΣΣΝΕ να μην ισχύουν και να μην εφαρμόζονται οι προαναφερθείσες διατάξεις για καταβολή πρόσθετης αμοιβής, σε περίπτωση εκτελέσεως δρομολογίων “Express”. Ως ημερόπλοια νοούνται τα πλοία, που εκτελούν ημερινούς πλόες. Όμως, και για τα ημερόπλοια, κατά το τελευταίο εδάφιο της παρ. 6 του άρθρου 33 εισάγεται εξαίρεση της ως άνω εξαιρέσεως, σύμφωνα με την οποία και επί των πλοίων αυτών έχουν εφαρμογή όλες οι προαναφερθείσες διατάξεις, εφόσον, όμως, τα πλοία αυτά εκτελούν δρομολόγια ή επεκτείνουν τα δρομολόγιά τους τις νυκτερινές ώρες, δηλαδή από 23.00 μμ μέχρι 07.00 πμ, όπως ειδικότερα ορίζεται με τη ΣΣΝΕ αυτή. Επομένως, καταβάλλεται πρόσθετη αμοιβή και στους απασχολουμένους στα ημερόπλοια, τα οποία όμως εκτελούν τα παραπάνω δρομολόγια (Express) μόνον τις νυκτερινές ώρες ή επεκτείνουν τα δρομολόγια τους αυτά, τις ώρες αυτές δηλαδή 23.00 μέχρι 07.00 ώρας (ΕφΠειρ 366/2016, ΕφΠειρ 33/2002 δημ. ΝΟΜΟΣ).
Τέλος, από τις διατάξεις των άρθρων 72, 75 και 76 ΚΙΝΔ συνάγεται αφ` ενός ότι, εάν τα μέλη του πληρώματος απολυθούν λόγω καταγγελίας του πλοιάρχου, δικαιούνται αποζημιώσεως ίσης προς τις αποδοχές δέκα πέντε ημερών, εφ` όσον η απόλυση έγινε εντός των ορίων της ελληνικής επικρατείας, αφ` ετέρου ότι προς υπολογισμό της εν λόγω αποζημιώσεως λαμβάνονται υπ` όψιν ο καταβαλλόμενος μισθός κατά τον τελευταίο μήνα υπό καθεστώς πλήρους απασχολήσεως, το επίδομα Κυριακών, το επίδομα βαρείας και ανθυγιεινής εργασίας, η υπερωριακή αμοιβή, η αποζημίωση μη πραγματοποιήσεως αδείας, τα επιδόματα εορτών ως και πάσα άλλη παροχή καταβαλλομένη ως συμβατικό ή νόμιμο αντάλλαγμα της παρεχομένης εργασίας τακτικώς καθ` έκαστο μήνα ή κατ` επανάληψη περιοδικώς καθ` ορισμένα χρονικά διαστήματα, ενώ δεν λαμβάνεται υπ` όψιν το προβλεπόμενο από τις διατάξεις των άρθρων 5 παρ. 1 – 3 και 20 των ως άνω συλλογικών συμβάσεων επίδομα ιματισμού, το οποίο κατά τα ανωτέρω δεν αποτελεί παροχή καταβαλλομένη ως αντάλλαγμα της παρεχομένης εργασίας (ΕφΠειρ 237/2016, ΕφΠειρ 37/2014, δημ. ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 434/2013, ΕΝΑΥΤΔ 2013, 204).
Εν προκειμένω, ο ενάγων ισχυρίζεται με την υπό κρίση αγωγή του ότι ναυτολογήθηκε στον Πειραιά την 1.1.2017 από την εναγομένη, για αόριστο χρόνο, με την ειδικότητα του θαλαμηπόλου, στο υπό ελληνική σημαία Επιβατηγό Οχηματαγωγό πλοίο …,Νηολογίου Πειραιά με αριθμό … με αριθμό ΙΜΟ … κοχ 16.391, αντί αποδοχών καθοριζόμενων με την ΣΣΝΕ Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών πλοίων 2016, η οποία δημοσιεύτηκε νόμιμα (Αριθμ. Απόφασης 2242.5-1.5/72672/2016, Αρ. Φύλλου ΦΕΚ 2796/05.09.2016), κατόπιν ρητής συμφωνίας με την αντίδικο. Ότι στο πλοίο αυτό υπηρέτησε αρχικά έως και την 18.02.2017, οπότε και απολύθηκε λόγω αδείας, ακολούθως από 2.4.2017 έως και την 1/7/2017 ότε και απολύθηκε και πάλι λόγω αδείας, από 1.8.2017 έως και την 30.9.2017- ότε απολύθηκε προσχηματικά λόγω αδείας έως και την 31/10/2017 – αλλά πραγματικά λόγω καταγγελίας της συμβάσεως του. Ότι η εναγομένη του οφείλει για αποζημίωση μη παρασχεθείσας διανυκτέρευσης, υπερωριακή αμοιβή, δρομολόγια εξπρές, αναλογία δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα 2017 και αποζημίωση απόλυσης, το συνολικό ποσό των 20.217,24 ευρώ. Κατόπιν αυτών, ζητεί, με απόφαση προσωρινώς εκτελεστή, να υποχρεωθεί η εναγομένη να του καταβάλει το ποσό των 19.690,94 ευρώ, αφού τρέπει παραδεκτά το αίτημα αποζημίωσης διανυκτέρευσης εκ ποσού 526,30 σε έντοκο αναγνωριστικό, νομιμοτόκως από της απόλυσεώς του, άλλως από την επίδοση της αγωγής, καθώς και να καταδικασθεί αυτή στα δικαστικά του έξοδα.
Η αγωγή αυτή, αρμοδίως εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος δικαστηρίου (α. 16§1 περ. 3 και 25§2 Κ.Πολ.Δ. άρθρο 51 § 3α του ν. 2172/1993, λόγω του ναυτικού χαρακτήρα της διαφοράς), κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών και ειδικότερα, των εργατικών διαφορών (άρθρα 614 αρ. 3 στοιχ. α και 621 επ. Κ.Πολ.Δ., όπως αυτά ισχύουν μετά την τροποποίησή τους με το άρθρου 1 του ν. 4335/2015) και είναι επαρκώς ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις ανωτέρω αναφερόμενες διατάξεις, καθώς και σε αυτές των άρθρων 53, 54, 60 ΚΙΝΔ, 648, 649, 653, 655, 341, 345, 346 ΑΚ, σε συνδυασμό με τις διατάξεις της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων του έτους 2016, η οποία κυρώθηκε με την υπ’ αριθμ. Αριθμ. Απόφασης 2242.5-1.5/72672/2016, 70, 176, 907, 908§1ε (μόνο ως προς την καταψηφιστική αξίωση) Κ.Πολ.Δ. Πρέπει συνεπώς, η υπό κρίση αγωγή να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστικής της βασιμότητα, δοθέντος ότι δεν απαιτείται ως προς το καταψηφιστικό της αντικείμενο η καταβολή τέλους δικαστικού ενσήμου, διότι τούτο δεν υπερβαίνει το προβλεπόμενο επί εργατικών διαφορών ελάχιστο όριο απαλλαγής από την καταβολή δικαστικού ενσήμου, που καθορίζεται μέχρι του ποσού της εκάστοτε καθ’ ύλην αρμοδιότητας του Ειρηνοδικείου (άρθρο 71 ΕισΝΚΠολΔ όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 6 παρ. 17 του ν. 2479/1997, ήτοι για αγωγές που έχουν κατατεθεί από 25-7-2011 και εφεξής, το ποσό των 20.000 ευρώ, σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ. 1 του ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 2 του ν.3994/2011).
Από την εκτίμηση της ένορκης καταθέσεως του μάρτυρος ανταπόδειξης, που περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης αυτού του Δικαστηρίου, των υπ’ αριθμ. … ενόρκων βεβαιώσεως των μαρτύρων του ενάγοντος Ι. Λ. Δ. Ι. Μ. Α. αντίστοιχα, ενώπιον του Ειρηνοδίκου Πειραιώς Γεωργίου Αναγνωστόπουλου που λήφθηκαν μετά από νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση της αντιδίκου κατ’ άρθρα 421 και 422 Κ.Πολ.Δ. (βλ. υπ’ αριθμ. … επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών Ν. Μ.), από όλα τα νομίμως προσκομιζόμενα μετ’ επικλήσεως έγγραφα των διαδίκων, είτε προς άμεση απόδειξη, είτε για την συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, τις ομολογίες των διαδίκων και τα διδάγματα της κοινής πείρας, απεδείχθησαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο ενάγων ναυτολογήθηκε στον Πειραιά από την εναγομένη την 1 Ιανουάριου 2017 για αόριστο χρόνο κατά τα άρθρα 53 και 54 ΚΙΝΔ, με την ειδικότητα του Θαλαμηπόλου στο υπό ελληνική σημαία Επιβατηγό Οχηματαγωγό πλοίο”…’’, Νηολογίου Πειραιά με αριθμό … με αριθμό ΙΜΟ … κοχ 16.391, αντί μηνιαίου βασικού μισθού, επιδόματος Κυριακών, υπερωριακής αμοιβής, αδείας, δώρων και λοιπά επιδόματα κλπ, σύμφωνα με την Συλλογική Σύμβαση Ναυτικής Εργασίας Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών πλοίων 2016 (δημ. αριθμ.Απόφασης 2242.5-1.5/72672/2016, Αρ. Φύλλου ΦΕΚ 2796/05.09.2016), την ισχύ της οποίας ρητά συμφώνησαν οι ανωτέρω συμβαλλόμενοι. Στο πλοίο αυτό ο ενάγων υπηρέτησε αρχικά έως και την 18.02.2017, οπότε και απολύθηκε στο λιμάνι του Πειραιά λόγω αδείας. Ακολούθως την 2 Απριλίου 2017 επαναπροσλήφθηκε στο ίδιο ως άνω πλοίο και ναυτολογήθηκε αυθημερόν με την ίδια ειδικότητα για αόριστο χρόνο και με την ίδια ως άνω συμφωνία. Παρέμεινε ναυτολογημένος έως και την 1/7/2017 ότε και απολύθηκε και πάλι λόγω αδείας. Την 1 Αυγούστου 2017 επαναπροσλήφθηκε και ναυτολογήθηκε αυθημερόν με την ίδια ειδικότητα στο ίδιο πλοίο , για αόριστο χρόνο και με την ίδια ως άνω συμφωνία. Τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά συνομολογούνται και από την εναγομένη. Περαιτέρω, o ενάγων φέρεται – βάσει του ναυτικού του φυλλαδίου – ναυτολογημένος στο πλοίο έως και την 30 Σεπτεμβρίου 2017, απολυθείς λόγω αδείας έως και την 31/10/2017, ωστόσο, στην πραγματικότητα κατά την ως άνω ημερομηνία (30.9.2017) η σύμβασή του καταγγέλθηκε από τον πλοίαρχο, αφού μετά την 31.10.2017, δεν επαναπροσλήφθηκε από την εναγομένη στο επίδικο πλοίο, παρά τις σχετικές οχλήσεις του, παρέχοντας τις υπηρεσίες του από τον Νοέμβριο του αυτού έτους σε έτερη ναυτιλιακή εταιρία.
Περαιτέρω, ο ενάγων απασχολήθηκε στο επίδικο πλοίο, βάσει των ανωτέρω ημερών ναυτολόγησης, κατόπιν μερικής διόρθωσης των εσφαλμένων υπολογισμών του ενάγοντος, συνολικά επί 200 ημέρες. Ειδικότερα, απασχολήθηκε β] 27 Κυριακές της ανωτέρω περιόδου (ήτοι κατά τις 8/1, 15/1, 22/1, 29/1 – 5/2, 12/2, -2/4-,9/4,16/4,23/4,30/4,7/5, 14/5, 21/5, 28/5 -4/6, 11/6, 18/6, 25/6 – 6/8, 13/8, 20/8, 27/8 – 3/9, 10/9, 17/9, 24/9 του έτους 2017), γ] 28 Σάββατα της ανωτέρω αναφερόμενης περιόδου (ήτοι κατά τα 7/1, 14/1,21/1,28/1 -4/2, 11/2- 18/2, 8/4, 15/4, 22/4, 29/4, 6/5,13/5, 20/5, 27/5 – 3/6, 10/6, 17/6, 24/6 – 5/8, 12/8, 19/8, 26/8 – 2/9, 9/9, 16/9, 23/9, 30/9 ως και κατά τις 5 αργίες της ανωτέρω περιόδου (Πρωτοχρονιά, Θεοφάνεια, 25 Μαΐου (της Αναλήψεως), 15 Αυγούστου, 14 Σεπτεμβρίου και κατά συνέπεια, (200 – 27 – 28 – 5 =) 140 καθημερινές.
Επιπλέον, σύμφωνα με την υποχρεωτική Οργανική Σύνθεση του εν λόγω πλοίου, απασχολούνταν κατά την ένδικη περίοδο ως «προσωπικό γενικών υπηρεσιών», ένας Προϊστάμενος Αρχιθαλαμηπόλος (1), ένας (1) Αρχιθαλαμηπόλος, είκοσι (20) θαλαμηπόλοι, αυξανόμενοι κατά δύο (2) ακόμα την χρονική περίοδο 1.4 έως 30.9 και δεκατέσσερεις (14) επίκουροι. Σύμφωνα με τον μάρτυρα ανταπόδειξης, ο οποίος είχε συνυπηρετήσει με τον ενάγοντα κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, ο τελευταίος απασχολείτο, πέραν του νομίμου ωραρίου του, στην επιβίβαση των επιβατών δύο ώρες πάντα πριν την αναχώρηση του πλοίου, στον καθαρισμό των καμπινών, βάσει προγράμματος υπηρεσιών του Προϊσταμένου, η οποία ολοκληρωνόταν μέσα σε 3 με 3,5 ώρες, ενώ το βράδυ παρείχε τις υπηρεσίες του στο μπαρ από ώρες 22.30 εως 1.00. Εξάλλου, ο ενάγων συμμετείχε – εντός της βάρδιάς του – στην πυρασφάλεια του πλοίου. Ο ίδιος μάρτυρας παραδέχεται ότι κατά τη θερινή περίοδο, λόγω της αυξημένης επιβατικής κίνησης απασχολείτο υπερωριακά 1 με 2 ώρες, για την κάλυψη των γενικότερων αναγκών στους χώρους ενδιαίτησης του πλοίου. Το Δικαστήριο, κρίνει πειστική την κατάθεση του ανωτέρω μάρτυρος, ο οποίος με ενάργεια παρέθεσε τα καθήκοντα του ενάγοντος, συνεκτιμουμένων των συνθηκών και περιστάσεων που επικρατούσαν στο ένδικο πλοίο, το οποίο ήταν δρομολογημένο στις ως άνω ακτοπλοϊκές γραμμές, της φύσης και του αντικειμένου της απασχόλησης του ενάγοντος σε συνδυασμό με την στελέχωση του πλοίου και τα διδάγματα της κοινής πείρας, ενώ ανάλογα σταθμίζονται και οι καταθέσεις των ενόρκως βεβαιωσάντων μαρτύρων απόδειξης, οι οποίοι βρίσκονται σε αντιδικία με την εναγομένη, προβάλλοντας παρεμφερείς με τον ενάγοντα αξιώσεις. Ως εκ τούτου, με βάση τα προεκτεθέντα, ο ενάγων απασχολείτο υπερωριακά, κατά μέσο όρο, έντεκα (11) ώρες τα Σάββατα και τις αργίες και τρείς (3) ώρες πλέον του νομίμου ωραρίου τις καθημερινές και Κυριακές.
Συνεπώς, δικαιούται ως πρόσθετη (υπερωριακή) αμοιβή α) για καθημερινές και Κυριακές το ποσό των [(140 + 27) Χ 3 Χ 8,37 =] 4.193,37 ευρώ, β) για Σάββατα και αργίες [(28 + 5) Χ 11 Χ 10,04=] 3.644,52 ευρώ και συνολικώς (4.193,37 + 3.644,52 =) 7.837,89 ευρώ. Ο ενάγων έλαβε περαιτέρω ως αμοιβή για την ανωτέρω αιτία το συνολικό ποσό των (824,99+2.995,17 =) 3.820,16 ευρώ και συνεπώς, δικαιούται υπόλοιπο εκ ποσού 4.017,73 ευρώ, δεκτής γενομένης της ένστασης περί μερικής εξόφλησης της εναγομένης. Επιπλέον, το Δικαστήριο κρίνει ότι οι έκτακτες αμοιβές (φιλοδωρήματα), δεν αποτελούν καταβολή από την εναγομένη, αλλά από τρίτους και ειδικότερα, από τις μισθώτριες εταιρείες των μπαρ και των εστιατορίων και γι’ αυτό το λόγο η ένσταση καταλογισμού της εναγομένης πρέπει ν’ απορριφθεί.
Για το άνω διάστημα της ναυτολόγησής του ο ενάγων δικαιούται, κατ’ αρχάς, σύμφωνα με το α. 16 της ανωτέρω ΣΣΝΕ, για 10 διανυκτερεύσεις, [ήτοι μισθός ενεργείας θαλαμηπόλου (1.157,99 ευρώ/ 22 = 52,63 ευρώ) Χ 10 διανυκτερεύσεις =] 526,30 ευρώ. Ωστόσο, από τις εγγραφές του Πλοιάρχου στο ημερολόγιο γέφυρας του πλοίου, προκύπτει ότι ο ενάγων έλαβε άδεια διανυκτέρευσης στις 30.5.2017 και 31.5.2017, καθώς και στις 25.8.2017 και κατά συνέπεια, δικαιούται [526,3 – (52,63Χ3)=] 368,41 ευρώ. Σχετικά η εναγομένη του κατέβαλε, ισχυριζόμενη εξόφληση, βάσει των αποδείξεων πληρωμής, το συνολικό ποσό των 123,17 ευρώ και συνεπώς, του οφείλεται υπόλοιπο εκ (368,41-123,17 =) 245,24 ευρώ.
Εξάλλου, κατά τη θερινή περίοδο από 13.06.2017 έως 18.07.2017, κάθε Τρίτη το πλοίο έφτανε στον Πειραιά στις 5.30 και αναχωρούσε ξανά στις 07.30 από Πειραιά για Σύρο, Μύκονο, Σύρο, έπειτα επέστρεφε Πειραιά στις 18.30 και αναχωρούσε στις 21.00 από Πειραιά που ήταν λιμάνι αφετηρίας για το δρομολόγιο με προορισμό τη Χίο, Μυτιλήνη, Χίο. Κάθε Παρασκευή το πλοίο έφτανε στον Πειραιά στις 18.00 και ξεκινούσε στις 21.00 ξανά από Πειραιά για Χίο Μυτιλήνη Χίο Πειραιά, όπου έφτανε στις 18.00 της επομένης στον Πειραιά. Κάθε Σάββατο το πλοίο έφτανε στον Πειραιά στις 18.00 και αναχωρούσε από τον Πειραιά πάλι στις 21.00 ως λιμάνι αφετηρίας για Χίο, Μυτιλήνη, Χίο, Οινούσες, Ψαρά και Πειραιά, όπου έφτανε ως λιμάνι αφετηρίας στις 19.10 της επόμενης μέρας. Κάθε Κυριακή το πλοίο έφτανε στις 19.10 στον Πειραιά και ξανά ξεκινούσε στις 21.00 από Πειραιά που ήταν λιμάνι αφετηρίας για Χίο, Μυτιλήνη, Χίο. Ακόμη, κατά τη θερινή περίοδο του 2017 από 19.07.2017 έως 05.09.2017 το πλοίο εκτελούσε τα εξής δρομολόγια: Κάθε Τρίτη το πλοίο έφτανε στον Πειραιά στις 5.30 και αναχωρούσε ξανά στις 07.30 από Πειραιά για Σύρο, Μύκονο, Σύρο, έπειτα επέστρεφε Πειραιά στις 18.30 και αναχωρούσε στις 21.00 από Πειραιά που ήταν λιμάνι αφετηρίας για το δρομολόγιο με προορισμό τη Χίο, Μυτιλήνη, Χίο. Κάθε Παρασκευή το πλοίο έφτανε στον Πειραιά στις 18.00 και ξεκινούσε στις 21.00 ξανά από Πειραιά για Χίο Μυτιλήνη Χίο Πειραιά, όπου έφτανε στις 18.00 της επομένης στον Πειραιά. Κάθε Σάββατο το πλοίο έφτανε στον Πειραιά στις 18.00 και αναχωρούσε τον Πειραιά στις 21.00 ως λιμάνι αφετηρίας για Χίο, Μυτιλήνη, Χίο, Οινούσες, Ψαρά και Πειραιά, όπου έφτανε ως λιμάνι αφετηρίας στις 19.10 της επόμενης μέρας. Κάθε Κυριακή το πλοίο έφτανε στις 19.10 στον Πειραιά μια ξανά ξεκινούσε στις 21.00 από Πειραιά που ήταν λιμάνι αφετηρίας για Χίο, Μυτιλήνη, Χίο.
Έτσι, κατά την περίοδο από 13.06.2017 έως 05.09.2017, το πλοίο εκτελούσε πέντε (5) δρομολόγια εβδομαδιαιώς με αναχώρηση από το λιμάνι αφετηρίας (Πειραιά) προ του εξαώρου. Ειδικότερα, κάθε Τρίτη το πλοίο είχε 4 ώρες πρόωρης αναχώρησης από το λιμάνι του Πειραιά που ήταν λιμάνι αναχώρησης για το ταξίδι από Πειραιά προς Σύρο, Μύκονο, Πειραιά και 3,5 ώρες πρόωρης αναχώρησης από το λιμάνι του Πειραιά που ήταν λιμάνι αναχώρησης για το ταξίδι προς Χίο, Μυτιλήνη, Χίο. Κάθε Παρασκευή το πλοίο είχε 3 ώρες πρόωρης αναχώρησης από το λιμάνι του Πειραιά που ήταν λιμάνι αναχώρησης για το ταξίδι Χίο, Μυτιλήνη, Χίο, Πειραιάς και από 19.07.2017 για Μύκονο, Χίο, Μυτιλήνη, Πειραιά. Κάθε Σάββατο το πλοίο είχε 3 ώρες πρόωρης αναχώρησης από το λιμάνι του Πειραιά που ήταν λιμάνι αναχώρησης το ταξίδι Χίο, Μυτιλήνη, Χίο, Οινούσες, Ψαρά, Πειραιάς. Κάθε Κυριακή το πλοίο είχε 4 ώρες πρόωρης αναχώρησης από το λιμάνι του Πειραιά που ήταν λιμάνι αναχώρησης για το ταξίδι Χίο, Μυτιλήνη, Χίο. Συνεπώς, για όλες τις παραπάνω μέρες το πλοίο είχε συνολικά 17,5 ώρες πρόωρης αναχώρησης την εβδομάδα. Οι ώρες πρόωρης αναχώρησης διαιρούνται δια του αριθμού 8 και το πηλίκο 2,18 αποτελεί τον αριθμό των δρομολογίων ανά εβδομάδα για το οποίο καταβάλλεται πρόσθετη αμοιβή. Η πρόσθετη αμοιβή δε επειδή η διάρκεια του κυκλικού ταξιδιού ήταν μεγαλύτερη των 12 ωρών ανέρχεται στο 1/30 των συνολικών μηνιαίων αποδοχών μου κατά τις διατάξεις του άρθρου 33 παρ.7 της ΣΣΕ, κατά τα ως άνω. Κατόπιν των ανωτέρω, κατά το χρονικό διάστημα που υπηρετούσε ο ενάγων, ήτοι από 13.6.2017 έως 1.7.2017 και από 1.8.2017 έως 5.9.2017, ήτοι για 51 ημέρες, άλλως για 7,28 εβδομάδες (51/7) και επί 2,18 δρομολόγια την εβδομάδα, το πλοίο εκτέλεσε 15, 87 δρομολόγια εξπρές. Δοθέντος, ότι ο ενάγων λάμβανε τακτικό μισθό ανερχόμενο στο ποσό των [βασικός μισθός ευρώ 1.157,99 και επίδομα Κυριακών 254,76 ευρώ συν τροφοδοσία 576,30 συν επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας 35,22 ευρώ συν αποδοχές αδείας μετά τροφοδοσίας 417,10 ευρώ (321,05 άδεια συν 96,05 τροφοδοσία 5 ημερών) συν μέσος όρος υπερωριών (7.837,89 €/200 ημέρες συνολικώς παρεχόμενης εργασίας Χ30 =) 1.175,68 ευρώ =] 3.617,05 ευρώ, δικαιούται για εξπρές δρομολόγια 3.617,05/30=120,56 ευρώ Χ 15,87 δρομολόγια = 1.913,28 ευρώ. Η εναγομένη κατά τους ισχυρισμούς της κατέβαλε στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των 1.559,87 ευρώ και κατά συνέπεια, εν μέρει δεκτής της ένστασης εξόφλησης, ο ενάγων δικαιούται το ποσό των (1.913,28-1559,87=) 353,41 ευρώ.
Περαιτέρω, α) για αναλογία επιδόματος Πάσχα 2017, ο ενάγων δικαιούται [(3.617,05 ευρώ Χ1/2 Χ1/15 Χ (78 ημέρες ναυτολόγησης – καίτοι αιτείται εσφαλμένως για διάστημα 109 ημερών – δια 8)=] 1.175,54 ευρώ και β) Χριστουγέννων 2017, το ποσό των (3.617,05 Χ2/25 Χ (120 ημέρες ναυτολόγησης που αιτείται ο ενάγων /19 )=) 1.825,88 ευρώ. Ως προς το επίδομα Πάσχα έγιναν καταβολές από την εναγομένη συνολικού ποσού 645,28 ευρώ και για το επίδομα Χριστουγέννων 2017, ποσού 1.018,87 ευρώ και ως εκ τούτου, δικαιούται διαφορά αντίστοιχα εκ ποσού 530,26 και 807,01 ευρώ. Πρέπει συνεπώς να γίνει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη η ένσταση μερικής εξόφλησης της εναγομένης.
Εφόσον, όπως αποδείχθηκε ανωτέρω, η σύμβαση εργασίας του ενάγοντος καταγγέλθηκε από τον πλοίαρχο του επίδικου πλοίου, χωρίς να γίνει δεκτό το αίτημά του προς επαναπρόσληψη, ο τελευταίος έχει δικαίωμα λήψεως της προβλεπόμενης στο άρθρο 77 του ΚΙΝΔ αποζημιώσεως, η οποία ανέρχεται σε ποσό ίσο προς το μισθό δεκαπέντε ημερών και υπολογίζεται με βάση το σύνολο των τακτικών μηνιαίων αποδοχών του κατά τον τελευταίο πριν από την απόλυσή του μήνα υπό καθεστώς πλήρους απασχολήσεως. Ως εκ τούτου, ο ενάγων δικαιούται να λάβει ως αποζημίωση απόλυσης το ποσό των (3.617,05/30Χ15 =) 1.808,52 ευρώ.
Συνεπώς, για τις ανωτέρω αιτίες, ο ενάγων δικαιούται το συνολικό ποσό των (4.017,73 + 245,24 + 353,41 + 530,26 + 807,01 + 1.808,52 =) 7.762,17 ευρώ. Πρέπει συνεπώς, η υπό κρίση αγωγή να γίνει μερικώς δεκτή ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 7.516,93 ευρώ, με τον νόμιμο τόκο από την επομένη απόλυσής του μέχρι εξοφλήσεως πλην του επιδόματος Χριστουγέννων 2017, η τοκοφορία του οποίου εκκινεί από 1.1.2018, καθόσον κατά τον ανωτέρω χρόνο απόλυσης του ενάγοντος, που από το νόμο τάσσεται ως δήλη ημέρα καταβολής του συμφωνηθέντος μισθού, με μόνη την πάροδο της οποίας καθίσταται υπερήμερος ο εργοδότης και οφείλει, κατά τις διατάξεις των άρθρων 341 παρ. 1 και 345 εδ. α ΑΚ, τόκους υπερημερίας (ΟλΑΠ 39 και 40/2002), τα επιδόματα αυτά δεν είχαν καταστεί έτι απαιτητά (ΕφΠειρ. 85/2015, δημ. ΝΟΜΟΣ), ν’ αναγνωρισθεί η υποχρέωση της εναγομένης να καταβάλει στον ενάγοντα να καταβάλει το ποσό των 245,24 ευρώ, νομιμοτόκως από την επομένη της απόλυσής του, να κηρυχθεί προσωρινώς εκτελεστή για μέρος της επιδικαζόμενης απόφασης, διότι η καθυστέρηση στην εκτέλεση μπορεί να προκαλέσει σημαντική ζημία στον νικήσαντα διάδικο (άρθρα 908§1ε και 910 περ. 4 Κ.Πολ.Δ.) και να καταδικασθεί η εναγομένη σε μέρος των δικαστικών του εξόδων λόγω της εν μέρει νίκης και ήττας των διαδίκων (α. 178 Κ.Πολ.Δ.), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγομένη να καταβάλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των επτά χιλιάδων πεντακοσίων δεκαέξι ευρώ και ενενήντα τριών λεπτών (7.516,93€) νομιμοτόκως από την επομένη της απόλυσής του (1.10.2017) μέχρι εξοφλήσεως, του δε επιδόματος Χριστουγέννων 2017 από 1.1.2018.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ την υποχρέωση της εναγομένης να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των διακοσίων σαράντα πέντε ευρώ και είκοσι τεσσάρων λεπτών (245,24€), με το νόμιμο τόκο από την επομένη της απόλυσής του (1.10.2017) μέχρι εξοφλήσεως.
ΚΗΡΥΣΣΕΙ την απόφαση προσωρινώς εκτελεστή για το ποσό των τριών χιλιάδων (3.000) ευρώ.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την εναγομένη σε μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος, τα οποία ορίζει στο ποσό των διακοσίων πενήντα (250) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του την ………..………… 2020.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ