ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ
Αριθμός Απόφασης
1512 /2020
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Γεωργία Παναγιωτοπούλου, Πρόεδρο Πρωτοδικών, η οποία ορίστηκε κατόπιν κληρώσεως σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.3327/2005.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 28 Σεπτεμβρίου 2020, χωρίς τη σύμπραξη γραμματέα, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της αιτούσας: Της … …, το γένος …, κατοίκου …, οδός … με ΑΦΜ …, με την ιδιότητά της ως ετερόρρυθμου εταίρου της εταιρείας με την επωνυμία “… (ΥΠΟ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ), η οποία παραστάθηκε στο Δικαστήριο δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της Χαράλαμπου Σαμαρά (ΑΜ ΔΣΠ 5950)
Της καθ’ης η αίτηση: Της εταιρείας με την επωνυμία “…” και το διακριτικό τίτλο “…”, που εδρεύει στο …, με ΑΦΜ … ΔΟΥ Ε’ Πειραιά και αρ. ΓΕΜΗ …, όπως νομίμως εκπροσωπείται, η οποία υπεισήλθε στη θέση της ετερόρρυθμης εταιρείας με την επωνυμία “…” πρώην ομόρρυθμης εμπορικής εταιρείας με την επωνυμία “…”, η οποία παραστάθηκε στο Δικαστήριο δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της Νικολάου Σαββίδη (ΑΜ ΔΣΠ 3682).
Η αιτούσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 13-07-2020 αίτησή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου, με αριθμό καταθέσεως 4950/1095/2020, προσδιορίστηκε, με πράξη του Προέδρου του Δικαστηρίου τούτου για τη δικάσιμο της 04-08-2020 και μετά από νόμιμη αναβολή για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, οπότε και συζητήθηκε.
Κατά τη συζήτηση της υποθέσεως οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά τις διατάξεις των παρ. 1 και 2 του άρθρου 912 ΚΠολΔ «Αν ασκηθεί εμπρόθεσμα ανακοπή ή έφεση κατά της απόφασης που κηρύχθηκε προσωρινά εκτελεστή σύμφωνα με το άρθρο 908 ή 910, μπορεί έως την συζήτηση στο ακροατήριο της ανακοπής ή της έφεσης, να διαταχθεί, αν το ζητήσει ο διάδικος που νικήθηκε, να ανασταλεί οριστικά ή εν μέρει η εκτέλεση ώσπου να εκδοθεί οριστική απόφαση, με τον όρο να δοθεί εγγύηση η οποία ορίζεται από την απόφαση που διατάζει την αναστολή ή και χωρίς εγγύηση, εφόσον πιθανολογείται η ευδοκίμηση της ανακοπής ή της έφεσης» (παρ. 1). «Την αναστολή της παρ. 1 διατάζει το δικαστήριο το οποίο εξέδωσε την απόφαση που προσβάλλεται. Η αίτηση συζητείται κατά τη διαδικασία των άρθρων 686 επ….» (παρ. 2). Από τις προαναφερόμενες διατάξεις προκύπτει ότι αν μια δικαστική απόφαση κηρύχθηκε προσωρινώς εκτελεστή, ο διάδικος που ηττήθηκε δικαιούται να ζητήσει από το δικαστήριο που την εξέδωσε την αναστολή της εκτέλεσής της, είτε απειλείται είτε άρχισε η αναγκαστική εκτέλεση (βλ. Τζίφρα, Ασφαλιστικά Μέτρα, έκδ. 3η, σελ. 464 – 468 παρ. 4 IV τέλος), με σχετική αίτηση του, αφού η ως άνω διάταξη δεν προϋποθέτει έναρξη εκτέλεσης, αλλά απλά εκτελεστότητα. Προϋπόθεση χορήγησης της αναστολής είναι να έχει ασκηθεί, από τον ηττηθέντα διάδικο, παραδεκτώς ανακοπή ή έφεση κατά της απόφασης και να πιθανολογείται η ευδοκίμηση ενός τουλάχιστον λόγου αυτών, οπότε τότε μόνο το δικαστήριο, για τη χορήγηση ή μη της αναστολές, ερευνά αθροιστικώς και τη συνδρομή του στοιχείου της βλάβης από την εκτέλεση της απόφασης στο πρόσωπο του αιτούντος, η οποία (βλάβη) άλλως (δηλ. αν το ένδικο μέσο ασκήθηκε απαραδέκτως ή αν δεν πιθανολογείται η ευδοκίμηση του), δεν ερευνάται (βλ. ΕΑ 2/2012, ΠΠΘ 1288/2013 δημ. στη ΝΟΜΟΣ). Το επιλαμβανόμενο της αίτησης αναστολής δικαστήριο δικάζει κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων. Για το λόγο αυτό απαιτείται, επιπροσθέτως, η πιθανολόγηση της συνδρομής επείγουσας περιπτώσεως ή της αποτροπής επικειμένου κινδύνου (βλ. Βαθρακοκοίλη, ΕρμΚΠολΔ, υπό άρθρο 912 αρ. 7 και 8, σελ. 177 επ., Μπρίνια, Αναγκ.Εκτελ. έκδ. β`, άρθρο 912 παρ. 61, σελ. 165). Περαιτέρω, κατά το άρθρο 25 ΕμπΝ, ο ετερόρρυθμος συνεταίρος δεν υπόκειται εις ζημίας, ει μη μόνον καθόσον αύται δεν υπερβαίνουν το ποσό των χρημάτων, τα οποία κατέθεσε ή όφειλε να καταθέσει εις την εταιρεία. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι η ευθύνη του ετερόρρυθμου εταίρου για τα χρέη της εταιρείας είναι ατομική και περιορισμένη μέχρι το ύψος της εισφοράς του. Ο περιορισμός της Από τις ανωτέρω διατάξεις συνάγεται ότι η ευθύνη του ετερόρρυθμου εταίρου για τα χρέη της εταιρίας είναι ατομική και περιορισμένη μέχρι του ύψους της εισφοράς του ή του τυχόν μεγαλύτερου αλλά συγκεκριμένου χρηματικού ποσού που προσδιορίστηκε με την εταιρική σύμβαση, άμεση μεν πλην επικουρική, δηλαδή τελούσα υπό την αίρεση ότι απέβη άκαρπη η αναγκαστική εκτέλεση κατά της εταιρικής περιουσίας (Βλ. ΕφΑΘ 3955/2003 ΕλλΔ 44. 1655, 10343/1986 ΕλλΔ 29. 303, Εφθεσ 361/1998 ΕπισκΕΔ 1998 809, Τσιριντάνη, Στοιχ.Εμπ.Δ. σελ. 74, Γεωργακόπουλου, Το Δίκ. των Εμπ. Εταιρ. σελ. 274, αντιθέτως υπέρ της πρωτογενούς ευθύνης Σελέκος, ΕΕμπΔ ΜΕ 210, Λιακόπουλος και Ρόκας, ΕΕμπΔ ΜΓ 785 και 87, Γεωργακόπουλος, Εγχειρ. Σελ. 1290, ΕφΛαρ 211/2005, ΕπισκΕμπΔ 2005/689, δημοσίευση ΝΟΜΟΣ).
Με την υπό κρίση αίτησή της, η αιτούσα ζητεί να ανασταλεί η εκτέλεση της με αριθμό 2079/2020 οριστικής απόφασης (Τμήμα Ναυτικών Διαφορών), αυτού του Δικαστηρίου, η οποία εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία και κηρύχθηκε κατά ένα μέρος προσωρινά εκτελεστή σε βάρος της, μέχρι να εκδοθεί απόφαση επί της από 13-07-2020 εφέσεως που άσκησε νομότυπα και εμπρόθεσμα κατ’ αυτής, για το λόγο ότι θα ευδοκιμήσει η έφεσή της και θα υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη. Η αίτηση αυτή αρμόδια φέρεται για να συζητηθεί ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, κατά την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων ( άρθρα 686 επ. του ΚΠολΔ ) και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στη διάταξη του άρθρου 912 του ΚΠολΔ. Πρέπει επομένως να ερευνηθεί περαιτέρω και κατ΄ ουσίαν.
Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρος της αιτούσας στο ακροατήριο, από τα έγγραφα που επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, από την υπ’αριθ. …/2019 ένορκη βεβαίωση του μάρτυρος … …, ενώπιον του Ειρηνοδίκη Αμαρουσίου, η οποία δόθηκε με επιμέλεια της αιτούσας και η οποία λαμβάνεται υπόψη στη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων έστω και χωρίς προηγούμενη κλήτευση του αντιδίκου (ΜΠΑθ 4946/2007 ΕλλΔνη 49-302. ΜΠΑθ 97Θ1/2015 ΤΝΠ Νόμος), τους ισχυρισμούς τους που περιέχονται στα σημειώματα που κατέθεσαν νομίμως και εμπροθέσμως και από όλη εν γένει τη διαδικασία, πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η καθ’ης άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, την από 04-07-2017 και με αριθμό κατάθεσης 7334/3623/2017 αγωγή κατά α) της υπό εκκαθάριση τελούσας ετερόρρυθμης εταιρείας με την επωνυμία “…”, όπως νόμιμα εκπροσωπείται από την εκκαθαρίστρια αυτής, β) της …, το γένος …, ως νόμιμης εκπροσώπου και εκκαθαρίστριας της ανωτέρω εταιρείας, γ) της αιτούσας με την ιδιότητα της ετερόρρυθμης εταίρου της ανωτέρω εταιρείας, και δ) …, ως νόμιμου εξ αδιαθέτου κληρονόμου του …, ομόρρυθμου εν ζωή εταίρου και διαχειριστή της ετερόρρυθμης εταιρείας με την επωνυμία “…”, με την οποία ζητούσε να της καταβάλλουν οι ανωτέρω εναγόμενοι, οι πρώτη, δεύτερη και τέταρτος, ο καθένας εις ολόκληρον το ποσό των 27.405,21 ευρώ και η τρίτη εναγομένη (ώδε αιτούσα) μέχρι του ποσού που αντιστοιχεί στο 37% ποσοστό συμμετοχής της στην πρώτη εναγομένη, που αφορά απαίτηση τιμήματος από εμπορεύματα (ειδικότερα χρώματα πλοίων) με τα οποία η ενάγουσα προμήθευε, με διαδοχικές συμβάσεις πώλησης, την πρώτη εναγομένη, παραδίδοντας και μεταβιβάζοντας την κυριότητα των χρωμάτων και εκδίδοντας αντίστοιχα τιμολόγια με πίστωση εξήντα (60) ημερών. Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η υπ’αριθ. 2079/20 απόφαση του Δικαστηρίου αυτού, με την οποία έγινε δεκτή η αγωγή, κατά το μέρος που κρίθηκε ορισμένη και νόμιμη και υποχρέωσε τους εναγομένους να καταβάλλουν στην ενάγουσα ο καθένας εις ολόκληρον το ποσό των 27.405,21 ευρώ οι πρώτη, δεύτερη και τέταρτος στο σύνολό του ενώ η τρίτη (ώδε αιτούσα) μέχρι του ποσού των 21.129,86 ευρώ, νομιμοτόκως από την παρέλευση της εξηκοστής ημέρας από την έκδοση καθενός από τα τιμολόγια μέχρι την ολοσχερή εξόφληση, κηρύχθηκε δε προσωρινά εκτελεστή ως προς το ποσό των 10.000 ευρώ. Κατά της απόφασης αυτής, η αιτούσα άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Εφετείου Πειραιά, την από 13-07-2020 έφεσή της, η οποία έχει προσδιορισθεί να συζητηθεί κατά τη δικάσιμο της 18-03-2021. Με τον πρώτο λόγο της έφεσής της η αιτούσα επικαλείται ότι η εκκαλουμένη, κατ’εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και εκτίμηση του αποδεικτικού υλικού, απέρριψε την ένστασή της περί άρσης της ευθύνης της ως ετερορρύθμου εταίρου. Ο λόγος αυτός πιθανολογείται ότι θα ευδοκιμήσει σύμφωνα με τις κατωτέρω παραδοχές. Ειδικότερα, με το από 26-7-1961 ιδιωτικό συμφωνητικό που καταχωρήθηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Πρωτοδικείου Πειραιά, συστήθηκε μεταξύ του πατέρα της αιτούσας, … και των λοιπών αναφερόμενων σε αυτό φυσικών προσώπων, η ετερόρρυθμη εταιρεία με την επωνυμία “…” με έδρα τον …. και αντικείμενο την εμπορία ναυτιλιακών και βιομηχανικών ειδών και χρωμάτων και με κεφάλαιο ανερχόμενο στο ποσό των 1,550.000 δραχμών, από το οποίο ο … κατέβαλλε σε μετρητά και εμπορεύματα το ποσό των 250.000 δραχμών. Στη συνέχεια με τα από 4-4-1968, 20-6-1972 και 28-12-1977 ιδιωτικά συμφωνητικά τροποποίησης καταστατικού, αυξήθηκε το κεφάλαιο της εταιρείας και ο … κατέβαλλε την αναλογούσα σε αυτόν εισφορά. Ακολούθως με το από 27-3-1985 ιδιωτικό συμφωνητικό τροποποίησης λόγω αποχώρησης εταίρων και εισδοχής νέων, εισήλθε στην εταιρεία η αιτούσα ως ετερόρρυθμος εταίρος καταβάλλοντας σε μετρητά την εισφορά της εκ ποσού 1.250.000 δραχμών, ενώ η συμμετοχή της στα κέρδη και τις ζημίες ορίσθηκε σε ποσοστό 10%. Επίσης τροποποιήθηκε η επωνυμία της εταιρείας σε “…”. Με το από 3-5-1994 ιδιωτικό συμφωνητικό τροποποίησης, εισήλθε στην εταιρεία ο … και αποφασίστηκε η αύξηση του εταιρικού κεφαλαίου από 6.750.000 δραχμές σε 10.000.000 δραχμές, η δε διαφορά καταβλήθηκε εξ ολοκλήρου από τον νεοεισερχόμενο εταίρο. Κατόπιν της ανωτέρω τροποποίησης, τα ποσοστά συμμετοχής των εταίρων ανήλθαν σε 54% για τον …, 10% για την … και την αιτούσα και 26% για τον …. Επίσης τέθηκε ο όρος ότι ο θάνατος ενός των εταίρων δεν θα επιφέρει τη λύση της εταιρείας αλλά θα εισέρχονται στη θέση του οι κληρονόμοι του, με τους οποίους θα συνεχίζεται η λειτουργία της εταιρείας. Μετά το θάνατο του …, που συνέβη την 17-5-1994, εισήλθαν στην εταιρεία, με το από 3-8-1994 ιδιωτικό συμφωνητικό τροποποίησης, οι θυγατέρες του, ήτοι η αιτούσα και η αδελφή της …, οι οποίες υπεισήλθαν στα δικαιώματα και υποχρεώσεις του αποβιώσαντος εταίρου. Επίσης τροποποιήθηκε η επωνυμία της εταιρείας σε “Κληρονόμοι …”. Περαιτέρω με την από 29-12-1994 τροποποίηση, οι εταίροι αποφάσισαν την αύξηση του εταιρικού κεφαλαίου από 10.000.000 δραχμές σε 20.000.000 δραχμές και για το λόγο αυτό η αιτούσα κατέβαλλε την εισφορά της ποσού 3.700.000 δραχμών σε μετρητά, η δε συνολική εισφορά της ανήλθε στο ποσό των 7.200.000 δραχμών (στο οποίο συνυπολογίζεται η εισφορά που είχε ήδη καταβληθεί από τον …, στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του οποίου υπεισήλθε η αιτούσα) και το ποσοστό συμμετοχής της ανήλθε σε 37%. Κατόπιν των ανωτέρω πιθανολογήθηκε ότι η αιτούσα ευθύνεται έναντι της καθ’ης μέχρι το ποσό της εισφοράς της, το οποίο ανέρχεται σε 21.129,86 ευρώ (ισότιμο σε 7.200.000 δραχμές) και έχει καταβάλλει ολοσχερώς, συνεπώς δεν ευθύνεται για το επίμαχο εταιρικό χρέος με την προσωπική της περιουσία, κατά παραδοχή ως ουσιαστικά βάσιμης της ένστασης του άρθρου 26 ΕμπΝ την οποία προέβαλλε στο πρωτόδικο δικαστήριο. Συνεπώς η αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη και να ανασταλεί η εκτέλεση της υπ’αριθ. 2079/2020 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, κατά το μέρος που αφορά την αιτούσα και κηρύχθηκε προσωρινά εκτελεστή μέχρι του ποσού των 10.000 ευρώ, έως την έκδοση οριστικής απόφασης επί της από 13-07-2020 έφεσης της αιτούσας. Τα δικαστικά έξοδα της καθ’ης πρέπει να επιβληθούν σε βάρος της αιτούσας, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρ. 84 παρ. 2 Ν. 4194/2013, όπως τροποποιήθηκε με τη διάταξη του άρθρου 14 παρ.3 Ν.4236/2014 που ορίζει ότι σε περιπτώσεις αιτήσεων χορήγησης αναστολής ή αναβολής εκτέλεσης ή πλειστηριασμού, τα έξοδα και η αμοιβή του δικηγόρου του καθ’ ού η ανακοπή επιδικάζονται πάντοτε σε βάρος του αιτούντος.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται την αίτηση.
Αναστέλλει την εκτέλεση της υπ’αριθ. 2079/2020 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, κατά το μέρος που αφορά την αιτούσα και κηρύχθηκε προσωρινά εκτελεστή μέχρι του ποσού των 10.000 ευρώ, έως την έκδοση οριστικής απόφασης επί της από 13-07-2020 έφεσης της αιτούσας.
Επιβάλλει σε βάρος της αιτούσας τη δικαστική δαπάνη της καθ’ης την οποία ορίζει στο ποσό των διακοσίων (200) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, στις 10-11-2020
Για τη δημοσίευση
Η ΔIKAΣTHΣ Ο ΓPAMMATEAΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΑΣΤΟΡΑΚΑΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ