ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

Αριθμός 592/2021

(Αριθ. καταθ. 123/12/2021)

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

(Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων)

———————————–

 Αποτελούμενο από το Δικαστή Γεώργιο Ξυνόπουλο, Πρόεδρο Πρωτοδικών, ο οποίος ορίσθηκε με κλήρωση, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 3 του ν. 3327/2005.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 24 Μαΐου 2021, χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα, για να δικάσει την υπόθεση, μεταξύ:

ΤΟΥ ΑΙΤΟΥΝΤΟΣ: …, κατοίκου ….. (Κ.), ο οποίος παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου του Ιωάννη Τζίφα.

ΤΗΣ ΚΑΘ’ ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ: Αλλοδαπής εταιρίας με την επωνυμία «….», που εδρεύει στην Ο. Α. Χ. και Ν. και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία απουσίαζε και δεν παραστάθηκε.

Ο αιτών ζητεί να γίνει δεκτή η από 11-1-2021 αίτησή της, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου, με αριθμό 123/12/2021 και προσδιορίστηκε για την αρχικώς ορισθείσα, προ της αναστολής της λειτουργίας λόγω της πανδημίας του ιού «COVID 19», δικάσιμο της 19-2-2021, οπότε και ματαιώθηκε, επαναπροσδιορίσθηκε δε, κατ’ άρθρο 83 παρ. 2 του ν. 4790/2021 (ΦΕΚ A’ 48/31-3-2021) για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, ο πληρεξούσιος δικηγόρος του αιτούντος ανέπτυξε προφορικά τους ισχυρισμούς του και ζήτησε να γίνουν αυτοί δεκτοί καθώς και όσα αναφέρονται στο έγγραφο σημείωμα που κατέθεσε.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

 Από την υπ’ αριθ. … έκθεση επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας στο Εφετείο Αθηνών Κ. Κ., που επικαλείται και προσκομίζει ο αιτών, αποδεικνύεται ότι επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα στον πλοίαρχο του πλοίου «…» (πρώην «…») ως εκ του νόμου αντιπρόσωπο και αντίκλητο της καθ’ ης – πλοιοκτήτριας του ανωτέρου πλοίου που εδρεύει στην αλλοδαπή, κατ’ άρθρο 48 ΚΙΝΔ, επικυρωμένο αντίγραφο, μετά αντιγράφου νομίμως μεταφρασμένου στην αγγλική γλώσσα, της υπό κρίση αιτήσεως, με την πράξη προσδιορισμού για την αρχικώς ορισθείσα δικάσιμο της 19^ης-2-2021, οπότε και ματαιώθηκε λόγω της πανδημίας του ιού «COVID 19». Ήδη η ως άνω αίτηση επαναπροσδιορίσθηκε, κατ’ άρθρο 83 παρ. 2 του ν. 4790/2021 (ΦΕΚ A’ 48/31-3-2021) και με την υπ’ αριθ. 1473/2021 πράξη του Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου Πειραιώς, για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας προς συζήτηση. Σύμφωνα δε με το άρθρο 74 παρ. 2 εδάφιο δεύτερο του ανωτέρω νόμου, η εγγραφή της υπόθεσης στο οικείο έκθεμα, το οποίο μπορεί να τηρείται και ηλεκτρονικά, γίνεται με πρωτοβουλία του γραμματέα και ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων και συνεπώς δεν απαιτείται, σύμφωνα με τα παραπάνω, νέα, ιδιαίτερη κλήτευσή της καθ’ ης για την παρούσα δικάσιμο. Δεδομένου δε ότι η ως άνω καθ’ ης έλαβε γνώση του δικογράφου δια της επιδόσεως αυτού για την αρχική δικάσιμο και ότι κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στην παρούσα (κατόπιν επαναπροσδιορισμού και αναβολών) δικάσιμο, αυτή δεν παραστάθηκε στο Δικαστήριο ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε από τον Δικαστή του παρόντος Δικαστηρίου δημοσίως στο ακροατήριό του από τη σειρά του οικείου εκθέματος, πρέπει να δικασθεί ερήμην (άρθρο 271 παρ. 1 και 2 ΚΠολΔ), η δε διαδικασία θα προχωρήσει όπως αν ήταν και αυτή παρούσα, διότι πρόκειται περί υποθέσεως ασφαλιστικών μέτρων και δεν ισχύει το κατ’ άρθρο 271 παρ. 3 ΚΠολΔ, συνδεόμενο με την ερημοδικία του καθ’ ου, τεκμήριο περί ομολογίας της αιτήσεως.

Ο αιτών ισχυρίζεται με την κρινόμενη αίτησή του, όπως αυτή παραδεκτώς διορθώθηκε, στο ακροατήριο, ως προς τη βάση της (ΜΠρΛειβ 17/1994 Αρμ 1994.428, ΜΠρΧαλκ 654/1991 ΕλλΔνη 33.1629), ότι διατηρεί απαίτηση κατά της καθ’ ης, πλοιοκτήτριας του υπό σημαία Παναμά σκάφους αναψυχής «…» με αριθμό νηολογίου … – … (πρώην «…» με αριθμό νηολογίου νήσου …), που αφορά την καταβολή ποσού, ύψους 354.422,78 ευρώ, ως μέρος εργολαβικής αμοιβής του από σύμβαση έργου που συνήφθη ατύπως (προφορικώς), τον Σεπτέμβριο του έτους 2019, μεταξύ αυτού και της (τότε) διαχειρίστριας του σκάφους εταιρίας με την επωνυμία «…», ενεργούσας στο όνομα και για λογαριασμό της καθ’ ης, για την επισκευή και ανακαίνιση του ανωτέρω σκάφους. Επικαλούμενος δε επείγουσα περίπτωση και επικείμενο κίνδυνο, ζητεί, προς εξασφάλιση της απαίτησής του, να διαταχθεί η συντηρητική κατάσχεση κάθε κινητής και ακίνητης περιουσίας της καθ’ ης και ιδίως του ανωτέρω σκάφους, μέχρι του ποσού των 400.000 ευρώ. Τέλος, ο αιτών ζητεί να καταδικαστεί η καθ’ ης στη δικαστική του δαπάνη. Με το παραπάνω περιεχόμενο και αίτημα, η αίτηση παραδεκτώς εισάγεται για να συζητηθεί, κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 683-703 ΚΠολΔ (άρθρο 682 παρ.1 ΚΠολΔ), ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, που είναι αρμόδιο καθ’ ύλη και κατά τόπο σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 683 παρ. 4 ΚΠολΔ, λόγω και του λιμένα, που ναυλοχεί το ένδικο πλοίο (βλ. και ΕφΠειρ 928/2007 ΔΕΕ 2008.1165, ΜΠρΚαβ 440/2011 ΕΝΔ 2011.189, ΜΠρΡοδ 44/2009 ΤΝΠ/ΝΟΜΟΣ, ΜΠρΠειρ 8280/2006 ΕΕμπΔ 2006.1017) σε συνδυασμό με το άρθρο 51 παρ. 1 επ. του ν. 2172/1993, που καθιερώνει την λειτουργική αρμοδιότητα των δικαστηρίων του Πειραιά για υποθέσεις ναυτικού δικαίου και συνακόλουθα έχει και διεθνή δικαιοδοσία για την εκδίκασή της, κατ’ άρθρο 3 και 4 του ΚΠολΔ, μη εφαρμοζομένου, στην ένδικη περίπτωση, του Κανονισμού (ΕΚ) 1215/2012 του Συμβουλίου Ε.Ε. «για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις» (βλ. άρθρο 6 αυτού), δεδομένου ότι η καθ’ ης εδρεύει στην Ο. Α. Χ. και Ν.. Περαιτέρω, ενόψει του ότι εισάγεται προς διάγνωση ιδιωτική διαφορά από διεθνή έννομη σχέση, δηλαδή σχέση με στοιχεία αλλοδαπότητας (βλ. Κρίσπη, Ιδ. Διεθν. Δικ., Γεν. Μερ, παρ. 2), τίθεται θέμα εφαρμοστέου δικαίου που διέπει την επίδικη διαφορά. Σχετικά με το ζήτημα αυτό πρέπει να αναφερθούν τα εξής: Ως προς τη διερεύνηση των διαδικαστικών προϋποθέσεων για την έγκυρη έναρξη, διεξαγωγή της δίκης και έκδοση απόφασης κατ’ ουσία – οι οποίες εξετάζονται πριν τη νομική και ουσιαστική βασιμότητα της αίτησης (ΕφΑθ 5009/1987 ΕλλΔνη 29.1218), εφαρμοστέο είναι το ελληνικό δικονομικό δίκαιο (lex fori), το δικονομικό δίκαιο δηλαδή της χώρας του Δικαστηρίου που δικάζει (ΕφΠειρ 542/2012 ΕΝΔ 2012.418, ΕφΑθ 5419/2007 ΤΝΠ/ΝΟΜΟΣ, Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, ΕρμΚΠολΔ, υπ’ άρθρο 682, αριθ. 1, σ. 1323), το οποίο εν προκειμένω καθορίζει, εκτός άλλων, το ορισμένο της αίτησης, τα είδη των προσωρινών μέτρων που μπορεί να ληφθούν, εάν το ζητούμενο αποτελεί πράγματι ασφαλιστικό μέτρο και το ζήτημα της ενεργητικής και παθητικής νομιμοποίησης μεταξύ των διαδίκων. Ως προς δε το εφαρμοστέο δίκαιο επί των εννόμων σχέσεων οι οποίες στηρίζουν τη λήψη του αιτούμενου ασφαλιστικού  μέτρου, επισημαίνεται ότι ως προς την ιστορούμενη από τον αιτούντα σύμβαση έργου και ελλείψει της επικλήσεως, από αυτόν, επιλογής από τα συμβαλλόμενα μέρη του εφαρμοστέου δικαίου επί της ανωτέρω συμβάσεως, σύμφωνα με το άρθρο 3 του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 593/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Ιουνίου 2008 για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (Ρώμη Ι) – που αντικατέστησε την κυρωθείσα στην Ελλάδα με το Ν. 1792/1988, από 19-6-1980 Σύμβαση της Ρώμης «Για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές» – το οποίο ορίζει ότι οι ενοχές από σύμβαση ρυθμίζονται από το δίκαιο στο οποίο έχουν υποβληθεί τα συμβαλλόμενα μέρη, εφαρμοστέο είναι, σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 1 περ. β’ του ως άνω Κανονισμού, το οποίο ορίζει ότι η σύμβαση παροχής υπηρεσιών (τέτοια αποτελεί και η εκτέλεση έργου) διέπεται από το δίκαιο της χώρας στην οποία ο πάροχος υπηρεσίας έχει τη συνήθη διαμονή του, το ελληνικό δίκαιο, ως το δίκαιο της χώρας όπου ο αιτών εργολάβος (πάροχος υπηρεσιών), ο οποίος οφείλει και την χαρακτηριστική παροχή, έχει την έδρα του. Κατόπιν των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση τυγχάνει νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 682, 706, 707 επ. και 176 του ΚΠολΔ, σε συνδ. με τις διατάξεις των άρθρων 340, 361, 681 επ. και 694 ΑΚ αλλά και στις διατάξεις των άρθρων 1 παρ. ια’, 2, 8 του ΝΔ 4570/1966 (κύρωση της από 10-5-1952 Διεθνούς Σύμβασης Βρυξελλών για τη συντηρητική κατάσχεση πλοίων), δεδομένου ότι η ως άνω Διεθνής Σύμβαση εφαρμόζεται επί διαφορών με στοιχεία αλλοδαπότητας, ακόμα και επί πλοίων που φέρουν σημαίες μη συμβαλλόμενων κρατών, δεδομένου ότι η Ελλάδα δεν έκανε σχετική επιφύλαξη για τη μη εφαρμογή της σε αυτά, με βάση την παράγραφο 3 του ίδιου άρθρου (βλ. Α. Αντάπαση, η σύμβαση του 1952 για τη συντηρητική κατάσχεση πλοίων, 1998, σελ. 67-68). Ενόψει των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να εξεταστεί ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της.

Από την ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου ένορκη εξέταση του μάρτυρος του αιτούντος Δ. Σ., από την από 11-1-2021 ένορκη βεβαίωση του Π. Μ. του Χ., κατοίκου Α. Α., που δόθηκε, κατ’ άρθρο 74 παρ. 6 του ν. 4690/2020, ενώπιον του Δικηγόρου Αθηνών Κωνσταντίνου Παπαναστασίου και κατετέθη νομίμως στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών (βλ. την υπό στοιχ. πρωτ. … απόδειξη κατάθεσης ένορκης βεβαίωσης), η οποία ελήφθη με επιμέλεια του αιτούντος και λαμβάνεται υπόψη, στην παρούσα δίκη, ανεξαρτήτως της κλήτευσης ή μη της αντιδίκου του, αφού αυτό επιβάλλει η ταχύτητα της όλης διαδικασίας των ασφαλιστικών μέτρων, που αποσκοπεί στην παροχή προσωρινής μόνον δικαστικής προστασίας με την έκδοση απόφασης προσωρινής αντίστοιχα ισχύος (ΑΠ 688/2002 ΕλλΔνη 44.725, ΑΠ 739/1988 ΕΕΝ 1989.384, ΕφΠειρ 57/2001 ΕΝαυτΔ 2001.461, Πετρόπουλο, Οι ένορκες βεβαιώσεις στην πολιτική δίκη, σε ΕλλΔνη 48.38), καθώς και από τα έγγραφα που ο αιτών προσκόμισε, πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο αιτών διατηρεί στον Πειραιά ατομική επιχείρηση με αντικείμενο δραστηριότητας τη ναυπήγηση καθώς και τις επισκευές και ανακαινίσεις πλοίων και λοιπών πλωτών μέσων, η δε καθ’ ης τυγχάνει πλοιοκτήτρια του σκάφους αναψυχής «…» με αριθμό νηολογίου … – … (πρώην «…» με αριθμό νηολογίου νήσου …), μήκους 28,16 μ., βάθους 3,22 μ. καθαρού τονάζ 75 κόρων, πλάτους 7 μέτρων, με 2 κινητήρες MTU, έτους κατασκευής 1999. Τον Αύγουστο του έτους 2019 συνήφθη, στον Πειραιά, σύμβαση έργου μεταξύ των διαδίκων (της δε καθ’ ης εκπροσωπούμενης από την τότε διαχειρίστρια του ανωτέρω σκάφους εταιρία με την επωνυμία «…»), δυνάμει της οποίας ο αιτών ανέλαβε την γενική επισκευή – ανακαίνιση του ανωτέρω σκάφους της καθ’ ης, σε ναυπηγικές εγκαταστάσεις στο Πέραμα Αττικής, αντί συνολικής αμοιβής ποσού 717.539,34 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ 24% (138.878,56 ευρώ) και η οποία θα καταβαλλόταν από την καθ’ ης τμηματικά, με την πρόοδο του έργου, το οποίο θα έπρεπε να ολοκληρωθεί μέχρι του Ιούλιο του 2020. Ο αιτών, κατά το χρονικό διάστημα από τον Αύγουστο του 2019 μέχρι τον Απρίλιο του 2020, πραγματοποίησε με το συνεργείο του εργασίες για την επισκευή και ανακαίνιση του σκάφους της αιτούσας, τοποθετώντας σε αυτό και τα ανάλογα ανταλλακτικά, οι οποίες ανέρχονται σε ποσοστό 80% περίπου των συμφωνηθεισών εργασιών και για τις οποίες οφείλεται αμοιβή συνολικού ποσού 477.422,78 ευρώ, ήτοι 385.018,37 ευρώ η καθαρή αξία των εκτελεσθεισών εργασιών και 92.404,41 ευρώ για Φ.Π.Α. (24%). Η δε καθ’ ης παρέλαβε ανεπιφύλακτα το μέχρι τότε εκτελεσθέν έργο, όπως συνάγεται από την από … έγγραφη βεβαίωση του πλοιάρχου του πλοίου, στην οποία βεβαιώνεται τόσο η εκτέλεση των απαιτούμενων εργασιών όσο και η τοποθέτηση των σχετικών ανταλλακτικών μέχρι και τον Απρίλιο του έτους 2020 και στην οποία επισυνάπτεται υπογεγραμμένη από τον πλοίαρχο του πλοίου αναλυτική κατάσταση των εργασιών επισκευής που συμφωνήθηκαν καθώς και η οφειλόμενη αμοιβή για τις εργασίες που πραγματοποιήθηκαν μέχρι τον Απρίλιο του 2020. Περαιτέρω, όπως συνομολογείται από την αιτούσα, η καθ’ ης κατέβαλε τμηματικά, μέχρι τον Ιούλιο του έτους 2020 και έναντι της οφειλής της για τις ως άνω εκτελεσθείσες εργασίες, το ποσό των 123.000 ευρώ, χωρίς όμως να έχει εξοφλήσει μέχρι και σήμερα το υπόλοιπο αυτής, το οποίο έχει ουσιαστικά αναγνωρίσει, όπως συνάγεται από το από … μήνυμα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας (e-mail) που απέστειλε στον αιτούντα. Ενόψει των ανωτέρω, το υπόλοιπο της οφειλόμενης αμοιβής της αιτούσας για τις ως άνω εκτελεσθείσες εργασίες, ανέρχεται στο ποσό των 354.422,78 ευρώ, ήτοι 285.824,83 ευρώ η καθαρή αξία των εκτελεσθεισών εργασιών και 68.597,95 ευρώ για Φ.Π.Α. (24%) ευρώ, το οποίο η καθ’ ης συνεχίζει να οφείλει. Πιθανολογήθηκε περαιτέρω, ότι η καθ’ ης πέραν του ανωτέρω πλοίου, το οποίο εξ αντικειμένου εκτίθεται σε θαλάσσιους κινδύνους, δεν διαθέτει άλλη περιουσία, ενώ σε βάρος της διατηρούν απαιτήσεις και άλλοι πιστωτές στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και εργολάβοι για αξιώσεις τους από συμβάσεις έργου που συνήψαν με αυτή, στο πλαίσιο εργασιών επισκευής, αναβάθμισης και συντήρησης του σκάφους της. Ενόψει δε των συσσωρευμένων οφειλών της καθ’ ης, οι οποίες υπερβαίνουν συνολικά το ποσό του 1.000.000 ευρώ, πιθανολογείται η πρόθεση της αυτής να μεταβιβάσει το ανωτέρω σκάφος της σε τρίτο πρόσωπο, κρίση που ενισχύεται από την κατάθεση του μάρτυρα του αιτούντος αλλά και από την πραγματοποιηθείσα στις 27-1-2021, αλλαγή του ονόματος του σκάφους από «…» σε «…», το οποίο είναι πλέον νηολογημένο στον Παναμά, με αριθμό νηολογίου … – …. Ως εκ τούτου, πρέπει να διαταχθεί το αιτούμενο ασφαλιστικό μέτρο της συντηρητικής κατασχέσεως των περιουσιακών στοιχείων της καθ’ ης, μεταξύ των οποίων και του σκάφους της, προς εξασφάλιση της ένδικης απαίτησης του αιτούντος, για το ποσό των 400.000 ευρώ, ποσό στο οποίο πιθανολογείται ότι θα ανέλθει η απαίτηση αυτού μετά εξόδων και τόκων, έως αποκτήσεως υπ’ αυτού εκτελεστού τίτλου. Λαμβανομένων υπόψη του χρηματικού χαρακτήρα της ένδικης απαίτησης και του επαχθούς στοιχείου του λαμβανομένου ασφαλιστικού μέτρου της συντηρητικής κατασχέσεως, πρέπει να επιτραπεί στην καθ’ ης η αίτηση να αντικαταστήσει τη διατασσόμενη συντηρητική κατάσχεση με το ηπιότερο μέτρο της εγγυοδοσίας (άρθρο 692 παρ.1, 2, 3 και 704 του ΚΠολΔ).

Επομένως, η ένδικη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή ως και ουσιαστικά βάσιμη και να επιβληθεί η δικαστική δαπάνη του αιτούντος σε βάρος της καθ’ ης η αίτηση (άρθρο 176 ΚΠολΔ), σύμφωνα με τα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

• ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην της καθ’ ης η αίτηση.
• ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση.
• ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ τη συντηρητική κατάσχεση κάθε κινητής και ακίνητης περιουσίας της καθ’ ης είτε ευρίσκεται στα χέρια τα δικά της είτε τρίτου, και ιδίως του σκάφους αναψυχής «…» με αριθμό νηολογίου … – … (πρώην «…» με αριθμό νηολογίου νήσου …), μήκους 28,16 μ., βάθους 3,22 μ. καθαρού τονάζ 75 κόρων, πλάτους 7 μέτρων, με 2 κινητήρες MTU, έτους κατασκευής 1999, πλοιοκτησίας της καθ’ ης, έως του ποσού των τετρακοσίων χιλιάδων (400.000) ευρώ, συγχρόνως δε παρέχει στην καθ’ ης η αίτηση την ευχέρεια να ματαιώσει ή σε περίπτωση επιβολής της να αντικαταστήσει τη διατασσόμενη με την ανωτέρω διάταξη της παρούσας συντηρητική κατάσχεση, με το ηπιότερο μέτρο της εγγυοδοσίας, δια της καταθέσεως στο γραμματέα του Δικαστηρίου τούτου εγγυητικής επιστολής αξιόχρεης τράπεζας στην Ελλάδα υπέρ του αιτούντος, ποσού τετρακοσίων χιλιάδων (400.000) ευρώ.
• ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την καθ’ ης στην καταβολή των δικαστικών εξόδων του αιτούντος, τα οποία ορίζει στο ποσό των τριακοσίων πενήντα (350) ευρώ.

 

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, στις 24 Ιουνίου 2021.

 

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ                      Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

(για τη δημοσίευση)