ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός απόφασης : 5189/2018
Αριθμός κατάθεσης έφεσης: 281/Ε.Μ./83/2016
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τον Δικαστή, Αθανάσιο Πανταζόπουλο, Πρωτοδίκη, που ορίστηκε από τον Προϊστάμενo της Τριμελούς Διοίκησης του Πρωτοδικείου και από την Γραμματέα Σπυριδούλα Βαλλιανάτου.
ΣYNEΔPIAΣE δημόσια στο ακροατήριό του στις 30 Οκτωβρίου 2018, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΕΚΚΑΛΩΝ : …, κάτοικος …, που παραστάθηκε δια της πληρεξουσίας δικηγόρου Ανδρουλάκη Ειρήνης (Δ.Σ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ) δυνάμει του άνευ ημερομηνίας ειδικού πληρεξουσίου.
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ : Η εταιρία που εδρεύει στο … με την επωνυμία … που εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο, ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Η εκκαλούσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 27-7-2017 έφεση (ΓΑΚ : 8400/5-9-2017, ΕΑΚ : 133/5-9-2017 και ΓΑΚ προσδιορισμού 7212/2018, ΕΑΚ προσδιορισμού : 3161/2018) κατά της υπ’ αριθμ. 265/2014 απόφασης του Ειρηνοδικείου Πειραιώς, η οποία προσδιορίστηκε για να δικαστεί για την αναφερομένη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και γράφθηκε στο πινάκιο.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, η πληρεξούσια δικηγόρος του εκκαλούντος ανέπτυξε τους ισχυρισμούς της και ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις της.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από την διάταξη του άρθρου 524§4 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 29 του Ν. 3994/2011 και δεν τροποποιήθηκε με το ν. 4335/2015, αν ο εφεσίβλητος δεν εμφανισθεί κατά τη συζήτηση της έφεσης, το δικαστήριο ερευνά αν η έφεση και η κλήση προς συζήτηση επιδόθηκαν σ’ αυτόν νόμιμα και εμπρόθεσμα και, σε περίπτωση ερημοδικίας του εφεσιβλήτου ως προς την έφεση, η διαδικασία προχωρεί σαν να ήταν και αυτός παρών. Στην προκειμένη περίπτωση, κατά τη συζήτηση της ένδικης έφεσης και κατά την εκφώνηση της υπόθεσης στη σειρά της από το οικείο πινάκιο, η εφεσίβλητη δεν παρουσιάστηκε ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο, αν και κλητεύθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα προς τούτο από τον εκκαλούντα. Ειδικότερα, όπως προκύπτει από την υπ’ αριθμ. …΄/13-7-2018 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Εφετείου Αθηνών …, που προσκομίζει νόμιμα ο εκκαλών, ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της ένδικης έφεσης, με πράξη ορισμού δικασίμου και με κλήση προς συζήτηση για την ορισθείσα δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας (30-10-2018), επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα στην εφεσίβλητη με θυροκόληση παρουσία μάρτυρα κατά τα άρθρα 130 και 129 ΚΠολΔ, καθώς ο υπάλληλος στα γραφεία της τελευταίας, …, αρνήθηκε να παραλάβει το δικόγραφο της εφέσεως, κατά τα διαλαμβανόμενα στην ανωτέρω έκθεση επίδοσης. Επομένως, η απολιπόμενη εφεσίβλητη πρέπει να δικαστεί σαν να ήταν και αυτή παρούσα.
Εν προκειμένω φέρεται προς συζήτηση η από 27-7-2017 έφεση (ΓΑΚ – ΕΑΚ κατάθεσης : 8400 – 133/5-9-2017 και ΓΑΚ – ΕΑΚ προσδιορισμού : 7212 – 3161/2018) κατά της υπ’ αριθμ. 48/2017 απόφασης του Ειρηνοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών (άρθρ. 663 επ. ΚΠολΔ όπως ίσχυαν σε συνδυασμό με άρθρο 82 ΚΙΝΔ), η οποία ασκήθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα, σύμφωνα με τα άρθρα 495 παρ. 1 και 2, 513 παρ. 1, 516, 517, παρ. 1, 518 παρ. 1 και 147 παρ. 2 ΚΠολΔ, εφόσον προκύπτει από τα έγγραφα που προσκομίζονται ότι το πρωτότυπο του δικογράφου κατατέθηκε στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου την 5η.9.2017, εντός δηλαδή της προθεσμίας των τριάντα ημερών του άρθρου 518 ΚΠολΔ από την επίδοση της εκκαλούμενης στις 14.7.2017, ημέρα Παρασκευή (βλ. επισημείωση στην πρώτη σελίδα του επιδοθέντος αντιγράφου της εκκαλουμένης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών, …). Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή η έφεση και να ερευνηθεί περαιτέρω η βασιμότητα των προβαλλομένων λόγων της εφέσεως.
Με την από 5.12.2013 και με αριθμό κατάθεσης 12254/225/13.12.2013 αγωγή, ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πειραιώς (απαλασσόμενη της υποχρέωσης καταβολής δικαστικού ενσήμου κατ’ άρθρο 6§17 Ν. 2479/1997) ο εκκαλών – ενάγων ζήτησε να υποχρεωθεί η εναγομένη και ήδη εφεσίβλητη, πλοιοκτήτρια εταιρία του υπό ελληνική σημαία και αριθμό νηολογίου … επαγγελματικού – επιβατικού – τουριστικού πλοίου ονόματι «…», ολικής χωρητικότητας 199,97 κόρων, να του καταβάλει με προσωρινά εκτελεστή απόφαση το συνολικό ποσό των 17.802,65 ευρώ εντόκως από την απόλυσή του, άλλως από την επίδοση της αγωγής, αξίωση που αντιστοιχεί αφενός σε δεδουλευμένες αποδοχές και δη βασικό μισθό, επίδομα Κυριακών, αποζημίωση αδείας, επίδομα τροφοδοσίας, υπερωριακής αμοιβής για εργασία κατά το Σάββατο και ερείδεται σε μεταξύ των διαδίκων σύμβαση ναυτικής εργασίας, καταρτισθείσας στον Πειραιά, σε εκτέλεση της οποίας ο ίδιος ναυτολογήθηκε στο ως άνω πλοίο ως ναυτόπαις, κατά το διαστήμα από 10.06.2012 έως 09.07.2012, σύμφωνα με τους όρους της οικείας ΣΣΝΕ πληρωμάτων Επαγγελματικών Τουριστικών Πλοίων, αφετέρου σε μισθούς ασθενείας τεσσάρων μηνών και αποζημίωση κατά τις διατάξεις του Νομου 551/1915 ένεκα ατυχήματος που συνέβη εξ αφορμής της εργασίας του, όταν χορεύοντας κατ’ εντολή του πλοιάρχου μαζί με άλλα μέλη του πληρώματος, προκειμένου να διασκεδάσει τους τουρίστες, υπέστη κάταγμα σκαφοειδούς οστού δεξιού καρπού. Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση, η οποία απέρριψε την αγωγή στο σύνολό της. Κατά της αποφάσεως αυτής παραπονείται ο εκκαλών με τους λόγους της εφέσεως του που ανάγονται σε αιτιάσεις περί εσφαλμένης εκτίμησης των αποδείξεων και περί εσφαλμένης εφαρμογής της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας Πληρωμάτων Πορθμείων Εσωτερικού του 2010 αντί της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας Πληρωμάτων Επαγγελματικών Τουριστικών Σκαφών Ν. 2743/99 του έτους 2011 και ζητεί την εξαφάνισή της με σκοπό την παραδοχή της αγωγής στο σύνολο της.
Από την προσήκουσα εκτίμηση της ενόρκου καταθέσεως του μάρτυρα ανταπόδειξης …, η οποία εκτιμάται καθ’ αυτήν και εν συνδυασμώ προς τα λοιπά αποδεικτικά μέσα κατά τον λόγον γνώσεως και τον βαθμό αξιοπιστίας του και που περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά συνεδρίασης του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, της με αριθμό …/25.11.2016 ένορκης βεβαίωσης του …, που δόθηκε ενώπιον της Ειρηνοδίκη Πειραιά και η οποία ελήφθη μετά από νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευση της εναγομένης – εφεσίβλητης (βλ. την υπ’ αριθμ. …/22.11.2016 Έκθεση Επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Εφετείου Αθηνών …), τις φωτογραφίες και τα έγγραφα που ο εκκαλών επικαλείται και προσκομίζει και τα οποία χρησιμεύουν για άμεση απόδειξη και για την συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων αφού επιτρέπεται το εμμάρτυρον, λαμβανομένων υπ’ όψη και των διδαγμάτων της κοινής πείρας, αποδείχθηκαν τα εξής : Δυνάμει συμβάσεως ναυτικής εργασίας ο ενάγων και ήδη εκκαλών, απογεγραμμένος Έλληνας ναυτικός, ναυτολογήθηκε ως ναυτόπαις στο λιμάνι της Ζακύνθου στο υπό Ελληνική σημαία και με αριθμό νηολογίου … πλοίο «…» ολικής χωρητικότητας 199,97 κόρων, πλοιοκτησίας της εφεσίβλητης, όπου και υπηρέτησε, κατά το χρονικό διάστημα από 10.06.2012 έως 09.07.2012, οπότε η σύμβαση λύθηκε στη Ζάκυνθο «αμοιβαία συναινέσει» (βλ. απόσπασμα του με στοιχεία … και κατάθεση μάρτυρα). Το επικαλούμενο από τον εκκαλούντα εργατικό ατύχημα, ήτοι κάταγμα σκαφοειδούς οστού δεξιού καρπού το οποίο υπέστη, γλυστρώντας καθώς χόρευε εν πλω με τους τουρίστες κατ’ εντολή του πλοιάρχου ουδόλως αποδείχθηκε ότι έλαβε χώρα ατύχημα από βίαιο συμβάν κατά την εκτέλεση ή επ’ αφορμή της εργασίας του (άρθρα 1 και 2 του ν.551/1915, 66 ΚΙΝΔ), σύμφωνα και με την αξιόπιστη κατάθεση του μοναδικού μάρτυρα που εξετάστηκε στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο – πλοιάρχου στο ανωτέρω σκάφος, ο οποίος, σημειωτέον, δεν διατηρεί εργασιακή σχέση με την εφεσίβλητη. Επιπλέον, η προσκομιζόμενη μετ’ επικλήσεως ένορκη βεβαίωση του αδελφού του εκκαλούντος περί των συνθηκών του ατυχήματος δεν κρίνεται κατά τούτο πειστική, καθώς αυτός δεν ήταν παρών και αποδίδει διηγήσεις του εκκαλούντος αδελφού του, ως προς το τι συνέβη στην Ζάκυνθο. Συνεπώς, τα αιτούμενα κονδύλια για μισθούς ασθενείας και αποζημίωση λόγω ατυχήματος είναι απορριπτέα ως ουσία αβάσιμα. Περαιτέρω, το ανωτέρω πλοίο είναι μηχανοκίνητο επαγγελματικό πλοίο αναψυχής, το οποίο έχει μεταφορική ικανότητα άνω των 49 επιβατών και συγκεκριμένα 450 επιβατών, ενώ εκτελούσε ημερήσια περιηγητικά δρομολόγια πέριξ του νησιού της Ζακύνθου με καθημερινή αναχώρηση στις 09:00 μεταφέροντας επιβάτες – εκδρομές με ατομικό εισιτήριο και δεν απομακρύνεται από τις ακτές της Ζακύνθου, σε αντίθεση με τις προβλέψεις του ισχύοντος κατά τον χρόνο δημοσίευσης της πρωτοβάθμιας απόφασης Ν. 2743/99 (άρθρα 1 – 3 Ν. 2743/99 – βλ. άρθρο 533§2 ΚΠολΔ). Εντούτοις, η επικαλούμενη από την εναγόμενη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας Πληρωμάτων Επαγγελματικών Τουριστικών Σκαφών Ν. 2743/99 του έτους 2011 είχε λήξει με πάροδο του χρόνου μετενέργειας αυτής κατά το Ν. 4046/2012, (αφού αυτή έληγε στις 31.12.2011, ήτοι από 14.8.2011 έως 14.2.2012 και δεν συνήφθη μέχρι τις 14.5.2012 νέα συλλογική σύμβαση εργασίας – βλ. Λαναρά, Νομοθεσία Εργατική και Ασφαλιστική, 2014, σ. 687), ομοίως δε είχε λήξει και η εφαρμοσθείσα από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο Συλλογική Σύμβαση Εργασίας Πληρωμάτων Πορθμείων Εσωτερικού του 2010, η οποία επίσης έληξε με πάροδο του χρόνου μετενέργειας αυτής κατά το Ν. 4046/2012, (αφού αυτή έληγε στις 31.1.2011, έχουσα διανύσει το εξάμηνο παράτασης ισχύος της και δεν συνήφθη μέχρι τις 14.5.2012 νέα συλλογική σύμβαση εργασίας – βλ. Λαναρά, ο.π., σ. 687). Δεδομένου δε ότι η τελευταία συλλογική σύμβαση εργασίας αναφέρεται σε «όρους εργασίας και αμοιβής των πληρωμάτων που εργάζονται στα πλοία Πορθμεία και Οχηματαγωγά που εκτελούν τοπικές διαπορθμεύσεις μεταξύ λιμένων εσωτερικού αποστάσεως μέχρι 30 ναυτικών μιλίων, από αφετηρίας μέχρι προορισμού», η δε πρώτη «στα Επαγγελματικά Τουριστικά Πλοία – μέλη της ΕΠΕΣΤ, του Ν. 2743/99 ή του εκάστοτε νόμου που διέπει τα επαγγελματικά Τουριστικά Πλοία, τα οποία εκτελούν επαγγελματικούς πλόες», εφόσον τα μέρη κατά τη σύναψη της σύμβασης εργασίας συμφώνησαν μισθό «κατά την ΣΣΕ», διαπιστώνεται ασάφεια ως προς τη δικαιοπραξία τους, αφού ούτε το μεν δεν αναφέρεται συγκεκριμένη «ΣΣΕ», το δε είχαν λήξει οι συναφείς συλλογικές συμβάσεις εργασίας, ώστε δεδομένης της δυνατότητας των μερών να ορίσουν τους όρους το ύψος των αποδοχών του εκκαλούντος πέραν των ελαχίστων νόμιμων ορίων θα πρέπει να ανευρεθεί κατά τα άρθρα 173 και 200 ΑΚ το υποκειμενικό και αντικειμενικό νόημα της δήλωσης τους αντίστοιχα (ΟλΑΠ 26/2004, ΝοΒ 2005.1981). Καθώς η επίδικη σύμβαση αφορούσε εργασία σε τουριστικό ημερόπλοιο πλοίο που εκτελεί επαγγελματικό πλου 80 ναυτικών μιλίων και όχι τοπικές διαπορθμεύσεις μεταξύ λιμένων εσωτερικού αποστάσεως μέχρι 30 ναυτικών μιλίων από εργαζόμενο – απασχολούμενο σε αυτό και από εργοδότη – εκμεταλλευόμενο αυτό, οι αποδοχές του εκκαλούντος θα υπολογιστούν με βάση τις τιμές που αναφέρονται στην πιο πρόσφατη συλλογική σύμβαση για τα επαγγελματικά τουριστικά πλοία του 2011, στην οποία παραπέμπουν τα μέρη, ερμηνευόμενης της ανωτέρω δήλωσής τους κατά τα άρθρα 173, 200 ΑΚ. Μετά ταύτα και σύμφωνα με την κατά τα ανωτέρω εφαρμοστέα ΣΣΝΕ, ο ενάγων δικαιούται να λάβει ως μισθό 989,36 ευρώ μηνιαίως (802 ευρώ βασικός μισθός + 22% Χ 802 = 176,44 ευρώ για επίδομα Κυριακών – άρθρο 28§3 ανωτέρω σύμβασης), επίδομα βαρειάς και ανθυγιεινής εργασίας 12 ευρώ (άρθρο 28§2 ανωτέρω σύμβασης) και για επίδομα αδείας (βασικός μισθός 802/22 Χ 8 ημέρες – άρθρο 6§2 ανωτέρω σύμβασης=) 291,60 ευρώ. Περαιτέρω, δικαιούται για αμοιβή υπερωριακής εργασίας καθώς εργάστηκε κατά το χρονικό διάστημα υπηρεσίας του επί του πλοίου από 10.06.2012 έως 09.07.2012 για τέσσερα Σάββατα (16/6, 23/6, 30/6, 7/7) επί οκτάωρο κάθε Σάββατο υπερωριακώς (βλ. και άρθρα 10§1, 16 της ανωτέρω σύμβασης). Επομένως, του οφείλονται για την αιτία αυτή [4 Σάββατα Χ 4 ώρες=16 ώρες Χ 5,75 (μονή υπερωρία)=] 92€ και [άλλες 16 ώρες X 11,5 ευρώ (διπλή υπερωρία)=] 184€, ήτοι δικαιούται συνολικά για τον χρόνο που εργάστηκε (802 + 176,44 + 12 + 291,60 + 92 + 184 =) 1.558,04 ευρώ, εντόκως από την επομένη της λήξης της σύμβασης εργασίας, ήτοι από 10-7-2012 οπότε και συμπληρώθηκε εργασιακός μήνας από της προσλήψεως, αφού για τις αμοιβές αυτές τάσσεται από το άρθρο 655 του ΑΚ, δήλη ημέρα καταβολής, ώστε με μόνη την πάροδο αυτής να καθίσταται ο εργοδότης υπερήμερος κατά το άρθρο 341§1 του ΑΚ και να οφείλει έκτοτε επί χρηματικού χρέους τόκους υπερημερίας κατά το άρθρο 345 εδ. α΄ του ΑΚ (ΑΠ 750/2012, ΕπΕργΔ 2010, σ. 1336). Ως προς το μηνιαίο αντίτιμο τροφής, από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκε ότι οι εργαζόμενοι στο ανωτέρω πλοίο, όπως και ο εκκαλών, το λάμβαναν σε είδος, σιτιζόμενοι από την καντίνα του πλοίου με έξοδα της εταιρείας και, ως εκ τούτου, ουδέν του οφείλεται για την συγκεκριμένη αιτία. Αναφορικά με την ένσταση εξόφλησης που πρωτοδίκως προβλήθηκε από την εφεσίβλητη, η οποία δεν χρήζει επαναφοράς, καθώς η εφεσίβλητη δικάζεται ωσεί παρούσα, η ιστορούμενη από την εναγομένη στις πρωτοβάθμιες προτάσεις της πληρωμή με την επίκληση έγγραφης απόδειξης πληρωμής ποσού 1700 € σε εξόφληση μισθού και λοιπών αποδοχών και με μνεία επί της απόδειξης ότι ουδεμία άλλη απαίτηση διατηρεί από την εταιρεία, ως εκτίθεται στις πρωτοβάθμιες προτάσεις της εφεσίβλητης, είναι μη νόμιμη, καθώς δεν αναφέρονται αναλυτικά οι κάθε είδους αποδοχές, η αιτία καταβολής (μισθός, επιδόματα, κλπ) και οι κρατήσεις που έγιναν σε αυτές (άρθρο 18§1 ν. 1082/1980 – ΑΠ 1591/2017, ΤΝΠ Νόμος, ΑΠ 529/2016, ΤΝΠ Νόμος), η δε δήλωση που περιέχεται στην αναφερόμενη απόδειξη είναι κατά την άνω διάταξη του άνω άρθρ. 18§1 Ν.1082/1980 αόριστη (ΑΠ 1086/2006, Νόμος, ΕφΠειρ 438/2015, Νομος). Σε κάθε δε περίπτωση, δεδομένου ότι ο ενάγων και ήδη εκκαλών αμφιβήτησε στον πρώτο βαθμό την γνησιότητα της υπογραφής του επί της απόδειξης και η εφεσίβλητη φέρει το βάρος αποδείξεως (άρθρο 457§1 ΚΠολΔ) αυτή τυγχάνει απορριπτέα στην ουσία της, ακόμη περισσότερο αφού η απόδειξη καταβολής δεν προσκομίστηκε, ώστε η γνησιότητά της να αποτελέσει αντικείμενο αποδείξεως. Έσφαλε συνεπώς η εκκαλουμένη που απέρριψε εν όλω την αγωγή και πρέπει να γίνουν δεκτοί οι λόγοι εφέσεως, να εξαφανιστεί στο σύνολο της η εκκαλουμένη και αφού κρατηθεί η υπόθεση να γίνει εν μέρει δεκτή η από 5.12.2013 και με αριθμό κατάθεσης 12254/225/13.12.2013 αγωγή και να υποχρεωθεί η εναγόμενη – εφεσίβλητη να καταβάλει εντόκως από τις 10/7/2012 (επομένη της λύσης της σύμβασης εργασίας) το ποσό των χιλίων πεντακοσίων πενήντα οκτώ ευρώ και τεσσάρων λεπτών (1.558,04 €) στον ενάγοντα – εκκαλούντα και να καταδικαστεί η εφεσίβλητη στην καταβολή μέρους των δικαστικών εξόδων του εκκαλούντος και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας, λόγω της εν μέρει ήττας της εφεσίβλητης, τα οποία το Δικαστήριο ορίζει σε εκατό (100) ευρώ. Τέλος, πρέπει να καθοριστεί το νόμιμο παράβολο ερημοδικίας, για την περίπτωση ασκήσεως ανακοπής ερημοδικίας κατά της παρούσας (άρθρο 505§2 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΣ ερήμην της εφεσίβλητης και με την παρουσία του εκκαλούντος.-
ΟΡΙΖΕΙ παράβολο διακοσίων πενήντα (250) ευρώ, για την περίπτωση ασκήσεως ανακοπής ερημοδικίας.-
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και κατ’ ουσίαν την έφεση.-
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την υπ’ αριθμ. 48/2017 απόφαση του Ειρηνοδικείου Πειραιώς.-
ΚΡΑΤΑ την υπόθεση και δικάζει την από 5.12.2013 και με αριθμό κατάθεσης 12254/225/13.12.2013 αγωγή του ενάγοντος – εκκαλούντος.-
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ό,τι κρίθηκε απορριπτέο.-
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.-
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εφεσίβλητη – εναγομένη να καταβάλει στον ενάγοντα – εκκαλούντα το ποσό των χιλίων πεντακοσίων πενήντα οκτώ ευρώ και τεσσάρων λεπτών (1.558,04 €) εντόκως νομίμως από τις 10/7/2012 μέχρι την εξόφληση.-
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της εφεσίβλητης τα δικαστικά έξοδα του εκκαλούντος, για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει σε εκατό (100) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, στις …..
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ