ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

Αριθμός   590 /2021

(Αριθ. καταθ. 1999/500/2021)

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

(Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων)

————————————

                     Αποτελούμενο από το Δικαστή Γεώργιο Ξυνόπουλο, Πρόεδρο Πρωτοδικών, ο οποίος ορίσθηκε με κλήρωση, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 3 του ν. 3327/2005.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 24 Μαΐου 2021, χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα, για να δικάσει την υπόθεση, μεταξύ:

ΤΟΥ ΑΙΤΟΥΝΤΟΣ: …, κατοίκου …, ο οποίος παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου του Μιχαήλ Νταλάκου.

ΤΩΝ ΚΑΘ’ ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ: 1) Αλλοδαπής εταιρίας με την επωνυμία «…», που εδρεύει στo … και εκπροσωπείται νόμιμα από την …, η οποία παραστάθηκε στο ακροατήριο και υπό την προαναφερθείσα ιδιότητά της διόρισε πληρεξούσια δικηγόρο την Γαρυφαλιά Δάρρα και 2) …, κατοίκου …, η οποία παραστάθηκε μετά της πληρεξουσίας δικηγόρου της Γαρυφαλιάς Δάρρα.

Ο αιτών ζητεί να γίνει δεκτή η από 21-4-2021 αίτησή του, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου, με αριθμό 1999/500/2021 και προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας.

 

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν προφορικά τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν αυτοί δεκτοί καθώς και όσα αναφέρονται στο έγγραφο σημείωμα που κατέθεσαν.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

 Ο αιτών ισχυρίζεται με την υπό κρίση αίτησή του, όπως αυτή εκτιμάται κατά περιεχόμενο από το παρόν Δικαστήριο, ότι ναυτολογήθηκε, με άτυπη (προφορική) σύμβαση ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου, ως πλοίαρχος στο υπό αγγλική σημαία μηχανοκίνητο σκάφος αναψυχής (Θ/Γ) «…» (νηολογίου … με αριθμό …), πλοιοκτησίας της πρώτης καθ’ ης, η δε σύμβαση καταρτίσθηκε μεταξύ αυτού και της δεύτερης των καθ’ ων, διαχειρίστριας του σκάφους, η οποία ενεργούσε ως αντιπρόσωπος της πρώτης καθ’ ης, καθώς και ότι οι συμφωνηθείσες μηνιαίες καθαρές αποδοχές του ανήρχοντο στο ποσό των 2.500 ευρώ. Ότι στις 20-1-2021, κατήγγειλε την ανωτέρω σύμβαση ναυτικής εργασίας, εκ της οποίας διατηρεί, κατά των καθ’ ων, συνολική απαίτηση ποσού 43.539 ευρώ για υπόλοιπο μη καταβληθεισών δεδουλευμένων αποδοχών, αντίτιμο τροφής, αποζημίωση λόγω μη χορήγησης αδείας, αποζημίωση απολύσεως, επιδόματα εορτών καθώς και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης για την προσβολή της προσωπικότητάς του εξαιτίας της μη καταβολής δεδουλευμένων αποδοχών. Επικαλούμενος δε επείγουσα περίπτωση και επικείμενο κίνδυνο να ματαιωθεί η ικανοποίηση των απαιτήσεών του σε βάρος των καθ’ ων, προερχόμενης από την ένδικη σύμβαση ναυτικής εργασίας, ζητεί να διαταχθεί προς εξασφάλιση της απαιτήσεώς του η συντηρητική κατάσχεση των περιουσιακών στοιχείων των καθ’ ων, συμπεριλαμβανομένου και του ως άνω σκάφους μέχρι του ποσού των 50.000 ευρώ καθώς και να επιδικαστεί προσωρινά σε αυτόν το προαναφερθέν ποσό των 43.539 ευρώ. Με το παραπάνω περιεχόμενο και αίτημα, η αίτηση παραδεκτώς εισάγεται για να συζητηθεί, κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 683-703 ΚΠολΔ (άρθρο 682 παρ.1 ΚΠολΔ), ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, που είναι αρμόδιο καθ’ ύλη και κατά τόπο σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 22, 37 αλλά και 683 παρ. 4 ΚΠολΔ, λόγω και του λιμένα, που ναυλοχεί το ένδικο πλοίο (βλ. και ΕφΠειρ 928/2007 ΔΕΕ 2008.1165, ΜΠρΚαβ 440/2011 ΕΝΔ 2011.189, ΜΠρΡοδ 44/2009 ΤΝΠ/ΝΟΜΟΣ, ΜΠρΠειρ 8280/2006 ΕΕμπΔ 2006.1017) σε συνδυασμό με το άρθρο 51 παρ. 1 επ. του ν. 2172/1993, που καθιερώνει την λειτουργική αρμοδιότητα των δικαστηρίων του Πειραιά για υποθέσεις ναυτικού δικαίου και συνακόλουθα έχει και διεθνή δικαιοδοσία για την εκδίκασή της (άρθρα 3 και 4 του ΚΠολΔ). Σημειώνεται, σε σχέση με την εφαρμογή του ως άνω Κανονισμού (ΕΕ) 1215/2012, ότι η πρώτη καθ’ ης αλλοδαπή εταιρία εδρεύει στη Μεγάλη Βρετανία, η οποία την 1^η Φεβρουαρίου του 2020 αποχώρησε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και κατέστη «τρίτη χώρα». Η δε σχετική συμφωνία αποχώρησης προβλέπει μεταβατική περίοδο που έληξε στις 31 Δεκεμβρίου 2020, ενώ το καθεστώς δια του οποίου πλέον γίνεται ο καθορισμός της διεθνούς δικαιοδοσίας σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις εξαρτάται από τον χρόνο έναρξης της εκκρεμοδικίας. Για τα ένδικα βοηθήματα που ασκούνται μέχρι και τις 31-12-2020, εφαρμογή θα έχει ο Κανονισμός (ΕΕ) 1215/2012. Για τα ένδικα βοηθήματα, αντίθετα, που ασκούνται από την 1^η-1-2021 και εξής, όπως η ένδικη αίτηση, η οποία ασκήθηκε στις 21-4-2021, εφαρμογή θα έχουν οι περί διεθνούς δικαιοδοσίας κανόνες του ΚΠολΔ (βλ. την από 27 Αυγούστου 2020 ανακοίνωση της Γενικής Διεύθυνσης Δικαιοσύνης και Καταναλωτών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αναρτημένη στον ιστότοπο “https://ec.europa.eu/info/sites/info/files/file_import/civil_justice_el_0.pdf”). Περαιτέρω, ενόψει του ότι εισάγεται προς διάγνωση ιδιωτική διαφορά από διεθνή έννομη σχέση, δηλαδή σχέση με στοιχεία αλλοδαπότητας (βλ. Κρίσπη, Ιδ. Διεθν. Δικ., Γεν. Μερ, παρ. 2), τίθεται θέμα εφαρμοστέου δικαίου που διέπει την επίδικη διαφορά. Σχετικά με το ζήτημα αυτό πρέπει να αναφερθούν τα εξής: Ως προς τη διερεύνηση των διαδικαστικών προϋποθέσεων για την έγκυρη έναρξη, διεξαγωγή της δίκης και έκδοση απόφασης κατ’ ουσία – οι οποίες εξετάζονται πριν τη νομική και ουσιαστική βασιμότητα της αίτησης (ΕφΑθ 5009/1987 ΕλλΔνη 29.1218), εφαρμοστέο είναι το ελληνικό δικονομικό δίκαιο (lex fori), το δικονομικό δίκαιο δηλαδή της χώρας του Δικαστηρίου που δικάζει (ΕφΠειρ 542/2012 ΕΝΔ 2012.418, ΕφΑθ 5419/2007 ΤΝΠ/ΝΟΜΟΣ, Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, ΕρμΚΠολΔ, υπ’ άρθρο 682, αριθ. 1, σ. 1323), το οποίο εν προκειμένω καθορίζει, εκτός άλλων, το ορισμένο της αίτησης, τα είδη των προσωρινών μέτρων που μπορεί να ληφθούν, εάν το ζητούμενο αποτελεί πράγματι ασφαλιστικό μέτρο και το ζήτημα της ενεργητικής και παθητικής νομιμοποίησης μεταξύ των διαδίκων. Ως προς δε το εφαρμοστέο δίκαιο επί των εννόμων σχέσεων οι οποίες στηρίζουν τη λήψη του αιτούμενου ασφαλιστικού μέτρου, επισημαίνεται ότι: α) Ως προς την ιστορούμενη στην ένδικη αίτηση σύμβαση ναυτικής εργασίας και εφόσον δεν έχει γίνει ρητή επιλογή του εφαρμοστέου δικαίου από τα διάδικα μέρη, εφαρμοστέο δίκαιο είναι το ελληνικό, κατ’ άρθρο 8 παρ. 2 του Κανονισμού (ΕΚ) με αριθμό 593/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (Ρώμη Ι), με έναρξη εφαρμογής την 17η-12-2009, που αντικατέστησε την Κοινοτική Σύμβαση της Ρώμης του 1980 (Ν. 1792/1988) και εφαρμόζεται και σε μη συμβαλλόμενα κράτη, βάσει της ρήτρας οικουμενικότητας του άρθρου 2 του ως άνω Κανονισμού, ως το δίκαιο της χώρας όπου ο αιτών εργαζόμενος παρέχει την εργασία του. Αλλά και ανεξάρτητα από αυτό, υφίσταται στην προκείμενη περίπτωση και σιωπηρός μετασυμβατικός καθορισμός (επιτρεπτός και κατ’ άρθρο 3 παρ. 2 του ανωτέρω Κανονισμού), καθόσον ο αιτών θεμελιώνει ρητά τις αξιώσεις του στο ελληνικό δίκαιο, οι δε καθ’ ων δεν αμφισβητούν την θεμελίωση αυτή στο ημεδαπό δίκαιο (ΕφΠειρ 27/2001 ΕΝΔ 30.19). β) Ως προς δε την επικαλούμενη από τον αιτούντα ευθύνη της δεύτερης των καθ’ ων ως διαχειρίστριας του πλοίου, επισημαίνεται ότι η απορρέουσα από αυτήν ευθύνη του αντιπροσώπου του αλλοδαπού εργοδότη ρυθμίζεται σε κάθε περίπτωση από το ελληνικό δίκαιο, και ειδικότερα από τη διάταξη του άρθρου 1 ν. 762/1978, οι διατάξεις του οποίου αποτελούν κανόνες άμεσης εφαρμογής κατά την έννοια της διατάξεως του άρθρου 7 παρ. 2 της Διεθνούς Σύμβασης της Ρώμης, ενώ περιέχουν συγχρόνως λανθάνοντες κανόνες ιδιωτικού διεθνούς δικαίου, που καθορίζουν ως εφαρμοστέο δίκαιο για την ευθύνη του αντιπροσώπου τη lex fori (ΕφΠειρ 546/2010 ΕΝαυτΔ 2010.397, ΕφΠειρ 671/2005 ΕΝαυτΔ 2006.108, ΕφΠειρ 307/2005, ΕΝαυτΔ 2005.82). Ενόψει των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση τυγχάνει νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 648 επ. ΑΚ, 37 επ. 52, 53, 54, 68, 74, 75, 76, 81, 83, 84 ΚΙΝΔ, 1 ν. 762/1978, 707, 709, 713 και 728 παρ.1 γ’ ΚΠολΔ σε συνδ. και με τις διατάξεις των άρθρων 1 παρ. ια’, 2, 8 του ΝΔ 4570/1966 (κύρωση της από 10-5-1952 Διεθνούς Σύμβασης Βρυξελλών για τη συντηρητική κατάσχεση πλοίων), πλην του αιτήματος προσωρινής επιδίκασης απαιτήσεων που αφορά στην χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης που φέρεται ότι υπέστη ο αιτών από τη συμπεριφορά της εργοδότριας καθ’ ης, λόγω προσβολής της προσωπικότητας αυτού, το οποίο τυγχάνει μη νόμιμο και ω εκ τούτου απορριπτέο, δεδομένου ότι το άρθρο 728 ΚΠολΔ περιλαμβάνει περιοριστικά απαριθμούμενες και κατονομαζόμενες περιπτώσεις προσωρινής επιδίκασης απαιτήσεων, στις οποίες όμως δεν συμπεριλαμβάνεται και η προσωρινή επιδίκαση απαίτησης από χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης που υφίσταται ο εργαζόμενος, από την αδικοπρακτική συμπεριφορά του εργοδότου του (ΜΠρΘεσ 21763/2005 ΤΝΠ/ΝΟΜΟΣ, ΜΠρΚερκ 458/2004 ΙονΕπιθΔικ 2004.215, ΜΠρΑθ 17757/1996 ΕλλΔνη 1998 σελ. 211). Ενόψει των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση, καθ’ ο μέρος κρίθηκε νόμιμη, πρέπει να εξεταστεί ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της.

Από την ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου ένορκη εξέταση του μάρτυρα του αιτούντος … και την ένορκη κατάθεση της μάρτυρος της αιτούσας … του …, από την υπ’ αριθ. …/23-4-2021 ένορκη βεβαίωση ενώπιον του Συμβολαιογράφου Πειραιά Μηνά Σ. Σεφεριάδη, η οποία ελήφθη με επιμέλεια των καθ’ ων και λαμβάνεται υπόψη, στην παρούσα δίκη, ανεξαρτήτως της κλήτευσης ή μη του αντιδίκου τους, αφού αυτό επιβάλλει η ταχύτητα της όλης διαδικασίας των ασφαλιστικών μέτρων, που αποσκοπεί στην παροχή προσωρινής μόνον δικαστικής προστασίας με την έκδοση απόφασης προσωρινής αντίστοιχα ισχύος (ΑΠ 688/2002 ΕλλΔνη 44.725, ΑΠ 739/1988 ΕΕΝ 1989.384, ΕφΠειρ 57/2001 ΕΝαυτΔ 2001.461, Πετρόπουλο, Οι ένορκες βεβαιώσεις στην πολιτική δίκη, σε ΕλλΔνη 48.38), καθώς και από τα έγγραφα που οι διάδικοι προσκόμισαν, τις φωτογραφίες που επικαλείται και προσκομίζει ο αιτών και η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητήθηκε από τις καθ’ ων, πλην, της μέσω γραπτών μηνυμάτων συνομιλίας του αιτούντος με την κόρη της δεύτερης των καθ’ ων στην διαδικτυακή εφαρμογή επικοινωνίας «Messenger», τα οποία προσκομίζονται από τους τελευταίους, χωρίς να επικαλούνται ή να αποδεικνύουν ότι συντρέχει κάποια από τις προϋποθέσεις νόμιμης επεξεργασίας των δεδομένων αυτών, που ορίζονται στον Γενικό Κανονισμό Προστασίας προσωπικών Δεδομένων της Ε.Ε. (2016/679) και το νόμο 4624/2019, οπωσδήποτε δε, δεν κρίνεται, ότι η ενέργεια αυτή υπηρετεί σκοπούς και έννομα συμφέροντα υπέρτερα αυτών του αιτούντος ως υποκειμένου των εν λόγω δεδομένων (βλ. και ΑΠ 996/2010 με επίκληση της προστασίας συνταγματικά υπέρτερου αγαθού), καθόσον δεν είναι δημόσιες αναρτήσεις, και ως εκ τούτου αποτελούν προσωπικά δεδομένα (ΕφΛαρ 346/2015 ΤΝΠ/ΝΟΜΟΣ), τα οποία προστατεύονται από τον ανωτέρω Κανονισμό και νόμο, και σύμφωνα με άρθρο 6 του ανωτέρω Κανονισμού, η επίκληση και προβολή των εν λόγω δεδομένων εκ μέρους τρίτου προσώπου, χωρίς τη συγκατάθεση του υποκειμένου προστασίας και χωρίς τη συνδρομή κάποιας από τις προϋποθέσεις που ορίζει ο νόμος, αποτελεί απαγορευμένη επεξεργασία (βλ. και ΕφΘεσ 1302/2020 ΤΝΠ/ΝΟΜΟΣ), πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η πρώτη των καθ’ ων εταιρία τυγχάνει πλοιοκτήτρια του υπό αγγλική σημαία μηχανοκίνητου σκάφος αναψυχής (Θ/Γ) «…» (νηολογίου … με αριθμό …, ΙΜΟ VR 1549-X, μήκους 20,80 μ., βάθους 1,55 μ., κοχ 28,88), της οποίας (τυπικά) μοναδική μέτοχος και νόμιμη εκπρόσωπος τυγχάνει η δεύτερη των καθ’ ων, ουσιαστικοί όμως μέτοχοι και ιδιοκτήτες ως άνω εταιρίας τυγχάνουν η ως άνω καθ’ ης μετά του συζύγου της …. Η καθ’ ης εταιρία αγόρασε το σκάφος «…» τον Φεβρουάριο του 2019 για ιδιωτική χρήση της δεύτερης των καθ’ ων και του συζύγου της. Περαιτέρω, ο αιτών συνδεόταν με μακρόχρονη φιλία με τον … και έχει παντρέψει τον τελευταίο με την δεύτερη καθ’ ης. Στο πλαίσιο δε της ως άνω σχέσεως, ο αιτών είχε δεχθεί περιστασιακά την οικονομική στήριξη – ενίσχυση του …, σύμφωνα με τα κατωτέρω εκτιθέμενα, προκειμένου να καλύψει επαγγελματικές και οικογενειακές του ανάγκες. Περαιτέρω, εδώ και πολλά χρόνια ο … αντιμετωπίζει σοβαρά καρδιολογικά προβλήματα (υποβλήθηκε σε εγχείρηση καρδιάς τον Ιούνιο του 2020 λόγω σοβαρή στένωσης της αορτικής βαλβίδας) καθώς και νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου, ακολουθώντας πρόγραμμα θεραπείας στον τεχνητό νεφρό με τρεις αιμοκαθάρσεις την εβδομάδα ή και περισσότερες. Τον Ιούνιο δε του 2019 υποβλήθηκε σε ακρωτηριασμό του μικρού δακτύλου αριστερού κάτω άκρου και τον Ιούνιο του 2020 σε ακρωτηριασμό κνήμης δεξιού κάτω άκρου. Εξάλλου, τον Δεκέμβριο του 2020 υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση νεφρού με δότρια την δεύτερη των καθ’ ων σύζυγό του. Εξαιτίας της ως άνω βεβαρημένης κατάστασης της υγείας του και των προβλημάτων κινητικότητας που αντιμετώπιζε ο …, δεχόταν σε τακτική βάση και για διάφορα θέματα τη συνδρομή του αιτούντος κουμπάρου του, ο οποίος δέχθηκε να συνδράμει, άνευ αμοιβής, την δεύτερη των καθ’ ων και τον σύζυγό της και σε εκκρεμότητες που αφορούσαν την διαχείριση του ανωτέρω σκάφους, ενόψει και του γεγονότος ότι ο ίδιος είχε σχέση με τη ναυτιλία (τυγχάνει από το έτος 1991 κάτοχος αδείας χειριστού ταχυκίνητου σκάφους «ΚΡΙΣ – ΚΡΑΦΤ»). Για το λόγο δε αυτό, η δεύτερη των καθ’ ων είχε παραδώσει κλειδιά του σκάφους στον αιτούντα, ο οποίος επισκεπτόταν το σκάφος, όποτε προέκυπτε ζήτημα σχετικά με την διαχείριση αυτού. Στις ανωτέρω δε διαχειριστικές εκκρεμότητες, περιλαμβάνονταν και αυτές που αφορούσαν τον ελλιμενισμό του σκάφους, μεταξύ των οποίων και η καταβολή των οφειλομένων λιμενικών τελών για τους μήνες Δεκέμβριο 2020 και Ιανουάριο 2021 στη Μαρίνα Αθηνών, όπου και ναυλοχεί μέχρι σήμερα το σκάφος. Την ως άνω εκκρεμότητα προσφέρθηκε να διεκπεραιώσει για λογαριασμό της πλοιοκτήτριας εταιρίας ο αιτών, ενόψει και του γεγονότος ότι η καθ’ ης δεν μπορούσε να ασχοληθεί με το θέμα, εξαιτίας της επέμβασης για τη μεταμόσχευση νεφρού στο σύζυγό της. Ενόψει των ανωτέρω, δεν πιθανολογήθηκε η επικαλούμενη από τον αιτούντα κατάρτιση συμβάσεως ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου μεταξύ αυτού και της πλοιοκτήτριας καθ’ ης, για την παροχή υπηρεσιών αυτού ως πλοιάρχου στο ανωτέρω σκάφος. Ειδικότερα, δεν προσκομίσθηκαν από τον αιτούντα έγγραφα από τα οποία να μπορεί να συναχθεί τόσο η κατάρτιση της επικαλούμενης από αυτόν σύμβασης ναυτικής εργασίας όσο και οι όροι αυτής (ημέρες και ώρες εργασίας, συμφωνηθείς μισθός κλπ.). Πέραν δε τούτου, ο αιτών δεν επικαλείται ούτε προσκομίζει παραστατικά από τα οποία να συνάγεται καταβολή ασφαλιστικών εισφορών στο Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο (ΝΑΤ) ή σε οποιονδήποτε άλλο ασφαλιστικό φορέα, για το χρονικό διάστημα που φέρεται ότι απασχολήθηκε στο σκάφος της καθ’ ης ως πλοίαρχος. Εξάλλου, ο αιτών ισχυρίζεται ότι προέβη σε καταγγελία της ένδικης συμβάσεως ναυτικής εργασίας στις 20-1-2021, χωρίς όμως να προκύπτει ότι προέβη, κατά την ως άνω ημερομηνία ή και μεταγενεστέρως, σε οιαδήποτε αντίστοιχη δήλωση (προφορική ή έγγραφη) προς τις καθ’ ων, με την οποία να ζητεί την καταβολή των οφειλομένων δεδουλευμένων αποδοχών του, παρά και το γεγονός ότι προσέφερε, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται, τις υπηρεσίες του στο συγκεκριμένο σκάφος για χρονικό διάστημα 11 μηνών, χωρίς να έχει πληρωθεί. Αντιθέτως, πιθανολογήθηκε ότι οι σχέσεις της δεύτερης των καθ’ ων και του συζύγου της με τον αιτούντα διακόπηκαν τον Ιανουάριο του 2021, όταν το ζεύγος καταλόγισε στον τελευταίο τη μη καταβολή από αυτόν ποσού 2.500 ευρώ στη Μαρίνα Αθηνών, για την εξόφληση των τελών ελλιμενισμού μηνός Σεπτεμβρίου 2020, το οποίο (ποσό) είχε δοθεί σε αυτόν από την πρώτη καθ’ ης για την συγκεκριμένη αιτία καθώς και την πλαστογράφηση δυο αποδείξεων καταβολής τελών ελλιμενισμού, τις οποίες εμφάνισε ο ίδιος ο αιτών στην κόρη της δεύτερης των καθ’ ων, προκειμένου να παρουσιάσει ως εξοφλημένες τις οφειλές ελλιμενισμού για τους μήνες Δεκέμβριο 2020 και Ιανουάριο του 2021 (βλ. τις προσκομιζόμενες μετ’ επικλήσεως από τις καθ’ ων πλαστές αποδείξεις καθώς και τις αντίστοιχες γνήσιες), τις οποίες είχε, σύμφωνα και με τα προαναφερθέντα, αναλάβει να καταβάλει στο όνομα και για λογαριασμό της πρώτης των καθ’ ων, με χρήματα που του είχε δώσει η δεύτερη εξ αυτών. Προς αντίκρουση δε του ανωτέρω ισχυρισμού των καθ’ ων περί πλαστογραφίας τελεσθείσας από τον ίδιο, ο αιτών επικαλείται την ύπαρξη οφειλής ύψους 7.934,27 ευρώ της καθ’ ης πλοιοκτήτριας προς τη Μαρίνα Αθηνών, χωρίς όμως να δικαιολογεί την ύπαρξη διπλών αποδείξεων (πλαστών και γνησίων) στα χέρια των καθ’ ων. Η ανωτέρω δε κρίση του παρόντος Δικαστηρίου περί μη κατάρτισης σύμβασης ναυτικής εργασίας δεν μπορεί να αναιρεθεί από την, προσαγόμενη μετ’ επικλήσεως από αμφότερα τα διάδικα μέρη, από 20-12-2019 δήλωση της πλοιοκτήτριας καθ’ ης για το διορισμό διαχειριστή του σκάφους, καπετάνιου και χρήστη. Και τούτο διότι η ως άνω δήλωση δεν αποτελεί συστατικό ή αποδεικτικό έγγραφο περί κατάρτισης συμβάσεως ναυτικής εργασίας μεταξύ της πρώτης των καθ’ ων και του αιτούντος, αλλά έλαβε χώρα, κατά την κρίση του παρόντος Δικαστηρίου, προκειμένου να καλυφθεί, στο πλαίσιο της έκδοσης του απαιτούμενου Δελτίου Κίνησης Πλοίου Αναψυχής από την αρμόδια Λιμενική Αρχή, η ανάγκη διορισμού, βάσει της οικείας νομοθεσίας, προσώπων ως υπευθύνων για την κατάσταση και ασφάλεια του ελλιμενιζόμενου σκάφους, έναντι των λιμενικών αρχών και των φορέων που θα σχετίζονταν με τον ελλιμενισμό του σκάφους. Ο ως άνω δε τυπικός διορισμός του αιτούντος ως καπετάνιου του σκάφους, δικαιολογούνταν από το γεγονός ότι ο ίδιος είναι, σύμφωνα με τα προαναφερθέντα, κάτοχος αδείας χειριστού ταχυκίνητου σκάφους «ΚΡΙΣ – ΚΡΑΦΤ», βάσει της οποίας έχει τα τυπικά τουλάχιστον προσόντα για τη διακυβέρνηση του συγκεκριμένου σκάφους αναψυχής, σύμφωνα με το άρθρο 94 παρ. 1 υποπαράγραφος ι’, εδάφιο ββ του ν. 4504/2017 (ΦΕΚ 184 Α/29-11-2017), σε συνδυασμό με την υπ’ αριθ. 3342/02/2004/21-1-2004 απόφαση του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας όπως τροποποιήθηκε με την 3342/13/2004/20-8-2004 και την υπ’ αριθ. πρωτ. 3133.1-3/18868/12-3-2018 εγκύκλιο από το Υπουργείο Ναυτιλίας & Νησιωτικής Πολιτικής. Εξάλλου, με βάση τον σκοπό για τον οποίο αγοράστηκε το συγκεκριμένο σκάφος, τις ανάγκες που θα κάλυπτε και τις συνθήκες χρήσεως, δεν πιθανολογήθηκε η ανάγκη πρόσληψης και απασχόλησης πλοιάρχου σε σταθερή και μόνιμη βάση, δια της κατάρτισης σχετικής σύμβασης ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου ή έστω υπό καθεστώς γνήσιας ή απλής ετοιμότητας για εργασία (την οποία σε κάθε περίπτωση δεν επικαλείται ούτε ο αιτών). Ειδικότερα, το συγκεκριμένο σκάφος, για το οποίο σημειωτέον δεν υπάρχει υποχρέωση για οργανική σύνθεση πληρώματος (άρθρο 11 παρ. 1 ν. 4256/2014), αγοράστηκε για αμιγώς ιδιωτική χρήση και όχι για εμπορική εκμετάλλευση, ήτοι για πλόες που θα πραγματοποιούσε η οικογένεια της δεύτερης καθ’ ης σε μη προκαθορισθέντες χρόνους και όποτε υπήρχε η σχετική δυνατότητα, δεδομένων και των σοβαρών προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε ο σύζυγος της ανωτέρω καθ’ ης. Υπό τις ανωτέρω δε συνθήκες, το σκάφος «…» πραγματοποιεί 2 με 3 ημερήσιους πλόες σε ετήσια βάση, γεγονός που επιβεβαίωσε και ο μάρτυρας του αιτούντος. Για πολύμηνο δε χρονικό διάστημα του έτους 2020, το ανωτέρω σκάφος βρισκόταν για εργασίες επισκευής σε ναυπηγικές εγκαταστάσεις στη Σαλαμίνα. Στο σημείο δε αυτό πρέπει να επισημανθεί ότι, όπως επιβεβαιώθηκε και από το μάρτυρα του αιτούντος, ο τελευταίος, κατά το χρόνο που επικαλείται ότι προσέφερε τις υπηρεσίες του ως πλοίαρχος στο σκάφος της πρώτης των καθ’ ων, ήταν υποχρεωμένος να παρέχει κοινωφελή εργασία στον Δήμο Γλυφάδας, για τρεις εργάσιμες ημέρες εβδομαδιαίως, εξαιτίας ποινικής καταδίκης του, γεγονός που αποστερούσε από αυτόν αντικειμενικά τη δυνατότητα να προσφέρει σε σταθερή και μόνιμη βάση της υπηρεσίες του ως πλοίαρχος στο συγκεκριμένο σκάφος. Το γεγονός δε ότι σε όλους τους πλόες που πραγματοποιήθηκαν κατά το ένδικο χρονικό διάστημα ή σε ορισμένους εξ αυτών, ο αιτών, στο πλαίσιο και της σχέσης που είχε με τον κουμπάρο του …, είχε τη διακυβέρνηση του σκάφους, ως κάτοχος αδείας χειριστού ταχυκίνητου σκάφους, δεν μπορεί να οδηγήσει το παρόν Δικαστήριο σε κρίση περί ύπαρξης συμβάσεως ναυτικής εργασίας. Περαιτέρω, ο αιτών ισχυρίζεται ότι στο πλαίσιο της επικαλούμενης από αυτόν προαναφερθείσας συμβάσεως έχει λάβει τμηματικά το συνολικό ποσό των 6.000 ευρώ ως μέρος των συμφωνηθεισών αποδοχών του. Για τις ανωτέρω όμως καταβολές, ο αιτών δεν προσκομίζει σχετικές εξοφλητικές αποδείξεις ή άλλα παραστατικά, από τα οποία να προκύπτει ότι το συγκεκριμένο ποσό δόθηκε ως οφειλόμενος μισθός, στο πλαίσιο της παρεχόμενης από αυτόν εργασίας. Αντιθέτως, πιθανολογείται ότι οι συγκεκριμένες καταβολές χρημάτων πραγματοποιήθηκαν από τον σύζυγο της δεύτερης των καθ’ ων … στον αιτούντα, προς οικονομική ενίσχυση αυτού, εντασσόμενες στην προαναφερθείσα πολυετή σχέση φιλίας και εμπιστοσύνης μεταξύ των δυο προσώπων. Τέλος, η κρίση του παρόντος Δικαστηρίου ότι δεν καταρτίσθηκε σύμβαση ναυτικής εργασίας ενισχύεται και από την κατάθεση του μάρτυρα …, μηχανικού, ο οποίος εκτελεί, από το Νοέμβριο του έτους 2019 και σε τακτική βάση, μηχανολογικές εργασίες στο σκάφος «…» και ο οποίος στην από 23-4-2021 ένορκη βεβαίωσή του, αναφέρει ότι είχε δει κάποιες φορές τον αιτούντα στο σκάφος, πλην όμως ουδέποτε ο τελευταίος απασχολήθηκε ως πλοίαρχος σε αυτό. Εξάλλου, η ως άνω δικαστική κρίση δεν αναιρείται από την επ’ ακροατηρίω κατάθεση του μάρτυρα του αιτούντος, ο οποίος δεν είχε προσωπική αντίληψη για τις σχέσεις του αιτούντος με την δεύτερη καθ’ ης και τον σύζυγό της, παρείχε δε ασαφείς και ανεπαρκείς εξηγήσεις σχετικά με τις παρεχόμενες υπηρεσίες του αιτούντος στο σκάφος, ισχυριζόμενος ότι πέραν των πλοιαρχικών υπηρεσιών ο αιτών παρείχε και υπηρεσίες καθαρισμού και συντήρησης του σκάφους, ενώ δεν δικαιολόγησε επαρκώς το λόγο για τον οποίο ο αιτών αφενός μεν συνέχισε να απασχολείται στο σκάφος της καθ’ ης πλοιοκτήτριας και μετά το Μάρτιο του 2020, για χρονικό διάστημα έντεκα μηνών, παρά το γεγονός ότι δεν πληρωνόταν και αφετέρου δεν όχλησε εγγράφως τις καθ’ ων για την καταβολή των δεδουλευμένων αποδοχών του.

Κατά συνέπεια, εφόσον με βάση όλα τα ανωτέρω δεν πιθανολογήθηκε η ύπαρξη της ένδικης (διασφαλιστέας) απαίτησης του αιτούντος σε βάρος των αιτουσών, πρέπει η αίτηση να απορριφθεί στο σύνολό της ως ουσιαστικά βάσιμη και να επιβληθεί η δικαστική δαπάνη των καθ’ ων σε βάρος του αιτούντος (άρθρο 176 ΚΠολΔ), σύμφωνα με τα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

• ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
• ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αίτηση.
• ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον αιτούντα στην καταβολή των δικαστικών εξόδων των καθ’ ων η αίτηση, τα οποία ορίζει στο ποσό των τριακοσίων πενήντα (350) ευρώ.

 

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, στις 24 Ιουνίου 2021.

 

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ                      Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

(για τη δημοσίευση)