ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα Ναυτικών Διαφορών
Αριθμός απόφασης 1266/2020
ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τακτική Διαδικασία
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές Ιωάννη Μαλλούχο, Προέδρο Πρωτοδικών, Αθανάσιο Πανταζόπουλο, Πρωτοδίκη, Ευαγγελία Μπέλλου, Πρωτοδίκη – Εισηγήτρια, και από τη Γραμματέα Μαρία Κουτουκάκη.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την 19η Νοεμβρίου 2019 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΗΣ ΚΑΛΟΥΣΑΣ – ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: Ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «…», με Α.Φ.Μ. …, που εδρεύει στην … και εκπροσωπείται νόμιμα, ως καθολικής διαδόχου της ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «…», που εδρεύει στην … και εκπροσωπείται νόμιμα, για την οποία κατέθεσαν προτάσεις οι πληρεξούσιοι δικηγόροι της Αδάμ Δήμου (ΑΜΔΣΑ 14754) και Ιουλία Δήμου (ΑΜΔΣΑ 37705), δυνάμει αντίστοιχα του υπ’ αριθ. … γενικού πληρεξουσίου που χορηγήθηκε με συμβολαιογραφικό έγγραφο ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών και του από … ειδικού πληρεξουσίου που χορηγήθηκε με ιδιωτικό έγγραφο, και δεν εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο. Οι παραπάνω δικηγόροι προσκόμισαν, αντίστοιχα, το υπ’ αριθ. … γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και το υπ’ αριθ. … γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιώς.
ΤΟΥ ΚΑΘ’ ΟΥ Η ΚΛΗΣΗ – ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ: Αλληλασφαλιστικού συνεταιρισμού με την επωνυμία «…», που εδρεύει στο …, και εκπροσωπείται νόμιμα, για τον οποίο κατέθεσε προτάσεις ο πληρεξούσιος δικηγόρος του Δευκαλίων Ρεδιάδης (ΑΜΔΣΠ 2142), δυνάμει του υπ’ αριθ. … ειδικού πληρεξουσίου που συντάχθηκε με συμβολαιογραφικό έγγραφο ενώπιον της συμβολαιογράφου Λονδίνου …, φέρει επισημείωση της Σύμβασης της Χάγης της 5ης.10.1961 και προσάγεται σε νόμιμη μετάφραση από την αγγλική γλώσσα στην ελληνική, και δεν εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο. Ο παραπάνω δικηγόρος προσκόμισε το υπ’ αριθ. … γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιώς.
Η καλούσα – ενάγουσα ζήτησε να γίνει δεκτή η από 10.01.2017 με Γ.Α.Κ. 501954/2017 και με Ε.Α.Κ. 209/2017 αγωγή της, που είχε κατατεθεί στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου Αθηνών την 18.01.2017, η οποία, μετά το πέρας των προθεσμιών που προβλέπουν οι διατάξεις του άρθρου 237 ΚΠολΔ, με την από 20.10.2017 πράξη ορισμού δικασίμου του αρμόδιου Προέδρου Πρωτοδικών του παραπάνω Πρωτοδικείου, προσδιορίστηκε για να συζητηθεί ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών στη δικάσιμο της 18ης.01.2018, κατά την οποία συζητήθηκε αντιμωλία των διαδίκων. Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 427/2018 οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία το δικαστήριο κηρύχθηκε αναρμόδιο για την εκδίκαση της υπόθεσης, λόγω της ναυτικής φύσης της διαφοράς, και παρέπεμψε την υπόθεση προς εκδίκαση στο Δικαστήριο τούτο. Ήδη, με την από 08.03.2019 με Γ.Α.Κ. 2319/2019 και με Ε.Α.Κ. 1106/2019 κλήση της καλούσας – ενάγουσας, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου την 14.03.2019, η παραπάνω αγωγή εισάγεται για συζήτηση στο Δικαστήριο τούτο, και μετά το πέρας των προθεσμιών που προβλέπουν οι διατάξεις του άρθρου 237 ΚΠολΔ, με την από 24.10.2019 πράξη ορισμού σύνθεσης και συζήτησης του Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου, προσδιορίσθηκε για να συζητηθεί στη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και εγγράφηκε στο πινάκιο.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε στη σειρά της από το πινάκιο και συζητήθηκε.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Σύμφωνα με το άρθρο 46 εδ. α’ και β’ ΚΠολΔ, «Αν το δικαστήριο δεν είναι καθ’ ύλην ή κατά τόπον αρμόδιο, αποφαίνεται γι’ αυτό αυτεπαγγέλτως και προσδιορίζει το αρμόδιο δικαστήριο, στο οποίο παραπέμπει την υπόθεση. Η παραπεμπτική απόφαση, όταν τελεσιδικήσει, είναι υποχρεωτική, τόσο για την αναρμοδιότητα του δικαστηρίου που παρέπεμψε, όσο και για την αρμοδιότητα του δικαστηρίου στο οποίο γίνεται η παραπομπή». Από τις παραπάνω διατάξεις συνάγεται ότι η απόφαση περί παραπομπής μετά την καθ’ οιονδήποτε τρόπο επερχόμενη τελεσιδικία της παράγει δέσμευση τόσο ως προς την αναρμοδιότητα του παραπέμψαντος όσο και ως προς την αρμοδιότητα του δικαστηρίου, στο οποίο παραπέμφθηκε η αγωγή [Βλ. Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα (-Νίκα), Ερμηνεία ΚΠολΔ, άρθρο 46, αριθ. περιθ. 10, σελ. 108], και, συνακόλουθα, είναι υποχρεωτική και ως προς το ζήτημα της διεθνούς δικαιοδοσίας (Βλ. ΑΠ 437/2000 ΝοΒ 2001.827). Επίσης, από το συνδυασμό των παραπάνω διατάξεων με εκείνη του άρθρου 513 παρ. 1 περ. α’ ΚΠολΔ συνάγεται ότι η παραπεμπτική απόφαση είναι οριστική και υπόκειται σε έφεση, πλην όμως τόσο η προθεσμία, όσο και η άσκηση της έφεσης αναστέλλουν μόνο τη δεσμευτικότητα της διαπλαστικής ενέργειας της περί παραπομπής απόφασης και όχι τη μετάθεση της εκκρεμοδικίας ενώπιον του δικαστηρίου της παραπομπής, η οποία γίνεται αυτομάτως με την έκδοση της απόφασης (άρθρο 46 εδ. γ’ ΚΠολΔ). Γι’ αυτό η κλήση προς συζήτηση ενώπιον του δικαστηρίου της παραπομπής πριν από την τελεσιδικία της παραπεμπτικής απόφασης δεν είναι απαράδεκτη, αλλά απλώς το δικαστήριο δεν δεσμεύεται ακόμη να δεχθεί την ύπαρξη αρμοδιότητάς του (Βλ. ΕΚρ 502/1991 Αρμ 1992.743). Περαιτέρω, από τις διατάξεις του άρθρου 51 παρ. 1 περ. α’, 2 εδ. α’ και 5 του άρθρου 51 παρ. 3 Α – Β Ν. 2172/1993, συνάγεται ότι οι διατάξεις του άρθρου 46 ΚΠολΔ εφαρμόζονται αναλογικά και στην περίπτωση που παραπέμπονται στο τμήμα ναυτικών διαφορών του Πρωτοδικείου Πειραιώς ναυτικές διαφορές, κατά την έννοια της παραγράφου 3 του παραπάνω άρθρου. ΙΙ. Κατά το άρθρο 26 παρ. 1 του Κανονισμού (ΕΕ) 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 12ης Δεκεμβρίου 2012 «για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις» (εφεξής Κανονισμός Βρυξέλλες Ια), ο οποίος, με βάση τη διάταξη του άρθρου 66 παρ. 1, εφαρμόζεται στις αγωγές που ασκούνται κατά ή μετά την 10η Ιανουαρίου 2015, ως προς όλα τα κράτη μέλη της Ε.Ε. -πλην της Δανίας-: «Πέραν των περιπτώσεων όπου η διεθνής δικαιοδοσία απορρέει από άλλες διατάξεις του παρόντος κανονισμού, το δικαστήριο κράτους μέλους ενώπιον του οποίου ο εναγόμενος παρίσταται αποκτά διεθνή δικαιοδοσία. Ο κανόνας αυτός δεν εφαρμόζεται, αν η παράσταση έχει ως σκοπό την αμφισβήτηση της διεθνούς δικαιοδοσίας ή αν υπάρχει άλλο δικαστήριο με αποκλειστική διεθνή δικαιοδοσία σύμφωνα με το άρθρο 24». Από τις προαναφερόμενες διατάξεις συνάγεται ότι ο κανόνας διεθνούς δικαιοδοσίας λόγω σιωπηρής παρέκτασης δεν τυγχάνει εφαρμογής, όταν ο εναγόμενος παρίσταται στη δίκη και προβάλλει αντιρρήσεις για τη δικαιοδοσία του επιληφθέντος δικαστηρίου. Επίσης, ο παραπάνω κανόνας δεν εφαρμόζεται και όταν ο εναγόμενος δεν αμφισβητεί μόνο τη δικαιοδοσία, αλλά προβάλλει και ισχυρισμούς επί της ουσίας της διαφοράς, υπό τον όρο ότι η αμφισβήτηση της δικαιοδοσίας, εφόσον δεν προηγηθεί οποιασδήποτε πράξης άμυνας επί της ουσίας, δεν έπεται χρονικά της ενέργειας, με την οποία λογίζεται από το εθνικό δικονομικό δίκαιο ως η πρώτη πράξη άμυνας ενώπιον του επιληφθέντος δικαστηρίου [Βλ. ΔΕΚ 24.6.1981 (Elephanten Schoh GMBH/Jaoqmain) 150/1980, ΔΕΚ 7.3.1985 (Spitzley/Sommer) 48/84, πρβλ. υπό την αντίστοιχη κατά περιεχόμενο διάταξη του άρθρου 24 του Κανονισμού (ΕΚ) 44/2001: ΕΠ 546/2006 ΔΕΕ (περ.) 2007.338). Η παραπάνω διάταξη πρέπει να ερμηνευθεί κατά την έννοια ότι επιτρέπεται στον εναγόμενο όχι μόνο να αμφισβητήσει τη δικαιοδοσία, αλλά και να προβάλει ταυτόχρονα επικουρικά ισχυρισμό άμυνας επί της ουσίας, χωρίς να χάνει εξαιτίας τούτου το δικαίωμα προβολής της ένστασης έλλειψης δικαιοδοσίας (Βλ. ΔΕΚ 22.10.81 Rohr κατά Ossberger, 27/81 επί της ερμηνείας του άρθρου 18 ΔΣ των Βρυξελλών, πρβλ. υπό την αντίστοιχη κατά περιεχόμενο διάταξη του άρθρου 24 του Κανονισμού (ΕΚ) 44/2001: ΑΠ 1697/2013 ΤΝΠ NOMOS). Στην προκειμένη περίπτωση, κατόπιν έκδοσης της υπ’ αριθ. 427/2019 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία το παραπάνω δικαστήριο κηρύχθηκε αναρμόδιο για την εκδίκαση της από 10.01.2017 με Γ.Α.Κ. 501954/2017 και με Ε.Α.Κ. 209/2017 αγωγής, λόγω της ναυτικής φύσης της διαφοράς, και παρέπεμψε την υπόθεση στο Δικαστήριο τούτο, η καλούσα – ενάγουσα με την από 08.03.2019 με Γ.Α.Κ. 2319/2019 και με Ε.Α.Κ. 1106/2019 κλήση της εισάγει προς συζήτηση την αγωγή στο παρόν Δικαστήριο. Κατά την προκριτέα από το παρόν Δικαστήριο άποψη η εισαγωγή της υπόθεσης στο δικαστήριο της παραπομπής, πριν από την τελεσιδικία της περί παραπεμπτικής απόφασης δεν δημιουργεί δικονομικό απαράδεκτο (Βλ. ΕΠ 59/2016 ΤΝΠ NOMOS). Όμως, από τα έγγραφα που προσάγουν με επίκληση οι διάδικοι προκύπτει ότι ο καθ’ ου η κλήση – εναγόμενος πρόσβαλε ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών την προαναφερόμενη υπ’ αριθ. 427/2019 παραπεμπτική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών με την από 22.07.2019 με Γ.Α.Κ. 65278/2019 και με Ε.Α.Κ. 5051/2019 έφεση. Από την επισκόπηση του δικογράφου της έφεσης προκύπτει ότι με αυτήν προβάλλεται ως λόγος ότι το παραπέμψαν δικαστήριο, κατ’ εσφαλμένη ερμηνεία των διατάξεων των άρθρων 4, 5, 7 και 63 του Κανονισμού Βρυξέλλες Ια, και κατά πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων, έκρινε ότι συντρέχει διεθνής δικαιοδοσία των ελληνικών δικαστηρίων προς εκδίκαση της αγωγής και παρέπεμψε αυτήν στο Δικαστήριο τούτο, λόγω της ναυτικής φύσης της διαφοράς, ενώ έπρεπε να δεχθεί ως βάσιμο τον ισχυρισμό του καθ’ ου η κλήση – εναγόμενου και να απορρίψει την αγωγή λόγω έλλειψης διεθνούς δικαιοδοσίας. Κατόπιν τούτου, λαμβάνοντας υπόψη ότι με τις προτάσεις που κατέθεσε ο εναγόμενος στο Δικαστήριο τούτο προβάλλει παραδεκτό ισχυρισμό περί έλλειψης διεθνούς δικαιοδοσίας, σύμφωνα με όσα διαλαμβάνονται στη δεύτερη νομική σκέψη που προηγήθηκε, πρέπει αυτεπαγγέλτως να αναβληθεί η συζήτηση της υπόθεσης, κατά το άρθρο 249 ΚΠολΔ, μέχρι να καταστεί τελεσίδικη η υπ’ αριθ. 427/2019 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών. Διάταξη για δικαστικά έξοδα δεν περιλαμβάνεται, διότι η απόφαση δεν είναι οριστική (άρθρο 191 παρ. 1 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΑΝΑΒΑΛΛΕΙ τη συζήτηση της αγωγής μέχρι να καταστεί τελεσίδικη η υπ’ αριθ. 427/2019 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών.
Κρίθηκε και αποφασίστηκε στον Πειραιά την 01.04.2020, και δημοσιεύθηκε την 08.04.2020 σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ