ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός απόφασης
5067/2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΑΚ : 3630/2018 – ΕΑΚ : 1571/2018
Αποτελούμενο από τoν Δικαστή Αθανάσιο Πανταζόπουλο, Πρωτοδίκη, ο οποίος ορίσθηκε νόμιμα από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου και από τη Γραμματέα Σπυριδούλα Βαλλιανάτου.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 30 Οκτωβρίου 2018, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της ενάγουσας: Εταιρείας με την επωνυμία «…», που εδρεύει στην … και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία προκατέθεσε έγγραφες προτάσεις κατ’ άρθρο 237 παρ. 1 εδ. α΄ του ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 άρθρο δεύτερο παρ. 2 του Ν. 4335/2015, διά του πληρεξουσίου δικηγόρου της, Διονυσίου Στρατηγού, δυνάμει του από 4/7/2018 πληρεξουσίου με θεώρηση του γνησίου της υπογραφής της παρέχουσας την πληρεξουσιότητα νομίμου εκπροσώπου της του εγκατεστημένου στην Ελλάδα υποκαταστήματος της στο … και αντιπροσώπου αυτής στην Ελλάδα.
Της εναγομένης: Της εταιρείας με την επωνυμία «… του Ν.959/79», που εδρεύει στον …… και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία δεν προκατέθεσε έγγραφες προτάσεις κατ’ άρθρο 237 παρ. 1 εδ. α΄ του ΚΠολΔ και δεν παραστάθηκε ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο στο ακροατήριο.
H ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 19-3-2018 αγωγή της που κατατέθηκε στη γραμματεία του Δικαστηρίου με γενικό αριθμό κατάθεσης δικογράφου 3630/29-3-2018 και ειδικό αριθμό κατάθεσης δικογράφου 1571/29-3-2018, η συζήτηση της οποίας (αγωγής), μετά το πέρας των προθεσμιών εκ της διάταξης του άρθρου 237 του ΚΠολΔ, προσδιορίστηκε με την από 25-9-2018 έκθεση ορισμού δικασίμου του Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου, για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης και γράφτηκε στο πινάκιο.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 19-3-2018 αγωγή της που κατατέθηκε στη γραμματεία του Δικαστηρίου με γενικό αριθμό κατάθεσης δικογράφου 3630/29-3-2018 και ειδικό αριθμό κατάθεσης δικογράφου 1571/29-3-2018, η συζήτηση της οποίας (αγωγής), μετά το πέρας των προθεσμιών εκ της διάταξης του άρθρου 237 του ΚΠολΔ, προσδιορίστηκε, με την από 25-9-2018 έκθεση ορισμού δικασίμου του Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου, για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης και γράφτηκε στο πινάκιο. Όπως αποδεικνύεται από την νόμιμα προσκομισθείσα μετ’ επίκλησης από την ενάγουσα υπ’ αρίθμ. …/26-4-2018 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Εφετείου Αθηνών, …, ακριβές αντίγραφο της υπό κρίση αγωγής επιδόθηκε στην εναγόμενη, νόμιμα και εμπρόθεσμα, κατά τις διατάξεις των άρθρων 110, 122, 123, 124, 125, 126§1 στοιχείο γ΄, 128§4, 215§2 του ΚΠολΔ. Επιπρόσθετα, από την επισκόπηση των έγγραφων της δικογραφίας προκύπτει το εμπρόθεσμο [κατά την προαναφερόμενη διάταξη του άρθρου 237 του ΚΠολΔ] της κατάθεσης των προτάσεων της ενάγουσας δυνάμει της από 4/7/2018 εξουσιοδότησής, με την οποία χορηγείται η πληρεξουσιότητα προς τον πληρεξούσιο δικηγόρο της, Διονύσιο Στρατηγό, για τις διενεργηθείσες από αυτόν πράξεις της προδικασίας (άρθρα 96§1, 104, 237§1 του ΚΠολΔ) και την παράστασή του στο ακροατήριο. Συνεπώς, αποδεικνύεται ότι, παρότι η υπό κρίση αγωγή επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα στην εναγομένη, η τελευταία δεν έλαβε μέρος στη δίκη, με την κατάθεση προτάσεων. Κατ’ ακολουθίαν, η εναγόμενη πρέπει να δικαστεί ερήμην (άρθρο 271 §§1,2 του ΚΠολΔ).
Με την υπό κρίση αγωγή, η ενάγουσα εταιρεία, η οποία έχει ως αντικείμενο τις ναυπηγικές εργασίες μετατροπής και συντήρησης πλοίων, υπηρεσιών ελλιμενισμού, φύλαξης και συντήρησης πλοίων με εγκατάσταση ναυπηγείου στο …, εκθέτει ότι δυνάμει συμβάσεως ελλιμενισμού και συντήρησης του πλοίου, που καταρτίσθηκε εγγράφως στις 25-10-2013, μεταξύ της ιδίας και της εναγομένης, συμφωνήθηκε να παραμείνει το αγκυροβόλιο του θαλάσσιου χώρου του ναυπηγείου της έως εννέα μήνες το ρυμουλκό σκάφος με την επωνυμία «…» υπό ελληνική σημαία, καθώς και τη διενέργεια εργασιών πρόσδεσης, μετακίνησης και συντήρησης αυτού. Ότι σε εκτέλεση των συμφωνηθέντων, το πλοίο παρέμεινε το ανωτέρω συμφωνηθέν διάστημα και παρά την όχληση της εναγομένης και εγγράφως στις 4-3-2016 για το έως τότε οφειλόμενο ποσό κι ότι το πλοίο παρέμεινε περαιτέρω χρονικό διάστημα στο αγκυροβόλιο της και διενέργησε (κατά το χρονικό διάστημα παραμονής του πλοίου) αντλήσεις, μετακινήσεις, μεθορμίσεις, το κόστος των οποίων ανέρχεται σε (15.400 τέλη ελλιμενισμού και παραμονής στο αγκυροβόλιο, β) 3.000 ευρώ για αντλήσεις, γ) 2.000 ευρώ για μετακινήσεις και μεθορμίσεις, πλέον ΦΠΑ 23% ποσού 4.692 ευρώ=) 25.092 ευρώ, εκδοθέντος του υπ’ αριθμ. 38/10-5-2016 με σειρά Β΄ τιμολογίου παροχής υπηρεσιών επ’ ονόματι της εναγομένης, η οποία και αρνείται να της εξοφλήσει το ως άνω οφειλόμενο ποσό των 25.092 ευρώ. Με βάση αυτό το ιστορικό ζητεί να υποχρεωθεί η εναγόμενη να της καταβάλει κυρίως από την επικαλούμενη σύμβαση και επικουρικώς κατά τις διατάξεις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού το ποσό των 25.092 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επομένη της έκδοσης του τιμολογίου, άλλως από την επίδοση της αγωγής, περαιτέρω δε, ζητεί να καταδικαστεί η εναγόμενη στην καταβολή των δικαστικών της εξόδων.
Με τέτοιο περιεχόμενο και αίτημα, η υπό κρίση αγωγή, για το αντικείμενο της οποίας καταβλήθηκε το απαιτούμενο τέλος δικαστικού ενσήμου με τις νόμιμες υπέρ τρίτων προσαυξήσεις του (βλ. το υπ’ αριθμ. …), παραδεκτώς εισάγεται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου, το οποίο έχει διεθνή δικαιοδοσία ως εκ της έδρας της εναγομένης (άρθρο 4 Κανονισμού Βρυξέλλες Ια) και τυγχάνει αρμόδιο καθ’ ύλην λόγω ποσού (άρθρα 7, 8, 9, 10, 12 παρ. 1, 13 και 14 παρ. 2 ΚΠολΔ) και κατά τόπον ως εκ της έδρας της εναγομένης (αρ.25 παρ.2 ΚΠολΔ) σε συνδυασμό με το άρθρο 51 του Ν. 2172/1993 ως εκ του ναυτικού χαρακτήρα της διαφοράς. Περαιτέρω, ενόψει του ότι εισάγεται προς διάγνωση και επίλυση ιδιωτική διαφορά από διεθνή έννομη σχέση με στοιχεία αλλοδαπότητας (Κρίσπης, Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιον, ΓΜ, παρ. 2, σ. 12 επ.), τίθεται ζήτημα εφαρμοστέου δικαίου, που διέπει την επίδικη διαφορά. Εν προκειμένω, ως προς την ιστορούμενη σύμβαση και την εξ αυτών απορρέουσα ευθύνη των εναγομένων εταιρειών (αντισυμβαλλομένης), εφόσον δεν γίνεται επίκληση συμφωνημένου τέτοιου από τα συμβαλλόμενα μέρη σύμφωνα με το άρθρο 3 του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 593/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Ιουνίου 2008 για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (Ρώμη Ι) – που αντικατέστησε την κυρωθείσα στην Ελλάδα με το Ν. 1792/1988, από 19.6.1980 Σύμβαση της Ρώμης «Για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές» – το οποίο ορίζει ότι οι ενοχές από σύμβαση ρυθμίζονται από το δίκαιο στο οποίο έχουν υποβληθεί τα συμβαλλόμενα μέρη, εφαρμοστέο είναι, σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 1 περ. β΄ και 2 του ως άνω Κανονισμού, το οποίο ορίζει ότι η σύμβαση παροχής υπηρεσιών διέπεται από το δίκαιο της χώρας στην οποία ο πάροχος υπηρεσίας έχει τη συνήθη διαμονή του και ότι η σύμβαση διέπεται από το δίκαιο της χώρας στην οποία το μέρος το οποίο οφείλει να εκπληρώσει τη χαρακτηριστική παροχή (characteristic performance) της σύμβασης, έχει τη συνήθη διαμονή του, σε κάθε περίπτωση δε, σύμφωνα με το τεκμήριο του άρθρου 4 παρ. 4 του ως άνω Κανονισμού, το οποίο ορίζει ότι σε περίπτωση ελλείψεως συμφωνίας, εφαρμοστέο είναι δίκαιο που αρμόζει στη σύμβαση από όλες τις ειδικές συνθήκες, υπό τις οποίες αυτή καταρτίσθηκε και εκτελέσθηκε και για το λόγο αυτό συνδέεται προς αυτή στενότερα, το ελληνικό δίκαιο, δεδομένου ότι η ένδικη σύμβαση καταρτίστηκε στο Κερατσίνι, όπου και βρίσκεται η έδρα της ενάγουσας. Εξάλλου, το ίδιο (Ελληνικό) δίκαιο είναι εφαρμοστέο, εφόσον τις διατάξεις αυτού επικαλείται η ενάγουσα και δεν αντιλέγει η εναγόμενη λόγω της ερημοδικίας της, υφισταμένης έτσι σιωπηρής μετασυμβατικής συμφωνίας αυτών σχετικά με την εφαρμογή του (άρθρο 3 παρ. 2 ως άνω Κανονισμού, ΑΠ 1115/2015, Νομος, ΕφΠειρ 541/2016, ΔΕΕ 2017, σ. 401, Γραμματικάκη – Αλεξίου/Παπασιώπη – Πασιά/Βασιλακάκη, Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο, στ.΄ έκδ., σ. 308 – 309). Τέλος, ορθώς εισάγεται προς εκδίκαση κατά την τακτική διαδικασία, καθώς δεν πρόκειται για απλή σύμβαση ελλιμενισμού (ΕφΠειρ 847/2014, Νομος), αλλά για μικτή σύμβαση ελλιμενισμού και παραμονής σε αγκυροβόλιο και συντήρησης του πλοίου/μεθόρμισης/αντλήσεως, στην οποία οι περισσότερες αυτοτελείς παροχές είναι της αυτής σπουδαιότητας (βλ. και Μακρίδου, Ειδικές Διαδικασίες, σ. 142 – 143). Περαιτέρω, η υπό κρίση αγωγή τυγχάνει νόμιμη ως προς την κύρια βάση της, στηριζομένη στις διατάξεις των άρθρων 211, 681 επ. σε συνδυασμό με 574 και 595 ΑΚ και 176 ΚΠολΔ. Ως προς το παρεπόμενο αίτημα της περί καταβολής τόκων από την επόμενη της έκδοσης του τιμολογίου, αυτό είναι νόμιμο (άρθρο 340 ΑΚ) για το ποσό (20.900 ευρώ) που όχλησε την εναγομένη με έγγραφη όχληση στις 4-3-2016, που προηγήθηκε της έκδοσης του τιμολογίου (10-5-2016), ενώ ως το επιπλέον ποσό είναι νόμιμο το επικουρικό της αίτημα περί επιδίκασης τόκων υπερημερίας από την επομένη της επίδοσης της αγωγής κατ’ άρθρο 346 ΑΚ, όπως ισχύει. Πρέπει, επομένως, η υπό κρίση αγωγή, να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Κατά της υπό κρίση αγωγή δεν υπάρχει ένσταση που να εξετάζεται αυτεπαγγέλτως και για τα γεγονότα που αναφέρονται στο δικόγραφό της επιτρέπεται η ομολογία. Πρέπει, επομένως, να γίνει αυτή δεκτή ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν και να αναγνωριστεί ότι η εναγόμενη οφείλει να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 25.092 ευρώ, με το νόμιμο τόκο υπερημερίας ως προς το ποσό των 20.900 ευρώ από την επομένη της έκδοσης του τιμολογίου, ήτοι από 11-5-2016 και για το υπόλοιπο ποσό από την επομένη της επίδοσης της αγωγής μέχρι την εξόφληση διότι, εφόσον η εναγόμενη ερημοδικεί, αποδεικνύονται πλήρως οι πραγματικοί ισχυρισμοί που περιέχονται στο δικόγραφο της αγωγής, δεδομένου ότι θεωρούνται ως ομολογημένοι εκ μέρους της εναγομένης σύμφωνα με το άρθρο 352 παρ. 1 και την παρ. 3 του άρθρου 271 ΚΠολΔ. Περαιτέρω, τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας θα πρέπει να επιβληθούν σε βάρος της εναγομένης λόγω της ερημοδικίας και της ήττας της (άρθρα 176, 184 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ) σύμφωνα με τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό ενώ, τέλος, λόγω της ερημοδικίας της εναγομένης, θα πρέπει να οριστεί το νόμιμο παράβολο ερημοδικίας για την περίπτωση ασκήσεως ανακοπής ερημοδικίας από την εναγομένη (άρθρα 501, 502 παρ.1 και 505 παρ. 2 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει ερήμην της εναγομένης.-
Ορίζει το παράβολο ερημοδικίας για την περίπτωση ασκήσεως ανακοπής ερημοδικίας κατά της παρούσας από την εναγόμενη στο ποσό των διακοσίων ευρώ (200€).-
Δέχεται την αγωγή.-
Υποχρεώνει την εναγόμενη να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των είκοσι πέντε χιλιάδων ενενήντα δύο ευρώ (25.092 €), με το νόμιμο τόκο υπερημερίας κατά τα ειδικότερα διαλαμβανόμενα στο σκεπτικό και μέχρι την εξόφληση.-
Καταδικάζει την εναγόμενη στην καταβολή των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, τα οποία ορίζει στο ποσό των οκτακοσίων πενήντα ευρώ (850€).
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, στις …..
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ