ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ (ΕΡΓΑΤΙΚΆ)

 

Αριθμός  απόφασης  365/2021

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ  από τη Δικαστή Αικατερίνη Τσέλιου, Πρωτοδίκη, που ορίστηκε από το Τριμελές Συμβούλιο Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου και τη γραμματέα Παναγιώτα Σύρρου.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ   δημόσια,   στο   ακροατήριό   του,   στις 11-10-2018, για να δικάσει την υπόθεση :

ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ : … του …, κατοίκου …, με ουκρανικό ΑΦΜ …, που παραστάθηκε διά του πληρεξουσίου δικηγόρου Γεωργίου Μόσχου (ΔΣΑ).

ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ: 1. Ναυτιλιακής εταιρίας με την επωνυμία «….» που εδρεύει τυπικά στη … και έχει την πραγματική έδρα της στη … και νόμιμα εκπροσωπείται, η οποία παραστάθηκε διά των πληρεξουσίων δικηγόρων Παύλου Σιούφα (ΔΣΠ) και Ανδρέα-Κωνσταντίνου Τζήμα (ΔΣΠ), 2. Ναυτιλιακής εταιρίας με την επωνυμία «…» που εδρεύει στις Νήσους … και είναι νόμιμα  εγκατεστημένη στην … και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε διά των ιδίων ως άνω πληρεξουσίων δικηγόρων και 3. Της ασφαλιστικής εταιρίας/αλληλασφαλιστικού οργανισμού με την επωνυμία «…» που εδρεύει στο … και διατηρεί γραφείο στην … και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε διά του πληρεξουσίου δικηγόρου  Δευκαλίωνος Ρεδιάδη (ΔΣΠ)

Ο ενάγων ζητεί να γίνει δεκτή η από 30-5-2018 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης στη γραμματεία αυτού του Δικαστηρίου, 6116/2672/4-6-2018 αγωγή του, που προσδιορίσθηκε να συζητηθεί στη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και η υπόθεση ανεγράφη στο πινάκιο.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναγράφονται στα πρακτικά και στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσαν

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ – ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΝΟΜΟΝ

            Ο ενάγων, με την υπό κρίση αγωγή του και σύμφωνα με την κυρία και την πρώτη επικουρική βάση της, εκθέτει ότι στις 9-2-2018 συνήψε με τις δύο πρώτες εναγόμενες μέσω αντιπροσώπου τους στην …, έγκυρη σύμβαση ναυτικής εργασίας με βάση την οποία προσλήφθηκε και ναυτολογήθηκε για να παράσχει εργασία με ειδικότητα Υποπλοιάρχου στο υπό σημαία …ς φορτηγό πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων «…», το οποίο ανήκε κατά κυριότητα στην πρώτη εναγομένη και  του οποίου εν τοις πράγμασι ασκούσε τον εφοπλισμό δεύτερη εναγομένη, οι οποίες είχαν πραγματική κοινή έδρα στην Αθήνα, ενώ η τρίτη εναγομένη είχε ασφαλίσει το άνω πλοίο για τους κινδύνους και την αστική ευθύνη προς τρίτους που θα δημιουργούνταν από την πραγματοποίησή τους επ΄αφορμή και εξαιτίας της εκμετάλλευσης και λειτουργίας του πλοίου. Ότι μηνιαίος μισθός είχε συμφωνηθεί το ποσό των 6.800 δολλαρίων ΗΠΑ ή 5.845 ευρώ και αποζημίωση για πλήρη διαρκή ανικανότητα ποσού 164.745 ευρώ. Ότι στις 26-2-2018, σε ηλικία 37 ετών, υπέστη ατύχημα στα πλαίσια και εξ αφορμής της εργασίας του στο άνω πλοίο, το οποίο προκλήθηκε από αποκόλληση μεταλλικής πλάκας του υποστέγου της γέφυρας που κατέπεσε με σφοδρότητα στο κεφάλι του και υπέστη βαρύτατες σωματικές βλάβες (κρανιοοεγκεφαλικές) που τον καθιστούν ανίκανο προς ναυτική εργασία αλλά και κάθε εργασία, όπως όλα αυτά λεπτομερώς περιγράφονται στην αγωγή. Ότι το ατύχημα οφείλεται σε αμέλεια των δύο πρώτων εναγομένων και των προστηθέντων τους, συνιστάμενη στην παράβαση διατάξεων νόμων, κανονισμών και διαταγμάτων περί των όρων ασφαλείας των εργαζομένων ναυτικών στο πλοίο οι οποίοι, αλλά και στην έλλειψη της προσοχής και επιμέλειας των μέσων συνετών συναλλασσομένων του είδους της δραστηριότητας που ασκούσαν, την οποία όφειλαν και μπορούσαν να έχουν επιδείξει οι ίδιες και οι προστηθέντες τους, φροντίζοντας για τη συντήρηση και επισκευή του πλοίου. Ότι σύμφωνα με τη φυσική πορεία των πραγμάτων θα εργαζόταν υπό την προαναφερθείσα ειδικότητα για ακόμα 28 έτη μέχρι να συνταξιοδοτηθεί, επί 10 μήνες ετησίως, με μισθό 6.800 δολάρια ΗΠΑ ήτοι 5.845 ευρώ μηνιαίως και συνεπώς θα αποκέρδαινε εκ της εργασίας του συνολικό ποσό 1.636.600 ευρώ, το οποίο πρέπει να του καταβληθεί εφάπαξ, λόγω του κινδύνου να μην το εισπράξει εξαιτίας της αφερεγγυότητας των εναγομένων. Ότι ήδη δικαιούται τέσσερεις μισθούς ασθενείας, συνολικού ποσού 23.380 ευρώ, λόγω της βλάβης της υγείας του και της εντεύθεν ανικανότητάς του προς εργασία. Ότι συνεπεία του σοβαρού τραυματισμού του, που του προξένησε μόνιμη σωματική ανικανότητα και της ταλαιπωρίας που υπέστη για την αντιμετώπισή του, υπέστη ηθική βλάβη. Ότι δικαιούται πρόσθετη αποζημίωση λόγω της αναπηρίας και της παραμόρφωσης  που υπέστη από τον τραυματισμό του, οι οποίες θα επιδράσουν αρνητικά στην κοινωνική και επαγγελματική εξέλιξή του, όπως όλα τα ανωτέρω λεπτομερώς περιγράφονται στην αγωγή. Με το ιστορικό αυτό ζητεί να υποχρεωθούν οι εναγόμενες, ευθυνόμενες εις ολόκληρον, να του καταβάλουν : α) σύμφωνα με την κυρία βάση της αγωγής, τα άνω ποσά των 1.636.600 και 23.380 ευρώ, καθώς και ποσό 200.000 ευρώ για χρηματική ικανοποίηση και ποσό 100.000 ευρώ για πρόσθετη αποζημίωση, ήτοι συνολικό ποσό 1.959.980 ευρώ και β) σύμφωνα με την πρώτη επικουρική βάση της αγωγής, το ποσό των 164.745 ευρώ της συμβατικής αποζημίωσης για τη μόνιμη και ολική αναπηρία που του προσκλήθηκε, το ποσό των 23.380  ευρώ για τους μισθούς ασθενείας και ποσό 200.000 ευρώ για χρηματική ικανοποίηση και ποσό 100.000 ευρώ για πρόσθετη αποζημίωση, ήτοι συνολικό ποσό 488.125 ευρώ,  με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση, να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή η απόφαση και να καταδικασθούν οι εναγόμενες στην καταβολή των δικαστικών εξόδων του. Με το περιεχόμενο αυτό, η αγωγή αρμοδίως φέρεται προς συζήτηση (άρθρα 14 παρ. 2, 16 παρ. 2 και 25 παρ. 2 ΚΠολΔ και 51 παρ. 3^α Ν. 2172/1993)  ενώπιον του παρόντος και έχοντος διεθνή δικαιοδοσία Δικαστηρίου κατ΄άρθρο 3 παρ. 1 ΚΠολΔ, 20, 35, 62 και 63 του Κονονισμού (ΕΚ) 1215/2012 του Συμβουλίου ΕΕ «για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις», σε συνδυασμό με το άρθρο 51 Ν. 2172/1993 λόγω του ναυτικού χαρακτήρα της διαφοράς, λόγω της πραγματικής εγκατάστασης των δύο πρώτων εναγομένων στην ημεδαπή, όπως αυτό αποδεικνύεται από τα προσκομιζόμενα με επίκληση έγγραφα και λόγω της παθητικής ομοδικίας της τρίτης εναγομένης, κατ΄άρθρο 8 παρ. 1 του άνω Κανονισμού, παρά τα όσα αβασίμως ισχυρίζονται οι εναγόμενες περί του αντιθέτου, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών-εργατικών (άρθρα 591, 614, 621-622 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με άρθρο 82 ΚΙΝΔ) και είναι απορριπτέα ως μη νόμιμη ως προς την κυρία βάση της, με την οποία ζητείται επιδίκαση αποζημίωσης βάσει των διατάξεων του κοινού δικαίου, ότι δεν συντρέχει παραβίαση διατάξεων που προβλέπουν ειδικούς όρους ασφαλείας των εργαζομένων ναυτικών κατά την έννοια του άρθρου 16 παρ. 1 Ν. 551/1915, καθ΄όσον στην έννοια των όρων ασφαλείας δεν  εμπίπτει ο επικαλούμενος «Κώδικας ΙLO»(1994), η επικαλούμενη Διεθνής Σύμβαση για την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα (SOLAS), αλλά και η Διεθνής Σύμβαση Ναυτικής Εργασίας του 2006, που κυρώθηκε με το Ν. 4078/2012, γιατί εν λόγω διατάξεις δεν προβλέπουν ειδικούς όρους ασφαλείας του προσωπικού του πλοίου κατά την έννοια της διάταξης του άρθρου 16 παρ. 1 Ν. 551/1915, ήτοι δεν προσδιορίζουν συγκεκριμένα μέτρα και τρόπους προς επίτευξη της ασφάλειας του πληρώματος (ΕΠειρ 180/2008 ΕΝΔ 2008.308), ενώ, περαιτέρω, δεν μπορούν να τύχουν εφαρμογής οι σχετικές διατάξεις του άρθρου 43 ΚΔΝΔ, των άρθρων 7 και 32 Ν. 1565/1985, του π.δ. 394/1994 και του β.δ. 806/1970, διότι δεν θεσπίζουν ειδικούς κανόνες ασφαλείας στη ναυτική εργασία. Ως προς την πρώτη επικουρική βάση της, η αγωγή είναι νόμιμη, ερειδομένη στις διατάξεις των άρθρων 297, 298, 299, 346, 914, 922, 930 παρ. 1 εδ. β΄, 931 και 932 ΑΚ, 907, 908, 176, 191 παρ.2 ΚΠολΔ και 1,2,36,16 Ν. 551/1915. 28 παρ. 3 της Υ.Α. 3522.2/08/2013 που κύρωσε τον κανονισμό για την εφαρμογή των απαιτήσεων της ΔΣ ΜLC, ενώ εφαρμοστέο δίκαιο είναι το ελληνικό βάσει των διατάξεων των άρθρων 1 παρ. 1 και 8 παρ. 3 του Κανονισμού (ΕΚ) 593/2008 (που εφαρμόζεται και σε μη συμβαλλόμενα κράτη, όπως εν προκειμένω, βάσει της ρήτρας οικουμενικότητας του άρθρου 2 του άνω Κανονισμού), ως το δίκαιο της χώρας όπου βρίσκεται η πραγματική εγκατάσταση της επιχείρησης που προσέλαβε τον εργαζόμενο ενάγοντα, καθ΄όσον κατά την κατάρτιση της ένδικης εργασιακής σύμβασης, τα μέρη καθόρισαν μεν ως εφαρμοστέο δίκαιο αυτό της …ς, πλήν όμως ο ενάγων δεν μπορεί να στερηθεί την προστασία που του εξασφαλίζουν οι αναγκαστικού δικαίου διατάξεις των ελληνικών νόμων, στους οποίους συμπεριλαμβανεται και ο ν. 551/1915 και οι σσνε, δεδομένου και ότι η επίδικη σύμβαση ναυτικής εργασίας συνδέεται στενότερα με το ελληνικό δίκαιο, αφού η πραγματική επαγγελματική εγκατάσταση των δύο πρώτων εναγομένων βρισκόταν στην Ελλάδα, η διαχείριση και η εκμετάλλευση του πλοίου κατά τον επίδικο χρόνο γινόταν από την Ελλάδα, καθιστώντας αυτό ελληνικών συμφερόντων και ο σύνδεσμος του πλοίου με τη …, της οποίας τη σημαία έφερε κατά το χρόνο του ατυχήματος, ήταν τεχνητός και χαλαρός δεδομένου ότι, εκτός από την εγγραφή του στο νηολόγιο και την καταστατική έδρα της κυρίας του πλοίου-πρώτης εναγομένης, καμία άλλη ναυτιλιακή δραστηριότητα διενεργήθηκε στη χώρα αυτή (ΕΠειρ 220/2010 ΕΝΔ 2010.429 και ΕΠειρ 153/2008 ΕΝΔ 2008.315). Πρέπει συνεπώς η αγωγή να ερευνηθεί περαιτέρω κατ΄ουσίαν κατά την πρώτη επικουρική βάση της, χωρίς να απαιτείται η καταβολή τέλους δικαστικού ενσήμου (ΑΠ 691/2006 ΤΝΠ Νόμος).

Από την εκτίμηση όλων των εγγράφων και των ενόρκων βεβαιώσεων που προσκομίζουν με επίκληση οι διάδικοι, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα: Η πρώτη εναγομένη είναι κυρία του πλοίου «…» τοναζ 9.981, 11809 τόνων DW, με αριθμό μητρώου ΙΜΟ … και έχει καταστατική έδρα στη …. Η δεύτερη εναγομένη εμφανίζεται ως διαχειρίστρια της πρώτης και έχει καταστατική έδρα στις Νήσους …. Οι δύο εταιρίες έχουν πραγματική κοινή έδρα στην Ελλάδα, επί της …. Η δεύτερη εναγομένη ασκεί εν τοις πράγμασι τον εφοπλισμό του άνω πλοίου (όπως και διαφόρων άλλων) χρησιμοποιώντας εν προκειμένω το όνομα της πρώτης, για να συνάψει με τον  ενάγοντα, μέσω της αντιπροσώπου της, εταιρίας με την επωνυμία «…», την από 9-2-2018 σύμβαση ναυτικής εργασίας με τον ενάγοντα. Με βάση τη σύμβαση αυτή,  ο ενάγων, ηλικίας τότε 37 ετών, ναυτολογήθηκε στη Μάλτα στις 17-2-2018 με την ειδικότητα του υποπλοιάρχου στο άνω πλοίο. Η σύμβαση είχε διάρκεια τεσσάρων μηνών, με συμφωνηθείσες μηνιαίες αποδοχές 6.800 δολλάρια ΗΠΑ (ισόποσο σε ευρώ 5.845) και συμφωνηθείσα αποζημίωση για πλήρη διαρκή ανικανότητα ποσού 164.745 ευρώ. Η τρίτη εναγομένη είχε παράσχει χρηματοοικονομική ασφάλεια στο άνω πλοίο για αποζημίωση σε περίπτωση θανάτου ή μακροχρόνια αναπηρία των ναυτικών λόγω επαγγελματικής ασθένειας, τραυματισμού ή κινδύνου, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 28 της ΥΑ 3522.2/08/2013 που κύρωσε τον κανονισμό για την εφαρμογή των απαιτήσεων της ΔΣ MLC. Στις 26-2-2018 και περί ώρα 07.30 π.μ., το πλοίο έπλεε νοτιοδυτικά της νήσου Λήμνου, με κατεύθυνση από Θεσσαλονίκη προς το λιμένα Gemlik στην Τουρκία και ο ενάγων εκτελούσε βάρδια αξιωματικού στη γέφυρα διακυβέρνησης του πλοίου. Εκεί βρισκόταν και ένα ηλεκτρολόγος του πλοίου. Επικρατούσαν ισχυροί άνεμοι εντάσεως 7-8 μποφόρ και κάποια στιγμή ακούστηκε ένας έντονος θόρυβος έξω από τη γέφυρα του πλοίου και ο ενάγων  με τον ηλεκτρολόγο αποφάσισαν να προβούν σε εξωτερικό έλεγχο των τμημάτων του πλοίου. Αφού φόρεσαν προστατευτικά κράνη, άρχισαν να κατεβαίνουν την πλαινή σκάλα του ακομοδεσίου για να ελέγξουν τα κατώτερα τμήματά του. Από εκεί διεπίστωσαν ότι, λόγω της σφοδρότητας του ανέμου, είχε αρχίσει η αποκόλληση μεγάλου αριθμού μεταλλικών φύλλων που κάλυπταν την οροφή του υποστέγου της γέφυρας, τα οποία ήταν συγκολλημένα σε αυτή. Μόλις ο αιτών έφτασε στη μέση της σκάλας, ένα ακόμα φύλλο της οροφής του υποστέγου αποκολλήθηκε και παρασύρθηκε από το σφοδρό άνεμο προς το μέρος του, με αποτέλεσμα να τον κτυπήσει με ορμή στο οπίσθιο κάτω τμήμα του κρανίου του, στο ύψος του δεξιού αυτιού και πίσω από αυτό, προκαλώντας του εσωτερικό και εξωτερικό τραύμα με αιμορραγία, αλλά και στον αυχένα. Αποκλειστικά υπαίτιοι για το ατύχημα και τον τραυματισμό του ενάγοντος είναι η δεύτερη εναγομένη και οι προστηθέντες της (πλοίαρχος και συνεργεία επισκευής) διότι δεν επέδειξαν την απαιτούμενη από τις περιστάσεις προσοχή και επιμέλεια, την οποία όφειλαν και μπορούσαν να καταβάλουν, παραλείποντας να επισκευάσουν-συντηρήσουν επαρκώς την οροφή του υποστέγου της γέφυρας του πλοίου, παρ΄ότι το πρόβλημα της στερέωσης των φύλλων ήταν ήδη γνωστό και είχαν γίνει περιορισμένης έκτασης απόπειρες μερικής επιδιόρθωσής του, που όμως δεν ήταν αρκετές και για το λόγο αυτό επαναλαμβάνονταν (6-1-2018 στο λιμένα Μασσαλίας, την 1-2-2018 στο λιμένα Θεσσαλονίκης, στις 5-2-2018 εν πλώ, στις 25-2-2018 στο λιμένα Θεσσαλονίκης) και θα συνεχίζονταν στο λιμένα προορισμού του πλοίου στην Τουρκία. Από την άλλη πλευρά ουδέν πταίσμα βαρύνει τον ενάγοντα, ο οποίος κινήθηκε με την προσοχή που επιβαλλόταν από τις περιστάσεις, εντός των πλαισίων των καθηκόντων του και τηρώντας τα μέτρα ασφαλείας (προστατευτικό κράνος), απορριπτομένου ως κατ΄ουσίαν αβασίμου του σχετικού ισχυρισμού των εναγομένων. Αυθημερόν του ατυχήματος, ο ενάγων μεταφέρθηκε στο …, όπου υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στο κεφάλι για την αντιμετώπιση των τραυμάτων. Ο διαγνωστικός έλεγχος κατέδειξε βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και ενδοκρανικούς τραυματισμούς (κάκωση κρανίου, κατάγματα δεξιού ινιακού κροταφικού οστού, επισκληρίδιο αιμάτωμα (ΑΡ) ημισφαιρίου, κάταγμα λιθοειδούς (ΔΕ), κάταγμα ακουστικού πόρου, βαθύ θλαστικό τραύμα κροταφικής χώρας και πτερυγίου ωτός, ωτορραγία εκ του οπισθίου τοιχώματος έξω ακουστικού πόρου, διάτρηση τυμπανικού υμένα, θλαστικό τραύμα τραχήλου και οπίσθια προβολή μεσοσπονδυλίου δίσκου Α4-Α5 της σπονδυλικής στήλης. Την επομένη ημέρα (27-2-2018), με ήδη βελτιωμένη κατάσταση υγείας,  μεταφέρθηκε στο …. Εκεί νοσηλεύθηκε στη νευροχειρουργική κλινική μέχρι την 1-3-2018, που, λόγω βελτίωσης της κατάστασής του, πήρε εξιτήριο και επέστρεψε, κατόπιν έγκρισης των θεραπόντων ιατρών, αεροπορικώς στην …. Στις 6-3-2018 εισήλθε στο 3^ο ιατρικό κέντρο του Εθνικού Νοσοκομείου Μαριούπολης και νοηλεύθηκε εκ νέου επί δεκαπέντε ημέρες (έως τις 21-3-2018) με διάγνωση ανοικτού κρανιοεγκεφαλικού τραύματος, συντριπτικού εμπιεστικού κατάγματος στη βάση του κρανίου που εκτεινόταν γραμμικά προς την κορυφή του κρανίου δεξιά, κατάγματος ινιακού οστού, διαδικασίας μαστοειδίτιδος δεξιά με μεταφορά προς τη βάση του κρανίου, κάκωσης εγκεφάλου μέτριας βαρύτητας, μετατραυματικής ωτίτιδας και περιορισμού  κινήσεων της σπονδυλικής στήλης.  Οι άνω σωματικές βλάβες είχαν  σαν αποτέλεσμα κεφαλαλγίες, ίλιγγο, αδυναμία βάδισης, περιοδική ναυτία και γενική αδυναμία και ο ενάγων ελάμβανε ανελλιπώς φαρμακευτική αγωγή για την αντιμετώπισή τους, ενώ παρέμενε ανίκανος προς εργασία. Στη συνέχεια ο ενάγων υποβαλλόταν συνεχώς σε ιατρικές εξετάσεις για επανεκτίμηση της κατάστασής του και η ανικανότητά του προς ναυτική εργασία παρέμενε, με τα άνω συμπτώματα. Στις 7-9-2018 κρίθηκε από την Επιτροπή Ιατρικής Αξιολόγησης του Ιατρικού Κέντρου … …ς ότι έχει καταστεί ολικά ανίκανος για εργασία ως ναυτικός σε οποιαδήποτε θέση σε θαλασσοπλοούντα πλοία αλλά και σε ποταμόπλοια. Ακολούθως, στις 22-9-2018 νοσηλεύθηκε εκ νέου με μετατραυματική εγκεφαλοπάθεια και αμφοτερόπλευρη χρόνια νευροαισθητήρια μερική απώλεια ακοής και έκτοτε συνεχώς παρακολουθείται για τα άνω προβλήματα υγείας. Άλλες δεξιότητες δε διαθέτει και η μόνη απασχόληση που θα μπορούσε να έχει θα ήταν η χειρωνακτική, για την οποία όμως δεν είναι ικανός λόγω των προβλημάτων υγείας που του κατέλιπε ο ένδικος τραυματισμός του. Συνεπώς, ο ενάγων  δικαιούται τη συμβατικώς συμφωνηθείσα αποζημίωση για την πλήρη και διαρκή ανικανότητά του προς εργασία, ήτοι το ποσό των 164.745 ευρώ, σύμφωνα με τον όρο 33 της σύμβασης ναυτικής εργασίας.  Περαιτέρω, ο ενάγων υπέστη ηθική βλάβη λόγω της βλάβης της υγείας του, των επιπλοκών που ακολούθησαν, της ταλαιπωρίας που υπέστη κατά την αναρρωτική διαδικασία και της μη έτι πλήρους αποθεραπείας του, που έχει καταστεί ούτως ή άλλως μάλλον αμφίβολη, λόγω της παρατεταμένης εγκεφαλοπάθειας και της μερικής απώλειας ακοής που συνεχίζουν να υπάρχουν. Για την αποκατάσταση αυτής της ηθικής βλάβης, πρέπει να του επιδικασθεί ποσό 100.000 ευρώ, το οποίο κρίνεται δίκαιο και εύλογο, λαμβανομένων υπ΄όψιν : α) του μεγέθους και του είδους της σωματικής βλάβης, β) της θλίψης που ο ενάγων δοκίμασε, γ) της αποκλειστικής υπαιτιότητας της δεύτερης εναγομένης και των προστηθέντων της και της έλλειψης πταίσματος στο πρόσωπο του ενάγοντος, δ) της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης των μερών, πλην της τρίτης εναγομένης, της οποίας η ευθύνη είναι εγγυητική και ε) του οικονομικού σκοπού του δικαιώματος. Περαιτέρω, δεν αποδείχθηκαν ιδιάζοντα πραγματικά περιστατικά, πέραν εκείνων που στοιχειοθετούν τις αξιώσεις αποζημίωσης λόγω βλάβης της υγείας και της χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, εκ των οποίων να προκύπτουν οι ιδιαίτεροι λόγοι και τρόποι, εξαιτίας των οποίων γεννώνται δυσμενείς συνέπειες στην οικονομική πλευρά της μελλοντικής ζωής του ενάγοντος και συνεπώς να θεμελιώνουν την αξίωση του άρθρου 931 ΑΚ. Τέλος, ο ενάγων δε διατηρεί αξίωση για μισθούς, καθώς αυτοί του κατεβλήθησαν για το χρονικό διάστημα μέχρι τον επαναπατρισμό του. Κατ΄ακολουθία όλων των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή η αγωγή εν μέρει δεκτή και ως κατ΄ουσίαν βάσιμη ως προς την πρώτη επικουρική βάση της, να υποχρεωθούν οι εναγόμενες, ευθυνόμενες εις ολόκληρον και η πρώτη εξ αυτών μέχρι την αξία του πλοίου, να καταβάλουν στον ενάγοντα συνολικό ποσό (164.745 + 100.000=) 264.745 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση, χωρίς να  κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή διότι η επιβράδυνση στην εκτέλεσή της δε θα προκαλέσει σημαντική ζημία στον ενάγοντα, αφού ήδη έχει εκδοθεί υπέρ του η υπ΄αριθμ. 1312/2018 απόφαση αυτού του Δικαστηρίου (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων), με την οποία επιδικάσθηκε προσωρινά υπέρ του και εναντίον της τρίτης εναγομένης ποσό 80.000 ευρώ και, τέλος, να καταδικασθούν οι εναγόμενες, ανάλογα με το μέγεθος της ήττας τους, στην καταβολή μέρους των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος (άρθρο 178 ΚΠολΔ), κατά το διατακτικό.

Για τους λόγους αυτούς

Δικάζει κατ΄αντιμωλία των διαδίκων.

Δέχεται εν μέρει την αγωγή.

Υποχρεώνει τις εναγόμενες, ευθυνόμενες εις ολόκληρον και δή τη μεν  πρώτη εναγομένη περιορισμένως μέχρι την αξία του πλοίου «…» τοναζ 9.981, 11809 τόνων DW, με αριθμό μητρώου ΙΜΟ …, τις δε δύο λοιπές εναγόμενες απεριορίστως, να καταβάλουν στον ενάγοντα ποσό διακοσίων εξήντα τεσσάρων χιλιάδων επτακοσίων σαράντα πέντε (264.745) ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής, μέχρι την εξόφληση.

Καταδικάζει τις εναγόμενες στην καταβολή μέρους των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος, τα οποία ορίζει στο ποσό των οκτώ χιλιάδων (8.000) ευρώ.

Κρίθηκε αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του στις                .

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                        Η   ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ