ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

Αριθμός 46/2021

(Αριθ. καταθ. 7257/1563/2020)

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

(Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων)

————————————

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Ελένη Αντωνοπούλου, Πρόεδρο Πρωτοδικών, η οποία ορίσθηκε με κλήρωση, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 3 του ν. 3327/2005.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 9 Οκτωβρίου 2020, χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα, για να δικάσει την υπόθεση, μεταξύ:

ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ: 1) Της ναυτικής εταιρίας με την επωνυμία «…», που εδρεύει στον … και εκπροσωπείται νόμιμα, με ΑΦΜ … και 2) της αλλοδαπής εταιρίας με την επωνυμία «…», η οποία τυπικά εδρεύει στο … και ουσιαστικά στον … και εκπροσωπείται νόμιμα, οι οποίες παραστάθηκαν δια της πληρεξουσίας δικηγόρου τους Ειρήνης Βρανού με ΑΜΔΣΑ …

ΤΗΣ ΚΑΘ’ ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ: Ομόρρυθμης εταιρίας με την επωνυμία «…», που εδρεύει στο …, με ΑΦΜ … και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου της δικηγόρου Ευάγγελου Παπαλάμπρου με ΑΜΔΣΑ ….

Οι αιτούντες ζητούν να γίνει δεκτή η από 29.9.2020 αίτησή τους, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου, με αριθμό 7257/1563/2020 και προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν προφορικά τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν αυτοί δεκτοί καθώς και όσα αναφέρονται στα έγγραφα σημειώματα που κατέθεσαν.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

               Κατά μεν τη διάταξη του άρθρου 695 ΚΠολΔ η απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων έχει προσωρινή ισχύ που δεσμεύει το Δικαστήριο μέχρι την, κατά τα άρθρα 696 – 698 ΚΠολΔ, ανάκληση ή μεταρρύθμισή της, κατά δε τη διάταξη του  άρθρου 698 παρ. 1 του ίδιου Κώδικα, η απόφαση που διέταξε ασφαλιστικό μέτρο ανακαλείται εν όλω ή εν μέρει, σύμφωνα με το εδ. α` της ως άνω διάταξης, αν εκδοθεί οριστική απόφαση στη δίκη για την κύρια υπόθεση κατά εκείνου ο οποίος είχε ζητήσει το ασφαλιστικό μέτρο, και γίνει τελεσίδικη, με το εδ. β’ αν εκδοθεί οριστική απόφαση που τον ωφελεί και εκτελεστεί και με το εδ. γ’ αν συμφωνηθεί συμβιβασμός για την κύρια υπόθεση. Η ορθή έννοια της διατάξεως αυτής είναι ότι η απόφαση που έχει διατάξει ασφαλιστικό μέτρο ανακαλείται υποχρεωτικώς (ΟλΑΠ 497/1978 ΝοΒ 26. 668, ΑΠ 1213/2008 ΕφΑΔ2009.336, ΑΠ 1735/2007 αδημ, ΑΠ 1058/2006 ΝΟΜΟΣ 2006. 397714, ΑΠ 1593/1992 Δίκη 24. 1123), όχι μόνον όταν η τελεσίδικη απορριπτική απόφαση που εκδόθηκε στην κύρια δίκη αναφέρεται στην ουσία της αγωγής, αλλά και όταν απορρίπτει την αγωγή για τυπικούς λόγους, όπως λόγω αοριστίας (ΜονΠρωτΘες 8846/2007 αδημ, ΜΠρΤρικ 479/2001 Αρμ. 2001. 1400, ΒΑΘΡΑΚΟΚΟΙΛΗΣ ΕρμΚΠολΔ τ. Δ` στο άρθρο 698 αριθμ. 5 σελ. 143). Κατ` εξαίρεση, αν η κύρια αγωγή απορριφθεί για τυπικό λόγο (λ.χ. ως αόριστη), εμποδίζεται η, κατά το άρθρο 698 παρ. 1 εδ. α` ΚΠολΔ, ανάκληση αν, πριν από την τελεσιδικία της απορριπτικής αποφάσεως ή μέσα σε εύλογο χρόνο από την τελεσιδικία  (30 το πολύ ημερών – Arg. από το άρθρο 698 παρ. 1 εδ. δ` ΚΠολΔ) από αυτήν, ασκηθεί νέα αγωγή και επισπευσθεί η συζήτησή της (ΜΠρΤρικ 479/2001, ό.π., ΒΑΘΡΑΚΟΚΟΙΛΗΣ ό.π. αριθμ. 30 σελ. 147 – 148). Περαιτέρω, κατά τη διάταξη της παρ. 2 του ίδιου άρθρου (698 ΚΠολΔ) η ανωτέρω ανάκληση γίνεται με αίτηση εκείνου που έχει έννομο συμφέρον, αν η κύρια υπόθεση είναι εκκρεμής, από το Δικαστήριο στο οποίο εκκρεμεί, και σε κάθε άλλη περίπτωση από το Δικαστήριο που διέταξε το ασφαλιστικό μέτρο. Από την τελευταία αυτή διάταξη προκύπτει ότι ο όρος «εκκρεμής υπόθεση» χρησιμοποιείται όχι με τη συνηθισμένη στη δικονομία έννοια της εκκρεμοδικίας περί της οποίας ορίζει το άρθρο 221 ΚΠολΔ (ΑΠ 32/2019, ΑΠ 1058/2006 ΝΟΜΟΣ 2006. 397714), αλλά με την ευρύτερη έννοια της εκκρεμότητος της υποθέσεως ενώπιον των Δικαστηρίων, μετά από άσκηση ενδίκου μέσου (ΑΠ 739/2010, 1865/2007, ΒΑΘΡΑΚΟΚΟΙΛΗΣ ό.π. αριθμ. 12 σελ. 145). Τέτοια εκκρεμοδικία δημιουργείται με την άσκηση του ενδίκου μέσου της έφεσης, διότι με αυτό καθίσταται η διαφορά επίδικος, –  αφού ανοίγεται νέος βαθμός δικαιοδοσίας, του εφετείου κρίνοντος επί της ουσίας της υπόθεσης – , διαρκεί, δε, μέχρι την έκδοση απόφασης απ` το Εφετείο (ΕφΠατρ 354/2019, ΕφΘες 391/2018, δημοσίευση Νόμος). Στην περίπτωση, μάλιστα, του άρθρου 698 Κ.Πολ.Δ. λόγω της ευρύτερης έννοιας του όρου καθίσταται αρμόδιο για την εκδίκαση αίτησης ανάκλησης που στηρίζεται στη διάταξη αυτή, και το αναιρετικό Τμήμα του Αρείου Πάγου, στην περίπτωση άσκησης αναίρεσης αλλά και το Εφετείο, όταν έχει απλά ασκηθεί έφεση, και είναι αυτή, ως εκ τούτου, υποστατή, χωρίς να απαιτείται να είναι αυτή και παραδεκτή (π.χ. εμπρόθεσμη) (ΕφΑθ 1340/2019, ad hoc Εφ.Ναυπλίου 24/2012, δημοσίευση Νόμος Εφ.ΑΘ, 5962/1997 Ελ.Δ. 39, 1627). Ως κύρια δε υπόθεση, κατά την έννοια της προκείμενης διάταξης, η εκκρεμότητα της οποίας αποτελεί προϋπόθεση της αρμοδιότητας του δικαστηρίου για τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων, νοείται προδήλως εκείνη, η οποία περιεχόμενο έχει τη διάγνωση του δικαιώματος, προς εξασφάλιση του οποίου ζητούνται τα ασφαλιστικά μέτρα. Συνεπώς, θα πρέπει το δικαίωμα που αποτελεί αντικείμενο της διαγνωστικής δίκης να ταυτίζεται προς εκείνο που είναι αντικείμενο της δίκης των ασφαλιστικών μέτρων. Απαιτείται επίσης ταυτότητα των διαδίκων (222παρ. 1 ΚΠολΔ), δηλαδή να πρόκειται για τα ίδια πρόσωπα, που παρίστανται με την ίδια ιδιότητα. (Βαθρακοκοίλης Ασφαλιστικά μέτρα, έκδοση 2012, σελ αρθ 698)

Οι αιτούντες με την κρινόμενη αίτησή τους ιστορούν ότι δυνάμει της με αριθμό 1177/2019 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων), διατάχθηκε, προς εξασφάλιση απαίτησης, της καθ΄ης εναντίον τους από σύμβαση έργου, έως του ποσού των 150.000 ευρώ, η συντηρητική κατάσχεση του σκάφους αναψυχής με το όνομα «…», που φέρει ……….. σημαία, του οποίου κυρία τυγχάνει η δεύτερη των αιτούντων, ενώ η πρώτη είναι εφοπλίστρια αυτού κατά τον κρίσιμο χρόνο. Παράλληλα, με την ανωτέρω απόφαση παρασχέθηκε η ευχέρεια στις νυν αιτούσες να ματαιώσουν ή να αντικαταστήσουν τη συντηρητική κατάσχεση, με την κατάθεση υπέρ της καθ’ ης στην Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού ισόποσης αντίστοιχης εγγυητικής επιστολής αξιόχρεης τράπεζας. Ότι  οι αιτούσες κάνοντας χρήση της ανωτέρω ευχέρειας  που τους παρασχέθηκε κατέθεσαν στην Γραμματεία του Δικαστηρίου  αυτού την υπ’ αριθμ. … εγγυητική επιστολή της ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας υπό την επωνυμία  « …»  ύψους 150.000 ευρώ,  συνταχθείσας προς τούτο πράξης κατάθεσης εγγυητικής επιστολής. Ότι η καθ΄ης  πριν από την άσκηση της ανωτέρω αίτησης ασφαλιστικών μέτρων, άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (τακτική διαδικασία) για την ανωτέρω αιτία σε βάρος των αιτούντων κύρια αγωγή επί της οποίας, κατόπιν συνεκδίκασής της με ανταγωγή των εκεί εναγομένων εταιριών, εκδόθηκε η με αριθμ. 2445/2020 οριστική απόφαση, σύμφωνα με την οποία υποχρεώθηκαν οι εναγόμενες (νυν αιτούσες) να καταβάλουν  στην καθ΄ης ομόρρυθμη εταιρία το ποσό των 22.880 ευρώ, νομιμότοκα από την 28.7.2018 μέχρι την εξόφληση και η ενάγουσα (νυν καθ’ ης) να καταβάλει στην πρώτη αιτούσα το ποσό των 5.708,30 ευρώ, νομιμότοκα από την 25.9.2018, ενώ κηρύχθηκαν αμφότερες οι διατάξεις προσωρινά εκτελεστές στο σύνολό τους. Ότι την ανωτέρω απόφαση αποδέχθηκαν τα διάδικα μέρη και στις 17.9.2020, σε εκτέλεση του διατακτικού της και κατόπιν συμψηφισμού, εξόφλησαν πλήρως την καθ’ ης κατά κεφάλαιο και τόκους, υπογράφοντας από κοινού την από 17.9.2020 Απόδειξη Είσπραξης – Συμφωνία Συμψηφισμού εκατέρωθεν απαιτήσεων – Ρητή Επιφύλαξη Άσκησης Ένδικων Μέσων και παρέδωσαν εις χείρας της καθ’ ης την με αριθμό … επιταγή της … σε διαταγή «….», εκδοθείσα την 19.9.2020, για το ποσό των 19.879,62 ευρώ, με την επισήμανση ότι η καθ’ ης έχει ήδη ασκήσει την από 15.9.2020 έφεσή της κατά της με αριθμό 2445/2020 απόφασης. Με βάση τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά και επικαλούμενες περαιτέρω τη διάταξη του άρθρου 698 παρ. 1 εδαφ β’ ΚΠολΔ περί υποχρεωτικής ανακλήσεως, επιζητούν να ανακληθεί  η υπ’ αριθμόν 1177/2019 απόφαση του παρόντος δικαστηρίου, εκδοθείσα κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων και να διαταχθεί η άρση του ασφαλιστικού μέτρου της εγγυοδοσίας σε εκτέλεση της οποίας έχει κατατεθεί στη Γραμματεία του Δικαστηρίου η με αριθμό … εγγυητική επιστολή της … ποσού 150.000 ευρώ.

Με το ως άνω περιεχόμενο, η αίτηση αναρμοδίως εισάγεται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, το οποίο παρίσταται ως καθ’ ύλην αναρμόδιο. Τούτο δε διότι, κατά τα εκτιθέμενα σε αυτήν, αλλά και κατόπιν παραδεκτής επισκόπησης των προσκομιζομένων μετ’ επικλήσεως εγγράφων, προκύπτει, ότι κατά της με αριθμό 2445/2020 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (τακτική διαδικασία), η οποία έκρινε επί της κύριας απαίτησης, προς εξασφάλιση της οποίας διατάχθηκε η συντηρητική κατάσχεση, η οποία αντικαταστάθηκε με την κατάθεση εγγυητικής επιστολής ύψους 150.000 ευρώ, ασκήθηκε από την καθ’ ης την 15.9.2020 η με αριθμό κατάθεσης 6732/580/2020 έφεση, που προσδιορίστηκε να συζητηθεί ενώπιον του Μονομελούς Εφετείου Πειραιά την 18.3.2021 και επιδόθηκε νομίμως στις αιτούσες (βλ. την με αριθμό … έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών …). Η ανάκληση, όμως, της αποφάσεως που διέταξε ασφαλιστικά μέτρα γίνεται με δικαστική απόφαση, έπειτα από αίτηση όποιου έχει έννομο συμφέρον και αρμόδιο είναι το δικαστήριο που εξέδωσε την απόφαση ασφαλιστικών μέτρων, εκτός αν η κύρια υπόθεση είναι εκκρεμής, οπότε αρμόδιο είναι μόνο το δικαστήριο της κύριας δίκης. Στο πλαίσιο αυτό το εφετείο, στο οποίο, εν προκειμένω, εκκρεμεί έφεση κατά αποφάσεως που ήδη εκτελέστηκε, έχει αρμοδιότητα να διατάξει την ανάκληση των ασφαλιστικών μέτρων (698 παρ. 1β) είτε αυτοτελώς, είτε συγχρόνως με την εκδίκαση της εφέσεως. Ανάλογη αρμοδιότητα έχει το εφετείο και όταν επικυρώνει απόφαση εις βάρος αυτού, υπέρ του οποίου διατάχθηκαν τα ασφαλιστικά μέτρα, ή όταν, εξαφανίζοντας την αντίθετη οριστική απόφαση, εκδίδει το ίδιο τέτοια απόφαση (698 παρ. 1^α). (Κεραμέας – Κονδύλης – Νίκας Ερμ ΚΠολΔ άρθρο 698 παρ. 7, σελ 1370-1371). Άλλωστε, η άσκηση της ανωτέρω έφεσης, έλαβε χώρα στις 15.9.2020, ήτοι πριν την άσκηση της ένδικης αίτησης, με συνέπεια να μην θεμελιώνεται αρμοδιότητα του παρόντος Δικαστηρίου, ως προς την εκδίκαση της τελευταίας (άρθρο 45 ΚΠολΔ), δεδομένου ότι εκκρεμοδικία της κύριας υποθέσεως δημιουργεί και η άσκηση (495 ΚΠολΔ) ένδικου μέσου (ΑΠ 432/1985, ΕλλΔνη 1985.869). Συνακόλουθα των ανωτέρω, ανεξαρτήτως της νομιμότητας της υπό κρίση αίτησης, πρέπει, να κηρυχθεί καθ’ ύλην αναρμόδιο το Δικαστήριο τούτο και να παραπεμφθεί η υπόθεση στο Δικαστήριο στο οποίο εκκρεμεί η κύρια υπόθεση, ήτοι το Μονομελές Εφετείο Πειραιά, το οποίο είναι καθ’ ύλην αρμόδιο. Δικαστικά έξοδα δεν θα επιδικαστούν, διότι η ερμηνεία των κανόνων δικαίου που εφαρμόστηκαν ήταν ιδιαίτερα δυσχερής (άρθρο 179 ΚΠολΔ).

 ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

– ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

– ΚΗΡΥΣΣΕΙ εαυτό καθ’ ύλην αναρμόδιο.

– ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ την υπόθεση για εκδίκαση στο αρμόδιο Δικαστήριο, στο οποίο εκκρεμεί η κύρια υπόθεση, Μονομελές Εφετείο Πειραιά.

– ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τη δικαστική δαπάνη μεταξύ των διαδίκων.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, στις 18 Ιανουαρίου 2021.

 

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ                      Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

(για τη δημοσίευση)