Αριθμός Αποφάσεως 1200 /2020
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τον Δικαστή Ιωάννη Μαλλούχο, Πρόεδρο Πρωτοδικών, που ορίστηκε με κλήρωση σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 3 Ν 3327/2005.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την 29η Μαϊου 2020, χωρίς την σύμπραξη Γραμματέα, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της αιτούσας: της αλλοδαπής εταιρείας με την επωνυμία «…», η οποία εδρεύει, σύμφωνα με το καταστατικό της στα …, αλλά η πραγματική της έδρα βρίσκεται στην Ελλάδα και δη στις …, στερούμενης ΑΦΜ, όπως εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Λεωνίδα Θεοδώρου.
Των καθ’ων η αίτηση: α) της αλλοδαπής εταιρείας με την επωνυμία «…», που εδρεύει στο …, όπως νομίμως εκπροσωπείται, στερούμενης ΑΦΜ, β) της αλλοδαπής εταιρείας με την επωνυμία «…», που εδρεύει στο …, όπως νομίμως εκπροσωπείται, στερούμενης ΑΦΜ, γ) της αλλοδαπής εταιρείας με την επωνυμία «…», που εδρεύει στην …, όπως εκροσωπείται νομίμως, στερούμενης ΑΦΜ, δ) της αλλοδαπής εταιρείας με την επωνυμία «…», που εδρεύει στην …, όπως εκπροσωπείται νομίμως, στερούμενης ΑΦΜ, ε) της αλλοδαπής εταιρείας με την επωνυμία «….», που εδρεύει στην … (…, όπως νομίμως εκπροσωπείται, στερούμενης ΑΦΜ, στ) της αλλοδαπής εταιρείας με την επωνυμία «…», που εδρεύει στο …, όπως εκπροσωπείται νομίμως, στερούμενης ΑΦΜ, ζ) της αλλοδαπής εταιρείας με την επωνυμία «…, η οποία εδρεύει στην … … όπως νομίμως εκπροσωπείται και η) της αλλοδαπής εταιρείας με την επωνυμία «…», η οποία εδρεύει στην … (…, όπως εκπροσωπείται νόμιμα,, οι οποίες δεν παραστάθηκαν στο ακροατήριο και δεν εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Η αιτούσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 27-4-2020 αίτηση της, που κατατέθηκε στην Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με αριθμό έκθεσης καταθέσεως …/2020, προσδιορίστηκε για να συζητηθεί την ως άνω δικάσιμο, εγγράφηκε και εκφωνήθηκε από το έκθεμα.
Κατά την συζήτηση της υποθέσεως, ο πληρεξούσιος δικηγόρος της αιτούσας, αφού ανέπτυξε τους ισχυρισμούς του, ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στο σημείωμα του για το οποίο έλαβε προθεσμία κατάθεσης έως την 10η-6-2020.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τις υπ’ αριθμ. … και …/2020 εκθέσεις επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Πειραιώς …, τις οποίες νόμιμα επικαλείται και προσκομίζει η αιτούσα αποδεικνύεται ότι ακριβή αντίγραφα της από 27-4-2020 και με αριθμ.κατ. …/2020 αιτήσεως, με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για την δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας επιδόθηκαν νομότυπα και εμπρόθεσμα στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πειραιώς, κατ’ εφαρμογή των άρθρων 134 και 136 του Κ.Πολ.Δ., που καθιερώνουν τη νόμιμη πλασματική κλήτευση του διαδίκου με πραγματική επίδοση του εγγράφου στον εισαγγελέα, όταν εκείνος προς τον οποίο γίνεται η επίδοση έχει γνωστή διεύθυνση στην αλλοδαπή, όπως δηλαδή οι καθ’ων, χωρίς να παραβιάζονται με αυτόν τον τρόπο επιδόσεως οι διατάξεις των άρθρων 3, 5 και 6 της από 15 Νοεμβρίου 1965 Συμβάσεως της Χάγης για την επίδοση και κοινοποίηση στο εξωτερικό δικαστικών και εξώδικων πράξεων που αφορούν αστικές και εμπορικές υποθέσεις, την οποία έχουν επικυρώσει και η Τουρκία και η Δημοκρατία των Νήσων Μάρσαλ. Ειδικότερα, σύμφωνα με τις ως άνω διατάξεις όταν πρόκειται να γίνει επίδοση σε πρόσωπο που διαμένει σε συμβαλλόμενο κράτος η σχετική αίτηση απευθύνεται προς την αρμόδια αρχή της χώρας στην οποία γίνεται η επίδοση, η δε επίδοση διενεργείται είτε σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους στο οποίο γίνεται είτε σύμφωνα με τον τύπο ή την διαδικασία που επιθυμεί ο επισπεύδων, αρκεί να μην αντιβαίνει στη νομοθεσία του κράτους στο οποίο γίνεται η επίδοση και αποδεικνύεται από βεβαίωση που συντάσσει η αρμόδια αρχή του κράτους όπου έγινε η επίδοση, σύμφωνα με την οποία (βεβαίωση) θα προσδιορίζεται ο τύπος, η ημερομηνία εκτελέσεως της επιδόσεως και το πρόσωπο που παρέλαβε το επιδοτέο έγγραφο. Επομένως κατά τις διατάξεις της παραπάνω διεθνούς συμβάσεως, η επίδοση σε πρόσωπο που διαμένει στην επικράτεια ενός από τα συμβαλλόμενα κράτη, που γίνεται με επίσπευση υπηκόου του άλλου κράτους, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι συντελέστηκε από την παράδοση στον Εισαγγελέα του επιδοτέου εγγράφου, αλλά απαιτείται και η κατά τον παραπάνω τρόπο απόδειξη ότι πράγματι η επίδοση έγινε στο πρόσωπο προς το οποίο απευθυνόταν. Στην τελευταία, όμως, παράγραφο του άρθρου 15 της ως άνω Συμβάσεως ορίζεται ειδικά για τα ασφαλιστικά μέτρα ότι «οι διατάξεις των § 1 και 2 δεν εμποδίζουν τον δικαστή να διατάξει προσωρινά ή ασφαλιστικά μέτρα σε περίπτωση επείγουσας ανάγκης». Αν ακολουθηθεί η οδός της επίδοσης δια του εισαγγελέα, η διαδικασία είναι χρονοβόρα και ασφαλώς η παραλαβή της σχετικής βεβαίωσης που ορίζεται στο άρθρο 15 § 1 δεν είναι δυνατή στο μικρό χρονικό διάστημα που παρεμβάλλεται μεταξύ καταθέσεως της αιτήσεως στο δικαστήριο του κράτους μέλους διαβίβασης και συζήτησης. Συνεπώς, για την έγκυρη επίδοση αιτήσεως λήψεως ασφαλιστικών μέτρων σε διάδικο που διαμένει σε χώρα που έχει επικυρώσει την Σύμβαση της Χάγης αρκεί και η πλασματική κλήτευση του, μέσω της επιδόσεως στον Εισαγγελέα, οπότε η επίδοση θεωρείται ότι έχει συντελεστεί μόλις παραδοθεί το έγγραφο στον Εισαγγελέα. Συνεπώς, οι καθ’ων, παρότι κλητεύθηκαν νομίμως σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 134 και 136 του Κ.Πολ.Δ., δεν εμφανίστηκαν στην παρούσα δικάσιμο, κατά την εκφώνηση της υποθέσεως και συνεπώς πρέπει να δικαστούν ερήμην. Το Δικαστήριο, ωστόσο, πρέπει να προχωρήσει στη συζήτηση της υποθέσεως, σαν να ήταν παρόντες όλοι οι διάδικοι, σύμφωνα με το άρθρο 271 του Κ.Πολ.Δ..
Σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 149 εδ. 1 του ΚΙΝΔ υπόχρεος προς καταβολή του ναύλου είναι ο ναυλωτής ενώ κατά το άρθρο 153 από την παραλαβή του εμπορεύματος στον τόπο προορισμού ο παραλήπτης αναλαμβάνει εις ολόκληρο με το ναυλωτή την υποχρέωση να καταβάλει τον καθοριζόμενο στη φορτωτική ή το ναυλοσύμφωνο ναύλο καθώς και κάθε κατά τα ανωτέρω πρόσθετη παροχή. Αντιθέτως δεν είναι υπόχρεοι σε καταβολή του ναύλου ο φορτωτής, εφόσον αυτός είναι πρόσωπο άσχετο προς τα ανωτέρω ναυλωτή και παραλήπτη, όπως και τρίτα πρόσωπα τα οποία μεσολάβησαν απλώς ως μεσίτες ως πράκτορες του εκναυλωτή ή ναυλωτή στην κατάρτιση της συμβάσεως ναυλωτές. Περαιτέρω σύμφωνα με το άρθρο 152 Κ.Ι.Ν.Δ. ο εκναυλωτής δεν δικαιούται σε παρακράτηση των εμπορευμάτων για τη μη πληρωμή του ναύλου και των λοιπών παροχών (σταλιών, εξόδων κ.λπ.) δικαιούμενος μόνο σε δικαστική μεσεγγύηση αυτών, ανεξαρτήτως αν το φορτίο ανήκει στο ναυλωτή ή σε κάποιον τρίτο. Στην περίπτωση που στις σχέσεις των συμβαλλομένων μερών – εκναυλωτή και ναυλωτή ή μεταφορέα, φορτωτή και παραλήπτη εφαρμόζεται το ελληνικό δίκαιο και στο ναυλοσύμφωνο ή την φορτωτική υπάρχει η ρήτρα «lien», αυτή δεν ερμηνεύεται ως δικαίωμα παρακρατήσεως του φορτίου από τον εκναυλωτή -μεταφορέα ή επισχέσεως (άρθρο 325 ΑΚ) ή ενεχύρου ή άλλου δικαιώματος διακατοχής , αλλά ως δικαίωμα δικαστικής μεσεγγύησης του φορτίου προς επίτευξη του ως άνω σκοπού της εξασφάλισης της απαίτησης του θαλάσσιου μεταφορέα για το ναύλο και τις λοιπές συνακόλουθες παροχές, όπως επισταλίες κλπ,, ώστε να συμπορεύεται με τους κανόνες των άρθρων 130 και 152 ΚΙΝΔ (Αλ. Κιάντου Παμπούκη, Ναυτικό Δίκαιο Τόμος ΙΙ, Έκδοση Στ΄, σελ. 244, Μ. Χιωτάκη: Ο όρος lien on cargo στα ναυλοσύμφωνα και τις φορτωτικές, ENΔ 14, σελ. 385, ΜονΠρΠειρ 1326/2015, Α΄ Δημ ΝΟΜΟΣ). Το δικαίωμα δικαστικής μεσεγγυήσεως, ωστόσο, ατονεί όταν ο ναύλος σημειώνεται στην φορτωτική ως προπληρωθείς. Αυτό ισχύει και επί ναυλώσεως ως προς τις σχέσεις μεταξύ αρχικού εκναυλωτή και ναυλωτή. Έτσι εάν ο ναυλωτής καθυστερεί το ναύλο, ο εκναυλωτής δικαιούται σε μεσεγγύηση του φορτίου και όταν αυτό ανήκει κατά κυριότητα σε τυχόν υποναυλωτή ή τρίτο, όχι όμως και όταν ο υποναυλωτής προκατέβαλε τον οφειλόμενο από αυτό ναύλο στον υπεκναυλωτή – ναυλωτή (ad hoc Mον.Πρωτ.Αθ 1410/1977, ΕΝΔ 1977, 363επ).
Με την υπό κρίση αίτηση, η αιτούσα, ναυτιλιακή εταιρεία που έχει καταστατική έδρα στην αλλοδαπή (…), αλλά πραγματική στην Ελλάδα και είναι πλοιοκτήτρια του υπό σημαία Τανζανίας πλοίου με το όνομα …, επικαλούμενη την συνδρομή επείγουσας περίπτωσης και επικειμένου κινδύνου από την επισφαλή περιουσιακή κατάσταση της πρώτης των καθ’ων, ζητεί να ληφθούν ασφαλιστικά μέτρα εις βάρος των αντιδίκων της και να διαταχθεί μέχρι του χρηματικού ποσού των 2.128.685 ευρώ η συντηρητική κατάσχεση κάθε κινητής και ακίνητης περιουσίας τους, είτε στα χέρια τους ευρισκόμενη είτε στα χέρια τρίτων και ειδικότερα των 11 δεξαμενών αποθηκεύσεως υγρών καυσίμων και 6 ημιρυμουλκούμενων οχημάτων που περιγράφονται στην αίτηση και ανήκουν κατά κυριότητα στην δεύτερη έως έκτη των καθ’ων καθώς και των 29 εμπορευματοκιβωτίων με τις εκρηκτικές ύλες και τα πυρομαχικά που περιέχουν και ανήκουν κατά κυριότητα στην έβδομη και όγδοη των καθ’ων για την εξασφάλιση απαιτήσεως ύψους 1.565.144 ευρώ, που διατηρεί κατά της πρώτης των καθ’ων και πηγάζει από την από 13-11-2017 σύμβαση ναυλώσεως που κατήρτισε με αυτήν για την μεταφορά με το πλοίο της από τον λιμένα … στον λιμένα … των ως άνω δεξαμένων και ημιρυμουλκούμενων της δεύτερης έως έκτης των καθ’ων και από τον λιμένα της … στον λιμένα του … των εκρηκτικών υλών και πυρομαχικών της έβδομης και όγδοης των καθ’ων αντί συνολικού ναύλου 269.700 δολ.ΗΠΑ (95.000 δολ.ΗΠΑ ναύλος και 174.700 δολ.ΗΠΑ για έξοδα στους λιμένες φορτώσεως και εκφορτώσεως και για την διέλευση της διώρυγας του Σουέζ) τον οποίο όφειλε η αντισυμβαλλόμενη της – πρώτη των καθ’ων να της τον καταβάλλει εντός τριών εργασίμων ημερών από την φόρτωση, με την αιτούσα να έχει δικαίωμα ενεχύρου επί του φορτίου των λοιπών καθ’ων, σε περίπτωση υπερημερίας της πρώτης στην καταβολή του ναύλου ή στην ημερήσια αποζημίωση ύψους 1750 δολ.ΗΠΑ που της όφειλε η πρώτη σε περίπτωση αργίας του πλοίου από υπαιτιότητα της. Ειδικότερα, σύμφωνα με την αιτούσα, η πρώτη των καθ’ων εξακολουθεί να της οφείλει 58.666,45 δολ.ΗΠΑ για το ναύλο, τα 174.700 δολ.ΗΠΑ για τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε και 1.492.750 δολ.ΗΠΑ ως αποζημίωση για την αργία του πλοίου, καθώς από υπαιτιότητα της πρώτης των καθ’ων το πλοίο παρεξέκκλινε της πορείας του και την 7η-1-2018 κατασχέθηκε στον λιμένα του Ηρακλείου της Κρήτης, που παραμένει ακινητοποιημένο μέχρι την ημέρα καταθέσεως της παρούσας αιτήσεως. Τέλος, ζητεί να καταδικασθούν οι καθ’ων στην καταβολή των δικαστικών της εξόδων.
Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα, η αίτηση, αρμοδίως και παραδεκτώς, εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, που είναι καθ’ ύλη και κατά τόπον αρμόδιο, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 25 και 683 Κ.Πολ.Δ και 167 και 192 του Κ.Πολ.Δ.., λόγω του τόπου καταρτίσεως της από 13-11-2017 συμβάσεως ναυλώσεως μεταξύ της αιτούσας και της πρώτης των καθ’ων, από την οποία απορρέουν οι αξιώσεις των οποίων ζητεί την εξασφάλιση, που ήταν η έδρα της αιτούσας στις … στην οποία έλαβε το fixture recap από την πρώτη, σε συνδυασμό με το άρθρο 51 παρ. 1 και 3 περ Α΄ και Β΄ υποπερ. ε΄ Ν. 2172/1993, που καθιερώνει την λειτουργική αρμοδιότητα των δικαστηρίων του Πειραιά, για υποθέσεις ναυτικού δικαίου, όπως η παρούσα. Συνακόλουθα, το Δικαστήριο τούτο έχει και διεθνή δικαιοδοσία προς εκδίκαση της υπόθεσης. σύμφωνα με το άρθρο 3 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ. Ακολούθως, ενόψει του ότι εισάγεται προς διάγνωση ιδιωτική διαφορά από διεθνή έννομη σχέση, δηλαδή σχέση με στοιχεία αλλοδαπότητας, τίθεται θέμα εφαρμοστέου δικαίου που διέπει την επίδικη διαφορά. Εφαρμοστέο, λοιπόν, δίκαιο: α) ως προς τη διερεύνηση των διαδικαστικών προϋποθέσεων για την έγκυρη έναρξη, διεξαγωγή της δίκης και έκδοση απόφασης κατ’ ουσία – οι οποίες εξετάζονται πριν τη νομική και ουσιαστική βασιμότητα της αίτησης, είναι το ελληνικό δίκαιο (lex fori), το δίκαιο δηλαδή της έδρας του Δικαστηρίου που δικάζει, β) ως προς την από 13-11-2017 σύμβαση ναυλώσεως που καταρτίσθηκε μεταξύ της αιτούσας και της πρώτης των καθ’ων στην οποία περιέχεται, σύμφωνα με την αιτούσα και η ρήτρα lien για τα μεταφερόμενα φορτία των λοιπών καθ’ων εφαρμοστέο είναι επίσης το ελληνικό ουσιαστικό δίκαιο σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 1 περ. β΄ του Κανονισμού (ΕΚ) 593/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 17ης-6-2008 «για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (Ρώμη Ι)», ως το δίκαιο του τόπου εγκαταστάσεως της εκναυλώτριας – αιτούσας, αφού δεν προκύπτει από το recap επιλογή εφαρμοστέου δικαίου. Με βάση, λοιπόν, τις διατάξεις του ελληνικού ουσιαστικού και δικονομικού δικαίου, η αίτηση κατά το σκέλος που στρέφεται κατά της πρώτης των καθ’ων είναι ορισμένη και νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 107, 108, 149 και 152 του ΚΙΝΔ και τις διατάξεις των άρθρων 686, 688, 690 και 707 επ. του Κ.Πολ.Δ.. Ως προς τις υπόλοιπες, όμως, των καθ’ων, η αιτούσα δεν διατηρεί απαίτηση κατ’ αυτών με νόμιμο λόγο ευθύνης την από 13-11-2017 σύμβαση ναυλώσεως, αφού δεν ήταν αντισυμβαλλόμενες σε αυτήν και άρα δεν είχαν υποχρέωση καταβολής του οφειλόμενου ναύλου στην αιτούσα (βλ.σχετ. Αλ. Κιάντου – Παμπούκη: Ναυτικό Δίκαιο ΙΙ, Στ΄ Έκδοση, σελ 417, στη ναύλωση, και αν ο φορτωτής είναι άλλο πρόσωπο από τον ναυλωτή, οφειλέτης του ναύλου είναι πάλι ο ναυλωτής και όχι ο φορτωτής), με αποτέλεσμα το αιτούμενο ασφαλιστικό μέτρο της συντηρητικής κατασχέσεως της περιουσίας τους να είναι μη νόμιμο, καθώς αυτό παρέχεται για την εξασφάλιση χρηματικών απαιτήσεων. Κατ’ εφαρμογή, όμως, του άρθρου 692 του Κ.Πολ.Δ., η αίτηση, ως προς την δεύτερη έως όγδοη των καθ’ων, εκτιμώμενη ως αίτηση δικαστικής μεσεγγυήσεως των φορτίων τους, που ενδείκνυται βάσει του περιεχομένου της αιτήσεως και ειδικότερα της ρήτρας lien που επικαλείται η αιτούσα, είναι ορισμένη και νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 725 επ. του Κ.Πολ.Δ. και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Από την εκτίμηση της ένορκης καταθέσεως του μάρτυρος της αιτούσας καθώς και από όλα τα έγγραφα, που η τελευταία επικαλείται και προσκομίζει πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: H αιτούσα εταιρεία με την επωνυμία «…» αποτελεί ναυτιλιακή εταιρεία, που έχει καταστατική έδρα στις …, αλλά πραγματική στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην … στις … Αττικής), από όπου ασκείται η διοίκηση της και λαμβάνονται οι αποφάσεις για την εκμετάλλευση του υπό σημαία Τανζανίας φορτηγού πλοίου με το όνομα «…», του οποίου είναι πλοιοκτήτρια. Στα πλαίσια, λοιπόν, αυτής της δραστηριότητας της και ύστερα από τις σχετικές διαπραγματεύσεις που πραγματοποιήθηκαν με την ανταλλαγή ηλεκτρονικών μηνυμάτων, την 13η-11-2017 κατήρτισε σύμβαση ναυλώσεως του πλοίου της με την πρώτη των καθ’ων, δυνάμει της οποίας ανέλαβε την υποχρέωση να μεταφέρει με το πλοίο της: α) από τον λιμένα της … της Τουρκίας στον λιμένα … ένα φορτίο αποτελούμενο από 6 ημιρυμουλκούμενα οχήματα και 11 άδειες δεξαμενές καυσίμων και β) από τον λιμένα της … της Τουρκίας στον λιμένα του … ένα φορτίο αποτελούμενο από 20-25 εμπορευματοκιβώτια 20 ποδών που περιείχαν επικίνδυνα εκρηκτικά, αντί συνολικού ναύλου 95.000 δολ. ΗΠΑ. Ειδικότερα από το περιεχόμενο των ηλεκτρονικών μηνυμάτων που αντήλλαξαν την 12η-11 και την 13η-11-2017 η αιτούσα, για λογαριασμό της οποίας ενεργούσαν ως άμεσοι αντιπρόσωποι της η κοινών συμφερόντων διαχειρίστρια εταιρεία … και η εταιρεία … , με την πρώτη των καθ’ων, για λογαριασμό της οποίας ενεργούσε η εταιρεία … και κυρίως από το fixture recap του από 13-11-2017 και ώρα 9.04 μμ ηλεκτρονικού μηνύματος (σχετ. β΄) πιθανολογείται ότι ο ναύλος συμφωνήθηκε κατ’ αποκοπή στο χρηματικό ποσό των 95.000 δολ.ΗΠΑ και ήταν καταβλητέος εντός τριών εργασίμων ημερών, με τη ναυλώτρια να αναλαμβάνει την υποχρέωση καταβολής του χρηματικού ποσού των 1750 δολ.ΗΠΑ ημερησίως για τυχόν επισταλίες. Η αιτούσα, βέβαια, υποστηρίζει ότι η συμφωνία για το ύψος του ναύλου περιελάμβανε πέραν του χρηματικού ποσού των 95.000 δολ.ΗΠΑ και το χρηματικό ποσό των 174.700 δολ.ΗΠΑ για την κάλυψη των εξόδων της αιτούσας στους λιμένες φορτώσεως και εκφορτώσεως, καθώς και για την διέλευση της διώρυγας του Σουέζ, ενώ η υποχρέωση καταβολής ημερήσιας αποζημιώσεως ύψους 1750 δολ.ΗΠΑ δεν κάλυπτε μόνον τις επισταλίες αλλά και τις ημέρες που το πλοίο θα παρέμενε σε αργία από υπαιτιότητα της ναυλώτριας. Οι ισχυρισμοί της, όμως, αυτοί δεν πιθανολογούνται ως βάσιμοι καθώς στο από 13-11-2017 fixture recap, αλλά και στα μηνύματα που προηγήθηκαν δεν υπάρχει αναφορά σε αυτές τις καλύψεις, αλλά μόνον στον κατ’ αποκοπή ναύλο των 95.000 δολ.ΗΠΑ, ενώ στο από 11-11-2017 και περί ώρα 1.36 πμ ηλεκτρονικό μήνυμα των αντιπροσώπων της πρώτης των καθ’ων, ο όρος της καταβολής των 1750 δολ.ΗΠΑ ημερησίως αναφέρεται μόνον στις επισταλίες (dem usdoll 1750, pdpr fd ) και όχι σε δικαίωμα ναύλου παρεκκλίσεως ή επιστροφής. Πρέπει, βέβαια, να επισημανθεί ότι εάν πιθανολογηθεί ότι η αιτούσα υποβλήθηκε σε έξοδα στον λιμένα φορτώσεως ή για την διέλευση του πλοίου από τον λιμένα του Σουέζ ή ότι το πλοίο τέθηκε σε αργία από υπαιτιότητα της ναυλώτριας, τότε θα εξετασθεί η αξίωση αποζημιώσεως της με βάση τις διατάξεις του άρθρου 149 του ΚΙΝΔ. H πρώτη της καθ’ης προχώρησε στην ως άνω σύμβαση ναυλώσεως καθώς προηγουμένως είχαν απευθυνθεί σε εκείνη οι κυρίες των ημιρυμουλκούμενων οχημάτων και των δεξαμενών καυσίμου, ήτοι η δεύτερη των καθ’ων για την δεξαμενή μεταφοράς καυσίμου με αριθμό πλαισίου … τύπου …, η τρίτη των καθ’ων για τρία ημιρυμουλκούμενα οχήματα και πέντε δεξαμενές αποθηκεύσεως καυσίμων με αριθμούς πλαισίου …, άπαντα τύπου …, η τέταρτη των καθ’ων για δύο δεξαμενές υγραερίου με αριθμούς …, τύπου …, η πέμπτη των καθ’ων για ένα ημιρυμουλκούμενο όχημα με δεξαμενή με αριθμό 0152-241701046, τύπου … και η έκτη των καθ’ων για ένα ημιρυμουλκούμενο όχημα με δεξαμενή χωρητικότητας 57 κυβικών μέτρων με αριθμό πλαισίου … και μία δεξαμενή χωρητικότητας 115 κυβικών μέτρων με σειριακό αριθμό …, τύπου … και κατήρτισαν με αυτήν συμβάσεις ναυλώσεως, με την πρώτη των καθ’ων να αναλαμβάνει την ευθύνη της μεταφοράς ως συμβατική μεταφορέας – εκναυλώτρια, χωρίς, όμως, να πιθανολογούνται άλλα στοιχεία, όπως το ύψος του ναύλου για αυτήν την συμφωνία. Ως προς τα φορτία με τα εκρηκτικά που περιέχονταν στα είκοσι εννέα εμπορευματοκιβώτια, η μη διάδικος στην παρούσα δίκη τουρκική εταιρεία με την επωνυμία «…» απευθύνθηκε στην πρώτη των καθ’ων στις αρχές Νοεμβρίου του 2017 και της ανέθεσε να ανεύρει πλοίο για την θαλάσσια μεταφορά τους από τον λιμένα … της Τουρκίας στον λιμένα του …. Η … δεν ήταν κυρία των ως άνω εμπορευμάτων, αλλά δυνάμει συμβάσεων ναυλώσεως που είχε προηγουμένως καταρτίσει με τις κυρίες των φορτίων ήτοι την πέμπτη των καθ’ων για τα δεκαέξι εμπορευματοκιβώτια και την έκτη για τα δεκατρία ανέλαβε την υποχρέωση για την μεταφορά τους ως συμβατική μεταφορέας με το ναύλο να καθορίζεται στο χρηματικό ποσό των 152.800 δολ.ΗΠΑ για τα δεκαέξι εμπορευματοκιβώτια, που περιείχαν το φορτίο της πέμπτης και των 89.000 δολ.ΗΠΑ για τα δεκαέξι εμπορευματοκιβώτια με το φορτίο της έκτης των καθ’ων. Σε εκτέλεση, λοιπόν, της συμβάσεως ναυλώσεως μεταξύ της αιτούσας και της πρώτης των καθ’ων, το πλοίο … της αιτούσας κατέπλευσε την 18η-11-2017 στον λιμένα της … και φόρτωσε τα οχήματα και τις δεξαμενές της δεύτερης έως έκτης των καθ’ων, οι οποίες είχαν προηγουμένως αναθέσει στην πρώτη εξ αυτών την μεταφορά τους ως συμβατική μεταφορέα. Με την φόρτωση του ως άνω φορτίου στο πλοίο αυτών των συμβάσεων, η πρώτη των καθ’ων προχώρησε στην έκδοση θαλάσσιων φορτωτικών για κάθε φορτίο διαφορετικής κυρίας, στις οποίες ανέγραψε ως φορτώτρια την καθεμία από την δεύτερη έως και έκτη των καθ’ων για τα οχήματα και τις δεξαμενές, κυριότητας της και ως παραλήπτη το φυσικό πρόσωπο που θα τα παραλάμβανε στον λιμένα …. Επίσης, σε κάθε θαλάσσια φορτωτική που θα ρύθμιζε τις σχέσεις μεταξύ φορτωτή, παραλήπτη και θαλάσσιου μεταφορέα, δεδομένου ότι δεν υπήρχε άλλος συμβατικός δεσμός μεταξύ τους (η ναύλωση είχε καταρτισθεί μεταξύ της αιτούσας και της πρώτης των καθ’ων), αναγράφηκε ότι ο ναύλος είχε προκαταβληθεί στην πραγματική θαλάσσια μεταφορέα – αιτούσα. Ακολούθως το πλοίο απέπλευσε από τον λιμένα της … και την 22α Νοεμβρίου κατέπλευσε στον λιμένα του Μερσίν, που δυνάμει της συμβάσεως ναυλώσεως που είχε καταρτίσει με την πρώτη των καθ’ων πραγματοποιήθηκε η φόρτωση των 29 εμπορευματοκιβωτίων με τα εκρηκτικά, κυριότητας της έβδομης και της όγδοης, αφού μετά την κατάρτιση της από 13-11-2017 συμβάσεως ναυλώσεως, η πρώτη των καθ’ων το υποναύλωσε κατά χωρητικότητα για την μεταφορά αυτών των εμπορευματοκιβωτίων στην …, η οποία με την σειρά της είχε αναλάβει την θαλάσσια μεταφορά τους ως συμβατική θαλάσσια μεταφορέας, δυνάμει των συμβάσεων ναυλώσεως που είχε υπογράψει με τις κυρίες τους – έβδομη και όγδοη των καθ’ων. Έτσι, οι συμβατικές σχέσεις, που δημιουργήθηκαν μεταξύ των μερών ήταν αιτούσα – πρώτη των καθ’ων, πρώτη των καθ’ων με καθεμία από την δεύτερη έως και έκτη, πρώτη των καθ’ων – … και … με καθεμία από τους έβδομη και όγδοη των καθ’ων, με τους αντισυμβαλλόμενους της κάθε συμφωνίας να αναλαμβάνουν τις υποχρεώσεις από την δική τους αυτοτελή σύμβαση. Επομένως, η αιτούσα θα εισέπραττε τον συμφωνηθέντα ναύλο των 95.000 δολ.ΗΠΑ από την πρώτη των καθ’ων, η πρώτη των καθ’ων τους συμφωνηθέντες ναύλους από την δεύτερη έως έκτη των καθ’ων και τον συμφωνηθέντα ναύλο από την … και η τελευταία ναύλο 158.000 δολ.ΗΠΑ από την έβδομη των καθ’ων και 89.000 δολ.ΗΠΑ από την όγδοη. Την 22α Νοεμβρίου 2017 και μετά την ολοκλήρωση της φορτώσεως το πλοίο της αιτούσας απέπλευσε από τον λιμένα του Μερσίν. Πριν την αναχώρηση του όμως, ο Πλοίαρχος του πλοίου της αιτούσας εξουσιοδότησε την πράκτορα του πλοίου στον ως άνω λιμένα … και εξέδωσε για την θαλάσσια μεταφορά του φορτίου της έβδομης και όγδοης των καθ’ων τις υπό στοιχ. … θαλάσσιες φορτωτικές εις διαταγή (δεν υπάρχει ρήτρα not to order) για τα εμπορευματοκιβώτια με τα εμπορεύματα της όγδοης των καθ’ων και τις υπό στοιχ. … θαλάσσιες φορτωτικές επίσης εις διαταγή (δεν υπάρχει ρήτρα not to order) για τα εμπορευματοκιβώτια με τα εμπορεύματα της έβδομης των καθ’ων. Σε καθεμία από αυτές τις φορτωτικές, αναγραφόταν ως φορτώτρια η έβδομη των καθ’ων για εκείνες που εκδόθηκαν για τα εμπορεύματα της ή η όγδοη για εκείνες τις φορτωτικές που εκδόθηκαν για τα εμπορεύματα της και ως παραλήπτρια: α) στις μεν φορτωτικές, που είχαν ως φορτώτρια την έβδομη αιτούσα, η … της Αιθιοπίας, που ήταν η μεσολαβούσα Τράπεζα στην Αιθιοπία στην οποία η αγοράστρια …, που αναγραφόταν ως notify party, θα κατέβαλε το τίμημα του κάθε τιμολογίου και θα παραλάμβανε τα νομιμοποιητικά έγγραφα, συμπεριλαμβανομένου του πρωτοτύπου της θαλάσσιας φορτωτικής, για την παραλαβή του φορτίου στον λιμένα του … και β) στις δε φορτωτικές, που είχαν ως φορτώτρια την όγδοη αιτούσα, η αγοράστρια …., στην υπό στοιχ. … και η … για λογαριασμό της … στην υπό στοιχ. … φορτωτική. Επίσης, κάθε φορτωτική περιείχε πλήρη περιγραφή του φορτίου, με τα διακριτικά στοιχεία του κάθε εμπορευματοκιβωτίου, των σφραγίδων, που είχαν τεθεί επ’ αυτού και των δεμάτων, που περιείχε, που όπως βεβαιωνόταν στην φορτωτική, με την δήλωση clean on board, ήταν σε προφανή καλή γενική και εξωτερική κατάσταση. Στην οπίσθια πλευρά κάθε φορτωτικής, υπήρχαν οι Γενικοί Όροι, που θα ρύθμιζαν τις σχέσεις των ενδιαφερομένων μερών (μεταφορέα, φορτωτή, παραλήπτη, νόμιμου κομιστή της), σύμφωνα με τους οποίους εφαρμοστέοι θα ήταν οι Κανόνες Χάγης Βίσμπυ, που περιέχονται στην Διεθνή Σύμβαση για την ενοποίηση ορισμένων νομικών κανόνων σχετικά με τις φορτωτικές, 1924/1968/1979, όπως ισχύουν στο κράτος φορτώσεως, ήτοι την Τουρκία. Επίσης, σύμφωνα με τον υπ’ αριθμ. 12 όρο, ο μεταφορέας διατηρεί ενέχυρο (lien) σε κάθε φορτίο για οποιοδήποτε ποσό οφειλόμενο, βάσει της συγκεκριμένης συμβάσεως ή άλλων συμβάσεων μεταξύ του εμπόρου και του μεταφορέα και έχει το δικαίωμα να πωλήσει το φορτίο ιδιωτικά ή με πλειστηριασμό, για να ικανοποιήσει τέτοιες απαιτήσεις. Περαιτέρω, στην εμπρόσθια όψη της κάθε φορτωτικής, βεβαιώθηκε από την εταιρεία …, η οποία όπως προαναφέρθηκε ως πράκτορας της καθ’ης ενεργούσε για λογαριασμό της και βάσει των εντολών της ότι ο ναύλος είχε προπληρωθεί (freight prepaid), όπως δηλαδή ακριβώς είχε βεβαιωθεί και στις φορτωτικές που είχαν προηγουμένως εκδοθεί από την αιτούσα . Οι ρήτρες αυτές, οι οποίες όπως αναφέρθηκε στην μείζονα σκέψη της παρούσας, απαλλάσσουν τον παραλήπτη των εμπορευμάτων και τον κάθε νόμιμο κομιστή της φορτωτικής από την προβλεπόμενη στο άρθρο 153 του ΚΙΝΔ ευθύνη του για την καταβολή στον θαλάσσιο μεταφορέα τυχόν οφειλόμενου ναύλου και λοιπών πρόσθετων του άρθρου 149 του ΚΙΝΔ. τέθηκε στην φορτωτική κατόπιν συμφωνίας της αιτούσας με τις φορτώτριες και αφού προηγουμένως οι τελευταίες (τρίτα μέρη στην σύμβαση ναυλώσεως μεταξύ της αιτούσας και της πρώτης των καθ’ων) είχαν εκπληρώσει ως ναυλώτριες την κύρια συμβατική τους υποχρέωση για την καταβολή ναύλου. Συγκεκριμένα πριν την έκδοση των ως άνω φορτωτικών και την παραλαβή τους από τις φορτώτριες, οι τελευταίες προχώρησαν σε καταβολή του οφειλόμενου ναύλου στις αντισυμβαλλόμενες τους, ήτοι η δεύτερη, τρίτη, τέταρτη, πέμπτη και έκτη στην πρώτη των καθ’ων (δεν πιθανολογείται ότι στην συμφωνία για μεταφορά με το πλοίο … μεσολάβησε και άλλη εταιρεία, όπως η … για την έβδομη και όγδοη) και η έβδομη και όγδοη των καθ’ων στην …, με την έβδομη να καταβάλει το χρηματικό ποσό των 158.000 δολ.ΗΠΑ και η όγδοη των καθ’ων το χρηματικό ποσό των 89.000 δολ.ΗΠΑ. Έτσι μετά τις ως άνω καταβολές προς τις εκναυλώτριες τους, οι φορτώτριες (δεύτερη έως όγδοη των καθ’ων), φρόντισαν να καταχωρηθεί στις θαλάσσιες φορτωτικές που παρέλαβαν η ρήτρα «ναύλος προπληρωθείς», ώστε σύμφωνα και με όσα αναφέρονται στην μείζονα σκέψη της παρούσας, να εξασφαλίσουν τα συμφέροντα των παραληπτών των φορτίων τους και οι τελευταίοι ή οποιοσδήποτε νόμιμος κομιστής αυτών των θαλάσσιων φορτωτικών να μην ευθύνονται έναντι του θαλάσσιου μεταφορέα για την καταβολή του ναύλου, σε περίπτωση υπερημερίας της πρώτης των καθ’ων στην σύμβαση ναυλώσεως που είχε καταρτίσει με την αιτούσα. Συνεπώς, με βάση την ρήτρα «ναύλος προπληρωθείς», η αιτούσα, που συνήνεσε στην καταχώρηση της στις φορτωτικές, που εξέδωσε ο πράκτορας της (δεν πιθανολογείται ότι ο Πλοίαρχος του πλοίου ή ο πράκτορας της αιτούσας στο Μερσίν δέχθηκαν να τεθεί η ρήτρα «ναύλος προπληρωθείς» στις φορτωτικές, χωρίς προηγουμένως να έχουν συνεννοηθεί με την καθ’ης, η οποία τους έδωσε την εντολή) ανέλαβε την κύρια συμβατική υποχρέωση να μεταφέρει τα φορτία στους λιμένες του Ομάν και του … και να τα παραδώσει στους παραλήπτες τους ή στο νόμιμο κομιστή των θαλάσσιων φορτωτικών που η ίδια είχε εκδώσει, χωρίς να έχει αξίωση κατά των ως άνω προσώπων για οφειλόμενο ναύλο, έξοδα, δαπάνες ή επισταλίες και δικαίωμα μεσεγγυήσεως (ρήτρα lien) των φορτίων μέχρι την εξόφληση της, σε περίπτωση που η αντισυμβαλλόμενη της – πρώτη των καθ’ων καθίστατο υπερήμερη στην καταβολή του συμφωνηθέντος ναύλου των 95.000 δολ..ΗΠΑ. Ακολούθως, το πλοίο της αιτούσας απέπλευσε από τον λιμένα του Μερσίν, την 23η-11-2017 και περί ώρα 13.40 μμ, με προορισμό τον λιμένα του …, στον οποίο υπολογιζόταν ότι θα καταπλεύσει την 10η-12-2017, αφού προηγουμένως, διερχόταν την διώρυγα του Σουέζ. Την 25η Νοεμβρίου 2017 το πλοίο κατέπλευσε στον λιμένα του Πορτ Σάιντ Αιγύπτου. Από εκεί, όμως, δεν συνέχισε την πορεία του, ώστε να διέλθει από την διώρυγα του Σουέζ και να προσεγγίσει τον λιμένα του …, αλλά παρεξέκλινε της πορείας του και έχοντας εκτός λειτουργίας το σύστημα AIS έπλεε στην Μεσόγειο έως και την 6η-1-2018 (ενδιάμεσα την 9η-12-2017 κατέπλευσε στον λιμένα του Πορτ Σάιντ που παρέμεινε για δύο ημέρες) που η Ελληνική Ακτοφυλακή το προσέγγισε στον θαλάσσιο κόλπο του Μιράμπελου της Κρήτης, ήτοι εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων και το οδήγησε στον λιμένα του Ηρακλείου, που την 10η-1-2018 κατασχέθηκε, μαζί με το μεταφερόμενο φορτίο, αφού σχηματίσθηκε εις βάρος του εκπροσώπου της καθ’ης, του Πλοιάρχου και των μελών του πληρώματος η υπό στοιχ. … ποινική δικογραφία για παράβαση του άρθρου 15 παρ. 1 εδ. α΄ του Ν. 2168/1993, κατά συναυτουργία, με σκοπό τον παράνομο εφοδιασμό ομάδων και οργανώσεων, διατάραξη της ασφάλειας πλοίων από πρόθεση κατά συναυτουργία, από την οποία μπορούσε να προκύψει κοινός κίνδυνος για ανθρώπους και για πράγματα και παράβαση του άρθρου 458 Α΄ του ΠΚ κατά συναυτουργία. Τελικώς, επί της σχηματισθείσας ποινικής δικογραφίας, εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 288/21-3-2019 αθωωτική απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Πειραιώς, που διέταξε την άρση των επιβληθεισών κατασχέσεων τόσο του πλοίου, όσο και του φορτίου, με αποτέλεσμα αυτά να αποδοθούν στους κυρίους τους, ήτοι το πλοίο … στην αιτούσα και τα φορτία σε καθεμία από την δεύτερη έως όγδοη των καθ’ων,. Εν τω μεταξύ, κατά το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την αναχώρηση του πλοίου από το αγκυροβόλιο του Πορτ Σάιντ (25-11-2017) έως και την κατάσχεση του στον λιμένα του Ηρακλείου (10-1-2018), η αιτούσα οχλούσε συνεχώς την πρώτη των καθ’ων αλλά και εκπροσώπους των λοιπών καθ’ων – φορτωτριών για την καταβολή του ναύλου που καθυστερούσε η πρώτη των καθ’ων – αντισυμβαλλόμενη της αλλά και την κάλυψη των δαπανών στις οποίες είχε υποβληθεί (βλ.σχετ. έγγραφα της αιτούσας Ζ, Η, Θ, Θ1 και Μ). Όπως λοιπόν πιθανολογείται, η πρώτη των καθ’ων πράγματι κατέστη υπερήμερη στην καταβολή του συμφωνηθέντος ναύλου και μόνον μετά από τις οχλήσεις της αιτούσας κατέβαλε την 7η-12-2017 το χρηματικό ποσό των 58.666,45 δολ.ΗΠΑ, χωρίς μέχρι σήμερα να έχει προβεί σε άλλη πληρωμή, με αποτέλεσμα να εξακολουθεί να οφείλει στην αιτούσα το χρηματικό ποσό των 23.257,95 δολ.ΗΠΑ, όπως προκύπτει και από το από 8-12-2017 και ώρα 01.06 μμ ηλεκτρονικό μήνυμα της … προς την πρώτη των καθ’ων (βλ.σχετ. ε΄ έγγραφο). Η αιτούσα, βέβαια, αξιώνει εξασφάλιση και για το χρηματικό ποσό των 174.700 δολ.ΗΠΑ για τα έξοδα της διελεύσεως της διώρυγας του Σουέζ πλην, όμως, το σχετικό αίτημα πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμο, καθώς όπως η ίδια η αιτούσα εκθέτει το πλοίο της έπλευσε μέχρι τον λιμένα του Πορτ Σάιντ την 25η-11-2017 και την 9η-12-2017 και επέστρεψε στην Μεσόγειο, χωρίς να διέλθει την διώρυγα του Σουέζ. Επίσης, δεν προσκομίζεται κανένα άλλο αποδεικτικό στοιχείο από το οποίο να πιθανολογείται ότι η αιτούσα κατά την εκπλήρωση των συμβατικών της υποχρεώσεων υποβλήθηκε σε έξοδα ή δαπάνες για τις οποίες έχει αξίωση αποζημιώσεως από τη ναυλώτρια του πλοίου της – πρώτη των καθ’ων. Άλλωστε και από το περιεχόμενο των σχετικών διαπραγματεύσεων που πραγματοποιούνταν έως την 4η 1-2018 κατά τις οποίες η πλευρά των ναυλωτών πρότεινε στην αιτούσα το χρηματικό ποσό των 80.000 δολ.ΗΠΑ ώστε το πλοίο να διέλθει την διώρυγα του Σουέζ και να καταπλεύσει στους λιμένες προορισμού συνάγεται ότι η αιτούσα δεν είχε υποβληθεί ακόμη σε έξοδα για την διέλευση του Σουέζ, αλλά μόνον με την προκαταβολή από την πρώτη των καθ’ων του χρηματικού ποσού των 80.000 δολ.ΗΠΑ για αυτόν τον σκοπό θα δεχόταν να συνεχίσει την εκτέλεση της μεταφοράς. Τέλος, η αιτούσα αξιώνει και εξασφάλιση για το χρηματικό ποσό του 1.492.750 δολ.ΗΠΑ που της οφείλει η πρώτη των καθ’ων ως αποζημίωση για την δέσμευση και την στέρηση της πλοίου της από υπαιτιότητα της πρώτης των καθ’ων κατά το χρονικό διάστημα από 26-11-2017 έως και την 27η-4-2020, ήτοι τον χρόνο καταθέσεως της υπό κρίση αιτήσεως. Kαι αυτό το αίτημα της, όμως, δεν πιθανολογείται ως βάσιμο και πρέπει να απορριφθεί, καθώς από τα ίδια αποδεικτικά μέσα πιθανολογείται ότι μετά την άφιξη του πλοίου της στο αγκυροβόλιο του Πορτ Σάιντ την 25η-11-2017, η αιτούσα, είχε κύρια συμβατική υποχρέωση έναντι της δεύτερης έως όγδοης των καθ’ων από τις συμβάσεις θαλάσσιας μεταφοράς και δόσεως/λήψεως θαλάσσιων φορτωτικών, που είχε καταρτίσει με αυτές, να συνεχίσει κανονικά το δρομολόγιο και να παραδώσει τα εμπορεύματα στις παραλήπτριες τους ή τους νόμιμους κομιστές των εκδοθεισών φορτωτικών, ακόμη και εάν δεν είχε εξοφληθεί από την πρώτη των καθ’ων και χωρίς να διατηρεί έναντι αυτών κάποιο δικαίωμα από το lien, που προβλεπόταν στους όρους των φορτωτικών, αφού ο ναύλος είχε προπληρωθεί. Αντί, όμως, να εκπληρώσει αυτήν την υποχρέωση της, προχώρησε σε αντισυμβατική μεταβολή της πορείας του πλοίου, αφού από το Πορτ Σάιντ, έπλευσε σε άγνωστη κατεύθυνση, έχοντας μάλιστα εκτός λειτουργίας το σύστημα AIS, επικαλούμενη την υπερημερία της πρώτης των καθ’ων, η οποία πράγματι υπήρχε, αλλά δεν της παρείχε το δικαίωμα μεταβολής της πορείας του πλοίου, κυρίως λόγω και της φύσεως μέρους του φορτίου, που ήταν εκρηκτικά, τα οποία, εκτός από εμπορική χρήση, μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και για στρατιωτικούς σκοπούς, με αποτέλεσμα να είναι βέβαιο ότι αν μεταφέρονταν σε άγνωστη κατεύθυνση και από πλοίο, που είχε απενεργοποιήσει το σύστημα AIS, θα δεσμεύονταν από κάποιο από τα παράκτια κράτη, καθώς θα κρινόταν ότι υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις ότι προορίζονταν για τρομοκρατικές πράξεις, όπως και συνέβη από τις ελληνικές αρχές, όταν έπλευσε στην Κρήτη. Συνεπώς η κατάσχεση του πλοίου από τις ελληνικές αρχές και η στέρηση της εκμεταλλεύσεως του μέχρι σήμερα από την αιτούσα οφείλεται σε υπαιτιότητα της τελευταίας.
Mε βάση επομένως τα ανωτέρω πιθανολογήθηκε ότι από την από 13-11-2017 σύμβαση ναυλώσεως του υπό σημαία Τανζανίας πλοίου με το όνομα … που καταρτίσθηκε μεταξύ της αιτούσας ως εκναυλώτριας και της πρώτης των καθ’ων ως ναυλώτριας, η τελευταία οφείλει στην αιτούσα το χρηματικό ποσό των 23.257,95 δολ.ΗΠΑ, για το οποίο δεν ευθύνονται, όμως, οι λοιπές των καθ’ων, λόγω της ρήτρας «ναύλος προπληρωθείς», που τέθηκε στις θαλάσσιες φορτωτικές που εξέδωσε η αιτούσα για την θαλάσσια μεταφορά των φορτίων τους με το ως άνω πλοίο της από τους λιμένες της … και του … στους λιμένες … και του …. Η ως άνω ρήτρα λειτουργεί υπέρ της δεύτερης έως και όγδοης των καθ’ων, καθώς όπως προπιθανολογήθηκε οι ίδιες κατέβαλαν στους αντισυμβαλλόμενους τους τον οφειλόμενο ναύλο για αυτήν την μεταφορά πριν την έκδοση των θαλάσσιων φορτωτικών των οποίων παραμένουν νόμιμες κομίστριες τους. Περαιτέρω, πιθανολογήθηκε ότι η πρώτη των καθ’ων δεν έχει κάποιο εμφανές περιουσιακό στοιχείο στην Ελλάδα, παρά μόνον τους τραπεζικούς λογαριασμούς που ενδεχομένως διατηρεί σε ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα, ενώ και από την υπερημερία της στην εξόφληση του οφειλόμενου ναύλου στην αιτούσα εκτιμάται ως αναξιόχρεη. Επομένως, συντρέχει η προϋπόθεση της επείγουσας περιπτώσεως να εξασφαλιστεί η ως άνω βάσιμη αξίωση της αιτούσας, που εκτιμάται ότι θα ανέλθει στο χρηματικό ποσό των 30.000 ευρώ, συμπεριλαμβανομένων τόκων και εξόδων διαιτησίας. Συνεπώς, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να απορριφθεί ως προς την δεύτερη, τρίτη, τέταρτη, πέμπτη, έκτη, έβδομη και όγδοη των καθ’ων και να γίνει δεκτή ως κατ’ ουσία βάσιμη εν μέρει για την πρώτη των καθ’ων και να διαταχθεί η συντηρητική κατάσχεση κάθε κινητής και ακίνητης περιουσίας της πρώτης των καθ’ης, μέχρι του χρηματικού ποσού των τριάντα χιλιάδων (30.000) ευρώ. Τέλος μέρος των δικαστικών εξόδων της αιτούσας πρέπει να επιβληθεί εις βάρος της πρώτης των καθ’ων σύμφωνα με τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει ερήμην των καθ’ων.
Απορρίπτει την αίτηση ως προς την δεύτερη, τρίτη, τέταρτη, πέμπτη, έκτη, έβδομη και όγδοη των καθ’ων.
Απορρίπτει ό,τι κρίθηκε απορριπτέο ως προς την πρώτη των καθ’ων.
Δέχεται εν μέρει την αίτηση ως προς την πρώτη των καθ’ων.
Διατάσσει την συντηρητική κατάσχεση κάθε κινητής και ακίνητης περιουσίας, ευρισκόμενης εις χείρας της ή εις χείρας τρίτων, μέχρι του χρηματικού ποσού των τριάντα χιλιάδων (30.000) ευρώ για την εξασφάλιση της αναφερόμενης στο σκεπτικό απαιτήσεως της αιτούσας.
Επιβάλλει εις βάρος της πρώτης των καθ’ων μέρος των δικαστικών εξόδων της αιτούσας τα οποία ορίζει στο χρηματικό ποσό των πεντακοσίων (500) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στον Πειραιά, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, την 30η Σεπτεμβρίου 2020.
Ο Δικαστής Ο Γραμματέας
(Για τη δημοσίευση)
ΜΑΛΛΟΥΧΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΣΤΟΡΑΚΑΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ