ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός απόφασης : 56 /2021
(Συνεκδίκαση) Αριθμοί κατάθεσης έφεσης: 876-480/2020 και 877-481/2020
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τον Δικαστή, Αθανάσιο Πανταζόπουλο, Πρωτοδίκη, που ορίστηκε από τον Προϊστάμενo της Τριμελούς Διοίκησης του Πρωτοδικείου και από την Γραμματέα Χαρίκλεια Φωτεινάτου.
ΣYNEΔPIAΣE δημόσια στο ακροατήριό του στις 7 Ιουλίου 2020, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Α) ΕΚΚΑΛΩΝ: … κάτοικος …, ο οποίος παραστάθηκε στο ακροατήριο βάσει δηλώσεως κατ’ αρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ του πληρεξουσίου του δικηγόρου Στέφανου Λύρα με Α.Μ 2852 ΔΣΠ.
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ: Η εταιρία με την επωνυμία «…» που έχει την έδρα της στην …, εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε στο ακροατήριο βάσει δηλώσεως κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ δια της πληρεξουσίας της δικηγόρου Μαρίας Αρβανίτη με Α.Μ 1322 ΔΣΠ.
Β) ΕΚΚΑΛΟΥΣΑ: Η εταιρία με την επωνυμία «…» που έχει την έδρα της στην …, εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε στο ακροατήριο βάσει δηλώσεως κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ δια της πληρεξουσίας της δικηγόρου Μαρίας Αρβανίτη με Α.Μ 1322 ΔΣΠ.
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΣ: … κάτοικος …, ο οποίος παραστάθηκε στο ακροατήριο βάσει δηλώσεως κατ’ αρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ του πληρεξουσίου του δικηγόρου Στέφανου Λύρα με Α.Μ 2852 ΔΣΠ.
Ο εκκαλών ζητά να γίνει δεκτή η από 27-1-2020 έφεση (ΓΑΚ – ΕΑΚ κατάθεσης στο Ειρηνοδικείο: 969-24/2020) με ΓΑΚ – ΕΑΚ προσδιορισμού 876-480/2020 κατά της υπ’ αριθμ. 95/2018 απόφασης του Ειρηνοδικείου Πειραιώς, η οποία προσδιορίστηκε για να δικαστεί για την δικάσιμο της 7ης Απριλίου 2020 και, μετά από ματαίωση κατά την αμέσως προαναφερθείσα δικάσιμο λόγω της προσωρινής αναστολής λειτουργίας των πολιτικών δικαστηρίων (άρθρο 3§1 εδ. α΄ Δ1α/ΓΠ.οικ.18176/2020 – ΦΕΚ 864/Β/15-3-2020), προσδιορίστηκε δικάσιμος η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο με την υπ’ αριθμ. 3134/2020 πράξη του Προϊσταμένου του Δικαστηρίου (άρθρο 74§2 Ν. 4690/2020).
Η εκκαλούσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 6-3-2019 έφεση (ΓΑΚ – ΕΑΚ κατάθεσης στο Ειρηνοδικείο: 2852-54/2019) με ΓΑΚ – ΕΑΚ προσδιορισμού 877-481/2020 κατά της υπ’ αριθμ. 95/2018 απόφασης του Ειρηνοδικείου Πειραιώς, η οποία προσδιορίστηκε για να δικαστεί για την δικάσιμο της 7ης Απριλίου 2020 και, μετά από ματαίωση κατά την αμέσως προαναφερθείσα δικάσιμο λόγω της προσωρινής αναστολής λειτουργίας των πολιτικών δικαστηρίων (άρθρο 3§1 εδ. α΄ Δ1α/ΓΠ.οικ.18176/2020 – ΦΕΚ 864/Β/15-3-2020), προσδιορίστηκε δικάσιμος η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο με την υπ’ αριθμ. 3134/2020 πράξη του Προϊσταμένου του Δικαστηρίου (άρθρο 74§2 Ν. 4690/2020).
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Σύμφωνα με το άρθρο 246 ΚΠολΔ, το οποίο εφαρμόζεται και επί αντίθετων εφέσεων (άρθρο 524 Ι ΚΠολΔ – ΕφΘεσ 168/2017, ΕφΑΔ 2017.1059 ·ΕφΠειρ 38/1995, ΕλλΔνη 1995.1313) οι κρινόμενες αντίθετες εφέσεις από 27-1-2020 (ΓΑΚ – ΕΑΚ κατάθεσης στο Ειρηνοδικείο: 969-24/2020) με ΓΑΚ – ΕΑΚ προσδιορισμού 876-480/2020, καθώς και από 22.5.2008 και από 6-3-2019 έφεση (ΓΑΚ – ΕΑΚ κατάθεσης στο Ειρηνοδικείο: 2852-54/2019) με ΓΑΚ – ΕΑΚ προσδιορισμού 877-481/2020 κατά της υπ’ αριθμ. 95/2018 απόφασης του Ειρηνοδικείου Πειραιώς πρέπει να συνεκδικαστούν, διότι κατά την κρίση του Δικαστηρίου με τη συνεκδίκαση διευκολύνεται και επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης και επέρχεται μείωση των εξόδων και επομένως πρέπει να διαταχθεί η ένωση και η συνεκδίκαση αυτών, όπως ορίζεται στο διατακτικό.
ΙΙ. Φέρονται προς συζήτηση αφενός η από 27-1-2020 έφεση (ΓΑΚ – ΕΑΚ κατάθεσης στο Ειρηνοδικείο: 969-24/2020) με ΓΑΚ – ΕΑΚ προσδιορισμού 876-480/2020, και, αφετέρου, η από 6-3-2019 έφεση (ΓΑΚ – ΕΑΚ κατάθεσης στο Ειρηνοδικείο: 2852-54/2019) με ΓΑΚ – ΕΑΚ προσδιορισμού 877-481/2020, η συζήτηση των οποίων, μετά από ματαίωση λόγω της προσωρινής αναστολής λειτουργίας των πολιτικών δικαστηρίων (άρθρο 3§1 εδ. α΄ Δ1α/ΓΠ.οικ.18176/2020 – ΦΕΚ 864/Β/15-3-2020), νομίμως προσδιορίστηκαν για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης δικάσιμο και γράφτηκαν στο πινάκιο με την υπ’ αριθμ. 3134/17-6-2020 πράξη του Προϊσταμένου του Δικαστηρίου (άρθρο 74§2 Ν. 4690/2020), αμφότερες κατά της υπ’ αριθμ. 95/2018 απόφασης του Ειρηνοδικείου Πειραιώς που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την διαδικασία των περιουσιακών – εργατικών διαφορών (άρθρα 614, 621 επ. ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με άρθρο 82 ΚΙΝΔ), οι οποίες ασκήθηκαν νόμιμα και εμπρόθεσμα, σύμφωνα με τα άρθρα 495 παρ. 1 και 2, 513 παρ. 1, 516, 517, παρ. 1 και 518 παρ. 2 ΚΠολΔ, εφόσον οι διάδικοι δεν επικαλούνται, ούτε προκύπτει από τα έγγραφα που προσκομίζονται επίδοση της εκκαλουμένης, για την άσκηση των οποίων, δεδομένου ότι αμφότερες αφορούν εργατική διαφορά, δεν απαιτείται η καταβολή παραβόλου (άρθρο 495§4 ΚΠολΔ), αρμοδίως κατά το άρθρο 51 Ν. 2172/1993, αφού το αίτημα της αγωγής αφορά αμοιβή από παροχή εργασίας σε πλοίο. Πρέπει, επομένως, να γίνουν τυπικά δεκτές οι εφέσεις και να ερευνηθεί περαιτέρω η βασιμότητα των προβαλλομένων λόγων των εφέσεων.
ΙΙΙ. Με την από 23-12-2016 και με ΓΑΚ-ΕΑΚ : 3926-132/23-12-2016 αγωγή του, ο ενάγων και ήδη εκκαλών – εφεσίβλητος ζήτησε να υποχρεωθεί η εναγομένη και ήδη εφεσίβλητη εταιρία να του καταβάλει με απόφαση προσωρινά εκτελεστή, το συνολικό ποσό των 17.682,77, εντόκως από την τελευταία απόλυσή του, άλλως από την επίδοση της αγωγής, με βάση τις διατάξεις περί σύμβασης εργασίας, άλλως και επικουρικά με βάση τις διατάξεις του αδικαιολογήτου πλουτισμού, αξίωση που αντιστοιχεί σε διαφορές υπερωριακής αμοιβής καθημερινών-Κυριακών και Σαββάτων-αργιών, διαφορά αμοιβής για δρομολόγια εξπρές, αναλογία δώρου Χριστουγέννων για τα έτη 2015 και 2016, αναλογία δώρου Πάσχα έτους 2016 και αποζημίωση λόγω απολύσεως κατά την απασχόληση του μετά από διαδοχικές ναυτολογήσεις του ενάγοντος στο υπό ελληνική σημαία πλοίο «…» ως υποναύκληρος, κατά τα διαστήματα από 29.06.2015 έως 23.12.2015, από 03.02.2016 έως 04.04.2016, από 04.04.2016 έως 3.6.2016 και από 8.7.2016 έως 2.11.2016, για το μεν δεύτερο διάστημα σύμφωνα με τους όρους της οικείας ΣΣΝΕ πληρωμάτων Μεσογειακών και Τουριστικών επιβατηγών πλοίων, για τα δε υπόλοιπα διαστήματα σύμφωνα με τους όρους της οικείας ΣΣΝΕ πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων. Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση, η οποία αφού έκρινε ότι αυτή αρμοδίως εισήχθη κατά την διαδικασία των περιουσιακών – εργατικών διαφορών (ως προκύπτει από τα άρθρα στα οποία παραπέμπει του ισχύοντος ΚΠολΔ μετά την τροποποίηση του με τον Ν. 4335/2015), και ότι είναι επαρκώς ορισμένη και νόμιμη καθ’ όλα τα αιτήματά της και τις βάσεις της (πλην της επικουρικής βάσης από αδικαιολόγητο πλουτισμό που απέρριψε ως μη νόμιμη) και ειδικότερα κατά τις διατάξεις των άρθρων 53, 54, 60, 75, 84 ΚΙΝΔ, 341, 345, 346, 361, 648, 653, 655,680 ΑΚ, υπ’ αριθμ. 19040 της 7/9-12-1981 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας, υπ’ αριθμ. 70109/8008 της 14ης – 12- 1981/7ης-01-1982 σε συνδυασμό, για το μεν δεύτερο (από 3.2.2016 έως 4.4.2016) διάστημα που το πλοίο εκτελούσε τον κυκλικό πλου Πάτρα – Ηγουμενίτσα – Ανκόνα σύμφωνα με τους όρους της ΣΣΝΕ πληρωμάτων Μεσογειακών και Τουριστικών επιβατηγών πλοίων για το έτος 2014 (ΥΑ 3525.1/10/1/2014 – ΦΕΚ Β΄1665/24.6.2014), για τα δε υπόλοιπα διαστήματα που εκτελούσε πλόες από τον Πειραιά προς νησιά των Δωδεκανήσων σύμφωνα με τους όρους της ΣΣΝΕ πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων για τα έτη 2014 (ΥΑ 3525.1/10/1/2014 – ΦΕΚ Β΄1664/24.6.2014) και 2016 (ΥΑ 2242.5-1.5/72672/2016 – ΦΕΚ Β΄2796/5.9.2016), καθώς και τα 176 αρ. 1, 907 και 908 αρ. 1 εδ. ε΄ ΚΠολΔ, δέχθηκε αυτή ως εν μέρει ως ουσία αβάσιμη, κρίνοντας ότι το συμφωνηθέν ποσό για κλειστές υπερωρίες καλύπτει μέρος των υπερωριών που αυτός εκτέλεσε και επιδομάτων αδείας και εορτών, ενώ δέχθηκε την αγωγή και ως προς την αποζημίωση απόλυσης επιδικάζοντας εν τέλει ποσό 7.813,17 ευρώ με το νόμιμο τόκο από τις 3.11.2013, κήρυξε την απόφαση εν μέρει προσωρινά εκτελεστή κατά το ποσό των 3.500, και καταδίκασε την εναγόμενη σε καταβολή σε μέρος της δικαστικής δαπάνης του ενάγοντος. Κατά της αποφάσεως αυτής παραπονείται ο εκκαλών με την από 27-1-2020 έφεση (ΓΑΚ – ΕΑΚ κατάθεσης στο Ειρηνοδικείο: 969-24/2020) με ΓΑΚ – ΕΑΚ προσδιορισμού 876-480/2020 με τους λόγους της εφέσεως του, που συνίστανται ο πρώτος και ο δεύτερος σε εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων ως προς τις υπερωρίες που εργάστηκε, ο τέταρτος σε εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων ως προς τον ορθό μέσο όρο υπερωριών για την εξεύρεση του δώρου εορτών, ο τρίτος σε εσφαλμένη εφαρμογή των διατάξεων της ΣΣΝΕ για την υπερωριακή του αμοιβή τις Κυριακές και εντεύθεν του υπολογισμού των αποδοχών που του οφείλονται κατά την επικαλούμενη από τον ίδιο Συλλογική Σύμβαση και την μη εξόφληση του, κατά το ποσό που η εκκαλούμενη δέχθηκε, με το κλειστό ποσό για υπερωρίες που μηνιαίως λάμβανε ο ενάγων, σε αντίθεση με τα όσα δέχθηκε η εκκαλούμενη, ο πέμπτος σε εσφαλμένο μη συνυπολογισμό του επιδόματος ιματισμού και του μέσου όρου εξπρές δρομολογίων του πλοίου στις τακτικές αποδοχές για την εύρεση των δώρων εορτών και ο έκτος λόγος σε εσφαλμένο μη συνυπολογισμό του επιδόματος ιματισμού, του μέσου όρου εξπρές δρομολογίων του πλοίου, καθώς και του ορθού μέσου όρου υπερωριών στις τακτικές αποδοχές για την εύρεση του ποσού αποζημίωσης λόγω απόλυσης που δικαιούταν. Ζητά δε την εξαφάνισή της εκκαλουμένης, με σκοπό την αποδοχή της αγωγής στο σύνολο της και την επιδίκαση της δικαστικής δαπάνης αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας. Επίσης, κατά της παραπάνω απόφασης παραπονείται η εκκαλούσα με την από 6-3-2019 έφεση (ΓΑΚ – ΕΑΚ κατάθεσης στο Ειρηνοδικείο: 2852-54/2019) με ΓΑΚ – ΕΑΚ προσδιορισμού 877-481/2020 με τους λόγους της εφέσεως της, που συνίστανται ο πρώτος και ο δεύτερος σε εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων ως προς τις υπερωρίες που ο ενάγων και ήδη εκκαλών/εφεσίβλητος εργάστηκε και του ποσού που του επιδικάστηκε σε αυτόν ως διαφορά επιδόματος εξπρές, ο τρίτος σε εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων ως προς τον μέσο όρο υπερωριών που το πρωτοβάθμιο δικαστήριο δέχθηκε και ο τέταρτος λόγος σε εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων ως προς την επιδίκαση αποζημίωσης απόλυσης, ισχυριζόμενη ότι δεν εκτιμήθηκαν ορθώς οι ισχυρισμοί της περί οικειοθελούς αποχώρησης λόγω συνταξιοδότησης του ενάγοντος και ήδη εκκαλούντος/εφεσίβλητου. Ζητά δε την εξαφάνισή της εκκαλουμένης, με σκοπό την απόρριψη της αγωγής στο σύνολο της και την επιδίκαση της δικαστικής δαπάνης αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.
- IV. Με τον τρίτο λόγο εφέσεως της από 27-1-2020 έφεσης (ΓΑΚ – ΕΑΚ κατάθεσης στο Ειρηνοδικείο: 969-24/2020) με ΓΑΚ – ΕΑΚ προσδιορισμού 876-480/2020, ο εκκαλών παραπονείται για εσφαλμένη εφαρμογή των διατάξεων των ΣΣΝΕ για την υπερωριακή του αμοιβή τις Κυριακές και εντεύθεν του υπολογισμού των αποδοχών που του οφείλονται κατά τις επικαλούμενες από τον ίδιο Συλλογικές Συμβάσεις και τη μη εξόφληση του, κατά το ποσό που η εκκαλούμενη δέχθηκε, με το κλειστό ποσό για υπερωρίες που μηνιαίως λάμβανε ο ενάγων, σε αντίθεση με τα όσα δέχθηκε η εκκαλούμενη. Εν προκειμένω, καθώς η επίδικη διαφορά εμφανίζει στοιχεία αλλοδαπότητας (ως προς τα δρομολόγια Πάτρα –Ανκονα) τίθεται ζήτημα εφαρμοστέου δικαίου. Στην εν λόγω περίπτωση εφαρμοστέο είναι το ελληνικό δίκαιο, ως το δίκαιο που επέλεξαν τα μέρη αλλά και το δίκαιο της χώρας που κατοικεί ο ενάγων – εκκαλών, αλλά και για τον λόγο ότι η καταστατική και πραγματική έδρα της πλοιοκτήτριας εναγομένης – εφεσίβλητης ευρίσκεται στην Ελλάδα, επιπλέον δε ως το δίκαιο με την οποία συνδέεται η σύμβαση εργασίας στενότερα (άρθρα 3 και 8 παρ. 2β Κανονισμού «Ρώμη Ι», ο οποίος δεν θίγει, κατά τη ρητή του πρόβλεψη τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, ούτε τις αναγκαστικού δικαίου προστατευτικές διατάξεις για τον εργαζόμενο – βλ. Παπασιώπη-Πασιά σε Γραμματικάκη – Αλεξίου/Παπασιώπη-Πασιά/Βασιλακάκη, Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο, στ΄έκδοση, σελ. 307, 323 ·Κοροτζή, ΝαυτΔ Ι, σελ. 250 – 252 υπό την ισχύ της Σύμβασης «Ρώμη Ι»). Επομένως, αναπτύσσει ισχύ στην προκειμένη περίπτωση για τα μεν δρομολόγια εσωτερικού η κυρωθείσα με την ΥΑ 3525.1.10/01/2014 Συλλογική Σύμβαση Εργασίας Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων έτους 2014 (ΦΕΚ Β΄ 1665/24-6-2014), εκδοθείσα κατ’ εξουσιοδότηση των άρθρων 1§1 και 5 α.ν. 3276/1944, και είναι αυτοδικαίως εφαρµοστέα στην ένδικη σύµβαση ναυτικής εργασίας (άρθρα 83 εδ. α΄ ΚΙΝΔ και 1 παρ. 1,3 και 5 παρ. 1 του α.ν. 3276/1944 «περί συλλογικών συµβάσεων εν τη ναυτική εργασία») αφού δεν έχει επηρεαστεί από την κατάργηση των διατάξεων του ν. 1876/1990 στο πλαίσιο των μνημονιακών υποχρεώσεων της χώρας, διότι οι διατάξεις αυτές δεν ίσχυαν ουδέποτε στις συλλογικές συμβάσεις ναυτικής εργασίας (ΜΕφΠειρ 321/2019, http://www.efeteio-peir.gr), επιπλέον δε διότι, ως συνομολογούν οι διάδικοι είχε συμφωνηθεί η εφαρμογή της μεταξύ των μερών. Ενόψει αυτών, ο δεύτερος λόγος εφέσεως είναι απορριπτέος ως μη νόμιμος, διότι ειδικώς στην υπερωριακή απασχόληση κατά την ήμερα της Κυριακής, προβλέπει το άρθρο 6 της προειρημένης Σ.Σ.Ν.Ε. ότι «σε όλους τους ναυτολογημένους ναυτικούς, για τις διανυόμενες μηνιαίως Κυριακές αργίες εν πλω και στο λιμάνι, καταβάλλεται ιδιαίτερη αμοιβή υπό τύπον επιδόματος δια τας μέχρι οκταώρου εργασίας κατά Κυριακή, ανερχομένη μηνιαίως σε ποσοστό είκοσι δύο τοις εκατόν (22%) επί του βασικού μισθού ενεργείας, που προβλέπεται από το άρθρο 1 παρ.1 της παρούσας Συμβάσεως. Διευκρινίζεται ότι το επίδομα αυτό θα καταβάλλεται σε όλο το πλήρωμα και για όλες τις Κυριακές, ανεξαρτήτως παροχής εκ μέρους αυτού ή μη υπηρεσίας». Όμοια δε πρόβλεψη περιέχει το άρθρο 2§2 της ΣΣΝΕ πληρωμάτων Μεσογειακών και Τουριστικών επιβατηγών πλοίων για το έτος 2014 (ΥΑ 3525.1/10/1/2014 – ΦΕΚ Β΄1665/24.6.2014) ως προς τα δρομολόγια Πάτρα – Ανκόνα. Κατά συνέπεια, το ειδικό αυτό επίδομα συνιστά ιδιαίτερη αμοιβή για την παρεχομένη εντός του βασικού οκταώρου εργασία κατά τις Κυριακές, η οποία δεν θεωρείται υπερωριακή, αλλά εμπίπτει στην αμοιβή του 22% του βασικού μισθού, που καλύπτει το επίδομα αυτό, ενώ αντιθέτως υπερωριακή θεωρείται η πέραν του οκταώρου εργασία της Κυριακής (ΕφΠειρ 741/2005 ΕΝαυτΔ 2005.444, ΕφΠειρ 608/2001 ΕΝαυτΔ 2001.446), αμειβομένη, όμως, όπως ρητώς ορίζει το άρθρο 13§2 της Συλλογική Σύμβαση Εργασίας Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων έτους 2014 (ΦΕΚ Β΄ 1665/24-6-2014), με προσαύξηση 25% και όχι 50%, όπως η υπερωριακή εργασία των καθημερινών, η οποία, στο άρθρο 13§5 της ίδιας ΣΣΕ προβλέπει προσαύξηση 50% μόνο για την πρόσθετη υπερωριακή απασχόληση του πληρώματος κατά τα Σάββατα και τις αργίες, ίδια δε πρόβλεψη περιέχεται στο άρθρο 20§3α της ΣΣΝΕ πληρωμάτων Μεσογειακών και Τουριστικών επιβατηγών πλοίων για το έτος 2014 (ΕφΠειρ 735/2006 ΕΝαυτΔ 2006.351 ·ΕφΠειρ 567/2005 ΕΝαυτΔ 2005.345).
- V. Με τον πέμπτο λόγο της από 27-1-2020 έφεσης (ΓΑΚ – ΕΑΚ κατάθεσης στο Ειρηνοδικείο: 969-24/2020) με ΓΑΚ – ΕΑΚ προσδιορισμού 876-480/2020, ο εκκαλών παραπονείται για εσφαλμένο μη συνυπολογισμό του επιδόματος ιματισμού και του μέσου όρου εξπρές δρομολογίων του πλοίου στις τακτικές αποδοχές για την εύρεση των δώρων εορτών που του επιδίκασε η εκκαλούμενη απόφαση. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως μη νόμιμος, διότι στις τακτικές αποδοχές του ναυτικού, βάσει των οποίων υπολογίζονται τα προβλεπόμενα στις ΣΣΝΕ δώρα εορτών, περιλαμβάνονται ο καταβαλλόμενος μισθός καταβαλλόμενος την 10η Δεκεμβρίου και την 15η ημέρα προ του Πάσχα, αντιστοίχως, μισθός, και κάθε άλλη παροχή, εφόσον καταβάλλεται από τον εργοδότη, ως συμβατικό ή νόμιμο αντάλλαγμα της παρεχόμενης εργασίας, τακτικά κάθε μήνα ή κατ’ επανάληψη περιοδικά σε ορισμένα χρονικά διαστήματα, όπως π.χ. το επίδομα Κυριακών, το επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας, η υπερωριακή αμοιβή, το επίδομα άδειας και η αποζημίωση μη πραγματοποίησης άδειας, καθώς και οι λοιπές τακτικές παροχές, μεταξύ των οποίων είναι η τροφοδοσία, είτε παρέχεται σε χρήμα είτε αυτουσίως, διότι αποτελεί συμβατικό αντάλλαγμα των υπηρεσιών του ναυτικού, λόγω του είδους και της φύσης της εργασίας του πάνω στο πλοίο (ΑΠ 1013/2003, Νομος ·ΕφΠειρ 562/2012 Νομος) και το επίδομα άγονης γραμμής, όχι όμως το τυχόν προβλεπόμενο από τις διατάξεις των εφαρμοζόμενων συλλογικών συμβάσεων επίδομα ιματισμού, που δικαιούνται οι ναυτικοί, οι οποίοι αποτελούν το κατώτερο πλήρωμα των επιβατηγών ακτοπλοϊκών πλοίων, προς αντιμετώπιση των δαπανών της καθιερωμένης στολής του Εμπορικού Ναυτικού, την οποία υποχρεούνται να φέρουν, αφού, όπως σαφώς προκύπτει από τις προαναφερθείσες διατάξεις, η κύρια και βασική αιτία χορήγησής του είναι η εξυπηρέτηση των λειτουργικών αναγκών του πλοίου και, συνεπώς, σύμφωνα με τα ανωτέρω, δεν λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό της πρόσθετης αμοιβής δρομολογίων εξπρές και των επιδομάτων εορτών (ΑΠ 774/2003 ΔΕΝ 59.1300 ·Α.Π 226/2003 ΔΕΝ 59.1138· ΕφΠειρ 55/2017, Νομος ·ΕφΠειρ 434/2013 Νομος). Ομοίως δε δεν λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό των τακτικών αποδοχών τα “Δρομολόγια εξπρές” που συνιστούν έκτακτο δρομολόγιο ή εξαιρετική περίπτωση που λαμβάνει χώρα κατά την διαδικασία του Ν. 2932/2001 ή του ΚΔΝΔ κοινοποιούμενη στην ΠΝΟ τις διατάξεις του άρθρου 33 της ως άνω Σ.Σ.Ν.Ε. Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών – Επιβατηγών Πλοίων (ΑΠ 345/2019, Νομος ·ΕφΠειρ 19/2016, Νομος ·ΕφΠειρ 69/2016, Νομος ·ΕφΠειρ 56/2014, Νομος).
- VI. Περαιτέρω, ως προς τους υπόλοιπους λόγους εφέσεως περί εσφαλμένης εκτίμησης αποδείξεων στο πλαίσιο του οποίου ερευνάται το παραδεκτό και το νόμιμο της αγωγής από το Δικαστήριο αυτεπαγγέλτως κατά το μέρος που μεταβιβάστηκε σε αυτό με την ένδικη έφεση (AΠ 1436/2002, ΕλλΔνη 2004. 775 ·Νίκας, ΠολΔ ΙΙΙ, σ. 200), αυτή εκδικάζεται κατά την διαδικασία των περιουσιακών διαφορών [άρθρα 591 επ, 614 περ. 3 ΚΠολΔ, όπως αυτά αντικαταστάθηκαν μεταξύ άλλων σύμφωνα με το άρθρο 1 άρθρο τέταρτο του Ν. 4335/2015 (ΦΕΚ 87/23-7-2015) και ισχύουν για τα κατατιθέμενα από τις 1-1-2016 ένδικα μέσα και αγωγές σύμφωνα με το άρθρο 1 άρθρο ένατο παρ. 2 του Ν. 4335/2015 (ΦΕΚ Κ87/23-7-2015), 82 ΚΙΝΔ] είναι επαρκώς ορισμένη και νόμιμη, σύμφωνα όμως με τα προδιαλαμβανόμενα στους προηγούμενους λόγους έφεσης για τον υπολογισμό της υπερωριακής απασχόλησης και τις τακτικές αποδοχές, κατά τις διατάξεις των άρθρων 53, 54, 60, 75, 84 του ΚΙΝΔ, 341, 345, 346, 361, 648, 653, 655, 659, 680 ΑΚ, 176 αρ. 1, 907 και 908 αρ. 1 εδ. ε΄ ΚΠολΔ σε συνδυασμό, για το μεν δεύτερο (από 3.2.2016 έως 4.4.2016) διάστημα που το πλοίο εκτελούσε τον κυκλικό πλου Πάτρα – Ηγουμενίτσα – Ανκόνα σύμφωνα με τους όρους της ΣΣΝΕ πληρωμάτων Μεσογειακών και Τουριστικών επιβατηγών πλοίων για το έτος 2014 (ΥΑ 3525.1/10/1/2014 – ΦΕΚ Β΄1665/24.6.2014), για τα δε υπόλοιπα διαστήματα που εκτελούσε πλόες από τον Πειραιά προς νησιά των Δωδεκανήσων σύμφωνα με τους όρους της ΣΣΝΕ πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων για το έτος 2014 (ΥΑ 3525.1/10/1/2014 – ΦΕΚ Β΄1664/24.6.2014), δεδομένου ότι η αντίστοιχη ΣΣΝΕ του 2016 (ΥΑ 2242.5-1.5/72672/2016 – ΦΕΚ Β΄2796/5.9.2016) υπογράφηκε στις 16/6/2016 και κυρώθηκε στις 5.9.2016, καθώς και με εκείνες των άρθρων 2, 3 και 7 της υπ` αρ. 70109/8008/82 Υ.Α (Εμπ.Ναυτ.) “περί των προϋποθέσεων χορηγήσεως επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα προς τους δικαιούμενους ναυτικούς” (Φ.Ε.Κ. Β΄ 1/7 Ιανουαρίου 1982). Περαιτέρω, από την υπ’ αριθμ. …/27.09.2018 ένορκη βεβαίωση του … ενώπιον της Συμβολαιογράφου Ξάνθης, Αικατερίνης Σπυρίδωνος Παγουλάτου, την οποία επαναπροσάγει και επικαλείται ο εκκαλών/εφεσίβλητος και η οποία ελήφθη μετά από νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευση της εναγομένης/εφεσίβλητης, όπως προκύπτει από την υπ’ αριθμ. …/24.09.2018 έκθεση επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιά … (οι διάδικοι δεν εξέτασαν μάρτυρές ενώπιον του πρωτοβάθμιου) και από όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν και τα οποία χρησιμεύουν για άμεση απόδειξη και για την συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αφού επιτρέπεται το εμμάρτυρο, λαμβανομένων υπ’ όψη και των διδαγμάτων της κοινής πείρας, αποδείχθηκαν τα εξής : ο ενάγων ναυτολογήθηκε ως υποναύκληρος στο υπό ελληνική σημαία και με αριθμό νηολογίου … πλοίο … ολικής χωρητικότητας 30.902 κορων, πλοιοκτησίας της εναγομένης, όπου και υπηρέτησε α) από 29.06.2015 έως 23.12.2015, οπότε απολύθηκε στην Πάτρα «αμοιβαία συναινέσει», β) από 03.02.2016 έως 04.04.2016, οπότε απολύθηκε στον Πειραιά λόγω κλεισίματος ναυτολογίου, γ) από 04.04.2016 (επαναπροσληφθείς αυθημερόν) έως 03.06.2016, οπότε απολύθηκε στον Πειραιά «αμοιβαία συναινέσει» και δ) από 08.07.2016 έως 01.12.2016, οπότε απολύθηκε στον Πειραιά. Μεταξύ των διαδίκων, συμφωνήθηκε ο ενάγων να αμείβεται με «κλειστό» μηνιαίο μισθό ύψους € 3.102,92, αναφορικά με το πρώτο διάστημα υπηρεσίας, € 3.275,68 για το δεύτερο διάστημα υπηρεσίας, € 3.293,40 για το τρίτο διάστημα υπηρεσίας και € 3.102,92 για το τέταρτο διάστημα απασχόλησης του. Στο ανωτέρω αυτό ποσό συμφωνήθηκε να συμπεριλαμβάνεται ο βασικός μισθός, το επίδομα Κυριακών, επίδομα Σαββάτων και αργιών, το επίδομα αδείας και τροφοδοσίας, επίδομα υπερωριών και λοιπά επιδόματα και αποδοχές σύμφωνα με τις οικείες Σ.Σ.Ν.Ε., στις οποίες ρητώς παραπέμπουν οι συμβάσεις ναυτολόγησης. Για μεν το διάστημα από 3/2/2016 έως 3/4/2016 που το ανωτέρω πλοίο εκτελούσε μεσογειακούς πλόες (Πάτρα-Ηγουμενίτσα-Ανκόνα), αυτή είναι η ισχύουσα τότε ΣΣΝΕ πληρωμάτων Μεσογειακών και Τουριστικών επιβατηγών πλοίων για το έτος 2014 (ΥΑ 3525.1/10/1/2014 – ΦΕΚ Β΄1665/24.6.2014), για δε το διάστημα που το ίδιο πλοίο εκτελούσε δρομολόγια ακτοπλοΐας και από και προς το λιμάνι του Πειραιά προς τα νησιά του Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα (από 29.06.2015 έως 30.06.2015, από 07.09.2015 έως 31.10.2015, από 04.04.2016 έως 03.06.2016) η ΣΣΝΕ πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων για τα έτη 2014 (ΥΑ 3525.1/10/1/2014 – ΦΕΚ Β΄1664/24.6.2014), όπως προεκτέθηκε. Συμφωνήθηκε δε ότι κάθε ποσό που θα καταβάλει η εφεσίβλητη εταιρία στον εκκαλούντα πάνω από τις ελάχιστες νόμιμες αποδοχές μπορεί να συμψηφίζεται με τυχόν πραγματοποιούμενες από τον ενάγοντα υπερωρίες ή άλλες υποχρεώσεις της εταιρείας σχετικές με την ίδια σύμβαση ναυτικής εργασίας. Συνεπώς, δυνάμει και των ως άνω συμβάσεων, είχε επιπλέον συμφωνηθεί ότι τα ποσά που θα καταβάλλονται από την εναγόμενη και ήδη εφεσίβλητη στον ενάγοντα και ήδη εκκαλούντα και τα οποία δεν προβλέπονται από την οικεία Σ.Σ.Ν.Ε. θα καλύπτουν πιθανή υπερωριακή εργασία. Η εν λόγω συμφωνία, η οποία συνηθίζεται στις συμβάσεις ναυτικής εργασίας είναι έγκυρη (άρθρο 361 ΑΚ), με την προϋπόθεση ότι οι προβλεπόμενες εκ του νόμου αποδοχές δεν είναι μεγαλύτερες από το «κλειστό» ποσό που συμφωνήθηκε ως προς τις υπερωρίες (ΑΠ 1700/1998, ΕΝαυτΔ 1999.465· ΑΠ 1013/2003 ΕΝαυτΔ 2003.345· ΕφΠειρ 50/2016, Νομος) και, ως εκ τούτου, η αμοιβή για την υπερωριακή εργασία που παρασχέθηκε από τον ενάγοντα έγκυρα συμψηφίζεται με το ποσό που προκύπτει από τη διαφορά μεταξύ του νόμιμου και του μεγαλύτερου μισθού που συμφωνήθηκε να καταβάλλεται σε αυτόν από την εναγομένη εργοδότριά του, το δε ανωτέρω αυτό ποσό (της διαφοράς μεταξύ του νόμιμου και του υψηλότερου μισθού, στον οποίο συμπεριλαμβάνονται οι πάγιες υπερωρίες που κάλυπτε ο ενάγων κατά τις καθημερινές και κατά τα Σάββατα και τις αργίες) θα αφαιρεθεί από την αμοιβή υπερωριακής εργασίας που δικαιούται ο ενάγων με βάση τις υπερωρίες που απασχολήθηκε πράγματι στο πλοίο της εναγομένης, εφόσον το δεύτερο υπερβαίνει σε ύψος το πρώτο. Επομένως, πρέπει να ερευνηθεί, εάν οι προβλεπόμενες αμοιβές εκ του νόμου για υπερωρίες που πράγματι διενήργησε ο ενάγων και ήδη εκκαλών – εφεσίβλητος ήταν μεγαλύτερες ή όχι από το ποσό που ελάμβανε μηνιαίως για «κλειστές υπερωρίες», ως προς τις οποίες η εναγόμενη προβάλλει ένσταση εξόφλησης και κατ’ ορθό νομικό χαρακτηρισμό συμψηφισμού που κατά τον χρόνο κατάρτισης του (όπως επί «κλειστού» μισθού) μπορεί να αφορά και μελλοντικές απαιτήσεις που μόλις γεννηθούν και συνυπάρξουν αποσβένονται αυτοδίκαια, κατά τα συμφωνηθέντα, σύμφωνα με τα άρθρα 440 επ. ΑΚ (Μπαλής, ΕνοχΔ, §145, σ. 457 ·Πολυζωγόπουλος σε Γεωργιάδη Σταθόπουλου, ΕρμΑΚ, άρθρο 440, αριθμ. 14). Η ΣΣΝΕ πληρωμάτων Μεσογειακών και Τουριστικών επιβατηγών πλοίων έτους 2014 προβλέπει απασχόληση επί 40 ώρες την εβδομάδα με νόμιμες υπερωρίες έως 4 ώρες την ημέρα με προσαύξηση ωρομισθίου κατά 25%, ήτοι ποσό 7,89 ευρώ για κάθε ώρα υπερωριακής εργασίας τις καθημερινές και τις Κυριακές (για την εργασία κατά τις οποίες λαμβάνει το ανωτέρω επίδομα 22% επί του μισθού) και με προσαύξηση 50% τις αργίες τα Σάββατα, ήτοι ποσό 9,48 ευρώ για κάθε ώρα υπερωριακής εργασίας τις ημέρες αυτές [όπως ρητώς αυτά ορίζονται για τη συγκεκριμένη ειδικότητα (υποναύκληρος) βλ. και Κοροτζή, ΝαυτΔ Ι, σελ. 318 – 319)]. Επίσης, η ΣΣΝΕ πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων έτους 2014 προβλέπει απασχόληση επί 40 ώρες την εβδομάδα με νόμιμες υπερωρίες έως 4 ώρες την ημέρα με προσαύξηση ωρομισθίου κατά 25%, ήτοι ποσό 8,65 ευρώ για κάθε ώρα υπερωριακής εργασίας τις καθημερινές και τις Κυριακές (για την εργασία κατά τις οποίες λαμβάνει το ανωτέρω επίδομα 22% επί του μισθού) και με προσαύξηση 50% τις αργίες τα Σάββατα, ήτοι ποσό 10,39 ευρώ για κάθε ώρα υπερωριακής εργασίας τις ημέρες αυτές [όπως ρητώς αυτά ορίζονται για τη συγκεκριμένη ειδικότητα (υποναύκληρος), βλ. άρθρα 11, 13 αυτής]. Επομένως, πρέπει να ερευνηθεί, εάν οι προβλεπόμενες αμοιβές εκ του νόμου για υπερωρίες που πράγματι διενήργησε ο ενάγων ήταν μεγαλύτερες ή όχι από το ποσό που ελάμβανε μηνιαίως για «κλειστές υπερωρίες». Σημειώνεται ότι είναι αδιάφορη η διατύπωση ή μη επιφύλαξης κατά την είσπραξη του μισθού και την υπογραφή της σχετικής βεβαίωσης είσπραξης προκειμένου περί νομίμων αποδοχών, καθώς από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 3, 174, 180, 679 ΑΚ, 8 του Ν. 2112/1920 και 8 παρ. 4 του ΝΔ 4020/1959 συνάγεται αρχή του εργατικού δικαίου κατά την οποία κάθε παραίτηση του εργαζομένου από το δικαίωμα λήψης των νόμιμων αποδοχών, επιδομάτων ή άλλης εκ της εργασίας αυτού παροχής, οπωσδήποτε και αν έλαβε χώρα, είναι άκυρη και θεωρείται ως μη γενόμενη (ΑΠ 857/2018, Νομος, ΑΠ 843/2002, ΕλλΔνη 2002.1659, Ζερδελής, Εργατικό Δίκαιο Ι, 2006, σελ. 742 – 743). Τα χρονικά διαστήματα από 29.06.2015 έως 30.06.2015, από 07.09.2015 έως 31.10.2015, από 04.04.2016 έως 03.06.2016, το πλοίο εκτελούσε τα εξής δρομολόγια: Κάθε Δευτέρα και Παρασκευή έφτανε στη Σύρο στις 04:00, αναχωρούσε στις 04:20, έφτανε στον Πειραιά στις 08:05, αναχωρούσε στις 19:00, έφτανε στη Σύρο στις 22:50 και αναχωρούσε στις 23:10. Κάθε Τρίτη, το πλοίο έφτανε στην Πάτμο στις 03:15, αναχωρούσε στις 03:35, έφτανε στη Λέρο στις 04:35, αναχωρούσε στις 04:55, έφτανε στην Κω στις 06:35, αναχωρούσε στις 07:05, έφτανε στη Ρόδο στις 10:10, αναχωρούσε στις 17:00, έφτανε στην Κω στις 20:05 και αναχωρούσε στις 20:35. Κάθε Τετάρτη το πλοίο έφτανε στη Σύρο στις 02:05, αναχωρούσε στις 02:20, έφτανε στον Πειραιά στις 06:10, αναχωρούσε στις 19:00, έφτανε στη Σύρο στις 22:50 και αναχωρούσε στις 23:10. Κάθε Πέμπτη το πλοίο έφτανε στην Πάτμο στις 03:15, αναχωρούσε στις 03:35, έφτανε στη Λέρο στις 04:35, αναχωρούσε στις 04:55, έφτανε στην Κω, στις 06:35, αναχωρούσε στις 07:05, έφτανε στη Ρόδο στις 10:10, αναχωρούσε στις 17:00, έφτανε στην Κω στις 20:05, αναχωρούσε στις 20:35, έφτανε στη Λέρο στις 22:15, αναχωρούσε στις 22:35, έφτανε στην Πάτμο στις 23:35 και αναχωρούσε στις 23:55. Κάθε Σάββατο, το πλοίο έφτανε στην Πάτμο στις 03:15, αναχωρούσε στις 03:35, έφτανε στη Λέρο στις 04:35, αναχωρούσε στις 04:55, έφτανε στην Κω στις 06:35, αναχωρούσε στις 07:05 και έφτανε στη Ρόδο στις 10:10. Κάθε Κυριακή το πλοίο αναχωρούσε από Ρόδο στις 17:00, έφτανε στην Κω στις 20:05, αναχωρούσε στις 20:35, έφτανε στη Λέρο στις 22:15, αναχωρούσε στις 22:35, έφτανε στην Πάτμο στις 23:35 και αναχωρούσε στις 23:55. Κατά το χρονικό διάστημα από 01.07.2015 έως 06.09.2015 και από 08.07.2016 έως 05.09.2016 το πλοίο εκτελούσε τα εξής δρομολόγια: Κάθε Δευτέρα και Παρασκευή έφτανε στη Σύρο στις 04:00, αναχωρούσε στις 04:20, έφτανε στον Πειραιά στις 08:05, αναχωρούσε στις 19:00, έφτανε στη Σύρο στις 22:50 και αναχωρούσε στις 23:10. Κάθε Τρίτη, το πλοίο έφτανε στην Πάτμο στις 03:15, αναχωρούσε στις 03:35, έφτανε στη Λέρο στις 04:35, αναχωρούσε στις 04:55, έφτανε στην Κω στις 06:35, αναχωρούσε στις 07:05, έφτανε στη Ρόδο στις 10:10, αναχωρούσε στις 17:00, έφτανε στην Κω στις 20:05 και αναχωρούσε στις 20:35. Κάθε Τετάρτη, το πλοίο έφτανε στη Σύρο στις 02:05, αναχωρούσε στις 02:20, έφτανε στον Πειραιά στις 06:10, αναχωρούσε στις 19:00, έφτανε στη Σύρο στις 22:50 και αναχωρούσε στις 23:10. Κάθε Πέμπτη, το πλοίο έφτανε στην Πάτμο στις 03:15, αναχωρούσε στις 03:35, έφτανε στη Λέρο στις 04:35, αναχωρούσε στις 04:55, έφτανε στην Κω στις 06:35, αναχωρούσε στις 07:05, έφτανε στη Ρόδο στις 10:10, αναχωρούσε στις 17:00, έφτανε στην Κω στις 20:05, αναχωρούσε στις 20:35, έφτανε στη Λέρο στις 22:15, αναχωρούσε στις 22:35, έφτανε στην Πάτμο στις 23:35 και αναχωρούσε στις 23:55. Κάθε Σάββατο το πλοίο έφτανε στην Κω στις 04:40, αναχωρούσε στις 05:10, έφτανε στη Ρόδο στις 08:10, αναχωρούσε στις 09:30, έφτανε στην Κω στις 12:05, αναχωρούσε στις 12:30, έφτανε στα Κατάπολα στις 15:35, αναχωρούσε στις 15:55, έφτανε στον Πειραιά στις 21:10 και αναχωρούσε στις 23:55. Κάθε Κυριακή το πλοίο έφτανε στα Κατάπολα στις 05:05, αναχωρούσε στις 05:25, έφτανε στην Πάτμο στις 07:25, αναχωρούσε στις 07:45, έφτανε στη Λέρο στις 08:35, αναχωρούσε στις 08:55, έφτανε στην Κω στις 10:20, αναχωρούσε στις 10:50, έφτανε στη Ρόδο στις 13:25, αναχωρούσε στις 17:00, έφτανε στην Κω στις 20:05, αναχωρούσε στις 20:35, έφτανε στη Λέρο στις 22:15, αναχωρούσε στις 22:35, έφτανε στην Πάτμο στις 23:35 και αναχωρούσε στις 23:55. Κατά το χρονικό διάστημα από 01.11.2015 έως 21.11.2015, το πλοίο εκτελούσε τα εξής δρομολόγια: Κάθε Δευτέρα και Παρασκευή, το πλοίο έφτανε στο λιμάνι της Κω στις 05:45, αναχωρούσε στις 06:15, έφτανε στη Ρόδο στις 09:00, αναχωρούσε στις 16:00, έφτανε στο λιμάνι της Κω στις 19:15 και αναχωρούσε στις 19:45. Κάθε Τρίτη και Πέμπτη, το πλοίο έφτανε στο λιμάνι του Πειραιά στις 07:45 και αναχωρούσε 18:00 (εκτός του διαστήματος από 10.11.2015 έως 21.11.2015, όταν το πλοίο αναχωρούσε από Πειραιά στις 19:00). Κάθε Τετάρτη, το πλοίο έφτανε στο λιμάνι της Κω στις 05:45, αναχωρούσε στις 06:15, έφτανε στο λιμάνι της Ρόδου στις 09:00, αναχωρούσε στις 16:00, έφτανε στο λιμάνι της Κω στις 19:15 και αναχωρούσε στις 19:45. Κάθε Σάββατο, το πλοίο έφτανε στο λιμάνι του Πειραιά στις 07:45. Κάθε Κυριακή, το πλοίο αναχωρούσε από το λιμάνι του Πειραιά στις 18:00 (πλην του διαστήματος από 01.11.2015 έως 21.11.2015, όταν το πλοίο αναχωρούσε από Πειραιά στις 19:00). Επίσης, κατά το διάστημα από 22.11.2015 έως 03.12.2015 και από 09.12.2015 έως 23.12.2015, το πλοίο τελούσε σε ακινησία εκτελώντας εργασίες δεξαμενισμού, ενώ κατά το διάστημα από 04.12.2.015 έως 08.12.2015, το πλοίο εκτελούσε το δρομολόγιο Πειραιάς-Ηράκλειο Κρήτης. Εν προκειμένω, ο ενάγων εργάστηκε τα ανωτέρω χρονικά διαστήματα, απασχολούμενος ως υποναύκληρος σε καθημερινή βάση έχοντας την ευθύνη ως βοηθός ναύκληρου για την υπηρεσία καταστρώματος και την επίβλεψη του κατώτερου προσωπικού με σταθερό ωράριο από 08:00 έως 17:30 και με μισή ώρα διάλειμμα το μεσημέρι για φαγητό, ενώ το πλοίο διενεργούσε τα ανωτέρω τακτικά ταξίδια με τους προαναφερθέντες ενδιάμεσους λιμένες ημερησίως, η δε επιπλέον εργασία του αφορούσες εργασίες κατά την φορτοεκφόρτωση οχημάτων και την προσάραξη σε λιμένες. Ειδικότερα, απασχολούνταν με την καθαριότητα και την τάξη των καταστρωμάτων, είχε μαζί με το ναύκληρο την επίβλεψη των μηχανημάτων αγκυροβολίας κατά τον απόπλου και κατάπλου του πλοίου στα λιμάνια, μεριμνούσε για την καθαριότητα και τον ευπρεπισμό των τόπων εργασίας που διενεργείται κυρίως από τους ναύτες τους οποίους ο ναύκληρος/υποναύκληρος επιβλέπει, ενώ σε κάθε λιμάνι που προσέγγιζε το πλοίο, μαζί με τους ναύτες επέβλεπε και βοηθούσε στη φόρτωση και εκφόρτωση των οχημάτων, καθώς και στο δέσιμο και λύσιμο των κάβων. Με τα ανωτέρω καθήκοντα απασχολούνταν κατά μέσο όρο υπερωριακά για δώδεκα ώρες ανά ημέρα κατά την περίοδο απασχόλησης του από 03.02.2016 έως 03.04.2016, όταν το πλοίο εκτελούσε το δρομολόγιο Πάτρα – Ηγουμενίτσα – Ανκόνα, που έχουν αυξημένη απασχόληση στα γκαράζ λόγω μεταφοράς προϊόντων με βαρέα οχήματα, ομοίως δε επί 12 ώρες ανά ημέρα απασχόλησης κατά τα θερινά διαστήματα υπηρεσίας του όταν το πλοίο εκτελούσε δρομολόγια ακτοπλοΐας από και προς το λιμάνι του Πειραιά με αυξημένη επιβατική κίνηση και σε πυκνότερη βάση, ήτοι από 01.07.2015 έως 06.09.2015 και από 08.07.2016 έως 06.09.2016, και επί έντεκα ώρες ανά ημέρα απασχόλησης όταν το ίδιο πλοίο, εκτελούσε, δρομολόγια ακτοπλοΐας από και προς το λιμάνι του Πειραιά, κατά τα διαστήματα υπηρεσίας του από 29.06.2015 έως 30.06.2015, από 07.09.2015 έως 21.11.2015, από 04.04.2016 έως 03.06.2016 και από 07.09.2016 έως 02.11.2016 (χειμερινά δρομολόγια), οπότε η κίνηση – έχμαση – απασφάλιση οχημάτων, ιδίως βαρέων, είναι περιορισμένη και εντεύθεν ο χρόνος απασχόλησης του υποναύκληρου μικρότερος. Ο δε αγωγικός ισχυρισμός του εκκαλούντος, για εσφαλμένη εκτίμηση του οποίου παραπονείται με τους πρώτο, δεύτερο, τέταρτο και έκτο λόγο εφέσεως περί απασχόλησης του σε καθημερινή βάση επί δεκατέσσερις ώρες συνολικά, ήτοι επί έξι ώρες υπερωριακώς, είναι απορριπτέος ως ουσία αβάσιμος, αφού χρεία τόσων υπερωριών δεν αποδείχθηκε ότι υπήρχε, ενώ η ως άνω απασχόληση του προκύπτει και από τον πίνακα οργάνωσης χρόνου εργασίας στο πλοίο ανά θέση, βαθμό, τόπο όπου ευρίσκεται το πλοίο. Επίσης, ο εν λόγω ισχυρισμός του ενάγοντος ελέγχεται ως ουσία αβάσιμος και εκ της λύσης της σύμβασης εργασίας του εκκαλούντος με την εφεσίβλητη όλες τις φορές με κοινή συναίνεση, χωρίς τη διατύπωση οποιασδήποτε καταγγελίας εκ μέρους του στις λιμενικές αρχές, δεδομένου ότι αυτός, παρά τα όσα ισχυρίζεται, προέβαινε σε διαδοχικές νέες συμβάσεις ναυτολόγησης σε πλοία συμφερόντων της εφεσίβλητης από το έτος 2002. Επιπλέον δε είναι αντίθετος και στα διδάγματα της κοινής πείρας, καθώς η εξακολουθητική απασχόληση επί 14 ώρες σε καθημερινή βάση θα επέφερε μετά βεβαιότητας την φυσική εξάντληση του εκκαλούντος. Επίσης, σε αντίθεση με τα όσα διατείνεται ο εκκαλών, το ποσό που αφορά υπερωρίες δεν προκύπτει από το τελικό ποσό του συμφωνηθέντος κλειστού μισθού, καθώς ανά μήνα υπάρχουν διαφοροποιήσεις ως προς τον αριθμό των ημερών εργασίας, τις αργίες εκάστου μηνός, τα Σάββατα/Κυριακές, ενώ και η ένορκη βεβαίωση δεν κρίνεται πειστική, δεδομένου ότι ο ενόρκως βεβαιών αναφέρεται σε εργασίες καθαρισμού του γκαράζ που δεν διενεργεί ο υποναύκληρος, παρά μόνο δίνει τις σχετικές οδηγίες και επιβλέπει το πέρας αυτών. Επίσης, αναφέρεται σε εργασίες συντήρησης που διενεργούσε το προσωπικό του πλοίου (ματσακόνι, βάψιμο) κατά τον χρόνο παραμονής του τελευταίου σε λιμένες, εργασίες που δεν συνηθίζονται στην ακτοπλοΐα το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, δεδομένου ότι στο πλοίο λαμβάνει χώρα τακτική συντήρηση στο πλαίσιο δεξαμενισμού – ετήσιας επιθεώρησης του πλοίου, σε χρονική περίοδο που είναι περιορισμένη η κίνηση στην συγκεκριμένη ακτοπλοϊκή γραμμή. Ομοίως, όμως, απορριπτέος κρίνεται ως αβάσιμος στην ουσία τους και ο πρώτος λόγος εφέσεως της από 6-3-2019 έφεσης (ΓΑΚ – ΕΑΚ κατάθεσης στο Ειρηνοδικείο: 2852-54/2019) με ΓΑΚ – ΕΑΚ προσδιορισμού 877-481/2020 της εκκαλούσας – εφεσίβλητης περί μη διενέργειας υπερωριών από τον εφεσίβλητο – εκκαλούντα και απασχόλησής του μόνο επί οκτάωρο, καθώς το γεγονός ότι το πλοίο ταξίδευε με πλήρη οργανική σύνθεση δεν σημαίνει ότι ο εκκαλών εφεσίβλητος δεν εργάστηκε υπερωρία. Επομένως, δοθέντος ότι ο ενάγων εργαζόταν, πέραν του οκταώρου, κατά τα τέσσερα ανωτέρω επίδικα χρονικά διαστήματα, τις προεκτεθείσες επιπλέον ώρες, κατά μέσο όρο, ανά ημέρα, ο ενάγων δικαιούται κατά νόμο για την υπερωριακή του απασχόληση, σύμφωνα με τα προεκτιθέμενα, για τις επικαλούμενες στην αγωγή αιτίες τα ακόλουθα ποσά : Α) α) για την υπερωριακή απασχόληση του σε χειμερινά δρομολόγια από και προς το λιμάνι του Πειραιά και συγκεκριμένα κατά τα χρονικά διαστήματα από 29.06.2015 έως 30.06.2015, από 07.09.2015 έως 21.11.2015 και από 04.12.2015 έως 08.12.2015, σύμφωνα με τα όσα προεκτέθηκαν ο εκκαλών – εφεσίβλητος παρείχε α) κατά τις καθημερινές και Κυριακές 3 ώρες υπερωριακής εργασίας και κατά τα Σάββατα και αργίες 11 ώρες τέτοιας εργασίας. Κατά συνέπεια, ο τελευταίος κατά τις 68 καθημερινές και Κυριακές, που περιλαμβάνονται στο ανωτέρω χρονικό διάστημα παρείχε (68 ημέρες Χ 3 ώρες υπερωρία ανά ημέρα=) 204 ώρες απλής υπερωριακής εργασίας και έπρεπε να λάβει (204 ώρες Χ 8,65 €=)1.764,6€. Επίσης, κατά τα 15 Σάββατα και αργίες του ανωτέρω χρονικού διαστήματος, ο ενάγων παρείχε (15 ημέρες Χ 11 ώρες=) 165 ώρες υπερωριακής εργασίας Σαββάτων και αργιών και, επομένως, ο εκκαλών – εφεσίβλητος έπρεπε να λάβει το ποσό των (165 ώρες Χ 10,39 €=) 1.714,35 €. Περαιτέρω, ο εκκαλών – εφεσίβλητος για το διάστημα από 01.07.2015 έως 06.09.2015 (θερινό δρομολόγιο), κατά το οποίο παρείχε 4 ώρες υπερωριακής εργασίας κατά τις καθημερινές και Κυριακές και κατά τα Σάββατα και αργίες 12 ώρες τέτοιας εργασίας, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, δικαιούται ως αμοιβή για απλή υπερωριακή εργασία κατά τις 58 καθημερινές και Κυριακές, που περιλαμβάνονται στο ανωτέρω χρονικό διάστημα, ήτοι για (58 ημέρες Χ 4 ώρες υπερωρία/ημέρα=) 232 ώρες απλής υπερωριακής εργασίας το ποσό των (232 Χ 8,65 €/ώρα =) 2.006,8 €. Επιπλέον, για απασχόληση κατά τα 10 Σάββατα και αργίες του ανωτέρω χρονικού διαστήματος, δικαιούται για (10 ημέρες επί 12 ώρες=) 120 ώρες υπερωριακής εργασίας Σαββάτων και αργιών το ποσό των (120 Χ 10,39€/ώρα=) 1.246,8 €. Επίσης, για τρία Σάββατα που το πλοίο βρισκόταν σε ακινησία εκτελώντας εργασίες δεξαμενισμού επί οκτάωρο κάθε φορά, δικαιούται για 24 (3 Σάββατα επί 8 ώρες) ώρες υπερωριακής απασχόλησης το ποσό των (24 ώρες Χ10,39 €=) 249,36 €. Συνολικά δε, ο τελευταίος για υπερωριακή απασχόληση κατά τα ανωτέρω χρονικά διαστήματα έπρεπε να λάβει το ποσό των(1.764,6 + 1.714,35 + 2.006,8 + 1.246,8 + 249,36) 6.981,91€ και, έναντι του ποσού αυτού έλαβε το συνολικό ποσό των (2.981,40 για καθημερινές και Κυριακές + 2.728,76 για Σάββατα και αργίες=) 5.710,16 € και, κατά συνέπεια δικαιούται το επιπλέον ποσό των (6.981,91 € – 5.710,16=) 1.271,75 €. β) Επίσης, από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα προέκυψε ότι κατά το χρονικό διάστημα ναυτολόγησής του εκκαλούντος – εφεσίβλητου από 01.07.2015 έως 06.09.2015 (9,7 εβδομάδες), το ανωτέρω πλοίο της εναγομένης πραγματοποιούσε λιγότερα από πέντε κυκλικά δρομολόγια την εβδομάδα, τα οποία διαρκούσαν πάνω από δώδεκα ώρες το καθένα, απέπλεε δε μία φορά την εβδομάδα από το λιμάνι αφετηρίας που ήταν ο Πειραιάς, πριν τη συμπλήρωση παραμονή έξι ωρών σε αυτό. Ειδικότερα, πραγματοποιήθηκαν το πλοίο αναχωρούσε κάθε Σάββατο 3 ώρες και 15 λεπτά πριν τη συμπλήρωση 6 ωρών από τον κατάπλου στο λιμάνι αυτό (άφιξη : 21.10 – αναχώρηση: 23.55). Επομένως, το πλοίο εκτέλεσε 3,94 δρομολόγια εξπρές (3,25 ώρες πρόωρης αναχώρησης επί 9,71 εβδομάδες=31,56 ώρες συντελεστής 8), για καθένα από τα οποία ο ενάγων δικαιούται να λάβει ως αμοιβή το 1/30 των συνολικών μηνιαίων αποδοχών του, ο οποίες (μηνιαίες αποδοχές του) ανέρχονται στο ποσό των 3.691,61€ [βασικός μισθός 197,44€ + αμοιβή για εργασίες Κυριακές 263,44€ + ειδικό επίδομα υποναύκληρου 14,42€ + επίδομα βαρέων και ανθυγιεινών 35,22€ + επίδομα αδείας μετά τροφής 428,06€ + τροφοδοσία μηνιαία 576,30€ + μέσος όρος υπερωριακής εργασίας 1.176,73 (6.981,91 υπερωριακή αμοιβή του επίδικου διαστήματος : 178 ημέρες υπηρεσίας Χ 30 ημέρες)], ήτοι δικαιούται να λάβει (1/30 Χ 3.691,61 Χ 3,94 δρομολόγια εξπρές=) 484,83 €, έναντι του οποίου έλαβε 371,99 €. Επομένως, πρέπει να καταβληθεί στον εκκαλούντα – εφεσίβλητο για την αιτία αυτή το ποσό των (484,83 – 371,99) 112,84 €. γ) Τέλος, έπρεπε σύμφωνα και με τα εκτιθέμενα στους δύο προηγούμενους λόγους εφέσεως ο εκκαλών – εφεσίβλητος να λάβει για δώρο Χριστουγέννων για το χρονικό διάστημα από 29.06.2015 έως 23.12.2015 τα 2/25 των μηνιαίων αποδοχών του ανά 19 ημέρες απασχόλησης και ειδικότερα το ποσό των [(3.691,61 μηνιαίες αποδοχές Χ 2/25=295,32 Χ 9,37 19ήμερα=], 2.767,23 € έναντι του οποίου έχει λάβει ποσό 1.681,86€ και, επομένως η εφεσίβλητη – εκκαλούσα του οφείλει για την αιτία αυτή ποσό (2.767,23 ‑ 1.681,86) 1.085,37 €. Β) Ως προς την απασχόληση του το έτος 2016 για το χρονικό διάστημα από 03.02.2016 έως 03.04.2016 (Πάτρα-Ανκόνα) ως αμοιβή για απλή υπερωριακή εργασία κατά τις 50 καθημερινές και Κυριακές, που περιλαμβάνονται στο ανωτέρω χρονικό διάστημα, ο εκκαλών-εφεσίβλητος παρείχε (50 ημέρες επί 4 ώρες υπερωρία ανά ημέρα) 200 ώρες απλής υπερωριακής εργασίας, οι οποίες, βάσει της ΣΣΝΕ πληρωμάτων Μεσογειακών και Τουριστικών επιβατηγών πλοίων έτους 2014, αμείβονται με 7,89 € ανά ώρα (βλ. αρθρ. 20, παρ. 4, Πίνακας ) και έπρεπε, βάσει της ως άνω Σ.Σ.Ν.Ε., να λάβει 200 ώρες Χ 7,89 €=) 1.578 €. Επιπλέον, κατά τα 11 Σάββατα και αργίες του ανωτέρω χρονικού διαστήματος, ο τελευταίος παρείχε (11 ημέρες Χ 12 ώρες=) 132 ώρες υπερωριακής εργασίας Σαββάτων και αργιών, που αμείβονται, βάσει της ίδιας Σ.Σ.Ν.Ε., με 9,48 € ανά ώρα και, επομένως, ο εκκαλών – εφεσίβλητος έπρεπε να λάβει το ποσό των (132 ώρες Χ 9,48 €) 1.251,36 €. Συνεπώς, ο τελευταίος για συνολική υπερωριακή απασχόληση κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα έπρεπε να λάβει το ποσό των (1.578 + 1.251,36=) 2.829,36 €. Έναντι του ποσού αυτού, ο τελευταίος ήδη με το αγωγικό του δικόγραφο δηλώνει ότι έλαβε το συνολικό ποσό των (1.641,78 για καθημερινές και Κυριακές+ 864,96 για Σάββατα και αργίες) 2.506,74 €, και, επομένως, για το εν λόγω χρονικό διάστημα απασχόλησής του δικαιούται το επιπλέον ποσό των (2.829,36-2.506,74=) 322,62 €. Γ) α) Επίσης, για το διάστημα από 04.04.2016 έως 03.06.2016 και από 07.09.2016 έως 02.11.2016, που το πλοίο εκτελούσε δρομολόγια ακτοπλοΐας από το λιμάνι του Πειραιά (χειμερινά δρομολόγια), ως αμοιβή για απλή υπερωριακή εργασία κατά τις 97 καθημερινές και Κυριακές, που περιλαμβάνονται στο ανωτέρω χρονικό διάστημα, οπότε παρείχε (97 ημέρες Χ 3 ώρες υπερωρία/ημέρα=) 291 ώρες απλής υπερωριακής εργασίας, έπρεπε να λάβει (291 ώρες Χ 8,65 €) 2.517,15€. Επιπλέον, κατά τα 21 Σάββατα και αργίες του ανωτέρω χρονικού διαστήματος που παρείχε (21 ημέρες Χ 11 ώρες=) 231 ώρες υπερωριακής εργασίας Σαββάτων και αργιών έπρεπε να λάβει το ποσό των (231 ώρες Χ 10,39 €/ώρα =) 2.400,09€. Περαιτέρω, ο ενάγων για το διάστημα από 08.07.2016 έως 06.09.2016, όταν το πλοίο εκτελούσε θερινά δρομολόγια από και προς το λιμάνι του Πειραιά ο εκκαλών/εφεσίβλητος ως αμοιβή για απλή υπερωριακή εργασία κατά τις 51 καθημερινές και Κυριακές, που περιλαμβάνονται στο ανωτέρω χρονικό διάστημα, ήτοι για (51 ημέρες Χ 4 ώρες υπερωρία/ημέρα=) 204 ώρες απλής υπερωριακής εργασίας, δικαιούται να λάβει (204 ώρες Χ 8,65 €) 1.764,6 €. Ακόμη, κατά τα 10 Σάββατα και αργίες του ανωτέρω χρονικού διαστήματος, ο ενάγων παρείχε (10 ημέρες Χ 12 ώρες=) 120 ώρες υπερωριακής εργασίας Σαββάτων και αργιών και έπρεπε να λάβει το ποσό των (120 ώρες Χ 10,39€=) 1.264,8 €. Συνολικά δε, για υπερωριακή απασχόληση έπρεπε να λάβει (2.517,15 + 2.400,09 +1.764,6 + 1.264,8=) 7.946,64 €. Έναντι του ποσού αυτού ο ενάγων έλαβε το συνολικό ποσό των (3.243,05 για καθημερινές και Κυριακές+ 2.733,74 για Σάββατα και αργίες=) 5.976,79 €, για τα επίδικα χρονικά διαστήματα της εργασίας του και δικαιούται το επιπλέον ποσό των (7.946,64 € – 5.976,79=) 1.969,85 €. β) Ακολούθως, αποδείχθηκε ότι κατά το χρονικό διάστημα ναυτολόγησής του εκκαλούντος 08.07.2016 έως 06.09.2016 (8,71 εβδομάδες), το εν λόγω πλοίο πραγματοποιούσε λιγότερα από πέντε κυκλικά δρομολόγια την εβδομάδα, τα οποία διαρκούσαν πάνω από δώδεκα ώρες το καθένα, απέπλεε δε μία φορά την εβδομάδα από το λιμάνι αφετηρίας που ήταν ο Πειραιάς, πριν την συμπλήρωση παραμονής έξι ωρών σε αυτό. Ειδικότερα, πραγματοποιήθηκαν οι παρακάτω αναφερόμενες πρόωρες αναχωρήσεις : το πλοίο αναχωρούσε κάθε Σάββατο 3 ώρες και 15 λεπτά πριν τη συμπλήρωση 6 ωρών από τον Πειραιά (άφιξη : 21.10, αναχώρηση : 23:55) και, επομένως, το πλοίο εκτέλεσε 3,54 δρομολόγια εξπρές (3,25 πρόωρης αναχώρησης Χ 8,71 εβδομάδες=28,31ώρες συντελεστής : 8), ενώ κατά την εβδομάδα 01.05.2016 έως 07.05.2016, το πλοίο αναχώρησε τη Δευτέρα, 2 ώρες και πενήντα λεπτά πριν τη συμπλήρωση 6 ωρών (άφιξη 20.20, αναχώρηση 23.30). Επομένως, το πλοίο εκτέλεσε 0,35 δρομολόγια εξπρές (1 εβδομάδα επί 2,83 ώρες πρόωρης αναχώρησης= 2,83 : 8). Συνολικά, το πλοίο διενήργησε 3,89 (3,54 + 0,35) δρομολόγια εξπρές, για καθένα από τα οποία ο ενάγων δικαιούται να λάβει ως αμοιβή το 1/30 των συνολικών τακτικών μηνιαίων αποδοχών του, οι οποίες για το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ανέρχονται στο ποσό των 3.846,58 [μισθός ενέργειας 1.197, 44 + επίδομα Κυριακών 263,44 +επίδομα υποναύκληρου 14,42 + επίδομα βαρέων και ανθυγιεινών 35,22 + επίδομα αδείας μετά τροφοδοσίας 428,06 + αντίτιμο μηνιαίας τροφής (19,21€ Χ 30=) 576,30 + μέσος όρος υπερωριακής εργασίας 1.331,7 (7.946,64 η υπερωριακή αμοιβή του επίδικου διαστήματος, 179 ημέρες υπηρεσίας Χ 30)], ήτοι δικαιούται να λάβει (1/30 Χ 3.846,58 Χ 3,89 δρομολόγια εξπρές=) 498,77 €, έναντι του οποίου έλαβε 429,31 €, όπως ισχυρίζεται στο αγωγικό δικόγραφο ο εκκαλών – εφεσίβλητος και, επομένως, του οφείλεται για την αιτία αυτή το ποσό των (498,77 – 429,31) 69,46€. γ) Επίσης, για επιδόματα Χριστουγέννων και Πάσχα ο εκκαλών – εφεσίβλητος δικαιούται για μεν αναλογία δώρου Πάσχα έτους 2016 (ως προς το χρονικό διάστημα της εργασίας από 04.04.2016 έως 30.04.2016) το 1/15 του μισού μηνιαίου μισθού του ανά οκταήμερο απασχολήσεως και ειδικότερα το ποσό [3.846,58 μηνιαίες αποδοχές : 2= 1.923,29, το δε 1/15 του τελευταίου: (128,22 Χ 3,38 οκταήμερα=)]433,38 €, έναντι του οποίου έχει λάβει ποσό 286,95 € και, επομένως, του οφείλεται για την αιτία αυτή ποσό 146,43 €. δ) Για δε αναλογία δώρου Χριστουγέννων για τα χρονικά διαστήματα από 01.05.2016 έως 03.06.2016 και 08.07.2016 έως 02.11.2016, ο ενάγων και ήδη εκκαλών – εφεσίβλητος δικαιούται να λάβει τα 2/25 των μηνιαίων αποδοχών του ανά 19 ημέρες απασχόλησης και ειδικότερα το ποσό των 2.461,81 € (3.846,58 μηνιαίες αποδοχές Χ 2/25=307,73 Χ 8 19ήμερα (152 ημέρες υπηρεσίας/19 = 2.461,81 €], έναντι του οποίου έχει λάβει ποσό 1.550,25 € και επομένως του οφείλεται για την εν λόγω αιτία το ποσό των (2.497,97 – 1.550,25 =) 911,56 €. Δ) Τέλος, αποδείχθηκε ότι ο εκκαλών – εφεσίβλητος στις 02.11.2016 έλαβε άδεια, χωρίς να την ζητήσει, όταν δε προσήλθε για απασχόληση στην εφεσίβλητη – εκκαλούσα εκείνη αρνήθηκε να τον απασχολήσει, αν και εργαζόταν σε πλοία συμφερόντων της από το έτος 2002. Ο ισχυρισμός της τελευταίας περί συνταξιοδότησης του και μη προσέλευσης του όταν κλήθηκε από την ίδια ελέγχεται ως αβάσιμος δεδομένου ότι δεν εκθέτει, ούτε και απέδειξε κλήση του για ανάληψη καθηκόντων, ούτε και συνταξιοδότηση του εκκαλούντος – εφεσιβλήτου το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα της απόλυσης του από το πλοίο, λαμβανομένου υπόψη ότι ο τελευταίος απασχολείτο στο πλοίο για χρονικά διαστήματα δύο – τριών μηνών κατά μέσο όρο, με ενδιάμεσες διακοπές κάποιων εβδομάδων για ξεκούραση. Επομένως, ο εκκαλών – εφεσίβλητος απολύθηκε στις 02.11.2016 χωρίς λόγο και δικαιούται και αποζημίωση απόλυσης 15 ημερών, ποσού (3.846,58 €/30 ημέρες Χ 15 ημέρες=) 1.923,29 €, όπως ορθώς έκρινε η εκκαλούμενη. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, ορθώς εκτίμησε τις αποδείξεις η εκκαλούμενη, δεχόμενη εν μέρει την ένσταση εξόφλησης, που κατ’ ορθότερο νομικό χαρακτηρισμό συνιστά ένσταση εξώδικου συμβιβασμού κατά τα προδιαλαμβανόμενα περί κλειστού μισθού, υποχρεώνοντας την εναγομένη, να καταβάλει στον ενάγοντα –εκκαλούντα – εφεσίβλητο για όλους τους παραπάνω λόγους, το ποσό των (1.271,75 + 112,84 + 1.085,37 + 322,62 + 1.969,85 +69,46 + 146,43 + 911,56 + 1.923,29= 7.813,17 €) επτά χιλιάδων οκτακοσίων δεκατριών ευρώ και δεκαεπτά λεπτών με το νόμιμο τόκο από την επομένη ημέρα της τελευταίας απόλυσής του, ήτοι από την 03.11.2016 (ΕφΠειρ 18/2016, Νομος) και το πρωτόδικο δικαστήριο που δέχθηκε τα ίδια, έστω και με εσφαλμένη εν μέρει αιτιολογία, η οποία αντικαθίσταται από την παρούσα (άρθρο 534 ΚΠολΔ) ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και πρέπει να απορριφθούν και οι υπόλοιποι λόγοι της από 27-1-2020 έφεσης (ΓΑΚ – ΕΑΚ κατάθεσης στο Ειρηνοδικείο: 969-24/2020) με ΓΑΚ – ΕΑΚ προσδιορισμού 876-480/2020 έφεσης, καθώς και όλοι οι λόγοι της από 6-3-2019 έφεσης (ΓΑΚ – ΕΑΚ κατάθεσης στο Ειρηνοδικείο: 2852-54/2019) με ΓΑΚ – ΕΑΚ προσδιορισμού 877-481/2020 ως κατ’ ουσία αβάσιμοι και αμφότερες οι εφέσεις στο σύνολο τους. Τέλος, πρέπει να καταδικαστεί ο εκκαλών της από 27-1-2020 (ΓΑΚ – ΕΑΚ κατάθεσης στο Ειρηνοδικείο: 969-24/2020) με ΓΑΚ – ΕΑΚ προσδιορισμού 876-480/2020 έφεσης στα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, λόγω της ήττας του (άρθρα 176, 184 ΚΠολΔ) και η εκκαλούσα της από 6-3-2019 (ΓΑΚ – ΕΑΚ κατάθεσης στο Ειρηνοδικείο: 2852-54/2019) με ΓΑΚ – ΕΑΚ προσδιορισμού 877-481/2020 έφεσης στα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, ομοίως λόγω της ήττας της (άρθρα 176, 184 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Διατάσσει την συνεκδίκαση της από 27-1-2020 (ΓΑΚ – ΕΑΚ κατάθεσης στο Ειρηνοδικείο: 969-24/2020) με ΓΑΚ – ΕΑΚ προσδιορισμού 876-480/2020 έφεσης, καθώς και της από 6-3-2019 (ΓΑΚ – ΕΑΚ κατάθεσης στο Ειρηνοδικείο: 2852-54/2019) με ΓΑΚ – ΕΑΚ προσδιορισμού 877-481/2020 έφεσης.-
Δικάζοντας επί της 27-1-2020 (ΓΑΚ – ΕΑΚ κατάθεσης στο Ειρηνοδικείο: 969-24/2020) με ΓΑΚ – ΕΑΚ προσδιορισμού 876-480/2020 έφεσης:
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.-
Δέχεται τυπικά την έφεση.-
Απορρίπτει αυτή κατ’ ουσίαν.-
Καταδικάζει τον εκκαλούντα στα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει σε τριακόσια (300) ευρώ.-
Δικάζοντας επί της από 6-3-2019 (ΓΑΚ – ΕΑΚ κατάθεσης στο Ειρηνοδικείο: 2852-54/2019) με ΓΑΚ – ΕΑΚ προσδιορισμού 877-481/2020 έφεσης:
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.-
Δέχεται τυπικά την έφεση.-
Απορρίπτει αυτή κατ’ ουσίαν.-
Καταδικάζει την εκκαλούσα στα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει σε τριακόσια (300) ευρώ.-
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, στις 12.1.2021.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ