ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Αριθμός απόφασης
5186/ 2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ. : 3072/1348/16-3-2018 Αγωγή)
Αποτελούμενο από τον Δικαστή Αθανάσιο Πανταζόπουλο, Πρωτοδίκη, ο οποίος ορίστηκε νόμιμα από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Σπυριδούλα Βαλλιανάτου.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στον Πειραιά στις 30 Οκτωβρίου 2018 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: Της ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία …, που εδρεύει στον …, όπως εκπροσωπείται κατά νόμο A.Φ.M. … –Δ.Ο.Υ. : ΦΑΕ Πειραιά), για την οποία προκατέθεσε προτάσεις ο πληρεξούσιος δικηγόρος Νικόλαος ΛΥΓΟΥΡΗΣ, δυνάμει του υπ’ αριθμ. …/22-6-2018 πληρεξουσίου της Συμβολαιογράφου Αθηνών Αγγελικής Παντελάκη και δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο.
ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ : 1. Της εταιρίας με την επωνυμία «…», που εδρεύει στα νησιά … και εκπροσωπείται νόμιμα στην Ελλάδα από τον …, κάτοικο … Απικής, επί της οδού … και
- …, κάτοικος … Αττικής, επί της οδού …, πλοίαρχος και νόμιμος εκπρόσωπος της άνω εταιρείας, για τους οποίους δεν προκατέθεσε προτάσεις πληρεξούσιος δικηγόρος, ούτε παραστάθηκε στο ακροατήριο.
Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 9-3-2018 αγωγή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ. : 3072/1348/16-3-2018, προσδιορίστηκε κατά τα άρθρα 237 και 238 ΚΠολΔ, ως ισχύουν με την από 24/9/2018 Πράξη του Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Δικαστηρίου να συζητηθεί κατά τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Η σύμβαση ελλιμενισμού σκαφών είναι σύμβαση μίσθωσης ακινήτου διεπόμενη από τις περί μισθώσεως διατάξεις του ΑΚ (ΕφΑθ. 10868/1988, ΑρχΝ 1989/426, ΔΕΚ 428/2002, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ) και από το Γενικό Κανονισμό Λειτουργίας Τουριστικών Λιμένων, που περιέχεται στην υπʼ αριθμ. Τ/9803/5.9.2003 κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης και Εμπορικής Ναυτιλίας, εκδόθηκε κατʼ εξουσιοδότηση του άρθρου 38 του Ν. 3105/2003 «Τουριστική εκπαίδευση και κατάρτιση, ρυθμίσεις για τον τουρισμό και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ Α 29/10.2.2003) και δημοσιεύθηκε νόμιμα (ΦΕΚ Β 1323/16.9.2003), έχων, επομένως, ισχύ νόμου (ΕφΠειρ 605/2010, ΔΕΕ 2011/220), οι δε από αυτήν απορρέουσες διαφορές εκδικάζονται από το κατά τις διατάξεις των άρθρων 14 παρ. 1 εδαφ. β, 16 αρ. 1 και 29 παρ. 1 ΚΠολΔ αρμόδιο δικαστήριο κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών – μισθωτικών διαφορών (πρβλ. υπό το νομοθετικό καθεστώς πριν την εισαγωγή του Ν. 4335/2015: ΕφΠειρ 126/2017 ΔΕΕ 2017.801, ΜονΕφΠειρ 14/2017, ΜονΕφΠειρ 847/2014 ΤΝΠ NOMOΣ, Μακρίδου ΕιδΔιαδικασίες, 2017, σ. 142). Περαιτέρω, κατά την διάταξη του άρθρου 591 παρ. 6 ΚΠολΔ. « αν η υπόθεση δεν υπάγεται στη διαδικασία κατά την οποία έχει εισαχθεί, το δικαστήριο αποφαίνεται γι` αυτό αυτεπαγγέλτως και διατάζει την εκδίκαση της υπόθεσης κατά τη διαδικασία σύμφωνα με την οποία δικάζεται ». Η διάταξη του άρθρου 591 παρ. 6 ΚΠολΔ εφαρμόζεται όχι μόνο όταν η υπόθεση εισήχθη εσφαλμένα σε διάφορη ειδική διαδικασία, αλλά και όταν έχει εισαχθεί στην τακτική διαδικασία, ενώ έπρεπε να εισαχθεί σε κάποια ειδική ή αντιστρόφως. Κατά το περιεχόμενο της παραπάνω διάταξης το δικαστήριο έχει μεν την ευχέρεια να διακρατήσει την υπόθεση και να τη δικάσει με την προσήκουσα διαδικασία και με γνώμονα την αρχή της οικονομίας της δίκης, πλην όμως για να συμβεί αυτό πρέπει να έχουν τηρηθεί οι προϋποθέσεις της προσήκουσας διαδικασίας και δη αναφορικά με την προδικασία των ειδικών διαδικασιών, παράστασης κατά τη συζήτηση, κατάθεσης προτάσεων και αποδεικτικών μέσων επί της έδρας, αμεσότητας της απόδειξης και προφορικότητας της διαδικασίας, τις οποίες το δικαστήριο ερευνά ακόμη και μετά την εκδίκαση της υπόθεσης, κατά την έκδοση της]. Και αν μεν, πέραν της ακαταλληλότητας της διαδικασίας, το δικαστήριο που δικάζει είναι και καθ’ ύλην αναρμόδιο, παραπέμπει υποχρεωτικώς την υπόθεση ενώπιον του αρμοδίου ( άρθρο 46 ΚΠολΔ ), το οποίο θα εφαρμόσει την προσήκουσα διαδικασία. (Βλ. Οικονόμου Κ., Οι ειδικές διαδικασίες κατά τον ΚΠολΔ, ΕλλΔνη 2016.34 επ., ιδίως σελ. 40, Μακρίδου, ο.π., σ. 12 επ. με περαιτέρω παραπομπές ΜΠρΛαμ 22/2017, ΜΠρΛαμ 113/2016, ΕιρΡοδ 14/2017, ΕιρΡοδ 8/2017 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 14 παρ. 1 περ. β΄, 16 αριθ. 1 και 614 παρ. 1 ΚΠολΔ προκύπτει ότι στην αρμοδιότητα του Ειρηνοδικείου υπάγονται όλες οι διαφορές, κύριες ή παρεπόμενες, από σύμβαση μίσθωσης, καθώς και οι διαφορές του άρθρου 601 του Αστικού Κώδικα, εφόσον σε όλες τις περιπτώσεις αυτές το συμφωνημένο μηνιαίο μίσθωμα δεν υπερβαίνει τα εξακόσια (600) ευρώ ενώ κατά την παράγραφο 1β του άρθρου 14 ΚΠολΔ, συνάγεται ότι το μονομελές πρωτοδικείο είναι αρμόδιο (εφόσον λόγω ύψους συμφωνημένου μηνιαίου μισθώματος δεν είναι αρμόδιο το ειρηνοδικείο) να δικάσει κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών (άρθρα 591, 614 εδ. α΄, 615-620 ΚΠολΔ), κάθε μισθωτική διαφορά, ήτοι τις κύριες ή παρεπόμενες διαφορές από μίσθωση κάθε είδους πράγματος ή άλλου προσοδοφόρου αντικειμένου ή από επίμορτη αγροληψία. Επιπλέον, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 46 ΚΠολΔ «Αν το δικαστήριο δεν είναι καθ’ ύλην ή κατά τόπον αρμόδιο, αποφαίνεται γι’ αυτό αυτεπαγγέλτως και προσδιορίζει το αρμόδιο δικαστήριο, στο οποίο παραπέμπει την υπόθεση. Η παραπεμπτική απόφαση, όταν τελεσιδικήσει, είναι υποχρεωτική, τόσο για την αναρμοδιότητα του δικαστηρίου που παρέπεμψε, όσο και για την αρμοδιότητα του δικαστηρίου στο οποίο γίνεται η παραπομπή. Οι συνέπειες που έχει η άσκηση της αγωγής διατηρούνται». Τέλος, στο ειδικό τμήμα ναυτικών διαφορών που συστάθηκε στο Πρωτοδικείο Πειραιά με βάση το άρθρο 51 παρ. 1, 2 και 3 του Ν. 2172/1993, εκδικάζονται οι ναυτικές διαφορές, που είναι οι ιδιωτικές διαφορές που πηγάζουν από πράξεις του θαλασσίου εμπορίου, καθώς επίσης και τη χρησιμοποίηση λειτουργία ή ναυσιπλοΐα πλοίου ή την παροχή εργασίας σ’ αυτό και που προσδιορίζονται μεν, ορισμένες από αυτές, αλλά κατά τρόπο απλώς ενδεικτικό και όχι περιοριστικό (άρθρο 51 παρ. 3 Β Ν. 2172/1993). Η διατύπωση στην παράγραφο 3Α του άρθρου 51 είναι ευρύτατη. Αναφέρεται σε όλες τις ιδιωτικές διαφορές οι οποίες πηγάζουν από πράξεις του θαλασσίου εμπορίου κ.λπ. Ο όρος «πηγάζουν» παραπέμπει στις παραπάνω πράξεις ως συμβάντα του κοινωνικού βίου από τα οποία πηγάζουν άμεσα ή έμμεσα ναυτικές διαφορές. Δεν έχει σημασία ποια είναι η νομική βάση της αξίωσης της οποίας ζητείται δικαστική προστασία, αρκεί για τη δικαστική εκτίμηση της διαφοράς ότι πρέπει να κριθούν και ζητήματα τα οποία συνδέονται με τις ανωτέρω πράξεις και απαιτούν εξειδίκευση στις ιδιαιτερότητες του θαλασσίου εμπορίου, του πλοίου και της ναυτιλίας και μπορεί να προέρχονται από σύμβαση, εταιρική σχέση, αδίκημα ή εκ του νόμου. Συνεπώς, οποιαδήποτε και αν είναι η νομική βάση της διαφοράς, εφόσον η διαφορά αυτή πηγάζει υπό την ευρύτατη έννοια που εκτέθηκε παραπάνω ή έχει ως αιτία ένα από τα νομικά γεγονότα που απαριθμούνται στην παράγραφο 3Β του άρθρου 51 του Ν. 2172/1993, η διαφορά αυτή αποκτά χαρακτήρα ναυτικής διαφοράς και υπάγεται στην αρμοδιότητα των ναυτικών τμημάτων των δικαστηρίων του Πειραιά και πρέπει να εκδικασθεί από αυτά, ώστε να κριθεί από δικαστή με αντίληψη των ιδιαιτεροτήτων των εν λόγω διαφορών και δυνατότητα να κρίνει και τις υπόλοιπες διαστάσεις της διαφοράς (ΕφΠειρ 253/2016 ΤΝΠ NOMOΣ).
Με την υπό κρίση αγωγή η ενάγουσα εκθέτει ότι δυνάμει συμβάσεως μισθώσεως και παραχωρήσεως δικαιωμάτων εκμετάλλευσης του …, έχει αναλάβει την διαχείριση και εκμετάλευση του χερσαίου και θαλάσσιου χώρου της … από 1.1.2003 και για σαράνατα (40) έτη από την ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «… Ότι δυνάμει της από 1-1-2013 σύμβασης ελλιμενισμού που καταρτίσττηκε μεταξύ της ενάγουσας και της πρώτης εναγόμενης, η οποία η ενάγουσα ανέλαβε την υποχρέωση να παρέχει υπηρεσίες ελλιμενισμού, καθώς και πρόσθετες υπηρεσίες υδροδότησης και ηλεκτροδότησης στο υπό ελληνική σημαία και με αριθμό Νηολογίου … ιδιωτικό σκάφος αναψυχής «…», πλοιοκτησίας της πρώτης εναγόμενης, εκπροσωπούμενη από τον δεύτερο εναγόμενο για το χρονικό διάστημα από τις 1-1-2013 έως τις 31-12-2013, με μηνιαίο μίσθωμα 2.371 ευρώ πλέον ΦΠΑ 24%, μετά την παρέλευση του οποίου η σύμβαση κατέστη αόριστης διάρκειας μέχρι την άσκηση της αγωγής. Τέλος, ότι μεταξύ άλλων προβλέφθηκε στη σύμβαση ελλιμενισμού ότι κάθε επιμέρους οφειλή θα καθίσταται ληξιπρόθεσμη κι απαιτητή μετά την πάροδο της πέμπτης ημέρας εκάστου ημερολογιακού μηνός. Επικαλούμενη ότι παρότι η ίδια παρείχε προς το επίδικο σκάφος της πρώτης εναγομένης, από τις 1-1-2013 έως και τις 31-3-2018 όλες τις συμφωνηθείσες με βάση τη σύμβαση ελλιμενισμού υπηρεσίες, προσηκόντως και αδιαλείπτως εκδίδοντας προς τούτο τις αναφερόμενες στην αγωγή αποδείξεις για τα μηνιαία τέλη του ελλιμενισμού και των λοιπών παροχών –εξυπηρετήσεων (υδροδότησης, ηλεκτροδότησης κλπ) της μαρίνας … και ότι οι εναγόμενοι παρότι τις παρέλαβαν ανεπιφύλακτα παρά τις οχλήσεις της δεν της έχουν εξοφλήσει το αναλογούν σε αυτές ποσό για μισθώματα από 1.2.2017 έως και 31.3.2018 συνολικού ύψους 41.160,56 ευρώ, με συνέπεια αυτό να έχει καταστεί ληξιπρόθεσμο κι απαιτητό από την έκτη ημέρα εκάστου ημερολογιακού μηνός, με βάση το ιστορικό, η ενάγουσα ζητεί, με απόφαση που θα κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή, να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι, εις ολόκληρον ο καθένας, να της καταβάλουν με βάση τη σύμβαση ελλιμενισμού το ποσό των 41.160,56 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη ημέρα που κάθε ποσό κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό, ήτοι από την πάροδο της πέμπτης ημέρας κάθε μήνα ελλιμενισμού, άλλως από την επίδοση της κρινόμενης αγωγής και μέχρι την ολοσχερή εξόφληση και να καταδικασθούν οι εναγόμενοι στο σύνολο της δικαστικής της δαπάνης και αμοιβής του πληρεξουσίου δικηγόρου της. Με αυτό το περιεχόμενο και κύριο αίτημα η αγωγή, με την οποία εγείρονται αξιώσεις της ενάγουσας από τον ελλιμενισμό του σκάφους της πρώτης εναγόμενης στη μαρίνα …, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην πρώτη (μείζονα) σκέψη της παρούσας, εσφαλμένα εισάγεται για συζήτηση στο παρόν Δικαστήριο κατά την τακτική διαδικασία, καθώς πρόκειται για μισθωτική διαφορά. Ειδικότερα, η αγωγή, η οποία κατατέθηκε στις 16-3-2018, δηλαδή μετά την έναρξη ισχύος του Ν. 4335/2015, απορρέει από σύμβαση ελλιμενισμού συνεπώς θεμελιώνεται σε μισθωτική διαφορά και η εκδίκασή της πρέπει να γίνει από το αρμόδιο καθ’ύλην δικαστήριο με βάση το ύψος του συμφωνημένου μηνιαίου μισθώματος. Λαμβάνοντας δε υπόψην ότι τα μέρη απέβλεψαν κυρίως στον ελλιμενισμό του σκάφους και όχι στις λοιπές παροχές της μαρίνας … (υδροδότησης και ηλεκτροδότησης) και ότι το μίσθωμα ανέρχεται σε 2.371 ευρώ που υπερβαίνει το ποσό των 600 ευρώ μηνιαίως (άρθρο 14 παρ. 1β’, 2 ΚΠολΔ), συνάγεται ότι η κρινόμενη αγωγή αρμοδίως μεν εισάγεται να εκδικασθεί από το αρμόδιο Μονομελές Πρωτοδικείο, με βάση το ύψος του συμφωνημένου μισθώματος, το οποίο, με βάση τα ιστορούμενα με το αγωγικό δικόγραφο, υπερβαίνει το ποσό των 600 ευρώ μηνιαίως (άρθρο 14 παρ. 1β’, 2 ΚΠολΔ), όμως τηρητέα τυγχάνει η διαδικασία της προφορικής συζήτησης (άρθρο 591 παρ. 2 ΚΠολΔ), με κατάθεση των προτάσεων και προσαγωγή των αποδεικτικών μέσων των διαδίκων κατά τη συζήτηση, καθώς και ανάπτυξη των εκατέρωθεν ισχυρισμών τους προφορικά στο ακροατήριο με καταχώριση στα πρακτικά (άρθρο 591 παρ. 1 γ’ και δ’ ΚΠολΔ). Συνακόλουθα, ενόψει των προβλέψεων που εισάγει ο Ν. 4335/2015 αναφορικά με τη διαδικασία συζήτησης των υποθέσεων της τακτικής διαδικασίας, με την καθιέρωση της έγγραφης καταρχήν διεξαγωγής της δίκης, βάσει των προτάσεων και των περιεχόμενων σ’ αυτές ισχυρισμών των διαδίκων, με τυπική συζήτηση στο ακροατήριο, χωρίς να είναι αναγκαία η παρουσία των διαδίκων ή των πληρεξούσιων δικηγόρων τους και χωρίς την εξέταση μαρτύρων (άρθρο 237 παρ. 1, 2, 4 ΚΠολΔ), δεν υφίσταται δυνατότητα του Δικαστηρίου τούτου να εφαρμόσει την προσήκουσα ειδική διαδικασία, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 591 παρ. 6 ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, κατ’ ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 46 ΚΠολΔ, η υπόθεση να παραπεμφθεί προς συζήτηση σε άλλη συνεδρίαση του τμήματος ναυτικών διαφορών αυτού του Δικαστηρίου, διότι η ένδικη διαφορά είναι ναυτική, κατά την έννοια του άρθρου 51 Ν. 2172/1993, ανεξαρτήτως της νομικής βάσης στην οποία ερείδεται, το οποίο θα δικάσει κατά την προσήκουσα ειδική διαδικασία των περιουσιακών – μισθωτικών διαφορών. Τέλος διάταξη για δικαστική δαπάνη δεν θα περιληφθεί, καθώς η παρούσα απόφαση δεν είναι οριστική, με την έννοια του άρθρου 309 ΚΠολΔ.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.-
ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ την υπόθεση για να δικαστεί σε άλλη συνεδρίαση αυτού του Δικαστηρίου από το τμήμα ναυτικών διαφορών, το οποίο θα δικάσει κατά την προσήκουσα ειδική διαδικασία των περιουσιακών – μισθωτικών διαφορών.-
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του την ……………..2018, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ