ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

 

Αριθμός απόφασης

377/2021

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

 

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Αικατερίνη Τσέλιου, Πρωτοδίκη, η οποία ορίσθηκε νόμιμα από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου και από τη Γραμματέα Κρυστάλλω Κριμίζα.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 25 Φεβρουαρίου 2019, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Του καλούντος – ενάγοντος: … κατοίκου …, ο οποίος παραστάθηκε διά του πληρεξουσίου δικηγόρου του, Στέφανου Λύρα.

Των καθ΄ων η κλήση – εναγομένων: 1) της εταιρίας με την επωνυμία «….», της οποίας η επωνυμία τροποποιήθηκε σε «…», η οποία εδρεύει στο …, και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε διά της πληρεξουσίας δικηγόρου της, Αθηνάς Κοντογιάννη (Α.Μ.Δ.Σ.Π. 3112) και 2) της ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «…», που εδρεύει στο …, και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε διά του πληρεξουσίου δικηγόρου της, Ανδρέα Λιανέρη (Α.Μ.Δ.Σ.Α. 26062).

Ο καλών – ενάγων ζητεί να γίνει δεκτή η από 03.12.14 και με αριθμό κατάθεσης 40586/7427/2014 αγωγή του, την οποία νόμιμα επαναφέρει προς συζήτηση με την από 30.10.18 και με αριθμό κατάθεσης 11299/5089/2018 κλήση του, που κατατέθηκε στη γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού την 31.10.18 και προσδιορίστηκε, εγγραφόμενη στο πινάκιο, αρχικά για τη δικάσιμο της 10.01.19, οπότε και αναβλήθηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφηκε εκ νέου στο πινάκιο, μετά την έκδοση της με αριθμό 4619/2015 μη οριστικής απόφασης του Δικαστηρίου τούτου, με την οποία διατάχθηκε η επανάληψη της συζήτησής της, προκειμένου να προσκομιστεί γνωμοδότηση του Ελληνικού Ινστιτούτου Διεθνούς και Αλλοδαπού Δικαίου για το δίκαιο και τα θέματα που αναφέρονταν αναλυτικά στο διατακτικό της παραπά­νω απόφασης.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και τις προτάσεις τους.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

          Νόμιμα φέρεται προς περαιτέρω συζήτηση, νομική και ου­σιαστική έρευνα ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, με την από 30.10.18 και με αριθμό κατάθεσης 11299/5089/2018 κλήση του καλούντος – ενάγοντος, η από 03.12.14 και με αριθμό κατάθεσης 40586/7427/2014 αγωγή του, μετά την έκδοση της με αριθμό 4619/2015 μη οριστικής απόφασης του Δικαστηρίου τούτου. Με την απόφαση αυτή, αφού εκτέθηκε πως η αγωγή παραδεκτά και αρμόδια εισήχθη προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, λόγω του ναυτικού χαρακτήρα της διαφοράς, κρίθηκε πως εφαρμοστέο δίκαιο για την ένδικη υπόθεση ήταν το ιταλικό. Καθόσον, όμως, το Δικαστήριο αγνοούσε το ιταλικό δίκαιο, ανέβαλε την έκδοση οριστικής απόφασης, προκειμένου να προσκομισθεί, επιμελεία οποιουδήποτε των διαδίκων, γνωμοδότηση του Ελληνικού Ινστιτούτου Διεθνούς και Αλλοδαπού Δικαίου, από την οποία θα προέκυπταν οι σχετικές διατάξεις του ως άνω ιταλικού δικαίου αναφορικά με : α) τους όρους και τον τρόπο υπολογισμού της αμοιβής της υπερωριακής εργασίας κατά τις καθημερινές, τα Σάββατα και τις αργίες των ναυτικών που υπηρετούν με την ειδικότητα του ναύτη σε μεσογειακά τουριστικά επιβατικά πλοία κοχ 54310, β) τους όρους με τους οποίους δικαιούνται αμοιβή οι ναυτικοί, οι οποίοι υπηρετούν με την ειδικότητα του ναύτη σε μεσογειακά τουριστικά επιβατικά πλοία κοχ 54310, εφόσον ασθενήσουν κατά την εκτέλεση της υπηρεσίας τους επί του πλοίου και τον τρόπο υπολογισμού της και γ) τις προϋποθέσεις παραγραφής των παραπάνω υπό στοιχεία α και β αξιώσεων. Ήδη προσκομίζεται από τον καλούντα – ενάγοντα η από 01.11.18 νομική πληροφορία του ως άνω Ελληνικού Ινστιτούτου Διεθνούς και Αλλοδαπού Δικαίου, στην οποία διαλαμβάνεται πως αναφορικά με τα παραπάνω, υπό στοιχεία α και β, ερωτήματα, η Βιβλιοθήκη του Ινστιτούτου δεν διαθέτει τις αναγκαίες πηγές, προκειμένου να εξακριβωθεί το περιεχόμενο του ιταλικού δικαίου και να απαντηθούν τα εν λόγω ερωτήματα, ενώ, αναφορικά με το υπό στοιχείο γ ερώτημα παρατίθεται ο χρόνος και οι προϋποθέσεις παραγραφής των αξιώσεων των εργαζομένων, σύμφωνα με τα άρθρα 2934 επ. του Ιταλικού Αστικού Κώδικα (Codice Civile). Καθώς, λοιπόν, δεν κατέστη εφικτή η γνώση από το Δικαστήριο του περιεχομένου των σχετικών με την παρούσα υπόθεση διατάξεων, πλην αυτών που αφορούν στην παραγραφή των αξιώσεων των εργαζομένων, εφαρμοστέο κρίνεται, εν προκειμένω, το ημεδαπό δίκαιο, προς αποφυγή αρνησιδικίας (ΕφΠειρ 275/2012 ΕΝΔ 2012. 208, βλ. Χαρούλα Απαλλαγάκη Ερμηνεία Κατ΄ Άρθρο Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, 2019, Τόμος Ι, σελ. 1043) και μάλιστα για το σύνολο της υπόθεσης, προς αποφυγή κατακερματισμού αυτής με την υπαγωγή της σε διατάξεις δύο διαφορετικών δικαίων. Με βάση τις προαναφερόμενες σκέψεις, η υπό κρίση αγωγή είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 340, 346, 361, 648 επ. ΑΚ, 53, 54, 60, 64, 66, 84 ΚΙΝΔ, 1 του α.ν. 3276/1944, της υπ’ αριθ. ΥΑ 3525.1.1.10/01/2013 «περί κύρωσης της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας Πληρωμάτων Μεσογειακών και Τουριστικών Επιβατηγών Πλοίων έτους 2013» (ΦΕΚ Β΄ 2078/26-08-13), της υπ’ αριθ. ΥΑ 3525.1.10/01/2014 «περί κύρωσης της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας Πληρωμάτων Μεσογειακών και Τουριστικών Επιβατηγών Πλοίων έτους 2014» (ΦΕΚ Β΄ 1665/24-06-14) και των άρθρων 176, 191 παρ. 2, 907, 908 παρ. 1 περ. ε΄ ΚΠολΔ. Συνεπώς, πρέπει αυτή να εξετασθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, δεδομένου ότι έχει καταβληθεί το απαραίτητο για τη συζήτησή της τέλος δικαστικού ενσήμου, με τις ανάλογες υπέρ τρίτων προσαυξήσεις (βλ. υπ΄αριθμ. 3722429 διπλότυπο είσπραξης τύπου Β της Δ.Ο.Υ. Γ΄Πειραιά).

Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρα του ενάγοντος, …, που εξετάσθηκε νόμιμα στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου κατά την συνεδρίαση της 30-04-15 και περιέχεται απομαγνητοφωνημένη στα 4619/2015 πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης αυτού, της υπ’ αριθ. …/23-4-15 ένορκης βεβαίωσης του …, που δόθηκε νομότυπα, επιμελεία της πρώτης εναγομένης, ενώπιον της Συμβολαιογράφου … Ευθυμίας Παϊσίου – Βουκελάτου, κατόπιν νομότυπης κλήτευσης του ενάγοντος (βλ. την υπ’ αριθ. …/20-04-15 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιώς, …), της υπ’ αριθ. …/28-04-15 ένορκης βεβαίωσης …, που δόθηκε νομότυπα, επιμελεία της δεύτερης εναγομένης, ενώπιον της Συμβολαιογράφου Ηρακλείου Κρήτης Καλλιόπης Παπαδάκη, κατόπιν νομότυπης κλήτευσης του ενάγοντος (βλ. την υπ’ αριθ. …/23-04-15 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιώς, …), καθώς και όλων των εγγράφων που οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν και τα οποία εκτιμώνται είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Όπως προκύπτει από το επικαλούμενο και προσκομιζόμενο ναυτικό φυλλάδιο του ενάγοντος, κατόπιν της από 18-09-12 σύμβασης ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου που συνήφθη στο λιμάνι της Πάτρας μεταξύ αυτού και του πλοιάρχου του πλοίου με την ονομασία «…», αυτός (ενάγων) ναυτολογήθηκε αυθημερόν για να παρέχει τις υπηρεσίες του ως ναύτης στο ανωτέρω, υπό ιταλική σημαία και με αριθμό νηολογίου …, κοχ 54310, πλοίο, κυριότητας της πρώτης εναγομένης. Στο πλοίο αυτό υπηρέτησε μέχρι την 03-07-13, οπότε και απολύθηκε στο λιμάνι της Πάτρας λόγω αδείας, επαναπροσλήφθηκε δε στο ίδιο μέρος και στο ίδιο πλοίο την 22-08-13 και υπηρέτησε σε αυτό μέχρι την 23-03-14, οπότε και απολύθηκε και πάλι στο λιμάνι της Πάτρας λόγω ασθενείας λογιζομένης από 20-03-19. Ο ενάγων, ως ήδη εκτέθηκε, συμβλήθηκε με τον πλοίαρχο του ως άνω πλοίου, ο οποίος ενεργούσε ως αντιπρόσωπος της πρώτης εναγομένης – πλοιοκτήτριας εταιρίας. Η τελευταία, έχοντας αναλάβει τη μισθοδοσία του πληρώματος και την καταβολή των ασφαλιστικών του εισφορών, διατήρησε την εκμετάλλευση του εν λόγω πλοίου, ενώ προχώρησε στη χρονοναύλωσή του προς τη δεύτερη των εναγομένων. Επομένως, η δεύτερη των εναγομένων δεν έχει την αποδιδόμενη με την αγωγή ιδιότητα της εφοπλίστριας, αλλά ούτε και αυτή της αντιπροσώπου της πρώτης εναγομένης, όπως ειδικότερα στη μη οριστική 4619/2015 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου εκτίθεται, και για τον λόγο αυτό η κρινόμενη αγωγή πρέπει να απορριφθεί, ως προς αυτήν, ως παθητικά ανομιμοποίητη. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ένδικης ναυτολόγησής του, οι αποδοχές και οι όροι εργασίας του ενάγοντος διέπονταν από τις οικείες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας Πληρωμάτων Μεσογειακών Τουριστικών Επιβατηγών Πλοίων και δη την υπ’ αριθ. ΥΑ 3525.1.1.10/01/2013 «περί κύρωσης της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας Πληρωμάτων Μεσογειακών και Τουριστικών Επιβατηγών Πλοίων έτους 2013» (ΦΕΚ Β΄ 2078/26-08-13) και την υπ’ αριθ. ΥΑ 3525.1.10/01/2014 «περί κύρωσης της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας Πληρωμάτων Μεσογειακών και Τουριστικών Επιβατηγών Πλοίων έτους 2014» (ΦΕΚ Β΄ 1665/24-06-14). Το ως άνω πλοίο «…», κατά την περίοδο ναυτολόγησης του ενάγοντος, εκτελούσε σταθερά το δρομολόγιο μεταξύ των λιμένων Πάτρας, Ηγουμενίτσας, Ανκόνα, Τεργέστης και επιστροφή, μεταφέροντας επιβατηγά και φορτηγά αυτοκίνητα και επιβάτες. Ο ενάγων απασχολείτο, ως ναύτης, στις φορτοεκφορτώσεις του πλοίου, σε εργασία πηδαλιούχου στη γέφυρα του πλοίου, στο κούρδισμα των ωρολογίων πυρασφάλειας, καθώς και σε εργασίες συντήρησης και καθαριότητας όλων των χώρων του πλοίου. Για την εργασία του αυτή, είχε συμφωνήσει με την πρώτη των εναγομένων να λαμβάνει μηνιαίο «κλειστό μισθό», που περιελάμβανε : α) τις νόμιμες αποδοχές που προβλεπόταν από την Συλλογική Σύμβαση Εργασίας Πληρωμάτων Μεσογειακών και Τουριστικών Επιβατηγών Πλοίων, πλέον τροφής παρεχόμενης σε είδος και αποτιμώμενης σε 477,90 ευρώ, καθώς και β) την αμοιβή για συνολικά 150 υπερωρίες μηνός, από τις οποίες οι 115 υπερωρίες αμειβόταν ως καθημερινές και οι 35 με την εκάστοτε ισχύουσα προσαύξηση που ίσχυε για την εργασία του Σαββάτου και αργιών, πλέον οκτώ ωρών σε κάθε αργία (ανεξαρτήτως αν παρεχόταν ή όχι υπερωριακή εργασία). Η δε συμφωνία αυτή (κατ΄άρθρο 361 ΑΚ) για «κλειστό μισθό», είναι έγκυρη, καθώς οι προβλεπόμενες αποδοχές δεν είναι κατώτερες από τις νόμιμες και προβλεπόμενες από τις οικείες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας Πληρωμάτων Μεσογειακών Τουριστικών Επιβατηγών Πλοίων ετών 2013 και 2014 (ΕφΠειρ 109/2019 ΝΟΜΟΣ ΤΝΠ). Περαιτέρω αποδείχθηκε πως ο ενάγων μέχρι την απόλυσή του, εργαζόταν καθημερινά, καθώς και κατά τα Σάββατα, τις Κυριακές και τις αργίες, 11 ώρες και δη 3 ώρες υπερωριακά (πέραν του οκτάωρου) τις καθημερινές και τις Κυριακές και 11 ώρες τα Σάββατα και τις αργίες. Έτσι, με βάση τα ως άνω συμφωνηθέντα, ο ενάγων έπρεπε να λάβει τα παρακάτω αναφερόμενα ποσά για την υπερωριακή του εργασία : Α) κατά το χρονικό διάστημα από 01-01-13 έως 03-07-13, ήτοι 184 ημέρες, εκ των οποίων 147 ημέρες καθημερινές και Κυριακές Χ 3 ώρες υπερωριακής εργασίας/ημέρα για τις οποίες δικαιούται το ποσό των (441 ώρες X 7,57 ευρώ =) 3.338,37 ευρώ και 37 ημέρες Σάββατα και αργίες Χ 11 ώρες υπερωριακής εργασίας/ημέρα για τις οποίες δικαιούται το ποσό των (407 ώρες X 9,08 ευρώ =) 3.695,56 ευρώ ευρώ και συνολικά για το εν λόγω χρονικό διάστημα δικαιούται ως αμοιβή υπερωριακής εργασίας το συνολικό ποσό των (3.338,37 + 3.695,56 =) 7.033,93 ευρώ και Β) κατά το χρονικό διάστημα από 22-08-13 έως 19-03-14, ήτοι 214 ημέρες, εκ των οποίων 166 ημέρες καθημερινές και Κυριακές Χ 3 ώρες υπερωριακής εργασίας/ημέρα για τις οποίες δικαιούται το ποσό των (498 ώρες X 7,57 ευρώ =) 3.769,86 ευρώ και 48 ημέρες Σάββατα και αργίες Χ 11 ώρες υπερωριακής εργασίας/ημέρα για τις οποίες δικαιούται το ποσό των (528 ώρες X 9,08 ευρώ =) 4.794,24 ευρώ ευρώ και συνολικά για το εν λόγω χρονικό διάστημα δικαιούται ως αμοιβή υπερωριακής εργασίας το συνολικό ποσό των (3.769,86 + 4.794,24 =) 8.564,10 ευρώ. Έναντι του συνολικού ποσού των (7.033,93 + 8.564,10 =) 15.598,03 ευρώ, ο ενάγων έλαβε από την εναγομένη για την ίδια αιτία, όπως και ο ίδιος δεν αμφισβητεί, το συνολικό ποσό των 16.720,14 ευρώ και, ως εκ τούτου, η υπό στοιχεία α απαίτηση του ενάγοντος έχει πλήρως εξοφληθεί, γενομένης δεκτής ως ουσιαστικά βάσιμης της νόμιμης ένστασης εξόφλησης που πρόβαλε η πρώτη εναγομένη. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι την 20-03-14 και περί ώρα 14:00, ενόσω το ανωτέρω πλοίο βρισκόταν στο λιμάνι της Πάτρας, ο ενάγων αισθάνθηκε έντονο πόνο στο στήθος και την πλάτη, με αποτέλεσμα να μεταφερθεί αρχικά στο ΓΝ … και στη συνέχεια στο Περιφερειακό Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο …, όπου παρέμεινε νοσηλευόμενος μέχρι την 25-03-14. Διαγνώστηκε με οξύ διατοιχωματικό έμφραγμα του μυοκαρδίου του πρόσθιου τοιχώματος και του χορηγήθηκαν δύο (2) μήνες αναρρωτική άδεια. Την 23-03-14 και ενόσω νοσηλευόταν στο ως άνω νοσοκομείο απολύθηκε λόγω της ασθένειάς του αυτής, όπως τούτο αναγράφεται στο ναυτικό του φυλλάδιο και δεν αμφισβητείται από την πρώτη εναγομένη. Ακολούθως, την 08-05-14 του χορηγήθηκε επιπλέον ένας (1) μήνας αναρρωτική άδεια (βλ. από 08-05-14 ιατρική βεβαίωση – γνωμάτευση του καρδιολογικού τμήματος του ΓΝ …, την 08-07-14 του χορηγήθηκε επιπλέον αναρρωτική άδεια 15 ημερών, ενώ την 24-07-14 εκρίθη πια, μετά από αναρρωτκή άδεια τεσσάρων (4) μηνών, ικανός προς εργασία (βλ. από 08-07-14 και 24-07-14 ιατρικές γνωματεύσεις του καρδιολόγου …). Με δεδομένο, λοιπόν, ότι η περίθαλψή του συνεχίστηκε εκτός πλοίου και για διάστημα πάνω από τέσσερις (4) μήνες μετά τη λύση της σύμβασης ναυτικής εργασίας, δικαιούται κατ` άρθρο 66 ΚΙΝΔ μισθούς ασθενείας τεσσάρων (4) μηνών. Επομένως, ο ενάγων δικαιούται να λάβει το ποσό των 6.100,00 ευρώ για μισθούς ασθενείας τεσσάρων (4) μηνών (μισθός ενεργείας: 1.047,10 ευρώ + μηνιαίο αντίτιμο τροφής 477,90 ευρώ = 1.525,00 Χ 4 μήνες). Την υποχρέωση αυτή της πρώτης των εναγομένων, η οποία είχε αναλάβει τη μισθοδοσία του, δεν αναιρεί το γεγονός της ασφάλισης του ενάγοντος στο Δημόσιο Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων και Συντάξεων της Ιταλίας. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η υπό κρίση αγωγή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως κατ’ ουσίαν βάσιμη και να υποχρεωθεί η πρώτη εναγομένη να καταβάλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των 6.100,00 ευρώ, με τον νόμιμο τόκο από την επομένη επίδοσης της αγωγής μέχρι την ολοσχερή εξόφληση. Όσον αφορά στην κήρυξη της παρούσας απόφασης προσωρινά εκτελεστής το Δικαστήριο κρίνει ότι δεν συντρέχει εξαιρετικός προς τούτο λόγος, ο δε ενάγων δεν θα υποστεί σημαντική ζημία από την καθυστέρηση στην εκτέλεση, και ως εκ τούτο το σχετικό αίτημα πρέπει να απορριφθεί ως ουσαστικά αβάσιμο. Τέλος, η δικαστική δαπάνη μεταξύ των διαδίκων πρέπει να συμψηφιστεί, λόγω του δυσερμήνευτου των εφαρμοσθέντων κανόνων δικαίου (άρθρο 179 ΚΠολΔ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει κατ΄αντιμωλία των διαδίκων.

Απορρίπτει την αγωγή ως προς τη δεύτερη των εναγομένων.

Δέχεται κατά τα λοιπά εν μέρει την αγωγή.

Υποχρεώνει την πρώτη εναγομένη να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των έξι χιλιάδων εκατό ευρώ (6.100,00 €) με τον νόμιμο τόκο από την επομένη επίδοσης της αγωγής και μέχρι την ολοσχερή εξόφληση.

Συμψηφίζει τη δικαστική δαπάνη μεταξύ των διαδίκων.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, στις …..

 

         Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                                               Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ