Μενού Κλείσιμο

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

 

 

 

 

 

ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ    3014/2019

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

(ειδική διαδικασία περιουσιακών – μισθωτικών διαφορών)

………………………………………

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Αντωνία Κοντογεωργάκη, Πρωτοδίκη, που ορίστηκε από το Τριμελές Συμβούλιο Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου Πειραιά, και από τη Γραμματέα Κούλα Κουντούρη.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 15 Ιανουαρίου 2019, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: Της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία … και τον διακριτικό τίτλο … που εδρεύει στον …… (Μ. Ζ.) και εκπροσωπείται νόμιμα, με ΑΦΜ … η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Νικόλαο Λύγουρη του Γεωργίου (ΑΜ/ΔΣΑ 17426 – βλ. το υπ’ αριθ. … γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών & ενσήμων ΔΣΠ), κάτοικο…….. ..), που υπέβαλε προτάσεις.

ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ: Της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία … που εδρεύει στον  Α. (… και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από το πινάκιο δεν παραστάθηκε.

Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 22.10.2018 αγωγή της, που κατατέθηκε με αριθμό 11150/5025/2018, προσδιορίστηκε για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και γράφτηκε στο πινάκιο.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, ο πληρεξούσιος δικηγόρος της ενάγουσας ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε.

 

 

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Από την υπ’ αριθ. … έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Εφετείου Πειραιά  Δ., που νομίμως προσκομίζει και επικαλείται η ενάγουσα, αποδεικνύεται ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της με γενικό αριθμό κατάθεσης 11150/2018 και με ειδικό αριθμό κατάθεσης 5025/2018 αγωγής, με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα στην εναγομένη [άρθρα 126 παρ. 1 περ. γ΄, όπως η παρ. 1 αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 άρθρο πρώτο παρ. 2 του ν. 4335/2015 (ΦΕΚ Α΄ 87/23.7.2015), 127 παρ. 1, 591 παρ. 1 α ΚΠολΔ, όπως το άρθρο 591 αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 άρθρο τέταρτο του ν. 4335/2015 (ΦΕΚ Α΄ 87/23.7.2015)]. Η τελευταία, όμως, δεν παραστάθηκε στην ως άνω δικάσιμο, κατά την οποία η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου και, συνεπώς, πρέπει να δικασθεί ερήμην [άρθρο 271 παρ. 1 και 2 εδ. α΄ ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του από το άρθρο 29 του ν. 3994/2011 (ΦΕΚ Α΄ 165/25.7.2011) και όπως η παρ. 2 αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 άρθρο δεύτερο παρ. 2 του ν. 4335/2015 (ΦΕΚ Α΄ 87/23.7.2015)].

Με την υπό κρίση αγωγή της, κατ’ ορθή εκτίμηση του δικογράφου, η ενάγουσα εκθέτει ότι, δυνάμει της από 23.12.2002 συμβάσεως μισθώσεως και παραχώρησης δικαιωμάτων εκμετάλλευσης του Τουριστικού Λιμένα Ζέας, μίσθωσε από την εταιρεία με την επωνυμία «… (που ήδη έχει μετονομασθεί σε «…) τον τουριστικό λιμένα Ζέας και ανέλαβε τη διαχείριση και εκμετάλλευσή του από την 1.1.2003 και για σαράντα έτη, με το δικαίωμα να εισπράττει, από 1.1.2003, και τα τέλη ελλιμενισμού, από τα σκάφη που ναυλοχούν εκεί. Ότι την 3.5.2009 κατήρτισε με την εναγόμενη εταιρεία σύμβαση ελλιμενισμού στον τουριστικό λιμένα Ζέας του ανήκοντος στην πλοιοκτησία της υπό ελληνική σημαία σκάφους αναψυχής … που είναι νηολογημένο στο λιμάνι του Πειραιά με αριθμό νηολογίου … μήκους 21,80 μ., πλάτους 5,61 μ., βυθίσματος 2,76 μ., ολικής χωρητικότητας 98,92 κόρων και καθαρής χωρητικότητας 59,19 κόρων, για το χρονικό διάστημα από 3.5.2009 έως 31.12.2009, μετά τη λήξη του οποίου θα παρατεινόταν γι’ αόριστο χρόνο, σε εκτέλεση δε της συμβάσεως αυτής, παρείχε, κατά τους όρους της μεταξύ τους συμφωνίας, υπηρεσίες ελλιμενισμού του ως άνω σκάφους από την 3.5.2009 μέχρι τις 31.12.2011, έναντι μηνιαίων τελών ύψους α. 1.358,50 ευρώ, πλέον του αναλογούντος ΦΠΑ 19%, για το χρονικό διάστημα από 3.5.2009 έως 31.12.2009, β. 1.426,70 ευρώ, πλέον του αναλογούντος ΦΠΑ 21% για το χρονικό διάστημα από 1.1.2010 έως 31.5.2010 και 23% για το χρονικό διάστημα από 1.6.2010 έως 31.12.2010 και γ. 1.426,70 ευρώ, πλέον του αναλογούντος ΦΠΑ 23%, για το χρονικό διάστημα από 1.1.2011 έως 31.12.2011. Με βάση αυτά τα πραγματικά περιστατικά, ζητεί να υποχρεωθεί η εναγομένη, με προσωρινά εκτελεστή απόφαση, να της καταβάλει το συνολικό ποσό των 53.181,93 ευρώ, στο οποίο ανέρχεται το οφειλόμενο υπόλοιπο τελών ελλιμενισμού του ανωτέρω σκάφους της για το χρονικό διάστημα από 3.6.2009 έως 31.12.2011, όπως αυτό εξειδικεύεται στην αγωγή για τα επιμέρους χρονικά διαστήματα και προκύπτει από τις αναφερόμενες στο αγωγικό δικόγραφο αποδείξεις παροχής υπηρεσιών, νομιμοτόκως από την πάροδο του πρώτου πενθημέρου κάθε αντίστοιχου μήνα ελλιμενισμού, κατά την επικαλούμενη συμφωνία δήλης ημέρας για την καταβολή των οφειλομένων τελών, άλλως από την επίδοση της αγωγής, καθώς και να καταδικασθεί στη δικαστική δαπάνη της. Η υπό κρίση αγωγή, η οποία ασκήθηκε μετά την έναρξη ισχύος του ν. 4335/2015 (1.1.2016) και για την οποία έχει καταβληθεί το απαιτούμενο τέλος δικαστικού ενσήμου με τις νόμιμες υπέρ τρίτων προσαυξήσεις [βλ. το e-παράβολο της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων  – Υπουργείο Οικονομικών με κωδικό … σε συνδυασμό με την από 16.1.2019 απόδειξη πληρωμής της τράπεζας “… αρμοδίως εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, δεδομένου ότι το επικαλούμενο μηνιαίο συμφωνηθέν μίσθωμα υπερβαίνει το ποσό των 600 ευρώ (άρθρα 14 παρ. 1 περ. β΄ και 29 παρ. 1 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με το άρθρο 51 Ν. 2172/1993 ως εκ του ναυτικού χαρακτήρα της διαφοράς), κατά τις διατάξεις των περιουσιακών διαφορών του άρθρου 614 παρ. 1 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο τέταρτο του άρθρου 1 του ν. 4335/2015 και ειδικότερα κατά την ειδική διαδικασία των μισθωτικών διαφορών των άρθρων 615 επ. ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκαν με τα ως άνω άρθρα (ΜονΕφΠειρ 227/2019 www.efeteio-peir.gr, ΜονΕφΠειρ 847/2014 ΔΕΕ 2015.411). Eίναι δε ορισμένη και νόμω βάσιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 574, 595, 361, 340, 341, 345, 346 του ΑΚ, 4 παρ. 4.5 του Ειδικού Κανονισμού Λειτουργίας του Τουριστικού Λιμένα Ζέας, που εγκρίθηκε με την υπ’ αριθ. 14350/2008 απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης (ΦΕΚ Β΄ 1476/28.7.2008), σε συνδυασμό με το Γενικό Κανονισμό Λειτουργίας Τουριστικών Λιμένων, που περιέχεται στην υπ’ αριθμ. Τ/9803/5.9.2003 κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης και Εμπορικής Ναυτιλίας (ΦΕΚ Β΄ 1323/16.9.2003), 907 και 908 παρ. 1, 176 ΚΠολΔ, καθώς και σ’ αυτές της υπ’ αριθ. 12381/2008 Απόφασης του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης (ΦΕΚ Β΄ 1167/25.6.2008) και της υπ’ αριθ. 2714/2011 Απόφασης του Υφυπουργού Τουρισμού και Αθλητισμού (ΦΕΚ Β΄ 421/16.3.2011). Επομένως, πρέπει να εξετασθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της.

Κατά της αγωγής δεν υπάρχει ένσταση, η οποία να εξετάζεται αυτεπαγγέλτως και για τα γεγονότα που αναφέρονται στο δικόγραφό της επιτρέπεται η ομολογία. Συνεπώς, εφόσον η εναγόμενη ερημοδικεί, αποδεικνύονται πλήρως οι πραγματικοί ισχυρισμοί που περιέχονται στο δικόγραφο, δεδομένου ότι θεωρούνται ομολογημένοι εκ μέρους της ερημοδικαζόμενης εναγόμενης -άρθρο 271 παρ. 3 ΚΠολΔ, το οποίο, κατά την πρώτη παράγραφο του άρθρου 591 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο τέταρτο του άρθρου 1 του ν. 4335/2015, εφαρμόζεται και στις ειδικές διαδικασίες όταν δεν αντιβαίνει σ’ αυτές και δεδομένου ότι στις ειδικότερες διατάξεις των προαναφερόμενων άρθρων 614 παρ. 1 και 615 επ. ΚΠολΔ, που αφορούν τις μισθωτικές διαφορές, δεν προβλέπεται ειδική διάταξη για την περίπτωση ερημοδικίας του εναγομένου. Επομένως, πρέπει η υπό κρίση αγωγή να γίνει δεκτή ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν και να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα το ως άνω ποσό των 53.181,93 ευρώ, νομιμοτόκως από την πάροδο του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα ελλιμενισμού, για έκαστη μηνιαία οφειλή από τις 3.6.2009 έως τις 31.12.2011, όπως το ύψος αυτής ανωτέρω προσδιορίζεται για τα επιμέρους χρονικά διαστήματα. Ωστόσο, το αίτημα περί κηρύξεως της απόφασης προσωρινώς εκτελεστής πρέπει να απορριφθεί, γιατί η καθυστέρηση της εκτέλεσης δεν θα επιφέρει σημαντική ζημία στην ενάγουσα ούτε συντρέχουν εξαιρετικοί προς τούτο λόγοι. Ακόμη, η δικαστική δαπάνη αυτής πρέπει να επιβληθεί σε βάρος της εναγόμενης λόγω της ερημοδικίας και της ήττας της [άρθρα 176, 184, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ, 63 παρ. 1 iα, 68 παρ. 1 Κώδικα Δικηγόρων (ν. 4194/2013)], όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό της παρούσας. Τέλος πρέπει να οριστεί παράβολο ερημοδικίας, για την περίπτωση που θα ασκηθεί ανακοπή ερημοδικίας κατά της απόφασης αυτής (άρθρα 591 παρ. 1, 501, 502 παρ. 1, 505 παρ. 2 ΚΠολΔ), σύμφωνα με όσα ειδικότερα διαλαμβάνονται στο διατακτικό της παρούσας απόφασης.

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην της εναγομένης.

ΟΡΙΖΕΙ το παράβολο ερημοδικίας στο ποσό των διακοσίων (200,00) ευρώ.

ΔΕΧΕΤΑΙ την αγωγή.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των πενήντα τριών χιλιάδων εκατόν ογδόντα ενός ευρώ και ενενήντα τριών λεπτών (53.181,93 €), με το νόμιμο τόκο από την πάροδο του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα για εκάστη μηνιαία οφειλή, όπως στο σκεπτικό, και μέχρι την εξόφληση.

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την εναγομένη στην καταβολή των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, τα οποία ορίζει στο ποσό των δύο χιλιάδων τετρακοσίων (2.400,00) ευρώ.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά, στο ακροατήριό του και σε έκτακτη δημόσια αυτού συνεδρίαση, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιών τους δικηγόρων, στις

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                                             Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ