ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
TMHMA ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός Απόφασης
2567/2020
(ΓΑΚ/ΕΑΚ 11432/5737/2019)
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Ελισσάβετ Σπυροπούλου, Πρωτοδίκη, η οποία ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου της Διοίκησης του Πρωτοδικείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Κούλα Κουντούρη.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του την 9η Ιουνίου 2020 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: Της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «…» και τον διακριτικό τίτλο «…», που εδρεύει στον …, όπως νόμιμα εκπροσωπείται, με ΑΦΜ …, η οποία παραστάθηκε στο δικαστήριο δια του πληρεξουσίου δικηγόρου Νικολάου Λύγουρη του Γεωργίου (ΑΜ/ΔΣΑ 17426), ο οποίος υπέβαλε το Νο … γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών & ενσήμων ΔΣΠ και κατέθεσε προτάσεις.
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ: Της ναυτιλιακής εταιρείας πλοίων αναψυχής με την επωνυμία «…», που εδρεύει στο … όπως εκπροσωπείται, η οποία δεν παραστάθηκε στο δικαστήριο.
Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 18-11-2019 αγωγή της, που κατατέθηκε με αριθμό 11432/5737/13-12-2019, προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο της 18η-02-2019 και κατόπιν αναβολής για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και εγγράφηκε στο πινάκιο.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, ο πληρεξούσιος δικηγόρος της ενάγουσας ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από την υπ’ αριθμ. … έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Πειραιά …, που η ενάγουσα επικαλείται και προσκομίζει νομίμως, προκύπτει ότι ακριβές αντίγραφο της κρινόμενης αγωγής με πράξη προσδιορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για τη δικάσιμο της 18ης-02-2020, επιδόθηκε νομοτύπως και εμπροθέσμως στην εναγόμενη (άρθρα 614, 591 παρ. 1, 271 παρ. 1 και 122 επ. ΚΠολΔ). Κατά τη δικάσιμο αυτή η συζήτηση της υπόθεσης αναβλήθηκε για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και εγγράφηκε στο πινάκιο, γεγονός που επέχει θέση κλήτευσης των διαδίκων (άρ. 226 του ΚΠολΔ). Η τελευταία ωστόσο, δεν παραστάθηκε στη δικάσιμο αυτή, κατά την οποία η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου και συνεπώς πρέπει να δικαστεί ερήμην, καθώς, σύμφωνα με το άρθρο 271 παρ. 2 ΚΠολΔ, το οποίο έχει κατά το άρθρο 591 παρ. 1 του ίδιου Κώδικα εφαρμογή και στην ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών, αφού δεν έρχεται σε αντίθεση με τις διατάξεις των άρθρων 614 επ. ΚΠολΔ το οποίο εφαρμόζεται και στις μισθωτικές διαφορές, αν η αγωγή και η κλήση για συζήτηση επιδόθηκαν νόμιμα αι εμπρόθεσμα και ο εναγόμενος δεν λάβει μέρος κανονικά στη δίκη, η υπόθεση συζητείται ερήμην του εναγομένου.
Με την υπό κρίση αγωγή της, η ενάγουσα εκθέτει ότι, δυνάμει της από 23-12-2002 συμβάσεως μισθώσεως και παραχώρησης δικαιωμάτων εκμετάλλευσης του Τουριστικού Λιμένα Ζέας, μίσθωσε από την εταιρεία με την επωνυμία «…» (που ήδη έχει μετονομασθεί σε «….») τον τουριστικό λιμένα Ζέας και ανέλαβε τη διαχείριση και εκμετάλλευσή του από την 01-01-2003 και για σαράντα έτη, με το δικαίωμα να εισπράττει, από 01-01-2003, και τα τέλη ελλιμενισμού, από τα σκάφη που ναυλοχούν εκεί. Ότι την 03-07-2008 κατήρτισε με την εναγόμενη σύμβαση ελλιμενισμού στον τουριστικό λιμένα Ζέας του ανήκοντος στην πλοιοκτησία της υπό ελληνική σημαία επαγγελματικού σκάφους αναψυχής «… », που είναι νηολογημένο στο λιμάνι του Πειραιά με αριθμό νηολογίου …….., μήκους 22,98 μ., πλάτους 6,10 μ., βυθίσματος 1,80 μ., ολικής χωρητικότητας 109,20 κόρων και καθαρής χωρητικότητας 88,23 κόρων, για αόριστο χρονικό διάστημα. Ότι σε εκτέλεση της συμβάσεως αυτής, παρείχε, κατά τους όρους της μεταξύ τους συμφωνίας, υπηρεσίες ελλιμενισμού του ως άνω σκάφους έναντι μηνιαίων τελών ύψους 1.235 ευρώ για το χρονικό διάστημα από 01-01-2009 έως 31-12-2009, όπως αυτά καθορίσθηκαν δυνάμει του υπ’ αριθμ. … πρακτικού – αποφάσεως του Διοικητικού της Συμβουλίου. Ότι τα ως άνω τέλη ελλιμενισμού ήταν καταβλητέα κατά τη μεταξύ των διαδίκων συμφωνία εντός του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα. Ότι παρόλο που η ίδια τέλεσε τις συμβατικές της υποχρεώσεις, η εναγομένη δεν κατέβαλε τα οφειλόμενα τέλη ελλιμενισμού για το χρονικό διάστημα από 01-06-2009 έως 31-12-2009, τα οποία ανέρχονται στο συνολικό ποσό των 8.645 ευρώ. Με βάση αυτά τα πραγματικά περιστατικά, ζητεί να υποχρεωθεί η εναγόμενη με προσωρινά εκτελεστή απόφαση, να της καταβάλει το συνολικό ποσό των 8.645 ευρώ, για το οποίο εκδόθηκαν οι αναφερόμενες στην αγωγή αποδείξεις παροχής υπηρεσιών, νομιμοτόκως από την πάροδο του πρώτου πενθημέρου κάθε αντίστοιχου μήνα ελλιμενισμού, κατά την επικαλούμενη συμφωνία δήλης ημέρας για την καταβολή των οφειλομένων τελών, άλλως από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την εξόφληση. Τέλος, ζητεί να καταδικασθεί η εναγόμενη στη δικαστική δαπάνη της. Με τέτοιο περιεχόμενο και αίτημα, η υπό κρίση αγωγή, η οποία ασκήθηκε μετά την έναρξη ισχύος του ν. 4335/2015 (1.1.2016) και για την οποία έχει καταβληθεί το απαιτούμενο τέλος δικαστικού ενσήμου με τις νόμιμες υπέρ τρίτων προσαυξήσεις (βλ. το e-παράβολο της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων – Υπουργείο Οικονομικών με κωδικό …, σε συνδυασμό με την από … απόδειξη πληρωμής της Εθνικής Τράπεζας), αρμοδίως εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, δεδομένου ότι το επικαλούμενο μηνιαίο συμφωνηθέν μίσθωμα υπερβαίνει το ποσό των 600 ευρώ (άρθρα 14 παρ. 1 περ. β΄ και 29 παρ. 1 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με το άρθρο 51 Ν. 2172/1993 ως εκ του ναυτικού χαρακτήρα της διαφοράς), κατά τις διατάξεις των περιουσιακών διαφορών του άρθρου 614 παρ. 1 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο τέταρτο του άρθρου 1 του ν. 4335/2015 και ειδικότερα κατά την ειδική διαδικασία των μισθωτικών διαφορών των άρθρων 615 επ. ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκαν με τα ως άνω άρθρα (ΜονΕφΠειρ 227/2019 www.efeteio-peir.gr, ΜονΕφΠειρ 847/2014 ΔΕΕ 2015.411), διότι, κατά τα επικαλούμενα στο αγωγικό δικόγραφο, τα συμβαλλόμενα μέρη απέβλεψαν με την εν λόγω σύμβαση ελλιμενισμού πρωτίστως στην παραχώρηση της χρήσης του χώρου της Μαρίνας Ζέας για τον ελλιμενισμό του επαγγελματικού σκάφους αναψυχής «…» ως βασική υποχρέωση της ενάγουσας και όχι στη φύλαξη αυτού (σκάφους) ή την παροχή επιπρόσθετων υπηρεσιών εκ μέρους της (βλ. και ΕφΠειρ 605/2010 ΔΕΕ 2011.220, ΕφΑθ 10868/1988 ΑρχΝ 1989.426). Eίναι δε ορισμένη και νόμω βάσιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 574, 595, 361, 340, 341, 345, 346, 481 του ΑΚ, 31 α του Ν. 2160/1993, όπως τροποποιήθηκε με την υποπαρ. ΣΤ15 της παρ. ΣΤ του πρώτου άρθρου του Ν. 4254/2014 (ΦΕΚ Α΄ 85/7.4.2014), 4 παρ. 4.5 του Ειδικού Κανονισμού Λειτουργίας του Τουριστικού Λιμένα Ζέας, που εγκρίθηκε με την υπ’ αριθ. 14350/2008 απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης (ΦΕΚ Β΄ 1476/28.7.2008), σε συνδυασμό με το Γενικό Κανονισμό Λειτουργίας Τουριστικών Λιμένων, που περιέχεται στην υπ’ αριθμ. Τ/9803/5.9.2003 κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης και Εμπορικής Ναυτιλίας (ΦΕΚ Β΄ 1323/16.9.2003), 176, 907 και 908 παρ. 1 ΚΠολΔ. Επομένως, πρέπει η αγωγή να εξετασθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της.
Κατά της αγωγής δεν υπάρχει ένσταση, η οποία να εξετάζεται αυτεπαγγέλτως και για τα γεγονότα που αναφέρονται στο δικόγραφό της επιτρέπεται η ομολογία. Συνεπώς, εφόσον η εναγόμενη ερημοδικεί, αποδεικνύονται πλήρως οι πραγματικοί ισχυρισμοί που περιέχονται στο δικόγραφο, δεδομένου ότι θεωρούνται ομολογημένοι εκ μέρους της ερημοδικαζόμενης εναγομένης -άρθρο 271 παρ. 3 ΚΠολΔ, το οποίο, κατά την πρώτη παράγραφο του άρθρου 591 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο τέταρτο του άρθρου 1 του ν. 4335/2015, εφαρμόζεται και στις ειδικές διαδικασίες όταν δεν αντιβαίνει σ’ αυτές και δεδομένου ότι στις ειδικότερες διατάξεις των προαναφερόμενων άρθρων 614 παρ. 1 και 615 επ. ΚΠολΔ, που αφορούν τις μισθωτικές διαφορές, δεν προβλέπεται ειδική διάταξη για την περίπτωση ερημοδικίας του εναγομένου. Επομένως, πρέπει η υπό κρίση αγωγή να γίνει δεκτή ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν και να υποχρεωθεί η εναγόμενη να καταβάλει στην ενάγουσα το ως άνω συνολικό ποσό των 8.645 ευρώ, νομιμοτόκως από την πάροδο του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα ελλιμενισμού, για έκαστη ανεξόφλητη μηνιαία οφειλή, ύψους 1.235 ευρώ από 01-06-2009 έως 31-12-2009 και μέχρι την εξόφληση. Ωστόσο, το αίτημα περί κηρύξεως της απόφασης προσωρινώς εκτελεστής πρέπει να απορριφθεί, γιατί η καθυστέρηση της εκτέλεσης δεν θα επιφέρει σημαντική ζημία στην ενάγουσα ούτε συντρέχουν εξαιρετικοί προς τούτο λόγοι. Ακόμη, η δικαστική δαπάνη αυτής πρέπει να επιβληθεί σε βάρος της εναγομένης λόγω της ήττας της (άρθρα 176, 180, 184, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ, 63 παρ. 1 iα, 68 παρ. 1 Κώδικα Δικηγόρων), πρέπει δε να οριστεί παράβολο ερημοδικίας, για την περίπτωση που θα ασκηθεί ανακοπή ερημοδικίας κατά της απόφασης αυτής (άρθρα 591 παρ. 1, 501, 502 παρ. 1, 505 παρ. 2 ΚΠολΔ), σύμφωνα με όσα ειδικότερα διαλαμβάνονται στο διατακτικό της παρούσας απόφασης.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην της εναγομένης.
ΟΡΙΖΕΙ το παράβολο ερημοδικίας στο ποσό των διακοσίων (200) ευρώ.
ΔΕΧΕΤΑΙ την αγωγή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγόμενη να καταβάλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των οχτώ χιλιάδων εξακοσίων σαράντα πέντε (8.645) ευρώ, νομιμοτόκως από την πάροδο του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα ελλιμενισμού, για έκαστη ανεξόφλητη μηνιαία οφειλή, ύψους 1.235 ευρώ για έκαστο των μηνών από 01-06-2009 έως 31-12-2009 και μέχρι την εξόφληση.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την εναγόμενη στην καταβολή των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, τα οποία καθορίζει στο ποσό των τριακοσίων πενήντα (350) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά, στο ακροατήριό του και σε έκτακτη δημόσια αυτού συνεδρίαση, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιών τους δικηγόρων, στις 07-2020.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ