ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

Αριθμός  1499/2020

(Αριθ. καταθ. 6589/1406/2020)

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

(Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων)

————————————

 

Αποτελούμενο από το Δικαστή Γεώργιο Ξυνόπουλο, Πρόεδρο Πρωτοδικών, ο οποίος ορίσθηκε με κλήρωση, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 3 του ν. 3327/2005.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 5 Οκτωβρίου 2020, χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα, για να δικάσει την υπόθεση, μεταξύ:

ΤΗΣ ΑΙΤΟΥΣΑΣ: Αλλοδαπής εταιρίας με την επωνυμία «…», που εδρεύει στο … και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της Ιωάννη Χαλκιά.

ΤΩΝ ΚΑΘ’ ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ: 1) Αλλοδαπής εταιρίας με την επωνυμία «…», που εδρεύει βάσει του καταστατικού της στη …, πραγματικά δε στην …, όπου και η έδρα της αντιπροσώπου αυτής στην Ελλάδα (ν. 27/1975) εταιρίας με την επωνυμία «…», η οποία απουσίαζε και δεν παραστάθηκε και 2) αλλοδαπής εταιρίας με την επωνυμία «…», που εδρεύει βάσει του καταστατικού της στη …, πραγματικά δε στην …, η οποία απουσίαζε και δεν παραστάθηκε.

Η αιτούσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 10-9-2020 αίτησή της, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου, με αριθμό 6589/1406/2020 και προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας.

 

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, ο πληρεξούσιος δικηγόρος της αιτούσας ανέπτυξε προφορικά τους ισχυρισμούς της και ζήτησε να γίνουν αυτοί δεκτοί καθώς και όσα αναφέρονται στο έγγραφο σημείωμα που κατέθεσε.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Από την υπ’ αριθ. … έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Πειραιώς …, που επικαλείται και προσκομίζει η αιτούσα, αποδεικνύεται ότι επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα στις καθ’ ων η αίτηση (οι οποίες διατηρούν πραγματική έδρα στην …), κατά τα άρθρα 122 παρ. 1, 123, 129 παρ. 1, 686 παρ. 2 ΚΠολΔ, επικυρωμένο αντίγραφο της κρινόμενης αίτησης, με την πράξη προσδιορισμού δικασίμου αυτής που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας προς συζήτηση. Έλαβαν, έτσι, γνώση οι καθ’ ων τόσο του δικογράφου της ένδικης αιτήσεως όσο και της δικασίμου, κατά την οποία, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε από τον Δικαστή του παρόντος Δικαστηρίου δημοσίως στο ακροατήριό του από τη σειρά του οικείου εκθέματος, δεν εμφανίσθηκαν και δεν έλαβαν μέρος στη συζήτηση. Επομένως πρέπει να δικασθούν ερήμην (άρθρο 271 παρ. 1 και 2 ΚΠολΔ), αλλά η διαδικασία θα προχωρήσει όπως αν ήταν και αυτές παρούσες, διότι πρόκειται περί υποθέσεως ασφαλιστικών μέτρων και δεν ισχύει το κατ’ άρθρο 271 παρ. 3 ΚΠολΔ, συνδεόμενο με την ερημοδικία του καθ’ ου, τεκμήριο περί ομολογίας της αιτήσεως.

Στη σύγχρονη εποχή παρουσιάζουν ιδιαίτερη διάδοση οι συμβάσεις διαχείρισης πλοίων άλλων. Ειδικότερα, έχουν εμφανισθεί οι εξής μορφές τέτοιων συμβάσεων: α) οι συμβάσεις τεχνικής διαχείρισης πλοίων άλλων, στις οποίες τρίτο πρόσωπο εκτός του πλοιοκτήτη αναλαμβάνει τη συντήρηση, τον εξοπλισμό και την επάνδρωση του πλοίου και β) οι συμβάσεις τεχνικής και εμπορικής διαχείρισης πλοίων άλλων, στις οποίες τρίτο πρόσωπο εκτός του πλοιοκτήτη έχει επιπλέον την επιμέλεια της εκναύλωσης, της είσπραξης των ναύλων, της πληρωμής των εξόδων και της συναγωγής των οικονομικών αποτελεσμάτων τους. Έτσι, έχουν δημιουργηθεί εταιρίες, οι οποίες κύριο, αν όχι αποκλειστικό, σκοπό έχουν να διαχειρίζονται τα πλοία άλλων. Σύμφωνα με τη σύμβαση αυτή, ο πλοιοκτήτης αναθέτει για ορισμένο χρόνο τη διαχείριση πλοίου του σε άλλον, το διαχειριστή, ο οποίος έχει ευρύτατες εξουσίες που αφορούν τόσο την τεχνική όσο και την εμπορική διαχείριση του πλοίου. Ειδικότερα, μεταξύ άλλων, ο διαχειριστής προβαίνει σε εκναύλωση του πλοίου σύμφωνα με τις οδηγίες του πλοιοκτήτη, υποχρεούται όμως να λάβει τη συναίνεσή του όταν πρόκειται να εκναυλώσει το πλοίο για χρόνο μεγαλύτερο από τη διάρκεια της διαχειριστικής του εξουσίας, προσδιορίζει τους ναύλους και τις επισταλίες και επιδιώκει την είσπραξή τους, ενημερώνει τον πλοιοκτήτη για τα ταξίδια του πλοίου, επιμελείται τη δικαστική επιδίωξη των απαιτήσεων που πηγάζουν από την οικονομική διαχείριση του πλοίου και την απόκρουση των αγωγών ή άλλων δικαστικών μέτρων κατά του πλοίου. Η ενοχική σχέση που συνδέει το διαχειριστή και τον πλοιοκτήτη είναι μίσθωση ανεξάρτητων υπηρεσιών, στην οποία εφαρμόζονται συμπληρωματικά οι διατάξεις του ΑΚ για την εντολή. Ο διαχειριστής συναλλάσσεται με τους ενδιαφερομένους για το πλοίο τρίτους στο όνομα και για λογαριασμό του πλοιοκτήτη, είναι δηλαδή άμεσος αντιπρόσωπός του. Κατά συνέπεια, τα έννομα αποτελέσματα κάθε δικαιοπραξίας, που επιχειρεί ο διαχειριστής στο πλαίσιο της γενικής ή ειδικής εξουσίας του, αφορούν ευθέως τον πλοιοκτήτη (άρθρο 211 ΑΚ). Ο πλοιοκτήτης είναι το υποκείμενο των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που απορρέουν από τις δικαιοπραξίες που ενεργεί ο διαχειριστής με την ιδιότητά του αυτή, αυτός, δε, ενέχεται έναντι των δανειστών για τις απαιτήσεις που γεννώνται από τις δικαιοπραξίες αυτές. Εφόσον λοιπόν ο διαχειριστής ενεργεί στο όνομα και για λογαριασμό του πλοιοκτήτη, δεν καθίσταται υποκείμενο κάθε δικαιοπραξίας συναπτόμενης με την ιδιότητά του αυτή και, κατ’ επέκταση, δεν ενέχεται ο ίδιος για την εκπλήρωσή της. Έχει προσωπική ευθύνη μόνο, όταν δεν δηλώνει ρητά ότι ενεργεί για τον πλοιοκτήτη και δεν προκύπτει από τις περιστάσεις ότι επιχειρεί τη σχετική δικαιοπραξία γι’ αυτόν (βλ. ΑΠ 57/2002 ΤΝΠ/ΔΣΑ, ΑΠ 476/1991 ΕΕΝ 1992/59.291, ΑΠ 1382/1989 ΕλλΔνη 1992/33.308, ΑΠ 752/1987 ΕΕΝ 1988/55.300, ΑΠ 1180/1984 ΕΕμπΔ 1985.502, ΕφΛαρ 168/2003 ΤΝΠ/ΔΣΑ, ΕφΑθ 12756/1987 ΕλλΔνη 1989.1195), καθώς και όταν η δικαιοπραξία υπερβαίνει τα όρια της εξουσίας του.

Στην προκείμενη περίπτωση, η αιτούσα, με την ένδικη αίτηση, ισχυρίζεται ότι δυνάμει δυο συμβάσεων πώλησης που κατήρτισε με την δεύτερη των καθ’ ων, η οποία ενεργούσε ως διαχειρίστρια του υπό σημαία … πλοίου «…», πλοιοκτησίας της πρώτης εξ αυτών και η οποία συμβλήθηκε στο όνομα και για λογαριασμό της τελευταίας, παρέδωσε στις 7-6-2020 και 14-6-2020 αντίστοιχα, ποσότητες καυσίμων στο ανωτέρω πλοίο, το οποίο ευρίσκετο στους λιμένες Φουτζάïρα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και Τζιμπουτί, κατά τους αντίστοιχους προαναφερθέντες χρόνους παράδοσης εκάστης πωληθείσας ποσότητας καυσίμων, όπως ειδικότερα ορίζεται στην αίτηση καθώς και ότι διατηρεί εκ των ενδίκων συμβάσεων, σε βάρος της καθ’ ης, απαίτηση για την καταβολή του υπολοίπου του τιμήματος από τις εν λόγω πωλήσεις το οποίο ανέρχεται, μετά των συμφωνηθέντων τόκων υπερημερίας (2%) και λοιπών χρεώσεων, στο συνολικό ποσό των 53.909,63 δολαρίων ΗΠΑ. Κατόπιν αυτών, επικαλούμενη επείγουσα περίπτωση και επικείμενο κίνδυνο, ζητεί να διαταχθεί η συντηρητική κατάσχεση κάθε κινητής και ακίνητης περιουσίας των καθ’ ων και ιδίως του περιγραφομένου στην αίτηση πλοίου της πρώτης εξ αυτών, έως του ποσού των 57.000 δολαρίων ΗΠΑ, προς εξασφάλιση της εν λόγω απαίτησης. Τέλος, ζητεί να καταδικαστούν οι αντίδικές της και στην καταβολή των δικαστικών της εξόδων. Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα, η κρινόμενη αίτηση, παραδεκτώς εισάγεται προς συζήτηση κατά την προκειμένη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, το οποίο είναι αρμόδιο καθ’ ύλην (άρθρα 8, 9, 10, 12 παρ. 1, 14 παρ. 2 και 683 ΚΠολΔ) και κατά τόπον λόγω της πραγματικής έδρας των καθ’ ων εταιριών αλλά και του τόπου κατάρτισης των ένδικων συμβάσεων, σε συνδυασμό με το άρθρο 51 παρ. 1, 2, 3Α και 3Β περ. στ’ Ν. 2172/1993 ως εκ του ναυτικού χαρακτήρα της ένδικης διαφοράς, το οποίο έχει, άλλωστε, διεθνή δικαιοδοσία κατ’ αρθρ. 4 και 7 παρ.1 περ. β’ και α’ του Κανονισμού (ΕΚ) 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 12ης Δεκεμβρίου 2012 «για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις» και 3 παρ. 1 ΚΠολΔ. Περαιτέρω, ενόψει του ότι εισάγεται προς διάγνωση ιδιωτική διαφορά από διεθνή έννομη σχέση, δηλαδή με στοιχεία αλλοδαπότητας, τίθεται θέμα εφαρμοστέου δικαίου. Ως προς την διερεύνηση, λοιπόν, των διαδικαστικών προϋποθέσεων για την έγκυρη έναρξη, διεξαγωγή της δίκης και έκδοση απόφασης κατ’ ουσίαν, οι οποίες εξετάζονται πριν τη νομική και ουσιαστική βασιμότητα της αίτησης, εφαρμοστέο είναι το ελληνικό δίκαιο (lex fori), το δίκαιο δηλαδή της έδρας του Δικαστηρίου που δικάζει, ως προς δε τις ιστορούμενες συμβάσεις πώλησης, ελλείψει της επικλήσεως από την αιτούσα επιλογής από τα συμβαλλόμενα μέρη του εφαρμοστέου δικαίου επί των ανωτέρω συμβάσεων, κατά τη διάταξη του άρθρου 3 παρ. 1 του Κανονισμού (ΕΚ) με αριθμό 593/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (Ρώμη Ι), με έναρξη εφαρμογής την 17η-12-2009, που αντικατέστησε την Κοινοτική Σύμβαση της Ρώμης του 1980 (Ν. 1792/1988), εφαρμοστέο δίκαιο είναι το ελληνικό, κατ’ άρθρο 4 παρ. 3 του ανωτέρω Κανονισμού, ως το δίκαιο της χώρας με την οποία η ένδικη σύμβαση συνδέεται προδήλως στενότερα, ανατρεπομένων των τεκμηρίων των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 4. Κατά τα λοιπά, η κρινόμενη αίτηση τυγχάνει νόμιμη ως προς την πρώτη των καθ’ ων, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1 παρ. ια’ και 2 του ΝΔ 4570/1966 (κύρωση της από 10-5-1952 Διεθνούς Σύμβασης Βρυξελλών για τη συντηρητική κατάσχεση πλοίων), 361, 513επ. ΑΚ, 707 επ. ΚΠολΔ, απορριπτομένης, όμως, της αίτησης λόγω ελλείψεως παθητικής νομιμοποίησης ως προς δεύτερη ων καθ’ ων, δεδομένου ότι στο δικόγραφο της αιτήσεως δεν διαλαμβάνονται στοιχεία τα οποία συγκροτούν βάση ευθύνης αυτής εκ ένδικης συμβάσεως πωλήσεως. Ειδικότερα, η αιτούσα δεν επικαλείται ότι η ως άνω καθ’ ης, διαχειρίστρια του πλοίου της πρώτης των καθ’ ων, συμβλήθηκε στο όνομα και για λογαριασμό της στην ένδικη σύμβαση πώλησης, ώστε να καταστεί, σύμφωνα και με τα διαλαμβανόμενα στη μείζονα σκέψη της παρούσας, υποκείμενο της καταρτισθείσας σύμβασης και να αναλάβει την ευθύνη για την καταβολή του τιμήματος. Αντιθέτως, συνομολογεί η ίδια στο κρινόμενο δικόγραφο ότι η δεύτερη των καθ’ ων λειτούργησε στο όνομα και για λογαριασμό της πλοιοκτήτριας πρώτης καθ’ ης. Πέραν δε τούτου, η αιτούσα δεν επικαλείται ευθύνη της διαχειρίστριας ούτε στο πλαίσιο κατάρτισης, μεταξύ της τελευταίας και της ίδιας, σύμβασης σωρευτικής αναδοχής χρέους (άρθρο 477 ΑΚ). Εξάλλου, πρέπει να σημειωθεί ότι νόμιμα ζητείται να καθοριστεί το ποσό για το οποίο θα διαταχθεί η συντηρητική κατάσχεση σε ξένο νόμισμα (δολάρια ΗΠΑ), αφού σύμφωνα με τη διάταξη της παράγραφο 5 του άρθρου 1012 του ΚΠολΔ, όπως αυτή προστέθηκε με το άρθρο 15 του ν.1682/1987, σε περίπτωση αναγκαστικής κατάσχεσης των πιο πάνω αλλοδαπών πλοίων, η επιταγή πληρωμής, η εκτίμηση των κατασχεμένων, το πρόγραμμα, ο αναγκαστικός πλειστηριασμός και η κατάταξη των δανειστών γίνονται σε ξένο νόμισμα (ΜΠρΠειρ 2155/1990 ΝοΒ 1990.1473). Πρέπει, επομένως να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της.

Από τα έγγραφα που η αιτούσα επικαλείται και νόμιμα προσκομίζει, πιθανολογήθηκαν τα εξής πραγματικά περιστατικά: Η αιτούσα τυγχάνει εταιρία με αντικείμενο δραστηριότητας την εμπορία ναυτιλιακών καυσίμων σε διάφορους λιμένες σε όλο τον κόσμο, η δε καθ’ ης τυγχάνει πλοιοκτήτρια του υπό σημαία … πλοίου «…» (Νηολογίου …, ΚΟΧ 11376, ΔΔΣ HOOK, ΙΜΟ …). Περαιτέρω, πιθανολογήθηκε ότι δυνάμει σχετικής σύμβασης προμήθειας πετρελαϊκών προϊόντων, η οποία συνήφθη τον Ιούνιο του 2020 μεταξύ της αιτούσας και της δεύτερης των καθ’ ων διαχειρίστριας του πλοίου «…», συμβληθείσας στο όνομα και για λογαριασμό της πλοιοκτήτριας πρώτης των καθ’ ων, η αιτούσα πώλησε ποσότητα 120 μ.τ. πετρελαίου τύπου «VLSFO» προς 328 δολάρια ΗΠΑ ανά μ.τ., η οποία παραδόθηκε στο ανωτέρω πλοίο στις 7-6-2020, στο λιμάνι Φουτζάϊρα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, καθώς και ποσότητα 15 μ.τ. ναυτιλιακού πετρελαίου (MGO) προς 410 δολάρια ΗΠΑ ανά μ.τ., η οποία επίσης παραδόθηκε ως άνω στο πλοίο την ίδια ημερομηνία. Για την ανωτέρω συναλλαγή εκδόθηκε από την αιτούσα το υπ’ αριθ. … τιμολόγιο, συνολικού ποσού 45.510 δολαρίων ΗΠΑ, το οποίο ήταν πληρωτέο στις 18-6-2020. Έναντι της ανωτέρω οφειλής πιθανολογήθηκε ότι η πρώτη των καθ’ ων είχε καταβάλει στις 9-6-2020, το ποσό των σαράντα πέντε χιλιάδων 45.000 δολαρίων ΗΠΑ και ως εκ τούτου εκκρεμεί η καταβολή του υπολοίπου ποσού των 510 δολαρίων ΗΠΑ. Περαιτέρω, πιθανολογήθηκε ότι δυνάμει σχετικής σύμβασης προμήθειας πετρελαϊκών προϊόντων, η οποία συνήφθη τον Ιούνιο του ιδίου έτους, μεταξύ της αιτούσας και της δεύτερης των καθ’ ων διαχειρίστριας του πλοίου «…», συμβληθείσας στο όνομα και για λογαριασμό της πλοιοκτήτριας πρώτης των καθ’ ων, η αιτούσα πώλησε ποσότητα 110 μ.τ. πετρελαίου τύπου «VLSFO» προς 408 δολάρια ΗΠΑ ανά μ.τ., η οποία παραδόθηκε στο πλοίο της πρώτης των καθ’ ων, στις 14-6-2020, στο λιμάνι του Τζιμπουτί. Για την ανωτέρω συναλλαγή η αιτούσα εξέδωσε το υπ’ αριθ. … τιμολόγιο, ποσού 44.880 δολαρίων ΗΠΑ, το οποίο ήταν πληρωτέο εντός 30 ημερών από την ημερομηνία παράδοσης, ήτοι στις 14-7-2020. Περαιτέρω, πιθανολογήθηκε ότι σε αμφότερες τις προαναφερθείσες συμβάσεις, συμφωνήθηκε (βλ. όρους 9.4 και 9.6 των Γενικών Όρων Συναλλαγών στους οποίους παραπέμπουν τα εκδοθέντα τιμολόγια) για την περίπτωση μη εμπρόθεσμης καταβολής εκάστης οφειλής, επιβάρυνση της αγοράστριας καθ’ ης με μηνιαίο τόκο υπερημερίας ποσοστού 2%, επιβάρυνση της αγοράστριας καθ’ ης με όλα τα δικαστικά και εξωδικαστικά έξοδα, καθώς και ότι ποσοστό 10% επί της οφειλής θα προστίθεται σε αυτή ως ελάχιστα προσυμφωνημένα δικαστικά και εξωδικαστικά έξοδα για την είσπραξη της οφειλής. Εξάλλου, η αιτούσα, προκειμένου να προβεί στην είσπραξη της προαναφερθείσας αξιώσεώς της, ανέθεσε τον χειρισμό της επίδικης διαφοράς στην εταιρία παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών «…», η οποία ανέθεσε περαιτέρω την υπόθεση στην Ολλανδική δικηγορική εταιρία «…» και στην Ελλάδα την δικαστική επιδίωξη είσπραξης της οφειλής της καθ’ ης. Ενόψει των ανωτέρω, η υπό διασφάλιση απαίτηση της αιτούσας συμποσούται στο συνολικό ποσό των 53.909,63 δολαρίων ΗΠΑ, στο οποίο περιλαμβάνεται ποσό 510 δολαρίων ΗΠΑ από το υπ’ αριθ. … τιμολόγιο, ποσό 44.880 δολαρίων ΗΠΑ από το υπ’ αριθ. … τιμολόγιο, ποσό 28,22 δολαρίων ΗΠΑ. ως τόκους εκ του υπ’ αριθ. … τιμολογίου για το χρονικό διάστημα από την επόμενη της δήλης ημέρας καταβολής του άνω τιμολογίου (18-6-2020) έως και την ημέρα σύνταξης της ένδικης αίτησης, ποσό 1.705,44 δολαρίων ΗΠΑ ως τόκους του υπ’ αριθ. … τιμολογίου για το χρονικό διάστημα από την επομένη της δήλης ημέρας καταβολής του άνω τιμολογίου (14-7-2020) έως την ημέρα σύνταξης της ένδικης αίτησης, ποσό 4.712,37 δολαρίων ΗΠΑ ως για τα δικαστικά και εξωδικαστικά έξοδα με τα οποία επιβαρύνεται η καθ’ ης σύμφωνα με τον προαναφερθέντα υπ’ αριθ. 9.6 όρο των Γενικών Όρων Πώλησης και Παράδοσης, ποσό 1.275 δολαρίων ΗΠΑ, ως αμοιβή της εταιρίας παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών «…». Περαιτέρω, πιθανολογήθηκε ότι η καθ’ ης, πλην του ενδίκου πλοίου της, δεν διαθέτει εμφανή περιουσία, διατηρεί δε σημαντικές οφειλές, υπερβαίνουσες το ποσό των 400.000 ευρώ, προς τρίτους προμηθευτές της, οι οποίοι μάλιστα έχουν καταθέσει αντίστοιχες αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων για την διασφάλιση των απαιτήσεών τους. Επιπλέον, το ένδικο πλοίο υπόκειται σε θαλασσίους κινδύνους, με αποτέλεσμα να κρίνεται ότι συντρέχει κίνδυνος για την ικανοποίηση της αξίωσης της αιτούσας. Ως εκ τούτου, πρέπει να διαταχθεί το αιτούμενο ασφαλιστικό μέτρο της συντηρητικής κατασχέσεως των περιουσιακών στοιχείων της καθ’ ης για το ποσό των 57.000 ευρώ, ποσό στο οποίο πιθανολογείται ότι θα ανέλθει η απαίτηση της αιτούσας, μετά τόκων και εξόδων, έως την απόκτηση εκτελεστού τίτλου. Λαμβανομένων υπόψη του χρηματικού χαρακτήρα της ένδικης απαίτησης και του επαχθούς στοιχείου του λαμβανομένου ασφαλιστικού μέτρου της συντηρητικής κατασχέσεως, πρέπει να επιτραπεί στην πρώτη καθ’ ης να ματαιώσει και σε περίπτωση επιβολής να αντικαταστήσει τη διατασσόμενη συντηρητική κατάσχεση με το ηπιότερο μέτρο της εγγυοδοσίας (άρθρο 692 παρ. 1, 2, 3 και 704 του ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό.

Επομένως, η αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή ως και κατ’ ουσίαν βάσιμη ως προς την πρώτη των καθ’ ων, όπως ορίζεται στο διατακτικό. Διάταξη περί καθορισμού παραβόλου ανακοπής ερημοδικίας δεν διαλαμβάνεται, δεδομένου ότι στην παρούσα διαδικασία δεν προβλέπεται ανακοπή ερημοδικίας. Τέλος, ζήτημα επιδίκασης δικαστικής δαπάνης για την δεύτερη των καθ’ ων δεν τίθεται, ελλείψει σχετικού αιτήματος της τελευταίας, ενόψει και της ερημοδικίας της, τα δε δικαστικά έξοδα της αιτούσας πρέπει να επιβληθούν σε βάρος της πρώτης των καθ’ ων, κατ’ άρθρο 176 ΚΠολΔ, σύμφωνα με τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό της παρούσας.

 ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

• ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην των καθ’ ων.
• ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αίτηση ως προς την δεύτερη των καθ’ ων.
• ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση ως προς την πρώτη εξ αυτών.
• ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ προς εξασφάλιση της αναφερόμενης στο σκεπτικό απαίτησης της αιτούσας, τη συντηρητική κατάσχεση κάθε κινητής και ακίνητης περιουσίας της καθ’ ης η αίτηση, είτε αυτή βρίσκεται στα χέρια της, είτε στα χέρια τρίτων, μέχρι του ποσού των πενήντα επτά χιλιάδων (57.000) δολαρίων ΗΠΑ και ειδικότερα του υπό σημαία … πλοίου «…» (Νηολογίου …, ΚΟΧ 11376, ΔΔΣ HOOK, ΙΜΟ …), πλοιοκτησίας της καθ’ ης.
• ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την ως άνω καθ’ ης στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων της αιτούσας, τα οποία ορίζει στο ποσό των τετρακοσίων (400) ευρώ.

 

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, στις 9 Νοεμβρίου 2020.

 

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ                      Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

(για τη δημοσίευση)