ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

 

 

 

 

Αριθμός απόφασης

  1137/2020

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΑΚ – ΕΑΚ κλήσης: 1570-755/2019

 

Αποτελούμενο από τoν Δικαστή Αθανάσιο Πανταζόπουλο, Πρωτοδίκη, ο οποίος ορίστηκε νόμιμα από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου και από τη Γραμματέα Κούλα Κουντούρη.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 1 Οκτωβρίου 2019, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΚΑΛΟΥΣΑ-ΕΝΑΓΟΥΣΑ: Η ανώνυμη εταιρία υπό την επωνυμία «….», που εδρεύει στον … και εκπροσωπείται νόμιμα, για την οποία προκατέθεσε προτάσεις η πληρεξούσια δικηγόρος Ελευθερία ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ με Α.Μ. 036069 του Δ.Σ. ΑΘΗΝΩΝ, δυνάμει του από 21.5.2019 πληρεξουσίου εγγράφου του νομίμου εκπροσώπου αυτής, …, με βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής αυτού, και δεν εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο.

ΚΑΘ’ΗΣ Η ΚΛΗΣΗ- ΕΝΑΓΟΜΕΝΗ: Η ανώνυμη βιομηχανική και εμπορική εταιρία υπό την επωνυμία «….», που εδρεύει στην … και εκπροσωπείται νόμιμα, για την οποία προκατέθεσε προτάσεις η πληρεξούσια δικηγόρος Μαρία ΦΟΥΝΤΗ με Α.Μ. 025723 του Δ.Σ. ΑΘΗΝΩΝ, δυνάμει του από 29.5.2019 πληρεξουσίου εγγράφου του νομίμου εκπροσώπου αυτής, …, με βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής αυτού,  και δεν εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο.

Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 20-10-2017 αγωγή με αριθμό κατάθεσης δικογράφου Γ.A.K.-Ε.Α.Κ./ΕΤΟΣ 55867-2931/20-10-2017, η οποία επανέρχεται προς συζήτηση με την από 25-1-2019 κλήση με αριθμό κατάθεσης δικογράφου Γ.A.K./Ε.Α.Κ./ΕΤΟΣ 1570/755/19-2-2019 μετά παραπομπή, ύστερα από την έκδοση της με αριθμό 3335/2018 απόφασης του Ειρηνοδικείου Αθηνών, το οποίο παρέπεμψε την διαφορά στο Δικαστήριο, η συζήτηση της οποίας (αγωγής), μετά το πέρας των προθεσμιών εκ της διάταξης του άρθρου 237 ΚΠολΔ, προσδιορίστηκε με την από 19-3-2019 έκθεση ορισμού δικασίμου του Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου, για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης και γράφτηκε στο πινάκιο.

 

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

 

Κατά τις διατάξεις των άρθρων 95 έως και 98 του Εμπορικού Νόμου -οι οποίες, ως ρυθμίζουσες τα του παραγγελιοδόχου μεταφοράς και τα της ευθύνης αυτού επί χερσαίας ή δι’ εξωτερικών υδάτων μεταφοράς, έχουν ανάλογη εφαρμογή και στη  θαλάσσια μεταφορά (βλ. ΑΠ 89/2005 ΕλλΔνη 2005.1453) ο παραγγελιοδόχος μεταφοράς είναι ο κατ’ επάγγελμα είτε ιδίω ονόματι είτε στο όνομα του παραγγελέως, αλλά για λογαριασμό του τελευταίου, συμφωνών και συναλλασσόμενος με τον μεταφορέα για τη μεταφορά αντικειμένου. Εξάλλου, παραγγελιοδόχος μεταφοράς χαρακτηρίζεται και εκείνος ο οποίος κατ’ επάγγελμα αναλαμβάνει ή αναδέχεται τη μεταφορά πραγμάτων κατ’ αποκοπή για δικό του λογαριασμό μέσω μεταφορέων με τους οποίους συναλλάσσεται ή τους οποίους έχει υπό τις διαταγές του. Αυτός (ο παραγγελιοδόχος μεταφοράς) ευθύνεται για τους ίδιους λόγους και με τον ίδιο βαθμό ευθύνης που ευθύνεται και ο μεταφορέας, ως εγγυητής των πράξεων του μεταφορέα ή του μεσολαβούντος άλλου παραγγελιοδόχου μεταφοράς, κατά τα άρθρα 95 – 98 του Εμπορικού Νόμου και μάλιστα για καθυστέρηση, φθορά ή απώλεια των μεταφερομένων σε όλη τη διαδρομή και κατά την παραλαβή (ΟλΑΠ 33/1998, ΕλλΔνη 1998.1262, ΕφΠειρ 631/2007, ΕΝαυτΔ 2008.26, ΕφΠειρ 703/2006, ΔΕΕ 2006.1289-βλ. για την καθυστέρηση στην παράδοση του φορτίου του θαλάσσιου μεταφορέα κατά τη Σύμβαση των Βρυξελλών Willson, Carriage of goods by sea, 6th edition, 2008, σελ. 349 – 350 ·Κοροντζή, ο.π., σελ. 403 με περαιτέρω παραπομπές). Το πρόσωπο αυτό δεν είναι παραγγελιοδόχος κατά κυριολεξία, αλλά εργολάβος μεταφοράς, πλην όμως εφαρμόζονται και ως προς αυτόν τα άρθρα 95 επ. ΕμπΝ. Περαιτέρω, οι καταχωριζόμενες στη φορτωτική -η οποία αποτελεί δικαιόγραφο εις διαταγήν κατά το άρθρο 76 του ΝΔ της 17.7-13.8.1923 «περί ειδικών διατάξεων επί ανωνύμων εταιριών» συμπληρωματικές ρήτρες είναι ισχυρές και υποχρεώνουν τους συμβληθέντες, εφόσον δεν αντίκεινται στα χρηστά ήθη, τη δημόσια τάξη ή σε κανόνες αναγκαστικού δικαίου, δυνάμενες να αντιταχθούν και κατά του νομιμοποιουμένου ως κατόχου ή κομιστού φορτωτικής κατά τους ορισμούς του άρθρου 78 παρ. 2 του ανωτέρω ΝΔ και τους ταυτόσημους του άρθρου 892 ΑΚ.  Με το άρθρο πρώτο του Ν.2107/1992 κυρώθηκαν από την … και αποτελούν εσωτερικό κανόνα δικαίου, με υπερνομοθετική ισχύ (άρθρο 28 του Συντ.), η Διεθνής Σύμβαση των Βρυξελλών της 25.8.1924, “για την ενοποίηση ορισμένων νομικών κανόνων σχετικά με τις “φορτωτικές” και τα τροποποιητικά αυτής πρωτόκολλα της 23.2.1968 και της 26.12.1979 (Κανόνες Χάγης-Βίσμπυ). Σύμφωνα, όμως, με το άρθρο 1 περ. έ της ως άνω ΔΣ, η θαλάσσια μεταφορά πραγμάτων καλύπτει μόνο τη χρονική περίοδο της θαλάσσιας αποστολής, που αρχίζει από τη φόρτωση των εμπορευμάτων και τελειώνει με την εκφόρτωση τους. Έτσι, οι ως άνω κανόνες δεν καλύπτουν την ευθύνη του μεταφορέα για τα ακραία στάδια της μεταφοράς, δηλαδή από την παράδοση των πραγμάτων μέχρι την παραλαβή τους από τον παραλήπτη (ΕφΠειρ 142/2012 ΕΝαυτΔ 2012.185). Εξάλλου, κατά ρητή διάταξη του άρθρου 2 παρ. 2 του άνω κυρωτικού της σύμβασης νόμου (ν. 2107/1992), τα θέματα των επί και εκ της φορτωτικής δικαιωμάτων και της μεταβιβάσεως τούτων εξακολουθούν να διέπονται από τα άρθρα 168-173 του ΚΙΝΔ, καθόσον οι κανόνες του ως άνω κυρωτικού νόμου δεν περιέχουν σχετικές διατάξεις. Επίσης, για τις φορτωτικές που έχουν εκδοθεί σε διαταγή, εφαρμόζονται αναλόγως και οι διατάξεις για τη συναλλαγματική, σχετικά με τη νομιμοποίηση του κομιστή και τις ενστάσεις που μπορούν να αντιταχθούν κατά αυτού (άρθρο 76 περ. ε` και 80 παρ. 2 του ν.δ. 177/13.8.1923 «περί ειδικών διατάξεων επί ανωνύμων εταιριών», άρθρο 17 του ν. 5325/1932 για τη συναλλαγματική και το γραμμάτιο σε διαταγή). Από τις άνω διατάξεις προκύπτει ότι η φορτωτική είναι αξιόγραφο, και συγκεκριμένα εμπορευματόγραφο, με την έννοια ότι αποτελεί έγγραφο που ενσωματώνει ιδιωτικά δικαιώματα (από τη σύμβαση της μεταφοράς), τα οποία για να ασκήσει και να μεταβιβάσει ο δικαιούχος χρειάζεται να κατέχει το έγγραφο, για να το εμφανίσει στο μεταφορέα ή να το εμφανίσει στον εκδοχέα (βλ. Δελούκα, Αξιόγραφα, 1980, παρ. 6, σελ. 23 ·Κιάντου – Παμπούκη, Δίκαιο αξιόγραφων, 1997, παρ. 21, σελ. 4). Η φορτωτική αποδεικνύει την παραλαβή και τη φόρτωση των πραγμάτων που περιγράφονται σε αυτήν και, επίσης, τη σύμβαση της θαλάσσιας μεταφοράς και τους όρους της. Στη θαλάσσια μεταφορά συχνά παρεμβάλλεται και ένα τρίτο πρόσωπο, ο παραλήπτης του φορτίου, προς τον οποίο απευθύνονται τα πράγματα και ο οποίος δικαιούται να αξιώσει την προς αυτόν παράδοση τους στον τόπο προορισμού. Η σύμβαση μεταφοράς ως προς τον παραλήπτη – όταν δεν είναι ο ίδιος φορτωτής – συνιστά γνήσια σύμβαση υπέρ τρίτου (βλ. ΕφΠειρ 852/1992 ΕΕμπΔ 44.52, Απ.Γεωργιάδη, Ενοχ.Δικ Γεν. Μέρος, έκδ. 1999, παρ. 35, αριθμ. 3-4, σελ. 357). Με την ιδιορρυθμία, όμως, ότι στην περίπτωση που έχει εκδοθεί φορτωτική, η λειτουργία της συμβάσεως μεταφοράς ως συμβάσεως υπέρ τρίτου απορροφάται από τις ρυθμίσεις που αφορούν τη φορτωτική (Κιάντου – Παμπούκη, ό.π. σελ. 319,509). Το περιεχόμενο του δικαιώματος του κομιστή της θαλάσσιας φορτωτικής καθορίζεται μόνον κατ’ αρχάς συμφώνως προς το κείμενο του τίτλου· οι δε συμφωνίες των μερών ισχύουν έναντι του κομιστή μόνον όταν αναφέρονται στη σχέση με τον παραλήπτη και εμπεριέχονται σε αυτό (κείμενο) ή γίνεται επί αυτού προσήκουσα παραπομπή σε αυτές. Η έκδοση της φορτωτικής δημιουργεί αξιογραφικά δικαιώματα και υποχρεώσεις αυτοτελείς και ανεξάρτητες εκείνων της συμβάσεως θαλάσσιας μεταφοράς/ναυλώσεως τούτο δε συμβαίνει και αν ακόμα  η τελευταία δεν έχει καταρτιστεί έγκυρα, εφόσον το έγγραφο της φορτωτικής είναι συστατικό και η ενοχή αυτής αυτοτελής και αναιτιώδης (ΕφΠειρ 37/2015, ΠειρΝομ 2015.359 ·ΕφΘεσ. 553/2008, Νόμος). Περαιτέρω, όταν η μεταφορά γίνεται με εμπορευματοκιβώτια που παρέχει κατά χρήση ο θαλάσσιος μεταφορέας δεν πρόκειται για αυτοτελή σύμβαση χρησιδανείου ή μισθώσεως πράγματος αλλά για μία σύμβαση, αυτή της θαλάσσιας μεταφοράς, με πλείονες παροχές, από τις οποίες η θαλάσσια μεταφορά είναι η κύρια και η διάθεση του εμπορευματοκιβωτίου κατά χρήση κατά τη μεταφορά η δευτερεύουσα, που απορροφάται από την πρώτη. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ότι το νομικό πλαίσιο από το οποίο διέπεται η δευτερεύουσα παροχή είναι το ίδιο με αυτό της κύριας που χαρακτηρίζει τη σύμβαση (ΕφΠειρ 37/2015, ΠειρΝομ 2015.359 ·Ι. Κοροτζής, Ναυτικό Δίκαιο, τ. 2ος σελ. 176 υποσημ.1).

Φέρεται προς εκδίκαση με την από 25-1-2019 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου Γ.A.K./Ε.Α.Κ./ΕΤΟΣ 1570/755/19-2-2019 κλήση μετά παραπομπή, η από 20-10-2017 αγωγή ύστερα από την έκδοση της με αριθμό 3335/2018 απόφασης του Ειρηνοδικείου Αθηνών, το οποίο παρέπεμψε την διαφορά στο Δικαστήριο ως ναυτική, εσφαλμένως, διότι το άρθρο 51 Ν. 2172/1993 για την ίδρυση και λειτουργία ειδικού ναυτικού τμήματος στο Πρωτοδικείο (και Εφετείο) Πειραιώς δεν καθορίζει την αρμοδιότητα του εις βάρος αυτής των Ειρηνοδικείων, η δε αποκλειστική αρμοδιότητα ναυτικού τμήματος του Πρωτοδικείου Πειραιώς δεν ισχύει όταν το αίτημα της αγωγής υπάγεται λόγω ποσού καθ’ ύλην στο Ειρηνοδικείο (βλ. Αθ.Πανταζόπουλο, Η λειτουργική αρμοδιότητα, ΕΠολΔ 2011, σελ. 579). Εντούτοις, δεδομένου ότι πρόκειται για απαίτηση από μικροδιαφορά και εντεύθεν πρόκειται για ανέκκλητη απόφαση (άρθρο 512 ΚΠολΔ), το Δικαστήριο δεσμεύεται από αυτή, έστω κι αν πρόκειται από παραπομπή κατώτερου ιεραρχικά δικαστηρίου (Νίκας, ΠολΔ Ι, §20, αριθμ.9). Ενόψει αυτών, νομίμως εισάγεται προς εκδίκαση με την προαναφερθεισα κλήση η από 20-10-2017 αγωγή πλην όμως εσφαλμένως εισάγεται για να συζητηθεί κατά την τακτική διαδικασία αντί της διαδικασίας των μικροδιαφορών. Παρά όμως τις ουσιώδεις διαφορές τακτικής διαδικασίας – διαδικασίας μικροδιαφορών, ιδίως στο ζήτημα της προκατάθεσης προτάσεων – εξέτασης μαρτύρων μετά τον Ν. 4335/2015, ενόψει του ότι η εν λόγω προσήκουσα διαδικασία των μικροδιαφορών εφαρμόστηκε κατά την προηγούμενη συζήτηση της υπόθεσης και εισφέρονται οι καταθέσεις των μαρτύρων στο ακροατήριο, χωρίς, κατ’ αποτέλεσμα να στερηθούν τα υπερασπιστικά τους δικαιώματα οι διάδικοι, ενόψει και του μικρού αντικειμένου της διαφοράς και των εξόδων που θα προκαλούσε νέα (τρίτη) συζήτηση της υπόθεσης, χωρίς ευθύνη των διαδίκων, οι οποίοι προσέφυγαν στο αρμόδιο δικαστήριο εξαρχής, το Δικαστήριο θα κρατήσει την υπόθεση διατάσσοντας την εκδίκαση της υπόθεσης κατά την προσήκουσα διαδικασία των μικροδιαφορών (για την οποία, εξάλλου, στα Πρωτοδικεία της χώρας δεν υφίσταται, ούτε και νοείται αντίστοιχο έκθεμα, κατά τον Κανονισμό τους).

Με την κρινόμενη αγωγή, η ενάγουσα εκθέτει ότι στις 2.3.2017, ύστερα από έγγραφη εντολή της εναγομένης, ανέλαβε τη μεταφορά εμπορευμάτων της από … και την παράδοσή τους στην … και στον …. Ότι τα εν λόγω εμπορεύματα φορτώθηκαν στην … στις 18-3-2017 σε αλλοδαπό πλοίο, εξεδόθη προς τούτο η σχετική θαλάσσια φορτωτική και αφίχθησαν και εκφορτώθηκαν στην … στις 23-4-2017, εκδόθηκε δε η αναφερόμενη διατακτική παραδόσεως των ως άνω εμπορευμάτων στις 21-4-2017. Ότι η ίδια, έχοντας εκπληρώσει τις συμβατικές της υποχρεώσεις ως παραγγελιοδόχος μεταφοράς, εξέδωσε το αναφερόμενο τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών της, στο οποίο αναγράφεται η επωνυμία της εναγομένης ως παραλήπτριας και το κόστος της συμφωνηθείσας μεταφοράς-παράδοσης των εμπορευμάτων, συνολικού ποσού 3.779,24 ευρώ. Ότι για λόγους ανεξάρτητους από την ίδια, παρουσιάστηκε εμπλοκή στη παράδοση των ως άνω εμπορευμάτων στην εναγομένη, διότι ο αλλοδαπός οίκος έδωσε οδηγία να μην παραδοθεί το φορτίο στην εναγομένη, στην οποία άλλωστε δεν είχαν σταλεί τα φορτωτικά έγγραφα προκειμένου να τα παραλάβει. Ότι λόγω της παραμονής των κοντέινερ στον … προέκυψαν έξοδα σταλιών που κατέβαλε και για το λόγο αυτό εξέδωσε το αναφερόμενο τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών της, στο οποίο αναγράφεται η επωνυμία της εναγομένης ως παραλήπτριας και το κόστος του υπολογισμού σταλιών έως και τις 17-5-2017, συνολικού ποσού 892,80 ευρώ. Ότι τελικώς στις 16-5-2017 τις μεσημβρινές ώρες απεστάλησαν σε αυτήν (ενάγουσα) τα φορτωτικά έγγραφα τα οποία ήταν απαραίτητα για τη παραλαβή του φορτίου, τα οποία και έστειλε στην αντίδικο της στις 17-5-2017. Ότι η εναγομένη της στις 21-4-2017 δήλωσε ότι προτίθεται να εξοφλήσει τον ναύλο και κάθε κόστος προκειμένου να λάβει τα εμπορεύματά της. Ότι λόγω της περαιτέρω παραμονής των κοντέϊνερ για λόγους άσχετους με την ίδια, αφού αυτά βγήκαν από το … στις 18/5 και 19/5 και επιστράφηκαν κενά στις 22-5-2017, στις 18/5 προϋπολογίστηκε έπειτα από συνεννόηση με τον εκτελωνιστή ότι θα προέκυπταν επιπλέον έξοδα σταλιών από το … που θα τα χρεώνονταν από την ναυτιλιακή εταιρεία μέχρι την επιστροφή των κοντέϊνερ άδειων. Ότι για το λόγο αυτό εξέδωσε το αναφερόμενο τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών της, στο οποίο αναγράφεται η εναγομένη ως παραλήπτρια και το κόστος του υπολογισμού σταλιών έως και στις 2-5-2017 συνολικού ποσού 372 ευρώ. Ότι κατόπιν παράκλησης εκ μέρους της εναγομένης προέβη σε έκπτωση επί του κόστους των σταλιών συνολικής αξίας 126,48 ευρώ, εκδίδοντας προς τούτο το σχετικό πιστωτικό τιμολόγιο, αντίστοιχου ποσού. Ότι η εναγομένη από τότε που της απεστάλησαν τα ένδικα τιμολόγια και παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις της προς αυτήν, αρνείται να της καταβάλει το συμφωνηθέν τίμημα των τιμολογίων που αντιστοιχεί στην ως άνω διεθνή θαλάσσια μεταφορά, συνολικού ποσού ως έχει μετά την προαναφερομένη έκπτωση, των 4.917,56 ευρώ, παρόλο που αυτή πραγματοποιήθηκε εγκαίρως και προσηκόντως, τα δε εμπορεύματα παραδόθηκαν κατά τα συμφωνηθέντα και ανεπιφυλάκτως παρελήφθησαν. Ζητά δε να υποχρεωθεί η αντίδικός της, με απόφαση που θα κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή, να της καταβάλει το συνολικό ποσό των 4.917,56 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της ενενηκοστής ημέρας από την έκδοση εκάστου τιμολογίου, άλλως από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την εξόφληση και να καταδικαστεί η εναγομένη στη πληρωμή των δικαστικών της εξόδων. Η αγωγή ως προς το κονδύλιο των 3.779,24 ευρώ που αφορά ναύλο, έξοδα εκφόρτωσης λιμένος και πρακτοριακά δικαιώματα, πλέον δικαιωμάτων διατακτικής, πλεόν ΦΠΑ για κάθε επί μέρους κονδύλι πλην του ναύλου είναι ορισμένη και νόμιμη σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο, το οποίο κρίνεται ως εφαρμοστέο, σύμφωνα με το άρθρο 3§2α Κανονισμού 593/2008 (μετασυμβατικός καθορισμός του εφαρμοστέου δικαίου), το οποίο, εξάλλου, είναι εφαρμοστέο και δυνάμει του επικουρικού κανόνα του άρθρου 4§1β΄του ίδιου Κανονισμού, αφού η έδρα της ενάγουσας – παρόχου υπηρεσιών ευρίσκεται στον …, ήτοι κατά τις διατάξεις των άρθρων 95, 96, 97 ΕμπΝ, 149, 153 ΚΙΝΔ, 341, 346 ΑΚ και 176 ΚΠολΔ. Ως προς το κονδύλιο των εξόδων παρακατάθεσης του φορτίου ποσού 892,80 ευρώ (σταλίες), και 372 ευρώ (σταλίες), η αγωγή είναι νόμιμη, ερειδόμενη στο άρθρο 131 ΚΙΝΔ σε συνδυασμό με τα άρθρα 822, 343, 341, 346 ΑΚ, σύμφωνα και με τα εκτιθέμενα στην πρώτη (μείζονα) σκέψη του υπαγωγικού συλλογισμού. Τέλος, το αίτημα για κήρυξη της απόφασης ως προσωρινά εκτελεστής πρέπει να απορριφθεί, αφού η απόφαση του Δικαστηρίου δεν προσβάλλεται με έφεση και είναι εκτελεστή. Περαιτέρω, η υπό κρίση αγωγή πρέπει να εξεταστεί και κατ’ ουσίαν, δεδομένου ότι έχει καταβληθεί το ανάλογο δικαστικό ένσημο με τις υπέρ τρίτων προσαυξήσεις (βλ. ηλεκτρονικό παράβολο …) και η εναγομένη με τις προτάσεις της, αρνείται την αγωγή. Σημειωτέον ότι η ενάγουσα με τις προτάσεις της αν και ισχυρίζεται ότι εκ της καθυστέρησης στην παραλαβή των εμπορευμάτων υπέστη «σημαντικότατη ζημία», αφού ακυρώθηκαν παραγγελίες προϊόντων που περιέχονταν στα εν λόγω φορτία (τα οποία αφορούσαν έπιπλα) κι ότι προκλήθηκε δυσαρέσκεια των πελατών της, δεν αναφέρει ειδικότερα ούτε τις παραγγελίες που ακυρώθηκαν, ούτε τους πελάτες που δυσαρεστήθηκαν, ούτε τη ζημία που υπέστη εκ της χρονοτριβής στην παράδοση των εμπορευμάτων, ούτε και προβάλλει κάποια συγκεκριμένη ανταπαίτηση σε συμψηφισμό ερειδόμενη στην ευθύνη της ενάγουσας εκ της χρονοτριβής στην παράδοση των εμπορευμάτων, κατά τα εκτιθέμενα στην πρώτη (μείζονα) σκέψη της παρούσας και επομένως ο εν λόγω ισχυρισμός πάσχει λόγω αοριστίας τόσο ως προς το αίτημα, όσο και ως προς τα γεγονότα που τον θεμελιώνουν (άρθρο 262 ΚΠολΔ).

Από την προσήκουσα εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων, οι οποίες περιέχονται στα υπ’ αριθμ. 3335/2018 Πρακτικά δημοσίας συνεδριάσεως του Ειρηνοδικείου Αθηνών, από όλα τα μετ’ επικλήσεως προσκομιζόμενα έγγραφα εκ των σε ξένη γλώσσα συντεταγμένων νομίμως μεταφρασμένων στην ελληνική γλώσσα, από την συνεκτίμηση της υπ’ αριθμ. … ένορκης βεβαίωσης του … ενώπιον της Συμβολαιογράφου Αθηνών Ειρήνης Φίλη, η οποία ελήφθη κατόπιν νομίμου και εμπροθέσμου κλητεύσεως του αντιδίκου του επιμεληθέντος τη λήψη αυτής διαδίκου (υπ’ αρίθμ. … έκθεση επιδόσεως Δικ. Επιμ. …….. …)  και της υπ’ αριθμ. … ένορκης βεβαίωσης της … ενώπιον του Συμβολαιογράφου …… …, η οποία ελήφθη κατόπιν νομίμου και εμπροθέσμου κλητεύσεως του αντιδίκου του επιμεληθέντος τη λήψη αυτής  διαδίκου (υπ’ αρίθμ. … έκθεση επιδόσεως Δικ. Επιμ. ……..) αποδείχθηκαν τα ακόλουθα : Μετά από συμφωνία των διαδίκων στις 2.3.2017, η ενάγουσα, ως παραγγελιοδόχος μεταφοράς, ανέλαβε τη μεταφορά εμπορευμάτων από … και τη παράδοσή τους στην … και συγκεκριμενα στον … με τη συμφωνία η εναγόμενη – παραλήπτης του φορτίου να καταβάλει τα έξοδα, την αμοιβή της ενάγουσας και το ναύλο της μεταφοράς – εκφόρτωσης στον …. Τα εν λόγω εμπορεύματα φορτώθηκαν σε δύο εμπορευματοκιβώτια στον λιμένα … …. στις 18-3-2017 στο πλοίο “…” και εκδόθηκε προς τούτο η υπ’ αριθμ. …/……… θαλάσσια φορτωτική (παραλαβής), στην οποία αναφέρεται ως παραλήπτης του φορτίου η εναγόμενη, ως φορτωτής η εταιρία “…” …, ως αποστολέας η εταιρία “…” … και ως πράκτορας για την παράδοση των πραγμάτων στον λιμένα αποστολής η ενάγουσα. Το πλοίο αφίχθη στην … και τα δύο εμπορευματοκιβώτια εκφορτώθηκαν στην … στις 23-4-2017, προς τούτο δε εκδόθηκε σχετική βεβαίωση ναύλου και αφίξεως της διαχειρίστριας του λιμένος …ς “….”, όπου αναγράφεται ότι μετά την πάροδο δέκα ημερών από την εκκένωση των εμπορευματοκιβωτίων η καθυστέρηση παραλαβής (σταλίες) συνεπάγεται ημερήσια επιβάρυνση δώδεκα ευρώ για τις πρώτες πέντε ημέρες και τριάντα ευρώ για τις επόμενες ημέρες. Σημειωτέον ότι στις 21-4-2017 εξεδόθη από την ίδια εταιρία διατακτική παραδόσεως των ως άνω εμπορευμάτων στην ενάγουσα. Το κόστος της συμφωνηθείσας μεταφοράς-παράδοσης των εμπορευμάτων, ανήλθε στο συνολικό ποσό των (3.288 ευρώ ναύλος καταβληθείς από την ενάγουσα κατά την ισοτιμία άφιξης των εμπορευμάτων ποσού 3.400 USD + 494 ευρώ εκφορτωτικά λιμένος μετά ΦΠΑ + 43,40 ευρώ πρακτοριακά δικαιώματα + 18,60 ευρώ δικαιώματα διατακτικής=) 3.779,24 ευρώ, ποσό για το οποίο η ενάγουσα εξεδωσε το υπ’ αριθμ. 2826/30-4-2017 τιμολόγιο, το οποίο οφείλει η εναγόμενη, κατά τα συμφωνηθέντα μεταξύ των μερών εκ της σύμβασης μεταφοράς, ήτοι με το νόμιμο τόκο από την πάροδο ενενήντα ημερών από την έκδοση του. Εντούτοις, στις 13/4/2017 η ενάγουσα έλαβε ηλεκτρονική επιστολή, προκειμένου να μην παραδώσει το φορτίο, μέχρι να της δώσει εντολή η ……… εταιρία – αποστολέας του φορτίου, καθώς, όπως συνομολογείται και από την εναγόμενη, λόγω εξαπάτησης της τα αρχικά εμβάσματα για την εξόφληση των πραγμάτων δεν είχαν εμβαστεί στην πωλήτρια – αποστολέα των πραγμάτων και δεν την είχαν σταλεί τα νομιμοποιητικά έγγραφα προκειμένου να δύναται να παραλάβει το φορτίο (εμπορευματοκιβώτια). Μετά δε από συνεννοήσεις με την αποστολέα εταιρία και την κατάθεση νέου εμβάσματος από την εναγόμενη, η τελευταία έλαβε την φορτωτική στις 15/05/2017. Εντούτοις, όταν το πρωί της 16ης/05/2017 επικοινώνησε ο εκτελωνιστής … εκ μέρους της εναγόμενης για παράδοση και εκτελωνισμό των πραγμάτων στην εναγόμενη, έχοντας την πρωτότυπη φορτωτική στα χέρια του, η ενάγουσα καθυστέρησε να της παραδώσει το φορτίο την ημέρα εκείνη, με αποτέλεσμα, τις επόμενες ημέρες, λόγω απεργίας της ΠΝΟ και ακολούθως φόρτου εργασίας στον … εκ της προηγηθείσας απεργίας, τα δύο εμπορευματοκιβώτια να εκτελωνιστούν στις 19 και στις 22/5/2017. Όπως προεκτέθηκε, για δέκα ημέρες, ήτοι έως τις 3/5/2017, δεν χρεώθηκαν σταλίες από την διαχειρίστρια του λιμένος στην ενάγουσα παραγγελιοδόχο μεταφοράς, ακολούθως δε η ενάγουσα χρεώθηκε ποσό 12 ευρώ για έκαστο εμπορευματοκιβώτιο για τις πρώτες 5 ημέρες (έως και τις 7/5/2017), ήτοι ποσό (5ημέρες Χ 12 ευρώ Χ 2 εμπορευματοκιβώτια =) 120 ευρώ, ενώ έκτοτε και μέχρι τις 16/5/2017 (οπότε τα εμπορευματοκιβώτια θα είχαν παραληφθεί και εκτελωνιστεί, αν είχαν παραδοθεί εκείνη την ημέρα από την εναγόμενη), η χρέωση στην ενάγουσα από την διαχειρίστρια του λιμένος … ανήλθε σε (9 ημέρες Χ 30 ευρώ Χ 2 εμπορευματοκιβώτια =) 540 ευρώ, ήτοι συνολικά [ποσό 660 ευρώ πλέον ΦΠΑ 24 % (158,40 ευρώ)=] 818,40 ευρώ. Κατά συνέπεια, οφείλεται στην ενάγουσα για το λόγο αυτό (σταλίες) από την εναγόμενη το ποσό των 818,40 ευρώ και όχι το ποσό των 892,80 ευρώ, για το οποίο εξέδωσε το υπ’ αριθμ. 2844/17-5-2017 τιμολόγιο της η ενάγουσα, το οποίο αιτείται, αφού από τις 16-5-2017 κατέστη αυτή υπερήμερη (δανειστής) έναντι της εναγομένης και, επομένως, δεν δικαιούται το επιπλέον ποσό για σταλίες, κατά τα άρθρα 131 ΚΙΝΔ σε συνδυασμό με άρθρο 822, 343 ΑΚ. Για τον ίδιο λόγο ουδέν οφείλεται από την εναγόμενη ως προς το ποσό των 372 ευρώ για περαιτέρω σταλίες έως τις 22/5/2017, για το οποίο η ενάγουσα εξέδωσε η ενάγουσα το υπ’ αριθμ. … τιμολόγιο της, κονδύλιο που πρέπει να απορριφθεί ως ουσία αβάσιμο. Κατόπιν αυτών, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η αγωγή ως ουσία βάσιμη και να υποχρεωθεί η εναγόμενη να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των τεσσάρων χιλιάδων πεντακοσίων ενενήντα επτά ευρώ και εξήντα τεσσάρων λεπτών (3.779,24 + 818,40 =4.597,64€), με τον νόμιμο τόκο υπερημερίας ως προς το ποσό των 3.779,24 ευρώ από την πάροδο ενενήντα ημερών από την έκδοση του υπ’ αριθμ. 2826/30-4-2017 τιμολογίου της εναγόμενης και ως προς το ποσό των 818,40 ευρώ από την πάροδο ενενήντα ημερών από την έκδοση του υπ’ αριθμ. 2844/17-5-2017 τιμολογίου της εναγόμενης. Τέλος, μέρος της δικαστικής της δαπάνης πρέπει να επιβληθεί σε βάρος της εναγομένης κατά το λόγο της ήττας της (άρθρο 178§1 ΚΠολΔ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει κατά την προσήκουσα διαδικασία των μικροδιαφορών αντιμωλία των διαδίκων.-

Απορρίπτει ό,τι κρίθηκε απορριπτέο.-

Δέχεται εν μέρει την αγωγή.-

Υποχρεώνει την εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των τεσσάρων χιλιάδων πεντακοσίων ενενήντα επτά ευρώ και εξήντα τεσσάρων λεπτών (4.597,64€),  με το νόμιμο τόκο κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στο αιτιολογικό της παρούσας έως την εξόφληση.-

Επιβάλλει μέρος της δικαστικής δαπάνης της ενάγουσας εις βάρος της εναγομένης που ορίζει στο ποσό των τριακοσίων πενήντα (350) ευρώ.-

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, στις 30 Μαρτίου 2020.

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                           Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ