Μενού Κλείσιμο

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

 

 

Αριθμός απόφασης       

876/2020

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

——————————————————–

Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή Χρυσάνθη Μάντη, Πρωτοδίκη, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου, και τη Γραμματέα Σπυριδούλα Βαλλιανάτου.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 4 Φεβρουαρίου 2020, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :

Των εναγόντων : 1) …, με Α.Φ.Μ. …, και 2) …, με Α.Φ.Μ. …, αμφοτέρων κατοίκων …, υπό την ιδιότητά τους ως εξ αδιαθέτου κληρονόμοι του …, οι  οποίοι κατέθεσαν νόμιμα και εμπρόθεσμα, στις 4-11-2019, τις από 1-11-2019 προτάσεις τους δια του πληρεξουσίου δικηγόρου τους Ευθύμιου Ναυρίδη, δυνάμει του από 1-11-2019 ειδικού πληρεξουσίου, στο οποίο βεβαιώνεται το γνήσιο της υπογραφής τους, και δεν εκπροσωπήθηκαν στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο. Ο ως άνω πληρεξούσιος δικηγόρος προσκόμισε το υπ’ αριθμό …/1-11-2019 γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών του ΔΣΠ.

Της εναγόμενης : Εταιρείας με την επωνυμία «….», που εδρεύει στο …, επί της οδού …, και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία κατέθεσε νόμιμα και εμπρόθεσμα, στις 4-11-2019, τις από ίδιας ημερομηνίας προτάσεις της δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της Μάρκου Δάρα, δυνάμει του από 1-11-2019 ειδικού πληρεξουσίου του νόμιμου εκπροσώπου της …, στο οποίο βεβαιώνεται το γνήσιο της υπογραφής του, και δεν εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο. Ο ως άνω πληρεξούσιος δικηγόρος προσκόμισε το υπ’ αριθμό …/4-11-2019 γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών του ΔΣΠ.

Οι ενάγοντες ζητούν να γίνει δεκτή η από 7-5-2019 αγωγή τους, που κατατέθηκε στη γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με γενικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 5781/26-6-2019 και ειδικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 2873/26-6-2019, προσδιορίσθηκε να συζητηθεί για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας, δυνάμει της από 20-1-2020 πράξης του Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου, και εγγράφηκε στο πινάκιο.

Κατά τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκε.

   ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

  ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 46 ΚΠολΔ, αν το Δικαστήριο δεν είναι καθ’ ύλη ή κατά τόπο αρμόδιο, αποφαίνεται για αυτό αυτεπαγγέλτως σε κάθε στάση της δίκης και προσδιορίζει το αρμόδιο Δικαστήριο, στο οποίο παραπέμπει την υπόθεση, η δε έρευνα της αρμοδιότητας, επειδή αποτελεί διαδικαστική προϋπόθεση της διεξαγωγής της δίκης, κατ’ άρθρο 73 ΚΠολΔ, αφορά τη δημόσια τάξη και προηγείται από την έρευνα οιασδήποτε δικονομικής και ουσιαστικής ένστασης, όπως άλλωστε και από την έρευνα για τη νομική βασιμότητα της αγωγής (βλ. ΑΠ 784/1971 ΝοΒ 20, σελ. 485, ΕφΑθ 3159/2011 ΕλλΔνη 2012, σελ. 161, Νίκα σε Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, Ερμηνεία ΚΠολΔ, έκδ. 2000, άρθρο 46, αριθμός 6, σελ. 107). Εξάλλου, η διάταξη του άρθρου 47 ΚΠολΔ, σύμφωνα με την οποία απόφαση ανώτερου δικαστηρίου δεν προσβάλλεται με ένδικο μέσο για το λόγο ότι η υπόθεση ανήκει στην αρμοδιότητα κατώτερου δικαστηρίου, λειτουργεί μόνον ex post. Επομένως, το δικαστήριο που κρίνει τη διαφορά δεν επιτρέπεται να παραβεί τους κανόνες της καθ’ ύλη αρμοδιότητας και να δικάσει διαφορά υπαγόμενη σε κατώτερο δικαστήριο (βλ. Ν. Νίκα, ΕρμΚΠολΔ Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, άρθρο 47 αρ. 2). Στην προκειμένη περίπτωση, οι ενάγοντες με την υπό κρίση αγωγή τους, εκθέτουν ότι ο αποβιώσας, στις …2015, … του …, σύζυγος της πρώτης και πατέρας του δεύτερου εξ αυτών, είχε ξεκινήσει, τον … του 2008, διαπραγματεύσεις με την εταιρεία με την επωνυμία «….» και το διακριτικό τίτλο «…», για την αγορά ενός σκάφους, γερμανικής κατασκευής, τύπου Hanse 430e, και για το λόγο αυτό είχε καταβάλει στην εταιρεία αυτή προκαταβολή ποσού 20.000,00 ευρώ. Ότι η ως άνω εταιρεία, εν μέσω των διαπραγματεύσεων, δήλωσε ότι αδυνατούσε να του πωλήσει το υπό διαπραγμάτευση σκάφος με τις συμφωνημένες ιδιότητες, ήτοι με καρίνα σύνθετη από χάλυβα και μολύβι, και ως εκ τούτου, εξέλιπε ο λόγος παρακράτησης της προκαταβολής των 20.000,00 ευρώ. Ότι, λόγω της άρνησης της εταιρείας να επιστρέψει την ως άνω προκαταβολή, ο αποβιώσας άσκησε κατά αυτής την από 15-7-2008, με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 152515/8213/2008, αγωγή ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, η οποία έγινε δεκτή με την υπ’ αριθμό 1164/2011 απόφαση, πλην, όμως, κατόπιν άσκησης έφεσης από την παραπάνω εταιρεία, εξεδόθη η υπ’ αριθμό 933/2013 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, με την οποία εξαφανίσθηκε η πρωτόδικη απόφαση και παραπέμφθηκε η υπόθεση προς συζήτηση ενώπιον του Ναυτικού Τμήματος του παρόντος Δικαστηρίου. Ότι, ακολούθως, οι ενάγοντες, ως μοναδικοί εξ αδιαθέτου κληρονόμοι του αποβιώσαντος …, επανέφεραν την ανωτέρω αγωγή με την από 13-4-2018, με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 4109/1771/2018, κλήση τους ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, η οποία συζητήθηκε ερήμην της εναγόμενης, και εξεδόθη η υπ’ αριθμό 4782/2018 απόφαση, ήδη αμετάκλητη, με την οποία έγινε δεκτή η αγωγή, αναγνωρίζοντας ότι η αντίδικός τους οφείλει να τους καταβάλει τα ποσά των 5.000,00 ευρώ και 15.000,00 ευρώ αντίστοιχα (ήτοι κατά την κληρονομική τους μερίδα), με το νόμιμο τόκο από 4-4-2008 και καταδικάζοντάς την στην πληρωμή των δικαστικών τους εξόδων ύψους 600,00 ευρώ. Ότι όταν, στις 10-12-2018, μετέβη δικαστικός επιμελητής, κατ’ εντολή τους, στη μέχρι τότε έδρα της εταιρείας, επί της οδού …, στο …, διαπίστωσε ότι δεν υπήρχαν πλέον γραφεία της εταιρείας αυτής, αλλά της νυν εναγόμενης. Ότι η τελευταία, που συστάθηκε στις 7-1-2013, αποτελεί στην πραγματικότητα διάδοχο της υπό εκκαθάρισης εταιρείας με την επωνυμία «….», καθώς έχουν την ίδια έδρα, γραφεία, αντικείμενο εμπορικής δραστηριότητας, προμηθευτές, πελατολόγιο, τηλέφωνα επικοινωνίας και τον ίδιο επιχειρηματία, …, στην εταιρική της σύνθεση. Ότι δηλαδή, στην ουσία η νυν εναγόμενη αποτελεί την ίδια εταιρεία με την προηγούμενη, συνεχίζοντας την επιχειρηματική δραστηριότητα με εμπορεύματα, πελατεία και έννομες σχέσεις της πρώτης, επί των οποίων αδυνατούν να επισπεύσουν αναγκαστική εκτέλεση, καθώς η υπό εκκαθάριση εταιρεία με την επωνυμία «….» παρουσιάζει φαινομενικά ανύπαρκτη περιουσία, η οποία, όμως, είναι η περιουσία και το ενεργητικό της εναγόμενης. Ότι, για τους λόγους αυτούς, η νυν εναγόμενη εταιρεία ευθύνεται εις ολόκληρον και αλληλεγγύως για τα χρέη της πρώτης, υπό εκκαθάριση, εταιρείας. Με βάση το ιστορικό αυτό, ζητούν να αναγνωρισθεί ότι η εναγόμενη εταιρεία οφείλει, αλληλεγγύως και εις ολόκληρον με την υπό εκκαθάριση εταιρεία με την επωνυμία «….» και το διακριτικό τίτλο «…», στην πρώτη εξ αυτών το ποσό των 5.000,00 ευρώ, στο δε δεύτερο εξ αυτών το ποσό των 15.000,00 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από 4-4-2008, καθώς και το ποσό των 600,00 ευρώ, που τους επιδικάσθηκε ως δικαστική δαπάνη, δυνάμει της υπ’ αριθμό 4782/2018 απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου, και να καταδικασθεί στην καταβολή της δικαστικής τους δαπάνης. Ήδη, δε με τις προτάσεις τους περιόρισαν παραδεκτά, κατ’ άρθρο 223 ΚΠολΔ, το αίτημα της αγωγής από το συνολικό ποσό των 20.000,00 ευρώ, πλέον τόκων και δικαστικής δαπάνης, στο ποσό των 7.000,00 ευρώ, πλέον τόκων από 4-4-2008 και πλέον τόκων επί του ποσού των 13.000,00 ευρώ, που ο δικαιοπάροχός τους είχε λάβει σε μερική εξόφληση από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, από 4-4-2008 μέχρι 24-2-2011, οπότε ανέλαβε το σχετικό γραμμάτιο από τη συμβολαιογράφο, κατά την εξ αδιαθέτου κληρονομική μερίδα καθενός, και δικαστικής δαπάνης. Ωστόσο, με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα, η αγωγή αναρμόδια καθ’ ύλη εισάγεται ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, αφού η αξία εκάστου εκ των  αιτούμενων αρχικά ποσών δεν υπερβαίνει το ποσό των 20.000,00 ευρώ (άρθρα 9 σε συνδυασμό με 14 § 1 εδ. α΄ ΚΠολΔ). Πρέπει, επομένως, το παρόν Δικαστήριο, να κηρυχθεί καθ’ ύλη αναρμόδιο, δεκτής γενομένης της σχετικής ένστασης της εναγόμενης, που υποβλήθηκε με τις προτάσεις της, που εξετάζεται και αυτεπαγγέλτως, και να παραπέμψει την υπό κρίση αγωγή, προς εκδίκαση, κατ’ άρθρο 46 ΚΠολΔ, στο αρμόδιο καθ’ ύλη και κατά τόπο Δικαστήριο, που είναι το Ειρηνοδικείο Αθηνών, ήτοι αυτό της περιφέρειας της έδρας της εναγόμενης, κατ’ άρθρο 25 § 2 ΚΠολΔ. Τέλος, δεδομένου ότι η απόφαση περί παραπομπής είναι οριστική, αφού το παρόν Δικαστήριο απεκδύεται της εξουσίας του προς εκδίκασή της μετά την παραπομπή της, πρέπει να καταδικασθούν οι ενάγοντες, λόγω της ήττας τους, στα δικαστικά έξοδα της εναγόμενης (άρθρα 176, 180 § 1 εδ. α΄, 189 και 191 § 2 ΚΠολΔ), κατόπιν σχετικού αιτήματός της (άρθρο 106 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας απόφασης.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.

Κηρύσσει εαυτό καθ’ ύλη αναρμόδιο.

Παραπέμπει την υπόθεση για εκδίκαση στο αρμόδιο καθ’ ύλη και κατά τόπο Δικαστήριο, το οποίο είναι το Ειρηνοδικείο Αθηνών.

Επιβάλλει σε βάρος των εναγόντων τα δικαστικά έξοδα της εναγόμενης, τα οποία ορίζει στο συνολικό ποσό των τριακοσίων πενήντα ευρώ (350,00€).

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του, στον Πειραιά, στις 28 Φεβρουαρίου 2020 με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                             Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ