Μενού Κλείσιμο

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ     

 

Αριθμός αποφάσεως  1029/2020
(ΓΑΚ/ΕΑΚ 1837/885/2019) 
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(τακτική διαδικασία)

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Αντωνία Κοντογεωργάκη, Πρωτοδίκη, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου Πειραιά, και από τη Γραμματέα Σπυριδούλα Βαλλιανάτου.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 15 Οκτωβρίου 2019 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: Της αλλοδαπής ναυτικής εταιρείας με την επωνυμία “…, που εδρεύει στο …, νομίμως εκπροσωπουμένης, στερουμένης ΑΦΜ, για την οποία κατέθεσε εμπρόθεσμα προτάσεις ο πληρεξούσιος, δυνάμει της υπ’ αριθ. 2.849/21.5.2019 συμβολαιογραφικής πράξης της συμβολαιογράφου Πειραιώς Μελίνας Ιωαννίδου περί παροχής πληρεξουσιότητας, δικηγόρος της Κωνσταντίνος Τατάκης του Νικολάου (ΑΜ/ΔΣΑ 14122), που προσκόμισε το Νο …/7.6.2019 γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών & ενσήμων ΔΣΠ, κάτοικος …, και η οποία δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο.
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ: Της ναυτικής εταιρείας με την επωνυμία “…), που εδρεύει στον …, νομίμως εκπροσωπουμένης, με ΑΦΜ …, η οποία δεν κατέθεσε προτάσεις και δεν εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο.            Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 8.2.2019 αγωγή της, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου υπ’ αριθ. κατάθεσης 1837/885/27.2.2019 και, μετά το πέρας των προθεσμιών που προβλέπει το άρθρο 237 ΚΠολΔ, όπως τροποποιήθηκε με το Ν. 4335/2015, προσδιορίστηκε να συζητηθεί κατά τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης, η οποία ορίστηκε δυνάμει της από 9.9.2019 πράξης ορισμού δικαστή και συζήτησης του Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης, οπότε και γράφτηκε στο πινάκιο με πρωτοβουλία του αρμόδιου Γραμματέα του παρόντος Δικαστηρίου, σύμφωνα με τα οριζόμενα στη διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 237 ΚΠολΔ.Κατά τη δημόσια συνεδρίαση, η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Από την επικαλούμενη και προσκομιζόμενη από την ενάγουσα υπ’ αριθ. …/28.2.2019 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Πειραιά, με έδρα το Πρωτοδικείο Πειραιά, …, αποδεικνύεται ότι επικυρωμένο αντίγραφο της κρινόμενης αγωγής με την παραπόδας αυτής υπ’ αριθ. 1837/885/2019 έκθεση κατάθεσης δικογράφου και σημείωση για την προθεσμία κατάθεσης των προτάσεων της Γραμματέως του Πρωτοδικείου Πειραιά επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα στην εναγόμενη (άρθρα 122 επ., 126 παρ. 1 γ, 127 παρ. 1, σε συνδυασμό με τα άρθρα 215 παρ. 2, 226 παρ. 1 και 237 ΚΠολΔ, όπως αυτά ισχύουν μετά την τροποποίησή τους με το Ν. 4335/2015). Ωστόσο, η εναγόμενη δεν κατέθεσε, και δη εντός της υπό του άρθρου 237 παρ. 1 ΚΠολΔ προθεσμίας, προτάσεις· συνεπώς, πρέπει να δικαστεί ερήμην (άρθρο 271 παρ. 1 και 2 εδ. α΄ ΚΠολΔ).

Με την υπό κρίση αγωγή, όπως αυτή παραδεκτά διορθώθηκε με τις προτάσεις της (άρθρο 224 ΚΠολΔ), η ενάγουσα εκθέτει ότι στις 4.8.2018, στις 21.8.2018 και στις 31.8.2018 συνήψε με την εναγομένη στον Πειραιά διαδοχικές συμβάσεις πώλησης καυσίμων για το υπό σημαία Ελλάδας πλοίο της τελευταίας με την ονομασία «…», υπ’ αριθ. νηολογίου …, ΙΜΟ 9379480 και ΔΔΣ SVA7380, κοχ 2.653, αντί του ποσού αντιστοίχως των 18.233,60, 18.129,98 και 17.955,12 δολαρίων ΗΠΑ, εκδοθέντων προς τούτο των σχετικών τιμολογίων …/14.8.2018, …/5.9.2018 και …/6.9.2018, τα οποία ήταν πληρωτέα αντιστοίχως στις 2.9.2018, 19.9.2018 και 29.9.2018. Ότι τα καύσιμα παραδόθηκαν στο πλοίο, όμως, παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις της προς την εναγομένη, η τελευταία αρνείται να της εξοφλήσει τα ως άνω οφειλόμενα ποσά των τιμολογίων, πλην του ποσού των 9.940,00 δολ. ΗΠΑ, το οποίο κατεβλήθη έναντι του πρώτου εξ αυτών. Ότι περαιτέρω, λόγω της υπερημερίας της εναγόμενης, εξέδωσε στις 17.10.2018 το με αριθμό … τιμολόγιο τόκων υπερημερίας, συνολικού ποσού 1.059,21 δολαρίων ΗΠΑ. Ζητεί δε, κατ’ ορθή εκτίμηση του αγωγικού αιτήματος, να υποχρεωθεί η εναγομένη να της καταβάλει για την ανωτέρω αιτία το συνολικό ποσό των 45.437,91 δολαρίων ΗΠΑ, άλλως το ισόποσο σε ευρώ κατά την ημέρα πληρωμής, πλέον τόκων με το συμβατικό επιτόκιο 2% μηνιαίως, άλλως νομιμοτόκως από τότε που τα τιμολόγια κατέστησαν ληξιπρόθεσμα και απαιτητά, άλλως από την επίδοση της αγωγής και μέχρις εξοφλήσεως, καθώς και να καταδικασθεί η εναγομένη στην καταβολή των δικαστικών της εξόδων. Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα η αγωγή αρμοδίως εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου (άρθρα 7, 9, 14 παρ. 2, 33 ΚΠολΔ, 51 ν. 2172/1993), το οποίο έχει διεθνή δικαιοδοσία [άρθρα 4 παρ. 1, 63 παρ. 1 Κανονισμού 1215/2012 (Βρυξέλλες Ια) για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις], και είναι νόμιμη, ερειδόμενη στις διατάξεις των άρθρων 513, 422, 340, 341, 345, 346 ΑΚ και 176 ΚΠολΔ [καθόσον εφαρμοστέο δίκαιο είναι σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 3 Κανονισμού (ΕΚ) 593/2008 το ελληνικό ως το δίκαιο της χώρας με την οποία η σύμβαση συνδέεται στενότερα, όπως προκύπτει από το σύνολο των περιστάσεων, με την επισήμανση ότι δεν προκύπτει επιλογή του εφαρμοστέου δικαίου από τους διαδίκους]. Σημειωτέον ότι το αίτημα περί πληρωμής του κεφαλαίου σε δολάρια ΗΠΑ είναι νόμιμο κατά το ισόποσο σε ευρώ κατά το χρόνο πληρωμής (άρθρα 6 παρ. 1 ν. 5422/1932, 1 ν. 2842/2000) (ΟλΑΠ 14/1997 ΕλλΔνη 1997.1036, ΟλΑΠ 16/1996 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΟλΑΠ 15/1996 ΕλλΔνη 1996.25, ΟλΑΠ 9/1995 ΕλλΔνη 1995.1520, ΑΠ 1203/2010 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 678/2010 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1770/2008 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1614/2006 ΝοΒ 2007.848, ΕφΠειρ 966/2007 ΔΕΕ 2008.341). Ωστόσο, το παρεπόμενο αγωγικό αίτημα περί καταδίκης της εναγόμενης να καταβάλει στην ενάγουσα το προαναφερθέν ποσό με επιτόκιο 2% μηνιαίως (ήτοι 24% ετησίως), είναι μη νόμιμο και απορριπτέο, κατά το μέρος που το συμβατικό επιτόκιο υπερβαίνει το ανώτατο νόμιμο ποσοστό του τόκου υπερημερίας, το οποίο ορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 3 παρ. 2 του Ν. 2842/2000 και για το ένδικο χρονικό διάστημα ανέρχεται σε 7,25% ετησίως. Και τούτο διότι, από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 294 και 345 εδ. α΄ ΑΚ συνάγεται ότι ο υπό του νόμου οριζόμενος εκάστοτε τόκος υπερημερίας οφείλεται επιβοηθητικά, δηλαδή μόνο αν δεν έχει οριστεί με δικαιοπραξία (και ιδίως σύμβαση) τόκος υπερημερίας (δικαιοπρακτικός τόκος υπερημερίας), το ποσοστό του οποίου όμως δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει, με την ποινή της ακυρότητας για το επιπλέον, το προβλεπόμενο με ειδική διάταξη νόμου ποσοστό τόκου υπερημερίας (πρβλ. ΑΠ 272/1994 ΤΝΠ NOMOΣ). Εξάλλου, όσον αφορά στο χρονικό διάστημα από τότε που τα επίδικα τιμολόγια κατέστησαν ληξιπρόθεσμα και απαιτητά και μέχρι την 17.10.2018, το αίτημα αυτό είναι μη νόμιμο και απορριπτέο για τον πρόσθετο λόγο ότι ταυτίζεται με το αιτούμενο κονδύλιο των 1.059,21 δολαρίων ΗΠΑ, με συνέπεια το παρεπόμενο αίτημα τοκοδοσίας να είναι νόμιμο ως προς τους οφειλόμενους νόμιμους τόκους υπερημερίας για το χρονικό διάστημα μετά την 17η.10.2018, το οποίο ως έλασσον περιλαμβάνεται στο μείζον αίτημα περί καταβολής τόκων από τότε που τα τιμολόγια κατέστησαν ληξιπρόθεσμα και απαιτητά (δήλη ημέρα), και μέχρι την εξόφληση. Πρέπει, επομένως, η αγωγή, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της, εφόσον έχει καταβληθεί το απαιτούμενο τέλος δικαστικού ενσήμου με τις ανάλογες υπέρ τρίτων προσαυξήσεις (βλ. το e-παράβολο με κωδικό …, σε συνδυασμό με την από 7.6.2019 απόδειξη πληρωμής της «…»).

Κατά της αγωγής δεν υπάρχει ένσταση, η οποία να εξετάζεται αυτεπαγγέλτως, και για τα γεγονότα που αναφέρονται στο δικόγραφό της επιτρέπεται η ομολογία. Συνεπώς, εφόσον η εναγόμενη ερημοδικεί, αποδεικνύονται πλήρως οι πραγματικοί ισχυρισμοί που περιέχονται στο δικόγραφο, δεδομένου ότι θεωρούνται ομολογημένοι εκ μέρους της ερημοδικαζόμενης εναγόμενης (άρθρο 271 παρ. 3 σε συνδυασμό με το άρθρο 352 παρ. 1 ΚΠολΔ, όπως το άρθρο 271 ΚΠολΔ είχε αντικατασταθεί με το άρθρο 29 ν. 3994/2011). Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η αγωγή, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμω βάσιμη, πρέπει να γίνει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη και να υποχρεωθεί η εναγόμενη να καταβάλει στην ενάγουσα το ισάξιο σε ευρώ κατά την ημέρα πληρωμής ποσό των 45.437,91 δολαρίων ΗΠΑ, νομιμοτόκως από την επομένη της 17ης.10.2018 και μέχρις εξοφλήσεως. Τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας, το ύψος των οποίων ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό, βαρύνουν την εναγομένη λόγω της ήττας της (άρθρα 176, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ, 63 παρ. 1 i, 68 παρ. 1 Κώδικα Δικηγόρων). Τέλος, πρέπει να καθοριστεί το παράβολο για την περίπτωση άσκησης ανακοπής ερημοδικίας από την εναγομένη (άρθρα 501, 502 παρ. 1 και 505 παρ. 2 ΚΠολΔ).

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

            Δικάζει ερήμην της εναγομένης.

Ορίζει το παράβολο ερημοδικίας στο ποσό των διακοσίων πενήντα (250) ευρώ.

Δέχεται την αγωγή.

Υποχρεώνει την εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα το ισάξιο σε ευρώ κατά την ημέρα πληρωμής ποσό των σαράντα πέντε χιλιάδων τετρακοσίων τριάντα επτά δολαρίων ΗΠΑ και ενενήντα ενός σεντς (45.437,91 $), νομιμοτόκως από τις 17.10.2018 και μέχρις εξοφλήσεως.

Επιβάλλει στην εναγομένη τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας, το ύψος των οποίων ορίζει στο ποσό των χιλίων τετρακοσίων (1.400,00) ευρώ.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, στις

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                                                        Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ