Απόφαση ΜΠΠ 3618/2020 - ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

Αριθμός απόφασης 3618/2020

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΑΚ – ΕΑΚ αγωγής : 10938/4919/2018

ΓΑΚ – ΕΑΚ κλήσης : 6164/3063/2019

(Πράξη 3134/2020 Προέδρου Τριμελούς Συμβουλίου)

Αποτελούμενο από τoν Δικαστή Αθανάσιο Πανταζόπουλο, Πρωτοδίκη, ο οποίος ορίστηκε νόμιμα από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου και από τη Γραμματέα Χαρίκλεια Φωτεινάτου.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 7 Ιουλίου 2020, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των διαδίκων:

Της ενάγουσας – καλούσας : Της εταιρίας με την επωνυμία «…», η οποία εδρεύει στις …, νομίμως εκπροσωπουμένης, για την οποία προκατέθεσε προτάσεις ο πληρεξούσιος δικηγόρος της Παναγιώτης Χιωτέλης (ΑΜ ΔΣΠ : 3264), δυνάμει του από 10/12/2019 πληρεξουσίου εγγράφου του Διευθυντή αυτής …, και δεν εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο δια πληρεξουσίου δικηγόρου.

Της εναγομένης – καθ’ης η κλήση : Της εταιρίας με την επωνυμία «…», που εδρεύει στο …), νομίμως εκπροσωπουμένης, για την οποία δεν προκατέθεσε προτάσεις πληρεξούσιος δικηγόρος και δεν εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο δια πληρεξουσίου δικηγόρου.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Κατά το άρθρο 134 παρ. 1 εδ. ά ΚΠολΔ, αν το πρόσωπο στο οποίο γίνεται η επίδοση, διαμένει ή έχει την έδρα του στο εξωτερικό, η επίδοση γίνεται στον Εισαγγελέα του δικαστηρίου, στο οποίο εκκρεμεί ή πρόκειται να εισαχθεί η δίκη ή το οποίο εξέδωσε την προσβαλλομένη απόφαση. Η διάταξη αυτή, με την οποία καθιερώνεται νόμιμη πλασματική κλήτευση του διαδίκου, με πραγματική επίδοση του εγγράφου στον Εισαγγελέα, όταν εκείνος προς τον οποίο γίνεται η επίδοση έχει γνωστή διεύθυνση στο εξωτερικό, εξακολουθεί να ισχύει και μετά την κύρωση της από 15 Νοεμβρίου 1965 Διεθνούς Συμβάσεως της Χάγης με το νόμο 1334/1983. Η διεθνής αυτή σύμβαση δεν καταργεί τις περί επιδόσεως διατάξεις του εσωτερικού δικαίου των χωρών που την υπέγραψαν, αλλά αποκλείει να θεωρηθεί η πλασματική επίδοση ως ολοκληρωθείσα με την απλή παράδοση του επιδοτέου εισαγωγικού της δίκης ή άλλου ισοδυνάμου δικογράφου στον Εισαγγελέα, όπως ορίζει το άρθρο 136 παρ.1 ΚΠολΔ, δηλαδή ανεξάρτητα από το αν παραλήφθηκε από το πρόσωπο προς το οποίο απευθύνεται, κατά τον οριζόμενο στη σύμβαση αυτή τρόπο, ώστε να διασφαλίζεται η θεμελιώδης αρχή της εκατέρωθεν ακροάσεως, έχει δε εφαρμογή, όταν πρόκειται για δικόγραφα εισαγωγικά δίκης, όπως είναι η αγωγή, τα ένδικα μέσα και οι ανακοπές, ή ισοδύναμα προς αυτά έγγραφα, όχι όμως και τα επόμενα της πράξεως αυτής έγγραφα, όπως η κλήση για επόμενη συζήτηση της υπόθεσης [Κεραμεύς/Κονδύλης/Νίκας (-Ορφανίδης), άρθρο 134, αριθμ. 14). Ειδικότερα, με τις διατάξεις της πιο πάνω Διεθνούς Συμβάσεως, η οποία σύμφωνα με την από 3/17.8.1983 ανακοίνωση του Υπουργείου Εξωτερικών, τέθηκε σε ισχύ ως προς την Ελλάδα από 18.9.1983, έχοντας την ισχύ που ορίζει το άρθρο 28 παρ.1 του Συντάγματος, ρυθμίστηκαν τα της επιδόσεως και κοινοποιήσεως στο εξωτερικό δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις, όταν το πρόσωπο προς το οποίο απευθύνεται το έγγραφο έχει γνωστή διεύθυνση στο εξωτερικό. Σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 3, 5 και 6 της εν λόγω συμβάσεως, την οποία είχαν κυρώσει και οι ΗΠΑ, όταν πρόκειται να γίνει επίδοση σε πρόσωπο που διαμένει σε συμβαλλόμενο κράτος η σχετική αίτηση απευθύνεται προς την αρμόδια αρχή της χώρας στην οποία γίνεται η επίδοση, η δε επίδοση διενεργείται είτε σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους στο οποίο γίνεται είτε σύμφωνα με τον τύπο ή τη διαδικασία που επιθυμεί ο επισπεύδων, αρκεί να μην αντιβαίνει στη νομοθεσία του κράτους στο οποίο γίνεται η επίδοση και αποδεικνύεται από βεβαίωση που συντάσσει η αρμόδια αρχή του κράτους όπου έγινε η επίδοση, σύμφωνα με την οποία (βεβαίωση) θα προσδιορίζεται ο τύπος, η ημερομηνία εκτελέσεως της επιδόσεως και το πρόσωπο που παρέλαβε το επιδοτέο έγγραφο. Επομένως, κατά τις διατάξεις της παραπάνω διεθνούς συμβάσεως, η επίδοση σε πρόσωπο που διαμένει στην επικράτεια ενός από τα συμβαλλόμενα κράτη, που γίνεται με επίσπευση υπηκόου του άλλου κράτους, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι συντελέστηκε από την παράδοση στον Εισαγγελέα του επιδοτέου εγγράφου, αλλά απαιτείται και η κατά τον παραπάνω τρόπο απόδειξη ότι πράγματι η επίδοση έγινε στο πρόσωπο προς το οποίο απευθυνόταν (AΠ 571/2016, Νομος). Για την αποφυγή αναστολής της διαδικασίας επ’ αόριστον παρασχέθηκε με το άρθρο 15 ΙΙ της ίδιας Σύμβασης η κατ’ εξαίρεση δυνατότητα εκδόσεως αποφάσεως και χωρίς την προσκομιδή βεβαιώσεως για την επίδοση, εφόσον συντρέχουν σωρευτικά οι εξής προϋποθέσεις: α) διαβιβάστηκε το έγγραφο με διαδικασία που προβλέπει η Σύμβαση, β) παρήλθε από την αποστολή του εγγράφου προς επίδοση ικανός χρόνος, τουλάχιστον έξι μηνών, και γ) παρά τις προσπάθειες που καταβλήθηκαν δεν ήταν δυνατή η απόκτηση βεβαιώσεως από το κράτος αποστολής (ΑΠ 1598/2007, Νομος ·ΑΠ 1725/1991, ΕλλΔνη 1993.586 ·ΑΠ 1537/1990, ΕλλΔνη 1992.535 ·ΕφΠατρ 959/2002, ΑχΝομ 2003.365 ·Αρβανιτάκης, Παρατηρήσεις στην ΜΠρΘεσ/κης 5/1994, Αρμ 1994, σ. 707· Ορφανίδης, ο.π., άρθρο 134, αριθμ. 14). Σημειώνεται ότι σύμφωνα με τα άρθρα 215§2 και 271§2 ΚΠολΔ, όπως αυτά ισχύουν μετά τον Ν. 4335/2015, σε περίπτωση μη επίδοσης της αγωγής δεν προκαλείται απαράδεκτο της συζήτησης της αγωγής, αλλά αυτή θεωρείται ως μη ασκηθείσα (Καλαβρός, ΠολΔ, 4^η έκδ., σ. 96 ·Νίκας, ΕγχΠολΔ, 2^η έκδ., σ. 365), έννομη συνέπεια όμως που θα πρέπει να συνδέεται επί επίδοσης σε κάτοικο εξωτερικού χώρας που έχει κυρώσει την Σύμβαση της Χάγης (ομοίως ως προς τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά τον Κανονισμό 1393/2007) με την παράδοση στον Εισαγγελέα του επιδοτέου εγγράφου και όχι με την πραγματική επίδοση του εγγράφου στον εναγόμενο ή τις προεκτεθείσες σωρευτικώς τιθέμενες από την Σύμβαση της Χάγης προϋποθέσεις συζήτησης της αγωγής, καθώς άλλως προσβάλλεται το δικαίωμα παροχής έννομης προστασίας (βλ. Ορφανίδη, ο.π., άρθρο 134, αριθμ. 12 ήδη πριν τον Ν.4335/2015 και μετά από τον νόμο αυτό Μακρίδου, Τακτική διαδικασία στα πρωτοβάθμια δικαστήρια, 2019, άρθρο 215, αριθμ. 6, όπου περαιτέρω παραπομπές και επισκόπηση απόψεων που έχουν υποστηριχθεί), δεδομένου ότι η πραγματική επίδοση της αγωγής στο εξωτερικό εντός της προθεσμίας των εξήντα ημερών του άρθρου 215§2 ΚΠολΔ τις περισσότερες φορές είναι αδύνατη.

Η ενάγουσα ζητά να γίνει δεκτή η από 8-10-2018 με ΓΑΚ/ΕΑΚ 10938/4919/22-10-2018 αγωγή της, που επανήλθε προς συζήτηση, μετά την υπ’ αριθμ. 2019/2019 απόφαση του Δικαστηρίου που κήρυξε απαράδεκτη την συζήτηση της αγωγής, με την από 3-7-2019 κλήση, η συζήτηση της οποίας (κλήσης που επανέφερε την αγωγή), μετά το πέρας των προθεσμιών εκ της διάταξης του άρθρου 237 του ΚΠολΔ, προσδιορίστηκε με την από 13-2-2020 έκθεση ορισμού δικασίμου του Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου, για τη δικάσιμο της 24^ης Μαρτίου 2020, όπου είχε καταθέσει εμπροθέσμως προτάσεις η ενάγουσα δια του ανωτέρω πληρεξουσίου δικηγόρου της δυνάμει του από 10/12/2019 πληρεξουσίου εγγράφου του Διευθυντή αυτής … (προσκομιζόμενου σε νόμιμη μετάφραση μετά των λοιπών νομιμοποιητικών εγγράφων του τελευταίου) και, μετά από ματαίωση λόγω της προσωρινής αναστολής λειτουργίας των πολιτικών δικαστηρίων (άρθρο 3§1 εδ. α΄ Δ1α/ΓΠ.οικ.18176/2020 – ΦΕΚ 864/Β/15-3-2020), προσδιορίστηκε ως δικάσιμός η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης και γράφτηκε στο πινάκιο με την υπ’ αριθμ. 3134/17-6-2020 πράξη του Προϊσταμένου του Δικαστηρίου (άρθρο 74§2 Ν. 4690/2020). Με την υπ’ αριθμ. 2019/2019 απόφαση του, το Δικαστήριο κήρυξε απαράδεκτη την συζήτηση της αγωγής, καθώς δεν είχε προσκομιστεί η βεβαίωση του άρθρου 6 της Διεθνούς Σύμβασης της Χάγης και, επομένως, δεν προέκυπτε η πραγματική επίδοση αυτής. Εντούτοις, αν και προσκομίζεται η έκθεση επίδοσης του εισαγωγικού δικογράφου της αγωγής στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πειραιώς (βλ. υπ’ αριθμ. …/15-11-2018 έκθεση επίδοσης δικαστικού επιμελητή Αθηνών …) και έχει παρέλθει η ικανός χρόνος, τουλάχιστον έξι μηνών, από την αποστολή της αγωγής προς επίδοση, η δε από 3-7-2019 κλήση έχει επιδοθεί στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πειραιώς (βλ. υπ’ αριθμ. …/5-8-2019 έκθεση επίδοσης δικαστικού επιμελητή Αθηνών …) και επί της οποίας δεν εφαρμόζεται η ανωτέρω Σύμβαση, διότι δεν αποτελεί εισαγωγικό της δίκης δικόγραφο, ουδόλως προσκομίζονται έγγραφα ως προς την διαβίβαση επιδοτηρίων προς τις αρμόδιες αρχές της Πολιτείας του Ντελαγουέρ των ΗΠΑ, τις ενέργειες αυτών και την δυνατότητα απόκτησης βεβαιώσεως από το κράτος αποστολής, προϋπόθεση που σωρευτικώς τίθεται με τις προηγούμενες δύο για την συζήτηση της υπόθεσης, κατά τα εκτιθέμενα στην πρώτη (μείζονα) σκέψη της παρούσας. Επιπλέον, η ενάγουσα δεν προσκομίζει κατ’ άρθρο 240 ΚΠολΔ αντίγραφο των προτάσεων που είχε καταθέσει στην προηγούμενη συζήτηση της υπόθεσης, όπου, κατά τα εκτιθέμενα στην προειρημένη απόφαση του Δικαστηρίου, περιέχεται (άκυρη ως μη επιδοθείσα στην εναγόμενη) παραίτηση από το δικόγραφο της αγωγής. Συνεπώς, πρέπει να κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση της αγωγής.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Κηρύσσει απαράδεκτη την συζήτηση της αγωγής.-

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, στις 24 Νοεμβρίου 2020.

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ