ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

TMHMA AΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

 

ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ

1702/2020

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αριθμός κατάθεσης κλήσης 5964/1305/2020

 

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Αφροδίτη Κούτσουλα, Πρόεδρο Πρωτοδικών, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοικήσεως του Πρωτοδικείου κατόπιν σχετικής κλήρωσης και τη Γραμματέα Σπυριδούλα Βαλλιανάτου.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του στον Πειραιά  την 11η.9.2020, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΤΟΥ ΚΑΛΟΥΝΤΟΣ – ΑΝΑΚΟΠΤΟΝΤΟΣ: Ελληνικού Δημοσίου που φέρει ΑΦΜ … και εκπροσωπείται νόμιμα από τον Υπουργό Οικονομικών, ο  οποίος κατοικεί στην … που παραστάθηκε δια της δικαστικής πληρεξουσίας δικηγόρου του  ΝΣΚ Αθηνάς Χριστοπούλου ( ΑΜ 458).

ΤΗΣ ΚΑΘΉΣ Η ΚΛΗΣΗ – ΚΑΘΉΣ Η  ΑΝΑΚΟΠΗ: Της Εταιρείας με την επωνυμία « …» ( ΥΠΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ)», η οποία φέρει ΑΦΜ …, που εδρεύει στη …, τελεί σε καθεστώς ασφαλιστικής εκκαθάρισης από την 23-2-2018 και εκπροσωπείται νόμιμα από την …, ορκωτή ελέγκτρια – λογίστρια και ασφαλιστική εκκαθαρίστριας της, που διορίστηκε με την με αριθ. …/23-2-2018 απόφαση της Επιτροπής Πιστωτικών και Ασφαλιστικών Θεμάτων ( Ε.Π.Α.Θ) της Τράπεζας της Ελλάδας ( ΠΡΑ.Δ.Ι.Τ …/23-2-2018) και παραστάθηκε δια της πληρεξουσίας δικηγόρου Έβελιν Ασπιώτη ( ΔΣΑ ΑΜ 36793).

Το αιτούν- καλούν άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών  την από 12-12-2019 και με αριθμό κατάθεσης 109922/13878/2019 ανακοπή κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων  επί της οποίας εξεδόθη η με αριθμό 3428/2020 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου που έκρινε εαυτό αναρμόδιο και παρέπεμψε την υπόθεση προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου. Ήδη με την από  4-8-2020 και με γενικό αριθμό κατάθεσης  5964/2020  και ειδικό αριθμό κατάθεσης δικογράφου 1305/2020  αίτηση-κλήση του επαναφέρει προς συζήτηση την ως άνω ανακοπή του ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, η οποία προσδιορίστηκε να συζητηθεί κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν προφορικά τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν αυτοί δεκτοί.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

              Το αιτούν – καλούν άσκησε σε βάρος της καθ΄ής  η αίτηση-κλήση ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών  την από 12-12-2019 και με αριθμό κατάθεσης 109922/13878/2019 ανακοπή κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων  επί της οποίας εξεδόθη η με αριθμό 3428/2020 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου που έκρινε εαυτό αναρμόδιο και παρέπεμψε την υπόθεση προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου. Ήδη με την από  4-8-2020 και με γενικό αριθμό κατάθεσης  5964/2020  και ειδικό αριθμό κατάθεσης δικογράφου 1305/2020  αίτηση-κλήση του επαναφέρει προς συζήτηση την ως άνω ανακοπή του ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, η οποία προσδιορίστηκε να συζητηθεί κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο.

Από τη διάταξη του άρθρου 242§2 ν. 4364/2016 προκύπτει ότι σε περίπτωση που ασφαλιστική εταιρία τεθεί υπό εκκαθάριση, ο ασφαλιστικός εκκαθαριστής καλεί μέσα σε τριάντα (30) ημέρες από τον διορισμό του ή από την πάροδο του χρονικού διαστήματος της παραγράφου 4 του άρθρου 235 του παρόντος, τους δικαιούχους απαιτήσεων από ασφάλιση, με ανακοίνωση, που δημοσιεύεται μια (1) φορά την εβδομάδα, επί τρεις (3) συνεχείς εβδομάδες σε πέντε (5) ημερήσιες, πανελλαδικής κυκλοφορίας, εφημερίδες, καθώς και στην ιστοσελίδα της επιχείρησης, να του αναγγείλουν τις απαιτήσεις τους με όλα τα δικαιολογητικά τους στοιχεία. Οι αναγγελίες απαιτήσεων γίνονται δεκτές εντός προθεσμίας τεσσάρων (4) μηνών από την πρώτη δημοσίευση. Η επαλήθευση των απαιτήσεων από τον ασφαλιστικό εκκαθαριστή, αρχίζει το αργότερο μέσα σε δεκαπέντε (15) ημέρες από τη λήξη της ως άνω προθεσμίας και ολοκληρώνεται στο συντομότερο χρονικό διάστημα. Γίνονται δεκτές οι απαιτήσεις από ασφαλίσεις που δεν αμφισβητούνται από τον ασφαλιστικό εκκαθαριστή ή έχουν επιδικασθεί με τελεσίδικη δικαστική απόφαση ή με απόφαση διαιτητικού δικαστηρίου, εναντίον της οποίας δεν έχει ασκηθεί αγωγή ακύρωσης εντός της προβλεπόμενης από τον ΚΠολΔ προθεσμίας, ή αυτή έχει απορριφθεί τελεσίδικα. Ο ασφαλιστικός εκκαθαριστής δημοσιεύει κατάσταση των δικαιούχων απαιτήσεων από ασφάλιση. Στην κατάσταση αυτήν περιλαμβάνονται: α) οι δικαιούχοι απαιτήσεων από ασφαλίσεις ζωής, β) οι δικαιούχοι απαιτήσεων από ασφαλίσεις κατά ζημιών, που έχουν δηλώσει την επέλευση της ασφαλιστικής περίπτωσης και έχει καταχωρηθεί η δήλωση στα βιβλία της ασφαλιστικής επιχείρησης, γ) όσοι αναγγέλθηκαν μέσα στην ως άνω προθεσμία. Στην ανωτέρω κατάσταση περιλαμβάνονται και οι απαιτήσεις που αμφισβητούνται δικαστικά ή εξώδικα, με αναφορά στο ποσό που διεκδικεί ο δικαιούχος απαιτήσεων από ασφάλιση, καθώς και στο τυχόν ποσό που εκτιμά ο ασφαλιστικός εκκαθαριστής ότι αναλογεί στην απαίτηση. Μέσα σε δύο (2) μήνες από τη λήξη της προθεσμίας υποβολής των αναγγελιών η ως άνω κατάσταση αναρτάται στην ιστοσελίδα της επιχείρησης και η ανακοίνωση της καταχώρησής της δημοσιεύεται σε δύο (2) τουλάχιστον ευρείας κυκλοφορίας ημερήσιες εφημερίδες από τις οποίες η μία (1) τουλάχιστον εκδίδεται στην έδρα της επιχείρησης, μία (1) φορά την εβδομάδα επί τρεις (3) συνεχείς εβδομάδες. Αντιρρήσεις κατά της πιο πάνω κατάστασης ασκούνται με ανακοπή στο μονομελές πρωτοδικείο της έδρας της επιχείρησης μέσα σε σαράντα πέντε (45) ημέρες από την τελευταία δημοσίευση και εκδικάζονται κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων. Έφεση κατά της απόφασης του πρωτοδικείου εκδικάζεται από το αρμόδιο εφετείο κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων. Η απόφαση του εφετείου δεν υπόκειται σε κανένα ένδικο μέσο.

Περαιτέρω με τον νόμο 314 της 5/5.5.1976 κυρώθηκε η υπογραφείσα στις Βρυξέλλες Διεθνής Σύμβαση «περί Αστικής Ευθύνης συνεπεία ζημιών εκ ρυπάνσεως υπό πετρελαίου 1969 και ρυθμίσεως συναφών θεμάτων (Α’ 106), μετά δε την κύρωση και των πρωτοκόλλων των ετών 1976, 1984 και 1992 (Π.Δ. 81/1989 και 197/1997), ονομάζεται «Διεθνής Σύμβαση του 1992 αναφορικά με την Αστική Ευθύνη για ζημίες Ρύπανσης από Πετρέλαιο» (Σύμβαση Ευθύνης 1992), καθόσον σε αυτήν ορίζεται σαφώς ότι η Σύμβαση Ευθύνης 1992 (Σύμβαση στο εξής) εφαρμόζεται μόνο επί πλοίων, τα οποία είτε μεταφέρουν, είτε προορίζονται για τη μεταφορά χύδην πετρελαίου ως φορτίου. Ειδικότερα σύμφωνα με το άρθρο VII της Σύμβασης (παρ.1) «Ο πλοιοκτήτης πλοίου νηολογημένου εις Συμβαλλόμενον Κράτος και μεταφέροντος ως φορτίον άνω των 2.000 τόνων πετρελαίου εις χύμα, υποχρεούται να διατηρή εν ισχύι ασφάλισιν ή άλλην χρηματικήν ασφάλειαν ως π.χ. εγγύησιν Τραπέζης ή πιστοποίησιν εκδοθείσαν υπό διεθνούς κεφαλαίου αποζημιώσεως, δια το ποσόν, όπερ προκύπτει εξ εφαρμογής των ορίων της ευθύνης των αναγραφομένων εν άρθρω V, προς κάλυψιν της ευθύνης αυτού δια ζημίαν εκ ρυπάνσεως συμφώνως προς την παρούσαν Σύμβασιν», και στη συνέχεια (παρ. 8) «Πάσα αξίωσις αποζημιώσεως δια ζημίαν εκ ρυπάνσεως δύναται να εγερθή ευθέως εναντίον του ασφαλιστού ή άλλου προσώπου παρασχόντος χρηματικήν ασφάλειαν δια την ευθύνην του πλοιοκτήτου εκ ζημίας ρυπάνσεως. Κατά δε την παράγραφο 11 της Σύμβασης «….. υπό την επιφύλαξιν των διατάξεων του παρόντος άρθρου, έκαστον Συμβαλλόμενον Κράτος θα μεριμνά δια της εσωτερικής του νομοθεσίας ίνα υπάρχη εν ισχύι ασφάλισις ή άλλη χρηματική ασφάλεια, εις ην έκτασιν προβλέπει η παράγραφος 1 του παρόντος άρθρου, εν σχέσει προς οιονδήποτε πλοίον οπουδήποτε και αν είναι τούτο νηολογημένον, εισπλέον ή αποπλέον εκ χωρικού αυτού λιμένος, καταπλέον ή αναχωρούν εξ αγωγού πετρελαίου εντός των χωρικών αυτού υδάτων, εάν το πλοίον πράγματι μεταφέρη πλέον των 2.000 τόννων πετρελαίου ως φορτίον εις χύμα.». Περαιτέρω, με την παρ. 7 του άρθρου 11 του ν. 2881/2001(ΦΕΚ Α 16/6.2.2001), προστέθηκε στον ως άνω κυρωτικό νόμο της Σύμβασης το «άρθρο ένατο», υπό τον τίτλο «Υποχρεωτική ασφάλιση ευθύνης για ζημιές ρύπανσης από πετρέλαιο από πλοία ή πλωτά ναυπηγήματα που δεν υπάγονται στις παραπάνω διατάξεις», στο οποίο ορίστηκε ότι: « Ο πλοιοκτήτης ελληνικού ή ξένου πλοίου και πλωτού ναυπηγήματος, το οποίο καταπλέει ή αποπλέει από ελληνικό λιμένα ή όρμο ή θαλάσσιο τερματικό σταθμό, και μεταφέρει φορτίο πετρελαίου χύμα ποσότητας μέχρι και 2.000 τόνους ή βρίσκεται μόνιμα ή προσωρινά αγκυροβολημένο ή προσορμισμένο εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων (χωρίς να εκτελεί μεταφορά) και οι δεξαμενές φορτίου του χρησιμοποιούνται για την αποθήκευση ή επεξεργασία πετρελαίου χύμα ανεξαρτήτως ποσότητας, υποχρεούται να διατηρεί σε ισχύ ασφάλιση ή άλλη χρηματική ασφάλεια ποσού ίσου τουλάχιστον με το όριο της ευθύνης του, που προκύπτει ως γινόμενο των κόρων ολικής χωρητικότητας του πλοίου ή του πλωτού ναυπηγήματος επί 600 μονάδες του Ειδικού Τραβηκτικού Δικαιώματος, όπως αυτό ορίζεται από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, προς κάλυψη της αστικής ευθύνης του για ζημία από ρύπανση εντός της ελληνικής επικράτειας και να είναι εφοδιασμένο με πιστοποιητικό (παρ.1), στην δε παρ. 2 « Κατά τα λοιπά εφαρμόζονται οι διατάξεις του νόμου αυτού, καθώς και οι εκτελεστικές διατάξεις που εκδίδονται κατ` εξουσιοδότησή του». Από τη διατύπωση των ανωτέρω διατάξεων προκύπτει σαφώς ότι η Σύμβαση καθορίζει την υποχρεωτική ασφάλιση πλοίου που μεταφέρει ως φορτίο ποσότητα εμμένοντος πετρελαίου άνω των 2.000 τόνων και επομένως η δυνατότητα ευθείας εναγωγής του ασφαλιστή του πλοίου από τρίτον που διατηρεί αξίωση αποζημίωσης λόγω ρύπανσης προκληθείσα από το μεταφερόμενο φορτίο, υφίσταται όταν το τελευταίο είναι άνω των 2000 τόνων. Στην περίπτωση δε κατά την οποία το μεταφερόμενο φορτίο από ελληνικό ή ξένο πλοίο σε ελληνικό λιμάνι, όρμο ή τερματικό σταθμό, είναι μικρότερο ή ίσο των 2.000 τόνων, τότε και πάλι υφίσταται υποχρέωση του πλοιοκτήτη να ασφαλίσει το πλοίο του, σύμφωνα με το άνω αναφερόμενο άρθρο ένατο του ν. 314/1976, ενώ θεμελιώνεται και η δυνατότητα του τρίτου να ενάγει ευθέως τον ασφαλιστή, αφού κατά την παρ.2 του ίδιου  άρθρου ορίζεται ότι «Κατά τα λοιπά, εφαρμόζονται οι διατάξεις του νόμου αυτού, (του κυρωτικού ν. 314/76 της Διεθνούς Σύμβασης 1992), καθώς και οι εκτελεστικές διατάξεις που εκδίδονται κατ` εξουσιοδότησή του», δηλαδή και το άρθρο VΙΙ του νόμου, στην παράγραφο 8 του οποίου προβλέπεται η ως άνω δυνατότητα ευθείας εναγωγής του ασφαλιστή του φορτίου. ( ΕφΠειρ 187/2018 Α’ δημοσίευση Νόμος).

Στην υπό κρίση ανακοπή το ανακόπτον εκθέτει ότι στην Κατάσταση Δικαιούχων Απαιτήσεων που καταρτίσθηκε από την ασφαλιστική εκκαθαρίστρια της καθής και υπό εκκαθάριση τελούσας ασφαλιστικής εταιρίας, και αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα αυτής, ναι μεν συμπεριλήφθηκε το Ελληνικό Δημόσιο που αναγγέλθηκε νομότυπα και του οποίου η απαίτηση ήταν γνωστή, πλην όμως εκτιμήθηκε εσφαλμένα ότι αναλογεί στην απαίτησή του μηδενικό ποσό. ¨Ότι το Ελληνικό δημόσιο έχει βάσιμη απαίτηση σε βάρος της καθής συνολικού ύψους 222.482,65 ευρώ ως αποζημίωση με βάση τις διατάξεις του άρθρου VII παρ. 8 της Διεθνούς Σύμβασης των Βρυξελλών « περί Αστικής Ευθύνης συνεπεία ζημιών εκ ρυπάνσεως υπό πετρελαίου» για τις δαπάνες στις οποίες υποβλήθηκε  για την κινητοποίηση πλωτών εναέριων και χερσαίων μέσων καθώς και του προσωπικού του για την αντιμετώπιση της προκληθείσας ρύπανσης εκ του ασφαλισμένου στην καθής για την κάλυψη αστικής ευθύνης έναντι τρίτων κατά το επίδικο διάστημα δεξαμενόπλοιου « …» που βυθίστηκε έμφορτο  στις 5-3-2012 στη θαλάσσια περιοχή του κόλπου της Ελευσίνας, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στην ανακοπή. Με βάση τα ανωτέρω ζητεί να μεταρρυθμιστεί η προσβαλλόμενη κατάσταση δικαιούχων απαιτήσεων ( Κ.Δ.Α), προκειμένου να συμπεριληφθεί και το Ελληνικό δημόσιο σε αυτήν ως δικαιούχο της εν λόγω απαίτησης κατά της καθής για το συνολικό ποσό των 222.482,65 ευρώ με τον νόμιμο τόκο  από την επίδοση της από 24-2-2015 αγωγής μέχρι την 23-2-2018 , οπότε τέθηκε σε εκκαθάριση η καθής  καθώς και να καταδικασθεί η καθής στην καταβολή της δικαστικής του δαπάνης.

Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα η υπό κρίση ανακοπή, εισάγεται παραδεκτώς και εμπροθέσμως για να εκδικαστεί ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου (άρθρο 239, 242§2 ν. 4364/2016 και 51 Ν. 2172/1993 ) κατά την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. Κ.Πολ.Δ), είναι δε νόμιμη, στηριζόμενη στις αναφερόμενες  στη μείζονα σκέψη διατάξεις καθώς και σε αυτές των άρθρων 346 ΑΚ και 176 του ΚΠολΔ και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.

Από την εκτίμηση των εγγράφων που οι διάδικοι νομίμως προσκομίζουν και επικαλούνται  και τα οποία λαμβάνονται υπόψη είτε για άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, πιθανολογούνται τα ακόλουθα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει της υπ’ αριθ. …/23.2.2018 (ΦΕΚ Β’, …/23.2.2018) απόφασης της Επιτροπής Πιστωτικών και Ασφαλιστικών Θεμάτων της ΤτΕ ανακλήθηκε οριστικά η άδεια λειτουργίας της καθής  ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρίας και τέθηκε αυτή υπό καθεστώς ασφαλιστικής εκκαθάρισης σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4364/2016, ενώ δυνάμει της ίδιας ως άνω απόφασης διορίσθηκε ασφαλιστική εκκαθαρίστρια αυτής η …, η οποία, ακολουθώντας τη διαδικασία του άρθρου 242§2 ν. 4364/2016, κάλεσε τους δικαιούχους απαιτήσεων από συμβάσεις ασφάλισης, που είχαν συναφθεί με την καθής, να αναγγείλουν τις απαιτήσεις τους με καταληκτική ημερομηνία την 23.7.2018. Το ανακόπτον με την από 19-7-2018 αναγγελία του ανήγγειλε εμπρόθεσμα, όπως συνομολογεί η καθής την απαίτησή του, ποσού 222.482,65 ευρώ, η οποία αφορά αποζημίωση με βάση τις διατάξεις του άρθρου VII παρ. 8 της Διεθνούς Σύμβασης των Βρυξελλών « περί Αστικής Ευθύνης συνεπεία ζημιών εκ ρυπάνσεως υπό πετρελαίου» για τις δαπάνες στις οποίες υποβλήθηκε το Δημόσιο  για την κινητοποίηση πλωτών εναέριων και χερσαίων μέσων καθώς και του προσωπικού του για την αντιμετώπιση της προκληθείσας ρύπανσης εκ του ασφαλισμένου στην καθής για την κάλυψη αστικής ευθύνης έναντι τρίτων κατά το επίδικο διάστημα δεξαμενόπλοιου « …» που βυθίστηκε έμφορτο  στις 5-3-2012 στη θαλάσσια περιοχή του κόλπου της Ελευσίνα. Ωστόσο  κατά τη σύνταξη της σχετικής Κατάστασης Δικαιούχων Απαιτήσεων η εκκαθαρίστρια της καθής εκτίμησε ότι αναλογεί στην ως άνω απαίτηση μηδενικό ποσό και ως εκ τούτου ότι δεν δικαιούται οποιοδήποτε ποσό. Περαιτέρω, πιθανολογήθηκε ότι στις 5-3-2012 και περί ώρα 9:45 πμ το υπό ελληνική σημαία εφοδιαστικό δεξαμενόπλοιο «. … » (αρ. Νηολογίου …, Κ.Ο.Χ 1.441,04, Κ.Κ.Χ. 978,70, νεκρού βάρους 2.519 τόνων, αρ. ΙΜΟ 7037208, Δ.Δ.Σ SX4042), το οποίο χρησιμοποιείτο για τη μεταφορά πετρελαίου χύμα, με μεταφορική ικανότητα 3.262 κυβικών μέτρων πετρελαίου χύμα που αντιστοιχούν σε 3.233 μετρικούς τόνους βαρέων πετρελαιοειδών (heavy fuel oil), ιδιοκτησίας της  ναυτικής εταιρείας με την επωνυμία « …»  βυθίστηκε έμφορτο  στη θαλάσσια περιοχή του κόλπου της Ελευσίνας όπου έπλεε υπό καλές καιρικές συνθήκες εξαιτίας πρόσκρουσης των υφάλων της δεξιάς πλευράς του στο ναυάγιο του Ε/Γ « … »  με συνέπεια να προκληθεί ρήγμα στα ύφαλα της δεξιάς πλευράς του Δ/Ξ « …» , να κατακλυσθούν με θαλασσινό νερό οι δεξιές πλευρικές δεξαμενές του και εν συνεχεία να απωλέσει την ευστάθειά του  και να βυθιστεί εντός πέντε λεπτών. Σύμφωνα με την από 27.7.2012 έκθεση πραγματογνωμοσύνης του διπλωματούχου ναυπηγού – μηχανολόγου μηχανικού  … που διορίστηκε από το ανακριτικό γραφείο του Κεντρικού Λιμεναρχείου Ελευσίνας για τη διερεύνηση των αιτίων και των συνθηκών βύθισης του ως άνω δεξαμενόπλοιου στο σημείο του ναυαγίου του Ε/Γ «  … » υπήρχε σήμανση ναυαγίου κάτω από την οποία βρίσκονταν η πλώρη του, τη οποία ο πλοίαρχος του πλοίου … δεν την πρόσεξε με συνέπεια να υπολογίσει εσφαλμένα την πορεία του δεξαμενόπλοιου  και να προσκρούσει με τα ύφαλα της δεξιά του πλευράς επί του ναυαγίου, το οποίο ως πιθανολογείται από το λοιπό αποδεικτικό υλικό ήταν  σημασμένο και φαινόταν στους ναυτικούς χάρτες.  Κατά τον χρόνο της βύθισης του, το δεξαμενόπλοιο αυτό μετέφερε 1.498,998 τόνους πετρελαίου τύπου μαζούτ Νο.3 (HFO 380 cst), 299,025 τόνους πετρελαίου τύπου μαζούτ Νο.1 (HFO 180 cst) και 274,580 κυβικά μέτρα (που αντιστοιχούν σε 236,139 τόνους) καυσίμου πετρελαίου ναυτιλίας (marine gas oil). Εξαιτίας της πρόσκρουσης αυτής και της βύθισης του ως άνω δεξαμενόπλοιoυ, διέρρευσαν στη θάλασσα μεγάλες ποσότητες πετρελαιοειδών (περίπου 450 κυβικά μέτρα), που ρύπαναν την περιοχή βύθισης και  εξαπλώθηκαν λόγων των ανέμων και των ρευμάτων  σε ολόκληρη την ευρύτερη θαλάσσια περιοχή του κόλπου της Ελευσίνας και σε έκταση 24 χιλιομέτρων ακτογραμμής του κόλπου αυτού, με αποτέλεσμα την πρόκληση ρύπανσης περιβάλλοντος και συγκεκριμένα : α) θαλάσσια ρύπανση μεγάλης έκτασης περιμετρικά του ναυαγίου καθώς και στην ευρύτερη περιοχή του κόλπου της Ελευσίνας από διαρροή φορτίου – καυσίμων – λιπαντικών – πετρελαιοειδών μιγμάτων, β) ρύπανση ακτογραμμών μεταξύ των περιοχών Ευταξία και ¨Ορμου Βουρκάδι, ακτογραμμών Ναυστάθμου Σαλαμίνας, Ναυτικού Οχυρού Σκαραμαγκά και ακτογραμμών νήσου Σαλαμίνας από την περιοχή « ΞΕΝΟ» έως την περιοχή « ΜΠΑΤΣΙ» που προσβλήθηκαν από πετρελαιοειδή μίγματα σε διάσπαρτες εκτάσεις, συνολικής έκτασης περίπου 12 χλμ και γ) ρύπανση προβλητών και θαλάσσιου χώρου των εγκαταστάσεων ΕΛ.ΠΕ Ελευσίνας, των ναυπηγείων Ελευσίνας και PRIVATSEA . Κατά τον ως άνω κρίσιμο χρόνο η καθής  είχε ασφαλίσει το ως άνω δεξαμενόπλοιο για κάλυψη της ευθύνης της πλοιοκτήτριας αυτού εταιρείας για ζημία από ρύπανση σύμφωνα με τις απαιτήσεις της Διεθνούς Σύμβασης 1992 για την Αστική Ευθύνη Ζημιών Ρύπανσης από Πετρέλαιο (Σύμβαση Ευθύνης 1992), όπως αυτή έχει ενσωματωθεί στο Ελληνικό δίκαιο , κατά τα ανωτέρω και είχε εκδώσει σχετικά το από 23 Σεπτεμβρίου 2011 πιστοποιητικό («bluecard») το οποίο απευθυνόταν προς το Κεντρικό Λιμεναρχείο Πειραιώς (Τμήμα Προστασίας Θαλασσίου Περιβάλλοντος) με το οποίο βεβαίωνε ότι για το ως άνω πλοίο « ΑΛΦΑ I» υπήρχε εν ισχύ ασφάλιση για το χρονικό διάστημα από 22.9.2011 έως 22.9.2012, η οποία πληρούσε τις απαιτήσεις του άρθρου VII της Σύμβασης Ευθύνης 1992 και με βάση το πιστοποιητικό αυτό, το Κεντρικό Λιμεναρχείο Πειραιά εξέδωσε, σύμφωνα με το άρθρο VII παρ. 2 της Σύμβασης Ευθύνης 1992, το από 7.10.2011 Πιστοποιητικό Ασφάλισης ή Αλλης Οικονομικής Εξασφάλισης σε σχέση με την Αστική Ευθύνη για Ζημία Ρύπανσης από Πετρέλαιο. Η καθ΄ής δεν αμφισβητεί την κατάρτιση και την ισχύ της ένδικης ασφαλιστικής σύμβασης, την καταβολή των ασφαλίστρων , τις συνθήκες επέλευσης του ασφαλιστικού κινδύνου, ούτε τις προϋποθέσεις αναγγελίας του ατυχήματος στην ασφαλιστική εταιρεία. Ωστόσο ισχυρίζεται ότι δεν νομιμοποιείται παθητικά ισχυριζόμενη ότι δεν θεμελιώνεται ευθύνη της στη Σύμβαση Ευθύνης 1992, στην οποία στηρίζεται η επίδικη απαίτηση, διότι σύμφωνα με το άρθρο  VII παρ. 11 της ως άνω σύμβασης σε συνδυασμό με το άρθρο Ι παρ.5 αυτής για να υπέχει ευθύνη πρέπει το πλοίο να μεταφέρει πράγματι πλέον των 2.000 τόνων πετρελαίου ως φορτίον εις χύμα και μάλιστα πλέον των 2.000 τόνων εμμένοντος πετρελαίου, περίπτωση που δεν συντρέχει εν προκειμένω, καθόσον το ως δεξαμενόπλοιο μετέφερε κατά το ως άνω ταξίδι που έλαβε χώρα η βύθιση 1.181,77 τόνους εμμένοντος πετρελαίου [ 304,63 τόνους βαρύ καύσιμο πετρέλαιο  ή αλλιώς μαζούτ ( Heavy Fuel Oil 180 cst) και 1.515,14 τόνους βαρύ καύσιμο  πετρέλαιο ή αλλιώς μαζούτ (  Heavy Fuel Oil 380 cst) ], δεδομένου ότι το πετρέλαιο εσωτερικής καύσης diesel (0,1%) θεωρείται μη εμμένον πετρέλαιο. Από τις σχετικές διατάξεις της ως άνω Σύμβασης που αναφέρονται στη νομική σκέψη της παρούσας προκύπτει σαφώς ότι η Σύμβαση καθορίζει την υποχρεωτική ασφάλιση πλοίου που μεταφέρει ως φορτίο ποσότητα εμμένοντος πετρελαίου άνω των 2.000 τόνων και επομένως η δυνατότητα ευθείας εναγωγής του ασφαλιστή του πλοίου από τρίτον που διατηρεί αξίωση αποζημίωσης λόγω ρύπανσης προκληθείσα από το μεταφερόμενο φορτίο, υφίσταται όταν το τελευταίο είναι άνω των 2000 τόνων. Στην περίπτωση δε κατά την οποία το μεταφερόμενο φορτίο από ελληνικό ή ξένο πλοίο σε ελληνικό λιμάνι, όρμο ή τερματικό σταθμό, είναι μικρότερο ή ίσο των 2.000 τόνων, τότε και πάλι υφίσταται υποχρέωση του πλοιοκτήτη να ασφαλίσει το πλοίο του, σύμφωνα με το άνω αναφερόμενο άρθρο ένατο του ν. 314/1976, ενώ θεμελιώνεται και η δυνατότητα του τρίτου να ενάγει ευθέως τον ασφαλιστή, αφού κατά την παρ.2 του ίδιου  άρθρου ορίζεται ότι «Κατά τα λοιπά, εφαρμόζονται οι διατάξεις του νόμου αυτού, (του κυρωτικού ν. 314/76 της Διεθνούς Σύμβασης 1992), καθώς και οι εκτελεστικές διατάξεις που εκδίδονται κατ` εξουσιοδότησή του», δηλαδή και το άρθρο VΙΙ του νόμου, στην παράγραφο 8 του οποίου προβλέπεται η ως άνω δυνατότητα ευθείας εναγωγής του ασφαλιστή του φορτίου. ( βλ. Εφ Πειρ 187/2018 Α’ δημοσίευση Νόμος που έκρινε επί του ιδίου ισχυρισμού της καθής προβληθέντος ως λόγος εφέσεως κατά απαίτησης της ιδιωτικής εταιρείας στην οποία είχε ανατεθεί το έργο απορρύπανσης από την πλοιοκτήτρια εταιρεία του επίδικου πλοίου).Εξάλλου ενόψει  του ότι σκοπός της διάταξης είναι η  εξασφάλιση της αποζημίωσης  των θυμάτων της ρύπανσης με τη θέσπιση υποχρέωσης του πλοιοκτήτη  για ασφάλιση της σχετικής του αστικής  ευθύνης σε συνδυασμό με τις λοιπές διατάξεις της ως άνω Σύμβασης προκύπτει ότι θεμελιώνεται υποχρέωση για ασφάλιση και αντίστοιχα ευθύνη της ασφαλιστικής όταν το πλοίο είναι ικανό να μεταφέρει ως φορτίο πάνω από 2.000 τόνους πετρελαίου ( βλ. Ναυτικό Δίκαιο Αντώνης Αντάπασης/Λία Αθανασίου σελ. 856 παρ. 1646), διότι δεν είναι δυνατόν να ενεργοποιείται η σχετική ασφαλιστική κάλυψη που παρέχεται βάσει της ως άνω Σύμβασης ανάλογα με το αν μεταφέρει το πλοίο πράγματι πάνω από 2.000 τόνους εμμένοντος πετρελαίου  στο συγκεκριμένο ταξίδι,  ενώ το  πλοίο  κατά τα λοιπά να υπάγεται στις περιπτώσεις υποχρεωτικής ασφάλισης, καθόσον η τελευταία δεν θα είχε νόημα. Εξάλλου ως ζημία εκ ρυπάνσεως εκ πετρελαίου βάσει  της Συμβάσεως του 1992 είναι καταρχάς ζημία από εμμένον πετρέλαιο είτε αυτό μεταφέρεται  επί πλοίου ως φορτίο είτε στις δεξαμενές καυσίμων ενός πλοίου με την έννοια της ΔΣ Ευθύνης, δίχως να εξετάζεται η ποσότητα του διαρρεύσαντος πετρελαίου αρκεί   να πρόκειται για εμμένον ορυκτό πετρέλαιο, ενώ βάσει της ΟλΑΠ 23/2006 δεν είναι αναγκαίο να έχει λάβει χώρα το ατύχημα κατά τη διάρκεια της μεταφοράς ή ευρύτερα του πλου. Ως εκ τούτου ο ισχυρισμός της καθής περί έλλειψης παθητικής νομιμοποίησης τυγχάνει απορριπτέος ως αβάσιμος. Περαιτέρω πιθανολογήθηκε ότι οι λιμενικές αρχές ειδοποιήθηκαν την ίδια ημέρα από την πλοιοκτήτρια εταιρεία, η οποία παράλληλα ανέθεσε το έργο προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος σε τεχνική εταιρεία. Στις 7-3-2012 η ανάδοχος εταιρεία « …» υπέβαλε στις λιμενικές αρχές για μελέτη και έγκριση «σχέδιο ενεργειών και διαδικασιών για την απάντληση φορτίου – καυσίμων – λιπαντικών και πετρελαιοειδών μιγμάτων» από τις δεξαμενές του βυθισθέντος δεξαμενόπλοιου. Οι εργασίες αυτές, εκτελέστηκαν κάτω από την άμεση εποπτεία του Κεντρικού Λιμεναρχείου Ελευσίνας, το οποίο διεξήγαγε τακτικούς ελέγχους με πλωτά, εναέρια και χερσαία μέσα και παρείχε στους υπευθύνους οδηγίες για την αρτιότερη εκτέλεση τους, ολοκληρώθηκαν δε στις 30.4.2012, με τη συνολική ποσότητα πετρελαιοειδών που εξήχθησαν από τις δεξαμενές να ανέρχεται σε 1579.852 λίτρα μαζούτ (Fuel Oil), 158.232 λίτρα πετρελαίου ναυτιλίας (Marine Gas Oil) και 91.640 λίτρα πετρελαιοειδών καταλοίπων. Ακολούθως, στις 18.5.2012, περατώθηκαν και οι εργασίες απορρύπανσης των ακτογραμμών του κόλπου της Ελευσίνας, κατά τις οποίες ανακτήθηκαν συνολικά από την επιφάνεια της θάλασσας, κατά δήλωση της ως άνω αναδόχου εταιρείας απορρύπανσης, 404 κυβικά μέτρα υγρών πετρελαιοειδών μιγμάτων – ρυπασμένων υδάτων. Παράλληλα, για την αποτροπή, τον περιορισμό και την εξουδετέρωση της προαναφερόμενης ρύπανσης έγινε  κατά το ως άνω χρονικό διάστημα κινητοποίηση πλωτών, χερσαίων και εναέριων μέσων και προσωπικού του Λιμενικού Σώματος και της Ελληνικής Ακτοφυλακής  καθώς και χρήση εξοπλισμού και υλικών απορρύπανσης, το κόστος των οποίων επωμίστηκε το Ελληνικό  Δημόσιο. Ειδικότερα οι δαπάνες στις οποίες υποβλήθηκε το Ελληνικό Δημόσιο για την αντιμετώπιση και εξουδετέρωση της ρύπανσης εκ της ως άνω βύθισης του ασφαλισμένου για την ως άνω αιτία κατά τον ως άνω χρόνο στην καθής η αίτηση  δεξαμενόπλοιου,  για  τις οποίες δικαιούται το ανακόπτον αποζημίωση ανέρχονται στο συνολικό ποσό των 222.482,65 ευρώ και αναλύονται  ως κάτωθι. Αποτυπώνονται δε αναλυτικά στον συγκεντρωτικό πίνακα καταλογισμού δαπανών που ενσωματώνεται στην υπό κρίση ανακοπή  όπως αυτές υπολογίστηκαν  σύμφωνα με την  4213/02/09/29.12.2009 κοινή υπουργική απόφαση αναφορικά με τις χρεώσεις. Ειδικότερα: Α) για χρήση πλωτών μέσων Λ.Σ : 1) ΠΛΣ 413 ( Κατ. Α-Ι) , 21 ώρες λειτουργίας, ωριαία χρέωση 2.388,00 ευρώ, 10 ώρες αναμονής με ωριαία χρέωση 1.694,00 ευρώ, σύνολο 67.088,00 ευρώ, 2) ΠΛΣ 401 ( Κατ. Γ-Ι), 25 ώρες λειτουργίας, ωριαία χρέωση 735,00 ευρώ και σύνολο χρέωσης 18.375,00 ευρώ, 3) ΠΛΣ 335 ( Κατ Α- ΙΙΙ), 3 ώρες λειτουργίας, ωριαία χρέωση 64,00 ευρώ και σύνολο χρέωσης 192,00 ευρώ, 4) ΠΛΣ 420 ( Κατ. Γ-Ι) , 50 ώρες , ωριαία χρέωση 735,00 ευρώ, ώρες αναμονής 35 με ωριαία χρέωση 367,50 ευρώ, συνολική χρέωση 49.612,50 ευρώ , 5)  Ν/Γ 512 ( Κατ Β-Ι), 1 ώρα λειτουργίας, 943,00 ευρώ ωριαία χρέωση, 11 ώρες αναμονής με ωριαία χρέωση 471,50 ευρώ , συνολική χρέωση 6.129,00 ευρώ και συνολικά για την ως άνω αιτία 141.396,50 ευρώ, Β) για χρήση χερσαίων μέσων  Λ.Σ : 1)  Α 2346 ( περιπολ. Συμβ. Τύπου), 11 ώρες λειτουργίας, ωριαία χρέωση 25,00, συνολική χρέωση 275,50, 2) ΛΣ 3383 ( Περιπολ.Τύπου jeep), 05 ώρες λειτουργίας, ωριαία χρέωση 38,00 ευρώ , συνολική χρέωση 190,00 ευρώ, 3) Α 2340 ( περιπολ.Συμβ.Τύπου), 23 ώρες λειτουργίας, ωριαία χρέωση 25,00 ευρώ, συνολική χρέωση 575,00 ευρώ και συνολικά για την ως άνω αιτία 1.040,50 ευρώ, Γ) για χρήση εναέριων μέσων: 1) AC -1 , 3 ώρες λειτουργίας, 896,00 ευρώ ωριαία χρέωση και συνολική χρέωση 2.688 ευρώ, 2)  AC 3, 4 ώρες λειτουργίας, ωριαία χρέωση 896,00 ευρώ, συνολική χρέωση 3.584,00 ευρώ, 3)  AC 4 , 1 ώρα λειτουργίας, ωριαία χρέωση 896,00 ευρώ, συνολική χρέωση 896,00 ευρώ και συνολικά για την ως άνω αιτία 7.168,00 ευρώ, Δ) για απασχόληση προσωπικού , 1) ΠΛΣ 413, 108 ώρες εργάσιμων ημερών εκτός ωραρίου, 45,00 ευρώ ειδική αποζημίωση, 60 ώρες σε μη εργάσιμες ημέρες – αργίες, 67,50 ευρώ ειδική αποζημίωση, συνολική χρέωση 8.910,00 ευρώ, 2) ΠΛΣ 401, 84 ώρες εργάσιμων ημερών εκτός ωραρίου, 45,00 ευρώ ειδική αποζημίωση, 24 ώρες σε μη εργάσιμες ημέρες – αργίες, 67,50 ευρώ ειδική αποζημίωση, συνολική χρέωση 5.400,00 ευρώ, 3)  ΠΛΣ 335, 6 ώρες εργάσιμων ημερών εκτός ωραρίου, 45,00 ευρώ ειδική αποζημίωση,  συνολική χρέωση 270,00 ευρώ, 4) ΠΛΣ 420 216 ώρες εργάσιμων ημερών εκτός ωραρίου, 45,00 ευρώ ειδική αποζημίωση, 54 ώρες σε μη εργάσιμες ημέρες – αργίες, 67,50 ευρώ ειδική αποζημίωση, συνολική χρέωση 13.365,00 ευρώ, 5) Ν/Γ 512,  66 ώρες εργάσιμων ημερών εκτός ωραρίου, 45,00 ευρώ ειδική αποζημίωση, συνολική χρέωση 2.970,00 ευρώ, 6) ΚΛΠ/Γ’ Λ/Τ 43 ώρες εργάσιμων ημερών εκτός ωραρίου, 45,00 ευρώ ειδική αποζημίωση, 17 ώρες σε μη εργάσιμες ημέρες – αργίες, 67,50 ευρώ ειδική αποζημίωση, συνολική χρέωση 3.082,50,00 ευρώ, 7) ΥΠτΠ/Α- ΛΣ-ΕΛ.ΑΚΤ/ΔΙ.Π.ΘΑ.Π 140 ώρες εργάσιμων ημερών εκτός ωραρίου, 45,00 ευρώ ειδική αποζημίωση, 15 ώρες σε μη εργάσιμες ημέρες – αργίες, 67,50 ευρώ ειδική αποζημίωση, συνολική χρέωση 7.312,50 ευρώ, 8) ΚΛ. Ελευσίνας 259 ώρες εργάσιμων ημερών εκτός ωραρίου, 45,00 ευρώ ειδική αποζημίωση, 198 ώρες σε μη εργάσιμες ημέρες – αργίες, 67,50 ευρώ ειδική αποζημίωση, συνολική χρέωση   25.020,00 ευρώ, 9) ΥΠτΠ/Α.ΛΣ-ΕΛ.ΑΚΤ/ΥΕΜ/ΜΑΛΣ ( AC-1, AC-3, AC-4) 6 ώρες εργάσιμων ημερών εκτός ωραρίου, 45,00 ευρώ ειδική αποζημίωση, συνολική χρέωση  270,00 ευρώ και συνολικά για την ως άνω αιτία το ποσό των 66.600,00 ευρώ.Ε) για απασχόληση προσωπικού εντός εργασίμου ωραρίου : 1)  ΚΛΠ/Γ’ Λ/Τ, 2 ώρες εργάσιμων ημερών, 13,81 ευρώ μέσο μεικτό ωρομίσθιο, συνολική χρέωση 27,62 ευρώ, 2) Κ Λ Ελευσίνας 226 ώρες εργάσιμων ημερών , μέσο μεικτό ωρομίσθιο 13,81 ευρώ, συνολική χρέωση 3.121,06 ευρώ, 3) ΥΠτΠ/Α ΛΣ – ΕΛ ΑΚΤ/ΔΙ.Π.ΘΑ.Π 37 ώρες εργάσιμων ημερών, 13,81 ευρώ μέσο μεικτό ωρομίσθιο, συνολική χρέωση 510,97 ευρώ και συνολικά για την ως άνω αιτία  3.659,65  ευρώ, ΣΤ) για χρήση εξοπλισμού και υλικά απορρύπανσης : 1) για απορροφητικό φράγμα τύπου Scorpion SPC 810 ΠΛΣ 401, ποσότητα 44 kg , 17,00 ευρώ ανά kg, συνολική χρέωση 748,00 ευρώ, 2) για απορροφητικά ρολά Ρ-4496 ΠΛΣ 420 ,  ποσότητα 28 kg , 17,00 ευρώ ανά kg, συνολική χρέωση 476,00 ευρώ, 3) απορροφητικές περούκες OIL TRAP ΠΛΣ 420 , ποσότητα 15 kg , 17,00 ευρώ ανά kg, συνολική χρέωση 255,00 ευρώ, 4) για απορροφητικές πετσέτες Ρ-200 ΠΛΣ 420, ποσότητα 08 kg , 17,00 ευρώ ανά kg, συνολική χρέωση 136,00 ευρώ, 5) απορροφητικό φράγμα Ρ-3020 ΠΛΣ 420, ποσότητα 59 kg , 17,00 ευρώ ανά kg, συνολική χρέωση 1.003,00 ευρώ και συνολικά για την ως άνω αιτία το ποσό των 2.618,00 ευρώ. Ως εκ τούτου η σχετική απαίτηση του ανακόπτοντος περιγράφεται κατά τρόπο ορισμένο , όσον αφορά την αιτία, ποσότητα και την χρέωση τόσο στην ανακοπή, όσο και στην αναγγελία, καθόσον στην τελευταία επισυνάπτονταν όλα τα σχετικά έγγραφα εκ των οποίων προέκυπτε σαφώς και προσδιορίζονταν  η απαίτηση του ανακόπτοντος. Για το ορισμένο εξάλλου και παραδεκτό της υπό κρίση ανακοπής  δεν απαιτείτο να αναφέρονται και οι θαλάσσιες περιοχές που ενήργησε το προσωπικό του ανακόπτοντος και τα σημεία που τοποθετήθηκε ο απορρυπαντικός εξοπλισμός – που άλλωστε προκύπτει από τα λοιπά αποδεικτικά μέσα- ούτε ο λόγος για τον οποίο  κατέστη αναγκαία η αναμονή για 10 ώρες και ως εκ τούτου οι σχετικοί ισχυρισμοί  της καθής η ανακοπή τυγχάνουν απορριπτέοι ως αβάσιμοι. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω το Ελληνικό Δημόσιο δικαιούται να λάβει  το ως άνω συνολικό ποσό των 222.482,65 ευρώ με τον νόμιμο τόκο  από την επίδοση της από 24-2-2015  και με αριθμό κατάθεσης 2475/1413/2015 αγωγής του ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που άσκησε στρεφόμενο τόσο κατά της πλοιοκτήτριας εταιρείας όσο και κατά  της καθής, προτού τεθεί σε ασφαλιστική εκκαθάριση, αιτούμενο κατά της τελευταίας το ως άνω ακριβώς ποσό για την ίδια αιτία, ήτοι ως αποζημίωση για τις δαπάνες που υποβλήθηκε  λόγω της χρήσης προσωπικού, μέσων και υλικών , προκειμένου να αντιμετωπισθεί η ρύπανση και επί της οποίας ( αγωγής) εξεδόθη η με αριθμό 3825/2015 μη οριστική απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου που διέτασσε την αναβολή της συζήτησης μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης επί της ασκηθείσας ενώπιον του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών της από 15.1.2014 και με αριθμό κατάθεσης 3124/2014 προσφυγής της πλοιοκτήτριας. Η ως άνω υπόθεση δεν επανεισήχθη προς συζήτηση, καθόσον από το Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών  εξεδόθη  τον Μάιο του 2019 η με αριθμό 7402/2019 απόφαση, ήτοι σε χρόνο που είχε ανακληθεί η άδεια της καθής και είχε τεθεί αυτή σε καθεστώς ασφαλιστικής εκκαθάρισης ( 239 παρ.3 Ν. 4364/2016). Κατόπιν των ανωτέρω και δεδομένου ότι έγινε δεκτή η απαίτηση εκ της Σύμβασης Ευθύνης του 1992 παρέλκει η εξέταση της επικουρικής βάσης της απαιτήσεως  από τη Διεθνή Σύμβαση για την αστική ευθύνη για ζημία ρύπανση από πετρέλαιο κίνησης 2001.

Ενόψει των ανωτέρω, πρέπει η υπό κρίση ανακοπή να γίνει  δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη, να διαταχθεί η μεταρρύθμιση της Κατάστασης Δικαιούχων Απαιτήσεων, που συνέταξε η εκκαθαρίστρια της  καθ’ ής και αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της, ώστε σε αυτήν να γίνει δεκτή και να συμπεριληφθεί  η αναγγελθείσα απαίτηση του ανακόπτοντος για το ποσό των διακοσίων είκοσι δύο χιλιάδων τετρακοσίων ογδόντα δύο ευρώ και εξήντα πέντε λεπτών ( 222.482,65 ευρώ) με τον νόμιμο τόκο από την επίδοση της από 24-2-2015  και με αριθμό κατάθεσης 2475/1413/2015 αγωγής του ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που έλαβε χώρα στις 27-2-2015( βλ. την με αριθμό …27.2.2015 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Πειραιώς …) μέχρι την 23-2-2018, οπότε τέθηκε σε εκκαθάριση η καθής. Τέλος να καταδικασθεί η  καθή΄ής στα δικαστικά έξοδα του ανακόπτοντος  (άρθρα 176 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ , άρθρο 22 παρ. 1,3 ν. 3693/1957,  2 της με αριθμό 134423/1993 κοινής αποφάσεως των Υπουργών Οικονομικών και Δικαιοσύνης που εκδόθηκε κατ` εξουσιοδότηση του άρθρου 5 παρ. 12 ν. 1738/1987, άρθρο 28 παρ. 5 ν. 2579/1998 – ΑΠ 91/2020, ΑΠ 104/2013), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ την ανακοπή.

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την μεταρρύθμιση της Κατάστασης Δικαιούχων Απαιτήσεων, που συνέταξε η εκκαθαρίστρια της καθής και αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της, ώστε σε αυτήν να γίνει δεκτή και να συμπεριληφθεί η αναγγελθείσα απαίτηση του ανακόπτοντος για το ποσό των διακοσίων είκοσι δύο χιλιάδων τετρακοσίων ογδόντα δύο ευρώ και εξήντα πέντε λεπτών ( 222.482,65 ευρώ) με τον νόμιμο τόκο από την επίδοση της από 24-2-2015  και με αριθμό κατάθεσης 2475/1413/2015 αγωγής του ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που έλαβε χώρα στις 27-2-2015, μέχρι την 23-2-2018, οπότε τέθηκε σε εκκαθάριση η καθής.

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την καθής στην καταβολή  της δικαστικής δαπάνης του ανακόπτοντος, την οποία ορίζει στο ποσό των τριακοσίων  (300) ευρώ.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά  σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του την 15-12-2020 με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους.

 

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                                               Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ