ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ
Αριθμός απόφασης: 937/2021
(Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ.: 8658/1889/2020)
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
————————————
Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή, Θεονύμφη Σουλαδάκη, Πρόεδρο Πρωτοδικών, η οποία ορίσθηκε με κλήρωση, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 3 του Ν. 3327/2005.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την 11η Ιανουαρίου 2021, χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ: (1) Της ναυτικής εταιρείας του Ν. 959/1979 με την επωνυμία «…», η οποία εδρεύει στη … με Α.Φ.Μ. … της Δ.Ο.Υ. …, νομίμως εκπροσωπουμένης, (2) Της ναυτικής εταιρείας του Ν. 959/1979 με την επωνυμία «…», η οποία εδρεύει στη … με Α.Φ.Μ. … της Δ.Ο.Υ. …, νομίμως εκπροσωπουμένης, (3) …, κατοίκου …, με Α.Φ.Μ. … της Δ.Ο.Υ. Α΄ …., ο οποίος ενεργεί για τον εαυτό του ατομικά ως Πλοίαρχος και Κυβερνήτης του υπό Ελληνική σημαία με αριθμό νηολογίου … Ε/Γ-Τ/Ρ-Δ/Ρ πλοίου με το όνομα «…» και ως νόμιμος εκπρόσωπος και αντιπρόσωπος των πέντε μελών του πληρώματος του πλοίου αυτού, αποτελούμενου από τους: (α) …, Μηχανικό Α΄, κάτοικο …, περιοχή …, με Α.Φ.Μ. …, (β) …, Μηχανοδηγό Β΄, κάτοικο …, με Α.Φ.Μ. … της Δ.Ο.Υ. Α΄ …, (γ) …, Ναύκληρο, κάτοικο …, με Α.Φ.Μ. … της Δ.Ο.Υ. …, (δ) …, Ναύτη, κάτοικο …, με Α.Φ.Μ. … της Δ.Ο.Υ. …, (ε) …, Ναυτόπαιδα, κάτοικο …, με Α.Φ.Μ. … της Δ.Ο.Υ. …, (4) …, κατοίκου …, περιοχή …, με Α.Φ.Μ. …, ο οποίος ενεργεί για τον εαυτό του ατομικά ως Κυβερνήτης του υπό Ελληνική σημαία νηολογίου … επιβατηγού πλοίου (Λάντζα) με το όνομα «…» και ως νόμιμος εκπρόσωπος και αντιπρόσωπος των δύο μελών του πληρώματος του πλοίου αυτού, αποτελούμενου από τους: α) …, κάτοικο περιοχής … …, με Α.Φ.Μ. … και β) …, κάτοικο … (περιοχή …), με Α.Φ.Μ. …, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους, Αθανάσιο ΒΑΛΣΑΜΗ (με Α.Μ. Δ.Σ. Πειραιώς: 2.913), ο οποίος προκατέβαλε τις εισφορές, που προβλέπονται στο άρθρο 61 παρ. 1 και 2 του Ν. 4194/2013, δυνάμει του υπ’ αριθμ. …/15-01-2021 γραμματίου προκαταβολής εισφορών και ενσήμων του Δ.Σ. Πειραιώς και κατέθεσε την 15η-01-2021 το από 15-01-2021 σημείωμα.
ΤΗΣ ΚΑΘ’ ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ: Της εταιρείας με την επωνυμία «…», που εδρεύει στη …, όπως εκπροσωπείται νόμιμα, στερούμενης Α.Φ.Μ. στην Ελλάδα, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της, Mάρκο ΔΑΡΑ (με Α.Μ. Δ.Σ. Αθηνών 11.476), ο οποίος προκατέβαλε τις εισφορές, που προβλέπονται στο άρθρο 61 παρ. 1 και 2 του Ν. 4194/2013, δυνάμει του υπ’ αριθμ. …/15-01-2021 γραμματίου προκαταβολής εισφορών και ενσήμων του Δ.Σ. Πειραιώς και κατέθεσε την 15η-01-2021 το από 15-01-2021 σημείωμα.
Οι αιτούντες ζητούν να γίνει δεκτή η από 04-11-2020 αίτησή τους, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου, με γενικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης 8658/2020 και με ειδικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης 1889/2020, και η συζήτησή της προσδιορίστηκε αρχικά για τη δικάσιμο της 30ης-11-2020, οπότε και αναβλήθηκε μετά από αίτημα της καθ’ ης για τη δικάσιμο, που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως αναφέρεται ανωτέρω, και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους αναφέρθηκαν στην αίτηση, ανέπτυξαν προφορικά τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Από τις διατάξεις των άρθρων 1, 12 και 13 της ισχύουσας από τον Ιούνιο 1997 και στην Ελλάδα Διεθνούς Σύμβασης του Λονδίνου του 1989 για την επιθαλάσσια αρωγή, η οποία διέπει και τις εσωτερικές θαλάσσιες αρωγές, δηλαδή, τις παρεχόμενες σε εσωτερικά ύδατα, ακόμα και από (ή σε) πλοία εσωτερικής ναυσιπλοΐας, προκύπτει ότι προϋποθέσεις για τη γέννηση του δικαιώματος της (εκ του νόμου) αμοιβής του αρωγού είναι: α) η πράξη ή δραστηριότητα παροχής βοήθειας σε πλοίο, που βρίσκεται σε οποιαδήποτε (πλεύσιμα ή μη) ύδατα, β) κίνδυνος απώλειας ή βλάβης του, και γ) ωφέλιμο αποτέλεσμα. Ο κίνδυνος είναι απαραίτητο δομικό στοιχείο της θαλάσσιας αρωγής, γιατί την προσδιορίζει και την διαφοροποιεί από τη ρυμούλκηση. Γι’ αυτό, πρέπει να είναι πραγματικός, μη φαντα- στικός, μη εικαζόμενος, όχι αόριστος, παρών, έστω και μη άμεσος, αλλά αναμενόμενος με πιθανότητα, που προϋπάρχει των σωστικών υπηρεσιών και δεν προκαλείται απ’ αυτές, χωρίς να απαιτείται και αδυναμία ελκτικής ικανότητας ή αυτοδύναμης πρόωσης του κινδυνεύοντος πλοίου (ΜΕφΠειρ 645/2019 ΕΝΑΥΤ 2019.39). Επίσης, είναι αρκετό το γεγονός ότι κατά το χρόνο, που δόθηκε η βοήθεια, το αντικείμενό της αντιμετώπισε οποιαδήποτε ατυχία ή πιθανότητα ατυχίας, η οποία θα μπορούσε να το εκθέσει σε απώλεια ή βλάβη, αν οι υπηρεσίες της αρωγής δεν παρέχονταν. Ο κίνδυνος πρέπει ακόμη να είναι σοβαρός, η ύπαρξη δε και ο βαθμός του εκτιμώνται με τη συνολική εξέταση των συντρεχουσών στη συγκε- κριμένη περίπτωση περιστάσεων (ΜΕφΠειρ 645/2019 ό.π.). Τέτοιες υποδηλωτικές κινδύνου περιστάσεις είναι ενδεικτικά: 1) η εγκατάλειψη του ταξιδιού, 2) η χρήση των σημάτων κινδύνου, εφόσον με αυτά ζητείται βοήθεια εξαιτίας π.χ. βλαβών του πλοίου, και 3) η ολική ή ουσιώδης απώλεια των μέσων προώθησης (π.χ. άγκυρας), με την ενεστώσα και παρούσα μείωση της ικανότητας του πλοίου να αντιπαρέλθει δυσκολίες. Κριτήρια για τον καθορισμό από το Δικαστήριο της, από την επιθαλάσσια αρωγή, αμοιβής, η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει την αξία του σωθέντος πλοίου, αποτελούν περιοριστικά: 1) η επιτηδειότητα και οι προσπάθειες, που κατέβαλε ο αρωγός, για να σώσει το πλοίο, 2) η διασωθείσα αξία του πλοίου και των άλλων περιουσιακών αγαθών, 3) το μέγεθος της επιτυχίας, που επιτεύχθηκε από τον αρωγό, 4) η φύση και η έκταση του κινδύνου, 5) ο χρόνος, που διατέθηκε, οι δαπάνες και οι απώλειες, που είχε ο αρωγός, 6) ο κίνδυνος ευθύνης και άλλοι κίνδυνοι τους οποίους διέτρεξε (ο αρωγός) ή ο εξοπλισμός του, 7) το έγκαιρο των παρασχεθεισών υπηρεσιών, 8) η δυνατότητα διάθεσης και χρησιμοποίησης πλοίων ή άλλου εξοπλισμού, που προορίζονται για επιχειρήσεις αρωγής, 9) ο βαθμός ετοιμότητας και επάρκειας του εξοπλισμού του αρωγού πλοίου και η αξία αυτού, και 10) η επιτηδειότητα και οι προσπάθειες, που κατέβαλε ο αρωγός, για να αποτρέψει ή να ελαχιστοποιήσει βλάβη του περιβάλλοντος. Περαιτέρω, ρυμούλκηση είναι η ενέργεια, που καταβάλλεται με αμοιβή από το πλοίο, που είναι εφοδιασμένο με κινητήρια δύναμη και έχει ως σκοπό του τη μεταφορά, από τόπο σε τόπο, είτε πλοίου, που στερείται γενικά ή κατά ένα μέρος δικής του κινητήριας δύναμης, είτε γενικά οποιουδήποτε επιπλέοντος κατασκευάσματος, με τη βοήθεια ρυμουλκίου (σχοινιού), το οποίο ενώνει το ρυμουλκό με το ρυμουλκούμενο. Η ρυμούλκηση έχει το χαρακτήρα της σύμβασης μί- σθωσης έργου, όταν το ρυμουλκούμενο έχει δικό του επαρκές πλήρωμα και είναι κύριο των δικών του κινήσεων, στο πλαίσιο της περιορισμένης δραστηριότητάς του και δεν ακολουθεί το ρυμουλκό ως αδρανές σώμα. Στις άλλες περιπτώσεις, όταν, δηλαδή, το ρυμουλκούμενο δεν έχει δικό του πλήρωμα και δεν είναι κύριο των δικών του κινήσεων, αλλά βρίσκεται στην παραφυλακή του ρυμουλκέα και υπό την εξουσία του πλοιάρχου του ρυμουλκούντος πλοίου και ακολουθεί το ρυμουλκό ως αδρανές σώμα, η ρυμούλκηση χαρακτηρίζεται ως σύμβαση ναύλωσης. Εξάλλου, η διαφορά της θαλάσσιας αρωγής από την απλή ρυμούλκηση έγκειται ακριβώς στο ότι η πρώτη προϋποθέτει τη συνδρομή σοβαρού κινδύνου απώλειας ή βλάβης του πλοίου, ο οποίος (κίνδυνος), ως προελέχθη, δεν είναι ανάγκη να είναι επικείμενος (άμεσος), αλλά αρκεί να είναι ενδεχόμενος και πιθανός, ενώ στη δεύτερη (ρυμούλκηση) το πλοίο απλώς δεν μπορεί από άλλο λόγο (στέρηση γενικά ή κατά ένα μέρος της δικής του κινη- τήριας δύναμης) να συνεχίσει τον πλου του και ζητεί την συνδρομή άλλου πλοίου, για να συνεχίσει (ΕφΠειρ 55/2016 δημοσιευμένη στην ΤρΝομΠληρ «ΝΟΜΟΣ»). Περαιτέρω, κατά τις διατάξεις των άρθρων 247, 248, 249, 251 παρ. 3 και 254 ΚΙΝΔ, οι οποίες εφαρμόζονται παράλληλα με την ως άνω Διεθνή Σύμβαση, αλλά και του άρθρου 13 αυτής, αμοιβή αρωγής (σώστρα), είναι το εκ του νόμου οφειλόμενο και από το δικαστήριο καθοριζόμενο αντάλλαγμα (αν δεν επιτευχθεί συμφωνία), το καταβλητέο στον αρωγό από τους κυρίους των διασωθέντων περιουσιακών στοιχείων, το οποίο (δικαστήριο), για τον καθορισμό του, λαμβάνει ως βάση, κατά πρώτο λόγο, το αποτέλεσμα, που επιτεύχθηκε, τις προσπάθειες και το ζήλο εκείνων, που βοήθησαν, τον κίνδυνο, τον οποίο διέτρεξαν το πλοίο, το οποίο βοηθήθηκε, οι επιβάτες, το πλήρωμα και το φορτίο, οι σώστες και το αρωγό πλοίο, το χρόνο, που διατέθηκε, τα έξοδα, στα οποία υποβλήθηκε το αρωγό πλοίο και κατά δεύτερο λόγο την αξία των πραγμάτων, που διασώθηκαν μετά την πάροδο του κινδύνου, η οποία (αμοιβή), δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να υπερβεί την αξία των πραγμάτων, που διασώθηκαν (ΕφΠειρ 194/2009, ΕφΠειρ 751/2007 δημοσιευμένες στην ΤρΝομΠληρ «ΝΟΜΟΣ»). Αν η αρωγή παρασχέθηκε από περισσότερους αρωγούς και δεν υπάρχει συμφωνία των μερών, που ορίζει διαφορετικά, το άρθρο 15 παρ. 1 της ως άνω Διεθνούς Συμβάσεως ορίζει ότι ο επιμερισμός της αμοιβής μεταξύ των αρωγών γίνεται με βάση τα κριτήρια του άρθρου 13. Δεν κάνει λόγο το άρθρο 15 παρ. 1 για την περίπτωση, που τα μέρη έχουν συμφωνήσει διαφορετικά. Όμως, γενι- κότερα, η συμφωνία των μερών επικρατεί της εφαρμογής των κριτηρίων του άρθρου 13, δυναμένη πάντως να προσβληθεί με βάση τις προϋπο- θέσεις του άρθρου 7 της Διεθνούς Συμβάσεως (ΕφΠειρ 318/2010 δημοσιευμένη στην ΤρΝομΠληρ «ΝΟΜΟΣ»), η δε οφειλόμενη γι’ αυτήν αμοιβή κατανέμεται μεταξύ τους, ανάλογα με τη συμβολή του καθενός από αυτά στη διάσωση του πλοίου, που κινδύνευσε (ΕφΠειρ 893/2013, ΕφΠειρ 906/2009 ΕΝΔ 2010.68, ΕφΠειρ 4/2008 ΕΝΔ 2008.139, ΜΕφΠειρ 645/2019 ό.π.). Από τις διατάξεις του άρθρου 251 παρ. 1, 3 του ΚΙΝΔ, οι οποίες εφαρμόζονται συμπληρωματικά κατά τη διάταξη του άρθρου 15 παρ. 2 εδ. α΄ της ως άνω Διεθνούς Συμβάσεως, εφόσον η αρωγή παρασχέθηκε από πλοίο και αυτό είναι υπό ελληνική σημαία (και δεν είναι πλοίο επαγγελματικής διενέργειας διασώσεων), συνάγεται ότι το μισό της αμοιβής ανήκει στον πλοιοκτήτη, το τέταρτο αυτής στον πλοίαρχο και το υπόλοιπο τέταρτο στο πλήρωμα (ΕφΠειρ 308/2010 αδημ. στον νομικό τύπο). Η συμμετοχή στην αμοιβή ορίζεται από το εθνικό δίκαιο και όχι από τη Διεθνή Σύμβαση, κατά τα προεκτεθέντα (βλ. σχετ. και Λ. Γεωργακόπουλου, Ναυτικό Δίκαιο, §§ 32,35). Κάθε φορέας δικαιωμάτων από την νομική σχέση της αρωγής νομιμοποιείται προς έγερση αγωγής. Ο πλοιοκτήτης του βοηθήσαντος πλοίου δικαιούται αυτοτελώς να εγείρει αγωγή για το μέρος της αμοιβής, που ανήκει σ’ αυτόν κατά των υποχρέων κατά νόμο προς πληρωμή της αμοιβής. Τα ίδια δικαιώματα έχουν και ο πλοίαρχος και το πλήρωμα. Οι τελευταίοι έχουν ευθεία αγωγή κατά των υποχρέων σε καταβολή της αμοιβής, διότι το δικαίωμα τούτο αναγνωρίζεται σ’ αυτούς ρητά από το άρθρο 255 του ΚΙΝΔ, το οποίο ορίζει ότι ο πλοίαρχος εκπροσωπεί και τα μέλη του πληρώματος ενώπιον του δικαστηρίου, εφόσον αυτά δεν παρίστανται άλλως, ήτοι αυτοπροσώπως ή με οποιονδήποτε άλλον αντιπρόσωπο. Σε περίπτωση, κατά την οποία το πλήρωμα δεν εγείρει αγωγή αυτοτελή, είτε αυτοπροσώπως κάθε μέλος χωριστά, είτε ομαδικώς δι’ αντιπροσώπου (πλοιοκτήτη ή οποιουδήποτε τρίτου), ο πλοίαρχος, δυνάμει του άρθρου 255 του ΚΙΝΔ εκπροσωπεί και τα μέλη του πληρώματος και συνεπώς, μπορεί να εγείρει, ως νόμιμος υποκαταστάτης του πληρώματος, αγωγή επ’ ονόματι αυτού κατά των υποχρέων (βλ. Ν. Παπαπολίτη, Επιθαλάσσια αρωγή και διάσωση, σελ. 266, 360 – 362, ΕφΠειρ 297/2009, ΜΠρΠειρ 645/2020 αδημ. στον νομικό τύπο). ΙΙ. Στην προκειμένη περίπτωση, οι αιτούντες, με την κρινόμενη αίτησή τους, όπως αυτή παραδεκτά συμπληρώθηκε και διορθώθηκε, στο ακροατήριο ως προς τη βάση της με δήλωση του πληρεξουσίου τους δικηγόρου κατά τη συζήτηση της υπόθεσης (MΠρΠειρ 1676/2020 δημοσιευμένη στο ηλεκτρονικό αρχείο αποφάσεων του Πρωτοδικείου Πειραιώς, όπου και περαιτέρω παραπομπές στην νομολογία), εκθέτουν ότι την 10η-08-2020, οι δύο πρώτες από αυτούς ναυτικές εταιρείες, οι οποίες είναι πλοιοκτήτριες, η μεν πρώτη του υπό ελληνική σημαία επιβατηγού τουριστικού δρομολογιακού πλοίου (Ε/Γ – Τ/Ρ – Δ/Ρ), με το όνομα «…», με αριθμό νηολογίου …, η δε δεύτερη του υπό ελληνική σημαία επιβατηγού πλοίου (λάντζας), με το όνομα «…», με αριθμό νηολογίου …, προσέφερaν αποτελεσματική σωστική αρωγή στο υπό Αμερικανική σημαία ιδιωτικό πλοίο αναψυχής με το όνομα «…», με αριθμό νηο- λογίου της Πολιτείας …, πλοιοκτησίας της καθ’ ης, το οποίο διέτρεχε πραγματικό και άμεσο κίνδυνο απώλειας ή βλάβης, ενώ έπλεε «ακυβέρνητο» κατά τον ανωτέρω χρόνου στη θαλάσσια περιοχή στενού νήσου Δήλου – νήσου …, υπό τις ειδικώς προσδιοριζόμενες συνθήκες. Ότι η αξία του πλοίου της καθ’ ης ανέρχεται, μετά τη διάσωσή του, στο ποσό των 3.200.000,00 ευρώ και ότι για τις ανωτέρω σωστικές υπηρεσίες, που προσέφεραν τα παραπάνω αρωγά πλοία των πρώτης και δεύτερης από αυτούς, όπως και ατομικά οι πλοίαρχοι αυτών, τρίτος και τέταρτος των αιτούντων, αλλά και τα μέλη του πληρώματος εκάστου των πλοίων αυτών, τα οποία εκπροσωπούνται στην προκειμένη περί- πτωση από τους παραπάνω πλοιάρχους αυτών, δικαιούνται εύλογης αμοιβής, το ποσό της οποίας, επειδή δεν επιτεύχθηκε συμφωνία μεταξύ αυτών και της καθ’ ης για την αμοιβή τους, πρέπει να οριστεί στο συνολικό ποσό των 640.000,00 ευρώ, επιμεριζόμενο μεταξύ αυτών, υπό τις ανωτέρω ιδιότητές τους (των πρώτης και δεύτερης των αιτουσών, ως πλοιοκτητριών των ως άνω αρωγών πλοίων, των τρίτου και τετάρτου των αιτούντων ατομικά, υπό την ιδιότητά τους ως πλοιάρχων των πλοίων αυτών, αλλά και ως νόμιμων εκπροσώπων των αναφερομένων μελών του πληρώματος εκάστου των πλοίων (πενταμελούς και διμελούς, αντίστοιχα), κατά τα ειδικότερα στον νόμο, οριζόμενα ποσά και επιμεριζόμενα σε ίσα μέρη ανάλογα με την προσωπική συμβολή εκάστου από αυτούς (πλοιάρχων και πληρώματος των εν λόγω πλοίων) καθ’ όλη την επιχείρηση διάσωσης του ως άνω πλοίου. Με βάση το ως άνω ιστορικό, και επικαλούμενοι, επικείμενο κίνδυνο να ματαιωθεί η ικανοποίηση της επιμέρους απαίτησης, που διατηρεί έκαστος από αυτούς σε βάρος της καθ’ ης, και προς αποτροπή του παραπάνω επικείμενου κινδύνου και κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην αίτησή τους, ζητούν να διαταχθεί προς εξασφάλιση της επιμέρους αναφερόμενης απαίτησης εκάστου, η συντηρητική κατάσχεση κάθε κινητής και ακίνητης περιουσίας της καθ’ ης, που βρίσκεται είτε στα χέρια της, είτε στα χέρια τρίτων – οφειλετών της και ειδικότερα του ανωτέρω πλοίου της προς εξασφάλιση των ενδίκων απαιτήσεών τους και μέχρι των ποσών: α) των 187.500,00 ευρώ για την πρώτη αιτούσα, β) των 187.500,00 ευρώ για τη δεύτερη αιτούσα, γ) των 93.750,00 ευρώ για τον τρίτο αιτούντα ατομικά, υπό την ιδιότητά του ως πλοιάρχου του πλοίου της πρώτης αιτούσας, δ) των 93.750,00 ευρώ για τον τρίτο αιτούντα, υπό την ιδιότητά του ως νομίμου αντιπροσώπου των πέντε αναφερομένων μελών του πληρώματος του πλοίου της πρώτης αιτούσας και για λογαριασμό αυτών, το οποίο θα διανεμηθεί κατ’ ίσα μέρη σε έκαστο από αυτά, ήτοι για το ποσό των 18.750,00 ευρώ σε έκαστο, ε) των 93.750,00 ευρώ για τον τέταρτο αιτούντα ατομικά, υπό την ιδιότητά του ως πλοιάρχου του πλοίου της δεύτερης αιτούσας, και ζ) των 93.750,00 ευρώ για τον τέταρτο αιτούντα, υπό την ιδιότητά του ως νομίμου αντιπροσώπου – εκπροσώπου, και ενεργούντος για λογαριασμό των δύο μελών του πληρώματος του πλοίου της δεύτερης αιτούσας, το οποίο θα διανεμηθεί κατ’ ίσα μέρη σε έκαστο εξ αυτών, ήτοι για το ποσό των 46.875,00 ευρώ σε έκαστο. Επίσης, ζητούν να καταδικαστεί η καθ’ ης στα δικαστικά τους έξοδα.
ΙΙΙ. Με το παραπάνω περιεχόμενο και αιτήματα, η κρινόμενη αίτηση παραδεκτά εισάγεται προς συζήτηση κατά την προκειμένη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 683 έως 703 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με το άρθρο 682 ΚΠολΔ) ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, το οποίο είναι καθ’ ύλην και κατά τόπο αρμόδιο για την εκδίκασή της, λόγω του ναυτικού χαρακτήρα της ένδικης διαφοράς, ήτοι τις επικαλούμενες παρεχόμενες σε εσωτερικά ύδατα εσωτερικές θαλάσσιες αρωγές από πλοία εσωτερικής ναυσιπλοΐας (άρθρα 683 παρ. 1, 4 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με το άρθρο 51 του Ν. 2172/1993, όπως ισχύει σήμερα (τροποποιημένο), που καθιε-ρώνει την παράλληλη λειτουργική αρμοδιότητα των δικαστηρίων του Πειραιά για την εκδίκαση όλων των υποθέσεων ναυτικού δικαίου, ακόμη και για αυτών, που δεν υπάγονται στην περιφέρειά του, όπως στην προκειμένη περίπτωση). Περαιτέρω, εφόσον με την κρινόμενη αίτηση εισάγεται προς διάγνωση ιδιωτική διαφορά από διεθνή έννομη σχέση, δηλαδή, σχέση με στοιχεία αλλοδαπότητας, τίθεται ζήτημα για το εφαρ-μοστέο ουσιαστικό δίκαιο, το οποίο στην προκειμένη περίπτωση είναι το ελληνικό ουσιαστικό δίκαιο, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στη διάταξη του άρθρου 252 του ΚΙΝΔ, που ορίζει ότι «η διανομή της αμοιβής για την παροχή της επιθαλάσσιας αρωγής ρυθμίζεται σύμφωνα προς το δίκαιο της σημαίας του παρασχόντος της αρωγή ή του διασώσαντος πλοίου», αφού τα επικαλούμενα στην αίτηση ως αρωγά δύο πλοία των πρώτης και δεύτερης των αιτουντων –φέρουν ελληνική σημαία (πρβλ. ΠΠρΡόδ 137/2017, ΠΠρΠειρ 3143/2003 δημοσιευμένες στην ΤρΝομΠληρ «ΝΟΜΟΣ», ΜΠρΠειρ 645/2020 αδημ. στον νομικό τύπο – καταχωρηθείσα στο ηλεκτρονικό αρχείο των αποφάσεων του Ναυτικού Τμήματος του Πρωτοδικείου Πειραιώς). Άλλωστε, σε κάθε περίπτωση, το ελληνικό ουσιαστικό δίκαιο είναι το δίκαιο, το οποίο οι αιτούντες επικαλούνται στην αίτησή τους, η δε καθ’ ης δεν προβάλλει καμία αντίρρηση ως προς το ζήτημα αυτό, συνακόλουθα, υπάρχει και περίπτωση μετασυμβατικού καθορισμού του (ΑΠ 1115/2015 δημοσιευμένη στην ΤρΝομΠλήρ «ΝΟ-ΜΟΣ», ΑΠ 1383/2008 ΕΝΔ 2009.57, ΑΠ 904/2008 ΕΕμπΔ ΝΘ΄.577, ΕφΠειρ 269/2016 ΔΕΕ 2016.1536, ΕφΠειρ 317/2016 δημοσιευμένη στην ΤρΝομΠληρ «ΝΟΜΟΣ», ΕφΠειρ 107/2015 ΕλλΔνη 2016.477, ΕφΠειρ 149/2015 δημοσιευμένη στην ΤρΝομΠληρ «ΝΟΜΟΣ»). Περαιτέρω, η κρινόμενη αίτηση είναι ορισμένη (άρθρα 686 παρ. 1 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με τa άρθρα 118 και 216 παρ. 1 ΚΠολΔ, όπως το άρθρο 118 αντικα-ταστάθηκε με το άρθρο πρώτο του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015 (ΦΕΚ Α 87, με έναρξη ισχύος, σύμφωνα με το άρθρο ένατο παρ. 4 του αυτού άρθρου και νόμου από 1.1.2016), διότι περιέχει όλα τα στοιχεία, με βάση, τα οποία πιθανολογείται το δικαίωμα για την εξασφάλιση του οποίου ζητείται η συντηρητική κατάσχεση του ένδικου πλοίου και ο επικείμενος κίνδυνος ματαίωσης της ικανοποίησης των αναφερομένων απαιτήσεων των αιτούντων (βλ. ΜΠρΠειρ 1676/2020 αδημ. στον νομικό τύπο, όπου και περαιτέρω παραπομπές στην νομολογία), και ειδικότερα προσδιορίζονται επαρκώς τα στοιχεία της ενεργητικής νομιμοποίησης των αιτούντων, απορριπτομένου ως αβάσιμου του περί του αντιθέτου ισχυρισμού της καθ’ ης (ΕφΠειρ 318/2010 ΕΝΔ 39.49, βλ. Αντ. Αντάπαση, Θαλάσσια αρωγή και διάσωση, έκδοση 1992, σελ. 246 – 253), αναφέρονται οι περιστάσεις, που υποδηλώνουν τον κίνδυνο, που διέτρεξε το κινδυ- νεύον και διασωθέν πλοίο της καθ’ ης (βλ. Αντ. Αντάπαση, Θαλάσσια αρωγή και διάσωση, έκδοση 1992, σελ. 427), οι ενέργειες, στις οποίες προέβη το πλήρωμα των διασωστικών πλοίων των πρώτης και δεύτερης των αιτούντων για την αποτροπή του κινδύνου, καθώς και το ωφέλιμο αποτέλεσμα των ενεργειών τους αυτών (ΠΠρΡόδ 137/2017 ό.π., ΜΠρΠειρ 149/2015 ό.π.) και εξειδικεύονται τα κριτήρια, που καθορίζουν κατά τον νόμο την αιτούμενη αμοιβή λόγω επιθαλάσσιας αρωγής (ΠολΠρΠειρ 3044/2017 αδημ. στον νομικό τύπο). Τυχόν δε λοιπά στοιχεία, όπως τα επικαλούμενα, ως ελλείποντα στοιχεία, από την καθ’ ης, δύνανται να προκύψουν και από την αποδεικτική διαδικασία και αποτελούν αντικείμενο αυτής και όχι στοιχεία του ορισμένου της κρινόμενης αίτησης, χωρίς να δυσχεραίνεται η δυνατότητα της καθ’ ης να αντιτάξει τους αμυντικούς και ανταποδεικτικούς της ισχυρισμούς και το Δικαστήριο να τάξει τα αποδεικτέα ζητήματα της ένδικης υπόθεσης, απορριπτομένου ως αβάσιμου του περί του αντιθέτου ισχυρισμού της καθ’ ης περί αοριστίας. Περαιτέρω, η αίτηση είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις αναφερόμενες, στην υπό στοιχείο Ι νομική σκέψη της παρούσας απόφασης, διατάξεις αφενός των άρθρων 1, 12, 13, 15 παρ. 1 της Διεθνούς Συμβάσεως του Λονδίνου του 1989 για την επιθαλάσσια αρωγή», που κυρώθηκε με τον Ν. 2391/1996 και άρχισε να ισχύει διεθνώς και στην Ελλάδα την 03η-06-1997, αφετέρου των άρθρων 246, 247, 248, 249, 251 παρ. 1 και 3, 254 και 255 του ΚΙΝΔ (σημει- ώνεται ότι διατάξεις του ΚΙΝΔ επί επιθαλάσσιας αρωγής εφαρμόζονται συμπληρωματικά κατ’ άρθρο 13 παρ. 2 της ανωτέρω Διεθνούς Σύμβασης (βλ. και ΤριμΕφΔωδ 178/2020 στην ΤρΝομΠληρ «ΝΟΜΟΣ»), όπως επίσης και στις διατάξεις των άρθρων 2, 6, 8, 10, και 24 της ως άνω Διεθνούς Σύμβασης, 246 και 249 ΚΙΝΔ, 707, 688 παρ. 1, 708, 709, 713, 722, 176 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, η κρινόμενη αίτηση να εξεταστεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της.
- IV. Η εναγόμενη με προφορική δήλωση του πληρεξουσίου της δικηγόρου κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, αλλά και με το σημείωμα, που κατέθεσε εντός της οριζόμενης από το Δικαστήριο προθεσμίας, αρνείται αιτιολογημένα την αίτηση και ισχυρίζεται ότι οι αιτούντες δεν δικαιούνται νόμιμης αμοιβής για τις επικαλούμενες υπηρεσίες διάσωσης του πλοίου της, ισχυριζόμενη ότι τα αρωγά πλοία των δύο πρώτων των αιτούντων, όπως και οι πλοίαρχοι και το πλήρωμα αυτών παρείχαν υπηρεσίες ρυμούλκησης. Ο ισχυρισμός δε αυτός της καθ’ ης συνιστά άρνηση της συμβολής των αιτούντων στη διάσωση του πλοίου της, κατά τα εκτιθέμενα ειδικότερα στην υπό στοιχείο Ι νομική σκέψη της παρούσας απόφασης.
- V. Από την νομίμως προσκομιζόμενη με επίκληση από τους αιτούντες υπ’ αριθ. … ένορκη βεβαίωση του … του … ενώπιον της Συμβολαιογράφου Μυκόνου Γεωργίας Τόλη, η οποία ελήφθη με επιμέλεια των αιτούντων και λαμβάνεται υπόψη στην παρούσα διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων ανεξαρτήτως της κλήτευσης της καθ’ ης (ΜΠρΠειρ 1676/2020 ό.π., ΜΠρΚορ 8/2009 στην ΤρΝομΠληρ «ΝΟΜΟΣ», ΜΠρΑθ 4946/2007 ΕλλΔνη 49.302, ΜΠρΑθ 8594/2001 ΕΔΠολ 2001.229), από τις νομίμως προσκομιζόμενες με επίκληση από τους καθ’ ων υπ’ αριθμ. … ένορκες βεβαιώσεις, αντίστοιχα, ενώπιον του Συμβολαιο- γράφου Πειραιώς, Μηνά Σεφεριάδη, οι οποίες ελήφθησαν με επιμέλεια της καθ’ ης και λαμβάνονται υπόψη στην παρούσα διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων ανεξαρτήτως της κλήτευσης των αιτούντων (σημειώνεται ότι κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δι- κηγόροι των διαδίκων δεν υπέβαλλαν σχετικό αίτημα εξέτασης μαρτύρων με επιμέλειά τους), από την εκτίμηση όλων των νομίμως προσκομι- ζομένων με επίκληση από τους διαδίκους εγγράφων, τα οποία εκτιμώνται, είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, από την επισκόπηση των νομίμως προσκομιζομένων με επί- κληση από τους διαδίκους φωτογραφιών, των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητήθηκε, καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας, τα οποία λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο και χωρίς απόδειξη (άρθρο 336 παρ. 4 ΚΠολΔ), για τα οποία θα γίνει ειδική μνεία κατωτέρω, πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η πρώτη αιτούσα ναυτική εταιρεία είναι πλοιοκτήτρια του υπό ελληνική σημαία επιβατηγού τουριστικού δρομολογιακού πλοίου (Ε/Γ-Τ/Ρ-Δ/Ρ) με το όνομα «…», με αριθμό νηολογίου …, Διεθνές Διακριτικό Σήμα (Δ.Δ.Σ.) SW3406, κόρους ολικής χωρητικότητας (Κ.Ο.Χ.) 246,13, κόρους καθαρής χωρητικότητας (Κ.K.Χ) 132,67, ολικού μήκους 40,15 μ., μήκος νηολόγησης 35,06 μ., πλάτος νηολόγησης 6,90 μ., βάθος νηολόγησης 2,65 μ., κινούμενο με τρεις μηχανές εσωτερικής καύσεως ντήζελ δεξιά και αριστερά τύπου DAIWOO, ισχύος 248ΒΗΡ και μια μεσαία κύρια μηχανή, τύπου Caterpilar C 32 950 BHΡ, συνολικής ισχύος 1446 ΒΗΡ. Η δεύτερη αιτούσα ναυτική εταιρεία είναι πλοιοκτήτρια της επιβατηγού λάντζας με το όνομα «…», με αριθμό νηολογίου …, Διεθνές Διακριτικό Σήμα (Δ.Δ.Σ.) SVΑ9632, κόρους ολικής χωρητικότητας (Κ.Ο.Χ.) 24,85, κόρους καθαρής χωρητικότητας (Κ.Κ.Χ.) 13,72, μήκους ολικού 16,3 μ., μήκος νηολόγησης 15,8 μ., πλάτος νηολόγησης 5,15 μ., βάθος νηολόγησης 1,80 μ., κινούμενη με δύο μηχανές εσωτερικής καύσεως ντήζελ δεξιά και αριστερά ιπποδύναμης 2 Χ 302 KX/2100 RPM. Η καθ’ ης είναι πλοιοκτήτρια του υπό Αμερικανική σημαία ιδιωτικού πλοίου αναψυχής με το όνομα «…», με αριθμό νηολογίου της Πολιτείας …, Κ.Ο.Χ. 298,54, μήκους 41,80 μ., με αριθμό κύτους σκάφους …, κινούμενο με δύο μηχανές εσωτερικής καύσεως ντήζελ, τύπου DAEWOO, ιπποδύναμης 750 ίππων, έτους κατασκευής 2014, το οποίο εκμεταλλεύεται η ίδια για δικό της λογαριασμό. Στις 28-07-2020, τo ανωτέρω πλοίο αναψυχής της καθ’ ης απέπλευσε από το Λιμάνι Hughada της Αιγύπτου, με προορισμό τις νήσους Ρόδο, Σύρο και Μύκονο και τελικά την 10η-08-2020 και περί ώρα 07.00 π.μ., αυτό προσέδεσε με πρωτοβουλία του πλοιάρχου του στην προβλήτα του Νέου Λιμένα … («Τούρλος»), και σε θέση, που είχε παραχωρηθεί αποκλειστικά στις τακτικές ακτοπλοϊκές γραμμές, όπου αργότερα επιβατηγό δρομολογιακό ταχύπλοο … επρόκειτο να καταπλεύσει και να αποβιβάσει τους επιβάτες του. Για το λόγο αυτό, το Λιμεναρχείο … ειδοποίησε τον πλοίαρχο του ανωτέρω πλοίου να προσδέσει το σκάφος αυτό στον Παλαιό Λιμένα …, όπου υπήρχε κενή θέση για την ασφαλή πρυμνοδέτησή του. Όμως, το παραπάνω πλοίο, στο οποίο επέβαιναν ο ιδιοκτήτης του, και έντεκα μέλη του πληρώματός του, αν και επιχείρησε επανειλημμένα να πρυμνοδετήσει στην υποδειχθείσα θέση στην προβλήτα του Παλαιού Λιμένα …, και ενώ είχε ήδη κατεβάσει το φουσκωτό συνοδευτικό σκάφος του, προκειμένου να υποβοηθηθεί μέσω μεταφερόμενων κάβων στη διαδικασία της πρυμνο-δέτησής του, δεν κατάφερε να προσεγγίσει την προβλήτα και τελικά περί ώρα 11.30 π.μ. και ενώ επικρατούσαν εκείνη την ώρα στην περιοχή δυσμενείς καιρικές (θυελλώδεις βόρειοι άνεμοι, έντασης 6 μποφόρ, υψηλός κυματισμός) απέπλευσε προς άγνωστη κατεύθυνση. Περί ώρα 12.30 μ.μ. περίπου, το πλοίο της καθ’ ης, ενώ έπλεε προς τη θαλάσσια περιοχή του στενού των νήσων Δήλου – …, αντιμετώπισε προβλήματα πλεύσης εξαιτίας βλάβης του στον υδραυλικό σωλήνα του πηδαλίου (black out), με συνέπεια λόγω και των δυσχερών καιρικών συνθηκών, αλλά και του υψηλού κυματισμού, που επικρατούσε στην ανωτέρω θαλάσσια περιοχή πλεύσης του, να μην έχει τη δυνατότητα αυτοδύναμης κίνησης (ακυβέρνητο), και ως εκ τούτου να αντιμετωπίζει το σοβαρό και άμεσο κίνδυνο παράσυρσής του από τους πνέοντες θυελλώδεις ανέμους και πρόσκρουσης προς τις βραχώδεις ακτές της νήσου Δήλου. Ο πλοίαρχος του πλοίου της καθ’ ης, ενόψει της ανωτέρω κατάστασης, που αντιμετώπιζε, επικοινώνησε μέσω του καναλιού 12 στο VHF με το Λιμεναρχείο …, στο οποίο ανέφερε το πρόβλημα, που αντιμετώπιζε το σκάφος και ζήτησε τη ρυμούλκησή του. Κατόπιν του αιτήματος αυτού, και προκειμένου να αποφευχθεί πρόσκρουση του «ακυβέρνητου» σκάφους της καθ’ ης στις βραχώδεις ακτές της Δήλου και ενδεχόμενη πρόκληση θαλάσσιας ρύπανσης, το Λιμεναρχείο … ενημέρωσε το Ενιαίο Κέντρο Συντονισμού Έρευνας και Διάσωσης (Ε.Κ.Σ.Ε.Δ.), το οποίο έκρινε επιβεβλημένη τη διαδικασία διάσωσης του πλοίου αυτού με τη ρυμούλκησή του, όπως τούτο προκύπτει σαφώς από το υπ’ αριθμ. …/20 έντυπο σήμα, που έστειλε το Ε.Κ.Σ.Ε.Δ. προς το Λιμεναρχείο …, με θέμα «ΑΚΥΒΕΡΝΗΣΙΑ Θ/Γ «…» ΣΗΜ. ΗΠΑ//», στο οποίο αναφέρονται επί λέξει τα εξής: «Συνεχεία Τ/Φ επικοινωνίας προβείτε στις ενδεικνυόμενες ενέργειες με πλωτά μέσα Υπηρεσίας Σας, καθώς και προσφερόμενα ιδιωτικά μέσα περιοχής δικαιοδοσίας σας προς εντοπισμό παροχή συνδρομής σε εν θέματι σκάφος μήκους 30 μέτρων με 13 επιβαίνοντες (α.λ.σ.), το οποίο βρίσκεται ακυβέρνητο λόγω black out σε στίγμα φ: 37ο 25’ 19΄΄ Β – λ: 025ο 16’ 57’’ Α (θαλάσσια περιοχή Στενό Ν. Δήλου – Ν. Μυκόνου) και αιτεί συνδρομή ρυμούλκησης//Τ/Φ σκάφους: …///Εφαρμόσατε τοπικό σχέδιο έκτακτης ανάγκης Υπηρεσίας σας//Πέραν αυτού επιχειρησιακά μέσα εντέλλονται, όπως με μέριμνα κυβερνητών τηρούν Ρ/Τ επαφή με Ε.Κ.Σ.Ε.Δ. μέσω ΡΤΚΛΣ για περαιτέρω λήψη οδηγιών – εντολών//Ανα-φέρατε αποτελέσματα ενεργειών σας». Σε εκτέλεση δε της ανωτέρω εντολής του Ε.Κ.Σ.Ε.Δ., ταχύπλοο φουσκωτό σκάφος του Λιμενικού Σώ-ματος (Π.Λ.Σ. – …) απέπλευσε άμεσα και περί ώρα 13.00 μ.μ. από τον Νέο Λιμένα … προς την παροχή συνδρομής στο ανωτέρω πλοίο της καθ’ ης. Ταυτόχρονα δε, το Λιμεναρχείο … ζήτησε τη συνδρομή των πλοίων «…» και «…», αντίστοιχα, προκειμένου να παράσχουν με τα ανωτέρω σκάφη τους άμεση συνδρομή στην έρευνα και διάσωση του ακυβέρνητου και κιν-δυνεύοντος πλοίου της καθ’ ης. Στο αίτημα δε αυτό, ανταποκρίθηκαν αμέσως oι τρίτος και τέταρτος των αιτούντων, πλοίαρχοι των πλοίων «…» και «…», αντίστοιχα, εκ των οποίων εκείνη την ώρα το «…» έπλεε από την νήσο Δήλο, με προορισμό τον Νέο Λιμένα …, εκτελώντας το καθη- μερινό προγραμματισμένο τακτικό δρομολόγιό του, ενώ το «…» βρισκόταν στη θέση πρυμνιοδέτησής του στον Νέο Λιμένα …. Περί ώρα 13.10 μ.μ., το πλοίο της καθ’ ης, το οποίο είχε ήδη αρχίσει να παρασύρεται «ακυβέρνητο» προς τις βραχώδεις ακτές της νήσου Δήλου, εντοπίστηκε από το Π.Λ.Σ. …, σε στίγμα φ: 37ο 25’ 47΄΄Β και λ: 025ο 16’ 59’’ Α, όπου περί ώρα 14.00 μ.μ. κατέφθασε και το «…», το οποίο μετά την ανωτέρω ειδοποίηση, που είχε λάβει από το Λιμεναρχείο …, είχε αναχωρήσει άμεσα από τον Νέο Λιμένα … προς τον εντοπισμό και τη διάσωση του πλοίου της καθ’ ης, κινούμενο με κατεύθυνση την ως άνω θαλάσσια περιοχή βορειοανατολικά της Δήλου, όπου έπλεαν τα σκάφη της καθ’ ης και του Π.Λ.Σ. …. Ακολούθως, η λάντζα «…» πλεύρισε το πλοίο της καθ’ ης και ξεκίνησε τη διαδικασία ρυμούλκησής του, ώστε να προσδέσει με τους δύο κάβους ρυμούλκησης, που είχε πάρει από το πλοίο αυτό, την πρύμνη του με την δική της πλώρη. Περαιτέρω, από τα συμβάντα της 10ης-08-2020 του πλοίου της πρώτης αιτούσας, που αναφέρονται στο ημερολόγιο γέφυρας αυτής, το οποίο θεωρήθηκε την ίδια ημέρα από το Λιμεναρχείο …, πιθανολογήθηκε ότι το πλοίο «…», αφού εκτέλεσε το προγραμματισμένο καθημερινό δρομολόγιό του από Δήλο προς Μύκονο και αποβίβασε στον Νέο Λιμένα … τους επιβάτες του από τη Δήλο, και κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας, που είχε περί ώρα 14.05 μ.μ. ο πλοίαρχος και τρίτος αιτών με το Λιμεναρχείο …, κατέπλευσε άμεσα προς τον εντοπισμό του πλοίου της καθ’ ης, προκειμένου να παράσχει την αιτούμενη συνδρομή. Περί ώρα 14.25 μ.μ. και σε στίγμα πλάτους: 37ο 24,2 Β’ και μήκους 25ο 17΄ 2’ Α, το «…» προσέγγισε το Π.Λ.Σ. …, το πλοίο της καθ’ ης και το «…», το οποίο επιχειρούσε να ρυμουλ- κήσει το πλοίο της καθ’ ης. Ακολούθως, και περί ώρα 14.50 μ.μ., το πλοίο της καθ’ ης, ρυμουλκούμενο από το «…», και συνοδευόμενο από το «…» και το Π.Λ.Σ. …, στο οποίο είχαν επιβιβαστεί τρεις επιβάτες από το πλοίο της καθ’ ης, κατέπλευσε με ασφάλεια στον όρμο «Ορνός», νότια νήσου …, όπου αποβιβά-στηκαν με ασφάλεια και οι ανωτέρω επιβάτες. Στη συνέχεια, κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας του Π.Λ.Σ. με το Λιμεναρχείο …, κρίθηκε επισφαλής η παραμονή του πλοίου της καθ’ ης στο αγκυροβόλιο του όρμου «Ορνός», λόγω του επικείμενου κινδύνου αυτού συνεπεία απώλειας της μιας άγκυρας του σκάφους του και ενημέρωσης της ανωτέρω ιδίας Υπηρεσίας περί απώλειας και δεύτερης άγκυρας του πλοίου αυτού σε προγενέστερο Λιμένα, όπως τούτο προκύπτει από την επισκόπηση του με αριθμ. πρωτ. …/2020 αποσπάσματος ημερολογίου συμβάντων του Λιμεναρχείου … (σημειώνεται ότι κατά την νομολογία μεταξύ των περιστάσεων, που ενδεικτικά μπορούν να υποδηλώσουν ότι το εν πλω πλοίο βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο, είναι και η απώλεια άγκυράς του, όπως στην προκειμένη περίπτωση, βλ. σχετ. ΕφΠειρ 5054/2015 στην ΤρΝομΠληρ «ΝΟΜΟΣ» και εισήγηση Α. Αλαπάντα στην ΕΣΔΙ 15-06-2017, με θέμα «Νομικά ζητήματα θαλάσσιας αρωγής»). Έτσι, κατόπιν της ανωτέρω ενημέρωσης περί της απώλειας της άγκυρας του πλοίου της καθ’ ης κρίθηκε από το Λιμεναρχείο … ότι ήταν αναγκαία, προς αποφυγήν επικείμενου κινδύνου διάσωσης του σκάφους της καθ’ ης, η μεθόρμιση αυτού σε ασφαλή θέση εντός του Νέου Λιμένα …. Μετά ταύτα, ο τρίτος αιτών ειδοποιήθηκε τηλεφωνικά από το Λιμεναρχείο Μυ-κόνου να αναλάβει με το «…» τη ρυμούλκηση του πλοίου της καθ’ ης μέχρι τον Νέο Λιμένα …, ώστε να αποδεσμευτεί και η λάντζα «…», που δεν μπορούσε να προσφέρει περαιτέρω βοήθεια. Έτσι, περί ώρα 15.05 μ.μ. και σε στίγμα: 37ο 24,8 Β’ και 25ο 19΄ 2’ Α, το «…» έλυσε τους κάβους ρυμούλκησης από το πλοίο της καθ’ ης και ακολούθως το «…», αφού τοποθέτησε τους δικούς του κάβους ρυμούλκησης στο σκάφος της καθ’ ης, απέπλευσε περί ώρα 15.20 μ.μ. με το ρυμουλκούμενο πλοίο της καθ’ ης και με τους λοιπούς επιβαίνοντες σ’ αυτό, με προορισμό τον Νέο Λιμένα …. Έτσι, περί ώρα 15.50 μ.μ. το «…» ρυμούλκησε το πλοίο της καθ’ ης στον Νέο Λιμένα …, συνοδεία του Π.Λ.Σ. … και περί ώρα 16.55 μ.μ. το πλοίο αυτό προσδέθηκε με ασφάλεια στην προβλήτα με αριθμό 7 (του ανωτέρω Λιμένα), κατόπιν υπόδειξης του Λιμεναρχείου …, επειδή στην προορισμένη για μεθόρμιση αυτού προβλήτα με αριθμό 7Β επρόκειτο να αποβιβαστούν αργά το από- γευμα της ίδιας ημέρας επιβάτες από το δρομολογιακό πλοίο της ακτο- πλοΐας …, κατά την άφιξη αυτού στον ανωτέρω Λιμένα. Έτσι, μετά το πέρας του απόπλου του …, και περί ώρα 19.20 μ.μ. το «…» ξεκίνησε τη μεθόρμιση του πλοίου της καθ’ ης για την προβλήτα με αριθμό 7Β και περί ώρα 20.05 μ.μ., αφού τελείωσε τη μεθόρμιση του πλοίου, το οποίο πλαγιοδέτησε με ασφάλεια με την αρι-στερή του πλευρά, έλυσε τους κάβους ρυμούλκησής του και απέπλευσε προς τον Παλαιό Λιμένα …. Συγχρόνως δε, απαγορεύθηκε από το Λιμενάρχη … ο απόπλους του πλοίου της καθ’ ης μέχρι τη δια- πίστωση της αποκατάστασης της βλάβης του. Περαιτέρω, μετά από λίγες ημέρες και αφού το πλοίο αυτό επιθεωρήθηκε από αρμόδιο επιθεωρητή για την ικανότητά του προς θαλασσοπλοΐα, απέπλευσε μετά από άδεια του Λιμενάρχη … με τον κυβερνήτη και το πλήρωμά του προς το Ναυπηγείο της Σύρου, όπου και παρέμεινε για αρκετές ημέρες για την τοποθέτηση σε αυτό νέας άγκυρας, όπως και για περαιτέρω επισκευές και ακολούθως κατέπλευσε προς το ναυπηγείο «…» στο Πέραμα, όπου είχε προγραμματιστεί να παραμείνει επί μήνες για τη διενέργεια εκτεταμένων εργασιών ανακαίνισης του σκάφους του στο κατάστρωμα, στα σαλόνια, στις καμπίνες, κ.λ.π. (βλ. την υπ’ αριθμ. … /08-01-2021 ένορκη βεβαίωση του μαρτύρα, … …, ενώπιον του Συμβολαιο- γράφου Πειραιώς, Μηνά Σεφεριάδη). Συνεπώς, υπό των ανωτέρω πιθανολογηθέντων περιγραφομένων πραγματικών περιστατικών, πιθανολογήθηκε ότι ο κίνδυνος απώλειας ή βλάβης, τον οποίο διέτρεξε, κατά τα παραπάνω, το πλοίο της καθ’ ης ήταν άμεσος και πραγματικός και δεν θα είχε αποφευχθεί χωρίς τη συνδρομή των πλοίων πλοιο- κτησίας των πρώτης και δεύτερης των αιτούντων «…» και «…», όπως και των πλοιάρχων τους, τρίτου και τετάρτου των αιτούντων, αντίστοιχα, αλλά και των μελών του πληρώματος εκάστου των πλοίων αυτών, δηλαδή, από τους: (α) …, Μηχανικό Α΄, (β) …, Μηχανοδηγό Β΄, (γ) …, Ναύκληρο, (δ) …, Ναύτη, και (ε) …, Ναυτόπαις, οι οποίοι κατά τον ανωτέρω χρόνο διάσωσης του πλοίου της καθ’ ης υπηρετούσαν στο «…», όπως επίσης και από τους … του … και …, οι οποίοι υπηρετούσαν στο «…». Η κρίση δε του Δικαστηρίου για όλα τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά και ιδίως για τον πραγματικό και ουσιαστικό κίνδυνο, τον οποίο διέτρεξε το πλοίο της καθ’ ης, που βοη- θήθηκε από τα ανωτέρω πλοία των πρώτης και δεύτερης των αιτούντων, στηρίζεται τόσο στο ημερολόγιο γέφυρας του πλοίου της πρώτης αιτούσας, που θεωρήθηκε νομίμως την ίδια ημέρα της διάσωσης του πλοίου της καθ’ ης (10-08-2020) από το Λιμεναρχείο …, όσο και στο με αριθμ. πρωτ. …/10-08-2020 απόσπασμα ημερολογίου συμβάντων του Λιμεναρχείου …. Άλλωστε, το ότι το ανωτέρω πλοίο ήταν «ακυβέρνητο» πριν την παρέμβαση των ως άνω σκαφών των δύο πρώτων αιτουσών προκύπτει τόσο από το με αριθμό πρωτ. …/2020 έγγραφο του Υ.Ν.Α.Ν.Π./Α.Λ.Σ. – ΕΛ.ΑΚΤ./Λ.Χ. ΜΥΚΟΝΟΥ, στο οποίο αναφέρεται ως θέμα η «ΑΚΥΒΕΡΝΗΣΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΣΚΑ-ΦΟΥΣ ΑΝΑΨΥΧΗΣ … ΣΗΜΑΙΑΣ ΗΠΑ»), όπως και στο με αριθμό …./20 έντυπο σήμα του Υ.Ν.Α.Ν.Π./Α.Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ./Ε.Κ.Σ.Ε.Δ.ΝΤ, στο οποίο ίδιο επίσης αναφέρεται ως θέμα η «ΑΚΥΒΕΡΝΗΣΙΑ Θ/Γ “…” ΣΗΜ.ΗΠΑ. Αντίθετα, δεν κρίνονται πειστικές οι καταθέσεις των μελών του πληρώματος του πλοίου της καθ’ ης, … …, A… (βλ. τις νομίμως προσκομιζόμενες με επίκληση από τους καθ’ ων υπ’ αριθμ. …/08-01-2021, …/03-12-2020, …/03-12-2020 και …/03-12-2020 αντίστοιχα, ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον του Συμβολαιογράφου Πειραιώς, Μηνά Σεφεριάδη, οι οποίες ελήφθησαν με επιμέλεια της καθ’ ης), γιατί ο ισχυρισμός τους: α) ότι το ανω-τέρω σκάφος της καθ’ ης δεν κινδύνευσε, αν και ήταν «ακυβέρνητο», είχε απωλέσει τη μία του άγκυρα, είχε υποστεί μηχανική βλάβη στο πη- δάλιο (black out»), και ενώ συγχρόνως επικρατούσαν δυσμενείς καιρικές συνθήκες στην ανωτέρω θαλάσσια περιοχή, που εντοπίστηκε το πλοίο της καθ’ ης από το παραπάνω σκάφος του Λιμενικού, και β) ότι οι υπη- ρεσίες, που παρείχε μόνον η λάντζα «…» (και όχι και το «…») στο πλοίο καθ’ ης κατά τον ανωτέρω χρόνο, ήταν εργασίες ρυμούλκησης και όχι διάσωσης αυτού, κατά τα οριζόμενα στις διατάξεις περί επιθαλάσσιας αρωγής, έρχονται σε αντίθεση με τα αναφερόμενα στο βιβλίο συμβάντων του Λιμενικού Σταθμού …, αλλά και στα ως άνω αναφερόμενα έγγραφα του Υ.Ν.Α.Ν.Π./Α.Λ.Σ. – ΕΛ.ΑΚΤ./Λ.Χ. ΜΥΚΟΝΟΥ. Εξάλλου, ο ισχυρισμός της καθ’ ης ότι το πλοίο «…» δεν απέπλευσε για βοήθεια προς το πλοίο της, στο σημείο, όπου αυτό εντοπίστηκε από το Π.Λ.Σ. …, και σε στίγμα φ: 37ο 25’ 47΄΄Β και λ: 025ο 16’ 59’’ Α, όπου κατέφθασε μόνο το «…», δεδομένου ότι δεν γίνεται καμία αναφορά στο με αριθμ. πρωτ. …/10-08-2020 απόσπασμα ημερολογίου συμβάντων του Λιμεναρχείου … περί κατάπλευσης του «…» στο συγκεκριμένο σημείο, δεν πιθανολογήθηκε ότι είναι ουσιαστικά βάσιμος, όπως ισχυρίζονται οι αιτούντες, αφού η κατάπλευση του «…» προς παροχή συνδρομής στη ανωτέρω θαλάσσια περιοχή έχει καταγραφεί στο από 10-08-2020 αντίγραφο αποσπάσματος του ημερολόγιου γέφυρας του «…», το οποίο θεωρήθηκε την ίδια ημέρα (10-08-2020) από το Λιμεναρχείο …. Επομένως, ενόψει των προεκτεθέντων προκύπτει ότι οι υπηρεσίες που προσέφεραν το «…» και το «…», με την επιτυχή ρυμούλκηση του σκάφους της καθ’ ης μέχρι τον όρμο «Ορνός» και στη συνέχεια, με τη ρυμούλκηση αυτού από το «…» μέχρι και την ασφαλή πρόσδεσή του στον νέο Λιμένα …, ήταν ωφέλιμες, αφού απέτρεψαν αποτελεσματικώς τον ως άνω κίνδυνο να υποστεί το σκάφος της καθ’ ης περαιτέρω ζημίες και τελικά να καταστραφεί ή να βυθιστεί, ώστε, ως σωστικές, να εμπίπτουν στην έννοια της επιθαλάσσιας αρωγής, όπως αυτή εξειδικεύεται στην προαναφερθείσα υπό στοιχείο Ι νομική σκέψη της παρούσας. Συνεπώς, σύμφωνα με τα παραπάνω περιστατικά, πιθανολογείται ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις για τη γέννηση του δικαιώματος εύλογης αμοιβής των αιτούντων από νόμιμη επιθαλάσσια αρωγή, δεδομένου ότι οι υπηρεσίες, που παρασχέθηκαν από αυτούς ήταν υπηρεσίες επιθαλάσσιας αρωγής, και όχι ρυμούλκησης, αφού δημιουργήθηκε ο ανωτέρω εκτιθέμενος άμεσος και σπουδαίος κίνδυνος, ο οποίος, όμως, αποφεύχθηκε από τις προαναφερ-θείσες, έγκαιρες και αποτελεσματικές, σωστικές υπηρεσίες του πληρώματος των πλοίων των πρώτης και δεύτερης των αιτουσών, οι οποίες αποτελούν, στη συγκεκριμένη περίπτωση, πράξεις επιθαλάσσιας αρωγής και όχι απλής ρυμούλκησης, καθόσον στην τελευταία περίπτωση το πλοίο απλώς δεν μπορεί από άλλο λόγο (στέρηση γενικά ή κατά ένα μέρος της δικής του κινητήριας δύναμης) να συνεχίσει τον πλου του και ως εκ τούτου ζητεί την συνδρομή άλλου πλοίου για να συνεχίσει. Επομένως, ο ισχυρισμός της καθ’ ης ότι οι ενέργειες, στις οποίες προέβησαν τα ως άνω πλοία των δύο πρώτων αιτουσών, είχαν χαρακτήρα απλής ρυμούλκησης και επομένως δεν μπορούν να τύχουν εφαρμογής στην κρινόμενη υπόθεση οι διατάξεις περί επιθαλάσσιας αρωγής, είναι αβάσιμος, καθόσον, ως προελέχθη, στη συγκεκριμένη περίπτωση συνέτρεξε τόσο το στοιχείο του παρόντος και άμεσου κινδύνου, όσο και το ωφέλιμο αποτέλεσμα. Περαιτέρω, πιθανολογήθηκε ότι η επιχείρηση αρωγής και διάσωσης του πλοίου της καθ’ ης, διήρκεσε, όπως προαναφέρθηκε, συνολικά από ώρα 14:05 μ.μ. έως ώρα 20:05 μ.μ., δηλαδή, συνολικά 6 ώρες και 5 λεπτά. Κατά το διάστημα αυτό, οι υπηρεσίες, που παρείχαν τα ανωτέρω αρωγά πλοία των δύο πρώτων αιτούντων στο κινδυνεύον και διασωθέν πλοίο της καθ’ ης, διήρκεσαν για το μεν «…», από ώρα 14.00 μ.μ. έως ώρα 15.20 μ.μ., δηλαδή, για 1 ώρα και 20 λεπτά, για δε το «…», από ώρα 14.05 μ.μ. έως ώρα 20.05 μ.μ., δηλαδή, για 6 ώρες και 5 λεπτά. Περαιτέρω, τα έξοδα και οι πρόσθετες δαπάνες, στις οποίες πιθανολογείται ότι υποβλήθηκαν οι αιτούντες κατά την παροχή των υπηρεσιών αρωγής, ανήλθαν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, στο συνολικό ποσό των 3.000,00 ευρώ, στα οποία συμπεριλαμβάνονται τα λιπαντέλαια, πετρέλαια, τα οποία κατανάλωσαν τα αρωγά πλοία. Επίσης, πιθανολογήθηκε ότι οι δύο πρώτες αιτούσες – πλοιοκτήτριες εταιρείες απώλεσαν το συνολικό ποσό των 800,00 ευρώ κατά την παροχή των υπηρεσιών αρωγής, που προσέφεραν στο σκάφος της καθ’ ης, λόγω της απώλειας του ναύλου, που θα εισέπρατταν από τη διενέργεια περαι- τέρω δρομολογίου με τη μεταφορά επιβατών από την Μύκονο προς τη Δήλο μετ’ επιστροφή (βλ. σχετικά προσκομιζόμενο πίνακα των δρομολογίων της κοινοπραξίας … – Δήλου, στον οποίο καταγράφονται τα καθημερινά δρομολόγια, που εκτελεί το «…» προς τη Δήλο μετ’ επιστροφής). Περαιτέρω, πιθανολογήθηκε ότι κατά τον ανωτέρω χρόνο, που οι αιτούντες παρείχαν προς το πλοίο της καθ’ ης τις ανωτέρω υπηρεσίες τους, η αξία των αρωγών πλοίων ανερχόταν στο ποσό των 700.000,00 ευρώ για το πλοίο της πρώτης και των 200.000,00 ευρώ για το πλοίο της δεύτερης αιτούσας. Η αξία δε του διασωθέντος πλοίου, παλαιότητας 6 ετών (έτος ναυπήγησης 2014), υπολογιζόμενη κατά το χρόνο και τόπο της αποπεράτωσης της εν λόγω σωστικής επιχείρησης, και αφού ληφθεί υπόψη ότι κατά το χρόνο αυτό το πλοίο της καθ’ ης ήταν ασφαλισμένο για την έναντι κινδύνων αστική ευθύνη του προς τρίτους στην ασφαλιστική εταιρεία με την επωνυμία «….» για το συνολικό ποσό των 60.000 αιγυπτιακών λιρών ή με βάση την ισοτιμία του σε ευρώ για το ποσό των 3.200.000,00 ευρώ (βλ. το από 10-08-2020 προσκομιζόμενο με επίκληση από την καθ’ ης πιστοποιητικό ασφάλισης του πλοίου από την ανωτέρω ασφαλιστική εταιρεία), ανερχόταν, όπως εκτιμάται με βάση και τα διδάγματα της κοινής πείρας, τα οποία λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο και χωρίς απόδειξη (άρθρο 336 αρ. 4 ΚΠολΔ), στο ποσό των 1.000.000,00 ευρώ και όχι στο ποσό των 3.200.000,00 ευρώ, το οποίο επικαλούνται οι αιτούντες. Επομένως, με βάση τα ανωτέρω αναφερόμενα, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις για τη γένεση του δικαιώματος αμοιβής από επιθαλάσσια αρωγή, και εφόσον δεν υφίσταται προς τούτο σχετική συμφωνία μεταξύ των διαδίκων, και λαμβανομένου υπόψη του αποτελέσματος, που είχε η επιθαλάσσια αρωγή από τα ως άνω αρωγά πλοία, το έγκαιρο των προσπαθειών και του ζήλου του πληρώματος των πλοίων αυτών, του κινδύνου, που διέτρεξε το διασωθέν πλοίο της καθ’ ης, δεδομένων των επικρατούντων κατά τη διάρκεια της εν λόγω αρωγής καιρικών συνθηκών σε συνδυασμό με το γεγονός ότι το πλοίο αυτό ήταν ακυβέρνητο, του χρόνου, που διήρκεσε η αρωγή, της ταχύτητας των παρασχεθεισών υπηρεσιών, της αξίας των αρωγών πλοίων και του διασωθέντος σκάφους, των απωλειών εσόδων και των δαπανών, που κατέβαλλαν κατά τη διάσωση του πλοίου της καθ’ ης τα αρωγά πλοία, η εύλογη αμοιβή, για την παρασχεθείσα από τα πλοία των πρώτης και δεύτερης των αιτούντων επιθαλάσσια αρωγή στο σκάφος της καθ’ ης ανέρχεται κατά την κρίση του Δικαστηρίου στο ποσό των 100.000,00 ευρώ. Η εύλογη αυτή αμοιβή πρέπει να κατανεμηθεί μεταξύ των αρωγών πλοίων των δύο πρώτων αιτουσών, επιμεριζόμενη ειδικότερα με βάση τον διατεθέντα από καθένα από τα πλοία αυτά χρόνο διάσωσης του πλοίου της καθ’ ης, σε συνδυασμό με το μέγεθος του κινδύνου, που ανέλαβε καθένα από αυτά κατά τα κριτήρια του άρθρου 13 της Διεθνούς Σύμβασης του Λονδίνου του 1989 για την επιθαλάσσια αρωγή (με απασχόληση περί 1 ώρα και 20 λεπτά, κατά την αρχική και απολύτως αναγκαία προσωρινή πρόσδεση του ως άνω κινδυνεύοντος πλοίου από το «…» της δεύτερης αι-τούσας και με απασχόληση περί 6 ώρες και 5 λεπτά κατά την επακολουθήσασα οριστική και ασφαλέστερη πρόσδεσή του από το πλοίο «…», της πρώτης αιτούσας) ανέρχεται κατά την κρίση του Δικαστηρίου ανάλογα με τη συμβολή εκάστου στη διάσωση του πλοίου της καθ’ ης, κατά ποσοστό 60% για το πλοίο της πρώτης αιτούσας, και κατά ποσοστό 40% για τη λάντζα της δεύτερης αιτούσας. Συνεπώς, η οφειλόμενη αμοιβή, που αναλογεί για τις παρασχεθείσες υπηρεσίες εκ μέρους του πλοίου της πρώτης αιτούσας ανέρχεται στο ποσό των 60.000,00 ευρώ (= 100.000,00 ευρώ Χ 60%) και εκ μέρους του πλοίου της δεύτερης αιτούσας στο υπόλοιπο ποσό των 40.000,00 ευρώ (= 100.000,00 ευρώ Χ 40%). Περαιτέρω, από το ποσό των 60.000,00 ευρώ, το ήμισυ αυτού (1/2), δηλαδή, το ποσό των 30.000,00 ευρώ αναλογεί στην πρώτη αιτούσα πλοιοκτήτρια εταιρεία, το ένα τέταρτο (1/4), ήτοι το ποσό των 15.000,00 ευρώ στον τρίτο αιτούντα ατομικά, ως πλοίαρχο του πλοίου «…» και το υπόλοιπο ποσό των 15.000,00 ευρώ στον τρίτο αιτούντα, ο οποίος ενεργεί στην προκειμένη περίπτωση για λογαριασμό του πλη-ρώματος του πλοίου αυτού κατά το χρόνο διάσωσης του πλοίου της καθ’ ης, κατ’ άρθρο 255 ΚΙΝΔ, ως νόμιμος εκπρόσωπος και αντιπρόσωπος των αναφερομένων πέντε μελών του πληρώματoς, το οποίο ποσό θα διανεμηθεί κατ’ ισομοιρία μεταξύ αυτών, βάσει του πίνακα, που συντάχθηκε από τον ανωτέρω πλοίαρχο, και δη κατά το ποσό των 3.000,00 ευρώ, το οποίο δικαιούται καθένα από τα μέλη του πληρώματος του ανωτέρω πλοίου, ήτοι, όπως προαναφέρθηκε, οι: (α) …, (β) …, Μηχανοδηγός Β΄, (γ) …, (δ) …, και (ε) …. Περαιτέρω, από το ποσό των 40.000,00 ευρώ, στο οποίο ανέρχεται η εύλογη αμοιβή της λάντζας «…», το ήμισυ αυτού (1/2), δηλαδή, το ποσό των 20.000,00 ευρώ ανήκει στη δεύτερη αιτούσα πλοιοκτήτρια εταιρεία, το ένα τέταρτο (1/4), ήτοι το ποσό των 10.000,00 ευρώ στον τέταρτο αιτούντα ατομικά, ως πλοίαρχο και το υπόλοιπο ποσό των 10.000,00 ευρώ στον πλοίαρχο αυτόν, ο οποίος ενεργεί στην προκειμένη περίπτωση ως νόμιμος εκπρόσωπος και αντιπρόσωπος των δύο μελών του πληρώματος του πλοίου αυτού, ήτοι των … και …, το οποίο ποσό θα διανεμηθεί κατ’ ισομοιρία μεταξύ αυτών βάσει του πίνακα, που συντάχθηκε από τον ανωτέρω πλοίαρχο, δηλαδή, κατά το ποσό των 5.000,00 ευρώ, το οποίο δικαιούται καθένα από τα ως άνω μέλη του πληρώματος του παραπάνω πλοίου. Επομένως, κατ’ ακολουθία των ανωτέρω πραγματικών περιστατικών, πιθανολογείται ότι στην προκειμένη περίπτωση υφίσταται αξίωση των αιτούντων κατά της καθ’ ης από την αμοιβή τους, για την επιθαλάσσια αρωγή, που παρείχαν στην καθ’ ης, η οποία αξίωση με το συνυπολογισμό των τόκων εντός του προσεχούς διαστήματος, έως ότου τελεσιδικήσει η επίλυση της επίδικης διαφοράς, θα ανέλθει: Α) για την πρώτη αιτούσα, στο ποσό των 35.000,00 ευρώ, για τον τρίτο αιτούντα ατομικά, ως πλοίαρχο του «…», στο ποσό των 20.000,00 ευρώ και για τον τρίτο αιτούντα, ως νόμιμο εκπρόσωπο και αντιπρόσωπο των αναφερομένων ως άνω πέντε μελών του πληρώματος του ανωτέρω πλοίου, στο ποσό των 20.000,00 ευρώ, ήτοι στο ποσό 4.000,00 ευρώ σε έκαστο μέλος του πληρώματος αυτού και Β) για τη δεύτερη αιτούσα, στο ποσό των 25.000,00 ευρώ, για τον τέταρτο αιτούντα ατομικά, ως πλοίαρχο του «…», στο ποσό των 15.000,00 ευρώ και για τον τέταρτο αιτούντα, για λογαριασμό των ως άνω δύο αναφε- ρομένων μελών του πληρώματος του πλοίου αυτού στο συνολικό ποσό των 15.000,00 ευρώ και δη στο ποσό των 7.500,00 ευρώ σε έκαστο μέλος του πληρώματος αυτού. Επιπροσθέτως, πιθανολογήθηκε ότι η περιουσιακή κατάσταση της καθ’ ης είναι επισφαλής, δεδομένου ότι αυτή στερείται άλλων εμφανών περιουσιακών στοιχείων στην Ελλάδα, πλην του ανωτέρω πλοίου, το οποίο, όμως, είναι εκτεθειμένο σε θαλάσσιους κινδύνους, γεγονός, που δημιουργεί κίνδυνο για την ικανοποίηση των ανωτέρω αξιώσεων των αιτούντων, ενώ επιπλέον υπάρχει κίνδυνος να εκποιήσει άμεσα η καθ’ ης το πλοίο αυτό, όπως τούτο προκύπτει από αναρτημένη στο διαδίκτυο αγγελία πώλησής του έναντι του τιμήματος των USD636.438,00. Ως εκ τούτου, επιβάλλεται να διαταχθεί το αιτού- μενο ασφαλιστικό μέτρο της συντηρητικής κατάσχεσης των περιου- σιακών στοιχείων της καθ’ ης, ήτοι της κινητής και ακίνητης περιουσίας, που βρίσκεται είτε στα χέρια της, είτε στα χέρια τρίτων – οφειλετών της, μεταξύ των οποίων και του ανωτέρω ενδίκου πλοίου προς εξασφάλιση των ενδίκων απαιτήσεων των αιτούντων για τα αναφερόμενα ως άνω ποσά, στα οποία πιθανολογείται ότι θα ανέλθουν οι απαιτήσεις αυτών (αιτούντων) μετά εξόδων και τόκων, έως την απόκτηση από αυτούς εκτελεστού τίτλου. Περαιτέρω, λαμβανομένων υπόψη του χρηματικού χαρακτήρα των ενδίκων απαιτήσεων και του επαχθούς στοιχείου του λαμβανομένου ασφαλιστικού μέτρου της συντηρητικής κατάσχεσης, πρέπει να επιτραπεί στην καθ’ ης η αίτηση να αντικαταστήσει τη διατασσόμενη συντηρητική κατάσχεση με το ηπιότερο μέτρο της εγγυοδοσίας (άρθρα 692 παρ. 1, 2, 3 και 704 του ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας απόφασης. Επομένως, κατόπιν των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως και ουσιαστικά βάσιμη και να επιβληθεί μέρος των δικαστικών εξόδων των αιτούντων σε βάρος της καθ’ ης, ανάλογα με την έκταση της νίκης και ήττας των διαδίκων (άρθρα 178 παρ. 1 και 191 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.), κατά τα διαλαμβανόμενα ειδικότερα στο διατακτικό της παρούσας απόφασης.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλίαν των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αίτηση.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ τη συντηρητική κατάσχεση κάθε κινητής και ακίνητης περιουσίας της καθ’ ης η αίτηση εταιρείας, ευρισκόμενης της περιουσίας αυτής είτε στα χέρια της, είτε στα χέρια τρίτων οφειλέτων της και ειδι-κότερα του υπό Αμερικανική σημαία ιδιωτικού πλοίου αναψυχής, πλοιο-κτησίας της, με το όνομα «…», με αριθμό νηολογίου της Πολιτείας …, Κ.Ο.Χ. 298,54, που ναυλοχεί στο ….. Αττικής, προς εξασφάλιση των ως άνω αναφερομένων, στο σκεπτικό της παρούσας, επιμέρους απαιτήσεων εκάστου των αιτούντων, συνολικού ποσού 100.000,00 ευρώ, και ειδικότερα μέχρι:
(Α) του ποσού των 35.000,00 ευρώ, για την αναφερόμενη, στο σκεπτικό της παρούσας, απαίτηση της πρώτης αιτούσας, του ποσού των 20.000,00 ευρώ, για την αναφερόμενη, στο σκεπτικό της παρούσας, απαίτηση του τρίτου αιτούντος, ατομικά, ως πλοιάρχου του πλοίου «…», και του ποσού των 20.000,00 ευρώ, για την αναφερόμενη, στο σκεπτικό της παρούσας, απαίτηση του τρίτου αιτούντος, ενεργούντος για λογαριασμό των πέντε μελών του πληρώματος του ανωτέρω πλοίου, ως νόμιμος εκπρόσωπος και αντιπρόσωπος του πληρώματος αυτού, και μέχρι του ποσού των 4.000,00 ευρώ, για έκαστο μέλος αυτού, το οποίο αποτελείται από τους: (α) …, Μηχανικό Α΄, (β) …, Μηχανοδηγό Β΄, (γ) …, Ναύκληρο, (δ) …, Ναύτη, και (ε) …, Ναυτόπαι,
και (Β) του ποσού των 25.000,00 ευρώ, για την αναφερόμενη, στο σκεπτικό της παρούσας, απαίτηση της δεύτερης αιτούσας, του ποσού των 15.000,00 ευρώ, για την αναφερόμενη, στο σκεπτικό της παρούσας, απαίτηση του τέταρτου αιτούντος, ατομικά, ως πλοιάρχου της λάντζας «…», και του συνολικού ποσού των 15.000,00 ευρώ, για την απαίτηση του τέταρτου αιτούντος, ενεργούντος για λογαριασμό των μελών του πληρώματος του ανωτέρω πλοίου, ως νόμιμος εκπρόσωπος και αντιπρόσωπος αυτών, και μέχρι του ποσού των 7.500,00 ευρώ, για έκαστο μέλος του πληρώματος αυτού, το οποίο αποτελείται από τους: α) … και β) ….
ΠΑΡΕΧΕΙ την ευχέρεια στην καθ’ ης να ματαιώσει ή να αντικαταστήσει (σε περίπτωση επιβολής της) την παραπάνω σε βάρος της συντηρητική κατάσχεση, με την, υπέρ των αιτούντων, κατάθεση στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου, ίσων, προς τα ως άνω ποσά, εγγυη-τικών επιστολών, αξιόχρεης, στην Ελλάδα, Τράπεζας.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την καθ’ ης στην πληρωμή μέρους των δικαστικών εξόδων των αιτούντων, τα οποία ορίζει στο ποσό των διακοσίων (200,00) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του, στον Πειραιά, την 17η Αυγούστου 2021.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Ο/Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
(για τη δημοσίευση)