ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Αριθμός απόφασης
1146/2020
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή Χρυσάνθη Μάντη, Πρωτοδίκη, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου, και τη Γραμματέα Αθανασία Πουλοπούλου.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 21 Ιανουαρίου 2020, για να δικάσει τις υποθέσεις μεταξύ :
Α. Της ενάγουσας : Μ. Γ. του … και της …, χήρας …, με Α.Φ.Μ. …, κατοίκου …, οδός …, αριθμός …., η οποία κατέθεσε νόμιμα και εμπρόθεσμα, στις 20-9-2019, τις από ίδιας ημερομηνίας προτάσεις της δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της Νικολάου Σταθόπουλου, δυνάμει της από 20-9-2019 εξουσιοδότησης, στην οποία βεβαιώνεται το γνήσιο της υπογραφής της, και δεν εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο. Ο ως άνω πληρεξούσιος δικηγόρος προσκόμισε το υπ’ αριθμό … γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών του ΔΣΠ.
Του εναγόμενου : … του … και της …, κατοίκου …, οδός …, αριθμός …. ο οποίος κατέθεσε νόμιμα και εμπρόθεσμα, στις 20-9-2019, τις από 9-9-2019 προτάσεις του δια του πληρεξουσίου δικηγόρου του … Ιωσηφέλλη, δυνάμει της από 19-9-2019 εξουσιοδότησης, στην οποία βεβαιώνεται το γνήσιο της υπογραφής του, και δεν εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο. Ο ως άνω πληρεξούσιος δικηγόρος προσκόμισε το υπ’ αριθμό … γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών του ΔΣΠ.
Β. Των εναγόντων : 1) … … του Γ… και της …, με Α.Φ.Μ. … κατοίκου …, οδός …, αριθμός …., 2) … …, το γένος …, με Α.Φ.Μ. …, κατοίκου …, οδός Κωστή Παλαμά, αριθμός 183, 3) Χρήστου … του … και της …, με Α.Φ.Μ. …, κατοίκου …, οδός …, αριθμός …, και 4) … … του … και της …, με Α.Φ.Μ. …, κατοίκου …, άπαντες οι οποίοι κατέθεσαν νόμιμα και εμπρόθεσμα, στις 20-9-2019, τις από ίδιας ημερομηνίας προτάσεις τους δια του πληρεξουσίου δικηγόρου τους Νικολάου Σταθόπουλου, δυνάμει των από 20-9-2019 και 23-9-2019 τεσσάρων (4) εξουσιοδοτήσεων, στις οποίες βεβαιώνεται το γνήσιο της υπογραφής τους, και δεν εκπροσωπήθηκαν στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο. Ο ως άνω πληρεξούσιος δικηγόρος προσκόμισε το υπ’ αριθμό … γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών του ΔΣΠ.
Του εναγόμενου : … του … και της …, κατοίκου …, οδός …, αριθμός ….. ο οποίος κατέθεσε νόμιμα και εμπρόθεσμα, στις 20-9-2019, τις από 16-9-2019 προτάσεις του δια του πληρεξουσίου δικηγόρου του … Ιωσηφέλλη, δυνάμει της από 19-9-2019 εξουσιοδότησης, στην οποία βεβαιώνεται το γνήσιο της υπογραφής του, και δεν εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο. Ο ως άνω πληρεξούσιος δικηγόρος προσκόμισε το υπ’ αριθμό … γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών του ΔΣΠ.
Γ. Των εναγόντων : 1) Μ. Γ. του … και της …, χήρας …, με Α.Φ.Μ. …, κατοίκου …, οδός …, αριθμός ….., ατομικά και για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου της …, με Α.Φ.Μ. …, ως ασκούσα την επιμέλειά του, 2) … … του … και της …, με Α.Φ.Μ. …, και 3) … … του Γ… και της Αικατερίνης, με Α.Φ.Μ. …, αμφοτέρων κατοίκων …, οδός …, αριθμός …, άπαντες οι οποίοι κατέθεσαν νόμιμα και εμπρόθεσμα, στις 20-9-2019, τις από ίδιας ημερομηνίας προτάσεις τους δια του πληρεξουσίου δικηγόρου τους Νικολάου Σταθόπουλου, δυνάμει των από 20-9-2019 και 21-9-2019 τεσσάρων (4) εξουσιοδοτήσεων, στις οποίες βεβαιώνεται το γνήσιο της υπογραφής τους, και δεν εκπροσωπήθηκαν στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο. Ο ως άνω πληρεξούσιος δικηγόρος προσκόμισε το υπ’ αριθμό … γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών του ΔΣΠ.
Του εναγόμενου : … του … και της …, κατοίκου …, οδός …, αριθμός …., ο οποίος κατέθεσε νόμιμα και εμπρόθεσμα, στις 20-9-2019, τις από 16-9-2019 προτάσεις του δια του πληρεξουσίου δικηγόρου του … Ιωσηφέλλη, δυνάμει της από 19-9-2019 εξουσιοδότησης, στην οποία βεβαιώνεται το γνήσιο της υπογραφής του, και δεν εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο. Ο ως άνω πληρεξούσιος δικηγόρος προσκόμισε το υπ’ αριθμό … γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών του ΔΣΠ.
Δ. Του ανακοινώσαντος τη δίκη, προσεπικαλούντος σε αναγκαστική παρέμβαση, παρεμπιπτόντως ενάγοντος : … του … και της …, κατοίκου …, οδός …, αριθμός …., ο οποίος κατέθεσε νόμιμα και εμπρόθεσμα, στις 20-9-2019, τις από 18-9-2019 προτάσεις του δια του πληρεξουσίου δικηγόρου του … Ιωσηφέλλη, δυνάμει των από 19-9-2019 εξουσιοδοτήσεων, στις οποίες βεβαιώνεται το γνήσιο της υπογραφής του, και δεν εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο. Ο ως άνω πληρεξούσιος δικηγόρος προσκόμισε τα με αριθμούς …, … και … γραμμάτια προκαταβολής εισφορών του ΔΣΠ.
Της καθ’ ης η ανακοίνωση δίκης – προσεπίκληση σε αναγκαστική παρέμβαση – παρεμπιπτόντως εναγόμενης : Ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «….» και το διακριτικό τίτλο «…», που εδρεύει στην …, επί της …, αριθμοί …, και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία κατέθεσε νόμιμα και εμπρόθεσμα, στις 23-9-2019, τις από ίδιας ημερομηνίας προτάσεις της δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της … Παπαδόπουλου, δυνάμει των από 18-9-2019 τριών (3) εξουσιοδοτήσεων του Αντιπροέδρου του Δ.Σ. της και Αναπληρωτή Διευθύνοντος Συμβούλου της Γ… …, στην οποία βεβαιώνεται το γνήσιο της υπογραφής του, ειδικά εξουσιοδοτημένου προς τούτο δυνάμει του από 14-9-2018 Πρακτικού του ΔΣ της, και δεν εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο. Ο ως άνω πληρεξούσιος δικηγόρος προσκόμισε τα με αριθμούς … γραμμάτια προκαταβολής εισφορών του ΔΣΠ.
Η ενάγουσα της Α αγωγής (εφεξής υπό στοιχείο Α΄) ζητεί να γίνει δεκτή η από 19-3-2019 αγωγή της, που κατατέθηκε στη γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με γενικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 4479/15-5-2019 και ειδικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 2227/15-5-2019, οι ενάγοντες της Β αγωγής (εφεξής υπό στοιχείο Β΄) ζητούν να γίνει δεκτή η από 23-4-2019 αγωγή τους, που κατατέθηκε στη γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με γενικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 4480/15-5-2019 και ειδικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 2228/15-5-2019, και οι ενάγοντες της Γ αγωγής (εφεξής υπό στοιχείο Γ΄) ζητούν να γίνει δεκτή η από 12-4-2019 αγωγή τους, που κατατέθηκε στη γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με γενικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 4481/15-5-2019 και ειδικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 2229/15-5-2019, άπασες οι οποίες προσδιορίσθηκαν να συζητηθούν για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας, δυνάμει των από 19-12-2019 πράξεων του Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου, και εγγράφηκαν στο πινάκιο.
Ο ανακοινώσας τη δίκη, προσεπικαλών σε αναγκαστική παρέμβαση, παρεμπιπτόντως ενάγων των υπό στοιχείο Δ τριών (3) αγωγών ζητεί να γίνουν δεκτές οι : α) από 2-7-2019 παρεμπίπτουσα αγωγή του (εφεξής υπό στοιχείο Δ΄), που κατατέθηκε στη γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με γενικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 6178/4-7-2019 και ειδικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 3076/4-7-2019, β) από 2-7-2019 παρεμπίπτουσα αγωγή του (εφεξής υπό στοιχείο Ε΄), που κατατέθηκε στη γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με γενικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 6179/4-7-2019 και ειδικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 3077/4-7-2019 και γ) από 2-7-2019 παρεμπίπτουσα αγωγή του (εφεξής υπό στοιχείο ΣΤ΄), που κατατέθηκε στη γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με γενικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 6181/4-7-2019 και ειδικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 3079/4-7-2019, άπασες οι οποίες προσδιορίσθηκαν να συζητηθούν για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας, δυνάμει των από 20-12-2019 πράξεων του Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου, και εγγράφηκαν στο πινάκιο.
Κατά τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας οι ανωτέρω υποθέσεις εκφωνήθηκαν από τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκαν.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Οι από : 1) 19-3-2019, υπό στοιχείο Α΄ αγωγή, με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 4479/2227/15-5-2019, 2) 23-4-2019, υπό στοιχείο Β΄ αγωγή, με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 4480/2228/15-5-2019, 3) 12-4-2019, υπό στοιχείο Γ΄ αγωγή, με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 4481/2229/15-5-2019, 4) 2-7-2019, υπό στοιχείο Δ΄ παρεμπίπτουσα αγωγή, με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 6178/3076/4-7-2019, 5) 2-7-2019, υπό στοιχείο Ε΄ παρεμπίπτουσα αγωγή, με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 6179/3077/4-7-2019 και 6) 2-7-2019, υπό στοιχείο ΣΤ΄ παρεμπίπτουσα αγωγή, με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 6181/3079/4-7-2019, η εκδίκαση των οποίων εκκρεμεί ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, πρέπει να ενωθούν και να συνεκδικασθούν, λόγω της πρόδηλης μεταξύ τους συνάφειας, καθόσον υπάγονται στην ίδια διαδικασία και αφορούν σε αξιώσεις απορρέουσες από το ίδιο βιοτικό συμβάν, αλλά και διότι έτσι, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, διευκολύνεται και επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης, επιπλέον δε επέρχεται και μείωση των εξόδων της. Επιπρόσθετα, με την υπό στοιχείο Α΄ αγωγή και την υπό στοιχείο Δ΄ παρεμπίπτουσα αγωγή, με την υπό στοιχείο Β΄ αγωγή και την υπό στοιχείο Ε΄ παρεμπίπτουσα αγωγή και με την υπό στοιχείο Γ΄ αγωγή και την υπό στοιχείο ΣΤ΄ παρεμπίπτουσα αγωγή, ανοίγονται αντίστοιχα κύριες και παρεμπίπτουσες αυτών δίκες (άρθρα 246 και 285 εδ. α΄ ΚΠολΔ).
Από τη διάταξη του άρθρου 928 εδ. β΄ ΑΚ, που παρέχει αξίωση αποζημίωσης και σε εκείνον που είχε απέναντι στο θανατωθέντα αξίωση διατροφής από το νόμο, συνάγεται, ότι η αξίωση αυτή αποτελεί γνήσια αξίωση αποζημίωσης και αποσκοπεί να φέρει το δικαιούχο της διατροφής στη θέση, που θα βρισκόταν αν δε θανατωνόταν ο υπόχρεος να τον διατρέφει. Η απορρέουσα από την ως άνω διάταξη αξίωση αποζημίωσης έχει άμεση σχέση με την αξίωση διατροφής, διότι τόσο η γένεση του δικαιώματος αποζημίωσης όσο και το οφειλόμενο ποσό (μέτρο) προσδιορίζονται, από τις σχετικές διατάξεις του ΑΚ για τη διατροφή, που όφειλε το θύμα σε εκείνον του ζητά αποζημίωση από τον υπεύθυνο για τη θανάτωση του υπόχρεου διατροφής του. Έτσι, από άποψη έκτασης, η αποζημίωση αυτή, σύμφωνα με τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 1389 επ., 1442 επ., 1485 επ. και 1504 ΑΚ περιλαμβάνει ό,τι και όσο χρόνο θα όφειλε να καταβάλει ο θανατωθείς στο δικαιούχο της διατροφής, για τον προσδιορισμό δε της αποζημίωσης αυτής λαμβάνεται υπόψη η πιθανή διάρκεια της ζωής του υπόχρεου και του δικαιούχου και η πιθανή εξέλιξη της οικονομικής του κατάστασης, χωρίς να απαιτείται ο θανατωθείς – υπόχρεος διατροφής – να είχε αξίωση προς κτήση εισοδημάτων από τη δραστηριότητα που ασκούσε κατά το χρόνο της θανάτωσής του, αρκούσας μόνο της πραγματικής δυνατότητας αυτού κτήσης εισοδημάτων (ΑΠ 1363/2010, ΑΠ 1205/2004 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Από τις ίδιες διατάξεις των άρθρων 928 εδ. β΄, 1389 και 1390 ΑΚ προκύπτει ότι σε περίπτωση θανάτωσης συζύγου, ο δικαιούχος επιζών σύζυγος, στην αγωγή αποζημίωσης, για την αποκατάσταση της ζημίας του, από τη στέρηση του δικαιώματός του διατροφής, πρέπει να ισχυρισθεί και να αποδείξει : α) την ύπαρξη γάμου μεταξύ δικαιούχου και υπόχρεου διατροφής β) την θανάτωση του υπόχρεου από παράνομη και υπαίτια πράξη του εναγόμενου, γ) τον πιθανό χρόνο ζωής του υπόχρεου, σε διατροφή συζύγου και δ) το ποσό της καταβλητέας από αυτόν διατροφής, ανάλογα με τις συνθήκες της οικογενειακής ζωής. Αντίθετα δεν απαιτείται για να είναι ορισμένη η αγωγή αποζημίωσης του δικαιούχου συζύγου, να γίνεται αποτίμηση της συνεισφοράς που θα παρείχε καθένας από τους συζύγους για την αντιμετώπιση των αναγκών της οικογένειας. Η αποτίμηση αυτή μπορεί να θεμελιώσει καταλυτικό της αξίωσης ισχυρισμό του εναγομένου (βλ. ΑΠ 1363/2010 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1276/2005 ΕλλΔνη 48, σελ. 1021, ΑΠ 933/2002 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Στην προκειμένη περίπτωση, η ενάγουσα, της υπό στοιχείο Α΄ αγωγής, εκθέτει ότι, στον τόπο και χρόνο και υπό τις ειδικότερες συνθήκες που περιγράφει σε αυτήν, ο εναγόμενος, χειριστής του ταχύπλοου σκάφους με το όνομα …, προκάλεσε από αποκλειστική του υπαιτιότητα θαλάσσιο ατύχημα, εξαιτίας του οποίου επήλθε ο θάνατος του συζύγου της …, ο οποίος εκτελούσε κατάδυση για υποβρύχια αλιεία. Ότι ο αποβιώσας, πέραν της διατροφής του ανήλικου τέκνου τους …, είχε αναλάβει και τη διατροφή της ίδιας, η οποία αδυνατεί να εργασθεί καθώς είναι ανάπηρη σε ποσοστό 67%, λαμβάνει δε πλέον μόνο προσωρινή σύνταξη χηρείας ποσού 230,00 ευρώ. Ότι ο αποβιώσας, ήταν 44 ετών, υγιής και αποκέρδαινε από την εργασία του το συνολικό ποσό των 2.100,00 ευρώ, ενώ επιπλέον συνεισέφερε και με τις προσωπικές του υπηρεσίες στην κάλυψη των οικογενειακών αναγκών. Ότι ειδικότερα, ο αποβιώσας δαπανούσε για τη διατροφή της το ποσό των 700,00 ευρώ, για την κάλυψη των αναφερόμενων στην αγωγή αναγκών της, η δε στέρηση των προσωπικών του υπηρεσιών αποτιμάται στο ποσό των 200,00 ευρώ. Με βάση το ιστορικό αυτό, ζητεί, όπως παραδεκτά περιόρισε εν μέρει το αγωγικό αίτημα από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό, με δήλωση στις προτάσεις της (άρθρα 223 εδ. β΄, 294 εδ. α΄, 295 § 1 εδ. β΄ και 297 ΚΠολΔ) : α) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της καταβάλει το ποσό των (900,00 – 230,00=) 670,00 ευρώ μηνιαίως ως αποζημίωση για στέρηση διατροφής και συνεισφοράς στην κάλυψη των οικογενειακών δαπανών, για το χρονικό διάστημα από το μήνα Αύγουστο του έτους 2018 μέχρι και το μήνα Δεκέμβριο του έτους 2019, και β) να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του εναγόμενου να της καταβάλει το ποσό των 670,00 ευρώ μηνιαίως για την ίδια ως άνω αιτία, για το χρονικό διάστημα από το μήνα Ιανουάριο του έτους 2020 μέχρι και το μήνα Αύγουστο του έτους 2023, άπαντα τα παραπάνω ποσά με το νόμιμο τόκο επιδικίας από την επομένη ημέρα επίδοσης της αγωγής, να κηρυχθεί η εκδοθησόμενη απόφαση προσωρινά εκτελεστή, και να καταδικασθεί ο εναγόμενος στην καταβολή των δικαστικών της εξόδων. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα, η υπό κρίση αγωγή, η οποία επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα κατ’ άρθρο 215 § 2 ΚΠολΔ (βλ. την υπ’ αριθμό … έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου ……… ………..), και για το καταψηφιστικό αντικείμενο της οποίας καταβλήθηκε το αντίστοιχο τέλος δικαστικού ενσήμου (βλ. το υπ’ αριθμό … e-παράβολο της ΓΓΠΣ του Υπουργείου Οικονομικών, σε συνδυασμό με το από … αποδεικτικό πληρωμής της Τράπεζας Πειραιώς), ενώ δεν απαιτείται πλέον η καταβολή δικαστικού ενσήμου για το αναγνωριστικό αντικείμενό της, μετά τον προαναφερόμενο περιορισμό (άρθρο 7 § 3 του Ν.Δ. 1544/1942, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 42 § 1 Ν. 4640/2019, ΦΕΚ Α 190/30-11-2019), παραδεκτά εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, το οποίο είναι καθ’ ύλην και κατά τόπο αρμόδιο (άρθρα 7, 9, 10, 14 § 2, 22 και 35 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με το άρθρο 51 §§ 1 περ. α΄, 2, 3Α και 3Β περ. ιζ΄ Ν. 2172/1993 λόγω της ναυτικής φύσης της διαφοράς), κατά την προκείμενη τακτική διαδικασία, και είναι ορισμένη, απορριπτομένου του περί αντιθέτου ισχυρισμού του εναγόμενου για το λόγο ότι δε διευκρινίζεται αν το εισόδημα του αποβιώσαντος ήταν καθαρό ή μικτό και επίσης, δεν προκύπτει η αξία των δαπανών που κάλυπτε ο αποβιώσας για τη διατροφή της ενάγουσας, καθώς στην αγωγή αναφέρονται συλλήβδην οι δαπάνες της ενάγουσας και του τέκνου της, καθόσον στην αγωγή αναφέρονται με σαφήνεια και πληρότητα τα αναγκαία στοιχεία προς θεμελίωση του σχετικού αγωγικού κονδυλίου, σύμφωνα και με όσα αναφέρονται στην προπαρατεθείσα νομική σκέψη. Ειδικότερα, όπως προκύπτει από την επισκόπηση του δικογράφου της αγωγής, εκτίθενται, μεταξύ άλλων, το αναμενόμενο για τη χρονική αυτή περίοδο εισόδημα του υπόχρεου διατροφής και το απαιτούμενο ανά μήνα ποσό για τις ανάγκες της ενάγουσας, οι οποίες ομοίως εκτίθενται, χωρίς να γίνεται, σε κάποιες από αυτές, αντιστοιχία του ποσού που αναλογεί στις δαπάνες της ίδιας και του ποσού που αναλογεί στις δαπάνες του τέκνου της, πλην όμως, δεν απαιτείται περαιτέρω εξειδίκευση των επιμέρους αναγκών της, αφού τα στοιχεία αυτά αποτελούν αντικείμενο απόδειξης (βλ. ΕφΠειρ 170/2014, ΕφΑνΚρητ 10/2012 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Είναι δε νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 330 εδ. β΄, 346, 914, 928 εδ. β΄, 1389, 1390 ΑΚ, 70, 176, 907, 908 § 1 στ. δ΄ ΚΠολΔ και 1, 2 και 4 § 3 της υπ’ αριθμό 3131/1-3-1999 (ΦΕΚ Β’ 444/26-4-1999 Υ.Α. του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, με την οποία εγκρίθηκε ο Γενικός Κανονισμός Λιμένα με αριθμό 20 «Ταχύπλοα (ταχυκίνητα) σκάφη και λοιπά θαλάσσια μέσα αναψυχής», εκτός του αιτήματος περί κήρυξης της παρούσας προσωρινά εκτελεστής, όσον αφορά το αναγνωριστικό αίτημα αυτής, που είναι απορριπτέο ως νομικά αβάσιμο, καθόσον οι αναγνωριστικές αποφάσεις δεν αποτελούν εκτελεστούς τίτλους (άρθρο 904 § 2 εδ. α΄ ΚΠολΔ). Πρέπει, επομένως, η αγωγή, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, να εξετασθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Οι ενάγοντες, της υπό στοιχείο Β΄ αγωγής, εκθέτουν ότι, στον τόπο και χρόνο και υπό τις ειδικότερες συνθήκες που περιγράφουν σε αυτήν, ο εναγόμενος, χειριστής του ταχύπλοου σκάφους με το όνομα …, προκάλεσε από αποκλειστική του υπαιτιότητα θαλάσσιο ατύχημα, εξαιτίας του οποίου επήλθε ο θάνατος του …, που εκτελούσε κατάδυση για υποβρύχια αλιεία, υιού του πρώτου και της δεύτερης και αδελφού του τρίτου και της τέταρτης εξ αυτών. Με βάση το ιστορικό αυτό, ζητούν, όπως παραδεκτά περιόρισαν άπαντα τα αιτήματα από καταψηφιστικά σε αναγνωριστικά, με δήλωση στις προτάσεις τους (άρθρα 223 εδ. β΄, 294 εδ. α΄, 295 § 1 εδ. β΄ και 297 ΚΠολΔ), να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του εναγόμενου να καταβάλει σε έκαστο αυτών το ποσό των 50.000,00 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης, με το νόμιμο τόκο επιδικίας από την επομένη ημέρα επίδοσης της αγωγής, να κηρυχθεί η εκδοθησόμενη απόφαση προσωρινά εκτελεστή, και να καταδικασθεί ο εναγόμενος στην καταβολή των δικαστικών τους εξόδων. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα, η υπό κρίση αγωγή, η οποία επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα κατ’ άρθρο 215 § 2 ΚΠολΔ (βλ. την υπ’ αριθμό … έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου …….. ………), και για το αντικείμενο της οποίας δεν απαιτείται πλέον η καταβολή δικαστικού ενσήμου, μετά τον προαναφερόμενο περιορισμό των αιτημάτων της από καταψηφιστικά σε αναγνωριστικά (άρθρο 7 § 3 του Ν.Δ. 1544/1942, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 42 § 1 Ν. 4640/2019, ΦΕΚ Α 190/30-11-2019), παραδεκτά εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, το οποίο είναι καθ’ ύλην και κατά τόπο αρμόδιο (άρθρα 7, 9, 10, 14 § 2, 22 και 35 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με το άρθρο 51 §§ 1 περ. α΄, 2, 3Α και 3Β περ. ιζ΄ Ν. 2172/1993 λόγω της ναυτικής φύσης της διαφοράς), κατά την προκείμενη τακτική διαδικασία, και είναι ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 299, 330 εδ. β΄, 346, 914, 932 ΑΚ, 70, 176 ΚΠολΔ και 1, 2 και 4 § 3 της υπ’ αριθμό 3131/1-3-1999 (ΦΕΚ Β’ 444/26-4-1999 Υ.Α. του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, με την οποία εγκρίθηκε ο Γενικός Κανονισμός Λιμένα με αριθμό 20 «Ταχύπλοα (ταχυκίνητα) σκάφη και λοιπά θαλάσσια μέσα αναψυχής», εκτός του αιτήματος περί κήρυξης της παρούσας προσωρινά εκτελεστής, που είναι απορριπτέο ως νομικά αβάσιμο μετά τον περιορισμό του των αιτημάτων της αγωγής από καταψηφιστικά σε αναγνωριστικά, καθόσον οι αναγνωριστικές αποφάσεις δεν αποτελούν εκτελεστούς τίτλους (άρθρο 904 § 2 εδ. α΄ ΚΠολΔ). Πρέπει, επομένως, η αγωγή, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, να εξετασθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Οι ενάγοντες, της υπό στοιχείο Γ΄ αγωγής, εκθέτουν ότι, στον τόπο και χρόνο και υπό τις ειδικότερες συνθήκες που περιγράφουν σε αυτήν, ο εναγόμενος, χειριστής του ταχύπλοου σκάφους με το όνομα …, προκάλεσε από αποκλειστική του υπαιτιότητα θαλάσσιο ατύχημα, εξαιτίας του οποίου επήλθε ο θάνατος του …, που εκτελούσε κατάδυση για υποβρύχια αλιεία, συζύγου της πρώτης, πατέρα του δεύτερου και γαμβρού του τρίτου και της τέταρτης εξ αυτών. Με βάση το ιστορικό αυτό, ζητούν, όπως παραδεκτά περιόρισαν το αίτημα της πρώτης ενάγουσας από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό για το ποσό πέραν των 20.000,00 ευρώ και άπαντα τα αιτήματα των λοιπών από καταψηφιστικά σε αναγνωριστικά, με δήλωση στις προτάσεις τους (άρθρα 223 εδ. β΄, 294 εδ. α΄, 295 § 1 εδ. β΄ και 297 ΚΠολΔ) : α) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει στην πρώτη ενάγουσα το ποσό των 20.000,00 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης και β) να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του εναγόμενου να καταβάλει ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης : 1) στην πρώτη εξ αυτών το ποσό των 79.000,00 ευρώ, επιφυλασσόμενη να ζητήσει, το επιπλέον, των ως άνω αιτουμένων ποσών, ποσό των 40,00 ευρώ για την ίδια αιτία κατά την παράστασή της ως πολιτικώς ενάγουσα ενώπιον του αρμοδίου ποινικού δικαστηρίου, 2) στο ανήλικο τέκνο, τη γονική μέριμνα του οποίου ασκεί η πρώτη ενάγουσα, το ποσό των 100.000,00 ευρώ και 3) σε έκαστο των τρίτου και τέταρτης το ποσό των 50.000,00 ευρώ, άπαντα τα ανωτέρω ποσά με το νόμιμο τόκο επιδικίας από την επομένη ημέρα επίδοσης της αγωγής, να κηρυχθεί η εκδοθησόμενη απόφαση προσωρινά εκτελεστή, και να καταδικασθεί ο εναγόμενος στην καταβολή των δικαστικών τους εξόδων. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα, η υπό κρίση αγωγή, η οποία επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα κατ’ άρθρο 215 § 2 ΚΠολΔ (βλ. την υπ’ αριθμό … έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου ………………………..), και για το καταψηφιστικό αντικείμενο της οποίας καταβλήθηκε το αντίστοιχο τέλος δικαστικού ενσήμου (βλ. το υπ’ αριθμό … e-παράβολο της ΓΓΠΣ του Υπουργείου Οικονομικών, σε συνδυασμό με το από … αποδεικτικό πληρωμής της Τράπεζας Πειραιώς), ενώ δεν απαιτείται πλέον η καταβολή δικαστικού ενσήμου για το αναγνωριστικό αντικείμενό της, μετά τον προαναφερόμενο περιορισμό (άρθρο 7 § 3 του Ν.Δ. 1544/1942, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 42 § 1 Ν. 4640/2019, ΦΕΚ Α 190/30-11-2019), παραδεκτά εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, το οποίο είναι καθ’ ύλην και κατά τόπο αρμόδιο (άρθρα 7, 9, 10, 14 § 2, 22 και 35 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με το άρθρο 51 §§ 1 περ. α΄, 2, 3Α και 3Β περ. ιζ΄ Ν. 2172/1993 λόγω της ναυτικής φύσης της διαφοράς), κατά την προκείμενη τακτική διαδικασία, και είναι ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 299, 330 εδ. β΄, 346, 914, 932 ΑΚ, 70, 176 ΚΠολΔ και 1, 2 και 4 § 3 της υπ’ αριθμό 3131/1-3-1999 (ΦΕΚ Β’ 444/26-4-1999 Υ.Α. του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, με την οποία εγκρίθηκε ο Γενικός Κανονισμός Λιμένα με αριθμό 20 «Ταχύπλοα (ταχυκίνητα) σκάφη και λοιπά θαλάσσια μέσα αναψυχής», εκτός του αιτήματος περί κήρυξης της παρούσας προσωρινά εκτελεστής, όσον αφορά τα αναγνωριστικά αιτήματα αυτής, που είναι απορριπτέο ως νομικά αβάσιμο, καθόσον οι αναγνωριστικές αποφάσεις δεν αποτελούν εκτελεστούς τίτλους (άρθρο 904 § 2 εδ. α΄ ΚΠολΔ). Πρέπει, επομένως, η αγωγή, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, να εξετασθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Με την υπό στοιχείο Δ΄ ανακοίνωση δίκης, προσεπίκληση σε αναγκαστική παρέμβαση και παρεμπίπτουσα αγωγή, ο ενάγων εκθέτει ότι εναντίον του ασκήθηκε η υπό στοιχείο Α΄ κύρια αγωγή, με την στοιχείο Ε΄ ανακοίνωση δίκης, προσεπίκληση σε αναγκαστική παρέμβαση και παρεμπίπτουσα αγωγή, ο ενάγων εκθέτει ότι εναντίον του ασκήθηκε η υπό στοιχείο Β΄ κύρια αγωγή, και με την υπό στοιχείο ΣΤ΄ ανακοίνωση δίκης, προσεπίκληση σε αναγκαστική παρέμβαση και παρεμπίπτουσα αγωγή, ο ενάγων εκθέτει ότι εναντίον του ασκήθηκε η υπό στοιχείο Γ΄ κύρια αγωγή, το περιεχόμενο των οποίων παραθέτει αυτολεξεί και περαιτέρω, εκθέτει (καθώς κατά τα λοιπά το περιεχόμενο των τριών ως άνω δικογράφων υπό στοιχεία Δ΄, Ε΄ και ΣΤ΄ είναι ταυτόσημο) ότι με την εναγόμενη ασφαλιστική εταιρεία είχε καταρτίσει ασφαλιστήριο συμβόλαιο, που ίσχυε κατά τον ένδικο χρόνο του ατυχήματος, και με το οποίο η τελευταία είχε αναλάβει την πλήρη ασφάλισή του για την περίπτωση θανάτου, μεταξύ άλλων, από ατύχημα επιβαινόντων και τρίτων. Με βάση το ιστορικό αυτό, προσεπικαλεί την καθ’ ης η προσεπίκληση – ανακοίνωση δίκης – παρεμπιπτόντως εναγόμενη να παρέμβει στις δίκες που ανοίχθησαν με τις παραπάνω κύριες αγωγές, τις οποίες αρνείται καθ’ ολοκληρίαν, σε περίπτωση, όμως, ήττας του και ευδοκίμησης των αγωγών αυτών, ζητεί, όπως παραδεκτά περιόρισε τα αιτήματα των υπό στοιχεία Δ΄, Ε΄ και ΣΤ΄ αγωγών από καταψηφιστικά σε αναγνωριστικά, με δήλωση στις προτάσεις του (άρθρα 223 εδ. β΄, 294 εδ. α΄, 295 § 1 εδ. β΄ και 297 ΚΠολΔ), να αναγνωρισθεί η υποχρέωση της παρεμπιπτόντως εναγόμενης να του καταβάλει, με βάση τη συμβατική τους σχέση, άλλως με βάση τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού, κάθε ποσό, κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα, που ο ίδιος θα υποχρεωθεί να καταβάλει στους κυρίως ενάγοντες, με το νόμιμο τόκο επιδικίας, άλλως υπερημερίας από την επίδοση σε αυτόν των κύριων αγωγών, άλλως από την επίδοση των αγωγών του στην παρεμπιπτόντως εναγόμενη, άλλως από την καταβολή του στους κυρίως ενάγοντες, να κηρυχθεί η απόφαση που θα εκδοθεί προσωρινά εκτελεστή, και να καταδικασθεί στην καταβολή των δικαστικών του εξόδων. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα, οι υπό κρίση παρεμπίπτουσες αγωγές, οι οποίες επιδόθηκαν νόμιμα και εμπρόθεσμα κατ’ άρθρο 215 § 2 ΚΠολΔ (βλ. τις με αριθμούς … εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου ..…….. … …), και για το αντικείμενο των οποίων δεν απαιτείται πλέον η καταβολή δικαστικού ενσήμου, μετά τον προαναφερόμενο περιορισμό των αιτημάτων τους από καταψηφιστικά σε αναγνωριστικά (άρθρο 7 § 3 του Ν.Δ. 1544/1942, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 42 § 1 Ν. 4640/2019, ΦΕΚ Α 190/30-11-2019), παραδεκτά εισάγονται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, που είναι καθ’ ύλην και κατά τόπο αρμόδιο (άρθρα 14 § 2 και 31 § 1 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με το άρθρο 51 §§ 1 περ. α΄, 2, 3Α και 3Β περ. θ΄ Ν. 2172/1993 λόγω της ναυτικής φύσης της διαφοράς), κατά την προκείμενη τακτική διαδικασία, και είναι ορισμένες και νόμιμες, στηριζόμενες στις διατάξεις των άρθρων 346, 361 ΑΚ, 1 § 1, 2 § 1, 6 § 1, 7 § 7, 8 § 1, 9, 11 § 1 και 25 Ν. 2496/1997, 14 § 4 περ. α΄ υποπερ. ββ΄ Ν. 4256/2014, 69 § 1 στ. ε΄, 70, 88, 89 και 91 ΚΠολΔ, πλην των κάτωθι αιτημάτων που είναι απορριπτέα ως νομικά αβάσιμα : α) των επικουρικών βάσεων των αγωγών εκ του αδικαιολόγητου πλουτισμού, καθόσον, καίτοι επιβοηθητικής φύσης, θεμελιώνονται στα ίδια πραγματικά περιστατικά, στα οποία στηρίζονται οι κύριες βάσεις των αγωγών από τη σύμβαση, χωρίς ο ενάγων να εκθέτει διαφορετικά ή πρόσθετα πραγματικά περιστατικά από εκείνα στα οποία στηρίζονται οι αγωγές από την κύρια αξίωσή του (ΟλΑΠ 22 και 23/2003 ΧρΙΔ 2004, σελ. 117, ΑΠ 2018/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 104/2003 ΕλλΔνη 2003, σελ. 983, ΑΠ 222/2003 ΕλλΔνη 2004, σελ. 475), β) περί τοκοδοσίας από την επίδοση των κύριων αγωγών, άλλως των υπό κρίση, παρεμπίπτουσων, αγωγών, καθώς η αξίωση του παρεμπιπτόντως ενάγοντος καθίσταται ληξιπρόθεσμη από την καταβολή του ποσού στους ενάγοντες των κύριων δικών και γ) περί κήρυξης της παρούσας απόφασης προσωρινά εκτελεστής, καθόσον οι αναγνωριστικές αποφάσεις δεν αποτελούν εκτελεστούς τίτλους (άρθρο 904 § 2 εδ. α΄ ΚΠολΔ). Πρέπει, επομένως, κατά το μέρος που κρίθηκαν νόμιμες, να εξετασθούν περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική τους βασιμότητα.
Από την εκτίμηση των με αριθμούς … ένορκων βεβαιώσεων των μαρτύρων …, …, …, ……….. …, …, …, …, ……….., …, …, … και … αντίστοιχα, που δόθηκαν ενώπιον του Ειρηνοδίκη ……., μετά από προηγούμενη νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευση του εναγόμενου των υπό στοιχεία Α΄, Β΄ και Γ΄ αγωγών, κατ’ άρθρο 422 § 1 ΚΠολΔ, (βλ. τις με αριθμούς … εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου ………………, σε συνδυασμό με τις από 10-9-2019 κλήσεις γνωστοποίησης εξέτασης μαρτύρων του πληρεξούσιου δικηγόρου των εναγόντων των υπό στοιχεία Α΄, Β΄ και Γ΄ αγωγών), των με αριθμούς … ένορκων βεβαιώσεων των μαρτύρων …, …, … και … ……. αντίστοιχα, που δόθηκαν ενώπιον του Ειρηνοδίκη ……., μετά από προηγούμενη νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευση των εναγόντων των υπό στοιχεία Α΄, Β΄ και Γ΄ αγωγών, κατ’ άρθρο 422 § 1 ΚΠολΔ, (βλ. την υπ’ αριθμό … έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου ……. …, σε συνδυασμό με την από 11-6-2019 κλήση – γνωστοποίηση λήψης ένορκων βεβαιώσεων μαρτύρων του πληρεξούσιου δικηγόρου του εναγόμενου των υπό στοιχεία Α΄, Β΄ και Γ΄ αγωγών), και όλων των εγγράφων που οι διάδικοι νόμιμα προσκομίζουν με επίκληση και τα οποία λαμβάνονται υπόψη του Δικαστηρίου, είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα (άρθρα 432 επ. ΚΠολΔ), είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (άρθρα 336 § 3, 339 και 395 ΚΠολΔ), όπως μερικά από αυτά αναφέρονται ιδιαιτέρως παρακάτω, χωρίς να παραλειφθεί κάποιο για την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται ιδίως : α) τα έγγραφα της σχηματισθείσας για το ένδικο ατύχημα ποινικής προδικασίας, που εκτιμώνται ελεύθερα στην παρούσα δίκη ως δικαστικά τεκμήρια (βλ. ΑΠ 1382/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), στα οποία περιλαμβάνεται και η από … έκθεση πραγματογνωμοσύνης του …, ναυπηγού – μηχανολόγου μηχανικού, διορισθέντος δυνάμει της υπ’ αριθμό πρωτ. … έκθεσης διορισμού πραγματογνώμονα της …, Πλωτάρχη του Λ.Σ., υπηρετούσας στο ….. Λ.Τ. ……… β) η από … έκθεση του τεχνικού συμβούλου ………. …, πλοιάρχου .Ε.Ν. – επιθεωρητή πλοίων – Μ.Ε. Ναυτικών διαιτητών Πειραιά, την οποία προσκομίζουν οι ενάγοντες των υπό στοιχεία Α΄, Β΄ και Γ΄ αγωγών και η από … τεχνική έκθεση – γνωμοδότηση του …, μηχανολόγου – μηχανικού, την οποία προσκομίζει ο εναγόμενος των ως άνω αγωγών και αποτελούν ιδιωτικές γνωμοδοτήσεις και εκτιμωνται ελεύθερα (άρθρα 340 και 390 ΚΠολΔ, βλ. ΟλΑΠ 8/2005 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕπισκΕμπΔ 2005, σελ. 82, ΕλλΔνη 2005, σελ. 694, ΑΠ 858/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), και γ) φωτογραφίες, που προσκομίζουν οι διάδικοι, η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητήθηκε (άρθρα 444 § 1 περ. 3, 448 § 2, 457 § 4 ΚΠολΔ), αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Στις 5-8-2018 και περί ώρα 10:30 π.μ., ο εναγόμενος των υπό στοιχεία Α΄, Β΄ και Γ΄ αγωγών, ιδιοκτήτης του φουσκωτού ταχύπλοου σκάφους με το όνομα «…», με αριθμό νηολόγησης … (κατασκευής «…», μήκους 5,90 μ.), το οποίο έφερε δύο προωστήριες εξωλέμβιες μηχανές, μάρκας Mariner και Yamaha, ισχύος 135 και 8 ίππων αντίστοιχα, κάτοχος της υπ’ αριθμό … άδειας χειριστή ταχύπλοου σκάφους, απέπλευσε με το ως άνω σκάφος από το λιμανάκι του Ναυταθλητικού Ομίλου Σεληνίων της νήσου Σαλαμίνας, με προορισμό τη θαλάσσια περιοχή «Περιστέρια», που βρίσκεται στη νότια πλευρά της νήσου, προκειμένου να πάει για κολύμβηση. Προς το σκοπό αυτό, επέλεξε να πλεύσει μεταξύ της παραλίας των Σεληνίων, και παράλληλα σε αυτήν, και της βραχονησίδας «Σκρώφες ή Έλενα», η οποία βρίσκεται σε απόσταση 380 μέτρων από την παραλία και έχει μήκος 185 μέτρα, έχοντας αναπτύξει ταχύτητα, που μολονότι δεν εξακριβώθηκε πλήρως από τις αποδείξεις, ήταν ανώτερη των 15 κόμβων (την ταχύτητα των 15 μιλίων την ώρα παραδέχθηκε και ο ίδιος προανακριτικά στο απολογητικό του υπόμνημα). Κατά τον άνω δε χρόνο ο καιρός ήταν αίθριος με βόρειους ανέμους σχεδόν μέτριους έως μέτριους (4-5 μποφόρ, βλ. το από 20-11-2018 πιστοποιητικό της ΕΜΥ), που προκαλούσαν μέτριο κυματισμό. Την ίδια ώρα, ο …………….. του … εκτελούσε κατάδυση για υποβρύχια αλιεία, χωρίς να διαθέτει πλησίον του σημαδούρα – πλωτήρα, ευρισκόμενος στην ως άνω θαλάσσια περιοχή μεταξύ της παραλίας Σεληνίων και της βραχονησίδας «Σκρώφες ή Έλενα», και συγκεκριμένα, σε απόσταση 220 μέτρων από την παραλία Σεληνίων (στο σημείο με στίγμα φ=37ο 56,135΄ Β και λ=023ο 32,341΄Α), όταν χτυπήθηκε με σφοδρότητα από την προπέλα του σκάφους του εναγόμενου, με αποτέλεσμα να προκληθούν ακρωτηριασμός του αριστερού κάτω άκρου του, από τη μέση του μηρού, και τραύματα στην κοιλιακή του χώρα. Ο εναγόμενος, αντιλαμβανόμενος το χτύπημα στη μηχανή, θεώρησε ότι χτύπησε κάποιο αντικείμενο και τότε ακινητοποίησε το σκάφος, οπότε είδε, το πρώτον, το δύτη τραυματισμένο και επέστρεψε για να τον περισυλλέξει, πλην, όμως, κατάφερε μόνο να τον κρατήσει στην επιφάνεια της θάλασσας, πιάνοντάς τον από τα χέρια και τους ώμους, καθώς δεν ήταν σε θέση να τον ανεβάσει στο σκάφος, λόγω αφενός των καταδυτικών βαριδίων του δύτη και αφετέρου του ύψους των εξάλων του σκάφους, που ήταν στα 0,551 μέτρα, με αποτέλεσμα να αναμένει παροχή βοήθειας από διερχόμενα σκάφη. Πράγματι, μετά από λίγο, και ενώ το σκάφος είχε αρχίσει να παρασέρνεται ακυβέρνητο από τους ανέμους με κατεύθυνση νότια – νοτιοδυτικά της βραχονησίδας, περίπου στα 400 μέτρα από το σημείο του ατυχήματος, προσέγγισε σε αυτό ο …, κυβερνήτης του αλιευτικού σκάφους «…», ο οποίος, ωστόσο, δε μπόρεσε να παράσχει βοήθεια στον τραυματισθέντα λόγω προβλήματος υγείας, αλλά έσπευσε άμεσα στο λιμένα του Αγίου Νικολάου, όπου ειδοποίησε τον …, ο οποίος με το σκάφος του «…» μετέβη στο σημείο, ανέσυρε από τη θάλασσα τον τραυματισθέντα δύτη και τον μετέφερε στο λιμάνι του Αγίου Νικολάου. Μετά από λίγα λεπτά και περί ώρα 11:35 π.μ. έφθασε ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ και μετέφερε τον τραυματισθέντα στο Κέντρο Υγείας Σαλαμίνας, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του, που προήλθε από τον ως άνω ακρωτηριασμό του (βλ. το υπ’ αριθμό έκθ. … έγγραφο της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών με θέμα «Αιτία θανάτου»). Το ανωτέρω σημείο, όπου συνέβη το ατύχημα, προκύπτει από το συνδυασμό μιας εκ των πορειών, που κατέγραψε το GPS του σκάφους, και του σημείου, όπου βρέθηκαν στο βυθό της θάλασσας το ψαροντούφεκο, η μάσκα προσώπου, ο αναπνευστήρας και δύο βαρίδια κατάδυσης του αποβιώσαντος (βλ. την από … έκθεση πραγματογνωμοσύνης του … και την από … ένορκη κατάθεση του … ενώπιον του …, ο οποίος ανηύρε τα ως άνω αντικείμενα). Από τα παραπάνω πραγματικά περιστατικά, το Δικαστήριο κρίνει ότι το επίδικο ατύχημα οφείλεται σε συνυπαιτιότητα του εναγόμενου, ο οποίος, ως κυβερνήτης του ως άνω ταχύπλοου σκάφους, δε χειριζόταν αυτό με σύνεση και με διαρκώς τεταμένη την προσοχή του και δεν είχε τον πλήρη έλεγχο και την εποπτεία αυτού, παρότι όφειλε και μπορούσε υπό τις ως άνω περιστάσεις, όπως θα έπραττε κάθε άλλος μέσος, συνετός και ευσυνείδητος χειριστής παρόμοιας μηχανοκίνητης λέμβου, και δε συμμορφώθηκε με τους κανόνες της ναυσιπλοΐας. Ειδικότερα, η αμέλειά του συνίσταται στο ότι, ενόψει του ότι έπλεε σε κοντινή απόσταση από την ακτή Σεληνίων, η οποία από τον ομώνυμο όρμο, από όπου ξεκίνησε, μέχρι το λιμάνι του Αγίου Νικολάου, χρησιμοποιείται από τους λουόμενους και οι οποίοι, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, συνηθίζουν να κολυμπούν σε απόσταση 50 μέτρων από την ακτή, έπρεπε να είχε συμμορφωθεί με τις διατάξεις του άρθρου 4 § 3 της υπ’ αριθμό 3131/1-3-1999 (ΦΕΚ Β’ 444/26-4-1999 Υ.Α. του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, με την οποία εγκρίθηκε ο Γενικός Κανονισμός Λιμένα με αριθμό 20 «Ταχύπλοα (ταχυκίνητα) σκάφη και λοιπά θαλάσσια μέσα αναψυχής», στο οποίο ορίζεται ότι «Η κυκλοφορία του ταχύπλοου σκάφους, εφόσον δεν ορίζεται διαφορετικά από άλλες διατάξεις του παρόντος Κανονισμού, απαγορεύεται : …. β) σε απόσταση μικρότερη των διακοσίων (200) μέτρων από το συνηθισμένο σημείο στο οποίο φθάνουν κολυμπώντας οι λουόμενοι στις θαλάσσιες περιοχές που δεν επισημαίνονται με πλωτούς σημαντήρες…» δεδομένου ότι στην περιοχή δεν υπήρχαν πλωτοί σημαντήρες. Ο εναγόμενος, όμως, παρά την ως άνω απαγορευτική διάταξη, τις προαναφερθείσες καιρικές συνθήκες και το γεγονός ότι γνώριζε τη συγκεκριμένη περιοχή, έχοντας διέλθει πολλές φορές από εκεί, έπλεε σε απόσταση μικρότερη των 200 μέτρων από το συνηθισμένο σημείο στο οποίο φθάνουν κολυμπώντας οι λουόμενοι στις θαλάσσιες περιοχές, ήτοι σε απόσταση μικρότερη των (200 + 50=) 250 μέτρων, αφού το ατύχημα, όπως προέκυψε, έλαβε χώρα στα 220 μέτρα από την ακτή, και με ταχύτητα υπερβολική για τις περιστάσεις, εξαιτίας της οποίας, το σκάφος ορθοπλώριζε, είχε, δηλαδή, την πλώρη του ανυψωμένη, με αποτέλεσμα να μην έχει επαρκή επιτήρηση του περιβάλλοντος θαλάσσιου χώρου, να μη μπορέσει να αντιληφθεί την ύπαρξη του αλιέα και να διακόψει την πορεία του ή να προβεί σε αποφευκτικό ελιγμό, προκαλώντας έτσι αιτιωδώς το ένδικο ατύχημα. Άλλωστε, ο εναγόμενος, όπως προεκτέθηκε, έπλεε παράλληλα προς την ακτή Σεληνίων όταν το ατύχημα έλαβε χώρα και δεν αναχωρούσε τη στιγμή εκείνη από την εγκατάσταση ελλιμενισμού του, κίνηση η οποία θα επιτρεπόταν, κατ’ άρθρο 30 της ως άνω Υ.Α., όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 30 της ΥΑ 2133.1/39328/2018 (ΦΕΚ Β΄ 1929/30-5-2018). Με συνυπαιτιότητα, όμως, βαρύνεται και ο αποβιώσας, ο οποίος δεν κατέβαλε, αν και μπορούσε, την κατ’ αντικειμενική κρίση, απαιτούμενη επιμέλεια και προσοχή, την οποία κάθε μέσος, συνετός και ευσυνείδητος δύτης θα κατέβαλε εάν βρισκόταν στην ίδια κατάσταση, καθόσον επιχειρούσε κατάδυση για υποβρύχια αλιεία, χωρίς να φέρει μαζί του τον ειδικό επιπλέοντα σημαντήρα, κατά παράβαση του άρθρου 3 § 3 Π.Δ. 373/1985 (Ερασιτεχνική – αθλητική αλιεία), στο οποίο ορίζεται ότι «Οι ερασιτέχνες υποβρύχιοι ψαράδες, όταν είναι σε κατάδυση, υποχρεούνται να φέρουν έναν επιπλέοντα σημαντήρα (πλαστικό), χρώματος κίτρινου, ο οποίος να φέρει μία σημαία κίτρινη με διαγώνια κόκκινη γραμμή, στην οποία να αναγράφονται τα ψηφία Υ.Δ. (Υποβρύχια Δραστηριότητα) και ο οποίος πρέπει να είναι ορατός με κανονικές συνθήκες από απόσταση 300 τουλάχιστον μέτρων … Ο υποβρύχιος ψαράς πρέπει να κινείται σε μία ακτίνα 50 μέτρων από τη σημαντήρα ή το πλωτό μέσο.». Αντ’ αυτού, ο αποβιώσας είχε ποντίσει ένα βαρίδιο ζώνης κατάδυσης, το οποίο ενωνόταν με σχοινί, μήκους 5,70 μέτρων, με έναν πλαστικό κίτρινο πλωτήρα – σημαντήρα, διαστάσεων 65 χ 33 εκατοστών και πάχους 6 εκατοστών, με πλαστικό ιστό ύψους 20 εκατοστών, χωρίς σημαία, το οποίο βρισκόταν βόρεια της βραχονησίδας, σε απόσταση μεγαλύτερη των 220 μέτρων από το σημείο του επίδικου συμβάντος, με αποτέλεσμα να μην καθίσταται αντιληπτή η παρουσία του στη συγκεκριμένη θέση από τους λοιπούς χρήστες της ως άνω θαλάσσιας περιοχής και συνεπώς, ήταν και αυτός υπαίτιος της πρόκλησης του επιδίκου ατυχήματος, που είχε ως αποτέλεσμα το θανάσιμο τραυματισμό του. Το γεγονός ότι ο σημαντήρας αυτός δεν ήταν προσδεμένος στον παθόντα, ούτε καν πλησίον του και σε απόσταση 50 μέτρων από αυτόν, ως όφειλε, προκύπτει τόσο από το ότι δεν παρουσίαζε σε κανένα σημείο εκδορές – αμυχές ή άλλες εμφανείς ζημίες από το ατύχημα, όσο και από το ότι ανευρέθηκε στην προαναφερόμενη απόσταση, καίτοι, λόγω των επικρατουσών καιρικών συνθηκών, θα έπρεπε να έχει διαγράψει πορεία νότια – νοτιοδυτική, όπως έγινε με το σκάφος. Με τα δεδομένα αυτά, το ποσοστό ευθύνης του εναγόμενου ανέρχεται, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, σε 60%, του δε θανόντος δύτη σε 40%, δεκτής εν μέρει γενομένης της επικουρικής ένστασης του εναγόμενου περί συντρέχοντος πταίσματος του αποβιώσαντος στην πρόκληση του θανατηφόρου ατυχήματος. Περαιτέρω, αποδεικνύεται ότι η ενάγουσα της υπό στοιχείο Α΄ αγωγής, σύζυγος του αποβιώσαντος …………………. λαμβάνει σύνταξη χηρείας από τον ΕΦΚΑ, το ποσό της οποίας, ωστόσο, από κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν προκύπτει, δεδομένου ότι τόσο από την προσκομιζόμενη υπ’ αριθμό … απόφαση του Διευθυντή του Β΄ Τοπ.Υποκ/ματος Μισθωτών Αττικής-Αθηνών-Δυτ. Τομέα του ΕΦΚΑ, όσο και από την υπ’ αριθ. πρωτ. … βεβαίωση της Προϊσταμένης της ως άνω υπηρεσίας, προκύπτει μόνο το ποσό της προσωρινής σύνταξης, που χορηγήθηκε στην ενάγουσα από 1-9-2018 και μέχρι την έκδοση της οριστικής απόφασης. Το ποσό δε της οριστικής σύνταξης, που, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, η ενάγουσα ήδη λαμβάνει, είναι αναγκαίο για την ασφαλή κρίση του Δικαστηρίου αυτού σχετικά με το αγωγικό αίτημα της αποζημίωσης λόγω στέρησης της διατροφής αυτής προκειμένου να εξακριβωθεί η τυχόν ζημία της και το ύψος αυτής. Επομένως, θα πρέπει να αναβληθεί, κατ’ άρθρο 254 ΚΠολΔ, η έκδοση οριστικής απόφασης ως προς την υπό στοιχείο Α΄ αγωγή, καθώς και τη συνεκδικασθείσα υπό στοιχείο Δ΄ παρεμπίπτουσα αγωγή, και να διαταχθεί η επανάληψη της συζήτησης προκειμένου να προσκομισθεί, με επιμέλεια οποιουδήποτε διαδίκου, βεβαίωση του παραπάνω ασφαλιστικού φορέα, από την οποία να προκύπτει το ποσό που η ενάγουσα δικαιούται να λαμβάνει ως οριστική σύνταξη, λόγω του θανάτου του συζύγου της. Περαιτέρω, αποδεικνύεται ότι ο αποβιώσας, …………., ο οποίος γεννήθηκε στις 10-3-1974, ήταν υιός του πρώτου και της δεύτερης της υπό στοιχεία Β΄ αγωγής, ηλικίας 71 και 67 ετών αντίστοιχα, κατά το χρόνο του ατυχήματος, αδελφός του τρίτου και της τέταρτης της ως άνω αγωγής, ηλικίας 40 και 46 ετών αντίστοιχα, σύζυγος της ενάγουσας της υπό στοιχείο Γ΄ αγωγής, ηλικίας 41 ετών, πατέρας του ανήλικου τέκνου …, ηλικίας 11 ετών, τη γονική μέριμνα του οποίου ασκεί η ως άνω ενάγουσα, και γαμβρός των τρίτου και τέταρτης των εναγόντων της ως άνω αγωγής, ηλικίας 73 και 61 ετών αντίστοιχα (βλ. τις από … τρείς βεβαιώσεις του Τμήματος Αστικής και Δημοτικής Κατάστασης του Υπουργείου Εσωτερικών). Μέχρι τη στιγμή του ατυχήματος ήταν υγιής, δραστήριος, εργατικός και κοινωνικός και κατοικούσε με τη σύζυγό του και το ανήλικο τέκνο τους, με άπαντες δε τους παραπάνω συγγενείς του συνδεόταν με αμοιβαία αγάπη και στενούς ψυχικούς δεσμούς και όλοι ανεξαιρέτως δοκίμασαν μεγάλη θλίψη και πόνο από το θάνατό του. Λαμβανομένων υπόψη της ηλικίας του θανόντος και των ως άνω οικείων του, του βαθμού της υπαιτιότητας του εναγομένου και της συνυπαιτιότητας του αποβιώσαντος στην πρόκληση του ατυχήματος και του θανάσιμου τραυματισμού του, όλων των εν γένει συνθηκών του επίδικου ατυχήματος και λοιπών περιστάσεων, όπως περιγράφηκαν παραπάνω και της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των διαδίκων, αλλά και της έντονης ψυχικής οδύνης που υπέστησαν οι ενάγοντες από τον αδόκητο θάνατο του ως άνω οικείου τους, ανάλογα με το βαθμό της συγγένειας τους, το Δικαστήριο κρίνει ότι, για την απάμβλυνση αυτής και για την ηθική παρηγοριά και ανακούφισή τους, δικαιούνται εύλογη χρηματική ικανοποίηση, η οποία καθορίζεται : α) για καθέναν από τους πρώτο και δεύτερη της υπό στοιχείο Β΄ αγωγής στο ποσό των 20.000,00 ευρώ, β) για καθέναν από τους τρίτο και τέταρτη της υπό στοιχείο Β΄ αγωγής στο ποσό των 10.000,00 ευρώ, γ) για την πρώτη ενάγουσα της υπό στοιχείο Γ΄ αγωγής στο ποσό των 30.000,00 ευρώ, στο οποίο σημειώνεται ρητά ότι δε συμπεριλαμβάνεται το ποσό των 40,00 ευρώ, το οποίο επιφυλάχθηκε να αναζητήσει από το αρμόδιο ποινικό δικαστήριο παριστάμενη ως πολιτικώς ενάγουσα, δ) για τον ανήλικο …, τη γονική μέριμνα του οποίου ασκεί η ως άνω πρώτη ενάγουσα της υπό στοιχείο Γ΄ αγωγής, στο ποσό των 35.000,00 ευρώ, και ε) για καθέναν από τους τρίτο και τέταρτη της υπό στοιχείο Γ΄ αγωγής στο ποσό των 5.000,00 ευρώ, ποσά τα οποία θεωρούνται δίκαια και εύλογα. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, οι υπό στοιχεία Β΄ και Γ΄ αγωγές, πρέπει, κατά το μέρος που κρίθηκαν νόμιμες, να γίνουν εν μέρει δεκτές και ως ουσιαστικά βάσιμες και αναφορικά με την υπό στοιχείο Β΄ αγωγή να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του εναγόμενου να καταβάλει : α) σε καθέναν από τους πρώτο και δεύτερη το ποσό των 20.000,00 ευρώ και β) σε καθέναν από τους τρίτο και τέταρτη το ποσό των 10.000,00 ευρώ, αναφορικά δε με την υπό στοιχείο Γ΄ αγωγή : α) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει στην πρώτη ενάγουσα ατομικά το ποσό των 20.000,00 ευρώ, β) να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του εναγόμενου να καταβάλει στην πρώτη ενάγουσα, ατομικά, το ποσό των 10.000,00 ευρώ και για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου της, ως ασκούσα τη γονική μέριμνα αυτού, το ποσό των 35.000,00 ευρώ και γ) να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του εναγόμενου να καταβάλει σε καθέναν από τους τρίτο και τέταρτη το ποσό των 5.000,00 ευρώ, άπαντα τα ανωτέρω ποσά αμφοτέρων των αγωγών με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επόμενη ημέρα επίδοσης εκάστης αγωγής, δεκτής γενομένης της ένστασης του εναγόμενου περί εξαίρεσης από τον τόκο επιδικίας, καθόσον πρόκειται για κατ’ εύλογη κρίση του Δικαστηρίου επιδικασθείσες χρηματικές απαιτήσεις (βλ. ΑΠ 1207/2017 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ ως προς το ότι μοναδικό κριτήριο για την εξαίρεση από την επιδίκαση τόκου επιδικίας είναι το εύλογο ή όχι της αντιδικίας και όχι ο τυχόν περιορισμός του καταψηφιστικού αιτήματος της αγωγής σε αναγνωριστικό). Το παρεπόμενο αίτημα περί κήρυξης της παρούσας απόφασης προσωρινά εκτελεστής όσον αφορά το κονδύλιο των 20.000,00 ευρώ, που επιδικάσθηκε στην πρώτη ενάγουσα της υπό στοιχείο Γ΄ αγωγής, πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμο, καθόσον δεν συντρέχουν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, εξαιρετικοί λόγοι που συνηγορούν προς τούτο, ούτε αποδεικνύεται ότι η καθυστέρηση στην εκτέλεση μπορεί να προκαλέσει σημαντική ζημία στην παραπάνω διάδικο (άρθρο 908 ΚΠολΔ). Τέλος, μέρος των δικαστικών εξόδων των εναγόντων αμφοτέρων των υπό στοιχεία Β΄ και Γ΄ αγωγών πρέπει να επιβληθεί σε βάρος του εναγόμενου, λόγω της μερικής νίκης και ήττας καθενός από τους διαδίκους και ανάλογα με την έκταση αυτή (άρθρα 178 § 1, 189 και 191 § 2 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό. Περαιτέρω, αποδεικνύεται ότι με την από 14-5-2018 σύμβαση ασφάλισης που καταρτίσθηκε εγγράφως μεταξύ του ως άνω εναγόμενου – παρεμπιπτόντως ενάγοντος και της παρεμπιπτόντως εναγόμενης ασφαλιστικής εταιρείας, εκδοθέντος σχετικά του υπ’ αριθμό … ασφαλιστήριου συμβολαίου, ο παρεμπιπτόντως ενάγων ασφάλισε, έναντι καταβληθέντος ασφαλίστρου, το ανωτέρω ζημιογόνο ταχύπλοο σκάφος, για το χρονικό διάστημα από 14-5-2018 έως 14-11-2018, για την προς τρίτους αστική του ευθύνη, μεταξύ άλλων και για «-σωματικές βλάβες/θάνατος από ατύχημα (επιβαινόντων & τρίτων) ανά γεγονός και περίοδο ασφάλισης : 500.000,00 ευρώ – σωματικές βλάβες/θάνατος από ατύχημα (επιβαινόντων & τρίτων) ανά άτομο : 50.000,00 ευρώ (περιλαμβάνεται στα όρια ευθύνης για σωματικές βλάβες ανά γεγονός και δεν τα προσαυξάνει)…». Με την εν λόγω σύμβαση, η ασφαλιστική εταιρεία παρείχε ασφαλιστική κάλυψη στον ασφαλισμένο της, αναλαμβάνοντας την υποχρέωση να καταβάλει κάθε ποσό που αυτός θα υποχρεωνόταν να καταβάλει, ως αποζημίωση, στους ζημιωθέντες τρίτους, συμπεριλαμβανομένων νόμιμων τόκων και εξόδων, σε περίπτωση επέλευσης, εντός του χρόνου ασφάλισης, κάποιας από τις παραπάνω, μεταξύ άλλων, ασφαλιστικές περιπτώσεις και μέχρι το ασφαλιζόμενο ποσό. Ακολούθως, με την επέλευση της ασφαλιστικής περίπτωσης, ήτοι το θανάσιμο τραυματισμό του … και την άσκηση της από 19-9-2018, με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 99565/11182/26-10-2018, αίτησης ασφαλιστικών μέτρων της Μ. Γ., ενεργούσας ατομικά και για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου της …, κατά του χειριστή του σκάφους και της ως άνω ασφαλιστικής εταιρείας, με αίτημα την καταβολή αποζημίωσης λόγω στέρησης διατροφής, η παρεμπιπτόντως εναγόμενη κατέβαλε, χωρίς να αναγνωρίσει οποιαδήποτε υπαιτιότητα του ασφαλισμένου της, το οφειλόμενο ασφάλισμα εκ ποσού 50.000,00 ευρώ στην παραπάνω αιτούσα, υπό την ιδιότητά της ως ασκούσα τη γονική μέριμνα του ανήλικου τέκνου της και για λογαριασμό αυτού, υπεγράφη δε σχετικά το από 3-12-2018 ιδιωτικό συμφωνητικό εξώδικου συμβιβασμού – κατάργησης δικών και παραίτησης δικαιωμάτων – απόδειξη εξόφλησης. Ειδικότερα, το καταβληθέν ασφάλισμα συμφωνήθηκε ότι καλύπτει στο ακέραιο την αξίωση του ανηλίκου για αποζημίωση λόγω στέρησης διατροφής μέχρι και την ενηλικίωσή του και μερικώς την αξίωσή του προς χρηματική ικανοποίηση λόγω της ψυχικής οδύνης που υπέστη συνεπεία του θανάτου του πατρός του. Συνεπώς, κατ’ αυτό τον τρόπο, η παρεμπιπτόντως εναγόμενη ασφαλιστική εταιρεία κατέβαλε ολόκληρο το ασφαλιζόμενο ποσό, το οποίο είχε υποχρέωση να καταβάλει σε εκπλήρωση της ως άνω σύμβασης ασφάλισης, δεκτής γενομένης ως ουσιαστικά βάσιμης της σχετικής ένστασης εξόφλησης που πρότεινε αναφορικά με τις υπό στοιχεία Ε΄ και ΣΤ΄ αγωγές. Ο ισχυρισμός δε του παρεμπιπτόντως ενάγοντος ότι η συμφωνηθείσα ασφαλιστική κάλυψη, σε περίπτωση θανάτου, ανέρχεται στο ποσό των 500.000,00 ευρώ κατ’ ανώτατο όριο και όχι σε αυτό των 50.000,00 ευρώ, είναι απορριπτέος ως ουσιαστικά αβάσιμος, καθώς, όπως προαναφέρθηκε, ρητά αναφέρεται ότι, σε περίπτωση σωματικών βλαβών ή θανάτου, το όριο της κάλυψης ανέρχεται έως του ποσού των 500.000,00 ευρώ ανά γεγονός και περίοδο ασφάλισης και των 50.000,00 ευρώ ανά άτομο. Η έννοια αυτή του «ατόμου» δεν ταυτίζεται, στην περίπτωση του θανάτου, με αυτήν του παθόντος κατά το αστικό δίκαιο, όπως, εν προκειμένω, των μελών της οικογένειας του θανατωθέντος, που δικαιούνται χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης, αφού, σε διαφορετική περίπτωση, θα αφορούσε αόριστο αριθμό προσώπων, μη δυνάμενων να προσδιορισθούν επακριβώς. Εξάλλου, το παραπάνω όριο των 50.000,00 ευρώ, αντιδιαστέλλεται σαφώς από το όριο των 500.000,00 ευρώ, το οποίο συναρτάται με το γεγονός και αφορά στην περίπτωση θανάτου περισσότερων ατόμων. Άλλωστε, ο όρος αυτός, ο οποίος δε χρήζει ιδιαίτερης ερμηνείας και δεν είναι άκυρος ως καταχρηστικός, διαταράσσοντας υπέρμετρα την ισορροπία των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων σε βάρος του ασφαλισμένου, κατ’ άρθρο 2 § 6 Ν. 2251/1944, όπως ισχυρίζεται ο ενάγων, λαμβανομένου υπόψη και του ύψους των ασφαλίστρων εκ ποσού 52,56 ευρώ, απαντάται με παρόμοια διατύπωση στο άρθρο 14 § 4 Ν. 4256/2014, στο οποίο ορίζονται τα κατώτατα όρια ασφαλιστικής κάλυψης και συγκεκριμένα, αναγράφεται ότι «α… ββ. Πλοία με ολική χωρητικότητα μικρότερη των 300 gt υποχρεούνται να είναι ασφαλισμένα για: ί) Αστική ευθύνη για σωματικές βλάβες ή θάνατο επιβαινόντων και τρίτων από πρόσκρουση, σύγκρουση, ναυάγιο ή οποιαδήποτε άλλη αιτία. Το ασφαλιστικό ποσό καθορίζεται σε πενήντα χιλιάδες (50.000) ευρώ ανά πρόσωπο και δεν μπορεί να είναι κατώτερο από πεντακόσιες χιλιάδες (500.000) ευρώ ανά συμβάν.». Ως εκ τούτων, το όριο της ασφαλιστικής κάλυψης, στην προκείμενη περίπτωση, δοθέντος ότι υπήρχε ένα θανατηφόρο ατύχημα, είναι αυτό των 50.000,00 ευρώ και άρα, η εναγόμενη ασφαλιστική εταιρεία έχει ανταποκριθεί πλήρως στην ασφαλιστική της υποχρέωση. Πρέπει, επομένως, να απορριφθούν οι υπό στοιχεία Ε΄ και ΣΤ΄ παρεμπίπτουσες αγωγές ως ουσιαστικά αβάσιμες (οι ανακοινώσεις δίκης, κατ’ άρθρο 91 ΚΠολΔ, δεν αποτελούν μορφή αίτησης παροχής ένδικης προστασίας και δε δημιουργούν υποχρέωση του Δικαστηρίου να αποφανθεί επ’ αυτών) και να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα της παρεμπιπτόντως εναγόμενης σε βάρος του παρεμπιπτόντως ενάγοντος λόγω της ήττας του στη δίκη αυτή (άρθρα 176, 189 και 191 § 2 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει : 1) την από 19-3-2019 (υπό στοιχείο Α΄), με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 4479/2227/15-5-2019, αγωγή, 2) την από 23-4-2019 (υπό στοιχείο Β΄), με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 4480/2228/15-5-2019, αγωγή, 3) την από 12-4-2019 (υπό στοιχείο Γ΄), με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 4481/2229/15-5-2019, αγωγή, 4) την από 2-7-2019 (υπό στοιχείο Δ΄), με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 6178/3076/4-7-2019, παρεμπίπτουσα αγωγή, 5) την από 2-7-2019 (υπό στοιχείο Ε΄), με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 6179/3077/4-7-2019, παρεμπίπτουσα αγωγή και 6) την από 2-7-2019 (υπό στοιχείο ΣΤ΄), με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 6181/3079/4-7-2019, παρεμπίπτουσα αγωγή, αντιμωλία των διαδίκων.
Αναβάλλει την έκδοση οριστικής απόφασης επί της από 19-3-2019 (υπό στοιχείο Α΄), με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 4479/2227/15-5-2019, αγωγής και της από 2-7-2019 (υπό στοιχείο Δ΄), με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 6178/3076/4-7-2019, παρεμπίπτουσας αγωγής.
Διατάσσει επανάληψη της συζήτησης των αναφερόμενων στην αμέσως παραπάνω διάταξη αγωγών, προκειμένου να προσκομισθεί με επιμέλεια οποιουδήποτε διαδίκου, βεβαίωση του ΕΦΚΑ, από την οποία να προκύπτει το ποσό που η ενάγουσα δικαιούται να λαμβάνει ως οριστική σύνταξη, λόγω του θανάτου του συζύγου της ….
Δέχεται εν μέρει την από 23-4-2019 (υπό στοιχείο Β΄), με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 4480/2228/15-5-2019, αγωγή.
Αναγνωρίζει την υποχρέωση του εναγόμενου να καταβάλει : α) σε καθέναν από τους πρώτο και δεύτερη των εναγόντων το ποσό των είκοσι χιλιάδων (20.000,00) ευρώ και β) σε καθέναν από τους τρίτο και τέταρτη των εναγόντων το ποσό των δέκα χιλιάδων (10.000,00) ευρώ, άπαντα τα ανωτέρω ποσά με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επόμενη ημέρα επίδοσης της αγωγής.
Επιβάλλει σε βάρος του εναγόμενου μέρος των δικαστικών εξόδων των εναγόντων, το οποίο ορίζει στο συνολικό ποσό των δύο χιλιάδων (2.000,00) ευρώ.
Δέχεται εν μέρει την από 12-4-2019 (υπό στοιχείο Γ΄), με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 4481/2229/15-5-2019, αγωγή.
Υποχρεώνει τον εναγόμενο να καταβάλει στην πρώτη ενάγουσα, ατομικά, το ποσό των είκοσι χιλιάδων (20.000,00) ευρώ, με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επομένη ημέρα επίδοσης της αγωγής.
Αναγνωρίζει την υποχρέωση του εναγόμενου να καταβάλει : α) στην πρώτη ενάγουσα, ατομικά, το ποσό των δέκα χιλιάδων (10.000,00) ευρώ, και για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου της, …, ως ασκούσα τη γονική μέριμνα αυτού, το ποσό των τριάντα πέντε χιλιάδων (35.000,00) ευρώ και β) σε καθέναν από τους τρίτο και τέταρτη το ποσό των πέντε χιλιάδων (5.000,00) ευρώ, άπαντα τα ανωτέρω ποσά με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επόμενη ημέρα επίδοσης της αγωγής,
Επιβάλλει σε βάρος του εναγόμενου μέρος των δικαστικών εξόδων των εναγόντων, το οποίο ορίζει στο συνολικό ποσό των δύο χιλιάδων τετρακοσίων (2.400,00) ευρώ.
Απορρίπτει τις από 2-7-2019, με αριθμούς έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 6179/3077/4-7-2019 (υπό στοιχείο Ε΄) και 6181/3079/4-7-2019 (υπό στοιχείο ΣΤ΄), παρεμπίπτουσες αγωγές.
Επιβάλλει σε βάρος του παρεμπιπτόντως ενάγοντος, τα δικαστικά έξοδα της παρεμπιπτόντως εναγόμενης των υπό στοιχεία Ε΄ και ΣΤ΄ παρεμπίπτουσων αγωγών, τα οποία ορίζει στο συνολικό ποσό των χιλίων (1.000,00) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του, στον Πειραιά, την 1η Απριλίου 2020 με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ