ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

Αριθμός 1674/2020

(Αριθ. καταθ. 5673/1240/2020)

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

(Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων)

————————————

 

Αποτελούμενο από το Δικαστή Γεώργιο Ξυνόπουλο, Πρόεδρο Πρωτοδικών, ο οποίος ορίσθηκε με κλήρωση, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 3 του ν. 3327/2005.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 9 Νοεμβρίου 2020, χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα, για να δικάσει την υπόθεση, μεταξύ:

ΤΗΣ ΑΙΤΟΥΣΑΣ: Εταιρίας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «…» που εδρεύει στο … και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της Νικόλαου Μαχαιριώτη.

ΤΗΣ ΚΑΘ’ ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ: Αλλοδαπής εταιρίας με την επωνυμία «…», που εδρεύει στο … και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της Δημήτριου Πελέκη.

Η αιτούσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 28-7-2020 αίτησή της, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου, με αριθμό 5673/1240/2020 και προσδιορίστηκε, κατόπιν διαδοχικών αναβολών, για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν προφορικά τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν αυτοί δεκτοί καθώς και όσα αναφέρονται στο έγγραφο σημείωμα που κατέθεσαν.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

 Η αιτούσα ισχυρίζεται με την κρινόμενη αίτησή της, όπως αυτή παραδεκτώς συμπληρώθηκε και διορθώθηκε, στο ακροατήριο, ως προς τη βάση της (ΜΠρΛειβ 17/1994 Αρμ 1994.428, ΜΠρΧαλκ 654/1991 ΕλλΔνη 33.1629), ότι διατηρεί απαίτηση κατά της καθ’ ης, πλοιοκτήτριας του υπό σημαία … σκάφους αναψυχής «…» (αριθμός νηολογίου …, ΔΔΣ ΖΗΒ02), που αφορά την καταβολή του υπολοίπου ποσού, ύψους 239.679,29 ευρώ, της εργολαβικής αμοιβής της από τέσσερις συμβάσεις έργου που συνήφθησαν διαδοχικώς και ατύπως (προφορικώς), κατά το χρονικό διάστημα από Απρίλιο έως και Σεπτέμβριο 2019, μεταξύ αυτής και της εταιρίας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «…», ενεργούσας στο όνομα και για λογαριασμό της καθ’ ης, για την εκτέλεση των διαλαμβανόμενων στο δικόγραφο της κρινόμενης αιτήσεως εργασιών ξυλοκατασκευής και διακόσμησης επί του προαναφερθέντος σκάφους. Σε επικουρική, εξάλλου, βάση και πέραν της συμβατικής ευθύνης της καθ’ ης, η αιτούσα ισχυρίζεται ότι διατηρεί ισόποση απαίτηση κατά της τελευταίας και βάσει των διατάξεων περί αδικαιολογήτου πλουτισμού. Επικαλούμενη δε επείγουσα περίπτωση και επικείμενο κίνδυνο, ζητεί, προς εξασφάλιση της απαίτησής της, να διαταχθεί η συντηρητική κατάσχεση κάθε κινητής και ακίνητης περιουσίας της καθ’ ης και ιδίως του ανωτέρω πλοίου, μέχρι του ποσού των 400.000 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου στην υπό διασφάλιση απαίτηση και του κόστους φύλαξης του σκάφους μετά την επιβολή της συντηρητικής κατάσχεσης. Τέλος, η αιτούσα ζητεί να καταδικαστεί η καθ’ ης στη δικαστική της δαπάνη. Με το παραπάνω περιεχόμενο και αίτημα, η αίτηση παραδεκτώς εισάγεται για να συζητηθεί, κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 683-703 ΚΠολΔ (άρθρο 682 παρ.1 ΚΠολΔ), ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, που είναι αρμόδιο καθ’ ύλη και κατά τόπο σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 683 παρ. 4 ΚΠολΔ, λόγω και του λιμένα, που ναυλοχεί το ένδικο πλοίο (βλ. και ΕφΠειρ 928/2007 ΔΕΕ 2008.1165, ΜΠρΚαβ 440/2011 ΕΝΔ 2011.189, ΜΠρΡοδ 44/2009 ΤΝΠ/ΝΟΜΟΣ, ΜΠρΠειρ 8280/2006 ΕΕμπΔ 2006.1017) σε συνδυασμό με το άρθρο 51 παρ. 1 επ. του ν. 2172/1993, που καθιερώνει την λειτουργική αρμοδιότητα των δικαστηρίων του Πειραιά για υποθέσεις ναυτικού δικαίου και συνακόλουθα έχει και διεθνή δικαιοδοσία για την εκδίκασή της (άρθρα 7 και 35 Κανονισμού ΕΕ 1215/2012). Σε κάθε δε περίπτωση η καθ’ ης δεν αντέλεξε και ως εκ τούτου θεωρείται ότι συναινεί σιωπηρά, κατ’ άρθρο 26 του ανωτέρω Κανονισμού, στην παρέκταση της διεθνούς δικαιοδοσίας αυτού του Δικαστηρίου (βλ. ΑΠ 1288/1994 ΔΕΕ 1995.215, ΕφΠειρ 342/1996 ΠειρΝ 2996.209). Περαιτέρω, ενόψει του ότι εισάγεται προς διάγνωση ιδιωτική διαφορά από διεθνή έννομη σχέση, δηλαδή σχέση με στοιχεία αλλοδαπότητας (βλ. Κρίσπη, Ιδ. Διεθν. Δικ., Γεν. Μερ, παρ. 2), τίθεται θέμα εφαρμοστέου δικαίου που διέπει την επίδικη διαφορά. Σχετικά με το ζήτημα αυτό πρέπει να αναφερθούν τα εξής: Ως προς τη διερεύνηση των διαδικαστικών προϋποθέσεων για την έγκυρη έναρξη, διεξαγωγή της δίκης και έκδοση απόφασης κατ’ ουσία – οι οποίες εξετάζονται πριν τη νομική και ουσιαστική βασιμότητα της αίτησης (ΕφΑθ 5009/1987 ΕλλΔνη 29.1218), εφαρμοστέο είναι το ελληνικό δικονομικό δίκαιο (lex fori), το δικονομικό δίκαιο δηλαδή της χώρας του Δικαστηρίου που δικάζει (ΕφΠειρ 542/2012 ΕΝΔ 2012.418, ΕφΑθ 5419/2007 ΤΝΠ/ΝΟΜΟΣ, Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, ΕρμΚΠολΔ, υπ’ άρθρο 682, αριθ. 1, σ. 1323), το οποίο εν προκειμένω καθορίζει, εκτός άλλων, το ορισμένο της αίτησης, τα είδη των προσωρινών μέτρων που μπορεί να ληφθούν, εάν το ζητούμενο αποτελεί πράγματι ασφαλιστικό μέτρο και το ζήτημα της ενεργητικής και παθητικής νομιμοποίησης μεταξύ των διαδίκων. Ως προς δε το εφαρμοστέο δίκαιο επί των εννόμων σχέσεων οι οποίες στηρίζουν τη λήψη του αιτούμενου ασφαλιστικού  μέτρου, επισημαίνεται ότι: α) Ως προς τις ιστορούμενες από την αιτούσα συμβάσεις έργου και ελλείψει της επικλήσεως από την αιτούσα επιλογής από τα συμβαλλόμενα μέρη του εφαρμοστέου δικαίου επί των ανωτέρω συμβάσεων, σύμφωνα με το άρθρο 3 του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 593/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Ιουνίου 2008 για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (Ρώμη Ι) – που αντικατέστησε την κυρωθείσα στην Ελλάδα με το Ν. 1792/1988, από 19-6-1980 Σύμβαση της Ρώμης «Για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές» – το οποίο ορίζει ότι οι ενοχές από σύμβαση ρυθμίζονται από το δίκαιο στο οποίο έχουν υποβληθεί τα συμβαλλόμενα μέρη, εφαρμοστέο είναι, σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 1 περ. β’ και 2 του ως άνω Κανονισμού, το οποίο ορίζει ότι η σύμβαση παροχής υπηρεσιών διέπεται από το δίκαιο της χώρας στην οποία ο πάροχος υπηρεσίας έχει τη συνήθη διαμονή του και ότι η σύμβαση διέπεται από το δίκαιο της χώρας στην οποία το μέρος το οποίο οφείλει να εκπληρώσει τη χαρακτηριστική παροχή (characteristic performance) της σύμβασης, έχει τη συνήθη διαμονή του, σε κάθε περίπτωση δε, σύμφωνα με το τεκμήριο του άρθρου 4 παρ. 4 του ως άνω Κανονισμού, το οποίο ορίζει ότι σε περίπτωση ελλείψεως συμφωνίας, εφαρμοστέο είναι το δίκαιο που αρμόζει στη σύμβαση από όλες τις ειδικές συνθήκες, υπό τις οποίες αυτή καταρτίσθηκε και εκτελέσθηκε και για το λόγο αυτό συνδέεται προς τις ένδικες συμβάσεις έργου στενότερα, το ελληνικό δίκαιο, ως το δίκαιο της χώρας όπου η αιτούσα εργολάβος (πάροχος υπηρεσιών), η οποία οφείλει και την χαρακτηριστική παροχή, έχει την έδρα της και β) ως προς τον ιστορούμενο αδικαιολόγητο πλουτισμό της καθ’ ης (επικουρική βάση), εφαρμοστέο δίκαιο τυγχάνει επίσης το ελληνικό, με βάση τη διάταξη του άρθρου 10 παρ. 1 του Κανονισμού (ΕΚ) 864/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 11ης Ιουλίου 2007 «για το εφαρμοστέο δίκαιο στις εξωσυμβατικές ενοχές (Ρώμη ΙΙ)». Κατόπιν των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση τυγχάνει νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 682, 706, 707 επ. και 176 του ΚΠολΔ, σε συνδ. με τις διατάξεις των άρθρων 340, 361, 681 επ. ΑΚ, εκτός της βάσεως του αδικαιολογήτου πλουτισμού, στην οποία επιχειρείται να θεμελιωθεί επικουρικώς το αίτημα λήψεως ασφαλιστικών μέτρων, δεδομένου ότι η αξίωση εκ του αδικαιολόγητου πλουτισμού είναι επιβοηθητικής φύσεως και ασκείται μόνο αν ελλείπουν οι προϋποθέσεις ασκήσεως αγωγής από σύμβαση ή αδικοπραξία. Εν προκειμένω δε, η αιτούσα κατά τα προεκτεθέντα, στηρίζει την ένδικη (ασφαλιστέα) αξίωσή της σε συμβατική ευθύνη και δεν επικαλείται περιστατικά διαφορετικά προς στήριξη της βάσεως του αδικαιολογήτου πλουτισμού (ΑΠ 531/1994 ΕλλΔνη 37.81, ΑΠ 1369/1993 ΕλλΔνη 36.304, ΑΠ 1567/1983 ΝοΒ 32.1534). Περαιτέρω, απορριπτέα ως μη νόμιμη, καθίσταται, λόγω της πρόωρης ασκήσεώς της, και η επιμέρους απαίτηση της αιτούσας, που αφορά την επικείμενη δαπάνη ποσού 27.000 ευρώ για την πρόσληψη και απασχόληση φύλακα του υπό συντηρητική κατάσχεση σκάφους της καθ’ ης. Ενόψει των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση, καθ’ ο μέρος κρίθηκε νόμιμη, πρέπει να εξεταστεί ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της.

Η καθ’ ης η αίτηση, με δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου της κατά την προφορική συζήτηση της ένδικης αίτησης, αρνείται αιτιολογημένα τα θεμελιωτικά της υπό κρίση αίτησης πραγματικά περιστατικά, μεταξύ των οποίων την κατεπείγουσα περίπτωση και τον επικείμενο κίνδυνο που δικαιολογούν τη λήψη του αιτούμενου ασφαλιστικού μέτρου, περαιτέρω δε με το σημείωμά της, που κατατέθηκε μέσα στην προθεσμία που χορήγησε το Δικαστήριο, προέβαλε: α) Ισχυρισμό περί εξοφλήσεως της αιτούσας (άρθρο 416 ΑΚ), δια της καταβολής σε αυτή ποσού 24.565 ευρώ, το οποίο αποτελεί το υπερβάλλον ποσό σε σχέση με το συνομολογούμενο στο δικόγραφο της αιτήσεως, καθ’ υποφοράν, από την αιτούσα ως καταβληθέν και β) επικουρικώς προβληθέντα ισχυρισμό, όπως αυτός εκτιμάται κατά περιεχόμενο από το παρόν Δικαστήριο, περί ελλείψεως ευθύνης αυτής, κατά το λοιπό ποσό της υπό διασφάλιση απαίτησης, από τις ένδικες συμβάσεις έργου (άρθρα 160, 211, 216, 217 και 229 του ΑΚ – ΕφΘεσ 129/2002 ΕπισκΕμπΔ 2002.256), διότι υπήρξε υπέρβαση του σχετικού προϋπολογισμού και υπερτιμολόγηση των σχετικών εργασιών, ενόψει και του γεγονότος ότι έχει ήδη καταβάλει, μέχρι και το Νοέμβριο του έτους 2019 (οπότε έπαυσε να καταβάλλει οποιοδήποτε ποσό), για το σκάφος της, το ποσό άνω των 2.000.000 ευρώ σε διάφορους εργολάβους, η δε ανωτέρω εταιρία ενεργώντας σε βάρος των συμφερόντων της καθ’ ης αποδέχθηκε την υπερτιμολόγηση των φερόμενων ως πραγματοποιηθεισών ένδικων εργασιών. Αμφότεροι όμως οι προαναφερθέντες ισχυρισμοί, οι οποίοι βάλλουν κατά της ουσιαστικής βασιμότητας της υπό διασφάλιση απαίτησης, απαραδέκτως προτείνονται από την καθ’ ης το πρώτον με το σημείωμά της, δεδομένου ότι δεν προβλήθηκαν και προφορικώς στο ακροατήριο κατά τη συζήτηση της ένδικης αιτήσεως (ΜΠρΓρεβ 17/1994 ΑρχΝομ 1994.428, Ι. Χαμηλοθώρη Ασφαλιστικά Μέτρα, 2η έκδοση, σελ. 50 αριθ. 113).

Από την ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου την ένορκη εξέταση του μάρτυρος της αιτούσας … και του μάρτυρος της καθ’ ης …, από την υπ’ αριθ. …/12-11-2020 ένορκη βεβαίωση ενώπιον της Συμβολαιογράφου Πειραιώς Άννας – Κλαύδιας Εράσμου Κωνσταντίνου, η οποία ελήφθη με επιμέλεια της αιτούσας και λαμβάνεται υπόψη, στην παρούσα δίκη, ανεξαρτήτως της κλήτευσης ή μη της αντιδίκου της, αφού αυτό επιβάλλει η ταχύτητα της όλης διαδικασίας των ασφαλιστικών μέτρων, που αποσκοπεί στην παροχή προσωρινής μόνον δικαστικής προστασίας με την έκδοση απόφασης προσωρινής αντίστοιχα ισχύος (ΑΠ 688/2002 ΕλλΔνη 44.725, ΑΠ 739/1988 ΕΕΝ 1989.384, ΕφΠειρ 57/2001 ΕΝαυτΔ 2001.461, Πετρόπουλο, Οι ένορκες βεβαιώσεις στην πολιτική δίκη, σε ΕλλΔνη 48.38) καθώς και από τα έγγραφα που οι διάδικοι προσκόμισαν, πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η αιτούσα εταιρία περιορισμένης ευθύνης δραστηριοποιείται στον κλάδο των ξυλουργικών εργασιών και συντήρησης ξυλουργικών επιφανειών σε πλοία και θαλαμηγούς, η δε καθ’ ης τυγχάνει πλοιοκτήτρια του υπό σημαία … σκάφους αναψυχής «…» (αριθμός νηολογίου …, ΔΔΣ ΖΗΒ02, κ.ο.χ. 603, κ.κ.χ. 180, ολικού μήκους 53,40 μέτρων, πλάτους 9 μέτρων και βυθίσματος 2,87 μέτρων). Στις αρχές του έτους 2019, η καθ’ ης ενδιαφέρθηκε να προβεί σε εργασίες επισκευής, αναβάθμισης και συντήρησης του προαναφερθέντος σκάφους της. Για το λόγο δε αυτό, το τελευταίο κατέπλευσε στις ναυπηγικές εγκαταστάσεις συγκεκριμένης επιχείρησης (Ναυπηγεία Παπίλλα) στο …. Ενόψει δε του γεγονότος ότι η καθ’ ης δεν είχε πραγματική έδρα στην Ελλάδα και οι νόμιμοι εκπρόσωποί της είναι κάτοικοι εξωτερικού, όπως συνομολογείται από αυτή και δεν αμφισβητείται από την αιτούσα, η πλοιοκτήτρια καθ’ ης ανέθεσε στην εταιρία παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών στην κατασκευή και συντήρηση σκαφών με την επωνυμία «…» την επ’ αμοιβή πραγματοποίηση όλων των απαιτούμενων ενεργειών για την επισκευή, συντήρηση και ανακαίνιση του σκάφους «…». Ειδικότερα, η καθ’ ης, στο πλαίσιο παροχής άτυπης (προφορικής) παροχής πληρεξουσιότητας (άρθρα 216 και 217 παρ. 2 ΑΚ), ανέθεσε στην ανωτέρω εταιρία να ανεύρει τα απαιτούμενα επισκευαστικά συνεργεία, να διαπραγματευτεί με αυτά τόσο τις εργασίες που θα έπρεπε αυτά να πραγματοποιήσουν όσο και τις δαπάνες πραγματοποίησης αυτών. Τόσο δε η επιλογή των συνεργείων όσο και οι συμφωνίες που θα συνάπτονταν με αυτά, θα πραγματοποιούνταν από την εταιρία «…», η οποία είχε ουσιαστικά αναλάβει την τεχνική διαχείριση του υπό επισκευή σκάφους, στο όνομα και για λογαριασμό της καθ’ ης, η οποία θα προέβαινε στην εξόφληση των σχετικών δαπανών κατόπιν έγκρισης αυτών, ως προς το είδος αλλά και το κόστος τους, από την προαναφερθείσα διαχειρίστρια εταιρία. Κατά την έναρξη δε της ανωτέρω συνεργασίας, στις αρχές του Φεβρουαρίου του έτους 2019, μεταξύ των δυο εταιριών, η εταιρία «…» εμφάνισε στην καθ’ ης την από 8-2-2019 τεχνική έκθεσή της με αντικείμενο τον προϋπολογισμό για το κόστος των απαιτούμενων εργασιών, το οποίο κυμαινόταν μεταξύ 734.524,20 ευρώ και 788.962 ευρώ και το οποίο πιθανολογήθηκε ότι κατόπιν προσθήκης περαιτέρω απαιτούμενων εργασιών αναβάθμισης του σκάφους, οι οποίες συμφωνήθηκαν μεταξύ της πλοιοκτήτριας και των εργολάβων, υπερέβη το ποσό των 2.000.000 ευρώ. Περαιτέρω, πιθανολογείται ότι οι εργασίες στο προαναφερθέν σκάφος ξεκίνησαν το Φεβρουάριο του ιδίου έτους, υπό την εποπτεία και τον έλεγχο της ανωτέρω εταιρίας και στο πλαίσιο αυτό, η τελευταία κατήρτισε εντός του χρονικού διαστήματος από τον Απρίλιο μέχρι και τον Σεπτέμβριο του έτους 2019 διαδοχικές άτυπες συμβάσεις έργου με την αιτούσα, κατόπιν αποστολής σχετικών προσφορών από την τελευταία και αποδοχής αυτών εκ μέρους της τεχνικής διαχειρίστριας. Ειδικότερα, η εργολήπτρια αιτούσα ανέλαβε την υποχρέωση να πραγματοποιήσει τις κάτωθι εργασίες: 1) Ολική ανακατασκευή έξι (6) καμπίνων επιβατών, μία στο κύριο κατάστρωμα και πέντε κάτω του κυρίου καταστρώματος που περιέλαβαν νέα πάνελς και πλαίσια ορόφων και πλευρών καθώς και τροποποιήσεις των κρεβατιών, 2) ανακατασκευή με νέα πάνελς και νέα πλαίσια στήριξης των ορόφων των δύο σαλονιών του κυρίου και άνω καταστρώματος, που περιέλαβαν επίσης ακρυλική βαφή τους, 3) ανακατασκευή της γέφυρας πλοήγησης που αφορούσε πάνελς οροφής και πλαίσια παρπρίζ, κονσόλες της γέφυρας, νέο ξύλινο δάπεδο ναυτικού τύπου, επαναβαφή – λουστράρισμα όλων των ξύλινων επιφανειών, 4) ανακατασκευή του πλαισίου του ξύλινου πατώματος στο κύριο κατάστρωμα και επένδυση του με νέα ξυλεία από δρυ, 5) εκτεταμένη επισκευή καθώς και λουστράρισμα ολοκλήρου του πατώματος στο σαλόνι του άνω καταστρώματος, στ) επεξεργασία και βαφή ακρυλικού τύπου στις κάθετες επιφάνειες των πλευρών του κύριου και άνω σαλονιού καθώς και επισκευές τοπικά όπου απαιτείτο, 6) επαναβαφή των πλαισίων και των εσοχών των παραθύρων των δύο σαλονιών, 7) αφαίρεση και επανατοποθέτηση όλων των επενδυμένων με ταπετσαρία πάνελς των καμπίνων επιβατών περιλαμβανομένων και των πλαισίων των κρεβατιών καθώς και λουστράρισμα των ξύλινων ακάλυπτων επιφανειών και των ντουλαπιών, 8) αφαίρεση και επαναβαφή των πορτών τοπικά στα ντουλάπια των χώρων ενδιαίτησης όπου απαιτείτο, 9) ανακατασκευή καθώς και λουστράρισμα ή ακρυλική βαφή των καμπίνων του πληρώματος τεσσάρων συνολικά καθώς και των πάνελς των χώρων των τουαλετών και των μπάνιων, 10) επανακατασκευή της οροφής της κουζίνας πληρώματος με νέα πάνελς και νέα ντουλάπια καθώς και του καθιστικού του πληρώματος περιλαμβανομένης και της βαφής τους, 11) κατασκευή και εγκατάσταση νέου πλαισίου και νέας πόρτας στο άνω κατάστρωμα μεταξύ σαλονιού και γέφυρας πλοήγησης, 12) τροποποιήσεις και νέες κατασκευές από πάνελς στην καμπίνα του ιδιοκτήτη όπου υπήρξαν νέα ανοίγματα για τα φιλιστρίνια, 13) ανακατασκευή του χώρου εγκατάστασης πλυντηρίων και στεγνωτηρίων, 14)  ανακατασκευή των επιφανειών του εξωτερικού τραπεζιού των επιβατών καθώς και λακάρισμα με εποξικά βερνίκια, 15) ανακατασκευή των κινητών βοηθητικών τραπεζιών από πλέγμα ξύλων ΤΗΚ και στα δύο καταστρώματα, 16) νέα κατασκευή πλαισίου κλειστού τύπου για τον εγκιβωτισμό τηλεόρασης και ανυψωτικού μηχανισμού και εγκατάσταση τους στο άνω ανοικτό κατάστρωμα, 17) τροποποιήσεις των πάνελς οροφών στα εξωτερικά καταστρώματα μετά από αφαίρεση και επανατοποθέτηση τους, 18) κατασκευή νέου πλαισίου με τροποποίηση της ξύλινης πλευράς του διαδρόμου στο χώρο του καθιστικού του πληρώματος για την εγκατάσταση μεγάλης οθόνης τηλεοράσεως, 19) νέες κατασκευές ντουλαπιών με ενισχυτικά πλαίσια και βαφή από λάκα καθώς και τοποθέτηση τους στον πρυμναίο χώρο του κυρίου καταστρώματος για την εγκατάσταση ψυγείων και παγομηχανών. Όλες οι ανωτέρω εργασίες εξειδικεύονται στις από 18-4-2019, 3-7-2019, 4-9-2019 και 23-9-2019 προσφορές που εστάλησαν από την αιτούσα προς το νόμιμο εκπρόσωπο της εταιρίας «…», … και τον εξουσιοδοτημένο προς τούτο υπάλληλο αυτής …, οι οποίες έγιναν  αποδεκτές από την ανωτέρω τεχνική διαχειρίστρια, τόσο ως προς την αναγκαιότητα όσο και ως προς το κόστος τους και εστάλησαν στην καθ’ ης προκειμένου να καλύψει τη σχετική δαπάνη. Το συνολικό κόστος δε των ανωτέρω εργασιών, το οποίο θα καταβαλλόταν βάσει συμφωνίας των διαδίκων με την πρόοδο των εργασιών, ανερχόταν στο ποσό των 378.200 ευρώ (ήτοι ποσό 126.100 ευρώ που αντιστοιχεί στην από 18-4-2019 προσφορά, ποσό 151.700 ευρώ που αντιστοιχεί στην από 3-7-2019 προσφορά συμπεριλαμβανομένου, ποσό 79.000 ευρώ που αντιστοιχεί στην από 23-9-2019 προσφορά και ποσό 21.400 ευρώ  που αντιστοιχεί στις από 4-9-2019 δυο προφορές), οι προαναφερθείσες δε εργασίες πραγματοποιήθηκαν κατά ποσοστό 90%, όπως η ίδια η αιτούσα συνομολογεί στο δικόγραφο της αιτήσεώς της και όπως κατέθεσε και ο μάρτυρας απόδειξης της τελευταίας, υπό την εποπτεία τόσο του νομίμου εκπροσώπου της ανωτέρω εταιρίας … όσο και του πλοιάρχου του σκάφους …, χωρίς να διατυπωθεί καμία επιφύλαξη εκ μέρους της πλοιοκτήτριας καθ’ ης ή της εταιρίας «…», απορριπτομένου του επ’ ακροατηρίω υποβληθέντος αιτήματος της καθ’ ης περί συμπληρώσεως των αποδείξεων με τη διενέργεια αυτοψίας, καθ’ όσον το Δικαστήριο από τα προμνημονευθέντα αποδεικτικά μέσα σχημάτισε πλήρη δικανική πεποίθηση για την παρούσα υπόθεση. Εξάλλου, οι εργασίες που ανέρχονται στο λοιπό ποσοστό 10% των συμφωνηθέντων έργων δεν πραγματοποιήθηκαν, δεδομένου ότι στα τέλη Νοεμβρίου του 2019, η καθ’ ης ζήτησε από την εταιρία «…» όσο και από τα συνεργεία που εργάζονταν στο σκάφος, την αναστολή κάθε πραγματοποιούμενης εργασίας σε αυτό, επικαλούμενη την ανάγκη να προβεί σε έλεγχο της πορείας των εργασιών που είχαν μέχρι τότε πραγματοποιηθεί στο σκάφος καθώς και του κόστους αυτών (βλ. σχετ. και τα από 22-1-2020 και 29-1-2020 μηνύματα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας που εστάλησαν από τον τότε πληρεξούσιο δικηγόρο της καθ’ ης προς τον νόμιμο εκπρόσωπο της εταιρίας «…»). Η ανωτέρω δε απόφαση της καθ’ ης, όπως εκτιμάται από το παρόν Δικαστήριο, δεν αποτελεί μονομερή διαπλαστική δήλωση βουλήσεως συνιστώσα καταγγελία, κατ’ άρθρο 700 ΑΚ, των ένδικων συμβάσεων έργου, ώστε να τίθεται ζήτημα καταβολής του συνόλου της συμφωνημένης αμοιβής κατά την προαναφερθείσα διάταξη, δεδομένου ότι ουσιαστικά η καθ’ ης ζήτησε την εκκαθάριση της οφειλής της σε σχέση με την πορεία των εργασιών στο σκάφος και όχι την ανατροπή των αποτελεσμάτων της σύμβασης. Το γεγονός όμως ότι η καθ’ ης έπαυσε αδικαιολογήτως να αποδέχεται την προσήκουσα από την αιτούσα εκτέλεση των εργασιών επισκευής συνιστά, κατά την κρίση του παρόντος Δικαστηρίου, υπερημερία δανειστή, σύμφωνα με τις διατάξεις 349 επ. ΑΚ, η οποία δεν μπορεί, υπό τις προαναφερθείσες περιστάσεις, να θεωρηθεί ως σιωπηρή εκ μέρους αυτής καταγγελία των ένδικων συμβάσεων έργου λόγω μεταμέλειάς της κατ’ άρθρο 700 ΑΚ (ΑΠ 358/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ) και η οποία θεμελιώνει την περιορισμένης έκτασης αποζημίωση που προβλέπεται στο άρθρο 358 ΑΚ. Η ρύθμιση αυτή που είναι απόρροια της ιδιότητας του εργοδότη ως δανειστή, τελεί σε αρμονία με την αρχή ότι ο δανειστής έχει κατά κανόνα δικαίωμα και όχι υποχρέωση να αποδεχθεί την παροχή του οφειλέτη, γι’ αυτό θεσπίζεται περιορισμένη υποχρέωσή του για αποζημίωση, ανεξαρτήτως πταίσματός του (ΟλΑΠ 828/1973 ΝοΒ 22.334, ΑΠ 877/2013 ΤΝΠ/ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 148/2003 ΕλλΔνη 2003.1361, ΕφΠατρ 901/2005 ΑχΝομ 2006.663). Ενόψει των ανωτέρω, και βάσει της ειδικότερης συμφωνίας των διαδίκων για την καταβολή της αμοιβής της αιτούσας βάσει της προόδου των εργασιών στο σκάφος, πιθανολογείται ότι η αιτούσα διατηρεί απαίτηση κατά της καθ’ ης, η οποία συνίσταται στην καταβολή της αμοιβής της που αφορά τις πραγματοποιηθείσες εργασίες (ποσοστό 90% σε σχέση με τις αρχικώς συμφωνηθείσες εργασίες) και όχι το σύνολο της συμφωνηθείσας αμοιβής της και η οποία ανέρχεται, κατόπιν συνομολογούμενης από την αιτούσα καταβολής ποσού 138.520,71 ευρώ εκ μέρους της καθ’ ης έναντι της συνολικής της οφειλής, στο ποσό των 201.860 ευρώ [(378.200 ευρώ x 90%) – 138.520 ευρώ], πλέον ποσού 48.446,40 για ΦΠΑ (24%). Εξάλλου, η καθ’ ης αρνούμενη την ευθύνη της εκ των ένδικων συμβάσεων έργου επικαλείται αορίστως ότι η εταιρία «…» ουδέποτε υπήρξε αντιπρόσωπος αυτής κατά τη διάρκεια της πραγματοποίησης των εργασιών επισκευής, συντήρησης και ανακαίνισης του σκάφους. Ως προς τον ανωτέρω αρνητικό της βάσεως της κρινόμενης αιτήσεως ισχυρισμό, επισημαίνεται ότι σύμφωνα με τις προαναφερθείσες παραδοχές, πιθανολογήθηκε, κατ’ αρχάς, η ύπαρξη σχέσεως αντιπροσώπευσης (άρθρο 211 επ. ΑΚ) μεταξύ της καθ’ ης και της διαχειρίστριας εταιρίας «…», απορριπτομένου του ισχυρισμού της καθ’ ης ότι η ως άνω εταιρία εκτελούσε απλώς χρέη επιβλέποντος των εργασιών (project manager) με αποτέλεσμα να μην ευθύνεται η καθ’ ης για τις οφειλές, στο βαθμό που υπερέβαιναν τον προαναφερθέντα αρχικό προϋπολογισμό. Η ανωτέρω κρίση του παρόντος Δικαστηρίου ενισχύεται από το γεγονός ότι η εταιρία «…», ήταν αυτή που είχε την αποκλειστική αρμοδιότητα να συνάπτει συμβάσεις έργου στο όνομα και για λογαριασμό της καθ’ ης πλοιοκτήτριας εταιρίας, ο νόμιμος εκπρόσωπος της οποίας μετέβαινε στις ναυπηγικές εγκαταστάσεις απλώς για να επιθεωρεί την εξέλιξη των εργασιών που πραγματοποιούνταν. Στο σημείο δε αυτό επισημαίνεται ότι αν και εν τοις πράγμασι είχε, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της, λάβει χώρα υπέρβαση του προϋπολογισμού για την επισκευή, συντήρηση και ανακαίνιση του σκάφους, η αιτούσα κατέβαλε το υπερβάλλον (πέραν των 788.962 ευρώ) ποσό, κατόπιν υποβολής σε αυτή των σχετικών προσφορών των τεχνικών συνεργείων από την εταιρία «…», χωρίς να εναντιωθεί ή να ζητήσει τον έλεγχο των δαπανών, μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 2019, όποτε έπαυσε να καταβάλει αμοιβές στα συνεργεία για τις εργασίες που εκτελούσαν. Η κρίση δε του παρόντος Δικαστηρίου περί εκτέλεσης και μη εξόφλησης των προαναφερθεισών εργασιών της αιτούσας δεν μπορεί να αναιρεθεί από την κατάθεση του μάρτυρα της καθ’ ης, ο οποίος δεν παρείχε επαρκή και συγκριμένα στοιχεία για την έκταση των εργασιών που πραγματοποιήθηκαν από την αιτούσα, επικαλούμενος αορίστως ότι ολοκληρώθηκε το 80% του συνόλου των εργασιών που είχε αναλάβει η αιτούσα καθώς και ότι έλαβε χώρα υπερτιμολόγηση των εργασιών, όπως αναφέρει και στην συνταχθείσα με επιμέλεια της καθ’ ης από 30-10-2020 τεχνική έκθεσή του. Πιθανολογήθηκε περαιτέρω, ότι η καθ’ ης πέραν του ανωτέρω πλοίου, το οποίο εξ αντικειμένου εκτίθεται σε θαλάσσιους κινδύνους, δεν διαθέτει άλλη περιουσία, ενώ σε βάρος της διατηρούν απαιτήσεις και άλλοι εργολάβοι για αξιώσεις τους από συμβάσεις έργου που συνήψαν με αυτή, στο πλαίσιο εργασιών επισκευής, αναβάθμισης και συντήρησης του σκάφους της, οι οποίες φέρονται ότι έλαβαν χώρα στο … από το Φεβρουάριο μέχρι και το Νοέμβριο του έτους 2019, όπως η ίδια συνομολογεί. Ως εκ τούτου, πρέπει να διαταχθεί το αιτούμενο ασφαλιστικό μέτρο της συντηρητικής κατασχέσεως των περιουσιακών στοιχείων της καθ’ ης, μεταξύ των οποίων και του ενδίκου σκάφους προς εξασφάλιση της ένδικης απαίτησης της αιτούσας, για το ποσό των 230.000 ευρώ, ποσό στο οποίο πιθανολογείται ότι θα ανέλθει η απαίτηση αυτής (αιτούσας) μετά εξόδων και τόκων, έως αποκτήσεως υπ’ αυτής εκτελεστού τίτλου. Λαμβανομένων υπόψη του χρηματικού χαρακτήρα της ένδικης απαίτησης και του επαχθούς στοιχείου του λαμβανομένου ασφαλιστικού μέτρου της συντηρητικής κατασχέσεως, πρέπει να επιτραπεί στην καθ’ ης η αίτηση να αντικαταστήσει τη διατασσόμενη συντηρητική κατάσχεση με το ηπιότερο μέτρο της εγγυοδοσίας (άρθρο 692 παρ.1, 2, 3 και 704 του ΚΠολΔ).

Επομένως, η ένδικη αίτηση πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως και ουσιαστικά βάσιμη και να επιβληθεί μέρος της δικαστικής δαπάνης της αιτούσας σε βάρος της καθ’ ης η αίτηση, λόγω της εν μέρει ήττας της (άρθρο 178 ΚΠολΔ), σύμφωνα με τα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.

 ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

• ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
• ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αίτηση.
• ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ τη συντηρητική κατάσχεση κάθε κινητής και ακίνητης περιουσίας της καθ’ ης είτε ευρίσκεται στα χέρια τα δικά της είτε τρίτου, και ιδίως του υπό σημαία … σκάφους αναψυχής «…» (αριθμός νηολογίου …, ΔΔΣ ΖΗΒ02), πλοιοκτησίας της καθ’ ης, έως του ποσού των διακοσίων τριάντα χιλιάδων (230.000) ευρώ, συγχρόνως δε παρέχει στην καθ’ ης η αίτηση την ευχέρεια να ματαιώσει ή σε περίπτωση επιβολής της να αντικαταστήσει τη διατασσόμενη με την ανωτέρω διάταξη της παρούσας συντηρητική κατάσχεση, με το ηπιότερο μέτρο της εγγυοδοσίας, δια της καταθέσεως στο γραμματέα του Δικαστηρίου τούτου εγγυητικής επιστολής αξιόχρεης τράπεζας στην Ελλάδα υπέρ της αιτούσας, ποσού διακοσίων τριάντα χιλιάδων (230.000) ευρώ.

 

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, στις 9 Δεκεμβρίου 2020.

 

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ                      Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

(για τη δημοσίευση)