ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

Αριθμός   1307/2020

(Αριθ. καταθ. 2856/663/2020)

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

(Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων)

————————————

Αποτελούμενο από το Δικαστή Γεώργιο Ξυνόπουλο, Πρόεδρο Πρωτοδικών, ο οποίος ορίσθηκε με κλήρωση, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 3 του ν. 3327/2005.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 4 Σεπτεμβρίου 2020, χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα, για να δικάσει την υπόθεση, μεταξύ:

ΤΟΥ ΑΙΤΟΥΝΤΟΣ: … ο οποίος παραστάθηκε δια της πληρεξουσίας δικηγόρου του Ελένης Κατσαρού.

ΤΟΥ ΚΑΘ’ ΟΥ Η ΑΙΤΗΣΗ: … κατοίκου……., ο οποίος παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου του Πανάγου Αναγνωστόπουλου.

Ο αιτών ζητεί να γίνει δεκτή η από 22-5-2020 αίτησή του, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου, με αριθμό 2856/663/2020 και προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο της 12-6-2020, οπότε και αναβλήθηκε για τη δικάσιμο της 10-7-2020, ακολούθως δε για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας.

 

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν προφορικά τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν αυτοί δεκτοί καθώς και όσα αναφέρονται στο έγγραφο σημείωμα που κατέθεσαν.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

 

Ο αιτών επικαλείται επικείμενο κίνδυνο και ζητεί να διαταχθεί ως ασφαλιστικό μέτρο η συντηρητική κατάσχεση του νηολογημένου στην Ελλάδα μη αυτοδυνάμως κινούμενου πλωτού ναυπηγήματος (γερανού) … μετά των επ’ αυτού περιγραφόμενων στην κρινόμενη αίτηση εξαρτημάτων και μηχανημάτων, πλοιοκτησίας του καθ’ ου, προκειμένου να διασφαλιστεί η αναφερόμενη στο σκεπτικό απαίτηση του αιτούντος, προερχόμενη από τη σύμβαση αγοραπωλησίας που συνήφθη μεταξύ των διαδίκων και αφορώσα το ανεξόφλητο υπόλοιπο, ποσού 165.000 ευρώ, του τιμήματος το οποίο οφείλει ο αγοραστής καθ’ ου του ανωτέρω γερανού στον πωλητή αιτούντα, μέχρι του ποσού των 170.000 ευρώ, κατά τα ειδικότερα στην αίτηση αναφερόμενα. Τέλος, ο αιτών ζητεί να καταδικαστεί ο καθ’ ου στη δικαστική του δαπάνη. Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα, η αίτηση αρμοδίως και παραδεκτώς εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, που είναι καθ’ ύλην και κατά τόπον αρμόδιο, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 22 και 683 παρ. 1 ΚΠολΔ σε συνδυασμό με το άρθρο 51 παρ. 1, 2, 3 και 5 του ν.2172/1993, που καθιερώνει την λειτουργική αρμοδιότητα των δικαστηρίων του Πειραιά για υποθέσεις ναυτικού δικαίου, τυγχάνει δε νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 361, 513 επ., ΑΚ, 706, 707, 708 και 176 του ΚΠολΔ. Πρέπει, συνεπώς, η κρινόμενη αίτηση να εξεταστεί περαιτέρω, ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.

Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 138 ΑΚ “Δήλωση βούλησης που δεν έγινε τα σοβαρά, παρά μόνο φαινομενικά (εικονική) είναι άκυρη. Άλλη δικαιοπραξία που καλύπτεται κάτω από την εικονική είναι έγκυρη, αν τα μέρη την ήθελαν και συντρέχουν οι όροι που απαιτούνται για τη σύστασή της”. Εξάλλου, στον ισχυρισμό για ακυρότητα δικαιοπραξίας ότι δεν έγινε στα σοβαρά, αλλά μόνο φαινομενικά, περιέχεται το στοιχείο της γνώσης από όλους της εικονικότητας (ΑΠ 257/72 ΝοΒ 20/1017, ΑΠ 517/80 ΝοΒ 28/1946, αρκεί η χρήση της λέξης “εικονικότητας” βλ. ΑΠ 713/80 ΝοΒ 29/37). Περαιτέρω, η εικονικότητα ως προς το τίμημα της πώλησης μπορεί να εμφανιστεί με δύο μορφές. Στη πρώτη μορφή οι συμβαλλόμενοι δηλώνουν ότι συμφώνησαν στην καταβολή ορισμένου τιμήματος, πλην όμως η πραγματική τους βούληση είναι να μην υπάρχει διόλου τίμημα. Στη περίπτωση αυτή η εικονικότητα ως προς το τίμημα ενδέχεται να σημαίνει ότι οι συμβαλλόμενοι δεν θέλησαν να καταρτίσουν ούτε πώληση ούτε οποιαδήποτε άλλη δικαιοπραξία (απόλυτη εικονικότητα), ενδέχεται, όμως, να σημαίνει ότι οι συμβαλλόμενοι θέλησαν να καταρτίσουν, κάτω από το μανδύα της πώλησης, μια άλλη δικαιοπραξία, λ.χ. δωρεά (σχετική εικονικότητα). Και στις δύο περιπτώσεις η πώληση είναι – λόγω εικονικότητας των δηλώσεων βουλήσεως των μερών ως προς το ουσιώδες στοιχείο της σύμβασης, δηλαδή το τίμημα – άκυρη ως προς το σύνολό της (138§ 1), ενώ το κύρος της δικαιοπραξίας που καλύπτεται από αυτή θα κριθεί σύμφωνα με την 138 παρ. 2 του ΑΚ. Πάντως, η μη καταβολή του συμφωνημένου τιμήματος καθαυτή δεν καθιστά, καταρχήν, άκυρη λόγω εικονικότητας την πώληση, αφού η σχετική υποχρέωση του αγοραστή μπορεί να αποσβεστεί με άφεση χρέους ή με άλλο τρόπο. Στη δεύτερη δε μορφή οι συμβαλλόμενοι δηλώνουν ότι συμφώνησαν στην καταβολή ορισμένου τιμήματος, πλην όμως το τίμημα που πραγματικά συμφώνησαν να καταβληθεί είναι μικρότερο ή (συνήθως) μεγαλύτερο από αυτό που παρουσίασαν προς τα έξω. Και εδώ η πώληση με το εικονικό τίμημα είναι στο σύνολο της εικονική και επομένως άκυρη (138 παρ. 1), ενώ το κύρος της καλυπτόμενης δικαιοπραξίας (δηλαδή της πώλησης με το μικρότερο ή το μεγαλύτερο τίμημα που πράγματι θέλησαν τα μέρη) θα κριθεί σύμφωνα με την 138 παρ. 2 (βλ. Π. Κορνηλακη, Ειδικό Ενοχικό Δίκαιο Ι, παρ. 31.4 και εκεί παραπομπές στη νομολογία), οπότε σε περίπτωση πώλησης με εικονικό τίμημα, στην οποία το πραγματικό τίμημα είναι μικρότερο από το αναγραφόμενο στο συμβόλαιο πώλησης, η εικονική πώληση είναι μερικώς άκυρη ως προς το υπερβάλλον – μη αληθινό – τίμημα, ενώ συγχρόνως δεν τίθεται αμφιβολία για την εγκυρότητα της καλυπτόμενης πώλησης με το μικρότερο τίμημα (Α. Γεωργιάδη Γενικές Αρχές Αστικού Δικαίου, 2002, παρ. 37 αριθ. 13). Στην προκείμενη περίπτωση, ο καθ’ ου αρνείται αιτιολογημένα τα θεμελιωτικά της υπό κρίση αίτησης πραγματικά περιστατικά, μεταξύ των οποίων την κατεπείγουσα περίπτωση και τον επικείμενο κίνδυνο που δικαιολογούν τη λήψη του αιτούμενου ασφαλιστικού μέτρου, περαιτέρω δε προέβαλε παραδεκτώς, όπως ο σχετικός ισχυρισμός εκτιμάται κατά περιεχόμενο από το παρόν Δικαστήριο, κατά την επ’ ακροατηρίω συζήτηση αλλά και με το σημείωμά του, ένσταση σχετικής (μερικής) εικονικότητας, σύμφωνα με το άρθρο 138 παρ. 2 ΑΚ, της από 18-1-2019 συμβάσεως αγοραπωλησίας, επικαλούμενος ότι το συμφωνηθέν τίμημα πωλήσεως του πλωτού γερανού ανερχόταν στο ποσό των 100.000 ευρώ και όχι στο αναγραφέν ποσό των 200.000 ευρώ, με αποτέλεσμα η σύμβαση να είναι εικονική ως προς το υπερβάλλον των 100.000 ευρώ ποσό του τιμήματος. Ο ανωτέρω ισχυρισμός, που βάλλει κατά της ουσιαστικής βασιμότητας της υπό διασφάλιση απαίτησης, τυγχάνει νόμιμος κατά την προαναφερθείσα διάταξη και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική του βασιμότητα.

Από τις επ’ ακροατηρίω ένορκες καταθέσεις του μάρτυρος του αιτούντος Π. Μ.  Θ. και του μάρτυρος του καθ’ ου Μ. Y.I.L.D.I.Z.  Τ., οι οποίες εκτιμώνται μόνες τους και σε συνδυασμό προς τα λοιπά αποδεικτικά μέσα καθώς και από όλα τα έγγραφα που προσκομίζουν οι διάδικοι, εκτιμώμενα είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, πλην της από … βεβαίωσης του νομίμου εκπροσώπου της εταιρίας περιορισμένης ευθύνης … η οποία αποτελεί βεβαίωση τρίτου και ως εκ τούτου δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη ούτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, ενόψει του γεγονότος ότι πραγματοποιήθηκε κατά την κρίση του παρόντος Δικαστηρίου, χωρίς να προκύπτει σκοπός άλλης χρήσεως, για να χρησιμοποιηθεί στην παρούσα δίκη (ΟλΑΠ 8/1987 ΝοΒ 1988.75, ΑΠ 421/1991 ΕλλΔνη 1992.127), πιθανολογούνται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Το έτος 2017, ο αιτών τύγχανε κύριος τριών πλωτών ναυπηγημάτων και ειδικότερα του νηολογημένου στην Ελλάδα μη αυτοδυνάμως κινούμενου πλωτού ναυπηγήματος (γερανού) …, της νηολογημένης στην Ελλάδα πλωτής φορτηγίδας με την ονομασία … (αριθμός νηολογίου Πειραιά …) και της νηολογημένης στην Ελλάδα πλωτής φορτηγίδας με την ονομασία «… (αριθμός νηολογίου Πειραιά …). Στα τέλη του ανωτέρω έτους, ο αιτών ήλθε σε επαφές με τον καθ’ ου, υπήκοο Τουρκίας, καθώς και με τον ομοεθνή συνεργάτη του τελευταίου …, ο οποίος δραστηριοποιείται επιχειρηματικά στην περιοχή Denizli της Τουρκίας, στον τομέα της χαλυβουργίας, προκειμένου οι τελευταίοι να προβούν στην αγορά και των τριών προπεριγραφέντων ναυπηγημάτων, με σκοπό την περαιτέρω εκμετάλλευσή τους. Στο πλαίσιο των ανωτέρω διαπραγματεύσεων καταρτίσθηκε η από 23-12-2017 έγγραφη συμφωνία μεταξύ του αιτούντος και της υπό σύσταση (τότε) ναυτικής εταιρίας (ν. 959/1979) με την επωνυμία …), η οποία εκπροσωπήθηκε κατά την υπογραφή της συμβάσεως από τη δικηγόρο Πειραιώς Σταυρούλα Κουβάτσου (βλ. το προσκομιζόμενο από τον καθ’ ου από 23-12-2017 ιδιωτικό συμφωνητικό με θεωρημένο το γνήσιο υπογραφής τόσο του αιτούντος όσο και της Σ. Κ. από την αρμόδια αστυνομική αρχή). Στο σημείο δε αυτό πρέπει να επισημανθεί ότι η ως άνω συμβληθείσα και υπό σύσταση ναυτική εταιρία είχε ιδρυθεί από τον καθ’ ου (συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο 41%), τον Γ. Ν.  Δ. (συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο 10%) και την εδρεύουσα στην Κύπρο εταιρία με την επωνυμία … (συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο 49%), οικονομικών και επιχειρηματικών συμφερόντων του προαναφερθέντος συνεργάτη του καθ’ ου, … (βλ. την από 3-5-2018 σύμβαση σύστασης ναυτικής εταιρίας καθώς και το από ιδρυτικό έγγραφο και καταστατικό της προαναφερθείσας αλλοδαπής εταιρίας). Δυνάμει δε της ανωτέρω σύμβασης, ο αιτών πώλησε τα προαναφερθέντα πλωτά ναυπηγήματα στην αγοράστρια εταιρία αντί συνολικού τιμήματος 200.000 ευρώ. Επισημαίνεται ότι στην προαναφερθείσα σύμβαση γίνεται μνεία ότι ο μεν πλωτός γερανός … χρήζει επισκευών για την αξιοπλοΐα του και τη λειτουργικότητα του λόγω παλαιότητας, οι δε φορτηγίδες … και «… ήταν λειτουργικές και έχρηζαν επισκευών. Άπαντα τα πωληθέντα ναυπηγήματα δεν μεταβιβάστηκαν και δεν παραδόθηκαν στους αγοραστές, οι δε τελευταίοι δεν κατέβαλαν το οφειλόμενο από την ανωτέρω σύμβαση πώλησης τίμημα, δεδομένου ότι ως προς τις φορτηγίδες διαπιστώθηκε η ύπαρξη νομικών προβλημάτων για τη μεταβίβαση αυτών και ειδικότερα ως προς την φορτηγίδα …, αυτή ήταν ακόμα καταχωρημένη, κατά το χρόνο της ανωτέρω συμφωνίας, στο όνομα του δικαιοπαρόχου (προηγούμενου ιδιοκτήτη) του αιτούντος, η δε φορτηγίδα «…, ευρισκόμενη στο θαλάσσιο χώρο του όρμου Αμπελακίων Σαλαμίνας, είχε χαρακτηριστεί ως ναυάγιο από τον Ο.Λ.Π., κατά την έννοια του άρθρου 3 του ν. 2881/2001. Εξαιτίας δε της αδυναμίας μεταβίβασης και παράδοσης των φορτηγίδων αλλά και της δεδομένης πρόθεσής των ως άνω συμβληθέντων μερών για υλοποίηση της σχετικής συμφωνίας αγοραπωλησίας, ο αιτών και η προαναφερθείσα ναυτική εταιρία προέβησαν σε νέα συμφωνία, στις 10-1-2018. Οι όροι δε της τελευταίας αποτυπώνονται σε ταυθήμερο έγγραφο, το οποίο προσκομίζεται από τον καθ’ ου, φέρει τίτλο … και υπογράφεται από τον αιτούντα, με θεωρημένο το γνήσιο αυτής από το ΚΕΠ Σαλαμίνας, δεν υπογράφεται όμως από τη νόμιμη εκπρόσωπο της αγοράστριας εταιρίας. Στο συγκεκριμένο δε έγγραφο, ο αιτών συνομολογεί την αδυναμία του να μεταβιβάσει – παραδώσει στην αγοράστρια ναυτική εταιρία τις δυο φορτηγίδες λόγω των προαναφερθέντων προβλημάτων, την πραγματοποιηθείσα, στις 23-12-2017, καταβολή ποσού 5.000 ευρώ εκ μέρους της τελευταίας για την αγορά του πλωτού γερανού …, την εμπορική αξία εκάστου πωληθέντος ναυπηγήματος καθώς και το πραγματικό τίμημα εκάστου πωληθέντος ναυπηγήματος, ήτοι 100.000 ευρώ για τον πλωτό γερανό, 50.000 ευρώ για τη φορτηγίδα … και 50.000 ευρώ για τη φορτηγίδα «…. Πέραν δε των ανωτέρω, με την ίδια συμφωνία, επαναπροσδιορίστηκε και ο τρόπος καταβολής του τιμήματος εκ μέρους της αγοράστριας εταιρίας για τον πλωτό γερανό, μέρος του οποίου (5.000 ευρώ) θα καταβαλλόταν έως τις 28-1-2018 και το λοιπό θα καταβαλλόταν σε μηνιαίες ισόποσες δόσεις, αρχής γενομένης από τις 30-3-2018. Εξάλλου, το τίμημα για τις φορτηγίδες συμφωνήθηκε να καταβληθεί μετά την ολοκλήρωση της μεταβίβασης αυτών και την σχετική καταχώρηση στο νηολόγιο. Μετά την κατάρτιση της ανωτέρω συμφωνίας και ενόψει της επικείμενης μεταβίβασης και παράδοσης των ναυπηγημάτων, η αγοράστρια εταιρία αφού παρέλαβε ουσιαστικά τον πλωτό γερανό …, επεδίωξε την μετασκευή αυτού και για το λόγο αυτό τον Ιούνιο του έτους 2018 εκδόθηκαν από το Διεθνές Γραφείο Επιθεωρήσεων Πλοίων και κατόπιν αιτήσεως του πατέρα του καθ’ ου, άδειες για την έναρξη εργασιών μετασκευής του συγκεκριμένου ναυπηγήματος. Περαιτέρω, από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά στοιχεία, πιθανολογήθηκε ότι δεν κατέστη δυνατή η μεταβίβαση των φορτηγίδων από τον αιτούντα στην ναυτική εταιρία, η οποία, όπως προαναφέρθηκε, ανήκει ουσιαστικά στον καθ’ ου και στον …, πλην όμως με δεδομένο ότι οι εργασίες μετασκευής είχαν προχωρήσει, αποφασίσθηκε τελικώς από τους προαναφερθέντες συνεταίρους να νηολογηθεί στο νηολόγιο Πειραιά ο πλωτός γερανός …, επ’ ονόματι μόνο του καθ’ ου. Για το λόγο δε αυτό σε συνδυασμό και με τις διαβεβαιώσεις του αιτούντος ότι τελικά και οι φορτηγίδες θα μεταβιβάζονταν – παραδίδονταν στην αγοράστρια ναυτική εταιρία, σύμφωνα με την αρχική συμφωνία της 23^ης-12-2017, συμφωνήθηκε τελικώς, μεταξύ του αιτούντος αφενός και του καθ’ ου και … αφετέρου, να καταρτιστεί νεώτερη έγγραφη συμφωνία αγοραπωλησίας με αγοραστή τον καθ’ ου, προκειμένου να μπορεί να καταστεί δυνατή η νηολόγηση του πλωτού γερανού. Για το λόγο δε αυτό υπογράφηκε το από 18-1-2019 ιδιωτικό συμφωνητικό στο κείμενο του οποίου αγοραστές του ναυπηγήματος φέρονται αμφότεροι οι προαναφερθέντες συνέταιροι, εντέλει όμως υπογράφηκε μόνο από τον καθ’ ου, ο οποίος και θα εμφανιζόταν στα νηολόγια Πειραιώς ως μοναδικός πλοιοκτήτης. Κατά τη διάρκεια δε των συνεννοήσεων για την υπογραφή του ανωτέρω συμφωνητικού, στο οποίο στηρίζεται η ένδικη απαίτηση, ο αιτών απαίτησε, προκειμένου να διασφαλίσει την καταβολή του τιμήματος και για τα άλλα δυο ναυπηγήματα έναντι του καθ’ ου και του συνεταίρου του αλλά και να μην εμφανίζεται ο ίδιος ότι αποξενώνεται από τα ως άνω περιουσιακά του στοιχεία, την αναγραφή του συνολικού τιμήματος και για τα τρία ναυπηγήματα, εκ των οποίων τις φορτηγίδες, σύμφωνα με τις διαβεβαιώσεις του, θα μεταβίβαζε σε σύντομο χρονικό διάστημα ενόψει της επικείμενης τακτοποίησης των ζητημάτων που εκκρεμούσαν γι’ αυτές. Πεισθείς, ο καθ’ ου προέβη στην υπογραφή του από 18-1-2019 συμφωνητικού, στο οποίο φέρεται ως τίμημα πώλησης του πλωτού γερανού …, το ποσό των 200.000 ευρώ, καταβλητέο τμηματικώς και ειδικότερα ποσό 20.000 ευρώ εντός δέκα ημερών από την υπογραφή του συγκεκριμένου συμφωνητικού, το λοιπό δε τίμημα σε 9 ισόποσες μηνιαίες δόσεις κατά το χρονικό διάστημα από 30-3-2019 έως 30-12-2019. Τελικώς, ο πλωτός γερανός … νηολογήθηκε στα νηολόγια Α/Π κλάσης Β’ Πλωτών Ναυπηγημάτων του Λιμένα Πειραιά, την 1-2-2019, με αριθμό 159, έναντι δε του συνολικού (πραγματικού) τιμήματος των 100.000 ευρώ, ο καθ’ ου έχει καταβάλει το ποσό των 35.000 ευρώ και συνεχίζει να οφείλει στον αιτούντα το λοιπό ποσό των 65.000 ευρώ. Ο δε ισχυρισμός του καθ’ ου εκ του άρθρου 442 ΑΚ, ότι από το προαναφερθέν οφειλόμενο ποσό πρέπει να αφαιρεθεί ποσό 25.000 ευρώ, το οποίο δαπάνησε ο καθ’ ου για την επισκευή των δυο φορτηγίδων, τυγχάνει αβάσιμος και ως εκ τούτου απορριπτέος, δεδομένου ότι δεν πιθανολογήθηκε από κανένα αποδεικτικό στοιχείο η σχετική δαπάνη. Εξάλλου, ο αιτών δεν έχει μεταβιβάσει, μέχρι και σήμερα, στον καθ’ ου και τον …, τις προαναφερθείσες φορτηγίδες. Ενόψει των ανωτέρω, το προαναφερθέν από 18-1-2019 συμφωνητικό, πιθανολογείται ότι τυγχάνει εικονικό ως προς το από υπερβάλλον ποσό των 100.000 ευρώ, κατά παραδοχή του σχετικώς προβληθέντος ισχυρισμού του καθ’ ου εκ του άρθρου 138 παρ. 2 ΑΚ, δεδομένου ότι πραγματική βούληση των συμβληθέντων στην ανωτέρω σύμβαση μερών ήταν η πώληση και μεταβίβαση του πλωτού γερανού αντί τιμήματος 100.000 ευρώ, ποσό το οποίο είχε ήδη καθοριστεί ως εμπορική αξία του πωλούμενου πλωτού ναυπηγήματος, ήδη με το από 10-1-2018 ιδιωτικό συμφωνητικό, μεταξύ του πωλητής – αιτούντος και της ναυτικής εταιρίας των συμφερόντων του καθ’ ου και του επαγγελματικού συνεργάτη του …. Η ανωτέρω κρίση του παρόντος Δικαστηρίου ενισχύεται, κατ’ αρχήν, από αμφότερα τα προαναφερθέντα από 23-12-2017 και 10-1-2018 ιδιωτικά συμφωνητικά από τα οποία προκύπτει χρονική συνέχεια στις διαπραγματεύσεις για την πώληση και των τριών πλωτών ναυπηγημάτων του αιτούντων. Στις συγκεκριμένες δε διαπραγματεύσεις συμμετείχε ενεργά και ο ίδιος ο καθ’ ου, ο οποίος δραστηριοποιούνταν, κατά τα προαναφερθέντα, μέσω της ναυτικής εταιρίας …», της οποίας τύγχανε μέτοχος. Τη συμμετοχή δε του καθ’ ου στις ανωτέρω διαπραγματεύσεις, ήδη από το έτος 2017, καθώς και την γνώση της κατάστασης του πλωτού γερανού από τον τελευταίο κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, οπότε και πραγματοποιούνταν έλεγχοι και επιθεωρήσεις, συνομολογεί και ο αιτών με το σημείωμά του. Οι δε ισχυρισμοί του αιτούντος ότι το 2017 επήλθε συμφωνία με τον καθ’ ου και τον … για τη μεταβίβαση σε αυτούς μόνο του πλωτού γερανού αντί τιμήματος 200.000 ευρώ καθώς και ότι ο ίδιος ο αιτών πρότεινε στον καθ’ ου και τον επαγγελματικό συνεργάτη του να τους δωρίσει τις δυο φορτηγίδες, αναιρείται αποδεικτικά από αμφότερα τα προαναφερθέντα συμφωνητικά, από τα οποία συνάγεται ότι αντικείμενο αγοραπωλησίας αποτέλεσαν και τα τρία πλωτά ναυπηγήματα, για έκαστο των οποίων μάλιστα προσδιορίστηκε, δυνάμει της από 10-1-2018 συμβάσεως, συγκεκριμένο τίμημα (100.000 ευρώ για τον πλωτό γερανό και 50.000 ευρώ για έκαστη φορτηγίδα). Πέραν δε των προαναφερθέντων, επισημαίνεται ότι κατά την κρίση του παρόντος Δικαστηρίου, αντίκειται στους κανόνες της λογικής και της συναλλακτικής πρακτικής να γίνεται, τον Ιανουάριο του έτους 2019, αποδεκτό από τον καθ’ ου αγοραστή τίμημα για τον πλωτό γερανό, ανερχόμενο στο ποσό των 200.000 ευρώ, τη στιγμή που έναν ακριβώς χρόνο πριν ο ίδιος είχε αποδεχθεί, μέσω της εταιρίας του, τίμημα ύψους 100.000 ευρώ για το ίδιο πλωτό ναυπήγημα, δεδομένης και της ανάγκης επισκευών στο γερανό λόγω της παλαιότητάς του, όπως ρητώς μνημονεύεται στα από 23-12-2017 και 10-1-2018 ιδιωτικά συμφωνητικά. Εξάλλου, οι ανωτέρω παραδοχές δεν μπορούν να αναιρεθούν από την κατάθεση του μάρτυρος του αιτούντος, ο οποίος αντλεί τη γνώση του για την ένδικη υπόθεση κυρίως από τον ίδιο τον αιτούντα θείο του και δεν έχει προσωπική αντίληψη για τις διαπραγματεύσεις που είχαν ξεκινήσει, μεταξύ των διαδίκων, ήδη από το έτος 2017 για τα πλωτά ναυπηγήματα του αιτούντος. Περαιτέρω, από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα πιθανολογήθηκε η επισφαλής περιουσιακή κατάσταση του καθ’ ου, μοναδικό περιουσιακό στοιχείο του οποίου στην Ελλάδα είναι το παραπάνω πλωτό ναυπήγημα, το οποίο είναι ηλικίας ήδη 55 ετών (κατασκευάστηκε το έτος 1966), εκτίθεται σε θαλάσσιους κινδύνους, χωρίς να πιθανολογείται ότι αυτό είναι ασφαλισμένο (ο καθ’ ου δεν προσκομίζει σχετικό πιστοποιητικό ασφάλισης) και συνακόλουθα υπάρχει κίνδυνος για την ικανοποίηση της προαναφερόμενης απαίτησης του αιτούντος, ποσού 65.000 ευρώ. Ενόψει των παραπάνω, πρέπει προς εξασφάλιση της απαιτήσεως του αιτούντος, το ύψος της οποίας πιθανολογείται ότι θα ανέλθει, μαζί με τους τόκους και τα έξοδα, μέχρι την απόκτηση εκ μέρους του εκτελεστού τίτλου κατά του καθ’ ου, στο ποσό των 80.000 ευρώ, να διαταχθεί η συντηρητική κατάσχεση του πλωτού γερανού του τελευταίου, ο οποίος (γερανός) ευρίσκεται σε ναυπηγικές εγκαταστάσεις στην περιοχή του Περάματος.

Με βάση τα ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως και κατ’ ουσίαν βάσιμη, ενώ, όπως ορίζεται στο διατακτικό, δύναται να αντικατασταθεί το ασφαλιστικό μέτρο της συντηρητικής κατάσχεσης με το ηπιότερο μέτρο της εγγυοδοσίας (άρθρο 692 παρ. 1, 3, 704 ΚΠολΔ, Τζίφρα Ασφ. Μέτρα 1976 σελ. 128). Τα δε δικαστικά έξοδα του αιτούντος πρέπει να επιβληθούν κατά ένα μέρος σε βάρος του καθ’ ου, σύμφωνα με το άρθρο 178 ΚΠολΔ (καθόσον το άρθρο 178 παρ. 3 του Κώδικα περί Δικηγόρων καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε με το άρθρο 84 παρ. 2 του ν. 4194/2013), το οποίο εφαρμόζεται αναλογικά και στη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (αρθρ. 686 επ. ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

• ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
• ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αίτηση.
• ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ τη συντηρητική κατάσχεση του νηολογημένου στην Ελλάδα μη αυτοδυνάμως κινούμενου πλωτού ναυπηγήματος (γερανού) … (αριθμός νηολογίου Α/Π κλάσης Β’ Πλωτών Ναυπηγημάτων Πειραιά …) μετά των επ’ αυτού περιγραφόμενων στο σκεπτικό της παρούσας εξαρτημάτων και μηχανημάτων, μέχρι του ποσού των ογδόντα χιλιάδων (80.000) ευρώ προς εξασφάλιση της αναφερόμενης στο σκεπτικό απαιτήσεως του αιτούντος.
• ΠΑΡΕΧΕΙ στον καθ’ ου τη δυνατότητα να ματαιώσει ή να αντικαταστήσει τη συντηρητική κατάσχεση με ισόποση εγγυοδοσία υπέρ του αιτούντος, καταθέτοντας στο Γραμματέα αυτού του Δικαστηρίου ίσης αξίας με το ανωτέρω ποσό εγγυητική επιστολή αξιόχρεης στην Ελλάδα Τράπεζας.
• ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον καθ’ ου στην πληρωμή μέρους των δικαστικών εξόδων του αιτούντος, τα οποία ορίζει στο ποσό των διακοσίων (200) ευρώ.

 

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, στις 12 Οκτωβρίου 2020.

 

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ                      Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

(για τη δημοσίευση)