ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

 

 

 Αριθμός Απόφασης

1732/2020

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

 

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Γεωργία Παναγιωτοπούλου, Πρόεδρο Πρωτοδικών, η οποία ορίστηκε κατόπιν κληρώσεως σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.3327/2005.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 6 Νοεμβρίου 2020, χωρίς τη σύμπραξη γραμματέα, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Των αιτούντων: 1) Της πτωχεύσασας εταιρείας με την επωνυμία «…», που εδρεύει καταστατικά στην … ( …), ενώ διατηρεί το κέντρο των κύριων συμφερόντων της στο … – ΑΦΜ … ΔΟΥ ΦΑΕΕ Αθηνών) και εκπροσωπείται νόμιμα από την … υπό την ιδιότητα της συνδίκου, η οποία εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από την πληρεξούσια δικηγόρο της …, 2) του πτωχού …, κατοίκου … με ΑΦΜ …, που εκπροσωπείται νόμιμα από την … υπό την ιδιότητα της συνδίκου, ο οποίος παραστάθηκε στο ακροατήριο δια της πληρεξούσιας δικηγόρου του – συνδίκου …, 3) της πτωχής …, κατοίκου … με ΑΦΜ …, που εκπροσωπείται νόμιμα από την … υπό την ιδιότητα της συνδίκου, η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου της … και 4) …, κατοίκου …, υπό την ιδιότητα της συνδίκου α) της πτωχεύσασας εταιρείας με την επωνυμία «…», που εδρεύει καταστατικά στην … ( …), ενώ διατηρεί το κέντρο των κύριων συμφερόντων της στο … – ΑΦΜ … ΔΟΥ ΦΑΕΕ Αθηνών), β) του πτωχού …, κατοίκου … με ΑΦΜ … και γ) της πτωχής …, κατοίκου … με ΑΦΜ ….

Των καθ’ων η αίτηση: 1) Της εταιρείας με την επωνυμία «…», που εδρεύει στη …, με αρ. ΓΕΜΗ … και ΑΦΜ … ΔΟΥ Πλοίων Πειραιά, όπως εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε στο Δικαστήριο δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της Χρήστου Χρήστου (ΑΜ ΔΣΑ 20503), 2) Του …, κατοίκου …, κατόχου του με αρ. … Βρετανικού Διαβατηρίου, όπως νόμιμα εκπροσωπείται από την πληρεξούσια δικηγόρο και αντίκλητό του στην Ελλάδα, …, Δικηγόρο Αθηνών, ΑΜ ΔΣΑ 38892, κάτοικο …, ο οποίος παραστάθηκε στο Δικαστήριο δια των πληρεξουσίων δικηγόρων του Χρήστου Βαρδίκου (ΑΜ ΔΣΑ 17793) και Γεωργίου Ζαχαρόπουλου (ΑΜ ΔΣΑ 30214), 3) Της αλλοδαπής εταιρείας με την επωνυμία «…» που εδρεύει στην πόλη … USA, όπως νόμιμα εκπροσωπείται από την πληρεξούσια δικηγόρο και αντίκλητό της στην Ελλάδα, …, Δικηγόρο Αθηνών, ΑΜ ΔΣΑ 38892, κάτοικο …, η οποία παραστάθηκε στο Δικαστήριο δια των πληρεξουσίων δικηγόρων της Χρήστου Βαρδίκου (ΑΜ ΔΣΑ 17793) και Γεωργίου Ζαχαρόπουλου (ΑΜ ΔΣΑ 30214) και 4) Ξανθίππου Κοροβίνη, Δικηγόρου Αθηνών (ΑΜ ΔΣΑ 22677), κατοίκου …, οδός Ελευθερίου …, ο οποίος παραστάθηκε αυτοπρόσωπα στο Δικαστήριο λόγω της ανωτέρω ιδιότητάς του.

Οι αιτούντες ζητούν να γίνει δεκτή η από 1-8-2020 αίτηση τους, που κατατέθηκε στην Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με αριθμό έκθεσης καταθέσεως 5872/1288/2020, προσδιορίστηκε να συζητηθεί για τη δικάσιμο της 11-9-2020 και μετά από νόμιμη αναβολή για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και εκφωνήθηκε από το έκθεμα.

Κατά την συζήτηση της υποθέσεως, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων,  ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν αυτοί δεκτοί.

 ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

            Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 16 παρ.1 του Ν.3588/2007 (Πτωχ.Κωδ.), “η πτωχευτική περιουσία περιλαμβάνει το σύνολο της περιουσίας που ανήκει στον οφειλέτη κατά την κήρυξη της πτώχευσης, οπουδήποτε και αν βρίσκεται”, ενώ κατά τη

διάταξη του άρθρου 17 παρ.1 “ο οφειλέτης από την κήρυξη της πτώχευσης στερείται αυτοδικαίως της διοίκησης (διαχείρισης και διάθεσης) της περιουσίας του (πτωχευτική απαλλοτρίωση), την οποία ασκεί μόνος ο σύνδικος. Μετά την κήρυξη της πτώχευσης, πράξεις διαχείρισης ή διάθεσης στοιχείων της πτωχευτικής περιουσίας από τον οφειλέτη ή προς αυτόν, χωρίς τη σύμπραξη του συνδίκου, είναι ανενεργείς και απαγορεύεται να καταχωρηθούν σε δημόσια βιβλία οποιασδήποτε φύσεως, χωρίς τη γραπτή έγκριση του συνδίκου. Η πτώχευση θεωρείται ότι έχει κηρυχθεί από την έναρξη της ημέρας κατά την οποία δημοσιεύεται η απόφαση που κηρύσσει την πτώχευση στο ακροατήριο”. Επίσης κατά τη διάταξη του άρθρου 41 ΠτωχΚ. “Πράξεις του οφειλέτη που διενεργήθηκαν εντός του χρόνου που περιλαμβάνεται από την παύση των πληρωμών μέχρι την κήρυξη της πτώχευσης (ύποπτη περίοδος) και είναι επιζήμιες για την ομάδα των πιστωτών ανακαλούνται ή μπορούν να ανακληθούν από τον σύνδικο κατά τις διατάξεις των επόμενων άρθρων”. Ειδικότερα, στη διάταξη του άρθρου 42 ΠτωχΚ απαριθμούνται περιοριστικά ως επιζήμιες για την ομάδα των πιστωτών ορισμένες πράξεις του οφειλέτη των οποίων η ανάκληση είναι υποχρεωτική εκ μόνου του λόγου ότι διενεργήθηκαν μέσα στην ύποπτη περίοδο, οι πράξεις δε αυτές είναι οι δωρεές και οι χαριστικές γενικά δικαιοπραξίες, η ανώμαλη πληρωμή ληξιπρόθεσμων χρεών και η σύσταση εμπράγματης ή ενοχικής ασφάλειας προς εξασφάλιση προγενέστερης οφειλής ή νέας σε αντικατάσταση προγενέστερης. Οι πράξεις που περιγράφονται στη διάταξη του άρθρου 42 ΠτωχΚ ανακαλούνται από μόνο το γεγονός ότι διενεργήθηκαν μέσα στην ύποπτη περίοδο και συνεπώς το δικαστήριο ερευνά μόνο τον χρόνο κατά τον οποίο διενεργήθηκε η πράξη χωρίς να ασκούν επιρροή άλλα γεγονότα, όπως ο δόλος του οφειλέτη, η καλή πίστη ή η ζημία της ομάδας, αφού κατά πλάσμα νόμου όλες οι πράξεις του άρθρου 42 ΠτωχΚ λογίζονται επιζήμιες. Επίσης σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 43 ΠτωχΚ: «κάθε αμφοτεροβαρής πράξη του οφειλέτη ή πληρωμή από αυτόν ληξιπρόθεσμων χρεών του που έγινε μετά την παύση των πληρωμών και πριν την κήρυξη της πτώχευσης μπορεί να ανακληθεί, εάν ο αντισυμβαλλόμενος κατά τη διενέργεια της πράξης γνώριζε ότι ο οφειλέτης είχε παύσει τις πληρωμές του και η πράξη ήταν επιζήμια για την ομάδα των πιστωτών». Η παραπάνω διάταξη παρέχει την ευχέρεια ανάκλησης πράξεων του οφειλέτη συνήθων στον εμπορικό βίο, εφόσον συντρέχουν οι οριζόμενες σ’ αυτή προϋποθέσεις που είναι: α) οι πράξεις να διενεργήθηκαν μέσα στην ύποπτη περίοδο, β) εκείνος που συναλλάχθηκε με τον οφειλέτη να ενήργησε εν γνώσει της παύσης πλέον πληρωμών του και γ) με τη συναλλαγή που έγινε να επήλθε ζημία στην ομάδα των πιστωτών, αφού συνεπεία αυτής δεν θα ικανοποιηθούν όλες οι απαιτήσεις τους. Ειδικότερα, ζημία υπάρχει όταν με οποιοδήποτε τρόπο παραβλάπτεται η δυνατότητα ικανοποίησης των πτωχευτικών πιστωτών και συνεπώς ζημία δεν υπάρχει όταν η πτωχευτική περιουσία αρκεί και χωρίς το περιουσιακό στοιχείο το οποίο έχει απαλλοτριωθεί με την προς ανάκληση πράξη για την ικανοποίηση των πτωχευτικών πιστωτών. Εξάλλου, η κατά τα ανωτέρω γνώση του συναλλαχθέντος με τον οφειλέτη πρέπει να υπάρχει κατά το χρόνο διενέργειας της πράξης, να είναι αντικειμενική, προσωπική και ακριβής, ήτοι να αναφέρεται μόνο το γεγονός της παύσης των πληρωμών κατά τρόπο, όμως, σαφή και ακριβή, χωρίς να αρκεί η κατά προσέγγιση γνώση της παύσης των πληρωμών και να υπάρχει στο πρόσωπο του ίδιου του συναλλαχθέντος ή όταν πρόκειται για νομικό πρόσωπο, στο πρόσωπο του νόμιμου εκπροσώπου του. Τέλος, η διάταξη του άρθρου 44 ΠτωχΚ ορίζει ότι: «Πράξεις του οφειλέτη που διενεργήθηκαν την τελευταία πενταετία πριν την κήρυξη της πτώχευσης, με δόλο αυτού να ζημιώσει τους πιστωτές του ή να ωφελήσει ορισμένους σε βάρος άλλων, ανακαλούνται εάν ο τρίτος με τον οποίο συμβλήθηκε κατά τον χρόνο της διενέργειας της πράξης γνώριζε τον δόλο του οφειλέτη». Προϋποθέσεις για την εφαρμογή της εν λόγω διάταξης είναι: α) η διενέργεια πράξεων, όχι μόνο συμβατικής φύσης, ενοχικών ή εμπραγμάτων, αλλά πράξεων του οφειλέτη- πτωχού οποιοσδήποτε φύσεως, β) εντός της τελευταίας πενταετίας πριν από την κήρυξη της πτώχευσης, γ) δόλος του οφειλέτη, άμεσος ή ενδεχόμενος, αναφερόμενος είτε στην πρόκληση ζημίας των πιστωτών του είτε στην ωφέλεια ορισμένων εξ αυτών σε βάρος των υπολοίπων, δ) γνώση του αντισυμβαλλόμενου κατά τον χρόνο κατάρτισης της σύμβασης ότι ο πτωχεύσας επιδιώκει ή αποδέχεται ως αποτέλεσμα της πράξης του να ζημιώσει τους πιστωτές του ή να ωφελήσει ορισμένους σε βάρος άλλων, η δε μεταγενέστερη γνώση του δόλου τουπτωχεύσαντος δεν βλάπτει Αρμόδιο για τη συζήτηση της αίτησης ανάκλησης είναι, κατά τη διάταξη του άρθρου 48 § 1 ΠτωχΚ, αποκλειστικά το πτωχευτικό δικαστήριο, στην άσκηση δε της ανακλητικής αξίωσης νομιμοποιείται

μόνο ο σύνδικος και όχι ο πιστωτής. Περαιτέρω, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 682 παρ. 1 και 690 παρ. 1 ΚΠολΔ προκύπτει ότι το δικαστήριο, προκειμένου να διατάξει τη λήψη ασφαλιστικού μέτρου, πρέπει προηγουμένως να πιθανολογήσει ότι: α) η προβαλλόμενη ως ασφαλιστέα αξίωση έχει γεννηθεί δηλ. υφίστανται όλα τα κατά την οικεία, in concreto εφαρμοστέα, διάταξη του νόμου δικαιοπαραγωγικά γεγονότα και β) υπάρχει επείγουσα περίπτωση ή επικείμενος κίνδυνος (ως προς την έννοια αυτών βλ. Κ. Γεωργίου σε ΕλλΔνη 1997.16 επ, όπου και περαιτέρω παραπομπές σε νομολογία και θεωρία). Τούτο δε συμβαίνει, γιατί με τη μορφή των ασφαλιστικών μέτρων παρέχεται δικαστική προστασία, με την οποία επιδιώκεται η εξασφάλιση του δικαιώματος ή η ρύθμιση της κατάστασης, μέχρις ότου εκδοθεί οριστική απόφαση στην εκκρεμή ή μέλλουσα ν’ ανοιγεί διαγνωστική δίκη για τη σχετική διαφορά καθώς και αποφυγή βλαβών, οι οποίες είναι ενδεχόμενο να προκύψουν κατά το χρόνο που απαιτείται να περάσει για τη διεξαγωγή της διαγνωστικής δίκης ή της αναγκαστικής εκτέλεσης, για να εξασφαλιστεί έτσι στο μέλλον ο τελικός σκοπός τους. Επομένως, για τη λήψη ασφαλιστικού μέτρου, πρέπει στην αίτηση ν’ αναφέρονται, έστω και συνοπτικά, εκτός από τα πραγματικά περιστατικά που πιθανολογούν το δικαίωμα που πρέπει να εξασφαλιστεί και ο επικείμενος κίνδυνος ή η επείγουσα περίπτωση. Ο καθορισμός αυτός του επικειμένου κινδύνου ή της επείγουσας περίπτωσης, είναι αναγκαίο να αναφέρεται στην αίτηση αλλιώς αυτή απορρίπτεται σαν αόριστη και ανεπίδεκτη δικαστικής εκτιμήσεως (ΜΠΑ 12407/84 Δ.16.725) Περαιτέρω δε κι’ αν αυτή η επείγουσα περίπτωση ή ο επικείμενος κίνδυνος αναφέρεται στην αίτηση, πρέπει και να πιθανολογείται ώστε να γίνει αυτή δεκτή (βλ. ΜΠΧαλ 686/1991 Δ 23.262, με σύμφωνο σχόλιο Σ. Σταματόπουλου, ΜΠΑ 18488/1987 ΝοΒ 36.1254).

Με την υπό κρίση αίτηση, οι αιτούντες εκθέτουν ότι δυνάμει της υπ’ αριθμ. 170/2020 οριστικής αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που εκδόθηκε κατά την διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, κηρύχθηκαν σε κατάσταση πτωχεύσεως η πρώτη εξ αυτών ως εν τοις πράγμασι ομόρρυθμη εταιρεία με πραγματική έδρα στην Ελλάδα και ο δεύτερος και η τρίτη ως εταίροι της και ασκούντες την διοίκηση της. Ότι με την ίδια απόφαση ορίσθηκε ως σύνδικος η τέταρτη των αιτούντων και ως ημέρα παύσεως πληρωμών η 1η-11-2018. Ότι, όπως δέχθηκε και η ανωτέρω απόφαση, η πρώτη αιτούσα, κατέβαλε κατά το χρονικό διάστημα από         3-3-2017 έως 15-3-2017, το συνολικό  ποσό των 1.200.000 ευρώ για την εξαγορά, από την τελούσα υπό πτώχευση ανώνυμη ασφαλιστική εταιρεία με την επωνυμία “…”, των μετοχών της πρώτης των καθ’ων, η οποία είναι ναυτιλιακή εταιρεία και ιδιοκτήτρια του μήκους 28 μέτρων σκάφους, με την επωνυμία “…..” που φέρει αριθμό νηολογίου … και ότι τελικά οι μετοχές αυτές δεν περιήλθαν στην ιδιοκτησία της πρώτης αιτούσας αλλά αποκτήθηκαν από την κυπριακή εταιρεία με την επωνυμία “ …”, της οποίας απώτατοι τελικοί δικαιούχοι (…) είναι ο δεύτερος και η τρίτη των αιτούντων. Ότι, ο δεύτερος και η τρίτη των αιτούντων, χρησιμοποίησαν την πρώτη των καθ’ων προκειμένου να εντάξουν στην ατομική τους περιουσία το παραπάνω σκάφος αναψυχής, ενεργώντας σε βάρος των πιστωτών τους. Ότι ακολούθως η μεταβίβαση του σκάφους στην τρίτη των καθ’ων από την πρώτη των καθ’ων, έγινε μετά την κήρυξη των τριών πρώτων αιτούντων σε πτώχευση και χωρίς τη σύμπραξη της συνδίκου, γεγονός που την καθιστά ανενεργή. Ότι ο δεύτερος, τρίτη και τέταρτος των καθ’ων δεν είναι καλόπιστοι τρίτοι, καθώς δεν έχουν εξοφλήσει το τίμημα και έχουν συμφωνήσει η αποπληρωμή του να γίνει σε λογαριασμό άλλων εταιρειών και όχι της πρώτης αιτούσας, γεγονός που αποδεικνύει τη γνώση τους για την πτωχευτική διαδικασία. Επίσης εκθέτουν ότι, δυνάμει της κάμψης της νομικής προσωπικότητας της πρώτης των καθ’ων, που έχει κριθεί με την ανωτέρω υπ’αριθ, 170/2020 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, η μεταβίβαση του πλοίου ισοδυναμεί με μεταβίβαση του συνόλου της περιουσίας της προς τον δεύτερο και την τρίτη των καθ’ων. Με βάση το παραπάνω ιστορικό και επικαλούμενοι επείγουσα περίπτωση και επικείμενο κίνδυνο αποξένωσης της πρώτης των αιτούντων από το ανωτέρω περιουσιακό στοιχείο που αποτελεί μέρος της πτωχευτικής της περιουσίας, ζητούν να διαταχθεί η συντηρητική κατάσχεση κάθε κινητής και ακίνητης περιουσίας των καθ’ων και δη του σκάφους με την επωνυμία “…”, μήκους 28 μέτρων, με αριθμό καταχώρησης στα Νηολόγια Α/Π Κλάσης Α’ του Λιμένα Πειραιώς … και ήδη “…”, σημαίας U.S.A, νηολογημένου με αριθμό …, μέχρι του ποσού των 168.713.446 δολαρίων ΗΠΑ και 1.368.772,50 ευρώ καθώς και να καταδικαστούν οι καθ’ων στη δικαστική τους δαπάνη.

Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα, η αίτηση, αρμοδίως και παραδεκτώς, εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, που είναι καθ’ ύλη και κατά τόπο αρμόδιο (άρθρα 682 και 683 παρ. 1 και 4 του Κ.Πολ.Δ), λόγω του τόπου που ναυλοχεί σήμερα το πλοίο (Μαρίνα Αγίου Κοσμά)  και έχει και διεθνή δικαιοδοσία, σύμφωνα με το άρθρο 3 του Κ.Πολ.Δ. σε συνδυασμό με το άρθρο 6 παρ.

1 του υπ’ αριθμ. 848/2015 Κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, λόγω του τόπου στον οποίο έχει ξεκινήσει η διαδικασία αφερεγγυότητας της πρώτης των αιτούντων. Ακολούθως ενόψει του ότι εισάγεται προς διάγνωση διαφορά με στοιχεία αλλοδαπότητας λόγω της καταστατικής έδρας της τρίτης των καθ’ων στην αλλοδαπή, τίθεται ζήτημα εφαρμοστέου δικαίου. Ως προς την διερεύνηση, λοιπόν, των διαδικαστικών προϋποθέσεων για την έγκυρη έναρξη, διεξαγωγή της δίκης και έκδοση απόφασης κατ’ ουσία, οι οποίες εξετάζονται πριν τη νομική και ουσιαστική βασιμότητα της αίτησης, εφαρμοστέο είναι το ελληνικό δίκαιο (lex fori), το δίκαιο δηλαδή της έδρας του Δικαστηρίου που δικάζει, ενώ ως προς την συνδρομή των προϋποθέσεων για την πτωχευτική ανάκληση της από 10-6-2020 σύμβασης πωλήσεως και μεταβιβάσεως του σκάφους αναψυχής με το όνομα “…… από την πρώτη στη τρίτη  των καθ’ων, η πιθανολόγηση της οποίας είναι απαραίτητη για την διάγνωση της επείγουσας περίπτωσης, ήτοι της επικείμενης αποξένωσης της πρώτης των καθ’ων από μέρος της πτωχευτικής της περιουσίας, εφαρμοστέο είναι επίσης το ελληνικό ουσιαστικό δίκαιο ως το δίκαιο του δικαστηρίου που κήρυξε την πτώχευση (lex fori concursus, Ευ. Περάκης: Πτωχευτικό Δίκαιο, 3η Έκδοση, σελ. 590). Με βάση τις διατάξεις του ελληνικού ουσιαστικού δικαίου, η αίτηση τυγχάνει απορριπτέα ως προς τους πρώτη, δεύτερο και τρίτη των αιτούντων, λόγω έλλειψης ενεργητικής νομιμοποίησης αυτών, δεδομένου ότι για κάθε αξίωση των πτωχών, νομιμοποιείται ενεργητικά μόνο η μόνο η σύνδικος της πτώχευσης – τέταρτη των αιτούντων. Κατά τα λοιπά η αίτηση είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις προαναφερόμενες διατάξεις και σε αυτές των άρθρων 707 επ και 176 ΚΠολΔ και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.

Από την εκτίμηση των εγγράφων που επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, από τους ισχυρισμούς τους που περιέχονται στα σημειώματά τους που κατέθεσαν νόμιμα και εμπρόθεσμα και από όλη εν γένει τη διαδικασία, πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει της υπ’ αριθμ. 170/2020 οριστικής αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που εκδόθηκε κατά την διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, κηρύχθηκαν σε κατάσταση πτωχεύσεως η εταιρεία … ως εν τοις πράγμασι ομόρρυθμη εταιρεία με πραγματική έδρα στην Ελλάδα και ο … και η … ως εταίροι της και ασκούντες την διοίκηση της. Με την ίδια απόφαση ορίσθηκε ως σύνδικος η τέταρτη των αιτούντων και ως ημέρα παύσεως πληρωμών η 1-11-2018. Περαιτέρω πιθανολογήθηκε ότι η εταιρεία …, κατέβαλε κατά το χρονικό διάστημα από 3-3-2017 έως 15-3-2017, το συνολικό  ποσό των 1.200.000 ευρώ για την εξαγορά, από την τελούσα υπό πτώχευση ανώνυμη ασφαλιστική εταιρεία με την επωνυμία “…”, των μετοχών της πρώτης των καθ’ων, η οποία είναι ναυτιλιακή εταιρεία και ιδιοκτήτρια του μήκους 28 μέτρων σκάφους, με την επωνυμία “IF” που φέρει αριθμό νηολογίου …, ωστόσο οι μετοχές αυτές δεν περιήλθαν στην ιδιοκτησία της πρώτης αιτούσας αλλά αποκτήθηκαν από την κυπριακή εταιρεία με την επωνυμία “ …”. Στις παραπάνω εταιρείες απώτατοι τελικοί δικαιούχοι πιθανολογείται ότι είναι ο ο … και η …, οι οποίοι έχουν αναθέσει τη διοίκηση αυτών σε πρόσωπα της απολύτου εμπιστοσύνης τους. Ειδικότερα, διευθύνων σύμβουλος της πρώτης των καθ’ων είναι ο Παναγιώτης Χριστοδουλόπουλος, διευθυντής λογιστηρίου (accounting manager)  της … (πρώτης αιτούσας), ο οποίος είναι επίσης και νόμιμος εκπρόσωπος της εταιρείας “ …”. Επίσης πιθανολογήθηκε ότι η πτωχή εταιρεία κατέβαλε αχρεωστήτως από την εταιρική της περιουσία, τα έξοδα σύστασης και λειτουργίας της παραπάνω εταιρίας αλλά και της εταιρείας “…” χωρίς να υπέχει καμία προς τούτο υποχρέωση  Περαιτέρω, με το από 10-06-2020 έγγραφο πώλησης (Bill of Sale), συμφωνήθηκε, κατόπιν υπόδειξης του δεύτερου των καθ’ων, η πώληση του παραπάνω σκάφους αναψυχής από την πρώτη καθ’ης, προς την τρίτη καθ’ης., αντί τιμήματος 700.000 ευρώ. Ωστόσο το παραπάνω σκάφος, το οποίο πιθανολογήθηκε ότι ανήκει σε εταιρεία συμφερόντων των πτωχών … και … συζύγου …, αποτελεί μέρος της πτωχευτικής περιουσίας της εταιρείας … και των συμπτωχευσάντων εταίρων αυτής, οι οποίοι μέσω της παρένθετης εταιρείας «…», το ενέταξαν στην ατομική τους περιουσία. Το γεγονός δε ότι η παραπάνω συμφωνία αγοραπωλησίας, έγινε μετά την κήρυξη της πτώχευσης και χωρίς τη σύμπραξη της συνδίκου, την καθιστά ανενεργή, ενώ για την πτωχευτική απαλλοτρίωση δεν ερευνάται η γνώση του αντισυμβαλλόμενου αγοραστή (βλ/ Κοτσίρη Πτωχευτικό Δίκαιο 2008, σελ. 246). Επίσης πιθανολογήθηκε ότι η τρίτη των καθ’ων, δεν έχει καταβάλλει το τίμημα στην πλοιοκτήτρια εταιρεία άλλα έχει εμβάσει μέρος του ποσού σε τραπεζικούς λογαριασμούς τρίτου προσώπου και δη του τέταρτου των καθών, ο οποίος με την ανωτέρω σύμβαση, ορίστηκε θεματοφύλακας (Stakeholder) της εν λόγω αγοραπωλησίας. Κατόπιν των ανωτέρω πιθανολογείται ότι υπάρχει επείγουσα  περίπτωση, να παραμείνει αμείωτη η πτωχευτική περιουσία της εταιρείας …, μέρος της οποίας αποτελεί και το παραπάνω σκάφος αναψυχής, με σκοπό την ικανοποίηση των πιστωτών της. Συνεπώς η ένδικη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη και να διαταχθεί η συντηρητική κατάσχεση του εν λόγω σκάφους έως του ποσού των 1.368.772,50 ευρώ. Τα δικαστικά έξοδα πρέπει να επιβληθούν σε βάρος των καθ’ων που ηττώνται (άρθρ. 176 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

 Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.

Απορρίπτει ό,τι κρίθηκε απορριπτέο.

Δέχεται την αίτηση.

Διατάσσει τη συντηρητική κατάσχεση του σκάφους με την επωνυμία “IF”, μήκους είκοσι οκτώ (28) μέτρων, με αριθμό καταχώρησης στα Νηολόγια Α/Π Κλάσης Α’ του Λιμένα Πειραιώς … και ήδη “…”, σημαίας U.S.A, νηολογημένου με αριθμό …, μέχρι του ποσού των ενός εκατομμυρίου τριακοσίων εξήντα οκτώ χιλιάδων επτακοσίων εβδομήντα δύο και πενήντα λεπτών (1.368.772,50) ευρώ

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, στο ακροατήριό του, στις

 

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                                     Η  ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Για τη δημοσίευση